k mrat «nm
Vearttendaagaoh Blad
voor do Huishouding.
ÊÜWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
AMBACHT, BERK^WOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP. G0UDERAK. HAASTRECHT. MOORDRECHT, M0ERCAPELLE, NIEUWER-
l a. d. U„ OUDERKERK a. d. OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
16002
Woensdag 9 Augustus 1922.
T
J1TENLAND.
iUILLETON.
E GENEZER
J
61» Jaargang 1
Ingezonden Mededeelingen.
tal.
08
2923
het woord gevoerd
de tweede Internatte*
haar mooi gezichtje en slank
meer, ia een kano."
door
ROBERT HERRICK.
had
land
Helen
trouwen.
NOT Man I
Boekhandel of 1
A ZOOM. GOU1
(Wordt nnoW
Duitsche Reichsbank,
buitenlandsche waar-
teren nog
en onderscheidenlijk geschetst, hoe Italië en Bel
gië door den oorlog geducht hebben geleden.
Ten slotte is besloten, dat Poincaré’s voorstel
len hij had een definitief schema ingediend,
dat op zijn verzoek geheim word gehouden
zullen worden voorgelegd aan een commissie
van financieele experts.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
Br kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging par looper geschiedt*
ran co per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 11, GOUDA*
li onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 2—41 uur.j Administratie TeL In*. 521
edactie TeL 50.
VOLKENBOND.
De toelating van Hongarije.
Boedapest, 8 Au 7. (W. B.) De Honganr-
sche regeering ontving van het secretariaat-
Voop een qexonde
heldere huid gebruik
LIFE-BUOY ZEEP
Denk,een» aan de honden.
den'stoftftgevoorwerpen,
S/elke U noodzokelykerwijxe
dogelijkó .oanriaokl! Dit le.
verLoevaar op voor» Uw
huid. Uw xeep moet een
jjtuiver»7en afdoend f’öini.
j^in^mfddel -zijn.
ipebnuik daarom
LIFEBUOY
r*
Dè Xülverenatf tappen
van UFEBUQY beschermen
Uwjhuid letten gevaar.
DEU-EVER’S ZEEP FIY
yt AAR Dl NOEN J
Bk fabrikanten van
Sunlight
^Ö^Luxen Jur
reld hen daarna moeten kunnen scheiden. En
toch had iets hen gescheiden waren zij al ge
scheiden. Niet zoozeer door plaats en tijd als
in den geest, zij waren na den eersten winter al
gescheiden geweest. Was het haar schuld? Was
zij wel dankbaar genoeg geweest voor het leven,
dat zij door hem teruggekregen had? Maar zij
had hem toch de schoonste gave gegeven die
eene vrouw te geven heeft, zichzelf. Zoo tracht
te zij zichzelf te verdedigen.
En plotseling kwam zij tot de overtuiging, dat
het te laat was; haar krankzinnige hnast om hel
meer te bereiken was nutteloos. Zij had den
strijd verloren! Zij zat rechtop met gebalde
vuisten, zoodat de nagels in haar vleesch dron
gen. Dadelijk, van het begin af, had zij hem ver
loren; nu zij de waarheid onder de oogen zag,
het wds haar alsof zij een klap in 't gezicht
kreegMaar hij, was haar man en de vader
van haar kinderen, en rij zou hem niet loa laten
nooit! Zij zou vechten tot het einde toe
voor het eeruge wat zij nog bezat, haar positie
als vrouw en moeder. Somber keek zij verder
-'■» de lange reis naar het voorbijglijdende land.
p van weiden en bosschen, terwijl de trein
door de wilde dalen van het noordelijk gebergte
voortsneldeNeen, nooit! Met al de hard-
nekkigh «id\ van >en vrouw zou zij, al was het
maar de schaduw van haar vroeger geluk vast
houden en het verdedigen tegen die andere
vrouwen wit de rest betrof
In die stemming, met een vermoeide en strak
ke uitdrukking op haar gezicht, stapte zij uit
armen van Dr.
Percy, die haar buigend en lachend, zooals al
tijd, afhaalde.
