dienst ROOD*. ne. igen Donderdag 11 Augustus 1921. No. 14696 60e Jaargang. 1(1. H$l! aan 242 i, villa’s, plaatse OS FEUILLETON. mcerten, Bank- hikbaar. ring en trdeerde TE. Krie\iws- en. -öud.’vextezxtie'bleud. -voor <3-o VERSCHIJNT DAGELIJKS kt 54. industrie. DE PRIMADONNA. De vergadering van den Oppersten Raad. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. 1—4 renla ƒ1.06, elke regel meer ƒ0.50. Redactie: Telef. latere. 545. Bureau: MARKT 31, GOUDA. Administratie: Telef. latere. 82. 30 die heel diep lagen in blauwe brengen. «kundige (Wordt vervolgd.) Advertentiën kunnen worden ingebonden door tusscheakomat van aoliede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten. lOndertusschen door Gewone advertentiün en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer geredu- ceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN i Op de voorpagina 50 hooger. 30.000 num geschat. De staf deser troepen bevindt zich te Graudenz. zjjn er noodig de industrieele K. mteraad. i geregeld tijdig itvangen van ver- vermakelykheden, nda te vermelden. flOUDSCHE COURANT. mgekomen en tot doorgewerkt. volgende vragen ig onder- 3362 100 uing der G, ROT- an bij de TEN. ache Hadler, ten der tige mis te veld» de onderlinge relaties en welke ziin hun betrek- districten van Noord èn een algemeen over- id en trad nader in ^onwaarden der lüeerden heb i. Lloyd Tafels, stoelen, leer ameuble- ementen, Club- wollen dekens, >0 de zes. Com- blementen ƒ98. KOOPJES. - bovenhuis, de Schiekade, AM. Er was in de volgende dagen veel ver warring en opwinding, die nog toenamen, toen papa aankwam. Pauline wist niet met welken trein hij komen zou en kon hem niet afhalen; ze had niet den moed gevonden, hem schriftelijk voor te bereiden. Zoo kwam het, dat hjj plotseling tegenover een kinderwagen stond en met zijn hooge tenor uitbarstte: „Pauli ne! Pauline!” H(j snuffelde in de lucht Bal waar rook het toch naar? Donkere, lang vergeten beelden uit zijn eerste huwelijksjaar, doken plotseling voor hem op. Afschuwelijk was dat alles geweest, zoo ongemakkelijk, zoo leeljjk... Pauline nam hem zijn overjas af, ram melde bijna in één zin, alles wat voorgeval len was, af. Hjj greep naar zjjn hoofd, «tampte met den voet. „Je bent gek geworden. Je bent gek... je kunt gaan op den eersten... wat ver beeldt j(j je wel? In de woning van jou ja? Hoe kom je er bij?!’’ De deur ging open een dame kwam binnen. „Wat is dat toch voor een lawaai hier?... o zoo... Karla’s vader zeker?... Mijn naam is mevrouw Maurer. Ik ben de zuster van uw schoonzoon.” „Heel aangenaam... heel...'* Maar het overige bleef ongezegd; heel genoegeljjk zag ze er niet uit, het goede mensch. Dat zijn meisje ook net in zoo’n familie terechtgekomen was’.... Adèle dacht, dat ze voor een voormalig balletdanser niet veel égards behoefde te hebben. Mooie familie, waar Karla uit voortkwam! „Het sp(jt me erg, dat Karla puist hier bevallen moest, ze heeft dit natuurlijk al leen te wijten aan haar eigen onvoorzich tigheid en haar geheimzinnigheid; maar nu is ze moe en* ik hoop, mijnheer... mijn- heer „König... Adalbert König.” „Dus ik hoop, mijnheer König, dat u zich nu in het onvermijdelijke zult schikken en dat Karla hier rustig haar genezing kan af wachten.” tOOKER? NAPOLEON, sa slechts 7 ccstl -POP 4 cent. Niemand staat hoog genoeg, om tens ander rechter te zijn. WILLJAM MORRIS. ukkerij )N GOUDA. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt >1, GOUDA, SÜ onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den beaorgkring) 1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezoegkring 15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den pry’s. