G
ui - M.
60e Jaargang,
Maandag 11 Juli 1921.
Na 14669
RION.
ogel”
FEUILLETON.
DE ROODE ZEE.
lusen.
N
Ie nuten met
piraalveer.
ISrie'UL-ws-exx-^.d.-v-ertexxtxe'bleuca.-yoox <3-OTzd.ee exx Oxxxsxx©Hs.©xx_
VERSCHIJNT DAGELIJKS
WWW
niet gemakt
£F. No. 326
Naar lerland’s pacificatie.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1—4 ngtla ƒ2.06, elke rafel meer ƒ0.50.
Redactie: Telef. latere. 545,
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Adminbtratie: Telef. latere. 32.
W.
Zeltuur" verneemt uit
be-
.xüe
12
GEN
■M
60
53)
98» 40
EN
(Wordt vorwlgd.)
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bü contract tot zeer gertdu-
ceerden pr(j». Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaachenkomst van «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten.
i in mijn mi-
inste verschÖ
t te keei
itibor is
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
Op do voorpagina 50 hoogor.
--OP
te Berlijn,
'i mede-
reed zjjn hun levi
/at zü (bezitten.
hoogst 01
at misleidt
iris van Politie,
ERTHEUX.
'ledig
tend
Hik. 1
de Fr
;tal m
en de militairen toeiuicht en
wisselt met Britsdhe officie-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 51, GOUDA,
öij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den besorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den pry's.
Roman van CLARA VIEBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
CNadruk verboden.)
Zij zuchtte. „Lk weet alleen ïiiet goed
met wien!"
.,'Bkttlingen?" zei Lila zacht en vragend.
Annemarie lachte ietwat gedwongen:
„Dat zeg je zoo, ja, alt» die geld had. maai
zoo!” Zü brak plotaeling in tranen uit. ,Jk
ben er ontzettend aan toe, ik weet niet
wat Ik doen aal. Ik zie het in, He moet her
trouwen ook al om Rndi maar een
zonder geld kan ik immer» niet gebruiken;
daarvoor ben ik nu veel te veel verwend
en ik huiver voor zoo’n vergulde armoede
Maar een man trouwen, dien ik niet lief
heb!” Zü was opgesprongen, stond mat ge
fronst voorhoofd en staarde voor zich uit.
Het duurde slechts een paar «ogenblikken,
toen had z(j Lilir reed» van de sofa opgf-
trokken, met haar beide armen omvat en
wiegde junta met haar en zeide: „Och wat!
KP*uan',’1’
iw-h nu aan haar achrtyf-
kwhaar gezicht ernstig. Al
£;foo voor, viel het haar toch
telük, neen, in het geheel niet.
fiOlDSCHE COURANT.
tóe.-Öertholdi had luid gelachen,
De gestalte- van den knappen ritmeester
stond haar zoo levendig voor oogen. Wat
was hü toch een beste goede kerel! Zü
sou zeker zeer gelukkig met hem zijn ge
worden! Knorrig stak zü de sleutel in het
geheime vak van haar achrüftafel. Daar
lagen zün brieven, «en heele menigte. HU
schreef byna wn den anderen dag. In de
laatste weken had zü niets van hem ge
hooid, zü wachtte reeds ongeduldig; het
was haar reeds een lieve onontbeerlüke
verstrooiing geworden, als er een brief van
hem kwam.
ons niet laten beïnvloeden dooi
en uitdenkingen van propagandde-
j moeten de feiten flink in het oog
genoeg om goed te begrijpen, waarnaar
de artdere smachtte. A4s Annemarie maar
niets onbezonnens deed! In een plotseling
gevoel van bezorgdheid, drukte zü de jon-
dere vaster tegen zich aan. Zou zü brief
wisseling houden met Bittlingen en hoe
heette de andere ook weer, schreef zü «hen
nusschien ook? Daarover was Annemarie
buitengewoon gesloten. Nu wou het mis
schien het juiste octgenblik zün geweest,
er Annemarie naar te vragen, maar een
fün gevoeligheid en een zekere beklemdheid
hield er Lili van terug.
