1
“Hl
i
1
IEUWS- EN AD
igambacht, berkenwoudb
IK a. <L U.» OUDERKERK a.1
s® B
7870 10502 12659
J» F
l
s
s
j
Dit blad verschijnt dagelijks behalv
FEUILLETON.
DE GENEZER
'BUITENLAND.
Si
79 8295 10636 12501
3582 5762 8308
NV. „DE TIJDGEEST".
-
i a
SI
82
soói J
a 1? st
’l
ADVERTENTIëN:
Prij*
aan
HEI’ DUll
EMERSON.
19
(Wordt vervolgd.)
door
ROBERT HERRICK.
be
dat
8523
6101
38
42
52
66
6209
9652
P a r ij s,
herstel n»
van Wirth
nog te nei
<le ernstig
ring in het
de eischei
Maart ge<
klaart tcv
men, als
zich niet a
als zij me
de maatre
de nwiatrt
vlottende
9*
Vergaderiifl
Op I
talige con]
Amerikamfl
GOU]
zal ik vandaag uw uitnoodiging niet aannenten. f
Een oud vriend van mij is in het andere hotel
en ik heb hem beloofd met hem te ontbjjtpn.
Wilt u mtf verontschuldigen?” e
Beatrice maakte een byna onmerkbare be
weging van onverschilligheid met haar hand.
San Mi
lt ►- Groote mannen zijn een soort oogwater,
Whet egoïsme uit onze oogen wascht en ons
kjtaat stelt andere menschen en hun werken
k tien.
haar op.
er niet t<x
ke luie le
Lunch hit
schappen
op. Marie
zij slaper
altijd gew
den en dl
De dagen
Jes en me
was het
zoo niet
rige wonii
Zij kon
die hij tri
zijn klein»
le blijken
zijn aanb
god, «fie 1
Want de
god, half
verguizen,
godin var
Terwijl
door hen
bezig de
sten smai
„Weer
eind geb
Toen
bukt om
van de b
zijn voet
Terwijl
knikten
Zifrxx
Axm «1{
I
„Wie is uw vriend?” vroeg zü.
1 „Iemand uit Piemont,” antwoordde J
niato onverschillig, „ge kent hem niet”
„Het sp(jt ons zeer u te moeten missen, voor
al 'vandaag, San Miniato carissimo,” zei de
Marchesa, maar als er niets aan te doen is
welnu, vaarwel dan.” Zoo vertrok San Miniato
en liet moeder en dochter weer samen zooals
97
1333
65
71
1418
22
29
42
87
1521
43
60
70 55
78 66
83 96
87 3919
1604 27
26 54
49 4051
95 65
1715 94
66 4159
96 86
1842 4260
43 4331
47 34
5* 73
50 4425
4409 6636 91
7023
4520 6884 9b
81 98
95 6918
4600 47 9210
25 59 26
30 86 38 11633
32 7014 54 11717
30-
33
52
57
72
96
'144
55
78
84
128
68
285 3033
86 36
94 3126
343 "r
410 70
505 3473
17 3T2
93 3780 5943
695 erf
881 42 26
88 67 38
1114 4151
70 4232
1205 4347
so ::r
1419 18
1518 4529
1611 4685
1791
2184 4732
2220 95
60 4806 71
73 4911 -
2525 76 7485 9722
dit verbant
dige spaar
was naarm
liet ook
merkte, da
was gelukt
conferentie
overwinncr
moesten w
tenslotte d
stelling,
volk kon 1
ficatie nie
Uit de 1
dagen zi
den, dat
tot een vo
sing, zood
worden ov
bekend zal
te gaan, ol
de schade
al dan nil
een gunstig
den, dnn z
schreven i
van Genua
in Frnnkrij
het nog in
vermelden
conferentie
acht Hij i
was hetgee
na de grot
slnrhlolfei
langrijke
ook het v
als een we
het persoo
lieden der
eisten van
geen same
eens te b-
verzoeken
steunen, o
tie van E
voor het I
6 1864
7 80
48 1952
95 80
106 93
50 2022
61 29
67 57
254 87
344 90
72 2110
82 61
84 99
404 2254
32 2349 99
48 55 4924
52 2442 47
62 51 5001
09 91 12
93 2515 45
501 35 56
52 -
72
86
87
622
29
54 2735 5311
Trekking van 975 nummers ten overstaan vag
Notaris A. G. Mulié.