„Goede hemel, wat ben ik blij u weer te Men,
piinses, ik zon u kunnen omhelzen!” Maar onder
al de drukte van zijn begroeting, zag zij dadelijk,
dat hij zenuwachtig en onrustig was, alsof haar
ko"»»» a> ongelegen kwam; onder den stort-
hoofdzakelijk, die haar gedurende de zes dagen
op de boot en nu .pp haar bed in den slaap
wagen vervulden. Husschen al de plannen en
overwegingen door, die haar gedachten bezig
hielden, was er één donker punt, waarop zij
steeds terugkwam, en dat was de geheimzinnige
vrouwspersoon, die Dr. Percy terloops in zijn
laatsten brief genoemd had, die vrouwelijke niet
betalende patiënte, Eva Smith
Minachtend krulden zij haar lippen bij dien
doodgewonen naamzij stelde zich voor een
opgewonden, hysterisch, ongelukkig schepsel
zoo eene van die soort, die zich aan een dokter
vastklampen, zooals zij er zoovelen aan de bron
had gezien. Maar nog nooit was haar gemoeds
rust er door verstoord geworden. Niettegen
staande zijn vele fouten, was haar man nog
nooit onder den invloed van eene andere vrouw
gekomen en zij had hem veel van zijn ruwheid
en onverschilligheid vergeven, omdat zij hem
altijd kon vertrouwen. En nu maar waarom
zou het terloops noemen van een toevallige
patiënte haar nu opeens zoo in 't harnas jagen
Iets zei haar, dat*de groote strijd in haar huwe
lijk nu moest uitgevochten worden met als
tegenpartij een vrouw, die Eva Smith heette.
Maar, zooals zij daar in haar gereserveerde
coupés lag, in haar mooie peignoir, met het
losse bruine haar over haar blanken hals, be
hoefde zij maar in den kleinen spiegel te kijken
om overtuigd te zijn van haar macht als vrouw,
't Was waar, wat haar moeder treurig opmerkte,
zij zag er beter uit dan ooit, jong, frisch en
sterk. En Veras bewonderende opmerking toen
zij van haar afscheid nam, klonk haar nog in de
oren, „Wien wil je het hoofd op hol brengen,
Nair
wMtiF had rij gdaA**, «pelend met
de waarheid.
„De „Wikte F De dadW, dat die al lang deed
wat je wou?" antwoordde V»r» met iet» van
reparatie-bedrag, dat
f is, hadden verminderd,
Ier gefusilleerde Fra'nschen
m vergoeding verkregen,
-aré er op, dat Duitschland
_._"ngen in specie deed;
1 nu nog bij, dat Duitschland thans
>rium vroeg voor 1923 en 1924. De
r schulden had nu een gewijzigd ka
genomen; van verschillende kanten
krijk aan zijn schulden herinnerd,
rincaré is van een en ander het resul-
rankrijk, hetwelk den last op zich had
an het herstel van zijn verwoeste de-
n, vandaag of morgen genoopt zou
1 geheel of gedeeltelijk zijn buiten
huid te betalen en dat, terwijl het
at was te innen hetgeen het van
I kon vorderen. Het Frnnsche deficit
erhoogd, doordat Frankrijk ten be-
Duitschland 90 milliard had voor-
’oincaré, een staat van zaken, die on
en niet kon voortduren zonder de
nconvenienten. ZekerDuitschland
tot wanhoop worden gebracht, maar
-venmin. Wanneer Frankrijk de uit-
a 't verdrag eischte, dqn leverde het
s van imperialisme en militarisme
1 stuurde het aan op een verbrokke-
uifechland. Het wilde enkel en alleen
eelen ondergang ontloopen. Frank-
ven konden onmogelijk verminderd,
jelastingen worden verhoogd. Een
g tusschen het Fransche en Engel-
et, zooals onlangs geschiedde door
me, achtte Poincaré practisch vrijwel
de tien verwoeste departementen
riet op normale wijze hun belastingen
tal dooden en verminkten vnn Frank-
at van Engeland te boven. De sociale
I van Frankrijk was bovendien heel
1 die van Engeland. Ditilschland’s
ond Poincaré verder, was aan de fou-
Reich zelf te wijten; Frankrijk zou
zijn geweest, wanneer het een zoo
plan voor water- en spoorwegen
als Duitschland en evenals dit
p van papiergeld zoo hoog had op-
;n van eeh toestaan van een morato
ir soliede garanties wilde Poincaré
niets weten; van Duitschland, dat op
•ze wijze de inflatie in de hand werk-
n door de geallieerden productieve
(iOIIISUIL IIIIRIt!.
