jn
sanatocen
Co.
snz.
J
Da roman van een studente.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOtlFA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieuwek-
KERK a. d. IJ., OUDERKERK a. d. IJ., OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
14815
Donderdag 29 December 1921.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
ro’s
FEUILLETON.
60» Jaargang
iham
kt om in-
ran hout-
jenoemd
rden.
door ouden
lursuiien,
oor de
ons bo«k>
.eer» „H«t
rt" enz.)
roapectu >a«
ccountant.
I!
I
KERK a. d. IJ., OUDERKERK
Ingezonden Mededeelingen.
het economisch*
5704 138
6718 20
LS
80
laai 58/58.
6710 66
t
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
Verder
elite Spijs*
voelt gy U
ig herstel de
derhandelingen T
Volkenbondsraad. Z"
en alleen worden beit
wanneer
r productiemiddel*»
OP
IAR
..166
reel'd) onder
jaboratorium
ronden reeds
?u Natuur-
door
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Mevrouw A. E. NUDS-POSTHUMUS,
65
an Ditmar’s
5748 80
van een onverklaar-
igen. de betoovering
dat zij binnen weinige
zou verlaten het be-
reeds zoo vaak met haai
t, eer haar voet het betre
den
Ad
de laren,
aan het
.,u.iiiiïmiiiillllllllllillllll!llll
„Und weiter weiter geht mein Laul I
Adel
„Thut euch, ihr alten Thore, auf I
„Ade 1
4>eicht ist me|n Sinn und frei mein Pfad I
„Gehab dich wohl, du Musenstadt I
„Ade I Ade f Ade I
„Ja Scheiden und Meiden thut Weh I
....Gehab dkhwohl, du MusenstadtI*
ten, verrewc
de tijd nog
in zich. Voo
Zenuwen en Lichaam
5744 4»
Utrecht.
iGouwelT
5704
90
ipster.
i na een
die in Duitschland
Sneller stapte zij voort zij had slechts één
of twee minuton tijd. Aan het eind van F-
ron zag zij de mutsen der Cheraskiërs. Zij her
kende den kleinen graaf en den anderen student,
voor wie zij gisteren op de boot haar redevoe
ring had gehouden en die hier nu wachtten op
ren vroegeren schoolkameraad, dien zij dadelijk I
bij zijn aankomst voor hun korps wilden inreke
nen.
Erna wilde niet gezien worden. Zij sloeg een
zijweg rechts in, en kwam buiten het station in
de schaduw der boomen.
Daar haalde zij diep adem. Nu kon zij niet
meer terugVoorwaarts moest zij in den strijd
om het bestaan, de groote vraag tegemoet, of
zij de overwinning zou behalen of bezwijken I
„Misschien verhonger ik I” dacht zij. „Maar
zelfs dan zal hij nog meer achting voor mij heb
ben, dan wanneer ik nu zijn vrouw word, en zóó
Het beleid van een vrij man blijkt evenzeer
uit het vermijden als in het overwinnen van ge
varen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2,25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA;
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur.; Administratie TeL Int. 82;
Redactie TeL 545.
met dezen trein, dan met den volgenden. In
J zou hij opnieuw den eersten step tot
verzoening doen. Als het haar nu toch een»
mocht gelukken vasten grond onder de voeten
te krijgen en geen vreemde hulp noodig te heb*
ren. 1
Zij kon er niets aan doen! Het had zoo moe*
ten wezen en het deed haar evenveel pijn nis
hem! Toch was zij nu vol moed en hoop; haar
hart was even licht als haar tre<L en haar oog
stond helder. Zij was met zichzelf in het reine,
en nu zou het overige zich wel schikken! Andere
menschen sloegen er zich ook wel doorheen! En
ten slotte daarop kwam zij altijd weer terug,
ofschoon zij het zelt Biet recht geloofde: Meet
daa verhongeren kon zij toch nietg
en verder stapte Erna voort in de
schemering. Een bepaald doel had zij niet. Zij
wilde alleen weg van de plek, waar haar’zwak
heid bijna over geheel haar leven beslist had.
