s
J
D.D.
EEN
EREN
No. 14716
60e Jaargang.
Zaterdag 3 September 1921
“I
Jcohol
EERSTE BLAD.
irt in dit Blad.
NOEL.
FEUILLETON.
1
2
i
(alfs- en
farkensvleesi
irfnirkt 14, IO
ir
El
Fabrieken
ITie^ws- ezx ^èucl^rextean.tie'bleud. ttooi Groxzd.®. Qzxxstxelceaa..
Lichaamszorg en zijn beteekenis.
ooeb\e
j?
:hoone Busti
naanden door de
Hongroiae,
ter ^verkrijging eener f]»
ETCREME geeft een f
DE PRIMADONNA.
I
I
VERSCHIJNT DAGELUK8
1—4 flM, «Ito Mf«i
Redactie: Telef. latere. 545.
Adnüalatratje: Telef. latere, tl
Bureau: MARKT SI, GOUDA.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
HAGENAAR.
BINNENLAND.
Geen
er m<
DAG 8 Sept.
ama.
Het goede te doen
41)
I
3i
„STER” en WJ.
oom
ilombeerde zakken-
1
J
UWERIJ, SPEKSLABf
E VLEESCHWARQl
ornenten.
lUP'BIEMANS.
i eerete kwaliteit
icurreerenda prij,ei
goede banen geleid worden, waardoor xÜ de
geheele menschheid ten goede kan komen.
Zoo zal ook hier de meerdere bewuztwor-
ding een werkelijke en duidelijk merkbare
vooruitgang worden, die ons in alle opzich
ten een stap verder brengt naar de meeat
volledige zelfuitplooiing, waarnaar alle lo
ven streeft.
dexen zomer al-
niet weinig. Maar
i voUtsgebouw to
inkoop wenscht.
15.
Gouden MmWt^f4
fiOlWHE COURANT.
BKHALVI ZON. SN FEE8TDAG1N.
heeft
en zij
hebben. H<
landsche
gen, dat 1
voordeele’
tenlandscl
al gehad
Een Overaee-Iaotitaat o» hol Midden
Demtorroin.
Omtrent do bebouwing van hot Midden-
damterreun te Amsterdam is oen voordracht
verschenen aan don Raad dier ge
meente. Burgemeester on Wethdudors heb
ben daarby tevens praeadviea uitgetracht
op verschillende adressen on bovendien oen
overzicht gegeven van do geoehiodoms van
dit terrein. Do Raad hoeft xich in don loon
der jaren steeds voor do bebouwing van
het terrein uitgesproken. Op een voorstel
der Algemoeno Winkeliersveroenigiag, om
het terrein onbebouwd te laten, meenen B.
en W. derhalve Afwüxend te moeten be-
schikken. £on voorstal van een comité om
den bouwput te dempen, meenen B. en W.
ook niet te moeten aanraden werens do
hooge koeten. De adressen van don hoor
Kamerlingh Onnes en do Noderlandoeho
Kamer van Koophandel to Brussel, om hot
terrein te bestemmen voor een Overnoo-
Instituut, vindt bü B, on W. geen bezwaar.
Dit instituut stelt zich hoofdzakeliik ten
doel, eene permanente tentoonstelling te
organise* ren van grondstoffen en halffa-
brikate dor verschillende gewesten. Adres
santen zullen evenwel dienen aan te too-
nen, niet alleen dat zii over de noodiore
fondsen beschikken om do pacht voor het
terrein te voldoen en een monumentaal
bouwwerk te stichten, maar ook. dat het
noodige geld bijeen te om desa inatelliMr
te explolteeren.
Omop het terrein eon
sttehten«eli)k do hoer Wt_
advteeeren B. on W. afwijzend, omdat do
daarvoor niet geschikt ia en do
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt 31, GOUDA
sij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDRN MEDMDEEUNGRN
Op da voorpagina 50 hooger.
Gewon» advertentiën M ingezonden mododoolingsn bü contract tot am gerodu
teerden prijs. Groots letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tasachenkonwt van srtteda Boekhan
delaren, Advertentiaburtaux.en onze Agenten.
