Bet Verloren Tehuis.
ÏÈUWS- EN AD
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Bergambacht, berkenwoude
KERK a. <L U.. OUDERKERK a.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve
w
NV. „DE TIJDGEEST".
(Wordt vervolgd.)
ADVERTENTIëN:
'"i‘l
1592 82
J. T. CREMER.
1591 16
Don
Heden
>nze
onze
Zoon,
broeder en
OUDSHOORN.
v. OUDSHOORN—
BREM.
Gouda, 20 April 1922.
Uit het Engelsch door
W J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID LÏALL.
Laten we trachten de wereld optimistisch
Lfe bekijken al is het veel gemakkelijker, pessi-
te lijn.
tot
droefheid,
jongste
Behuwd-
naar de stra
en zoo mog
dat verradei
„Er zal g<
monds. „Go
Het door
haar voeten
ling werd z!
geheel haar
heuvelachtig
fiankeerd en
wagen hield
de straat ov<
en bleef en
eindpunt, wi
te zijn.
Daar ging
door het gr
eind over
vriendelijken
gen, dat zij
moeten, dier
evengoed als
gelfverlooch»
Zij was ól
Dan Fergusc
Weinig mine
had hij er t
weg te loopt
samenleving,
dien tijd Jo]
Nooit, sin
haar met zi
minnende te
Waren all
Kon men
den zij te kv
wen, omdat
vm haa on
8139
8284
8385
8444
- 8642
61 9215
22
47 9866
78
Heden overleed onze
geliefde Neef
JAN PIETER IDENBURG
in den leeftijd van J.4
jaar.
D. v.
J. H.
„zal ik haar nu gaan opzoeken; over een uur
zal ik terug zijn, om u te zeggen, dat gy ni'ïte'
van uw vak verstaat. Myn broer moet er om
.twaalf uur heen gaan en ik zal met hem gaan.
Natuurlijk zal ik haar zien.”
Hij draaide zich om en ging, maar stond
plotseling op den drempel stil en keerde terug.
„Daar!” riep hy zegevierend. „Daar hebt gij
het weer, maar nu niet zoo heftig. Is dame
nu hier?” Hij duwde zijn borst tegen het oor
van den ouden man.
„Madonna mia! Wat een machine!” riep de
laatste, nadat hy een oogenblik geluisterd had.
„Als ik eens zoo’n hart had!”
„Nu merkt ge het zelf.” zei Ruggiero. „Ik
verlang het beste geneesmiddel.”
Maar weer barstte de apotheker in lachen
uit
„Een geneesmiddel. Een geneesmiddel tegen
de liefde? Merkt ge niet, dat het weer begon
te kloppen bij de gedachte haar te zullen zien?
Ga en stel u zelf op de proef, zooals gy hebt
voorgesteld. Dan zult gy het gelooven.”
„Ik geloof, dat gij krankzinnig zyt. Maar
toch zal ik het onderzoeken.”
Daarop verliet Ruggiero den winkel zonder
nog een woord te zeggen, zeer teleurgesteld
en ontstemd over den uitslag van zyn onder
houd. De apotheker zag hem blijkbaar voor
een dwaas aan. Het was bespottelyk te veron
derstellen, dat het gezicht van een vrouw, of
het noemen van een vrouw zou kunnen maken,
dat het hart van een man zoo te keer ging en
toch was hy genoodzaakt te erkennen, dat de
samenhang onweerlegbaar was. Hy ontmoette
zyn broer juist toen deze het huis verliet, waar
zij beiden woonden, tot in de onderdeelen van
zyn costuum precies als hy zelf gekleed. De
jeugdige baard van Sebastiano was niet zoo
dik als de zy'ne, zyn oogen waren wat zach
ter, zyn bewegingen iets minder energiek en
beslist dan die van Ruggiero, en misschien was
hy een duim korter, maar de gelijkenis was
buitengewoon en moest ieder opvallen.
