dienst
ROOD*.
ne.
igen
Donderdag 11 Augustus 1921.
No. 14696
60e Jaargang.
1(1.
H$l!
aan 242
i, villa’s,
plaatse
OS
FEUILLETON.
mcerten,
Bank-
hikbaar.
ring en
trdeerde
TE.
Krie\iws- en. -öud.’vextezxtie'bleud. -voor <3-o
VERSCHIJNT DAGELIJKS
kt 54.
industrie.
DE PRIMADONNA.
De vergadering van den Oppersten Raad.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1—4 renla ƒ1.06, elke regel meer ƒ0.50.
Redactie: Telef. latere. 545.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
Administratie: Telef. latere. 82.
30
die heel diep lagen in blauwe
brengen.
«kundige
(Wordt vervolgd.)
Advertentiën kunnen worden ingebonden door tusscheakomat van aoliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
lOndertusschen
door
Gewone advertentiün en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer geredu-
ceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN i
Op de voorpagina 50 hooger.
30.000 num geschat. De staf deser troepen
bevindt zich te Graudenz.
zjjn er noodig
de industrieele
K.
mteraad.
i geregeld tijdig
itvangen van ver-
vermakelykheden,
nda te vermelden.
flOUDSCHE COURANT.
mgekomen en tot
doorgewerkt.
volgende vragen
ig onder-
3362 100
uing der
G, ROT-
an bij de
TEN.
ache
Hadler,
ten der
tige mis te veld»
de onderlinge relaties
en welke ziin hun betrek-
districten van Noord èn
een algemeen over-
id en trad nader in
^onwaarden der
lüeerden heb
i. Lloyd
Tafels, stoelen,
leer ameuble-
ementen, Club-
wollen dekens,
>0 de zes. Com-
blementen ƒ98.
KOOPJES.
- bovenhuis,
de Schiekade,
AM.
Er was in de volgende dagen veel ver
warring en opwinding, die nog toenamen,
toen papa aankwam.
Pauline wist niet met welken trein hij
komen zou en kon hem niet afhalen; ze had
niet den moed gevonden, hem schriftelijk
voor te bereiden. Zoo kwam het, dat hjj
plotseling tegenover een kinderwagen stond
en met zijn hooge tenor uitbarstte: „Pauli
ne! Pauline!”
H(j snuffelde in de lucht Bal waar rook
het toch naar? Donkere, lang vergeten
beelden uit zijn eerste huwelijksjaar, doken
plotseling voor hem op. Afschuwelijk was
dat alles geweest, zoo ongemakkelijk, zoo
leeljjk...
Pauline nam hem zijn overjas af, ram
melde bijna in één zin, alles wat voorgeval
len was, af. Hjj greep naar zjjn hoofd,
«tampte met den voet.
„Je bent gek geworden. Je bent gek...
je kunt gaan op den eersten... wat ver
beeldt j(j je wel? In de woning van jou
ja? Hoe kom je er bij?!’’
De deur ging open een dame kwam
binnen.
„Wat is dat toch voor een lawaai hier?...
o zoo... Karla’s vader zeker?... Mijn naam
is mevrouw Maurer. Ik ben de zuster van
uw schoonzoon.”
„Heel aangenaam... heel...'*
Maar het overige bleef ongezegd; heel
genoegeljjk zag ze er niet uit, het goede
mensch. Dat zijn meisje ook net in zoo’n
familie terechtgekomen was’....
Adèle dacht, dat ze voor een voormalig
balletdanser niet veel égards behoefde te
hebben. Mooie familie, waar Karla uit
voortkwam!
„Het sp(jt me erg, dat Karla puist hier
bevallen moest, ze heeft dit natuurlijk al
leen te wijten aan haar eigen onvoorzich
tigheid en haar geheimzinnigheid; maar nu
is ze moe en* ik hoop, mijnheer... mijn-
heer
„König... Adalbert König.”
„Dus ik hoop, mijnheer König, dat u zich
nu in het onvermijdelijke zult schikken en
dat Karla hier rustig haar genezing kan
af wachten.”
tOOKER?
NAPOLEON, sa
slechts 7 ccstl
-POP 4 cent.
Niemand staat hoog genoeg, om
tens ander rechter te zijn.
