akeroi
De roman van een studente,
door
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOÖR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
KERK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dinsdag 4 October 1921.
•v
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
Dit nnm«r butaat alt tvaa bladen
Ingezonden mededeel|ngen.
BUITENLAND.
i
FEUILLETON.
We. 14742
60* Jaargang
H
DG;FST*.
lerslen o
G MUL»,
tober 1
186
217
1 1
799
119
69U
i ai
a6180S
16 57 1819*.
2
110
OVKRZICHT.
Frankrijk en ontwapening.
Volkenbondsvergadering verkreeg
21
SI
in
I
i
4
'CVfrifc
vervolgd.)
1 80 i
16652
3073
121 1
■I
I3(X)
12
40
62
412
78
wrat met mij,
r, dan ik ge-
of driemaal
ir liefdadig*'
ird. Daartoe
uceerd wor-
in een stad
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Mevrouw A. E. NUUS-POSTHUMUS.
2 -
aar plotseling
haar broer.
voet op een
oor de herin-
lierbare afge
nas vreeseljjk.
als hij stierf
m over? Een
i schaaktafel!
stond de thee
nzoomden het
t zilver glin-
nsche kopjes.
■la werd rood
voelde, maar
11 des te hel-
jonge vrouw.
aagd niet te
niet zou heb-
id bood, Kar-
i en levendig
wen.
aikele onder-
dat Karla
i toonen. Wel
jonge kennis
ekte ze sma-
aanmatiging.
goede boeken
empel op een
n. Karla had
76
T
47
65
73
98
502
J
24
79
112
13
32
49
71
78 1
120
101
.11
351
51 1
80 1
54
)44
29
44
93
205u0
6Ï
7ti
zelfs op het hyp—
Bever de commissi
zonderling, dat vaorstelde in het L
I 29
i 361
87
10331
50
95
16716
57 1
16818
57
94
14004 16964 19331
93 47
17007 19417
86 28
89 58
17163 19514
82 37
an het doet mij een groot genoegen deze adhae-
rie vol vertrouwen en 1
kunnen verleenen.
Frankrijk is het
■Ü!±2,=I.I.L.. I. J L1J1LU1.LI .1 BMI
jets of aan organisaties, die volkomen weerloa»
zouden zijn zich te verzetten tegen schending
van de z.g. moreel, waarborgen, die de dictators
van Moskou wel zoo genadig zijn geweest te ven.
schaffen." t
De Temp, bestrijdt het standpunt van Nan»
sen om ondanks alles toch de hulpverleenlng t<
doen doorgaan en betoogt, dat men een zwart
verantwocwdelijkheid op zich zou neme»
als men niet alle mogelijke voorzorgsmaatregel
len trof alvorens een nauwkeurig omschrevea
j te nemen.
„Het is logisch aldus het blad dat de
Volkenbond, die niet over particuliere hulp*
Lhet veld heeft willen ruime»
voor de aanstaande conferentie te Brussel Dei»
conferentie alleen zal nuttige besluiten kunne»
nemen, niet alleen uit het oogpunt van practk
ache hulpverlening, maar ook ten annalen va»
de aan te wenden financieele middelen, omdat
ze zich met de vertegenwoordigde staten ia
verbinding zal stellen na mededeeling van da
genomen besluiten. Hoe deze actie der mogend»
heden alle gewenschte waarborgen zal kunne»
verkrijgen, gegeven de houding der Sovjets e»
in welke mate ze zich zal kunnen combineere»
met het georganiseerde particuliere initiatief -4
dat zullen de beraadslagingen te Brussel onge*
twijfeld uitmaken, doch dit is zeker, dat de Vol
kenbond van haar verantwoordelijkheid van nu
af volkomen ontheven is, omdat tal van afga*
13
t»
80
1 93
19100
48
83
90
92
19274
77
82
87
Westersche mogendheden, welke men ten on
rechte het plan toeschrijft om door dit middel
het Bolsjewistisch bewind te bestrijden, maar in
het feit, dat de Sovjet-regeering, de groote
schuldige voor de ramp die thans het Russi
sche volk verplettert, de middelen erin zou kun
nen vinden om haar macht en haar monster-
die gedurende drie jaar
-r-_!usland heeft uitgeput en
de grondslagen zijner sociale en economische
organisatie vonuetigd, te versterken.
