NIEU
RUIT
FEUH
DE Gl
ho. 1491
WSWSBW"
BERGAMB
KERK a.
Ingezonden Mededeellngen.
zal in deze
Dit bla
Berichte*.
De rijksinkomsten over 1020.
melding
ROBER
^marktkoop-
werdei
«las vl
smoorde
een j
meent
i ABON1S
per kwart
Franco pe
Abonner
bij mm a
Onze bi
Redactie
ituurlijk.....
Ze heeft
gegaan...
kleinigh**
Ik ve£
md laat...”
snikte als
met opoffering
kel.riand, en
5. dat de markt behoort te worden bevrijd
van
mogen maken op den
man".
met de
lotge-
menschens
aan nte»
i niemand
een best»
heeft dF
oppert»
ft de G
t een vo
gé<
>rdei
Prentbriefkaarten met mica-opdruk.
Men vestigt er de aandacht op, da: 1 te
genwoordig veelvuldig voorkomt dat prent-
mi .efkaarten met glas- of m'rn-ondruk
worden verzonden, het"--n verboden h.
gelijke aarten mo^en alleen in enveloppen
worden verzonden. Indien ze open, niet in en
veloppen verzonden worden, warden ze inge-
en wordt dus hef ptrbh'pV -.■d'”'oerd.
1915/19: op de productie, het inkomen en
het vermogen 39680, op
18.284, op het verkeer j
63 487.
1919 op de productie, het inkomen en het j
vermogen 58.185 op de vertering f 23.014,1
op het verkeer 9.460, totaal 90.659.
1920 op de productie, het inkomen en het
vermogen f 68.198, op de vertering 28 529, I
op het verkeer 12.583, totaal 109.31,
de regeering door tusschenkomst van den des
kundige dr. Doneri, die in opdracht van de
I regeering de midden-Europeesche landen be-
_._t een Duitsch syndicaat, dat in wer
nauw» betrekking staat tot het Hugo Stinnes-
concert.
De overeenkomst, welke in elk geval nog de
j;ij be
hoeft, zal indien zij tot uitvoering komt, be-
aan de zoozeer in het nauw oWwachta
j öüdden
Zuider Stoomtram-Mij.
Tilburg is een gemeente, uitgestrekt genoeg
om de behoefte te doen gevoelen aan electrische
trams. Evenwel is men die hier niet rijk. Wel
doorstoomen onze stad een paar stoomtram
men. die nuffige verbinding geven met omlig-
1. Een van deze, de Zuider-Stoom-
It Tilburg via 't belangrijke in-
avonds in
bracht
pr, eerlijk
‘hben...—.
«chikta huurder..^..’
tort te gaan: ik liu
van plan geweest.
igperen. maar nu trok
den deel van de pastorie
t Ik woonde er ïn ’t centrum
m het stadie en de kamers bleken
hikt om ze eenvoudig en «pmakkelijk
was wezenlijk
van den
In een enorme
•racbeen. in v<
I
- »A>at is goed voor
ze wees naar 1
■maar u weet, dat i
blijven rusten ik
leven I"
Ben nijdige trek kv
„U bent onbillijk I 1
Jpild en nu wilt u h<
trygen.”
„Ja," hield ze vol,
gebeuren zal mijn
«Br gebeuren in d
toeor."
Hij lachte onaanger
„Ze heeft immers g,
„Ik kan geen wondei
■«i hij spottend, „al h
*eel verhalen van mijl
doe alles voor u,
ban, om u beter te m
mee zijn en geduk
»°g meer gewichtige
■h ,4k doe net voor u,
4»ar beneden gedaan i
worden beier ac
4k wil meer,” «ei ze
tochtje; ^ik wil mijn
k wHet ónmogelijke lu
leBenmaal bebt u het
de geêlerti iftceerd** Gooische ringlijn, plan
a komt 't eerst tot uitvoering; de ontwer
pen geven een beeld, hoe o.a. de wijde
Biaricumrner Erfgoaiersheide door de
nieuwe lijn met verhooging en ondorgra-
ving in wijden boog doorsneden is en lw
Zuideraee-espect opheft, om v .volgens de
Btkberger-geukengrorpen ««westen den
Langerhvdzen-wrg te sniiden, tirewhen de
modelboerderij en de villa van Oud-Bus-
»um door te gaan, terwijl vlak benoorden
hotel Bosch Van Brodhrs do samenkomst
der hoofdliin met de ruptrwr locale lijn
Huizenrichting Drafna—Bredius rrdarht
i«; bruggen zuilen hier het vergezicht ach
ter Bredius op de beide eilanden en de wa
terpartijen langs Kommerrust onder
scheppen; de twee eenig overgebleven
Gooische botwhcomplexen: Spanderswoud
en Bikbergen zullen hun natuurschoon in
boeten."
