DA
INEN
ing
SunlióhtZeep
voor de wïsch, beteeRetw
tijd om U niet Uw kj i idci en bczi^ Ie houden
No. 14651
6O0 Jaargang.
Maandag 20 Juni 1921.
k
IE JONG,
E WIT.
'RIJZEN,
Ui
ZEEP„W0LF”
p „ERASMIC”
f 1.75 en f 3.50
Toilet-Artikelen,
IER OOMS
11
DE ROODE ZEE.
sscherlj
o
•loten.
rkonsvleesch,
orstsoorten.
g
JUWERIJ en
LACHTERIJ,
abijhet Bolwerk.
1
JSTie^-ws-en -éiwd.’verteixtie^lsLêLArooxG-otzd.ei- ®:rx Oxxxs'txeJfttezx.
1
d
A CP. 3018 25
Sinaasappelen.
)INE C.P.
Het mijnwerkersconflict.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
14 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.51.
3011 200
jEtl
ÏÏLisfnïi
Redactie: Telef. Interc. 545.
Administratie: Telef. Interc. 82.
4.75.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN.
4
o
4
30
MSI M
3008 ii
BUITEN LAND8(’H NIEUWS.
van zijn
FEUILLETON.
HOOFDSTUK X.
t*
i
(Wordt verwlgd.)
3000 50
AL 53-55-58
ION 594.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen btf contract tot zeer gerede-
ceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
t adres van eerste
eslacht
is. wordt bevestigd
officieuse Poolsche
druk
rr.eenang.
WEN 29 Til. 118
bevntand,
gebeurtenissen
latische kwestie
De Levers Zeepmy. Vluardinjjcn giB^
In denzelfden trein, die Heinz Berthold1
wegvoerde van den Moezel, zat ritmeester
von Bittlinger ook. Zjj kenden elkaar niet.
En al hadden z(j elkaar gekend' en in de
zelfde coupé gezeten, zou geen van belden
lust tot spreken hebben gehad. Heinz keek
met strak-emstig gelaat uit het raampje:
buiten was het nacht, heden geen maan
licht, het uitspansel was zwart geworden
H*ü kon niets meer zien vnn rivier en
bergen, maar hij zag in zijn binnenste de
geheele schoonheid, de geheele gelukzalig-
heid. De strakke uitdrukking van zijn ge
laat werd verzacht. De smart der schei -
dmg ontspande zich, ging onder in een
ander gevoel, ondanks de smartelijke,
stormachtig Ibegeerende onbevrediglng van
ontvlamde zinnen, een hoog heerlijk gevoel
GOUDSCHEjlOURANT.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
’’’’ingezonden MEDEDEELINGEN,
Op de voorpagina 50 hooger.
Roman van CLARA VIEBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. W ES SELIN K—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
Het was -
warmte van den daj
„Heb je het k
daagde den Ryksdag voor ombepaalden tijd.
Volgens een officieele mededeel mg van
het centrale stembureau te München is in
de plaats van den vermoorden Landriwaaf-
gevaardigde Gareis tot afgevaardogxle ge
iuozen de schrijve:
Toller heeft de
een der partijen met
issend succes zal heb-
--zal het nog rnoeil ijker
ziijn den overwinnaar in toom te houden.
Daarom hoopt men maar dat er feitelük
geen overwinnaar zijn z&l, hetgeen men
trouwens waarschijnlijk acht, aangezien de
krachten ongeveer gelijk fcjjn. Blijkens de
resultaten van den voorbereidingsarbeid,
dien Bu'iand en Gurzon thans gaan onder
nemen belangrijker dan men verwacht, dan
is het waarschijnlijk dat ze binnen niet te
langen tijd door een nituwe conferentie
van den Oppersten Raad fiilibn worden ge
sanctioneerd.
„riei
Lili?”
„Ik heb het koud."
