elling
es
offers
■I
■w
No. 14728
Zaterdag 17 September 1921.
60e Jaargang.
END.
■iigll
ihol
FEUILLETON.
DE PRIMADONNA.
XTie-cL-ws- en, -dh.d.-rrertexi.tïe'bleLd. voor O-otzcLo. ®aa. Ox.n.str©3soexx.
BelingrijkewijzigingeDinilBKieswBt i
ri<t 54.
ae Buste t
n
ekten
BEHALVE ZON- KN FEESTDAGEN.
1—4 regels ƒ2.0*, elke regel meer ƒ0.60
Banu:MARKT U, GOUDA-
Redactie: Telef. latere. MS.
Adadalatntte: Tetef. latere. M.
Sill 1M
heeft connecties in Berlijn --
2H
i
(Wordt vervolgd.)
Gewon» advertentie en ingezonden mededeelingen bfj contract tot zeer garodu
ceeqjen pijj». Grooto letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusachenkomst van eoUede BeeMtea-
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
dat
Hoe
INGEZONDEN MEIJMDEELINGIN
Op da voorpagina 60 hoogs».
EME geert
IJ. SANITAS
endewejr 10.
rte Hoogstraat VI
;raat 87.
traat 0.
Hoofd
laag,
in Tafels, stoelen.
|en, leer ameuble-
■ublcmenten, Clnb-
rtü wollen dekens,
29.50 de zes. Cma-
neublementen
NE KOOPJES.
14 b., - bovenhnis.
toy do Schièkade,
RD AM.
NDA.
o ttanilH. tw" ■-
Eran.
wia. c«.m
Uit het Duitsch van Olga Wohlbruch,
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. WESSELLNK—v. ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
meen ik het minstens ook met je!”
Zijn stem had dien gedempte®, overtui
genden klank, dien Karla eeos zoo aan
hem had liefgehad. Het waa do steen uit
den rijd, dat ze zonder tegenspraak tot
hem opgezien had als een schuw klote
meisje, dat alleen van hom geluk en ei het
heil der wereld had verwacht.
Ze trok «ün hand over haar schouder en
leunde er tegen met haar wang.
„Lieve Ernst- beste, lieve Ernst.”
„Schrijf <htó aan je vriend Kapelle
ja.” i
„Liefste beste
HU streelde haar over het bruten haar,
drukte echter kalmeerend zün hand o»
haar hoofd.
,Ja”, herhaalde hy. „Maar ik stel ar eau
voorwaarde bij.”
,>Een voorwaarde welke!"
Haar oogen keken hem verechrikl eau.
Zou h(j willen, dat Schmerzchen, haar lieve
Scamerzchen by Adèle bleef? Zoo hard
kon hü niet zfjn dat was toch ónmogelijk!
„Zeg het - welke...?” drong ae aan. ter
wijl al haar bloed naar het hart terug
vloeide.
Hij het haar met wettig woorden:
Ix>uize zou haar huishouding doen, de op
voeding van Schmerzchen leiden.-
Toen sprong Karla Ktetig mat bakte
voeten op de sofa als een gummibal, pakte
het hoofd van haar man tuazehen haar
handen en riep jubelend, lachend en haast
gierend als een kind:
„O ja ja ja Duizendmaal jat”
wij geregeld tfdte
n ontvangen van ver
in, vermakelijkheden,
agenda te vermeMen.
Dit nummer b»staa( alt twee bladen
EERSTE BLAD.
GOIBSCHE COURANT.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: Markt >1, GOUDA,
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den pry's. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den pry's.
De Tweede Kamer heeft behoudens de 1
eindstemming, welke echter geen verrassin
gen zal brengen de wetsontwerpen tot
wijziging van Kieswet, Provinciale en Ge- 1
nwentewet afgedaan. De baan was vry voor
de hooge politiek, welke bij de interpellatie- 1
Marchant hoogty vierde en ternauwernood 1
voldoende tyd overliet voor de andere inter- 1
pellaties, die mede op de agenda stonden,
terwijl de Ryksuitkeering aan de gemeenten 1
en de rechtstoestand der ambtenaren op het
nieuwe zittingsjaar zullen dienen te wach-
terf. 1
Zoo zy'n ten slotte van de zoo urgente
wetsontwerpen, voor welker spoedige afdoe- 1
ning de Kamer het slot van haar waarlijk
niet te ruime zomervacantie opofferde, al
leen de wijziging van’ de Kieswet c.a. afge
daan vóór de sluiting van het zittingsjaar.
