ükeroï 20 aai Heerste blad.~~ De roman van jen studente. OE HOLLAHDSCHE HUISVROUW VesrUendaagsoh Blad voor do Huishouding. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENW0UDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK. HAASTRECHT, M00RDREC31T, MOERCAPELLE. NIEUWER- fERK a. d. U., OUDERKERK a. <L IJ., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. 14700 Dinsdag 29 November 1921. 90* Jaargang BUITENLAND. FEUILLETON. J HUGO 5290 80 'dam, kwam 29 erdaro, verfrol Java, voer 25 sterdam, kwajtf nsterdam, roet Redactie Tal 546. Rotterdam naai Ingezonden Mededeellngen. de a.a„ an het 5301 85 IDEAU op ■HK (Spinoza). (Wordt vervolgd.) an te iD »n feid. op loadarUngea toon. Jlt BBnmpr btMaet mt hiad««. franco per pon per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen r - -- bjj onze agenten en loopers, den boekhandel b» en berioht >rgen vans I Een begeerte, die uit de rede voortkomt, ken •iet tot overmaat geraken. te ont- t mo- 4 ZOOM, GOUDj kfort, nnanoer. sn 29 Nov. l '1 nevelig of hete er, matige tot >mperatuur oa* aren» baks- jaret- n en tking, 5 291 50 Batavia, voe^ i Rotterdam <4 Amsterdam td door RUDOLPH STRATZ uit het Duitsch door Heviauw A. E. NUÜS-POSTHUMUS. 44 - »r Batavia, ver» r New-Orleans, ar Amsterdan^ h Ju ff rouw! Zoo noemt iedereen mij! De Jereld is vervelend. Allen zeggen hetzelfde. Bonifer ook! Hoe oud is u dan?” ..Twee en twintig!” »En ik zes en twintig!” sprak Dina Spiel- *°Rel kinderlijk lachend. Zij wierp de sigarette weg om een nieu- We te maken. ..Maar je ziet het mij niet aan, wel? Ik *sn best voor negentien doorgaan! Daarom i Och nedeirCen” V00r een ïuïfrouw aan’ «aS! zuchtfe en Erna zweeg een poos. Zij •ocht een ander onderwerp van gesprek. ptn wilt u jiu hier studeeren, mevrouw?’ .uJna Sptelvogel lachte bitter en zenuw- Bchhg. ...Studeeren? Denkt u, dat ze mij toela- "n »P de college,? Overal heeft men mij de voor den neu, dichtgegooid. Weet u mevrouw Adriane von Arraa on* K** *•8". ,,l<le: Me" mi‘ nle* ^?01 *Üiet dat Ik onvoorbe- »*»- ik had ook treeó volharding. OHO Iterdam, bevomj >p 51 gr. 18 rag! aar Z-Amerik^ Finfcterre. sterdam te Ba« ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal 2.25. per week 17 cent, met Zondagsblad «er kwartaal 2.90. per week 22 cent, overal waar de besorging per looper geschiedt. Mo Mam 4 IR d O ört worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81. GUUDAa r 7 en de postkantoren. Onze bureaux afj» dagelijks geopend van 9—4 uur.) Administratie Tel. 1st. 82} Engelsche opvattingen. Londen, 28 Nov. (R.). Reuter verneem^ dat hoewel Lloyd George ten zeerste ernaar verlangt naar Washington to gaan, er tot het einde der week in vorband met den leracha» toestand niets bepaalds gcxegd kan worden. De Britsche opvatting ten annzien der conté» ren tie van Washington is, dat ze alle reden geeft tot werkelijke voldoening en groote haojfc maar het Britsche standpunt is tevens, dat geen verschil kan worden gemaakt tusschen vloot- en andere bewapening. Het herstel van de wereld en het financieel evenwicht hangen af van de behandeling der bewapeningskwex tics als een vraagstuk, dat de wereld in haar geheel aangaat. Engeland is «oer verontrust door de symptomen, die de handhaving van onzekerheid en onrust schijnen te voorspellen. Het z«. Italiaansch-Franocha incident Be rIij n, 2 8 N o v. (N. T. A.). Do Fransche gezant te Rome Barère heeft, als protest tegen de vijandige betoogingen tegen Franschen, rijn regeering verzocht van zijn post te worden onte heven. ten altijd nog wat hebben van dc schoon* Helena. Reeds daarom wantrouw ik een eeuwigen wapenstilstand met de 11130000!