Meisjes en Strijksters gevraagd fïIEUWS- EN AI Bergambacht, berkenwoui KERK a. d. U., OUDERKERK a duet verkoopen. o. 16004 FEUILLETON. DE GENEZER Adverteeren Dit blad verschijnt dagelijks behal N.V. „DE TIJDGEEST". Trekking van 100 nummer» een overstaan van Notaris A. G. Muli« BUITENLAND. i' A t. ADVERTENT18N: 33 121 door ROBERT HERRICK. 76 I «ea au 1 ker Rijnoi aan den li Uit B Het v is zoo worden rechtsho benoemt dent dr. vijfw ek< wachten. ABONNEMENTSPRIJS! per kwartaal ƒ2.25. per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal wn Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zonda# Abonnementen worden dagelijks aangenomen a bfj onze agenten en loopen, den boekhandel an Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9- Bedactlo TeL 545. GOH Berl richt va de distr Werder looneisc goederei stakers „Sicherh 357 2789 425 97 1152 3312 1646 27 1731 C? 2043 3856 2213 4050 76 op n ten in c Het De D thans, n Het eer Hanau, vaartma laide ve Het F r a i Hot int een mc meene wezen, gië 't b geval v te Am; staking gaande Zoo sloeg Gerhard zyn kinderjareu, melding bij een der onderstaande adressen: Fa. A. GROOS, Fluweelensingel. Fa. H. A. JASPERS, Karnemelksloot. Fa. J. H. VAN STRAATEN, Bleekerssingel. Fa. P. P. BOUMANS, Kattensingel. Fa. H. BOUMANS, Kattensingel. Fa. M. PEETERS, Bleekerssingel. Wed. JASPERS, van Strijenstraat. Wed. SCHRAVE, Boelekade. Duitse kingsgo kingen het laat: directies boekdru tra loon pet. Me duur va In Fn koorts, de stak daarbij i de betrt geen re ten ver gesloten De b< winter r zich on< middens Duitse Vol ge den uit een Dut van de in Bako< hier nie bezit va geweest DUITSCHLAND. De Retorsiemaatregelen. Straatsburg, 10 Aug. (Havas.). Er is bekend gemaakt, dat de uitzetting van 500 on- gewenschten inwoners van Eizas-Lotiharingen HOOG LOON, zoo noodig intern. Schrifteiyke aan- zen lijk, de" en haar vei daar sto ne tasch ting en i delijk, d man, di< en vuilh geworde haar bet Met e< rok op e mer naai nog juis was er 1 raakt. Zi den Se helder e: de oeve zich zoo Zij vie lag daar huis, te i en oven huwelijks het eind loren ha waren h' steeds vrouw vrouw g trieken n gewild, het bel ai dend nu dorven zelf, dat haar ond elke m*c jlAKlkTBElUCHl EN GOUDA, 10 Augustus 1922. KAAS. Aangevoerd 217 partyen, handel flauw, ie kw. 42—46, 2e kw. 3841, zwaar dere j 404548 niet Ryksmerk. BOTER. Red. aanvoer, handel redelijk. Wei- boter 1.051.20. VEEMARKT: Melkvee red. aanvoer, handel redeljjk, ƒ200—350. Vette varkens weinig aanvoer, handel vlug, 49J>1 ct. per half K.G. Magere varkens red. aan voer, handel flauw, 4550 ct. per half K.G. Magere Biggen goede aanvoer, handel flauw, ƒ2.503 per week. Zuiglammeren red. aanvoer, handel red. ƒ20— 28. Nuchtere kalveren red. aanvoer, handel red. 13—2D EIERENGroote aanvoer, handel flauw, per 100 stuks 6.50—7.50. Donderdag 10 Augustus 1922. i rij» van f 2000 20129 Prijzen van f 90.-- eigen geld.) 2308 4<78 8358 10052 -- 30 4605 r- 213 2696 4702 8475 2789 5224 8748 10452 5689 .- 5798 88751074012668 - 6082 8977 10947 86 69 6759 9C64 11355 12778 7023 - 7359 4102 8147 9455 Vorige lijst stond 19878 m.z. 19879 zwollen., in het leeltfke, gele licht zag zijn ge laat vaal en verwrongen. „Wy zullen de kwestie Höruelkamp niet aanroeren", zei graaf Oberwall koud en hoog-, hartig. Daarna liep hij op de schrijftafel toe en schreef een wissel met zijn zeer stijl en "spits handschrift. „Hier." Hy reikte hem het papier over zonder hem aan te zien, de wenkbrauwen lichtelijk ópge trokken en met omlaag getrokken mondhoe ken. Gerhard hield het papier tusschen zijn vin gers, alsof hij niet wist wat hij er mee moest beginnen. Het gleed uit zijn fyand, en hij moest zich bukken om het op te rapen. Toen hy zich oprichtte, zag hij hoe zijn vader aandachtlg verder las in zyn boek, alsof hy niet meer in de kamer was. „Vriéndelijk dank", prevelde hy, moeite dpende zich te