akeroi De roman van een studente, door NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOÖR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER- KERK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dinsdag 4 October 1921. •v Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen Dit nnm«r butaat alt tvaa bladen Ingezonden mededeel|ngen. BUITENLAND. i FEUILLETON. We. 14742 60* Jaargang H DG;FST*. lerslen o G MUL», tober 1 186 217 1 1 799 119 69U i ai a6180S 16 57 1819*. 2 110 OVKRZICHT. Frankrijk en ontwapening. Volkenbondsvergadering verkreeg 21 SI in I i 4 'CVfrifc vervolgd.) 1 80 i 16652 3073 121 1 ■I I3(X) 12 40 62 412 78 wrat met mij, r, dan ik ge- of driemaal ir liefdadig*' ird. Daartoe uceerd wor- in een stad RUDOLPH STRATZ uit het Duitsch door Mevrouw A. E. NUUS-POSTHUMUS. 2 - aar plotseling haar broer. voet op een oor de herin- lierbare afge nas vreeseljjk. als hij stierf m over? Een i schaaktafel! stond de thee nzoomden het t zilver glin- nsche kopjes. ■la werd rood voelde, maar 11 des te hel- jonge vrouw. aagd niet te niet zou heb- id bood, Kar- i en levendig wen. aikele onder- dat Karla i toonen. Wel jonge kennis ekte ze sma- aanmatiging. goede boeken empel op een n. Karla had 76 T 47 65 73 98 502 J 24 79 112 13 32 49 71 78 1 120 101 .11 351 51 1 80 1 54 )44 29 44 93 205u0 6Ï 7ti zelfs op het hyp— Bever de commissi zonderling, dat vaorstelde in het L I 29 i 361 87 10331 50 95 16716 57 1 16818 57 94 14004 16964 19331 93 47 17007 19417 86 28 89 58 17163 19514 82 37 an het doet mij een groot genoegen deze adhae- rie vol vertrouwen en 1 kunnen verleenen. Frankrijk is het ■Ü!±2,=I.I.L.. I. J L1J1LU1.LI .1 BMI jets of aan organisaties, die volkomen weerloa» zouden zijn zich te verzetten tegen schending van de z.g. moreel, waarborgen, die de dictators van Moskou wel zoo genadig zijn geweest te ven. schaffen." t De Temp, bestrijdt het standpunt van Nan» sen om ondanks alles toch de hulpverleenlng t< doen doorgaan en betoogt, dat men een zwart verantwocwdelijkheid op zich zou neme» als men niet alle mogelijke voorzorgsmaatregel len trof alvorens een nauwkeurig omschrevea j te nemen. „Het is logisch aldus het blad dat de Volkenbond, die niet over particuliere hulp* Lhet veld heeft willen ruime» voor de aanstaande conferentie te Brussel Dei» conferentie alleen zal nuttige besluiten kunne» nemen, niet alleen uit het oogpunt van practk ache hulpverlening, maar ook ten annalen va» de aan te wenden financieele middelen, omdat ze zich met de vertegenwoordigde staten ia verbinding zal stellen na mededeeling van da genomen besluiten. Hoe deze actie der mogend» heden alle gewenschte waarborgen zal kunne» verkrijgen, gegeven de houding der Sovjets e» in welke mate ze zich zal kunnen combineere» met het georganiseerde particuliere initiatief -4 dat zullen de beraadslagingen te Brussel onge* twijfeld uitmaken, doch dit is zeker, dat de Vol kenbond van haar verantwoordelijkheid van nu af volkomen ontheven is, omdat tal van afga* 13 t» 80 1 93 19100 48 83 90 92 19274 77 82 87 Westersche mogendheden, welke men ten on rechte het plan toeschrijft om door dit middel het Bolsjewistisch bewind te bestrijden, maar in het feit, dat de Sovjet-regeering, de groote schuldige voor de ramp die thans het Russi sche volk verplettert, de middelen erin zou kun nen vinden om haar macht en haar monster- die gedurende drie jaar -r-_!usland heeft uitgeput en de grondslagen zijner sociale en economische organisatie vonuetigd, te versterken. „Van den eersten dag afaan heeft het probleem Beslissing Al te veel argumenteering van eigen opinie, ferraadt eigen twijfel aan haar juist heid. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per poet per kwartaal S.