Meisjes en Strijksters gevraagd
fïIEUWS- EN AI
Bergambacht, berkenwoui
KERK a. d. U., OUDERKERK a
duet
verkoopen.
o. 16004
FEUILLETON.
DE GENEZER
Adverteeren
Dit blad verschijnt dagelijks behal
N.V. „DE TIJDGEEST".
Trekking van 100 nummer» een overstaan van
Notaris A. G. Muli«
BUITENLAND.
i'
A
t.
ADVERTENT18N:
33
121
door
ROBERT HERRICK.
76
I
«ea au
1
ker Rijnoi
aan den li
Uit B
Het v
is zoo
worden
rechtsho
benoemt
dent dr.
vijfw ek<
wachten.
ABONNEMENTSPRIJS! per kwartaal ƒ2.25.
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal wn
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zonda#
Abonnementen worden dagelijks aangenomen a
bfj onze agenten en loopen, den boekhandel an
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9-
Bedactlo TeL 545.
GOH
Berl
richt va
de distr
Werder
looneisc
goederei
stakers
„Sicherh
357 2789
425 97
1152 3312
1646 27
1731 C?
2043 3856
2213 4050
76
op n
ten in c
Het
De D
thans, n
Het eer
Hanau,
vaartma
laide ve
Het
F r a i
Hot int
een mc
meene
wezen,
gië 't b
geval v
te Am;
staking
gaande
Zoo sloeg Gerhard
zyn kinderjareu,
melding bij een der onderstaande adressen:
Fa. A. GROOS, Fluweelensingel.
Fa. H. A. JASPERS, Karnemelksloot.
Fa. J. H. VAN STRAATEN, Bleekerssingel.
Fa. P. P. BOUMANS, Kattensingel.
Fa. H. BOUMANS, Kattensingel.
Fa. M. PEETERS, Bleekerssingel.
Wed. JASPERS, van Strijenstraat.
Wed. SCHRAVE, Boelekade.
Duitse
kingsgo
kingen
het laat:
directies
boekdru
tra loon
pet. Me
duur va
In Fn
koorts,
de stak
daarbij i
de betrt
geen re
ten ver
gesloten
De b<
winter r
zich on<
middens
Duitse
Vol ge
den uit
een Dut
van de
in Bako<
hier nie
bezit va
geweest
DUITSCHLAND.
De Retorsiemaatregelen.
Straatsburg, 10 Aug. (Havas.). Er is
bekend gemaakt, dat de uitzetting van 500 on-
gewenschten inwoners van Eizas-Lotiharingen
HOOG LOON, zoo noodig intern. Schrifteiyke aan-
zen lijk,
de" en
haar vei
daar sto
ne tasch
ting en i
delijk, d
man, di<
en vuilh
geworde
haar bet
Met e<
rok op e
mer naai
nog juis
was er 1
raakt. Zi
den Se
helder e:
de oeve
zich zoo
Zij vie
lag daar
huis, te i
en oven
huwelijks
het eind
loren ha
waren h'
steeds
vrouw
vrouw g
trieken n
gewild,
het bel ai
dend nu
dorven
zelf, dat
haar ond
elke m*c
jlAKlkTBElUCHl EN
GOUDA, 10 Augustus 1922.
KAAS. Aangevoerd 217 partyen, handel
flauw, ie kw. 42—46, 2e kw. 3841, zwaar
dere j 404548 niet Ryksmerk.
BOTER. Red. aanvoer, handel redelijk. Wei-
boter 1.051.20.
VEEMARKT: Melkvee red. aanvoer, handel
redeljjk, ƒ200—350. Vette varkens weinig
aanvoer, handel vlug, 49J>1 ct. per half K.G.
Magere varkens red. aan voer, handel flauw,
4550 ct. per half K.G. Magere Biggen goede
aanvoer, handel flauw, ƒ2.503 per week.
