GOUDA.
gevraagd
week.
HUM
No. 14672
Donderdag 14 Juli 1921
aargang.
1 Co.,
belasting.
I KAREL I
DORONA SIGAREN,
bekende
lit sigaren
:n.
i alle schade
i alle schade
(nippen,
M. TIESEMA,
SINGEL 13.
en Nooten.
ven.
Fabrieken
XTi©-vL-^xrö-©xx^xcL-v"©xt©xxtï©'&>l©ud. ‘vooxQ-oxxd.su ©xx Oxxxstx©lt©xx.
lel „BORNEO11,
FEUILLETON.
DE ROODE ZEE.
Antwoord aan Briand.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
30
RedactieTelef. latere. 545.
Bureau: MARKT Jl, GOUDA.
Administratie: Telef. latere. 82.
Telefoon 517.
de vonnie-
n.
w
’08
BUITENLANDSCH NIEUWS.
34
„STER” en W.U
ombeerde zakken.
V.'t
Gouden Medailles.
56)
IDA.
I
Adverteotiêe kunnen worden Ingotouden door tuucheikomit ral «oliede Boekhu
dolaren, Advertentiebureau* en ome Agenten.
INGEZONDEN MEDEDKELINGBNi' l—t regale /S.W, elke ratel t»M.
Op da voorpagina 60 hooper.
Gewoae adverteerden au ln<e«ondea mededeelinpen Ml contract tot aaar <eredu-
caardan prijk Groote I.ttcrt en randen worden berekend naar plantaxulmla.
snd,
enz.
I 27. Tal. 311
VOORRAAD:
ibeien.
GOI IkSIH L COURANT.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA,
oü onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den beaorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
van de oprechtheid
grauwen nachteüjheiT.
waarmee
iwapeaUw
mioui
f Romen van CLARA VIEBIG.
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSELINK—v. ROSSUM.
(Nadruik verboden.)
den tint gaf? Zij had geen brief meer van
haar man gekregen; alle berichten van het
front bleven nu uit. Als ■verbijsterd door
de snelheid der gebeurtenissen, overwel
digd door de zwaarte er van, stond de
vrouw zwijgend, terneergeslagen, als ver
doofd. Zy zou zich hebben kunnen verheu
gen over haar dochter. Lili was opgewekt,
vol moed, sterk; maar zij kon het niet, het
leek haar onmogelijk, dat menschen nu
nog plannen maakten, plannen geboren uit
de gedachte aan geluk. De dag van het
huwelijk wend bepaald. Zoodra Lili’s va
der terwgkeenle, en dat zou spoedig zijn,
zou het plaats hebben.
Hermine von Voigt wist niet, of zü het
moest wenschen, dat haar man naar hier
kwam, of moest zü het hem gunnen, nog
weg te mogen blijven?
Het was in den middag van den negen
den November, ’s Morgens had het nog
geregend, nu scheen de zon over Berlijn.
Buiten in de voorstad was het vriendelük
en zoo zacht, alsof men de lente en niet
den winter tegemoet ging. By de Berthol-
dy’s bloeiden onder verwelkt blad de eer
ste kerstrozen. Hedwig Liep zonder hoed en
mantel in den tuin rond en plukte ze; de
zon scheen op de witte bloemen in haar
hand. Die wilde zü naar het kerkhof bren
gen op het graf van haar jongste. Met
grooten weemoed dacht de moeder aan
hem; al de dagen van xijn. jong geluk, die
hü hier had doorgebracht, doorleefde zü
nog een». Zy moest er nu meer dan ooit te
voren aan denken, want naast haar bloei
de iets op, wat haar dagetfjk», elk uur
daaraan herinnerde: wel is waar een ge-
rricht in het Ki-ippa,
Onder- en bovenM*.
Mantelcoetumes etc,
ige en Fraaie Haai
'ossen, Brandschild,,
i. 852 IJ
tnakerk. Samenkomst
r. den Hertog.
Soc. Ons Genoegen,
wd geregeld tildig
ontygygen van ver-
vermakelükheden,
«enda te vermelden.
drukkerij
OON GOUDA
De bungons sloten zorgvuldig hun deu-
ren .Zy waren bevreesd. Wat een houding
nam het gepeupel op straat aan? De da
me, die in een kostbaren mantel liep, werd
met schele oogen aangezien; het was het
best, dat men zich heel eenvoudig kleedde.