„Technische” herziening wil het zijn en
formeel is het dit ook. Materieel zy'n de i
wijzigingen echter van lang niet geringe
beteekenis.
In de eerste plaats verdient de aandacht,
dat de dwergpartytjes, die in 1918 een kans
kregen by de invoering der evenredige ver- 1
tegenwoordiging en daarvan een ruim ge- e’
bruik hebben gemaakt, voortaan niet meer
zóó gemakkelyk een zetel in ’s lands verga- 1
derzaal zullen veroveren. Was tot dusver
daarvoor vereischt een totaal stemmency-
fer van slechts 50 pct. van den algemeenen
kiesdeeler (welke in 1918 ten hoogste 1/100 1
van de 1.500.000 kiezers kon zyn en voort
aan door de verdubbeling van ’t kiezerskorps
dus ten hoogste 30.000) volgens de gewij
zigde Kieswet zal 75 pct. van dezen kiesdee
ler noodig zyn om op het Binnenhof door
te dringen.
Wy achten zulks een verbetering, al valt
er natuurlijk over ieder, betrekkelijk wille-
keurig* gekozen, percentage te praten. Het
is zeker van beteekenis, dat ook kleinere
groepen in den lande in de Volksvertegen
woordiging hun stem kunnen laten hooien.
Dit sluit echter niet in, dat een richting, die
in heel het land tezamen niet 1/100 van het
uitgebrachte aantal stemmen op zich ver-
•enigt, recht zou hebben op een zetel en het
is zeker een algemeen belang, dat het niet
te gemakkeljjk worde gemaakt voor ieder
klein groepje malcontenten om met een flin
ke kans op succes mee in den ring te treden.
Niet alleen dat zulke versnippering in aller
lei kleine en zelfs minimaal-kleine groepjes
het regeeren steeds moeilyker maakt, im
mers de kans op een „working majority”
verkleint, ook de afdoening van zaken
Langs de straat van „straks" komt
men aan het huis van „nooit".
CERVANTES.
de laagatgeplaatste) togen ieders verwach-'
ting en zeker tegen de bedoeling van ȟn
eigen groep in de Kamen simpel doordat
hjj een handvol meer voorkeurstemmen had
verkregen dan de acht' ehndidaten die bo
ven tem stonden Juist than» weer, by bet
vertrek van niemand minder dan Prof.
Treub uit de Kamer, ziet men opnieuw een
opvolger verkozen worden, dank zij het
ivoorkeurstommen-stelsel, waarvan niet ge
zegd kan worden, dat hij de eerst aangewe
zene is om Kamerlid te worden. Wy denken
nog niet een» aan het ergerlijke misbruik
waartoe de geldende regeling kan leiden
en... hééft geleid: persoonlijke campagnes
voor een bepaalden candidaat, al dan niet
door dezen uitgelokt (en... betaald) zijn
fnuikend voor de politieke moraliteit en
verleiden vanzelf ook andere candidaten en
hun vrienden tot toepassing van hetzelfde
verderfelijke middel om eigen kansen te be
vorderen of te laten bevorderen.
Doch ook afgescheiden van de kwestie
van het mis bruik mag, neen moet de
vraag gesteld worden: waarom moet reeds
een handvol stemmen op zoc/n laaggeplaat
sten candidaat hem een zetel bezorgen? Het
antwoord luidt dan volgens de voorstan
ders: omdat zoo vele kiezers hem de
voorkeur hebben gegeven. Doch dit is
slechts de halve waarheid, daar de tien
duizenden die „van bovenaf” gestemd heb
ben, zeker aan deze voorkeurcandidaat
niet de voorkeur hebben geschonken, ver
mits zy hem in het tegenovergestelde ge
val wèl zouden gestemd hebben.
Is het niet allerdwaast» dat eeit eerste
rangskracht als baron de Wükerriooth, die
ala nummer één niet minder dan 83.000
stemmen behaalde, nu* opgevolgd wordt
door den laatste van zijn lijst, een in
het politieke leven onbekende grootheid, die
89, zegge en schryve negen en tachtig voor
keurstemmen verkreeg en mocht deze be
danken, door een soortgelijke (nummer 8
van de lijst), die 88 stemmen verkreeg?