Zij werden weldra in tegenwoordigheid van
de Marchesa di Mola toegelaten. Zy lag in een
grooten stoel onder haar gewelfd terras, be
schaduwd door bruine, linnen gordijnen, loom,
zonder iets uit te voeren, onverschillig als al
tijd.
„Beatrice,” riep zy op loomen toon, terwyl de
beide mannen op eerbiedigen afstand stil ston
den en wachten, totdat zy zouden worden aan
gesproken.
Maar in de plaats van Beatrice verscheen een
dienstbode aan de deur op het einde van het
terras een frisch jong ding, met blozende
wangen, bruin haar, fonkelende, zwarte oogen
en een aardig figuur.
„Roep Donna Beatrice”, zeide de Marchesa.
Daarna sloot zy, alsof zij uitgeput was van het
spreken, haar oogen en wachtte.
Het dienstmeisje wierp snel een blik naar de
twee knappe zeelieden en verdween weer. Rug
giero en Sebastiano stonden onbeweeglijk; al
leen hun oogen gingen heen en weer, en be
keken alles met de nieuwsgierigheid, die zeelie
den eigen is.
Dadelijk daarop verscheen Beatrice, keek een
oogenblik naar beiden en liep toen naar haar
moeder.
„Het is voor de boot, mama,” zei ze. „Wilt u
dat ik alles regel.”
„Natuurlijk”, antwoordde de Marchesa, ter
wijl zy haar oogen opende, om ze echter dade
lijk weer te sluiten.
Beatrice ging wat terzijde en wenkte de bei
de mannen, dat zy mochten naderen. Tot groote
verbazing van Ruggiero voelde hij, dat het
bloed hem weer in zyn gelaat kwam en zyn
hart weer tegen zyn ribben bonsde als de ha
mer van een voller. Hij keek naar ztfn broer en
zag, dat die volkomen kalm was. Beatrice keek
verbijsterd van den een naar den ander.
„Gy lykt zóó verbazend op elkaar!” riep zij
uit. „Met wien van u heb ik hedenmorgen ge
sproken?”
„Met my, Eccellenza,” zei Ruggiero, wien
zjjn eigen stem vreemd in zyn ooren klonk. „En
geen geld heeft, in elk geval zal de Griek ons
betalen.”
„Natuurlijk zal de Griek ons betalen,” zei
Ruggiero nadenkend. „Over een half uur ben
ik terug," voegde hy er aan toe, waarop hy zich
snel verwijderde.
Hij liep snel de steile helling op, die door een
nauw en pas van de baai boven naar de stad
voert Eenige oogenblikken later ging hy de
apotheek binnen, voor het eerst van zyn leven
om éen geneesmiddel voor zich zelf te halen.
Hy nam zyn pet af en keek met eenige nieuws
gierigheid rond naar de lange rijen ouderwet-
sche aarden medleynpotten en de reeks fles-
schen van allerhande kleur met verschillende
etiketten in de glazen kasten. De apotheker
was een eerbiedwaardig, oud man, met witten
baard en plechtige manieren.
„Wat verlangt u?” vroeg hy.
„Een drankje, maar een goed,” antwoordde
Ruggiero, terwijl hy een onderzoekenden blik
langs de planken wierp, als om een geneesmid
del uit te kiezen. „Een beetje van het aller
beste”, voegde hy er aan toe, terwyl hy een
paar zilverstukken in zyn zak liet rammelen
en zich afvroeg hoeveel het goed wel zou kos
ten.
„Maar wat voor geneesmiddel wenscht ge?”
vroeg de oude man. „Voelt ge u ziek? Waar?”
„Hier,” antwoordde Ruggiero, terwyl hij zyn
zware, gespierde hand op zyn geweldige borst
liet neerkomen mèt een geluid dat den apo
theker deed opschrikken en daarna grinniken.
„Zit ’t hem daar?” zei de laatste sponttend.
„G(j zijt zoo gezond als een paard. Ga eten.”
