Jank lank 4 IRIUS 4 IC 79. S’TEÜWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Dn roman van een studente. Maandag 10 October 1921. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen CA i GOUDA. Iris Pagan sren I aken. EEDIHfi gaar. ir 60* Jaargang sding, >nder voor» IERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER LEUK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. U., OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. FEUILLETON. I EERSTE BLAD. lo 14747 airdingin. INGZAKEN JDIHGEN EN BUITENLAND. i Wi 1478 28 JSKOOP. Regen- 110 120 i 60 beginsel ven alle deugd, 4 I i .1 55 n Gummi wil de inheemsche spin in staat stellen om te kun- r met reien Ik nu ieton- •02—80 DA” N 613 iM. 4163 30 aag ind. 3 October M Ikant Giidl .4 m Moffen ien derde »_75_te :0 25 30 beroemde a Fabriek goedkoop. I, volledig ooie eiken gebruikte i model* 1.868.159.— 3.828.844— 1.417.884— moeten i opgezegd» toran tl: Leerdam. 4476 60 GUI IISIHE till K t\T. bede, dat ig van int heeft in deze rtelijke en vriend- Britsche ’Indische nationalisten voorts gericht op het ver-: /ord^-nn °Of wer^el’jken van twee andere doeleinden, die den oreren, laatsten tijd in telkens meerdere mate het In dische publiek bezig houden. Ten eerste is Indie Is 8 uur 4480 80 ie, leidt iemand als dr. Helmuth v. privaat-docent aan de Berljjnsche universiteit, af uit het feit, dat Gandhi en an dere leiders der nationale beweging positie heb- ben gekozen tegen de Moplah’s. Genoemde ge- l leerde, in een artikel in de Deutsche Allg. Ztg., wijst er op, dat toch in elk geval do opstand i der Moplah’s kenmerkend is voor de opgewon- den stemming, die heden ten dago een groot i deel der bevolking van 't' Gangesschiereiland bezielt. Zelfs een zoo gematigd en vredelievend van Mohammedaansche fanatici, dat Moed is een pok van geluk. ADVERTENTIEPRIJSi Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)i 1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring» 15 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGENj 1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen bij contract tot neer gerednceer- den prijs. Grooto letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van sollede boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. achter de struiken, naderden zachte, aarzx lende schreden op het knarsende kiezel zandZachtjes, zachtjes, nauwelijk» merkbaar kwamen zij naderbij Nu hielden de schreden op. De consul keerde zich om. Over zijn verweerd, scherp geteekend gelaat vloog een glimlach. „01* was al wat hij langzaam en op vergenoeg den toon zei4e. Het was een alleraardigst tafereeltje, zoo-» als Erna Bauernfeind onder de witte bloei ende boomen aarzelend midden in den tuin stond en om zich heen keek. Eerst had zij voor, aan de huisdeur gebeld doch er, had zich niemand vertoond dan een kolos sale grijze dog, die geeuwend den hoek om kwam en haar den terugweg naar de straat afsneed. De heer des huizes ging naar haar toe. Zij herkende den professor van het portret en zelfs in dit oogenblik van verwarring viel het haar op, hoe hij, evenals de meeste Duit- sche geleerden, uiterlijk zoo weinig ver schilde van andere menschen, die ook eer vollen baard en een lorgnet dragen, en geei» bijzondere waarde hechten aan bijzaken h hun kleeding en hun geheele voorkomen. Al» men niet wist, wie hij was, had men het hen» zeker niet aangezien Zij vatte moed. „Ik vraag u wel excuus, professor!