oeders
No. 14652
60e Jaargang.
Dinsdag 21 Juni 1921.
strn";
118.
ibrleken
Wortelboei'
FEUILLETON.
DE ROODE ZEE.
\ART
IESTE
E.T
5 genaamd
litan
itan”
De Britsche rijksconferentie.
XTle'Ufws-exxXiud.-verteaxti.e'blsud.’V’oox G-oxxd.su sxx QxxxsxxsJs^sxx.
34
rER” en W.L.
beerde zakken.
ouden Medaille*.
1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.53.
Redactie: Telef. Interc. 545.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Administrate: Telef. Interc. 82.
xu
klonk
ENDA.
E. H. B.
;usoefening
Dat ba-
(Wordt ▼errol<L)
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuuchenkomst van «oliede Boekhan-,
delaren, Advertentietalreaux en onze Agenten.
Berkenwoude
-Achteibroek duo'
lersrhe. Stolwttk-
gevaarlek voor ons kan
zij verschrikt.
Roman van CLARA VIEBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadnik verboden.) s
ten bate
Ie Enrel-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN:
Op de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bfj contract tot zeer geredu-
ceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Le-
het
had?
i zijn
;r zijn missie, te
le da»bliu|corres-
de wereld in
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.00, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Vronon nni' nnct* o - x rz i
’ortelboer werken
re wormmiddelen
k gesteld worden
koekjes, toren-
daar deze midde-
t bezitten, die er
►ndenten
jhten
Parijs ie
Jus voor namaak,
abonnementen op
aangenomen voor
door
►uw en 1
beschadigingen
igen
»akt
mli-
>n wij
een ontvangen™?,
rUn. vermakaWttJJ®
ns aganda te
De hardnekkigheid waarmede Lloyd
Gorge heeft vastgehouden aan de geldig
heid vaai ’t aanbod der 10 millioen tot Zon
dag, heeft wel even den indruk gewelkt,
dat de regeering daarbij alleen dacht aan
haar prestige, dat ze zou vreezen te grab
bel te gooien, wanneer ze den eens ge
stelden termijn verlengde. Dit nu blijkt niet
’t geval. In een schrijven aan den Bbnds-
secretaris Hodges, heeft hij deze halsstar
righeid als volgt gerechtvaardigd
Ik gaf u eerder reeds te kennen, dat hoe
langer de staking duurt, des te groote r
nder vindingrijke
jrdrijven zeker
•- en andere inge-
►wel bij volwasse-
85 cent per doos,
Overal verkrjjg-
i E R A K.
n abonnementen op
tangenomen door
EERT. Gouderak.
It door de Neder-
ermd.
iet voorzien van
.n, worden als na-
5622 45
Bovenzaal Schaakbord’’,
keliersvereeniging.
euwe Arbeidswet en
md
Dansen, dansen I Wlat waren dóe moder
ne dansen toch prettig geen vervelen-
de, ouderwetsche walsen hij schoof haar,
zö schoof hom; men voelde den zachten
boezem der dansende en de sterke beenen
van den danseur. En dat dóe dansen van
Amerika kwamen, van Engeland Bos
ton, Foxtnott dat deed er immers niet
toe,’ in zoo iets bestond geen vijandschap.
Annemarie danste onvermoeid. Zij was
wat zenuwachtig. Vandaag hadden zij een
wandeling gemaakt, een lange, eenzame
wandeling; niemand had zich bij hen aan
gesloten. Maar toen zij weer naar het dal
afdaalden, kwam een auto achter hen op
den heirweg aansuizen.
Zy' sprongen terzijde. Verschrikt liet zij
tien arm van den officier, waarop zij zoo
vertrouwelijk leunde, los. Juist had zij ge
hoord, wat zij zoo gaarne hoorde, steeds
zou willen hooren, dat hij haar waanzin
nig liefhad, dat zij de verrukkelijkste
vrouw van de gansche wereld was.