beheerschen. „Wat zeg je? o, zoo behoeft niet." Het leek Gerhard, alsof de stem van zijn vader nu even geel én koud was als het licht in zijn kamer? Een koude rilling liep hem over den rug. Akelig kroop de kilte door z(jn kleeren in zyn lichaam, zyn smalle lippen blauw kleurend. En toen was hy in zijn kamer. In zyn groote mooie kamer, met de vele boeken en wapens, de kleine bronzen en gekleurde ivoren beel den, met etsen van Rembrand tegen de wan den en oude Italiaansche maskers. Ook een kleurige areneplaat uit Provence, die zyn moe der hem verscheidene jaren geleden had ge zonden, hing boven het rustbed in een hel blauwe lyst. Uit een artistiek oogpunt gezien een gruwelstuk, niets anders dan iets origi neels, door de hand van een dilettant gescha pen, maar zoo warm en schitterend, dat als de zon er op scheen de kamer als verlicht was door den kleurenglans van deze plaat, welker van zonlicht overzadigde lucht naar het hem toescheen meer warmte uitstraalde dan'de zon zelf, die ftp de zeldzame heldere winterdagen enkel© oogenblikke door de witte kanten der gordijnen sloop.* Maar vandaag was ook «ie plaat hard en dood als een bont geschilderd stuk lood. En loodzwaar lag de koele, grijze lucht op de krulletters van de opgestapelde bladen ma nuscript, die hem in kleine, grillige hieroglie» ven aanstaarden. Hy had het koud tot op zyn beenderen. Zyi) tanden klapperden op elkaar. Alles wat hij aanvatte scheen dezelfde natte koude uit té stralen. Zeker had hij gisteren kou gevat. Hy hert innende zich hoe onstuimig zijn dunne avondl jas door den wind was opgeblazen, toen hij verhit en opgewonden uit de club op straaj way gekomen. En daarna, toen hy de villa van Hörselkamp had verlaten en met Brun0 von Taysen langzAam in het schemerachtig ochtendlicht door plassen en langs door rel gen doorweekte wegen van den Tiergarte» liep, hadden de koude windstooten weer zijn jas opgebolderd. Uitgeput viel hy op een bruin leeren leu ningstoel, die voor de groote kachel naast een rooktafeltje van ingelegd en gesneden hout stond. De kachel was koud, sedert de centrale verwarming was ingericht. De gladde, groene tegels er vin leken hem even vochtig als het leer van zyn stoel. Hij sprong op en ging naar zyn aangren zende slaapkamer. Daar stonden de ramen, zooals sedert zyn jeugd gewoonte was, wyd open. Over z(jn bleek, mager gezicht trok een smartelijke zenuwachtige trekking. Hij belde. Twee, drie maal. „De verwarming aanzetten", riep hij den knecht toe. ,,’t Is te koud. Je hebt stellig je verstand verloren, dat je de ramen openlaat!” De knecht trok een verlegen gezicht. Een kachel was niet in de kamer en de verwarming was hier nooit in orde geweest, daar men nooit had gedacht een slaapkamer te moeten ver warmen. 11716 13425 16285 18155 67 10347 11989 13561 16327 18356 - 64 12310 13699 16770 18836 -2 73 14485 16815 19626 84 10579 76 14546 73 41 .rr 149191693819770 8977 10947 86 15076 73 19935 9C64 11355 12778 15104 17001 20412 922911424 12805 15290 35 63 9430 11500 31 15974 17310 20T05 85 13016 16147 1782520800 l*-’— - t zoodoende zijn tot een overgaan, geheele iteit van Na eenigen lijd zoeken vond zij een kaan en I tij hef onzekere licht zag zij de wanorde en i verwaarloozing in de groote zitkamer. Voor den I haard was eeÈ^veldbed gezet. De dekens waren I Weggeslagen'‘‘alsoT iemand haastig was opge- I slaan uit bed, zonder zich om zijn omgeving te I bekommeren. Stukken verkoold hout logen op den haardoveral lag de asch verspreid J”er B 'd^n vloer en bedekte stoelen en tafels met een grijze stoflaag. Vuile glazen stonden op haar mooi, oud-mahonie buffet, naast een karaf, I 'enige medicijnflesschen, resten van eten en I den dol van de boot. Vol afschuw keek zij de slordige kamer I rond. loen zij wegging had zij aan een huishoud- I vter en dienstboden opgedragen voor het huis- houden en voor haar man te zorgen, maar hij I had er