a co.
Dontotag 1 September 1921
60e Jaargang.
loeders
tie hisn»
aagsch Blad
Huishouding.
No. 14714
en enz.
I
FEUILLETON.
>J
Hermen
e«n
ken
huk
■M.
ITie-d-ws- exx voor O-oxrclsu ezx Oxxr.stxelc.e3n.x
DE PRIMADONNA.
M.O.
rs genaamd
nitan
ia Wortelboer
u.
De begrafenis van Erzberger.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- RN FEESTDAGEN.
1-4 rac«i. ƒ104, Wk» rwpl mw JM*
Administratie: Tetef. latere. 82.
Redactie: Telet'. latere. 545.
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
«n»t
„Rykap resident
vm
39)
slanken, blanken »rm.
hoe komt
fr- P. pont ƒ1.
Dat
(Wondt vervolgd.)
agen en wenken
k gebied, die elke
nteresseeren.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeeltagen bij contract tot ieer geredu
ceerde» prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentie» kunnen worden Ingezonden door tuMchenkoxnst van soiled» Boekbaa-
delaren, Advertentiebureaux en oase Agenten.
en omstreken:
CHALEN,
21, GOUDA.
zamen
Een gulle lach voor eiken dag
Geeft vroolijkheid aan 't leven;
Een gulden woord
Lit dichfren 9ord
Kan dtbwyls troost ons geven.
INGEZONDEN M£l)IH>EEUNGENt
Op de voorpagina 50 hooger.
Oi
de
GOIDSCHE COURANT.
m o.a. Cris-
Meeet. dr,
kaar de hand schudden, reikte Karia den
koeler aan Kapelle,
„wat u
Haar oogen keken hem smeekend aan.
Hy knikte.
„11c wil drinken. maar ik drink op den
wensch, dat u geen .primadonna” wordt.
Ik drink op uw zingen
Hij nam een langen slok, reikte den koe
ler aan zijn buurdame en venaonk weer in
gepeins.
Uit het Duitsch van Olga WoWbruch,
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSEUNK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
w zich abonneeren by
al of bij de Uitgevers
GOUDA.
In Lima wend de inspiciënt sink. Alt
mann nam voor hem waar. De leden «a-
gen daarin slechte een vanzelfsprekende
collegialiteit en in de eerste dagen regen
de het allerlei grappen, waarbij ieder hem
zijn ambt zooveel mogeltfk verlichtte. Maar
toen de ziekte van. den inspiciënt erger
wend, moest Altmann op de vrijwillig in
genomen plaats blijven.
Karla, die eerst gelachen en hem voor
de grap voor aller oogen een dollar in de
hand had gedrukt, met het verzoek, haar
„vooral op tyd te laten opkomen”, erger
de zich nu.
Hoe langer de „maskerade”, zooals ze
iiet noemde, duurde, hoe meer de mede
spelers er aan wendden, in Altmann wer
kelijk slechte den inspiciënt te zien. Waar
voor ze in den aanvang overdreven bedankt
hadden, dat eischten ie nu zonder hem
eenigszin» te ontzien.
Hij merkte dat niet dadelijk. Bij hem
had het genot' aan bezigheid, die hü <oo
lang had ontbeerd, de overhand. Zijn lief
de voor orde en zijn zucht om alles gron
dig te doen, vonden plotseling een wjjd
arbeidsveld en daar hij de onaangename
wijze van optreden tegen hem als inspi
ciënt niet mocht veroordeelen, verlaagde
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f22b, per week 17 cent, met Zondanblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de beaorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA
bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.65, elke regel meer 0.80. Advertentie» in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
hü van Russel de machtsverhouding van
een „tweeden regisseur".
„De macht kunt u zichzelf slechts ge
ven, mister Altmann. Maar als u dén ti
tel graag hebben walt met genoegen.”
Altmann stelde belrignalen in, waaraan
onvoorwaardelijk gehoorzaamd moest wor
den en strafbriefjea,
Er kwam opstand. Karla kon zich ner
gens laten alen, De een kwam met ver
zoeken, de ander met klachten. Mad. Nor-
denj dreigde alias in den steek te zullen
laten. De tenor zei faeelemaal niets, maar
h\j stoorde zich ook nergens aan.