Met wijdgeopende oogen keken zijn el
kaar strak aan, beiden even bleek en ge
schokt tot in het diepst van hun ziel.
Hij stond op: „Laat ons nu afscheid ne
men, Lili!"
„Afscheid.” Zij vroeg het met, zü her
haalde 'het ontzettende woord slechts, vol
smart en toch gelaten.
„Ik vertrek nog met den nachttrein. Dan
ben ik er veel sneller. Jij blijft hier tot
morgen vroeg. Dun ben je in een paar uur
weer bij Annemarie. Is het zoo niet?”
Zij knikte. Zij boog het hoofd die<p; hü
moest de tronen niet zien, die brandend in
haar oogen welden.
Hij beet zich op de lippen, hjj zag im-
Met onverholen
Britsehe bevolking
men van den uiteb
der mijnwerkers,
twee derdei
stemmen G
wegen 1 T
de leiders van
ende de warme
DNADESIROPEN
;en.
„Wat scheelt je?” Zü drukte zijn arm.
Hij lachte gedwongen. „O, niets.” Zij ble
ven nwijgen en beiden wisten, dat de ge
dachten van den ander den zelfden weg
gingen. De oorlog, het afscheid, de laatste
uren waren overweldigend, onweerstaan
baar. Het zweet kwam den man op het
voorhoofd, ajjn stem klonk onnatuurlijk,
geheel anders dan gewoonlük, toen hü nu
zei: „We zullen Iflian soupeeren."
Zy aten geen van beiden veel. Zü zaten
aan dezelfde tafel, in dezelfde veranda als
*s middags. Maar de zon omstraalde hen
niet. De herbergierster had een licht debi
et n klein schermpje omgetfen, voor hen
neergezet. Honderden muggen verbrandden
er zich toch in. Een nachtvlinders. Een
Ikioeltje streek van liet water hier heen.
Het was dubbel friisch na de heerlijke
lag. Zü (huiverden beiden,
koudi, mijn lieve, liefste
De mijnwerk ersactae
jwel op ’t doode punt. Lloyd
vehband met de wending die
"‘.■nomen heeft. onmiddeUiik
>ed in Chequers naar Lon-
mers haar verdriet. Hü voelde zich ramp
zalig. Nog eens trok hü haar naar zich
toe. Haar hoofd lag tegen »ün borst» met
zün gezicht in haar geurende harel ge
drukt, fluisterde* hü haar toe: woWden
van liefde, woorden van troost. „Verwzel
mü ook niet naar den trein, fik. sme® er
je om. Houd mü niet tegen, het is Mier
zoo."
•Met
legei
terwijl ook de P
van Lomnitz ten O.
hebben verschanst.
gehouden bijeenkomt van
12 en de intergeallieerde
commissie werd medegedeeld. dat de Duit-
sehe zelfverdedigingistroepen hun vroegere
stellingen weder zouden kunnen innemen
in het geval de Polen zich niet aan de ge
maakte afspraken zouden houden.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelüks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
by onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1-5 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
Briand’s bewering, dat Lloyd George
niet in Engeland kon worden gemist we
gens de moeilijkheden dèèr. wordt dus om
’t moment, dat Engeland en Frankrijk ein
delijk weer met elkaar in contact zün ge
komen,, wel bijzonder waar gemaakt. De
grijze premier veroorlooft zich geen ver
blijf in Ohequers, laat staan dat hü zich
buitenlands zou begeven. Lord Curzon
moet het werk te Parijs dus alleen af doen
en ook hü kan slechte kort blijven (mis
schien zou hü gisteren al vertrekken) we
gens .de aanstaande Britsehe rijksconferen-
tie. De korte tjjd is daarom goed besteed.
Zaterdagochtend confereerde Curzon met
Briand, bleef bü den Franschen premier
dejeuneeren om daarna oormiddel lijk de
besprekingen te kunnen voortzetten.
