sa
El»
WEI
EN GEZONDEN
De roman van een studente.
SIIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
lERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
[ERK a. d. U., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUWLJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Vrijdag 7 October 1921.
60* Jaargang
a. d. IJ., OUDERKERK
Dit nummer bestaat alt 2 bladen
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
1
FEUILLETON.
Ho. 14748
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1
Amsterdan^
irwasser, 1aag>
I#
naar
I
TWEEDE HOOFDSTUK.
ban ik niet. Nu
rar
idt
>erioht.
organ vaa»
oloniale Banic
tnd. Ruim aan<
?otterdamsch0
.ateriaal wordt]
elselmatig uit
leeft tot de be-
rest-Hongarije.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25.
door
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Mevrtuw A. E. NUIJS—POSTHUMUS,
5
!EM.
Niet Off. Nof
6 Oct. 12 u»
11.67»/<
2.56
22.55
22.121
54.70
0.19
58.00» Ze
87.70
70.—
8.09|
ffoadMfcot
lotterdnmec
onden dan
Ingezonden Mededeelingen,
ister, grooten*
:oopen. Indus*
talde gevallen
t de terugslag]
waarop maar
en de koersen
uur lijk echtetl
de aandeelen
door de be*
eigd wordt en
iangaande nog
rerwachten.
Zuid, richting,
vellicht toene<
droog weeg
ur.
G01D8CHE COIR I
nemen zijn, zóó ongehoord g
Ide wereldhistorie nog nooit
[dat onz<
ken. Wi
oh goed prijst
n de week iq.
pend goed ge»
met medicamenten en hulpmiddelen voor de
oprichting van een desinfectie-inrichting en de
Amerikanen met levensmiddelen. De Amerika-
Inen gaan keukens inrichten voor een millioen
len vast ge,
>enkomat voo»
i Amerika bet
d met de z.g,
erking van de
oedelijk deze
1 geraken van
len mooi mo-
deelende aan-
tringen schijni
felijke emissie
1
emd, doch n<
rte de dekkend
redres. D®
erkocht tegen»
tl, hetgeen be<
ilden per picof
t ver benedei
INA
jel«
ige-
ndi-
xdt
een
ie.
lang
jeen 4
tikel
ilea
Waarhekisbekiradhting is een kixe, die
iveel vriendschap doet verspillen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA*
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur.; Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 545.
Hoe anders ziet hij eruit nabij dan van uit de
verte. Wanneer hij op de tribune van de con
greszaal staat, heeft men een ontdekkingsreizi
ger voor zich, een militair in burgerkleding
korte, besliste bewegingen en een aan bevelen
g woon zijnde stem, die door 't gebruik der En-
gelsche taal nog harder klinkt. Maar in 't per
soonlijk gesprek verandert deze scherpte in een
verrassende zachtheid en uit de klare, staal
blauwe oogen spreekt plotseling niets anders
dan mensdie lijke goedheid.
„U kan niet denken”, vervolgt dr.
„hoeveel leugens over de hulpactie in de pers
verspreid worden. Wanneer ik vandaag het eene
of andere onjuiste bericht tegenspreek, duikt
het na enkele dagen, nieuw opgesmukt, in de
pers van een ander land weer op. Er moet er
gens e n centrale plaats bestaan, van waaruit
deze leugenberichten stelselmatig verspreid
worden. Maar men moot aankomen met tast-
menschen, waarvan voor vijfduizend kinderen in
Petrograd. De Zweedsche regeering heeft vijf
duizend kronen toegestaan aan de Roode Kruis
expeditie naar Rusland, als bijdrage in de kos
ten van onderzoekingen en ondersteuning voor
de hulpexpeditie ter aanschaffing van medische
hulpmiddelen, kleeddren en levensmiddelen. De
eerste trein zal spoedig gereed zijn.
Bij Fridtjot Nansen.
Dr. Max Adler, heeft 'n bezoek gebracht aan
Fridtjof Nansen, die op 't gebied der interna
tionale hulpactie ten behoeve van 't noodlijdende
Rusland zoon vooraanstaande plaats inneemt,
al zijn krachten ten dienste van deze aangele
genheid stelt en ter Volkenbondsvergadering op
buitengemeen geestdriftige wijze een beroep
heeft gedaan op het geweten der beschaafde we
reld, die niet dadeloos mocht toezien, dat twintig
millioen menschen een zekeren dood tegemoet
gingen.
