H - 78 29815 81 76 s Bet Verloren Tehuis BUITENLAND. FEUILLETON. 2 o. 14846 gSi E S 9006 N.V. „Oh liJDÖ^ST”. rrekkinq van nupuners ten over staan van ’'loTarl'i R G. MULIE. «SS M“*g 5 11 I Dit blad verschijnt dagelijks behalv. luit. Ma een tambouryn, ik zulle Kunt ge nog meer 58 81 was 5483 besluiten Ieder mensch 3-> (Wordt vervolgd). 15 Fe- en jn 57 80 33 aO 53 ?5ül in de zitkamer, naderde Ferguson ïrrars, om wat met haar te praten. k__j mevT0UW per„ 43 8703 9 35 73 83 10R4 12443 6381 bleekte; met z’n das en „De... 01 92 530» 56 57 67 11107 80 3207 3343 60 09 34H 6« 692b 29 04 eu 92 IA 900/ G0U1 kïÊUWS- EN AD BERGAMBACHT, berkenwoudi [kerk a. d. IJ., OUDERKERK a. 26 08 12849 lognito. in 't Fransch aan een agent waai' ,a was en al keek de man veront- over ons lot m’n handen 17201 1982V 11 19»lï 14 44 07 10502 8407 19 21 53 38 07 5844 5995 3859 0010 73 6345 6455 80 93 94 ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, pi per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsb Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 Redactie TeL 545. DE COI Londei bladen stee drukt door secretaris, lige zitting verklaarde, stand was g maritieme 75 «1 w 47UO 6802 25 j 41 29 2309 81 2406 4509 34 4610 7620 4798 27 4847 82- 2701 2874 51 2963 310) voort„Ik i Wij houden Zij is in elk altijd gevoe die manier haar een gt huis geven, steunt." Er toog zijn oogen ven niet op van Joy. Lucy Ferr kon ze niet Zij verliet dingen over schat van l Heide was, a zijn liefde nii 11 93 2120714 g 81 62 C8 9818115 1 6ü 04isfioo 78 85 93 S3 Ma en Usje. tg zedig II toch uw hebben aan' -r. De Time gewichtigste Hughes heb laatsten tijd soonlijke tri 315 ft0<* 36 8105 89 8214 48 5710 8357 56 8458 U 882/ 66 107' 67 631. 9109 10882 28lK»Jl'-.._ 43 02 13501 85 89 13794 ‘90 98 1“.. 'w'-11134 zoo goed zfjn ons een bewysje Ieder mensch drukt op zichzelven het ■tempel rijner waarde en wij zijn groot of Hein, ■oods wij dat zelf willen. 218 2926 27 96 40 3020 73 19 61 81 81 „.83 91 2109 4637 2b 50 94 2243 7- 23] 81 2ttoi 2691' k/UU 43 50 81 280» door DAVID LYALL. Uit het Engelsch door J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM 15 ^«t later, •tevrouw Fer ken uw zoon heel góed, mevrouw Fer- Wrszeide hij vriendelijk. De heb hem zoo af toe dikwijls gezien hoewel niet kortelings de pastorie van St. Bede.” lp’0' A ft heb hem over u hooren spreken. 12kSpljttmy zo°' 001 WJ niet Wer kon z'i I k-eiï ^et te R‘versefl drukker dan gewoonlijk ü'1 k0n 11161 S'01™3* worden. Wij waren com- ®eWeest vanavond, als hij hier geweest I Perguson ontstelde zichtbaar en mompelde P8®1-onverstaanbare woorden. Hij hield ech te w* 06 m«dedeeling achterwege, die ■tati BOm* had verteltl °P ó«n weg van het Cleve SUs rlJTf e*11 8rrooto v^bazing kwam over hem. lUeoffrey Ferrers den rechten weg verliet, Min. n’et de oerste zijn, en die bemin- LJlV/j<ïe<ler "“«schuwen Maar op zijn [^nootd kwam een schaduw van verlegenheid Dat ik op b I uitstekenden jverdiend en i vermoeden, gelukkig I o» to •- r- 7|'/z 9405 Voor de dames was ’t een „zure” appel maar ’t heilige moeten deed hier alles. Ma sloeg vol ambitie, ja zelfs met hartstocht den tambourijnUsje greep vol gratie de sparen, alsof ze nooit antlers gedaan 1; de kring van toehoorders groeide onrust barend aan't verkeer op de Place d’ Ar mes was gestremd, zoodat de tram naar Kpocke moeite had er door te komen! Wat een succes, wat een succes!! De dames hadden een hoofd als vuur gekre gen, van verrukking? of van