WILLJAM MORRIS.
ukkerij
)N GOUDA.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt >1, GOUDA,
SÜ onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den beaorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezoegkring
15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den pry’s. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
Slechts schreeuwde ze het dikwijls uit,
het was als een om erbarmen klagende na
tuurklank: „Moeder Moeder!” de altijd
gelijkblijvende kreet, die geslachten ver
bindt in eeuwigheid...
En telkens als die kreet weerklonk, boog
zich Pauline Rader over het verhitte, door
pijn verwrongen gezicht, legde haar koele
hand op het gloeiende voorhoofd en mom
pelde: „Ja, kindje... ja... dadelijk is alles
weer goed... dadelijk...”
Eindelijk, toen de morgenzon door de ja-
louzieën drong met speelsche, nieuwsgieri
ge stralen, riep de vroedvrouw half lachend,
half verontwaardigd:
„Wat hebt u me toch verteld*het is
een geheel volgroeid kindje... het heeft
misschien nog een paar dagen langer dan
noodig was zi ch mooi gemaakt, dat ijdele
ding... Geef me maar ééns dadelijk de
weegschaal, dat we zien kunnen, wat de
prinses weegt.’
Een paar tranen van Pauline’s gezicht
druppelden in het water, dat ze in het badje
had binnengebracht
„Waar zullen we het nu inwikkelen?”
vroeg ze telkens weer en wist niet goed,
wat te doen. Het scheen dat ze heelemaal
haar hoofd kwijt was, want plotseling
vloog ze naar de kast van papa en knipte
van zyn mooie zijden hemden de eerste
windsels voor het kleine, roode lichaampje.
Toen Karla nu het kind aan haar borst
mocht leggen en met een heerlijke huive
ring voelde, boe haar leven zich nogmaals
overschonk in dit nieuwe, nu zoo innig ge
liefde wezentje, zeide Pauline Rader: „Nu
moeten we uw echtgenoot en de familie be-
richtsturen.”
Maar Karla sloeg de donkere oogen tot
haar op,
schaduwen.
„Nog niet liever nog niet dadelijk!”
Dit ééne heilig uur met haar kind, wilde
ze voor zich hebben heelemaal voor zich
alleen.
Pauline Rader begreep het en leunde
achterover in den gemakkelyken grootva-
dersstoel met een zacht, behaaglijk lachje
om den vollen, mooien mond.
„Wat papa wel zeggen zou, van die vrien
delijke verrassing?”
Zoo erg op haar gemak voelde ze zich
eigenlijk niet, bij die voorstelling.
Daar ze echter doodmoe was, sliep ze in
vóór het lachje nog van haar gezicht ver
dwenen wasj en toen was het Karla, alsof
er op de groote, wijde wereld, niemand an
ders waren, dan zy en haar kind.
Verzonken was alles om haar heen, alles
wat vóór dit oogenblik haar leven vermoeid,
gelukkig gemaakt en beauwd had. En nooit
had zelfs de luidste stem van toejuichingen
van een geestdriftige menigte zulk een
overweldigend gevoel van geluk in haar ge
wekt, als de nauwelijks merkbare ademha
ling van het kleine wezentje, waaraan ze
het leven geschonken had.
21)
„Moeder"... steunde Karla... „Moeder!"
als was ze nog een klein meisje, dat zich
een buil gevallen had en daarom schreide.
Alsof ze geen man had, die haar liefhad
en om haar bezorgd was, als had ze geen
schoonzuster, die met de toebereidselen
voor de ontvangst van het kind, haar dag
vulde, een andere, die zich als een oudere
zuster met haar bezighield... Ze herhaalde
maar steeds:
„Moeder!... Moeder!...” als lagen in dit
ééne woord alle hoop en vrede, alle verlan
gen en alle vervulling van haar gemarteld
vrouw-zijn.
„Hier ben ik al hier ben ik al... nu,
wat is er dan kindje... tot aan den wagen
komen we toch niet?”
Pauline, die wist wat barensnood en
angst waren, omvatte Karla en leidde haar
naar de gang. De keukenlamp brandde op
de tafel, sleutels rinkelden. Karla zakte in
elkaar.
Uit het Duitsch. van Olga Wohlbruch,
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WES6ELINK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
iydt ook onder de verkeersbepei’kxnaen,
uaar de levenamiddemntoevoer voor ue
mynweriwrs met groote mouiiyMheden ge
paard gaat.
