GOUDA. gevraagd week. HUM No. 14672 Donderdag 14 Juli 1921 aargang. 1 Co., belasting. I KAREL I DORONA SIGAREN, bekende lit sigaren :n. i alle schade i alle schade (nippen, M. TIESEMA, SINGEL 13. en Nooten. ven. Fabrieken XTi©-vL-^xrö-©xx^xcL-v"©xt©xxtï©'&>l©ud. ‘vooxQ-oxxd.su ©xx Oxxxstx©lt©xx. lel „BORNEO11, FEUILLETON. DE ROODE ZEE. Antwoord aan Briand. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. VERSCHIJNT DAGELIJKS 30 RedactieTelef. latere. 545. Bureau: MARKT Jl, GOUDA. Administratie: Telef. latere. 82. Telefoon 517. de vonnie- n. w ’08 BUITENLANDSCH NIEUWS. 34 „STER” en W.U ombeerde zakken. V.'t Gouden Medailles. 56) IDA. I Adverteotiêe kunnen worden Ingotouden door tuucheikomit ral «oliede Boekhu dolaren, Advertentiebureau* en ome Agenten. INGEZONDEN MEDEDKELINGBNi' l—t regale /S.W, elke ratel t»M. Op da voorpagina 60 hooper. Gewoae adverteerden au ln<e«ondea mededeelinpen Ml contract tot aaar <eredu- caardan prijk Groote I.ttcrt en randen worden berekend naar plantaxulmla. snd, enz. I 27. Tal. 311 VOORRAAD: ibeien. GOI IkSIH L COURANT. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA, oü onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den beaorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. van de oprechtheid grauwen nachteüjheiT. waarmee iwapeaUw mioui f Romen van CLARA VIEBIG. met autorisatie vertaald door Mevr. J. P. WESSELINK—v. ROSSUM. (Nadruik verboden.) den tint gaf? Zij had geen brief meer van haar man gekregen; alle berichten van het front bleven nu uit. Als ■verbijsterd door de snelheid der gebeurtenissen, overwel digd door de zwaarte er van, stond de vrouw zwijgend, terneergeslagen, als ver doofd. Zy zou zich hebben kunnen verheu gen over haar dochter. Lili was opgewekt, vol moed, sterk; maar zij kon het niet, het leek haar onmogelijk, dat menschen nu nog plannen maakten, plannen geboren uit de gedachte aan geluk. De dag van het huwelijk wend bepaald. Zoodra Lili’s va der terwgkeenle, en dat zou spoedig zijn, zou het plaats hebben. Hermine von Voigt wist niet, of zü het moest wenschen, dat haar man naar hier kwam, of moest zü het hem gunnen, nog weg te mogen blijven? Het was in den middag van den negen den November, ’s Morgens had het nog geregend, nu scheen de zon over Berlijn. Buiten in de voorstad was het vriendelük en zoo zacht, alsof men de lente en niet den winter tegemoet ging. By de Berthol- dy’s bloeiden onder verwelkt blad de eer ste kerstrozen. Hedwig Liep zonder hoed en mantel in den tuin rond en plukte ze; de zon scheen op de witte bloemen in haar hand. Die wilde zü naar het kerkhof bren gen op het graf van haar jongste. Met grooten weemoed dacht de moeder aan hem; al de dagen van xijn. jong geluk, die hü hier had doorgebracht, doorleefde zü nog een». Zy moest er nu meer dan ooit te voren aan denken, want naast haar bloei de iets op, wat haar dagetfjk», elk uur daaraan herinnerde: wel is waar een ge- rricht in het Ki-ippa, Onder- en bovenM*. Mantelcoetumes etc, ige en Fraaie Haai 'ossen, Brandschild,, i. 852 IJ tnakerk. Samenkomst r. den Hertog. Soc. Ons Genoegen, wd geregeld tildig ontygygen van ver- vermakelükheden, «enda te vermelden. drukkerij OON GOUDA De bungons sloten zorgvuldig hun deu- ren .Zy waren bevreesd. Wat een houding nam het gepeupel op straat aan? De da me, die in een kostbaren mantel liep, werd met schele oogen aangezien; het was het best, dat men zich heel eenvoudig kleedde. Het kon zijn, dat het niet zoo was, dat het slechts bestond in de verbeelding, ge rijpt door onbestemde vrees, maar men had het gevoel, alsof de stad vol elementen was, die men er vroeger niet had opge- merkt. Op alle hoeken der straten stond iemand en schreeuwde met pamfletten, of hield een redevoering bot een zich