consternatie?. Dat kon ik niet uitmaken; in ieder geval ze Mi er blozend” uit. ..Is tweede nummer speelde ik de Serenade van Tosselli, door de twee luiten begeleid. Met welk een gloed, streek ik over de sna ren; mjjn hoofd lag, als in vervoering, op m’n "instrument; m’n oogen schoten „Itajiaansche” vonken. Van liefde voor de muziek en.,, uit pret, dat er ztx/n oploop ontstaan was. M’n blik gleed over de menigte; op veler gezicht las ik ver bazing over zulke prestaties; men luisterde vol aandacht. IA -- 91 4843 tol ci .4 4U4 öl VZ 70U JU 721I4IÖ <2 65 U543 <29/ 28 11647 Vorijs lijst stand 54" m.z. 154"/ Latei aflosbaar. 114 2860 5002 <50/ 9433 1168314123 SJ 11 2 s 44 53 9516 31 55 71 34 34 53 77 35 53 73 29 81 88 01 «3 3112 89 7409 9714 8/ 25 23 90 33 z3 1184z 44 02 49 73 een belang: waarbij de tieke aangt rijkskanseli. van buiten! houdbaar. 1 kens in dal om komt gend de lijk een de man, gevoerd h woordelijwl parlement king verdie partjj, waa langs gew< ger dier pi nieuwe mi: alzoo niet minister in is hem de Rathenau’s standighed Duitsche 5 noeming v is zonder i regeeringsi opgenonvei toekomst z behouden, door gevai Rhthenau sche eenhe bestaande thenau mo partij niet Omtrent nister nog boren als meine Elek te Berlijn, schappelijk diën, was 1 leidde hij 1 land, waan arbeidde. E nomen in schaft. Op heel uit ’t slotte als der A. E. den wereld van oorlog ziening en stoffen. T« ker merkws Jen mot v« .‘K ny naar ons, iiieer apt zpu hij niet bezwijken schoon it tegen en Us nee; groot is iretai’is eerst wat brommerig. ;elfs zeer hoffelijk. OVERZICHT t^Jet alleen door de groote meerderheid van het Duitsche volk, dóch ook in het buitenland zal ongetwijfeld de benoeming van dr. Walther Rathenau tot minister van buitenlandsche zaken ki Duitschland met voldoening worden verno men. De nieuwe minister is iemand die algemeen het volle vertrouwen geniet. In dr. Wirth, den cijkskanselier, en dr. Rathenau wordt het Duit sche rijk bestuurd door twee mannen, wier eer lijkheid en integriteit onbetwistbaar is; zelfs door de Franschen worden deze beide eigen schappen erkend. Bn dat zegt wat I Rathenau is niet in de eerste plaats de man van het woord. Hij is de man van de daad en dóór zijn daden heeft hij reeds een massa hinderpalen uit den weg geruimd, die aan een verbetering der verstandhouding tusschen Duitschland en zijn vroegere tegenstanders, Frankrijk in de eerste plaats, in den vreg ston den. Einde Mei van ’t vorige jaar was dr. Rathenau het die in het kabinet-Wirth het ministerie voor den wederopbouw op zich nam, waarvan de leiding hem in het nauwste contact bracht met de groote kwesties op het gebied der buiten landsche politiek. Immers de kwestie van het herstel staat op den voorgrond bij de aangele genheden, van welker afdoening het afhangt welken vorm in de toekomst de economische en politieke verhoudingen in Duitschland zullen •annemen. Het kabinet-Wirth had zich destijds tot teak gesteld de voorwaarden van het beken- ie Londensche ultimatum zooveel mogelijk na te komen. Hierbij kwam het voornamelijk aan op de medewerking van den minister voor den wederopbouw. Rathenau trad in onmiddellijk contact met den toenmaligen minister voor de Noord-Fransche gebieden, Loucheur, en het re sultaat der met dezen gevoerde onderhandelin- gen was de overeenkomst van Wiesbaden, waar bij ten aanzien der leveringen in nature aan Frankrijk bepaalde afspraken werden gemaakt. Toen de Raad van den Volkenbond zijn bekende uitspraak deed inzake