De gang der beschaving is feitelijk groo-
tendeels een gang naar steeds meerdere en
diepere bewustwording. En het ia dan ook
natuurlijk, dat wij bewuster leven dan vroe
ger. Er zijn tijden, dat er op dien weg naar
de bewustwording bizonder groote en vele
stappen gezet worden. In zoo’n tijd merkt
men duidelijker de toename van de bewust
wording, ziet men als ’t ware het verschil
met een vorige generatie. Die snellere be
wustwording (janken we aan den sterkeren
bloei van ons geestelijk leven vooral, die in
zulke tijden plotselinge en merkwaardige
scheuten blijkt uit te schieten. De weten
schap helpt ons daarbij en de godsdienst en
de kunst. Zij verbreeden en verdiepen het
inzicht en openen soms nieuwe uitzichten
op het leven en de wereld en op eigen
ziel en lichaam. Want die meerdere bewust
wording geldt even goed het lichaam als de
geest. Ook van de beteekenis van onze
lichaamsfuncties en van de waarde, die zij
voor ons geestelijk hebben, van de gesteld
heid van ons lichaam en de oorzaken, die
die oogenblikkelyke gesteldheid ten gevolge
hebben, geven, we ons duidelijker reken
schap. En het zijn hier wel in de eerste
plaats de exacte wetenschappen, speciaal de
medische en haar onderdeel de gezondheids
leer, die ons op dezen weg vooruithelpen.
Deze gezondheidsleer, de hygiëne, heeft de
laatste tientallen jaren ook op ons sociale
leven haar belangrijken invloed doen voelen.
Maar naast haar is het ook een verruiming
van de kennte van het^menschelijk lichaam
en zijn levensverrichtingen, die het zich re
kenschap geven van de eigen lichamelijke
gesteldheid in de hand werken. Men ziet
vaak een soort verslapping in de ongetwij
feld sterk toegenomen belangstelling in
-eigen gezondheidstoestand en het zich
nauwkeuriger afvragen, wat goed en wat
slecht voor ons is en wat men doen moet
om gezond te blijven en te worden. En mis
schien is ook de nervositeit van ons geslacht
daarvan wel voor een deel de schuld. Maar
men vergete niet, dat de behoefte zich re
kenschap te geven van eigen doen en be
vindingen, als gevolg van de sterkerë be
wustwording op elk gebied merkbaar is en
dat deze enjte betere kennis van het men-
schelijk lichaam, van zijn functies en van al
wat daarop storend kan inwerken, ook groo-
tendeels de oorzaken zijn van deze toch ook
wel goede belangstelling en zorg. Wanneer
men weet, wat men doen moet om gezond te
blijven en zijn kracht te behouden en te ver-
zat immers ook ver weg aan i(ja
schaaktafel tje bij het raam, vouwde met
zijn kleine, fritte handen het fijne mail
papier uit elkaar, verschoof zijn witzijden,
losgestrikte daa, kuchte en verdiepte xich
in Karla's deels als naar een voorbeeld ge
schreven, deels hanepoten-schrift Geen da
tum, niet eenmaal de stad, de breedtegraad
of den naun yan het schip. Ze had belang
rijke r dingen op te teekeulm.
„Lieve papal
De weet niet of ik ooit of wanneer met
den brief klaarkom. Misschien zend Ut hem
vandaag nog, misschien* op Sohmerzcheas
verjaardag, misschien heelemaal niet
Het te erg naar, dat ik zooveel alleen
ben. Ernst ziet het heelemSa) niet, als ik
„intiem” met de anderen word. Het gaat
ook niet gped, sinds hij zulk 'een komieke
plaats bij one voor xich heeft bedacht Hij
komt m|j voor als de „zwarte man”, waar
voor ik ala kind zoo banggwas. Of ook wei
als ons oude dienstmeisje. 'Weet u nog?
Die liep nooit rond tonder stofdoek en
zete alles weer op zijn plaats als men het
nnuwelyks gebruikt had.
Maar Ernst zegt, dat hü ep orde moet
aandrmgen anders zou alles vreeaeltfk
verwaarloosd zijn. Ik geloof niet, dat1 de
colly a’s hem mogen en ze laten het mij
vaak ontgelden, als ze van Ernst een be
risping ontvangen hebben. Natuurlijk heeft
Ernst feitelijk gelijk, maar de menaehea
zijn nu eenmaal slechte daaraan gewebd,
wat zij „hun” orde noemen. De heeren zün
hier zeer galant, zeer aardig- Eén heeft
m(j een» een praohtigen armband met ro-
bynen fa» oen bonbondoos eadoeu gegeven.
(Wortt mvoi(4.)
:er» om
AMBRIOLA. Ik
IEATERS DOOR-
1.20.
V. Mij. SANITAS
te Tiendewetr 10.