steeds meer sa me mi ringende menschenmassa. En geaich- ten doken op, zoo brutaal, zoo aanmati gend, dat men zidh afvroeg: van waar ko men die? Het Berlün, het beleefde Berlyn, -dat zelfs, al had het de grootste haast, fat soenlijk uit den weg ging, scheen nu ver anderd; het drong, schold, duwde, maakte zich plaats met de ellebogen. In zenuwech- tige opgewondenheid schreeuwden de men schen tegen elkaar. Geen electrische kwam °P t|jd, geen klok ging goed, geen werk werd meer stipt gedaan; een groote geme lijkheid verlamde de handen, het was in de verwarde oorlogsdagen niet verwarder geweest. En de vrouwen verzamelden zich voor de winkels, waarin het beetje boter, brood, meel, aardappelen, de noodigate le vensbehoeften te krygen waren. Zü, die anders geduldig in lange rüen hadden ge wacht, totdat het den winkelier beliefde de jalousie op te trekken en de deur te ope nen, donderden er met de vuisten tegen: *AAH Pahoi. Naar aanleiding van de onthullingen van prim Wiindiechgrkt» zal tegen een groot aantal personen, men spreekt van vele honderden, waaronder natuurlijk in de eerste plaat* Karolyi, een vervolging wegens hoogverraad worden Lngssteki. Ook tal van leden der huidige Nationals Ver gadering en de meeste Hongaarsch* poli tici van naarn zullen ter verantwoording worden geroepen, in het biieonder de le den van het kabinet Wekerie. en ook Wip dischgrëta zelf, daar hü het oude regiem niet heeft verdedigd, doch zich in de eer ste dagen der revolutie naar Zwitserland heeft begeven. Wie een kuil graaft voor een ander de schepen en w de de roode vlag. Rood, rood, rood het is de kleur van den tyd. Rood bloed, sedert jaren ge stroomd, wordt tot een roode zee het breidt zyne golven steeds verder uit, het bespoelt aüe oevers, met een hevige bran ding. Een zee, geweldig genoeg, om de gansche aarde te overstroomen. De voorstad van de groote stad was nog geheel stil, men was naby en toch verre van Berlün. Goddank, zeiden de burgers. Maar ook zü waren onrustig en hun droo- ■men zwaar. Eiken avond zagen zü> de hemel zich boven Berlün rood kleurde: waarom was die zoo rood? Brandde het daar reeds? vroeg Hermine von Voigt zich af, of wae het slechts de weerschün der vele lichten daar, die den t 7 heel ander’geluk, een veel stiller, veel be scheidener, maar het bezat lichtgevende kracht genoeg om ook aan haar hart, waarin het donker was geworden, nieuw licht te geven. Heden waren de verloofden naar Berlyn gereden om de trouwringen uit te zoeken. De moeder had hen, bü het tuinhek staan' de, nagekeken, en toen haar man naar bul ten geroepen: „Kom, kijk eens naar hen. Als zü ®oo «nel en veerkrachtig loepen, vermoedt niemand, dat Heinz niet ziet. Hü loopt heel zeker aan haar arm.” Lili had een gevoel van trots toen zü nu den geliefden man door de straten ge leidde. Zü wilde naar Unter den Linden en er eigenlyk heen ryden, maar aan het station van de voorstad werd zü door memchenetroom gegrepen, die haar mee sleepte. Droechken waren over het geheel schaarsch, auto’s reeds sedert lai« niet meer te krygen; en waarom zouden zü ook niet te voet gaan? Heinz was nog in het geheel niet in Berlyn geweest en 1411 ook sinds lang niet meer. Wat was het vol In de straten! Zoo wm het anders in vrzdes- tüd, kort voor Kerstmis geweest, als ieder een zich haastte zün inkoopen te doea; dan stroomde ’t door de Leipziger Stras»'. Menschen, menschen, menschen. Maar zy bleven stil, zü spraken niet, zü drongen slechts vooruit. Wlaartieen? Dat wisten zü zelf niet. In angstige rust golfde het in do straten ,in angstige rust lagen de hoege huizen, slechte nu en dan ratelde een zware ijzeren roljalouzie omlaag, die de groote spiegelruit der uitstelling bwchennde. (Wondt vervolgd.) Het heette dat de Keizer naar het front