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA* bij onze agenten en loopers, den boekhandel en do postkantoren. Onze bureaux rijn dagelijks geopend van 9—8 uur.; Administratie Tel Int. 82; Redactie TeL 645. GOUDSCHE COURANT. Het hietboven geresumeerde artikel van de Temps moge in nog zoovele opzichten ad rei» zijn, het neemt niet weg dat m.t al dit ondent Unge geplukhaar, gevolgd door nieuw gec<w fereer, de noodlijdende bevolking van Ruslnnf bitter weinig wordt geholpen. Dat dit ook in Genève is gevoeld, ondanks het standpunt va» Motta, ondanks de anli-Bohjewistische donder* rede van den Serviër Spalaikovitsj, blijkt ee» o.m. uit een correspondentie die wij In het Hbld. van hedenmorgen aantroffen, waarvan wij als tegenwicht tegen het Tempsartikd hieronder iets laten volgen. gen, die ze vertegenwoordigen, op het oogen* blik geen credieten ten bate van Rusland kunnen uittrekken." practische besluiten de aanstaande conferentie te Brussel zal kunnen nemen, indien de Bolsje wisten hardnekkig aan het internationale comité blijven weigeren een voorafgaand onderzoek in te stellen, zoomede met eigen krachten op de verdeel ing der goederen toezicht te houden. „Onder d»ze omstandigheden is da Volken bondsvergadering het debat aangevangen over het voorstel van Nansen, strekkende om van de regeeringen de noodlge credieten te verkrij gen voor de uitvoering van zijn plan tot hulp verlening, dat was gebaseerd op een ontwerp overeenkomst door hem met de Sovjet gesloten. Reeds in de commissie voor buitenlandsche aangelegenheden van de Volkenbondsvergade ring had de heer Motto, die belast was om voor de sub-commissie rapport uit te brengen, opge merkt dat, indien de Sovjet-regeering werkelijk over belangrijke voorraden beschikt, het ge rechtvaardigd zou zijn dat ze deze in de eerste plaats besteedde voor den aankoop van levenv middelen. Het is dan ook zeer d*‘ men belangrijke credieten wil vragen aan de regeeringen der beschaafde landen men acht in totaal honderd 4 honderd vijftig millloen gulden noodig terwijl de bolsjewisten zelve voortgaan met aanzienlijke sommen voor hun propaganda uit te geven. Het goud dat ze ge stolen hebben, de rijkdommen waarvan ze de Russische bezitters en industrieelen cynisch hebben beroofd ze bedienen zich ervan ten einde te trachten hun dwazen droom te verwe zenlijken van een communistische universeel, revolutie; terwijl dezelfde, zoogenaamde kapita listische regeeringen, welke ze met alle middelen trachten te bestrijden en te verwoesten, zouden worden geïnviteerd credieten te verschaffen de zonder eenig recht van contröle, aan de Sov- wie anders, dan voor Jou? Zij werken aan je balsleep, aan je badreis, aan je bruidschat „Sinds dien tijd begon ik te denken, hoe on* gepast dit voor een jong meisje ook moge zijn. Eerst dacht ik na over het lot van de arm» vrouwen achter de ramen. Er valt niet aan t« twijfelen zij werken te veel I En weer is er gee» twijfel mogelijk: Wij werken te weinig I De an*' deren kwelt de armoede ons de verveling! Zie je daar heb je de twee polen der vroo* wenquaestie, waarin jij, zooals de meeste man* nen, waarschijnlijk niet anders ziet dan een men* gelmoes van fietypantalons, blauwkousvergade ringen, met bonte studentenmutsen en ik we«t niet wat nog meer. „Sinds dien tijd peinsde ik over de fabriek! De fabriek en ik beboeren bij elkander dat was duidelijk 1 Hier de fabriek daar ik 1 Opj beiden hlejd natuurlijk papa toezicht, en nl» hij er eenmaal niet meer zou zijn, een ander» man mijn man I De man, die mij, met d» fabriek, zou overnemen. Papa hield mij dage* lijks voor, dat ik moest trouwen, en dat begreep ik ook. Zoo deden allen en niet allen ware» daarbij in zoon schitterende positie als ik. Wanl ik had de keus. Ik was immers een goede ?artffe Een zeer goede partij zelfs. „En zij kwamen, al de trotsche helden I O, di< huwelijksmarkt, waartoe eigenlijk onze