„Ik zeg u, dat het daar zit," antwoordde Rug
giero. „Soms is het heel stil, zooals nu, maar
soms springt en slaat het als een dolfijn in
zee.”
„Hm! Het hart is het niet?” De oude man
liep de toonbank om en legde zyn oor tegen de
borst van Ruggiero. „Regelmatig als een
stoommachine,” zei hy. „Wanneer springt het,
zooals ge het noemt? Als gy den berg op
gaat?”
Ruggiero lachte.
„Ben ik oud of zwaarlijvig?” vroeg hy min
achtend. „Van morgen gebeurde het voor het
eerst. Ik wachtte in het hotel, toen eep dame
voorbijkwam en my aansprak over een
boot.”
„Een dame Hm! Was zy misschien jong en
mooi?”
„Dat is myn zaak. Een half uur later .spr^k
ik met den zoon van den Gek. Ik veronderstel
dat gy hem kent. Toen begon het weer te sprin
gen en ik zei tot mezelf: „Gezondheid is de
grootste schat,” zeggen de oude menschen.
Daarom ben ik hierheen gekomen om het
drankje.”
De apotheker grinnikte hoorbaar.
„En >waar spraakt gy over?” vroeg hy.
„Over een dame?”
„Zoo is het”, antwoordde Ruggiero naden*
kend. „De zoon van den Gek vertelde me, dat
de dame met mijn signore ging trouwen.”
„En gij verlangt een drankje?” riep de oude
man luid lachende. „Onnoozele hals! Zijt gij
nooit verliefd geweest?"
Ruggiero staarde hem aan.
„Nu. Hier en daar heb ik wel een meisje
gehad in Buenos Ayres, in New Orleaps
wat heeft dat er mee te maken? Voor den
drommel wat praat je?”
„Gy doet het best naar Buenos Ayres of een
andere plaats te gaan, waar gij de dame niet
meer zult zien,” zei de apotheker. „Gij zijt
verliefd op haar, dat is de geheele kwestie.”
„Ik, op een gravin, een signora, een aan
zienlijke dame? Gy zijt krankzinnig,
Cicciol”
„Krankzinnig of niet, kom my morgen maar
eens vertellen, of uw hart niet klopt, telkens
als gy naar haar ky'kt. En dat zy een groote
dame is, wat dat betreft wy zijn mannen en
zy zyn vrouwen.”
De apotheker had zeer eigenaardige, socia
listische denkbeelden.
„Om u een genoegen te doen,” zei Ruggiero,
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal 2.25, pe
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar
franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsbl
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan
fcff onze agenten en loopers, den boekhandel en de
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—S
Redactie Tri. MA.
genomen. E
digen van i
rug toe te 1
cedure in d
En dan is
breuse niet
„Wil b^rij!
het sluiten
vooraf ingei
tinent, maai
en Engelsch
twijfelen aa
premier en
ven. Niet
slechts ge<
maar zij zej
mannen voll
Duitsch-Rus
gelachen pn
tijds meded
Vooral s
schouwd te
hoopspolitie!
te mogendh
fereerden er
gen lieten, s
voordat de
land nadee
jetrepubliek
wordt voora
Von Maltza
afdeeling va
zaken. Volg
Duitsche de:
sche memor
punten dai
voorkwamen
zende, dat 1
land of een
Rusland, scl
vaij ’t verdi
onaannemeü
de bijlage, v
dememmgei
door buiten
landsche o
worden, daa
den oorlog
Duitsche dir
schers koml
der Duitsch
van nijverhf
behandeling
nieten. Het c
de bijlage,
gen, die voc
plaats gehac
onteigeninge
sche ondem
grond van
len uitgesloti
een eventue
geering.
