I3: 1 h sr: 41 Het Verloren Tehuis. ÏEUWS- EN ADI ergambacht, berkenwoudeI a. d. IJ., OUDERKERK a. <1 s.< J sS' s J 3 s •11« BUITENLAND. FEUILLETON. al 2 i22ü s “g I2^,WJ 'U :JL W.V. ».ÖE T ’"1 B g 0.14909 Dit blad verschijnt dagelijks behalve! Fnjs nog Hy zat stil FRANKLIN. 77 1~ Ben volk van slaven verdient een regeering F' tirannen. 14506 167( 83 E 83 i 99 16843 63 81 i 16952 Uit het Engelsch door ■m. I. P. WBSSELINK-VAN ROSSUM. ^por DAVID LYALL. „Wil je ni< vangdag van Dt heb voor Mevrouw op een heett water van d Naomi die een slecht k haar hoofd. Jk heb be ten, moeder. Clatteworthy mij zelf erhe Mevrouw J had ook dat „Maar «o HM 13800 GOll 8*4T 5324 7305 29 lieve," zeide fout begaan breedere opv jegens hem nog niet ter „Neen, ik norsch gezic te vertrekker „Tom, ga moeite waan waarover je i als je dwaalt heid. Het za Als wij oud geven, dan edelmoedige dere, en elke vroeger plaa Barclay Sj zelfs goéden nua. De be wordt dan - wordt eraan kundig was Duitschland zouden sind weest. Wat Versailles b heden het o< aanzien van ding verleen Rusland va» gen hebben tente stellig zou dan me Entente heb onaanzienlijk ten overvloe ten, dat de v 'and als scht ne geziene Duitsch-Russ ve illusies pl een bom. Rt dingseischen ring te bewe lingseischen met Duitschl loopig nog v verluid, dat zeestaten he tusschen Du gesloten ov< gen bevat b steun, dien I derzijds zout ger tijd noo< de Petit Pari uit en men is het Franseht de Baltische Slowakije, Z noemd. Het deze vooruit! thans van Fr land öp te h Bovendien de een reacti tegen de we zeer wel mo; rto bedoeling Duitschland i den en dat j< gondheden in wering van stuk besprak» .assende en heeft gebracl Wel heel z< heden wegen ten alleen va waar het Ru> En bovendier groote moger op eigen hot veeleer tot d om in dezen de Duitsche zou het op d< zen om ophe belangrijken blijkbaar volk En bovendi goed deel gel 34 44 74 86 94 10( 8414 ll( 32 35 «6 64 i; 8604 3811 8708 8835 8927 ll 30 37 II 9046 "118 11 35 ■S 50 U33 00 17300 «ar i geld. 13990 16247 18872 14005 16311 1892b 11 ‘1 60 l 75 i 88 93 11 97 16400 58 ADVERTENTIëN: Trekking van 75® a o ■■er» ten oventaaa van Notaris A. G. Mulié, Woensdag 19 April 1922. v*n f 5000 8107 - 1000 3826 5168 - 400 8437 12723 13736 16153 200 2998 10852 - 100 2002 4053 6376 6618 6953 17266 van f 90.eigen 1655 139 to 87 66 11701 73 36 80 54 14106 60 27 1803 84 - 14220 Sebastiano niet bij zijn eigen bemanning aan wierf, lag nogal voor de hand. Er woonde en woont nog te Sorrente een oud man, die be kend staat als de Griek. De Griek is oud en ge brekkig en heeft een byzondere voorliefde voor wyn en kaarten, zoodat hy volkomen onge schikt voor de zee is. Maar hy is eigenaar van een paar aardige zeilbooten, en hy vindt er een bestaan in die aan vreemdelingen te verhuren. Maar het is noodzakelyk, op elk schip althans een betrouwbaar zeeman te hebben, en zoodra de kinderen van den koning van hun laatste lange reis waren teruggekeerdjiad de Griek hen voor dit doel aangenomen, daar zij in elk opzicht boven het gewone slag van schippem stonden, die in de plaats rondslenterden en wachten, tot er wat te verdienen viel. Het was daarom onmogelijk voor de twee broers om ge durende den zomer op dezelfde boot te zfjn. (Wordt vervolgd.) te, bruine kleed in serge, een vasten, zachten