geheel» gezellige omgang vernederd b! Nog word i» woedend, als ik daaraan denk! Welk een edel» wedstrijd om het goudvischje! Welk een gloei» ende belangstelling naar den gelukkige, die d» bruid, of laat ofts maar eerlijk zeggen de 1M briek, zou veroveren. traag, met een zeker welwillend geeuwen, wan neer het gesprek loopt over kunst, literatuur en dergelijke dingen, die niet op de effecten- lijst staan kort aangeboden met de rqannen, tegen de vrouwen uit de hoogte, of, als zij het geluk hebben, je te behagen, vol toegeef lijke, deelnemende nieuwsgierigheid alsof 't kinderen zijn, die aan je voeten spelen en daarbij je inwendige mensch voortgestuwd door energie, als door 'n stoommachine, die voortdurend stampt en triltMeer geld, meer geld, nog veel meer geld 1 o ja ik ken j'e, beste vriend maar zooals ik reeds zeide, jij kent mij niet, en deze brief zal je op de hoogte brengen over mij. Dat ben ik je verschuldigd. „Vat dus moed en stel je voor, dat je Erna Bauerfeind heet en een meisje bent, mooi, rijk, van goede familie, «ven in de twintig, dat gis teren laat van het bal is thuisgekomen en nu vermoeid en reeuwend, met een vreemde leeg te in hoofd en hart, voor een raam staat, om naar het grauwe winterlandschap te staren. Ver scheidene ramen van mijn ouderlijk hub zagen op het fnbrieksplein uit, want papa kon er maar niet toe besluiten, om, zooals zoovelen doen, een eind van zijn geliefde fabriek te wonen. En in die fabriek zag ik lange rijen gezichten, die zich over iets heen bogen, vele handen, die aan iets werkten, en het was doodstil. Alleen de drijf- wielen in de verte gonsden zacht. Het waren meestal vrouwen en meisjes, bijna aiym bleek en min of meer verstompt velen voor den tijd vei welkt, verscheidenen ziekelijk- En ra elk bal zaten daar ginds die stille, werkzame rijen, die het hoofd niet ophieven, eer 's avonds de fabrieksbel luidde. En dat gezicht hinderd. mij, waarom, wist ik zelf niet en onwillekeu rig vroeg ik mij op zekeren dag af„Voor wie werken eigenlijk al die vrouwen en T „En met schrik gaf ik hel •nwroo»’*Voor held niet misbruikt, al was het alleen maar in zijn eigen belang. ,4e vindt dat natuurlijk „hoogst ongepast". Evenals de meeste mannen, heb je nooit ernstig over de vrouwenquaestie nagedachtje hebt ons eenvoudig zoo genomen, als wij in dezen tijd nu eenmaal zijn door jullie 1 En daarom wil het er niet bij je in, dat het veel zedelijker en verstandiger is, den avond met een goed boek bij de studeerlamp door te brengen, dan in de balzaal, verhit en hijgend, toet laag uitge sneden japon en golvenden sleep uit de armen, van den eenen vreemden heer in die van den anderen te vliegen, zooals ik de laatste winters deed als de gevierde balkoningin. „IkZi/noest even opstaan om de koele blondine uit haar schoone examendroomen te wekken. Een soort van bandiet uit de Abruzzen, met oogen als vuurbollen en blauwzwarten snor, klopte aan haar deur, blijkbaar om zich verder te bekwamen in het Duitsch, en zij is nog ge heel slaapdronken naar hem toegegaan. Zij geeft alleen les aan eenige heeren te gelijk daar wij gelijkvloers wonen, kan ieder voorbij ganger in de kamer kijken, en bovendien zit onze huisjuffrouw, de brave juffrouw Schwem- er voortdurend in een hoek bij te breien, als de getrouwe Eckart der goede zeden. „Maar ter zake 1 Stel je nu eens voor, beste John Henry, dat je een meisje bent I Doe er eens je best voor, zoover dat voor een door de zon verlSanden, geweldigen selfmademan uit ShanghtW mogeljjk is. Gemakkelijk zal het niet gaan, want je bent eigenlijk het meest manne lijke in goed en kwaad, dat men zich kan voor stellen dat is de reden waarom je mij dade lijk zoo goed beviel een be?tje ruw, met een eeuwigen spottenden glimlach, bij den arbeid koortsachtig werkzaam, e» later wanhonig „Het moge dan geen „koude onverschillig* heid of absolute onthouding" zijn zoo wordt in bedoelde correspondentie gezegd het i« toch uiterst koel en weinig doeltreffend som» rpocritische af wat Motta of da» nissie, namens welke hij sprak, t belang van Rusland te doen. Lord Robert Cecil diende daarop eenige aan» vullingen in, die het kille wat wegnamen en da mogelijkheid voor den Raad openlieten om zoo noodig alsnog een meer actieve rol te gaan spelen. Geen wonder dat Nansen die zéér ont* moedigd moet zijn van een diepe teleur stelling sprak. Nansen is niet iemand dia zich door bijna overdreven lofuitingen en lang durig handgeklap van de wijs laat brengen, hj| wil daden, gelijk hij zelf „doden" toont. Wat ik reed» van zijn zonder bureaucratische romp» slomp opgezette actie vernam, is bewonderen», waardig. Het doel van Nansen's tusochenkomst was» samenwerking tusschen de regeeringen te ver* ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (bahooranda tot den besorgkring)» 15 ragela 1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring» 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. I.iefdadighekls-advertenticn de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEEUNGENi 1-4 regel» ƒ2.06, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bU contract tot zeer gereduceer- den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaatsing aan het Bureau zfjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. selachtig en medelijdend glimlacht, wanneer zij verstandig mensch man of vrouw zijn vrij de jonge studenten met hun gekleurde petten h*,'l op het hoofd en de versche litteekens op hun kindergezicht langs de straat ziet slenteren. „Dat is dus de koele blondine, of beter ge zegd, de cand. phil. Meta Wiggers, die tusschen twee haakjes reeds vast slaapt, en naar de strenge uitdrukking van haar gelaat, van haar aanstaand staatsexamen droomt. Niets voor jou f Zij zou jou te blond en al te slank en te scherp en vooral te weinig hartstochtelijk zijn zij heeft ongevert- zooveel zuidelijk vuur in de aderen als een watersalamander toch kan zij er soms wel aardig uitzien, ondanks het af schuwelijke lorgnet, dat zij om haar kortzich tigheid niet missen kan. Zij bezit geen groschen. Wat zij voor haar onderhoud noodig heeft, ver dient zij zelf. Als zij doodop thuiskomt van haar colleges, geeft zij taallessen eiken dag twee, drie uur achter elkander, en dan neemt zij haar boeken weer op. Is dat een leven 1 Maar zij is altijd even kalm en tevreden en bij haar vergeleken vind ik mijzelf zeer misdadig met zooveel geld. pluist om haar ben ik naar Heidelberg ge gaan, want zij is de eenige studeerende vrouw, die ik ken, en ik moest bij mij eerste schreden in het onbekende land der mannen toch bij Inelmann, iemand hulp en raad zoeken. Zij heeft mij een gemeubileerde kamer naast de hare bezorgd een echt, gezellig studentenhokje aan den anderen kant woont een vrouwelijke tandarts, met wie zij ook bekend is en zoo zullen wij als drie vrije vrouwen eendrachtig samen wo nen, gemeenschappelijk eten laten halen en als goede kameraden leven. Al den nutteloozen bal last, als kamenier, baltoiletten enz., waaraan ik thuis gewoon was, heb ik natuurlijk achterge- .„v,...,. laten. Ik zou er hier niets dan last van hebben. Hat i» aJ veel, ab t* at» enkabn kaer raadk Hier wil fk vrij «jn en je laten zien, dat een 50 14586 54 22 11 98 17303 23 12 14674 32 65 14 86 43 66 69 14706 66 75 24 14812 17410 83 68 b2 17539 19704 03 79 43 82 1114922 46 19811 44 63 17648 15 «Dit was dus de theorie, de inleiding van mijn brief. Nu komt de praktijk. Namelijk het bijzon- idere geva1, dat jou en mij aangaat. „Ik zal je allereerst vertellen, waarom ik juist «aar Heidelberg gegaan ben. Omdat de aanlei ding daartoe zooeven bij mij in de kamer is ge komen en op de kanapee zit te