(NIÉUWS- -EN A r 1 Het Verloren Tehuis n 7202 60 H406 90 02 Dit blad verschijnt dagelijks b< BUITENLAND. V FEUILLETON. Bergambacht, berkenwo KERK a. d. LJ., OUDERKERK u Geol A o. 14885 fN.V. „DE TIJDGEEST", o van 500 nummers ten overstaan van Notaris A. G' Muite, bandag 20 Maart 1922. J gevoel iziek w( X SPORT. X jlt u vanavond? Ben toch niet mijnheerwe binne in de alleen vrye AHVERTENTIëN: Prjj» vi 5625 312 34 84 11700 9080 33 wees ons de i, en vol be- o£... twee jonge- naar Us en Zwerv< Schooi. ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, oven Franco per post per kwartaal 8.15, met Z< Abonnementen worden dagelijks aangenon bij onse agenten en loopers, den boekhande Onze bureaux zyn dagelijks geopend va Redactie TeL 54*. (iOl 1328 66 92 1414 28 1582 84 97 1609 64 99 1770 81 87 94 1858 82 19521 51 m 77 19664 76 99 19701 97 98 19809 tigdheid worden behandeld. Veikbelan^ Is ogk, dat in de nota wordt ge- T< aldu stelt steil haar voor vitei van deze leers kette tisch men, tot hoof 9Ovji vijar de I van bezit lijk Dï telijl hebb eiger nieu' inbei perk jesc druk tijds erger zond van land, land Mz kapil haas dezei ming genu en l is bc ga ra geld voor pen, in c treffi vraa OP 1 23 Russ mem in dn ving 92 17495 96 prol sluit sch< conl regt groi ZOO' conl een stel» dat scht poli als reid 25 2756 49 67 3072 107 3139 32 55 40 64 93 89 474 - 85 584 605 21 37 78 886 909 58 1004 Twee stooten op de /luit.We voeren af. opatoomend... om na ongeveer vijf te stoppen by de eerste sluis „La binnen... zetten zich in ’t t en van tners op den voet van algeheele gelijkberech- den De men Uit het Engelsch door M«vr. J. P. WESSH.1NK-VAN ROSSUM door DAVID LTALL. ven weel de 2 M ven, verli bed Er verh sche spre el lel in h 3 ze si tijd 3 zijn' beel. dat «h spro acho maal Geol toa, je m zoo stens haar 89 59 41 9639 71 47 6011406 90 4602 64 84 92 4706 47 4868 6789 - 4902 681? 1924 37 47 68 99 5155 2111 5217 93 2238 2325 72 2422 ophalen?” in ’t Hol- Liefde ziet scherp, haat ziet scherper, jaloezie ziet het scherpst, want ze is gelijk aan h’efde plus haat. ,Madame was in dagen niet zoo rustig... laschte ik er tusschenin: „Dat gaat naar den u nog iets spelen?” als bezield door ’t idee een lijdende een ing U ik, de eene melodie na 77 88 86 10231 7948 8074 8124 34 53 8218 49 8357 73 91 8423 61 3213 3402 3576 3632 3946 90 4(102 92 4102 26 6164 28 6225 Jh 33 42€ I 1000 M645 200 1289 17686 18734 100 2821 3216 9635 9937 12704 Prijzen van f 90.— eigen geld. 7645 10021 93 14714 96 2936 5746 7740 85 99 64 16744 - 49 521010811905 60 7802 52 7 61 6 59 48 65 95 70 91 80 77 88 12006 5808 -- 49 55 66 83 5933 34 42 6023 30 13806 16101 43 97 46 1307 13904 16248 2214025 58 76 80 14818 32 51 63109ÏÏ 12255 65 17001 - OVERZICHT. Geen der Europeesche landen vraagt in deze dagen zoozeer de aandacht als Ruslan^ de ktaat, politiek zoowel als maatschappelijk be~ Irogen en beroerd in de laatste jaren als geen •nder. Op dit land zijn van toepassing gewor den de verzen uit Jeremia’s klaagliederen, vol gens welke „do kinderkens eischen brood, er is niemand die het hun mededeelt. Die lekkernijen hten, versmachten nu op de straten, die in ’t karmozijn opgevoed zijn, omhelzen den drek”, mak fch, leefde Jeremia in deze tijden, hij zou ook van de Russen