Zaterdag 2 Juli 1921. TEN. i il Blad. DklZBu (aandoeningen nton Coops en Mej. S. fl JOOP. WORM- IEN OP HOOFD LI a. s. FEUILLETON. DE ROODE ZEE. lendaal 13, GOUDA rk rkleedlng boruit het uit. i Fabrieken 785. ZTleuws- exx -óxd.-v-ertexLtie'blsucL •voox G-o-cccLa. exx. Q>xxxsxxeJic.0XL- EERSTE BLAD, n 3 3 -BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. 1—4 /AW, «U» ratal /«AA van de waarde I Redactie: Telef. latere. 545. Bureau: MARKT 31, GOUDA,. Administratie: Telef. latere. 81 Dit nummer bestaat uit twee bladen eplombeerde zakken. ;en Gouden' Medailles, LANDBOUW. ÏRDAG 7 JULI I. de stad. INDA. avian (Wordt vemted.) Ki I isa uitverkoop van Gowona advertentiën «a ingaxonden mededelingen by contract tot sear gareda- coerdan prijs. Groot» lettors en randen worden berekend naar plaatsruimte. INGEZONDEN MEDEDEEUNGENt Op da voorpagina 60 hoogar. A. M ri „STER" en W.L. 3207 50 Roman van CLARA VIEBIG. met autorisatie vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK—v. ROSSUM. (Nadruk verboden.) lit: de zyn van ig in 3 op de con- haar vetge- Advertentiin kunnen worden ingeaonden door tusschenkomst van soliede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onxa Agenten. anti’"’ de L._ ‘feens s deiykl deiding, zooals: 1REIT. BEPP1 NOG BABY. NOODKLOK Orgelbespeling in de skerk. i wü geregeld tijdig n ontvangen van ver sa, vermakelijkheden, sganda te vermelden. De black gericht en 1 de vraag of er politie t< irkelyk sgonnen. moet worden toege- j te kleien. Eenersijds ge- warme voorstanders van de »r veel voor verhooging der en wy nemen ook wel leerendeet der goedwillende vetgehalte hetxij mèt, hetzij .oeite gerégeld kan bereiken, behulp en orgel platen, laagste prijzen. £*3222 30 PARATIE BILLIJK. lolsme Onderneming. die lijden onder de gev het algemeen ontwaart een gemis aan verantwoc ernstige fouten. Opmerkeljjl nergens zooveel met het o twoordelykheid” wordt’ kringen der ambtenarei zoo vaak gevoelt, da ±eid - - GOIBSLIIE OOII!V\T. VERSCHIJNT DAGELUKS sht snel van Uw lyden n, neemt dan een proef Wasohmiddel. Het is ian te wenden, een vloei- >1, niet een vettifce of Het dringt door in de rengt onraiddellyk ver- nog heden een fleschl per fl. 1.-. V( rogists Den raag. «I7ö 80 Koude huivering doorvoer de vrouw, zjj beefde als van koorts. Kreeg rii ook een aaiwad van griep, dde nu overal bij de menschen binnensloop als een dief in den nacht? De dief werd maar al te vaak tot moordenaar. De diep ter neer geslagene vermnde zich: neen, nu mocht rij niet ziek worden. Nu had zij al haar krachten noo- dig. Zy moest haar dochter steunen, nu had de jongere de oude vrouw nooddg. En hoe zou haar man terugkomen, zou hy wel terugkomen? Een pfloteelii^e angst over viel haar( heftig, die haar den adem be nam; ®y zou het kunnen begrijpen, bullen hy zei: „ik kan niet meer leven.” Zy kon het in de kamer niet meer uit houden; die wm haar opeens te benauwd. De dienstboden spraken zeer opgewonden in de keuken; de stem van de keukenmeid klonk boven alle uit Bespraken rii ook politiek en twistten zy? De vrouw van don generaal opende zachtjes ds deur op een kier. „Dat zeg ik je, Grete”, zei juist de keu kenmeid tot het binnenmeisje, ,^1b je nog eens mevrouw de worst goedkooper aan. b edt dan ik 22 mark het pond dan zal je eens wat zien. Die is toch rijk. Die kan toch 25 betalen. Durf het eens! Dan zeg ik aan mevrouw dat je lange vingers... Snel trok mevrouw von Voigt de deur weer toe; rij wilde verder niets hooren. 'Zenuwachtig Liep rij naar haar slaap kamer, zette haar hoed op en nam haar mantel. Waar aou zy heen gaan? Zjj kon niet alleen biyven. Naar LUI Drukkerij ZOON - GOWDA, j riËN rkrijgbaar bij - GOUDA «streken. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80. 1 Abonnementen worden dageiyiu aangenomen aan ons Bureau: Markt 81, GOUDA, ny onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring): 1—6 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1-8 regels 1.66, elke regel meer ƒ0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 byslag op den pry's. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys. VLBGGKKRT, 1 3217 40 oIa voorbeeld voor de jongeren. Wht was deze trots vergeleken by die welke nu haar borst deed zwellen. Een man. een held! Stand houden in overwinning, dat was ten slotte zooveel niet, maar in nederlaag, dat was een heldenstuk. Want ach, hy wist het: de nederlaag was daar. Hij had, evenals zy, de rede van den nieuwen Riiflcs- kaneelier gelezen, „Van den Duiltschen Volikastaat”, „vatn het nieuwe tijdperk in DuitechJand’s bdnnenlattdsche geschiede nis”. En de nota aan Wilson: „De Duit- sche Regeering verzoekt den President der Vereenigde Staten van Amerika het tot stand komen van dan vrede ter hand t? nemen.” Dat was geen nederlaag, dit verzoek om vrede was ondergang. Onder gang, klonk het schril in het oor van de nog kort te voren zoo troteche vrouw. Zij sloeg de handen voor het gelaat en ween de luid: haar man, haar arme mn! En arm met hem waren allen, die aoo dachten als hjj. Een diepe smart vervulde Hermine von Voigt; ingehouden tranen drukten haar ziel, het leed van Duitschland was don kerder en moeilyker dan dart, wat haar kind droeg. Ja, nu begreep zy volkomen, wat haar man over Heinz schreef: ,Jhy is gelukkiger dan wy, tienden allen.” Kind zijn, blind! Zy drukte de handen voor de oogen: Duitschland’s smaad niet uenl Het was slechte een symbool. Zag de blinde dien innerlijk dan ook niet? Het dreunde in haar ooren; van uit de verte kdorik het als orgeltonen: „Zalig xyn de dooden.” Ja, de dooden, die gevallen, ge storven waren nog in het geloof ooo Duitschland’s eer, rij allen waren ge lukkig. stand. En de concesies van den Keizer, dae leden der sociaal-democratische party tot de Regeering toeliet, toonde duidelijk hoe men ten einde raad was. Waarom regeerde nu de nieuwe Ry’ks- kanselier, Prins Max von Baden, niet al leen? Waarom moest nu o>p eens het volk me espreken De keizer wenschte „meer dere medewerking van het volk aan het bestuur van het Vaderland” die had niets meer te wenschen. Het was om te lachen. Ja, het volk, wien men het alge meen kiesrecht, waarnaar het verlangde, vrywiililig had moeten geven, wien men steeds slechts beloften gedaan had, die men niet van plan was te houden, dat men aan den leiband had gehouden als een on mondig kind, het volk, dat bureaucratisme, de heerlykhedd van de .Junkerpartü” en het opzien tot den keizer al te lang had verdragen, dat mocht nu meespreken. Een ontzettende bedreiging zweefde in de lucht. Ach, de keizer, de keizer! Hermine von Voigt beefde voor hem. Zy was opgevoed in de liefde tot den keizer. Het was niet alleen liefde, het was ook gewoonte. Wan neer zy bedacht, dat er eens in Duitsch land geen keizer meer zou zyn, begon zy te huiveren. Maar nen, dat zou nooit ge beuren. By de Russen was het wel moge lijk geweest, Rusland was groot en de Ozaar ver weg. Maar hier, waar ieder aan den keizer hing, waar de menschen hard g.ngen loopen als het Idonk: ,4e keizer komt”, zich bijna dood drongen om maai één blik te werpen op het knappe, trot se he, gebronsde gelaat, hier kon Wilhelm de tweede zich rustig, mondeling en achrif- telyk wenden: „Aan mjjn Volk.” Deze gedachte gaf haar rust. En een brief van haar man kalmeerde haar nog meer. Hij/schreef heel’ kort hij stond by Oambray, waar de vijand met kracht aanviel: „maak je niet ongerust, wat er ook moge gebeuren, wy houden stand. Wy z^jn toch nog niet allen voor den dui vel. Wilson’s veertien punten belache lijk I Ik verlaat mij alleen op myn troe pen, en myn keizer kan zich op mij ver laten.” Ook over het bittere lot van zyn dochter schreef hy. Hoe merkwaardig schreef hy daar over! De vrouw was ge schokt. Zy had toch gedacht, dat zy het lot, dat haar kind had getroffen, waardig droeg; het is waar, toen zy het