„Van den eersten dag afaan heeft het probleem Beslissing
Al te veel argumenteering van eigen
opinie, ferraadt eigen twijfel aan haar juist
heid.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal S.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA*
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en do postkantoren.
Onze bureaux rijn dagelijks geopend van 9—8 uur.; Administratie Tel Int. 82;
Redactie TeL 645.
GOUDSCHE COURANT.
Het hietboven geresumeerde artikel van de
Temps moge in nog zoovele opzichten ad rei»
zijn, het neemt niet weg dat m.t al dit ondent
Unge geplukhaar, gevolgd door nieuw gec<w
fereer, de noodlijdende bevolking van Ruslnnf
bitter weinig wordt geholpen. Dat dit ook in
Genève is gevoeld, ondanks het standpunt va»
Motta, ondanks de anli-Bohjewistische donder*
rede van den Serviër Spalaikovitsj, blijkt ee»
o.m. uit een correspondentie die wij In het
Hbld. van hedenmorgen aantroffen, waarvan
wij als tegenwicht tegen het Tempsartikd
hieronder iets laten volgen.
gen, die ze vertegenwoordigen, op het oogen*
blik geen credieten ten bate van Rusland kunnen
uittrekken."
practische besluiten de aanstaande conferentie
te Brussel zal kunnen nemen, indien de Bolsje
wisten hardnekkig aan het internationale comité
blijven weigeren een voorafgaand onderzoek in
te stellen, zoomede met eigen krachten op de
verdeel ing der goederen toezicht te houden.
„Onder d»ze omstandigheden is da Volken
bondsvergadering het debat aangevangen over
het voorstel van Nansen, strekkende om van de
regeeringen de noodlge credieten te verkrij
gen voor de uitvoering van zijn plan tot hulp
verlening, dat was gebaseerd op een ontwerp
overeenkomst door hem met de Sovjet gesloten.
Reeds in de commissie voor buitenlandsche
aangelegenheden van de Volkenbondsvergade
ring had de heer Motto, die belast was om voor
de sub-commissie rapport uit te brengen, opge
merkt dat, indien de Sovjet-regeering werkelijk
over belangrijke voorraden beschikt, het ge
rechtvaardigd zou zijn dat ze deze in de eerste
plaats besteedde voor den aankoop van levenv
middelen. Het is dan ook zeer d*‘
men belangrijke credieten wil vragen aan de
regeeringen der beschaafde landen men acht
in totaal honderd 4 honderd vijftig millloen
gulden noodig terwijl de bolsjewisten zelve
voortgaan met aanzienlijke sommen voor hun
propaganda uit te geven. Het goud dat ze ge
stolen hebben, de rijkdommen waarvan ze de
Russische bezitters en industrieelen cynisch
hebben beroofd ze bedienen zich ervan ten
einde te trachten hun dwazen droom te verwe
zenlijken van een communistische universeel,
revolutie; terwijl dezelfde, zoogenaamde kapita
listische regeeringen, welke ze met alle middelen
trachten te bestrijden en te verwoesten, zouden
worden geïnviteerd credieten te verschaffen
de zonder eenig recht van contröle, aan de Sov-
wie anders, dan voor Jou? Zij werken aan je
balsleep, aan je badreis, aan je bruidschat
„Sinds dien tijd begon ik te denken, hoe on*
gepast dit voor een jong meisje ook moge zijn.
Eerst dacht ik na over het lot van de arm»
vrouwen achter de ramen. Er valt niet aan t«
twijfelen zij werken te veel I En weer is er gee»
twijfel mogelijk: Wij werken te weinig I De an*'
deren kwelt de armoede ons de verveling!
