Depothouder
t)cwebnoim^
V
(01SCHE COURANT
_Vraagt_4
uiTVOic;q mj i uv a k vodrkomenm; schildcrwkrkfx.
DE JONG'S
1 KA1SMAAXSEIZ0E1.1
KIM MET PENSION
IfïrMAR SANDERs ez-n
Zuoz-Eregadine
WOUTERLOOD - LEIilEN 21.
VERKASS 'S
CARAMELS
KRISTAL 3JS
Kristal Ijsfabriek „GROENLAND", llmuiden.
I
UIT DEN OMTREK.
sr-
|f.|
Adverlentiën
N.V. VEREENlf O"? SCHILDERS BE DRIJVEN
W K. WITS ZÓNEN i]
fimiDElS - DECORATEURS - METALL1SEURS f
CRON'NG II j LEFUWARDEN
ÜTRBÖjftT.
AMSTERDAM
SLEUTELS
BDITENLANDSCHE WISSELS
en -BANKPAPIER
RSLUiS
BE1ERSCHE.
AdvBrtantiën >n Ahonnenintin
nor do Goidsclio Courant
nrdoo hier ungenomen door
J. NOOMEN,
mUANmrmON
JM/UMGQl
rfeodoa
„jjQeottim Vocation Jt&mds
VRAAGT EN BLIJFT VRAGEN
20 CERT
a*^;'wA::
Il m^OPASTA
tJtm *1*/lïXlEDEKICH
„DRACHENQUELLE"GEPROEFD?
RECLAI-TiD-
CACAO
S. J. VISSER'S
VISSER's Stremsel en Kleursel.
feuilleton.
De kinderen van den Koning.
AGENDA.
8 Juni. Lunchroom HoThmdla. Openbare ver-
Jndeung Dcmocr. Partij.
J 8 Juni uur. Bovenzaal Café SohnnVbord.
Vergadering Onderl. Brandverzekering Maat-
■chappij „Gouda"
f 8 Juni 8 uur. Gebouw tot Heil des Volk»,
peperstraat. Openbare vergadering Chr. So-
Jale partij.
j 10 Juni. Soc. Ons Genoegen. Openb. Verc.
ÉL D. A. P.
15 Jupi 8)J uur. Soc. Vrcdcbest. Ledenverga
dering.
Boskoop.
Veiling van 6 Juni.
Er waren ter veiling «ongevoerd ongevec
30.000 pioenrozen.
k «III - werden prijzen besteed als volgt
"•Tioenen in sootten, p. bos van 20-80 cl.,
(tozen in soorten, per bos van 15—§5 ct.r py-
sthi dtn per bos van 3—5 ct., lathyrus per
6 ct., papavers per bos van 3)4—5 ct.,
i pen bos 12 ct., anemonen per bos 10 ct.,
Campanula ptf bos van 5—10 ct.
Op 19 J^ni a.s. zal door het bestuur van
Aen Vereenigdkn Polder schouw wo:den gedre
ven, over de tfateringen, brug, enz.
Ouderkerk a.d. IJ» «el.
- Ds. J. II.
schappij tot Nut van 't Algemeen, zijn herbe
noemd tot leden van het bestuur de hpeien F.
A. Tepe bn J. B. v. Drietn. Tot commissaris
sen der Nutsbihliotheek werden gekozen da
hceren l. De Knel en J. B. van Driem.
Marktberichten.
Gouda, 8 Juni 1022.
Granen, kalm gestemd.
Tarwe 14-/ 15.
Roffgo 12-/ 12.75.
Gerst 13.50-/ 14.25.
Dito Chev. 15.50- 1 16.-.
Haver 14.75-/ 15.75.
Erwten 24-ƒ 38, olies per 100 K.G.
■lerv. kerk to Wou'e sworde heefi
fcer
Koster, p edikanl bij do Nod
Vou'o swojde heeft voor he;
iroep bij de Ned. Iierv. gemeente bedong
f Reeuw ijk.
Bij de j.l. gehouden verkiezing van het
Ibestuur van den polder Reeuwijk zijn tot voor
letter en poldermeester respectievelijk herkozen
Be heeren J. Michielen te Bodegraven en C.
Vermeulen alhier.
Tot gecommitteerde ingelande weiden her
kozen de hêer M. van I-eeuwen, I. Boeide, 1
Punnik en B. Vink, terwijl een herslemming zal
knoeten plaats hebben tusschen de he?.en W. de
jÊfong en S. Hijkoop. Deze herstemming zal ge
houden worden op 21 Juni aanstaande.
J8' Schoonhoven.
In de dezer dagen gehouden leden verga-
Sering van het Dep. Schoonhoven der Maat-
SPORT.
PAARf)I:NSPORT.
C oncours-hippique te Wagenin
Woensdag werd te Wagéningen door de 1
eenigmg tot Bevordering der Paordonfokl
in Gelderland, net gewone jaarlijkse!» conrj
gehouden, «lat ook ditmaal op een talrijk bea
kon bogen.
De uitslag is als volgt:
I. Pokpnank-n: A. dekhengsten N. ,S. T|lg-
paard, 2 deelnemers, eerqprijS" groot zilvJren
medaillo van den Prins, en eerste prijs, Colonel
van GF. Costei'mans, Eist; 2e pr-s Dodwus
vun A. J. Breuking, Jhummen. -- B. dekheng
sten N. S. luxe tuigpanrd, 2 deelnemersjj| le
prijs Gy Boy van Joh. Laniers, Elden; 2e Jjnjs
Evngore van Gcbr. Dnniëls^Wogeningen. -jflC.
dekhengsten N. S. trekpaar^' ingespannen
een twee- of victjWicligen ÖOgst-
wagen, 1# dc lnertter. le prijs Rr
rhuilHes, van Joh. Lomers, .Elden.
II. Fokpaarden. A. merrittn N. 1
2 deelnemers, le prijs Delia var
mans. Eist; 2e prijs ChisknM» van
Arnhem. B. merrien N> htxe tuigpnan^' 2
deelnemers, le prijs WniyJule Marjorie van,(W.
baron van Voorst tot Vbglltó, Elden; 2e prijs
Forel van Joh. Lnm« rsrflBHB?n^ C. meniën
N. S. trekpaard, 5 dedijjM&firs, le prijs Polka,
von J. Bus, Herveld; jfic jttjijs Cora van Luur,
van J. J. Giesscn, Liiur; ,3e 'prijs Filette de
Chamberlain, van Joh. Lamers, Ej^ien; bestuurs-
Femandn van A. Leenders, Doornen
burg en Emma van wed. G. Kets, Steenderen.
III. Eénsponnen, paarden van minstens 1.55
M. stokmaat, 5 <ieelnemers, le prijs en eereprijs
zilveren wls-elbekei, uitgeloofd door mevr. J.
van Nieveh, Hnttem, Xenia my Beauty, von W.
bsron van Voorst tot Voorst Jr., Fid n; 2e prijs
Wondal" bforjorfe van W. baron van Voorst tot
Voorst, idem; 3e prijs Copenor Fort Madelia
van A. A. ten Bosch, Almelo; bcsiuursprijzen
Anniq von H. F. van Hemert, Zutphen en Ox-
boroitgh Ruby van Joh. Lnmens.