naar zyn soldaten was gevlucht. Zou hü daar wel veilig zyn? Men twyfelde er aan. Anderen wisten het beter: hij was in het geheel niet aan het front, hy was in het hoofdÜGwartier. Neen, hij hield zich verbor gen in Berlyn. Niemand wist het juiste; geruchten, fabelen dwarrelden door de lucht. En die was zwaar en drukkend, zwoel als in zomerdagen, wanneer onweer dreigt los te barsten, en toch was het November. De regen viel, de hemel gaf ternauwernood licht, een glibberige bry lag op het as- Pbait der Berlünsche straten, een koude wind gierde om de hoeken. De hitte broei de slechte in de gemoederen, de zwoelte in de ontzaglijke spanning waarin niet alleen Berlün, niet alleen Duitschland, neen, waarin de geheele wereld verkeerde. Hoe zouden de voorwaarden voor den wapen stilstand zyn? Was Wilson werkelijk de gene op wien zoovel en hoopte®? Was hü het die aan de wereld vrede en recht zou geven en aan Duitschlands uitgehoogerde kindown brood en molk? De beleediging aan het Leipzigsche gerechtshof. Schiffer neemt het op voor de rechters. Persstemmen. De Valera wordt ontvangen te Che quers. Smuts naar de Ontwapeningsconferentie. Waardige herden king van den wapenstilstand. Naar een nieuwe „associatie” der volke ren? Balfour over den Volkenbond. De dreigende vierde Fonische opstand. Vervolging wegens hoogverraad. ONS OVERZICHT. Staatslieden kennen drie verschillende manieren om met collega’s uit andere lan den van gedachten te wisselen of hen op de vingers te tókken: le. conferenties, waarin meer of minder vriendschappelijk de punten waarover men het eens wil wor den bespreekt, 2e. wisseling van nota's en 3e. heit houden van redevoeringen in het parlement of een ander gezelschap dat zich willig leent om den minister, kanse lier of hoe hü heeten moge, gelege^ieia te geven over zyn hoofd een vreemde re- geermg toe te spreken. De laatste weg heb ben Frankrijk en Duitschland gekozen om bun meemng te zeggen over het terugroe pen der Fransche controle-commissie uit Leipzig, welke haar regeering niet te Ber lijn liet motiveeren, doch waarvoor Briand een verklaring gaf in de Fransche Kamer, en waarbij weinig vriendelüke dingen wer den gezegd over de Duitsche rechtspraak. De Duiitsche regeering kan dé beschuldigin gen niet op zich laten zitten en de ry'kmi- nister van justitie Schiffer heeft zidh dan ook gehaast om Briand van repliek te die nen. Daartoe heeft hü en de Democrati sche Club een kring van politici om zich verzamelden hen toegesproken. Tegen over de verklaring ,van Briand stelde mi nister Schiffer het volgende: Over de beleediging, welke Briand de Duitsche rechtspleging toevoegde, kan ik als leider van het departement van justi tie lüet Bwijgen. De Ryksregeering heeft tot dusver de groote reserve in acht ge nomen, maar de jongste uitlatingen van Briand overschreden de door eerbied voor zichzelf en Duitsche terughouding getrok ken grenzen. Schiffer zeide verder: Indien Briand inderdaad de processen van Leipzig een schandaal, een parodie op de gerechtigheid, een theaterstuk, een co medic noemde, dan weertioud ik mii niet, hem te zeggen, dat hy o© niet te verant woorden wijze met de eer van zyn mede- menschen omsprong. Briand ontzegt het hoogste Duitsche gerechtshof zyn eer. door de bewering, dat een theaterstuk du» als eer. van te voren ineengezet spel is opge voerd, een verdachtmaking, die hij zonder schijn van bewijs in de wereld slingerde. Indien Briand meende dat het Rijksge- rcchtehof de beschuldigden uitsluitend in overeenstemming met |de beschuldiging heeft te veroordeeien. dan inderdaad zou het optreden van het Ril ksgerechtshof s'e^hts een theaterstuk zijn. Dit is niet 't geval. Ook paragraaf 228 van het Vredes- v-rdrag stelt geenszins aanklacht en ver- oordetling gedijK