Het kon zijn, dat het niet zoo was, dat
het slechts bestond in de verbeelding, ge
rijpt door onbestemde vrees, maar men had
het gevoel, alsof de stad vol elementen
was, die men er vroeger niet had opge-
merkt.
Op alle hoeken der straten stond iemand
en schreeuwde met pamfletten, of hield een
redevoering bot een zich steeds meer sa
me mi ringende menschenmassa. En geaich-
ten doken op, zoo brutaal, zoo aanmati
gend, dat men zidh afvroeg: van waar ko
men die?
Het Berlün, het beleefde Berlyn, -dat
zelfs, al had het de grootste haast, fat
soenlijk uit den weg ging, scheen nu ver
anderd; het drong, schold, duwde, maakte
zich plaats met de ellebogen. In zenuwech-
tige opgewondenheid schreeuwden de men
schen tegen elkaar. Geen electrische kwam
°P t|jd, geen klok ging goed, geen werk
werd meer stipt gedaan; een groote geme
lijkheid verlamde de handen, het was in
de verwarde oorlogsdagen niet verwarder
geweest. En de vrouwen verzamelden zich
voor de winkels, waarin het beetje boter,
brood, meel, aardappelen, de noodigate le
vensbehoeften te krygen waren. Zü, die
anders geduldig in lange rüen hadden ge
wacht, totdat het den winkelier beliefde
de jalousie op te trekken en de deur te ope
nen, donderden er met de vuisten tegen:
*AAH Pahoi.
Naar aanleiding van de onthullingen
van prim Wiindiechgrkt» zal tegen een
groot aantal personen, men spreekt van
vele honderden, waaronder natuurlijk in
de eerste plaat* Karolyi, een vervolging
wegens hoogverraad worden Lngssteki. Ook
tal van leden der huidige Nationals Ver
gadering en de meeste Hongaarsch* poli
tici van naarn zullen ter verantwoording
worden geroepen, in het biieonder de le
den van het kabinet Wekerie. en ook Wip
dischgrëta zelf, daar hü het oude regiem
niet heeft verdedigd, doch zich in de eer
ste dagen der revolutie naar Zwitserland
heeft begeven. Wie een kuil graaft voor
een ander
de
schepen en w
de de roode vlag.
Rood, rood, rood het is de kleur van
den tyd. Rood bloed, sedert jaren ge
stroomd, wordt tot een roode zee het
breidt zyne golven steeds verder uit, het
bespoelt aüe oevers, met een hevige bran
ding. Een zee, geweldig genoeg, om de
gansche aarde te overstroomen.
De voorstad van de groote stad was nog
geheel stil, men was naby en toch verre
van Berlün. Goddank, zeiden de burgers.
Maar ook zü waren onrustig en hun droo-
■men zwaar. Eiken avond zagen zü> de
hemel zich boven Berlün rood kleurde:
waarom was die zoo rood?
Brandde het daar reeds? vroeg Hermine
von Voigt zich af, of wae het slechts de
weerschün der vele lichten daar, die den t
7
heel ander’geluk, een veel stiller, veel be
scheidener, maar het bezat lichtgevende
kracht genoeg om ook aan haar hart,
waarin het donker was geworden, nieuw
licht te geven.
Heden waren de verloofden naar Berlyn
gereden om de trouwringen uit te zoeken.
De moeder had hen, bü het tuinhek staan'
de, nagekeken, en toen haar man naar bul
ten geroepen: „Kom, kijk eens naar hen.
Als zü ®oo «nel en veerkrachtig loepen,
vermoedt niemand, dat Heinz niet ziet.
Hü loopt heel zeker aan haar arm.”
Lili had een gevoel van trots toen zü
nu den geliefden man door de straten ge
leidde. Zü wilde naar Unter den Linden
en er eigenlyk heen ryden, maar aan het
station van de voorstad werd zü door
memchenetroom gegrepen, die haar mee
sleepte. Droechken waren over het geheel
schaarsch, auto’s reeds sedert lai« niet
meer te krygen; en waarom zouden zü ook
niet te voet gaan? Heinz was nog in het
geheel niet in Berlyn geweest en 1411 ook
sinds lang niet meer. Wat was het vol In
de straten! Zoo wm het anders in vrzdes-
tüd, kort voor Kerstmis geweest, als ieder
een zich haastte zün inkoopen te doea;
dan stroomde ’t door de Leipziger Stras»'.