Daarom ging zij ook de donkere rnmen van
haar eigen woning voorbij. Zij kon zich nu niet
binnen vier muren opsluiten. Zij moest frissche
lucht inademen, levenslust, vrijheid de koelte,
die op het ondergaan der zon volgde, verkwikte
haar en gaf haar nieuw* kracht.
G .^7 TOeW®r <kt er n°g’ slechts een kleine aan-
Mding van buiten behoefde te komen, dan keer
de zij terug, naar het doel, dat zij zich gesteld
had, naar de bergen, die, in het maanlicht glan
zend, zich verhieven boven de oude muzenstad
in plaats van zich te laten voeren in het
Makke land, in de werkeloosheid.
In de schemering was ery niet veel meer van
stad te zien. Alleen de kerktorens rezen nog
*P naar den bleeken voorjaarshemel, en nog
*>oger, in roodachtigen, zacht versmeltenden
Mans, nauwelijks meer herkenbaar, nam de slot
en® voor vandaag afscheid van dal en berg.
Q<*el daalde de boschwind neder van de bergen,
Be elk nder ver, ver als zwarte, golvende lijnen I
•pvolgden, en aan de lucht fonkelden de eerste
herren.
En hier beneden was een damp en een rumoer!
locomotieven bliezen en de conducteurs
weeuwden. De trein was binnengestoomd.
hoog tijd, dat John Henry terugkeerde,
|Mch zy wist wel. dat hij nooit te laat kwam. Met
Ei na was ter zijde gegaan. Plotseling stonden
haar tranen in de oogen,
baren weemoed en verlanf
van Oud-Heidelberg,
oogenblikken voorgoed
loofde land, dat zij i
wenschen had bereikt, eer naai net verre
den had. Daar vond zij de nieuwe wereld dei
kennis, woamaaï zij streefde, om zelf ook een
nieuw mensch te worden, een zelfbewust mensch
der twintigste eeuw. Zij wist hetvoor de mees
weg de meesten harer zusteren was
niet daar, doch zij voelde de kracht
roor haar was kennis geen vergif. Voor
haar was zij een klare stroom, die omhoog, tus-
schen de donkere bergen, uit honderd bronnen
ontsproten was.
Kennis was macht. Kennis was vrijheid I Ginds
was de vrijheid en de vrijheid was het hoogste.
Wie zichzelf en zijn leven wil adelen, moet
vrij zijn. Wie zichzelf en zijn leven aan een an
der wil geven, moet vrij zijn. Slechts dat heeft
waarde en levensvatbaarheid, wat vrij wordt
geschonken en aangenomen.
Al het andere is onwaardig.
Het gemeenschappelijk leven, dat zij met John
Henry zou ingnan, was een dw<mg en had dus
geen waard?. Het verwonderde haar, dat zij dit
eerst nu weer begreep. Hij dwong haar immers
-*• ofschoon alleen, omdat zij hem daartoe ge
noodzaakt had om hem uit dankbaarheid en
aanhanke’ijkheid te gehoorzamen.
Er was echter een hoogere vorm van gehoor
zaamheid. Als John Henry haar ooit de zijne
zou noemen, dan moest het zijn als oen vrije
gave, als een koninklijk geschenk uit haar hand.
Eerst dan was hij haar waardig I
Onwillekeurig stond zij op en begaf zich naar
den uitgang. Zij verbaasde zich er niet over.
Zoo moest het immers sim.