Zie je daar heb je de twee polen der vroo*
wenquaestie, waarin jij, zooals de meeste man*
nen, waarschijnlijk niet anders ziet dan een men*
gelmoes van fietypantalons, blauwkousvergade
ringen, met bonte studentenmutsen en ik we«t
niet wat nog meer.
„Sinds dien tijd peinsde ik over de fabriek!
De fabriek en ik beboeren bij elkander dat
was duidelijk 1 Hier de fabriek daar ik 1 Opj
beiden hlejd natuurlijk papa toezicht, en nl»
hij er eenmaal niet meer zou zijn, een ander»
man mijn man I De man, die mij, met d»
fabriek, zou overnemen. Papa hield mij dage*
lijks voor, dat ik moest trouwen, en dat begreep
ik ook. Zoo deden allen en niet allen ware»
daarbij in zoon schitterende positie als ik. Wanl
ik had de keus. Ik was immers een goede ?artffe
Een zeer goede partij zelfs.
„En zij kwamen, al de trotsche helden I O, di<
huwelijksmarkt, waartoe eigenlijk onze geheel»
gezellige omgang vernederd b! Nog word i»
woedend, als ik daaraan denk! Welk een edel»
wedstrijd om het goudvischje! Welk een gloei»
ende belangstelling naar den gelukkige, die d»
bruid, of laat ofts maar eerlijk zeggen de 1M
briek, zou veroveren.
traag, met een zeker welwillend geeuwen, wan
neer het gesprek loopt over kunst, literatuur
en dergelijke dingen, die niet op de effecten-
lijst staan kort aangeboden met de rqannen,
tegen de vrouwen uit de hoogte, of, als zij het
geluk hebben, je te behagen, vol toegeef lijke,
deelnemende nieuwsgierigheid alsof 't kinderen
zijn, die aan je voeten spelen en daarbij je
inwendige mensch voortgestuwd door energie,
als door 'n stoommachine, die voortdurend
stampt en triltMeer geld, meer geld, nog veel
meer geld 1 o ja ik ken j'e, beste vriend
maar zooals ik reeds zeide, jij kent mij niet, en
deze brief zal je op de hoogte brengen over mij.
Dat ben ik je verschuldigd.
„Vat dus moed en stel je voor, dat je Erna
Bauerfeind heet en een meisje bent, mooi, rijk,
van goede familie, «ven in de twintig, dat gis
teren laat van het bal is thuisgekomen en nu
vermoeid en reeuwend, met een vreemde leeg
te in hoofd en hart, voor een raam staat, om
naar het grauwe winterlandschap te staren. Ver
scheidene ramen van mijn ouderlijk hub zagen
op het fnbrieksplein uit, want papa kon er maar
niet toe besluiten, om, zooals zoovelen doen, een
eind van zijn geliefde fabriek te wonen. En in
die fabriek zag ik lange rijen gezichten, die zich
over iets heen bogen, vele handen, die aan iets
werkten, en het was doodstil. Alleen de drijf-
wielen in de verte gonsden zacht.
Het waren meestal vrouwen en meisjes, bijna
aiym bleek en min of meer verstompt velen voor
den tijd vei welkt, verscheidenen ziekelijk- En
ra elk bal zaten daar ginds die stille, werkzame
rijen, die het hoofd niet ophieven, eer 's avonds
de fabrieksbel luidde. En dat gezicht hinderd.
mij, waarom, wist ik zelf niet en onwillekeu
rig vroeg ik mij op zekeren dag af„Voor wie
werken eigenlijk al die vrouwen en T
„En met schrik gaf ik hel •nwroo»’*Voor
held niet misbruikt, al was het alleen maar in
zijn eigen belang.
,4e vindt dat natuurlijk „hoogst ongepast".
