ükeroï
20
aai
Heerste blad.~~
De roman van jen studente.
OE HOLLAHDSCHE HUISVROUW
VesrUendaagsoh Blad
voor do Huishouding.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENW0UDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK. HAASTRECHT, M00RDREC31T, MOERCAPELLE. NIEUWER-
fERK a. d. U., OUDERKERK a. <L IJ., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
14700
Dinsdag 29 November 1921.
90* Jaargang
BUITENLAND.
FEUILLETON.
J
HUGO
5290 80
'dam, kwam 29
erdaro, verfrol
Java, voer 25
sterdam, kwajtf
nsterdam, roet
Redactie Tal 546.
Rotterdam naai
Ingezonden Mededeellngen.
de a.a„
an het
5301
85
IDEAU
op
■HK
(Spinoza).
(Wordt vervolgd.)
an
te
iD
»n
feid. op loadarUngea toon.
Jlt BBnmpr btMaet mt hiad««.
franco per pon per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen r - --
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel
b»
en
berioht
>rgen vans
I
Een begeerte, die uit de rede voortkomt, ken
•iet tot overmaat geraken.
te ont-
t mo-
4 ZOOM, GOUDj
kfort,
nnanoer.
sn 29 Nov. l '1
nevelig of hete
er, matige tot
>mperatuur oa*
aren»
baks-
jaret-
n en
tking,
5 291 50
Batavia, voe^
i Rotterdam <4
Amsterdam td
door
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Heviauw A. E. NUÜS-POSTHUMUS.
44 -
»r Batavia, ver»
r New-Orleans,
ar Amsterdan^
h Ju ff rouw! Zoo noemt iedereen mij! De
Jereld is vervelend. Allen zeggen hetzelfde.
Bonifer ook! Hoe oud is u dan?”
..Twee en twintig!”
»En ik zes en twintig!” sprak Dina Spiel-
*°Rel kinderlijk lachend.
Zij wierp de sigarette weg om een nieu-
We te maken.
..Maar je ziet het mij niet aan, wel? Ik
*sn best voor negentien doorgaan! Daarom
i Och nedeirCen” V00r een ïuïfrouw aan’
«aS! zuchtfe en Erna zweeg een poos. Zij
•ocht een ander onderwerp van gesprek.
ptn wilt u jiu hier studeeren, mevrouw?’
.uJna Sptelvogel lachte bitter en zenuw-
Bchhg.
...Studeeren? Denkt u, dat ze mij toela-
"n »P de college,? Overal heeft men mij de
voor den neu, dichtgegooid. Weet u
mevrouw Adriane von Arraa on*
K** *•8". ,,l<le: Me" mi‘ nle*
^?01 *Üiet dat Ik onvoorbe-
»*»- ik had ook treeó volharding. OHO
Iterdam, bevomj
>p 51 gr. 18 rag!
aar Z-Amerik^
Finfcterre.
sterdam te Ba«
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal 2.25. per week 17 cent, met Zondagsblad
«er kwartaal 2.90. per week 22 cent, overal waar de besorging per looper geschiedt.
Mo Mam 4 IR d O ört
worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81. GUUDAa
r 7 en de postkantoren.
Onze bureaux afj» dagelijks geopend van 9—4 uur.) Administratie Tel. 1st. 82}
Engelsche opvattingen.
Londen, 28 Nov. (R.). Reuter verneem^
dat hoewel Lloyd George ten zeerste ernaar
verlangt naar Washington to gaan, er tot het
einde der week in vorband met den leracha»
toestand niets bepaalds gcxegd kan worden.
De Britsche opvatting ten annzien der conté»
ren tie van Washington is, dat ze alle reden
geeft tot werkelijke voldoening en groote haojfc
maar het Britsche standpunt is tevens, dat
geen verschil kan worden gemaakt tusschen
vloot- en andere bewapening. Het herstel van
de wereld en het financieel evenwicht hangen
af van de behandeling der bewapeningskwex
tics als een vraagstuk, dat de wereld in haar
geheel aangaat. Engeland is «oer verontrust
door de symptomen, die de handhaving van
onzekerheid en onrust schijnen te voorspellen.
