AQOCUKAMER
KLEEDING
EZUINIGIN
PHILIPS ARGENTA
Advsrfearon doat Verkoopen.
odsthe Courant
«ET PERSOON
f 50.000
R. Hendriksen Az.
asra rr.; r»D,ï.™N:a w.
1
-een willekeurige greep
ROTTERDAM,
De restreerende vier trekkingen worden bi] Irervroeging gehouden 15 MEI a s.
f 25.000
ff 25.00Q
f 25.000
KANTOOR,
GEVRAAGD
Gouwe 145 Gouda
ROTTERDAM
AMSTERDAM
DEM HAA6
LEEUWARDEN
GRONINGEN
RSLUIS'
Wanneer bij de
GROOTE SCHOONMAAK
LAMPEN VERNIEUWD
MOETEN WORDEN, VRAAGT
dan Uwen Installateur.
DE NIEUWE
DE LAMP VOOR HUISVER»
LICHTING. BESCHERMT
HET OOG,
ZUINIG EN
TWEEDE BLAD.
git 011 Parlimeit
Brlmi lit di Hofstad.
Isillictas Brlsf.
Modepraatja.
KOLONIËN.
w~
k Voor de vele bewijzen van
■eelneming, ondervonden bij
-pet overlijden van onzen ige-
liefdon jongsten Zoon en
jjroeder
JAN PIETEft,
Betuigen wij onzen welga-
la eend en dank.
Uit aller naam,
W. IDENBURG.
gfiouda, 0 Mei 1022. 1812 12
l In het faillissement P. G.
•WPlEZEH, schoenmaker te
Bouda is de eenigo uitdoe-
pngslijst heden ter Griffie der
•^rrondissements-Rcchtbank
Ie Rotterdam en een afschrift
Daarvan ter Griffie vnn het
Kantongerecht te Gouda no-
flerKclegd om daar gedurende
tien dagen ter inzage van
Ichuldeischers te ljggen.
De Curator
Mr. H. P. C. M. DE WITT
JT 1818 WIJNEN.
Pouda, 6 Mei 1922.
ik-
Do bekende en «onbekende
ÉchuldeischerH van de onder
Aet voorrecht van boedelbe
schrijving aanvaarde imln-
lenschap van wijlen Mejuf
frouw ELISABETH VAN
■TOLLEN HOVEN, gewoond
pebbende te Rotterdam en al-
jflaar op den 7 December 1921
overleden, worden opgeroepen
bm op Vrijdag den 19 Mal
I®22' des voormiddag* ten tien
lire, te verschijnen ten kan-
(tore van de notarissen MEES,
HARTONG &SCHWEGMANN
S»an den Wijnhaven no. 09 te
Rbtterdam, alwaar namens de
benNmiaire erfgenamen reke-
Iiing «hk verantwoording van
tm beheer zal worden )ge-
aan aan de 'schuldeischers
n de legatarissen, waarna,
idien er geen verzet plaats
eeft, zal worden overgegaan
>t uitbetaling der schuld vor-
eringen en legaten, voor zoo-
er het bedrag der nalaten-
:hap toereikende is. 1800 89
uil onze enorme voorraden die hei af
doende bewUs leveren, dal U wei-heilik
moderne confectie nergens zoo voordeellg
kunt koenen ab bil ona
JAPONNEN
2.» 3." 4» 6.»
8." 9.0» 10.» 12.»
COSTUUMS
9.» 12.» SJ." 18.»
22.» *oo
MANTELS
4.» 5.'» 6.» IJ'
9.0» U.» |3.7» iö.'m
S.so
KINDERMANTELS
2." 3.«o 4.a» 5 oo
6.'o Z.00 jw ou
ROKKEN
l« 2.»» 3.» 4.»
S." 6.» 750 goo
BLOUSES
I.00 L»o 1.7» 2.»
2.»» 3.» 3.» 3.»»
Hoogstraat/hoek'Viaduct.
JAN SCHRIFTELIJKE AANVRAGEN
KAN NIET WORDEN VOLDAAN
1810, 800
*NEEM v.er Maooeo. met 16000 premito
Ilbblll ter,lam, kadastraal bekend als Sectie 11 Nr. 770 viel bij de WBOTE GODDENKA^ TBEKKTOB L ?fS"Md%aïTWïks?eïade te Ho'"
Haarlem) 251/281, gallaatst door Prijzonkantoor Lus Saen, Oostplein 7, Rotterdam) ieder 5^ - De IndfS Chfer Nationale Bank, te
Let wel: Wij verkoopeti «een twintigje., doch volgestorte obligation rechtgevend tip den vollen prijs De Ba^k vSooA rechtstreeks MET* uitbeta,en'
m tlotterdninvche 9»nd,li' en LntiillinnwIinnL.
