(NIÉUWS- -EN A
r 1
Het Verloren Tehuis
n
7202 60 H406 90 02
Dit blad verschijnt dagelijks b<
BUITENLAND.
V
FEUILLETON.
Bergambacht, berkenwo
KERK a. d. LJ., OUDERKERK
u
Geol
A
o. 14885
fN.V. „DE TIJDGEEST",
o van 500 nummers ten overstaan van
Notaris A. G' Muite,
bandag 20 Maart 1922.
J
gevoel
iziek w(
X
SPORT.
X
jlt u vanavond?
Ben toch niet
mijnheerwe binne in de
alleen vrye
AHVERTENTIëN:
Prjj» vi
5625
312
34
84 11700
9080 33
wees ons de
i, en vol be-
o£... twee jonge-
naar Us en
Zwerv<
Schooi.
ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, oven
Franco per post per kwartaal 8.15, met Z<
Abonnementen worden dagelijks aangenon
bij onse agenten en loopers, den boekhande
Onze bureaux zyn dagelijks geopend va
Redactie TeL 54*.
(iOl
1328
66
92
1414
28
1582
84
97
1609
64
99
1770
81
87
94
1858
82
19521
51
m
77
19664
76
99
19701
97
98
19809
tigdheid worden behandeld.
Veikbelan^ Is ogk, dat in de nota wordt ge-
T<
aldu
stelt
steil
haar
voor
vitei
van
deze
leers
kette
tisch
men,
tot
hoof
9Ovji
vijar
de I
van
bezit
lijk
Dï
telijl
hebb
eiger
nieu'
inbei
perk
jesc
druk
tijds
erger
zond
van
land,
land
Mz
kapil
haas
dezei
ming
genu
en l
is bc
ga ra
geld
voor
pen,
in c
treffi
vraa
OP 1
23
Russ
mem
in dn
ving
92 17495
96
prol
sluit
sch<
conl
regt
groi
ZOO'
conl
een
stel»
dat
scht
poli
als
reid
25 2756
49
67 3072
107 3139
32 55
40 64
93 89
474 -
85
584
605
21
37
78
886
909
58
1004
Twee stooten op de /luit.We voeren af.
opatoomend... om na ongeveer vijf
te stoppen by de eerste sluis „La
binnen... zetten zich in ’t
t en van
tners op den voet van algeheele gelijkberech- den
De
men
Uit het Engelsch door
M«vr. J. P. WESSH.1NK-VAN ROSSUM
door
DAVID LTALL.
ven
weel
de 2
M
ven,
verli
bed
Er
verh
sche
spre
el lel
in h
3
ze si
tijd
3
zijn'
beel.
dat
«h
spro
acho
maal
Geol
toa,
je m
zoo
stens
haar
89 59 41
9639 71 47
6011406 90
4602
64
84
92
4706
47
4868 6789
- 4902 681?
1924 37
47 68
99 5155
2111 5217
93
2238
2325
72
2422
ophalen?”
in ’t Hol-
Liefde ziet scherp, haat ziet scherper,
jaloezie ziet het scherpst, want ze is gelijk aan
h’efde plus haat.
,Madame was in dagen niet zoo rustig... laschte ik er tusschenin: „Dat gaat naar den
u nog iets spelen?”
als bezield door ’t idee een lijdende een
ing U
ik, de eene melodie na
77 88
86 10231
7948
8074
8124
34
53
8218
49
8357
73
91
8423
61
3213
3402
3576
3632
3946
90
4(102
92
4102
26 6164
28 6225
Jh 33
42€
I 1000 M645
200 1289 17686 18734
100 2821 3216 9635 9937 12704
Prijzen van f 90.— eigen geld.
7645 10021 93 14714 96
2936 5746 7740 85 99 64 16744
- 49 521010811905
60 7802 52 7
61 6 59 48
65 95 70 91
80 77 88 12006
5808 --
49
55
66
83
5933
34
42
6023
30 13806 16101
43 97 46
1307 13904 16248
2214025 58
76
80
14818
32
51 63109ÏÏ
12255 65 17001
-
OVERZICHT.
