I3:
1
h
sr:
41
Het Verloren Tehuis.
ÏEUWS- EN ADI
ergambacht, berkenwoudeI
a. d. IJ., OUDERKERK a. <1
s.<
J sS'
s
J
3 s
•11«
BUITENLAND.
FEUILLETON.
al
2
i22ü s
“g I2^,WJ
'U
:JL
W.V. ».ÖE T
’"1
B
g
0.14909
Dit blad verschijnt dagelijks behalve!
Fnjs
nog
Hy zat stil
FRANKLIN.
77
1~ Ben volk van slaven verdient een regeering
F' tirannen.
14506 167(
83
E 83
i 99
16843
63
81
i 16952
Uit het Engelsch door
■m. I. P. WBSSELINK-VAN ROSSUM.
^por
DAVID LYALL.
„Wil je ni<
vangdag van
Dt heb voor
Mevrouw
op een heett
water van d
Naomi die
een slecht k
haar hoofd.
Jk heb be
ten, moeder.
Clatteworthy
mij zelf erhe
Mevrouw J
had ook dat
„Maar «o
HM 13800
GOll
8*4T
5324 7305
29
lieve," zeide
fout begaan
breedere opv
jegens hem
nog niet ter
„Neen, ik
norsch gezic
te vertrekker
„Tom, ga
moeite waan
waarover je i
als je dwaalt
heid. Het za
Als wij oud
geven, dan
edelmoedige
dere, en elke
vroeger plaa
Barclay Sj
zelfs goéden
nua. De be
wordt dan -
wordt eraan
kundig was
Duitschland
zouden sind
weest. Wat
Versailles b
heden het o<
aanzien van
ding verleen
Rusland va»
gen hebben
tente stellig
zou dan me
Entente heb
onaanzienlijk
ten overvloe
ten, dat de v
'and als scht
ne geziene
Duitsch-Russ
ve illusies pl
een bom. Rt
dingseischen
ring te bewe
lingseischen
met Duitschl
loopig nog v
verluid, dat
zeestaten he
tusschen Du
gesloten ov<
gen bevat b
steun, dien I
derzijds zout
ger tijd noo<
de Petit Pari
uit en men is
het Franseht
de Baltische
Slowakije, Z
noemd. Het
deze vooruit!
thans van Fr
land öp te h
Bovendien
de een reacti
tegen de we
zeer wel mo;
rto bedoeling
Duitschland i
den en dat j<
gondheden in
wering van
stuk besprak»
.assende en
heeft gebracl
Wel heel z<
heden wegen
ten alleen va
waar het Ru>
En bovendier
groote moger
op eigen hot
veeleer tot d
om in dezen
de Duitsche
zou het op d<
zen om ophe
belangrijken
blijkbaar volk
En bovendi
goed deel gel
34
44
74
86
94 10(
8414 ll(
32 35
«6 64 i;
8604
3811
8708
8835
8927 ll
30
37 II
9046
"118 11
35
■S 50
U33 00
17300
«ar
i geld.
13990 16247 18872
14005 16311 1892b 11
‘1 60
l 75
i 88
93 11
97
16400
58
ADVERTENTIëN:
Trekking van 75® a o ■■er» ten oventaaa van
Notaris A. G. Mulié,
Woensdag 19 April 1922.
v*n f 5000 8107
- 1000 3826 5168
- 400 8437 12723 13736 16153
200 2998 10852
- 100 2002 4053 6376 6618 6953
17266
van f 90.eigen
1655 139
to
87 66
11701 73
36 80
54 14106
60 27
1803 84
- 14220
Sebastiano niet bij zijn eigen bemanning aan
wierf, lag nogal voor de hand. Er woonde en
woont nog te Sorrente een oud man, die be
kend staat als de Griek. De Griek is oud en ge
brekkig en heeft een byzondere voorliefde voor
wyn en kaarten, zoodat hy volkomen onge
schikt voor de zee is. Maar hy is eigenaar van
een paar aardige zeilbooten, en hy vindt er een
bestaan in die aan vreemdelingen te verhuren.