In de eerste gedachtenwisseling hebben
Lord Curzon en Briaad uitsluitend de
Oostersche kwesties behandeld. De och
tend was gewijd aan een algemeene uit
eenzetting van Curzon, waarna de verschil
lende mogelijkheden werden onderzocht.
Fransohe en Britsehe deskundigen woon
den het onderhoud bü- ’s Middags werd de
BELG1E.
Nieuwe boekerij voor Leuven.
De eerste steen van het nieuwe gebouw
der Leuvensche universiteitsbibliotheek zal
den 28sten Juli worden gelegd ,op dezelfde
plaats, waar de door de Duitschers in 1914
verwoeste boekerü stond.
De uiüversiteiten der geallieerde landen
zullen zün vertegenwoordigd. Ook Poincaré
zal tegenwoordig zün.
Bureau: MARKT 3J» GOUDA.
De opmeikiing, ter rechtvaardiging van
de gedachtenwiisseling over Oipper-Silezië
illat het daar rustiger
uit Warschau. Het
persbureau seint:
De militaire operaties in Opper-Sileaië
zjjn langs het geheele front gestaakt. De
opstandelingen hebben zich teruggetrok
ken, om de geallieerde troepen in staat te
stellen, de neutrale zone tusschen de vech
tenden te bezetten.
Aangezien de afdeelingen van generaal
Höfe<r niet aan de orders der intergealli-
eerde commissie willen voldoen, blijft de
pacificatie van het land alsnog ónmogelijk.
Ook volgens berichten uit Beu then blijft
de houding der Duitse he afdeel ingen van
generaal Höfer vüandig ten aanzien der
bevelen van de intergeallieerde commissie,
nopens de gelyktüdige terugtocht der strij
dende troepen en de ontruiming der volks-
stemmingsgebieden.
De Duitschers hebben de Engelsche de
tachementen te Kandrzin ontwapend en
op de Engelschen geschoten, toen dezen
Slawenczyce wilden bezetten.
Uit Breslau komen eveneens bevredigen
de berichten, wdke aantoonen. dat Zater
dag tusschen de Poolsche opstandelingen
i ■-2»
orden i
iar. woi
(ment, dat Engeland en Franl
met elkaar in contact zün
bijzonder vaar gemaakt.
/er Ernst Toller.
■e benoeming aanvaant
De Grieksch minister van Buitenland-
sche Zaken is Zaterdagavond onverwacht
aan boord van den torpedojager „Velos"
op dringend verzoek Goenaris vertrokken
Dit overhaaste vertrek wordt door de pers
bespreken. Algemeen is men van
_r. dat dit vertrek verband houdt met
de bespreking van politieke
welke zich in de KJein-Azii
zullen kunnen voordoen.
niets over had willen hooren. Hü wilde
vergeten, wat moeilijk en huiveringwek
kend achter 'hel lag; dat begreep zij wel.
Met teereïi schroom had zij er voor ge
waakt, hem er niet aan te herinneren.
Wjas het niet ontzettend genoeg, dat hü
weer terug moest naar dat wreede moor
den? Zo-ndbr zich duidelijk te maken, wat
er kon komen, geheel overweldigd door de
vreugde hem terug te zullen zien, wias zü
afgiereisd. De dag was heengegleden als
een zalige roes. Maar nu de zon (haalde
ging ook haar vreugde ter ruste. Een
wilde angst greep 'haar aan. Neen, neen,
zü liet hem niet heengaan!
„Morgen om dezen tüd ziet het er an
ders om mü heen uit.” Zyn stem klonk
gedrukt. „En het duurt niet lang meer, of
ik zit weer in mün vliegtuig."
„Neen, neen!" Onstuimig sloeg zü bedde
handen om zün arm._Zü snikte het uit Nu
zü met hem samen wias geweest, gedi
jende uren, een geheelen dag en alleen
sedert zü met hem toekomstplannen
had gesmeed zü had hem verteld van
het gelukkige huisje in bet maanlicht en
zü hadden er voor zich ook zoo een opge
trokken sinds dien geloofde zü pas goed
te weten, hoezeer aü hem liefhad. Zü wil
de hem niet reeds laten gaan, hü mocht
niet vertrekken.