In eenige Z.-Amerikaan»ehe steden hart
de gewoonte burgerrecht verkregen, dat
de stamgasten van het theater tussehen
de bedrijven op het tooneel kwamen. Eeni
ge n van hen brachten zelfs hun kleurling-
bediende mee en lieten ijs, bonbons en al
lerlei dranken ronddienen. Altmann kon
bij John Russel niet gedaan krijgen, dat
hij een einde maakte aan dit schandaal.
Met somber saamgetrokken wenkbrauwen
zag hjj, hoe zelfs Karia lachend de opmerk
zaamheden dezer heeren in ontvangst nam.
Op een avond zag hü, hoe ze in de eene
hand een reusachtige doos mat bonbons, in
de andere een glas champagne hield. Hjj
kwam nader, in zijn oud« werkjas je en we
gena de gloeiende hitte zonder boord. Hü
wilde niet heel dich bij komen, maar hü
hoorde hoe Karia zich in het Fransch on
dertiteld. Naast haar stond Mariëtte,
schijnbaar om ietfi aan haar costuum in
orde te maken, in werkelijkheid echter om
Karia voort te helpen, al» ze met haar pas
verworven kennis niet verder kon. Het
duurde niet lang, of ook Mariëtte had een
glas champagne in de hand «n de heeren
verdeeld»» hun opmerkzaamheden tussehen
i reeft benoem-
tevens veiling
z«n-
Volgens een part, telegram aan de ‘N.
R. Crt. hebben de rechter» te Essen in een
scherp gesteld protest bii den rjjkskanse-
lier, het Pruisische staateministerie en den
riiksminister van justitie verzet aangetee-
kend en hun verzocht ten scherpste tegen
verdachtmakingen op te treden, als zou de
rechterlijke macht bij de beoordeelinjr van
politieke mi «drijven met twee maten zijn
gemeten.
sprak hü anders toch niet tegen
haar, wat mankeerde hem?”
„Zijn die lummels hier de baas of heb
ik te bevelen ik verbied je, dat je mei
hen staat te kletsen’. Ga in j» kleedkamer,
dadelyk, dadelijk!”
Ua, maar.
Hü duwde haar zacht naar voren. De
doos viel haar uit de hand, het deksel ging
er af en met de praline» rolde er iets
runde, blinkends op den grond. Altmaan
bukte zich en nam het op. Het was een
zware gouden armband met een sluiting
van robijnen.
„Wat moet dat beteekenen,
dat in de doos?”
Karia klapte in de handen.
,iZeg, dat is immers een cadeau!
„Heimelijk? In een bonboodoo# verbor
gen, nietwaar? Van wie kreeg je de
1«« ontvi?
{er PPWdeJ
houdenM. 0
letter M. o'
“dol, Boskoop'
-
'E
EMBE8 1»2>
11 uur (Z-’
»»pE HARMo. I
teUD^in^
te verkoopet) I
INDOE
woning
■tchtboomen te. I
len
ooiland I
f gelesfen o^, I
xrnder vindingrijke
verdrijven zeker
ag- en andere inge-
oowei bij volwasse-
jd. 85 cent per dooi,
10. Overal verkrijg-
1
irdt door da Neder-
chermd.
niet voorzien ran
■ten. worden als aa-
5622 45
»ren is ta saa-
en het overig,
amd
litan”
Nortelboer werken
ere wormmiddelen
Ük gesteld worden
n» koekjes, toren-
daar deze midde-
ht bezitten, die er
dt.
Hy zat heelemaa! in gedachten en in den
inhoud van zü*1 glas verzonken, kauwde
op de stroohahnen en wierp ze over zijn
schouder op tien grond.
John Russel stond op, hield den ge vu'.-
den koeleanmer met uitgestrekte armen
voor zich uit en zei:
hX>p het welzijn der nieuwe primadonna
Karia König.”
Hij nam een slok, wilde Karia den koe
ler reiken bedacht zich en gaf hem
a«n Altmann. Ook Aitanann stond op:
„Kun je ham houden?” vroeg hy glim-
lachend, nadat hü gedronken had.
„Of ik het kan!”
Karia voelde reuzenkrachten in zich
Terwijl ze dronk, liet John Russel haar
hoog leven en de heele zaal stemde hier
luide mee in.
Nog terwijl het gelach en geroep om
haar heen klonk, Altmann en Russel el-
zei de pmrtbaar-
<iige, en sloot den armband om Mariëtte»
Op dit oogenhiik
ochter stoof het groepje ook reed» uiteen,
want van boven af werd «en gordjjn met
groote snelheid neergelaten.
dooa?”