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. Slechts schreeuwde ze het dikwijls uit, het was als een om erbarmen klagende na tuurklank: „Moeder Moeder!” de altijd gelijkblijvende kreet, die geslachten ver bindt in eeuwigheid... En telkens als die kreet weerklonk, boog zich Pauline Rader over het verhitte, door pijn verwrongen gezicht, legde haar koele hand op het gloeiende voorhoofd en mom pelde: „Ja, kindje... ja... dadelijk is alles weer goed... dadelijk...” Eindelijk, toen de morgenzon door de ja- louzieën drong met speelsche, nieuwsgieri ge stralen, riep de vroedvrouw half lachend, half verontwaardigd: „Wat hebt u me toch verteld*het is een geheel volgroeid kindje... het heeft misschien nog een paar dagen langer dan noodig was zi ch mooi gemaakt, dat ijdele ding... Geef me maar ééns dadelijk de weegschaal, dat we zien kunnen, wat de prinses weegt.’ Een paar tranen van Pauline’s gezicht druppelden in het water, dat ze in het badje had binnengebracht „Waar zullen we het nu inwikkelen?” vroeg ze telkens weer en wist niet goed, wat te doen. Het scheen dat ze heelemaal haar hoofd kwijt was, want plotseling vloog ze naar de kast van papa en knipte van zyn mooie zijden hemden de eerste windsels voor het kleine, roode lichaampje. Toen Karla nu het kind aan haar borst mocht leggen en met een heerlijke huive ring voelde, boe haar leven zich nogmaals overschonk in dit nieuwe, nu zoo innig ge liefde wezentje, zeide Pauline Rader: „Nu moeten we uw echtgenoot en de familie be- richtsturen.” Maar Karla sloeg de donkere oogen tot haar op, schaduwen. „Nog niet liever nog niet dadelijk!” Dit ééne heilig uur met haar kind, wilde ze voor zich hebben heelemaal voor zich alleen. Pauline Rader begreep het en leunde achterover in den gemakkelyken grootva- dersstoel met een zacht, behaaglijk lachje om den vollen, mooien mond. „Wat papa wel zeggen zou, van die vrien delijke verrassing?” Zoo erg op haar gemak voelde ze zich eigenlijk niet, bij die voorstelling. Daar ze echter doodmoe was, sliep ze in vóór het lachje nog van haar gezicht ver dwenen wasj en toen was het Karla, alsof er op de groote, wijde wereld, niemand an ders waren, dan zy en haar kind. Verzonken was alles om haar heen, alles wat vóór dit oogenblik haar leven vermoeid, gelukkig gemaakt en beauwd had. En nooit had zelfs de luidste stem van toejuichingen van een geestdriftige menigte zulk een overweldigend gevoel van geluk in haar ge wekt, als de nauwelijks merkbare ademha ling van het kleine wezentje, waaraan ze het leven geschonken had. 21) „Moeder"... steunde Karla... „Moeder!" als was ze nog een klein meisje, dat zich een buil gevallen had en daarom schreide. Alsof ze geen man had, die haar liefhad en om haar bezorgd was, als had ze geen schoonzuster, die met de toebereidselen voor de ontvangst van het kind, haar dag vulde, een andere, die zich als een oudere zuster met haar bezighield... Ze herhaalde maar steeds: „Moeder!... Moeder!...” als lagen in dit ééne woord alle hoop en vrede, alle verlan gen en alle vervulling van haar gemarteld vrouw-zijn. „Hier ben ik al hier ben ik al... nu, wat is er dan kindje... tot aan den wagen komen we toch niet?” Pauline, die wist wat barensnood en angst waren, omvatte Karla en leidde haar naar de gang. De keukenlamp brandde op de tafel, sleutels rinkelden. Karla zakte in elkaar. Uit het Duitsch. van Olga Wohlbruch, met autorisatie vertaald door Mevr. J. P. WES6ELINK—v. ROSSUM. (Nadruk verboden.) iydt ook onder de verkeersbepei’kxnaen, uaar de levenamiddemntoevoer