Zuiglammeren red. aanvoer, handel red. ƒ20—
28. Nuchtere kalveren red. aanvoer, handel red.
13—2D
EIERENGroote aanvoer, handel flauw, per
100 stuks 6.50—7.50.
Donderdag 10 Augustus 1922.
i rij» van f 2000 20129
Prijzen van f 90.-- eigen geld.)
2308 4<78 8358 10052 --
30 4605 r-
213 2696 4702 8475
2789 5224 8748 10452
5689 .-
5798 88751074012668
- 6082 8977 10947 86
69 6759 9C64 11355 12778
7023 -
7359
4102 8147 9455
Vorige lijst stond 19878 m.z. 19879
zwollen., in het leeltfke, gele licht zag zijn ge
laat vaal en verwrongen.
„Wy zullen de kwestie Höruelkamp niet
aanroeren", zei graaf Oberwall koud en hoog-,
hartig. Daarna liep hij op de schrijftafel toe
en schreef een wissel met zijn zeer stijl en
"spits handschrift.
„Hier."
Hy reikte hem het papier over zonder hem
aan te zien, de wenkbrauwen lichtelijk ópge
trokken en met omlaag getrokken mondhoe
ken.
Gerhard hield het papier tusschen zijn vin
gers, alsof hij niet wist wat hij er mee moest
beginnen. Het gleed uit zijn fyand, en hij moest
zich bukken om het op te rapen. Toen hy zich
oprichtte, zag hij hoe zijn vader aandachtlg
verder las in zyn boek, alsof hy niet meer in
de kamer was.
„Vriéndelijk dank", prevelde hy, moeite
dpende zich te beheerschen.
„Wat zeg je? o, zoo behoeft niet."
Het leek Gerhard, alsof de stem van zijn
vader nu even geel én koud was als het licht
in zijn kamer? Een koude rilling liep hem
over den rug. Akelig kroop de kilte door z(jn
kleeren in zyn lichaam, zyn smalle lippen
blauw kleurend.
En toen was hy in zijn kamer. In zyn groote
mooie kamer, met de vele boeken en wapens,
de kleine bronzen en gekleurde ivoren beel
den, met etsen van Rembrand tegen de wan
den en oude Italiaansche maskers. Ook een
kleurige areneplaat uit Provence, die zyn moe
der hem verscheidene jaren geleden had ge
zonden, hing boven het rustbed in een hel
blauwe lyst. Uit een artistiek oogpunt gezien
een gruwelstuk, niets anders dan iets origi
neels, door de hand van een dilettant gescha
pen, maar zoo warm en schitterend, dat als
de zon er op scheen de kamer als verlicht
was door den kleurenglans van deze plaat,
welker van zonlicht overzadigde lucht naar
het hem toescheen meer warmte uitstraalde
dan'de zon zelf, die ftp de zeldzame heldere
winterdagen enkel© oogenblikke door de witte
kanten der gordijnen sloop.*
Maar vandaag was ook «ie plaat hard en
dood als een bont geschilderd stuk lood. En
loodzwaar lag de koele, grijze lucht op de
krulletters van de opgestapelde bladen ma
nuscript, die hem in kleine, grillige hieroglie»
ven aanstaarden.
Hy had het koud tot op zyn beenderen. Zyi)
tanden klapperden op elkaar. Alles wat hij
aanvatte scheen dezelfde natte koude uit té
stralen.
Zeker had hij gisteren kou gevat. Hy hert
innende zich hoe onstuimig zijn dunne avondl
jas door den wind was opgeblazen, toen hij
verhit en opgewonden uit de club op straaj
way gekomen. En daarna, toen hy de villa
van Hörselkamp had verlaten en met Brun0
von Taysen langzAam in het schemerachtig
ochtendlicht door plassen en langs door rel
gen doorweekte wegen van den Tiergarte»
liep, hadden de koude windstooten weer zijn
jas opgebolderd.