„Zult ge mij ook trouw Wijven, totdat ik
terug kom?” Bezorgd keek de ritmeester
onder haar hoed.
Die beschermde haar gelaat geheel. Hij
Joon slechts haar wangen zien en het kuiltje
in haar kin. „Zeg ja” Daar klonk de toe
ter achter hen.
Annemarie werd donkerrood: de heer, dóe
in den auto zat, was immers de reisgenoot
met wden zij den toch tot Koblenz had ge
maakt! Hij had haar herkend.
De auto stond stil. Met een sprong was
mijnheer Thiessen er uit, nu stond hij voor
haar. Volgens von BitWinger, met een in
faam glimlachje. „Stoor ik?” Daarna druk
te Thiessen een kue op de hand der jonge
£6)
Het schoot hem door de gedachten: „Za-
lig is de man, die de verzoeking weer-*
staat.” Hij glimlachte en daarna sluimer
de hij zacht in, terwijl de trein verder
raasde en op de uitgesleten rails woest
slingerde.
Von Bittlinger had het hoofd tegen de
kussens gedrukt bah, voor den drom
mel, wat waren die vuil! maar zijn
hoofd deed te veel pijn, hij moest leunen.
Zy hadden den vorigen dag doorgedanst.
Wel wtas de gendarme er gekomen en had
„Elf uur, sluiting!” met een dronkenmans-
fitem in de zaal gebruld, maar ze hadden
hem uitgelachen. Ze hadden een fleech wijn
voor hem betaald en toen was hij wegge
strompeld. Wel ontbraken de viool en de
bas reeds, maar de pianist trommelde ver
der. Het was een jongmensch, hij miste
den linkervoet. Voor de pedaal had hij im
mers toch slechts den rechter noodig. Hij
verdiende eir graag nog wat bij: Hy had
thuis een oude moeder en een jonge vrouw
die hy moert onderhouden. Zy daar wisten
wat hij dacht- Hy verachtte hen. Hoe kon
men danaen, terwijl er zoovelen rampzalig
waren?
De Réunie. Lezing met
!d. Gouda E.H.B.O.
in het bijzonder
lang is voor de ko-
de hernieuwing van
Japan. Inleidende be-
ingen, als voorbereiding voor de
itioneele conferentie, van methodes
overeenstemming te komen betref
fende de politiek in buitenlandsche aange
legenheden, die van belang ziin voor alle
koloniën.
Later is voorgesteld, de agenda kleiner
te maken, maar ongetwijfeld zullen de
voornaamste onderwerpen van de oor
spronkelijke agenda behandeld worden.
Gasteren is de conferentie te Londen
bijeengekomen; Canada. Australië. Nieuw-
Zeeland, Zuid-Afrika en Indiië waren ver
tegenwoordigd. Lloyd George hield een
openingsrede, waarin hii, ’t kon moeilijk
anders, etr op wees, dat de conferentie
De tijd, waarin het zwaartepunt van de
wereldpolitiek in Euivpa lag gaat geleide
lijk voorbij, ’t verre Oosten en ’t verre
Westen beginnen mee te tellen in ’t wereiM-
concert en in de toekomst zal Europa er
aan moeten gewennen niet meer het mid
delpunt te zijn waarom alle politieke com
binaties en constellaties draaien. Als ’t ge
tij verloopt, moet men de bakens verzet
ten, dat heeft Engelland goed begrepen.