voor ue mynweriwrs met groote mouiiyMheden ge paard gaat. Uit betrouwbare bron wordt medege deeld, dat einde Juli nagenoeg Uv.wO menachen aan cholera waren gestorven. De president van het Intemacxunale Roode Kruiscoimté. Gustave Ador. heeft het Duitsche Roode Kruis uitgenooogu tot deelneming aan do conferentie in Ge nève op 15 Augustus, waar over de kwes tie van internationale Roode Kriusnuip vu or Rusland zal worden beraadslaagd. iDe president van het Duitsche Koode Kruis. Landesdirektor von Winterfeid. heeft de uitnooduring tot de conferentie aanvaard, daarbij als zjjn meening mtspre- kend, dat het Russische probleem, wegens zyn omvangrijkheid, slechts op breede in ternationale basis opgelost kan worden. Dc reeds begonnen hulp-actie van het Duitsche Roode Kruis op sanitair gebied staat op zich zelf. „Ik... kan... niet...” Een kort oogenblik slechts wist Pauline niet, wat te doen. Toen kwam er een vroolijke flikkering in haar mooie oogen, als kwam ze op een in val, iemand een poets te bakken. Verder overlegde ze niet lang; ze had sterke verpleegstersarmen en wist er van. Snel liep ze naar den overloop, belde aan de woningdeur van tegenover en fluisterde het dienstmeisje, dat opendeed, iets toe. Het meisje knikte lachend; het trof goed, mijnheer en mevrouw niet thuis; ze vloog direct even heen. De vroedvrouw was een beste. Haar mevrouw was heel tevreden ge weest, ze had een flinke fooi gehad. Toen lachte ze weer, want het was toch zoo iets leuks, dat er weer zoo-’n klein, spartelend wezentje ter wereld zou komen! En het was vrouwenmanier, om te lachen, als men daar van hoorde. Karla wist niet recht meer wat er met haar gebeurde, het zware werk van „moe- der-worden” had een aanvang genomen. Ze voelde nog, dat het bed zoo heerlijk ruim en zacht was en dat het lekker rook in de kamer: naar reinheid en veel fy'ne geuren, die uit roode kristallen flesschen van de waschtafel tot haar kwamen. Een lange, bange nacht werd het, en Pauline Rader wischte zich meer dan eens met den zakdoek over het gezicht, als ze aan de verantwoording dacht die op haar rustte. Ze kon niets uit Karla krijgen. Waar haar man was niet, noch waar haar familie woonde. „Ik wil het niet...” Dat was het eenige, dat ze telkens weer uitstiet Strikte neutraliteit inzake de Oostersche kwestie. De deskundigen aan ’t werk. Een spiegelgevecht te Parfjs? Opwinding in Opper-Silezië. Hulp aan Rusland in studie genomen. Stagnatie bij de spoorwegen. Reeds 130.000 cholera-lijders bezweken. Conferentie over int. Roode Kruis-hulp. Waarom Mc Keown werd vrijgelaten. Overzicht betref fende den toestand in Ierland. ONS OVERZICHT. In afwachting van het tijdstip waarop de Qpper-Silezische kwestie kan worden aigdhandeld, heeft de Opperste Raad zich gisterochtend bezig gehouden met het (Jostensche vraagstuk. Lloyd George gaf zicht van den toestanc de kwestie van de voorwaarden der neu traliteit, welke de geallieerden hebben be sloten. in acht te nemen. Lloyd George verklaarde, dat de toestand in den laat- sten tijd is veranderd en dat het verdrag van Sèvres door de geallieerden is vernie tigd, in overeenstemming met de Turksche wenschen. Waarschijnlijk zai er een tijd komen, dat de geallieerde bemiddeling welkom zal zijn en het moet als ongewenscht wor den beschouwd, dat een der oorlogvoeren den grieven tegen de geallieerden zou koesteren. Een resolutie werd aangenomen, waarin strikte neutraliteit wordt geproclameerd, behoudens vrijlating van den particulieren handel, in overeenstemming met het stel sel, in de eerste jaren van den oorlog door de Vereenigde Staten gevolgd. Lord