geeuwen, en, «laar zij vermoeid is van het stenografeeren, bezig is, in slaap te vallen, en er met de oogen dicht nog koeler en blonder uitziet dan anders. Ik noem haar namelijk de koele blondine. Zij bnponeert mij geweldig, meer dan alle mannen. Eigenlijk heeft zij veel weg van een man, die rich in een vrouwelijk lichaam vertoont En waarbij komt nog, dat zij van de mannen zoo fn het geheel geen notitie neemt. Zij haat hen riet, zij vreest hen niet, zij veracht hen niet **cen, de mannen bestaan eenvoudig niet voor baar zij beschouwt ze ab een onaangenaam ftntuurverschijnsel, dat men nu eenmaal bij el- ben voetstap in de wereld ontmoet en waarop h»t beat doet, zoo weinig mogelijk te let- sted, hetwelk men ons ^verschuldigd is, zeker- l heid. Wij verlangen dezelfde veiligheid, die alle 1 volken met reoht eischen. Ik mag eraan her inneren dat ze ons in de vredesverdragen werd toegezegd en daarom beschouwen wij de loyale en volledige nakoming der verdragen als een der voornaamste grondslagen voor het volken- bondsverdrag. Ik moet zeggen, dat wij die veiligheid op het oogenblik, waarin ik spreek, nog niet als vol doende beschouwen. Wij voelen dat ze sinds vroeger is verbeterd. Maar we willen ze nóg beter hebben. De materieele ontwapening van Duitsch- i woordig verouderd en land wordt voortgezet en de inlevering der leuze van Frankrijk zal in de toekomst dezelfde Wapens is bijna ten einde gebracht, doch ook de zijn als die van den VolkenbondSi vis pacem. Onmogelijkheid tot nieuwe bewapening moet para pacem (wanneer gij den vrede wilt, bereidt "^•4, want het zou ons weinig U tot den vrede). Duitschland 100 kanonnen inle- Aan het op deze rede volgende debat werd ver een kilo kruit wegslinge- o. a. deelgenomen door Fisher (Engeland), die zich onder dit aspect voorgedaan, want toen de Opperste Raad een internationaal hulp- comité had voorgemeld, weigerde de Sovjetregee- bronnen beschikt, ring met nadruk iedere hulpverleenlng door dit comité; ze weigerde een voorafgaand onderzoek naar de hulpbronnen en de werkelijke behoeften van het Russische volk, ze weigerde zelfs alle waarborgen te geven voor een behoorlijke ver- deeling der goederen. Toen dit internationale hulpcomité, dat duidelijk wilde doen uitkomen dat het geen enkel politiek doel beoogde, be sloot zijn werkzaamheid uit te breiden en een beroep te doen op zeven en twintig staten, waaronder ook Duitschland en andere vroegere vijandelijke landen, teneinde deze te doen deel nemen aan de tegen 6 October aj. te Brussel belegde conferentie inzake den hongersnood, deed de Russische regeering aan het kabinet te Londen een nieuwe nota toekomen, waarin niet ’-—r7 rr”” anders werd bevestigd dan hetgeen Tsjitsjerin aan Noulens had medegedeeld. Sindsdien h er in de houding van de Sovjet geen enkele ver- Eeo aangename oplos* nchtige overheersching, Mada werking by Hoeat Heeechheie, Keelpijn hebben de b 4424 instemming betuigde met Noblemaire’s woor den; Fisher was overtuigd dat de vreedzame gevoelens waarvan Noblemaire sprak, niet slechts aan ééne zijde v»n den Rijn bestaan. De resolutie, zoomed» het voorstel Schanzer werden éénstemmig aangenomen. Daarbij wordt allereerst verlangd, het voortbestaan der uit economen en finandeel-deskundige staatslieden, benevens politici en militaire deskundigen, be staande gemengd» commissie voor de ontwape- andering gekomen en men vraagt zich af welk» ring. Deze gemengde commissie zal een syste matisch plan voor d» beperking der ontwape ning indienen, zoo mogelijk nog voor de vol gende Volkenbondsvergadering. Verder zal de raad van den Volkenbond wor den uitgenoodigd de leden en de niet-leden uit te noodigen tot deelnanne aan een zoo spoedig mogelijk bijeen te rdSpen internationale confe rentie betreffende de particuliere wapenfabricage en den handel in