de verdeeling van Opper- SDezië traden de toenmalige minister van bui tenlandsche zaken dr. Rosen en, met hem, dr. Rathenau af. De rijkskanselier droeg de porte feuille van financiën over aan dr. Hcrmes en nam de leiding van bqitenlandsche zaken op zich. Dr. Wirth was echter zoo aan de samenwerking ■tet Rathenau gewoon geraakt, dat men er re kening mee hield Rathenau spoedip weer in een verantwoordelijke positie te zien. In zijn kwali- telt van vertrouwensman der Duitsche regeering kwam in November van het vorige jaar Rathe- wiu dan ook weer in aanraking met Engelsche toonaangevende kringen; het ging er toen om, om voor de betalingen in baar geld die Duitsch- tend aan de Entente moest do^n, een krediet op te nemen op de Britsche geldmarkt. Door de weigering der Engelsche bankinstellingen om onder de omstandigheden, waarin het herstel toen verkeerde, Duitschland een som voor te ^tehieten, raakte de heele schadcloosstellings- weer nèn het rollen. Rathenau werkte by de verdere afwikkeling zoowel in Londen als mauueme Parijs als officieuse vertrouwensman mede, land, Fran! Eerst te Cannes trad hij weer als officieel© af gevaardigde der Duitsche regeering op. heeft Rathenau in de en besprekingen van den 74 7 4o 1Ö04U t- Z/ i 31 l I4ÏÏW! 15 l 34 9/ 1b 64 86 94 4291 16|8 56 1727 4310 45 46 80 6627 8819 78 13651 49 lt>002 20613 39. 87 M 52 3 18 b4 91 08 53 7 T2 47 89ëU^i3- 55 33 9157 w, <811202 72 81 jn 13920 82 77 22 9233 78 26 10 64 00 80 86 34..j2 *16307 187^ 98 4o J 14150 6Q18CIC 60 84 B ADVBRTENTIëN; Aan de le OPENBARE BE WAARSCHOOL te GOUDA wordt gevraagd: eene Htiitojm. De jaarwedde bedraagt 1700.-2100— (4 twee- jaarlyksche verhoogingen van 100.—). Sollicitatiën vóór bruari 1922 aan den meester. Douderdp 2 Februari 1932. Prut, t’aii 25(jLü -31 ICGt 9599 13416 14JJ3 .0665 l»l2i 20274 40L 400 1/275 18608 20b 4939 9294 tó/39 10G U39 6/9 5364 7945 J94< 9205 124’1 15549 IC.-: 713b 54 31 bö 1 01 49 lüOOÜ 64 1 Wit 74 201224 98 7853 - _!?2 80 99 7924 5547 41 52 8013 28 -- 51 9503 5026 7534 67 55 1146 7643 4/ 7825 5200 7932 5303 8020 28 80 5117 W 30 429 89 36 7501 52 7ö 33 3207 53 04 721191U 42 3343 5b 05 71 60 80 7602 98 b43 99 727 too 957 781 1002 55 52 80131501/ J4 „35 380-/ 92 2/ 9912502 59 to 140 14 5640 40- 1208 32 50 48 23 57 5714 811410371 56 66 91 z/ 10481 S 97 3915 5925 8342 1324 19 öti b7 38 6003 - UÖ 22 6118 31 41 46 64 6210 61 15 93 3y ei^an ^ta. i.2zJ 12236 14822 165401842; 10358 5214947 16721 6U 1044*^ 12500 79 70 79 t 12520 85 16831 1864b 1050/ 12717 1501U 16978 18682 □4 0. 96 17)07, IgMÓ 10644 12846 15100 47 51 52 12989 51 51 18948 6013151 09 78 58 754 70 15202 1/383 73 1-270 1533/ 174UU9O» 9j i6 38 13492 15^38 H-24 19275 13561 1551 17704 19380 13794 16c3j 2j U479 1381/ 157'’ 1/04819774 ^0211134 51 1 to 19913 v51397V13wüA 21 74 7b ’J 73 11477 14296 159^3 0-1)218 1151614314 131ÖUJV 81 ,.1505 14559 100/J4 2v4/o 75 63 1 Uü 4üa&l 11/98 91 16177 18226 20764 -11957 14o071621b j« zu815 1825 9855 12024 14720 1632^18320 4u 68 31 53 37 21 209U’ 72 84 14812 74 4u De tram reed’langs Zeebrugge, waar het enorjP® Palace Hotel eenzaam staat temidden van stuk geschoten villa’s en barakken. „HeystSignorina’s uitstappinia”. henige uitheemsche uitgangènmoest onzen „llwllandschen tongval redden, bij ons „Itali an usch’ inco< Ik vroeg ij liet stadiiuis waardigd, dat een doodgewoflfe fidelaar zulk een dertigen „badplaatsdienaar” van „Herman dad” durtde aanspreken, toch wist ik even la ter, waar we ayn moesten. Eenige