(Daar zei Annemarie plotseling, al» het
ware denzelfdan gedachtengang volgend:
„Ik moet nu eenmaal een man hebben!”
„Annemarie!” Lili’s uitroep klonk ver
schrikt.
A.nmemarie maakte zich vrü uit 'den haar
omvattenden arm, hare oogen fonkelden.
„Wat is daaraan? Daarover behoef Je niet
te schrikken. Je wil toch ook weer trou
wen, je hebt immers al van Heinz gehou
den, toen je man nauwelijks dood wart!”
Een niets ontziende openhartigheid sprak
uit deze woorden, en todh, had Annemarie
niet volkomen gelijk? Het was we! is waar
anders geweest, geheel andere, wat had ZÜ
geschreden tegen de nieuwe neiging, had
zÜ Heinz niet weer naar den oorlog laten
gaan, zonder them eenige hoop te gev«n,
had rich niet eerst gaandeweg met de
gedachte vertrouwd moeten maken, niet
langer de weduwe van den -luitenant Rosai
te blüven, en toch Lili zweeg; zy btoes-
dt diep.
„Nu dan”, zeide Annemarie, „waarom
ben je zoo omrteld? Ik zeg het eenvoudig
eerlük; ik «w gras® weer trouweal”
Hedwig’s gedachten dwaalden terug:
hier, op deze plaats, hier had haar andere
zoon eens over zyn liefde gesproken. Was
in onstuimigen hartstocht op haar iosge-
ótormd. O, hoe anders was deze liefde hier!
Arme Rudolf nu (ha’d zü medelijden
met hem, wiens liefde misschien al verge
ten was. Met Heinz Joon zü geen mede
lijden hebben.
Haar hand streelde zacht over het haar
van haar moon; als een kind lag hü met
zün hoofd dn haar schooit. Hü snikte; zü
weende ook, maar hare tranen waren niet
gelyk aan die, die zy zoo vaak har! ge-
stord. «Nu was het geen smart, die ze deed
vloeien, een trots veihief zich in haar, die
grooter was dan de snuift, een gevoel,
waardoor zy weenen moest van geluk. Ja,
dde hier was een held, en nu nog grooter
dan te voren!
Heinz was weer rustiger gewenden, bijna
verlegen was de uitdrukking van zijn ge
laat. Het was hem ipünUjk, dat hü aich
door zyn gevoel had laten overmeesteren.
Met een liefdevollen glimlach zag zijn
moeder hem aan. Zij was niet hang, zü
kende Lili.
^Waar gaat u heen?” Heinz greep naar
haar japon.
„Ik wil Lili halen. Spreek zelf met haar,
zy zal je «elf het antwoord geven.”
,JNeen, moeder, neen, nog niet. Moede?*
wacht nog!” Hü sprong op en wilde haar
naar de 'deur volgen, maar zü was reeds
weg.
Met een zucht zocht hü zyn plaats weer
op; nu kon hü ayn weg reeds vinden in de
bekende kamer. Het voorhoofd gefronst,
het hoofd op de borat gezonken, zoo nat
lerland’s pacificatie zal de verhouding
tot Amerika, waar men zeer ernstige ler-
sche sympathiën heeft zeker aanmerkelijk
verbeteren, wat Engeland ten goede zal
komen, omdat het meer en meer streeft
naar samenwerking met Amerika, zooals
BU1TENLAND8CH NIEUWS.
OOSTENRIJK.
Een smokkelende gezant.
In Mei werd te Wleenen een koerier eener
buiten-Europeesche legatie aangehouden
by een poging om met medeweten van
zün gezantschap 12 millioen kronen naar
het buitenland te smokkelen. De naam de
zer legatie werd destijds verzweren.
Thans melden de bladen, dat het de Per
zische legatie was en dat de Perzische ge
zant zich tegen een provisie van 3 i 5
vaak tot zulke smokkdzaakJes leende.
Het vrouwencongreM te Weenea.