Wij die hier in onze omgeving nog vol
op kunnen vermeien in de vriro «choon-
heid van den buiten, moeten wel heel dui
delijk gevoelen wèt dat beteëkent voor de
duizenden die in de steden samengedron
gen, snakken naar een dag genot en rust,
die zij nu zullen gaan missen.
ov
De titel van h<
vroegeren Italiaans
senza pace, ij
geworden. Inderda
verwarring, gebr
elkaar-begrijpen, 1
len rondom ons te
het Vlaamsche re<
Frankrijk zendt Di
inzake het neven-
ling, dat der z.g.
tot allerlei onaang
ding kan geven, ir
lang met een kabh
lijk dé jongste tee
de Notenkraker he
arme Italia m<
een algemeene s
antwoord; in de ce
desverdragen gei
is de gedeprecie
van de algemeen»
heerscht een aanzi
Vereenigde Staten
spoorwegmannen
schen kapitaal en
ganisatie draagt e
hl, terwijl officieel
de wereld.
Neenstrikt ge*
Want hoewel tuss<
een wapenstilstand
laatsten tijd, verki
voet van oorlog,
zaken in 't nabije
een nieuwen keer g
pogingen om, hetz
ferentie der voorn
door directe ondei
die het meest ree’
betrokken, tot vre
lukt. Naar men zi
voornemen der gro
wanneer Poincaré l
Engelschen premie
van het nabije Oo
brengen en te trac
brengen. Maar Gri
tie te Londen niet
oordeel, dat er eei
tot vrede te korr
heeft het aan de gei
te kanten tegen e
Constantinopél, een
van gevoelen was,
den vrede met Turk
gen.
Maar de
troepen heeft
gegeven, dat
zins zou worden
dit eventueel woi
en men kan begrijp
die onder Moestafa
geenszins als een
beschouwen, zich n
verzetten tegen de
tusschen hebben de
25.000 man geland,
gevaar vormen V(
Engeland zou althan
een veel verbeterde dienst in het
leven geroepen kan worden.
De motorwagen is van Duitsch fabrikaat,
sn is in eigen atelier vervaardigd,
Het zijn wagens, die met eïectrische verlich
ting en centrale verwarming heel wat meer
comfort bieden dan de oude stoffige wagons
van de stoomtram. I regl
De maatschappij heeft bovendien toestem-I ,vnn
ming gekregen deze wagens met een snelheid
van 35 K. M. te doen rijden, wat een zeer ver
beterden dienst ogelijk maakt.
Met name krijgt Dongen een heel wat be
tere verbinding, daar reizigers, die met den
trein van 9.57 uur uit Maastricht en die welke
110.04 uit uit Amsterdam hier aankomen, nu
met de aansluitende tram om 10.52 uur te Don
gen kunnen zijn. Tot nu toe konden zij pas
12.28 uur per trom daar aankomen.
Een belangrijke verkeersverbetering dus.
Argentijnsch vleesch.
Dezer dagen werd melding gemaakt van de
gesteld
ried van
aan
in
van aH® locale troepen-for-1 Europa. Ook in Handclsberichten van deze
mades verlangd en beloofd zijn eigen soldaten weck wordt de kwesde ter sprake gebracht in
ter beschikking van het wettig gekozen pari?-een mededeeling van den Nederlandschen ge-
ment te stellen, zoodra de omstandigheden 2Bnt te Buenos-Aires. Daarin wordt gezegd, dat
zulks veroorloven. Ten einde evenwel haar ge- -
zag te kunnen handhaven, moet de centrale i kundige dr. Doneri, die in opdracht van de
regeering in staat zijn alle deelen van het rijk I regeering de midden-Europeesche landen
in afzienharen tijd te kunnen bereikendit is j reist, tot een voorloopige overeenkomst
tot nu toe, de groote afstanden en langzame i raakt met r» -v jj„.. j_.
verkeersmiddelen in aanmerking genomen, niet nmiw» h-t
mogelijk geweest, roet het gevolg dat de pro
vinciale gouverneurs bijna onafhankelijk wa-
ren, er hun eigen legers op na hielden en veel- goedkeuring der Argentijnsche regeering
al vijandig tegenover alkander stonden. hoeft, zal indien zij tot uitvoering komt, be-
De Loenghainipoorweg, waarvan het gedeel-langrijk er toe bijdragen om verlichting te bren-
te tusschen Soetsjoufoe en de zee door Hol-gen
landscha ingenieurs, onder leiding den Fcataek
Door zijn sterk gedaalde valuta was het voor
Duitschland tot nu töe niet mogelijk zich aan
de Argentifnsche vleeschmarkt wederom als
krachtig afnemer te doen gelden en het meets
aangewezen middel de otrde relaties in zekeren
omvang te herstellen, scheen dan ook een han
del in natura, een punt, dat ook in het boven
genoemde stukje ter sprake werd gebracht.
Een dergelijke ruiling ligt nu aan de onder
havige overeenkomst ten grondslag.
Hoeveelheden, leveringstermijnen, noch prij-
‘zen werden vastgesteld, slechts wordt bepaald,
dat de Argentijnsche regeering jaarlijks ten
minste 50.000 stuks levend vee en 60.000 ton
bevroren vleesch f. o. b. Buenos-Ayres volgens
nader te verstrekken orders ter beschikking zal
stellen. Bij elke afzonderlijke order zal de prijs
in goudpiesos en de koers worden vastgesteld.