kinderen en dienstmeisjes hadden zich by ons gevoegd en spoedig kwamen we aan ’t stadhuis. We beklommen een steile trap, die naar een zwaar eikenhouten deur voerde. Ik draaide aan een knop, duwde ertegen aan doch, myn overbevrachtipg (ik torste m’n idool, onze mu ziek en een tambourijn, waarvan we er ons twee hadden aangeschait, Jer volmaking van het geheel) maakte dat me zulks zeer onhan- digxhg afging! Usje, evenmin haar handen tot haar vi^je beschikking hebbend, van^wege luit en tambourijn, hielp mee duwen Onverwachts... pof... daar week de deur, ei viel ik hals over kop, het heiligdom van dei gomeente-secretaais binnen! Ma en Us proestten van ’t lachen achter my in den gang! ’t Was dan ook geen gezicht. „Hé, hé, kan ’t niet wat zachter, zulle?” Fats, rinkeldekinkel was ’t antwoord. Daar rolde de tambouryn heel familiair voor de voe ten van den man, die dezen dag moest beslissen, ze was me uit ontgbpt. „Wat mot dat. leven maken??” Pardon mynheer... Wy zijn muzikanten..." (Da dames waren ook genaderd.) begon ik. r „Jao, da 't hoef ie nie te vertellen, da ka k wel hool-en zulle!” luachte de gemoedelyke baas. Monsterend keek hij naar ons, meer speciaal naar de dames; zpu hij niet bezwijken voor zóóveel vrouwelijk schoon „Gaat u zitten”dit Ma groette beleefd Vrouwen, vrouwen. Hoe macht. De seci nu,....r zelfs zeer hoffelijk. „Waarin kan ik u helpen?" „We wilden graag permissie, meneer de „Burgemeester”kwam ik hem in ’t ge vlei „Pardon, ik ben de secretaris!” ...y ...y ...y - „Och nee, gunst ik dacht werkelijk, dat u de burgemeester was; u heeft hier zulk een prach tig kantoor 'Genadig lachte de man, als wilde hij zeg gen: „te veel eer, te veel eer”. „We zouden gaarne toestemming hebben oya muziek te maken”, vervolgde ik. „Hier? en hij wees in ’t kantoor om zich heen. „Wel zeker, als u dat wilt!!!" en reeds begon ik m’n viool uit tp pakken. „Nee neeje zuil* al ten blieft niej de burge meesterisdaar!” (over z’n schouder naar 't aangrenzend vertrek wijzend). „O Viol Zoudt u dan even willen vragen, of we permissie kunnen krijgen?” „Hier????” en weer maakte hij de zelfde beweging. „Wel nee, secretaris, op het strand en aan den Digue (boulevard)”. Hij slaakte een zucht van verlichting, en uitte zagei een lang gerekt „OOOOO”. Als „Dót zal wel gaan, gaat u uw gang maar, zulle!” „Wilt u dan te geven.” „Een bewijsje vroeg hij, tegen de da mes grijnslachend. „Ja Meneer de secretaris, voor de Politie”. „Wel nee, dat doen ikke nie, maor als ge geen geld op haalt, heeft u dat ook niet nou- Sancta Simplicitas! dacht ik, „gelooft die nou, dat we voor onze gezondheid gaan spe len!!" V Tegelijk voelde ik eens in m’n zak naar ons bed rij (kapitaal, dat door den tramrit reeds tot zes en veertig francs was weggeslonken. „Maar natuurlijk, halen we geld op, Mijn heer!” „ODO? Dan moet u toestemming hebben van den Burgemeester!” was ’s mans repliek. Eindelijk dus waren we ’t eens! Hy stond op, snoot gewichtig z’n neus, zette z'n lorgnet af en weer op, haalde rin hand door ’t weinige haar, en na al deze voorberei dende maatregelen, waagde hij het aan de deur te kloppen, waar achter Zijn Edel Achtbare zou vertoeven. Voorzichtig luisterend legde hjj z’n oor an ’t sleutelgat....:. 1402/ 165üö 32 191 34 16624 3ó 2o 87 31 16772 34 to -168U2 ij 11 /2 781923- 14 /4 ui al 40 7016914 84 •3182 14914 3o l£fci .2243 58 oó 19481 12344 a9 il 8j 46 71 17Ü3O 75 «1 1712a 195vJ 89 33 ii 34196B -- Jj 33 10225 57 15|23 j/ 74 95 66 97 19711 •.