kunnen zeggen, dat hun „huid kleeft aan hunne beenderen, zij zijn verdord’’ of kd, dat zij zijn „geworden als een hout”. Maar West-Europa wil Rusland weer binnen leiden in den kring der naties, niet zoozeer uit barmhartigheid en liefde (dit blijkt wel uit de treuzelende steunverleening) maar omdat het beseft? dat Europa niet weer gezond kan wor den, wanneer Rusland bij voortduring als produ cent blijft uitgeschakeld; hun zelfbehoud dwingt de overige Europeesche staten, die gedachtig rijn aan het woord „als één lid lijdt, lijden alle andere”, zich met de radenrepubliek te ver staan. Uit deze overweging^ is dan ook de «itnoodiging van Rusland om op 10 April zijn gedelegeerden naar de conferentie te Genua te zenden voortgevloeid. Maar uit alles blijkt hoe langer hoe meer, dat Rusland niet verkiest als •en minderwaardig oonferentielid te worden be schouwd. Nog maar enkele dagen geleden heeft de Russische minister (volkscommissaris) van buitenlandsche zaken, Tsjitsjerin, dit hadrukkelijk gestipuleerd en wel in een uitvoe rigs telegrafische nota aan Poincaré. In deze toota worden de voorwaarden uiteengezet, waar onder de Russische regeering bereid is naar de Conferentie te Genua te gaan en deel te nemen Jan den economlschen wederopbouw van Europa. Tsjitsjerin steekt niet onder stoelen en banken, dat de invitatie op zich zelf in Rusland frolioening heeft gewekt: men heeft daarin het bewijs gezien, dat de groote mogendheden ven boers gaan veranderen en eindelijk tot het in- Irich zijn gekomen, dat de politieke en econo mische blokkade, die zij tot dusver over Rusland hadden geproclameerd, niet slechts zonder zin, Inaar zelfs schadelijk-is en dat zonder het her- •tel der normale relaties noch een duurzame ►rede, noch de economische vooruitgang ver zekerd zou kunnen worden. Natuurlijk is de Russische regeering zich volkomen bewust van Be principieel* verschillen tusschen het politieke tn het economische régime van de sovjetrepu bliek en dat der burgerlijke staten vAn ’t Wes ten, maar niettemin acht Tsjitsjerin een samen werking op economisch gebied, die vruchtdra gend is voor beide partijen, zeer wel mogelijk; Be Russen zijn echter van gevoelen, dat de con ti reotie van Genua, wat haar methodes betreft, mdicaal moet verschillen van de conferenties, Wie aan haar zijn voorafgegaan. Bovenal wen- ■then zij niet, dat te Genua onderscheid wordt gemaakt tusschen overwinnaars en overwonne nen, tusschen groote en kleine staten, tusschen een communistische en een burgerlijke regee ring. Veeleer wordt geëischt, dat alle deelne- 68 10309 12330 10434 52 91 12414 10500 15 33 55 51 12517 67 1"’ 70 - --106231. 16 42 6326 61 68 K 1201 64 27 76 107191 1328 84 - 79 8611 36 tO& 6418 -- 77 49 4310 50 78 57 80- 4419 11700 77 94 n 14654 16625 75 - Uitslagen G. V. B. 19 Maart. 1ste klasse: G. S. V. IAlphen II. A. niet opgekomen, U. N. A. IWoerden I 31. Alphen I—Gouda II 21. 2e klasse A: Alphen IIRood Wit I 14. A O.N.A. II—Bodegraven II 8—W* A.L.T.O. I—D.V.V. I 3—0. 2e klasse B: Gouda IIIOlympia IV 00. Gouderak IMoordrecht I 41. 3e klasse A: Oudewater II—Goifwsluis I 12. A.L.T.O. II—Alphen II 2—3. D.V.V. IIWóerden II uitgesteld. 8e kjasse B: Haastrecht I—G.S.V. III 6—0. Gouda IV—O.N.A. III 0—0. Schoonhoven IIIGouderak II 70. Olympia VMoordrecht II 50. 