Directeur en ecnijt beheorend vennoot WILLEM BR0EKH1TYS; Haad van Coniliissarimoir F VAN T)FR 9TPPN' T
n. a. te Ginneken; Mr. G. A. M. KALI.ENBACH, Oud Bnraemcester te Aneldoorn- B VAN SPANJF Aeetireitnin. a ia v it *ler Administratie
Ma der Infanterie B. D. Oud Officiar-Commtaarls, te Amsterdam rn A TH TADEY iettoude^van kS 1 FJ H VAN STBAATBN. Kapi-
daarvan en aongeteekonde brieven met oude obllpatiën der Botterdamschc, van het Gebouw v. K In W Sdf TUbürfX veal™ud™
r,mh„,.n Gr«venhHapeelie Ol.llcalle Kantoor, siatlonawea «O. ÏSn Hnov P °bllg' te zenden aan:
aKe„teÏÏItt,ne„5 a^Te/S W°^MO^KHUYs'°,^!t»OT^nM3o'ltet^(lanf^De^Rotteïri "1 ""^endp stukken door
stukken cn postwissels aan haar RtadrSe^ fn inw s élbaar A f 6 m fte II Landbo™tank weigert alle aangetee-
zijspan opnieuw als EXTRA premie beschikbaar wordt* uJSul** W medegedeeld, die 2.000 in contantan naam, waardoor deze Indian „Chief" met
WINKELJUFFROUW
Net Meisje, goede verkoop
ster, pok genegen in de Huis
houding behulpzaam te zijn,
biedt zich aan."
Adres: Schipper STERREN
BURG, (van Boskoop), lig
plaats: töouwe bij de Visch»
knarkt, Gouda. 1797 8
Beschaafde jonge Dame
toekt plaatsing op
▼oor administratie «f
trnor bediening telefoon.
Brieven onder nummer 1819
Bureau Goudsohe Courant
Markt 81. 15
oen
bekend met dubbel
Boekhouden. 1810 10
Brieven onder no. 1810 bur.
van dit bind.
Gevraagd door jongmensch
z. b. b. li. h., liefst in de nabij
heid van het station, een
Brieven onder No. 1811 bu
reau Goudsche Courant.
1811 10
Limonade Siropen en Likeuren, Chocolade,
Bonbons, Drup», Biscuits enz. so ïsm
HEDERLANOSCH ACCOUNTANTSKANTOOR
onder leiding vnn
A. A. H. BALS
Lid van de Ned: Bond van Accountants
AMSTKRDtN, ROTTERDAM, UTRECHT.
Tel. Z «I7S.
Kantoor Utrecht. Tolateegalngel O.K. IS
TELEFOON 499
Accnnnfantgwarkzazmheden - "elMtlimzulmn
H
B
Kunt U practisch toepassen indien U
HEEREN-, JONGEHEEREN an KlNDERKLEEDUVCI
koopt MJ io HANDELSKAMER.
WIJ GARANDEEREN PRIMA ENGELSCHE STOFFEN. f
ONBERISPELIJKE PASVORM.
GOEDKOOPSTE PRUZEN.
Laden van Coöperaties, aangesloten bij do „Handelskamer" 5
oxtra korting. Vraagt onke buitengewoon billijke voorwaarden
Voor abonnementsk 1 e eding.
Rotterdam, Bhmonrolfo 181, Hoogstraat 198, ion Haag: WK
Amotordami Utroohtsohsatrait IA Lorawmarian, Voor.
Itrook til, OroningmH Hooamutraat JIL
UELLE
Allben 1
■U VOtOtZlN» MAT
OCHTENDVOER
Gemengd Graan
|l» KIPPCNHOUDEN VOOROtCLIO I
r ortza omatis aianuuaTi I
■x es vtwttztLot vumhkin» I
1804 189
pm
Plt, pMBinw Ho. ïtsn.
miibdaq. mh nu.
tveede kamer.
jb her Jening der Arbeidswet-Aalberse.
we aan, dat de Tweede Kamer zich,
kat roet lange tanden, bij de ontzielde regee-
-twerpen tot Grondwetsherziening heeft
-wl en uit angst voor de ondemocrati-
der Eerste Kamer zelfs een amende-
T8n den Vrijheidsbond niet heeft aange-
waardoor de invoering van de Evenredige
oordiging, een eisdh van billijkheid,
dTfierete Kamer althans verzekerd zou
_eWOrden, dan bepalen we ons voor ditmaal
de herziening van Aalberse's achturerwlag,
herziening waaraan niemand grooten be-
ijiheid ontzeggen zal.
elna, de opgeblazen ©rsati-obstructfe van
jgcialisten tegen deze herziening, een ob»
geroerd omdat de heer Schaper drie
in plaats van één uur spreektijd had
I is op de droevigste wijze in het
verkropen. De 22 man sterke groep heeft
niet verder gebracht dan tot zeven redevoe-
en toen de Minister laat in den middag
het woord kwam om vooral hen -te beant-
ontbraken er 20 van de 22 op het ap~
die er geen koud proletariër^?) maal voor
hadden. Een hoog besef van den ernst der
lazen oppositie gaven de verlaten socia»
-he banken niet I
De redevoering van Minister Aalberse was
:t aaiVhooren waard. Zij was goed van bouw
- voor zoover er reden was voor critisch com-
-ntaar, gaf ze eer Dresselhuys c.s., die in
9 van geen 45-urenweek wilden weten, stof,
aan Troelstra cj,, die tevergeefs gepoogd
cn Aalberse als dienaar der reactie af te
Ideren.
Blijkbaar had de Minister zich aan een deel
naaste(?) politieke vrienden geergerdin
aanloop zijner redevoering vroeg hij name-
waarom „men" in de Kamer zwijgt, terwijl
het land tegen de Arbeidswet op stelten
t gezet. Inderdaad deed het onoprecht aan,
de Katholieke fractie (met haar vele Cra-
rghers) alleen den arbeider Kuiper naar
r. schoof.