Ook ons trekt de vrijheid van den kiezer
hoogelyk aan. Ook wy gevoelen niets voor
de dictatuur xgn partijleiders, ook wy
eischen, dat ieder, die behoort tot de rich
ting, die een lyst indient, op de samenstel
ling daarvan zyn invloed kan uitoefenen.
Zóó behoort het en zóó geschiedt het al
meer en meer. Ook nè de indiening van een
eenmaal vastgestelde lyst blyft ieder kie
zer vrU» om van de volgorde af te wijken;
die vryheid bjyft geheel intact. Alleen is
veranderd, dat niet meer een klein clubje,
misschien een dozyn, het voor het zeggen
heeft en is als minimum vastgelegd de
helft van den 1 stkiesdeeler. Het kie
zerscorps behoudt dus de vrijheid om de
volgorde van een lyst te corrigeeren, doer
het uitbrengen van voorkeurstemmen; al
leen zullen het voortaan een behoorlijk aan
tal kiezers(essen) moeten zyn en niet een
sei hem aanbood. Tienduizend dollar jaar
lijks en een klein aandeel! Daarby den
titel van directeur! Zooiete sloeg men niet
in den wind... Hoewel, Berlyn en zyn
familie Louise voor alle» Louise!
Waar moest die heen? In den herfst keer
den de Storms naar Engeland terug en
hadden Louise al een wenk gegeven, naar
iets andere uit te zien!
Daarom schreef Adèle nu dien langen
brief. Louise was er kapot van. Moest ze
•werkelijk op haar leeftijd nog by vreem
den haar brood zoeken? Was het niet de
aangewezen weg, dat ze Schmerzchen op
voedde en de huishouding deed voor Karla
Want men mocht toch aannemen dat zij
beiden na afloop van het contract naar
Berlijn terugkeerden. Louise’s plaats was
bij hem. Karla mocht God danken, dat het
lot het zoo had geschikt.- Hy was diep ont
roerd geweest door dit beroep op zijn
broederlijken plicht. Hjj had er reeds over
gedacht, een kleinewoning te Jiuren voor
Louise en het kind, een kleine huishouding
voor hen op te zetten.
Nu kwam Karla met het aanbod van
Berlyn. Nog gisteren sou hy gelukkig zijn
geweest maar nu?
„En hoe komt Kapelle er bü, het voor
schot te betalen?* stiet hü op heftigen
toon uit. „Hoe moet ik dat opnemen?”
„Zoo eenvoudig als hü het heeft aan
geixxiert. InplaaXs van,Russel, zijn we hem
het geld schuldig dat is allee."
Altmann drukte de lippen op elkaar. Het
viel hem zwaar, altijd onder een schulden
last gebukt te gaan nog zwaarder ech
ter werd het hem, met veel moeite opge
spaard geld in sens te offeren! Hü moest
N ROOKER?
oota NAPOLBON,
▼oor .lacht. 7 eaatl
HP-POP 4 cent.
belachelijk gering aantal, dat, buiten alle
evenredigheid om, sich een setel kan sien
toevallen.
Over die breuk (die nu op Mi is vastge
steld) valt te twisten; de een aal 1|3 of Mt
voldoende achten, anderen zullen Mi nog te
weinig vinden. Dit is oen kwestie van meer
of minder, doch wie slch tegen het begin
sel van het stellen van een minimum ver
zet, ziet over het hoofd, dat dit een onmis
baar complement is van het stelsel van
evenredige vertegenwoordiging dat wy nu
eenmaal hebben. Wie daarop wil terugko
men, richte zich principieel togen de E. V.
met haar lijsten (d. i, partijenj-systeem,
maar houde niet krampachtig vast aan een
insluipsel, dat in ons kiesstelsel niet past
en slechts willekeur en erger in de
hand werkt.
beslissingen, waartegen
niet opgewassen voelde.
buiten
Drukkerij
ZOON GOUDA.
en door de
ingrolaaa 1
erkryging eener <i»k
immers nog voor de inrichting van de wo
ning zorgen-Als Karla aan de opera was
konden ze toch niet op gemeubileerde ka
mer» wonen! BoveiMlien Louise... het kind..
een dienstmeisje.-•
Het zweet brak hem uit
„Waar heb je den cheque?” vroeg hü
kortaf.
Ze ging naar de aazigrensende kamer,
haalde haar taschje, gaf hem het opge
vouwen blaadje papier. Hy trachtte de
onderteekeaing te ontcijferen doch het
gelukte hem niet.