Dr. Max Adler nu heeft Meresjkowski’s artikel
aan Nansen voorgelegd, maar de uitwerking, die
dr. Adler ervan had verwacht, bleef uitde
brief van de Russische moeders werd klaarblij
kelijk door den beroemden Noor slechts de
moeite waard geacht als een litteraire prestatie
van Meresjkowski. En de overige beschuldigin
gen van ’t artikel brachten hem, naar 't scheen,
weinig nieuws.
„Ziet u", zei hij, „dat zijn telkens weer dezelfde
verhalen. Er zijn op 't oogenblik in 't buitenland
vele millioenen Russische vluchtelingen, die al
le hun vaderland en hun vermogen hebben ver
loren en die natuurlijk de bolsjewistische regee
ring met hun haat vervolgen. Dat is van men-
schelijk standpunt bezien zóó begrijpelijk, dat
men daar heelemaal niets tegen kan zeggen.
Maar deze haat strekt zich daarna ook uit tot
al degenen, die wel-is-waar niet de bolsjewisten,
maar het onder hun regeering levende volk te
hulp willen komen. Dat nu is een betreurens-
waardige dwaling, want wanneer een huis brandt,
vragen dan de redders tot welke partij de men
schen behooren, die daarin wonen?”
Nansen zet zijn principieel standpunt uiteen, dat
op 't volgende neerkomtzijn actie draagt geen
politiek karakter; noch met partijpolitiek noch
met buitenlandsche politiek heeft zij ook maar
iets te maken. Zij is onafhankelijk van den re-
geeringsvorm, waaronder Rusland zich bevindt.
Zij heeft niet ten doel de heerschappij der sov-
jetregeering te steunen maar aan den ande
ren kantwil men werkelijk twintig millioen
menschen laten verhongeren om daarmee een
politiek experiment te nemen? Dat zou een voor
rijn, zóó ongehoord gruwelijk, als in haal
ildhistorie nog nooit is voorgekomen en
izen tijd tot eeuwige schande zou strek-
/il men de hongerende kinderen ermee
dat tegenwoordig de heer Lenin in 't
i zit? Nuttelooze vragen. Dit alles
’moest volkomen duidelijk zijn voor elk mensch,
wien de partijhartstocht ook maar een weinigje
'gezond verstand heeft gelaten.
Terwijl hij spreekt, levendig en vol innige
ideelneming, beschouwt Max Adler den buiten-
g' wonen man, die Nansen is. Groot, slank
luitschers Jrisch, jeugdig een twintigjarige met wit haar.
beter aan toewij weten dat er ook manneg
zijn, voor wie men eerbied moet hebben. AdieW
anders kom ik te laat bij den professor I"
„Weet je den weg dan? De brug over, en
dan den berg op.”
„Ja, dien heb ik mij reeds aan het station
door een kruier laten wijzen."
De witte villa,onder witte bloemen begraven^
was tusschen de kale wijngaarden ver genoeg
te zien. Het was nauwelijks een kwartier v«a
Ema stapte langzaam voort; zij haalde zwaad
adem en keek angstig op zijde, toen zij ee«
troepje jonge studenten voorbijkwam. Dat warii
ren nu haar kameraden I
Of neen haar trots ontwaakte weer: zB
was meer I Voor een jongmensch was het waad
lijk geen kunst, op de hoogeschool te komen
Op zijn negende jaar wordt hij naar het gymt
nasium gestuurd, met zochten dwang door d<
klassen gedreven, met geweld, met straf, bedreig
gingen, smeekbeden zoover gebracht, dat hil
eindexamen kan doen, en als hij dan nog un
zijn vaders zak zijn twintig markt betaalt aaa
de kanselarij der universiteh, dan neemt de Al
ma mater haar zoon, den vir juvente illustri»
simus, met open armen aan. Haar dochten» niet!