Vervolgens kregen de socialisten een stoot,
raak was. Terwijl zij him arbeiders in het
hadden opgezet tegen de verlenging van
45-urige tot een 48-urige werkweek be-
m geen ander land overtroffen en alom
de sodalisten geeischt kwamen hier
c.eenvolgena de heeren Schaper, van der
IjFaerden en Troelstra kalmweg vertellen, dat
jkze verruiming niet zoo erg was, maar dat hun
hoofdgrief was de 2500 uur per jaar, een be-
IAg, waarvan de Minister gemakkelijk aan
toonde, hoe weinig geschikt deze was voor aan»
mispunt voor de roode bestrijders. Voor dam
Jrerruiming toch is noodigle. dat vakvereeni-
ffngen van werkgevers en arbeiders in het be
drijf beiden van oordeel zijn, dat zulk een
torrulming wenscKelijk isen 2e. vergunning,
j loorwaardelijk of onvoorwaardelijk, door den
Minister. Mr. Troelstra had nog eens het groote
bezwaar daartegen uiteengezet: de arbeiders
•ouden niet in staat zijn zich een oordeel te
Jtormen, het overleg tusschen werkgevers en
v; Itorknemers zou een wassen neus zijn en de
bocht van de vnkvereenigmg kon wel eens on
voldoende zijn. Terecht heeft de Minister^ zijn
Verwondering uitgesproken over deze motivee-
j ling. Steeds hooren wij de socialisten hoog op
leven van de wereldhervormende krach* der
Vskvereenigingen en nu moeten wij plotseling
leiooven dat de leiders der vakvereenigingen
•to schapen zouden bu^en voor werkgevers, die
Ongemotiveerd den werktijd zouden willen ver
tongen I In dat geval hetgeen wij eerst moe
ten z i e n is de Minister er nog, die^ geen
Vergunning behoeft te geven. Met den Minister
legroeten wij de voorgestelde bepaling als een
peer nuttig Overleg tusschen werkgevers en ar
beiders, als een eerste stuk medezeggenschap
voor de arbeiders, wier belangstelling voor hun
*eric gelijkelijk zal toenemen met htm kennis
mn het bedrijf, waarin zij een bestaan vinden-
Gezien de „voorlichting'', thans nog door de
;!ltieke leiders der sociaal-democratische ar-
rs gegeven, kon men nog sceptisch staan
.mover de kansen van het nieuwe overleg;
op den duur moet het gezond verstand het win-
van de politieke agitatie, al kan deae nog
kwaad brouwen.
Dlquasi-obstructionisten hebben het den Mi-
■••«ttot moeilijk gemaakt het vooze van hun
•PPositie aan te toonen.' De „gloei end-v er on t»
E**,, improvisatie van mej. Groeneweg
bW goeddeels op een fout te berustende
gelirg voor het verplegend personeel
bieok 'door 'dk personeel zelf gevraagd en 'de
Zondagsregeling voor de ploegen h oontinub*-
diijven bleek er in gebracht op verzoek van de
arbeiderelfrden van den Hoogan Raad
ran Arbeid I
Wat nu 's Ministers Moddfng betreft, waacbij
Z.Exc. lang he^ft stil gestaan, mr. Anlberse zegt
niet ran standpunt veranderd te zijn.
Hier vergist de Minister zich.
Aalberse van 1919, de optimist, die geloofde
dat andere landen ons 45-uorvoorbeeld zou
den volgen en die het amendement-Dresselhuys,
om er 48 uren van te maken, „klein gepeuter"
noemde, is niet dezelfde als Aalberse van 1922,
die, ook omdat geen enkel land ons gevolgd
heeft, terug wil naar de 48-urenweek en Aal
berse van Maart 1922 is zelfs niet dezelfde als
Aalberse van October 1921, toen de Minister
vasthield aan extra-loon bij overwerkvergun-
ning, terwijl de Minister thans als motief voor
zijn werktijdverlengmg uitdrukkelijk opgeeft dat
verlaging van de productiekosten noodig is,
m.a.w. iets langer werken zonder verhooging
van loon. De Minister heeft zich thans gesteld
op den bodem der realiteit en zelfs de felste
socialist of communist moet den Minister toe
stemmen, dat het misdadig ware voor een be
windsman, om de oogen te sluiten voor de
eischen der werkelijkheid en een lafheid (deze
qualificaties zijn van mr. Aalberse) om een her
ziening als deze, van de noodzakelijkheid waar
van men overtuigd is, aan zijn opvolger over
te laten. Dat niettemin deze herziening den Mi-
gerust geweten rijn briefstukje laten ver
orberen.
Thans rest mi] nog Ket één en ander mee te
deelen over het „vleesch eten" in 't algemeen.
Bovenmatig vleeschgebruik, waaraan mijn le
zer, als ik tusschen de regels doorlees, zich
blijkbaar schuldig mankt, Ls natuurlijk uit den
booze. Dit ligt niet aan het vleesch, doch aan
den gebruiker. Voor welk voedhgsmiddel geldt
dit niet Zooals u echter bekend Is bestaat er
een richting, met name de Vegetariërs, die het
gebruik van dierlijk voedsel in 't algemeen, uit
gezondheidsoogpunt en van moreel standpunt
bekeken, afkeuren. Het zou mij te ver voeren
thuis nader op deze zaak in te gaan, doch mijn
-érvaring is deze, dat door het gemengde dieet
de mensch zijn levenskaas niet geringer maakt.
Een regelmatige levenswijze, voldoende nacht
rust, een behoorlijke afwisseling van arbeid en
ontspanning, voldoende lichaamsbeweging,
liefst in de vrije natuur, ziedaar één der eerste
vereischten voor een gezond en lang leven.