* leid» zij snel en zonder op te kijken. „Maar vóél» deed niemand open en toen kwam de hond.., ik wilde eigenlijk gaarne een visite ma,- ken W. Geheel zijn goedig gezicht lachte; hij dronk zijn glas ledig en streek over zijn grijzen knevel. Zijn buurman, de door de tropische zon bruingebrande consul, met donkere haren en oögen, en een schraal, ziekelijk voor komen, het gevolg van een langdurig ver blijf onder den evenaar, knikte peinzend. „Je hebt volkomen gelijkI” zeide hij. „Als men zoolang in zijn leven gelukkig geweest is als jij, dan zijn alle goede dagen, die nog komen, zuivere winst. Maar zie m ij nu eens aanl Ik heb het nooit zoo goed gehad. Ik heb nooit een vrouw gehad. Dat is nu een maal zoo: als je zoo in de vrije wereld rondzwerft, nu hier, dan daar, zonder tehuis of rust dan schiet het huwelijk er van zelf bij In! Ik heb de aansluiting gemist. En dan sta je daar met je een-en-vijftig jaren en een zieke lever, en ziet de dagen naderen, waarin je geen behagen hebt, en ziet achter je al het bonte speelgoed, waar mee men den tijd verdreven heeft geis ha’s en moesmées, en hoe al die bruine en gele dames heeten en misschien ook een paar blanke avontuurtjes er bij ik bedoel ernstige, die je onder zeven zegelen houdt maar de uitkomst blijft nul! Alles rook en damp en voor alles te laat. Je bent alleen, je blijft alleen, je zal alleen sterven!" Beiden zwegen. Ook de derde, de geleerde, sprak niet. Hij vreesde verkeerd verstaan te zullen worden. In zijn jeugd had hij met de twee anderen gedronken engeboemeld. Nu lag er een wereld tusschen hem en hen. Twee goede alledaagioh» metwehen. Hij had bet gewe* kon zijn. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ225, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging Ver looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA* ♦ij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur.j Administratie TeL Int 82; Redactie TeL 545. door RUDOLPH STRATZ uit het Duitsch door Mevrouw A. E. NUIJS-POSTHUMUS. 7 - Bij de laatste woorden glimlachte hij •ven. „3oo gaat het in het leven. Altijd anders, dan men denkt! Toen mijn vrouw mij ver baten had, twee jaar geleden toen had ik niet vee! pleizier meer in het leven. Alles was mij onverschillig. Toen heb ik gedacht: fi,Pak je boeltje op en neem je ontslag en jtruip in een hoekje, totdat je tijd daar is!” 'En toen ik nu mijn ontslag had, heeft de herinnering aan onzen vroolijken studenten tijd mij naar Heidelberg getrokken. Alleen bm den tijd door te komen, heb ik mij weer als student laten inschrijven, En het is merk waardigIk begin weer jong te worden! ik woon drie trappen hoog op een studen- ’’tenkamertje tusschen andere studenten, ik (pen mijne dictaten als de vlijtigste van al- J«n, op het college zie ik frissche, jonge ge dichten om mij heen Kortom: mijn leven heeft nog een nazopierj En in twee semesters flenk Ik doktor te jvorden!" anti-alcoholbeweging. Deze heeft niet alleen een hygiënischen en religieusen t Islam en de meeste Hindoesche secten verbie den het gebruiken van geestrijke dranken), manr ook een nationalen: de handel in alcohol in eiken vorm is een monopolie van den staat, die er aanzienlijke baten van trekt, die hem op deze wijze onttrokken zullen worden. Belai deze ma tigheidsbe weging acht de schrijver 't artikel in de D. Z. „-_.O_2.122^._. boycot tegen alle waren, die niet „svadeshi", niet in Indië zijn vervaardigd. Deze beweging richt zich in de eerste plaats tegen de Engelsche katoennijverheid en nerij en weverij weer