'V. Rijpaarcbr, 10 deelnemers, le prijs en
eerep!rijs, Izilveren wisselbeker, uitgeloofd door
den Heer S. A. F. baron Creutz, As you ware
van p. J. E. Horstmaan, Wassenaar, die ook
het vprige jaar den beker won. 2e prijs Novdt
van tnevr. Alice .Stokvis, den Haag. 3e ruij
Afgaf, van luit. J. D. L. baron Sirtemn vqn Gro
vestitfis, Amersfoort; bestuursprijs Mis
van mevr. S. M. C. van Roede-van d>
Amersfoort.
V. Eenspannen, paarden bcned«n
stokmaat,6 deelnemers, ,jle prijs en ei
oofd door d|
van douaii
t, die ook in 1'
van
prijs Henriette van C.
Haag; bestuursprijzen
Marie van H. Wagen-
ren en gefokte jpanr-
eereprWfi, g'pote
Kr&ingld! Fairy
2pr'js Fannv,
zilveren,; wisselbeker,
R. Weisse, Newton
Drofy de Perez, V«
beker won; 2e prijs
Teurlings, Ro'tei
A. G. Dtierding Jr.,
Dolly van denzelfden
voort, JJrumnten.
Vf In Gelderland gcbi
den. 4 dèf-lnomers. le prij
zilveren fbednille vnn'H.
King vanJJoh. Lamers,
3e prijs Galinnn, beiden v#n denzelfden;14e ptijs
ChiskhneiSjvnn C. J. Lamefs, Arnhem.
VII Tweespannen, 4 deelnemers, le prijs en
eerep|{js, Zilveren wïsselbcker, uitgeloofd door
mevr.lj F. M. de GtMden-JnnSëh, Newton Viqtor
rvi«u LendeT, v.in douairièrq A. Drbry de
Parez; Voorst, die opk het vorige jaar de« beker
wbn; 2e prijs Capenor Fort Madelia
Slon Rose, van A. A, ten Bos, Almelo;
nriëtte en Dolly Von C. A. J. Deteru.
Den Hang; 4e prijs Annie «njTonnit vai
Van Hemert, Zutphen.
VIII. Eenspannen, poney's, J4 deeln.
prijs en ,'teereprijs, zilveren wisselbek
I döbr C. J. J. W. Gravin van 1
LimpurgM Little Tick van douoirièrt
2le prijs Reve d'Amour yan
van Voorst tot Voorst; 3e prijs Bertha van Joh.
Lamers; 4e prijs Holland Miranta, van F. Jan
sen, Lochem; bestuursprijs Manege, Arnhem.
IX. Kampioenschap voor eersten en tweeden
prijswinner van alle klassen. Kampioen werd
Newton Victor vön douairière prory de Perez,
aan wien de Holland Cup, uitgeloofd door den
hee°ir H. A. Vbn Nievelt, werd toegekend, reser
ve-kampioen Xcnin my Beauty von W. bpron
van Voorst.
X. Springconcours, 17 deelnemers, le prijs en
eereprijs, zilveren wisselbeker, uitgeloofd door
H. L. W. baron Creutz, Darling van luit. J.
Daniëls, Amersfoort; 2e prijs Bobbie van luit.
jhr. van der Goes, idem; 3e prijs Cnprilli van
luit. G. P.jde Kruijff, Amsterdam; 4e prijs John
nie Wnlkér, van luit. C. F. Pahud de Mortanges
Den Haag, 5e prijs Porlhon van luit. J. Port-
heine, Amersfoort.
Radja, kwam 3 Juni va» Rotterdam
SCHEEPSTIJDINGEN,
Aldabi, vun Rotterdam naar Buenos Ayres,
p.iss. 5 Juni Guessnnt.
Baweun, vertrok 2 Juni vani Batavia naar New
York.
Boeton, van New York naar Java, pass. 5
Juni do Azoren.
Bali, van Amsterdkm paar Java, kwam 3 Juni
te Sabang aan.
Bengkalis, van Amsterdam naar Java,
Juni Ouessunt.
Moemfoaitcin, kw<«m 2 Juni vpn Rotterdam te
\X| ilëisclibaui aah en vertrok 3 Juni naar Kaap-
Ar jsterdaxfi naar Java, pass. 3
Amsterdam naar Buenos
ran Oporto
aar Amsterdam, vertrok
nataj iti
it dj Ga
norland, v< n
trok 5 Ju li
van Jnv i
ian Port Snip.
lam, kwam Ï3
ork aan. 1 ||ial
rk, van Atpsjardam naar Japan, kwam
■•Haaifltf
|kérk,jran Jnjian naar Rotterdam, vei
van
i Juni van Rotterdam
Thel
A,
3 Juqi van Tene
bung, von Batavidj
vert
mtge-
Juni VAn Colombo
leren
[APririKes Julian^, van A
baton
□m (5 Juni te Genua
inoar New York, vpr-
Icrdaii naartjBatavia,
'Y oan.
Rotti, van Japon naar Rotterdam, vertrol
3 Juni van Gibraltar.
Sindoro, van Java naar RoHetdnm, yertrol
4 Juni van Port Said.
Sarpedon, van Amsterdam naar Batavia, dmJ
5 Juni Gibraltar.
Springfontein, kwam 4 Juni van Port Natal
East London aan en vertrok naar Algoaboai,
Sitocbondo', van New York naar Java, vort roM
5 Juni van Suez.
Sumatra, van Java naar Amsterdam, pasa 9
Juni Perjm. J' -
Tjileboet, kwam'5 Juni van Batavia te Manilla
Vondel, kwam 2 Jtini van Amsterdam; i«
Batavia aan.
Zeelandio, vap Buenos Ayres naar Amstelw
fnm, pass. 5 Juni Fernando Nororvha.
Batjnn, van Amsterdam naar Batavia, pas*
5 Juni Point dg Galle.
Carnn, van Arnsterdqpi naar West Indië, pa^
4 Juni Dungoness.
Crynssen, van Amsterdam naaf West Iredië
l>ass. 1 Juni Floret. T
Johan de Witt, van Batavia naar Amsterdam,
kwain 6 Jupi te^suez aan.
Kediri, van Rotterdam naar Java, pass. 6 Juni
Pantel laria. j
Klipfontein, kwnin 5 Juni van Port Nqtal 'tc
Dclngoabaai aan. I
Oranje, van Elatnvla naar An+sterdam, kiyam 3
Juni te Singapore non. i.
Rotterdam, van Rotterdam paar Nettffyljt
pass. Juni nam. Cape Race. i if C
We^terdiHr, van New York naar Rott
voer 6 Junf 's mradogs 12 uur op 357
Scilly. t
—4-
T«lp!oiisch
*^aar waarneming in
R ,|Juni I0j*^
,ndr- 763.d
nd: 752.9 j{
f tot den a;'
f:e t«A matige wini||
hcldar tot licht
behoudens kans
y esjend iets warmer.
srberU lil.
ru morgan
erlijn.
"cstmanoei
van. Vrjdflg 9"
Oostelijke rich*
|lf bewolkt droog
Voordl in ha?
.Getrouwd:
A. C. BARTELS
en
TRIEN VAN HEUVELN.
Gouda, 8 Juni 1922.
De Heer en Mevrouw A. C.