□75 99 81 - 1048/ 12612 97 05 2615240 315319 17303 o/ 18 J3 4/ 4/ 52 80 93 54 17421 201U/ 69 3d 31 - 5315413 71 32 401 JOUW 301750/ oC 43 1071213132 51 HOM 4/ 34 04 85 53 ü9 52 35 /b 15513 6ü 20302 83 100021-234 30 75 14 96 39 39 81 17/06 3o 2B10929 71 a., «120445 12 4313**11570517SÏ5 w a Si a mxtM ai 5413504 15804 17934 J4 il9 7B13tol ijl»0ü2 20otj Nog eens gekloptgeen resultaat! 1 Heel behoedzaam opende hij de deur gluurde er achterom naar binnen, en met een merkbaar verlucht gemoed keek hy over z’n schouder naar ons, en zei vrooiftk lachend is d’r nie” ’t Klonk triomfantelyk als hadde hy een ontdekking gedaan. „Geeft u ons dan de permissie,” vond ik. „Ik „Ja waarom niet? Als is ’t onkel maar voor vandaagwe spelen heel mooiwilt u ons een hooren „Wel ja, zulle!” en hij ging er gemakkelijk voor zitten Usje nam haar luit. Ma een tambouryn, ik m’n vioolen weldra weengalmdé des Secre taris’ Bureau van de lustige tonenuit - welbekende „Hou de moed er maar in". De man luisterde echt genoegelyk, en be gon op de maat van de muziek, geholpen dooi de vieren z’n stoel, zachtkens mee te wip pen Verschillende personages kwamen op dit on gewoon rumoer, toeschietenzelfs een der tig heer in uniform, niemand meer of minder dan de commissaris van politie. Toen verscheen plotsejjng een geaellige dik- kert ten tooneelede vrouw vpn de con cierge, zooals we later hoorden; meegevoelt door de opgewekte muziek van de aloude drepu pakte ze den tegenstribbelenden secretaris om z'n middel, en wipte met hem in een luchtig futuristisch dansje op en neer! Algemeene hi lariteit! Maar wat was dat Een heer trad binnen; de commissaris vor- i;de secretaris rfièèr dan verlegen n figuur, frommelde aan z’n afgezakte prevelde Burgemeester is niet op z’n bureau, enne Jao, dat begryp ik!!!” klonk het sarcastisch van diens heers lippen, die de eerste schepen of te wel wethouder der gemeente bleek te zyn. 't Werd een heen en weer praten, uitleggen enz., enz.; men besloot, den Burgemeester op té bellendochdeze was juist met .Ie tram naar Ostende De wethouder, die ’t geval nog al komisch begon te vinden, gaf ons ten slotte zy'ne toe stemming inaar. Buiten gekomen begaven we ons naar een café. We lieten er onze étui’s en muziekboeken achter, de laatste meegenomen voor ’t geval dat we van een piano konden gebruik maken. Een kring menschen wachtte buiten met groote belangstelling op onze terugkomst. We zetten ons op het terras voor dit „Café de Marine” en dronken een kopje thee, aange gaapt door het geduldig wachtend publiek. Kom laten we een nummertje geven! Ik zette „Lison Lisette" inhet spel ging beginnen! Voor maar 't Ma sloej op in had; 5640 bu *714 91 92 58oö 141631641 io-i H2U 11703/8 31 88 34 14456 53 83 01 14512 ,,Neen, B maar zeer b< ga tijdens ck Mevrouw keuring aan. ,,Mr. Stub! ^Stubbs 1 mompelde Lucy. Ik heb JMear je 1 men, Henry." „Denk je was je eigen langen einde inderdaad w/ moest Londei IbV ®e^s Tna bezorgdheid, de zijn uitstekenden ’«duiaterd» «verdiend en -H fint; a<»der tets Lucy Ferra 1394* 51 -J il 19U2i 512 89 oj 39 92 Ji yj nuz 1'4 .*«02/ 32 53 76 14721 19 37 -- --50 /6 99 5223 13 41 74 y# 13419 29 85 77 1200^ 14825. 1 tó 34 7730 93 11 /2 3608 55 3613 8U 98 37» 3ü 55 386/ PrTjwn Hl 3326 5315 27 Ö41.1. 384 3623 476 3737 775 77 810- 1387 79 1429 89 1501 3924 1700 4008 96 63 1908 4208 2224 4388 6826 77 4433 42 c._ - TO29 53 W> 7188 59112b! 7W3 6611477 9350 1151m -ÏIM* 93 Ü6ë5 9702

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4