Die moeten een ruwer pad volgen, vol brand-
netels en doornen. Terwijl men allea doet on
den jongeling aan het studeeren te helpen, doet
iedereen zijn best om het meisje van dat ge
vaarlijk werk af te houden. Spot, verwijten, mo
delijden, schouderophalen en dwaze vroolijk'
mod
leen volk niet met bajonetten bekeeren. De on
dervinding moest dat voldoende hebben bewe
zen. Maar, gelijk ik heb gezegd, al deze dingen
kunnen mij niet schelen; ik wil slechts de hon
gerende menschen te hulp snellen. Maar ik
vrees, dat wij te laat komen en dan kan een
ramp niet worden voorkomen. Wanneer zich de
twintig millioen hongerlijdende menschen in
Westelijke richting in beweging stellen, zal een
onbeschrijfelijke chaos in Rusland ontstaan, die
met den toestand van thans niet kan worden ver
geleken. En wanneer het volgende jaar het rijk
ste korenland van Europa in 't geheel niet be
bouwd wordt, wat dan? De gevolgen zullen hun
invloed doen gelden op de maatschappelijke en
politieke situatie in geheel Europa en zij'zullen
ten eenen male fataal zijn, met name voor al de
linden, die een dichte bevolking hebben. Lord
Robert Cecil heeft volkomen gelijk met te zeg
gen, dat het een absurditeit is aan te nemen, dat
?en dergelijke catastrophe niet den vrede van de
wereld in gevaar zou brengen. De Europeesche
regeeringen zullen het nog betreuren, dat zij
ten aanzien^er hulpactie zoo lang getreuzeld
hebben. Europa kan zonder Rusland niet weer
er boven op komen, het kan zonder Rusland
trouwens niet leven. Inzonderheid in Duitsch-
M 1 md, waar men de Russen toch het beste kent,
onsen, ,jjen<je men jjt te 21en u er in uw blad
toch den nadruk op, dat het juist gaat om de
boste Duitsche kolonisten, die daar beneden aan
de Wolga het meeste gevaar loopen."
Max Adler sprak danrop enkele woorden over
d menschelijke grootheid van de onderneming.
„Ja”, antwoordde dr. Nansen, „het is een
onderneming, waarvoor geen moeite te zwaar
is en daarvoor tel ik ook geen enkele moeilijk
heid. Men heeft mij persoonlijk zelfs verdacht
ICO. f‘ï
-d«M -- I
omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
t Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels ƒ1.55, elke regel meer 0.30. Advertentien in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prtfs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer 0.50. Qp
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertontiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot seer gereduceer-
den prils. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentien kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliedo boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te z(in-
TELEGRAMMEN.
Londen, 6 Oct. (N. T.*A.). Volgens een te
legram uit Melbourne heeft het Australische
Huis van Afgevaardigden een voorstel van
Hughes, den federalen premier, ondersteund, dat
senator Pearce als vertegenwoordiger van Aus
tralië naar de conferentie t? Washington zal
gaan.
Londen, 6 Oct. (V. D.). De bladen zijn
gunstig gestemd over den geest van goeden
wil, welke de mogendheden toonen ten opzichte
van de conferentie te Washington.
De rede van den eersten minii'er te inver
en aangenamen smaak hebben
Lakeroï-Paatillea. Buitenge
woon weldadig en verzach
tend bij Hoest. Heeschheid,
Halscatarrh, enz. Verkrijgbaar bij
apothekers en bij de meeste Handelaars
A Fl. 0.50 per dooa. 18.
Het was een benattwd oogenblik voor Ema,
toen de postbeambte aan het loketje den brief
in ontvangst nam en het adres „John Henry van
Lennep” op het re^u schreef. Zij voelde een
lichte huivering bij dit beslissend keerpunt in
haar leven, en onwillekeurig wendde zij nog
eenmaal het mooie hoofd je naar het westen,
naar de Rijnstreek, waar in de verte haar ver
laten woning lag.
En nu begon -.i| na te danken. Zij berekende
wanneer John Henry zou kunnen komen. Dat
hij komen zou, om haar naar huis te halen,
stond hij haar vast. Hij was er de man niet
naar, om zijn bruid zonder slag of stoot los te
laten.