Het Duitsche volk zelf kan bitter weinig doen
om de situatie te zuiveren, maar bij 't wisselen
vnn 't jaar mag men het de ondervinding,
die men door jarenlang verblijf in 't buitenland,
vooral in Frankrijk, heeft opgedaan, geeft daar
toe het recht wel dringend op ’t hart drukken
door een aaneensluiting van alle krachten ook
het laatste aan arbeid te presteeren, opdat de
solidariteit in ’t economisch leven werkelijkheid
kan worden.”
achting voor zichzelf en met recht I Daarom
moet hij ook achting voor mij krijgen! En als
ik dan sterk ben, evenals hij, dan mag hij op- te krijgen en geen vreemde hulp noocug te neö*
nieuw aanzoek óm mij doen I Dan mag hij mij dan kon zij hem alles schriftelijk ophelde*
de zijne noemen, naar mijn vrije keuze mij,
als een koninklijk geschenk, uit mijn hand ont
vangen
lit nammer bestaat 'uit 2 bladen.
B e r I n, 2 8 D o c. (N. T. A. Draad! oo- D«
commissie van herstel zal 29 DeC. des namid*
dags te Parijs den Duitschen vet tegenwoordige*
ontvnngen om hem zekere uitleggingen te ge*
ven. Naar verluidt, wordt ook Rathenau te
rijs verwacht.
Dp Duitsche landbouw en
herstel.
Berlijn, 28 Dec. (N. T. A.). In een schrif*
ven van de rijkscommisoie van don Duitschen
landbouw aan het rijksverbond der Duitsche Int
dustrie wordt gezegd, dat de commissie het op*
voeren der landbouw-productie en het in het
leven roepen van de onafhankelijkheid van het
Duitsche volk van den invoer van buitenlands
sche voedingsmiddelen als de voornaamste
voorwaarde beschouwt voor do saneering van
het Duitsche economische leven. H. I. zijn dez*
plannen alleen uitvoerbaar, wanneer de indus*
trie door vermeerdering der
mee helpt.
De afscheidsbeweging in *t Rijnland.
Keulen, 28 Dec. (W.-B.). Smeets, d*
redacteur van de Rheinische Rvpublik, had zich
heden voor de arrondissementsrechtbank moe*
ten verantwoorden wegens overtreding van de
artikelen 185 en 186 van het strafwetboek (be*
leediging door middel van de drukpers). Naar
de Kölnische Zeitung me’dt, was Smeets niet
verscheneh, aangezien hij blijkens doktersattest
bedlegerig is. Het proces is voor onbepaalde»
tijd uitgesteld.
Frankrijk en Duitschland.
B e r 1 Ij n, 2 8 D c. (N. T. A. Draaaioo*). In
de Duitsche pers wordt er op gewezen, dat
Frankrijk, dat voor schadeloosstelling van da
verwanten van in Duitschland gedoode Fr*n*
schen millioenen ontving, nu voor de talrijke
familie van den door Marokkanen vermoorden
Duitscher Bergmann, van de verfstof fabrieken
te Höchst, een schadevergoeding aanbood
30.000 franc».
De üolennood In DuitscMandL
BerIijn, 2 8 Dec. (N. T. A. Drnndte©*).
Daar de kolennood niet vermindert, ziet het
spoorwegbestuur zich genoodzaakt van 29 Dcc,
af het geheele personenverkeer voor verren af*
stand in het Duitsche rijk belangrijk in te krijn*
pen.
De Amerikaansche bezettingstroepen.
BerItfn, 28 Dec. (N. T. A. Draadloos).
Volgens de Chicago Tribune zullen in de vol*
gende tien dagen de Amerikaansche bezettings*
troepen aan den Rijn verminderd worden tot
5000 officieren en manschappen.
Italië en Rusland.
Rome, 28 D p c. (B. T. A.) Na de onder*
teekening vnn de Itnliaahsch-Russische overeen*
komst hebben Worowski en Della Torette een
verklaring geteekend, waarin de sovjet-regee*
ring in principe hnnr verplichting erkent tot het
betalen van schadeloosstelling aan particulier*
personen, die aan Rusland levensmiddelen heb*
ben verkocht of diensten bewezen. De Italiaan*
sche regeering heeft een soortgelijke verklaring!
afgelegd. Worowski is weer naar Moskou ver*
trokken.
Rome, 27 Dec. (B. T. A.) Een communis*
tisch blad maakt den tekst openbaar van het I’zw
TELEGRAMMEN.