Woensdag 31 Mei 1922.
van f 1000 3978 16492 17205
400 827C 8875 9918 9976 10312
11887 17045
200 510 5627 6619 11089 11550
100 1985 2770 3800 4405 8856
12747 1476 16971 18591 18966
eigen geld
12198 13699 16589 19298
12251 13786 16639 19453
92 13915 16743 83
- 46 48 90
14107 16947 19517
36 17019 55
56 17111 19750
142W5 71 19839
99 17322 72
71 63 14349 17720 84
27 98 12608 52 69 99
_512 10769 12753 98 99 19995
8647 77 12831 Utó3 17860 20074
8721 10821 12967 14684 71 20196
43 10917 76 14788 17936 20242
47 56 89 15227 18081 2C346
111111088 13073 15431 18279 59
14 11326 9115615 18310 20503
85 1156113139 68 52 33
9237 11627 54 15834 18493 20661
66 11786 13317 37 18526 20757
123 11814 59 90 18691
42 58 61 16K* 18782
45 92 99 30 88
46 11973 13441 16294 18873
9555 9413522 16519 81
- 97 36 75 19151
55
74
20203
37
57
85
I3,‘A45,,'~2 88
46 48 8 20521
48 15200 41 35
64 77 70 62
18021 26
57 Z S
61 18100 20721
79 186 2 68
92 19 73
96 40 30918
«12 18729 28
71 93
76 21000
OVERZICHT.
Te Genua- hebben de mogendheden de werk-
taamheden, die zij zich voorstelden ten einde
t* brengen en die tot doel hadden de recon-
jtructie en pacificatie der wereld, althans van
Europa, ■S-- d.-rbij te brengen, niet kunnen vol
looien. De cv beid zal echter worden voortge-
iet en wel in den vorm van een bijeenkomst van
deskundigen in Den Haag, welke in Juni zal
plaats hebben. Wirth heeft er eergisteren in zijn
rjjksdagrede eveneens over gesproken en in ver
band met de Haagsche conferentie erop gewe
ien, dat Duitschland, wanneer dit gewenscht
wordt maar ook alleen, wanneer 't gewenscht
wordt bereid is zijn rol van bemiddelaar ver
der in alle oprechtheid en eerlijkheid te spe
len. Allen, aldus liet hij zich uit, die zulks wil
den, konden reeds te Genua zien, dat het den
Diritschers ernst was om zelf met de naties van
Europa tot overeenstemming te komen en ook
Bonder baatzucht van dienst te zijn ten aanzien
rui een overeenstemming tusschen andere na
ties.
Ook is door dr. Wirth gerept van een an
dere kwestie, die te Genua ter sprake is ge
bracht: het denkbeeld n.1. van den godsvrede,
dit Wirth even verheven noemde als de idee
nn de conferentie te Genua zelf. Maar, al vond
de rijkskanselier het denkbeeld als zoodanig
idiitterend, hij onthield zich, dit denkbeeld van
Mn „treuga dei” in principe bewonderend, ech
ter geenszins van kritiek. Een godsvrede in den
tb, zooals die werd voorgesteld, voorloopig in
theoretischen vorm, zou voor 't Duitsche volk.
Bear Wirth van meening is, een zeer pijnlijke
Buk zijn geweest. Wirth bedoelde dit: Kon
■en geheet Europa, aan alle volkeren van Euro-
Ba, den vrede geven, terwijl terzelfder tijd het
MBache volk werd blootgesteld aan een poli-
ffel ra sancties In zijn rede werkte hij de
herwaren tegep deft vorm van den godsvrede
M. in de volgende passage uit
Het denkbeeld is zoetjesaan op den ach
tergrond geraakt. Wij kunnen ’t betreuren,
maar de wereld is er nog niet rijp voor
om de gedachte in zijn zuiverheid en groot-
heid te begrijpen, dat de economische re
constructie,, dat het te boven komen van de
groote crisis met geweld niet mogelijk is.
Er is een „treuga dei” in kleiner vorm ten
slotte tot stand gekomen, die de Oostelijke
grenzen der nieuw-ontstane staten voorloo
pig enkele maanden lang in een „Behar-
rungs-zustand” verklaart. Het is weinig,
wat hierbij tot stand is gebracht, maar des
ondanks is het een kleine stap vooruit op
den weg naar de pacificatie van Europa.