blijljbaar de voorkeur aan gegeven zijn oude manier van leven uit het kamp weer te I beginnen en ze allen weggestuurd. Hij had er «en hekel aan bediend te worden, en hij was bijzonder slordig voor iemand, die zoo netjes knap in zijn werk was. Toen zij weg was ge gaan, was hij dadelijk weer de wilde geworden, hij diep, in zijn hart altijd gebleven was. Al smerige rommel deed te meer het groote Verschil tusschen hen b«Jden uitkom*n. een we- „ijskoud is het in het geheele huis, nergens een warm hoekje^ Als zyn vader zestien graden beval, ge beurde het ftret een als om verontschuldiging vragenden glimlach. „Dat heeft mijnheel de graaf eens en voor altyd zoo bepaald." „Zoo ja myn vader!" Gerhard kon er op aan, dat het zoo was. Als zyn vader zestien graden beval, werd het geen graad meer of minder. Evenals by de baden, die hy als kind had gekregen: vier en twintig graden Reaumur geen streep er boven, geen er onder; eens liail hy den knecht willen omkoopen om de temperatuur tot 28 te velhoi/gen. Dat was hein niet mee- gfevallen. Wat dacht graaf Gerhard dan wel! De jonge mynheer zyn papa maakte met veel complimenten. Dat zo\i hem zyn betrek king kunm^t Kosten hy dacht er niet aan: Wat was graai Gerfiard een ondeugende, kleine jongen i’oei 1 er zich dan gedurende altyd kou lydend, dapper doorheen in net huis aan de Kubiergraben ei» buiten by dominee von lay sen. En |yn va- Mer-ücheen haast gelyk te krygen met zyn liaiuingsmethoder Mqar dan kwam plotseling weer een dag zoon dag als vandaag en de koude legde zich als een kronkelende slang om zyn lede maten, ontnam hem alle kracht, maakte hem moe, wierp hem op het rustbed onder de krn- derlyke bonte pAat sloot zyu oogen en hy rilde van koude, ondanks de uiKKe Engelsche reisdeken die hy tot onder zyn kin optrok. hy keerde den knecht, die eerbiedig in af wachtende houding voor hem stond, den rug toe en ging weer naai zijn werkkamer terug, waar* hy zich aan zijn schryitafei zette. Over veertien dagen moest hij zijn docto raat doen. Dat mocht niet misloopen. Zyn doctoraat- De een of ander had gedacht dat was toch niet meer dan „kinderaehtige beu zelarij". Waarvoor had hy dien titel noodig? Hy een graaf Oberwall. Maar het scheen hem toe, dat hy daardoor iets op zyn vader voor had, die zoo n overwicht bezat, die met zulk een toegeeflijk lachje naar mededeelin- gen over den voortgang van zyn studiën luis terde. Alsof deze titel, dien hij niet met zijn vader deelde, hem een zelfstandige positie ip het huis Oberwall zou geven, grootere per soonlijke rechten, het recht over zijn eigen lot te beschikken in de eerste plaats. Over zyn eigen lot te beschikken- Het wooru had een vreemde betoovering voor hem. Het scheen hem de sleutel tot alle aardsche ge| lukzaligheid, waarvan hy door een ho'>ge4 muur was gescheiden. Maar aan gene zyde van den muur stond Lou Hörselkamp en wachtte op hem. Die blonde, fijne Lou Hörselkamp met haar tcere, blondomlyste gezichtje en de zachte, warme handen, die hem blij en gelukkig maak ten, als ze die, al was het nog zoo kort, maar stil cn vertrouwend in de zijne legden. Hjj nam de reisdeken van het rustbed, ging aan de schrijftafel zitten, wikkelde zijne knieën in, en nam den penhouder ter hand. Van buiten kletsten dikke, natte sneeuw vlokken tegen de ruiten, druppelden neer als groote beken van tranen, en de witte kanten gordijnen beefden licht van «den kouden voor jaar sstorm, die door de spleten van het oude huis blies. „De vlegel, de ipitsboef de filoul” De donkere oogen van de oude gravin glin sterden in het roode schijnsel van het haard vuur als gloeiende kolen en zy bracht haar grooten, met kant omzoomden zakdoek aan haar mond als om een kuchje te onderdruk ken. Inderdaad was het om het glimlachje te verbergen, dat steeds Weerom haar donkere lippen verscheen. Graaf Oberwall zat, gekleed in een elegant gesneden flanellen buis boven den