4e klasse: Gouda VStolwijk I 01. 54 .Ik moet morgenochtend vroeg weggaan, Mr. Speed, zeide hij botweg. „Als ik mijn plicht gaan”0*1'’ m°est e’8renHjk vanavond weg- „Mijn schoonzuster houdt er niet van, dat wij OP Zondag reizen,” zeide Speed, met een be- jeekemsvollen blik naar de sofa. „Hoor je het, uc?' je houdt een bezig man den geheelen ond gevangen, omdat je niet van het reizen OP Zondag houdt.” SinMr’ Heriot gevraagd, of het beslist t Z“^e was, Tom en hij kon naar waar- «o 5.ÏÏ? het zo°was'” ant*oorddc oo?en^1^ ring Heriot een vreemde ij op in PerKu«»»'s oog«n, terwijl dne lII™ ’"n laT- Hij^nuteld. er zoodenlg X Wi,*Oeld“ ,lch zoo weinig op I •an •*femakp <^at rijn aandacht afgeleid werd ca? h? *r°®P voor de ,ofn‘ verbeeldde zich, 1 Voor K onverwacht den sleutel had gevonden I cruuson« verandering van front, in ron- op Ma en Usl tn ’t kamertje naast, proestte men van het lachen. Dajongeman keek me beteuterd aan, alsof hy zeggen wilde: Hou je me nu voor den gek zag... of niet!... Doch ik vertrok geen spier. „Nee zag... ’k geloof van niet..., maerre.. ik zou toch wel eens kennis willen maeken met dat jongste kindje, zag..." (Dat was Us.). Hy wilde me 5 francs geven!!! Nu was ’t myn beurt! (Wordt vervolgd.) 6509 49 45 4538 6617 8913 -- 23 791 35 9035 61 98 69 912711109 83 31 15 97 33 28 80 81 9219 83 18954 46 19120 16833 19303 46 36 66 46 94 68 •S918 1MI0 .1000 19 3Ï 14925 50 36 32 17148 1! 15002 76 53 17210 66 94 12517 15138 98 12646 59 17314 12774 71 35 !2S47 89 66 76 10719 13047 15240 ”’96 8611 26 9315312 98 20 66 13109 16 17581 "I 13223 80 98 34 33 15577 17660 Tl 84 93 76 19911 99 17727 20 :53ll 60 33 58 17816 20062 70 43 85 15725 63 20103 95 17931 10 15825 65 16 42 18012 45 45 59 20239 5968 70 20411 87 90 74 16029 18140 94 44 20518 46 73 18208 80 11 20635 44 81 80 20836 96 67 27 18360 96 5618412 20919 22 43 -3 28 46 72 18527 - 51 18657 80 88 94 18769 X3 85 00 18887 59 81 8736 10814 8826 10900 38 68 86 81335^2^ 11012 57 17 96 43 13431 “'"9 68 J13507 28 15 48 13634 15$ 53 52 -- 54 13741 IGG^ 70 28 63 6| 46 92 8711221 87 85 6925 9402 - 21 39 4 64 72 15 IK 74 73 9516 5310 87 18 17 25 28 29 54 46 64 2516 5422 21 30 I 40 U 2658 5502 95 2728 5606 7568 10001 INB2 Dien avond arriveerde we te’Namen. We namen onzen intrek in Hotel de la Gare, dineerden; en maakten een wandeling door de stad. Hoe schoon is Namen gelegen. Daarginds verheffen zich de bergen... de Ardennen Boven zien we de Citadel, pis een trouwe wachter neerblikkend op ’t gewoel daarbene den... op de Maas en Sanjbre, die als zilve ren gordels, rond en door'de machtige berg- stede gesnoerd zyn. Onze weg voerde naar de ogvers der Maas. Tal van schepen, pleziervaartuigen, jach ten, lagen te rusten, na den zwoelen zonne dag „PleizierbootenHè, waar gaan die heen?” Mijn vraag werd door een baliekluiver be antwoord: „Naar Dinant! Eiken ochtend om kwart na negen... soms wel. vier tegelyk... Muziek? Neen die.hadden ze niet." Een mooie gelegenheid voor ons. We infor meerden waar de directie woonde en nog dien zelfden avond kregen we vergunning, om den volgenden dag mede te varen als muzikanten. Salaris zouden we niet krijgen, reis en recht om te collecteer^p! Vol moed namen we den terugweg en kwa men in de nabyheid van