Zoodra hij don brief ontving, morgen mid
dag, zou hij on den trein gaan. Overmor jen
vroeg kon hij hier wezen. Dus nog altijd an
der hal ven dag uitstel. Dat was hoar aange
naam. In dien tijd m o*t zij nog Vlacht zoeken
te winnen, om hem bedaard en flink te woord
te staan.
Want tot dusverre zij moest het erken
nen klopte haar hart altijd nog met volko
men overtollige snelheid, als zij dacht aan
John Henry, van Lennep en zijn komst En wat
heug mij in mijn leven, omdat de hemel blauw
is en ik nog jong en gezond ben, en te Heidel
berg studeer. Nu laat ik dezen brief op d« post
aanteekenen, opdat hij zeker in je handen zal
komen. Verscheur hem niet, bewaar hem. Als
je hem over tien jaar in een laadje terugvindt,
zul je zelf glimlachen en hem ’s avonds bij de
thee aan je vrouw voorlezen. En dnn zal zij
denkelijk ook lachen, en je zult elkander aan
zien en elkander de hand reiken, en blij zijn,
dat het zoo gegaan is. Vaarwel."
i op den Engelschen handel vemietigendl
werken.
erIijn, 6 Oct. (W. B.) De bladen hou*
zich bezig met de ongunstige Parijschst
orspellingen inzake de beslissing nopens O.
De Voss. Ztg. wijst er op, dat reeds deze
aankondigingen de coalitievorming in de re*
geering verlamden, dnar bij een ongunstige be*
slissing het kabinet onhoudbaar werd en ellf
belastingprogramma, alsmede het buiten*
landsch-politieke programma door het toeken*
nen van belangrijke deelen van O. S. aan Pm
woroen. wiasr men moet aansomen met tast-
bare feiten en niet met algemeene besohuldigin-
i maakt. Men heeft gezegd, dat ik in Rusland
z ken wou doen. Het betreft hier een expeditie,
en naar Siberië is gegaan. Zij wil daar land
bouwmachines verkoopen is dat iets ergj?
daar ik heb met d«-!e zaak niet het minste te
maken. Men kon mijn naam er sledits mee in
verband brengen, omdat de leider van deze
expeditie oens mijn adjudant is geweestin
dertijd, een dertig jaar geledenop de Fram...
Max Adler besluit het interview:
De Framl Een to verwoord uit jeugddagen
glanst plotseling óp en het gesprek komt op
heel andere dingen, die heelemaal geen verband
houden met politiek en nctueele vraagstukken.
Den partijhaat zal ook Nansen niet uit de wereld
kunnen helpen. En de tegen hem gerichte aan-
vallen treffen hem nauwliiks. Maar hoe men ook i
over zijn hulpactie nag denken aan de innige j
on zuivere mensrhliefde van 'dezen man mag niet
w. .den getwijfeld.
OVERZICHT.
De eonforentle te Washington.
De Fransche delegatie naar Washington is
Officieus samengesteld als volgt
Briand, Viviani, Sartaut, Jusserand en Phi
lippe Berthelot. Viviani zal de leiding der de
legatie hebben na het vertrek van Briand, Ber-
-uvelot heeft de functie van secretaris-generaal.
pe Matin is zeer met de keuze ingenomen en
is van oordeel, dat deze aok de volle sympa
thie van Amerika zal hebben.
Weat-HoncnrUe.
De Neue Freie Presse verneemt uit Buda
pest, dat de kleine Entente een gemeenschappe-
lljken stap bij den Raad der gezanten te Parijs
Voorbereidt om mede te deelen, dat zij alleszins
belang heeft bij de oplossing der West-Hon-
ffaarsche kwestie en zij, indien de conferentie te
Venetië plaats heeft, verlangt, daaraan deel te
hemen. Door politieke kringen te Weenen wordt
dienaangaande opgemerkt, dat het duidelijk is,
flat Joego-Slavië, Tsjecho-Slowakije en Roeme-
hië aan besprekingen willen deelnemen, die in
ide laatste plaats handhaving der verdragen van
Trianon en St Germain betaokenen. Volgens de
Politische Correspondenz verklaart het Boeda-
pester blad Magyar Szag, dat de conferentie te
Venetië over meer zal beslissen dan de West-
Hongaarsche kwestie. Gelijktijdig zet het blad
de oorlogsplannen der West-Hongaarsche ïn-
Isurgenten uiteen.