stap, een voetstap, zooals hij er i 0 stond snel op, toen zy hem voorbijging en het bloed stroomde hem naar het gelaat en kleur de zyn huid rood tot aan zyn haarwortels toe. Beatrice was te zeer vrouw om niet te mer ken, welk een indruk zy op den armen zeeman maakte; zy knikte hem op haar bevallige wijze toe, om te toonen, dat zy zijn beleefdheid ap precieerde. Toen hij haar groette, bemerkte zij van haar kant, dat de arme zeeman wer kelijk een zeer bijzonder man was, iemand zooals zij nog niet dikwijls had gezien. Zy bleef staan en sprak hem aan. „Zyt gij de schipper van graaf San Minia to?” vroeg zjj met haar lieve stem. „Ja, Eccellenza”, antwoordde Ruggiero, heviger blozend. „Hij heeft de boot al besproken? Wij wil len ook een boot de Marchesa di Mola kunt gij er ons een bezorgen?” „Mijn broer is nog vrij, Eccellenza.” „Is hy een goed zeeman?” „Beter dan ik, Eccellenza." Beatrice keek naar de gestalte voor zich en glimlachte welwillend. „Zend hem om twaalf uur by ons”, zei zij. „De Marchesa di Mola vergeet het niet.” „Neen, Eccellenza.” Ruggiero boog eerbiedig, terwijl Beatrice nog eens knikte en doorliep. Daarna ging hy weer zitten en wachtte, maar zyn vingers be wogen zich niet meer om te rekenen en de uitdrukking van zyn gelaat was veranderd. en keek in de richting van den ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 2^6, pel per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar 1 franco per post per kwartaal 3.16, met Zondagahlfl Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan I bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 I Redactie Tel 546. Speed stond luidruchtig op. bedoelt, dat je niet ernstig boos zoudt 'Wden, indien hij Riversea verlaten zou, of- Woon je je herinneren zult, wat ik gezegd heb, tow' ik hem daar nam, Lucy I Hij zou het alles teven F zou mij in zekeren zin boos maken, ®«at ik je geluk gewaardeerd heb, Tom. En •t »1 ik altijd doen. Maar indien Geoffrey zijn •ej duidelijk voor zich zou zien en niet blijven zou 'k hem moeten wegsturen met mijn die dwaasheid zou zijn vooruitzichten *nuetig(.n, het met Charlie ook ge- y En wat geschiedt er dan met dat lieve dat hij wenscht of gewenscht heef*, te Hij zou haar in geen jaren een tehuis 2* aanbieden I Jelui Ferrara hebben alle- feta dwaas I Zoo heeft Enid ook dikwijls g*hnende i“r M Ml CtarlU or-ïM-MA 97 10608 10 1313090 10753 13133 10804 13231 16 49 26 74 64 66 - - 10945 414 11023 28 28 5101 7032 f 1 .3? „Ik zal den zoon van den Gek en den Kreu pele nemen”, mompelt hy met beslistheid bij zichzelf. „Zy zjjn goede mannen en wtf kun nen altyd den Meeuw als hulp aannemen, als wy vier man noodig hebben.” Te oordeolen naar hun naam en veelbelo vende bemanning, zegt gy misschien in het noorden, die de zuidelijke manieren niet kent; maar te Sorrento en langs de geheele kust hebben de meeste zeelieden bjjnamen, die hun echte en wettige namen geheel verdringen en in het vergeetboek brengen. De Gek, wiens zoon Ruggiero van plan was aan te monsteren, had zyn titel in lang ver vlogen dagen verdiend door een Engelschen horlepijp te dansen tot groot vermaak van zjjn makkers; de Meeuw had den zyne te dan ken aan de buitengewone afmetingen en zon derlingen vorm van zyn neus en de Kreupele had in zyn jongelingsjaren Zondags