DARTELS VAN HEUVELN
betuigen hiermede o«rk na
mens wederzijdsche familie
hun hartelijken dank vöor do
vele blijken van belangstel
ling bij hun huwelijk onder
vonden. 2248 16
HEER vraagt
Brieven onder No. 2247 bu
reau Goudsche Gourant.
7
De Coöp. Stoomzuivelfa-
briek te Rinsumngeest (Fr.)
vraagt een DepAthouder voor
'den verkoop van roomboter
'(met Rijksmerk).
2228 10
«Waaoht uwa Stroo
en Panamahooden
MET STROBIN.
TerkrUclisar bl|
ANTON COOPS,
Droclat - Wljdalrnul SI.
2327 10
Vorkrijgba-ir bjj:
K. ESSEBOOM
Fa. Q. KROOK
J. C. STRENG
T. VAN VLAARDINGEN
Zeugostraal 70
.Kleiweg
Spoorstraat
Karnomolksloot 93
Damslordiep 13 Kinailsinvat 18
Tel. 1104.1603 Tol. 81».
Ben,. Weeril Wz. 5
Tel. $]ll
Leliegraoht 42
fel. 1810 C.
BUSGROBMTEAT
Merk
JVieuwunkuizen
e^-aEeiden
GEVCSTieO 1Ö7£
22.-9 80
AMSTERDAM DAMRAK 37-38
TELEFOON N-168 2II1 9200 5691X-992 3345 1563
EIGEN LIJNEN MET DE BEURS.
KURHAUS CASTELL. late Kanti Penslen K*
TMnaf r. tr«. 16.-. iMiyslealtscli Dieiet Therapie,
uitstekend voor liclie zenuwlijders, heerlijke
bullenplnnts.
HOTEL CONCORDIA, I'enslon 4- K. Tnnnl
z. ir». 12.—, unr v. l'ontreslna en St. Moritz.
Elf. lain. OILLV.
Inlielitingeu Kelsliurenu Lindeman.
Au-een
OCHTCNDVOER
Gemengd Graan
IS KIPPENHOUOiM VOOROtCLI
■DEVCNTERH
BEIERSCHE.
in CngflMid
liaialcn in Nederland (rooien indruk Ir maken
wedergave
muiiek. waarin ticl tioogale wordl be
I volgen, de nieuwate vindingen verkregen
kan worden. De „Vocalian" platen worden
veel verbeterd systeem gemaakt,
booUmg de werkeb|kbeid
nabi| koraL
Vraagt inlichtingen tn den kandel or
B.A.B KNOL.
bij Uwen leverancier Wouter-
lood's Groenten, Soepen, Tafel-
zuren, enz.
De beste Ikwaliteit en
- billijkste prijzen. -
PER DsSOS JS
offreert, af fabriek ACHT GULOEN
per 1000 K.G. 40 staven 25 K.G.
ykRNHEM
1\1\ET lPEAliT\NDfflüEtl|P
HEBT IT AL EENS
NATUUR-BRONWATER.
j RAADPlfEST U* DOITER oilnnl IAFEIWATE0 g! MEDICINAAL.
I Vilt FAMILIEGEIRUII it bil TAFELVATER iirkfijgkiar li HEEIE
UlEllKbniUliiicbig bij ilbii SOLIEDEH hindefiar
Sinds 30 jaren dczelfdt
puike kwaliteit
Busten van 1 Kilo 2.20
1 Pond 1.30
n m Pond
w m 1 Ons
0.?5
0.35
Gedeponeerd
'fabrieksmerk
De origineele Cacao in luxe bussen
Kaasstremsel, Kaas
kleursel en Boterkleursel.
Onze fabrikaten zijn VIJFTIENMAAL BE
KROOND, waarhij de Gouden Medaille der
Maatschappij van Landbouw
(HOOGSTE ONDERSCHEIDING).
De verschillende soorten Kaas en Boter, die
met onze hulpstoffen bereid zijn, behaalden op
"verschillende landbouwtentoonstellingen, zoo
wel in binnen- als buitenland, DUIZENDE BE
KRONINGEN.
Dapelijksche
controle.
tt,1?®20, A6T?emde fabrikaten (vanaf 1870) ZIJN
VEBKAmjGB7Up.,EDE
Vraagt dus steeds:
Verder allo Chemicaliën voor de Zuivelbereiding
tegen concurreorende prijzen.
Kaasolie, Kaasparaffine, KAASWAS, Rein
culturen voor Kaas- en Boterbereiding.
N.V. S. J. VISSER'»
Chemische Fabrieken van Kaasstremsel,
Kaaskleursel en Boterkleursel,
UITGEEST (N.H.)
Telegram-Adres: Stremsel fabriek Uitgeest.
Telefoon Interc. No. 3.
Postrekening: No. 63354 Kantoor Uitgeest.
chemische- en bacteriologische
No. 14948.
DONDERDAG 8 JUNI 1922.
Been muziek zonder vergunning.
Het concours dat op de beide Pinksterdagen
onder «le gemccntó Moordrecht is gehouden,'
i^eft heel wat muziekgezelschappen in Gouda
tebMU&t, die döor de stad moesten trekken om
het concours-terrein aan den Rotterdamsohen
nKk te bereiken, 's Morgens trokken deze
korpsen «lan ook onder vroolijke marschen
door onze straten en hadden daarbij heel veel
belangstelling.
De Goudsche Poli^ieverdidenAng bepaalt dat
voor het maken van muziek op den openbaren
weg verlof moet woiklen gevraagd, Voor dezen
muzikalen marsch dpor de stad was dat dan
öok gevraagd. Maan daarmede hield dat ver-
tóf op.
i naar het Engelsch van
F. MAH10N CRAWFORD.
Vertaald door
Mevrouw 1. P. WESSELINK—v. R0SSUM.
29)
de R.ij
Toen in den nai
monie; een kraiug koi
stoken, met fraai bei
gchalleboonen, voorop en vo^rt
m zwierigen tambder-maitro,
van den heer Henri ter Hall in
ten vroolyke mawtóhen wilde)
weid dat door <le politie verbodej
Over dit verbod 4vés de heer'Ier Hall zeer
.jrtitoord en hij djoet daarVan thans blijken
inipe Rijswijksche Courant, waarin hij schrijft:
j,'s Morgens waren I de korpsep met muziek
in 'optocht van het station door
en als vanzelf zei eep der jd
yksche Har
uniform ge-
klingende
mier leiding
ud&'s stra
oen hooron,
stad gegaan
leden by de
gen we zeker
an np beter
zyn bloed
de dirigent
r Henri ter
gekomen
rttrokken,
Goudsche
urlyk een
lijkbleek de
ide maakte
heele korps
tide de heer
it en zeide
t heele Rys-
prysuitdeeling: „Nu, heeren, k)
nog een mooie mkrsoh". Hmlldi
lijn plaatselijke herordening, 411
eigen politie gekend dan
vgn orts Rijswyksche korps]) de
Hall, niet in een zonderling p<
Toen de tambours roffelen*
dodcj plotseling voor het front
poljtieagent op en gelastte dat met het roffelen
moest worden opgehouden. i
'Nu yond de heer ter Hall dat niet erg
M maar geen geroffél eit 'daarom zette
hij een eind veixier een nummertje muziek op.