Uitgeput viel hy op een bruin leeren leu
ningstoel, die voor de groote kachel naast
een rooktafeltje van ingelegd en gesneden
hout stond. De kachel was koud, sedert de
centrale verwarming was ingericht. De gladde,
groene tegels er vin leken hem even vochtig
als het leer van zyn stoel.
Hij sprong op en ging naar zyn aangren
zende slaapkamer. Daar stonden de ramen,
zooals sedert zyn jeugd gewoonte was, wyd
open. Over z(jn bleek, mager gezicht trok een
smartelijke zenuwachtige trekking. Hij belde.
Twee, drie maal.
„De verwarming aanzetten", riep hij den
knecht toe. ,,’t Is te koud. Je hebt stellig je
verstand verloren, dat je de ramen openlaat!”
De knecht trok een verlegen gezicht. Een
kachel was niet in de kamer en de verwarming
was hier nooit in orde geweest, daar men nooit
had gedacht een slaapkamer te moeten ver
warmen.
11716 13425 16285 18155
67 10347 11989 13561 16327 18356
- 64 12310 13699 16770 18836
-2 73 14485 16815 19626
84 10579 76 14546 73 41
.rr 149191693819770
8977 10947 86 15076 73 19935
9C64 11355 12778 15104 17001 20412
922911424 12805 15290 35 63
9430 11500 31 15974 17310 20T05
85 13016 16147 1782520800
l*-’— -
t zoodoende
zijn
tot een
overgaan,
geheele
iteit van
Na eenigen lijd zoeken vond zij een kaan en
I tij hef onzekere licht zag zij de wanorde en
i verwaarloozing in de groote zitkamer. Voor den
I haard was eeÈ^veldbed gezet. De dekens waren
I Weggeslagen'‘‘alsoT iemand haastig was opge-
I slaan uit bed, zonder zich om zijn omgeving te
I bekommeren. Stukken verkoold hout logen op
den haardoveral lag de asch verspreid J”er
B 'd^n vloer en bedekte stoelen en tafels met een
grijze stoflaag. Vuile glazen stonden op haar
mooi, oud-mahonie buffet, naast een karaf,
I 'enige medicijnflesschen, resten van eten en
I den dol van de boot.
Vol afschuw keek zij de slordige kamer
I rond.
loen zij wegging had zij aan een huishoud-
I vter en dienstboden opgedragen voor het huis-
houden en voor haar man te zorgen, maar hij
I had er blijljbaar de voorkeur aan gegeven zijn
oude manier van leven uit het kamp weer te
I beginnen en ze allen weggestuurd. Hij had er
«en hekel aan bediend te worden, en hij was
bijzonder slordig voor iemand, die zoo netjes
knap in zijn werk was. Toen zij weg was ge
gaan, was hij dadelijk weer de wilde geworden,
hij diep, in zijn hart altijd gebleven was. Al
smerige rommel deed te meer het groote
Verschil tusschen hen b«Jden uitkom*n. een we-
„ijskoud is het in het geheele huis, nergens
een warm hoekje^
Als zyn vader zestien graden beval, ge
beurde het ftret een als om verontschuldiging
vragenden glimlach.
„Dat heeft mijnheel de graaf eens en voor
altyd zoo bepaald."
„Zoo ja myn vader!"
Gerhard kon er op aan, dat het zoo was.
Als zyn vader zestien graden beval, werd
het geen graad meer of minder. Evenals by
de baden, die hy als kind had gekregen: vier
en twintig graden Reaumur geen streep
er boven, geen er onder; eens liail hy den
knecht willen omkoopen om de temperatuur
tot 28 te velhoi/gen. Dat was hein niet mee-
gfevallen. Wat dacht graaf Gerhard dan wel!