De zelfbesturende dominions van het reus
achtige Britsche rijk zijn van meer betee-
kenis geworden nu het politiek zwaarte
punt niet langer in Europa ligt, het is nu
ónmogelijk geworden de te voeren büiten-
landsche politiek voor het geheele rijk te
Londen te bepalen, zonder dat de domi
nions gelegenheid hebben gehad daarover
te worden gehoord. Wel degelijk heeft men
rekening te houden met hun zienewiizen,
ze mogen aanspraak maken op medezeg
genschap by de vaststelling der regelen die
het geheele wereldrijk tegenover het bui
tenland zal in acht nemen. De regeering
te Londen heeft dat recht erkend en als
uitvloeisel daarvan de Riiksconferentie,
een vergadering van alle eerste ministers
rler dominions georganiseerd, voornamelijk
met het doel te beraadslagen over een aan
tal practische vraagstukken, die van belang
zijn voor het geheele Britsche rijk 'en daar
na de gedragslijn voor de verschillende
vertegenwoordigde regieringen vast te
stellen.
Oorspronkelijk omvatte de agenda der
conferentie het volgende:
Voorberekling van een speciale consti-
tutioneele conferentie, aangekondigd door
de riiksoorlogsconferentae van 1917. Deze
voorbereidende besprekingen omvatten
kwesties als plaats van samenkomst, da
tum, samenstelling en agenda. Algemeene
beschouwingen over de hoofdpunten van de
buiitenlandische nalötiiek •-
voor zoover zij van belr
loniën. De kwestie van c
het verdrag met Jar"
schouwingen, als
constaitiitóoi
om tot ovei
Franco per port per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
kwamen hier dikwijls mooie wagens voor
bij, van den Rijn, van den Moezel, de
nieuwste modellen velen hadden zaken i
aan het front maar (leze auto overtrof
alle andere.
„De auto is in Brussel gekocht. Geheel
nieuw”, zei Thiessen terloops.
Met een gevoel van welbehagen leunde
Annemarie tegen het zachte, lederen kus
sen. Het moest prettig zijn, zoo een uit- i
stapje te maken.
„Bevalt, mijn wagen u?’*
Zy knikte levendig. „0,1 zeer!”
Hij glimlachte. „Mag ilk| u dan verwe
ken, hem de paar dagrfn dat ik hier ver
toef, als den uwen te beschouwen?”
Wat, die was vAn plan hier te Wijven?
De officier, <lie óp de voorbank zat, keerde
zich haastig om. Hij wierp Annemarie een
blik toe: zy zou toch niet
Zy beantwoordde dezen blik niet, merkte
hem in het geheel niet op. Zij schonk haar
geheele aandacht aan den nieuw aangeko-
nione. Die kwam van het front, uit het
corverdoovend kanongebulder, van Sois-
sons en Chateau Thierry.
„Bent u tot zóó ver geweest?” Er lag
duidelijk spot in de vraag van den offi
cier.
De andere bleef koel. „Men moet met
eigen oogen zaen of de munitie deugt of
net. Ook onze nieuwe springstof werkt
uitnemend, op de minuut.. Er blijft niet
over loopgraven, kreupelhout, men
schee ternauwernood eeni* zichtbaar
oveatjiyfsel.
„O, hoe ontzettend!" De jonge vrouw
was bleek geworden. Was dat niet <mt-
zettend? MaaM-hien had Rüdolf ginds tus-
vrouw. „Ik was te vertieugd mevrouw te
rug te zien. Of hebt u mij al vergeten?”
Neen, dat had zy zeker niet. De don
kere wimpers zonken op de ^lozende wan
gen.
De beide mannen keken elkaar aan met
een achterdochtigen blik. De rijke man
was niet meer zoo jong en kende de we
reld, bovenal de vrouwen. Wat kon zoo’n
officier haar aanbieden? Hy had zich da
delijk voorgenomen, de mooie vrouw hier
eens te overvallen; het was een prettige
badplaats, een paar dagen kon men hder
wel aangenaam doorbrengen. Maar hy had
vroeger moeten komen. Het wtas verstan
diger geweest, de leverantie's dde hij voor
het legerbestuur in het Westen had, pas
later af te sluiten maar wie kon weten
of men 'daar nog lang wat noodig l
Nu mengde zioh toch eenigo spijt m
handelsbelangen: hy had het dadelijk wel
geweten: de jonge weduwe zou zich graag
latten troosten.