Geen der Europeesche landen vraagt in deze
dagen zoozeer de aandacht als Ruslan^ de
ktaat, politiek zoowel als maatschappelijk be~
Irogen en beroerd in de laatste jaren als geen
•nder. Op dit land zijn van toepassing gewor
den de verzen uit Jeremia’s klaagliederen, vol
gens welke „do kinderkens eischen brood, er is
niemand die het hun mededeelt. Die lekkernijen
hten, versmachten nu op de straten, die in ’t
karmozijn opgevoed zijn, omhelzen den drek”, mak
fch, leefde Jeremia in deze tijden, hij zou ook
van de Russen kunnen zeggen, dat hun „huid
kleeft aan hunne beenderen, zij zijn verdord’’ of
kd, dat zij zijn „geworden als een hout”.
Maar West-Europa wil Rusland weer binnen
leiden in den kring der naties, niet zoozeer uit
barmhartigheid en liefde (dit blijkt wel uit de
treuzelende steunverleening) maar omdat het
beseft? dat Europa niet weer gezond kan wor
den, wanneer Rusland bij voortduring als produ
cent blijft uitgeschakeld; hun zelfbehoud dwingt
de overige Europeesche staten, die gedachtig
rijn aan het woord „als één lid lijdt, lijden alle
andere”, zich met de radenrepubliek te ver
staan. Uit deze overweging^ is dan ook de
«itnoodiging van Rusland om op 10 April zijn
gedelegeerden naar de conferentie te Genua te
zenden voortgevloeid. Maar uit alles blijkt hoe
langer hoe meer, dat Rusland niet verkiest als
•en minderwaardig oonferentielid te worden be
schouwd. Nog maar enkele dagen geleden heeft
de Russische minister (volkscommissaris) van
buitenlandsche zaken, Tsjitsjerin, dit
hadrukkelijk gestipuleerd en wel in een uitvoe
rigs telegrafische nota aan Poincaré. In deze
toota worden de voorwaarden uiteengezet, waar
onder de Russische regeering bereid is naar de
Conferentie te Genua te gaan en deel te nemen
Jan den economlschen wederopbouw van
Europa. Tsjitsjerin steekt niet onder stoelen en
banken, dat de invitatie op zich zelf in Rusland
frolioening heeft gewekt: men heeft daarin het
bewijs gezien, dat de groote mogendheden ven
boers gaan veranderen en eindelijk tot het in-
Irich zijn gekomen, dat de politieke en econo
mische blokkade, die zij tot dusver over Rusland
hadden geproclameerd, niet slechts zonder zin,
Inaar zelfs schadelijk-is en dat zonder het her-
•tel der normale relaties noch een duurzame
►rede, noch de economische vooruitgang ver
zekerd zou kunnen worden. Natuurlijk is de
Russische regeering zich volkomen bewust van
Be principieel* verschillen tusschen het politieke
tn het economische régime van de sovjetrepu
bliek en dat der burgerlijke staten vAn ’t Wes
ten, maar niettemin acht Tsjitsjerin een samen
werking op economisch gebied, die vruchtdra
gend is voor beide partijen, zeer wel mogelijk;
Be Russen zijn echter van gevoelen, dat de con
ti reotie van Genua, wat haar methodes betreft,
mdicaal moet verschillen van de conferenties,
Wie aan haar zijn voorafgegaan. Bovenal wen-
■then zij niet, dat te Genua onderscheid wordt
gemaakt tusschen overwinnaars en overwonne
nen, tusschen groote en kleine staten, tusschen
een communistische en een burgerlijke regee
ring. Veeleer wordt geëischt, dat alle deelne-
68
10309 12330
10434
52
91 12414
10500 15
33 55
51 12517
67 1"’
70
- --106231.
16 42 6326 61 68 K
1201 64 27 76 107191
1328 84 - 79 8611 36
tO& 6418 --
77 49
4310 50
78 57
80-
4419
11700 77 94 n
14654 16625
75 -
Uitslagen G. V. B. 19 Maart.
1ste klasse:
G. S. V. IAlphen II. A. niet opgekomen,
U. N. A. IWoerden I 31.
Alphen I—Gouda II 21.
2e klasse A:
Alphen IIRood Wit I 14. A
O.N.A. II—Bodegraven II 8—W*
A.L.T.O. I—D.V.V. I 3—0.
2e klasse B:
Gouda IIIOlympia IV 00.
Gouderak IMoordrecht I 41.
3e klasse A:
Oudewater II—Goifwsluis I 12.
A.L.T.O. II—Alphen II 2—3.
D.V.V. IIWóerden II uitgesteld.