„Ik zal den cheque bewaren. Je mocht
hem eens verliezen.”
Ze zag, hoe zyn slanke, nu wat magere
handen langzaam en voorzichtig de valsche
vouw glad&treken en den cheque preciee
opvouwden. Ze moest au® de korte breede
hand denken, die hem haar zoo iehtelooa
had toegestóken.
„Ik moet hem schrijven: ja of nee”, zei
ze zacht en keek onder neergeslagen oogen
tot haar man op.
Hy ontweek haar blik nirt, maar kwam
langzaam naar haar toe en legde den arm
om haar heen.
„Denk aan dit uur, Karla-vergeet het
niet Ik breng je oen offer-een groot of
fer. Ik weiger een betrekking sooals mij
misschien niet te tweeden male zal worden
aangeboden Ik doe het voor jou ik stel
mijn carrière onder die van jou meer
kan een man voor zijn vrouw niet doen;
en het kan zyn, dat andere manned my
daar minder om zullen achten. Maar daar
wil ik nu niet aan denken. Alleen aan jou-
wil ik denken! GeW mij evengoed als'
een ander-al zy het Kapelle, evengoed
wordt er door belemmerd, daar al die kleine
fracties zich by allerlei gelegenheden willen
laten hooren, iets waartoe xy vanzelf ook
het recht hebben. Daar het echter een groot
landsbelang is, dat het Parlement in staat
blijve, zyn steeds groeiende taak af te wer
ken en hoe stroef loopt niet reed» thans
de parlementaire machinerie! daar gevoe
len wy er ook om deze reden slechts zeer
weinig voor, om clubje», die vaak niet an
ders zyn dan de vrienden van iemand die in
zyn party niet slaagde of een belangen
groep, die in een algemeen staatkundig col
lege principieel niet thui» behooren, een ze
tel in handen te spelen, waarop zy door hun
stemm^ncyfer geen aanspraak kunnen doen
gelden.
Wy stippen in 't voorbijgaan aan, dat een
poging van den anti-revolutionnairên leider
om een aanval te doen op het vrouwenkies
recht en een stuk (meervoudig) gezinshoof
denkiesrecht in de wet binnen te smokkelen,
een bepaling die in 't bijzonder in de a. r.
gelederen toepassing zou hebben gevonden,
deerlijk mislukt is, tot ons genoegen óók
met medewerking van de r. katholieken, die
hierdoor nog eens demonstreerden, hoe wei-
pig deze Kuyperiaansche vondst hen aan
trekt.
Maar nu de voornaamste van de aange-
braohte wüzigingen: de regeling van de
waarde der voorkeurstemmen, d. z. de stem
men, niet op nummer één van een lü’st, uit
gebracht.
Men weet, hoe' de regeling thans is. Wan
neer niemand (meer) den kiesdeeler heeft,
eventueel na overdracht van overtollige
stemmen, d. z. stemmen boven den kiesdee
ler, wordt gekozen verklaard degene, die
het grootste aantal voorkeurstemmen had
verkregen, onverschillig hoe gering dat cü-
fer mocht wezen. En zoo ook by het uit
vallen van een Kamerlid, door overlyden,
bedanken enz. Ook al hadden tienduizenden
op nummer één van de lyst gestemd, daar
mee goedkeurende, dat hun stem naar be
neden toe zou worden overgeheveld en ook
al had de geheele party aan de samenstel
ling der candidatenlijst door een volkomen
vrye stemming meegewerkt, een zeer ge
ring aantal kiezers (soms minder dan 100)
had de kans, door op een der laagst ge
plaatsten of den laagst geplaatste te stem
men, dezen candidaat van hun voorkeur in
de Kamer te brengen, met passeerep, van
wie(h) duizenden, ja tienduizenden te ken
nen hadden gegeven, <|tt deze naar hun ge
voelen moest(en) vóórgaan.
Dit was een o u t en een fout, die geble
ken is niet alleen in theorie te bestaan. Er
zyn in 1918 niet minder dan zeven leden
op deze wy'ze de Kamer binnengerold, als
■ware een verkiezing een lotery met een
(on)zekere kans op een pry's. Een sterk
voorbeeld: by den Economischer Bond
kwam op deze wy'ze een nummer tien (dus
m ▼•rliohtinr zoodra
rerisohtende en kal-
aschmiddel Uwe
mken om dagelyks
geneest Kween: en
Koopt bet vandaag
50 per A Qenees-
j f.1,-. VerkrygbM.r
i drogiaten.