„Mag ik mynheer en mevrouw verzoeken
in te stappen?” Hy had een beminnelijke,
maar peer zelfbewuste manier van optre
den.
Von Bittlinger was inwendig woedend.
Ook nog rijden met dien opgeblazen par
venu? Hij zou duizendmaal liever te voet
gaan. Wie weet, waarmee die zijn millioe-
nen had verdiend! Alles ging nu niet zui
ver toe. Hoe kende Annemarie dezen man
De jonge vrouw had haar verlegenheid
overwonnen; zij stelde de heeren aan el
kaar voor; zij had den aard van den Rijn
lander niet verleerd, die dadelijk met ieder
een goede vrienden is. Uit haai- blik sprak
bewonctaring; wat «en prachtige auto! Er
tiet verlies voor de hulpbronnen van de
schatkist zijn en dientengevolge zijn wij
des te minder in staat steun te verleenen,
om de mijnindustrie door de huidige cri
sis heen te helpen. Wij waren derhalve
genoodzaakt, 14 dagen geleden, bekend te
'maken, dat ons aanbood nopens de subsidie
van 10 millioen aan het einde dozer week
zou komen te vervallen. De regeering heeft
geen andere keuze, doch moet definitief
besluiten, dat haar aanbod om steun te
verleenen, niet na Zondagavond kan blij
ven gelden.
Overwegingen van financieelen^ard heb
ben dus den doorslag gegeven, wat de hoop
wekt dat de regeering op ’t harde besluit
zal terugkomen wanneer spoedig, byv. nog
deze week een oplossing wordt gevonden
fen t werk wordt hervat.
Voor zoover bekend, zijn er gisteren be-
trekikelijk weinig mijnwerkers weer aan
den arbeid gegaan. Gemeld wordt, dat te
Gedlfiag, in het graafschap Nottinghams
hire, waai' Zaterdag 2000 va» de 3<XK> vóór
een werkhervatting toekenden, gisteran
nog 400 anderen hetzelfde deden met
aanvaarding van een loonsverlaging van 1
shiling 6 pence per dag. De bewuste mijn
was klaargemaakt vóór den arbeid, dis
echter niet vóór morgeh kan worden aan
gevangen.
Te Alsreton in Derbyshire toekende gis
teren een tamelijk groot aantal mijnwer
kers voor een hervatting van den arbeid.
‘In Warwickshire zouden gisteren 250 mijn
werkers den arbeid hervatten, doch zii wer
den onderweg naar de mijnen door posters
aangesproken en overgehaald naar huis te
rug te keeren.
De minister van Landbouw en Nijver
heid verklaarde, dat de beschadigingen
van de mijnen, die door den langdurigen
stilstand van het bedrijf waren veroorzaakt
onmogelijk zijn te berekenen. In vele mij
nen is sedert 21 Maart niemand meer af
gedaald, zoodat men niet weet, in welken
staat die mijnen verkeeren.
Hoe hoog de nood onder de mijnwerkers-
bevolging gestegen is, blijkt wel uit het
feit, dat een twintigtal stakende Engelsche
mijnwerkers uit Wlales Zaterdag in België
4s geamve^-dfften einde in de voornaam
ste mijnwerkeracentra, te beginnen met de
Borinage, concerten te geven. l“*‘
van de kinderen van de stakend*
sche mijnwerkers.
Het doel van de conferentie der premiers. Gewijzigd program. Ope-
ningsrede van Lloyd George. Een verklaring van Milner. Niet om ’t
prestige, doch om de financiën. Weinig arbeiders aan ’t werk. Con-
certen voor de kinderen der stakers. Curzon's missie. Bemiddeling
der entente aangeboden. Als Turkije weigert. Het besluit inzake
Opper-bilezie. Rede van dr. Wirth. Werkloozenrelletjes te Berlijn.