tevens een systeem van economische garanties dementen voor, die belichaamd worden in overeenkom- niets te maken heeft met de algemeen-Indische buitengewonen achteruitgang sten, welke onder directe of indirecte controle nationale actie, leidt iemand als dr. Helmuth van den Volkenbond uitgevoerd zullen worden Glasenapp, en ten doel hebben belemmering van noodzake- «Diversiteit, af uit het feit, dat Gandhi lijke bedrijven, als licht- en krachtvoorziening en het transportwezen, te vermijden. De beur» te^Manolieater. In de rede, die hij Zaterdag hield bij de. opening van de nieuwd beurs te Manchester, bracht de Engelsche koning warme hulde aan dx uitstekenden moed en de volharding van hen, die het denkbeeld hadden opgevat een kanaal voor de scheepvaart naar Manchester aan te leg gen en deze onderneming tot een voorspoedig einde gebracht hadden. De snelle ontwikkeling van den handel van Manchester gedurende de laatste 30 jaren, die eene nieuwe beurs nood"- zakelijk heeft gemaakt, moet rechtstreeks wor den toegeschreven aan het feit, dat gedurende die periode het kanaal de in het binnenland ge legen stad veranderd heeft in eene zeehaven van groot belang. Het is, voegde Z. M. er bij, een goed voorteeken voor de toekomst van den Britschen handel, dat hpt aantal der leden en der transacties van de beurs van Manchester in zoo hooge mate zijn toegenomen. Ik boed den leden mijn welgemeende gelukwenschen aan met de gelukkige noodzakelijkheid dezer jong ste vergrooting van eene instelling, die reeds zoo vele malen vergroot en uitgebreid is geworden. Ik hoop van harte, dat wij dit kunnen opvatten als een aanwijzing, dat de onderbreking van den normalen loop van den handel, die door den oor log was veroorzaakt, thans tot een einde komt en dat de handelswereld van Manchester spoe dig weer de verbroken draden zijner economi sche ontwikkeling zal kunnen opnemen. De voornaamste industrie van Lancashire ontvangt al haar grondstoffen uit het buitenland en ziet uit naar overzeesche markten, om een groot deel van haar afgewerkte producten te koopen. Het tis een eigenaardig vriwffójnsd van de afhanke lijkheid der Britsche eilanden van den buiten- ilandschen handel en van den intei nationalen aard van het zakenverkeer, hetwelk het onmo gelijk maakt voor een groote fabrieks- of han- delsgemeenschap, geïsoleerd of zelfgenoegzaam te leven. Het is mijn ernstige hoop en de voortdurend toenemende ontwikkeling den handel, die zijn middel pur beurs, moge dienen, om de hart schappelijke betrekkingen tusschen het Britsche volk en de overzeesche volken, die handelsbanden vereenigd zijn, te bevorderen. De opstand In Brltsch-Indlë. ro Het heeft er allen schijn van, dat het onlangs tegenwoordig het terrein van een uitgebreide van Engelsche zijde gelanceerde bericht, als zou k-rt-r‘—- k—-1-4 de opstand der Moplah’s zijn verloopen en der halve een eind gekomen aan de onlusten in| Britsch-Indië, wel wat al te voorbarig is ge weest; de toestand, naar verluidt, is den laatsten tijd juist nog meer verscherpt. De rebellie wil men in hoofdzaak beschouwen als het gevolg der propaganda van 't pan-islamisme en ten be wijze wordt dan aangevoerd, dat de Moplah’s niet alleen met geweld van wapenen zich ver zetten tegen de Europeanen, maar evenzeer te gen de Hindoes. Van de zijde der Moplah’s zou zelfs over zijn gegaan tot het gedwongen be- keeren tot den godsdienst van den profeet. En dat men te doen heeft met een afzonderlijk on- OVERZICHT. D« afaoheidlnc