den vader schreef, had zy niet kunnen veriiinderem, dat tranen op haar papier vielen. Was hy daarom ontevreden op haar, of wat be doelde hy er mee? „Nu is het hard voor Lili Maar tranen neen. Weet je niet, dat zy een man krygt, die gelukkiger is dan vele honderdduizenden, dan wfö allen, zi enden.” Haar man, ginds in den oorlog, was nu noch echtgenoot, noch vader, hy was ’s- Konings soklaat. Maar Hermine von Voigt geloofde nooit grootere liefde voor hem gevoeld te hebben. Ook niet toen hy ale jong, ridderlijk officier naast haar aan het altaar stond; nu had zy haar ouden man veel meer lief. En zjj had al gemeend trotech op hem te zijn, toen hy, reeds niet meer in dienst, nog eens den uniform antrok, om al de krachten, die hem geble ven waren, ter beschikking aan het Va derland te stadiën; de smart van het af scheid was toen ondergesclukt geworden aan het hoog heerlyke gevoel: hy gaat, Joor in de onraiddellyk ver- „jden een flesch I Geneeskrachtige ’erkrygbaar by alle iten. Hoofdagent i Haag, van wien 46) En nu werd het luid uitgesprokeneen ongehoorde schurkenstreek, niet sinds lang vrede gesloten te hebben! Men had het kunnen dóen. Waarom zouden de anderen ook geen vrede wenschen; geen land ver liest graag zyn zoneii. Maar daar was de militaire partij, belust op overwinningen, met haar overdreven eischeo, die koppige verdwaasde kaste, die nog altyd op het oude giorierylke heldendom rondreed. Het paard was reeds lang lam. Eq de Al-Duit- schers zongen met hun Deutschland, Deutschland ifber Adies” het grafgezang voor Duitschland. In geprikkelde stemming stonden de “«nschen tegenover elkaar: „Het was niet w*ar, dat Duitschland in den oorlog was gegaan zonder eenige veroveringspdan- nem” „Toch was het zoo, het voerde slechts een verdedigingsoorlog." De beste vrien den stonden tegen elkaar op. Het was vooriby met de zelfbeheersching en ziels kracht van het individu. Evenals met de kracht van het geheel Ook de couranten gaven het toe; voor het eerst las men in hun kolommen heel dui delijk den ontzettenden ernst van den toe- Nu op dit oogenblik door politiek gekibbel de regeering des lands kalm-weg stilstaat, bekommert men zich om het lot van hen, die lyden onder de gevolgen daarvan. Over --1 men bij de overheid lordelykheid voor :eiyk is het, dat groote woord „ver- geschermd als in m en dat men ner- o vaak gevoelt, dat het verantwoor- idsbesef uiterst zwak is als juist déér. Door de trage afhandeling van de za- rhaaldelyk schade geleden en tich niets van aan. agen kwam ons weer een der- lemand wordt op een Hoewel de politie oorlog was het evenzoo het geval. Het te kort inhalen wordt vergemakkeiykt door de omstandigheid, dat de bevolking niet zoo snel toeneemt als vroeger het geval was, hetgeen op zichzelf natuuriyk een nadeel is voor de gemeente, maar nu in dit geval een gemak is voor hen die genoodzaakt zijn in den Haag een woning te Vinden. Het zyn wel geen fraaie woningen, die thans ge bouwd worden en ze zyn zeer duur, maar beter duur dan niet te huur, geldt zeker als spreuk voor hen die een dak boven het hoofd en een rustig tehuis zoeken. HAGENAAR. 1 Is wijziging der vetgren» voor gecontroleer de volvette kaas gewenscht? Over bovenstaande vraag schryft de heer J. Verduin in het Landbouwweekblad. Reeds tot driemaal toe is in de kringen der bereiders van volvette boerenkaas in de provinciën Zuid-Holland en Utrecht de vraag aan de orde geweest, of verhooging der vetgrens voor volvette kaas, waarop men het Ryksmerk wenscht aan te brengen, gewenscht moet worden geacht. In Zuid- Holland bleken verscheidene producenten nogal fel tegen verhooging gekant te zyn; in Utrecht daarentegen hebben de aangeslo tenen bij het Kaascontrölestation zich in be ginsel er vóór verklaard, dat de grens van 45 op 47% worde gebracht. De motieven, welke vóór- en tegenstan ders der verhooging aanvoeren, zijn uit de in dit blad verschenen verslagen der