KA Den Hi
ivraag.
mdoenlngen
n Coops en Mej. S.
ÖtXÏ 80u
»3)
„Wat schrijft- Adele?”
Hy scheen de vraag niet te hooren,
vouwde den brief dicht, en borg hem in
zijn zak. Dan liep hy op en neer. Een
peinzende uitdrukking lag op zyn ge
zicht.
Karia ging op de sofa zitten en sloeg
de armen om du knieën.
»Jk heb iets belangrijks met je te be-
•preken, Ernst -.”
,4a wat is er wat heb je?”
Ze voelde een lichte ergernis. Wat zü
hem te zeggen had, was toch minstens
•ven gewichtig al» alles, wat ze hem van
huis konden schrijven! Of...
Ze moest hem” nü' niet met vragen lastig
vallen. Hij moest kunnen nadenken over
bet verlokkende aanbod, dat Russel hem
gedaan had--.
Karla viel hem in de rede. Er was geen
iprake van Russel. Wat hü aanbieden
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DLXX1V.
D« regen klettert met forsenen slag togen
de ruiten nu wü onzen brief uit de hofstad
aanvangen. De zomer heeft waarnchynlyk
voor goed afscheid genomen. Wel verre van
den regen te verwenschen, inbeten we de
komst daarvan toejuichen. Uit eigenbelang,
uit zelfbehoud, want niet alleen dat de
droogte zich onnüddellyk in de steden dóet
gevoelen door het opwaaiende stof waarte
gen de sproeiwagens den strijd niet kunnen
volhouden, wy ondervinden indirect de na-
deelen die op het land door de droogte ver
oorzaakt worden. Geen twee huismoeders
kunnen bü elkaar zyn of zü spreken over
de dure melk, de dure boter, de dure kaas,
of zü vertellen elkaar van de moeilijkheden
die zij ondervinden b yde samenstelling van
het dagalijksch menu. D« groentewagen» le
veren een treurig beeld van den toestand
in de kweekersen. Da prijzen zyn natuurlük
hooger naarmate de voorraden kleiner zyn.
Menigeen zucht waar het heen moet in den
winter dikoor de deur staat. Hoe weinigen
hebben kans gezien om groenten in te ma
ken, waardoor een flink deel van het winter
menu placht gevormd te worden. De onont-
beerlyke boonen zyn dit jaar door de droog
te zoo zeer in hun groei belemmerd, dat zy
of veel te duur of niet te krügen waren.
Met de eieren is het ook heel slecht ge
steld; ;de prys daarvan loopt geregeld op en
het is zeer twüfelachtig of het nut daarvan
nog wel evenredig is aan de kosten. Geluk
kig biyft het vleesch bestendig, hetgeen te
meer beteekent nu weer rille visch uit blyft.
Dat is toch iets zonderlings en vooral in den
Haag, zoo dicht bü een visschersplaats ge
legen, dat er altijd schaarschte aan visch be
staat. Waar de aangevoerde visch blyft, mag
Joost weten maar wy in den Haag zien ze
niet of hoogst zelden. Alleen in de crisisja
ren was het veel beter; toen, zoowaar had
den we geregeld visch. Thans is het heele-
maal mie en lijkt het wel alsof het artikel
niet meer bestaat. Met vruchten gaat het
iets beter, hoewel we de onmiddellü^e n^by-
heid van het Westland allerminst kunnen
bespeuren, zeker niet aan de pryzen die hier
minstens too hoog tijn al» büvoorbeijd jto
Rotterdam waarheen moor uit hat Wastiaad
wordt geëxpedieerd dan naar dan Haag.
Er wordt wei eens over geklaagd dat de
geldbezitters in Nederland eerder hun kapi
taal in buiten 1 and«che zaken steken dan in
nationale ondernemingen, riet biykt au, dat
Nederlandsciie ondernemers eerder naar het
buitenland verzenden dan Voor de binnan-
lundsche consumenten zorgen. De viasenery
kan niet rendeeren zegt met omdat de uit-
voor naar Duitschland onmogelyk i» in ver
band met de valuta Men zou verwachten,
dat als gevblg daarvan de binneulandacne
consument wat meer kreeg maar in piaati.
daarvan krygt hy minder. Wie het begrypt,
zegge het. v
Na dit huiehoudeiük praatje een ander on
derwerp.