Evenals de meeste mannen, heb je nooit ernstig
over de vrouwenquaestie nagedachtje hebt
ons eenvoudig zoo genomen, als wij in dezen
tijd nu eenmaal zijn door jullie 1 En daarom
wil het er niet bij je in, dat het veel zedelijker
en verstandiger is, den avond met een goed
boek bij de studeerlamp door te brengen, dan
in de balzaal, verhit en hijgend, toet laag uitge
sneden japon en golvenden sleep uit de armen,
van den eenen vreemden heer in die van den
anderen te vliegen, zooals ik de laatste winters
deed als de gevierde balkoningin.
„IkZi/noest even opstaan om de koele blondine
uit haar schoone examendroomen te wekken.
Een soort van bandiet uit de Abruzzen, met
oogen als vuurbollen en blauwzwarten snor,
klopte aan haar deur, blijkbaar om zich verder
te bekwamen in het Duitsch, en zij is nog ge
heel slaapdronken naar hem toegegaan. Zij
geeft alleen les aan eenige heeren te gelijk
daar wij gelijkvloers wonen, kan ieder voorbij
ganger in de kamer kijken, en bovendien zit
onze huisjuffrouw, de brave juffrouw Schwem-
er voortdurend in een hoek bij te
breien, als de getrouwe Eckart der goede zeden.
„Maar ter zake 1 Stel je nu eens voor, beste
John Henry, dat je een meisje bent I Doe er
eens je best voor, zoover dat voor een door de
zon verlSanden, geweldigen selfmademan uit
ShanghtW mogeljjk is. Gemakkelijk zal het niet
gaan, want je bent eigenlijk het meest manne
lijke in goed en kwaad, dat men zich kan voor
stellen dat is de reden waarom je mij dade
lijk zoo goed beviel een be?tje ruw, met een
eeuwigen spottenden glimlach, bij den arbeid
koortsachtig werkzaam, e» later wanhonig
„Het moge dan geen „koude onverschillig*
heid of absolute onthouding" zijn zoo wordt
in bedoelde correspondentie gezegd het i«
toch uiterst koel en weinig doeltreffend som»
rpocritische af wat Motta of da»
nissie, namens welke hij sprak,
t belang van Rusland te doen.
Lord Robert Cecil diende daarop eenige aan»
vullingen in, die het kille wat wegnamen en da
mogelijkheid voor den Raad openlieten om zoo
noodig alsnog een meer actieve rol te gaan
spelen.
Geen wonder dat Nansen die zéér ont*
moedigd moet zijn van een diepe teleur
stelling sprak. Nansen is niet iemand dia
zich door bijna overdreven lofuitingen en lang
durig handgeklap van de wijs laat brengen, hj|
wil daden, gelijk hij zelf „doden" toont. Wat
ik reed» van zijn zonder bureaucratische romp»
slomp opgezette actie vernam, is bewonderen»,
waardig.
Het doel van Nansen's tusochenkomst was»
samenwerking tusschen de regeeringen te ver*
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (bahooranda tot den besorgkring)»
15 ragela 1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring»
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. I.iefdadighekls-advertenticn de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGENi 1-4 regel» ƒ2.06, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bU contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaatsing
aan het Bureau zfjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
selachtig en medelijdend glimlacht, wanneer zij verstandig mensch man of vrouw zijn vrij
de jonge studenten met hun gekleurde petten h*,'l
op het hoofd en de versche litteekens op hun
kindergezicht langs de straat ziet slenteren.
„Dat is dus de koele blondine, of beter ge
zegd, de cand. phil. Meta Wiggers, die tusschen
twee haakjes reeds vast slaapt, en naar de
strenge uitdrukking van haar gelaat, van haar
aanstaand staatsexamen droomt. Niets voor
jou f Zij zou jou te blond en al te slank en te
scherp en vooral te weinig hartstochtelijk zijn
zij heeft ongevert- zooveel zuidelijk vuur in
de aderen als een watersalamander toch kan
zij er soms wel aardig uitzien, ondanks het af
schuwelijke lorgnet, dat zij om haar kortzich
tigheid niet missen kan. Zij bezit geen groschen.