Doch nauwelijks was 1de kjank .eriin of
verscheen voor den troep die ijpttiurlij!
sliert menschen achter zich had
•gent tè fiets. Met zijn sabel op
de man een indruk alsof hij het
in de pan wou hakken,
j H\j kommandeerde halt
ter Hall meenemen naar het kli
'Doch deze moest juist die kant'
mede te zullen gaan. Toep ging h
wijlosche muziekkorps en heel dè toehoorders-
schaar mede met den plichtgetrbuwen ambte
naar. Daar aan het bureau had ^en voorloopig
verhoor plaats, dat een bizonder karakteristiek
karakter had en waarbij de agent den heer ter
Hall verweet, dat hij als lid der Tweede Kamer
de „wet" behoorde té kennen, waarop deze op
merkte dat hier sprake was van eene verorde
ning en dat hy van elk der 1600 gemeenten
m Nederland niet precies de plaatselijke be
palingen kende en ten slotte dat de agent wel
het roffelen had verboden, maar van „mu
ziek" geen woord had gerept!
In ieder geval had toch het jurylid wel zyne
plaatselijke gebruiken mogen kennen! Van
vreemdelingen kan dit niet worden verwacht.
In ieder geval staat de politie in Gouda in
welwillendheid een eind achter bij de Haagsche,
die den heer ter Hall kalm liet roffelen en mu
ziek maken en dan de Rijswijksche welke
laatste, (de Burgemeester was er niet) bij al
de drukte die zulke feestdagen haar op de
«houders laden, zeer welwillend terstond man-
tttjes beschikbaar stelde voor een marsch
door het dorp en naar Leeuwendaal."
Wy hebben ook by de politie eens geïnfor
meerd hoe dit geval zich heeft toegedragen.
En van die zijde vernemen wij, dat de politie
verordening verbiedt, dat zonder vergunning
muziek mag worden gemaakt, zulks voor de
goede orde en regel in de stad. Was in dit ge
val vergunning gevraagd, dan was die zeker
verleend.
De Rijswijksche Harmonie begon op den Rot-
terdamschen Dijk te roffelen en is toen door
een agent opmerkzaam gemaakt, dat dit niet
mocht; daarop is op het Voorstal de muziek
gaan spelen en ook toen is door de politie ge
waarschuwd, dat dit zonder vergunning niet
was toegestaan; niettegenstaande deze her
haalde waarschuwing zette de muziek op de
Haven opnieuw in. Daarop verzocht de agent
den dirigent mee te gaan naar het bureau, het
geen geschiedde. Daar werd den heer ter Hall
gezegd, dat een lid van de Tweede Kamer moet
weten, dat verordeningen moeten worden na
geleefd en ook hij zich daaraan heeft te hou
den. Proces-verbaal js niet opgemaakt; met
deze terechtwijzing was de zaak afgedaan.
Uit beide uiteenzettingen van dit geval blykt,
dat het hier is een storm in een glas water.
De heer ter Hall heeft het heel aardig geïllus
treerd, maar het beteekent eigenlijk niemendal.
De politie was formeel in haar rechtde heer
ter Hall niet. En aan welwillendheid ontbreekt
het bjj de politie in den regel niet.
Het wave juister geweest dat de organtsee-
rende vereeniging „Gou«la" te voren bij de po
litie voor de aan het concours deelnemende
vereeniging vergunning had gevraagd om dien
dag op den openbaren weg te mogen spelen,
dan was er niets gebeurd en hadden alle men-
Bchen zich mede verheugd in de vreugde van de
feestvierende korpsen. Dat dit niet geschied is,
is een fout van deze vereeniging, die had daar
voor behooren te zorgen. Want het is duidelyk
dat een te gast komend muziekkorps „spelen
wil en daarvoor nog niet eerst eens verlof
moet gaan vragen.
Wat nu gepasseerd is, moet een volgend
maal niet meer gebeuren. Laat de muziek
schallen tot vreugde van allen!
MARKTBERICHTEN^
Zwarte Rag was getroffen door dat denk
beeld en ging vlug naar de stad om zyn spaar
geld te boleggen m de drie nummers, daar hy
zyn eigen leeftyd als derde nummer had ge
nomen. Daar het .geluk met hem was, kwamen
de eerBte twee nummers er werkelyk uit en
won hy die week dertig francs, wat, zooals hy
terecht opmerkte, den prjjs vun de boot op
tachtig francs bracht, want als hy die niet
verkocht had, zou hy nooit de nummers ge
speeld hebben en niemand beweerde, «lat zy
meer dan tachtig francs waard was, neen, nog
niet eens zooveel. ,j
Op een morgeit vond San Miniato Ruggiero
op hem wachten, toen hij buiten tie deur
kwam. De zeeman werd met «len «lag mager
der-en zwygender, maar San Miniato scheen
gezetter te worden en meer praatziek.
„Als u soms vanavond naar krabben wilt
gaan zoeken, excellentie", zei de eerste, „het
is goed weer en zy zwemmen overal op de
rotsen."
„Wat doet men er eigenlyk mee?" vroeg
San Miniato. „Kan men ze eten?"
„Wel zeker, excellentie. Wy stoppen ze
een ketel melk en zy drinken 's n ach te al de
melk op en den volgenden dag kan men ze
koken." u
„Kunnen wy de dames meenemeh, Rug-
qioro?"
„In de zeiboofl excellentie, en dan als ge
wilt, kunt u en de Signoria met my én m{jn
broef mee in de kleine boot gaan en, ik zal
U roeien, terwyl Bastianello en uwe excellen
tie de krabben vangen."
„Heel goed. Maak dan een kleine bojjt voor
vanavond gereed, Ruggiero."
„Ik heb er zelf een, excellentie."
„Zooveel te beter. Als de dames niet willen
gaan, zullen jy eri ik alleen gaan."
„Ja, excellentie."
Het viel San Miniato op, dat Ruggierb vree-
seiyk bleek was.
HOOFDSTUK XI.
Weer waren de moeder en de dochter te
zamen in de koele schaduw van het terras.
Buiten was het zèar heet, want de morgen
koelte liet de bruin linnen gordynen nog niet
heen en weer bewegen, die de schittering dei-
zee moest keeren, en de myriaden van sprink
hanen fidelden hun eeuwige twee tonen, zon
der oponthoud of verandering van hoogte in
iederen tuin van Massa tot de punt van Skoe-
tari, welke laatste het groote voorgebergte
is, waar men kalksteen vandaan haalt om da/
wegen te maken en dat het amphitheater vap
Sorrento afsluit van het gezicht op Castella-
mare ten oosten. De lucht was droog, heet en
vol leven en geluiden, zooals gewoonlyk des
zomers in het verre zuiden.
„En wanneer denkt u my uit te huweiy-
ken?" vroeg Beatrice op ontevreden toon.
„Lief kind", antwoordde haar moeder, „je
spreekt, of ik je met geweld laat trouwen
niet een man, dien je verafschuwt."
„Dat is precies hetgeen u doet."
De Marchesa trok haar wenkbrauwen op,
bewoog lui haar waaier op en neer en glim
lachte.