We mogen niet onopgemerkt voorbügaan
de onderscheiding die onzen Minister vnn
Bintenlandache Zaken la ten deel gevallen
door »ün« benoeming tot voorzitter van den
Volkenbondsvergadering.
Jhr. Y<m Karnebeek heeft In den Hang een
zeer goeden naam. Als burgemeester beeft
hjj allerwege sympathie gewekt en rich, tal
van vrienden bezorgd. Zyn benoeming UA
minister van buitenlandsche zaken was oen
onderscheiding die ieder volkomen verdiend
achtte. HU is de geboren diplomaat on dan
het laatste woord in den gunetigston sin dee
woord». We herinneren er aan, dat in 191b
togen dezen minister een soort relletje
dreigde op te komen naar aanleiding van de
troepen doorlating in Limburg. Geen oogen-
blik heeft deze bewindsman zich daardoor
uit het veld laten slaun; hü is «Ün weg ge
gaan, steeda^dat verrichtende wat volgens
het recht moest geschieden. En hij heelt op
schitterende wyae gezegevierd over ahe
moeilijkheden, die zich voordeden. In de Bel
gische kwestie heeft hü een rol gespoeld en
al zullen we niet zeggen, dat niet do om
standigheden hem in vele opzichten gunstig
waren, ontegenzeggelijk hebben sUn kloeke
houding en zyn scherpzinnigheid op hun
beurt die gunstige omstandigheden zeer be
vorderd. De heer Van Karnebeek heeft alles
voor: hy toont nimmer een spoor van ge
raaktheid of boosheid; op zün gelaat ia
steeds dezelfde rustige ernst te lezen, die
absoluut niet laat bevroeden wat er in hem
omgaat. Die rust vooral is een deel van zyn
kracht. Ook wanAeer hü spreekt, werkt die
onverstoorde kalmte bizonder sterk op de
hoorder». Hü is een goal spreker, een han
dig debater, die vooral het talent bezit om
de kwestie precies te stellen en dan is hy
gewoonlijk al vlak bü de oplossing ook. Het
ia alleen jammer dat deze bewindsman niet
rneer openbaarheid geeft; h(j juist heeft
vertrouwen algemeen en indien hy den bur
ger* belang wist te laten stellen in de dadeu
van dit parlement zou hü ongetwijfeld nog
meer den steun van het gansche land deel
achtig worden.
De benoeming van den heer Van Karae-
bericx» een onderscheiding voor one land,
die/vooral in deze tUden van veel gewicht
is te achten. Het toont aan dat men de
leiding der neutralen aanvaardt In de inter
nationale zaken en het bewüat, dat men da
Altmann haalde moeilyk adem. Hü beet
op zy'n onderlip. Plotseling stond hü voor
hü rich haast
Een derde had
hem om over Karla’s leven be
schikt. Waar moest hy bly’ven?... Zou hü
in Berlijn een betrekking voor richzelf
vinden?
Hier had hy die, meende die te heb
ben veroverd door vlyt en nauwgezette
vervulling van vrü'willig op zich genomen
plichten. Hy was er trotsch op. Zooveel
had hy nooit verdiend in Europa, als Rus-
mocht, ze bleef niet. f
En omdat de koude, ironische verbazing
in zy'n oogen haar prikkelde, gooide ze er
ute wat ze langzaam en gewichtig had
v’^len vertellen. Berlyn bood haar een drie
jarig contract aan, en Kapelle leende haar
het geld om het voorschot aan Ruaael te
rug te betalen.
Altmann werd bleek. Alles in hem kwam
er tegen in opstand, daj zich ^en derde
mengde in Karla’s leven, dat hy tot nu
toe alleen had geleid. Hoe kwam hy
daarby
„Kapelle
welke, heeft hy niet gezegd. Maar hy heeft
de hulp van deze connecties ingeroepen,
omdat hy .zich voor myn stem interres-
seert..- als musicus-Jy bent geen musi
cus... Jij weet niet, wat het voor my be
teekent, nog een jaar onder deze omstan
digheden te zingen... Geen idee heb je er
van!<”
Karla begon te snikken. ,Jk wil zoo niet
verder leven-wil niet doodgaan als kun
stenaar... Door Kapelle wordt my het
hoogste lot geboden...”
Altmann haalde moeilyk adem. Hü beet