Meegesleept door haar opwinding, niet
bü machte zich te beheerschen, gleed zij
plotseling voor hem neer en sloeg haar ar
men om zün knie. Als een smeekende keek
zü naar hem op, haar oogen spraken vo1
beloften: „Ga niet!" Haar lippen waden:
„Zal deze oorlog altijd en eeuwig dAiren?"
„Ik geloof, dat er spoedig «en einde aan
laaid was
rede den
zii de Beiersche
iphatsten. werd hü
brachte aantal stemmen. Intusschen. de
regeering heeft geen termen gevonden het
ultimatum te verlengen, of ze dit alsnog
zal doen, weten we niet, stelling zou het
een daad van wijs beleid beteekenen.
wanneer ze haar besluit in deze herzag.
Nu zün e? ma air twee mogelülWheden: öf
de staking verloopt (en daarvoor pleiten
eenuge verschijnselen: talrijke arbeiders
moeten hebben aangeboden aan ’t werk te
gaan, op den kolenproductie zal dit ech
ter- wel geen overwegenden invloed heb
ben, dayr het aantal van hen die bereid
zijn zonder bevel van ’t hoofdbestuur den
arbeid te hervatten, natuurlülk betrekkelijk
gering is), of het conflict breidt zich uit.
Ook deze mogelijkheid is lang niet denk
beeldig. Naar Reuter meldt, heeft de uit
voerende raad der mijnwerkers besloten
om aan alle vakvereenigungen. die met
loongeschidlen te maken hebben, te vragen
om zoo spoedig mogelijk bijeen te komen,
teneinde tot een nationale actie met de
mijnwerken over te gaan, opdat de weder-
züdsche eischen ingewlililigd zullen kunnen
worden.
Hlodges verklaarde, dat dit de alge-
meene staking zou beteekenen, wanneer
de andere vakvereenigingen toestemden.
Intusschen is het hoofdbestuur voorloo-
pig uiteengegiaan.
staat dus yirü""~'
Geo-nge is, in
*t conflict gen
van zün landgot..
den teruggekeerd.
Onverholen teleurstelling. De uitvoerende Raad houdt zich onzijdig.
Geen verlenging van ’t regeerings-ultimatum. Contact met andere vak-
vereenigingen gezocht. Curzon’s missie. Ook de Opper-Silezische
kwestie aan de orde. De rust keert weer. Tumult in den Duitschen
Rijksdag. Gareis’ opvolger. Onverwacht vertrek.
ONS OVERZICHT.
teleurstelling hebben
en pers kennis geno-
lag van het referendum
waarbij de vereischte
den van het aantal uiibgebrachte
vóór eindigen van den strijd niet
verkregen wqrden. De groote vraag was.