Houdt men dit alles in eere, dan zal m. i. een
onsje biefstuk of een runderlapje naar be hop ren
toebereid ons geen minuut eerder ten. grave
sieepen I
Dcvn.
Het is toch meer dan kras zoo volslagen als
alle belangstelling bij een groot deel van het
ra publiek ontbreekt voor alle zaken die het Staats-
'öndürïmft nSi*/ wte hel U»stuur bclrelien. Het overkwam ons deler de.
niet onmiddellijk aanvaarden, evenzeer als de
verklaring, dat eenige bijbedoeling den bewinds
man geheel vreemd is geweest.
Eén verklaring uit 's Ministers redevoering
verdient nog afzonderlijke vermelding. Men
weet, dat de Minister, door handhaving van den
vrijen Zaterdagmiddag, den absoluten achturen-
dag heeft moeten loslaten en tot den gemid
delden 8-urendag is gekomen. Nu had de heer
Kuiper medegedeeld, dat hij de indiening van
een amendement overwoog, om den vrijen mid
dag te laten vervallen en aldus tot 6 werkda
gen van 8 uren te komen. Aan dk voornemen
heeft de Minister zijn zegen gegeven. Wil men
dit liever, dan is mr. Aalberse hiertoe bereid.
Het is dus lang niet onmogelijk, dat de 8-uren-
dag blijft, maar de Zaterdag weer een gewone
werkdag wordt.
Voor het verloop van de behandeling der ar
tikelen en amendementen zie men het verslag.
Tuberculose en vleeschgebruik.
Eén mijner geachte Lezers heeft onlangs aan
mij het verzoek gericht eens bij gelegenheid
mijn pen te wijden aan bovenstaand onderwerp
en wil ik gaarne een oogenblik stilstaan bij het
verband tussohen de tuberculose en het vleesch
eten en zal ik bij de bespreking hiervan zoo
veel mogelijk zijn schrijven volgen.
Allereerst dan staat op het programma de
vraag„Werkt zeer veel vleesch eten de tuber
culose in de hand, ook bij personen, die in
meerdere of mindere mate reeds door deze ziek
te zijn aangetast Het antwoord op deze vraag
moet ontkennend beantwoord worden. Zooa<9 u
bekend is wordt het vleesch, alvorens het in den
handel gebracht wordt heden ten dage aan een
streng onderzoek onderworpen, waardoor de
kans oj) vleeschvergiftiging in 't algemeen tot
een minimum beperkt wordt. Vroeger, toen der
gelijke uitgebreide maatregelen nog niet geno
men waren, behoorde dan ook de vleesohvergif-
tiging, die meestal met ernstige verschijnselen
gepaard gaat, niet tot de zeer zeldzame aan
doeningen. Daar nu de tuberculose zoowel bij
mensch als dier zoo'n buitengemeen vaok voor
komende ziekte is, lag 't voor de hand, dat men
verband zocht tusschen de tuberculose van den
mensch en de tuberculose van het rund. Men
is met dit onderzoek, hoewel men meent op po
sitieve resultaten te kunnen bogen, gelukkig be
drogen uitgekomen. Uitgebreide onderzoekingen
hebben aangetoond, dat in streken, waarin de tu
berculose onder het vee hoogtij viert, de bewo
ners van die streken zeer weinig van deze ziekte
te lijden hebben. Ook het omgekeerde is her
haaldelijk aangetoond. Het type van de tuberkel
bacil, dat dus in staat is om een rund ten slotte
neer te vellen, blijkt vrijwel onschadelijk te zijn
voor het menschel ijk organisme.
Thans verbaast ons de uitslag van dit onder
zoek geenszins. Immers zelfs in 't menschelijke
lichaam zelve komen blijkbaar diverse typen van
Tuberkelbacillen voor, al zijn wij hedeiy ten dage
nog niet in staat een volledige differentiatie te
geven. Zoo zal b.v. het type, dot de Longtuber-
culose te voorschijn roept minder gaame zijn
tenten opslaan in ons beenderenstelsel en de
beentuberculose te voorschijn roepen. Ook het
omgekeerde is aangetoond.
Uit het bovenstaande blijkt dus ten duidelijk
ste, dat de mensch praktisch gesproken geen
kans loopt besmet te worden met een tuberkel
bacil die kwaad zou stichten, zelfs niet al at
hij vleesch van een dier, dat aan tuberculose
leed. Aangezien ook dit laatste heden ten dage
niet meer voorkomt, kan ik dus mijn geachten
lezer gerust stellen en hem uit dit oogpunt met
gen, dot een groepje mannen, die allen een min
of meer belangrijke positie bekleeden, blijk gaf
niet het minste of geringste af te weten van wat
er nu eigenlijk toch met de grondwetsherzie
ning aan het handje was. Wat deze herziening
omvatte wist er niet één, wat er in de Eerste
Kamer gebeurd was, evenmin. Het eenige dat
bekend bleek was de verhooging der schade
loosstelling voor de Tweede Kamerleden. En
hoe men daarover te spreken was, behoeft wel
niet nader gezegd te worden.
Hoe het zij, een dergelijke apathie tegen
over de flgemeene belangen van den Staat Is
niet goed. De vraag is danibij wat de oorzaak
ervan is en eerst ab we dat wéten is het moge
lijk te zoeken naar een weg ter verbetering.