Uit betrouwbare bron wordt medege
deeld, dat einde Juli nagenoeg Uv.wO
menachen aan cholera waren gestorven.
De president van het Intemacxunale
Roode Kruiscoimté. Gustave Ador. heeft
het Duitsche Roode Kruis uitgenooogu
tot deelneming aan do conferentie in Ge
nève op 15 Augustus, waar over de kwes
tie van internationale Roode Kriusnuip
vu or Rusland zal worden beraadslaagd.
iDe president van het Duitsche Koode
Kruis. Landesdirektor von Winterfeid.
heeft de uitnooduring tot de conferentie
aanvaard, daarbij als zjjn meening mtspre-
kend, dat het Russische probleem, wegens
zyn omvangrijkheid, slechts op breede in
ternationale basis opgelost kan worden.
Dc reeds begonnen hulp-actie van het
Duitsche Roode Kruis op sanitair gebied
staat op zich zelf.
„Ik... kan... niet...”
Een kort oogenblik slechts wist Pauline
niet, wat te doen.
Toen kwam er een vroolijke flikkering in
haar mooie oogen, als kwam ze op een in
val, iemand een poets te bakken.
Verder overlegde ze niet lang; ze had
sterke verpleegstersarmen en wist er van.
Snel liep ze naar den overloop, belde aan
de woningdeur van tegenover en fluisterde
het dienstmeisje, dat opendeed, iets toe.
Het meisje knikte lachend; het trof goed,
mijnheer en mevrouw niet thuis; ze vloog
direct even heen. De vroedvrouw was een
beste.
Haar mevrouw was heel tevreden ge
weest, ze had een flinke fooi gehad. Toen
lachte ze weer, want het was toch zoo iets
leuks, dat er weer zoo-’n klein, spartelend
wezentje ter wereld zou komen! En het was
vrouwenmanier, om te lachen, als men
daar van hoorde.
Karla wist niet recht meer wat er met
haar gebeurde, het zware werk van „moe-
der-worden” had een aanvang genomen.
Ze voelde nog, dat het bed zoo heerlijk
ruim en zacht was en dat het lekker rook
in de kamer: naar reinheid en veel fy'ne
geuren, die uit roode kristallen flesschen
van de waschtafel tot haar kwamen.
Een lange, bange nacht werd het, en
Pauline Rader wischte zich meer dan eens
met den zakdoek over het gezicht, als ze
aan de verantwoording dacht die op haar
rustte. Ze kon niets uit Karla krijgen. Waar
haar man was niet, noch waar haar familie
woonde.
„Ik wil het niet...”
Dat was het eenige, dat ze telkens weer
uitstiet
Strikte neutraliteit inzake de Oostersche kwestie. De deskundigen aan
’t werk. Een spiegelgevecht te Parfjs? Opwinding in Opper-Silezië.
Hulp aan Rusland in studie genomen. Stagnatie bij de spoorwegen.
Reeds 130.000 cholera-lijders bezweken. Conferentie over int. Roode
Kruis-hulp. Waarom Mc Keown werd vrijgelaten. Overzicht betref
fende den toestand in Ierland.
ONS OVERZICHT.
In afwachting van het tijdstip waarop
de Qpper-Silezische kwestie kan worden
aigdhandeld, heeft de Opperste Raad zich
gisterochtend bezig gehouden met het
(Jostensche vraagstuk.
Lloyd George gaf
zicht van den toestanc
de kwestie van de voorwaarden der neu
traliteit, welke de geallieerden hebben be
sloten. in acht te nemen. Lloyd George
verklaarde, dat de toestand in den laat-
sten tijd is veranderd en dat het verdrag
van Sèvres door de geallieerden is vernie
tigd, in overeenstemming met de Turksche
wenschen.
Waarschijnlijk zai er een tijd komen,
dat de geallieerde bemiddeling welkom
zal zijn en het moet als ongewenscht wor
den beschouwd, dat een der oorlogvoeren
den grieven tegen de geallieerden zou
koesteren.
Een resolutie werd aangenomen, waarin
strikte neutraliteit wordt geproclameerd,
behoudens vrijlating van den particulieren
handel, in overeenstemming met het stel
sel, in de eerste jaren van den oorlog door
de Vereenigde Staten gevolgd.