Het z«. Italiaansch-Franocha
incident
Be rIij n, 2 8 N o v. (N. T. A.). Do Fransche
gezant te Rome Barère heeft, als protest tegen
de vijandige betoogingen tegen Franschen, rijn
regeering verzocht van zijn post te worden onte
heven.
ten altijd nog wat hebben van dc schoon*
Helena. Reeds daarom wantrouw ik een
eeuwigen wapenstilstand met de 11130000!*
De bloode vriend van den vrede sloeg ze
nuwachtig met de hand op de knie
„En toch, juffrouw Baucrnfeind, moet die
gouden eeuw komen, zoo zeker als de nacht
wijkt voor de zon en de barbaarschheid voor
de beschaving. Wij zijn de barbaren! Oij zijt
de beschaving en de goede zeden dc
vooruitgang der menschheid
„Dank u zeer!” sprak Erna bescheiden.
Zij gevoelde, dat de spot in haar ont
waakte, en deed alle moeite om dien te on
derdrukken. Was dat de dankbaarheid tegen
een man, die zoo ijverde voor de rechten
der vrouw? Maar zij kon er niets aan doen:
zóó stelde zij zich den man der toekomst
niet voor altijd, wat zij ook mocht doen
of denken altijd zag zij hem vóór zich In
de gedaante van een John Henry van Leo-
nep, die tot haar meening bekeerd was.
t
*1j
van Rotterdam
Erna stond op. Ondanks haar verdriet
moest zij inwendig lachen, dat zij dien ze-
nuwachtigen vlinder ooit tot de denkende
wezens gerekend had. Als die haar geld
eens verloor, dan stond zij veel hulpelooZer
dan zij, de wetenschappelijk voorbereide
vrouw. Of misschien ook niet. Die Dina
Spielvogel bezat een eigenaardige macht
de macht der zwakken over zenuwachtige
menschen. Voor die had zif een onweer
staanbare aantrekkelijkheid. Zij had er slag
logika, geen verstand... Ik weet niet wat
nog meer! Die vrouw kent geen mededon
gen! Dat is een man!”
Onstuimig sprong zij op en greep smee-
kend en vleiend Erna’s beide handen.
„Neen toe toe! niet studeeren
strijdenI Strijd tegen den man! Met alle wa
pens! Wij moeten ons aaneensluiten. Geen
vrouw mag zich onttrekken! Zuster naast
zuster! Ik zal uw leidsvrouw zijn
„Waarheen?’ vroeg Erna tamelijk koel.
Geërgerd liet de opgewonden vrouw haar
tos, en liet zich weer op den divan neer
vallen.
„Altijd dat gevraag!” zuchtte zij. „Waar
heen? Hoe weet ik dat? Zelfstandig moe
ten wij worden, zooals ik reeds ben! Vrij
van den man!”
Dat „zelfstandig” beviel Erna. Nu kwam
zij toch het doel van haar bezoek nader.
„U staat dus geheel op uzelf, mevrouw?'
vroeg zij levendig.
„Geheel en al!” was het krachtige ant
woord.
„En mag ik vragen hoe?’
„Nu u ziet het!”
Tevreden keek zij haar klein, gewatteerd
koninkrijk door, dat veel geleek op het nest
van een Indisch zangvogeltje.
„Maar ik bedoel verdient u nu zelf
uw brood?”
De andere wierp een zacht verwijtenden
blik naar het plafond.
„Dat is toch een bijzaak. De hoofdzaak
is: Wij moeten ons organiseeren! Er moe
ten heerschers* opstaan
Droomerig keek zij In den spiegel, alsof
zii daar reeds zulk een toekomstvrouw zag.
„Qeen halfheden!” ging zij voort. „Geen
lafhartig vergelijk! Neen. Strijd! Strijd!
Striid t««n <hn man!”
De Chineesche kwestie.
