Depothouder t)cwebnoim^ V (01SCHE COURANT _Vraagt_4 uiTVOic;q mj i uv a k vodrkomenm; schildcrwkrkfx. DE JONG'S 1 KA1SMAAXSEIZ0E1.1 KIM MET PENSION IfïrMAR SANDERs ez-n Zuoz-Eregadine WOUTERLOOD - LEIilEN 21. VERKASS 'S CARAMELS KRISTAL 3JS Kristal Ijsfabriek „GROENLAND", llmuiden. I UIT DEN OMTREK. sr- |f.| Adverlentiën N.V. VEREENlf O"? SCHILDERS BE DRIJVEN W K. WITS ZÓNEN i] fimiDElS - DECORATEURS - METALL1SEURS f CRON'NG II j LEFUWARDEN ÜTRBÖjftT. AMSTERDAM SLEUTELS BDITENLANDSCHE WISSELS en -BANKPAPIER RSLUiS BE1ERSCHE. AdvBrtantiën >n Ahonnenintin nor do Goidsclio Courant nrdoo hier ungenomen door J. NOOMEN, mUANmrmON JM/UMGQl rfeodoa „jjQeottim Vocation Jt&mds VRAAGT EN BLIJFT VRAGEN 20 CERT a*^;'wA:: Il m^OPASTA tJtm *1*/lïXlEDEKICH „DRACHENQUELLE"GEPROEFD? RECLAI-TiD- CACAO S. J. VISSER'S VISSER's Stremsel en Kleursel. feuilleton. De kinderen van den Koning. AGENDA. 8 Juni. Lunchroom HoThmdla. Openbare ver- Jndeung Dcmocr. Partij. J 8 Juni uur. Bovenzaal Café SohnnVbord. Vergadering Onderl. Brandverzekering Maat- ■chappij „Gouda" f 8 Juni 8 uur. Gebouw tot Heil des Volk», peperstraat. Openbare vergadering Chr. So- Jale partij. j 10 Juni. Soc. Ons Genoegen. Openb. Verc. ÉL D. A. P. 15 Jupi 8)J uur. Soc. Vrcdcbest. Ledenverga dering. Boskoop. Veiling van 6 Juni. Er waren ter veiling «ongevoerd ongevec 30.000 pioenrozen. k «III - werden prijzen besteed als volgt "•Tioenen in sootten, p. bos van 20-80 cl., (tozen in soorten, per bos van 15—§5 ct.r py- sthi dtn per bos van 3—5 ct., lathyrus per 6 ct., papavers per bos van 3)4—5 ct., i pen bos 12 ct., anemonen per bos 10 ct., Campanula ptf bos van 5—10 ct. Op 19 J^ni a.s. zal door het bestuur van Aen Vereenigdkn Polder schouw wo:den gedre ven, over de tfateringen, brug, enz. Ouderkerk a.d. IJ» «el. - Ds. J. II. schappij tot Nut van 't Algemeen, zijn herbe noemd tot leden van het bestuur de hpeien F. A. Tepe bn J. B. v. Drietn. Tot commissaris sen der Nutsbihliotheek werden gekozen da hceren l. De Knel en J. B. van Driem. Marktberichten. Gouda, 8 Juni 1022. Granen, kalm gestemd. Tarwe 14-/ 15. Roffgo 12-/ 12.75. Gerst 13.50-/ 14.25. Dito Chev. 15.50- 1 16.-. Haver 14.75-/ 15.75. Erwten 24-ƒ 38, olies per 100 K.G. ■lerv. kerk to Wou'e sworde heefi fcer Koster, p edikanl bij do Nod Vou'o swojde heeft voor he; iroep bij de Ned. Iierv. gemeente bedong f Reeuw ijk. Bij de j.l. gehouden verkiezing van het Ibestuur van den polder Reeuwijk zijn tot voor letter en poldermeester respectievelijk herkozen Be heeren J. Michielen te Bodegraven en C. Vermeulen alhier. Tot gecommitteerde ingelande weiden her kozen de hêer M. van I-eeuwen, I. Boeide, 1 Punnik en B. Vink, terwijl een herslemming zal knoeten plaats hebben tusschen de he?.en W. de jÊfong en S. Hijkoop. Deze herstemming zal ge houden worden op 21 Juni aanstaande. J8' Schoonhoven. In de dezer dagen gehouden leden verga- Sering van het Dep. Schoonhoven der Maat- SPORT. PAARf)I:NSPORT. C oncours-hippique te Wagenin Woensdag werd te Wagéningen door de 1 eenigmg tot Bevordering der Paordonfokl in Gelderland, net gewone jaarlijkse!» conrj gehouden, «lat ook ditmaal op een talrijk bea kon bogen. De uitslag is als volgt: I. Pokpnank-n: A. dekhengsten N. ,S. T|lg- paard, 2 deelnemers, eerqprijS" groot zilvJren medaillo van den Prins, en eerste prijs, Colonel van GF. Costei'mans, Eist; 2e pr-s Dodwus vun A. J. Breuking, Jhummen. -- B. dekheng sten N. S. luxe tuigpanrd, 2 deelnemersjj| le prijs Gy Boy van Joh. Laniers, Elden; 2e Jjnjs Evngore van Gcbr. Dnniëls^Wogeningen. -jflC. dekhengsten N. S. trekpaar^' ingespannen een twee- of victjWicligen ÖOgst- wagen, 1# dc lnertter. le prijs Rr rhuilHes, van Joh. Lomers, .Elden. II. Fokpaarden. A. merrittn N. 1 2 deelnemers, le prijs Delia var mans. Eist; 2e prijs ChisknM» van Arnhem. B. merrien N> htxe tuigpnan^' 2 deelnemers, le prijs WniyJule Marjorie van,(W. baron van Voorst tot Vbglltó, Elden; 2e prijs Forel van Joh. Lnm« rsrflBHB?n^ C. meniën N. S. trekpaard, 5 dedijjM&firs, le prijs Polka, von J. Bus, Herveld; jfic jttjijs Cora van Luur, van J. J. Giesscn, Liiur; ,3e 'prijs Filette de Chamberlain, van Joh. Lamers, Ej^ien; bestuurs- Femandn van A. Leenders, Doornen burg en Emma van wed. G. Kets, Steenderen. III. Eénsponnen, paarden van minstens 1.55 M. stokmaat, 5 <ieelnemers, le prijs en eereprijs zilveren wls-elbekei, uitgeloofd door mevr. J. van Nieveh, Hnttem, Xenia my Beauty, von W. bsron van Voorst tot Voorst Jr., Fid n; 2e prijs Wondal" bforjorfe van W. baron van Voorst tot Voorst, idem; 3e prijs Copenor Fort Madelia van A. A. ten Bosch, Almelo; bcsiuursprijzen Anniq von H. F. van Hemert, Zutphen en Ox- boroitgh Ruby van Joh. Lnmens. 'V. Rijpaarcbr, 10 deelnemers, le prijs en eerep!rijs, Izilveren wisselbeker, uitgeloofd door den Heer S. A. F. baron Creutz, As you ware van p. J. E. Horstmaan, Wassenaar, die ook het vprige jaar den beker won. 2e prijs Novdt van tnevr. Alice .Stokvis, den Haag. 3e ruij Afgaf, van luit. J. D. L. baron Sirtemn vqn Gro vestitfis, Amersfoort; bestuursprijs Mis van mevr. S. M. C. van Roede-van d> Amersfoort. V. Eenspannen, paarden bcned«n stokmaat,6 deelnemers, ,jle prijs en ei oofd door d| van douaii t, die ook in 1' van prijs Henriette van C. Haag; bestuursprijzen Marie van H. Wagen- ren en gefokte jpanr- eereprWfi, g'pote Kr&ingld! Fairy 2pr'js Fannv, zilveren,; wisselbeker, R. Weisse, Newton Drofy de Perez, V« beker won; 2e prijs Teurlings, Ro'tei A. G. Dtierding Jr., Dolly van denzelfden voort, JJrumnten. Vf In Gelderland gcbi