van West-Prulaen ▼an het Duheohe RUk. ’n Voormalig Pruisisch ambtenaar uit de aan Polen afgestane gebieden, de gewezen landraad ▼an Jarotschin, Robert Coester, publiceert bij de Bitgeverazaak Georg Stilke te Berlijn een histo- kfeche beschouwing over de afscheiding van |w est-Pruisen Posen van Pruisen en van ’t Duitsche rijk. Coester tracht den loop der ge beurtenissen en de oorzaken van ’t Duitsche échec, dat den Polen het gebied reeds voor de beslissing door de vredesconferentie in handen •peelde nuchter en zonder vooringenomenheid uiteen te zetten. Hij vermijdt elke hatelijkheid •n wel in die mate, dat hij 't noodig oordeelt En de voorrede het verwijt bij voorbaat af te wijzen, dat hij pro-Poolsch gezind is. Hij ver klaart, dat de Duitsche politieke beschouwer met name tot taak heeft de zwakheden der Duitsche positie en de van Duitsche zijde gemaakte fou ten aan te wijzen, daar 't besef van deze gebre ken en vergissingen voor het Duitsche volk van grootste belang is. Als de voornaamste oorzaak van 't Duitsche échec beschouwt Coester het feit, dat de revo lutie, die in West-Pruisen-Posen evenals 4n alle andere deelen van 't rijk op de militair-politieke Ineenstorting volgde, van Duitsche zijde in na tionaal opzicht indifferent, zonder fut en tonder doel was, van Poolsche zijde daarente gen energiek, gedisciplineerd en doelbewust. Hij toont aan, dat de Poolsche voormannen der revolutie in de soldatenraden, volkomen in te genstelling met hun Duitsche kameraden, van uen beginne af aan de s o c i a a l~revolutlonalre gezichtspunten en belangen aan de natio n a a l~revolutionaire volkomen ondergeschikt maakten. Van n proletarische belangengemeen schap tusschen Poolsche en Duitsche soldaten, •chrijft Coester, was nauwlijks sprake. Buiten gewoon karakteristiek voor de overwegend en Ondubbelzinnig nationale houding der Polen is «en gesprek van den Pruisischen minister Ernst ïnet een Poolsch soldaat in Dec. 1918, hetwelk- ’door Coester wordt weergegeven. Toen Ernst den Poolschen soldaat er op wees, dat hem de Duitsche arbeider toch nader moest staan dan 'de Poolsche magnaat, antwoordde de soldaat „Maar de magnaat spreekt Poolsch.” Tengevolge van de nationale apathie en doel loosheid der Duitsche groepen, die door de re volutie uiterlijken invloed hadden verworven, kostte het den Polen maar weinig moeite in het bestuur der provincies stap voor stap nieuwe posities te veroveren en het gebied van 't ver keer met het centraal gezag van Pruisen en Van 't rijk af te snijden. Daarbij kwam, dat het ♦umerieke militaire overwicht der Polen telkens 'duidelijker aan den dag trad; zij konden hun grachten eenigermate concentreeren, terwijl de JDuitsche soldaten geen vast aaneengesloten geheel vormden. Ook de „Heimatschutzorgani- ••tion" bracht maar kleine en versnipperde heeft hierop volgens Glasenapp onlangs nog gewezen, toen hij in do hem zeer na slaande Modern Review van Calcutta schreef: „Azië is tegenwoordig het continent der on derdrukte persoonlijkheid. Van een atmosfeer der onderdrukking kan men slechts een explosie verwachten. De overweldigde menschheid van 't Oosten kan op den druk van buiten slechts op deze eenige natuurlijke wijze reageeren." En volgens schrijver wordt de geneigdheid tot on lusten onbetwistbaar ook door de tegenwoor dige slechte economische toestanden versterkt: volgens een telegram van den vice-koning d.d. 9 Sept, is de moesson bijna geheel uitgebleven. Het gebrek aan regen geeft aanleiding