Londen, 28 No». (R.) D<- commissie voor
het Verre Oosten, bestaande uit afgevaardigden
van negen mogendheden, heeft definitief een
motie aangenomen ten gun>t<« van het opheffaa
van de privileges der builonlandsche postkan
toren in China. Alle mogendheden, Japan uit
gezonderd, lijn ook overeengekomen 1 JaJk
1923 als datum daarvoor te bepalen. Dc Japan-
sche afgevaardigden wonschten daaromtrent mal
hun regeering van gedachten te wisselen.
De Duitsche schadeloosstelling.
Berlijn, 28 Nov. (N. T. A. Draadloos)'
De Engelsche gezant te Berlijn, lord d’Abernonr
en de Engehche vertegenwoordiger in de Comc
missie van Herstel, Bradbuty, yijn van Berlijr
naar Londen vertrokken, om rapport uit te brem
gen over dé kwestie der schadeloosstelling.
De reis van buitenlandsche vertegen
woordigers door Duitschland.
Berlijn, 28 Nov. (W. B.) De leden van dt
door de Geneefsche international© arbeid*»
conferentie ingeslelde commissie voor de bestiM
doering der industrieel© toestanden in Duitsch»
land zijn naar de bladen melden gister
avond te Berlijn ontvangen in aanwezigheid
van den rljksminister van handel, .Schmidt, del
rijksminister van de schatkist Baqer en de ven»
tegenwoordigera der Duitsch» vakvereenigin»
gen.
De vice-voo’zltter van den algemeenen Duit»
schen bond van vakverenigingen Grasman»
heette de commissieleden welkom en sprak den
wensch uit, dat zij in de tweede week van hun
verblijf in Duitschland d<> zekerheid zouden krij
gen, dat het Duitsche volk zich opnieuw aan
vreedzamen arbeid heeft gezet en er naat
streeft de eanprgnne ve»plichtingen na te ko
men. Alle geruchten omtrent revanchegedach-
ten bij de Duitsche arbeiders zouden dan van
zelf worden weerlegd.
De speciale correspondent van dc Daily ChfO»
nicle, H. N. Bell, lelde namens de buitenlnndscha
vertegenwoordigers voor de hun betoonde gast
vrijheid dank. De commissie zal heden da
Deutsche Werke te Spandau en Dinsdag da
Siemens-VZerke bezoeken. Zij zal haar reis
Verfrisaobend en aan
genaam by h 0081,
hheid en keelpijn
werken de
Maar terwijl de Fr. Ztg. van oordeel is, dat de
geprikkeldheid der Engelschcn als ernstig moet
worden beschouwd, meent zij tevens, dat ze
voorloopig slechts als een stemming moet wor
den opgevat, die de reactie is op de gevoelens,
die in hun oorlogsgeestdrift de twee staten
zeiden jegens elkander te koesteren en die door
de propaganda kunstmatig in 't leven werden ge
houden: het gemeenschappelijk gevaar, waarin
men bereid was zich in ’t belang van ’t gemeen
schappelijke doel de grootste offers te getroos
ten, was voorbij; thans streefde beiderzijds het
nationale egoïsme naar de bevrijding van de
drukkende banden der vriendschap. Haar mee
ning, dat het gemeenschappelijk gevaar uit den
weg is geruimd, maar dnt er voor de vroegere
tegenstanders van Duitschland nog een gemeen
schappelijk doel bestaat, werkt do Fr. Ztg. als
volgt uit*
„Volgens Fransche opvatting mag het het
onder-den-duim-houden van Duitschland heeten,
In Engelschen mond wordt het echter de ver
zekering van den Europefcschen vrede genoemd.
In Engeland heeft men tot dusver steeds op 't
standpunt gestaan, dat de Engelsche politiek
niet men Frankrijk breken mocht, wanneer daar
door de Europeesche vrede niet ernstig be
dreigd zou worden en het is aan te nemen, dat
de leidende Engehche staatslieden zoo lang
deze meening zullen zijn toegedann, tot het ab
soluut zeker is, dat, indien het noodig wordt
Frankrijk eens krachtig tot de orde te roepen,
Amerika dezen stap zal steunen. Tot zoover is
de politieke ontwikkeling echter nog niet ge
vorderd. Wanneer wij Duitsrhrrs daarom val)
het tegenwoordige Engelsch-Fransche mee-
ningsverschil een verlichting van onzen toestand
zouden verwachten, zouden wij ons aan een
groote deceptie blootstellen. Naar overeenstem
ming met Frankrijk wordt door Engeland ge
streefd.”