het station, ’t Scheen of de kermis ons achtervolgde... ook in Na men troffen we die. Eens geïnformeerd in een Etablissement de Friture... jawel, daar kon den we ’s «avonds spelen. Direct haalden we onze instrumenten, to gen aan den slag, om dien dag nog wat te verdienen!... Tegen negen uur waren we op de boot ,‘,Luxe Namur-Dinant.” De heer Atout, de directeur, plaats waar we spelen mochten, en voi Be langstelling sloegen we de toestroomende pas sagiers gade. utzmfjin nn rlo fluit W« vnaron nf zachtjes minuten Plante”. De Maas in België heeft verschillende slui zen. Van Namen tot Dinant moet men er zes passeeren... La Plante, Taiffer, Riviere, Hun, Houx, Bouvignes... Da’s een geluk, dat we muziek aan boord hebben... Dat wachten in die, sluizen is ver velend hoor..." Iemand vlak naast me zegt dat in ’t Holandsch. Ha... ha... landgenooten Doch met geen blik verraadden we dat We ’t gesprokene verstaan. ,,’t Ltfken wel nette luiDa’s toch een baantje in die warmte”, meent mevrouw. We vonden ’t erg prettig, dat ze ons aldus betitelde! „Men” was met twee dames, twee heeren, plus twee kinderen, allerliefste meisjes van acht en tien jaar. „Zusje, als je zoo goed leert spelen ,als die man, ben ik best tevreden hoor!” zei de „pa” van ’t gezelschap Zoo, zoo, ’t eene compliment na ’t andere. „Die oudste (Ma) heeft een echt type van een Italiaansche, vindt je niet man? Och, wat is die vrouw warm!... je kon best een stoel voor haar halen!” Ma kreeg ’t ook warm... doch meer van ’t ingehouden lachén! Usje maakte de eerste toer met de tambou- rjjn. Nou, nou, dat viel mee... Onze landge nooten offerden ieder twee francs. De eerste recette was by de 40! „Zouden die stakkers nog veel dacht mevrouw overluid... Dat kan landsch in 't buitenland... niemand verstaat je toch! Even later de andere dame: „Weet je wat ik zoo leuk vind, van dit strykje? Ze zien er zoo keurig uit... ’t Ly'kt me toch wel een in- tereesant leven!” Ik begon een marsch te spelen, „Lison-Li- ■ette", doch by ’t overgaan naar ’t refrein, Bosch toe, zoete lieve Gerritje!” ;1 En ’k blikte naar ’t zestal!... Verbaasde ge- te verschaffenzichten!!! ’t Zyn Hollanders!!! Hilariteit „Qch hoe leuk, als we dat hadden kunnen ver moeden!... en waar gaat u daji heen?” Als antwoord zong ik: „Schooier, waar ga jy naar toe? Want- de wind me waait, Schooieren is er m’n levenslust, -vén, geeft er m’n ziele rust... tieren hier Schooieren daar Altijd maar zwerven en schooierenkmaar!” „U heeft een goede stem../is ’t jiiet vreese- lyk vermoeiend op zoo’n boot?" „Och mevrouw... we zullen 't nog moeten ondervinden, ’t is de eerste dag, ’s avonds spe len we op de kèrmis, in een beignetkraam. ’t Kwam er echt „muzikantachtig” üit... Nu zouden de landgenooten zeker wel afgeschrikt zyn... „Kermisklanten!”