De Neue Freie Presse meldt, dat do confe
rentie te Venetië over West-Hongarije niet zal
plaats vinden, doordat Engeland en Frankrijk,
pie protesteeren tegen de schending van het I
Verdrag van Trianon, er tegen zijn. Italië heeft
geprotesteerd tegen de aanvallen van Joego-
Slavië op Albanië.
Te Rome is bericht ontvangen, dat Engeland
in beginsel zijn toestemming g<
‘inidd^ling van Italië inzake We
De nood in Rnsland.
De Zweedsche Roode Kruis-expeditie
Rusland voor het verleenen van steun aan daar
gevestigde Zweden en aan de.Russische kinde
ren, is juist van Moskou teruggekeerd. Zij deelt
mede, aldus een bericht uit Stockholm, dat de
hongersnood in de ergste mate woedt in de
gouvernementen Kazan, Saratov, Simbirsk en
vooral in Samara en Oefa. De epidemie neemt
of en in Petersburg en Moskou is feitelijk van
Ben epidemie geen sprake. pen. v
De gedelegeerden stellen zich voor, dat de 'straffen,
beste vorm voor het Zweedsche ondersteunings- [Kremlin
werk zou zijn, de vestiging van openbare keu- moest v< -1-t.
kens voor ongeveer een jaar b.v. in Samara en wien de partijhartstocht ook
Kazan en een kleine staf naar Rusland te zen- 'gezond verstand heeft gc‘—
den tot herstel van de water- en draineerings- g Terwijl hij spreekt, k
werken, enz. tzlonlnomiiMr
De Duitsche en Amerikaansche hulpexpedities
rijn reeds in Rusland aangekomen, de Duitschei
genï Men moet mi| één bepaald geval noemen,
maar één g'val, dat d* hplptransporten in ver
keerde handen zijn garaa^t. Men heeft gezegd,
dat de treinen van Hoover geplunderd zijn
hst |s niet waar. Men hMh gezegd, dat ik wapens
in Rusland invoerhet is niet waar. Men heeft
gezegd, dat Amerika, Wat de geheele actie be
treft, zich terugtrektde waarheid is, dat de
,r'reenigde Staten in plaats van één millioen
kinderen drie millioen voor hun rekening heb
ben genom -a.”
Daar dr. Nansen zich niet gaarne wilde uitla-
t over politieke aangelegenheden, probeerde
dr. Max Adler het gesprek tenminste op een na
burig terrein te brengen „Denkt u, dat het
thans reeds voor een kapitalistischen staat mo-
gelijk is met Rusland handel te drijven?"
„Absoluut. In de praktijk zouden de noodige
wegen zijn te vinden. Met name voor Duitsch-
land. De sovjets wachten er slechts op. Overi
gens is de bolsjewistische regeering tegenwoor
dig niet meer zuiver communistisch. Het parti
culiere bezit is weer ingevoerd. Men kan voor
eigen rekening weer een economische onderne
ming op touw zetten. Men kan zelfs huizen koo-
pen, al zijn de woningen ook nog genationali
seerd. De sovjetregeering heeft, wat in Europa
I nog weinig bekend is, den laatsten tijd eeK zeer
I krachtige ontwikkeling doorgemaakt."
1 Toen Max Adler de opmerking maakte, dat
generaal Ludendorff een korten tijd geleden
een gemeenschappelijk optreden der Europee-
sche groote mogendheden tegen de sovjetregee
ring heeft voorgesteld, glimlachte Nansen.
„Men kan”, aldus ging deze hierop in, „ideeën
niet dooden met geweld van wapenen. Men kun
past, wanneer twee menschen scheiden. Vaar
wel, John Henry I Jij zult je weg door het leven
vinden en ik den mijne al ligt die ook nog
in morgenschemering voor mij, in onzekerheid
of de dag mij vreugde of leed zal brengen.