Eén ding moet men echter voorop stellen: de
regeering des lands neemt niet meer die be
langrijke plaats in het algemeen© maatschappe
lijke leven in welke zij vroeger had. Vroeger
was het een onderscheiding die alleen aan de
eerste mannen ten deel viel om deel te nemen
aan het Staatsbestuur. Thans zijn er talloos ve
len, die veel belangrijker werk verrichten door
op andere wijze werkzaam te zijn. In de tweede
plaats Is het van belang dat de regeeringsmaat-
regelen steeds meer ontevredenheid wekken.
Dat lijkt vreemd maas- de uitbreiding van de
overheidstaak ia nu eens den één dan weer den
ander niet naar den zin en het eind is dat ie
der moppert.
Men hoort nauweUjlcr meer een goed woord
spreken over de beide Kamers en, verdiend of
niet verdiend, scherp Is de kritiek op de arbeids
prestatie der vertegenwoordigend© lichamen.
Niet de minst© belangstelling valt ook te ont
waren voor de aanstaande verkiezingen. Er Is
niets dat de menigte beroert cn waarschijnlijk
zal de uitslag/ het dit }«aT le©*®*4 dat tal van
nieuwe groepjes veel stemmen vergaren en dat
het aantal thuisblijvers heel groot is. Zullen
de leiders der politieke partijen eens ernstig
gaan overwegen wat hun wel te doen staat om
verandering in dezen toestand te brengen Zij
zullen zeK wel de eerste zijn om te erkennen
dat dit geen gezonde toestand ia.
Vlak voor de verkiezingen en geen zweem
van actie bij wie ook, dat is toch een teekenend
feit. Zelfs de 1 Mei-dag is betrekkelijk stil voor
bij gegaan, de fut is er ook voor dien dag klaar
blijkelijk niet grooter op geworden. Ditmaal
viel het Meifeest samen met den verjaardag
van Juliana en deed zich het verschijnsel voor
dat de optocht van «rod~gestrikten langs de
straten trok, waar zij het dan ook spora
disch de nationale driekleur uit de huizen
wapperde. De oranje-getooide en de rooderoos-
dragende feestgangers gingen 's avonds in de
volle straten lustig door elkaar heen -en het gaf
tot geen enkel incidentje of botsing aanleiding.
De vredelievendheid scheen krachtiger te^ zijn
dan het partij-chauvinisme, een verschijnsel
waarop wij met genoegen de aandacht vestigen.
De viering van den verjaardag van de Prinses
is uitermate gering geweest. Eigenlijk is er
niets gebeurd behalve dat de departementsge'
bouwen 's avonds hun traditioneele lichtjes lie
ten branden en de ambtenaren den ganschen
dag thuis bleven tot meerdere glorie van het
Koningschap. Of deze laatste viering, die den
Staat duizenden kost aan gederfden arbeid, wel
gewenscht is in dezen tijd waarin alles om
zuinigheid roept, valt eenigerroate te betwijfe
len. Misschien ware het gewenscht deze -wijze
van viering eenigszins te wijzigen. Zij maakt
op de niet-ambtenaren een ongunstigen indruk.
Hoe het kwam dat ditmaal op geen enkele
plaats in de stad muziek werd gemaakt, is niet
te begrijpen. Hield dit verband met den rouw
ten Hove of was het louter toeval? Het publiek
dat in groote getale op de been was, vooral in
de avonduren, wist eigenlijk niet goed waar
voor het wandelde. In geen enkel opzicht ver
schilde de avond van andere avonden, maar
het ia nu eenmaal gewoonte om op zoo'n dog
op straat te wandelen en dus deed men het
ook nu, al wns er geen muziek.
Met een enkel woord moeten we aanstippen
dat tegenwoordig vrij vaak concerten worden
gegeven in..,, do gevangenissen. Er is een
vast clubje artiWen, dat zich daarvoor beschik
baar stelt en dat op die wijze eenige zon In het
duistere leven brengt. Ook Zondag jl heeft
in de cellulaire zoowel als de militaire gevange
nis een concert plants gehad. Op de gevange
nen maken deze uitvoeringen een diepen in
druk en het feit dat do autoriteiten deze uit
voeringen op hoogen prijs stellen blijkt wel
dat men den goeden invloed ervan zeer wel
inziet en dat men gaame deze pogingen steunt.
Gelukkig is de tijd voorbij dat niets dan de
ergste minachting werd gekoesterd voor hen,
die van de vrijheid zijn beroofd. Alles weten ia
ook ten opzichte van hen heel dikwijls alles ver
geven. 't Is al langbeen verouderd stelsel dat
in het gevangeniswezen wordt gehuldigd; men
weet heinas er niets anders voor fai de plaats
te stellen. Indien men tracht het leven in de
cellen wat te verzachte»'dan zei dat ongetwij
feld een goede uitwerking hebben. Het is ten
slotte zoo verschrikkelijk weinig, wat er gege
ven wordt in vergelijking van het vele dat de
opgesloten missen, dat men waarlijk niet be-
hqeft te denken dat nu het verblijf in de gevan
genis zijn afschrikking gaat missen.
Wie wel eens even den neus heeft gestoken
binnen de gevangenismuren zal dit wel dodelijk
toegeven. Het gebeurt ona vaok dat we door
de duinen zwervend, weer dat gebouwen-com
plex van de Scheveningsche gevangenis in het
oog krijgen en altijd weer ervaren wij oven de
ontroering die ons beving toen we al jaren ge
leden eens een gevangenis* bezichtigden. Altijd
weer zien we don die somberheid, die kilheid,
dat geweldig-neerdrukkende van het gevangenis
interieur en die doffe ©ogen van hen die daar
hun leven voortsleepen. Men moet dat eenmaal
gezien hebben om voor altijd de herinnering
daaraan te behouden. Wie dot doet zal gaame
het goede werk steunen om in dit milieu .eenige
afwisseling te brengen. Misschien zelfs lag een
oplossing van het gevangenisjrreagstuk m de
richting van het ®P meerder gebied verstrekken
van afwisseling.