8e kjasse B:
Haastrecht I—G.S.V. III 6—0.
Gouda IV—O.N.A. III 0—0.
Schoonhoven IIIGouderak II 70.
Olympia VMoordrecht II 50.
4e klasse:
Gouda VStolwijk I 01.
54
.Ik moet morgenochtend vroeg weggaan, Mr.
Speed, zeide hij botweg. „Als ik mijn plicht
gaan”0*1'’ m°est e’8renHjk vanavond weg-
„Mijn schoonzuster houdt er niet van, dat wij
OP Zondag reizen,” zeide Speed, met een be-
jeekemsvollen blik naar de sofa. „Hoor je het,
uc?' je houdt een bezig man den geheelen
ond gevangen, omdat je niet van het reizen
OP Zondag houdt.”
SinMr’ Heriot gevraagd, of het beslist
t Z“^e was, Tom en hij kon naar waar-
«o 5.ÏÏ? het zo°was'” ant*oorddc
oo?en^1^ ring Heriot een vreemde
ij op in PerKu«»»'s oog«n, terwijl dne
lII™ ’"n laT- Hij^nuteld. er zoodenlg
X Wi,*Oeld“ ,lch zoo weinig op I
•an •*femakp <^at rijn aandacht afgeleid werd
ca? h? *r°®P voor de ,ofn‘ verbeeldde zich,
1 Voor K onverwacht den sleutel had gevonden
I cruuson« verandering van front, in ron-
op Ma en Usl
tn ’t kamertje naast, proestte men van het
lachen.
Dajongeman keek me beteuterd aan, alsof
hy zeggen wilde: Hou je me nu voor den gek
zag... of niet!... Doch ik vertrok geen spier.
„Nee zag... ’k geloof van niet..., maerre..
ik zou toch wel eens kennis willen maeken
met dat jongste kindje, zag..." (Dat was Us.).
Hy wilde me 5 francs geven!!!
Nu was ’t myn beurt!
(Wordt vervolgd.)
6509
49 45
4538 6617 8913
-- 23 791
35 9035
61 98
69 912711109
83 31 15
97 33 28
80
81
9219
83
18954
46 19120
16833 19303
46 36
66 46
94 68
•S918 1MI0
.1000 19
3Ï 14925 50
36 32 17148 1!
15002 76
53 17210
66 94
12517 15138 98
12646 59 17314
12774 71 35
!2S47 89 66
76 10719 13047 15240 ”’96
8611 26 9315312 98
20 66 13109 16 17581
"I 13223 80 98 34
33 15577 17660 Tl
84 93 76 19911
99 17727 20
:53ll 60 33
58 17816 20062
70 43 85
15725 63 20103
95 17931 10
15825 65 16
42 18012 45
45 59 20239
5968 70 20411
87 90 74
16029 18140 94
44 20518
46 73
18208 80
11 20635
44 81
80 20836
96 67
27 18360 96
5618412 20919
22 43
-3 28 46
72 18527 - 51
18657 80
88
94 18769
X3 85
00 18887
59 81
8736 10814
8826 10900
38 68 86
81335^2^
11012 57
17 96
43 13431
“'"9 68
J13507
28 15
48 13634 15$
53 52
-- 54 13741 IGG^
70 28 63 6| 46
92 8711221 87 85
6925 9402 -
21 39 4
64 72 15 IK
74 73 9516
5310 87 18
17
25 28
29 54
46 64
2516 5422
21
30 I
40 U
2658 5502 95
2728 5606 7568 10001 INB2
Dien avond arriveerde we te’Namen.
We namen onzen intrek in Hotel de la Gare,
dineerden; en maakten een wandeling door de
stad.
Hoe schoon is Namen gelegen. Daarginds
verheffen zich de bergen... de Ardennen
Boven zien we de Citadel, pis een trouwe
wachter neerblikkend op ’t gewoel daarbene
den... op de Maas en Sanjbre, die als zilve
ren gordels, rond en door'de machtige berg-
stede gesnoerd zyn.
Onze weg voerde naar de ogvers der Maas.
Tal van schepen, pleziervaartuigen, jach
ten, lagen te rusten, na den zwoelen zonne
dag
„PleizierbootenHè, waar gaan die heen?”
Mijn vraag werd door een baliekluiver be
antwoord: „Naar Dinant! Eiken ochtend om
kwart na negen... soms wel. vier tegelyk...