Leed ook, daar ben ik op voorbereid, daaraan
ontsnapt niemand, al kan ik het mij ook niet
voorstellen, want om mij heen is het zomer. De
hemel is blauw. De boomen voor mijn raam
geuren en ontspruiten, alsof het in Italië was, en
ginds, ver over de daken groeten mij de Duit
sche bergen, de hooge, ernstige wouden, die de
oude stad omringen. En weer naar beneden, aan
de hellingen is alles wit, als pas gevallen
sneeuw met teer rosen gloed daartusschen, de
bloeiende amandel- en kerseboomen en de per
ziken tusschen de wijngaarden, een „schitterend
bruidskleed," zooals Scheffel zegt. Er ligt hier
een eigenaardig waas over alles, een bekoor
lijkheid van lente-tinten, die toch eigenaardig
zwaarmoedig stemt. Niet in den gewonen zin.
Neen men voelt alleen, dat er op aarde
niets blijvends is dat alle schoonheid moet
vergaan, dat alles wat bestaat vergaan moet
ook wij beiden, beste John Henry. En als wij
maar eerst zoover zijn, dan zijn wij er allang
overheen, dat wij eens elkander leed moesten
aandoen.
„Weet je wat mij opeens zoo droefgeestig
stemt I Uit mijn hoekvenster zie ik juist nog
even tegen den berg iets geheel onwaarschijn
lijks, iets kolossaals van gebarsten torens en
uitgebrande paleizen en met klimop begroeide
murenhet eerste teedere groen omgeeft de
roode steenmassa’s, waarop de voorjaarszon
r,Vaarwel I Ik ben mijn brief vroolijk begon-[met dubbelen gloed schijnt te branden. Dnar
*Jenr in galgenhumor, in een overmoedige stu- staat het Heidelberger slot in zijn verwoeste
**ntenatemming„ die een paar uuf geleden bij I schoonheid en predikt hei oude, treurige„Daar
«®t betreden van OucWdkidelberg over mij was I was eens I’
^fricomert. Nu eindigt hij ernstig, zooals het' „Maar toch ben ik zeer vergepofg^ en v$r-
ness waarbij hij verklaarde, dat de conferentie
moet geleid worden door breede opvattingen
wordt gunstig door de pers ontvangen.
De Times merkt op: „Het is niet minder be*
viodigend te hooren, dat Frankrijk is begonnen
duidelijk fe begri|)Mt, dnn zij tot nu toe d<ed^
dat do gevolgen vnn het slagen of het mis*
lukken der confe.entie re" komen op hen, die
er de moeste zorg voor hebben. Een goede be
veiliging van haar oostelijke grenzen op het
oogenblik en in de toekomst te natuurlijk een
eerste veretechte. Zij heeft haar door de Duits
sche legers verwoeste provincies voor de vier*
de mnal in een eeuw en de laatste invasie te
niet te vergelijken met dê vorige. Maar velen
vaA haar beste denkers zien thans in, dat de
vervulling van beide wenschen, veiligheid en
materieel herstel, kunnen worden verhaast of
vertraagd door de resultaten van de conferen*
tie. Er kan op het oogenblik in Europa geen
welvaart zijn, tenzij de vrede verzekerd te."
De Daily News zegt„De veranderde geest,
welke over de Fransche meening komt met be*
trekking tot de conferentie van Washington, is
misschien een teeken, dat de Franschen verder
gaan zien dan zij soms gedaan hebben bij het
bepalen van hun politiek in de afgeloopen tweë
jaren. In verloop van tijd zullen de Vereenigda
Staten gedwongen zijn zich bezig te houden
met Europa. Amerika kan evenmin als de rest
van ons voor zichzelf alleen leven. De dage*
van isolatie zijn thans voorbij, voor allen”.
Het blad betoogt verder, dat het sluiten van
geheime verdragen tot behoud van het machte*
evenwicht uit den booze te.
Berlijn, 6 Oct. (W. B.). Rathenau en
Loucheur hebben hedenmiddag 5 uur te Wies*
baden als gevolmachtigden hunner regeeringen
de overeenkomst omtrent de Duitsche leve*
ranties in natura aan Frankrijk gesloten. IX
onderteekening der aanvullends overeenkomst
heeft denkelijk Vrijdag plaats.