In. elk geval is dit begin goed en met voldoe
ning maker, we er melding van.
HAGENAAR.
AA*
tol J
met rechtopstaande col en van onderra wijfl
uitstaande liouwen.
Het is era donkerblauwe ripestoff en doarori
zitten groeit* koordplooétjes zoo keurig*
gladjes erin en daarom komen de spiralen val
glimmende floszijde dl© de plooigroepjea bei
eindigen, zoo wondergoed uit op de matte atol
Dit pek draagt era smal ceintuurtje ran glims
mend satijn en van hetzelve djn ook de biezen
die de vé irsluiting, do onderkont en de col van
het Jasje omboorden. De roknaad, die vóór ia
't midden galt, ia ook afgebiesd en vormt des#
bles een© voortzetting met die ven het jasje.
Een bijzonder sierlijk mantelpakje von beigd
-popelinn biedt wederom era geheel onder «ss
peet. Het is weliswaar rijk met pkroitjee-etikseli
versierd, maar deze loopen rond het schootje
wnardoor dit een stevig-uitstaonden vorm ktijgl
en wel wat heeft van een aangebracht strook j«|
Bene puntige reep van stof-in-koordjes gestikt]
Is in dra mouw ingezet, en dese zelfde reep
wordt ook gevonden non de zijbenen van den
rok, die eene gladde, tamelijk breede vdórbaen
heeft
Era vest ran met goud bedrukte lederachtig#
staf ra een© dit© ceintuur met vergulde gesfl
behooren bij dit bekoorlijke pekje. De vlugg#
shawlkraag die op borsthoogte eindigt en eei»
uitgehold verkroop ven onderen heeft, vormt
eene sierlijke afwerking.
Dan is er nog het sport- ra relsgenre. H
Voor deze pakken neemt men tweeds, toverM
coats en serges. Het modesilhouet wordt ges
heel verkregen door het snit. De schootdeeleig
kunnen aangeknipt worden en de geheele vorn*
kan die van een jacquet zijn. Echter een jac-j
quet met eenigszins blousend vóórpand en mei
eene ceintuur. Krong, revers en mouwen xijit
els van de tailleurs, maar het staat zéér éléganf
om een paar ingestreken plooien op zijde in deN
schoot te hebben.
Een op zichzelf staand model Is dot van eert
niet te wijd en niet te lang jacquet, dat zód glaq
vcrwerkLis dot er zich niet eens een borstnnatl
In bevindt. Het is geknipt met een-weinlg-uite
staande zijpanden en het krijgt zijn bljzondeg
en vriendelijk cachet, door era bond van rneteoM
galon die rond de heupen loopt en opzijde, va*
voren en midden achter in lussen eindigt.
Het heeft hetzelfde metaalgalon rond hals e*
mouwen en van dergelijk galon is het baretfa
dat er als een lichtend hoofddeksel dienst M|
doet. Precies het geknipte pakje voor era kittig
jong meisje.
GRACE ALLAN.
De Niéuwe Mantelpakken.
Wonneer eindelijk, niet alleen het voorfnars-
Oostifidll
DE KONINGINNEDAG IN TANDJONG. x
Z. en O. aid. van Bornetoi
Een onzer lezeressen doet ona een brief toe*
zonnetje schijnt, doch ook de wind ons gunstig komen, waaruit blijkt met hoeveel amino tot ij
wordt cn do guurheid uit de lucht wegneemt, do verre buitenbezittingen van onze Oost dg
is de tijd aangebroken, waarop men het nieuwe nationale feestdagen worden gevierd. WIJ nee
mantelpak,* zóó thuis van den tailleur, zonder men er het een en onder uit over.
vrees voor kouvaten kan aantrekken. En ze zul- De vorige controleur is hier een Jaar of zevm
lend an als paddestoelen uit dra grond verrijzen, geweest, en in al dien tijd werd hier de Ko«
de fijne tailleurs en daarnaast de eardige kwieke ninginnedag niet gevierd, de menschen hermj
- - - J.--1,^,^ eigenlijk niet dat er hier ooit feerf
pakjes, die nu zoozeer in de mode zijn en die
wij den noam plegen te geven ran: „fantasie-
mantelpak."
Wot bij deze nieuwe pakjes *00 gemakkelijk
is Vooreerst dat ze ziöh in alle mogelijke stof
fen laten uitvoeren en verder dat men het met
het model zoo nauw niet behoeft te nemen,
ieder kan het, om zoo te zeggen laten wijzigen
naar eigen smaak ra behoefte.
De modieuse mantelpakjes met de lage cein
tuurs, allerlei vlugge en nuffige garneeringen,
mogen in wollen, zijden, katoenen en linnen-
stoffen uitgevderd worden.
Ja, het zou mij zelfs niets verwonderen indien
deze laatste categoriën meer succes beschoren
was, als in jaren het geval is geweest.