Menschen, menschen, menschen. Maar
zy bleven stil, zü spraken niet, zü drongen
slechts vooruit. Wlaartieen? Dat wisten zü
zelf niet. In angstige rust golfde het in do
straten ,in angstige rust lagen de hoege
huizen, slechte nu en dan ratelde een zware
ijzeren roljalouzie omlaag, die de groote
spiegelruit der uitstelling bwchennde.
(Wondt vervolgd.)
Het heette dat de Keizer naar het front
naar zyn soldaten was gevlucht. Zou hü
daar wel veilig zyn? Men twyfelde er aan.
Anderen wisten het beter: hij was in het
geheel niet aan het front, hy was in het
hoofdÜGwartier. Neen, hij hield zich verbor
gen in Berlyn. Niemand wist het juiste;
geruchten, fabelen dwarrelden door de
lucht.
En die was zwaar en drukkend, zwoel
als in zomerdagen, wanneer onweer dreigt
los te barsten, en toch was het November.
De regen viel, de hemel gaf ternauwernood
licht, een glibberige bry lag op het as-
Pbait der Berlünsche straten, een koude
wind gierde om de hoeken. De hitte broei
de slechte in de gemoederen, de zwoelte in
de ontzaglijke spanning waarin niet alleen
Berlün, niet alleen Duitschland, neen,
waarin de geheele wereld verkeerde. Hoe
zouden de voorwaarden voor den wapen
stilstand zyn? Was Wilson werkelijk de
gene op wien zoovel en hoopte®? Was hü
het die aan de wereld vrede en recht zou
geven en aan Duitschlands uitgehoogerde
kindown brood en molk?
De beleediging aan het Leipzigsche gerechtshof. Schiffer neemt het op
voor de rechters. Persstemmen. De Valera wordt ontvangen te Che
quers. Smuts naar de Ontwapeningsconferentie. Waardige herden
king van den wapenstilstand. Naar een nieuwe „associatie” der volke
ren? Balfour over den Volkenbond. De dreigende vierde Fonische
opstand. Vervolging wegens hoogverraad.
ONS OVERZICHT.
Staatslieden kennen drie verschillende
manieren om met collega’s uit andere lan
den van gedachten te wisselen of hen op
de vingers te tókken: le. conferenties,
waarin meer of minder vriendschappelijk
de punten waarover men het eens wil wor
den bespreekt, 2e. wisseling van nota's en
3e. heit houden van redevoeringen in het
parlement of een ander gezelschap dat
zich willig leent om den minister, kanse
lier of hoe hü heeten moge, gelege^ieia
te geven over zyn hoofd een vreemde re-
geermg toe te spreken. De laatste weg heb
ben Frankrijk en Duitschland gekozen om
bun meemng te zeggen over het terugroe
pen der Fransche controle-commissie uit
Leipzig, welke haar regeering niet te Ber
lijn liet motiveeren, doch waarvoor Briand
een verklaring gaf in de Fransche Kamer,
en waarbij weinig vriendelüke dingen wer
den gezegd over de Duitsche rechtspraak.
De Duiitsche regeering kan dé beschuldigin
gen niet op zich laten zitten en de ry'kmi-
nister van justitie Schiffer heeft zidh dan
ook gehaast om Briand van repliek te die
nen. Daartoe heeft hü en de Democrati
sche Club een kring van politici om zich
verzamelden hen toegesproken. Tegen
over de verklaring ,van Briand stelde mi
nister Schiffer het volgende:
Over de beleediging, welke Briand de
Duitsche rechtspleging toevoegde, kan ik
als leider van het departement van justi
tie lüet Bwijgen. De Ryksregeering heeft
tot dusver de groote reserve in acht ge
nomen, maar de jongste uitlatingen van
Briand overschreden de door eerbied voor
zichzelf en Duitsche terughouding getrok
ken grenzen. Schiffer zeide verder:
Indien Briand inderdaad de processen
van Leipzig een schandaal, een parodie op
de gerechtigheid, een theaterstuk, een co
medic noemde, dan weertioud ik mii niet,
hem te zeggen, dat hy o© niet te verant
woorden wijze met de eer van zyn mede-
menschen omsprong. Briand ontzegt het
hoogste Duitsche gerechtshof zyn eer. door
de bewering, dat een theaterstuk du» als
eer. van te voren ineengezet spel is opge
voerd, een verdachtmaking, die hij zonder
schijn van bewijs in de wereld slingerde.