... maar neen... „Dan zult u op 't water prettiger spelen... Wilt u soms iets gebruiken? Hé, zooveel vriendelijkheid had iks niet ver- wacbt... De ondervinding leerde me anders! Met een „links” gebaar nAm ’k ’t glas li monade en zwelgde ’t met een teug naar bin nen! Mevrouw, gaf de andere dame een knip-1 oogje! Ma was nog niet zulk een „all round” mu zikantentype als ik, nam ’t glas gracieus in jle hand, „pink in de hoogte” en „nipte” er even aan! ’k Hoorde /nynheer tegen z’n vrouw fluis teren: „Die heeft betere dagengekend!” We zullen een uurtje aan boord geweest zyn, toen. „Waar speelt u vanavond? ’k onbescheiden?" „Zeker niet mijnheerwe kraam van Le Grève in Namen. „Kolossaal, dus u gaat eerst weer met de boot terug en dan vanavond weer ipelen, nu we komen*luisteren!” We hadden nog eeijs gecollecteerdik pratend met den landgenoot, ’t pa- in m’n portefeuille... en by toeval lij de vetgedrukte letters „Persbewys”, e gluurden!!! Reuzen amusant „UI- Wilt En oogenblik van verpoozin; speelde, neen, droomde ik de. andere... w Weer verscheen de zuster... Nu met den vinger op de lippen... „Madame is in slaap' gevallen... wonderlyk... nachten is dat niet gebeurd... wacht even... ik kom by u*.” We gingen door met een gevopl van dank- baarneid... dat hier onze muziek weldadig ge werkt had... O, door Gode begenadigden, wien het talent der heerlijke Muze werd geschonken... woe kert er mede... Zoo’n moment als wy door leefden, zal u doen voelen dat jnuziek een gaven van den Hemel is... Toen we den- volgenden morgen langs de villa kwamen... warep de gordynen neergela ten... In rouwe was het huis gedompeld... stak, »al •piergeld, zag hijr die onbescheiden uit een vakje Toen waren we verraden... E vond., men ’t Hy gaf me z’n kaartje... „M'r. M. H. Har- tog uit Bergen op Zoom”... vrouw en dochter tjes, en de heer en mevrouw van der Vlist Buyse uit Kruiningen! „Is u de schryver van „Drie Maanden Schooier”, dat ook in de Goesche Courant heeft gestaan?... Ja?... Nee maar, nu moet u weten, onze dienstbode las uw verhaal ook... Op een morgen stond er een bedelaar voor de deur... Ze kwam binnen, en zei: Mevrouw, er is een man, die om een oud stuk kleeren vraagt... je kunt nooit weten’t kon wel eens iemand zyn> als uit dat feuilleton uit de krant!!!” Zoo dragen dus myn ondervindingen uit m’n „pseudo” schooiersleven, die vruchten! Zelfs de dienstbode bezit „Liefdadigheid naar Ver mogen” in haar hart... al is ’t dan misschien ook... uit angst om in de krant te komen!!! We hadden een gezellige reis verder, al ke ken de andere passagiers wel verbaasd, dat de doodgewone muzikanten, telkens in geani- meerd gesprek waren met „nette" menschen! Dien dvond speelden we in de salon de Fri ture. Jawel, tegen negen uur kwamen onze nieu we vrienden binnen. Ik had hun gevraagd net te doen alsof ze ons niet kenden. Doch by ’t rondgaan vroeg de heer van Vliet,* „Kom eet u een paar wafels met ons mee.” ’t Aanbotl was zoo jml, dat we niet konden weigeren. Weer zaten we te spelen, of... lui voor de tent, lonkten telkens Ma! Daar kwamen ze tl kamertje, naast de familie Hartog Vliet Al zingende nader ik het tweetal... en ’n Icuke^meid, zag, verduiveld aardig kindje...” M’n Engelsche liedje was uitZoo hee ren, ook eris op de kerremis?” „Versta je ook Hollandsch, zag?” waagde een hunner. „Och ja, zoo’n pietaie meneer... 'k geloof trouwens, dat Tc u meer gezien hebWe speukle altijd op de kerremis, bü Vulsma... Hè 'k u daor misschien eens getroffen???’’ „Ach zoo, zag, jae, dat is mogelyk, kwa men jullie ook op de kermis in Deventer?” „Natuurlijk meneer, jao, nou herinner ik ’t mef ...Bent u daor nieteris 'n avondje uut ge weest met één van da daomes?” en 'k weaa

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4