wat de leiders van de Uitvoerende Raad der
federatie zouden doen. Ging het hoofdbe
stuur der mijnwerkersfederatie volgens zün
gemoed te werk, dan had het de staking
afgelast en hervatting van den arbeid be
volen, echter, hiertoe gaf de uitslag der
stemming het ’t recht niet. De uitvoerende
Raad veükllaarde in verband hiermee slechts
te bestaan uit gedelegeerden die gekozen
werden om den wil der mijnwerkers uit te
roeren en dat het niet aan hen is om een
stemming aan te raden in de een of andere
lichting. Oip deze wüze maakt de Raau
er zich met een Jantje van Leiden af. deze
taktiek is zeker niet altijd gevolgd en van
^ersclüllende zijden is er dan ook.iets an
ders verwacht. Men heeft gedacht aan de
mogelijkheid, dat de Raad den gedelgeer-
den in vergadering machtiging zou vaa-
.gen om het geschil geëindigd te verkla-
‘den, dan was vóói- alles noodig. dat de re-
geenng den termyn. getiteld aan de gel
digheid van haai- subsidie-voorstel zou ver
lengen. En dit heeft ze. althans tot heden
niet gedaan. Integendeel, Lloyd George
heeft den Uitvoerenden Raad der mijnwer
kers uitdrukkelijk gemeld, dat het regee-
ringsaanbod' tot den financieelen bijstand
(van 10 millioen) niet langer dan den te
voren overeengekomen termijn zou worden
gehandhaafd', dus na Zondagnacht niet
meer geldig zou zün. Deze onverzettelük-
iheid der regeering is te betreuren en wekt
ook wel eenige verwondering, immers de
oplossing wordt hieaidoor nog moeilijken
zoo niet ónmogelijk, voor dat deze houding
der regeering bekend was, schreef de Ti
mes: Er ontbreekt nu nog maar aan dat
de regeering stokstijf bü haar termijn
blijft, om den toestand hopeloos te maken)
en als men dan bedenkt hoeveel millioen
pond sterling, haar de staking reeds ge
kost heeft, dan is die verwondering zeker
terecht. Was het niet juister gezien ge
weest van de regeering wanneer ze eeni
ge toegeeflijkheid had betracht en haar
aanbod had gehandhaafd? Wellicht had.
men dan oip een nieuw bijeen te roepen
congres een regeling kunnen treffen of
een uitleg aan het resultaat der stemming
kunnen geven, die een bevel tot hervat
ting van dien ahbeid leechtvaardigde^ Er
is nJ. twüfel ontstaan of de statuair voor
geschreven meerderheid van twee derden
vereischt voor de voortzetting van een sta
king, beteekent tweederde van het geheel
aantal leden of slechts van het uitge-
35)
„Ik moet je zooveel groeten overbren
gen!” Lili was opgestaan; zü boog zich
nu over hem heen, haar lippen raakten
zacht zün voorhoofd aan: „En dezen kus!”
Ze zed het ontroerd, zü dacht plotseling
aan de woorden van zegen, die de moe
der voor- haar zoon had meegegeven. En
opeens werd zü zich bewust: het was im
mers oorlog!
Zü sloeg 'hartstochjtelük haar aiipen om
hem heen; als hij haar eens óntviel!
Ging de dag werkelü'k reeds scheiden?
Over het blauw van de rivier daalde als
het nare een wazige sluier; slechts de top
pen dér groene bergen baadden zich nog
in zonnegoud. Vanaf de burcht zagen de
geliefdnn neer dn het dal; diep aan hun
voeten lag het girijze stadje, uit de schoor-
Bteenen stegen rookzuiltpes recht omhoog
in de klame lucht. Voor de poort van de
huicht stond een (kanon, een, dat hult was
gemaakt in den oorlog van *70; nu was
z>jn mond Moezelopwaarts gericht, tegen
I^rankrük. Heinz had zijn hand op de loop
gelegd; en nu sprak hü voor het eerst van
oorlog.
B«t was Lüi vóórgekomen, »l«rf hü w
Italiaansche gezant Bonin Longare even
eens uitgenoodigd.
Naar van zelf spreekt, Wordt volkomen
stilzwijgen over de beraadslagingen be
naard. Alleen heeft men loêgeleten. dat na
de Oostersche kwestie waarschijnlijk ook
Oipper-Silezië ter tafel zou worden ge
bracht, een concessie van Frankrijk, welke
tiert grondt op de overweging dat tegen
een behandeling der aangelegenheid geen
bezwaar meer bestaat sinds de toestand
daar veel rustiger is geworden.