De Fr. Ztg. den|ct dan ook, dat, ondanks de
noodlottige financieel© toestand van Duitsch
land, die in Engeland zeer wel wordt verstaan,
DuitscMand met betrekking tot de aanstaande
vervaldagen (15 Jan. en 15 Pebr.) er op sa»
moeten rekenen, dat Engeland en Frankrijk ge
meenschappelijk er bij 't Duitsche r(jk op zullen
nandringen de verschuldigde schadeloosstellings-
bedragen te betalen. Daarom wordt ook verder
geconstateerd, dnt Duitschland er slechts toe zou
bijdragen, dat Engeland het Fransche, op ver
nietiging van Duitschland gerichte, streven zou
sieunen, wanneer Duitschland zich niet ten
al torzeerste beijverde zooveel mogelijk te vol
doen aan de eischen van 't Londensche beta
lingsplan.
Hij knikte meer tegen Erna, dan tegen
zijn vriendin.
„Dat is de cenige strijd, die tegenwoor
dig nog recht van bestaan heeft. Verder ben
ik natuurlijk voor de algemeene ontwape
ning en den eeuwigen wereldvrede. Maar
de afrekening tusschen man en vrouw moet
eerst komen 1 En zij is nabij! Eenmaal moet
de erkentenis toch komen van hef onrecht,
dat wij u duizenden jaren hebben aange-
UI daan.”
van zulke ïul in den waan te brengen, dat De jonge martelares aan zijn zijde knikte
zif minder zwak waren. Juist omdat zij zelf droevig, en Erna kreeg opnieuw een onbe-
----hagelijk gevoel. Wat hij zelde, kon zij niet
tegenspreken. Maar toch een man dat
beviel haar niet. Zóó moesten de mannen
wel met zich laten praten, maar zelf zoo
praten dat mocht toch nietl Het was ver-
ipderend. Een triomf op zulke mannen was
niet eens een overwinning.
„Gij hebt nu uw vrouwenbeweging, waar
in u beiden, dames, ook dappere rekruten
zijt!” hernam doctor Bonifer, naar gewoon
te onrustig met zijn vingers door zijn ver
warden baard strijkend. „Maar even noo
dig komt het mij voor, dat wij nu ook een
mannenbeweging tot stand brengen een
beweging voorwaarts, in uw richting. Tegen
de moderne barbaarschheid, en vooral te
gen den oorlog en militairisme! Onze tiran
nie over u Is gegrond op den oorlog! Uw
over-over-grootmoeders werden in den oor
log als slavinnen geroofd...’
„...En wii zijn slavinnen gebleven!” zucht
te Dina Spielvogel.
„Dat is wel waar!” zeide Erna beleefd
heidshalve. „Ik geloof zelfs, dat nu nog de
de meest mannelijke mannen ons
„Over den.strijd tegen ui” zeide zij half-1ben,'maar ons met inspanning van al hun
-krachten ate buit willen veroveren. Wij aoe»
een en al zenuw was, gevoelde zij onwille
keurig met hen mede en troostte, waar an
dere vrouwen, met eenvoudige, gezonde be
grippen radeloos stonden. „Vergif is ge-
I zondheid!" had zij zelf verklaard, en zij
wist werkelijk een schijn van gezondheid in
zulke gemoederen te brengen.
Juist toen Erna wilde opstaan, ging de
deur open en trad doctor Bonifer binnen,
als altijd een beetje voorover gebogen, een
beetje verwilderd haar, en met een pak boe
ken in de hand.
Hij was hier huisvriend en nam zonder
complimenten plaats, nadat hij Erna met
den onzekeren blik van een kortzichtige
even had aangestaard, en haar daarop met
een dróefgeestigen glimlach begroet had.
„Nu wat is er?’ vroeg hij afgetrokken.