Korte Hoogstraat 87.
adelstraat 87.
atterstraat 6. jb
plaste daarvoor niet geschikt is eb
ruimte te klein. Daarom stellen B. t_
den Raad voor hen te machtigen, aan
heer Kamerlingh Onnes en de Ned. I
vu Koophandel te Brussel te bwichl
dat het bestuur van het Ovenee-lnstituut
zich als gegadigde voor het Damterrein
kan aanmelden: dat deze aanvraag eerst
in behandeling kan komen, wanneer vast
staat. dat de financieels voorwaarden kun
nen worden vervuld om een monumentaal
bouwweke te stichten en te kunnen exploi-
teeren. f
Het is nu juist niét noodig, dat hij, te
zeer op Karla bouwt. Dat zou slechts zijn
lichtzinnigheid wekken. Mocht het echter
doorlekken, du moet hii zich steeds
slechte tot mij en niet tot Karla wenden.
Karla i^k goedig en heeft geen idee van
de waa^fr van het geld. Als ik haar in
komsten'niet beheej’d had, du zou het
meeste zinneloos en ondoelmatig verdaan
zijn, terwijl ze nu zelf blij is, dar ze u van
dienst kan zijn. Ja, ze zei zelfs: „Als je
dadelijk inwilligt, du zijn ze allen ver
heugd op Schmerzchen’s verjaardag. Ik
sluit hier 50 dollirs bij in. Isolde zal wel
een en ander noodig hebben en wat er
overblijft, kan je voor je zelf gebruiken.
Uw laatste portret heeft mij veel genoe
gen gedaan. Alleen vind ik, dat Louise erg
smalletjes geworden is. Daar ze' schreef,
dat ze nu ook in de huishouding bij dz
Stowns werkzaam is, schrijf ik haar uit
haar kleine handje om den penhouder druk
te’ Nee, zoo was het niets prettig. Dat
deed nog meer pijn, du tute'Adèlo'a
klappen!
Maar ze mocht oom graag en wilde hem
het pionier wel doen. Zonder inktvlekken
ging het niet. Maar dat wm het mooiste
bij de heele geschiedenis.
Dus: ,Jk houd heel veel van jou mijn
'hef mamatje en stuur je duizend kusjes.
„Schmerzchen.”
Dr. Alwin Murer las Schmerzchen het
geschrevene behoorlijk voor. Ze streek zich
met het kleine gemartelde handje door
het lichtbruine haar, dat het eigenzinnige
voorhoofdje zoo aardig omlijste.
„Niet Mamma kussen, Pappa kussen!"
Alwin Maurer keek op.
„Waarom Pappa du?”
Schmerzchen wist toch niet precies
waarom. Heel langzaam en verward rijp
ten in haar kleine hersentjes de volgende
waartieden.Ai» mama kwam, zou ze alaw,
zooals tante Adele zei. Alle mamma’s en,
tante’s sloMen, ook Bicki deed het. Fritz
en oom AHtegen niet. „Ook Grootpapa”
met Dus paJUok niet Papa verdiende
veel meer kussen dan Mama, veal meer.
„Papa schrijven,” eischte ze nu met alle
beslistheid vu haar twee jaar.
Alwin Maurer liet Schmerzchen van
zün knieën afgoden.
.♦Later, nu heeft oom gaen t|jd,
moet werken.”
Schmerzchen kalkte ernatig. „Werken
dat wooid kende ze. Als dat woord viel,
moest ze altijd heel stil z(jn, heel zachtjes
met haar poppen spelen. En eigenlijk
„werkten” ze d« healen dag. Oom an
Frits an Bicki. Slechte 's dmnvvm, maar
looft We hebben du vu
les gehad u dat alles la n_--
wij verheugen ons in deze opleving van het
internationaal verkeer en wij verheugen ons
erover dat dit allo» naar den Haag komt, da
internationale stad, de stad vu den vrede
gelijk het op het juristencongres herhulda-
lljk is gezegd, de stad die geen jurist kan
betreden of hu krijgt een bijna religieuze
emotie
Zoo’n vaart zal het met de juristen wal
niet loopen, maar dat zij zich hier best thuis
gevoelden en opgetogen waren over de ont-
vugst, dat is wel seker. Trouwens de Staat
en de Gemeente zetten hun beste beentje
voor.
sterken, dan beteekent het in toepassing
brengen van die wetenschap een enorme
winst aan levensenergie, die ons in staat
moet stellen het leven tot een hooger peil
op te voeren. Goede zorg voor eigen gezond
heid en die vu anderen, voor de onge
stoorde verrichtingen onzer levensfuncties,
brengt winst aan algemeene levenskracht.