Wat zij voor haar onderhoud noodig heeft, ver
dient zij zelf. Als zij doodop thuiskomt van
haar colleges, geeft zij taallessen eiken dag
twee, drie uur achter elkander, en dan neemt
zij haar boeken weer op. Is dat een leven 1
Maar zij is altijd even kalm en tevreden en bij
haar vergeleken vind ik mijzelf zeer misdadig
met zooveel geld.
pluist om haar ben ik naar Heidelberg ge
gaan, want zij is de eenige studeerende vrouw,
die ik ken, en ik moest bij mij eerste schreden
in het onbekende land der mannen toch bij Inelmann,
iemand hulp en raad zoeken. Zij heeft mij een
gemeubileerde kamer naast de hare bezorgd
een echt, gezellig studentenhokje aan den
anderen kant woont een vrouwelijke tandarts,
met wie zij ook bekend is en zoo zullen wij
als drie vrije vrouwen eendrachtig samen wo
nen, gemeenschappelijk eten laten halen en als
goede kameraden leven. Al den nutteloozen bal
last, als kamenier, baltoiletten enz., waaraan ik
thuis gewoon was, heb ik natuurlijk achterge-
.„v,...,. laten. Ik zou er hier niets dan last van hebben.
Hat i» aJ veel, ab t* at» enkabn kaer raadk Hier wil fk vrij «jn en je laten zien, dat een
50 14586 54 22
11 98 17303 23
12 14674 32 65
14 86 43 66
69 14706 66 75
24 14812 17410 83
68 b2 17539 19704
03 79 43 82
1114922 46 19811
44 63 17648 15
«Dit was dus de theorie, de inleiding van mijn
brief. Nu komt de praktijk. Namelijk het bijzon-
idere geva1, dat jou en mij aangaat.
„Ik zal je allereerst vertellen, waarom ik juist
«aar Heidelberg gegaan ben. Omdat de aanlei
ding daartoe zooeven bij mij in de kamer is ge
komen en op de kanapee zit te geeuwen, en,
«laar zij vermoeid is van het stenografeeren,
bezig is, in slaap te vallen, en er met de oogen
dicht nog koeler en blonder uitziet dan anders.
Ik noem haar namelijk de koele blondine. Zij
bnponeert mij geweldig, meer dan alle mannen.
Eigenlijk heeft zij veel weg van een man, die
rich in een vrouwelijk lichaam vertoont En
waarbij komt nog, dat zij van de mannen zoo
fn het geheel geen notitie neemt. Zij haat hen
riet, zij vreest hen niet, zij veracht hen niet
**cen, de mannen bestaan eenvoudig niet voor
baar zij beschouwt ze ab een onaangenaam
ftntuurverschijnsel, dat men nu eenmaal bij el-
ben voetstap in de wereld ontmoet en waarop
h»t beat doet, zoo weinig mogelijk te let-
sted, hetwelk men ons ^verschuldigd is, zeker- l
heid. Wij verlangen dezelfde veiligheid, die alle 1
volken met reoht eischen. Ik mag eraan her
inneren dat ze ons in de vredesverdragen werd
toegezegd en daarom beschouwen wij de loyale
en volledige nakoming der verdragen als een
der voornaamste grondslagen voor het volken-
bondsverdrag.
Ik moet zeggen, dat wij die veiligheid op het
oogenblik, waarin ik spreek, nog niet als vol
doende beschouwen. Wij voelen dat ze sinds
vroeger is verbeterd. Maar we willen ze nóg beter
hebben. De materieele ontwapening van Duitsch- i woordig verouderd en
land wordt voortgezet en de inlevering der leuze van Frankrijk zal in de toekomst dezelfde
Wapens is bijna ten einde gebracht, doch ook de zijn als die van den VolkenbondSi vis pacem.
Onmogelijkheid tot nieuwe bewapening moet para pacem (wanneer gij den vrede wilt, bereidt
"^•4, want het zou ons weinig U tot den vrede).