al te nauwe laarzen gedragen, waardoor hy gedu rende twee jaar den eersten dag der week steeds meelijwekkend hinkte. Zoodat alle le den van de bemanning, gezond naar lichaam en geest blyken, ondanks hun verontrustende by namen. Ruggiero zat op den koffer en wachtte, waarby hy er over peinsde, wat heeren toch by mogelijkheid zouden kunnen uitvoeren, die gewoonlijk tot elf uur in den morgen en soms tot twaalf uur slapen. Nu en dan veegde hij een haast onzichtbaar stofje van het zeer blauwe laken op zyn knieën en trok den naar binnen geslaagne kraag van zyn nieuwe blau we trui goed om zyn hals. Ze was nieuw en schaafde hem de huid. Maar het was nood- zaakelijk zoowel een welvarend als een zee- mansvoorkomen te toonen by zulk een gewich tige' gelegenheid. Niets stond hem zoo goed als het donkere nauwsluitende pak, waarin de geweldige breedte en diepte van zyn borst uitkwam, degoed geproportioneerde, gespier de ledematen en de gemakkelijke bevalligheid en kracht van zyn geheele houding. Zyn korte, sluike, blonde haren waren ook geborsteld en zyn jeugdige, geelblonde baard was kortgele den bygeknipt. In elk opzicht was hy een knap man, zooals hy daar zat te wachten. Eensklaps ontwaarde hy een wonderlijke verschijning, die hem door de breede gang naderde een lief, donker gelaat, met zach- oogen, een keurig figuurtje, ge4 een goed passende japon van witte —vLUm eeu voeureap, -- nog nooit een had gehoord. werd het K«s‘»mP Mi» 34 36 43 46 53 63 80 174 83 85 17501 88 24 ontstellend; hij sprong op en begon rond te loopen. Juist op dat oogenblik werd de deur geopend en stak,San Miniato zijn hoofd naar( buiten. „Zijt gij de zeeman, die my een boot zal be zorgen?” vroeg hy. „Ja, Eocellenza”, antwoordde Ruggiero, zich snel met zyn pet in de hand omwendend. Vreemd was het, maar bij den klank van een mannelijke stem verdwenen de verontrustende teekenen geheel en was Ruggiero weer geheel zichzelf. Hij herinnerde zich ook, dat hij door de lieden van het hotel voor den graaf was aangenomen, altyd indien hy beviel en dat het in stryd met zyn zeemanseerlykheid zou zyn, indien hy zich terugtrok. Bovendien waren twee vrouwen in een boot altyd lastig; het gelaat van den graaf stond hem aan, en hij stelde vast, dat hy net het type van een landrot was, dat bevreesd is. Het onderhoud duurde niet lang. „Ik wensch in alle richtingen tochten te ma ken”, zei San Miniato. „Ik weet niets van de zee, maar ik heb een hekel aan menschen die moeilijkheden maken en praten van slecht weer, als ik mijn zinnen er op gezet heb ergens heen te gaan. Begrijpt gy my „Wij zullen trachten het Uw Hoogheid naar den zin te maken”, antwoordde Ruggiero kalm. „Goed. Wy zullen zien.” Ruggiero verwijderde zich dus om den zoon van den Gek en den Kreupele op te zoeken, en hen aan te nemen voor den zomer en om zijn broer de boodschap van de Marchesa di Mola 63 5620 11 31 42 65 52 81 56 91 3203 93 58 94 5700 55 7714 85 69 36 95 79 54 10065 124<- "313 70 98 95 24 ITO- 312012513 251711 32 37 44 69 46 14873 55 75 l 80 14902 1721 J18 26 28 15058 4 42 60151 9312736 10408 5153090 18803 25 i- ho«k, waarachter het jonge maiaje verdwenen over te brengen. De reden, waarom Ruggiero 1 was. Voor het eerst in zyn leven was hij zich bewust een hart te bezitten, want het ding i bonsde en