Een mantelpakje dat goed doet in mélange
tweed, doet namelijk ook goed in méjangc-
frotté; wollen of zijden „erfcpe-georgette", dat
weer in zwang Is, laat zich uitnemend vervangen
door zijden, linnen ra tussor ra evengoed als
er pakken gemaakt worden van zijden en wollen
gabardine, zullen er gaarne pakjes gedragen
worden van de katoenen keperstof, die men al
lang geleden den naam van „katoenen gabar-
dino" gegeven heeft Wat altijd het opgang
maken van deze soort pakjes zóózeer fa* de hand
werkt, is het groote effect dat zij maken, bij een
minimum van werk en kosten. Immers, ze zijn
zéér goed te vervaardigen zonder voering, de
stoffen zijn niet hoog fa* prijs en met ©en kraagje
of jabot van neteldoek of opaalbatist zijn ze fa*
een wip allersnoezigst om aan te zien.
Wat het verder zoo gemakkelijk maakt om
was geweest
Nu, dat vond Bob wel era beetje at te ge%
en hij maakte dan ook een plan om de Slatoi
Augustus niet onopgemerkt te loten voort"
Allen brachten naar vermogen hun
fa* dë kosten bij, ra een poos van te voren 1
er op ons erf al gewerkt van belang om de nooe
dige traten op te richten. En de knmpoi*ghoof#{
den beloofden ook met iets te komen voor dei»
optocht
Uittei aard verwachtten wij er voor ona zeil
nieta van, daar het feeet enkel voor de inlander#
was. Ook laten doze menschen nooit Mijken o|
ze iets erg aardig vinden of niet Toch heb fld
dien dag genoten van het enthousiasme van dë
menschen en den ijver en vernuftigheid waar*
mee ze alles gednon haddra, en zijn de tv low»
ders wel in mijn achting gestegen; ik had hefl
niet in staat geacht om zich zooveel moeite td
geven. En het was werkelijk geen jtieinighcidl
's Morgens om negen uur kwamen de nmbtes
naren met hun vrouwen ons feliciteeren, dot wad
een hcele drukte, minstens veertig h vijftig mem
schen, die allen era plaatsje moestra hebber*
Daarna werd er limonade en gebak gepreeqiw*
teerde (verschillende soorten, alle door kokki «f
mij gemaakt: tulband, schuimpjes, krakelingen
en dodol, een Indischo snoeperij). Ons erf „stond
zwart van de menschen", hnd ik bijna gezegd^'
maar dat zou niet juist zijn, het was een kleurljl
bont gewemel, van honderden menschen roe#
kleurige baadjes en hoofddoeken, die uren 1
I waren gekomen,
een betrekkelijk streng gehouden pakje van fijne1 Van Amoentei was een 01 chest je gekomen va#j
wollen stof, in een oogwenk een veel gelleede- blaasinstrumenten en ook een strijkje. De sclroc
ren indruk te doen maken, is het veelvuldig ge- kinderen van Tandjong en ook van Kloea (o<
bruik van afzonderlijke vesten, mot kleurige een plaats in Bob zijn onderaiderling) wart
patronen, die afwisseling en levendigheid aan- allen in Europcesche kleertjes gestoken, de vei
brengen en die zelfs door hunne kleurenmenge
ling een vroolijk aanzien aan een overigens
stemmig pakje vermogen te geven.
De naam „fantasiepak" duidt het reeds aan, 1
dat allerlei kragen, verschillend© mouwsoorten,
en afwisselende vormen van revers en schoot-
deelen voorkomen. Ik heb hier era hoog-1 van de Koningin mee en zongen het wimeimute
gesloten model voor mij, van voren afgebiesd, .in het Hollandsch. Dat was gewoon ontroeren**
schillende groepen roet gelijke keurige nieuw
petten op, versierd met een kroon en de begtne]
letter van de plaats van de school. De eeT'*
school ligt hier vier uur gtaans vandaan, ra
waren alleen van die school meer dan driehoi
derd kinderen. Ze voerden het versierde portret
De Klok.
door
H. G CANNEGIETER.
Ato gewoonlijk zaten ze met z+n vieren bij-
Het kaartspel verdiept. Het was een een-
sP©Hetje, dat ze allemaal (konden vol-
f®- Een scherpe tabaksrook vulde het vertrek
je; ook de kachel, die niet goed wou trekken
«ndnt de wind in dra verkeerden hoek zot,
Wekte. Maar daar was 't te gezelliger om.
Jan Corrie kon ditmaal maar niet aan den
•tog komen en dit verdroot hem danig. En 't
^Uöt kon hij hebben, dat z'h oude moeder hem
toe uitlachtte, met haar giftige schelle
•hm. De oude moeder had schik, omdat ze
*®^veel won. En 't wond haar op, dit voort
trekken van de goede kaart. Ze werd
ra dan ging het ten koste van Jan,
e'gen bloed.
Tegra de commensaals durfde ze haar lui»
w®t botvieren; die konden ©en ander te-
zoeken ra dan was z© haar duiten kwijt
8ren ?oede klanten, deze kostgangers,
W» ze zoo gauw niet weerom hebben,
tmiv! Q' met Hitter weinig toe; meestal
°m buitenshuis en, van zijn dronke-
terug, at hfj uit katterigheid zoo
wots. Drinken deed hij wel, maar den
Hü zoli me» a» hfl traherrd# ziin.
huisgenooten. Als oude moeder Corrie zijn
waschgoed maar netjes hield, want Otje bleef
een heer, al was 't dan een verloopen heer.
Je kon altijd nog aan hem merken, dat hij
van goede kom-af was en veel had gereisd. Hij
was heelemaai in Parijs geweest en had daar
den gebraden haan uitgehangen. Maar nu was
't niets meer met hem gedaan, hoewel als
hij aan de zwier ging met zijn heerachtige plun
je aan en 't hoedje scheef op zijn kopeen hee-
le tros rooie geraniums in 't knoopsgat de
malle vent en zijn pak want hij was toch
altijd nog koopman aan zijp wandelstok over
den schouder dan kon Je zien, dat hij tot
een ander soort menschen behoorde dan de
Doove en zullui.