De tegenprestatie zal bestaan in de levering
van goederen volgens opxlracht der Argentijn-
sche regeering; een afzonderlijke overeenkomst
zal in deze nadere regelingen aanbrengen.
Voor deze betalingen in goederen staat de
Argentijnsche regeering telkenmale een krediet
van vier maanden toe, onder garantie van eer
ste Duitsche banken.
Dat het Duitsche syndicaat de leveringster
mijnen willekeurig kan bepalen en bij elke le
vering prijs en koers worden vastgesteld, is,
gezien de schommelingen der marktwaarde, een
bepaling, die het Duitsche syndicaat in veel
gunstiger positie brengt dan Argentinië. Slechts
het belang, dat men ziet in het openen van de
Duitsche markt voor het vee en de koelproduc-
ten en de mogelijkheid dit tegen andere import-
landen uit te spelen, kunnen de Argentijnsche
regeering over dit bezwaar hebben doen heen
stappen.
De overeenkomst zal, wanneer zij inderdaad
tot stand komt, voor een termijn van twee jaar
worden gesloten, na afloop daarvan wordt zij
automatisch verlengd, indien niet drie maanden
te voren een der partijen haar wenscht te be
ëindigen.
EEN HOLLANDSCH INGENIEURSWERK IN
CHINA.
De Loenghai-spoorweg.
In het Vaderland schrijft een correspondent
van dat blad, de heer J. C. van Staden, uit
Soetsjoufoe over den jongsten burgeroorlog
den strijd tusschen Tsjangtsolin en Woe-pd-
foe.
Na het verloop van dien strijd te hebben ge
schetst, laat hij daarop het onderstaande vol
gen
Wat ook het eindresultaat van de tegen
woordige verwikkelingen moge zijn, uit het bo
venstaande blijkt dat niet alleen op economi- pogingen door Argentinië in het werk i
sche gronden, maar ook in het belang van de om uitbreiding te geven aan het afzetgebi__
nationale eenheid, de spoorwegen in China I vleesch. De Argentijnsche regeering gaf
ontwikkeld- moeten worden. Woe-pei-foe heeft een pnar heeren opdracht van onderzoek
de ontwapening van alle locale troepen-for-Europa. Ook in Handclsberichten
schaam me zoo... ik schaam
hen zoo bank dat de i
•den. Vertel het
me dat je *t aan
goeie vrouw,
vrouw, maar ze
hoofd-ingenieur J. C. Deking Dura aangelegd
wordt, is reeds nu voor China van het grootste
nut, want deze lijn brengt de rijke, var in het
binnenland gelegen provinciën Sjensi en Kiang-
soe in verbinding met de kust. Later, als de
verbeterde toestanden in Europa de uitvoering
van groote technische werken wederom mo
gelijk zullen maken, is deze lijn bestemd wel
licht de belangrijkste landverbinding ter we
reld te worden, want door hare verlenging van
het tegenwoordige westelijke eindpunt via
Lantsjoufoe, Hamil, Oeromtsji en Koeldsja tot
Tasjkend en Samarkand Ban den Transkaspi-
schen spoorweg wordt China in directe ver
binding gebracht met Centraal Azië, Perzië, In-
dië, Konstantinopel, Europeesch Rusland en
Westelijk Europa en de grootsche droom van
China’s beroemdsten staatsman, wijlen LI
Hoeng Tsjang, verwezenlijkt.
Op dit oogenblik is slechts een klein gedeelte
Va,n trnnaaziatlsrhe verbinding tot stand
r maar aan dit kleine begin is Neder-
verbonden en het prestige vnn den Hol-
landsrhen naam op technisch gebied, zoowel
als de onberekenbaar groote directe en indi-
-racte voordeelen, die deelneming aan den aan-
??!Cht™.bT.r!'.,d ,el' dl’"n »poo™eg en de hoven «on het
I Oostelijk eindpunt in de toekomst belooft af te
werpen, vorderen dat het eens begonnen werk
-- waar het publiek
beter van Chineesche toestanden onderdekt is
dan in Holland, interesseert men zich alge-
I meen voor den aanleg van den Loenghai-spoor-
weg. Wanneer het een Hollandsch syndicaat
gelukt is een conventie te sluiten, waarbij Hol-
landsrh kapitaal in deze onderneming betrok
ken werd, is zulks alleen toe te schrijven aan
het feit, dat men onmiddellijk na den oorlog in
België geld noodig had. Het zou dus van Hol-
I landsche zijde een
eens gewonnen voordeelen te laten varen en
het is te hopen dat men dit bijtijds zal inzien.
uitgegeven door het Centraal Bureau voor de gebracht,
I Statistiek, is verschenen de statistiek der Rijks- 1 TPrj>
inkomsten over 1920.