De jonge mynheer zyn papa maakte met
veel complimenten. Dat zo\i hem zyn betrek
king kunm^t Kosten hy dacht er niet aan:
Wat was graai Gerfiard een ondeugende,
kleine jongen i’oei 1
er zich dan gedurende
altyd kou lydend, dapper
doorheen in net huis aan de Kubiergraben ei»
buiten by dominee von lay sen. En |yn va-
Mer-ücheen haast gelyk te krygen met zyn
liaiuingsmethoder
Mqar dan kwam plotseling weer een dag
zoon dag als vandaag en de koude legde
zich als een kronkelende slang om zyn lede
maten, ontnam hem alle kracht, maakte hem
moe, wierp hem op het rustbed onder de krn-
derlyke bonte pAat sloot zyu oogen en hy
rilde van koude, ondanks de uiKKe Engelsche
reisdeken die hy tot onder zyn kin optrok.
hy keerde den knecht, die eerbiedig in af
wachtende houding voor hem stond, den rug
toe en ging weer naai zijn werkkamer terug,
waar* hy zich aan zijn schryitafei zette.
Over veertien dagen moest hij zijn docto
raat doen. Dat mocht niet misloopen. Zyn
doctoraat- De een of ander had gedacht dat
was toch niet meer dan „kinderaehtige beu
zelarij". Waarvoor had hy dien titel noodig?
Hy een graaf Oberwall. Maar het scheen
hem toe, dat hy daardoor iets op zyn vader
voor had, die zoo n overwicht bezat, die met
zulk een toegeeflijk lachje naar mededeelin-
gen over den voortgang van zyn studiën luis
terde. Alsof deze titel, dien hij niet met zijn
vader deelde, hem een zelfstandige positie ip
het huis Oberwall zou geven, grootere per
soonlijke rechten, het recht over zijn eigen
lot te beschikken in de eerste plaats.
Over zyn eigen lot te beschikken- Het wooru
had een vreemde betoovering voor hem. Het
scheen hem de sleutel tot alle aardsche ge|
lukzaligheid, waarvan hy door een ho'>ge4
muur was gescheiden.
Maar aan gene zyde van den muur stond
Lou Hörselkamp en wachtte op hem.
Die blonde, fijne Lou Hörselkamp met haar
tcere, blondomlyste gezichtje en de zachte,
warme handen, die hem blij en gelukkig maak
ten, als ze die, al was het nog zoo kort, maar
stil cn vertrouwend in de zijne legden.
Hjj nam de reisdeken van het rustbed, ging
aan de schrijftafel zitten, wikkelde zijne
knieën in, en nam den penhouder ter hand.
Van buiten kletsten dikke, natte sneeuw
vlokken tegen de ruiten, druppelden neer als
groote beken van tranen, en de witte kanten
gordijnen beefden licht van «den kouden voor
jaar sstorm, die door de spleten van het oude
huis blies.
„De vlegel, de ipitsboef de filoul”
De donkere oogen van de oude gravin glin
sterden in het roode schijnsel van het haard
vuur als gloeiende kolen en zy bracht haar
grooten, met kant omzoomden zakdoek aan
haar mond als om een kuchje te onderdruk
ken. Inderdaad was het om het glimlachje te
verbergen, dat steeds Weerom haar donkere
lippen verscheen.
Graaf Oberwall zat, gekleed in een elegant
gesneden flanellen buis boven den gestreep-
ten broek, bezorgd met den zwart gebranden
monocle in het oo'g op den diepen fauteuil, die
voor intieme bezoekers naast den rooden bro-
caten stoel werd -geschoven.
„Ja, mama, het is eenvoudig ongehoord, het
is de* diepste en pijnlykste teleurstelling van
myn leven geweest. Zooals daar voor mjj
stond als een onnoozeie jongen met die af-
schuwelyke bekentenis. Ik heb dadelijk den
heer Rocknitz aangesproken. Er is dus geen
twijfel aan, de jongen heeft als een ple-
bejer gespeeld, zyn inzet steeds verhoogend,
eenvoudig ongelooflijk! Rocknitz staakte ein
delijk het spel. Het is toch geen speeiclub.