klopte heftig onder zijn blauwe trui en hij keek neer naar zijn breede borst met de vreemde uitdrukking van half kinderlijke nieuwsgierigheid; blijkbaar verwachtte hy een uiterlyke en zichtbare beweging te zien, die overeenstemde met het hameren van binnen. Maar hij zag niets. Stevige ribben en stevige spieren hielden de rumoerige machine daar binnen op haar plaats. „Malora!” riep hy by zichzelf. „Erger dan een kat in den zak.” Zfjnhanden waren heel koud, ofschoon het een warme dag was. Hy bemerkte het, toen hy voor den honderdsten keer met zijn duim langs zijn hals streek ,waar de harde wol hem schaafde. Om de waarheid te zeggen, werd hy er wat door verontrust. Hy was zijn geheele leven nog geen dag ziek geweest en had nog nooit hoofdpijn gehad, evenmin was hy ooit verkouden of koortsig geweest en het had er nu allen schyn van, of er iets niet in orde was. Hy verzekerde zich zelf, dat hy als er nog eens zoo iets gebeurde, naar den apothe ker zou gaan, om het een of ander genees middel te vragen. Zyn kracht was het voor naamste van weinige bezittingen, meende hy en het was beter een franc bij den apotheker te besteden dan het erger te laten worden. Het was een ernstig geval. Stel eens, dat de jonge dame inplaats van met hem over de boot te spreken, hem had gezegd den koffer, waarop hij zat een van die groote koffers, waar de vreemdelingen mee reizen op te nemen en naar boven te dragen; hy zou op dat oogenblik een treurig figuur gemaakt hebben, nu zyn hart sprong als een platvisch op den bodem van een boot en zyn handen beefden van koude. Indien het weer gebeurde, zou hy zeker naar Don Cicdo, den apotheker gaan en iets koopen waar een heel nare smaak aan was, hoe sterker en naarder de smaak des te beter natuurlijk, gelyk iedereen wist. Zeer verontrustend waren de teekenen! Daarna begon hy aan de jonge dame zelf te denken, en zij scheen voor hem op/te ryzen, juist zooals zy hem eenige oogenolikken te voren was verschenen. De symptomen van zyn nieuwe ongesteldheid werden onmiddellyk weer erger, en toen het hem invieJ, dat hy in haar dienst zou kunnen treden en Sebastiano de schipper van den graaf zou kunnen worden, Prijzen 2772 5090 6944 9264 111 90 5101 7032 76 91 24 92 9352 2847 50 52 2913 79 80 84 80 9 86 5449 20 3021 94 44 51 5531 48 65 32 7402 84 46 19 42 65 9704 7595 7611 40 54 62 94 98 gurö 1390e L 37 IS^OS - 96 1851 16006 41 58 161K) 74 35 85 38 98 87 38 69 74 19022 35 65 70 \16557 19136 J 59 48 !92j.l - 76 700 92 55 1932-j 35 51 63 S3 r 19421 3ti “ifl 76 86 84 50 |00 14718 96 55 - w 79 86 1951i 24 72 19633 19712 16 38 99 1983/ 58 1 6z 2 6(. 74 7.: 7462 19901) 63 45 43 54 12800 70 - --- 54 10237 4 -- 96 10305 l26' 3662 61( 3723 40 48 3803 61 iJ3 18 81 7 33 .82 30 50*9 88 29 60 97 62 6211 8229 a» 68 64 8/ 90 8313 97 16 -. 6311 84 70 22 86 71 39 l*il8 80 54 38 84 58 72 4100 66 83 10 70 1901 36 80 3 4209 6413 5 34 64 23 61 71 50 78 6511 53 84 13 2075 4327 2227 87 45 4404 68 4504 94 2302 4688 57 4723 2403 68 40 4811 2529 62 m OVERZICHT. Het Duitsch-Russisch accoord, zoo onver- ede gesloten, dat de conferentie te Genua itteling voor een voldongen feit werd gesteld, •ft ontstemming gewekthet meest bij de Frnnschen, (die groote woorden gebruiken, wij len op het deloyale gedrag der Duitschera en Kreigen met