Duitschland 100 kanonnen inle- Aan het op deze rede volgende debat werd
ver een kilo kruit wegslinge- o. a. deelgenomen door Fisher (Engeland), die
zich onder dit aspect voorgedaan, want toen
de Opperste Raad een internationaal hulp-
comité had voorgemeld, weigerde de Sovjetregee- bronnen beschikt,
ring met nadruk iedere hulpverleenlng door dit
comité; ze weigerde een voorafgaand onderzoek
naar de hulpbronnen en de werkelijke behoeften
van het Russische volk, ze weigerde zelfs alle
waarborgen te geven voor een behoorlijke ver-
deeling der goederen. Toen dit internationale
hulpcomité, dat duidelijk wilde doen uitkomen
dat het geen enkel politiek doel beoogde, be
sloot zijn werkzaamheid uit te breiden en een
beroep te doen op zeven en twintig staten,
waaronder ook Duitschland en andere vroegere
vijandelijke landen, teneinde deze te doen deel
nemen aan de tegen 6 October aj. te Brussel
belegde conferentie inzake den hongersnood,
deed de Russische regeering aan het kabinet te
Londen een nieuwe nota toekomen, waarin niet ’-—r7 rr””
anders werd bevestigd dan hetgeen Tsjitsjerin
aan Noulens had medegedeeld. Sindsdien h er
in de houding van de Sovjet geen enkele ver-
Eeo aangename oplos* nchtige overheersching,
Mada werking by Hoeat
Heeechheie, Keelpijn
hebben de
b 4424
instemming betuigde met Noblemaire’s woor
den; Fisher was overtuigd dat de vreedzame
gevoelens waarvan Noblemaire sprak, niet
slechts aan ééne zijde v»n den Rijn bestaan.
De resolutie, zoomed» het voorstel Schanzer
werden éénstemmig aangenomen. Daarbij wordt
allereerst verlangd, het voortbestaan der uit
economen en finandeel-deskundige staatslieden,
benevens politici en militaire deskundigen, be
staande gemengd» commissie voor de ontwape- andering gekomen en men vraagt zich af welk»
ring. Deze gemengde commissie zal een syste
matisch plan voor d» beperking der ontwape
ning indienen, zoo mogelijk nog voor de vol
gende Volkenbondsvergadering.
Verder zal de raad van den Volkenbond wor
den uitgenoodigd de leden en de niet-leden uit
te noodigen tot deelnanne aan een zoo spoedig
mogelijk bijeen te rdSpen internationale confe
rentie betreffende de particuliere wapenfabricage
en den handel in wapenen.
De Volkenbend e»
Rusland.
De vraag, hoe hulp te bieden aan de uitge
hongerde bevolking van Rusland, is het onder
werp geweest van een uitvoerig debat in de
vergadering van den Volkenbond. Dit debat was
ongetwijfeld een noodzakelijkheid: noodzakelijk
om ieder misverstand te voorkomen naar aan
leiding van een vraagstuk, waarbij gevoels
argumenten gemakkelijk de publieke opinie in
verwarring brengen en iedere geïmproviseerde
oplossing tot de ergste misrekening aanleiding
zou kunnen geven. Er zal wei niemand ter we
reld zijn die niet oprecht hulp wenscht te zien
gebracht aan de door hongersnood geteisterde
Russische bevolking. Maar juist daarom is het
van het grootste belang, dat de geboden hulp
de geteisterde streken bereikt, dat ze kan wor
den georganiseerd op de meest doeltreffende
wijze en dat de gezonden goederen onder géén
beding kunnen worden onttrokken aan hurihe
bestemming ten voordeele van de legers en de
bureaucratie van het Sovjet-bewind.
„Het werkelijke gevaar" aldus de Temps
„eener poltieke exploitatie van de algemeene
liefdadigheid jegens de noodlijdende Russische
bevolking bestaat niet in de fantasie van
(eigen celd
1192 13546 1577.) 17 t-,
1238 63 74 1...