* De bloode vriend van den vrede sloeg ze nuwachtig met de hand op de knie „En toch, juffrouw Baucrnfeind, moet die gouden eeuw komen, zoo zeker als de nacht wijkt voor de zon en de barbaarschheid voor de beschaving. Wij zijn de barbaren! Oij zijt de beschaving en de goede zeden dc vooruitgang der menschheid „Dank u zeer!” sprak Erna bescheiden. Zij gevoelde, dat de spot in haar ont waakte, en deed alle moeite om dien te on derdrukken. Was dat de dankbaarheid tegen een man, die zoo ijverde voor de rechten der vrouw? Maar zij kon er niets aan doen: zóó stelde zij zich den man der toekomst niet voor altijd, wat zij ook mocht doen of denken altijd zag zij hem vóór zich In de gedaante van een John Henry van Leo- nep, die tot haar meening bekeerd was. t *1j van Rotterdam Erna stond op. Ondanks haar verdriet moest zij inwendig lachen, dat zij dien ze- nuwachtigen vlinder ooit tot de denkende wezens gerekend had. Als die haar geld eens verloor, dan stond zij veel hulpelooZer dan zij, de wetenschappelijk voorbereide vrouw. Of misschien ook niet. Die Dina Spielvogel bezat een eigenaardige macht de macht der zwakken over zenuwachtige menschen. Voor die had zif een onweer staanbare aantrekkelijkheid. Zij had er slag logika, geen verstand... Ik weet niet wat nog meer! Die vrouw kent geen mededon gen! Dat is een man!” Onstuimig sprong zij op en greep smee- kend en vleiend Erna’s beide handen. „Neen toe toe! niet studeeren strijdenI Strijd tegen den man! Met alle wa pens! Wij moeten ons aaneensluiten. Geen vrouw mag zich onttrekken! Zuster naast zuster! Ik zal uw leidsvrouw zijn „Waarheen?’ vroeg Erna tamelijk koel. Geërgerd liet de opgewonden vrouw haar tos, en liet zich weer op den divan neer vallen. „Altijd dat gevraag!” zuchtte zij. „Waar heen? Hoe weet ik dat? Zelfstandig moe ten wij worden, zooals ik reeds ben! Vrij van den man!” Dat „zelfstandig” beviel Erna. Nu kwam zij toch het doel van haar bezoek nader. „U staat dus geheel op uzelf, mevrouw?' vroeg zij levendig. „Geheel en al!” was het krachtige ant woord. „En mag ik vragen hoe?’ „Nu u ziet het!” Tevreden keek zij haar klein, gewatteerd koninkrijk door, dat veel geleek op het nest van een Indisch zangvogeltje. „Maar ik bedoel verdient u nu zelf uw brood?” De andere wierp een zacht verwijtenden blik naar het plafond. „Dat is toch een bijzaak. De hoofdzaak is: Wij moeten ons organiseeren! Er moe ten heerschers* opstaan Droomerig keek zij In den spiegel, alsof zii daar reeds zulk een toekomstvrouw zag. „Qeen halfheden!” ging zij voort. „Geen lafhartig vergelijk! Neen. Strijd! Strijd! Striid t««n <hn man!” De Chineesche kwestie. Londen, 28 No». (R.) D<- commissie voor het Verre Oosten, bestaande uit afgevaardigden van negen mogendheden, heeft definitief een motie aangenomen ten gun>t<« van het opheffaa van de privileges der builonlandsche postkan toren in China. Alle mogendheden, Japan uit gezonderd, lijn ook overeengekomen 1 JaJk 1923 als datum daarvoor te bepalen. Dc Japan- sche afgevaardigden wonschten daaromtrent mal hun regeering van gedachten te wisselen. De Duitsche schadeloosstelling. Berlijn, 