Maar het is noodzakelyk, op elk schip althans
een betrouwbaar zeeman te hebben, en zoodra
de kinderen van den koning van hun laatste
lange reis waren teruggekeerdjiad de Griek
hen voor dit doel aangenomen, daar zij in elk
opzicht boven het gewone slag van schippem
stonden, die in de plaats rondslenterden en
wachten, tot er wat te verdienen viel. Het was
daarom onmogelijk voor de twee broers om ge
durende den zomer op dezelfde boot te zfjn.
(Wordt vervolgd.)
te, bruine
kleed in
serge, een vasten, zachten stap, een voetstap,
zooals hij er i 0
stond snel op, toen zy hem voorbijging en het
bloed stroomde hem naar het gelaat en kleur
de zyn huid rood tot aan zyn haarwortels toe.
Beatrice was te zeer vrouw om niet te mer
ken, welk een indruk zy op den armen zeeman
maakte; zy knikte hem op haar bevallige wijze
toe, om te toonen, dat zy zijn beleefdheid ap
precieerde. Toen hij haar groette, bemerkte
zij van haar kant, dat de arme zeeman wer
kelijk een zeer bijzonder man was, iemand
zooals zij nog niet dikwijls had gezien. Zy
bleef staan en sprak hem aan.
„Zyt gij de schipper van graaf San Minia
to?” vroeg zjj met haar lieve stem.
„Ja, Eccellenza”, antwoordde Ruggiero,
heviger blozend.
„Hij heeft de boot al besproken? Wij wil
len ook een boot de Marchesa di Mola
kunt gij er ons een bezorgen?”
„Mijn broer is nog vrij, Eccellenza.”
„Is hy een goed zeeman?”
„Beter dan ik, Eccellenza."
Beatrice keek naar de gestalte voor zich en
glimlachte welwillend.
„Zend hem om twaalf uur by ons”, zei zij.
„De Marchesa di Mola vergeet het niet.”
„Neen, Eccellenza.”
Ruggiero boog eerbiedig, terwijl Beatrice
nog eens knikte en doorliep. Daarna ging hy
weer zitten en wachtte, maar zyn vingers be
wogen zich niet meer om te rekenen en de
uitdrukking van zyn gelaat was veranderd.
en keek in de richting van den
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 2^6, pel
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar 1
franco per post per kwartaal 3.16, met Zondagahlfl
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan I
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 I
Redactie Tel 546.
Speed stond luidruchtig op.
bedoelt, dat je niet ernstig boos zoudt
'Wden, indien hij Riversea verlaten zou, of-
Woon je je herinneren zult, wat ik gezegd heb,
tow' ik hem daar nam, Lucy I Hij zou het alles
teven F
zou mij in zekeren zin boos maken,
®«at ik je geluk gewaardeerd heb, Tom. En
•t »1 ik altijd doen. Maar indien Geoffrey zijn
•ej duidelijk voor zich zou zien en niet blijven
zou 'k hem moeten wegsturen met mijn
die dwaasheid zou zijn vooruitzichten
*nuetig(.n,
het met Charlie ook ge-
y En wat geschiedt er dan met dat lieve
dat hij wenscht of gewenscht heef*, te
Hij zou haar in geen jaren een tehuis
2* aanbieden I Jelui Ferrara hebben alle-
feta dwaas I Zoo heeft Enid ook dikwijls
g*hnende i“r
M Ml CtarlU or-ïM-MA
97
10608
10
1313090
10753 13133
10804 13231
16 49
26 74
64
66
- - 10945
414 11023
28 28
5101 7032
f 1
.3?
„Ik zal den zoon van den Gek en den Kreu
pele nemen”, mompelt hy met beslistheid bij
zichzelf. „Zy zjjn goede mannen en wtf kun
nen altyd den Meeuw als hulp aannemen, als
wy vier man noodig hebben.”
Te oordeolen naar hun naam en veelbelo
vende bemanning, zegt gy misschien in het
noorden, die de zuidelijke manieren niet kent;
maar te Sorrento en langs de geheele kust
hebben de meeste zeelieden bjjnamen, die hun
echte en wettige namen geheel verdringen en
in het vergeetboek brengen.
