H
- 78 29815
81 76
s
Bet Verloren Tehuis
BUITENLAND.
FEUILLETON.
2
o. 14846
gSi
E
S
9006
N.V. „Oh liJDÖ^ST”.
rrekkinq van nupuners ten over
staan van ’'loTarl'i R G. MULIE.
«SS M“*g 5
11
I
Dit blad verschijnt dagelijks behalv.
luit. Ma een tambouryn, ik
zulle Kunt ge nog meer
58
81
was
5483
besluiten
Ieder mensch
3->
(Wordt vervolgd).
15 Fe-
en
jn
57
80
33
aO
53
?5ül
in de zitkamer, naderde Ferguson
ïrrars, om wat met haar te praten.
k__j mevT0UW per„
43
8703
9
35
73
83
10R4 12443
6381
bleekte;
met z’n
das en
„De...
01
92
530»
56
57
67
11107
80
3207
3343
60
09
34H
6«
692b
29
04
eu
92
IA
900/
G0U1
kïÊUWS- EN AD
BERGAMBACHT, berkenwoudi
[kerk a. d. IJ., OUDERKERK a.
26
08
12849
lognito.
in 't Fransch aan een agent waai'
,a was en al keek de man veront-
over ons lot
m’n handen
17201 1982V
11 19»lï
14
44
07 10502
8407 19
21 53
38 07
5844
5995
3859 0010
73 6345
6455
80
93
94
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, pi
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsb
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96
Redactie TeL 545.
DE COI
Londei
bladen stee
drukt door
secretaris,
lige zitting
verklaarde,
stand was g
maritieme
75
«1 w
47UO 6802
25 j
41 29
2309 81
2406 4509
34 4610
7620 4798
27 4847
82-
2701
2874 51
2963
310)
voort„Ik i
Wij houden
Zij is in elk
altijd gevoe
die manier
haar een gt
huis geven,
steunt."
Er toog
zijn oogen
ven niet op
van Joy.
Lucy Ferr
kon ze niet
Zij verliet
dingen over
schat van l
Heide was, a
zijn liefde nii
11 93
2120714
g 81
62 C8
9818115
1 6ü
04isfioo
78
85
93
S3
Ma en Usje.
tg zedig II
toch uw
hebben aan'
-r. De Time
gewichtigste Hughes heb
laatsten tijd soonlijke tri
315 ft0<*
36 8105
89 8214
48 5710 8357
56 8458 U
882/
66 107'
67 631.
9109 10882
28lK»Jl'-.._
43 02 13501
85 89 13794
‘90 98 1“..
'w'-11134
zoo goed zfjn ons een bewysje
Ieder mensch drukt op zichzelven het
■tempel rijner waarde en wij zijn groot of Hein,
■oods wij dat zelf willen.
218 2926
27 96
40 3020
73
19 61
81 81
„.83 91
2109 4637
2b
50
94
2243
7-
23]
81
2ttoi
2691'
k/UU
43
50
81
280»
door
DAVID LYALL.
Uit het Engelsch door
J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM
15
^«t later,
•tevrouw Fer
ken uw zoon heel góed, mevrouw Fer-
Wrszeide hij vriendelijk. De heb hem zoo af
toe dikwijls gezien hoewel niet kortelings
de pastorie van St. Bede.”
lp’0' A ft heb hem over u hooren spreken.
12kSpljttmy zo°' 001 WJ niet Wer kon z'i
I k-eiï ^et te R‘versefl drukker dan gewoonlijk
ü'1 k0n 11161 S'01™3* worden. Wij waren com-
®eWeest vanavond, als hij hier geweest
I Perguson ontstelde zichtbaar en mompelde
P8®1-onverstaanbare woorden. Hij hield ech
te w* 06 m«dedeeling achterwege, die
■tati BOm* had verteltl °P ó«n weg van het Cleve
SUs rlJTf e*11 8rrooto v^bazing kwam over hem.
lUeoffrey Ferrers den rechten weg verliet,
Min. n’et de oerste zijn, en die bemin-
LJlV/j<ïe<ler "“«schuwen Maar op zijn
[^nootd kwam een schaduw van verlegenheid Dat ik op b
I uitstekenden
jverdiend en i
vermoeden, gelukkig I
o»
to •- r-
7|'/z 9405
Voor de dames was ’t een „zure” appel
maar ’t heilige moeten deed hier alles.