28 Nov. (N. T. A. Draadloos)' De Engelsche gezant te Berlijn, lord d’Abernonr en de Engehche vertegenwoordiger in de Comc missie van Herstel, Bradbuty, yijn van Berlijr naar Londen vertrokken, om rapport uit te brem gen over dé kwestie der schadeloosstelling. De reis van buitenlandsche vertegen woordigers door Duitschland. Berlijn, 28 Nov. (W. B.) De leden van dt door de Geneefsche international© arbeid*» conferentie ingeslelde commissie voor de bestiM doering der industrieel© toestanden in Duitsch» land zijn naar de bladen melden gister avond te Berlijn ontvangen in aanwezigheid van den rljksminister van handel, .Schmidt, del rijksminister van de schatkist Baqer en de ven» tegenwoordigera der Duitsch» vakvereenigin» gen. De vice-voo’zltter van den algemeenen Duit» schen bond van vakverenigingen Grasman» heette de commissieleden welkom en sprak den wensch uit, dat zij in de tweede week van hun verblijf in Duitschland d<> zekerheid zouden krij gen, dat het Duitsche volk zich opnieuw aan vreedzamen arbeid heeft gezet en er naat streeft de eanprgnne ve»plichtingen na te ko men. Alle geruchten omtrent revanchegedach- ten bij de Duitsche arbeiders zouden dan van zelf worden weerlegd. De speciale correspondent van dc Daily ChfO» nicle, H. N. Bell, lelde namens de buitenlnndscha vertegenwoordigers voor de hun betoonde gast vrijheid dank. De commissie zal heden da Deutsche Werke te Spandau en Dinsdag da Siemens-VZerke bezoeken. Zij zal haar reis Verfrisaobend en aan genaam by h 0081, hheid en keelpijn werken de Maar terwijl de Fr. Ztg. van oordeel is, dat de geprikkeldheid der Engelschcn als ernstig moet worden beschouwd, meent zij tevens, dat ze voorloopig slechts als een stemming moet wor den opgevat, die de reactie is op de gevoelens, die in hun oorlogsgeestdrift de twee staten zeiden jegens elkander te koesteren en die door de propaganda kunstmatig in 't leven werden ge houden: het gemeenschappelijk gevaar, waarin men bereid was zich in ’t belang van ’t gemeen schappelijke doel de grootste offers te getroos ten, was voorbij; thans streefde beiderzijds het nationale egoïsme naar de bevrijding van de drukkende banden der vriendschap. Haar mee ning, dat het gemeenschappelijk gevaar uit den weg is geruimd, maar dnt er voor de vroegere tegenstanders van Duitschland nog een gemeen schappelijk doel bestaat, werkt do Fr. Ztg. als volgt uit* „Volgens Fransche opvatting mag het het onder-den-duim-houden van Duitschland heeten, In Engelschen mond wordt het echter de ver zekering van den Europefcschen vrede genoemd. In Engeland heeft men tot dusver steeds op 't standpunt gestaan, dat de Engelsche politiek niet men Frankrijk breken mocht, wanneer daar door de Europeesche vrede niet ernstig be dreigd zou worden en het is aan te nemen, dat de leidende Engehche staatslieden zoo lang deze meening zullen zijn toegedann, tot het ab soluut zeker is, dat, indien het noodig wordt Frankrijk eens krachtig tot de orde te roepen, Amerika dezen stap zal steunen. Tot zoover is de politieke ontwikkeling echter nog niet ge vorderd. Wanneer wij Duitsrhrrs daarom val) het tegenwoordige Engelsch-Fransche mee- ningsverschil een verlichting van onzen toestand zouden verwachten, zouden wij ons aan een groote deceptie blootstellen. Naar overeenstem ming met Frankrijk wordt door Engeland ge streefd.” De Fr. Ztg. den|ct dan