De Gek, wiens zoon Ruggiero van plan was
aan te monsteren, had zyn titel in lang ver
vlogen dagen verdiend door een Engelschen
horlepijp te dansen tot groot vermaak van
zjjn makkers; de Meeuw had den zyne te dan
ken aan de buitengewone afmetingen en zon
derlingen vorm van zyn neus en de Kreupele
had in zyn jongelingsjaren Zondags al te
nauwe laarzen gedragen, waardoor hy gedu
rende twee jaar den eersten dag der week
steeds meelijwekkend hinkte. Zoodat alle le
den van de bemanning, gezond naar lichaam
en geest blyken, ondanks hun verontrustende
by namen.
Ruggiero zat op den koffer en wachtte,
waarby hy er over peinsde, wat heeren toch
by mogelijkheid zouden kunnen uitvoeren, die
gewoonlijk tot elf uur in den morgen en soms
tot twaalf uur slapen. Nu en dan veegde hij
een haast onzichtbaar stofje van het zeer
blauwe laken op zyn knieën en trok den naar
binnen geslaagne kraag van zyn nieuwe blau
we trui goed om zyn hals. Ze was nieuw en
schaafde hem de huid. Maar het was nood-
zaakelijk zoowel een welvarend als een zee-
mansvoorkomen te toonen by zulk een gewich
tige' gelegenheid. Niets stond hem zoo goed
als het donkere nauwsluitende pak, waarin
de geweldige breedte en diepte van zyn borst
uitkwam, degoed geproportioneerde, gespier
de ledematen en de gemakkelijke bevalligheid
en kracht van zyn geheele houding. Zyn korte,
sluike, blonde haren waren ook geborsteld en
zyn jeugdige, geelblonde baard was kortgele
den bygeknipt. In elk opzicht was hy een
knap man, zooals hy daar zat te wachten.
Eensklaps ontwaarde hy een wonderlijke
verschijning, die hem door de breede gang
naderde een lief, donker gelaat, met zach-
oogen, een keurig figuurtje, ge4
een goed passende japon van witte
—vLUm eeu voeureap, --
nog nooit een had gehoord. werd het K«s‘»mP Mi»
34
36
43
46
53
63
80 174
83
85 17501
88 24
ontstellend; hij sprong op en begon rond te
loopen. Juist op dat oogenblik werd de deur
geopend en stak,San Miniato zijn hoofd naar(
buiten.
„Zijt gij de zeeman, die my een boot zal be
zorgen?” vroeg hy.
„Ja, Eocellenza”, antwoordde Ruggiero, zich
snel met zyn pet in de hand omwendend.
Vreemd was het, maar bij den klank van een
mannelijke stem verdwenen de verontrustende
teekenen geheel en was Ruggiero weer geheel
zichzelf.
Hij herinnerde zich ook, dat hij door de lieden
van het hotel voor den graaf was aangenomen,
altyd indien hy beviel en dat het in stryd met
zyn zeemanseerlykheid zou zyn, indien hy zich
terugtrok. Bovendien waren twee vrouwen in
een boot altyd lastig; het gelaat van den graaf
stond hem aan, en hij stelde vast, dat hy net
het type van een landrot was, dat bevreesd
is. Het onderhoud duurde niet lang.
„Ik wensch in alle richtingen tochten te ma
ken”, zei San Miniato. „Ik weet niets van de
zee, maar ik heb een hekel aan menschen die
moeilijkheden maken en praten van slecht
weer, als ik mijn zinnen er op gezet heb ergens
heen te gaan. Begrijpt gy my
„Wij zullen trachten het Uw Hoogheid naar
den zin te maken”, antwoordde Ruggiero kalm.
„Goed. Wy zullen zien.”
Ruggiero verwijderde zich dus om den zoon
van den Gek en den Kreupele op te zoeken, en
hen aan te nemen voor den zomer en om zijn
broer de boodschap van de Marchesa di Mola
63
5620
11 31
42 65
52 81
56 91
3203 93
58 94
5700
55 7714 85
69 36 95
79 54 10065 124<-
"313 70 98 95 24 ITO-
312012513 251711
32 37
44 69
46 14873
55 75 l
80 14902 1721
J18 26
28 15058 4
42
60151
9312736
10408
5153090
18803 25
i- ho«k, waarachter het jonge maiaje verdwenen over te brengen. De reden, waarom Ruggiero
1 was. Voor het eerst in zyn leven was hij zich
bewust een hart te bezitten, want het ding
i bonsde en klopte heftig onder zijn blauwe trui
en hij keek neer naar zijn breede borst met
de vreemde uitdrukking van half kinderlijke
nieuwsgierigheid; blijkbaar verwachtte hy een
uiterlyke en zichtbare beweging te zien, die
overeenstemde met het hameren van binnen.