Ma sloeg vol ambitie, ja zelfs met hartstocht
den tambourijnUsje greep vol gratie
de sparen, alsof ze nooit antlers gedaan
1; de kring van toehoorders groeide onrust
barend aan't verkeer op de Place d’ Ar
mes was gestremd, zoodat de tram naar
Kpocke moeite had er door te komen!
Wat een succes, wat een succes!!
De dames hadden een hoofd als vuur gekre
gen, van verrukking? of van consternatie?.
Dat kon ik niet uitmaken; in ieder geval ze
Mi er blozend” uit.
..Is tweede nummer speelde ik de Serenade
van Tosselli, door de twee luiten begeleid.
Met welk een gloed, streek ik over de sna
ren; mjjn hoofd lag, als in vervoering, op m’n
"instrument; m’n oogen schoten „Itajiaansche”
vonken.
Van liefde voor de muziek en.,, uit pret, dat
er ztx/n oploop ontstaan was. M’n blik gleed
over de menigte; op veler gezicht las ik ver
bazing over zulke prestaties; men luisterde
vol aandacht.
IA --
91
4843
tol ci
.4 4U4
öl
VZ 70U
JU 721I4IÖ
<2 65 U543
<29/ 28 11647
Vorijs lijst stand 54" m.z. 154"/
Latei aflosbaar.
114 2860 5002 <50/ 9433 1168314123
SJ 11 2 s
44 53 9516 31
55 71 34 34
53 77 35 53
73 29 81 88 01
«3 3112 89 7409 9714 8/
25 23 90 33 z3 1184z
44 02
49 73
een belang:
waarbij de
tieke aangt
rijkskanseli.
van buiten!
houdbaar. 1
kens in dal
om komt
gend de
lijk een
de man,
gevoerd h
woordelijwl
parlement
king verdie
partjj, waa
langs gew<
ger dier pi
nieuwe mi:
alzoo niet
minister in
is hem de
Rathenau’s
standighed
Duitsche 5
noeming v
is zonder i
regeeringsi
opgenonvei
toekomst z
behouden,
door gevai
Rhthenau
sche eenhe
bestaande
thenau mo
partij niet
Omtrent
nister nog
boren als
meine Elek
te Berlijn,
schappelijk
diën, was 1
leidde hij 1
land, waan
arbeidde. E
nomen in
schaft. Op
heel uit ’t
slotte als
der A. E.
den wereld
van oorlog
ziening en
stoffen. T«
ker merkws
Jen mot v«
.‘K ny naar ons, iiieer apt
zpu hij niet bezwijken
schoon
it tegen
en Us nee;
groot is
iretai’is eerst wat brommerig.
;elfs zeer hoffelijk.
OVERZICHT
t^Jet alleen door de groote meerderheid van
het Duitsche volk, dóch ook in het buitenland
zal ongetwijfeld de benoeming van dr. Walther
Rathenau tot minister van buitenlandsche zaken
ki Duitschland met voldoening worden verno
men. De nieuwe minister is iemand die algemeen
het volle vertrouwen geniet. In dr. Wirth, den
cijkskanselier, en dr. Rathenau wordt het Duit
sche rijk bestuurd door twee mannen, wier eer
lijkheid en integriteit onbetwistbaar is; zelfs
door de Franschen worden deze beide eigen
schappen erkend. Bn dat zegt wat I
Rathenau is niet in de eerste plaats de man
van het woord. Hij is de man van de daad en
dóór zijn daden heeft hij reeds een massa
hinderpalen uit den weg geruimd, die aan een
verbetering der verstandhouding tusschen
Duitschland en zijn vroegere tegenstanders,
Frankrijk in de eerste plaats, in den vreg ston
den.