„Moeten wy die oude beweegredenen daar
toe eiken morgen weer oprakelen, lieve?"
vroeg zy. „Het eindigt altyd op dezelfde ma
nier, en je zegt altyd dezelfde vreeselyke din
gen tegen my. Ik kan dit werkelyk niet veel
langer verdragen. Je weet zeker zeer goed
dat je je zelf gebonden hebt en dat je de vry-
heid hadt, San Miniato te vertellen dat je
niet van hem hield. Een meisje moest weten,
wat zy wilt^j voordat zy een man zegt, dat
zy hem lief heeft, juist zooals een man dat
ook behoorde vóór hy spreekt.
„San Miniato weet precies, wat hy wil",
verweet Beatrice vinnig. „Niemand kan hem
beschuldigen my niet gaarne te willen huwen,
my en myn geld."
„Wat praat je toch, myn engel! Natuurlyk
zou hy er niet aan denken je te huwen als je
geen geld zoudt hebben, of minder dan je nu
bezit. Dat is. duidelyk. Ik heb nooit het tegen
deel beweerd. Maar dat weerlegt nog steeds
het feit niet, dat hy je tot gek wordens toe
liefheeft, als je dat wenscht te weten."
„Tot gek wordens!" herhaalde Beatrice met
verachting.
„Waarom niet, lief kind?" Geloof je, .dat
een man niet beminnen kan, omdat hy arm
„Dat is de vraag niet, mama!" riep Bea
trice ongeduldig. „U weet wel, dat het daar
om niet gaat. Maar geen vrouw kan tweemaal
door dezelfde vertooning bedrogen worden en
weinigen zouden er één keer door bedrogen
zyn. U wete het zoo goed als ik, dat het alles
maar spel was den vorigen keer, dat hy tracht-
GOUDA, 8 Juni 1922.
KAAS. Aangevoerd 245 partijen. Handel
vlug. le kw. 3235, 2e kw. 2831, met
ftykamerk 30—40.
BOTER. Weinig aanvoer, handel vlug. Goe-
boter ƒ70—90, Weiboter ƒ80—95.
VEEMARKT. Vette varkens groote aanvoer,
handel vlug, 4648 ct. per half K.G. Magere
varkens redel. aanvoer, handel vlug, 50—52 ct.
per half K.G. Magere Biggen redel. aanvoer,
handel flauw, 33.50 per week. Vette scha
pen redel. aanvoer, handel flauw, ƒ24—88.
Lammeren groote aanvoer, handel flauw ƒ7—
14. Nuchtere kalveren redel. aanvoer, handel
redelyk, ƒ12—17.
EIEREN. Groote aanvoer, handel vlug, per
100 stuks ƒ7—8.50.
Groentenveiling.
NIEUWERKEKK a. d. IJSSEL, 7 Juni.
Coöperatieve Tuinbouwveiling Nieuwerkerk a.
d. IJsseiy en omstreken. Eng. komkommers
1.6014, dito dito 2e soort 8.709.40, kleine
halve komkommers 4.70-^7.60, komkommers
stek ƒ7—10, bloemkool ƒ24—85, dito 2e soort
/e-16, dito uitschot ƒ2.90—5, sla le /L60-
2.40, dito 2e soort 1, alles per 100; sla vellen
ƒ0.60, per kist; peen 11.30-18.80, dito 2e
•oort ƒ10.80, per 100 bos; postelein ƒ5.90—
12, peulen 64, beide per 100 K.G.
genieten. En gy zegt, dat ge my niet tot <lr.
huwelyk dringt! En ge tracht te gelooven, of
wilt my doen gelooven, dat alles voor mijn
bestwil is, en dat het zoo heeriyk en zoo ge-
mukkelyk is, als u my en myn jeugd en myn
leven en myn geluk opoffert voor het onkele
denkbeeld om een betere plaats in de ïnaat-
schappy te verkrygen, omdat myn arme va
der een zwavelfabrikant was en een titel kocht,
die hem slechts geschonken werd, omdat hy
een mlllioexj aan openbare liefdadige instel
lingen gaf en dat iedereen dat weet en
«lat de graaf van San Miniato van lui af
stamt, die groote en machtige heeren waren
gedurende ongeveer zes of zevenhonderd jaar.
Dat is uw gezichtspunt en u weet het. Maar
ah ik zeg, dat myn vader hard gewerkt heeft
on lat te verkregen wat hy kreeg en het
verdiend heeft en een eeriyk man geweest is,
en dat deze groote heer van San Miniato een
arme speler is, die vandaag niet weet, waar
hy zyn zakgeld voor morgen vandaan zal ha
len en door een slimnien zet het fortuin ver
krygen wil, dat myn vader door hard werken
verzameld heeft, dan zult ge «lat niet willen
hooren. Dan zult ge uw handen ten hemel hef
fen en roepen „BeatriceX' Dan zult u my ver
tellen, dat hy my bemint tot gek wordens toe
en dan wilt u zelfs trachten my. te doen ge
looven, dat ik van hein houd. Het is alles el
lendig bedrog, mama, gemeen, laag bedrog!
Laten wy er mee ophouden. Ik heb gezegd,
dat ik met hem trouwen zal, daar ik hem dat
waarschynlyk beloofd heb. Maar tracht my
niet te doen gelooven, dat ik hem uit eigen
vtyen wil huw, of dot hy myn huwt uit be-
langelooze, reine, mooie, oprechte liefde!"
Toen Beatrice deze byzonder sterke gevoe
lens geuit had, was zy een wyie stil. Wat de
Marchesa betreft, die was óf te verstandig
bi te lui, haar dochter nu te beantwoorden en
zy bewoog langzaam haar waaier heen en
weer en lag zeer stil in haar langen stoel, de
oogen half gesloten, terwyl zy haar linker-
liaml slap liet neerhangen.
Intusschen was Beatrice, inplaats van meer
verzoend te worden met den toestand, waarin
zy had toegestemd, eiken «lag ongeduldiger
geworden, sinds zjj er zich rekenschap van
gaf, wat een huwelyk met San Miniato voor
haar zou beteekenen gedurende haar verdere
leven.
Zy was geheel van meening omtrent hem
veranderd en by karakters als de hare zyn
die plotselinge veranderingen dikwyig onher-
roepelyk. Zy kon nu niet begrypen, hoe zy
hem ooit aardig of genoegen in zyn gezel
schap had kunnen vinden en als zy dacht aan
de weinige woorden, die zy gezegd had en
die haar lot hadden beslist, kon zy zich niet
voorstellen, welke geestestoestand haar tot
die dwaasheid verleid had en zy was boos op
zichzelf, zooals zy nu boos was op de geheele
wereld op'den koop toe.
Zy zag ook, en voor den eersten keer, hoe
eenzaam zy in de wereld was en een diep,
brantfend verlangen naar werkelyke liefde en
medegevoel maakte zich van haar meester.
Zy had natuurlyk vriendinnen, zooals alle
meisjes van haar leeftyd. Maar er was er
geen te Sorrento, en zy had ook niemand on
der «ie vele kennissen, die zy ge maakt had,
ontmoet, tot wie zy zich gaarne ha«l willen
wenden. Zelfs de eigen vertrouw«le vriendin
nen harer kintlsheid, die ver weg op Sicilië
waren of ergens urulers rondreisden, zouden
haar nu niet genoeg geweest zyn. Zy zouden
haar niet hebben begrepen, de antwoorden op
haar vragen zouden waardeloos en dwaas ge
weest zyn en zyn zouden haar gekweld heb
ben met haar eigen vraagstukken, die zy on-
belangryk, niet van pas en vervelend zou ge
vonden hebben. Zy wist zelf niet, dat haar
bait verlangde naar de vriendschap van een
sterk, braaf man.