alge- meene vergaderingen van het Kaascontröle station Zuid-Holland en van den Bond van Kaasproducenten genoegzaam bekend. Kort samengevat, komen zy hierop néér: De voorstanders beweréh, dat het gemid delde vetgehalte in de droge stof van goed- bereide volvette kaas aanmerkelijk hoogar ligt dan 45 zóó hoog zelfs dat zonder bezwaar de door de controle geëischte vet grens kan worden verhoogd tot 47 De statistiek en de ervaring zouden uitwUzen, dat geen enkele volvette kaasbereider, die zyn vak verstaat of bereid is om de hem van deskundige zy'de gegeven wenken op te volgen, dit vetgehalte niet bereikt of zou kunnen bereiken. En het is in het belang van den goeden naam der volvette kaas te achten, inzonderheid met het oog currentie in het buitenland, dat h halte worde opgevoetd. De tegenstanders vreezen echter, dat «r producenten zullen zyn die, ofschoon van goeden wil en niettegenstaande zjj hun kaas- melk niet in het minst ontroomen, toch het hoogere vetgehalte niet zullen bereiken en dientengevolge het voorrecht om de merken op hun product te mogen aanbrengen, zul len moeten missen. Het is onze bedoeling niet in dezen stryd die de gemoederen warmer heeft ge maakt dan ons voor eene goede oplossing gewenscht voorkomt, hetgeen echter, naar het schynt, grootendeels aan neven-omstan- digheden, welke met de zaak zelve weinig hebben uit te staan, schreven party voelen wU, als wa kaascontróle, zee: vetgrens tot 47 aan dat het m< producenten dit zonder eenige moeite gerégeld kan bereiken, hoewel dit met behulp van de statistische gegevens, waarover de kaascontrölestations beschikken, niet met absolute zekerheid is uit te maken, doch anderzyds begrypen wy ook zeer goed het verset dargenen, die thans wèl 45 kunnen bereiken en dus het recht hebben om de merken aan te brengen, maar de zekerheid missen, dat zy aan den nieuwen eisch van 47 vet in de droge stof geregeld zullen kunnen voldoen en dus het risico zouden loopen, door de verhooging voor korter of langer tijd de merken te moe ten ontberen. De voorstanders der verhoo ging mogen over die „prutsers" min of meer smalend de schouders ophalen en zeggen: „Daar kunnen we ons niet aan storen en de belangen der kaascontróle en der goede bereiders niet aan opofferen,’’ wie even bedenkt, welke waarde het merk op de kaas nu reeds vertegenwoordigt en in de toe komst zeer waarschyniyk zal biyven bezit ten, die zal minder luchthartig over de be zwaren der tegenstanders heenloopen en meer geneigd zyn om te zoeken naar een uitweg uit de moeiiykheden. En tevens mo gen de voorstanders der verhooging, die zich zoo gaarne beroepen op het belang der con trole, wel eens bedenken dat zy er der con- tróle geen dienst mede zouden bewyzen, in dien zy eene politiek voerden, welke er toe leidt, dat aan een min of meer groot aan tal producenten, die merken willen, de ge legenheid daartoe voor korter of langer tijd wordt onthouden. Zóó kweekt men vyanden van de contröle. Slechts in geval van uiter ste noodzakelykheid mag daartoe worden overgegaan. En dat deze in dit geval geble ken is, is o.i. nog niet aangetoond. Doch het zou den schyn kunnen klagen, alsof wy tóch party in den stryd wensch- ten te kiezen, en gelijk gezegd, dat is aller minst onze bedoeling. Wy gevoelen zoowel voor de argumenten der voor- als voor die der tegenstanders en zouden niet weten naar welken kant de schaal onzer waardeering zou overslaan indien wy eens partij moes ten kiezen. Wy zouden graag de kool èn de geit sparen, d.w.z. wy zouden graag zien, dat het vetgehalte der volvette kaas zoo hoog mogeiyk werd opgevoerd en de repu tatie dier kaas in aanzien steeg, en tevens zouden wU de bereiders van kaas met een vetgehalte van slechts even 45 blijvénd in de gelegenheid wenschen gesteld te zien om hun product van een merk te voorzien. En wy gelooven, dat dit nwgeiyk is, zy het dat er wallicht, ofschoon waarschyniyk slechts tydéïyk, offers