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
Londen, 28 Dec. (R.). In de bijeenkomst
van de commissie voor de vlootb’eperking heeft
Frankrijk opnieuw voor zijn duikbooten een
minimum inhoud van 90,000 ton gevraogd. De
andere afgevaardigden verklaarden, dat het
Fransche voorstel de deur voor elke overeen
komst dichtwierp. De Amerikaansche delegatie
diende later een nieuw voorstel in om den in
houd van duikbooten en andere bijkomstige
schepen te beperken tot een maximum van
10,000 ton. Naar verluidt, legde Sarraut een
verklaring af, die klaarblijkelijk, Frankrijk’» laat- i
ste woord is, dat zijn land niet in kan stemmen
met minder dan 330,000 ton aan bijkomstige
schepen, naast en behalve 90,000 ton duikboo
ten. Het heet, dat de Engelsche en Japansche
afgevaardigden verklaard hebben, dat zij met het
oog op Frankrijk» standpunt genoopt zijn zich
vrijheid van handelen voor te behouden inzake
de rantsoeneering van de bijkomstige schepen.
De Fransche afvaardiging zeide zich te houden
aan de overeenkomst betreffende de verhouding
der groote schepén en bereid te zijn het geschil
over de duikbooten nader te bespreken, maar
onder voorbehoud, dat Frankrijk met den bouw
van schepen ter vervanging van verouderde
schepen in 1927 zou mogen beginnen, al is bet
niet van pion die schepen te water te laten,
voordat de periode voor de vervanging, die in
de overeenkomst is vastgesteld, is verstreken.
Voofdat de vergadering widaagd werd, heeft
men ook nog het Amerikaansche voortte! be
handeld om den inhoud van bijkomstige sche
pen tot ten hoogste 10,000 ton te beperken,
mits deze schepen geen zwaarder kanonnen voe
ren dan van 20 c.M.
DE CONFERENTIE TE CANNES.
Het Belgische prioriteitsrecht.
Brussel, 2 8 D e c. (B. T. A.). De minister
raad, die vanochtend vergadeid heeft, heeft in
den breede uitgeweid over de kwestie van de
schadevergoeding in het algemeen en in het bij
zonder over de uitoefening van het Belgische
recht van voorkeur, met het oog op de confe
rentie te Cannes, waarop de Belgische regeering
door da Fransche is uitgenoodigd.
DE DUITSCHE SCHADELOOSSTELLING.
B e r 1 ij n, 2 8 D e c. (N. T. A. Draadloos).
Dinsdag en Woensdag werden in de rijkskan-
selarij besprekingen gehouden over de kwestie
der schadeloosstellingen tusschen de betreffen
de departementen van het rijksministerie. Noch
tans wordt steeds het strengste stilzwijgen in
ncht genomen. Een besluit is niet gevallen. De
economische kringen vatten den toestand nog
steeds sceptisch op. Zij zijn overtuigd, dat
Duitschland tegen 15 Febr. aji. 500 millioen
goudmarken moet betalen, dus op zijn minst
nog 250 millioen moet opbrengen.
i Bovendien zou John Henry haar in haar wol
het per- ning opzoeken, ah hij hier bleef. Manr hij zotf
niet blijven! Al voortloopend schudde zij het
hoofd. Zij kende hem te goed. Dat hij haar waa’
nagereisd, was al een zwaar offer voor hem;
maar hij kon het als zijn plicht beschouwen,
haar te waarschuwen. Dat had hij ook zonder,
mededoogen gedaan, en hier was haar antwoord:
Zij stapte alleen door de donkere straten, nacht
en onzekerheid te gemoed Zij verlangde zijn
hulp en zijn overheersching niet!