Muziek? Neen die.hadden ze niet."
Een mooie gelegenheid voor ons. We infor
meerden waar de directie woonde en nog dien
zelfden avond kregen we vergunning, om den
volgenden dag mede te varen als muzikanten.
Salaris zouden we niet krijgen,
reis en recht om te collecteer^p!
Vol moed namen we den terugweg en kwa
men in de nabyheid van het station, ’t Scheen
of de kermis ons achtervolgde... ook in Na
men troffen we die. Eens geïnformeerd in een
Etablissement de Friture... jawel, daar kon
den we ’s «avonds spelen.
Direct haalden we onze instrumenten, to
gen aan den slag, om dien dag nog wat te
verdienen!...
Tegen negen uur waren we op de boot ,‘,Luxe
Namur-Dinant.”
De heer Atout, de directeur,
plaats waar we spelen mochten, en voi Be
langstelling sloegen we de toestroomende pas
sagiers gade.
utzmfjin nn rlo fluit W« vnaron nf
zachtjes
minuten
Plante”.
De Maas in België heeft verschillende slui
zen. Van Namen tot Dinant moet men er zes
passeeren... La Plante, Taiffer, Riviere, Hun,
Houx, Bouvignes...
Da’s een geluk, dat we muziek aan boord
hebben... Dat wachten in die, sluizen is ver
velend hoor..." Iemand vlak naast me zegt
dat in ’t Holandsch. Ha... ha... landgenooten
Doch met geen blik verraadden we dat We
’t gesprokene verstaan.
,,’t Ltfken wel nette luiDa’s toch een
baantje in die warmte”, meent mevrouw.
We vonden ’t erg prettig, dat ze ons aldus
betitelde!
„Men” was met twee dames, twee heeren,
plus twee kinderen, allerliefste meisjes van
acht en tien jaar.
„Zusje, als je zoo goed leert spelen ,als die
man, ben ik best tevreden hoor!” zei de „pa”
van ’t gezelschap
Zoo, zoo, ’t eene compliment na ’t andere.
„Die oudste (Ma) heeft een echt type van
een Italiaansche, vindt je niet man? Och, wat
is die vrouw warm!... je kon best een stoel
voor haar halen!”
Ma kreeg ’t ook warm... doch meer van ’t
ingehouden lachén!
Usje maakte de eerste toer met de tambou-
rjjn. Nou, nou, dat viel mee... Onze landge
nooten offerden ieder twee francs. De eerste
recette was by de 40!
„Zouden die stakkers nog veel
dacht mevrouw overluid... Dat kan
landsch in 't buitenland... niemand verstaat
je toch!
Even later de andere dame: „Weet je wat
ik zoo leuk vind, van dit strykje? Ze zien er
zoo keurig uit... ’t Ly'kt me toch wel een in-
tereesant leven!”
Ik begon een marsch te spelen, „Lison-Li-
■ette", doch by ’t overgaan naar ’t refrein,
Bosch toe, zoete lieve Gerritje!”
;1 En ’k blikte naar ’t zestal!... Verbaasde ge-
te verschaffenzichten!!! ’t Zyn Hollanders!!! Hilariteit
„Qch hoe leuk, als we dat hadden kunnen ver
moeden!... en waar gaat u daji heen?”
Als antwoord zong ik:
„Schooier, waar ga jy naar toe?
Want- de wind me waait,
Schooieren is er m’n levenslust,
-vén, geeft er m’n ziele rust...
tieren hier
Schooieren daar
Altijd maar zwerven en schooierenkmaar!”
„U heeft een goede stem../is ’t jiiet vreese-
lyk vermoeiend op zoo’n boot?"
„Och mevrouw... we zullen 't nog moeten
ondervinden, ’t is de eerste dag, ’s avonds spe
len we op de kèrmis, in een beignetkraam.
’t Kwam er echt „muzikantachtig” üit... Nu
zouden de landgenooten zeker wel afgeschrikt
zyn... „Kermisklanten!”... maar neen...
„Dan zult u op 't water prettiger spelen...
Wilt u soms iets gebruiken?
Hé, zooveel vriendelijkheid had iks niet ver-
wacbt... De ondervinding leerde me anders!
Met een „links” gebaar nAm ’k ’t glas li
monade en zwelgde ’t met een teug naar bin
nen! Mevrouw, gaf de andere dame een knip-1
oogje!