Indien Briand meende dat het Rijksge-
rcchtehof de beschuldigden uitsluitend in
overeenstemming met |de beschuldiging
heeft te veroordeeien. dan inderdaad zou
het optreden van het Ril ksgerechtshof
s'e^hts een theaterstuk zijn. Dit is niet 't
geval. Ook paragraaf 228 van het Vredes-
v-rdrag stelt geenszins aanklacht en ver-
oordetling gedijK verlangt al'een bestraf
fing, indien de beklaagde werkelijk schul-
d'g wondt bevonden. In één opziolt mag
men met Br.and de Leiipziger processen
een theaterstuk, een drama ma-ir nief een
cemedte, eerder een tragedie noemen, nl.
m. zoover als aiieen Duitschland zün oor-
logümisdadjgers ter verantwoording roept
zich niet eens beperkt tot de op de lüst
aangegeven pcisonen, maar g-'gronde ver
uenking als roden op zichzalf onderzoekt.
II eraan kan F.iand tageracetkomen, in-
dien hü diegenen van zün landslieden aan-
k'asgt, die aem als oorlogsmisdadigers
verdacht worden gemaakt. Doet hü dit met
dan moge hy tr althans van afzien <lcor
zijn vitlatingen den volkenhaat te vergroo-
ten, welke door het oiprakelen van het ont
zettende verleden bü de processen vanzelf
cpmeuw wordt gevoed.
De bladen te Berlün, aldus seint Wolff
vandaar, maken alle melding van de uit
eenzettingen van den Rükisminister van
justitie Schiffer.
Op een sprekende plaats heeft de Vossi-
sche Zeitung een artikel, waarin het blad
er den nadruk op legt, dat Briand nergens
zyn zoo ernstige beschuldigingen tegen
het Rüksgerechtshof bewijst.
Het Berliner Tagehlatt schrijft: Het
moet den Franschen toch iets te denken
geven, dat in Duitschland de bladen van al
lerlei richting van meening züu. dat het
Rijksgerechtshof niet anders heeft kun
nen oordeelen en dat allen, die, zooals wü,
waarachtig niet met oorlogsmisdadigers
plegen te sympatbiseeren, de procedure te
Leipzig voor streng zakelyk en
sen voor rechtvaardig houden.
Vandaag zal Lloyd George de Süm Fejj
ners in Ierland ontmoeten, en wel in zün
eigen landhuis te Chequers.
Naar de draadlooze dienst uit Londen
seint, is tot dusver de wapenstilstand van
het eene tot het andere eind van Ierland
strikt nageleefd.
Wanneer men nagaat, dat vóór den wa
penstilstand dagelijks tusschen de 20 tot
80 ordeverstoringen plaats hadden, is dit
een zeer gunstig teeiftn e® men hoopt, dat
ileze gunstige omstandigheid bü het be
gin der heden plaats hebbende conferentie
in Downingstreet zal blijven bestaan. In
tegenspraak met de gunstige voorstelling
van de draadlooze dienst, seint Reuter aan
eenige bladen, dat Maandagavond den wa
penstilstand te Belfast verbroken is door
ongeregeldheden en brandstichtingen,
waarbij eenige personen gewond werden.
Honderden nationalistische gezinnen zün
dakloos ten gevolge van de vernielzucht
van benden Oranjemannen. Dientengevolge
zyn de verboden uren (gedurende welke
zich niemand op straat mag bevinden),
zeer ingeateld.
Intusschen is gisteren de herdenking van
den slag aan de Boyne zonder eenige in
cidenten verioopen.
„Open doen!” en had er genoeg van, bui
ten te staan; men sloeg de ruiten in en
nam wat men noodig had.
In het noorden, in het oosten van Ber
lün, in de buurten der dicht op elkaar ge
drongen hooge huizenkazernes, van de
nauwe hoeken met overbevolkte woningen,
van de binnenplaatsen zonder lucht, die
niets anders zy® dan schachten vol onraad
tusschen hemelhooge muAn, waren plun
deringen voorgekomen. Men hoorde er
van, of men hoorde er niet van; de teeke-
nen van wankelende staatsorde begonnen
zich meer en meer te vertoonen.
Zou het hier ook zoover komen als in
Kiel, waar de bemanning der oorlogssche
pen geweigerd had, het bevel van uit te
varen op te volgen? Het garnizoen wa»
naar de matrozen overgeioopen, op de
de gemeentegebouwen wapper-
DENEMARKEN.
Groote veenbranden in Jutland.