den. 4 dèf-lnomers. le prij zilveren fbednille vnn'H. King vanJJoh. Lamers, 3e prijs Galinnn, beiden v#n denzelfden;14e ptijs ChiskhneiSjvnn C. J. Lamefs, Arnhem. VII Tweespannen, 4 deelnemers, le prijs en eerep|{js, Zilveren wïsselbcker, uitgeloofd door mevr.lj F. M. de GtMden-JnnSëh, Newton Viqtor rvi«u LendeT, v.in douairièrq A. Drbry de Parez; Voorst, die opk het vorige jaar de« beker wbn; 2e prijs Capenor Fort Madelia Slon Rose, van A. A, ten Bos, Almelo; nriëtte en Dolly Von C. A. J. Deteru. Den Hang; 4e prijs Annie «njTonnit vai Van Hemert, Zutphen. VIII. Eenspannen, poney's, J4 deeln. prijs en ,'teereprijs, zilveren wisselbek I döbr C. J. J. W. Gravin van 1 LimpurgM Little Tick van douoirièrt 2le prijs Reve d'Amour yan van Voorst tot Voorst; 3e prijs Bertha van Joh. Lamers; 4e prijs Holland Miranta, van F. Jan sen, Lochem; bestuursprijs Manege, Arnhem. IX. Kampioenschap voor eersten en tweeden prijswinner van alle klassen. Kampioen werd Newton Victor vön douairière prory de Perez, aan wien de Holland Cup, uitgeloofd door den hee°ir H. A. Vbn Nievelt, werd toegekend, reser ve-kampioen Xcnin my Beauty von W. bpron van Voorst. X. Springconcours, 17 deelnemers, le prijs en eereprijs, zilveren wisselbeker, uitgeloofd door H. L. W. baron Creutz, Darling van luit. J. Daniëls, Amersfoort; 2e prijs Bobbie van luit. jhr. van der Goes, idem; 3e prijs Cnprilli van luit. G. P.jde Kruijff, Amsterdam; 4e prijs John nie Wnlkér, van luit. C. F. Pahud de Mortanges Den Haag, 5e prijs Porlhon van luit. J. Port- heine, Amersfoort. Radja, kwam 3 Juni va» Rotterdam SCHEEPSTIJDINGEN, Aldabi, vun Rotterdam naar Buenos Ayres, p.iss. 5 Juni Guessnnt. Baweun, vertrok 2 Juni vani Batavia naar New York. Boeton, van New York naar Java, pass. 5 Juni do Azoren. Bali, van Amsterdkm paar Java, kwam 3 Juni te Sabang aan. Bengkalis, van Amsterdam naar Java, Juni Ouessunt. Moemfoaitcin, kw<«m 2 Juni vpn Rotterdam te \X| ilëisclibaui aah en vertrok 3 Juni naar Kaap- Ar jsterdaxfi naar Java, pass. 3 Amsterdam naar Buenos ran Oporto aar Amsterdam, vertrok nataj iti it dj Ga norland, v< n trok 5 Ju li van Jnv i ian Port Snip. lam, kwam Ï3 ork aan. 1 ||ial rk, van Atpsjardam naar Japan, kwam ■•Haaifltf |kérk,jran Jnjian naar Rotterdam, vei van i Juni van Rotterdam Thel A, 3 Juqi van Tene bung, von Batavidj vert mtge- Juni VAn Colombo leren [APririKes Julian^, van A baton □m (5 Juni te Genua inoar New York, vpr- Icrdaii naartjBatavia, 'Y oan. Rotti, van Japon naar Rotterdam, vertrol 3 Juni van Gibraltar. Sindoro, van Java naar RoHetdnm, yertrol 4 Juni van Port Said. Sarpedon, van Amsterdam naar Batavia, dmJ 5 Juni Gibraltar. Springfontein, kwam 4 Juni van Port Natal East London aan en vertrok naar Algoaboai, Sitocbondo', van New York naar Java, vort roM 5 Juni van Suez. Sumatra, van Java naar Amsterdam, pasa 9 Juni Perjm. J' - Tjileboet, kwam'5 Juni van Batavia te Manilla Vondel, kwam 2 Jtini van Amsterdam; i« Batavia aan. Zeelandio, vap Buenos Ayres naar Amstelw fnm, pass. 5 Juni Fernando Nororvha. Batjnn, van Amsterdam naar Batavia, pas* 5 Juni Point dg Galle. Carnn, van Arnsterdqpi naar West Indië, pa^ 4 Juni Dungoness. Crynssen, van Amsterdam naaf West Iredië l>ass. 1 Juni Floret. T Johan de Witt, van Batavia naar Amsterdam, kwain 6 Jupi te^suez aan. Kediri, van Rotterdam naar Java, pass. 6 Juni Pantel laria. j Klipfontein, kwnin 5 Juni van Port Nqtal 'tc Dclngoabaai aan. I Oranje, van Elatnvla naar An+sterdam, kiyam 3 Juni te Singapore non. i. Rotterdam, van Rotterdam paar Nettffyljt pass. Juni nam. Cape Race. i if C We^terdiHr, van New York naar Rott voer 6 Junf 's mradogs 12 uur op 357 Scilly. t —4- T«lp!oiisch *^aar waarneming in R ,|Juni I0j*^ ,ndr- 763.d nd: 752.9 j{ f tot den a;' f:e t«A matige wini|| hcldar tot licht behoudens kans y esjend iets warmer. srberU lil. ru morgan erlijn. "cstmanoei van. Vrjdflg 9" Oostelijke rich* |lf bewolkt droog Voordl in ha? .Getrouwd: A. C. BARTELS en TRIEN VAN HEUVELN. Gouda, 8 Juni 1922. De Heer en Mevrouw A. C. DARTELS VAN HEUVELN betuigen hiermede o«rk na mens wederzijdsche familie hun hartelijken dank vöor do vele blijken van belangstel ling bij hun huwelijk onder vonden. 2248 16 HEER vraagt Brieven onder No. 2247 bu reau Goudsche Gourant. 7 De Coöp. Stoomzuivelfa- briek te Rinsumngeest (Fr.) vraagt een DepAthouder voor 'den verkoop van roomboter '(met Rijksmerk). 2228 10 «Waaoht uwa Stroo en Panamahooden MET STROBIN. TerkrUclisar bl| ANTON COOPS, Droclat - Wljdalrnul SI. 2327 10 Vorkrijgba-ir bjj: K. ESSEBOOM Fa. Q. KROOK J. C. STRENG T. VAN VLAARDINGEN Zeugostraal 70 .Kleiweg Spoorstraat Karnomolksloot 93 Damslordiep 13 Kinailsinvat 18 Tel. 1104.1603 Tol. 81». Ben,. Weeril Wz. 5 Tel. $]ll Leliegraoht 42 fel. 1810 C. BUSGROBMTEAT Merk JVieuwunkuizen e^-aEeiden GEVCSTieO 1Ö7£ 22.-9 80 AMSTERDAM DAMRAK 37-38 TELEFOON N-168 2II1 9200 5691X-992 3345 1563 EIGEN LIJNEN MET DE BEURS. KURHAUS CASTELL. late Kanti Penslen K* TMnaf r. tr«. 16.-. iMiyslealtscli Dieiet Therapie, uitstekend voor liclie zenuwlijders, heerlijke bullenplnnts. HOTEL CONCORDIA, I'enslon 4- K. Tnnnl z. ir». 12.