Volgens het voorbericht zijn de tabellen als
jjevolg van de noodzakelijkheid op de drukkos-
vooral door de vermindering van het aantal
groote gemeenten, waarvan de gegevens afzon- vuluerw uaj neï w
derlijk zijn opgenomen, en, door de weglating doorgezet wordt. In België,
van een aantal tabellen, die van minder belang - -
zijn waarvan de gegevens ook elders worden
gepubliceerd. De inleiding, bewerkt door
dr. L. J. Spamaay, is wederom beperkt tot
overzicht van de belangrijkste cijfers van
Staatsrekeningen der laatste jaren en tot een
overzicht van de opbrengst van verschillende
groepen van middelen van 1841 af
Ten gevolge van de omstandigheid, dat de
malaise in Nederland eerst in het najaar van
1^20 intrad en teruggang van de economische
toestanden voor een aantal middelen (bijv, voor
de zoogenaamde directe belastingen) eerst na j
verloop van tijd gevolgen kan hebben, terwijl
loonsverlagingen in 1920 nog van weinig be-
lang waren, hebben slechts eenige middelen
van de malaise geleden en wijst het totaal der
middelen, welke voor de beoordeeling van den
econonüschen toestnnd vooral van belang zijn, uikji jiuu
^ram,een UrooleiVCT®e€rid«inKi aan- Van ^deTor^m Een van de^,
1919 op 1920 ging dat totaal absoluut verder fram verbmdt Tilburg via t u.-
vooruit van 664,748.000 tot 809600XX)0, dustrie-dorp Dongen en Oosterhout met Breda.
noAahOOfd deF beVOÜUnff Van Z 00,75 De Zuider-Stoomtram-maatschappij heeft nu
119.09. een modernen motorwagen in dienst gesteld.
Voor een deel is deze vermeerdenng nog een we] spop^jg door m€€r gevolgd WOrden zal,
gevolg van de belangrijke verzwaring van las- waardoor
ten voor de bevolking, welke in 1919 is aan
gebracht (verzwaring van de inkomstenbelas-1
ting, verdubbeling der vermogensbelasting,1 de bijwagei
verlenging der verdedigings-belastingen, belas- -
ting der tantièmes e.d., verhooging van den ge-
distilleerdaccijns, verdubbeling van sommige
zegelrechten en verhooging van allerlei tarie
ven daartegenover stond toen het vervallen
der oorlogswinstbelasting).
Hiernaast moet voor 1920 o.a. melding wor
den gemaakt van de nieuwe verlenging der I
verdedigingsbelastingen, thans tot 1 Mei 1934.
In hoofdzaak is de vermeerdering der inkom
sten in 1920 het gevolg -geweest van de
(schijnbaar) gunstige economische toestanden,
die in Nederland gedurende het grootste ge-
deelte van het jaar hebben bestaan. Van groot
belang voor de opbrengst der zegel- en regis
tratierechten waren daarbij de drukte aan de
effectenbeurzen, de levendigheid op emissie-
gebied en de groote omzetten van onroerende
goederen tot in het najaar.
Van 1910-1914 tot 1015-1919 vermeer
derde het uit deze belastingen ontvangen be- ^e.n'
drag absoluut van 161.9 tot 416.9 millioen gul- >I P
den, terwijl 1919 hiervoor het cijfer 610.3 mil-
Hoen aanwijst en 1920 niet minder dan 743.1
millioen.
Deze vermeerderingen komen het best uit in
de cijfers per 1000 der gemiddelde bevolking, I ou ‘en
die voor de drie groepen van belastingen del r» -jj j l
i De middenstand en het marktwezen,
volgende zyn. I
1910/14 op de productie, het inkomen en het Naar de Middenstandsbond mededeelt, komt kerel is op zijn klei
vermogen 9.078, op de vertering 15.325, de heer R. J Koopmeiners in zijn praeadvies filosoof geworden en
Op het verkeer 2.317, totaal 26.720. ovet het marktwezen voor het aanstaande con- ke woorden. T;
«AYKxn j- v-. i_i-gres tot de volgende conclusiën vrouw noemt, hij w
j de vertering döt de mat kt, die in het grijs verleden haar
5 523 totaal oorsprong vindt, in den loop der eeuwen een on -«us-
j luiatu l j k «Do man heeft misschien nog niet zoo
h steeds heeit Rroof ongelijk. Het ia pessimisme in nel
- - ieder ujdsge- van tien gevallen, uiting vnn leve
■ht, thans nog een belangrijke taak vervult leegte, onbevrediging, ‘t besef van eigen
m, en een historisch recht geestelijke zwakheid. Mijn eerste patiënt van 1
haar bestaanj dat soort zal ik nooit vergeten.”
meer als*ieder ander lichaam I Even wachtte hij en toen ging hij .do
j -1 „Ach, het is al zoo lang geleden, al
dan dertig jaar. en ze zijn nu I
Laat ik het dus maar vertellen -
lan weten dat ik mijn eerste pra<
heb ïn Breen angstig klein pro-"r*« 1,1
icip-stadie. geregeerd, zooals dat in al die n K
- drie ot vier men-1 d.” vml hti
w.»el bedisselen,
•heef, want de heeren
leurzen dan in hun
maar dat was alleen bemerkbaar
zooals ik toentertijd, van-bui-
laangetast door het
fatsoen maakte het
dat er ooit iets ver-
of liever: aan het licht
of malversaties beston-
„gegoede" burgers waren
p ieder echtpaar speelde
tegen buren en ketinissen een constante
idvlle; slechte huwdijken kwamen er niet
voor, want wanneer man en vrouw beide
„nette menschen’’ waren, was zooiets onmo
gelijk.