In Jutland zün veenbranden^uitgebroken
die van zeer ernstigen aard zün. Terwjjl «Ie
branden in de „groote en kleine Woldbog»”
zich in alle richtingen uitbreiden, en de hulp
van de troepen te Aalborg is ingeroepen, is
er in het dorp Pinstrup bü Rander» nog een 4
groote brand uitgebroken doordat «en vonk
uit een locomotief een turflaag in lichte
laaie zette. De „krachtige Westenwind, die
büna op een storm geleek, wakkerde de
vlammen aan. De brand breidde zich met
groote snelheid uit, en richtte gedurende
als de grootste eener andere i
De sterkte der Britsche vloot in
schepen wend verminderd tot
dezer eenheden zijn nu
voornemen om ze slecht
vangen.
Van deze
voorgesteld
iter zee te
jaar geleden,
ook de kruit.
onderzeeërs verminderd.
Groot-Brittaanië heeft dus de leiding
genomen in de beperking der marine- zoo
wel als der legeihewapeningen. Dit, zegt
de „Daily Telegraph” te het beste bewlla
de oprechtheidden goeden wil.
^jheiThemd een vaal roo-
»r conferentie over de ont-
apeotóg zullen gaan.
Op het AmerifcaaRMhe departement voor
Buitenlandsche Zaken is men vol moed
voor het welslagen der conferentie, men
denkt daar zelfs verder te komen dan het
samenstellen van een ontwapening»pro
gram en hoopt, dat de besprekingen zullen
leiden tot een „associatie" der volken, zoo-
als door Harding worilt bepleit. Aldus
seint Reuter. Het zou dus de heimelüke be
doeling zün te pogen den Volkenbond te
ontbinden en daarvoor In de plaats de nieu
we associatie te stellen. De Volkenbond,
dite thans bestaat, is toch tenslotte ook
maar een onvoldragen kindje, waarvan de
bezwaren jneer en meer worden gevoeld en
Balfour heeft daarop ook gewezen in een
redevoering, drie hü in de Volkenbond-con-
fereretie heeft gehouden. Balfour besprak
eerst de moeilijkheden van den bond, waar-
Ivan de voornaamste is. dat drie groote
mogendheden geen lid zün. Rusland kon
alleen lid worden, indien het ophield te zün
wat het is. Of het de sovjets handhaaft
of laat vallen, eens in de toekomst zal Rus
land ee® starenden invloed in Oofft-Europa
hebben, waarin de bond moeilijk tusschen-
beide zal kunnen komen. Een andere moei
lijkheid was gelegen in het verzoek om
fondsen voor de typhudbestrUdimr in Oost-
Europa, dat over het geheel een 'misluk
king is geweest. Onder het parlementair
stelsel zuilen de bonduitgaven steeds on
derhevig blijven aan bestrüdhw. Het is al-
t|jd gemakkolyk voor een parlementaire
criticus te vragen, welk voordeel zlin land
heeft van bondsuiteraven. In deze dagen
van universeels armoede ontvangen zulke
vragen een gewillig oor. Indien deze gees
tesgesteldheid overiweracht 1® de politiek,
zal de bond moeten omkomen. Een ge-
meenschappelük offer, hoe gering ook. is
noodig indien eenigerlei gemeenschappe
lijke poging succes wil hebben.
Balfour behandelde daarop de redenen,
welke van allen, die van goeden wü zlin,
eischten, te pogen van den bond een suc
ces te maken en somde de volbrachte ver
richtingen op, als betreffende den opium-
handel ,den handel in wapenen en in blan
ke slavinnen en kinderen.
Een ander groot kwaad, voor welks ge
nezing de bond werkte, was de economische
toestand in Europa. Genezing o© andere
wijze dan door den bond is onmogelük. Bal
four noemde vervolgens de functies door
den bond met succes verricht, als Dantzig,
het Saaibekken, de taak ten aanzien van
de mandaatgebieden en tenslotte de be
langrijkste taak, het uit den weg ruimen
van internationale geschillen, als die no
pens de Al ands eiland en en tusschen Polen
en Lifauen. Besluitend zeide de spreker:
Indien de bond zlin volledige kracht be
reikt, indien hij gesteund wordt door de
moreele groote wereldkrachten, zullen do
vrede en de nationale onafhankelijkheid
verzeker ziin zonder toevlucht tot wapen-
gewegh Indien in de toekomst een macht
opstaat, die gulweg grijpt naar de over-
Het was nog niet zeker of Smuts bü de
eerste besprekingen tegenwoordig zou zün,
in ieder geval speelt hü een belangrijke
rol in de lersche kwestie, zoodat hij stel
lig wel aan een deel der ondeihandelingen
zal meedoen. Dan is zün taak in Europa
niet afgeloopen,want, naar verluidt, is hü
aangezocht ook deel te nemen aan de ont
wapeningsconferentie, over enkele maan-
‘den te Washington te houden. Als ope
ningsdag is een gedenkwaardige datum ge
kozen, n.l. de jaardag van den wapenstil
stand 11 November.