—, unr v. l'ontreslna en St. Moritz. Elf. lain. OILLV. Inlielitingeu Kelsliurenu Lindeman. Au-een OCHTCNDVOER Gemengd Graan IS KIPPENHOUOiM VOOROtCLI ■DEVCNTERH BEIERSCHE. in CngflMid liaialcn in Nederland (rooien indruk Ir maken wedergave muiiek. waarin ticl tioogale wordl be I volgen, de nieuwate vindingen verkregen kan worden. De „Vocalian" platen worden veel verbeterd systeem gemaakt, booUmg de werkeb|kbeid nabi| koraL Vraagt inlichtingen tn den kandel or B.A.B KNOL. bij Uwen leverancier Wouter- lood's Groenten, Soepen, Tafel- zuren, enz. De beste Ikwaliteit en - billijkste prijzen. - PER DsSOS JS offreert, af fabriek ACHT GULOEN per 1000 K.G. 40 staven 25 K.G. ykRNHEM 1\1\ET lPEAliT\NDfflüEtl|P HEBT IT AL EENS NATUUR-BRONWATER. j RAADPlfEST U* DOITER oilnnl IAFEIWATE0 g! MEDICINAAL. I Vilt FAMILIEGEIRUII it bil TAFELVATER iirkfijgkiar li HEEIE UlEllKbniUliiicbig bij ilbii SOLIEDEH hindefiar Sinds 30 jaren dczelfdt puike kwaliteit Busten van 1 Kilo 2.20 1 Pond 1.30 n m Pond w m 1 Ons 0.?5 0.35 Gedeponeerd 'fabrieksmerk De origineele Cacao in luxe bussen Kaasstremsel, Kaas kleursel en Boterkleursel. Onze fabrikaten zijn VIJFTIENMAAL BE KROOND, waarhij de Gouden Medaille der Maatschappij van Landbouw (HOOGSTE ONDERSCHEIDING). De verschillende soorten Kaas en Boter, die met onze hulpstoffen bereid zijn, behaalden op "verschillende landbouwtentoonstellingen, zoo wel in binnen- als buitenland, DUIZENDE BE KRONINGEN. Dapelijksche controle. tt,1?®20, A6T?emde fabrikaten (vanaf 1870) ZIJN VEBKAmjGB7Up.,EDE Vraagt dus steeds: Verder allo Chemicaliën voor de Zuivelbereiding tegen concurreorende prijzen. Kaasolie, Kaasparaffine, KAASWAS, Rein culturen voor Kaas- en Boterbereiding. N.V. S. J. VISSER'» Chemische Fabrieken van Kaasstremsel, Kaaskleursel en Boterkleursel, UITGEEST (N.H.) Telegram-Adres: Stremsel fabriek Uitgeest. Telefoon Interc. No. 3. Postrekening: No. 63354 Kantoor Uitgeest. chemische- en bacteriologische No. 14948. DONDERDAG 8 JUNI 1922. Been muziek zonder vergunning. Het concours dat op de beide Pinksterdagen onder «le gemccntó Moordrecht is gehouden,' i^eft heel wat muziekgezelschappen in Gouda tebMU&t, die döor de stad moesten trekken om het concours-terrein aan den Rotterdamsohen nKk te bereiken, 's Morgens trokken deze korpsen «lan ook onder vroolijke marschen door onze straten en hadden daarbij heel veel belangstelling. De Goudsche Poli^ieverdidenAng bepaalt dat voor het maken van muziek op den openbaren weg verlof moet woiklen gevraagd, Voor dezen muzikalen marsch dpor de stad was dat dan öok gevraagd. Maan daarmede hield dat ver- tóf op. i naar het Engelsch van F. MAH10N CRAWFORD. Vertaald door Mevrouw 1. P. WESSELINK—v. R0SSUM. 29) de R.ij Toen in den nai monie; een kraiug koi stoken, met fraai bei gchalleboonen, voorop en vo^rt m zwierigen tambder-maitro, van den heer Henri ter Hall in ten vroolyke mawtóhen wilde) weid dat door <le politie verbodej Over dit verbod 4vés de heer'Ier Hall zeer .jrtitoord en hij djoet daarVan thans blijken inipe Rijswijksche Courant, waarin hij schrijft: j,'s Morgens waren I de korpsep met muziek in 'optocht van het station door en als vanzelf zei eep der jd yksche Har uniform ge- klingende mier leiding ud&'s stra oen hooron, stad gegaan leden by de gen we zeker an np beter zyn bloed de dirigent r Henri ter gekomen rttrokken, Goudsche urlyk een lijkbleek de ide maakte heele korps tide de heer it en zeide t heele Rys- prysuitdeeling: „Nu, heeren, k) nog een mooie mkrsoh". Hmlldi lijn plaatselijke herordening, 411 eigen politie gekend dan vgn orts Rijswyksche korps]) de Hall, niet in een zonderling p< Toen de tambours roffelen* dodcj plotseling voor het front poljtieagent op en gelastte dat met het roffelen moest worden opgehouden. i 'Nu yond de heer ter Hall dat niet erg M maar geen geroffél eit 'daarom zette hij een eind veixier een nummertje muziek op. Doch nauwelijks was 1de kjank .eriin of verscheen voor den troep die ijpttiurlij! sliert menschen achter zich had •gent tè fiets. Met zijn sabel op de man een indruk alsof hij het in de pan wou hakken, j H\j kommandeerde halt ter Hall meenemen naar het kli 'Doch deze moest juist die kant' mede te zullen gaan. Toep ging h wijlosche muziekkorps en heel dè toehoorders- schaar mede met den plichtgetrbuwen ambte naar. Daar aan het bureau had ^en voorloopig verhoor plaats, dat een bizonder karakteristiek karakter had en waarbij de agent den heer ter Hall verweet, dat hij als lid der Tweede Kamer de „wet" behoorde té kennen, waarop deze op merkte dat hier sprake was van eene verorde ning en dat hy van elk der 1600 gemeenten m Nederland niet precies de plaatselijke be palingen kende en ten slotte dat de agent wel het roffelen had verboden, maar van „mu ziek" geen woord had gerept! In ieder geval had toch het jurylid wel zyne plaatselijke gebruiken mogen kennen! Van vreemdelingen kan dit niet worden verwacht. In ieder geval staat de politie in Gouda in welwillendheid een eind achter bij de Haagsche, die den heer ter Hall kalm liet roffelen en mu ziek maken en dan de Rijswijksche welke laatste, (de Burgemeester was er niet) bij al de drukte die zulke feestdagen haar op de «houders laden, zeer welwillend terstond man- tttjes beschikbaar stelde voor een marsch door het dorp en naar Leeuwendaal." Wy hebben ook by de politie eens geïnfor meerd hoe dit geval zich heeft toegedragen. En van die zijde vernemen wij, dat de politie verordening verbiedt, dat zonder vergunning muziek mag worden gemaakt, zulks voor de goede orde en regel in de stad. Was in dit ge val vergunning gevraagd, dan was die zeker verleend. De Rijswijksche Harmonie begon op den Rot- terdamschen Dijk te roffelen en is toen door een agent opmerkzaam gemaakt, dat dit niet mocht; daarop is op het Voorstal de muziek gaan spelen en ook toen is door de politie ge waarschuwd, dat dit zonder vergunning niet was toegestaan; niettegenstaande deze her haalde waarschuwing zette de