Het derde Internationale vrouwencon
gres is Zondag te Weenen door de beken
de Aonerikaanache feministe Jane Adams
geopend. Voornamelijk vraagstukken van
opvoedenden aard zullen op het congres
worden behandeld. Er is veel belangstel
ling voor de bijeenkomst, niet alleen van
74; 1 halsband, bü
steeg 12; 1 rywiel,
igerlaan 21; 1 bro-
jllaan 155; 1 scha-
Aertels, Kleiweg 8;
Kattensingel 72; 1
Wüdstraat 29; 1
uwen, Gouwe 169;
erks, Geuzenstraat
Homis, Vest 50;
eeuwen, Tuinstraat
eulen, Cornel is Ke-
nhoud, by P. Rond,
>bedenboekje bij J.
!6; 1 portemonnaie,
oofsteeg 15; 1 zak
Boer, Boschweg 2;
oschweg 15; 1 bro-
jydstraat 7; 1 hor-
i, Graaf Florisweg
H. W. Schoneveld,
J. v. Reede, Moor-
Jsband, bü J. Wan
in' met rozenkrans,
teniersstraat 9; 1
rstoep, Groeneweg
iendük, Scheltema-
e, bü H. Wortman.
LK. kruisje, bij A.
1 pakje stofstalen,
raat 143; 1 konyn.
ingei 5Ï; 1 wagen-
Achte/willens 706;
de Jong, Spelde- t
md/bü H. Akker-
1 vaarboom, bü L.
pakje met inhoud,
66; 1 horlogerand-
traat 48; 1 porte-
•land, Cronjéstraat
I, bü P. C. Kohn,
;ians in étui, by P.
4; 1 zilverbon, by
eweg 51; 1 kaas-
iburg, Prins Hen-
izeil, bü C. G. de
kistje sigaren, bij
1 rozenkrans, by
2; 1 parapluie, bij
t 38.
mi 1921 een pakje
en heeft aangege-
h aan het bureau
op de RüOosconferentte «hndeliiik aan den
dag getreden is. Voornamelijk geldt dit de
ontwapening. Sedert president Harding in
functie kiwam, heeft Engeland in Amerika
«Ie gevoelens gepolst over het denkbeeld
eener conferentie en herhaalde malen werd
zoowel openlijk als vertrouwelük aan Ame
rika medegedeeld, dat Engeland een con
ferentie met instemming zou begroeten,
en dat de andere betrokken landen, voor
zoover bekend, dat eveneens zouden doen.
Alles hing er daarom van af. of de Ame-
rlkaansche regeering formeel het houden
••ener conferentie tot vermindering der 'be
wapening zou wilden voorstellen.
Harding heeft dit du gedaan. De „Ti
mes” mddt: Het volgende officieele com
muniqué wend gisteravond door het Witte
Huis medegedeeld; De President heeft met
het oog op het groote belang van de krwee-
tk der beperking van de bewapening niet-
fonmeele, doch definitieve vragen gericht
tot de groep van mogendheden bekend als
de voornaamste mogendheden, n.1. Groot-
iBrittannië, Frankrijk en Italië en Japan,
bdhel'zende het verzoek hem mede te deelen.
of zü bereid zün deel te nemen, fcoJaleun
conferentie over deze kwestie, welke te
Washington zal worden gehouden op een
tijdstip dat met wederzydsch geodvinden
zal worden vastgesteld.
Engeland neemt de invitatie nabuur! Ük
aan, Japan heeft steeds beweerd eveneens
'bereid te zün tot internationale besprekin
gen en ook de andere landen zullen wel
bereid gevonden worden aan de conferen
tie deel te nemen, zoodat dan misschien
emdelük eens paal en perk zal worden
gesteld aan den wedstrüd in vlootuitbrei-
ding. Het eerste gevolg van Amerika’s
uitnoodiging zal waarschünlük zün dgt
wordt overgegaan tot hernieuwing van het
J apanschsEngelsch verdrag.
rerleggen, wjjet de „Ver-
fdt, dat Korfant.v reeds
lltgn door de Poolache re-
rldbchend, maar dat ook de
egenwoordigers van Engeland, Frank
en Italië te Warschau krachtig gepro-
serd hebben tegen de aanwezigheid van
Korfanty op het grondig>eft>i«l van Opper-
Siiezif
'Dit
uit Beo then
gemeld woi
woordig-
sie Vry«
Polen
van
om
te eisdh<
Zy greep zyn hand en hield die in de
hare; nu voelde zy., dat hij zenuwachtig
was, zyn vingers waren yskoud.