)it blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen advertentieprubi uu Good. en omstreken (Iwhoorecxte tot da betorgfcrinrlf
1—5 regels 140, elk» regel meer 0.25. Vnn buiten Gouda «o den
1—5 regels L65. elk» regel meer 0 30. Advertentie het Zateniagnummw ifiS
bijslag op den prijs. I.lcf<iadighelds-adv»rt»ntifen da helft van (ten priteT
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN11—4 regela ƒ2.06, rik» regel moer ƒ0.50. Op
Gewone advertentiën en Ingezonden mededeelingen bfj contract tot zeer nreduoeMb
den prijs. Groote letter» en randen worden berekend naar plaataruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuKBchenkomrt van «oliede bookhaa-
delaren. Advertentiebureau» en onze Agenten en moeten daag» vóór d» plnataln»
een het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname «errekewt te zijn-
erste plaats was zij nu eenmaal niet
e er gemakkelijk too komt om haar
te bekennenzij wilde liever in den
een huwelijk verder leven, met een
liet meer van haar hield en die haar
eer verveelde, dan aan de wereld too-
ij zich vergist had. Zooveel vrouwen
misschien de meesten wel, troostte
En dan was er de groote quaestie
dage, Zooals zij aan haar moeder al
d, nu kolonel Blake hun fortuin ver-
1 in waardelooze fondsen, en nu het
man verkeerd was gegaan, was het
f vraagstuk geworden, hoe de heele
est leven, hoe in de toekomst de
van de meisjes geen zorgen zou geven
zich dat altijd had voorgesteld. Zij
un kans op geluk in de wereld heb-
ierfrij n\eende zij, zooals elke goede
- meer geluk dan zij ooit zelf gehad
srste wat haar dus te doen stond, dat
was de Genezende bron met de hulp
Brcy weer op gang te helpen, of met
1 ergens anders heen te gaan en daar
1 inrichting te openen, zooals zij al zoo
Jan was geweest.
materieels zorgen waren het niet
ik zou komen?"
„Hij wa* weg toen uw
„Weg? waarheen?"
o
PrU» *«r kvartaal «r. f-t 1—
O O O
kan «ieh abonn»»r»n bij d»n
d» Uit<»vMB A. BBINKMAM
IDA.
m.jj
genernal van den Volkenbond de toezegging, de Londensche confeientie
dat het Verzoek tot opneming van Hongarije aan brengen, Duitschland gehei
de orde z«l komen op de 4 Sept, beginnende liezen, omdat het zich di
zitting van den Volkenbond. iemand, wien zijn werktuig
DUITSCHLAND. y
DE SCHADELOOSSTELLING
Duitsche kritiek op de retorsie
maatregelen.
B.rlljn, 8 Aiif. (W, B.) In het rljk.l.Mn.t
werden gisteren de door de Fransche regeering
besloten dwangmaatregelen besproken. Naar de
bladen vnn goedingelichte zijde vernemen, ko
men voor de beoordeeling van den rechtstoe
stand de volgende gezichtspunten In aanmer
king:
(1.) De Fransche nota druisoht in tegen de
g:ondgedachte van het clearing-systeem en.
met het aanhangsel bij par. 5 van ait. 296 van
het vredesverdrag, dat zegt, dat de debiteur-
staat den crediteurstaat binnen een behoorlijken
tijd (temps utile) kennis geeft van de vorderin
gen, die erkend zijn. De last, door do Fransche
ipgeering gegeven, om die kennisgevingen te
staken, is met deze bepaling onvereenigbaar.
Punt 2 valt te zeggen, dat na de overeenkomst
van Aug—Sept. 1921 Frankrijk zich hoeft ver
plicht de schadevergoedingsbedragcn, die
Duitschland ingevolge art. 297 vnn het vredes
verdrag nan Frnnsche staatsburgers heeft te be
talen, te vereffenen door de likwidatie van
Duitsche eigendommen in Frankrijk. Die over
eenkomst laat geen mogelijkheid tot opschor
ting dezer vereffening open. Ad punt 3 kan men
zeggen, dat ingevolge de overeenkomst van
April 1921 en art. 297 h van het vredesverdrag
het Fransche verrekenkantoor aan het Duitsche
medederiir.g moet doen van de opbrengst van
do likwidatie van Duitsch» eigendommen en
dat het 't Duitsche kantoor dan binnen twee
weken daarvoor moet crediteeren. Blijft die
mededeeling dus achterwege, dan is dat een
eenvoudige schending van genoemde bindende
vernJViMa ”orw,ri. verbod van
ven Dtthaclie onderdanen in onrechtmatig, nWfr
do 25 mil Hoen francs, die Duitschland bij de
overeenkomst van Baden—Baden (1919) op zich
nam te betalen, reeds zijn voldaan.