tot be zorgdheid; er moesten daarom verstrekkende voorzorgsmaatregelen tegen den hongersnood worden genomen. Ondertusschen wordt bij voortduring propa- gande gevoerd voor den „Svaraj”, voor de Indi sche zelfregeering. Het aantal personen, die het witte Ghandhi-hoofddeksel dragen en daardoor ook uiterlijk laten zien, dat zij behooren tot de door M. K. Gandhi geleide non-coopera- t i o n s-beweging, moet den laatsten tijd niet onaanzienlijk zijn toegenomen. Bovenal in Bom bay schijnt heden ten dage dit uiterlijk waar neembare blijk van Gandhi-gezindheid door het fantsoen geboden te zijn. Zoo moet het Gandhi gelukt zijn tot 1 Juli do som van 8.100.000 roepien voor zijn z.g. Tiluk-fonds bijeen te bren gen en ondertusscheh heet het, dat dit bedrag reeds tot meer dan 10 mil Hoen roepien (dus momenteel meer dan 300 millioen Mark) is ge klommen. Bovenal wordt dit geld gebruikt voor de uitbreiding en uitvoering van den boycot van alle Engelsche regeeringsinstellingen en het stichten van nationale scholen en instituten. Volgens Von Glasenapp is het streven van de ^lt »6BB»r liMtaat alt Z hladBi. 5974 30 i eh arbeid. Daarom was er zoo weinig heer- lijkheid in. Niet het leeren het vergeten is i de kunst van het leven. Die kunst heb ik i nooit verstaan. At wat ik aan den weg vond, i heb ik opgenomen, en nauwgezet meege- dragen roem, wetenschap, huiselijk ge luk, alles! Nu ik vijftig jaar ben, heb ik zooveel schatten verzameld, dat ik een arm man ben.” „Ik geloof, dat je ons wilt beetnemen!” zeide de majoor min of meer* verbijsterd. Hij keek den consul aan, doch deze stem de met den professor in. „Daar heb je gelijk aan: vijf-en-twlnttg jaren moest men kunnen teruggaan! Al mijn domheden deed ik nogmaals zoo nauw gezet mogelijk één voor één maar dc verstandige dingen niet! Daar heeft een jiiensch later altijd spijt van „Te laatf” zeide de professor kortaf. „Herfst, vrienden, herfst, h,erfstl Niets aan te doen, herfst! Om ons heen is het weer lente, in het Neckardal bloeien de boomen alles als vroeger maar wij zijn daar aan ontgroeid mannen in de beste jaren, die niet meer de goede jaren zijn. Ons lachen de kleine kinderen, mijn kleinzoon tjes, uit, met ai onze wijsheid, eq in Heidel berg dragen onze zonen onze gekleurde mutsen van vroeger, en ten slotte is toch alles voor niets! Ja, als de jeugd weder keerde Nu zwegen zij weer. De rookwolkjes van de sigaren kronkelden omhoog in de scher pe, heldere avondlucht, het geurde en ruisch- te in de takken de nacht kwam. Beneden ’uidden weer de klokken, en vlak bij hen. troepen van ten deele zeer onbetrouwbare man schappen in 't land. Coester gelooft niet, dat de Poolsche leiders, die aanvankelijk voorzichtig en systematisch optraden en den schijn der pariteit bewaarden, van te voren den militairen opstand beraamden, die na het bezoek van Paderewski aan Posen in ’t allerlaatste van 1919 een einde maakte nan 't Pruisische bewind. De opstand zou geheel „van zelf’ zijn gekomenals natuurlijk gevolg van de débficle der Duitschers en de verster king en concentratie der Poolsche krachten. Deze ontwikkeling had men te Berlijn moeten voor zien en er zou maar één middel zijn geweest haar tegen te houden het tijdig zorgen voor een voldoende Duitsche militaire bezetting der pro vincie, samengaande met een programma van nationale verzoening. Coester is van gevoelen, dat men van Berlijn uit de idee der volksstem ming had moeten proclameeren en dat slechts bij een dergelijk optreden