Hij sprak zacht: Moeder, ik héb Lili te
zeer lief, om haar tot myn vrouw te ma
ken. Ik heb het haar ook reeds gezegd;
zij heeft er mjj niets op geantwoord. Zy
geloofde het zeker niet. Zy denkt, dat het
zoo maar gezegd is in een wanhopige stem
ming. Het i® echter myn wei overiegd,
'mijn heilig besluit. Lili, deze mooie, won
dermooie de moeder zag een verrukt
opleven in het gelaat van haar zoon
,4eze vrouw, die zoo geschapen is, dat al
het geluk der wereld zich op haar moest
v^reenigen, zal met geen blinden man
door het leven gaan, moeder,” nu klonk
«ün stem toch vol wifde smart „U moet
my (helpen, haar doen begrijpen, dat wij
niet trouwen kunnen. Als zy het nu wil,
is het slechts in een roes van zich te wil
len opoffdnen; zij misleidt aich zelf. Zij
weet niet wat zy doet, wat zy moet ont
beren. Moeder” hü boog het‘hoofd in
haar schoot - „teip my', het is zoo ontzet
tend, coo onnoemlijk wwaarl”
hü en wachtte. Hy zou wel graag wat tyd
gehad hebben een of twee dagen—een
termün van uitstel. Maar wanneer het nu
niet andcv» kon, wanneer moeder nu Lili
riep, nu, dan moert het nu gebeuren. Hü
klemde de tanden vast op elkaar. Dat was
weer «üa oude gezicht, een gezicht van on-
\verachrokken vastberadenheid, dat zün ka
meraden aan het front zoo «iikwyls bewon
derd hadden.
lili was bü Annemarie. Het was merk
waardig, nu zocht deze .weer haar vriend
schap. Het was alsof de ontstemming v|m
den vorigen zomdr er niet was geweest.
Annemarie’® gedachten bleven nooit laag
bü hetzelfde rtaan, zy wa® de ontstem
ming al lang vergeten, en Lili was te zeer
met dots anders vervuld, om nog verder
na te denken over 'dat, wat haar in zeke
ren zin bij Annemarie verschrikt had. De
jonge vrouwen zaten op de kleine sofa, die
zoo recht gemaakt scheen om zich tegen
elkaar aan te vleien. Annema|-ie deunde
dan ook tegen Lili, zy had geklaagd, hoe
eenzaam zij zich voelde en een paar tra
nen gestort. Nu zaten zü zwijgend; Uli’s
arm lag om de schouders van de andere,
zy voelde medelijden. Alle® wat zü aan
Annemarie niet goed gevonden had, was
vergeten. Ja, er behoorde een zekere zelf
verloochening toe, om zoo te leven, als An
nemarie nu hier leefde. Die was zoo jon«»
levensbegeerig en had zulk een behoefte
aan liefde. En hier altijd dezelfde ge
drukte stemming, een stemming die de tyd
wel is waar meebracht, maar waaraan het
temperament van Annemarie «ich. slecht
aanpaste. Uii voelde zich zooveel ouder
dan dece jonge vrouw en toch nog jong
br diplomatieke kringen te Berlijn werd
terucht bevestigd, volgens hetwelk de
.J^ansche regeering te Brussel en te Lon
den ^stapipen heeft gedaan, ten einde etn
gemdBnschappelük protest tegen de von-
nissdh van Leipnig uit te lokken. Hocgst-
waafechynlük zal de Belgische regeering
aayde uitnoodoging van Briaigi gevolg ge
ve/ (Volgens de Duitsche Waden heeft ze
dy al gedaan en bevindt de Belgische lle-
Iftgatie zich niet meer te Leipzig.) Volgens
^ue tot dusver te Berlün ontvangen infor
matie® zou de Engekche regeering echter
een afwyzende houding tegenover dit
Fransche voorstel aannamen. In EngeUche
regeeringskringen is men van meaning, dat
het niet de taak der ententeregeeringen is
zich te mengen in de rechtspraak van het
opperste Duitsche gerechtshof. Bovendien
heeft men in Engeland een heel andere
opvatting dan in Frankrük over het vraag
stuk van de vervolging der oorlogsmisda
digers.