muziek op de Haven opnieuw in. Daarop verzocht de agent den dirigent mee te gaan naar het bureau, het geen geschiedde. Daar werd den heer ter Hall gezegd, dat een lid van de Tweede Kamer moet weten, dat verordeningen moeten worden na geleefd en ook hij zich daaraan heeft te hou den. Proces-verbaal js niet opgemaakt; met deze terechtwijzing was de zaak afgedaan. Uit beide uiteenzettingen van dit geval blykt, dat het hier is een storm in een glas water. De heer ter Hall heeft het heel aardig geïllus treerd, maar het beteekent eigenlijk niemendal. De politie was formeel in haar rechtde heer ter Hall niet. En aan welwillendheid ontbreekt het bjj de politie in den regel niet. Het wave juister geweest dat de organtsee- rende vereeniging „Gou«la" te voren bij de po litie voor de aan het concours deelnemende vereeniging vergunning had gevraagd om dien dag op den openbaren weg te mogen spelen, dan was er niets gebeurd en hadden alle men- Bchen zich mede verheugd in de vreugde van de feestvierende korpsen. Dat dit niet geschied is, is een fout van deze vereeniging, die had daar voor behooren te zorgen. Want het is duidelyk dat een te gast komend muziekkorps „spelen wil en daarvoor nog niet eerst eens verlof moet gaan vragen. Wat nu gepasseerd is, moet een volgend maal niet meer gebeuren. Laat de muziek schallen tot vreugde van allen! MARKTBERICHTEN^ Zwarte Rag was getroffen door dat denk beeld en ging vlug naar de stad om zyn spaar geld te boleggen m de drie nummers, daar hy zyn eigen leeftyd als derde nummer had ge nomen. Daar het .geluk met hem was, kwamen de eerBte twee nummers er werkelyk uit en won hy die week dertig francs, wat, zooals hy terecht opmerkte, den prjjs vun de boot op tachtig francs bracht, want als hy die niet verkocht had, zou hy nooit de nummers ge speeld hebben en niemand beweerde, «lat zy meer dan tachtig francs waard was, neen, nog niet eens zooveel. ,j Op een morgeit vond San Miniato Ruggiero op hem wachten, toen hij buiten tie deur kwam. De zeeman werd met «len «lag mager der-en zwygender, maar San Miniato scheen gezetter te worden en meer praatziek. „Als u soms vanavond naar krabben wilt gaan zoeken, excellentie", zei de eerste, „het is goed weer en zy zwemmen overal op de rotsen." „Wat doet men er eigenlyk mee?" vroeg San Miniato. „Kan men ze eten?" „Wel zeker, excellentie. Wy stoppen ze een ketel melk en zy drinken 's n ach te al de melk op en den volgenden dag kan men ze koken." u „Kunnen wy de dames meenemeh, Rug- qioro?" „In de zeiboofl excellentie, en dan als ge wilt, kunt u en de Signoria met my én m{jn broef mee in de kleine boot gaan en, ik zal U roeien, terwyl Bastianello en uwe excellen tie de krabben vangen." „Heel goed. Maak dan een kleine bojjt voor vanavond gereed, Ruggiero." „Ik heb er zelf een, excellentie." „Zooveel te beter. Als de dames niet willen gaan, zullen jy eri ik alleen gaan." „Ja, excellentie." Het viel San Miniato op, dat Ruggierb vree- seiyk bleek was. HOOFDSTUK XI. Weer waren de moeder en de dochter te zamen in de koele schaduw van het terras. Buiten was het zèar heet, want de morgen koelte liet de bruin linnen gordynen nog niet heen en weer bewegen, die de schittering dei- zee moest keeren, en de myriaden van sprink hanen fidelden hun eeuwige twee tonen, zon der oponthoud of verandering van hoogte in iederen tuin van Massa tot de punt van Skoe- tari, welke laatste het groote voorgebergte is, waar men kalksteen vandaan haalt om da/ wegen te maken en dat het amphitheater vap Sorrento afsluit van het gezicht op Castella- mare ten oosten. De lucht was droog, heet en vol leven en geluiden, zooals gewoonlyk des zomers in het verre zuiden. „En wanneer denkt u my uit te huweiy- ken?" vroeg Beatrice op ontevreden toon. „Lief kind", antwoordde haar moeder, „je spreekt, of ik je met geweld laat trouwen niet een man, dien je verafschuwt." „Dat is precies hetgeen u doet." De Marchesa trok haar wenkbrauwen op, bewoog lui haar waaier op en neer en glim lachte. „Moeten wy die oude beweegredenen daar toe eiken morgen weer oprakelen, lieve?" vroeg zy. „Het eindigt altyd op dezelfde ma nier, en je zegt altyd dezelfde vreeselyke din gen tegen my. Ik kan dit werkelyk niet veel langer verdragen. Je weet zeker zeer goed dat je je zelf gebonden hebt en dat je de vry- heid hadt, San Miniato te vertellen dat je niet van hem hield. Een meisje moest weten, wat zy wilt^j voordat zy een man zegt, dat zy hem lief heeft, juist zooals een man dat ook behoorde vóór hy spreekt. „San Miniato weet precies, wat hy wil", verweet Beatrice vinnig. „Niemand kan hem beschuldigen my niet gaarne te willen huwen, my en myn geld." „Wat praat je toch, myn engel! Natuurlyk zou hy er niet aan denken je te huwen als je geen geld zoudt hebben, of minder dan je nu bezit. Dat is. duidelyk. Ik heb nooit het tegen deel beweerd. Maar dat weerlegt nog steeds het feit niet, dat hy je tot gek wordens toe liefheeft, als je dat wenscht te weten." „Tot gek wordens!" herhaalde Beatrice met verachting. „Waarom niet, lief kind?" Geloof je, .dat een man niet beminnen kan, omdat hy arm „Dat is de vraag niet, mama!" riep Bea trice ongeduldig. „U weet wel, dat het daar om niet gaat. Maar geen vrouw kan tweemaal door dezelfde vertooning bedrogen worden en weinigen zouden er één keer door bedrogen zyn. U wete het zoo goed als ik, dat het alles maar spel was den vorigen keer, dat hy tracht- GOUDA, 8 Juni 1922. KAAS. Aangevoerd 245 partijen. Handel vlug. le kw. 3235, 2e kw. 2831, met ftykamerk 30—40. BOTER. Weinig aanvoer, handel