Curzon hield daarna een korte rede over de kwestie der bemiddeling. De bemiddeling is aangeboden en verworpen en lord Curzon was van meening, dat het geen doeUso» haMw,, daas poging onmid- dellijk te herhalen. Zijn rede vond alge- meene instemming en een resolutie in dien geest wend aangenomen. Uoyd Geoige stelde daarop voor, dat een onderzoek zou worden ingesteld naar de kosten en den omvaing van 'een legermacht, noodig om de zee-engten te kunnen vrij houden, wanneer een Grieksch-Turksche oorlog dit noodig mocht maken. De bespre kingen waren geheel informeel en er werd besloten om maarschalk Foch en diens staf gelegenheid te geven, de noodige aan vullende inlichtingen te verstrekken. Daarna werd die zitting van den Opper sten Raad verdaagd. 1waren de deskundigen, versterkt door de hooge commissarissen, ingespannen aan den arbeid. In den vroe gen ochtend zijn ze bijeei ’s avonds laat hebben ze De experts moeten de beantwoorden: 1. Welke zijn de gemeenten, waar land bouw of een ander bedrijf wordt uitge- befend, in elk der industriecentra van het Silezische bekken? 2. Welke zijn van deze centra Bcingen met de Zuid? 3. Welke spoorwegen voor de welvaart van centra? Het blijkt dus, dat aan de experts geen opiuaahit is gegeven, een nieuwe grensiyn te ontwerpen, maar ahieen, aan den *Jp- pensten Raad inlichtingen te verstrekken, ftoodig voor een juiste verdeeling van Op- per-öilzië, welke taak echter moeilyk ge noeg is. De deskundigen zouden hun rap port dan ook zeker met voor hedenochtend gereed hebben. Het merkwaardige is, dat de Fransche en Engeuscbe bladen plotseling zeer opti- misti^ch gestemd zijn. Alle wolken Betui nen plots van den poLitieken hetnel ver dwenen en deze ifi weer blauw, als ware er nooit een vuiltje aan de lucht geweest. iDe correspondent verklaart dit uit het feit# dat te Parijs eigenlijk niets anders dan een spiegelgevecht zou zijn geleverd en dat voorat reeds overeenstemming zou zyn bereikt. De basis van een vergelijk, waarop de deskundigen aan het went ge zet zyn, was, volgens den correspondent, keeds gevonden onder de lunch van Lloyd George .en Briand, d.wa, toen het eigenlijk, debat eerst begonnen was met de rede van Lloyid Geonge. Van strijd is dus geen spra ke geweest, alleen van een hevigen En- gelschen aanval, die eerst beantwoord werd, toen de grondbeginselen van de be slissing reeds bepaald waren. In dat ver band is het vreemd, dat Lloyd George niet alleen zoo hevig aangevallen heeft, maar dat men aan Engelschen kant ook noodig vond' «bü bekendmaking van de rede niets te vergoelijken. Dat heeft men echter des te ijveriger aan Fransohen kant gedaan. Het uittreksel in de f ransche bladen was sterk verslapt. Ook dat had een geschie denis. Er waren Parijsche bladen, die een verblag van de rede van Lloyd George van Lord Riddell hadden gekregen. Briand ont ving Dinsdagmiddag de Fransche journa listen. By die gelegenheid hoorde hij van het Engelsche verslag. Hij vroeg er in zage van en noemde het uittreksel uit de rede te scherp. Zoo kwam een verzachte lezing in de Parijsche bladen. Aan de rede van Briand hoefde echter niets verzacht te to orden, daar zij in toon geenszins beant woordde aan Lloyd George’s ontboeae- tningen. Men krijgt dus uit den geheelen samenhang den indruk, dat de Engelschen, toen zij einde Juli hun zin ten opzichte van de conferentie wisten door te zetten, ook reeds de diplomatieke overwinning hadden behaald ten opzichte van de Opper- Silezische kwestie. Men kan dus waar schijnlijk van een overwinning van Uoyd Geoige «preken. Wat Briand betreft, biina de geheele Parysdw