Maar hij zag niets. Stevige ribben en stevige
spieren hielden de rumoerige machine daar
binnen op haar plaats.
„Malora!” riep hy by zichzelf. „Erger dan
een kat in den zak.”
Zfjnhanden waren heel koud, ofschoon het
een warme dag was. Hy bemerkte het, toen
hy voor den honderdsten keer met zijn duim
langs zijn hals streek ,waar de harde wol hem
schaafde. Om de waarheid te zeggen, werd hy
er wat door verontrust. Hy was zijn geheele
leven nog geen dag ziek geweest en had nog
nooit hoofdpijn gehad, evenmin was hy ooit
verkouden of koortsig geweest en het had er
nu allen schyn van, of er iets niet in orde
was. Hy verzekerde zich zelf, dat hy als er
nog eens zoo iets gebeurde, naar den apothe
ker zou gaan, om het een of ander genees
middel te vragen. Zyn kracht was het voor
naamste van weinige bezittingen, meende hy
en het was beter een franc bij den apotheker
te besteden dan het erger te laten worden.
Het was een ernstig geval. Stel eens, dat de
jonge dame inplaats van met hem over de
boot te spreken, hem had gezegd den koffer,
waarop hij zat een van die groote koffers,
waar de vreemdelingen mee reizen op te
nemen en naar boven te dragen; hy zou op dat
oogenblik een treurig figuur gemaakt hebben,
nu zyn hart sprong als een platvisch op den
bodem van een boot en zyn handen beefden
van koude. Indien het weer gebeurde, zou hy
zeker naar Don Cicdo, den apotheker gaan
en iets koopen waar een heel nare smaak aan
was, hoe sterker en naarder de smaak des te
beter natuurlijk, gelyk iedereen wist. Zeer
verontrustend waren de teekenen!
Daarna begon hy aan de jonge dame zelf
te denken, en zij scheen voor hem op/te ryzen,
juist zooals zy hem eenige oogenolikken te
voren was verschenen. De symptomen van zyn
nieuwe ongesteldheid werden onmiddellyk weer
erger, en toen het hem invieJ, dat hy in haar
dienst zou kunnen treden en Sebastiano de
schipper van den graaf zou kunnen worden,
Prijzen
2772 5090 6944 9264 111
90 5101 7032 76
91 24 92 9352
2847
50
52
2913
79
80
84 80 9
86 5449 20
3021 94 44
51 5531 48
65 32 7402
84 46 19
42
65 9704
7595
7611
40
54
62
94
98
gurö
1390e L
37
IS^OS -
96 1851
16006
41
58 161K)
74 35
85 38
98 87
38
69
74
19022
35
65
70
\16557 19136
J 59 48
!92j.l
- 76
700 92
55 1932-j
35
51
63
S3 r
19421
3ti “ifl
76 86 84 50
|00 14718 96 55
- w
79
86
1951i
24
72
19633
19712
16
38
99
1983/
58
1 6z
2 6(.
74 7.:
7462 19901)
63 45
43
54 12800
70 -
--- 54 10237 4
-- 96 10305 l26'
3662 61(
3723
40 48
3803 61
iJ3 18 81
7 33 .82
30 50*9 88
29 60 97
62 6211 8229
a» 68
64 8/
90 8313
97 16
-. 6311
84 70 22
86 71 39
l*il8 80 54
38 84 58
72 4100 66
83 10 70
1901 36 80
3 4209 6413
5 34 64
23 61 71
50 78 6511
53 84 13
2075 4327
2227 87
45 4404
68 4504
94
2302 4688
57 4723
2403 68
40 4811
2529 62
m
OVERZICHT.