vlug. Goe- boter ƒ70—90, Weiboter ƒ80—95. VEEMARKT. Vette varkens groote aanvoer, handel vlug, 4648 ct. per half K.G. Magere varkens redel. aanvoer, handel vlug, 50—52 ct. per half K.G. Magere Biggen redel. aanvoer, handel flauw, 33.50 per week. Vette scha pen redel. aanvoer, handel flauw, ƒ24—88. Lammeren groote aanvoer, handel flauw ƒ7— 14. Nuchtere kalveren redel. aanvoer, handel redelyk, ƒ12—17. EIEREN. Groote aanvoer, handel vlug, per 100 stuks ƒ7—8.50. Groentenveiling. NIEUWERKEKK a. d. IJSSEL, 7 Juni. Coöperatieve Tuinbouwveiling Nieuwerkerk a. d. IJsseiy en omstreken. Eng. komkommers 1.6014, dito dito 2e soort 8.709.40, kleine halve komkommers 4.70-^7.60, komkommers stek ƒ7—10, bloemkool ƒ24—85, dito 2e soort /e-16, dito uitschot ƒ2.90—5, sla le /L60- 2.40, dito 2e soort 1, alles per 100; sla vellen ƒ0.60, per kist; peen 11.30-18.80, dito 2e •oort ƒ10.80, per 100 bos; postelein ƒ5.90— 12, peulen 64, beide per 100 K.G. genieten. En gy zegt, dat ge my niet tot <lr. huwelyk dringt! En ge tracht te gelooven, of wilt my doen gelooven, dat alles voor mijn bestwil is, en dat het zoo heeriyk en zoo ge- mukkelyk is, als u my en myn jeugd en myn leven en myn geluk opoffert voor het onkele denkbeeld om een betere plaats in de ïnaat- schappy te verkrygen, omdat myn arme va der een zwavelfabrikant was en een titel kocht, die hem slechts geschonken werd, omdat hy een mlllioexj aan openbare liefdadige instel lingen gaf en dat iedereen dat weet en «lat de graaf van San Miniato van lui af stamt, die groote en machtige heeren waren gedurende ongeveer zes of zevenhonderd jaar. Dat is uw gezichtspunt en u weet het. Maar ah ik zeg, dat myn vader hard gewerkt heeft on lat te verkregen wat hy kreeg en het verdiend heeft en een eeriyk man geweest is, en dat deze groote heer van San Miniato een arme speler is, die vandaag niet weet, waar hy zyn zakgeld voor morgen vandaan zal ha len en door een slimnien zet het fortuin ver krygen wil, dat myn vader door hard werken verzameld heeft, dan zult ge «lat niet willen hooren. Dan zult ge uw handen ten hemel hef fen en roepen „BeatriceX' Dan zult u my ver tellen, dat hy my bemint tot gek wordens toe en dan wilt u zelfs trachten my. te doen ge looven, dat ik van hein houd. Het is alles el lendig bedrog, mama, gemeen, laag bedrog! Laten wy er mee ophouden. Ik heb gezegd, dat ik met hem trouwen zal, daar ik hem dat waarschynlyk beloofd heb. Maar tracht my niet te doen gelooven, dat ik hem uit eigen vtyen wil huw, of dot hy myn huwt uit be- langelooze, reine, mooie, oprechte liefde!" Toen Beatrice deze byzonder sterke gevoe lens geuit had, was zy een wyie stil. Wat de Marchesa betreft, die was óf te verstandig bi te lui, haar dochter nu te beantwoorden en zy bewoog langzaam haar waaier heen en weer en lag zeer stil in haar langen stoel, de oogen half gesloten, terwyl zy haar linker- liaml slap liet neerhangen. Intusschen was Beatrice, inplaats van meer verzoend te worden met den toestand, waarin zy had toegestemd, eiken «lag ongeduldiger geworden, sinds zjj er zich rekenschap van gaf, wat een huwelyk met San Miniato voor haar zou beteekenen gedurende haar verdere leven. Zy was geheel van meening omtrent hem veranderd en by karakters als de hare zyn die plotselinge veranderingen dikwyig onher- roepelyk. Zy kon nu niet begrypen, hoe zy hem ooit aardig of genoegen in zyn gezel schap had kunnen vinden en als zy dacht aan de weinige woorden, die zy gezegd had en die haar lot hadden beslist, kon zy zich niet voorstellen, welke geestestoestand haar tot die dwaasheid verleid had en zy was boos op zichzelf, zooals zy nu boos was op de geheele wereld op'den koop toe. Zy zag ook, en voor den eersten keer, hoe eenzaam zy in de wereld was en een diep, brantfend verlangen naar werkelyke liefde en medegevoel maakte zich van haar meester. Zy had natuurlyk vriendinnen, zooals alle meisjes van haar leeftyd. Maar er was er geen te Sorrento, en zy had ook niemand on der «ie vele kennissen, die zy ge maakt had, ontmoet, tot wie zy zich gaarne ha«l willen wenden. Zelfs de eigen vertrouw«le vriendin nen harer kintlsheid, die ver weg op Sicilië waren of ergens urulers rondreisden, zouden haar nu niet genoeg geweest zyn. Zy zouden haar niet hebben begrepen, de antwoorden op haar vragen zouden waardeloos en dwaas ge weest zyn en zyn zouden haar gekweld heb ben met haar eigen vraagstukken, die zy on- belangryk, niet van pas en vervelend zou ge vonden hebben. Zy wist zelf niet, dat haar bait verlangde naar de vriendschap van een sterk, braaf man. Het was vreemd voor haar nu plotseling te ontdekken hoe groot de kloof was, die haar van haar moeder scheidde, met wie zy zoo gelukkig in haar kindsheid en prille jeugd geleefd ha«l, met wie zy overeenstemde of liever, die met haar meestal overeengestemd had zonder eenig twistgesprek. Het was wreed nu te zien, dat zy zoo weinig hart had, zoo weinig begrip had en bovendien al zoo vastbesloten was en zulk een kracht in haar beweegredenen ten toon spreidde. Zeer intlo- lente vrouwen bedriegen dikwyls met betrek king tot den wil, dien zy tot heur besohikking hebben, maar Beatrice kon niet gelooven dat haar moeder haar zoo beïnvloed hatl, als zy gedaan had. Zy had er over nagedacht, «lat het toch de Marchesa had moeten zyn, die haar dochters zyde had moeten kiezen, zoo dra zy gemerkt had, dat deze zich vergist hurl omtrent haar gevoelens. Zy had niet de party van San Miniato behoeven te kiezen op dien noodlottigen avond in Tragara, toen het hu welyk voorgoed vastgesteld