pers laat zich op hM oogenblik gewillig door hem ieidea, Perti- nax was eigenlijk de eenige gartenmoigen, die in de Echo de Paria de dingen bij den naam noemde en Roujon ia de Figaro was auur tegenover de Engelschen. Maar ove rigens wordt zelfs Lloyd Geoige merk waardig vnendeUik behandeld. Sauerwein van de Matin, cüe gistermorgen ondanks den dag van Dinsdag bepaald lief tegen hem was, heeft hem dazen winter om min der reden wei heel anders behandeld. Te Parijs schijnt men op het oogenblik dus vrijwel algemeen van meening. dat een andere politiek dan een van zwichten voor Lloyd Geoige, dia, by den voor Engeland verbeterden internationalen toestand en <met het geheele gezag van de Briteche ryksconferentie achter zich, een geweldi gen druk kan uitoefenen, niet mogelijk is. Teekenend voor den toestand is ook, dat Briand Duwdag nog zjjn rede hield, nadat het pleit feitelük reeds beslecht was. DR was .jbattre en retraite”. De rede was echter als betoog zeer verdêen- stelük. in koortsadhtige spanning wacht men in Qpper-Silezié het resultaat van den Üp persten Raad af. Vooral aan Duitsohe zijde is de opwinding «roet xaa de Poolsche izyde is de stemming uiteenloopend. Ka rakteristiek voor de houding van de Pooi- sche bevolking is het dat by de nieuwe beüryfsraden-veriöeaingen in twee distric ten, waar de Duitschers vroeger geen kans hadden, de vrije Duitsche vakyereenfgm- gen ditmaal de ovenwinning hebben be haald. Alle pogingen tot het uitlokken van een algemeene staking in de districten Plesse en Rybniüz zjjn de laatste dagen zonder succes gebleven. De atetnnung van de Poolsch-gezinde arbeiders is passief. Naar verluidt, stellen zoowel de Duit sche als de Poolsche regeeringen alles in ’t werk om de bevolking in Qpper-Sdezié, terwyl te Parijs over de best toning wordt onderhandeld, rustig te houden, wat zekei niet in den geest is van de woehige elemen ten in ’t bedoeld gebied. Uit Oppeln wordt uit Duitsche bron ge meld: De opperbevelhebber aan het Pool front nabij Opper-Silezië, generaal inspecteerde gisteren de regunon- oaistandelingen, waarbij een plech- -s te velde en een inzegening der vaandels plaats had. Generaal Hailer hield een, rede, waarin hij de soldaten aanspoor de, zich gereed te houden voor den laat- sten strijd, die het zwaarst zou zijn, doch waarbij ditmaal het geheele Poolsche leger achter de opstandelingen zou staan, en ditmaal zou men den eens veroverden grond niet meer prijs geven. In den Pbolschen corridor is nabij Ko- mtz-Tuchel-Dirschau een uit verschillende divisies bestaand Poolsch leger geconcen treerd. waarvan het meerendeel der troe pen uit Congres-Polen via Thora is aan gekomen. Voornamelijk zijn het legioen en Hailer-aoldaten. Hun aantal wordt op Jn het Britsche Lagerhuis heeft Cham berlain de reden uiteengezet voor het vrij laten van Mc. Keown. Hü zeide,. dat de regeenng aanvankelijk meende, dat er re denen waren om onderacheid te maken tua- sethen hem en de andere leden van het Sinn-Feinsche parlement, die in vruhaid waren gesteld, maar aangezien hot mogc- lyk scheen, dat dit verschil maken het vooruitzicht op het welslagen van de on- deithaiMlelingen in getaar zou brengen, besloot de regeering hem vrij te laten. Bij het nemen van dit besluit herinnerde de regeering zich, dat Mc. Keown tusschen beide was gekomen om de levens van ge wonde politie-mannen te redden. Dg J^d hegf». by het geven van, een overzicht over den toestand jn Ierland, die geleid heeft tot de huidige oc- derhandelingen, gezegd: De voortgang van de maatregelen tot onderdrukking, die door de regeering waren genomen, was. als