ook, dat, ondanks de noodlottige financieel© toestand van Duitsch land, die in Engeland zeer wel wordt verstaan, DuitscMand met betrekking tot de aanstaande vervaldagen (15 Jan. en 15 Pebr.) er op sa» moeten rekenen, dat Engeland en Frankrijk ge meenschappelijk er bij 't Duitsche r(jk op zullen nandringen de verschuldigde schadeloosstellings- bedragen te betalen. Daarom wordt ook verder geconstateerd, dnt Duitschland er slechts toe zou bijdragen, dat Engeland het Fransche, op ver nietiging van Duitschland gerichte, streven zou sieunen, wanneer Duitschland zich niet ten al torzeerste beijverde zooveel mogelijk te vol doen aan de eischen van 't Londensche beta lingsplan. Hij knikte meer tegen Erna, dan tegen zijn vriendin. „Dat is de cenige strijd, die tegenwoor dig nog recht van bestaan heeft. Verder ben ik natuurlijk voor de algemeene ontwape ning en den eeuwigen wereldvrede. Maar de afrekening tusschen man en vrouw moet eerst komen 1 En zij is nabij! Eenmaal moet de erkentenis toch komen van hef onrecht, dat wij u duizenden jaren hebben aange- UI daan.” van zulke ïul in den waan te brengen, dat De jonge martelares aan zijn zijde knikte zif minder zwak waren. Juist omdat zij zelf droevig, en Erna kreeg opnieuw een onbe- ----hagelijk gevoel. Wat hij zelde, kon zij niet tegenspreken. Maar toch een man dat beviel haar niet. Zóó moesten de mannen wel met zich laten praten, maar zelf zoo praten dat mocht toch nietl Het was ver- ipderend. Een triomf op zulke mannen was niet eens een overwinning. „Gij hebt nu uw vrouwenbeweging, waar in u beiden, dames, ook dappere rekruten zijt!” hernam doctor Bonifer, naar gewoon te onrustig met zijn vingers door zijn ver warden baard strijkend. „Maar even noo dig komt het mij voor, dat wij nu ook een mannenbeweging tot stand brengen een beweging voorwaarts, in uw richting. Tegen de moderne barbaarschheid, en vooral te gen den oorlog en militairisme! Onze tiran nie over u Is gegrond op den oorlog! Uw over-over-grootmoeders werden in den oor log als slavinnen geroofd...’ „...En wii zijn slavinnen gebleven!” zucht te Dina Spielvogel. „Dat is wel waar!” zeide Erna beleefd heidshalve. „Ik geloof zelfs, dat nu nog de de meest mannelijke mannen ons „Over den.strijd tegen ui” zeide zij half-1ben,'maar ons met inspanning van al hun -krachten ate buit willen veroveren. Wij aoe» een en al zenuw was, gevoelde zij onwille keurig met hen mede en troostte, waar an dere vrouwen, met eenvoudige, gezonde be grippen radeloos stonden. „Vergif is ge- I zondheid!" had zij zelf verklaard, en zij wist werkelijk een schijn van gezondheid in zulke gemoederen te brengen. Juist toen Erna wilde opstaan, ging de deur open en trad doctor Bonifer binnen, als altijd een beetje voorover gebogen, een beetje verwilderd haar, en met een pak boe ken in de hand. Hij was hier huisvriend en nam zonder complimenten plaats, nadat hij Erna met den onzekeren blik van een kortzichtige even had aangestaard, en haar daarop met een dróefgeestigen glimlach begroet had. „Nu wat is er?’ vroeg hij afgetrokken. „Waarover loopt -het gesprek?’ Dina Spielvogel nam uit een bloemen mand een bosie donkerblauwe Itaiiaansche viooltjes, hield ze, om het effect te beoor- deelen, een oogenblik naast zijn verwilder- den blonden baard en stak ze hem toen in sterke, het knoopsgat I niet gaarne zonder strijd zouden willen heb- Duitsche ooren weinig aangenaam zijn te verne men. Waftneer zij tegenover Frankrijk een meer geprikkelden toon verraadt, is dit het geval, om dat men te Londen finziet, dat de Engelsch- Fransche vriendschap gevaar loopt in duigen te vallen. Achter de mededaeling van den minister van buitenlandsche zaken staat, aldus wordt ge zegd, heel het Engelsche kabinet en bovendien, ondanks de Times en de Morning Post, die van plan schijnen ter wille van de liefde voor Frank rijk zelfs Britsche levensbelangen op te offeren, het overgroot© deel der Openbare meening. Wat sommige zaken betreft, heeft Frankrijk den laatsten tijd zich zoodanig gedragen, dat men in Engeland somwijlen er ernstig aan twijfelt, of men de Franschen nog als vrienden kan be schouwen.” Natuurlijk herinnerd» Fr. Ztg. er aan, dat .het vat de bodem ïs Mft*Wltogen door het verdrag van Angora, dat in s»rijd met de overeenkomst van Londen van 1914 een afzonderlijke vrede van Frankrijk met Turkije beteekent en dat ten overvloede Enge land's hegemonie aan de Dar- danellen bedreigt. De Franschen plegen hier tegen in te brengen, dat Engeland toch Ook herhaaldelijk zijn eigen geenszins pro-Pran- schen weg is gegaan: o.a door het sluiten von de economische overeenkomst met sovjet- Rusland en door de uitroeping van Emir Fcisal (die door do Franschen uit Syrië werd verdre ven) tot koning van Mesopotamië. De Fr. Ztg. teekent hierbij aan: „Maar de kunst der politiek het was een traditioneel© fout der Duitsche diplomatie dit niet in te zien bestaat toch hierin, dat men weet, dat het niet onverschillig is door wie, waar en hoe de dingen gedaan worJ den. In allen gevalle heeft Frankrijk zich door zijn agitatie niet alleen in Engeland, maar ook in de overige wereld, in een slecht licht gesteld en wanneer thans de Engelschen als beschuldi gers optreden, hebben zij voor de gevallen, waarop het aankomt, de openbare meening op hun hand.” In Engeland zou men het dus tot een breuk met Frankrijk wilton laten komen? Ondanks alle» schijnt men dit te Londen te wilton voor komen; tenminste wanneer afgegaan kan wor den op een bericht uit Londen, dat Lloyd George voor zijn eventueel vertrek'naar Washington nog een onderhoud wenscht te hebben met Briand. TELEflMMMEM. DE CONFERENTIE TB WASHINGTON. Het Fransche standpunt B e r 1 ij n, 2 8 N o v. (W. B.). Betreffende het bericht over een correspondentie uit Berlijn, volgens welke de Berlijnsche correspondent van de Daily Chronicle uit het departement der Reichswehr vernomen zou hebben, dat d« Duit- sche regeering bereid zou zijn waarborgen te geven in de ontwapeningskwestto, woidt ver klaard door genoemd departement, dat de ver tegenwoordiger van da Daily Chronicle to Berlijn van het departement der „Reichswehr materiaal en opgaven heeft gekregen om de mededelingen van I’ and over de gevaarlijk heid van Duitschland te ontzenuwen. OVERZICHT. I Er z(jn nu reeds twee weken voorbijgegaan, «nds d© z.g, ontwapeningsconferentie door pre sident Harding is geopend. Zijn er, ondanks de moeilijkheden, die de verwerkelijking van het ©onferentie-programma in den weg staan, be vredigende vorderingen gemaakt. Als de opvat- i Üngen van de Fr. Ztg. als de juiste mogen wor- den beschouwd, dan is er stellig reeds het een «n nnder bereikt. Genoemd b!ad zegt, dat dit te danken is aan de kracht van den leider der con ferentie, staatssecretaris