De Doove verdiende zijn wegwerkerscentjes
In stille arbeidzaamheid, en verteerde ze fat
soenlijk en spaarzaameen pruim of een pijp
je was zijn eenige versnapering; behalve dan de
drank, die Otje betaalde.
Beroerd, dat Jan daar zoo slecht tegen kon,
tegen dien drank. Nu was hij met zijn zwakke
hersens alweer heelemaai mis, en hij had am
per zijn eerste glaasje naar binnen. Hoor
hij bromde weer en dan was het hommeles I
„De donderstien T riep Jan opvliegrad, toen
hem alweer een kaart dopr zijn moeder werd
afgewonnen. „Donderstien," waz djn stop»
kwoor<U.«ta Ja» <flt_jï<J>roiktiL werd het gezel
schap voorzichtig, want dit kon het voortee
ken zijn van een uitbarsting van de zenuwen.
Jan leed aan de zenuwen, sinds zijn moeder
hem als klein kind eens had laten vallen, toen
haar aandacht door d'r drukke bedoening werd
afgeleid. Daarom kon hij ook maar als een half
mensch den kost verdienen mot sjouwerijtjes
voor dezen en genen. Zoolang de kinderen op
straat hem maar met rust lieten, ging 't nog
wet met hem, snaar als ze hem sarden, werd
hij gevaarlijk.
Jan begreep er vanavond niks1 van. At -v-
kaarten waren haast op; hij had er nog maar
één meer. Wie zat hem toch zoo dwars, dat hij
telkens verloor? Er moest ergens een kwaaie
zijn, want dit was geen natuurlijk spul.
Otje neuriede zijn Fransche liedjes, maar dit
hinderde Jan niet Hij mocht Otje wel, juist
omdat Otje zoo'n rare was. Den Doove mocht
hij minder, want die Het je alles tweekeer zeg
gen en den verstond hfl 't nog niet. Die kon je
razend maken, roet je zoo voor niks te loten
schreeuwen. Maar tegen zijn oude moeder
koesterde Jen een stillen, voortdurendra wrok.
Dat kwam, omdat hij naar zijn moeder ge
noemd werd. Een vader had Jen nooit gehad
want zijn moeder was nooit getrouwd geweest.
Daarom noemde het dorp haar, ook nu ze »1
zeventig jaar wa5, bij haar meisjesnaam, enJatv
die haar zoo» was, werd ter «todsmheidmff vei*
alle andere Jan's naar haar Jan Corrie ge
noemd. En dit kwelde hemels de jongen» op
straat hem Jan Corrie noemden, begreep WJ,
dat dit een beleediging beteekende. Dan kon die
vreeselijke drift over hem koenen, waarvoor
zelfs de veldwachter bang was.
Op dit oogenblik voelde Jan die drift weer
fa* zich opborrelen. Waarom won zijn moeder
hem alle kaarten af Dit was geen goed spul
ze stond met den Kwaaie in verbinding; de
jongens hadden gelijk, al wou hij 't voor de
jongens nooit weten, ra al sloeg hij ze op hun
kop als ze 't zeidra. Maar gelijk hadden ze;
hij geloofde er aan. Je moest het wel gelooven.
als je zoo haar tanige huid zag en haar beenige
knoken, en dan die giftige schelle stem, waar
mee ze hem uitlachte, telkens als hij era ven
zijn kaartra aan haar moest afstaan 4 1
Maar wie lapte het hem Wie hielp
haar tegen haar eigen zoon? Ha? nu wist bij
wie 't was't was do klokdie lamme klok,
die beroerdeling, die hem altijd pestte met hem
ze te tellenéén, twee, drie-vier, vijf-zee
Die klok, daar zat de duvel in, dot wist Jen al
van kind af.
Nu was hij met het tellen van de tikken al
aan de honderd toe; verder kon Mj nk* km»
menop school was hij nooit geweest, n
dan moest hij al weer van voren el esn>
«rraeruvesenlig —honderdéénp»twee; drie^vle*
Wie kon ordentelijk spelen, als die kto#
hem zoo afleidde? 1
„Hou Je mond, donderstien T bulderde Ja*
Otje werd ineens heej bleekMJ voelde, ho<
de drift van den waanzin fa* Jan weer aan I
woelen was. Otje was lof, al was hij ook
Parijs geweest, ra ols Jan met zijn kuren bei
gon, smeerde hij hem als het nog tijd was. De
Doove speeld# rustig door, want die hoorde hel
niet en moeder Corrie was te seer van overwira
ningstoes bevangen, on* op de voorteekenetl
van de uitbarsting te letten. Ji
Plotseling slaakte zij era schellen kreet, hoi
os vreugde, want ook de toetste kaart moe*
Jan afstaan.
„Donderstien 1" brulde Jon uit en het klonï
ale 't gekerm van een doodelijk gewond bees#
dat in qitersten nood zijn belager senvliegt
Hij sprong op van zijn steel, die onder hea
kraakte, rukte de klok van den wand en, terwql
het schuim over zijn tippen bruischte •***5
oogen met rood werden doorloopen, hiel hij dl
kast met de rammelende gewicht» en den new
gelenden slinger boven zijn hoofd, w y Hato
neerkomen op de rommel**
schet. de spelers.
r