was, tot zy ten- mihste een woord hierover met Beatrice zelf gewisseld had. De toekomst leek donker genoeg op dien warmen zomermorgen. Het meisje zou voor haar leven verbonden worden aan een man, die zy verachtte en haatte, aan een man, die zelfs niet om haar gaf, zooals zy nu zeker wist, en waarvan de weinige voorvallen, die zy vernomen had, haar nu eerder afstootten, plaats van haar aan te trekken. Zy stelde r spet was oen -r W hoe hy tegen die aiulere vrouwen woorden te vinden, evenals hy trachtte liefde te doen blyken, en toen hy de woorden niet kon vinden, vond hy 't krachtiger myn hand te vatteri en die te kussen. Ik kan zeg gen, dat hy misschien dacht, dat ik hem ge loofde natuurlyk dacht hy dat. Maar niet lang o neen, rukt lang. Werkelyke liefde heeft minder woorcleh noodig, maar vindt be tere en de klank Jvan is zuiverder en men denkt er langêr aan." .Beatrice", riep de Marchesa uit, „wat weet je van zulke dingen! Je praat, alsof een man tot je heeft durven spreken..." Praat ik zoo?" vroeg het meisje met een plotselinge koelheid, en een vreemde blik sloop in haar oogen, dien haar moeder met ja, zeker. En toch weet is, dat zulks onmo- geïyk is. Bovendien is dit heele gesprek nut teloos en het vermoeit my, ofsch«>on het jou belang schynt in te boezemen. Natuurlyk zal je met Miniato trouwen. Als die bespottelyke bui van je voorby is, zal je zien welk een goed echtgenoot je( gekregen hebt en je zult zeer gelukkig zyn." „Gelukkig! Met dien man!" Bertnces lip krulde zich verachtelijk. T)at zal je", antwoordde haar moeder, haar verdek geèn aandacht schenkend ..Het, ge A zoover dit het huwelijk betreft, hangt in drae wereld van twee dingen af: geld en (Md* wil. Jelui hebt alle twee en je «alt gelukkig licB nog nooit zoo iete verachtelijk. r, hoord!"-riep het jonge meisje. „Geld en geede will Efl wat wordt er dan van het hart? De Marchesa glimlachte en waaide zich ^jOTgTmeisjes zonder ervaring tannM zich deze dingen niet begropen", zeide zij. „Wacht tot je ouder bqpt" „En verlies je schoonheid en de macht tot gesproken had, ongeveer zooals tegen haar, misschien wat welsprekender, daar hy niet aan heur geld maar meer aan die vrouwen zelf gedacht had, maar toch altyd op dien melotlramatischen toon met het bestudeerde gebaar en de rhythmische intonatie. Zy wist niet, of zy medelyden moest hebben, met die twee, die hy beweertle liefgeha«l te hebben, maar zy was bereid ze te beklagen, al kende zy heur namen niet. De eene was «lood en de andere was tenminste wys genoeg geweest hem bytyds te vergeten. Toen dacht zy wat er gebeuren moest na haar huwelyk, als hy haar geld zou hebben en haar weg kon halen uit de omgeving, waar in zy altyd geleefd had. Dan zou hy natuur lyk vrouwen by twintigtallen ontmoeten, met wie hö langen tyd in innige gevoelsgemeen- schap geweest was en nog was, veel inniger dan hy met haar was gedurende de paar we ken hunner kennismaking. Zonder twyfel z«>u hy den tyd, dien hy met dobbelen versleet, in het gezelschap dier vrouwen doorbrengen. Zonder twyfel zou hy veel ge«lachten, herin neringen en gebeurtenissen met haar deelen. Zonder twyfel zouden de menschen dan wat glimlachen en de jonge gravin beklagen. En Beatrice kon beklag of medelyden of zelfs de gedachte daaraan niet uitstaan. Zy wilde lie ver met andefen medelyden hebben. Kwade gedachten doorkruisten haar jonge brein en zy zeide by zichzelf, dat zy misschien op deze wereld gewroken zou worden voor het geen zy leed, voor de smart, die reeds in haar jonge leven gekomen was en de ellendige ja ren, die haar in de toekomst wachtten door haar moeders vreeselyke logica, die haar tot di thuwelyk gedwongen had, en bovenal ge wroken voor het handig in elkaar gezette too- neel van San Miniato, waardoor de stroom van haar bestaan van loop veranderd was. Zy voelde tenminste, «lat er nu In haar hart ah lesbehulve vrieruleiyke gevoelens woonden en zy verlangde niets zoo zeer, al» iemand let* t«> lateft lijtion van hetgeen >y gev«»el«ie. Het was beslist slecht van haar, wat zy dan ook toegaf. Het was slecht en vorkeord en wreed, maar het was niet harteloos. Een vrouw zon der hart zou niet genoeg gevoeld heblien om wrok hierover te kunnen voelen en zou boven dien best tevreden met «le omstandighe«len ge weest zynr I)e uiblrukking van hardheid werd grooter op het gelaat van het jonge meisje, terwyl zy «laar zat en in stilte overdacht hetgeen ko men zou en zy haar moeders vrce«Uame hou ding bemerkte. Het was werkelyk verbazend te zien hoeveel de Marchesa venlragen kon, eer zy werkelyk tot «laden of huiulelingen overging. Haar gestel moest werkelyk ster ker zyn dan men «lacht. Zy moest toch meer «lan eenu gedurende de afgeloopen dagen in grooten angst gezeten hebben dat haar plan nen niet zouden slagen. Toch was zy ultëriyk kalm en traag als altyd. „Liefste kind", zeide zy ten laatste, „ik kun natuurlyk, zooals ik reeds meer gezegd heb, niet met je over dit punt redetwisten. Niemand zou dat kunnen in je tegenwoordi- gen geestestoestand. Maar er is één ding, «lat ik je zeggen moet en waarvan ik zeker weet ::at je het gemakkeiyk begrypen zult" Beatrice zeide niets, maar wendde haar hoofd langzaam naar haar moeder met een ïagenden blik. „Ik wil je alleen maar zeggen, myn engel, dat wat je ook van 'San Miniato moogt den ken en hoevee! je hem wilt laten weten wat j» denkt, je hem toch wat beleefder kunt be handelen dan je de laatste dagen gedaan hebt1' „Is dat' alles?" vroeg Beatrice met een kou den lach. „Wat gebruikt u mooie zinswendin gen, moeder, als u my de les wilt lezen. Dus wilt u dat ik beleefd zal zyn? Heel goed, ik zal het probeeren." „Dank je, myn liefste", antwoordde haar moeder, met een zucht en oen zachten glim lach. „Het zal het leven veel gemakkelyker maken." Weer was er een lange stilte en Beatrice zat roerloos in haar stoel en zat by zichzelf t« beraadslagen of zy zou blyven tot San Mi niato komen zou of dat zy naar haar kamer zou gaan en een brief aan een boezemvrien din zou schryven, die nutuuriyk nooit verzon den zou w?