Huges, „een vroeger advocaat, die zich in een atmosfeer van Ame- rikaansche middelmatigheid bij deze gelegen heid als een staatsman van den eersten rang heeft onderscheiden”. Maar mede zouden de be haalde successen zijn te danken aan het ver langen der naar Washington uitgenoodigde na ties, met name van Engeland, om de Ameri- kaansche regeering en het Amerikaansdhe volk van den vredeswil van Buropa te overtuigen, teneinde op deze wijze den grooten staat, die de crediteur is van heel de wereld, voor de dringende taak van den wederopbouw en de wedergexondmaking van het economisch leven der. Wefeld te winnen. Ook Japan had zioh be- (jverd zich te schikken naar 't verlangen der algemeenheid naar overeenstemming. En zoo doende was het reeds gelukt ten aanzien van twee groote, moeilijke vraagstukken (beperking van de bewapening ter zee en het Chineesche vraagstuk) in groote trekken de formules te Werpen, waardoor een verstandige regeling felifk werd. Maar toen kwam Frtmkrijk, vindt 4e F«. Ztg„' als spelbrekerniet alleen versperde het aan de behandeling van een derde vraagstuk, van wel ker oplossing de pacificatie en gezondwording van Europa afhing de inkrimping der be wapening te land volkomen den weg, maar ook ten opzichte van de maritieme bewapening Het het aanspraken gelden, die ook dit probleem •mstig zouden kunnen bedreigen. „Geen wonder, dat een dergelijke houding van de Fransche politiek de ernstige verontwaardi ging vooral der Britsche regeering wekt, die zich het slagen van de Washingtonsche confe rentie tot voornaamste doel van haar politieke streven heeft gesteld. De slechte stemming, die de laatste weken tusschen Engeland en Frank rijk heeft geheerscht, is daardoor aanmerkelijk verscherpt. De rede van lord Curzon, den ver» •ntwoordelijken leider van de Engelsche bui tenlandsche politiek, legt daarvan getuigenis af Het blad geeft voorts als zijn gevoelen te ken nen, dat het optreden der Fransche delegatie te Washington bewijst, dat Frankrijk van de ge zindheid der overigen, om ter wille van het groote doel der overeenstemming offers te brengen, niet in ’t minst begrip heeftde thea trale rede van Briand voor 't plenum der con ferentie, waarin hij beweerde, dat Frankrijk nog Bteeds door Duitschland bedreigd was, was door de vergaderden met passend respect en sym pathie opgenomen. Hoewel de Fransche minis ter-president in de rede enkele Fransche conces- o o PrU* p«r kwartaal Ir. p. p*at. 1 1- O Q O kan iiok abonneervn bH in bti 4© Üitg«v©n A. H RIN KM Af oX. Bies met betrekking tot de bewapening in uit zicht scheen te stellen, verijdelde Briand al dus de Fr. Ztg. het streven der conferentie- leiding, toen deze in de commissiën op dit stuk van zaken concraten arbeid wilde verrichten, op radicale wijze. „Hij had daar wel reden toe. Want wat Frankrijk te Washington beloofd heeft, betee kent feitelijk niets, althans ten stelligste geen werkelijke concessie. Briand zei in zijn rede, dat Frankrijk zijn overeenkomstig de wet uit drie lichtingen bestaande leger reeds met één lichting had verminderd en „morgen” nog een halve lichting zou schrappen. Dat klinkt mooi, maar is, om een in *t buitenland geliefd woord te gebruiken, dat hoffelijker is dan een Duitsche qualificatie, louter en alleen camouflage, want de Fransche premier verzweeg, dat de opgeheven categorieën blanke recruten door gekleurde* soldeniers