Wij willen dit denkbeeld gaarne dienen en
willen onzerzijds ook helpen waar het mo
gelijk is om tenslotte het non-agressie-pact
een vaster vorm te doen aannemen
■.Maar Wirth is van oordeel, dat, wanneer dit
«1 verwerkelijkt worden, van de „termijnen-
politiek" met betrekking tot de kwestie der
Duitsche schadeloosstelling die zoo nauw
verband houdt met het vraagstuk der sancties
moet worden afgezien, omdat, wanneer in
een dergelijke politiek wordt volhard, telkens
het Damocles-zwaard boven "t Duitsche volk
hangt. Politiek op termijnen en daarachter de
Üreigementen met brutaal geweld, acht Wirth
le dood voor elke treuga dei" in Europa. In
5514
70 43
89 56
- 5661
41 3104 78
51 20 ge
1058 58 57Q9
6U 81 13 7909(0602 96
83ft257 43 37 72 127)8
1116 80 48 72 10711 32
69 84 5814 9 34 41
g33^ 16 8000 41 70
vm 9?
35 94
47 3426 6004
81 3503 -
95
3637
47
72
88
42 10
3806 6316
52
6474
cc;
12
79
«I
96 8801
6630
6751
55
78
98
worden hernieuwd met een meer blyvend suc
ces. Beatrice was jong en veranderlijk; er is
niets, waar men zoo zeker op kan rekenen als
op de wispelturigheid van een jong meisje.
Wispelturigheid geeft in elk geval verandering,
maar wie is zeker, dat de trouw die tien jaar
heeft geduurd niet zal veranderen? San Mi
niato wist deze dingen, want hij was verstandig
en beschikte over alle ervaringen van een man
van de wereld.
Hü zei daarom eenvoudig aan de Marchesa,
dat hij Beatrice’s tegenwoordige stemming be
greep en dat hy er niet meer gewicht aan
hechtte dan ze verdiende. Zij praatten nog ge-
ruimen tyd door en vermeden beiden elke toe
speling op de gewichtige aangelegenheid, welke
weldra geregeld zou moeten worden in verband
met het huwelijkscontract. Maai- beiden
schouwden het als volkomen uitgemaUkt,
het huwelyk voltrokken zou worden.
Beatrice kwam terug en ging zwygend i
tafel zitten.
„Ben je een beetje gaan wandelen, myn en
gel?” vroeg haar moeder.
„Ja mama, ik heb wat gewandeld.”
„Gy ?ijt dus niet vermoeid na ons uitstapje,
donna Beatrice?” vroeg San Miniato.
„In 't geheel niet,” antwoordde het jonge
meisje, terwyl zy een boek nam en begon te le-
zen’ .1
„Beatrice I” riep haar moeder verbaasd uit.
„Myn kind, wat lees je? Maupassant! Vergeet
je jezelf geheel?”
„Ik doe myn best ervoor mama. En nu ik toch
moet trouwenzie ik niet in waarom ik het
niet zou doen.”
Zy sprak zonder het boek neer te leggen,
maar San Miniato deed, of hü geen aandacht
aan het voorval schonk en rolde zwügend een
sigarette tusschen zyn vingers, om ze zacht te
maken, vóór hü begon te rooken. De Marchesa
gaf Beatrice allerlei veelzeggende teekenen,
welke echter geen uitwerking hadden.
„Ik geloof, dat het een heel interessant boek
is”, zeide het jonge meisje, „ik dacht niet, dat
hü zoo goed schreef. Dat is eqn heel verschil
met Telemachus.en in elk geval amusan
ter.*^
De Marchesa deed wat zü in jaren niet ge
daan had: zü maakte gebruik van haar ouder-
lüke macht. Heel traag zette zü haar voet op
den grond, legde haar waaier, zakdoek en siga
rettendoos büeen en richtte zich geheel op. Zü
ging de tafel rond, nam het verboden boek uit
de handen van Beatrice, sloot het en legde het
weer op zün plaats. Beatrice maakte geen te
genwerping, maar trok haar wenkbrauwen op
en vouwde haar handen in haar schoot.
„Natuurlük, indien u er op staat heb ik niets
te zeggen,
nu u mü niet laat lezen.”
De Marchesa ging terug jiaar haarruststoel',
legde zorgvuldig al haar eigendommen weer
neer vóórdat -zü begon te spreken.