*ien; of dat zy Teresina zou mee nemen, om voor het tweede ontbyt nog een zeebad te gaan nemen. Terwyl zy overlegde kwam San Miniato. p. Er was dien morgen iets in zyn verschij ning, dat haar byzonder prikkelde. Hy ha«i kbht'-el nieuwe kleeren aan van licht grijze stof, «lie hem uitstekend zaten. Hy droeg schoenen van ongelooid leer, die ook volkomen nieuw schenen, en zy weerkaatsten het licht, alsof zy met was gewreven waren. Zyn styve boord was als porselein, de enkele pavel, die hjj op zyn witte das droeg, was zoo volmaakt mooi, dat die wel valsch konzyn. Zyn licht haar en zyn knevel waren zorgvuldig gebor steld en gekamd en zyn gelaat was wanhopig glad. Hij had het voorkomen van zelfbewuste ze kerheid, van buitengewone correctheid en goe den smaak, van trots op zichzelf en op zyn welslagen, dat Beatrice byna niet met lank moedigheid kon verdragen. Hy boog zich sier lijk over de hand der Marchesa en maakte een diepe buiging voor het jonge meisje en dacht er zelfs niet aan, dat zy haar hand kon aan bieden. Maar hierin vergiste hy zich, want [zy reikte hem haar vingertoppen. I „Goeden morgen", zeide zy vriendeiyk. De Marchesa keek haar aan, want zy had niet verwacht dat zy het eerst zou spreken en zeker niet op zulk een vriendeiyken toon. San Miniato informeerde hoe de twee dames geslapen hadden. „Bewonderenswaardig goed", zekie Beatrice. „O, wat my betreft, beste vriend", zeide «le Marchesa, „u weet wat een zenuwachtig schep sel ik ben, ik slaap nooit." „Je ziet er uit of je wonderwel gerust hebt", merkte Beatrice op tegen San Misimto, „zoo wat een halve eeuw, op zyn minst genomen!" „Heusch?" vroeg de graaf, verrukt door haar gedrag en geheel zonder achterdocht. „Ja, je ziet er wel twintig jaar jonger uit" J„Dus zoowat tien jaar oud?" veronderstel- fde San Miniato met een glimlach. „O neen, dat heb ik niet bedoeld. Ik wou zeggen, dat ge er uitziet alsof ge twintig was." „Dat vind ik heeriyk", antwoordde hy zon-d der argwaan. „Het kan misschien wel door de nieuwe kleeren komen die je aan hebt", zei Beatrice met een lieven glimlach. „Kleeren maken dat iemand dikwyis er zoo anders uitziet." San Minato liet niet biyken, dat hem dlr hinder V, maar hy gaf niet dadeiyk antwoord en wendde zich tot de Marchesa „Allervriendeiykste Marchesa", zeide hy, vondt myn laatste uitstapje erg prettig; oful waart vriendeiyk genoeg om te zeggen, dat u het erg prettig gevonden hebt. Zou h«»t u af schrikken, als ik u nog eens voor dezen avond vroeg... maar dezen keer niet zoo ver?" „Het zou my vreeselyk afschrikken", ant woordde de Marchesa. „Maar ik veronderstel dat ge uw zin erop gezet hebt en dat ge die twee vreeselyke mannen met hun draagstoel, met twee gendarmes, zult meebrengen en dat zy my zullen meenemen, of ik het een pretje vind of niet. Bent u niet voornemens dat te |doen?" „Natuurlyk, liefste Marchesa", antwoordde hy. „Donna Beatrice heeft my geleerd, dat er geen ander middel is, om iets te volbrengen. Er. een andere manier is er niet, die u even weinig moeite veroorzaakt" „Wat zal het uitstapje zyn en waarheen?" oeg Beatrice en deed of zy een plotselinge En gy, Donna Baatrice, wilt gtf nog mee- gaan „Ja, dat heb ik toch juist gezegd. „Maar dat wa» minsten* een minuut gele- ilen", antwoordde San Miniuto. Zoo - du* ge denkt, dat ik zoo verander- ïyk ben. Dan vergist ge u. Ik wil v»navond meegaan zeekrabben vangen. I» dat duidelyk, of moet gy myn moeder raadplegen, wat ik «laurnie«lc bedoel/" „Dat zal dit keer niet nóodig zyn ant- wpordde de graaf zonder comge emotie. „Ik geloof, dat wy elkander begrUpen." „Dat geloof ik ook", zeide Beatrice met een harden glimlach. De Marchesa was niet zeer ingenomen met «ie wending, die het gesprek nam. Maar indien Beatrice ook al onaanginame dingen zeide, dan sprak zy die met een prettige stem en een vry beleefde uitdrukking op haar gelaat uit, wat reeds van haar kant, achteraf be schouwd, een zekere toenadering beteekende, als men bedacht, hoe zy zich simls dien avond te Tragara gedragen hud; zy had San Minia to geen blik waardig gekeurd, hem met korte woorden geantwoord en byna in t geheel niet het woord tot hem gericht. „Lieve kinderen", teide de oudere dame, terwyl zy haar stem een klank gaf, dien aty nog nooit aangenomen had, „ik hoop, dat ge elkander zult en wilt begrypen." „O, zeker, mama!" stemde Beatrice vrooiyk toe, „als u ons helpt, zullen wy elkander merk waardig goed begrypen, heusch, bewonderens waardig goed!" „Met oorspronkeiykheden van jou kant e« met volharding van den mynen kunnen wy veel volbrengen", zeide San Miniato erg zacht zinnig. Beatrice lachte weer. „Vertaal oorspronkeiykheid als oorspronke lijke zonde en volharding door de kunst van volhardend toonoel te spelen!" verweet z(j. „Waarotti?" vroeg San Miniato, zonder sljn goed humeur te verliezen. Hy dacht dat de vraag moeiiyk te beantwoorden wa*. „Waarom niet?" vroeg Beatrice. „Ge zult toch niet ontkennen, dat ik een wainigje oor- spronkeiyke zonde in my heb, wel? Het zal ons leven nogai afwisselend maken en gezel