verlangt al'een bestraf fing, indien de beklaagde werkelijk schul- d'g wondt bevonden. In één opziolt mag men met Br.and de Leiipziger processen een theaterstuk, een drama ma-ir nief een cemedte, eerder een tragedie noemen, nl. m. zoover als aiieen Duitschland zün oor- logümisdadjgers ter verantwoording roept zich niet eens beperkt tot de op de lüst aangegeven pcisonen, maar g-'gronde ver uenking als roden op zichzalf onderzoekt. II eraan kan F.iand tageracetkomen, in- dien hü diegenen van zün landslieden aan- k'asgt, die aem als oorlogsmisdadigers verdacht worden gemaakt. Doet hü dit met dan moge hy tr althans van afzien <lcor zijn vitlatingen den volkenhaat te vergroo- ten, welke door het oiprakelen van het ont zettende verleden bü de processen vanzelf cpmeuw wordt gevoed. De bladen te Berlün, aldus seint Wolff vandaar, maken alle melding van de uit eenzettingen van den Rükisminister van justitie Schiffer. Op een sprekende plaats heeft de Vossi- sche Zeitung een artikel, waarin het blad er den nadruk op legt, dat Briand nergens zyn zoo ernstige beschuldigingen tegen het Rüksgerechtshof bewijst. Het Berliner Tagehlatt schrijft: Het moet den Franschen toch iets te denken geven, dat in Duitschland de bladen van al lerlei richting van meening züu. dat het Rijksgerechtshof niet anders heeft kun nen oordeelen en dat allen, die, zooals wü, waarachtig niet met oorlogsmisdadigers plegen te sympatbiseeren, de procedure te Leipzig voor streng zakelyk en sen voor rechtvaardig houden. Vandaag zal Lloyd George de Süm Fejj ners in Ierland ontmoeten, en wel in zün eigen landhuis te Chequers. Naar de draadlooze dienst uit Londen seint, is tot dusver de wapenstilstand van het eene tot het andere eind van Ierland strikt nageleefd. Wanneer men nagaat, dat vóór den wa penstilstand dagelijks tusschen de 20 tot 80 ordeverstoringen plaats hadden, is dit een zeer gunstig teeiftn e® men hoopt, dat ileze gunstige omstandigheid bü het be gin der heden plaats hebbende conferentie in Downingstreet zal blijven bestaan. In tegenspraak met de gunstige voorstelling van de draadlooze dienst, seint Reuter aan eenige bladen, dat Maandagavond den wa penstilstand te Belfast verbroken is door ongeregeldheden en brandstichtingen, waarbij eenige personen gewond werden. Honderden nationalistische gezinnen zün dakloos ten gevolge van de vernielzucht van benden Oranjemannen. Dientengevolge zyn de verboden uren (gedurende welke zich niemand op straat mag bevinden), zeer ingeateld. Intusschen is gisteren de herdenking van den slag aan de Boyne zonder eenige in cidenten verioopen. „Open doen!” en had er genoeg van, bui ten te staan; men sloeg de ruiten in en nam wat men noodig had. In het noorden, in het oosten van Ber lün, in de buurten der dicht op elkaar ge drongen hooge huizenkazernes, van de nauwe hoeken met overbevolkte woningen, van de binnenplaatsen zonder lucht, die niets anders zy® dan schachten vol onraad tusschen hemelhooge muAn, waren plun deringen voorgekomen. Men hoorde er van, of men hoorde er niet van; de teeke- nen van wankelende staatsorde begonnen zich meer en meer te vertoonen. Zou het hier ook zoover komen als in Kiel, waar de bemanning der oorlogssche pen geweigerd had, het bevel van uit te varen op te volgen? Het garnizoen wa» naar de matrozen overgeioopen, op de de gemeentegebouwen wapper- DENEMARKEN. Groote veenbranden in Jutland. In Jutland zün veenbranden^uitgebroken die van zeer ernstigen aard zün. Terwjjl «Ie branden in de „groote en kleine Woldbog»” zich in alle richtingen uitbreiden, en de hulp van de troepen te Aalborg is ingeroepen, is er in het dorp Pinstrup bü Rander» nog een 4 groote brand uitgebroken doordat «en vonk uit een locomotief een turflaag in lichte laaie zette. De „krachtige Westenwind, die büna op een storm geleek, wakkerde de vlammen aan. De brand breidde zich met groote snelheid uit, en richtte gedurende als de grootste eener andere i De sterkte der Britsche vloot in schepen wend verminderd tot dezer eenheden zijn nu voornemen om ze slecht vangen. Van deze voorgesteld iter zee te jaar geleden, ook de kruit. onderzeeërs verminderd. Groot-Brittaanië heeft dus de leiding genomen in de beperking der marine- zoo wel als der legeihewapeningen. Dit, zegt de „Daily Telegraph” te het beste bewlla de oprechtheidden goeden wil. ^jheiThemd een vaal roo- »r conferentie over de ont- apeotóg zullen gaan. Op het AmerifcaaRMhe departement voor Buitenlandsche Zaken is men vol moed voor het welslagen der conferentie, men denkt daar zelfs verder te komen dan het samenstellen van een ontwapening»pro gram en hoopt, dat de besprekingen zullen leiden tot een „associatie" der volken, zoo- als door Harding worilt bepleit. Aldus seint Reuter. Het zou dus de heimelüke be doeling zün te pogen den Volkenbond te ontbinden en daarvoor In de plaats de nieu we associatie te stellen. De Volkenbond, dite thans bestaat, is toch tenslotte ook maar een onvoldragen kindje, waarvan de bezwaren jneer en meer worden gevoeld en Balfour heeft daarop ook gewezen in een redevoering, drie hü in de Volkenbond-con- fereretie heeft gehouden. Balfour besprak eerst de moeilijkheden van den bond, waar- Ivan de voornaamste is. dat drie groote mogendheden geen lid zün. Rusland kon alleen lid worden, indien het ophield te zün wat het is. Of het de sovjets handhaaft of laat vallen, eens in de toekomst zal Rus land ee® starenden invloed in Oofft-Europa hebben, waarin de bond moeilijk tusschen- beide zal kunnen komen. Een andere moei lijkheid was gelegen in het verzoek om fondsen voor de typhudbestrUdimr in Oost- Europa, dat over het geheel een 'misluk king is geweest. Onder het parlementair stelsel zuilen de bonduitgaven steeds on derhevig blijven aan bestrüdhw. Het is al- t|jd gemakkolyk voor een parlementaire criticus te vragen, welk voordeel zlin land heeft van bondsuiteraven. In deze dagen van universeels armoede ontvangen zulke vragen een gewillig oor. Indien deze gees tesgesteldheid overiweracht 1® de politiek, zal de bond moeten omkomen. Een ge- meenschappelük offer, hoe gering ook. is noodig indien eenigerlei gemeenschappe lijke poging succes wil hebben. Balfour behandelde daarop de redenen, welke van allen, die van goeden wü zlin, eischten, te pogen van den bond een suc ces te maken en somde de volbrachte ver richtingen op, als betreffende den opium- handel ,den handel in wapenen en in blan ke slavinnen en kinderen. Een ander groot kwaad, voor welks ge nezing de bond werkte, was de economische toestand in Europa. Genezing o© andere wijze dan door den bond is onmogelük. Bal four noemde vervolgens de functies door den bond met succes verricht, als Dantzig, het Saaibekken, de taak ten aanzien van de mandaatgebieden en tenslotte de be langrijkste taak, het uit den weg ruimen van internationale geschillen, als die no pens de Al ands eiland en en tusschen Polen en Lifauen. Besluitend zeide de spreker: Indien de bond zlin volledige kracht be reikt, indien hij gesteund wordt door de moreele groote wereldkrachten, zullen do vrede en de nationale onafhankelijkheid verzeker ziin zonder toevlucht tot wapen- gewegh Indien in de toekomst een macht opstaat, die gulweg grijpt naar de over- Het was nog niet zeker of Smuts bü de eerste besprekingen tegenwoordig zou zün, in ieder geval speelt hü een belangrijke rol in de lersche kwestie, zoodat hij stel lig wel aan een deel der ondeihandelingen zal meedoen. Dan is zün taak in Europa niet afgeloopen,want, naar verluidt, is hü aangezocht ook deel