Einde Mei van ’t vorige jaar was dr. Rathenau
het die in het kabinet-Wirth het ministerie voor
den wederopbouw op zich nam, waarvan de
leiding hem in het nauwste contact bracht met
de groote kwesties op het gebied der buiten
landsche politiek. Immers de kwestie van het
herstel staat op den voorgrond bij de aangele
genheden, van welker afdoening het afhangt
welken vorm in de toekomst de economische en
politieke verhoudingen in Duitschland zullen
•annemen. Het kabinet-Wirth had zich destijds
tot teak gesteld de voorwaarden van het beken-
ie Londensche ultimatum zooveel mogelijk na
te komen. Hierbij kwam het voornamelijk aan op
de medewerking van den minister voor den
wederopbouw. Rathenau trad in onmiddellijk
contact met den toenmaligen minister voor de
Noord-Fransche gebieden, Loucheur, en het re
sultaat der met dezen gevoerde onderhandelin-
gen was de overeenkomst van Wiesbaden, waar
bij ten aanzien der leveringen in nature aan
Frankrijk bepaalde afspraken werden gemaakt.
Toen de Raad van den Volkenbond zijn bekende
uitspraak deed inzake de verdeeling van Opper-
SDezië traden de toenmalige minister van bui
tenlandsche zaken dr. Rosen en, met hem, dr.
Rathenau af. De rijkskanselier droeg de porte
feuille van financiën over aan dr. Hcrmes en nam
de leiding van bqitenlandsche zaken op zich.
Dr. Wirth was echter zoo aan de samenwerking
■tet Rathenau gewoon geraakt, dat men er re
kening mee hield Rathenau spoedip weer in een
verantwoordelijke positie te zien. In zijn kwali-
telt van vertrouwensman der Duitsche regeering
kwam in November van het vorige jaar Rathe-
wiu dan ook weer in aanraking met Engelsche
toonaangevende kringen; het ging er toen om,
om voor de betalingen in baar geld die Duitsch-
tend aan de Entente moest do^n, een krediet op
te nemen op de Britsche geldmarkt. Door de
weigering der Engelsche bankinstellingen om
onder de omstandigheden, waarin het herstel
toen verkeerde, Duitschland een som voor te
^tehieten, raakte de heele schadcloosstellings-
weer nèn het rollen. Rathenau werkte
by de verdere afwikkeling zoowel in Londen als mauueme
Parijs als officieuse vertrouwensman mede, land, Fran!
Eerst te Cannes trad hij weer als officieel© af
gevaardigde der Duitsche regeering op.
heeft Rathenau in de
en besprekingen van den
74 7
4o 1Ö04U t-
Z/ i
31 l
I4ÏÏW!
15 l
34 9/
1b
64
86
94 4291
16|8 56
1727 4310
45 46
80
6627 8819 78 13651 49 lt>002 20613
39. 87 M 52 3 18
b4 91 08 53 7 T2
47 89ëU^i3-
55
33
9157 w,
<811202 72
81 jn 13920
82 77 22
9233 78 26
10 64 00 80 86
34..j2 *16307 187^
98 4o J
14150 6Q18CIC
60 84 B
ADVBRTENTIëN;
Aan de le OPENBARE BE
WAARSCHOOL te GOUDA
wordt gevraagd:
eene
Htiitojm.
De jaarwedde bedraagt
1700.-2100— (4 twee-
jaarlyksche verhoogingen van
100.—).
Sollicitatiën vóór
bruari 1922 aan den
meester.
Douderdp 2 Februari 1932.