Het is opmerkelijk, dnt de Frnnsche hooge
commissaris in Straatsburg reeds op 19 Juil,
in verband met het Duitsche verzoek om uit
stel, het vervoer vnn het meubilair aftastte, d.
w. z. op een tijdstip, toen het verdere verloop
van zaken nog volkomen onzeker was.
Wirth aan het woord.
B e r 1 ij n, 8 Aug. (N. T. A. Draadloos). De
Dmlrche Wlt,h Wt rich wMnn w
over den Berl.jn.eh.n corre.ponden. v.n de h„nd„|e’d „pt,.den. nl« opc-vnerd noch
Dolly News nogmaals uitgelaten, dat DulUch- v^k, w„ra.«_
land zich niet aan zijn betalingen wil onttrekken,
maar alleen verklaarde niet volgens het vroe
ger opgestelde betalingsplan te kunnen betalen
en de stortingen over langere termijnen verdeeld
wcnschte te zien. Ook moest de kwestie van de
verrekeningsbetalingen niet afgescheiden van
die van het herstel behandeld worden. De drei
gende nota’s van Poincaré konden het vraagstuk
niet oplossen, maar zouden slechts tot de vol
komen ineenstorting van de Duitsche valuta
leiden. Een zelfde resultaat zou ook een mis
lukking van de I.ondenschë conferentie hebben.
Aan een berichtgever van de New-York He
rald deelde de rijkskanselier mede, dat, wanneer
OVERZICHT
!an Maandag oor de zooveelste maal
sdhadeloosstel lings-conferentie begon-
•aal te Londen. Duitschland hoeft
veer de faciliteiten van Pranschen
en komen, geen illusies te vormen:
is Poincaré gebleven, het Fransche
standpunt blijft star als steeds. Op
vijze als in vroegere redevoeringen
Pransche premier Duitschland ge-
den zwarten hond en boeman. Hij
heele enumeratie gegeven van
d s zondenhet Reich voerde nog
tractaatsbepalingen niet uit, het be-
oorlogsmisdadigers niet, de ontwape-
e wenschen over (ten bewijze haalde
nliohtingen aan, die generaal Nollet
verstrekt). En terwijl de geallieerden
minimum het reparatie-bedrag, dat
d schuldig is, hadden verminderd,
families dt
nog gee:
vees Poinca
eld zijn betalingen in
vloed van zijn praatje» en complimenten be-
rriddo «ij rich op 't ergste vo<r.
Toen «ij in de kleine barkas van de Eyrie ov»t
het donkere frater naar den overkant vlogen,
b»gon hij weer:
H’t Maakt de ellendige wereld weer goed, om
u hier over me te rien ritten, uwe Hoogheid!
Hebt u een razend prettige tijd gehad?.»., n
Massa kleeren gekochtF
„Schei uit over kleeren, Percy, antwoortM»
«ij. „Vertel me olie»!”
Jiou," rtraielA, M. I. lU.t «.I w
U .uil het <»u« H<moe« wil .rire F
Tom kroop hij door hm luikjo bewdefc
om naar de machine te xien en vdl ongeduK
wachtt. rij tot hij «wr .er.chijaen ->«■
„Weer I. d. dokter! Heb j. ham .«lalt dat
telegram kwam.**
J*at'wa« Ik niet - ergena weder op hri
medelijden in haar toon voor den hard werken
den dokter.
„O, daar kan je nooit zeker van zijp", zei
Zielen ontwijkend, aje kan een man nooit ver-
't Is altijd goed om op alles voorbe
reid te rijn!”
Terwijl zij naar
figuur keek en haar met juweelen bedekte han
den met de rose nagels onderzocht^ was zij vol
vertrouwen in den komenden strijd voor haar
rechten als vrouw. Andere mannen vonden haar
aantrekkelijk, «elf# de oude Elport was den
heelen zomer in Schwalbach gebleven omdat zij
het hem vroeg, totdat zijn werk hem naar huis
riep. Zij was op het toppunt van haar macht
als vrouw, niet meer zoo do angstige zorgende
moeder, die zij de laatste jaren geweest was;
zelfs verleidelijker nu voor een hartstochtelijken
man, die eenmaal onder haar bekoring kwam.