Het Duitsch-Russisch accoord, zoo onver-
ede gesloten, dat de conferentie te Genua
itteling voor een voldongen feit werd gesteld,
•ft ontstemming gewekthet meest bij de
Frnnschen, (die groote woorden gebruiken, wij
len op het deloyale gedrag der Duitschera en
Kreigen met terugtrekking hunner delegatie),
hts minder bij de Engelschen (die voelen, dat
Ie intransigente houding der Franschen de
Duitsch-Russische politiek in de hand heeft ge-
Zerkt, maar duchten, dat voordeelen hun neus
lullen voorbijgaan) en het minst bij de Italia*
pn (die het eigenlijk met de Duitschera en
lassen in principe voor een goed deel eens zijn,
Baar „de wijze waarop" wellicht niet in allen
dtele correct vinden). Terwijl de Engelschen er-
tegen waarschuwen geen overijlde stappen te
ioen en de conferentie niet maar zonder meer
if te breken, voelen ook de Italianen, die de
prtheeren zijn en vele millioenea lire hebben
esteed voor de organisatie van de conferentie,
r meer voor, dat de voortgang der conferentie
«ordt verzekerd. De bezadigdheid heeft het tot
tover gewonnen van de Franeche driftigheid
n om de situatie te redden en de groote crista
•p N fessen, hebben de Entente-Staten Dinsdag
kun toevlucht genomen tot een bijeenkomst,
waar vele uren iang de toestand is besproken,
fa 't leven geroepen door het sluiten van ’t
Duitsch-Russische verdrag. Terwijl tot dusver
bij de besprekingen tusschen Rusland en de ge
allieerden niet alleen Duitschland, maar ook de
Kleine Entente werd geweerd, is deze laatste
Hatenbond thans als hulptroep ontboden,
loodat aan de beraadslagingen niet al-
een werd deelgenomen door Italië, Frankrijk,
Engeland, België en Japan, maar mede door
Men, Tsjecho-Slowakije, Roemenië en Zuid-
Üavië.
Het uitvloeisel dezer bijeenkomst was een re-
olutie, die aan den Duitsohen rijkskanselier dr.
Wirth ter hand is gesteld en aan de
Juitsche delegatie. Die resolutie nu bevat wei-
ig nieuws en constateert, wat ook tal van
'rnnsche bladen al hebben vastgesteld, dat de
e/inselen en de grondslag van de conferentie
oor 't sluiten van ’’t Duitsch-Russisch accoord
l aangetast. Het eerste gevolg van de resolutie
i, dat Duitschland wordt uitgesloten van decl
aring aan de commissie no. 1 die voor Rus-
sche aangelegenheden. Aan de Duitsche verte-
enwoordigera zal worden toegestaan zitting te
lijven nemen in de drie andere commissies,
mar een uitzondering wordt gemaakt voor d»
«vallen, waarin Russische vraagstukken ter
Jrake komen. De geallieerden karakteriseeren
tfn handelwijze als een „acte de moralité" ten
/lichte van het deloyale Duitschland.
De Duitschera bekijken de zaak natuurlijk
tor een geheel anderen bril en bestrijden, dat
t Duitsch-Russisch accoord indruischt tegen
verdrag van Versailles en de beginselen van
tones. Het onverhoedsche van hun handel*
jie wordt door hen eveneens ontkend en het
zwaar van Ententezijde ingebracht, dat het
rdrag op de conferentie van Genua werd ge
iten, wordt ontzenuwd door te wijzen op het
t, dat de besprekingen omtrent het accoord
ris een vrij groot aantal weken gaande wa
ll en toevallig haar beslag kregen te Ge-
9460
68
43*'Ws--«
ij rr:i
H
17 17826
15332
63
71
154lf
96
15503
15600
13452
79
13527
73 41
136 40
43 53
87 60
22
•!4
102
17
71
67
212
28
47
64
75 98
406 3101
91
536
54
676
87
700
20 62
44 74
850 81
105 3314
16 54 5813
47 62 51
69 64 93
90 92 94
97 3439 5949
1037
46
79 98
93 3537
1136
72 93 79 44
X W 88 52
91 3662 6106 63 36
1244 3723 45 78 37
1396
1403
10520 12933
43 15201 176ÖÓ 20049
92 J 1774? 2012
':”S ‘A
7S20IW