Prut, t’aii 25(jLü -31
ICGt 9599 13416 14JJ3
.0665 l»l2i 20274
40L 400 1/275 18608
20b 4939 9294 tó/39
10G U39 6/9 5364 7945
J94< 9205 124’1 15549
IC.-:
713b
54 31 bö 1
01 49 lüOOÜ
64 1 Wit
74 201224
98 7853 -
_!?2 80
99 7924
5547 41
52 8013
28
-- 51 9503
5026 7534
67 55
1146 7643
4/ 7825
5200 7932
5303 8020
28 80 5117
W 30
429 89 36 7501 52 7ö
33 3207 53 04 721191U
42 3343 5b 05
71 60 80 7602
98
b43
99
727
too
957
781
1002 55 52 80131501/ J4
„35 380-/ 92 2/ 9912502 59 to
140 14 5640 40-
1208 32 50 48
23 57 5714 811410371
56 66 91 z/ 10481
S
97 3915 5925 8342
1324 19 öti b7
38 6003
-
UÖ 22
6118 31
41 46
64 6210
61 15
93 3y
ei^an ^ta.
i.2zJ 12236 14822 165401842;
10358 5214947 16721 6U
1044*^ 12500 79 70 79
t 12520 85 16831 1864b
1050/ 12717 1501U 16978 18682
□4 0. 96 17)07, IgMÓ
10644 12846 15100 47 51
52 12989 51 51 18948
6013151 09 78 58
754 70 15202 1/383 73
1-270 1533/ 174UU9O»
9j i6 38
13492 15^38 H-24 19275
13561 1551 17704 19380
13794 16c3j 2j U479
1381/ 157'’ 1/04819774
^0211134 51 1 to 19913
v51397V13wüA 21
74 7b ’J 73
11477 14296 159^3 0-1)218
1151614314 131ÖUJV 81
,.1505 14559 100/J4 2v4/o
75 63 1 Uü 4üa&l
11/98 91 16177 18226 20764
-11957 14o071621b j« zu815
1825 9855 12024 14720 1632^18320 4u
68 31 53 37 21 209U’
72 84 14812 74 4u
De tram reed’langs Zeebrugge, waar het
enorjP® Palace Hotel eenzaam staat temidden
van stuk geschoten villa’s en barakken.
„HeystSignorina’s uitstappinia”.
henige uitheemsche uitgangènmoest onzen
„llwllandschen tongval redden, bij ons „Itali
an usch’ inco<
Ik vroeg ij
liet stadiiuis
waardigd, dat een doodgewoflfe fidelaar zulk
een dertigen „badplaatsdienaar” van „Herman
dad” durtde aanspreken, toch wist ik even la
ter, waar we ayn moesten.
Eenige kinderen en dienstmeisjes hadden
zich by ons gevoegd en spoedig kwamen we
aan ’t stadhuis.
We beklommen een steile trap, die naar een
zwaar eikenhouten deur voerde. Ik draaide
aan een knop, duwde ertegen aan doch, myn
overbevrachtipg (ik torste m’n idool, onze mu
ziek en een tambourijn, waarvan we er ons
twee hadden aangeschait, Jer volmaking van
het geheel) maakte dat me zulks zeer onhan-
digxhg afging! Usje, evenmin haar handen tot
haar vi^je beschikking hebbend, van^wege luit
en tambourijn, hielp mee duwen
Onverwachts... pof... daar week de deur, ei
viel ik hals over kop, het heiligdom van dei
gomeente-secretaais binnen!
Ma en Us proestten van ’t lachen achter my
in den gang!
’t Was dan ook geen gezicht.
„Hé, hé, kan ’t niet wat zachter, zulle?”
Fats, rinkeldekinkel was ’t antwoord. Daar
rolde de tambouryn heel familiair voor de voe
ten van den man, die dezen dag
moest beslissen, ze was me uit
ontgbpt.
„Wat mot dat.
leven maken??”
Pardon mynheer... Wy zijn muzikanten..."
(Da dames waren ook genaderd.) begon ik. r
„Jao, da 't hoef ie nie te vertellen, da ka k
wel hool-en zulle!” luachte de gemoedelyke
baas.