terugtrekking hunner delegatie), hts minder bij de Engelschen (die voelen, dat Ie intransigente houding der Franschen de Duitsch-Russische politiek in de hand heeft ge- Zerkt, maar duchten, dat voordeelen hun neus lullen voorbijgaan) en het minst bij de Italia* pn (die het eigenlijk met de Duitschera en lassen in principe voor een goed deel eens zijn, Baar „de wijze waarop" wellicht niet in allen dtele correct vinden). Terwijl de Engelschen er- tegen waarschuwen geen overijlde stappen te ioen en de conferentie niet maar zonder meer if te breken, voelen ook de Italianen, die de prtheeren zijn en vele millioenea lire hebben esteed voor de organisatie van de conferentie, r meer voor, dat de voortgang der conferentie «ordt verzekerd. De bezadigdheid heeft het tot tover gewonnen van de Franeche driftigheid n om de situatie te redden en de groote crista •p N fessen, hebben de Entente-Staten Dinsdag kun toevlucht genomen tot een bijeenkomst, waar vele uren iang de toestand is besproken, fa 't leven geroepen door het sluiten van ’t Duitsch-Russische verdrag. Terwijl tot dusver bij de besprekingen tusschen Rusland en de ge allieerden niet alleen Duitschland, maar ook de Kleine Entente werd geweerd, is deze laatste Hatenbond thans als hulptroep ontboden, loodat aan de beraadslagingen niet al- een werd deelgenomen door Italië, Frankrijk, Engeland, België en Japan, maar mede door Men, Tsjecho-Slowakije, Roemenië en Zuid- Üavië. Het uitvloeisel dezer bijeenkomst was een re- olutie, die aan den Duitsohen rijkskanselier dr. Wirth ter hand is gesteld en aan de Juitsche delegatie. Die resolutie nu bevat wei- ig nieuws en constateert, wat ook tal van 'rnnsche bladen al hebben vastgesteld, dat de e/inselen en de grondslag van de conferentie oor 't sluiten van ’’t Duitsch-Russisch accoord l aangetast. Het eerste gevolg van de resolutie i, dat Duitschland wordt uitgesloten van decl aring aan de commissie no. 1 die voor Rus- sche aangelegenheden. Aan de Duitsche verte- enwoordigera zal worden toegestaan zitting te lijven nemen in de drie andere commissies, mar een uitzondering wordt gemaakt voor d» «vallen, waarin Russische vraagstukken ter Jrake komen. De geallieerden karakteriseeren tfn handelwijze als een „acte de moralité" ten /lichte van het deloyale Duitschland. De Duitschera bekijken de zaak natuurlijk tor een geheel anderen bril en bestrijden, dat t Duitsch-Russisch accoord indruischt tegen verdrag van Versailles en de beginselen van tones. Het onverhoedsche van hun handel* jie wordt door hen eveneens ontkend en het zwaar van Ententezijde ingebracht, dat het rdrag op de conferentie van Genua werd ge iten, wordt ontzenuwd door te wijzen op het t, dat de besprekingen omtrent het accoord ris een vrij groot aantal weken gaande wa ll en toevallig haar beslag kregen te Ge- 9460 68 43*'Ws--« ij rr:i H 17 17826 15332 63 71 154lf 96 15503 15600 13452 79 13527 73 41 136 40 43 53 87 60 22 •!4 102 17 71 67 212 28 47 64 75 98 406 3101 91 536 54 676 87 700 20 62 44 74 850 81 105 3314 16 54 5813 47 62 51 69 64 93 90 92 94 97 3439 5949 1037 46 79 98 93 3537 1136 72 93 79 44 X W 88 52 91 3662 6106 63 36 1244 3723 45 78 37 1396 1403 10520 12933 43 15201 176ÖÓ 20049 92 J 1774? 2012 ':”S ‘A 7S20IW

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4