ONS OVERZICHT.
praats vond op een tijdstip van groote
spiiniking in Engeland en van ernstige
onlusten in vele deelen van de wereld. Het
was onvermijdelijk, Tiat de naties die zulk
een kolossale inspanning hadden getoond,
en zulke ongeëvenaarde verliezen aan le
vens en have haalden geleden gedurende
den oorlog, de gevolgen zouden voelen van
t? groote inspanning en uitputting. De
symptomen, dde thans de staatslieden van
alle oorlogvoerende landen in verlegenheid
brachten, zijn te wijten aan de omstandig-
iheden waarin de groote oorlog de naties
klei' woreld heeft achtergelaten. Uitputting
der zemfwen en overspanning van het
hart die zulke gevallen kenmerkten, heb-
iben een koortsachtige rusteloosheid ver
oorzaakt en een afkeer van. geregelden ar
beid welke de ziekten verergeren en het
'herstel vertragen. Nooit vergde staatsman -
schap in^ alle landen meer geduld en wijs
heid. Er zijn landen, waar armoede en
dringende nood verschrikkelijk ziin en En
geland doet zyn best om met zijn geringe
middelen bijstand te verleenen. Ofschoon
er veel ontmoedjgends wias, vertrouwde
hij er op, dat de wereld zich langzamer
hand door de moeilijkheden wist heen te
werken. Er bestaat een toenemende be
reidwilligheid om de feiten ziakeliik en op
Ünternat|K>nale wijze te zien en te aan
vaarden. Eenige der moeiliikste en drei-
gendste problemen zijn óf tot oplossing
gebracht óf een regeling nabij.
Met betrekking tot Duitsehland zeide
Lloyd George dat de twee moeiliikste pro
blemen, n.l. die der ontwapening en dde
der schadevergoeding, hetzij geregeld of
Ipractisch opg-elost zijn. Er ziin nog twee
moeilijkheden,—nJ. de bepaling der Ppol-
~.u“ TO,, lianen en Silezië en
van den vrede met het
- Ten opzichte van beide is
hoopvol gestemd. Het eerst noodige
voor een vasten vrede is. dat allen op hun
verdrag Wijven staan. Tenzij het verdrag
eerlijk wordt gehandhaafd, zal een tijd
perk van .desorganisatie, toenemende el
lende en smeulenden oorlog voortduren en
kan de beschaving gemakkelijk worden
vernietigd door het voortduren van zulk
een staat van zaken.
Met betrekking tot de constitutie van
het Britsche rijk, zeide Lloyd George, dat
de Britsche regeering ieder voorstel der
Dominions zal verwelkomen ten gunste
van nauwer samengaan in buitenlandsche
kwesties. Er was een tiid, dat Downing-
street het Rijk controleerde, aldus Lloyd
George, heden heeft het rijk de taak van
Downingsti'eet o wage no men. De Britsche
Dominions in Indië zijn thans, zeide hij,
als erkentenis voor hun oorlogsdiensten,
als geliikwaardigen toegelaten in den kring
der naties dow de geheel wereld. Zii staan
als gelijken van het Vereenigd Koninkrijk
wat de waardigheid en de verantwoorde
lijkheid betreft van het Briltache reine en e-
best De oorlog onthulde aan de wereld,
onszelven inbegrepen, dat het .Britsche rijk
geen abstractie is, maar een levende
kiacht, waarmede rekening moet warden
gehouden.
Iloyd George eindigde met het rij-k te
beschrijven als een reddende factor in een
zeer verwwriie wereld, hetgeen de meest
hoopvolle ervaring is in de menschel like
organisatie welke de wereld ooit heeft ge
zien. Het is niet zoozeer dat zii mannen
van vele rassen, tongvallen, tradities en
godsdiensten dn één enkel regeerings-
syrteem vereenigt. Andere rijken hebben
dót gedaan, maar het Britsche rijk ver-
Bchüt van deze alleen op een essentieel
punt. Het is gebaseerd niet op geweld,
maai- op goeden wil en wederaiidsch ver
staan. De vrijheid Is het bindend begin
sel. Whar^jdt (beginsel tot dusver niet werd
toegepast, is het langAmeThand in het
systeem ingevoegd.