Verliezen van drie, vierhonderd mark zijn
nooit dan by hooge uitzondering geleden. En
nu vijftienduizend mark! Denk toch eens aan!"
Gravin Oberwall zuchtte hoorbaar en hield
haar hoofd naar gewoonte weer scheef. Zij
zag er buitengewoon neerslachtig uit. Met
haar van juweelen fonkelende handen streek
zy de kanten van haar zakdoek uit elkaar.
(Wordt vervolgd.)
OVERZICHT
De deskundigen ter Londensche Conferentie
E' hebben de voorstellen van Poincaré tot in de
puntjes bestudeerd, maar het was hun onmoge-
lijk er hun goedkeuring aan te hechten. Wat
Poincaré vraagt, gaat hun veel te ver. Immers,
p al valt vooral bij deze conferentie op, dat om-
trent de voorstellen weinig positieve gegevens
aan de buitenwereld worden verstrekt, zooveel
r schijnt toch wel vast te staan, dat Poincaré van
B zins was, Duitschland op een geduchte manier
E lastig te vallenhij zou 26 pet belasting wen-
f’ schen van de buitenlandsche deviezen, die
K Duitschland ontvangt door zijn export, de Duit-
f sche douane-inkomsten willen exploiteeren, 60
F pct. eischen van het aandeelenkapitaal van de
I chemische en kleurstoffenfahrieken aan den lin-
>ver, de staatsmijnen en staatsbosschen
linker Rijnover in beslag willen nemen,
weer een douanegrens instellen aan den Rijn en
I in 't Ruhrgebled, belastingen heffen aan den
L linker Rijnoever en tenslotte een intensiever
E contrdle uitoefenen op de Reichsbank alsmede
K tal van andere maatregelen van geringer betee-
kenis.
Do deskundigen schijnen tegen het meeren-
B «deel dezer eisChen hun zeer ernstige bezwaren
B uiteen te hebben gezet en Robert Home moot.
B toen hij van een en ander kennis had genomen
B naar Pertinax in de Echo de Paris mededeelt
B e- nebbfen uitgeroepen„Dit zijn geen garan-
B ties, dat zijn sancties. Dit program draagt een
K politiek karakter." En Horne heeft hiermee mis-
H schien den spijker wel op den kop geslagen: in
E allen gevalle heeft hij het verschil tusschen
E Frankrijk eenerde meeste overige geallieer-
i; den anderzijds, er duidelijk mee aangegeven.
Wij hebben reeds meer erop gewezen, dat
Frankrijk strafmaatregelen wenscht, het meeren-
deel der Overig» gwallitisMkjn productieve en
F zelelilke garanties; deze laatsten zijn bovendien
E. van oordeel, dat de verwerkelijking van Poin-
Ceré’s voorstellen ten eerste betrekkelijk weinig
geld in kas zoude brengen en Duitschland's eco-
fe Komisch leven geducht schaden. Vandaar, dat
B tij er zich met hand en tand tegen hebben ver-
let: het drukken van papiermarken, aldus oor-
K Jeelen zij, bevordert nog slechts meer de infla-
tie.
De toestand schijnt zoodoende inmiddels
e »eer kritiek te zijn geworden Lord
I George wil niet tot een eventueelen
H emstigen stap overgaan, alvorens hij
E xlch met het geheele kabinet heeft
E verstaan. De autoriteit van ’t volledige kabinet
R wenscht hij derhalve.bij 't nemen van zijn be-
K sluiten. De breuk, in de Entente, die mogelijk
i Werd geacht, kan dus inderdaad wer-
keüjkheid worden, fflfcenlijk heeft het uiteenval-
len der Entente op elke geallieerde conferentie
gedreigd. Maar telkens ook weer wist men een
tijdlang een compromis tot stand te brengen.
Of het ook ditmaal zal lukken? Wij wachten op
de telegrammen, die ons nader inlichten.