Hjj volgde haar blik, die angatig en ra
deloos op den eleyanten heer met den
zwarten puntbaard bleef rusten,
„Zoo, die! Oiuniddelljjk ga je in je
k'eedkamerl Direct!”
Ze kende die stem, koud, onbewogen, raet
een ondertoon van diepe gekrenktheid. Als
een kind, dat brommen gehad heeft, keer
de «e zich om en veriSet het tooneel. Alt
mann ging met den armband op den aan
geduide» heer toe.
„Hier manheer, zulke huldebetuiginge»
ztfn misschien op hun plaat» tegenover va-
r^té dames, hier niet Myn vrouw aandr
het u met dank terug,”
De münheer keek Altmann, die zonder
cieh er om te bekommeren, of de ander
Didtach verstond, -deze taal gesprok*© had,
beteuterd aan. Mariëtte, die Duitech ver
stond, vertaalde hem de woorden. Ze had
vuurrood® oortjes en likte rich met de
spitse tong om de lippen, al* proefde ze
daar nog een rest van paagenote© zoet
heid.
Alttnann had een korte buiging ge
maakt en was weggegaan. De urmibanri
bengelde over drie vingers va» den heer
met den puntbaard, terwijl Mariëtte de
rol van tolk speelde. Toen xe geëindigd
had, keken de heeren elkaar aan en proest
ten zachtjes voor zich heen.
„Pour votre preine,"
Te een uur 's middags kwam de lijkstoet
op het marktplein voor d» kerk bijeen om
den overledene uit de katholieke kerk naar
tuiten te geleiden.
Nadat de geestelijke van Bieberach aan
het graf da lijkrede gehouden had naar
aanleiding van het bijbelwoord; „Grootere
liefde heeft niemand dan degene, die zijn
leven geeft voor zijn vrienden", nam de
rükkkanselier het woord. Hü zeide o.a.;
2._’. en RÜksregeering leggen
op het graf van den grooten Zwabischen
staatsman en onvergalykeliiken patriot den
verdienden eerekrans neer en geven de
verzekering van hun trouwste aandenken.
Men zegt niet te veel als men beweert,
dat Erabeiger door zijn belastinghervor
mingen de financieele ineenstorting der
republiek verhinderd heeft Nog in Gnes-
bach heeft hü zich met de groote gedachte
van een nieuwe onganiaatie in de woning-
quaestie bezig gehouden. Zün schild is
blank en zijn ziel is rein geweeet.”
Aan h*t graf werden daarop nog eenigs
redevoeringen gehouden.
Groote demonstraties in het Rijk; geen incidenten. Protest van Duit-
ache rechters. Paniek in Belfast. - Vele dooden en gewonden. Nieuwe
hongerstakers. De hongersnood in Rusland.
ONS OVERZICHT.
den der klokken trok de stoet naar de kerk,
bij den ingang opgewacht door de geeste
lijkheid. Dichte rüan menschen stonden ge
schaard langs de straten, die de stoet door
trok. Onder een berg van bloemen werd de
lijkkist in de kerk neergezet.
Mevrouw Eraberger en de broers en zu«-
tors van den overledene ziin gisteren te
Bieberach aangekomen: ook kwamen riiks-
kanselier Wirth, Rüksdag-president Loebe
en een groot aantal vertegenwoordigers
van het centrum en andere Riiksdagieden
aan. Uit het geheele land is een groot aan
tal belangstellenden naar Bieberach geko
men. Om 11 uur ’s ochtends werd de rouw
dienst in de kerk gehouden.
Te 1 uur is het stoffelijk overschot met
groote plechtigheid ter ruste gelegd. Het
lag, zoo seint de berichtgever van het HU.
in de oude kerk op een baar in een rük
besneden doodkist tussehen palmen en
groene boomen. Zes kerkdienaren hielden
doodenwacht; in zes kandelabres brandde
kaarslicht. De doodkist was met tallooze
kransen bedekt; bovenop lag de bloemen
hulde der vakvereenigingen en der regee-
ring van Baden. Van zeven uur morgens
af duurde de plechtige rouwdienst in de
kerk.