„Waarover loopt -het gesprek?’
Dina Spielvogel nam uit een bloemen
mand een bosie donkerblauwe Itaiiaansche
viooltjes, hield ze, om het effect te beoor-
deelen, een oogenblik naast zijn verwilder-
den blonden baard en stak ze hem toen in sterke,
het knoopsgat I niet gaarne zonder strijd zouden willen heb-
Duitsche ooren weinig aangenaam zijn te verne
men. Waftneer zij tegenover Frankrijk een meer
geprikkelden toon verraadt, is dit het geval, om
dat men te Londen finziet, dat de Engelsch-
Fransche vriendschap gevaar loopt in duigen te
vallen. Achter de mededaeling van den minister
van buitenlandsche zaken staat, aldus wordt ge
zegd, heel het Engelsche kabinet en bovendien,
ondanks de Times en de Morning Post, die van
plan schijnen ter wille van de liefde voor Frank
rijk zelfs Britsche levensbelangen op te offeren,
het overgroot© deel der Openbare meening. Wat
sommige zaken betreft, heeft Frankrijk den
laatsten tijd zich zoodanig gedragen, dat men in
Engeland somwijlen er ernstig aan twijfelt, of
men de Franschen nog als vrienden kan be
schouwen.”
Natuurlijk herinnerd» Fr. Ztg. er aan, dat
.het vat de bodem ïs Mft*Wltogen door het verdrag
van Angora, dat in s»rijd met de overeenkomst
van Londen van 1914 een afzonderlijke vrede
van Frankrijk met Turkije beteekent en dat ten
overvloede Enge land's hegemonie aan de Dar-
danellen bedreigt. De Franschen plegen hier
tegen in te brengen, dat Engeland toch Ook
herhaaldelijk zijn eigen geenszins pro-Pran-
schen weg is gegaan: o.a door het sluiten
von de economische overeenkomst met sovjet-
Rusland en door de uitroeping van Emir Fcisal
(die door do Franschen uit Syrië werd verdre
ven) tot koning van Mesopotamië. De Fr. Ztg.
teekent hierbij aan: „Maar de kunst der politiek
het was een traditioneel© fout der Duitsche
diplomatie dit niet in te zien bestaat toch
hierin, dat men weet, dat het niet onverschillig
is door wie, waar en hoe de dingen gedaan worJ
den. In allen gevalle heeft Frankrijk zich door
zijn agitatie niet alleen in Engeland, maar ook
in de overige wereld, in een slecht licht gesteld
en wanneer thans de Engelschen als beschuldi
gers optreden, hebben zij voor de gevallen,
waarop het aankomt, de openbare meening op
hun hand.”
In Engeland zou men het dus tot een breuk
met Frankrijk wilton laten komen? Ondanks
alle» schijnt men dit te Londen te wilton voor
komen; tenminste wanneer afgegaan kan wor
den op een bericht uit Londen, dat Lloyd George
voor zijn eventueel vertrek'naar Washington nog
een onderhoud wenscht te hebben met Briand.
TELEflMMMEM.
DE CONFERENTIE TB WASHINGTON.
Het Fransche standpunt
B e r 1 ij n, 2 8 N o v. (W. B.). Betreffende het
bericht over een correspondentie uit Berlijn,
volgens welke de Berlijnsche correspondent van
de Daily Chronicle uit het departement der
Reichswehr vernomen zou hebben, dat d« Duit-
sche regeering bereid zou zijn waarborgen te
geven in de ontwapeningskwestto, woidt ver
klaard door genoemd departement, dat de ver
tegenwoordiger van da Daily Chronicle to
Berlijn van het departement der „Reichswehr
materiaal en opgaven heeft gekregen om de
mededelingen van I’ and over de gevaarlijk
heid van Duitschland te ontzenuwen.
OVERZICHT.