Lord Curzon hield daarna een korte
rede over de kwestie der bemiddeling. De
bemiddeling is aangeboden en verworpen
en lord Curzon was van meening, dat het
geen doeUso» haMw,, daas poging onmid-
dellijk te herhalen. Zijn rede vond alge-
meene instemming en een resolutie in dien
geest wend aangenomen.
Uoyd Geoige stelde daarop voor, dat een
onderzoek zou worden ingesteld naar de
kosten en den omvaing van 'een legermacht,
noodig om de zee-engten te kunnen vrij
houden, wanneer een Grieksch-Turksche
oorlog dit noodig mocht maken. De bespre
kingen waren geheel informeel en er werd
besloten om maarschalk Foch en diens
staf gelegenheid te geven, de noodige aan
vullende inlichtingen te verstrekken.
Daarna werd die zitting van den Opper
sten Raad verdaagd.
1waren de deskundigen,
versterkt door de hooge commissarissen,
ingespannen aan den arbeid. In den vroe
gen ochtend zijn ze bijeei
’s avonds laat hebben ze
De experts moeten de
beantwoorden:
1. Welke zijn de gemeenten, waar land
bouw of een ander bedrijf wordt uitge-
befend, in elk der industriecentra van het
Silezische bekken?
2. Welke zijn
van deze centra
Bcingen met de
Zuid?
3. Welke spoorwegen
voor de welvaart van
centra?
Het blijkt dus, dat aan de experts geen
opiuaahit is gegeven, een nieuwe grensiyn
te ontwerpen, maar ahieen, aan den *Jp-
pensten Raad inlichtingen te verstrekken,
ftoodig voor een juiste verdeeling van Op-
per-öilzië, welke taak echter moeilyk ge
noeg is. De deskundigen zouden hun rap
port dan ook zeker met voor hedenochtend
gereed hebben.
Het merkwaardige is, dat de Fransche
en Engeuscbe bladen plotseling zeer opti-
misti^ch gestemd zijn. Alle wolken Betui
nen plots van den poLitieken hetnel ver
dwenen en deze ifi weer blauw, als ware er
nooit een vuiltje aan de lucht geweest.
iDe correspondent verklaart dit uit het
feit# dat te Parijs eigenlijk niets anders
dan een spiegelgevecht zou zijn geleverd
en dat voorat reeds overeenstemming zou
zyn bereikt. De basis van een vergelijk,
waarop de deskundigen aan het went ge
zet zyn, was, volgens den correspondent,
keeds gevonden onder de lunch van Lloyd
George .en Briand, d.wa, toen het eigenlijk,
debat eerst begonnen was met de rede van
Lloyid Geonge. Van strijd is dus geen spra
ke geweest, alleen van een hevigen En-
gelschen aanval, die eerst beantwoord
werd, toen de grondbeginselen van de be
slissing reeds bepaald waren. In dat ver
band is het vreemd, dat Lloyd George niet
alleen zoo hevig aangevallen heeft, maar
dat men aan Engelschen kant ook noodig
vond' «bü bekendmaking van de rede niets
te vergoelijken. Dat heeft men echter des
te ijveriger aan Fransohen kant gedaan.