In Bieberach was het marktdag, maar
ook zonder dit zou de heele landbevolking
toegestrpomd zün om Erzberger den laat-
sten groet te brengen, want hü was er
zeer bemind. Terwijl de godsdienstplech
tigheid duurde trokken hondenden voorbij
de lijkkist Het Requiem ving otn 10.15
aan nadat de rü'kakanselier in de kerk ver
schenen was. In een korte rede aan het
station had hij zün smartelijke deelneming
over den moord op Erzberger uitgespro
ken. Hij vermeldde, de groote verdiensten
van den overleden staatsman en zeide aan
het slot dat de regeering er naar zou stre
ven rust en orde in het heele land te hand
haven.
De Rükskanselier was vergezeld van den
staatBcommissaris voor de openbare orde,
dr. Weissmann, den staatssecretaris van
het riiksministerie van financiën, en gene
raal von Braun namens den riiksweermi-
nister. Voor den Ryksdag was de voorzit
ter, Loebe, aanwezig, voor de centrum-
fr actie o.a. dr. Pfeiffer. De centrum-partü
uit Baden liet zich door haren voorzitter
vertegenwoordigen. Achter den Rykskan-
eelier droeg een dienaar een grooten krans
van lila en witte chrysanten van de Riiks-
regeering.
In de eerste banken zaten de familiele
den van Erzberger, zün vrouw, ziin kinde
ren, zijn zuster en zün beide broeders. De
Rükskanselier knielde ter rechterzijde van
het middenschip op een speciale plaat».
Karia en haar.
Almann steeg het bloed naar het hoofd.
Hoe gedroeg Karia zich?
Hij liep met groote «tappen over het
tooneel, klapte in de handen, riep de arbei
ders de weinige brokstukken toe die hij
kende. Het werd druk, de coulissen werden
neergelaten, de beweegbare stukken ver
schoven. De heeren keken op'de klok. Ze
dachten er niet aan hun recht te laten ver
korten. En van hen riep de art>eider» iet»
toe, waarop deze met hun berigheden op
hielden.
,/Karla”, riep Altanann. „Karia, kom
oogenUikkelük hier!”
Ze keek naar hem om, het glas viel haar
byna van schrik uit de hand.
„Maar Ernst, wat ia er toch?”
„Ik verbied je, hoor je! Ik verbied het
je!”
Zrx»
Het stoffelijk overschot van Erzberger
is gisteren met groote plechtigheid ter
aarde besteld. Dinsdagavond is het Hik van
het dorpje Oppenau in het Zwarte Woud
ovepgebracht naar Bieberach. Bii het ver
trek uit Oppenau waren de president van
Baden, de rijksminister Giedberts en de
oud-rykskanselier Fehrenbach tegenwoor
dig, die redevoeringen hielden. De Presi
dent van Baden Truk, zeide bii Je plech
tigheid: „De Bademschjp regeering legt, als
laatste eerbewys aan den begaafden staats
man en minister, uit naarn van het Baden-
sche volk dezen krans van Schwarawald
heidekruid, versierd met de wit-geie kleu
ren, op de lükkist neder, als zoenoffer
voor de misdaad, die door een eilendigen
moordenaar op Badensch grondgebied te
midden der vreedzame bevolking is begaan.
Erzberger was iemand, die op politiek ge
bied groote dingen verrichtte. Geheel B&-
den verfoeit, wat thaqs op Badensch gebied
is gebeurd. Wij moeten aaneengesloten
zijn, om tegen elke gewelddaad te kunnen
strijden. Wat in het vermogen der Baden-
sche regeering ligt, zal geschieden, om de
zen ellendeling en lafaard te straffen, die
den moord op onzen grooten, hoogst ver-
dienstelüken broeder heeft gepleegd."
Oud-Rükskanselier Fehrenbach sprak
uit naam van den Rijksdag voor den ge
storven collega, die door een moordenaar
om het leven werd gebracht. Wii zijn daar
over zoo verontwaardigd, omdat wij hierin
een ingrijpen zien in Gods bestier. Daarom
moet aan deze lijkkist een kreet van ver
ontwaardiging worden getut. Ik weet, dat
men niet voorbarig een feit moet consta-
teeren, doch hier is het een feit dat de
moord om politieke redenen is gepleegd.