Zij glimlachte vol zelfvertrouwen. Haar moeder
zei, dat mannen nu eenmaal zwak waren en
gauw in een of andere vuile intrige verstrikt
wenden, vooral beroemde dokters, die meer
dan anderen in de verleiding kwamen, zei Nina op de
Farrington, die misschien wel uit persoonlijke ‘schap
ondervinding.sprak. Maar nooit zou rij het van t
Erik gedacht hebben, - van haar „Wilde."
Een daad van een krankzinnige zou zij van
hem hebben kunnen getedven, hij had haar in
een ©ogenblik van woede kunnjen dooden of haar
hebben kunnen verlaten in een van zijn sombere
©ogenblikken, om pooit «neer iet» van rich te
laten hooren Maar geen gewone ontrouw, dat --w
had «ij nooit kunnen denken! den trein en viel bijna in de
Haar vinger raakte even het ütteeken boven
haar slaap oen, dat het bruine haar onbedekt
liet, en haar glimlach verdween. Hier was h<^t
mes, door zijn hand geleid, binnengedrongen.
Hij had haar gered van een levenden dood of
ven den dood «elf door zijn kqnde en «ijn moed
door rite witokreetóe Nooit had iet» ter wk-
een teleurstel.mg xo<\
#heel den moed zou verel
dan gevoelen zou altj
iemand, wien zijn werktuigen uit de hand worn
den geslagen. Opnieuw betoogde hij met klem, 1
dat Duitschland een moratorium en een intern X
nationale leening noodig heeft, wanneer het niet
ten «enenmale tot betalen onbekwaam zou worn
den.
DE SCHULD AAN DEN OORLOG.
Von Schoen contra Poincaré.
Kortfln, 8 Aug. (W. B.). De vroeger*
Duitsch» gezant te Parijs, Freiherr von Schoen,
zond uit Berchtesgaden nan de Deutsche Alk
gemeino Zeitung ren tot minister-president
Poincaré gerichten open brief, waarin hij anH
wooidt op de beschuldiging door Poincaré te
«ijn Kamerrede vnn 6 Juli, dat von Schoen bij
de overbrenging der oorlogsverklaring vnn
Duiischland aan Frankrijk het eerste en voor*
naamste deal van de hem door de Duitsche res
geering gegeven opdracht, dat sloeg op de
schending vnn Duitsch gebied door Franschs
troepen, arglistig zou hebben weggelaten o»
zich beperkt hnd tot dn vermelding van vlie»
geiunnvallen, omdat deze niet te bewijzen wa«
ren. Von Schoen protesteert m»t klom tegen
deze «eer ernstige beschuldiging en verklaart,
«oorIs Vivianl had gedaan, dnt het telegram
van den Duitschen rijkskanselier ernstig vees
mlnkt wns en dat juist de plaatsen, die betrek
king brdden op annvnllen van Frnnsche troe
pen, volromen onbegrijpelijk waren. Dit feit
was ook officieel iets later op 7 Aug. door dB
Duitsche legeering bekend gemaakt. Elke an
dere voorstelling Is onjuist en von Schoen «egt
te hopen, dat Poincaré geschikte stappen sm
doen om de «eer betreurenswanrdige gevolgen
van zijn onjuiste voorstelling uit den weg Ml
ruimen.
De berechting der oorlogsmisdadigers.
Berlijn, 8 Aug. (N. T. A. Dmadlotm.k
Volgens e<m bericht uit Pailjs hoeft de Fraft?
rrn' de -
heeft nUe rechtsgedingen, die Frankrijk aan
gaan, verwezen naar da krijgsraden van Chfl«
lons-sur-Marne en Nancy, welke laatste ook
de aanklacht tegen den vroegeren kroonpiin»
van Beieren znl moeten behandelen.
„Die Entlnssung'’ verboden.
B o r I ijn, 8 Aug. (W. B De rechtbank dee<
heden uitspraak in het proces tegen den schrij»
ver dr. Ludwig. De eischers, n. I. ex-kefzer Wil
helm cn do erfgenamen van Von Boetticher,
werden In het gelijk gestald, zoodat het stuk
van dtn Ludwig, wanrin Wilhelm en Von Boete
-
als boekwerk verkocht mag worden.'