Op de uitnoodiging van president Har
ding zün van alle staten behalve een. gun
stige antwoorden ontvangen.
Ook op het Vaticaan is de invitatie, naar
l’lnformation verneemt, gunstig ontvan
gen. Het Amerikaansche voorstel klopt
Volkomen met de politiek, welke de paus
tijde®» en vooral na den oorlog heeft be
pleit. Hü zal onder den invloed daarvan
vermoedelük een encycliek uitgeven, waar
in hy den geallieerden zal vragen de wa
pens neer te leggen. In verband hiermede
herinnert men er aan. dat de paus in 19Q7
op afschaffing van den dienstplicht in alle
landen aangedrongen heeft.
De voorgestelde conferentie te Washing
ton besprekend geeft de .Daily Tedegr.”
een overzicht van de positie van Groot-Bnt-
tannië ten opzichte van de ontwapening.
Het blad wüst er op, dat Groot-Brittannië
zyn groote legers, die het gedurende den
oorlog opriep, weer gedemobiliseerd heeft.
De conscriptie is weer afgeschaft, wjl
handhaven alleen nog een kleine leger
macht van vrijwilligers om het noodzake
lijke politiewerk te doen in de uitgestrekta
gebieden, waar we verantwoordelijk zün
voor wet en orde. De vloot kwam weer op
de eerste linie staan voor de verdedi
ging van GrootiBrittannië. Wü zün ver-
antwoordelük voor de bescherming van
(een kustlijn van 26000 miilen en het Brit-
sche rijk kan alleen bestaan, zoolang wü
verzekerd zün van de veiligheid der „we
gen” over den oceaan tusschen het moe
derland en de overzeesche dominions en
tusschen de dominions onderling. De oor
log heeft *0e Noordzee-kwestie opgelost,
maar we zün niet uitsluitend een Euro-
peesche mogendheid. Tweederde der bevol
king van het Britsche rijk kijkt uit over
den Stillen Oceaan.
iMet het oog o© deze verantwoordelijk
heid is de admiralitiet er toe overgegaan
om af te zien van den tweemogendheden
standaard en slechts een vloot te hebben
mogendheid.
i zeer groote
38 en acht
i afgedankt met het
lts door vier te ver-
teertKhing, zal ze ae georganiseerde krach
ten der beuchaafde wereld tegenover zich
zien, lodien die hoop vervuld wil worden,
dan kan dat alleen. dooM-den Volkenbond,
ludien deze groote proeflenung opgegeven
wordt, zullen de offers van viif laar oor
Jog tevergeefs gebracht zün.
Gisteren is al gemeld, dat nieuwe on
lusten in Opper-Silesië dreigden. In een
endenhoud met den Opper-Silezfechen cor
respondent van de Voaaische Zeitung heeft
de Engelsche generaal Henniker verklaart^,
dat een meuiwe Poolsche opstand r^ct ge
weld zal wonden onderdrukt. De itoolMhe
grens wondt thans gesloten en wel door
troepen van alle drie in Opper-Siietië ver
tegenwoordigde mogendheden.
Voorts verneemt de Voeaische Zeitung.
dat de Engelsche troepen de laatste dagen
krachtig optreden tegen de Poolsche ben
den, welke nog in het bezit van wapens
zün.
Volgens verklaringen va® vluchtellraren
beweren opstandelingen, dat de vierde
opstand reeds 17 dezer los zal barsten. De
leider» der opstandelingen eiachen. dat de
Duitechera voor 13 Juli de streek «uilen
verlaten. Wüe aan het bevel geen gevolg
geeft, zal naar Polen gevoerd wonden.
Uit Schoppinitz wordt gemeld, dat al
daar Zondag in het hoofdkwartier der op
standelingen de plechtige inwüding van
het vaandel der opstandelingen heeft plaats
gehad? Het vaandel is een geschenk van
de stad Lemberg. Bü den veldgodsdienM
nam Korfanty op zün knieën het vaandel
in ontvangst. Een parade besloot de plech
tigheid
dertig slagschepen is bovendien
om maar zestien een opdracht
geven in plaats van 38 zeven
n. In verband daarmee worden
.isers, de torpedojagers en de