bekend, zeer teleurstellend geweest, en eenige weken geleden scheen er geen hoop op een oplossing van de moeilijkheid, be halve door nog krachtiger militaire maat regelen. Toen kwam het bezoek van den Koning, en daarna bleek duidelijk, dat er in Ierland mannen van voldoende gezag waren, die in staat en geneigd waren, met de regeering te onderhandelen, als de re- geenpg had geweigerd, op onderiiandelin- gen ih te gaan, zou dit hebben beteekend. dat wij waren genoodzaakt voor onbepaal- den tijd onze pogingen op militair en po- litie-gebied voort te zetten, en daarvoor veel meer mannen in dienst te nemen. On gelukkigerwijze bestaat de mogelijkheid nog steeds, dat deze wanhopige noodzake lijkheid voor ons in ’t vooruitzicht ligt, maar zonder het goedvinden van het volk kan een zoo groote en kostbare poging niet tot in het oneindige worden volgehouden. Het is duidelijk, dat de kracht van Enge land. als deze zonder hem te. snaren werd volgehouden met de noodzakeliik» sterkte De Opperste Raad heeft ditmaal de vraagstukken nopens Ru&iand niet uUge- steiU. Gisteravond heeft zu zich bezig ge Loudon niet den door den hongersnood in Rusland geschapen toestand. Hu be sloot aan te dringen op de stachtang van een internatiomde commissie, die belast zou zpn niet het bestuüeeren van de mo- gelykheid om hulp te verieenen aan de hongerende bevolking van Rusland. De be spreking van dit onderwerp zal morgen woixien voordgezet. Lloyd George verklaarde zich eens met Briand over de noodzakelijkheid om aan het Russische volk hulp te verieenen. Hl) wees op de moeilijkheden van dit vraag stuk, want er zyn ongeveer 25 miUioen inwoners getroffen door hongersnood en cholera. Het zal zeer moerluk zun, aan Rusland hulp te verieenen, als de Russi sche regeer:ng geen faciliteiten veneend aan de Roode KruLBorganasaties. Vooral moest men het graan kunnen vervoeren, dat in sommige streken van Rusland aan wezig is, naar minder gelukkige streken. Bononu beloofde de samenwerking van Italië, zoo ook deed de vertegenwoordiger van Japan. Harvey verklaarde, dat hii zich ter be schikking van de geallieerden hield oan alle noodige inlichtingen te verschaffen voor de plannen van de commiaaie-Hoover. Jaspar stelde voor de benoeming van een speciale commissie, die belast zou zijp met het vaststellen van alle noodige maatrege len. Ten slotte besloot de raad de stichting te bevorderen van een internationale com missie, die belast zou zijn met het bestu- deeren van de mogelijkheid van hulpver- kening aan de hongerende Russische be volking. Als dat „bestudeeren” nu maar niet te lang duurt. Meer dan ooit geldt hier: wie spoedig helpt, helpt dubbel. Onophoudelijk komen de berichten binnen over de dage lijks toenemende ellende, die een onmiddel- lijk ingrijpen tot een gebiedenden eisch maakt. De hulp die op X oogenblik al ge boden kan worden, wordt helaas ten zeer ste bemoeilijkt door de stagnatie bii de Russische spoorwegen, waardoor distribu tie der weinige voorraden haast ondoen- liik ia. Aan Politiken wordt uit Riga geseind: Volgens berichten in bolsiwwistisohc bla den hadden de Russische spoorwegen, die het verkeer met het Donetz-bekken onder houden en de Oekraiina met'centraal Rus land veribnden den 25en JuH nog slechts vor drie dagen stookmateriaal. Om een catastrofe te voorkomen, werd al het voorhanden brandmateriaal in beslag ge nomen en het toch reeds beperkte spoor wegverkeer nog verder ingek rompen, het geen den toestand in het gebied van den hongersnood zeer verergert. De kolen-industrie in het Don-gebied

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1