Monsterend keek hij naar ons, meer speciaal
naar de dames; zpu hij niet bezwijken voor
zóóveel vrouwelijk schoon
„Gaat u zitten”dit
Ma groette beleefd
Vrouwen, vrouwen. Hoe
macht.
De seci
nu,....r zelfs zeer hoffelijk.
„Waarin kan ik u helpen?"
„We wilden graag permissie, meneer de
„Burgemeester”kwam ik hem in ’t ge
vlei
„Pardon, ik ben de secretaris!” ...y ...y ...y -
„Och nee, gunst ik dacht werkelijk, dat u de
burgemeester was; u heeft hier zulk een prach
tig kantoor
'Genadig lachte de man, als wilde hij zeg
gen: „te veel eer, te veel eer”.
„We zouden gaarne toestemming hebben oya
muziek te maken”, vervolgde ik.
„Hier? en hij wees in ’t kantoor om zich
heen.
„Wel zeker, als u dat wilt!!!" en reeds begon
ik m’n viool uit tp pakken.
„Nee neeje zuil* al ten blieft niej de burge
meesterisdaar!” (over z’n schouder
naar 't aangrenzend vertrek wijzend).
„O Viol Zoudt u dan even willen vragen, of
we permissie kunnen krijgen?”
„Hier????” en weer maakte hij de zelfde
beweging.
„Wel nee, secretaris, op het strand en aan
den Digue (boulevard)”.
Hij slaakte een zucht van verlichting, en uitte zagei
een lang gerekt „OOOOO”. Als
„Dót zal wel gaan, gaat u uw gang maar,
zulle!”
„Wilt u dan
te geven.”
„Een bewijsje vroeg hij, tegen de da
mes grijnslachend.
„Ja Meneer de secretaris, voor de Politie”.
„Wel nee, dat doen ikke nie, maor als ge
geen geld op haalt, heeft u dat ook niet nou-
Sancta Simplicitas! dacht ik, „gelooft die
nou, dat we voor onze gezondheid gaan spe
len!!" V
Tegelijk voelde ik eens in m’n zak naar ons
bed rij (kapitaal, dat door den tramrit reeds tot
zes en veertig francs was weggeslonken.
„Maar natuurlijk, halen we geld op, Mijn
heer!”
„ODO? Dan moet u toestemming hebben
van den Burgemeester!” was ’s mans repliek.
Eindelijk dus waren we ’t eens!
Hy stond op, snoot gewichtig z’n neus, zette
z'n lorgnet af en weer op, haalde rin hand
door ’t weinige haar, en na al deze voorberei
dende maatregelen, waagde hij het aan de deur
te kloppen, waar achter Zijn Edel Achtbare
zou vertoeven.
Voorzichtig luisterend legde hjj z’n oor an ’t
sleutelgat....:.
1402/ 165üö
32 191
34
16624
3ó 2o
87 31
16772 34
to
-168U2 ij
11 /2 781923-
14 /4 ui al
40 7016914 84
•3182 14914 3o l£fci
.2243 58 oó 19481
12344 a9 il 8j
46 71 17Ü3O
75 «1 1712a 195vJ
89 33 ii
34196B
-- Jj 33
10225 57 15|23 j/
74 95 66 97 19711
•.□75 99 81 -
1048/ 12612 97
05 2615240
315319 17303 o/
18 J3 4/ 4/
52 80 93
54 17421 201U/
69 3d 31
- 5315413 71 32
401 JOUW 301750/ oC
43 1071213132 51 HOM
4/ 34 04 85 53 ü9
52 35 /b 15513 6ü 20302
83 100021-234 30 75 14
96 39 39 81 17/06 3o
2B10929 71 a., «120445
12 4313**11570517SÏ5 w
a Si a mxtM
ai 5413504 15804 17934 J4
il9 7B13tol ijl»0ü2 20otj
Nog eens gekloptgeen resultaat! 1
Heel behoedzaam opende hij de deur
gluurde er achterom naar binnen, en met een
merkbaar verlucht gemoed keek hy over z’n
schouder naar ons, en zei vrooiftk lachend
is d’r nie”
’t Klonk triomfantelyk als hadde hy een
ontdekking gedaan.