„Ik g«loof, dat je een beetje ontstemd bent,
lieve Beatrice, of misschien heb je honger, mün
kind. Dat heb ik zoo vaak. San Miniato, hoe
laat is het?”
„Kwart voor twaalf,” antwoordde de graaf.
„Natuurlük gebruikt ge het ontbüt met ons,
niet waar, beste vriend We zullen niet langer
wachten.”
San Miniato stond op en drukte op den knop.
„U bent wéér even gastvry’ als goed,” zeide
Prijzen van I 90
2573 5088 7522 9845
7768 9904 12402
8073
81«lo<94
«eios?
Later aflosbaar.
144 11565 13543 16114 19037
46 57 57 28 67
62 95 54 87
9210 7313618 60 98
44 66 19146
50 97 47
93 16222 56
13720 49 96
33 - 60 99
65 65 19241
70 93 46
13869 16332 87
7<bl6511 99
i924 31 19313
79 77 39
98 69
16641 78
84 81
10726 19447
64 W
90 16861 19512
65 30
16924 49
67 71
8519636
9147
67
79
81
94
731:
96
:C23
11717
11816
V
61
11927
37
65
61 131
74 I40Ö?;
76 12
12002 22
8 43
6314126
1 66 22
I 96 14309
"2I23 11 1<
25
30
3P --
76 65 78 17003
9953 84 90 27
12274 14419 17121
12340 26 47
34 47 4? 91 94
67 71 55 92 19706
78 96 61 11253 15
80 97 93 63 19808
-12H56 14528 (i0 t»
'510 32 173» 82
41 44 17413 19928
57 63 .19 78
.3 14638 4620000
99 14734 17506 II
X» 43 34 77
93 53 5020125
96 98 60 27
■’3 14827 83
48 72 10711 32 98 17602
5814 9-' 34 41 14930 26
16 8000 41 70 38 29
5900 8136 56 87 86 59
16 56 |0832 12866 99 17755
85 8213 58 12.04 15000 78
0304 75 93 6 15037 17800
15 79 97
53 85 10906
8326 10
63 94 13006 153ÖÓ
9311024 9 H
8404 44 61 25
45-
49
83
96
98 13235
-11152
9911207
6504 8637 34
- 94 64
8744 79
84 11319
2301 35
50 73
BO
8914
21 II
6KW 9062
56 9132 11537
Dus dat was het wat hem ver van haar gehop-
fai had, dat schepsel in haar ellende. Het jon-
f» meisje begreep het initiatief ep ze haatte
kt denkbeeld, dat iemand, man of vrouw, de
••dachten van haar geliefde in beslag zou kun-
nemen 't was eigenlijk een onvergeeflijke
kieedigingl Met een diepen zucht en op el
kaar geklemde lippen wierp zij den brief in een
We met geparfumeerde prulletjes en bekeek
nch en in den spiegel alsof zij verwachtte,
8aar een andere Nel te zien, ontdaan van alle
<kaze droomen en illusies. Zij zette haar hoed
•ans anders op, totdat zij werkelijk leek op dat
I Hrstandige persoontje, dat de plaats wilde
I laan innemen van dat dwaze eigenzinnige schep
tel, dat zij al die maanden geweest was.
Laat hij maar gelukkig zün in het bezit van
Genezende bron, zijn arme zwervelfngen
zijn steenen butje.
B venei viteP riep ze tot haar kame-
IJ^^ui Mademoiselle. Mademoiselle sa
tskloon een 0| andtMgh
L ABONNEMENTSPRIJSper kwartaal ƒ2.25, p
k per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar
p Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsb
p Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan
i bü onze agenten en loopers, den boekhandel en de
Onze bureaux zün dagelijks geopend van 9—6
Radactie TeL Mfi.
7334
w 80
56 65 84
2615 92 95
5172 7472
5208 7503 55 46
76 10 24 67 54
92 94 26 -
2735 5311 54 9953
75 47 50 60 661;
77 83 65 6510009 11
722 88 54lfi
39 2804 20
48 91 64
84 2908 68
896
921 -
23 3008
25 66
32 88
hü haar gevonden had. ’t Is onnoodig te zeg
gen, dat de vriend uit Piemont een verzinsel^
was en. dat San Miniato in ’t geheel geen af-
spraak had. Hü had zün heele verhaal verzon
nen, daar hü vermoedde dat, gegeven de stem
ming waarin Beatrice verkeerde, door zün blü-
ven de verhouding alleen nog maar moeilüker
zou worden. En hierin had hü gelük, want Bea- I
trice had besloten, zoo onaangenaam mogelyk
te zün en zü bezat alle daarvoor vereischte
eigenschappeneen scherpe tong, een vlug ver
stand en groote tegenwoordigheid van geest.