Dat had hij moeten erkennen, toen hij haar
niet meer' vond bij zijn terugkomst aan het
station. Ja, het eerste ©ogenblik had hij mis
schien nog aan een misverstand gedacht, overal
in de coupés en op het perron gezocht, maar
eindelijk /noest hij toch overtuigd zijn, dat zij
weg was. Dan zou hij vertrekken zoo met
zijn vrouw wordt, als hij het verlangt I Hij heeft geen geval
GRUDSCHE COURANT
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen tSW
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertenttën la het Zaterdagnummar 20
bijslag op den prijs. Llefttedigheids-advertentiön de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regel* 2.05, elke regel meer OM Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeellngen bfl contract tot sccr geroduceor*
prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
«Ivcrtentiën kunnen worden ingezonden door tuBSClienkomst van soiled* boekhan-
Advcrtentiebureaux en onze Agenten en moeten daag* vóór de plaatateg
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opnam* verzekerd t* zü».
Dan moge de methods,. ^r^n«j~J.oucheur
bankroet worejen verklaard en Poincaré of
de^e of gene aanhanger van de „sterke"
politiek het bewind in handen nemen en ons
lot bestieren.
De correspondent maakt naar aanleiding hier
van de opmerking, dat .hiermee is te kennen
gegeven om welken' (loogen inzet de eerstvol
gende weken wordt gespeeld: bf de besprekin
gen te Cannes zouden overeenkomen met de
vroegere beraadslagingen van den Opper,(en
Raad, d. w. z. zij zouden inderhaast, „met den
hoed in de hand" gevoerd worden (en dan
werd de nopd en ellendo der wereld nog groo-
ter), öf zij zou den grossing leggen voor alt>e-
meene uiteenzettingen. De berichtgever der
Köln. Ztg. meent, dat deze algemeene uiteen
zettingen niet zoo mogfn verloopen als de on-
i van den Volkenbond en den
Zij Mochten dus niet louter
beimftoed door de geallieer-
djenden het karakter te dragean van een discus
sie, waaraan alle Europeesche staten deelna
men, die voor economische belangen hadden
op te komen. Met het tijdperk van het dictaat
diende te worden afgerekend, zou het sanee-
ringsproces van Europa beginnen. Te dezer zake
werd al geruimen tijd door de Engelschen het
onaanvechtbare standpunt ingenomen, dat de
Duitsche kwestie maar een deel was vnn het
Europeesche vraagstuk; maar de Franschen
hadden, behept door allerlei oude veroordeelen
en beducht voor de meerderheid in het parle
ment, gemeend ook in Londen opnieuw weer de
noodlottige prestige-politiek op den voorgrond
te moeten schuiven.
„Zij gingen", aldus besluit de correspond, n-
tie in de Köln. Ztg., „van de opvatting uit, dat
een kneveling van de Duitsche soevereiniteits-
rechten voldoende zou zijn om Duitschland be-
taalkrachtig te maken, tenminste voor een kor
den tijd, dien men zou gebruiken om een zeer
solicde bondgenootschap met Groot-Brittanniö
te sluiten. Op grond van dit bondgenootschap
zou men daarna aan Europa de wet voorschrij
ven. Deze beide opvattingen kwamen met
elkaar in botsing. Wordt de tegenstelling «it
den weg geruimd, dan kunnen de komende
maanden verbetering brengen, maar wanneer
zij blijft bestaan, moet het ergste worden ge
vleesd.
OVERZICHT
JOmtront de stemming in Frankrijk worden
F de KöWsrfm Zeitung uitvoerig
gigehcht door den Parijschen correspondent
tan genoemd blad, die d.d. 24 Dec. de opmer-
fcng maakt, dat er de laatste dagen in Parijs iets
f veranderd. Dit mag worden vastgesteld, zegt
Be correspondent, zonder dat men zich over
geeft aan een overdreven optimisme. De poli
tieke knngen, die voor de stemming in het
Fransche parlement beslissend zijn, hadden nog
niet de hoop opgegeven door de onderhande-
üngen, waarvan men den duur gaarne kunst
matig zou willen verlengen, bedoelingen te
Verijdelen, die men te Parijs ten onrechte alleen
aah de Engelsche staatslieden toeschreef, omdat
men niet gaarne wilde erkennen, dat ook Ame
nka naar een ontspanning jn Europa verlang
de. Wanneer bladen ais de Temps en 't Journal
des Débats voor deze feiten de oogen sche
nen te sluiten, diende zulks te worden be-
tchouwd als een tactische manoeuvre: ook zij
wisten,, dat, wanneer de Fransche diplomatie in
Jan. niet besloot tot toenadering tot het En
gelsche standpunt inzake de pacificatie van
Europa, zij hiertoe enkele maagden öf een jaar
later toch zou moeten overgaan en wel onder
omstandigheden, die veel ongunstiger waren
yobr Frankrijk.