Over het algemeen it men te Parijs
nogal sceptisch ten aanzien van de 'resul
taten. die van de bespreking te wachten
zün, meldt de HIM-corespondent. Wel er
kent met het nut van dergëliike gesprek
ken tusschen geallieerde ministers zelf,
maar alleen als een voorbereiding' voor
latere gemeenschappelijke conferenties,
en niet wegens een te verwachten onmid-
dllük resultaat Omtrent Engeland'’» plan
nen in het Oosten worden de bekende oip-
menkingen gemoaa/t en de bezwaren daar
tegen opgesomd. Vooral van Emir Fedsoel
wil men hier nog ailtüd volstrekt niets we
ten, maai ook ten opzichte van een rege
ling van het Turksch-Grieksche geschil
meent men dat er niet veel gedaan zal
kunnen worden vóór
de wapenen een beslii
ben beha\d, en dan z
zal komen, ik vrees het.”
„Vrees je het?” Bünd beleedijpl keek
zü in rijn ernstig gelaat Hoe nu, hü
vreesde, waai- hü moest jubelen? ^|s de
oorlog geëindigd was, dan kwam or urv
mens ook een einde aan alle ontzetting,
aan alle leed, alle ellende en alle schei-
dm? Huiverend door het voorgevoel van
komend bezit, vlüde zü haar hoofd tegen
hem aan.
Hij boog zich over haai- heen. Hert was
hier boven eenzaam, zü waren geheel al
leen. De avondster kwam op en stond bo
ren hen. Hü fluisterde: „Wü hebben im
mers nog den nacht! Een langen gelukki
gen nacht” Er klonk een vraag in. Zü
antwoordde er niet op. Haar bevende han
den gingen streelend op en neer langs
zün uniformjas. Hü trok haar op. „Kom!”
Gewillig liet zü tziich trekken. Maai- toen
strekte zü haar armen uit als tot een af
scheidt. Zü wenkte de rivier, de bergen,
het .geluk van den dag, een „Goeden
nacht!” toe. „Met was zoo mooi, ik zal u
noodt vergeten. Jü °°k niet. Heinz. Den
gulden dag hier noodt vergeten."
Hij schudde zwügend van neen. Met een
langen, dorstenden 'blik keek hü rond, als
of hü nog eens alles wilde Irinken, in zich
opnemen, als een laatste, gelukkige dronk.
Daarna was hij plotseling zeer gejaagd.
„Kom, kom!” Ongeduldig trok hü haar
mee omlaag. Nu het donker werd, overviel
het hem als een koorts. Hü streed er te
gen. Zün gelaat was zeer bleek. Waren zü
vandaag- toch liever .hier niet zoo alleen
geweest! In stilte had' hü er zich over ven--
heugd, dat Annemarie niet was gekomen,
nu deed hert hem leed.
In den Duitschen Rijksdag speelden zich
Zaterdag bü hervatting der ilebatten over
den moord op Gareis weer wilde tooneelen
of. Toen de afgevaardigde Schwartser van
de Beiersche Volkspartij het woord had ge
nomen, werd hü op zóó heftige wijze door
uiterst links geïnterrumpeerd, dat hü van
het woord moest af zien.
Toen het tumult eenigszins bedi
en hü in het verloop var.
communisten verweert, dat i
arbeiders stelselmatig ophi-
door de uiterste linkerzijde voor- ..ellendige
huichelaar” uitgemaakt. Vooral de afge
vaardigde Rommele onderscheidde zich
h.erbii in buitengewone mate. Nadat de
president tevergeefs getracht had de orde
te herstellen, sloot hü de zitting en ver
en de Duitsche zelfverdedigungstroepen
niet ie gevochten. De Duitsche troepen zijn
naar meer achterwaartsch gelegen posities
teruggetrokken, terwijl ook de Polen zich
in de nabijheid van Lomnitz ten O. van
Rosenberg hebber.
In de Zaterdag
de commissie van
is beter zoo.”
Met trillende lippen herhaalde zü het.
Daarna maakte zü aich uit zün omarming
los, greep -naar zün hand en drukte haar
trillende lippen er op.
,Jk dank je."