Zoo hygiënisch mogelijk leven en zoo spaar
zaam mogelijk omgaan met eigfen krachten,
levert ten slotte winst op niet alleen au
ons zelven, maar aan de menschheid.
Het is als het verstandig beheer van een
kapitaal aan levenskracht, waarvan de
menschheid leven en waarmee zij zich ont
wikkelen moet. Wij allen doen aan dat be
heer mee, verkwistend of spaarzaam. En die
spaarzaamheid moet ons vooral de medische
wetenschap, de hygiëne van het eigen
lichaam leeren, zooals de sociale hygiëne ons
leert zooveel mogelijk stoornissen in den al-
gemeenen gezondheidstoestand te voorko
men en de beste algemeene voorwaarden te
scheppen voor de ontwikkeling van alle le
ven.
Zulke spaarzaamheid vereischt niet alleen
een verstandig omgaan met eigen levens
kracht, maar ook kennis optrent het bewa
ren en opbouwen van die kracht, waarvoor
kennis van het menschelijk lichaam en van
z\jn voornaamste functies een eerste ver-
eischte is. Daarom zou het goed zjjn, wan
neer zelfs het lager onderwijs, althans het
meer uitgebreid en het herhalings onder
wijs zich daarmee bezig hield en den men-
schen eenigszins een beeld trachtte te ge
ven van eigen lichamelijk leven. Wjj zou
den moeten begrijpen, wat ons eten en drin
ken en ons slapen eigenlijk beteekent.
Vooral ten opzichte van ons slapen is wat
meerdere kennis broodnoodig, onidat we ons
van de beteekenis daarvan gewoonlijk nog
zoo’n onbeholpen voorstelling maken. Slapen
dat weten de meeste menschen wel, is eigen
lijk nog noodiger dan eten en drinken. Maar
met de ongetwijfeld goede bedoeling om lui
heid in zich zelf en anderen tegen te gaan,
doet men zich zelf vaak opzettelijk in slaap
te kort, wat zich ten slotte op het eigen
lichaam, op ons zenuwgesteld vooral en onze
algemeene levenskracht wreekt. Slapen
heeft een opbouwende kracht en dient tot
herstel. En daarvan heeft de eene mensch
feel meer noodig dan de ander, zoodat men
Korzichtig moet zün met het toemeten
daarvan aan zich zelf en anderen.
Behalve omtrent deze meest elementaire
levensfuncties zou men ook wat beter in
gelicht moeten zjjn omtrent het nut van in
spanning, de schade door overmatige inspan
ning teweeggebracht ,de goede uitwerking
van lichamelijke reinheid, van zuivere lucht
enz., enz. De toenemende belangstelling in
eigen lichamelijke gesteldheid moet in de
Waarnaar zullen we trachten?
De wereld te hennen en haar niet
te verachten,
en het leed te
verzachten.
du had tante Adele hoofdpün en du mocht
ze ook geen lawaai maken.
Toen Schmerzchen dit hur middag
slaapje ontwaakte, rocig en rriendelUker
jegens de wereld gestemd du eenjgeunm
(«eléden, wachtte Pauline reeds aan hur
bedje om haar naar Grootpapa te bren
gen.
Voor het hui» in de Schillstrasse trof
Pauline den postbode. Hij overhandigde
haar een brief met buitenlandsche post
zegels.
„Van je mamma, wat zeg je wel,
Schmerzchen, vu Je lieve mamma!”
Het rook in de gamg al zoo heerlijk.
Schmerzchen maakte een heel vluchtigen
„Knix” nur links, gebogen op hur onze
kere beentjes, zooals grootpapa haar ge
leerd bad.
„Ei, ei, kleine meid -- vfct zie Je er lief
uit, bekoorlijk mur de „Knix”... nee,
nee, die #as met mooi- nog eens- Gmu
leelijk gezichtje -, ta, ta, te-.- moot beval
lig, Juffertje-zoo--” x
Voor de middentafel stond een groote
peppenwagen, au den stoel hing een rood
paandetuig met kleine belletjes, een ge
haakt wollen onderjurkje, met rose strik
jes, lag naast het popje- en jnidden op
de tafel stond een tulband, heelemaal wit
van suiker en twee groote kaarsen braad
den op den rand vu het bord.en nu
kwam het mooiste, Pauline met een groote
kan, waaruit een geurige damp opsteeg -
seo sterk als was over bet heele lichte ka
mer chocolade uitgegotenxoodai
Schmerxchen steeds weer hur tong uit
stak en mot groote oogen do kan. de koek,
het kopje en Pauline aelf verslond. Gooot-
papa hwl m hoeiamasd vengeton.**.-
zicht toe aan de ongewone lichamelijke
inspanning. Ze moet maar niet te veel
iiooi op de vork nemen! De brief is by ge
deelten geschreven, Karla heeft veel be
slag op mijn tijd gelegd, daar ze, zeer
merkwaardig, ditmajal de zeereis niet goed
verdraagt. Ik moet eindigen, binnen een
uur wordt de post aan land gebracht. Kar
la zendt hare groeten. U alles liefs en
goeds toewenschend, blijf ik uw getrouwe
broer, zwager en oom.