I Er z(jn nu reeds twee weken voorbijgegaan,
«nds d© z.g, ontwapeningsconferentie door pre
sident Harding is geopend. Zijn er, ondanks de
moeilijkheden, die de verwerkelijking van het
©onferentie-programma in den weg staan, be
vredigende vorderingen gemaakt. Als de opvat-
i Üngen van de Fr. Ztg. als de juiste mogen wor-
den beschouwd, dan is er stellig reeds het een
«n nnder bereikt. Genoemd b!ad zegt, dat dit te
danken is aan de kracht van den leider der con
ferentie, staatssecretaris Huges, „een vroeger
advocaat, die zich in een atmosfeer van Ame-
rikaansche middelmatigheid bij deze gelegen
heid als een staatsman van den eersten rang
heeft onderscheiden”. Maar mede zouden de be
haalde successen zijn te danken aan het ver
langen der naar Washington uitgenoodigde na
ties, met name van Engeland, om de Ameri-
kaansche regeering en het Amerikaansdhe volk
van den vredeswil van Buropa te overtuigen,
teneinde op deze wijze den grooten staat, die
de crediteur is van heel de wereld, voor de
dringende taak van den wederopbouw en de
wedergexondmaking van het economisch leven
der. Wefeld te winnen. Ook Japan had zioh be-
(jverd zich te schikken naar 't verlangen der
algemeenheid naar overeenstemming. En zoo
doende was het reeds gelukt ten aanzien van
twee groote, moeilijke vraagstukken (beperking
van de bewapening ter zee en het Chineesche
vraagstuk) in groote trekken de formules te
Werpen, waardoor een verstandige regeling
felifk werd.
Maar toen kwam Frtmkrijk, vindt 4e F«. Ztg„'
als spelbrekerniet alleen versperde het aan de
behandeling van een derde vraagstuk, van wel
ker oplossing de pacificatie en gezondwording
van Europa afhing de inkrimping der be
wapening te land volkomen den weg, maar
ook ten opzichte van de maritieme bewapening
Het het aanspraken gelden, die ook dit probleem
•mstig zouden kunnen bedreigen.
„Geen wonder, dat een dergelijke houding van
de Fransche politiek de ernstige verontwaardi
ging vooral der Britsche regeering wekt, die
zich het slagen van de Washingtonsche confe
rentie tot voornaamste doel van haar politieke
streven heeft gesteld. De slechte stemming, die
de laatste weken tusschen Engeland en Frank
rijk heeft geheerscht, is daardoor aanmerkelijk
verscherpt. De rede van lord Curzon, den ver»
•ntwoordelijken leider van de Engelsche bui
tenlandsche politiek, legt daarvan getuigenis
af
Het blad geeft voorts als zijn gevoelen te ken
nen, dat het optreden der Fransche delegatie te
Washington bewijst, dat Frankrijk van de ge
zindheid der overigen, om ter wille van het
groote doel der overeenstemming offers te
brengen, niet in ’t minst begrip heeftde thea
trale rede van Briand voor 't plenum der con
ferentie, waarin hij beweerde, dat Frankrijk nog
Bteeds door Duitschland bedreigd was, was door
de vergaderden met passend respect en sym
pathie opgenomen. Hoewel de Fransche minis
ter-president in de rede enkele Fransche conces-
o o
PrU* p«r kwartaal Ir. p. p*at. 1 1-
O Q O
kan iiok abonneervn bH in
bti 4© Üitg«v©n A. H RIN KM Af
oX.
Bies met betrekking tot de bewapening in uit
zicht scheen te stellen, verijdelde Briand al
dus de Fr. Ztg. het streven der conferentie-
leiding, toen deze in de commissiën op dit stuk
van zaken concraten arbeid wilde verrichten, op
radicale wijze.