'k Zie me nog een paar dagen vóórdat ik
naar dit gezegend metropool vertrekken zou,
In Utrecht op mijn oude studentenkamer rit
ten midden in mijn verhuisboel van hoeken
en kleeren. Toen stond hij plotseling voor
me, en ik herkende hem eerst niet *t Wa»
een lange, magere meneer in een versehoten
zwarte jas. een „gekleedo jas" zeiden wij
toen die hem te ruim om den gebogen
rug hing. „Ik ben het", zeide hij onbeholpen
en zenuwachtig. „Huug, Huug. de Breet."
en ja, toen herkende ik hem ann zijn etem.
Hij had vroeger tdf ons rlnhfe behoord,
goeie, stille jongen, theoloog, en hij
nde het echt. Hij had indertijd haastig
afgestudeerd om te kunnen trouwen,
dwaas verliefd vonden we hem, maar
toch gelukkig, en ik geloof dat we hem ba-
HH was dominee ««worden ergeni
mr.
een
gelukt is
GOOTS EINDE.
ênder dit opschrift schrijft de Nieuwe Am-
jpmsche Courant o.m. het volgende
Een gevoel van woede-om-machteloos-
heid beheerecht ons, wanneer wij lezen
dnt niets ter wereld kan baten om het na
tuurschoon te redden, wanneer het in het
belang der bourw-^peculanten is, wanneer
dat natuurschoon geschonden wordt.
Wat er niet al gedaan: protesten van
groote en Heine vereenigingen, protesten
ven groote en kleine dagbladen, protesten
van invloedrijke en minder invloedrijke
mannen in den landeAlles te ver
geefs.
Men heeft geechreven over deze schande
in alle toonaarden, men heeft gesmeekt,
men heeft gesputterd, men heeft geschol
den.
Men heeft verzoekschriften tot de be
trokken autoriteiten gericht. Men heeft
protest-excursie’s naar de nu weldra ver
woeste schoonheid ingericht
Maar wat men ook doet, zonder boe of
ba te zeggen, zonder zich op eenigerW
wijze ven deze, bijna collectieve veront
waardiging van het Nederlandsche volk
iets aan te Pekken, gaan de botte schen-
8ers rustig hun gang. Doelloos, nutteloos
vernielen Neen, niet nutteloos, ten
bate van de exploitanten van terreinen
voor villabouw, wordt het eenige stukje
werkelijk natuurschoon, dat Amsterdam in
de onmlddellijke nabijheid heeft, geofferd.
In de Rotterdammer lezen wij dit be
richt, dat als een afscheid klinkt
„Het wordt ernatf In de Gooische ge
meenten liggen ter gemeente-secretarie
gedurende een groot ded van Augustus
ter inzage de stukken betreffende onteige
ning ten behoeve van locaalspoor- en
tramweglijnen in het Gooi; behalve r’ nl»
gemeene beschrijving rijn er een te
Msche kaart, een lengteprofirf en
profielen; belanghebbenden kunnen geuu-
rende de aangegeven termijnen bezwa-m
«agen de onteigening en het plan van 't
werk scftrfftehfk indienen bij den minister
van waterstaat; gelegenheid zal bovendien
fpgevan worden bezwaren monzHing toe
te Mchiten; duMrifjk op deze projecten
waar tie nemen het «Mbbele plan? a. de lij-
M> vwer groot-(»nel)-verkeer Hfkwmtm—
ÜriMdtom—r Amatwedam en Eaiwn—Bto-
Ansjovishandel.
Men schrijft aan de Msb.
Door de maand-afgifte van ansjovis In Juli
en de geringe hoeveelheid (pi.m. 350 ankers)
die in het verlengingstijdvak boven water is ge
bracht, beloopt de totale hoeveelheid ruim
56.000 ankers, waarvan de in het Veem der
onvergeeflijke fout zijn, de Coöp. Ansfovis-Verkoopvereeniging te Amster-
«n dam in opslag zijnde regeeringsvisch der jaar-
inlagen 1920—1922 een kwantum van
25.000 ankers niet in den handel is; het gang
bare product de 1919er en 1918er die
vrijwel alleen aan de markt komt, is reeds bene
den 30.000 ankers gedaald, zoodat de regee
ring geleidelijk voor bijna de helft der geheele
voorraden belanghebende bij den ansfovis-omzet
is geworden voor minstens 4500.000 contante
waarde; toen de Staat, beginnende met de
teelt 1920 zelf ansjovishouder werd, is door de
belanghebbenden handelaren en zouters ver
zocht, dat de regeeringsvoorraden niet zouden
worden geruimd voor 75 der overige ansjovis
van de handelaars-exporteurs aan de markt
zoude zijn gebracht. Hoewel op deze overeen
komst nooit offïciëel is ingegaan, bleef de Rijks-
inslag 1920—1921—1922 in het ansjovisveem;
thans echter is de verhouding zóó geworden, dat
sinds zeker drie-vierde van de „vrije" ansjovis
door den handel is geruimd; aan de combinatie
van handelaren werd verleden week 1000 ankers
regeeringsproduct 1922er aangeboden? waar-
1 100 ankers is aanvaard; deze jonge ansjovis
m. door Zuidwal-inleggers-handelaarsi afgeloo-
pen week verkocht aan makelaars ad 17.—
per anker, totaal pl.m. 5000 K.G.