Met vergif, laagheid en haat heeft men
gestreden. Een zeker deel der pers, dat de
smetteloooe moraliteit van Emfoerger
trachtte te bekladden, heeft dezen moord
we! is waar niet gewild, doch zij heeft het
gif toegediend, dat tot de daad heeft ge
leid. Allen deelen van Duitschland willen
wij toeroepen, zich van deze verwilderden
af te wenden en het verstand en de oude
Christelijke moraal weder .te huldigen. Wii
zullen hieraan gehoor geven, omdat wü
anders niet door onze vijanden, doch door
ons zelf ten grave geleid zouden worden.
Enzberger was een Duitsch patriot, zoo-
als wij er slechts weinigen hadden. Hü
trachtte op te bouwen, waar velen den
moed lieten zinken. Hii was een braaf
Duitsdh burger. Hem, den veelgesmaden,
«al eeuwige rust beschoren zün.”
Dinsdagavond laat is het lijk te Biere-
rach aangekomen, het werd door een de
legatie van het centrum en een eerewacht
opgewacht aan het station. Onder het hii-
De moordenaars zyn. nog steeds niet1 ge
vonden; tal van arrestatie hadden plaste,
zonder resultaat. De gewezen vaandrig
von Hirsthfeld, van wian werd bericht dat
hü reeds op vrije voeten was gesteld, be
vindt zich nog in verzekerde bewaj'ing,
doch is in staait zün alibi te bewijzen.
In alle dee’en des rijks zijn gisteren
groote betoogingen gehouden. Te Berlijn
overtrof het aantal betoegers dat van a de
betooiger» van alle vroegere demonstraties;
hnn aantal werd geschat op ten minste
150.000 personen. De opmarsch der artiei-
dera en beambten giagSran de verschillen
de bedrijven uit. Op alle straten, die naar
den Lustgarte» leidden, vormden zich stoe
ten van indrukwekkende grootte. De on-
ïnasch naar de gemeansduvppelyke hetoo-
ging was al om halfvier begonnen. Van
alle zijden der stad kwamen optochten met
vaandels en opschriften aangemarcheerd.
Men zag ook opvallend veel zwart-rwd-
gouden vlaggen.
De „Vorwarts” en d« „Freiheit” hadden
hedenmorgen reeds aangékondigd, dat of
schoon de partijvlag de roode blüft, heden
onder de zwart-rood-gouden vlag voor de
veiligheid der republiek zou worden ge
demonstreerd.
In de eerste plaats waren natuurlijk
aanhanger» der beide sec. partijen zeer
sterk vertegenwoordigd. Zeer talrijk waren
echter ook de aanhangers der democrati
sche partü en men zag ook een belangrijk
aantal jeugdige aanhangers der centrum
party. De leden der communistiaehe partij
hielden zich in het algemeen van de ove
rige betoogers afgescheiden.
Opmerkelijk was, dat vele communisten
oich met de iwort-rood-gouden kleuren
hadden getooid, dus met de kleuren der zoo
scherp door hen bestreden Ebert-republiek.
Trompetrignalen kondigden het begin
der betooging aan.
voorwaardeliik in vrijheid te wordan ge
steld onder het dreugemant. anders een
iiongerstaking te «uilen afkondigen.
Dat de toestand in het Rusrieche rük al
lerdroevigst is, ie uit de vele berichten van
den laateten tijd duidelijk gebleken. Dit
blijkt thans weer opnieuw uit hetgeen
Majoor Blabe, een medewerker van de
Daily News daarover mededeelt. Majoor
Blake la van Londen over Parijs, Praag
en Warschau naar de Russische grens bü
Barajiowitsj gevlogen en heeft daar d» el
lende der Russwbe vluchtelingen gesuen.
Hü had ook gelegenheid een eindiweege de
grens over te gaan, Rusland jn. en veriest
eenige aangrijpende staaltjes van de allen
do daar.
Er is een voortdurende stroom van vluch
telingen naar de Pool sc he grens, deelt hil
mede, maar aangezien alleen degenen, die
geen onderdak hebben, Ruslami magen ver
laten, verbranden tal van t^ren hun hu»
er. hyisraad, om maar risWmkloozen het
land te mogen verlaten. Baranowjtej te het
middelpunt waar die elleiMiigen, uutgeput
en in lompen aankomen. Hun toestand te
afschu.welük. Zü zün vol ongedierte en
huidziekten en de vliegen overdekken hun
lichamen. Nooit heqft men zulke toestan
den gezien. Er zün hutten gemaakt van
tokken, waarin zü opeen liggen.