Ma was nog niet zulk een „all round” mu
zikantentype als ik, nam ’t glas gracieus in
jle hand, „pink in de hoogte” en „nipte” er
even aan!
’k Hoorde /nynheer tegen z’n vrouw fluis
teren: „Die heeft betere dagengekend!”
We zullen een uurtje aan boord geweest
zyn, toen.
„Waar speelt u vanavond? ’k
onbescheiden?"
„Zeker niet mijnheerwe
kraam van Le Grève in Namen.
„Kolossaal, dus u gaat eerst weer met de
boot terug en dan vanavond weer ipelen, nu
we komen*luisteren!”
We hadden nog eeijs gecollecteerdik
pratend met den landgenoot, ’t pa-
in m’n portefeuille... en by toeval
lij de vetgedrukte letters „Persbewys”,
e gluurden!!!
Reuzen amusant
„UI-
Wilt
En
oogenblik van verpoozin;
speelde, neen, droomde ik
de. andere... w
Weer verscheen de zuster... Nu met den
vinger op de lippen... „Madame is in slaap'
gevallen... wonderlyk... nachten is dat niet
gebeurd... wacht even... ik kom by u*.”
We gingen door met een gevopl van dank-
baarneid... dat hier onze muziek weldadig ge
werkt had...
O, door Gode begenadigden, wien het talent
der heerlijke Muze werd geschonken... woe
kert er mede... Zoo’n moment als wy door
leefden, zal u doen voelen dat jnuziek een
gaven van den Hemel is...
Toen we den- volgenden morgen langs de
villa kwamen... warep de gordynen neergela
ten... In rouwe was het huis gedompeld...
stak, »al
•piergeld,
zag hijr
die onbescheiden uit een vakje
Toen waren we verraden... E
vond., men ’t
Hy gaf me z’n kaartje... „M'r. M. H. Har-
tog uit Bergen op Zoom”... vrouw en dochter
tjes, en de heer en mevrouw van der Vlist
Buyse uit Kruiningen!
„Is u de schryver van „Drie Maanden
Schooier”, dat ook in de Goesche Courant
heeft gestaan?... Ja?... Nee maar, nu moet
u weten, onze dienstbode las uw verhaal ook...
Op een morgen stond er een bedelaar voor
de deur... Ze kwam binnen, en zei: Mevrouw,
er is een man, die om een oud stuk kleeren
vraagt... je kunt nooit weten’t kon wel
eens iemand zyn> als uit dat feuilleton uit de
krant!!!”
Zoo dragen dus myn ondervindingen uit m’n
„pseudo” schooiersleven, die vruchten! Zelfs
de dienstbode bezit „Liefdadigheid naar Ver
mogen” in haar hart... al is ’t dan misschien
ook... uit angst om in de krant te komen!!!
We hadden een gezellige reis verder, al ke
ken de andere passagiers wel verbaasd, dat de
doodgewone muzikanten, telkens in geani-
meerd gesprek waren met „nette" menschen!
Dien dvond speelden we in de salon de Fri
ture.
Jawel, tegen negen uur kwamen onze nieu
we vrienden binnen. Ik had hun gevraagd net
te doen alsof ze ons niet kenden. Doch by ’t
rondgaan vroeg de heer van Vliet,* „Kom eet
u een paar wafels met ons mee.”
’t Aanbotl was zoo jml, dat we niet konden
weigeren.
Weer zaten we te spelen, of...
lui voor de tent, lonkten telkens
Ma!
Daar kwamen ze tl
kamertje, naast de familie Hartog
Vliet
Al zingende nader ik het tweetal... en ’n
Icuke^meid, zag, verduiveld aardig kindje...”
M’n Engelsche liedje was uitZoo hee
ren, ook eris op de kerremis?”
„Versta je ook Hollandsch, zag?” waagde
een hunner.
„Och ja, zoo’n pietaie meneer... 'k geloof
trouwens, dat Tc u meer gezien hebWe
speukle altijd op de kerremis, bü Vulsma...
Hè 'k u daor misschien eens getroffen???’’
„Ach zoo, zag, jae, dat is mogelyk, kwa
men jullie ook op de kermis in Deventer?”
„Natuurlijk meneer, jao, nou herinner ik ’t
mef ...Bent u daor nieteris 'n avondje uut ge
weest met één van da daomes?” en 'k weaa