Het uittreksel in de f ransche bladen was
sterk verslapt. Ook dat had een geschie
denis. Er waren Parijsche bladen, die een
verblag van de rede van Lloyd George van
Lord Riddell hadden gekregen. Briand ont
ving Dinsdagmiddag de Fransche journa
listen. By die gelegenheid hoorde hij van
het Engelsche verslag. Hij vroeg er in
zage van en noemde het uittreksel uit de
rede te scherp. Zoo kwam een verzachte
lezing in de Parijsche bladen. Aan de rede
van Briand hoefde echter niets verzacht te
to orden, daar zij in toon geenszins beant
woordde aan Lloyd George’s ontboeae-
tningen. Men krijgt dus uit den geheelen
samenhang den indruk, dat de Engelschen,
toen zij einde Juli hun zin ten opzichte
van de conferentie wisten door te zetten,
ook reeds de diplomatieke overwinning
hadden behaald ten opzichte van de Opper-
Silezische kwestie. Men kan dus waar
schijnlijk van een overwinning van Uoyd
Geoige «preken. Wat Briand betreft, biina
de geheele Parysdw pers laat zich op hM
oogenblik gewillig door hem ieidea, Perti-
nax was eigenlijk de eenige gartenmoigen,
die in de Echo de Paria de dingen bij den
naam noemde en Roujon ia de Figaro was
auur tegenover de Engelschen. Maar ove
rigens wordt zelfs Lloyd Geoige merk
waardig vnendeUik behandeld. Sauerwein
van de Matin, cüe gistermorgen ondanks
den dag van Dinsdag bepaald lief tegen
hem was, heeft hem dazen winter om min
der reden wei heel anders behandeld. Te
Parijs schijnt men op het oogenblik dus
vrijwel algemeen van meening. dat een
andere politiek dan een van zwichten voor
Lloyd Geoige, dia, by den voor Engeland
verbeterden internationalen toestand en
<met het geheele gezag van de Briteche
ryksconferentie achter zich, een geweldi
gen druk kan uitoefenen, niet mogelijk is.
Teekenend voor den toestand is ook,
dat Briand Duwdag nog zjjn rede hield,
nadat het pleit feitelük reeds beslecht
was. DR was .jbattre en retraite”. De
rede was echter als betoog zeer verdêen-
stelük.
in koortsadhtige spanning wacht men
in Qpper-Silezié het resultaat van den Üp
persten Raad af. Vooral aan Duitsohe zijde
is de opwinding «roet xaa de Poolsche
izyde is de stemming uiteenloopend. Ka
rakteristiek voor de houding van de Pooi-
sche bevolking is het dat by de nieuwe
beüryfsraden-veriöeaingen in twee distric
ten, waar de Duitschers vroeger geen kans
hadden, de vrije Duitsche vakyereenfgm-
gen ditmaal de ovenwinning hebben be
haald. Alle pogingen tot het uitlokken
van een algemeene staking in de districten
Plesse en Rybniüz zjjn de laatste dagen
zonder succes gebleven. De atetnnung van
de Poolsch-gezinde arbeiders is passief.
Naar verluidt, stellen zoowel de Duit
sche als de Poolsche regeeringen alles in
’t werk om de bevolking in Qpper-Sdezié,
terwyl te Parijs over de best toning wordt
onderhandeld, rustig te houden, wat zekei
niet in den geest is van de woehige elemen
ten in ’t bedoeld gebied.
Uit Oppeln wordt uit Duitsche bron ge
meld: De opperbevelhebber aan het Pool
front nabij Opper-Silezië, generaal
inspecteerde gisteren de regunon-
oaistandelingen, waarbij een plech-
-s te velde en een inzegening der
vaandels plaats had. Generaal Hailer hield
een, rede, waarin hij de soldaten aanspoor
de, zich gereed te houden voor den laat-
sten strijd, die het zwaarst zou zijn, doch
waarbij ditmaal het geheele Poolsche leger
achter de opstandelingen zou staan, en
ditmaal zou men den eens veroverden
grond niet meer prijs geven.
In den Pbolschen corridor is nabij Ko-
mtz-Tuchel-Dirschau een uit verschillende
divisies bestaand Poolsch leger geconcen
treerd. waarvan het meerendeel der troe
pen uit Congres-Polen via Thora is aan
gekomen. Voornamelijk zijn het legioen
en Hailer-aoldaten. Hun aantal wordt op
Jn het Britsche Lagerhuis heeft Cham
berlain de reden uiteengezet voor het vrij
laten van Mc. Keown. Hü zeide,. dat de
regeenng aanvankelijk meende, dat er re
denen waren om onderacheid te maken tua-
sethen hem en de andere leden van het
Sinn-Feinsche parlement, die in vruhaid
waren gesteld, maar aangezien hot mogc-
lyk scheen, dat dit verschil maken het
vooruitzicht op het welslagen van de on-
deithaiMlelingen in getaar zou brengen,
besloot de regeering hem vrij te laten.
Bij het nemen van dit besluit herinnerde
de regeering zich, dat Mc. Keown tusschen
beide was gekomen om de levens van ge
wonde politie-mannen te redden.