kans zou hebben be staan althans een deel der bedreigde provin cies voor Duitschland en Pruisen te behouden, mits men in militair opzicht sterk genoeg was tot de beslissing der vredesconferentie het ge heele gebied te beschermen tegen een geweld dadige toeëigening door de Polen. Coester legt er den nadruk op, dat men onder alle omstan digheden aldus te werk had moeten gaan, om dat er niets mee te verliezen was en wellicht iets te winnsnde regeeringen te Berlijn ech ter aldus zijn opvatting voerden heele- maal geen politiek, er zat bij haar heelemaal geen doel voorintegendeelzij leefden van de hand in den tand, d. w. z. van de dagelijk- sche kleine compromissen. Wel geeft Coester toe, dat inzonderheid de oplossing der rtulitaire kwestie, gezien de toenmalige omstandigheden, uiterst moeilijk Was, maar hij is van meening, dat, wanneer tijdig en handig een beroep was gedaan op het patriottisme, dat niet had mogen uitgaan van de oude officieren van den gene- ralen staf, maar van de nieuwe dragers van 't staatsgezag had moeten komen, :de vereischte krachten verzameld hadden kunnen worden. Tot dusver vonden wij in de Duitsche bladen naar aanleiding van Coester’s uiteenzettingen omtrent de Duitsche politiek ten opzichte van de Polen in den winter van 1918—1919 alleen enkele zinnen door de Vossische Zeitung geno- teeid. Het blad beperkt zich vrijwel tot de op merking „Eén verzachtende omstandigheid mag stellig bij de beoordeeling van de gebeurtenissen in dien tijd niet over 't hoofd worden geziende Polen hadden het makkelijker dan wij. Zij voel den, dat zij geleidelijk meer triomfeerdenop ons woog de druk der capitulatie en de binnen- landsche ineenstorting.” Opper-SHexlé. Volgens den correspondent van den Ob server te Genève zal de beslissing van den Raad van den Volkenbond nopens Opper-Sile- zië uitgaan van de stelling, dat een verdeeling van Opper-Silezië in politiek opzicht geen af breuk behoeft te doen aan de economische een heid. De Raad erkent, volgens genoemd blad, dat de industrieele driehoek in economisch op zicht een eenheid is, maar vindt dit geen reden hem onverdeeld hetzij aan Duitschland of aan Polen toe te wijzen. Mitsdien heeft hij een po litieke grenslijn getrokken, die nagenoeg met de oude Sforza-linie overeenkomt, maar stelt j ten, dat hij hen zou verliezen, als hij hen i wederzag, en geglimlacht bij het vooruit zicht, zooals hij deed, wahneer er weer een i stuk leugen en bedrog van het leven, als i verbrokkelde kalk van den muur, van hem af viel. Wie in het vlakke leven bleef, zooals die anderen, won werkelijk veel in de breed. te. Van alle kanten stroomde hem de bont- j held der dingen toe. Maar wie hooger stijgt, 1 altijd hooger, in een eenzaamheid, in zwij- gen, in ontzetting en bange vermoedens, die verliest beneden, wat hij boven wint. Steeds meer sporten van den levensladder vallen onder zijn voeten ineen vriendschap, I liefde, gezondheid, jeugd en hij klimt verder over nieuwe sporten. Waarheen? Ja als een wijsgeer evengoed raadsels kon oplossen, als ze vinden Doch het is zijn beroep, niet te weten, wat de anderen beneden hem allen meenen te weten De consul kuchte eens. t>Nu en jij, beroemde fakkel der weten schap? Ben je altijd zoo stil, sinds je naam tot op de Fidschi-eilanden wcerkinkt? Wij hebben over ons zelf gesproken spreek jij nu ook eens over jezelf! Hoe beschouw jij de wereld nu? Mij dunkt, jij hebt meer reden, om vergenoegd en trotsch te zijn dan wij twee oude kerels!” „Van