1500 73
1853 BölSW.nü,
2049 13673 16121
75 13789
81 13825 16133
2155 14019 16218 |E(ÈU
2374 14107 16358 18744
2423 38 16446 htW
54 73 16602 lü(X6
2619 14315 28 VJlzi
2782 78 30 jj
2884 144 1 37 19298
2971 14530 1681919311
1006 14608 35 19488
62 71 65 19633
1108 14768 85 37
23 14951 169«8 1%39
50 15020 17043 47
1221 50 17135 20176
54 51 73 20368
97 17238 2U4t<6
15416 17345 90
45 64 20621
58 91 yz
86 175! 4 20'2')
15656 17613 1,^3
80 15086 17731 91
tó 15104 17803 19902
M 17 93 37
W 34 17923
8915200 25
29 15345 I821f
6 154„
>7 1552?
8 33
39
3 44
4 51
9 63
7 J5615
2 -
37
38
64
-8U
90 20064
.3194 69
•5345 18216 73
54 69 20134
*5438 95 5U
15522 18341 84 4
55 93l
60 20212
61 96.
63 20337
15615 11204
57 31
B3 73
93 18504
15731 261
3Ö 84
- 52 lu
1 16030 43 20735
4 34 64 208j8
i 37 18739
116fou U:-'
i 53
12798'”' 2,
*69?i^2 2 9;
ren, wanneer het tegelijkertijd een kanon ver
vaardigt dat 16 K.M. ver 100 K.G. moderne
springstof wegslingert. Daarom hechten wij
groote waarde aan de controle door de tegen
woordig bestaande commissie van toezicht, op
grond van art. 218 van het verdrag van Ver
sailles.
I Maar de materieele ontwapening betee-
kent niets wanneer ze niet gepaard gaat aan
De Znterdagmiddafr gehouden eitting ven de «n moreelo ontwapenmg. Van ganacher
IVoItenbonènrergadering verkreeg een buiten- We en uit volle overtuiging kan ik leggen dat
gewone beteekenis door een rede, welke de 2 ontwapening in Frankrijk een feit ia. Br fa
Frensdre afgevaardigde Noblemaire heeft ge- niet één Frenachman die niet met verlangen het
houden over de ontwapeningskwestie, eene rede oogenblik verwacht, waar Frankrijk nog uit dui-
dfe met gespannen aandacht door allo aanwezi- "end wonden bloedt, dat hij trijn wapenrusting
Ben werd aangehoord en door haar welspre- st“k ’»or stuk kan afleggen. Bij ons nog meer
fendheid grooten indruk maakte. *n dders fa de geestesgesteldheid van den
Noblemaire dan zeide ongeveer het volgende t mensch na den oorlog een geheel andere dan
Jk geef nomens de Fransche gedelegeerden vroeger en ik zog het nogmaals met absolute
Instemming te kennen met de voorstellen der zekerheid dat ik de waarheid sprak met te ver-
«mmmissie en in het bizonder ook met de be- klaren dat bij ons in Frankrijk de moreele ont-
•poediging welke de resolutie Schanzer verlangt wapening een feit fa.
Wear in Duitschland Van Duitschland weten
zonder voorbehoud te niet ®f deze onvermijdelijke ontwapening
aar-
J53 13415 162.5C 1
58 56 vblti',
77 16306
13506 51 7/
44 64 19009
67 I647J 12
76 80 13
78 81
97 16500
13603
69
13717
99 16631
13800
41
1 61
13922
51
1 77
79
14004
40
70:
86
14183 w
14227 17163 19514
14307 82 37
»9 30 91 39
35 14447 93 82
12 52 17224 84
4 67 45 19617
C/' 14586 54
98J 7303
14674
86
schokkende tragedie
om“
volledig plan <i®t Baar afloop de vrede van Europa af-
aan- hangt. Er is in Duitschlnd een tweegevecht be-
i gonnen tuschen den oorlogszuchtigen revanche-
ffeest en de vreedzame neitrintr tot arbeiden.
welke hier zullen kunnen worden gegeven, doch
«n essenueeie voorwaarae zou woraen ge- - -
vormd door de handhaving van de bij het volken- tusschen schreeuwers om wraak en democraten
bondsvedrag aanvaarde verplichtingen der ver-en daarom kunnen we onze veiligheid, welke de
schillende leden tot onderling toezicht op el- veiligheid van geheel Europa is, eerst als een
kaars bewapening. Maar met goeden wil der 11 -» - -
verschillende staten kunnen deze moeilijkheden
worden overwonnen, en in Frankrijk gelooft
men aan den goeden wil der andere leden.