lig, en als ik zeg, dat je met volharding too nvel speelt, bedoel ik daarmee slecht», dat je standvastigheid toont in je daden, zooal* je zelf gezegd hebt" „Ge pryst my zoo zelden, donna Beatrice, dat ik dit compliment niet eerder begrepen heb. Neem myn besten dank aan...,.." „En veroorloof my myn meest rfewaardeer- de gevoelens vit te drukken, zooaïs de Fran- schen zeggen aan het einde van een brief", zeide Beatrice, terwyl ze opstowK „En nadat ik iedereen geprezen heb en dg&rvoor bedankt ben en de oorspronkeiyke ymde van allan rnomen heb, ga ^Goeden «iag, graaf." vroeg Beatrice Welang8tellmg er voor koesterde. „Krabben vangen langs het strand, met toortsen. Het is buitengewoon amusant, naar men mi/ verteld beeft." „Die afschuwelyke roode dingen, die ach teruit loopen en zooveel pooten hebben!" De Marchesa had er een tegenzin in. „Zy 'zyn groen als ze loopen, mama", merk te Beatrice op. „Het zal verrukkelyk zyn", voegde ze er by en wendde zich tot San Mi niato. „Gaan wy wandelen?" „Wandelen?" riep de Marchesa uit en een nieuwe schrik verrees voor haar verbeelding. „Wy gaan in booten", zeide San Miniato. „Eerst in een zeilboot en dan in een kleine om de beestjes te vangen. Ik geloof, liefste Mar chesa, dat Donna Beatrice wel met my in een roeiboot mag gaan, altyd onder uw oogen en vergezeld door uw kamenier?" „Natuurlyk, myn beste San Miniato! Dacht ge dat ik in je bootje zou stappen en naar kruipdieren zoeken Of verwacht ge, dat Bea trice afstand zou doen van het genoegen nat te worden en door zeewier bedekt en geheel ontoonbaar te worden?" 'myn eigen schouders zwemmen voor het ontbyy Mot een vluggen hoofdknik keerde zy zich om en verliet hen, terwyi zy naar Teresina ging Roeken, wier plicht het was, haar het bad te vergezellen. De kamenier was bui tengewoon vrooiyk, ofschoon haar de veran dering in de houding van Beatrice niet ont gaan was, van «len dag harer verloving af en begreep dit zeer goed, zooals zy Bastianello verteld had. Bovendien had zy oprecht mede lijden met haar jonge meesteres en haatte zy San Miniato met haar geheel hart; maar zQ was zelf zoo gelukkig, dat zy het met geen mogeiykheid kon verbergen. „Je bent erg biy«le, dat ik zal gaan trou- wen, Teresina!" zeide Beatrice, toen zy sa men het huis verlieten, terwijl de meid een groote tasch droeg, die het badge rei bevatte» „Ik Signorina? Vraagt u my de werkelyke waarheid? Ik weet niet of u biy of treurig moet zyn. Ik bid u, Signorina, zeg my wat moet ik zyn!" ,0 natuurlyk biyde", antwoordde Bea trice met een bitter lachje. JEeu huwelyk moest altyd iets zyn waarover men zich ver heugt. Waarom zou je niet biy zyn, als ieder ander?" Zooals u, Signorina?" vroeg Teresina met en blik op het gelaat vun het jonge meisje. „Ja, zooals ik." En Beatrice lachte weer op dezelfde wijze. „Heel goed, Signorina. Ik zal even blty zyn als u. Dat zal my zeer gemakkeiyk vallen." liet was nu de beurt van Beatrice naar haar te kyken en dat deed zy met a«diterdocht Het as duidelyk, dat het meisje haar vermoedens hau. ■„Even bly als u bent, Signorina en niet blijder", zeide Teresina wat zachter, alsof zy tot zichzelf sprak. Beatrice antwoordde niets. Toen zy het eind van het park door den tuin bereikten, zagen zij Ruggiero en zyn broeder zooais gewoon lyk, by de portierswoning styan. Beiden ston- den op en Hepen vlug vooruit. Bastianello nam de tasch uit Teresina'» handen en het meisje en de twee zeelieden volgden Beatrice op een kleinen afstond, toen zy langs den hellenden tunnel afdaalden. Een paar minuten later wa» het heeriyk, in het koele heldere water te lig gen en naar de blauwe lucht er boven te lig gen kyken en naar de vele geluiden te luis teren, die daarheen kwamen uit de kleine ha ken. Voor den eersten keer sedert verscheiden» «laven kreeg Beatrice eon gevoel van rust. Zy hiekl van de zee en van alles wat er by be- hoqrde, want zy was in 't gezicht er van ge boren en had de zee gekend sedert zy een kind was en zy kwam altyd wer tot haar te rug, als tot een lement, dat haar begreep en «lat zy begreep. Zy zwom goed en hield van die zachte giydende beweging, die zy voelde in de lichaamsoefening en zy vond het heer iyk, op haar rug te liggen, met uitgespreide armen, en even opgeheven gelaat, en dan de l.chte koelte in te drinken en den zonncschyn en de heeriyke, blauwe frischheid van lucht en water. Terwyl zy baadde, zaten Bastianello en Te resina achter het badhuis, maar Ruggiero trok zich eerbiedig op een afstand terug en hield zich bezig met zyn kleine boot nog een laat ste afwassching te geven, terwyl hy het wa ter er weer uithaalde met een oude spon», die hy telkens weer over een plek wTeef, alsof hy niet voldaan was over den uitalag. Hy zou het ongemanierd gevonden hebben, te dicht by de plek te zyn waar Beatrice zwom. Maar hy hield een oog op Teresina, die hy kom zien praten met zyn broeder, en toen «Aj in het ui is je ging, wist hy, dat Beatrice klaar wa» met haar bad en hy had niet veel meer schoon to maken aan de oude tobbe, die in de oogen van een landrot er beslist keurig uitzag in haar nieuw pakje van witte verf met een vuurroodc streep. Toen hy klaar was, slenterde hy de hou ten brug op, die naar de badhuisje» voerde en ging op de bovenste leuning zitten, terwijl hy een voet om tte onderste haakte. Bastianello die voor het oogenbljk gescheiden was van Te resina, kwam naast hem staan. „Een paar ringbouten zou de nieuwe verf gespaard hebben, al» w\j krabben vangen," merkte hy peinzend op.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 6