it as vanitatum!” was het antwoord van den professor. „Alles is ijdel heid! Er is slechts één talent op de wereld: Jong zijn! Aan iets gelooven aan God, of de vrouw, of het geluk of nog beter, aan zichzelf^.... ik wou, dat ik nog eens jong Geheel miin leven was »noe»tp 1 TELEGRAMMEN. L o n d e n, 8 O c t. (N. T. A. Draadloos utt Horsea). Hoswel daaromtrent totnogtoe niets is bekend gemaakt, ia het waarschijnlijk, zegt de Daily Telegraph, dat Balfour naar de Wax hingtonsche conferentie zal gaan al hoofd va» de Engelsche delegatie. P a r U s, 8 O c t. (B. T. A.). De gezantenrasd heeft kennis j/enomen van het versing over den toestand in de Westelijke comltaten (Burgena land) en de maatregelen van ordeoverwogen, die getroffen moeten worden op 't oogenblik van de toepassing der beslissing inzake d» grenzen van Opper-Sileziö. G e n v e, 8 O c t (N. T. A. Draadloos). Het Zwitsersch Tel. Ag. verneemt dat vóór aj. Dons derdag geen beslissing over Oper-Silezië is tg verwachten. Genè ve, Oct. (B. T. A.) Het Zwitsersch» telegraafagentcchap verneemt, dat de besprtM kingen van den Raad van den Volkenbond om. trent Opper-Silezië nog eenige dagen zullen voortduren. De voorstellen van den Raad zullen voorgelegd worden aan de kabinetten te Lon* den, Parijs en Rome om de opvatting dezer kx binetten te vernemen, «Ivorens den tekst va» het besluit officieel mede te deelen. Berlijn, 8 Oct (N. f. A. DiaadloosK Het partijbestuur van de vnkvereenigingen M achtergrond (de Königshütte heeft aan den Volkenbond een telos gram gezonden, waarin uit naam van de bevols king der grootste industriestad van O.-S. Op het laatste oogenblik nog eens dringend vew z icht wordt b j het Duitsche rijk te mogen blifa ven. Bij de stemming had 74 pCt. der bevolking* uilen worden'. Belangijker dan rich »ó<Sr Duiwchland verklaard. Een ajveheidine weging acht de achrijver van daarvan xou den ondergang belcekenen van het D. A. Z. de georganiseerde geheele cconotnische leven. K a 11 o w i t z9 O c t. (W. B.) In de Ober, schlesische Volkstimme verklaart de vroeger» verantwoordelijke redacteur van den Poolsche» Oberschlesischer Wegweiser, Kowalski, waaroi» hij de Poolsche zaak den rug heeft toegekeertF nen concurreeren. Lancashire heeft reeds ee» J:„_2J van de Indisch/ zaken nan te wijzen. Dit zou echter vooral moet ten worden toegeschreven aan dc omstandig* heid, dat dit jaar, tengevolge vnn den aandrang der Indiërs, de in 1917 vastgeslelde tol va» 7)4 voor geïmporteerde katoenen goederen tot II verhoogd werd, terwijl de van 1890 datecrende belasting van 3^ voor in IndlM vervaardigd linnen onveranderd bleef. Een com* missie van Britsche belanghebbenden bij de kx toennijverheid heeft een tijdje geleden in een petitie aan de regeering er bij deze op aangx beoordeelaar als de dichter Rabindranath Tagore drongen het douanestelsel anders te regelen, daar de Britsche industrie b(j ’t tegenwoordig nadeel van 7% met de Indiërs niet meo» concurreeren kon en haar grootste afzetgebied de Indische markt, waar tot dusver 40 va» den Engelschen katoenexport werd geplnats^ zou verliezen. Von Glasenapp is echter van oordeel, dat het nauwelijks mogelijk is, dat staatssecretaris Montagu voldoen kan ann d» wenschen van de kooplieden van Manchester» ten eerste verkeert het Indische budget in oe» deplorabelen toestand en ten tweede dient rekat ning te worden gehouden met de tegenwoordig» stemming van 't Indische volk.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1