F f 1-■■■LL
dtm vrijwil ligen landstorm zal voortaan in-
■pecteeren in den rang van generaal en
niet meer in dien van kolonel.
Ter verwijding van misverstand voegt hef
Wad er direct aan toe, dat zijn critiek niet ge
licht is tegen de personen, maar alleen tegen
Be meer dan tegenstrijdige besluiten, zooals
wr meerdere te vermelden zijn.
v ïn het belang van het legvr is het noo
dig
dat verschillende onbereden verlofsof-1
ficieren met het oog op hun taak in oor
logstijd rijlessen krijgen. De personen zelf
hebben er niets geen belang bij, het is al
leen het legerbestuur dat er profijt van
trekt en zorg moet dragen dat de officieren
zich bekwamen kunnen voor een eventu
eel te vervullen functie.
Nu is het te begrijpen, dat met het oog
p da bezuiniging deze rijlessen niet ge
geven worden in particuliere maneges, maar
bij de bereden wapens en ook dat deze
verlofsofficieren voor deze lessen geen ver
goeding krijgen. Iets anders is het met de
reiskosten, indien om aan de rijlessen deel
te nemen een kleine reis moet worden ge
maakt, zooals vnn Delft, Gouda of Rotter
dam naar den Haag, van Utrecht naar
Amersfoort, of van Nijmegen naar Arnhem
©f Ede.
Uit een oogpun' vnn bezuiniging moeten
deze reizen door de verlofsofficieren zelf
worden betaald, terwijl beroepsofficieren
deze vergoed krijgen. Het gevolg is, dat
tot nadeel van het leger om dezelfde be-
zuinigings-gedachte de verlofsofficieren
voor de rijlessen bedanken.
Door de reiskosten niet te betalen be
spaart of als m«n het liever heeft bezuinigt
het rijk eenige honderden guldens, tot
eigen nadeel. Stelt men tegenover dezen
kleinen maatregel nu eens de encadreering
met beroepsofficieren van de kortgeleden
bekend gemaakte organisatie van de bere
den wapens, dan ziet men heel wat ander»
dan bezuiniging.
Om te beginnen is het korps rijdende ar
tillerie gehandhaafd, dat volgens de me
morie bij de dienstplichtwetten zou ver
vallen. Aan het hoofd van dit in vredestijd
uit slechts een schoolbatterij bestaande
(korps staat behalve den commandant van
de batterij een luitenant-kolonel of ma
joor aan wien zijn toegevoegd twee luite
nants.
Bij den staf van een ariilleriebrigade en
van de daaronder ressorteerende staven van
de twee regimenten zijn de officieren niet
te tellen en dat terwijl de twee tot ieder re
giment behoorende schoolbatterijen nog
staan onder een majooranstructeur, die dus
Voor de opleiding zorg moet dragen.
Behalve de officieren van administratie
en den veterinairen dienst bestaat de staf
van een brigade uit een kolonel, twee kapi
teins en twee luitenants en van een regi
ment uit een luitenant-kolonel, twee kapi
teins en twee luitenants, totaal drie hoofd
officieren, zes kapieins en zes luitenants,
die voor het grootste deel bureauwerk ver
richten en hun paard afrijden. Deze luxu
euss encadreering van de stavep van een
artilleriebrigade komt het rijk «an trakte
menten per jaar op 70.000 gld. Van zui
nigheid is hier geen sprake.
Het blad heft deze voorbeelden maar eens
/genover elkander geplaatst om duidelijk te
toen zien, dat volgens het bestaande systeem
Btob* bereikt wordt. Op de kleintjes wordt ge-
^Mt, maar het groote laat men ongemoeid.
Er dient een anderen weg bewandeld te
wordenzoolang de heeren zelf de bezui
nigingsmaatregelen mogen voorschrijven,
ziet men autoriteiten, kolonels of generaals,
die den minister het pad wijzen langs
kwastjes en fleschjes olie en zoo van den
breeden weg afleiden. Zoolang daar ge
werkt -wordt met hef spreekwoord de uni
form is nader dan het burgerbelastingbil-
)et fe er geen verbetering te wachten. Eerst
als daar verandering in gebracht is kan
men succesvolle maatregelen tegemoet
«ten.
in de provincie, en jullie weten boa dak
dan gaat: een briefje bij zijn trouwerij i]r
die niet tot zijn intiemere vrienden behoorde
vergat hem.
Nu stond hij onverwachts voor me en liff
lachte verlegen alsof hl| zijn aanwezigheid
verontschuldigen moest Met iets van angst'
in zijn oogen keek hij naar de half gepakte
koffers en den rommel in mijn kamer.
„Hèb je al een huis?" vroeg hij toen en hij
legde een zware, donkere klem op jieb je".
I Ik keek hem verwonderd aan.
I „Je komt toch bij ons,” sei hij, Jk las hef
in de krant."