Dg J^d hegf». by het geven
van, een overzicht over den toestand jn
Ierland, die geleid heeft tot de huidige oc-
derhandelingen, gezegd: De voortgang
van de maatregelen tot onderdrukking,
die door de regeering waren genomen, was.
als bekend, zeer teleurstellend geweest, en
eenige weken geleden scheen er geen hoop
op een oplossing van de moeilijkheid, be
halve door nog krachtiger militaire maat
regelen. Toen kwam het bezoek van den
Koning, en daarna bleek duidelijk, dat er
in Ierland mannen van voldoende gezag
waren, die in staat en geneigd waren, met
de regeering te onderhandelen, als de re-
geenpg had geweigerd, op onderiiandelin-
gen ih te gaan, zou dit hebben beteekend.
dat wij waren genoodzaakt voor onbepaal-
den tijd onze pogingen op militair en po-
litie-gebied voort te zetten, en daarvoor
veel meer mannen in dienst te nemen. On
gelukkigerwijze bestaat de mogelijkheid
nog steeds, dat deze wanhopige noodzake
lijkheid voor ons in ’t vooruitzicht ligt,
maar zonder het goedvinden van het volk
kan een zoo groote en kostbare poging niet
tot in het oneindige worden volgehouden.
Het is duidelijk, dat de kracht van Enge
land. als deze zonder hem te. snaren werd
volgehouden met de noodzakeliik» sterkte
De Opperste Raad heeft ditmaal de
vraagstukken nopens Ru&iand niet uUge-
steiU. Gisteravond heeft zu zich bezig ge
Loudon niet den door den hongersnood in
Rusland geschapen toestand. Hu be
sloot aan te dringen op de stachtang van
een internatiomde commissie, die belast
zou zpn niet het bestuüeeren van de mo-
gelykheid om hulp te verieenen aan de
hongerende bevolking van Rusland. De be
spreking van dit onderwerp zal morgen
woixien voordgezet.
Lloyd George verklaarde zich eens met
Briand over de noodzakelijkheid om aan
het Russische volk hulp te verieenen. Hl)
wees op de moeilijkheden van dit vraag
stuk, want er zyn ongeveer 25 miUioen
inwoners getroffen door hongersnood en
cholera. Het zal zeer moerluk zun, aan
Rusland hulp te verieenen, als de Russi
sche regeer:ng geen faciliteiten veneend
aan de Roode KruLBorganasaties. Vooral
moest men het graan kunnen vervoeren,
dat in sommige streken van Rusland aan
wezig is, naar minder gelukkige streken.
Bononu beloofde de samenwerking van
Italië, zoo ook deed de vertegenwoordiger
van Japan.
Harvey verklaarde, dat hii zich ter be
schikking van de geallieerden hield oan
alle noodige inlichtingen te verschaffen
voor de plannen van de commiaaie-Hoover.
Jaspar stelde voor de benoeming van een
speciale commissie, die belast zou zijp met
het vaststellen van alle noodige maatrege
len.
Ten slotte besloot de raad de stichting
te bevorderen van een internationale com
missie, die belast zou zijn met het bestu-
deeren van de mogelijkheid van hulpver-
kening aan de hongerende Russische be
volking.
Als dat „bestudeeren” nu maar niet te
lang duurt. Meer dan ooit geldt hier: wie
spoedig helpt, helpt dubbel. Onophoudelijk
komen de berichten binnen over de dage
lijks toenemende ellende, die een onmiddel-
lijk ingrijpen tot een gebiedenden eisch
maakt. De hulp die op X oogenblik al ge
boden kan worden, wordt helaas ten zeer
ste bemoeilijkt door de stagnatie bii de
Russische spoorwegen, waardoor distribu
tie der weinige voorraden haast ondoen-
liik ia.
Aan Politiken wordt uit Riga geseind:
Volgens berichten in bolsiwwistisohc bla
den hadden de Russische spoorwegen, die
het verkeer met het Donetz-bekken onder
houden en de Oekraiina met'centraal Rus
land veribnden den 25en JuH nog slechts
vor drie dagen stookmateriaal. Om een
catastrofe te voorkomen, werd al het
voorhanden brandmateriaal in beslag ge
nomen en het toch reeds beperkte spoor
wegverkeer nog verder ingek rompen, het
geen den toestand in het gebied van den
hongersnood zeer verergert.
De kolen-industrie in het Don-gebied