vervangen zullen worden, die nu in groot aantal het grondgebied van het schoöne Frankrijk gelukkig zullen maken. Der halve geen vermindering yan het Fransche mi litarisme, maar integendeel een verscherping van zijn onaangenaamsten vormZij, die een ontzettend gevaar voor heel de blanke wereld uit den weg willen ruimen, moesten inderdaad de Washingtonsche conferentie op 't hart druk ken ovtr het algemeen het overbrengen van kleurllng-troepen naar Europa te verbieden. Wat hier bij ons bekend is, zal te Washington niet geheim kunnen blijven. Den deelnemers aan de conferentie zal 't dus weldra duidelijk zijn, waf de ware aard van Briand’s voorstellen is. Hun zal dit te eender duidelijk zijn, daar het standpunt, door Briand ten aanzien van de zee- kwestie nog te kennen gegeven op den laatsten dag van zijn aanwezigheid der conferentie, bru- taal-dukWiik aantoont, welke geest Frankrijk in werkelijkheid bezielt.” Het Duitsche blad wijst er dan op, dat de bewering, als zou Frankrijk er aanspraak maken evenveel groote slagschepen te bouwen als aan Japan worden toegestaan dus onge- reet ÖO van de Engelsche en Amerikaansdie sterkte (in plaats van de door Hughes voorgestelde 40 wel van Fransche zijde is tegengesproken, maar dat vast staat, dat Frankrijk zou willen vasthouden aan zijn tot dusver niet uitgevoerde bouwplan van 1912 en dat het, wat duikbooten en lichte kruisers betreft, niet inziet, waarom het met betrekking tot deze wapensoorten niet zelfs naar de sterkte van Engeland zou streven. In ver band met de bespreking van dit thema waren onbezonnen woorden gevallen, die onder bond- genooten niet heel vriendelijk klonken, want er zou uit kunnen worden afgeleid, dat Frankrijk de meening zou zijn toegedaan ook tegen den En- gelsdhen vriend gewapend te moeten zijn. In zijrt groote rede te Washington heeft Briand verklaard, dat Frankrijk niets zoo zeer duchtte ah een moreel isolement in 't uur van 't gevaar. Bij Amerika en de wereld heeft hij bij deze gelegenheid er met klem op aangedrongen Frankrijk ook verder moreelen steun te verlee- nen. Maar de Fr. Ztg. vindt, dat juist hij te Washington zich derwijze heeft gedragen, dat Frenkrijk thans zich aan 't gevaar blootstelt mo» reel geïsoleerd te worden. Voor deze mogelijk heid worden de Franschen in ernstige woorden gewahrschuwd door lord Curzon. De Fr. Ztg. merkt dienaangaande op: „De rede van den Engelschen minister van buitenlandsche zaken is stellig niet pro- j Duitsch; integendeel zij bevat passages, die, voor (illlIMII E COIRVVT ADVERTKNTIBPRUSi Uit Goud, o» omMrekM (h.l>oor«rte lo« d«> ImnrrtrUlirll 1—5 reg.l. 1 JtO. alk. mrel m<»r /0.2S. V.» bult». Goud. dra braorgkrlw 1—1 regel, 1.15. elk. regel meer ƒ0.30. Adv.rt.uUen I. het ZoUrdngsimwier M bijrl.g op de. prlje. l.lefdmilgheldi-mlverUntiln de helft ra» dra prtf. INGEZONDEN MEDEDEEUNGENi 1—4 regel» ƒ2.01. elk. regd /«AO. O» de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen bQ contract tot tear gersdueaar. den pr^a Groote letten» ©d randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tuzochenknmirt van ©oliede bo©kt)a»> delaren, Advertentiebureaus ©o onze Agenten en moeten daags vóór de plaaUAM bet Bureau zijn ingekomen, teneinde vaa opnam© vanekard te lijn. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen ’£1

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1921 | | pagina 1