Het was vreemd voor haar nu plotseling te
ontdekken hoe groot de kloof was, die haar
van haar moeder scheidde, met wie zy zoo
gelukkig in haar kindsheid en prille jeugd
geleefd ha«l, met wie zy overeenstemde of
liever, die met haar meestal overeengestemd
had zonder eenig twistgesprek. Het was
wreed nu te zien, dat zy zoo weinig hart had,
zoo weinig begrip had en bovendien al zoo
vastbesloten was en zulk een kracht in haar
beweegredenen ten toon spreidde. Zeer intlo-
lente vrouwen bedriegen dikwyls met betrek
king tot den wil, dien zy tot heur besohikking
hebben, maar Beatrice kon niet gelooven dat
haar moeder haar zoo beïnvloed hatl, als zy
gedaan had. Zy had er over nagedacht, «lat
het toch de Marchesa had moeten zyn, die
haar dochters zyde had moeten kiezen, zoo
dra zy gemerkt had, dat deze zich vergist hurl
omtrent haar gevoelens. Zy had niet de party
van San Miniato behoeven te kiezen op dien
noodlottigen avond in Tragara, toen het hu
welyk voorgoed vastgesteld was, tot zy ten-
mihste een woord hierover met Beatrice zelf
gewisseld had.
De toekomst leek donker genoeg op dien
warmen zomermorgen. Het meisje zou voor
haar leven verbonden worden aan een man,
die zy verachtte en haatte, aan een man, die
zelfs niet om haar gaf, zooals zy nu zeker
wist, en waarvan de weinige voorvallen, die
zy vernomen had, haar nu eerder afstootten,
plaats van haar aan te trekken. Zy stelde
r spet was oen -r W hoe hy tegen die aiulere vrouwen
woorden te vinden, evenals hy trachtte
liefde te doen blyken, en toen hy de woorden
niet kon vinden, vond hy 't krachtiger myn
hand te vatteri en die te kussen. Ik kan zeg
gen, dat hy misschien dacht, dat ik hem ge
loofde natuurlyk dacht hy dat. Maar niet
lang o neen, rukt lang. Werkelyke liefde
heeft minder woorcleh noodig, maar vindt be
tere en de klank Jvan is zuiverder en men
denkt er langêr aan."
.Beatrice", riep de Marchesa uit, „wat weet
je van zulke dingen! Je praat, alsof een man
tot je heeft durven spreken..."
Praat ik zoo?" vroeg het meisje met een
plotselinge koelheid, en een vreemde blik
sloop in haar oogen, dien haar moeder met
ja, zeker. En toch weet is, dat zulks onmo-
geïyk is. Bovendien is dit heele gesprek nut
teloos en het vermoeit my, ofsch«>on het jou
belang schynt in te boezemen. Natuurlyk zal
je met Miniato trouwen. Als die bespottelyke
bui van je voorby is, zal je zien welk een
goed echtgenoot je( gekregen hebt en je zult
zeer gelukkig zyn."
„Gelukkig! Met dien man!" Bertnces lip
krulde zich verachtelijk.
T)at zal je", antwoordde haar moeder, haar
verdek geèn aandacht schenkend ..Het, ge A
zoover dit het huwelijk betreft, hangt in drae
wereld van twee dingen af: geld en (Md*
wil. Jelui hebt alle twee en je «alt gelukkig
licB nog nooit zoo iete verachtelijk. r,
hoord!"-riep het jonge meisje. „Geld en geede
will Efl wat wordt er dan van het hart?
De Marchesa glimlachte en waaide zich
^jOTgTmeisjes zonder ervaring tannM zich
deze dingen niet begropen", zeide zij. „Wacht
tot je ouder bqpt"
„En verlies je schoonheid en de macht tot
gesproken had, ongeveer zooals tegen haar,
misschien wat welsprekender, daar hy niet
aan heur geld maar meer aan die vrouwen
zelf gedacht had, maar toch altyd op dien
melotlramatischen toon met het bestudeerde
gebaar en de rhythmische intonatie. Zy wist
niet, of zy medelyden moest hebben, met die
twee, die hy beweertle liefgeha«l te hebben,
maar zy was bereid ze te beklagen, al kende
zy heur namen niet. De eene was «lood en de
andere was tenminste wys genoeg geweest
hem bytyds te vergeten.
Toen dacht zy wat er gebeuren moest na
haar huwelyk, als hy haar geld zou hebben
en haar weg kon halen uit de omgeving, waar
in zy altyd geleefd had. Dan zou hy natuur
lyk vrouwen by twintigtallen ontmoeten, met
wie hö langen tyd in innige gevoelsgemeen-
schap geweest was en nog was, veel inniger
dan hy met haar was gedurende de paar we
ken hunner kennismaking. Zonder twyfel z«>u
hy den tyd, dien hy met dobbelen versleet, in
het gezelschap dier vrouwen doorbrengen.
Zonder twyfel zou hy veel ge«lachten, herin
neringen en gebeurtenissen met haar deelen.
Zonder twyfel zouden de menschen dan wat
glimlachen en de jonge gravin beklagen. En
Beatrice kon beklag of medelyden of zelfs de
gedachte daaraan niet uitstaan. Zy wilde lie
ver met andefen medelyden hebben.
Kwade gedachten doorkruisten haar jonge
brein en zy zeide by zichzelf, dat zy misschien
op deze wereld gewroken zou worden voor het
geen zy leed, voor de smart, die reeds in haar
jonge leven gekomen was en de ellendige ja
ren, die haar in de toekomst wachtten door
haar moeders vreeselyke logica, die haar tot
di thuwelyk gedwongen had, en bovenal ge
wroken voor het handig in elkaar gezette too-
neel van San Miniato, waardoor de stroom
van haar bestaan van loop veranderd was. Zy
voelde tenminste, «lat er nu In haar hart ah
lesbehulve vrieruleiyke gevoelens woonden en
zy verlangde niets zoo zeer, al» iemand let*
t«> lateft lijtion van hetgeen >y gev«»el«ie. Het
was beslist slecht van haar, wat zy dan ook
toegaf. Het was slecht en vorkeord en wreed,
maar het was niet harteloos. Een vrouw zon
der hart zou niet genoeg gevoeld heblien om
wrok hierover te kunnen voelen en zou boven
dien best tevreden met «le omstandighe«len ge
weest zynr
I)e uiblrukking van hardheid werd grooter
op het gelaat van het jonge meisje, terwyl
zy «laar zat en in stilte overdacht hetgeen ko
men zou en zy haar moeders vrce«Uame hou
ding bemerkte. Het was werkelyk verbazend
te zien hoeveel de Marchesa venlragen kon,
eer zy werkelyk tot «laden of huiulelingen
overging. Haar gestel moest werkelyk ster
ker zyn dan men «lacht. Zy moest toch meer
«lan eenu gedurende de afgeloopen dagen in
grooten angst gezeten hebben dat haar plan
nen niet zouden slagen. Toch was zy ultëriyk
kalm en traag als altyd.