te nemen aan de ont wapeningsconferentie, over enkele maan- ‘den te Washington te houden. Als ope ningsdag is een gedenkwaardige datum ge kozen, n.l. de jaardag van den wapenstil stand 11 November. Op de uitnoodiging van president Har ding zün van alle staten behalve een. gun stige antwoorden ontvangen. Ook op het Vaticaan is de invitatie, naar l’lnformation verneemt, gunstig ontvan gen. Het Amerikaansche voorstel klopt Volkomen met de politiek, welke de paus tijde®» en vooral na den oorlog heeft be pleit. Hü zal onder den invloed daarvan vermoedelük een encycliek uitgeven, waar in hy den geallieerden zal vragen de wa pens neer te leggen. In verband hiermede herinnert men er aan. dat de paus in 19Q7 op afschaffing van den dienstplicht in alle landen aangedrongen heeft. De voorgestelde conferentie te Washing ton besprekend geeft de .Daily Tedegr.” een overzicht van de positie van Groot-Bnt- tannië ten opzichte van de ontwapening. Het blad wüst er op, dat Groot-Brittannië zyn groote legers, die het gedurende den oorlog opriep, weer gedemobiliseerd heeft. De conscriptie is weer afgeschaft, wjl handhaven alleen nog een kleine leger macht van vrijwilligers om het noodzake lijke politiewerk te doen in de uitgestrekta gebieden, waar we verantwoordelijk zün voor wet en orde. De vloot kwam weer op de eerste linie staan voor de verdedi ging van GrootiBrittannië. Wü zün ver- antwoordelük voor de bescherming van (een kustlijn van 26000 miilen en het Brit- sche rijk kan alleen bestaan, zoolang wü verzekerd zün van de veiligheid der „we gen” over den oceaan tusschen het moe derland en de overzeesche dominions en tusschen de dominions onderling. De oor log heeft *0e Noordzee-kwestie opgelost, maar we zün niet uitsluitend een Euro- peesche mogendheid. Tweederde der bevol king van het Britsche rijk kijkt uit over den Stillen Oceaan. iMet het oog o© deze verantwoordelijk heid is de admiralitiet er toe overgegaan om af te zien van den tweemogendheden standaard en slechts een vloot te hebben mogendheid. i zeer groote 38 en acht i afgedankt met het lts door vier te ver- teertKhing, zal ze ae georganiseerde krach ten der beuchaafde wereld tegenover zich zien, lodien die hoop vervuld wil worden, dan kan dat alleen. dooM-den Volkenbond, ludien deze groote proeflenung opgegeven wordt, zullen de offers van viif laar oor Jog tevergeefs gebracht zün. Gisteren is al gemeld, dat nieuwe on lusten in Opper-Silesië dreigden. In een endenhoud met den Opper-Silezfechen cor respondent van de Voaaische Zeitung heeft de Engelsche generaal Henniker verklaart^, dat een meuiwe Poolsche opstand r^ct ge weld zal wonden onderdrukt. De itoolMhe grens wondt thans gesloten en wel door troepen van alle drie in Opper-Siietië ver tegenwoordigde mogendheden. Voorts verneemt de Voeaische Zeitung. dat de Engelsche troepen de laatste dagen krachtig optreden tegen de Poolsche ben den, welke nog in het bezit van wapens zün. Volgens verklaringen va® vluchtellraren beweren opstandelingen, dat de vierde opstand reeds 17 dezer los zal barsten. De leider» der opstandelingen eiachen. dat de Duitechera voor 13 Juli de streek «uilen verlaten. Wüe aan het bevel geen gevolg geeft, zal naar Polen gevoerd wonden. Uit Schoppinitz wordt gemeld, dat al daar Zondag in het hoofdkwartier der op standelingen de plechtige inwüding van het vaandel der opstandelingen heeft plaats gehad? Het vaandel is een geschenk van de stad Lemberg. Bü den veldgodsdienM nam Korfanty op zün knieën het vaandel in ontvangst. Een parade besloot de plech tigheid dertig slagschepen is bovendien om maar zestien een opdracht geven in plaats van 38 zeven n. In verband daarmee worden .isers, de torpedojagers en de

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1