Oorlogsmoeheid biykt tenslotte Britsche
regeering en iersche Sinn Feinens tot el
kaar te hebben gebracht. Zelfs de, oogen-
bchynlyk onvermoeibare Sinn Feinens, die
tekens weer kans zagen nieuwe buiten
sporigheden te ontwerpen en uit te voeren,
hebben langzamerhand hun strijdlust vol
doende bevredigd, zoodat, wat eerst on-
nwgelyk leek, waarschünlyik ook De Va
lera een wapenstilstand zal kunnen afkon
digen en dit met succes zal kunnen doen.
De regeering had hem dit eerst niet wil
len vragen, omdat ze vreesde, dat het hem
met den 'besten wil der wereld niet moge-
lyk zou zün daaraan te voldoen. Echter, in
«ie laatste dagen schijnt De Valera er in
geslaagd te zijn de extremisten dmj- zün
hand te zetten. Hü i® nu in staat 1^4 op
houden van de gewelddaden van zütrkant
te waarborgen. Dut is stellig een der meest
hoopvolle teekenen van den toestand.
Hoe groot het verlangen is den strijd te
beëindigen blükt wed. uit «het feit, dat hoe
wel de wapenstilstand niet van kracht was
vóór 11 Juli, hü Zaterdag, dus 9 Juli reeds
in ruime mate in acht werd genomen. Het
leven te Dublin, dat gedurende de afge-
ioopen maanden meer e® meer verontrust
werd, is thans tot het abnormale terug
gekeerd. De anstige spanning en het ver
dachten van gewelddaden izün thans ver
dwenen. Tal van soldaten der regeerings-
tnoepen verbroederen met de bevolking,
welke, als geëlectriseerd door het nieuiWs.
de politie •••*•-
handdrukken --
ren en soldaten, die gisteren nog Sinn Fein
bestreden.
Algemeen is men van gevoelen, dat de
wapenstilstand, iwelke vrywillig is geslo
ten, niet vrywillig kan wonden prijsgege
ven. Naar alle verwachting zal de vrede
tot stand komen.
Ln een interview met een correspondent
der „Chicago Tribune" heeft, aldus de
„Westm. Gaz.", De Valera op de vraag
wat hü van de vredeskansen dadht, gezegd:
.Jlet hangt er van af of de Britsche re-
geerdpg werkelyk een vreedzame oplossing
wenscht en wil, dat wnl zeggen een vrede
berustende op recht, wil zü dat, dan zal
zü zien dat de goede wil niet bü ihet ler-
sche volk en zijn vertegenwoordigers ont
breekt.”
Amerika heeft veel vernomen van „on-
verzoeniü'ke” elementen, bestaan die?”
vroeg de interviewer.
„Ik weet niet of ik precies begrijp wat
u bedoelt”, antwoordde De Valera, „som
migen noemen de mensohen van Noord-
Oost Ulrter onverzoenlüken, andere passen
dien term toe op onze republikeinen, doch
De „Voastoche
Genève:
In kringen, di« in nauwe relatie «taan
met het secretariaat-gene raai van den Vol
kenbond. is men er vaat van overtuigt!, dat
door Duitiwhliuul reeds in «Ie naaste toe-
komat een verzoek om opneming in den
Volkenbond zal worden ingediend, nadat
van Engelsche en Franeche züde de verze
kering is verkregen, dat er. naar alia waar-
schünlükheid tegen de opneming van
Duitachland geen bezwaren zullen worden
geopperd.
lóen aantal bekende Engalache politie!
heeft zich reeds geruim^ tüd met het pol
sen van het oordeel der Volkenbondsleden
'beziggehouden; zü zün daaromtrent tot een
zeer positief resultaat gekomen, dat rèeds
wan de Duitsche regeering zou zün mede
gedeeld.