Veel’ ndeuwB levert de rede van Lloyd*
George niet op; de verdragen moeten wor
den uitgevoerd, de rust zal wel weerkee-
ren,” diezelfde uitlatingen hebben we al
meermalen in verschillende toonaarden
gehoord. En ook over de eigenlijke confe
rentie is weinig onthuld ‘dat we al niet
wistef, In dat opzicht ziin van meer belang
enkele uitlatingen, die Lord Mfilner. de
vroegere minister van koloniën, in een in
terview heeft gedaan en waarin hii dui
delijk maakt, dat men niet van zins is. om
ïn. bijzonderheden te treden in vraagstuk
ken, welke een nieuw stelsel van rijksbe
stuur zouden meebrengen. UltdruikkeHik
ós in de uitnoo<ligingen vermeld dat het
.geen conferentie zou zün over constitutio
neel© betrekkingen, maar een beraadsla
ging over onmiddelliik aan de orde komen
de practische vraagstukken. In hot andere
geval zou men een veel grooter lichaam
bijeen moeten roepen, waarin verschillen
de partijen vertegenwoordigd zouden moe
ten zijn. Dat lichaam zou ook niet spoedig
met zijn werk gereedkomen, maai- telkens
veixlaag<l moeten worden, om de voorstel
len die gedaan worden, in alle deelen van
het rük te laten bezinken. Zulk een werk
zou jaren vergen een misschien niet eens
practisch uitkomsten geven.
Voorloopig moest men overeenstemming
zoeken over meer voor de hand liggende
dingen.
Ourqpon is, voldaan ovei
Landen teruggekeerd en d<
pondenten beijveren zich de warejtl in te
lichten over hetgeen in ’t ondenonsie te
lï verhandeld. Te oordeelen naar de
berichten hebben de staatslieden een tac
tiek van ruil met gelijk oversteken ge
volgd, Curzon gaf wat toe inzake Opper-
Sdlezië en Frankrijk toonde zach meegaand
ten aanzien van de Oostersche kwestie. Op
voorstel van Curzon zullen Engeland.
Frankrijk en Italië (dat zich reeds bereid
heeft verklaard mpt dezen stan mee te
doen) Griekenland hun bemiddeling aan
bieden ter regeling van de Oostersche ver
wikkeling. Als Griekenland de bemiddeling
schen zulke puinhoop en zijn einde gevon
den, en Jochen, haar broer, bevond zich
nog te midden van zulke gevaren. Zy leg
de haar hand op de oogen. Het
plotseling als een waarschuwing.
„Gelooft u, dat het tegen-offensJef van
generaal Foch
•worden?" vreeg
„Mevrouw!" QTwessen legde zijn wnrme
hand op de hare. „Wees u maar gerust.
Het is alles niet zoo erg als het er in het
eerst uitziet. U moet denken, oorlogsge-
luk. Dat is even wankel als het geluk met
kaarten. Zou het trouwens te verwonderen
zyn, bij zulk een reusachtigen aanvoer van
troepen en tanks? Fransche, Engelsche,
haliaansche, Ainerikaansche, witte en
bruine, gele en zwarte troepen, Algerty-
neW', Tuniërs, Marokkanen en Senegal'
negers.”
„Ach, die breken toch niet door?’* Ala
een ontsteld kind zag Annemarie er uit.
„WÜ hebben ChAteau Thierry moeten
ontruimen en hoe het by Reims zal wor
den?!" Hy haalde de schouders op. ,J3i-
genlifk overal zware gevechten. Het ver
leggen van ons front was beslist nood
takel Uk.”
„Verleggen van ons front?”
greep Annemarie niet „Wij zün dus toch
achteruitgegaan
„Achteruit, mevrouw.”