„Geeft u ons dan de permissie,” vond ik.
„Ik
„Ja waarom niet? Als is ’t onkel maar voor
vandaagwe spelen heel mooiwilt u
ons een hooren
„Wel ja, zulle!” en hij ging er gemakkelijk
voor zitten
Usje nam haar luit. Ma een tambouryn, ik
m’n vioolen weldra weengalmdé des Secre
taris’ Bureau van de lustige tonenuit -
welbekende „Hou de moed er maar in".
De man luisterde echt genoegelyk, en be
gon op de maat van de muziek, geholpen dooi
de vieren z’n stoel, zachtkens mee te wip
pen
Verschillende personages kwamen op dit on
gewoon rumoer, toeschietenzelfs een der
tig heer in uniform, niemand meer of minder
dan de commissaris van politie.
Toen verscheen plotsejjng een geaellige dik-
kert ten tooneelede vrouw vpn de con
cierge, zooals we later hoorden; meegevoelt
door de opgewekte muziek van de aloude drepu
pakte ze den tegenstribbelenden secretaris om
z'n middel, en wipte met hem in een luchtig
futuristisch dansje op en neer! Algemeene hi
lariteit!
Maar wat was dat
Een heer trad binnen; de commissaris vor-
i;de secretaris rfièèr dan verlegen
n figuur, frommelde aan z’n afgezakte
prevelde
Burgemeester is niet op z’n bureau,
enne
Jao, dat begryp ik!!!” klonk het sarcastisch
van diens heers lippen, die de eerste schepen
of te wel wethouder der gemeente bleek te
zyn.
't Werd een heen en weer praten, uitleggen
enz., enz.; men besloot, den Burgemeester op
té bellendochdeze was juist met .Ie
tram naar Ostende
De wethouder, die ’t geval nog al komisch
begon te vinden, gaf ons ten slotte zy'ne toe
stemming inaar.
Buiten gekomen begaven we ons naar een
café.
We lieten er onze étui’s en muziekboeken
achter, de laatste meegenomen voor ’t geval
dat we van een piano konden gebruik maken.
Een kring menschen wachtte buiten
met groote belangstelling op onze terugkomst.
We zetten ons op het terras voor dit „Café
de Marine” en dronken een kopje thee, aange
gaapt door het geduldig wachtend publiek.
Kom laten we een nummertje geven!
Ik zette „Lison Lisette" inhet spel ging
beginnen!
Voor
maar 't
Ma sloej
op
in
had;
5640
bu
*714
91
92
58oö
141631641 io-i
H2U
11703/8
31 88
34 14456
53 83
01 14512
,,Neen, B
maar zeer b<
ga tijdens ck
Mevrouw
keuring aan.
,,Mr. Stub!
^Stubbs 1
mompelde Lucy. Ik heb
JMear je 1
men, Henry."
„Denk je
was je eigen
langen einde
inderdaad w/
moest Londei
IbV ®e^s Tna bezorgdheid, de zijn uitstekenden
’«duiaterd» «verdiend en
-H fint; a<»der tets
Lucy Ferra
1394*
51
-J
il 19U2i
512 89 oj
39 92 Ji
yj
nuz
1'4
.*«02/
32
53
76
14721
19 37
-- --50 /6
99 5223 13 41 74 y#
13419 29 85 77 1200^ 14825.
1 tó 34 7730 93 11 /2
3608
55
3613
8U
98
37»
3ü
55
386/
PrTjwn
Hl 3326 5315
27
Ö41.1.
384 3623
476 3737
775 77
810-
1387 79
1429 89
1501 3924
1700 4008
96 63
1908 4208
2224 4388 6826
77 4433 42 c._
- TO29 53 W>
7188 59112b!
7W3 6611477
9350 1151m
-ÏIM*
93
Ü6ë5
9702