voor gebracht zouden moe- tej:worden. /In een volgend artikel hopen wy dit nader uiteen te zetten. worde gezocht. Nu de loting terugkomt en slechts een klein deel van alle jongelui in dienst behoeft is het vraagstuk misschien minder moeilyk. Het is toch een bespotte- lyke toestand, dat de één door het lot vry- komt en de ander, die overwegende bezwa ren heeft tegen den dienst, gedwongen wordt als het lot hem ongunstig is. Hier is nu eens een gelegenheid voor de scherpzinnige geesten om een uitweg te vin den. Als men eens een prysvraag uitschreef, want we vreezen dat het vraagstuk aan het departement van oorlog niet tot oplossing zal kunnen worden gebracht. Men heeft er zich daar te gemakkelijk van willen afma ken. Op 76-jarigen leeftyd is dezer dagen over leden een oud-wethouder van Den Haag, aan wiens nagedachtenis wy wel eenige woorden mogen wyden. Het is de heer J. Simons, die als wethouder van financiën degene is geweest, die het ouderwetsche stelsel van hoofdelyken omslag heeft veran derd in de gemeentelijke inkomstenbelas ting. Hy was eén scherpzinnig handelsman, die een goeden kyk had op de gemeente- financiën, hetgeen wel erkend werd o.a. door zyn benoeming tot directeur van de gemeen- teiyke Credietbank, een functie die hy tot zyn dood heeft vervuld. We herinneren ons den leveüdigen man vaak te hebben hooren debatteeren en wie het met hem aan den stok kreeg had hel niet gemakkelyk. Figuren als deze verdwe nen helaas uit de gemeentelyke raadszaal en wat er voor in de plaats komt is meestal veel minder. De nagedachtenis aan Simons mag wel in eere biyven. Hy heeft zich ook op het gebied van den woningbouw verdien- stelyk gemaakt en dat in een tyd toen het nog niet gelukte op de gemeentelyke of staatsschatkist te leunen, gelyk thans bij woningbouw gemeeniyk het geval is. Van woningbouw gesproken, eindelyk zal het nu gebeuren, dat de leegstaande wonin gen ambteiyk worden verhuurd. Wel weer twee maanden te laat, maar het gemis aan' verantwoordeiykheid signaleerden wy in den aanvang van dezen brief. Men zegt dat het er tweehonderd zyn, die leeg gehouden wor den. Natuuriyk wordt daarvan weer niet het noodige gepubliceerd. Het is te hopen dat men nu eindeiyk dit schandelyke euvel eens krachtig gaat aanpakken. De slapende hou ding van de overheid ten aanzien van de vele ontduikingen der Huurcommissiewet heeft al heel wat misère gebracht. In dit opzicht is België ons vooruit maatregelen tegen den huur-woeker daar zeer krachtig en iedere bewoner een huis weet zich daar althans veilij zijn woning. Het is merkwaardig zoo weinig huizen handel als er op dit oogenblik in den Haag is en hoe veel de pryzen dalen. Men verze kerde ons dat aan het eind van 1922 het wo ningtekort in de residentie overwonnen zal zyn. In hoeverre dat juist is, kunnen wy niet beoordeelen maar wel bespeuren we, dat de woningzoekenden over het algemeen ge makkelijker, d. w. z. iets minder moeielyk aan een woning komen. Het aantal in aan bouw zijnde huizen is groot, maar vóór den BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. DLXItl Zondag is de residentie weer eens het too- neel geweest van een demonstratie, die in een klopparty is geëindigd. De bladen heb ben er al uitvoerig over bericht en het ge wone gekibbel over de vraag of er noode- loos op gerammeld is en de politie te voor barig was met haar daadwerkelyk optreden is natuuriyk aanstonds begonnen. Zoo iets geschiedt altyd weer na dergelh'ke gelegen heden. Het is altyd heel moeilyk uit te ma ken, omdat de getuigen-verklaringen altijd tegenstrijdig zyn. Het geval op zichzelf dat de demonstratie onmiddeliyk tegen een minister plaats heeft, is ongewoon. Wy staan geheel buiten het geval, maar één opmerking moet ons van het hart. In de Kamer der Staten-Generaal hebben we de kwestie der dienstweigering al jaren lang hooren behandelen, maar nimmer kregen we den indruk dat de Regeering deze of