„Duivels!” De officier op de voorbank
■wendde zich weer plotseling om. Al« een
die gewekt werd en nog niet precies wist,
waar hü zich bevond, keek hjj den spreker
aan.
GOIDSCHE COl’RANT.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEE*STDAGEN.
aanvaardt, zullen de geallieerden denzelf-
den stap te Konrtantinopel doen. Weigeren
de Turken de door Grieseniand aanvuaide
bemiddohng dan zullen de Grieken zooveel
oorlogsmateriaal kunnen koopen ais zu
vullen en van do fmancieele bepeneuwren,
die in November 19C10 te Londen te nun-
nen aanzien zbu overeengekomen, worden
vrijgesteld.
1 niien Angora <To bemiddeling aanvaardt
zullen de Turken de voordooien van de
overeenkomst, door Bekir Bami bei te Lon
den gesloten, behouden en de souvoremi-
teit over Smyrna herkrijgen. Het bestuur
ofver Smyrna zal dan worden geïnternatio
naliseerd en de provincie aal autonomie
krijgen.
Het schijnt, dat todden Turidie zou wei
geren, het verdrag van Sèvres, wat betreft
Thnacië, zal warden gehandhaafd en dat
de aan Griekenland gedane concessies zul
len wxxrdon uitgeihreid. De overeenkomat
zou aan de Turken een zeer aanneembar»
territorial en en politiek en status toeken
nen.
Indlen deze bemiddelingspoging zou fa
len, zou elk der mogendheden vrijheid vaa
handelen krijgen. Engeland zou Grieken
land dan vooralen van oorlogsmateriaal en
de Turksche kusten blokkeeren. ten einde
te voorkomen, dat uit Rusland waoenen
zouden wonden aangeveerd. Frankrijk zou
naar eigen believen kunnen ontreden. De
a'.gemeeno indruk blijf zeer gunstig.
Wat betreft de bealuiten ten aanzien van
Opper-Silezië is alleen nog maar gemeld,
dat Briand en Curzon telegrafisch de com
missie te Oppeln hebben uitgenoodigd een
Aoorstel op te rtellen. Zoo nowlig zullen
haar deskundigen toegezonden worden. 4n-
d-.en overeenb-temming ónmogelijk ia zullen
deskundigen te Parijs en Londen oen voor-
loapig rapport opstellen en de Opperste
Raad zal de eindbeslissing nemen. Een ge
meenschappelijke Engel scb-Fransch-I tali-
aansche actie te Warschau en Berlijn zal
<de jongste instructies van de hooge com
missie,aan de Polen en de Duitschars steu
nen.
Terwijl telkens uit Frankrijk en Enge
land de dringende verklaring komt, dat de
verdragen moeten worden nageleefd, breekt
men zach in Duitsehland ’t hoofd over de
vraag, hoe alles verplichtingen na te ko
men. Volgens bericht uit Essen heeft de
rjjkskanseller dr. Wu-th Zondag voor een
groote vergadering van de yakverecniging»-
bonden gezegd, dat het ultimatum van
Jonden alleen werd aangenomen, om een
bezetting van hot Ruhrgebied te voorko
men en de scheiding tusschen het Duit-
sche Noorden en het Ihiitsche Zuiden te
verhinderen.
De kanselier deelde verder mede, dat de
ontwapening en ontbinding van de inwo-
nersweerbaarheid een gunstig beloop heeft.
Over de mogebiikhoid om te voldoen aan
de verschil lende coachen van het ultimatum
uitte hii zich zeer optimistisch, hoewel M
met nadruk moest wijzen op den ernst van
den toestand. Het is de vraag, of Duitsch-
land in staat zal zii»,om het volgend laar
n.l. die der c
«e, ovnadevergoedipg,
Ipractisch opgelost zyn.
sche grenzen
hét vraagstuk
Turksche rijk,
spr.
36
30