wapenen. De Volkenbend e» Rusland. De vraag, hoe hulp te bieden aan de uitge hongerde bevolking van Rusland, is het onder werp geweest van een uitvoerig debat in de vergadering van den Volkenbond. Dit debat was ongetwijfeld een noodzakelijkheid: noodzakelijk om ieder misverstand te voorkomen naar aan leiding van een vraagstuk, waarbij gevoels argumenten gemakkelijk de publieke opinie in verwarring brengen en iedere geïmproviseerde oplossing tot de ergste misrekening aanleiding zou kunnen geven. Er zal wei niemand ter we reld zijn die niet oprecht hulp wenscht te zien gebracht aan de door hongersnood geteisterde Russische bevolking. Maar juist daarom is het van het grootste belang, dat de geboden hulp de geteisterde streken bereikt, dat ze kan wor den georganiseerd op de meest doeltreffende wijze en dat de gezonden goederen onder géén beding kunnen worden onttrokken aan hurihe bestemming ten voordeele van de legers en de bureaucratie van het Sovjet-bewind. „Het werkelijke gevaar" aldus de Temps „eener poltieke exploitatie van de algemeene liefdadigheid jegens de noodlijdende Russische bevolking bestaat niet in de fantasie van (eigen celd 1192 13546 1577.) 17 t-, 1238 63 74 1... 1500 73 1853 BölSW.nü, 2049 13673 16121 75 13789 81 13825 16133 2155 14019 16218 |E(ÈU 2374 14107 16358 18744 2423 38 16446 htW 54 73 16602 lü(X6 2619 14315 28 VJlzi 2782 78 30 jj 2884 144 1 37 19298 2971 14530 1681919311 1006 14608 35 19488 62 71 65 19633 1108 14768 85 37 23 14951 169«8 1%39 50 15020 17043 47 1221 50 17135 20176 54 51 73 20368 97 17238 2U4t<6 15416 17345 90 45 64 20621 58 91 yz 86 175! 4 20'2') 15656 17613 1,^3 80 15086 17731 91 tó 15104 17803 19902 M 17 93 37 W 34 17923 8915200 25 29 15345 I821f 6 154„ >7 1552? 8 33 39 3 44 4 51 9 63 7 J5615 2 - 37 38 64 -8U 90 20064 .3194 69 •5345 18216 73 54 69 20134 *5438 95 5U 15522 18341 84 4 55 93l 60 20212 61 96. 63 20337 15615 11204 57 31 B3 73 93 18504 15731 261 3Ö 84 - 52 lu 1 16030 43 20735 4 34 64 208j8 i 37 18739 116fou U:-' i 53 12798'”' 2, *69?i^2 2 9; ren, wanneer het tegelijkertijd een kanon ver vaardigt dat 16 K.M. ver 100 K.G. moderne springstof wegslingert. Daarom hechten wij groote waarde aan de controle door de tegen woordig bestaande commissie van toezicht, op grond van art. 218 van het verdrag van Ver sailles. I Maar de materieele ontwapening betee- kent niets wanneer ze niet gepaard gaat aan De Znterdagmiddafr gehouden eitting ven de «n moreelo ontwapenmg. Van ganacher IVoItenbonènrergadering verkreeg een buiten- We en uit volle overtuiging kan ik leggen dat gewone beteekenis door een rede, welke de 2 ontwapening in Frankrijk een feit ia. Br fa Frensdre afgevaardigde Noblemaire heeft ge- niet één Frenachman die niet met verlangen het houden over de ontwapeningskwestie, eene rede oogenblik verwacht, waar Frankrijk nog uit dui- dfe met gespannen aandacht door allo aanwezi- "end wonden bloedt, dat hij trijn wapenrusting Ben werd aangehoord en door haar welspre- st“k ’»or stuk kan afleggen. Bij ons nog meer fendheid grooten indruk maakte. *n dders fa de geestesgesteldheid van den Noblemaire dan zeide ongeveer het volgende t mensch na den oorlog een geheel andere dan Jk geef nomens de Fransche gedelegeerden vroeger en ik zog het nogmaals met absolute Instemming te kennen met de voorstellen der zekerheid dat ik de waarheid sprak met te ver- «mmmissie en in het bizonder ook met de be- klaren dat bij ons in Frankrijk de moreele ont- •poediging welke de resolutie Schanzer verlangt wapening een feit fa. Wear in Duitschland Van Duitschland weten zonder voorbehoud te niet ®f deze onvermijdelijke ontwapening aar- J53 13415 162.5C 1 58 56 vblti', 77 16306 13506 51 7/ 44 64 19009 67 I647J 12 76 80 13 78 81 97 16500 13603 69 13717 99 16631 13800 41 1 61 13922 51 1 77 79 14004 40 70: 86 14183 w 