„Dat wü zeggen: ik ga mi) voorloopig vet
„Ja juist, juistzei jedaar ben !g
dominee,” en hij krabbelde zenuwachtig irf
zijn volle, zwarte baard.
Toen, alsof hij een moeilijk besluit ten-
uitvoer bracht, ging hfj plotseling zitten og
mijn grooten koffer, zijn parapluie tusscheif'
„De kwestie is deze’,, begon hij plechtigs
„ik heb een mooie pastorie, een oud heeren-
huis, dat heelemnal vrijstaat in een flinken
tuip tegenover de kerk, wezenlijk héél
mooi.”
Hij tuurde naar omlaag waar zijn voeten
in grove, degelijke schoenen stonden op hef
tanijt; sneelsrh liet hit de parapluie tutti
schen zijn vingers rechtstandig on-en-neer.
gaan zoodat de punt telkens even den vloer
raakte.
„Maar" ging hlf voort, „het huis fs tti
groot, véél te groot voor ons beiden, mija
vrouw en ik. en we hebben «een dienstpet*
soneel
Bij de laatste woorden keek hij mij aan
alsof hii mijn verwondering verwachtte. Rus-
tiger vervolgde hii: WH bewonen alleen het
bovengedeelte, dat een aparte opgang heeft,
en de kerkerend wil rn hot benedenhuis
verhuren. Ze heeft groot geliikr ’t is zond©
dat het leeg staat. Nu heb ik aan fou ge»
dachtIk wil er. eerlijk gezegd, niet
graag iedereen hehhen... maar lij lijkt
me een„.... geschikte huurder..
Enfin, om kort te «aan: ik heb het
daan .Tc Was van plan geweest eerst itf
een hotel te logeeren. maar nu trok ik dada*
Hik in ’t benedei
Waarom niet? In
van het stadie en de kamers bleken ge
schikt om ze eenvoudig en gpmakkelijk irt
te richten. Het was wezenlifk een heerlijk
huis, een eind van den straatweg afgé-
bouwd. midden in een «normen tirfn, dia
juist toen ik er verscheen, in vollen zomer»
schen pracht stond, ’s Morgens kwam er eenl
paar uren een vrouw om mijn boeltje te
redderen, ik at mee aan den tafel in het
hotel on de markt, enik heh er eigenlijk
mijn dagen een beetje verluierd^, want veef
practijk heb ik er nooit gehad. Mijn bö*
venbnren bleken charmante menschen te
zijn. Hij had zijn zenuwachtigheid afgelegd
kon aardig praten en was op zijn gebied
een knappe kerel die veel gelezen had eö
veel wist. Zijn vrouw putte zich voor mij uit
in kleine attenties; ze bracht me bloemen,
verraste mil soms met een eigen-gemaakf
lekker schoteltje, en 's avonds vroeg ze mif
dikwijls thee mee te drinken, als ’t moot
weer was op het groote gazon vóór *t huis»
Ook tegenover elkander waren ze aller
liefst. Het eenig kindje, waarop eens hurt
hoop gevestigd was, werd levenloos gebo
ren, toen zij er eens van sprak, trilde «f
iets heel droefs in haar stem en hij nami
haar hand eh streelde die troostend. Ik zag
hen soms des morgens vroeg al door de®
tuin wandelen, fnnfe-gearmd als eenzp«*
verloofd paar. Een uitstekend huwelijk leek
het, en na alles wat ik later bifwoonde elf
wat mij eerst ontgoocheld heeft, geloof ik
tenslotte toch nog dat re gelukkig waren?
als je ouder wordt zie je do dingen vaak
zoo heel anders.
Toen ik er ongeveer een maand gewoond
had en op een laten namiddag rustig In
mijn kamer te lezen zat, hoorde ik plotse
ling boven mij een twistende vrouwenstem
en ik moest even scherp luisteren om daan
in de stem van mijn buurvrouw te herken»
nen. Hém hoorde ik niet en eerst dacht ik
aan en kleine huiselijke twist, maar het
kijvend geschreeuw hield aan. heftige ver»
i wijten en felle verwenschingen zooals ik nog
den mond van een vrouw gehoord
het duurde bijna een uur, deuren
en werden met woede dichtgeslagen, iets van!
an uit glas vloog stuk tegen den vloer, en tenslotte
schold smoorde alles in een jammerlijk geschrei,
einde- Even later kwam De Breet bij me binnen
trillend en bleek:
1 „Heb ie 't gehoord?ja natu
natuurlijk, je heht het gehoord,
een hui... Den heelen dag is het al
mij geplaagd en gesardmet kl--
nderen om zijn verdraag- 1 denkleinighedenzie jeEl
)rdde- de ontvanger, en wachtte de uitbarsting pas vanavond laat,
een mop vertelde: „De goeie Het viel op een stoel neer en -
•emiakerstafcl een soorteen kind:
.1 hij gebruikt graag dik- „o God. ik
Die woede aanvallen van zijn me zoo. En ik
j hij plechtigpessimisme!" I het gewaar won
!r werd gelachen in den kring, maar de mand: beloof
ie dokter schudde zijn hoofd eu zei: g«gt. Ze is een
r..an heeft misschien nog niet zoo vrouw, een lieve
-'-'celijk. Het is pessimisme in negen vree-ehjke buien
Tom ik don volenden dag tegen twaal
Z!52" I uur van mijn weinige patiënten thuis kwam.