Het raadsel van de plotselinge verdwtü-
n’.ng der Fransche controle-commiwde uit
Leipzig Ls nog niet ten volle opgeioet,
ter: 'tl® heelemaal niet opgelost.
Noch op buitenlandsche zaken, noch
het departement van Justitie te F
heeft men tot hieitoe een officieele
«leeling betreffende het tarugroepen van
de Fransche commissie uit Leipzig ontvan
gen. De Duitsdhe autoriteiten staan in-
tusschen op het standpunt, dat de proces
sen te beipaig ook zonder de tegenwoor
digheid van de Ftenscfae delegatie en de
Fransche getuigen moeten worden voort
gezet. Indien ten gevolge van de afwezig-
dezer getuigen de procedure niet vol-
mocht zün, dan is daarvoor uitslui-
d| Franeohe regeering verantwoorde-
Mfen diene edhter niet te vergeten dat
i>nsche regeering deze procedure niet
beurs.
Utrecht gehouden
fschoon lang niet
jen levendigen in
liet „Hbld.”, twee
e heer G. van der
i entingskunst ge-
n stammetje van
roode en de witte
,-oode kruisbes. De
rschillende bessen
zen. Buiten in den
terkamer van de
rbergen, bloemen-
,ter. Het ding zag
plaats voor een
er voor een derde
mogelyke vormen
n. Inderdaad, het
lakkei yk gemaakt,
ossem te Naarden
bloemen van zyn
geel en zalmkleu-
iaakte.
Vogelenzang had-
met afgesneden
fraai geteekende
is, van Aronskel-
Jalega bicolor en
waren veel mon-
van bessen, van
Jelaginella’s, Ara-
Meidoorn, Fram-
Te Berlün gelooft men dat Briand in de
vrüapraak van generaal Stenger een aun
steg voorwendsel heeft gezien, om uit*uv
binnen!andsche politieke moeilijkheden te
geraken en aan het nationale blok van de
Kamer tegemoet te komen. Aan het Acht
Uhr Abendblatt werd verzekerd, dat
Briand weldra de regeeringen van Enge
land, Italië en België zal uitnoodgran, hun
toestemming te verleenen tot het in stand-
luouden van de sancties, omdat Duitadi-
iand zijn belofte om de «>orlogsmiadad«er^
te bertraffen, niet heeft gehouden. Enge
land zal zün standpunt in het vraagstuk
der sancties wel niet veranderen en het
schünt niet geneigd te zün een of ander
verband te zoeken tuaschen dit vraagstuk
en de processen te Leipzig.
InbuMchen heeft het Riiksgerechtahof de
èwee generaals von Schaik en von Kuraka
viyg esp roken. De kosten van het geding
zullen door de staat ^jonl«m gedrag*.
Voor Frankrük du# nieuwe reden tot ver-
optwaardiging.
Wederom begint in Opper-Silezië ae
rust weer te keeren. De treindienst Katto-
witzRatibor is hervat. Het snel vervoer
tusachen 'Oipper-Silezië en het overige ge
deelte van het Duitsche rijk, dat sedert
9 weken geschorst was. zal wederom wor- ,hét geruc
den iDgesteld, tenzü er moeilijkheden van fransche
wege de arbeidens ontstaan. In een verga-
dering van spoorwegbeambten te Oippeln
gehouden, verhieven zich krachtige stem
men tegen het voornemen der spoorweg
directies, om den sneltreindienst tusschen
Qpper-Silezië en ’t overige gedeelte van
het rük te hervatten, daar het personeel
geen waarborgen heeft, dat het levend te-
vend terugkomt. Vele treinen worden nog
steeds door Poolsche benden aangehouden:
De ontwapening van de Duitsche zelï-
verdedigingstroepen in Opiper-Silezië vol
trekt zich volgens het plan onder aanwe
zigheid van de Geallieerde controle
commissie.