„Liefste kind", zeide zy ten laatste, „ik
kun natuurlyk, zooals ik reeds meer gezegd
heb, niet met je over dit punt redetwisten.
Niemand zou dat kunnen in je tegenwoordi-
gen geestestoestand. Maar er is één ding, «lat
ik je zeggen moet en waarvan ik zeker weet
::at je het gemakkeiyk begrypen zult"
Beatrice zeide niets, maar wendde haar
hoofd langzaam naar haar moeder met een
ïagenden blik.
„Ik wil je alleen maar zeggen, myn engel,
dat wat je ook van 'San Miniato moogt den
ken en hoevee! je hem wilt laten weten wat
j» denkt, je hem toch wat beleefder kunt be
handelen dan je de laatste dagen gedaan
hebt1'
„Is dat' alles?" vroeg Beatrice met een kou
den lach. „Wat gebruikt u mooie zinswendin
gen, moeder, als u my de les wilt lezen. Dus
wilt u dat ik beleefd zal zyn? Heel goed, ik
zal het probeeren."
„Dank je, myn liefste", antwoordde haar
moeder, met een zucht en oen zachten glim
lach. „Het zal het leven veel gemakkelyker
maken."
Weer was er een lange stilte en Beatrice
zat roerloos in haar stoel en zat by zichzelf
t« beraadslagen of zy zou blyven tot San Mi
niato komen zou of dat zy naar haar kamer
zou gaan en een brief aan een boezemvrien
din zou schryven, die nutuuriyk nooit verzon
den zou w?*ien; of dat zy Teresina zou mee
nemen, om voor het tweede ontbyt nog een
zeebad te gaan nemen. Terwyl zy overlegde
kwam San Miniato. p.
Er was dien morgen iets in zyn verschij
ning, dat haar byzonder prikkelde. Hy ha«i
kbht'-el nieuwe kleeren aan van licht grijze
stof, «lie hem uitstekend zaten. Hy droeg
schoenen van ongelooid leer, die ook volkomen
nieuw schenen, en zy weerkaatsten het licht,
alsof zy met was gewreven waren. Zyn styve
boord was als porselein, de enkele pavel, die
hjj op zyn witte das droeg, was zoo volmaakt
mooi, dat die wel valsch konzyn. Zyn licht
haar en zyn knevel waren zorgvuldig gebor
steld en gekamd en zyn gelaat was wanhopig
glad.
Hij had het voorkomen van zelfbewuste ze
kerheid, van buitengewone correctheid en goe
den smaak, van trots op zichzelf en op zyn
welslagen, dat Beatrice byna niet met lank
moedigheid kon verdragen. Hy boog zich sier
lijk over de hand der Marchesa en maakte een
diepe buiging voor het jonge meisje en dacht
er zelfs niet aan, dat zy haar hand kon aan
bieden. Maar hierin vergiste hy zich, want
[zy reikte hem haar vingertoppen.
I „Goeden morgen", zeide zy vriendeiyk.
De Marchesa keek haar aan, want zy had
niet verwacht dat zy het eerst zou spreken
en zeker niet op zulk een vriendeiyken toon.
San Miniato informeerde hoe de twee dames
geslapen hadden.
„Bewonderenswaardig goed", zekie Beatrice.
„O, wat my betreft, beste vriend", zeide «le
Marchesa, „u weet wat een zenuwachtig schep
sel ik ben, ik slaap nooit."
„Je ziet er uit of je wonderwel gerust hebt",
merkte Beatrice op tegen San Misimto, „zoo
wat een halve eeuw, op zyn minst genomen!"
„Heusch?" vroeg de graaf, verrukt door
haar gedrag en geheel zonder achterdocht.
„Ja, je ziet er wel twintig jaar jonger uit"
J„Dus zoowat tien jaar oud?" veronderstel-
fde San Miniato met een glimlach.
„O neen, dat heb ik niet bedoeld. Ik wou
zeggen, dat ge er uitziet alsof ge twintig was."
„Dat vind ik heeriyk", antwoordde hy zon-d
der argwaan.
„Het kan misschien wel door de nieuwe
kleeren komen die je aan hebt", zei Beatrice
met een lieven glimlach. „Kleeren maken dat
iemand dikwyis er zoo anders uitziet."
San Minato liet niet biyken, dat hem dlr
hinder V, maar hy gaf niet dadeiyk antwoord
en wendde zich tot de Marchesa
„Allervriendeiykste Marchesa", zeide hy,
vondt myn laatste uitstapje erg prettig; oful
waart vriendeiyk genoeg om te zeggen, dat u
het erg prettig gevonden hebt. Zou h«»t u af
schrikken, als ik u nog eens voor dezen avond
vroeg... maar dezen keer niet zoo ver?"
„Het zou my vreeselyk afschrikken", ant
woordde de Marchesa. „Maar ik veronderstel
dat ge uw zin erop gezet hebt en dat ge die
twee vreeselyke mannen met hun draagstoel,
met twee gendarmes, zult meebrengen en dat
zy my zullen meenemen, of ik het een pretje
vind of niet. Bent u niet voornemens dat te
|doen?"
„Natuurlyk, liefste Marchesa", antwoordde
hy. „Donna Beatrice heeft my geleerd, dat er
geen ander middel is, om iets te volbrengen.
Er. een andere manier is er niet, die u even
weinig moeite veroorzaakt"
„Wat zal het uitstapje zyn en waarheen?"
oeg Beatrice en deed of zy een plotselinge
En gy, Donna Baatrice, wilt gtf nog mee-
gaan
„Ja, dat heb ik toch juist gezegd.
„Maar dat wa» minsten* een minuut gele-
ilen", antwoordde San Miniuto.
Zoo - du* ge denkt, dat ik zoo verander-
ïyk ben. Dan vergist ge u. Ik wil v»navond
meegaan zeekrabben vangen. I» dat duidelyk,
of moet gy myn moeder raadplegen, wat ik
«laurnie«lc bedoel/"
„Dat zal dit keer niet nóodig zyn ant-
wpordde de graaf zonder comge emotie. „Ik
geloof, dat wy elkander begrUpen."
„Dat geloof ik ook", zeide Beatrice met een
harden glimlach.
De Marchesa was niet zeer ingenomen met
«ie wending, die het gesprek nam. Maar indien
Beatrice ook al onaanginame dingen zeide,
dan sprak zy die met een prettige stem en
een vry beleefde uitdrukking op haar gelaat
uit, wat reeds van haar kant, achteraf be
schouwd, een zekere toenadering beteekende,
als men bedacht, hoe zy zich simls dien avond
te Tragara gedragen hud; zy had San Minia
to geen blik waardig gekeurd, hem met korte
woorden geantwoord en byna in t geheel niet
het woord tot hem gericht.
„Lieve kinderen", teide de oudere dame,
terwyl zy haar stem een klank gaf, dien aty
nog nooit aangenomen had, „ik hoop, dat ge
elkander zult en wilt begrypen."
„O, zeker, mama!" stemde Beatrice vrooiyk
toe, „als u ons helpt, zullen wy elkander merk
waardig goed begrypen, heusch, bewonderens
waardig goed!"
„Met oorspronkeiykheden van jou kant e«
met volharding van den mynen kunnen wy
veel volbrengen", zeide San Miniato erg zacht
zinnig.