Ernst Altmann.
Ja en nu moest Alwin Maurer bedan
ken. Hy zag steeds maar Karla’s gezicht,
bleek en vertrokken en hü had hur stem
nog in de ooren, die stem, die hjj zoo lief
had, die ze van land tot land sleepte en
die ze in geld omzetten moest, ver van
haar kind. Zij allen echter grepen naar
hur geld en dat geld, dat hen toestroom
de, was het eenige, dat er van haar steun
overbieeft
Wat hij had bemind en augebeden, wat
zoo smartelijk ver van hem leefde en klonk,
dat keerde tot hem terug in geld omgezet,
dat Adèle voor haar doeleinden aanwend
de. Hy sprong op en opende de deur van
de eetkamer. Schmerzchen zat met rood-
geslagen handjes voor haar hegeipop, die
zo zoo heerlijk door de kamer kon gooien.
Waarom sloeg tante Adèle eigenlijk, als
de pop het zelf goed vond?
,Ko«n, Schmerzchen, je moet au je Ma
ma schrijven.”
Alwin Maurer nam Schmerzchen op den
arm, ging met haar nur zijn kamer en
zette zich met haar op zijn schoot, om de
schrijftafel.
Schmerzchen was het met de verander
de bezigheid een*, mur zooels oom Al
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DLXKII.
De Nijverheidstentoonstelling is een suc
ces geworden, veel grooter dan iemand kon
verwachten. In de vijftien dagen, dat ze
geopend is geweest, syn dertigduizend men-
2“ rezen kyken, hetgeen tegen eeft entrée
i een kwartje reeds een niet onaanzienlijk
Irag beteekent. Het resultaat is du ook
t de kosten van de tentoonstelling niet al-
- !_L*. _”n, mur dat er nog een saldo
trachiet. De opbrengst der entrées is het
.„J geweest-vu wat men verwacht
kt gebeurt mur heel zelden, dat een
instelling zich self bedruipt want de
i zijn gewoonlijk zeer hoog en de op-
toegangsgelden beneden de ver-
erg diep, volakelige etter
r pyn, ’s nachts gaén ruit
druppels maar van het
loeiende, genezende, vloei-
ichmiddel. Qntitetióc
en. Heerlyke, verkwik-
■t terug Na korten tyd
ag. Koopt het nog bedenl
per fl. Geneeskrachtig»
1,-. Verkrygbaar by all»
Irogisten. Hoofdagent;
Den Haag, van wi»n
Taag.
(aandoeningen
Anton Coops en Mej.
gezag omdat hij gebleven was in den kring i
waar uit hü zich tot belangrijke hoogte had
epgewerkt. Een eenvoudig, rechtschapen)
man was hij, zonder ophef, zonder hoovaar
dij en hy was bereid te helpen waar hem
dat mogelijk was. In veel opzichten kan hy i
de oude gardiau ten voorbeeld gesteld
worden aan de jongeren.
Het groote juristen-congres heeft eenige
dagen de residentie in beweging gebracht.
Het belangrijke van deze conferentie ligt
voornamelijk in het internationale karaktei
Langzaam-au wordt het oude, dat door den
oorlog was vermengd, hersteld en algemeen
hoopt men, dat deze en deMgelySe conferen
ties er toe sullen bijdragen om den geest
van broederschap te stichten en te sterken
Men moet niet al te groote verwachtingen
koesteren vu deze bijeenkomsten. We heb
ben het au de diverse vredesconferentie^
gezien hoe fraai de theorie, hoe pover d>
praktijk bleek.
De Ridderzaal is voor de opening van eeu
congres als dit bü uitstek geschikt,
zaal heeft dat aristroeratische cachet en
geen zaal heeft zoo’n typisch Holludsch
uiteriyk als deze. Januner, dat bü de ope
ning de zon schuil bleef en dat warme licht
niet in het hooge houten gewelf speelde,
waarop het zoo’n prachtig effect maakt.