Von Malta
indrukken v
ter kennis vi
bracht. Verl
verplicht ge’
van ’t memo
komst met d
Vrijdagavc
dienst der
de Britsche
kingen tussd
gesloten deu
voegde eraai
OU
F"£u«>n, die zeer mooi en waardig uit-
«tond bij de tafe’. praten met Joy, die
mantel1 en de muts van een zuster droeg
haar katoenen japon, die van voren te
kwam, terwijl de stemmige, witte neteldoek
je1* slippen van haar muts, een heerlijke om-
Wmg vormden voor haar lief, mooi gezicht.
Naonu bleef niet stilstaan om te kunnen be-
«‘«n, dat Joy’s gelaat zeer kalm en onschul-
W Was en zij zelfs geen verhoogde kleur had
Tcrstoord uitzag. Men behoefde niet te
jielen aan den ernstigen blik, de hartstochten
Z.6..,e’Wondering op het gelaat van Ferguson,
W1j' hij zich naar haar toeboog, zijn hart in
oogen.
‘°«n Naomi dat zag, keerde zij zich eenvou-
7 om en échtte I Uiterlyk was zij zeer be-
en ‘‘ustig en zij was zich ervan bewust,,
l»*ar gevoel verstarde. Zij was niet verwon-
i vp zooiets had zij gewacht en dat had op
gewacht, al wekea lang! Zy spoedde rich
overleed
diepe d.
geliefde
Broeder,
Oom
14 2550
427 2920
79 96
1111 3361
53 3846
1400 4227
1503 4545
1620 5054
1771 72
2167 84
2331 5169
Vorige lijst stood 20181 m.z. 2c 431
Trekking van 100 nummers ten overstaan van
Notaris A. G. Mulle,
Donderdag 20 April 1922.
Prijs van f 25000 14937
- 2000 10689
Prijzen van f 90.— eigen geld.
5443
6078
95
6461
6794
7157
7240
e:
7425
47
7639
dit is myn broer,” voegde hy er aan toe.
De schikking was spoedig getroffen, maar
gedurende het wisselen van de paar korte vra
gen en antwoorden kon Ruggiero zyn oogen
niet afwenden van Beatrice’s gelaat. Waar
schijnlijk wist hy niet eens, dat het onbeleefd
is een dame zoo aan te staren want zyn op
voeding had hij niet genoten in plaatsen, waar
dames by voorkeur vertoeven, of waar men
elkaar over goede manieren' onderhoudt Maar
Beatrice scheen in het geheel niet verontrust
door den blik, waamee hy haar onafgebroken
aanstaarde ofschoon zij de hardnekkigheid
er van heel goed waarnam. Een vrouw, die
eenige schoonheid bezit, heeft zelden een te
genzin in de oprechte en onbewimpelde bewon
dering van het lagere volk. Integendeel, toen
het jongs meisje de mannen liet gaan, glim
lachte ze hun beiden welwillend toe, misschien
iets langer tegen Ruggiero, ofschoon het moei
lijk zou vallen eenige voorkeur te motiveeren.
Geen van beiden zei een woord, toen zy de
trap van het hotel afgingen en den tuin door
liepen naar de poort. Toen zy buiten op het
plein waren, stond Ruggiero stil. Sebastiano
deed hetzelfde en keek hem aan.
OVERZICHT.
I 0p de conferentiewateren te Genua valt na
lien storm, waaraan het Duitsch-Russische ac-
I coord het aanzijn heeft gegeven, nog al wat
golfslag- waar te nemen, al zijn de vlagen aan-
I merkelijk gaan luwen. In elk geval is het niet
Lot een definitieve breuk gekomen, al blijft
luit Fransche bron verluiden, dat het blijven der
[Franschen ter conferentie afhangt van de inwil
liging van den eisch, dat het Duitsch-Russisch
I verdrag wordt geannuleerddat de geallieer
den niet volkomen breken met de Duitschers
bljjkt o.a. uit het feit, dat zij gisterochtend wa
ken vertegenwoordigd, toen de subcommissie
koor financiën zitting hield. Bovendièn zijn er
[besprekingen gehouden tusschen de Entente en
[de Duitsche delegatie, die de scherpste kanten
lm ’t incident schijnen te hebben afgeslepên.