..v Lreet en zijn vrouw samen dooi
- Trn(j feeder bijna. Eer
j versche bloemen.
6 Juihn Epn paar iaren beb ik daar gewoond en ft
nmrtiik i ^an n*et herinneren, dat het ooit langei
<lnin nm. ^Hn drie of vier weken goed gegaan is;
i er weer een hevige scène en Ut
kJ hen boven kwam in dien lateren
tijd, zag het, evenals De Breet zelf, somd
al een paar dagen tevoren aankomen. De
arme man had dan geen leven: alles deed hij
verkeerd, alles werd hem kwalijk genomen
- elk zijner woorden, de beste zijner bedoe
lingen werden in het kwade uitgelegd, tot
dat ze plotseling opstoof als een furie en It
een paroxysme van woede hem te lijf wild*
zichzelve de haren uit het hoofd rukte en...
tenslotte uitgeput neerviel.
Tk begreep waarom ik zulk een „geschikte
huurder” wa». De Breet had maar één angst:
de stad, de stad waar men eeuwig de
idvlle speelde, mocht en zou niets weten.
„Eens kwam mijn werkvrouw juist toen
boven het lawaai gaande was; ik ben haar
tegemoet gerend dwars over het grasveld tot
het hek en heb haar toegeschreeuwd, dat z«
dien dag niet behoefde te komen. De Breet
schijnt lat uit zijn venster gezien te hebbeif,
later bedankte hij mij ervoor alsof ik hen»
het leven had gered."
De dokter zweeg.
De notaris zuchtte veelbeteekenend.
„Zoo zie je alweer”, zei de ontvanger, „her
huwelijk, ’t is niks gedaan!"
„Zeg dat nu niet’,’ antwoordde de dokter
„Wie het huwelijk ontvlucht, ontvlucht hef
leven en dat wreekt zich vanzelf. Het ga^
langs hoogten en door diepten en zóó wori
den wij mènschen. Op mijn ouden dag DW,
gin ik te gelooven, dat het beter is te tnr'
wen zelfs met een vrouw als van De Bn
dan altijd ongetrouwd te blijven, ’t Lijkt
nu dwaas misschien, want je bent noa
tpaar latgr zal ie mli gelijk geven.*1
't Verhaal van den dokter.
door
HENK VAN BUUREN.
Het gebeurde stellig eens in de week dat
de jonge ontvanger des avonds in de kaart
club een nieuw verhaal bracht van zijn wijteni en
hospita, een wonderlijke vrouw met veel j nooit uit
goeds en liefs, maar van tijd tot tijd plot- I h d. h
selijk een helsche furie voor haar man en werden met
kinderen. Hij hoorde het lawaai van uit glas vloog st,;
hun huiskamer, hop ze tekeer ging, schold smoorde allea
en schreeuwde om een nietigheid en einde- Even later 1
D?r-lijk in onmacht viel, uitgeput van eigen trillend en bh
herrie.
„En haar man?" vtoeg de notaris
verheimelijkte interesse voor een
noot
„Die is te bewondei
zaamheid", antwoor
dan alsof hij
kerel is
__r rfilosoof gev
over het marktwezen voor het aanstaande con- ke woordei
gres tot de volgende conclusiën
tomen en k1'0 vuigvuuv cvuviuoicu
vertering dat de maikt, die in het grijs verleden haar
üüïsjMüng vinui, in dcii loop der eeuwen een
grootsche tnak heeft vervuld, zich steeds heeft
I aangepast aan de eischen van i
I wrich'. w
I in het distributiewezei
kan doen gelden op 1
2. dat de markt
het vreemdelingenverkeer in de marktplaats
bevordert en daardoor medewerkt aan de wel
vaart van de betreffende gemeente, ook van
den winkelstand
5. dat de markt zich niet ongestraft laat be
lemmeren in haar natuurlijken groei
igsl
?erd. zooals i
is. door drie
de heele boel
geforceerd ’t wel eens wat sch
n den win- hadden meer in hun h(
‘■—'den. mar- J-A -
wie er,
ikwo
I Toen i
i uur van mijn
zag ik De Brt
Mt Hnnr' d®n tuin Raan. gearmd, te
len M meer uur,'« brncht mi’
bdde dood hf-rtelijk. maar haastig en
ïnUin i ®en ha®1, ia.ren heb ik dm
ik mijn eerste
een ani
i pal
tijn
moet di
gehad 1
vincie-stadje. geregeerd, zc
- plaatsjes het geval is. dooi
4. dat die natuurlijke groei niet gewelddadig schen-met-geld, die d>
door gemeentebesturen mag worden geforceerd t ^’.n^ we‘ een.8
van de belangen van dmi
hoof de t
dat de markt behoort te worden bevrijd inkwam, nog ona.
elementen, die geen aanspraak kunnen of D]aatseliik fatsoen. Dat ft
naam van ^morktkoop- eenvoudig ónmogelijk
keerds gebeurde, of
kwam. Kuiperijen )r
den er niet: alle
even deugdzaam err