Het is zoo jammer, dat déze zaal zoo weinig
gebruikt wordt en dat zoo weinigen in den
lande de gelegenheid krygen om* ze een» in
optima forma te zien. Immers, wei is do
zaal altyd te bezichtigen, maar dan staan
de .'toelen op een hoop en zün afgedekt met
een dekkleed. Het lükt dan alsof we in de
schoonmaak zyn.
Het Vrepespalei» heeft nu ook weer eens
dienst gedaan. Dat was in lugen tyd niet
gebeurd. We moeten er niet aan wanhopen,
dat het nog eens zün doel zal bereiken en
deze eerste stap is al weer een hoopvol toe
ken al is het dan op zich zelf nog niet veel
niet meer du een zwak begin. Het is zoo
jammer, dat van het Vredeapaleis”ftiet meei
gebruik gemaakt wordt En de tuin die er
by is, is schitterend. Het geheel is by uitstek
geschikt voor het houden van een congres
en het geven van een tuinfeest Over een
dergelük gebouw dient den Haag zeer spoe
dig de beschikking te krygen. Het is niet
onmogelijk, «dat thans spoedig Mn voorstel
van het dsgelyksch bestuur daartoe komt;
de burgemeester heeft zich in dien geest
reeds uitgelaten. Nu de befFooting voor
1922 er iets gunstiger uitziet en de rekening
van 1921 een voordeelig saldo van nlim vüf
millioen bracht, kan daarover wel eens wor
den gedacht. Het valt hidaas te vreozen,
dat van dit overschot een weinig profütelük
gebruik zal gemaakt worden, want er stau
allerlei plannen op het repertoire, die duur
zyn en weinig nut sortperep. We denken
bjjv. aan de plannen voor een nieuw stad
huis en de dwaze grootdoenerü op museum-
gebied. Tot nog toe hoorden we van de
plannen voor het museum niet veel.
Thus Wapht ons nog de groote internati
onale pluimvee-tentoonstelling, die op bree-
de basis wordt opgezet en die heel wat be-
Uit het DuUsch van Olga Wohlbruch,
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. VFESSELINK—-v. ROSSUM!
naadruk verboden.)
schen wezen kijken,
van
bedt
dat
leen gedekt zün, maar dat
overschie*
drievoud
had. Het
tentopr
kosten
brengst der
wachting.
Het merkwaardige is wel, dat hetgeen
hier tentoongesteld werd, dagelyks in de vi
trines en etalages der winkels te bezichtigen
valt en dat dus feiteiyk weinig of niets
nieuws viel te aanschouwen. Misschien is
dit juist het aantrekkelyke geweest. De
meeste tentoonstellingen hebben dit tegen
dat ze veel te groot zün, veel te veel laten
zien en vooral dingen waar het gemiddelde
publiek niets aan heeft Het kykt er naar,
gaapt het alles aan, begrüpt er niet veel
van, sjokt verder totdat het amechtig in het
onmisbare café neervalt en daar tracht op
vertaal te komen. Het gaat er mee als met
de musea .waarin dekijkers zich ook altüd
dood-moe loopen en van het bezoek de her
innering aan die vermoeidheid nog beter
bewaren dan die aan het museum, hetgeen
niet bevorderlyk is voor het herhalen van
het bezoek en het maken van propaganda
bij anderen om ook eens te gaan zien. Over
daad schaadt, stellig bü tentoonstellingen.
De vereeniging Nederlandsch fabrikaat
die de Nüverheidstentoonstelling op touw
gezet, beleeft plezier van haar werk
zal er ongetwüfeld moed door gezet
Iet is een zware taak o mhet Hol-
publiek aan het verstand te bren-
dat het meer zün eigen land moet be
ien en minder tuk moet zün op bui-
sche artikelen. De lessen die velen
J hebben door deze zucht naar het
uitheemsche, mogen anderen ter harte ne
men.
Met een enkel woord mogen we dé nage
dachtenis herdenken van het overleden lid
der Kamer en van den Haagschen gemeente
raad Helsdingen. Hü behoorde wel tot de
meest bekende figuren uit zün partü, ook al
omdat hü van de oude generatie was, die
aan den bloei der party krachtig heeft mee
gewerkt.) Een bescheiden rol vervulde hü in
Kamer \m Raad maar hü had daar eenig