■jWant, wanneer wij kunnen afgaan op het be
lknop te telegram van 't B. T. A. heeft de Duit-
jfcche rijkskanselier ,toen Lloyd George als zijn
fopratting te kennen gaf slechts twee oplossin-
Igen te zien (óf de Duitschers zouden het ver-
lidrag met Rusland ongedaan maken, óf zij
I louden niet meer zitting mogen nemen in de
commissie voor Russische aangelegenheden),
I bakzeil gehaald en zelfs in principe een formu-
I kering goedgekeurd, waarin van 't verdrag met
I Rusland werd afgezien. Wij wachten met span
ning nadere berichten af, want indien de lezing
tan ’t telegram niet tendentieus is, zou eruit
blijken, dat Duitschland wel bizonder gauw te-
rugdeinst voor de consequenties eener «pon
ten» en wijd verschiet openende handelwijze.
0p het oogenblik, dat wij dit overzicht schrij
ven, valt nog niet te beschikken over de Duit-
löhe nota, waarin het antwoord zal zijn vervat
i ,©p het besluit der groote en kleine Entente in-
Wke het weren van Duitschland uit de conunis-
i tóe no. 1 die voor Russische zaken. Natuurlijk
uil deze nota een verdediging van ’t Duitsche
gedrag inhouden en te verwachten is, dat bo-
Ivtnal erop zal worden gewezen, dat de groote
majendheden zelf de oorzaak ervan zijn, dat
I Duitschland zijn toevlucht nam tot het sluiten
Ivan 't accoord met Rusland, daar zij heimelijk
■In knusse onderonsjes de Russische aangele-
I genheden bespraken zonder Duitschland in de
I discussies te betrekken. En dan zal zeer waar-
|«chijnlijk tevens er tegen worden geprotesteerd,
Idat het besluit tot uitsluiting door een beperkt
[aantal mogendheden is genomen, die zich bij
gevolg de rechten hebben aangematigd, die
Beitelijk toekomen aan de geheele conferentie.
Inderdaad is van een behandelen op een voet
pan gelijkheid in dezen geen sprake, daar
Puitschland en de neutralen gewoonweg zijn
Bbehandeld als quantités négligeables. Tegen
deze bedenkelijke conferentie-procedure nu
leeft Duitschland uit zelfbehoud geprotesteerd
Hoor het sluiten van 't verdrag met Rusland,
fei wijl het schijnt, dat de onzijdigen tegen de
kijze, waarop de conferentie-werkzaamheden
Maats vinden, qveneens verzet schijnen te heb
ben aangeteekendalthans een bericht ge
waagt ervan, dat uit naam der onzijdigen Motta
pn Branting bij den voorzitter der Russische
mhcommissie, Schanzer, er met klem tegen heb
ben geprotesteerd, dat zij zijn gepasseerd en
Idat besluiten, die algemeene kwesties betreffen,
Meen door de groote en kleine Entente worden
JAN PIETER
in den jeugdigen leeftijd
van 14 jaar.
W. IDENBURG.
S. H. IDENBURG—
VAN OUDSHOORN.
G. IDENBURG.
A. IDENBURG—
MEIJER en Kind.
P. IDENBURG.
J. M. IDENBURG—
MELIS en Kind.
E. IDENBURG
en Verloofde.
C. IDENBURG
en Verloofde.
W. IDENBURG.
WILHELMINA
SLOBBE.
Gouda, 20 April 1922.
7781 10094 11442 13270 15331 18556
7969 10118 11535 79 15635 18903
5611695 13394 15868 19222
10261 12412 13578 16126 19475
10594 58 14038 17153 19640
10701 12721 14224 17369 20501
108/8 96 94 17668 85
48 13001 1449217793 20650
11001 66 14558 18016 20746
11309 69 14739 18161 20944
98 13237 74<
2U3i 5^.z.53J