een vorige dit zeer moeiiyke vraagstuk ern stig onder het oog heeft gezien. Er is eens een regeling voor getroffen, maar die ge tuigde van zulk afgryseiyk onverstand, dat deze niet au serieux genomen kon wordi Nu op dit oogenblik door politiek gekibt Aa. K__ J 8tjjgta, lot van h< WNNMN tAMD. Collectief contract bouwbedrUvfen. Dinsdag is hét collectief contract in de bouwbedrijven dbor de partijen definitief gateekend, aktes meldt Het Volk. Lnaake de vacantie u» een commissie be noemd met opdracht een regelnw te ont werpen, waardoor de vacanties In het bouw vak in 1922 zullen kunnen worden inre- Voeoxl. De te ontwerpen regeling moet ech ter eenst door de werkgevers- «Fwerk- nemereonganiaaties wonden goedgekeurd. Nader meult het Hbud.. dat het thans gesiOLen contact een conttnueering ia van ue owue overvaxuLomst. Aiie bepalingen bid- ven Uüa geaananaaid. AiUeen de vaoamtie- legemng is nieuw. LAmsdsg was het contract nog slechts geieuaend door de werkgevers en bet hooftl- ipeatuur van den Modernen houwarboMier»- Ovnd; chaiks hebben ook alle afdeeiingen net beknacntigd. De syntucaiiaten zuilen de overeenkomst niet toettenen; sui willen geen collectief contract meer aduiten. Het MtddenMandMOngree. Woensdag 20 en Donderdag 21 Juli wordt in Rotterdam de algemeene verga dering van den MaddenatandMMmd en het M.xidenHtanikscongres genouuen. De be- schryvingshi-ief met er aantrekkelijk uit. 'Nxat auieen worden bedangrifice oodorwer- (pen. voor den maddenstand van het hoog ste gewu&t, benandetd. maar ook aan feeateiuklieaen zal hot met ontbreken. Zoo sullen den avond te voren. Danedfcur 19 JuU de ueeinemers aan het congres in de eo- cieteJrt van de Diergaarde feestelijk wor den ontvangen, waarbij een tuinconcert worait gegeven door het muziekcorps van net 4e reg. inf. uit Leatea. Woensdag 20 Juh worden na afloop der vewaderuar de uteinemere ten rtadhuixe deor het semeen- tebeauuur ontvangen. Z4j warden dan te vens in de gelegenheid gesteld het stad huis te bexichtigen. Daarna heeft om 6 uur in de Diergaarde een officieel diner •plaats en na afloop daarvan wordt een reunie gehouden in de Buitensocieteit te iHiilegersbeng aan de Bergsche plas met een avondfeest, een verlichte gondeltocht en vuurwerk. Donderdag na afloop ven het congres, volgt een boottocht op de rivieren en door de haven. Ook de echhrenooten der deelnemers worden verwacht. Het is ckm wel een programma dart uit lokt om van 19—<21 Juli in grooteu getale naar Rotterdam op te komen. POST EN “VERKEER: De Noordnee-baden. De Directie dar Maatschappij tot E»pl. van Noordzeebaden zond ons de nieuwe dienstregeling der paaaagiendiensten van Groningen en Delfniil naar de Noordxee- eilanden mot tarieven, ingaande 1 Juli U. Dow reiandk bevit ook mododoolimren omtrent naaformaliteiten voor Borkum. Norderney en Emden. Belangstellenden kunnen het boekte aanr vragen by de Directie te Delfzijl. ken wordt herhi men trekt èr zie Nog dezer daj, gelijk geval ter oore. politiebureau ontboden. I— niets te ontbieden heeft, werd toch maar het uur er by genoemd, n.l. tusschen 11 en 12 ’s morgens. De man eek eenvoudige werkman verzuimde anderhalf uur zijn werk, spoedde zich naar het bureau, waar hem dood-leuk werd meegedeeld, dat me neer de inspecteur er niet was en dat hy maar eens moest terugkomen. De man is toen ’8 avonds gegaan en werd te woord ge staan. Zonder eenig nadenken is dezen man een verlies van anderhalf uur loon berok kend, zonder eenig besef van verantwoor- deiykheid heeft men drie uur tyd van hem gevraagd. Dit is een typisch staaltje, dat wellicht door ieder kan worden aangevuld met een ander, want ieder ondervindt allicht eens iets dergeiyks. Om terug te keeren op de kwestie der dienstweigering, het l(jkt ons gezien de plotselinge oplevipg van dit vraagstuk drin gend noodig, dat daarvoor een oplossing een der- t op poli

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1