Waarom zou het dan bij wederzijdschen goe
den wil onmogelijk zijn dat aan de zijde van
vrij en vreedzaam Frankrijk een vrij en vreu.
zaam Duitschland leeft?
naar geest en hart zich heeft voltrokken. Wij
er niet alleen mee eens alle weten van veel verzet waarop ze stuit. Wij
aansporingen tot ontwapening te aanvaarden, z*en hoe zich van den eenen kant van Duitsch-
IJ-. Lland tot den anderen eene S-V ,u “L' J'*
wil ook nog véél verder gaan, zoo ver als maar afspeelt. Wij zijn ademlooze toeschouwers
•enigszins mogelijk is, en zal een “7 “7
tot beperking der bewapening bereidwillig aan- hangt. Er is in Duitschlnd een tweegevecht be-
vaarden. j jonnen tuschen den oorlogszuchtigen revanche-
Een essentieele voorwanrde zou worden ge- ST«est en de vreedzame neiging tot arbeiden,
en daarom kunnen
volledige vrijheid beschouwen, zooals ze voor
ons voor Europa zijn moet, op den dag dat de
Duitsche republiek zich zal verheugen in vast
gewortelde democratische instellingen en in haar
midden de definitieve triomf van het ideaal van
saui gerechtigheid, waardigheid en vrijheid, zich zal
ee<J-*hebben voltrokken die ook de Idealen van den
zaam Munscmana leen j Volkenbond zijn.
Maar over het woord „vreedzaam" moeten we I Het verwijt van militairisme dat men tot
tot overeenstemming komen. Ons pacifisme is Frankrijk richt, wijs fk af als zeer «ngerecht-
nfet doof voor het oorlogsgeschreeuw dat uitvaardigd en als een tastbare leugen, h hét
verschillende deelen der wereld tot ons komt.1 dan onze schuld als de omstandigheden dwingen,
Het is niet blind voor de branden die steeds biina alleen in de heele wereld de gendarmes
nog aan alle vier de windstreken oplaaien. Wij van het vredesverdrag te zijn
beschouwen een overdreven pacifisme als het^Gij wilt mijne opwinding verontschuldigen,
grootste oorlogsgevaar, omdat het blind is voor maar ik zie in een waas voor mij al de dierbare
alle realiteiten en gevaren van het heden. I schaduwen der jonge menschen, die ik gedood
Wij wenschen voor het noodzakelijke her-en die ik, gehoorzamende aan den gruwe-
ed, hetwelk men ons verschuldigd is. zeker- j lijken militairen plicht, dooden liet. Ik wil
dit niet meer zien en ik wil dit
niet meer doen en er is geen mensch in
Frankrijk, die den oorlog heeft meegemaakt, die
niet den vasten en heiligen wensch koestert.
(Stormachtige bijvalsbetuigingen). En in dezen
geest zullen wij hier en elders met U allen sa
menwerken, met dezen geest bezield gaat Frank
rijk ook naar Washington. Zeker bergt de wijs
heid der volken groote schatten in zich, doch
de oude spreuk Si vis pacem welks ver
dere gedeelte ik niet eens citeeren wil, is tegen-
woordig verouderd en niet te gebruiken. De
de inlevering der leuze van
Wapens is bijna ten einde gebracht, doch ook de zijn als die
worden gecreëerd,
baten, wanneer D,*!‘
Verde die 7 K.M.
weinig U tot den vrede).