San Miniato ging de trap af en drentelde de
oranjerie in, terwijl hü op zün horloge keek,
toen hü 't hotel verliet, 't Was heel warm, maar
verder van het huis blies de zeewind door de
boomen. Hü rookte de sigarette nog, die hy'
boven had opgestoken, ging op een bank in de
schaduw zitten, haalde een notitieboek uit zyn
zak en begon aanteekeningen te maken. Nu en
dan keek hy’ het pad op in de richting van het
hotel, dat door de struiken aan het gezicht
was onttrokken. Toen sloeg de klok twaalf eó
eenige minuten later .begonnen de kerkklokken
te luiden, gelük zü in Italië een half tlozün
keeren per dag doen.
Nog altüd zette San Miniato zün berekenin
gen voort. Na enkele minuten verscheen een
slanke jonge figuur op het pad... een jong
meisje met rose wangen en levendige, donkere
oogen, niemand anders dan Teresina, de kame
nier van de Marchesa. Zü had eenig naaiwerk
in de hand en keek zenuwachtig achterom en
naar rechts en links, terwül zü liep.
Maar er was op dat uur niemand in den tuin.
De gasten van het hotel waren allen aan het
ontbüt en de bedienden sliepen uf waren binnen
aan het werk. De portier zat aan het middag
maal en de zeelieden waren waarschünlük be
zig hun brood en kaas bü de booten te eten,
of gebruikten hun middagmaal thuis, indien
zü dichtbü woonden; het koeltje blies aange
naam door de boomen en deed de breede, gladde
bladeren rituelen en de kleine, groene oranje-
appeltjes wiegelen aan de takken.
Zoodra San Miniato Teresina in 't gezicht
kreeg, stak hü zijn nötitieboek in zün zak en
stond op; zün gelaat verried noch voldoening
noch verbazing, terwül hü langzaam het pad
op liep, tot hü vlak bü haar was. Toen stonden
beiden stil, en hü glimlachte, terwül hij zich
neerboog en haar in de oogen keek.
„Om ’s hemels naam, Signor Centol!” riep
het meisje, een stap terugdoende, terwül zü
bloosde en snel achterom keek. „Ik had het niet
moeten doen, waarom hebt u mü laten ko-
1 men?”
„Wat een idee, Teresina!” zei San Miniato
JK, luurcu u o» J glimlachend, „indien je me vraagt waarom. Ik
evenmin als ik iets te doen heb, wilde dat ie kwam, dit is de reden. Zeg nu
eens, Tertsinella, is ’t een goede reden, of
niet?”
„Daarop haalde San Miniato uit sün vestzak
een klein pakje, gewikkeld in wit vloeipapier,
en legde het in de hand van Teresina. Het was
zwaar en zü vermoedde dat het iets was van
goud.
„Wat is dat?” vroeg zü snel, „moet ik het
aan de Signorina geven?”
,„Aan de Signorina!” Weer lachte San Mi
niato zacht en tegde zün hand even op den arm
van het meisje. „Ja”, fluisterde hü, zich tot
haar neerbuigende, „aan Signorina Teresina,
„V ucuv a—-v o-—. die all€S zal hebben wat zy vraagt, indien zü
hy', „maar indien u my’ wilt verontschuldigen, maar een weinig van mü wil houden.”
- „Hemel Signor Conte!” riep Teresina, „was
het om dit te zeggen, dat u mü liet komen?”
„Dit en nog veel meer, Teresina bella; maak
het kleine pakje open, terwül ik je de rest
vertel. Wie heeft je zoo mooi gemaakt, carissi-
ma? De natuur wist wel, wat zü deed, toen zü
deze oogen en deze mooie wangen en deze
kleine handen en dit slanke middel maakte
per dio indien iemand, die ik ken, zóó mooi
was als Teresinella, dan zou geheel Napels
aan haar voeten liggen!”
4704
59
62
4831
61
74
91 71
96 154ZÏ i<
38
47
50 15537
53
97
13380 15602 18729
80 3 7*
4419 92 66 18997
22 13502 72
91 29IMÏS
- 40 79 31