BELGIE.
De socialistische conferentie
Brussel, 8 Aug. (B. T. A.). De afgevaar
digden van het L V. V., d» tweed» Internatte*
nale cn de Arbeitsgemeinschaft vnn Woenen,
die hier «ijn bijeengekomen, bestelen Ingevolge
de hun verstrekte opdracht een onderzoek te,
plaatse in te stellen naar den economiachen
polilieken toestand in Duits<-htend. Zij steldot
een vragenlijst op, die daarbij tot richtsnoe»
moet diénen. Werder werd een molie aangeno
men, waa;in gewezen wordt op den met de»
panden worden geëischt. Op dit stuk van zaken,
zei Poincaré, zou hij intransigeant zijn. De En-
gelsche bladen hebben al bizonderheden over
Poincaré’s plan gepubliceerd. En wanneer deze
berichten juist zijn, is dit plan voor het binnen
halen der Duitsche schadeloosstelling uitgebrei-
der en scherper dan ook maar één der corres-
pondeerende servituten, die aan Turkije zijn op
gelegd. Men oordeele slechtshet plan zou om
vatten
(1.) Toezicht op de
uitvoervergunningen en
den.
(2.) Een bizondere heffing op de kolen van ’t
Roergebied.
(3.) Het weer instollen van een douane-grens
ten Oosten van de bezette gebieden.
(4.) Het controleeren van de opbrengsten der
mijnen en bosschen.
(5.) Een aandeel in de Duitsche industrieele
bedrijven ten bedrage van circa 26 pet.
Scherp contrasteert met Poincaré’s houding
die van den Engelschen premier: Lloyd George
is op tal van opmerkingen van zijn Franschen
ambtgenoot nog al vrij nuchter ingegaan en
heeft o. m. aangetoond, dat de verliezen van
Engeland even ernstig waren als die van Frank
rijk met inbegrip der verwoeste streken; de oor
logskosten waren voor Engeland zwaarder ge
weest dan voor welke oorlogvoerende natie ook.
Bovendien heerschte in Engeland, al was het
aantal menschen, die niets om handen hadden,
teruggeloopen van twee millioen tot 1.400.000,
een enorme werkloosheid. De winter, die voor
de deur stond, voorspelde dus bijster weinig
goeds voor Engeland. Op Poincaré’s opmerking
inzake de verwoeste gebieden, een opmerking,
die uit den aard der zaak nog al geschikt is om
indruk te maken, gaf Lloyd George zakelijk ten
bescheid, dat, wanneer de bevolking der ver
woeste gebieden twee millioen bedroeg, hier
tegenover stond, dat tusschen de vier en vijf
<1® dupe waren van de werk-
van dezen socialen toestancf móest"” dê
schatkist bijspringen of wel: do getroffen per
sonen moesten worden onderhouden door plaat
selijke giften.
Van die onvoldoende öntwapenlng .wilde
Lloyd George niets weten. Hij kwam ten bewijze
nog al met sprekende cijfers en het beetje
materiaal, dat was overgebleven, achtte de En-
gelsche. eerste minister heelemaal niet van dien
omvang, dat Duitschland er een militaire ver
rassing mee op touw kon zetten. Bovendien was
de Duitsche vloot totaal vernietigd.
En wat de Duitsche schadeloosstelling betrof,
er mocht niet worden vergeten, dat 500 milli
oen pond sterling al waren betaald. Dat was een
niet weg te cijferen bedrag. Bovendien voerde
Lloyd George aan om Poincaré’s betoog te ont-
zenuwen en te verzwakken, dnt er voorts reke-1
ring mee moest worden gehouden, dat Duitsch
land drie revoluties had meegemaakt. En al kon
nan de Duitsche protesten niet te veel waarde
worden gehecht, er moest aan worden herin
nerd, dat de mark thans stond op 4000 per
pond sterling. Lloyd George zeide dit alles
volgens zijn getuigenis niet om door Duitsch-
Innd’s verplichtingen een streep te halen; hij
wenschte te doen beseffen, dat nllen belang had
den bij ’t verkrijgen van schadevergoeding.
Maar het kwam aan op de wijze, waarop dit
plaats had. En dit diende te worden besproken.
Ook de Italiaanscho en Belgischq afgevaat-