14227 17163 19514 14307 82 37 »9 30 91 39 35 14447 93 82 12 52 17224 84 4 67 45 19617 C/' 14586 54 98J 7303 14674 86 schokkende tragedie om“ volledig plan <i®t Baar afloop de vrede van Europa af- aan- hangt. Er is in Duitschlnd een tweegevecht be- i gonnen tuschen den oorlogszuchtigen revanche- ffeest en de vreedzame neitrintr tot arbeiden. welke hier zullen kunnen worden gegeven, doch «n essenueeie voorwaarae zou woraen ge- - - vormd door de handhaving van de bij het volken- tusschen schreeuwers om wraak en democraten bondsvedrag aanvaarde verplichtingen der ver-en daarom kunnen we onze veiligheid, welke de schillende leden tot onderling toezicht op el- veiligheid van geheel Europa is, eerst als een kaars bewapening. Maar met goeden wil der 11 -» - - verschillende staten kunnen deze moeilijkheden worden overwonnen, en in Frankrijk gelooft men aan den goeden wil der andere leden. Waarom zou het dan bij wederzijdschen goe den wil onmogelijk zijn dat aan de zijde van vrij en vreedzaam Frankrijk een vrij en vreu. zaam Duitschland leeft? naar geest en hart zich heeft voltrokken. Wij er niet alleen mee eens alle weten van veel verzet waarop ze stuit. Wij aansporingen tot ontwapening te aanvaarden, z*en hoe zich van den eenen kant van Duitsch- IJ-. Lland tot den anderen eene S-V ,u “L' J'* wil ook nog véél verder gaan, zoo ver als maar afspeelt. Wij zijn ademlooze toeschouwers •enigszins mogelijk is, en zal een “7 “7 tot beperking der bewapening bereidwillig aan- hangt. Er is in Duitschlnd een tweegevecht be- vaarden. j jonnen tuschen den oorlogszuchtigen revanche- Een essentieele voorwanrde zou worden ge- ST«est en de vreedzame neiging tot arbeiden, en daarom kunnen volledige vrijheid beschouwen, zooals ze voor ons voor Europa zijn moet, op den dag dat de Duitsche republiek zich zal verheugen in vast gewortelde democratische instellingen en in haar midden de definitieve triomf van het ideaal van saui gerechtigheid, waardigheid en vrijheid, zich zal ee<J-*hebben voltrokken die ook de Idealen van den zaam Munscmana leen j Volkenbond zijn. Maar over het woord „vreedzaam" moeten we I Het verwijt van militairisme dat men tot tot overeenstemming komen. Ons pacifisme is Frankrijk richt, wijs fk af als zeer «ngerecht- nfet doof voor het oorlogsgeschreeuw dat uitvaardigd en als een tastbare leugen, h hét verschillende deelen der wereld tot ons komt.1 dan onze schuld als de omstandigheden dwingen, Het is niet blind voor de branden die steeds biina alleen in de heele wereld de gendarmes nog aan alle vier de windstreken oplaaien. Wij van het vredesverdrag te zijn beschouwen een overdreven pacifisme als het^Gij wilt mijne opwinding verontschuldigen, grootste oorlogsgevaar, omdat het blind is voor maar ik zie in een waas voor mij al de dierbare alle realiteiten en gevaren van het heden. I schaduwen der jonge menschen, die ik gedood Wij wenschen voor het noodzakelijke her-en die ik, gehoorzamende aan den gruwe- ed, hetwelk men ons verschuldigd is. zeker- j lijken militairen plicht, dooden liet. Ik wil dit niet meer zien en ik wil dit niet meer doen en er is geen mensch in Frankrijk, die den oorlog heeft meegemaakt, die niet den vasten en heiligen wensch koestert. (Stormachtige bijvalsbetuigingen). En in dezen geest zullen wij hier en elders met U allen sa menwerken, met dezen geest bezield gaat Frank rijk ook naar Washington. Zeker bergt de wijs heid der volken groote schatten in zich, doch de oude spreuk Si vis pacem welks ver dere gedeelte ik niet eens citeeren wil, is tegen- woordig verouderd en niet te gebruiken. De de inlevering der leuze van Wapens is bijna ten einde gebracht, doch ook de zijn als die worden gecreëerd, baten, wanneer D,*!‘ Verde die 7 K.M. weinig U tot den vrede).

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1