Beatrice lachte weer.
„Vertaal oorspronkeiykheid als oorspronke
lijke zonde en volharding door de kunst van
volhardend toonoel te spelen!" verweet z(j.
„Waarotti?" vroeg San Miniato, zonder sljn
goed humeur te verliezen. Hy dacht dat de
vraag moeiiyk te beantwoorden wa*.
„Waarom niet?" vroeg Beatrice. „Ge zult
toch niet ontkennen, dat ik een wainigje oor-
spronkeiyke zonde in my heb, wel? Het zal
ons leven nogai afwisselend maken en gezel
lig, en als ik zeg, dat je met volharding too
nvel speelt, bedoel ik daarmee slecht», dat je
standvastigheid toont in je daden, zooal* je
zelf gezegd hebt"
„Ge pryst my zoo zelden, donna Beatrice,
dat ik dit compliment niet eerder begrepen
heb. Neem myn besten dank aan...,.."
„En veroorloof my myn meest rfewaardeer-
de gevoelens vit te drukken, zooaïs de Fran-
schen zeggen aan het einde van een brief",
zeide Beatrice, terwyl ze opstowK „En nadat
ik iedereen geprezen heb en dg&rvoor bedankt
ben en de oorspronkeiyke ymde van allan
rnomen heb, ga
^Goeden «iag, graaf."
vroeg Beatrice
Welang8tellmg er voor koesterde.
„Krabben vangen langs het strand, met
toortsen. Het is buitengewoon amusant, naar
men mi/ verteld beeft."
„Die afschuwelyke roode dingen, die ach
teruit loopen en zooveel pooten hebben!" De
Marchesa had er een tegenzin in.
„Zy 'zyn groen als ze loopen, mama", merk
te Beatrice op. „Het zal verrukkelyk zyn",
voegde ze er by en wendde zich tot San Mi
niato. „Gaan wy wandelen?"
„Wandelen?" riep de Marchesa uit en een
nieuwe schrik verrees voor haar verbeelding.
„Wy gaan in booten", zeide San Miniato.
„Eerst in een zeilboot en dan in een kleine om
de beestjes te vangen. Ik geloof, liefste Mar
chesa, dat Donna Beatrice wel met my in een
roeiboot mag gaan, altyd onder uw oogen en
vergezeld door uw kamenier?"
„Natuurlyk, myn beste San Miniato! Dacht
ge dat ik in je bootje zou stappen en naar
kruipdieren zoeken Of verwacht ge, dat Bea
trice afstand zou doen van het genoegen nat
te worden en door zeewier bedekt en geheel
ontoonbaar te worden?"
'myn eigen schouders
zwemmen voor het ontbyy
Mot een vluggen hoofdknik keerde zy zich
om en verliet hen, terwyi zy naar Teresina
ging Roeken, wier plicht het was, haar
het bad te vergezellen. De kamenier was bui
tengewoon vrooiyk, ofschoon haar de veran
dering in de houding van Beatrice niet ont
gaan was, van «len dag harer verloving af en
begreep dit zeer goed, zooals zy Bastianello
verteld had. Bovendien had zy oprecht mede
lijden met haar jonge meesteres en haatte zy
San Miniato met haar geheel hart; maar zQ
was zelf zoo gelukkig, dat zy het met geen
mogeiykheid kon verbergen.
„Je bent erg biy«le, dat ik zal gaan trou-
wen, Teresina!" zeide Beatrice, toen zy sa
men het huis verlieten, terwijl de meid een
groote tasch droeg, die het badge rei bevatte»
„Ik Signorina? Vraagt u my de werkelyke
waarheid? Ik weet niet of u biy of treurig
moet zyn. Ik bid u, Signorina, zeg my wat
moet ik zyn!"
,0 natuurlyk biyde", antwoordde Bea
trice met een bitter lachje. JEeu huwelyk
moest altyd iets zyn waarover men zich ver
heugt. Waarom zou je niet biy zyn, als ieder
ander?"
Zooals u, Signorina?" vroeg Teresina met
en blik op het gelaat vun het jonge meisje.
„Ja, zooals ik." En Beatrice lachte weer op
dezelfde wijze.
„Heel goed, Signorina. Ik zal even blty zyn
als u. Dat zal my zeer gemakkeiyk vallen."
liet was nu de beurt van Beatrice naar haar
te kyken en dat deed zy met a«diterdocht Het
as duidelyk, dat het meisje haar vermoedens
hau.
■„Even bly als u bent, Signorina en niet
blijder", zeide Teresina wat zachter, alsof zy
tot zichzelf sprak.
Beatrice antwoordde niets. Toen zy het eind
van het park door den tuin bereikten, zagen
zij Ruggiero en zyn broeder zooais gewoon
lyk, by de portierswoning styan. Beiden ston-
den op en Hepen vlug vooruit. Bastianello nam
de tasch uit Teresina'» handen en het meisje
en de twee zeelieden volgden Beatrice op een
kleinen afstond, toen zy langs den hellenden
tunnel afdaalden. Een paar minuten later wa»
het heeriyk, in het koele heldere water te lig
gen en naar de blauwe lucht er boven te lig
gen kyken en naar de vele geluiden te luis
teren, die daarheen kwamen uit de kleine ha
ken.
Voor den eersten keer sedert verscheiden»
«laven kreeg Beatrice eon gevoel van rust. Zy
hiekl van de zee en van alles wat er by be-
hoqrde, want zy was in 't gezicht er van ge
boren en had de zee gekend sedert zy een
kind was en zy kwam altyd wer tot haar te
rug, als tot een lement, dat haar begreep en
«lat zy begreep. Zy zwom goed en hield van
die zachte giydende beweging, die zy voelde
in de lichaamsoefening en zy vond het heer
iyk, op haar rug te liggen, met uitgespreide
armen, en even opgeheven gelaat, en dan de
l.chte koelte in te drinken en den zonncschyn
en de heeriyke, blauwe frischheid van lucht
en water.
Terwyl zy baadde, zaten Bastianello en Te
resina achter het badhuis, maar Ruggiero trok
zich eerbiedig op een afstand terug en hield
zich bezig met zyn kleine boot nog een laat
ste afwassching te geven, terwyl hy het wa
ter er weer uithaalde met een oude spon», die
hy telkens weer over een plek wTeef, alsof
hy niet voldaan was over den uitalag. Hy zou
het ongemanierd gevonden hebben, te dicht
by de plek te zyn waar Beatrice zwom. Maar
hy hield een oog op Teresina, die hy kom zien
praten met zyn broeder, en toen «Aj in het
ui is je ging, wist hy, dat Beatrice klaar wa»
met haar bad en hy had niet veel meer schoon
to maken aan de oude tobbe, die in de oogen
van een landrot er beslist keurig uitzag in
haar nieuw pakje van witte verf met een
vuurroodc streep.
Toen hy klaar was, slenterde hy de hou
ten brug op, die naar de badhuisje» voerde en
ging op de bovenste leuning zitten, terwijl hy
een voet om tte onderste haakte. Bastianello
die voor het oogenbljk gescheiden was van Te
resina, kwam naast hem staan.
„Een paar ringbouten zou de nieuwe verf
gespaard hebben, al» w\j krabben vangen,"
merkte hy peinzend op.