Zoo nam reeds de reactionaire Gaulois, die
lot dusver het krachtigst de politiek van de
gepantserde vuist aanprees, haar draai. De cor
respondent is van oordeel, dat hetgeen dit blad
thans verkondigt, de meaning is van een zeer
aanzienlijke minderheid van het Fransche parle
ment, al trad dit tot nog toe ook niet openlijk
aan den dag. De Gayloia geeft to®, dat de pu
blieke opinie in Frankrijk wat in de war raakte
dóór de zeer twijfelacheige waarde der resulta
ten, die de jongste besprekingen te Londen
hebben opgeleverd. Men was maar al te makke
lijk geneigd den politici, die uit naam van
Frankrijk spreken, kwakte te verwijten. Stellig
Waren fouten begaan, maar de diepste oorzaak
der teleurstelling was toch toe te schrijven aan
de omstandigheid, dat men te lang in een
wereld van illusies had geleefd en de werkelijk
heid miskend. Frankrijk had geloofd, dat de
vriendschap met Amerika vanzelfsprekend een
onbeperkten steun tengevolge zou hebben en
.men had tevens in den waan geleefd, dat de
politieke overeenstemming met Engeland nood
zakelijkerwijze uit een politieke eenheid der bei
de volkeren moest blijken, alsmede uit de ver
vulling van al hetgeen het herstel en de veilig
heid van Frankrijk betrof. Uit deze wereld van
illusies moest men terugkeeren in de wereld
der werkelijkheid. Bedacht diende te worden,
dat men te Londen en te Washington door de I
weinig meegaande houding van Frankrijk met
betrekking tot de Rijn-kwestie en 't vraagstuk
van den wederopbouw den indruk van imperia
lisme wekte en dat Frankrijk daardoor in den
roep kwam te staan den algemeenen vrede te
verstoren en zich te kanten tegen het^ uit den
Weg ruimen van de economische crisis.
I
behulp van een altijd precies loopenden chrono
meter verdeelde hij zijn tijd tot op een minuut.
En er zouden zeker nog vijf minuten verloopen,
eer alle reizigers een plaats hadden gevonden.
Bij den waggon vlak voor haar was het het
drukste. Eenige studenten met gekleurde petten
brachten een makker naar den trein, die, zooals
Ema uit het gesprek vernam, vóór het begin van
het nieuwe semester naar het landgoed van zijn
vader in Westpruisen was teruggeroepen. Wel
leed de plechtigheid van het afscheid eenigszins
onder de drukte ann het station, en de jongelui
schenen ook volstrekt niet aangedaan, maar toch
hieven zij naar oud gebruik, eerst aarzelend en
ongelijk, toen iets vaster, de oude klacht aan
„Bemooster Bursche zieh’ ich aus I Ade 1"
Hun stemmen waren ongeoefend, een kruier
%et zijn kar reed tusschen hen door onder het
luide geroep van „Pas op 1” De Engelschen, die
er om heen stonden, zagen elkander nieuwsgie
rig en verbaasd aan, en zoo eindigde het gezang
in een verlegen gefluister. Alleen de bezongene
bleef in de stemming. Hij stond in de hoogte,
voor het nog niet gesloten portier in een flinke
houding, het knappe gelaat gekleurd door den
wijn, die zij gedronken hadden, en begon met
zijn jonge heldere stem het laatste veis, het af
scheidslied van de hoogeschool, en de anderen
zongen mede.