Terwül de commandant der Duitsche
zelfweer, generaal HÖfer Opper-Silezië
reeds heeft verlaten, vertoeft Korfantv
nog altyd aldaar. In verband met de wei
gering van den Eogetochen eisch, om den
sta fder Poolsche opstandelingen naar con-
Beide partijen verlangen vrede. Nog voor den officieeten wapenstilstand
staking der vijandelijkheden. Interview met De Valera. Wat zal
('raig doen? Uitnoodiging van Harding tot een ontwapeningsconferen
tie. Herstel der orde in Opper-Silezië. Het vertrek der Fransche con-
tróle-commissie. Weer twee vrijspraken! Duitschland’s opneming
in den Volkenbond.
ONS OVERZICHT,
wü kunnen
namen 4
ten. Wü
bowlen.
Er zün menschen met sterke overtuigin
gen, die gereed zün hun leven op te offe
ren en al wat zü bezitten, vóór die over
tuigingen. Het is hoogst onbillijk derge-
lyke beginselen met misleidende benamin
gen te betitelen.
Wy, in den Dail Eireann en
nisterie, hebben nooit het min
van meening gehad over ons politiek stand
punt. Wü staan vereend en werken «amen
in de grootste harmonie, on® stellende op
en onze daden richtende naar den wil van
het lersdhe volk, kenbaar gemaakt door zün
plebisciet.”
„Is ei* iets in de constitutie der Iersche
republiek, dat het onmogeliik maakt aan
het Iersche volk eenig voorstel te doem,
komende van de Britsche regeering, met
betrekking tot eenige nieuwe politieke ver
houding tusschen de naties der beide eilan
den?” vroeg de correspondent.
„Neen”, antwoordde De Valera.
„Wélke mate van autonomie wilt gij toe-
btaan aan Noord-Oost Ulster?’’
„Elke autonomie”, zeide De Valera,
zü wenschen, mits rechtvaardig ia.’
Hoewel men hoopvol gestemd ia, mag
toch niet wonden verfieeld, dat ’t probleem
uiterst moeilü'k en gecompliceerd is, want
niet alleen heeft Lloyd George-rekemng
te houden met de leiders van Sinn Fein,
de vraag is: hoe zal Craig, die pas een po
sitie verworven heeft als minister-president
van het zich zelf regeerende Ulster tegen
over De Valera, die geheel Ierland wil ver
tegenwoordigen. Hü zal niet licht geneigd
zün de zelfstandigheid prys te geven.
Nu wekt het vertrouwen dat Smuts, de
Zuid-Afrikaa^ache nationale held, die een
maal met de zwaard in 't vuist stond te
genover de unionisten, wier vertrouwens
man hy nu mede is. Aan zün bemiddeling
zal het in ieder geval te danken zün. dat
de verschillende partijen met meer ver
trouwen tegenover elkaar staan en. had
den de Ieren aanvankelijk eenig wantrou
wen dat Lloyd George’s uitnoodiging een
list was om voorloqpig althans rust te
krijgen, dan hebben ze die gedachte zeker
nu wel laten varen. 1
gres-Pulen te verl
warts” op het feil
vroeger niet alle-1
regeering is verl„
vertegenwoordigt
rük e"
testeei
rfant
»zië.
~t protest is nu onderschreven. Naar
DCnratL^n aan het „Berliner Tageblatt”
jndt, is de Engrische vertogep-
/.diger bü de Inteigeallieerde cotnmw-
"rydag, tot groote verrasaing van de
en Franschen, in het hoofdkwartier
Korfanty te Sosnoawice verschenen
op grond van de gestoten overeenkomst
ri^dhen dat de staf van Korfantv zich
onmiddellük tot achter de grens van coh
eres Polen zou terugtrekken. Aan dezen
eisah is echter nog niet voldaan.
Men beweerde dat de staf van het vroe
gere leger der Poolsche opstandelingen
thans de belangen der Poolsche bevolkiM
in Opper-iSllezië tegenover de Inteigealli-
eerde commissie moet behartigen op grond
waarvan zü het recht moest hebben ook
verder in Opiper-iSilezië te veitUiiven.