„Hij had daar wel reden toe. Want wat
Frankrijk te Washington beloofd heeft, betee
kent feitelijk niets, althans ten stelligste geen
werkelijke concessie. Briand zei in zijn rede, dat
Frankrijk zijn overeenkomstig de wet uit
drie lichtingen bestaande leger reeds met één
lichting had verminderd en „morgen” nog een
halve lichting zou schrappen. Dat klinkt mooi,
maar is, om een in *t buitenland geliefd woord
te gebruiken, dat hoffelijker is dan een Duitsche
qualificatie, louter en alleen camouflage,
want de Fransche premier verzweeg, dat de
opgeheven categorieën blanke recruten door
gekleurde* soldeniers vervangen zullen worden,
die nu in groot aantal het grondgebied van het
schoöne Frankrijk gelukkig zullen maken. Der
halve geen vermindering yan het Fransche mi
litarisme, maar integendeel een verscherping
van zijn onaangenaamsten vormZij, die een
ontzettend gevaar voor heel de blanke wereld
uit den weg willen ruimen, moesten inderdaad
de Washingtonsche conferentie op 't hart druk
ken ovtr het algemeen het overbrengen van
kleurllng-troepen naar Europa te verbieden.
Wat hier bij ons bekend is, zal te Washington
niet geheim kunnen blijven. Den deelnemers aan
de conferentie zal 't dus weldra duidelijk zijn,
waf de ware aard van Briand’s voorstellen is.
Hun zal dit te eender duidelijk zijn, daar het
standpunt, door Briand ten aanzien van de zee-
kwestie nog te kennen gegeven op den laatsten
dag van zijn aanwezigheid der conferentie, bru-
taal-dukWiik aantoont, welke geest Frankrijk in
werkelijkheid bezielt.”
Het Duitsche blad wijst er dan op, dat de
bewering, als zou Frankrijk er aanspraak
maken evenveel groote slagschepen te bouwen
als aan Japan worden toegestaan dus onge-
reet ÖO van de Engelsche en Amerikaansdie
sterkte (in plaats van de door Hughes
voorgestelde 40 wel van Fransche
zijde is tegengesproken, maar dat vast
staat, dat Frankrijk zou willen vasthouden
aan zijn tot dusver niet uitgevoerde bouwplan
van 1912 en dat het, wat duikbooten en lichte
kruisers betreft, niet inziet, waarom het met
betrekking tot deze wapensoorten niet zelfs naar
de sterkte van Engeland zou streven. In ver
band met de bespreking van dit thema waren
onbezonnen woorden gevallen, die onder bond-
genooten niet heel vriendelijk klonken, want er
zou uit kunnen worden afgeleid, dat Frankrijk de
meening zou zijn toegedaan ook tegen den En-
gelsdhen vriend gewapend te moeten zijn.
In zijrt groote rede te Washington heeft
Briand verklaard, dat Frankrijk niets zoo zeer
duchtte ah een moreel isolement in 't uur van
't gevaar. Bij Amerika en de wereld heeft hij bij
deze gelegenheid er met klem op aangedrongen
Frankrijk ook verder moreelen steun te verlee-
nen. Maar de Fr. Ztg. vindt, dat juist hij te
Washington zich derwijze heeft gedragen, dat
Frenkrijk thans zich aan 't gevaar blootstelt mo»
reel geïsoleerd te worden. Voor deze mogelijk
heid worden de Franschen in ernstige woorden
gewahrschuwd door lord Curzon. De Fr. Ztg.
merkt dienaangaande op:
„De rede van den Engelschen minister van
buitenlandsche zaken is stellig niet pro-
j Duitsch; integendeel zij bevat passages, die, voor
(illlIMII E COIRVVT
ADVERTKNTIBPRUSi Uit Goud, o» omMrekM (h.l>oor«rte lo« d«> ImnrrtrUlirll
1—5 reg.l. 1 JtO. alk. mrel m<»r /0.2S. V.» bult». Goud. dra braorgkrlw
1—1 regel, 1.15. elk. regel meer ƒ0.30. Adv.rt.uUen I. het ZoUrdngsimwier M
bijrl.g op de. prlje. l.lefdmilgheldi-mlverUntiln de helft ra» dra prtf.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGENi 1—4 regel» ƒ2.01. elk. regd /«AO. O»
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen bQ contract tot tear gersdueaar.
den pr^a Groote letten» ©d randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tuzochenknmirt van ©oliede bo©kt)a»>
delaren, Advertentiebureaus ©o onze Agenten en moeten daags vóór de plaaUAM
bet Bureau zijn ingekomen, teneinde vaa opnam© vanekard te lijn.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
’£1