gestreep- ten broek, bezorgd met den zwart gebranden monocle in het oo'g op den diepen fauteuil, die voor intieme bezoekers naast den rooden bro- caten stoel werd -geschoven. „Ja, mama, het is eenvoudig ongehoord, het is de* diepste en pijnlykste teleurstelling van myn leven geweest. Zooals daar voor mjj stond als een onnoozeie jongen met die af- schuwelyke bekentenis. Ik heb dadelijk den heer Rocknitz aangesproken. Er is dus geen twijfel aan, de jongen heeft als een ple- bejer gespeeld, zyn inzet steeds verhoogend, eenvoudig ongelooflijk! Rocknitz staakte ein delijk het spel. Het is toch geen speeiclub. Verliezen van drie, vierhonderd mark zijn nooit dan by hooge uitzondering geleden. En nu vijftienduizend mark! Denk toch eens aan!" Gravin Oberwall zuchtte hoorbaar en hield haar hoofd naar gewoonte weer scheef. Zij zag er buitengewoon neerslachtig uit. Met haar van juweelen fonkelende handen streek zy de kanten van haar zakdoek uit elkaar. (Wordt vervolgd.) OVERZICHT De deskundigen ter Londensche Conferentie E' hebben de voorstellen van Poincaré tot in de puntjes bestudeerd, maar het was hun onmoge- lijk er hun goedkeuring aan te hechten. Wat Poincaré vraagt, gaat hun veel te ver. Immers, p al valt vooral bij deze conferentie op, dat om- trent de voorstellen weinig positieve gegevens aan de buitenwereld worden verstrekt, zooveel r schijnt toch wel vast te staan, dat Poincaré van B zins was, Duitschland op een geduchte manier E lastig te vallenhij zou 26 pet belasting wen- f’ schen van de buitenlandsche deviezen, die K Duitschland ontvangt door zijn export, de Duit- f sche douane-inkomsten willen exploiteeren, 60 F pct. eischen van het aandeelenkapitaal van de I chemische en kleurstoffenfahrieken aan den lin- >ver, de staatsmijnen en staatsbosschen linker Rijnover in beslag willen nemen, weer een douanegrens instellen aan den Rijn en I in 't Ruhrgebled, belastingen heffen aan den L linker Rijnoever en tenslotte een intensiever E contrdle uitoefenen op de Reichsbank alsmede K tal van andere maatregelen van geringer betee- kenis. Do deskundigen schijnen tegen het meeren- B «deel dezer eisChen hun zeer ernstige bezwaren B uiteen te hebben gezet en Robert Home moot. B toen hij van een en ander kennis had genomen B naar Pertinax in de Echo de Paris mededeelt B e- nebbfen uitgeroepen„Dit zijn geen garan- B ties, dat zijn sancties. Dit program draagt een K politiek karakter." En Horne heeft hiermee mis- H schien den spijker wel op den kop geslagen: in E allen gevalle heeft hij het verschil tusschen E Frankrijk eenerde meeste overige geallieer- i; den anderzijds, er duidelijk mee aangegeven. Wij hebben reeds meer erop gewezen, dat Frankrijk strafmaatregelen wenscht, het meeren- deel der Overig» gwallitisMkjn productieve en F zelelilke garanties; deze laatsten zijn bovendien E. van oordeel, dat de verwerkelijking van Poin- Ceré’s voorstellen ten eerste betrekkelijk weinig geld in kas zoude brengen en Duitschland's eco- fe Komisch leven geducht schaden. Vandaar, dat B tij er zich met hand en tand tegen hebben ver- let: het drukken van papiermarken, aldus oor- K Jeelen zij, bevordert nog slechts meer de infla- tie. De toestand schijnt zoodoende inmiddels e »eer kritiek te zijn geworden Lord I George wil niet tot een eventueelen H emstigen stap overgaan, alvorens hij E xlch met het geheele kabinet heeft E verstaan. De autoriteit van ’t volledige kabinet R wenscht hij derhalve.bij 't nemen van zijn be- K sluiten. De breuk, in de Entente, die mogelijk i Werd geacht, kan dus inderdaad wer- keüjkheid worden, fflfcenlijk heeft het uiteenval- len der Entente op elke geallieerde conferentie gedreigd. Maar telkens ook weer wist men een tijdlang een compromis tot stand te brengen. Of het ook ditmaal zal lukken? Wij wachten op de telegrammen, die ons nader inlichten.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4