Berlijn, 6 Oct. (N. T. A. Draadloos). De
Engelsche financir George Paish verklaarde in
een rede over buitenlnndschrn handel en werk*
loosheid, dat hongersnood in Engeland bolsje
wisme zou beteekenen en in Frankrijk, waar
eveneens hongersnood dreigt, revolutie. (Zelfs
het bind Evening News spreekt vnn de noodza
kelijkheid het verdrag van Versailles te veran
deren, daar anders geen werkelijke schadeloos*
stellingen te verkrijgen zijn).
B e r 1 ij n6 Oct. (N. T. A. Draadloos). VoU
g<;ns de Daily Mail wint aan beide zijden vnn den
Atlantischen Oceann de overtuiging veld, dat een
snmenkomst van de volken, die schuldenaars ot
schuldeischeni zijn, noodzakelijk te ter regeling
van de wederzijdsche schulden. In hetzelfde bln<1
verklaart de chef van een Engelsche hypo*
theekbank, dat de lage koers der Duitsche mark’
weldra
zal
B
den
voor
S. I
„Nu beste John Henry, heb ik mijn hart uit
gestort I Ik weet niets meer, ten goede noch ten
kwade. Wees nu sterk en goed, reik mij in ge
dachte de hand en zegVaarwel I Het heeft
zoo niet mogen wezen I Vrienden kunnen wij
toch altijd blijven, want ik houd werkelijk veel
van je en zal dat blijven doen 1 Het eenige, waar
voor ik bang ben, is, dat je mij naar Heidelberg
xult nareizen, als je dezen brief ontvangt en weet
waar ik ben. Maar dan op je woord van eer
•-1- niet waar geen scènes I Geen zoogenaamde
„verklaring". Ik ken je al lang en na dezen brief
ken je mij ook wat zullen wij elkander dus
nog anders te vertellen hebben, dan misschien
iets over zaken, over mijn slakkenhuis, ik be
doel mijn fabriek, waarmede ik nu eenmaal on
afscheidelijk verbonden ben en die ik mijn ge-
heele leven lang moet meesleepen. v
het gekste wns zij verheugde zich er heimelijk
op. Zij verheugde zich er zelfs over, dat haar
hart daarbij klopte
In twijfel en tegenspraak met zichzelf, keerde
Erna terug naar Meta Wiggers, die van een
vrij oogenblik tusschen de lesuren gebruik had
gemaakt, om haar naar de post te vergezellen.
„Moet je nu weer naar je buitenlanders, om
les te geven, koele blondine?"
„Ja naar mijn „menagerie", antwoordde de
andere. „Ik kom mij tusschen al die exotische
wezens voor als een dierentemster. En wat ga
jij nu doen Wandelen
„O neen 1 Zoo lichtzinnig
moet er gehandeld worden I"
Erna haalde een brief uit haar zak en bekeek
hem met aandacht.
„Nu doe ik de eerste schrede in het nieuwe
leven," zeide zij. „Ik ga mijn aanbevelingsbrief
bij professor von Arras brengen.”
„Denk je, dat het iets zal helpen vroeg
Meta Wiggers min of meer ongeloovig.
„Zijn vrouw te immers zelf dr. phil.f Hij moet
dus in de vrouwenbeweging wel aan onze zijde
staan 1 En ik zal al mijn best doen, om genade
te vinden in de oogen van den grooten man.
Misschien merkt hij dan, dat ik het verdien. Zie
je, koele blondine, wij, de nieuwe vrouwen, kun
nen pas beoordeelen, hoe groot de mannen, ook
in den goeden zin, kunnen zijn. Onze arme zus
ters van gisteren zien de mannen altijd maar
eten en drinken en rooken, en als de mannen
jong zijn, springen zij op het bal in de maat met heid zij had alles meegemaakt, en had
haar in de rondte, en als zij oud zijn, spelen dig het vurig begeerde doel bereikt, wa ._d
zij in een hoekje skat, en drinken en rooken de gewone jongelieden een afschuw hebben. Zte
weer, en wat zij praten is maskerade, misleiding 1 had haar eindexamen mogen aileggen,
speelgoed voor de groote, gedecollecteerde I zij het Moeten doenl due ■u’1^ j
kinderenen die zien van haar kant in xulke then. (Wordt
i stompzinnige wezens natuurlijk slechte den '«X»
t komstigen pantoffelheld. Den rijn wij er toen