De correspondent der Köln. Ztg., die met wel
gevallen deze opvattingen weergeeft van de
Gaulois, is van gevoelen, dat de situatie van het
oogenblik moeilijk beter had kunnen worden
gekarakteriseerd; de dagen, die nog vooral
gingen aan de beraadslagingen te Cannes, zou
den in Frankrijk worden gebruikt om achter de
schermen een strijd uit te vechten, die van be
slissende beteekenis voor de Fransche politiek
moest zijn. Maar men mag aldus de cor
respondent zich door de Parijsche pers niet
van zijn stuk laten brengen: het was duidelijk,
dat Briond niet zonder bedoelingen het Engel
sche voorstel om het programma voor Can
nes door een commissie van kooplieden, finan
ciers en industrieelen te laten voorbereiden, wil
lig had aangenomen. Elkeen, die in de gelegen
heid was in contact te komen met de kringen,
die thans hun opvatting over de oplossing der
economische crisis in Europa moeten te ken
nen geVen, wisten, dat de leidende persoonlijk
heden van Frankrijk’s economisch leven af
gezien van een handjevol imperialisten al
sinds maanden het herstel van normalé betrek
kingen met Duitschland beschouwden als de
sleutel voor de oplossing der crisis, die Frankrijk
doormaakt. Wanneer derhalve door de^éwvloed
van zekere kringen der Fransche KanNr voor
komen werd, dat de economische commissie, die
ingesteld zal worden, niet op eenzijdige wijze
zal bestaan uit de vertegenwoordigers van de
richting, die de Echo de Paris, de Figaro eh de
République Fran^aise tot spreekbuis hadden,
kon worden verwacht, dat de Fransche minis
ters, die naar Cannes gaan om te beraadslagen,
voorzien zouden zijn met het vereischte „Rüst-
zeug” om den eersten stap te doen, die zou kun
nen leiden tot een werkelijken vrede. Uit deze
karakteristiek Van den toestand zou dus vol
gen, dat het lot van de politiek, die Lloyd
George denkt door te voeren, allereerst een
vraagstuk is van Frankrijk's binnenlandsche po
litiek. Door Gusteve Jlervé werd de toestand
in zijn Victoire als volgt geschetst:
Wij Franschen kunnen na een bindende dé Tf’éöote' Mogendh-adaM en ‘hun b»lnrig<
verklaring van Engeland, die in Duitschland
begrepen wordt, den linker Rijnoever ont
ruimen, want de militaire neutraliteit van
dit gebied is ons reeds door ’t vredesver
drag van Versailles voldoende gegaran
deerd. De toestand der wereld op het
oogenblik en de staat onzer geldmiddelen
verplichten ons onze bewapening ter zee
zóó in te krimpen, dat er voor Engeland
geen aanleiding voor wantrouwen is. De
samenwerking met de Duitschers voor het
herstel van Rusland, kan dpor ons worden
aangenomen, want Duitsche industrieelen
zullen hun vermogen, in Rusland slechts dan
besteden, wanneer de kapitalistische orde
is verzekerd. Wij moeten de ope’nbare mor/*
ning in Amerika, in Engeland, in Italië, fa:
zelfs der Duitsche democratie het bewijs le
veren, dat wij niet de domheden van een
Lodewijk XIV en van een Napoleon I wil
len herhalen: dat wij dus noch imperialis^?
zijn, noch uitgaan op verovering en over-
heersching. Wij moeten voor een nauw con
tact met Engeland velerlei opofferen, wat
misschien niet jwettig is voor onzen natio-
nalen trots. Maar wanneer wij na deze of
fers op een goeien dag zouden inzien, dat
de Duitschers zich over oqs vroolijk maak
ten, dan is hét nog vroeg genoeg om ons
weer vrijheid van handelen te verzekeren.
s-
R
X
L