„Ik beaocht er éen, vertelt Blake, en de
slank, die mÜ tegen sloeg, deed mü terug
deittzen, zwermen vliegen kwamen uit di»
ellendige „ruimte”. Volwassenen en kinde
ren lagen naakt of in lompen dooreen,
svinraigen meer geraamten dan mansche-
liike wezens.”
„Ik bezocht Pinsk, een der belangrijkste
plaatsen van Wit-Rusland; ook daar te de
toestand erbaranelük. Niet alleen dat men
•r hongor lüdt^ doch in de langdurige oor
logen tUMchen Duitecher» en Russen, later
tussehen Polen en bolsjewieken j» er schier
alles verwoest. Qm de ellende nog te ver
groot en wenden onlangs nog W.0Ö0 men-
s<hen van onderdak beroofd door een ge
weldigen brand; de munhoopen smeulden
er nog toen ik er kwam. Van den ton va»
den kathedraal bekaken, scheen de geheele
stad één groot kerkhof. De menschen in de
naburige districten sterven als vlwven »a
als niet spoedig hulp komt, zal alles daar
uitsterven, Van PinA tot Wilna en va»
Finale suidslük tot de Dnieper, word»» de
oude Russische en Duitsohe 1 om*raven
thans bewoond door stervende boeren. De
ellende daar en in de vervallen loopgraven
hutten te afschuwelük. Ik zag oude man
nen een soep van gras en water met wat
verrotte aardappelen ate voedsel bereide».
Kleeding hebben die menschen niet meer
als straks de winter komt, zullen al
len doodvrieoen....?*
De toestand is zoo allertreurigat dat in
het hongersnowlgebied de kindersterfte be
neden het jaar 75 bedraagt.
De Sovjet-regeering werfet niet mede
voor de hulpverleening aan die arme slacht-
Voor de »oc.-dem. spraken o.a. Otto
(Weis, Otto Braun, Ftecher an de vakver-
eenigingak-iders Grassmann, Frans Krij
ger, Erich Kotteer, Erwin Barth en an
deren.
Van de U. 8. P. D. «raker
pien, Dittman, Ledeboer. dr.
Rosenfeld en dr. Weil.
De „Polteeiprasident" had reeds van 12
uur af de „erhöhte Alarmbareitachaft''der
geheele Berlijnsche ..Schutapolizei” gelast.
Om 12 uur begon dienovereenkomstig een
omvangrijke patrouüle-bedriivigheid in de
straten. Om 1 uur was de omgeving van
den RÜkadag en de regeeringsgebouwen
afgezet. Bovendien was een uitgebreide
dienst ingesteld van wielrijders-patrouille.»
en vrachtauto’s, die met bemanningen
voortdurend door de straten reden.
De demonstratie-vergaderingen te Mün-
clicn veriiepen zeer kolen. Het is neigen»
tot incidenten gekomen. De communisten
beproefden het tramverkeer stil te leggen,
maar de raddraaiers werden dadelük door
de politie gearresteerd.
Ook uit Essen, Maagdenburg, Jena en
andere plaatsen wordt gemeld, dat de
demonstraties zonder incidenten verioopen
Te Belfast duren d» onlusten voort,
waardoor de arbeid stfil Ligt. Volgens Reu
ter vielen gisteren zwaar bewapende Sinn
Feiners gisterenmorgen unionistische werk
lieden der scheepswerven aan, die naar
hun Werk gingen en door salvo’s uiteenge
dreven worden. Tegen den middag was de
toestand niet verbeterd. Sinn Feiners en
Unionisten, die zich verschanst hadden op
erven achter huizen, beschoten elkaar he
vig. De ziekenhuizen zün vol gewonden. Er
«Ün 14 dooden en meer dan 100 gewonden.
De pers van Belfast eischt het zenden
van troepen, De autoriteiten verklaren de
afwezigheid van troepen door te verwijzen
naar de voorwaarden van den wapenstii-
stand met De Valera.
Op verzoek van den ford-mayor van Bel
fast zyn in den middag militairen aange
komen.
Er heeradie «en paniek in de ate.d
Sedert Zondag passen twintig gevange
nen in het interneeringskamp op Spike Is
land een hongerstaking toe. Zij eischten
dat zü op vrije voeten zouden worden ge
steld en toen hun eisch niet wend inge
willigd, weigerden zü verder voedsel tot
zich te nemen. De andere geïnterneerden,
in totaal 460, hebben eveneens geëischt on-
