«'Won
Dl DQLini HUISVROUW
e
g
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, «OUDERAK. HAASTREtHT, MOORDRECHT. MOERCAPEIJ^E. NIEUWER.
KERK a. d. IJ.^ OUDERKERK a. d. IJM OUDEWATER, REEUWUK. SCHOONHOVEN. STOLWIJK. WADD1NXVEEN. ZEVENHUIZEN, eiü
Zaterdag 19 Augustus 1922.
61» Jaargang
;n.
BUITENLAND.
11
FEUILLETON.
DE
Dit nummer beUaat uit 2} bladen.
EERSTE BLAD?”
GENEZER
Bet Episcopaat gaf dei doorslag.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
stavin naar Roti
s naar Amstem
,W
New-ToA, pax
ir Batavia, past
i
;ocht.
rmee
)t en
als een
VIJFDE DEEL.
I.
(Wordt vervolgd).
zoo dikwijls op
Vaartlendaagsoh Blad
voor de Huishouding.
o o o
Java, paunid,
iheid
kkin-
onze
nste
vóór
rissel
ake
Iclij
KUS.
INK-
oinstreken
Van buiten Gouda
berloht.
lorgMi vaal
nste!-
ngen
id. ia
toudt
idert,
ellen
men
van
in het meer,
roepen over
ir Buenos Ayr
t
an Batavia naa<
(athieu.
ersund.
'an 19 Aug..
lot Zuid-Westrt
weinig of geet
iplan
auo
igscn
1645
rvan.
deze
r dat
Rot-
irden
m de
18877.
naar Boston en
ITight.
an New-Tork te
1922.
tangovoord 159
de 30750 Kilo.
I’rija per kwartaal tr. p. post, t !-•
O
BBT* Men kan sink sbonnasisn toü dos
Boekhandel of bij da Uitgaven A. BRINKMAJ
ZOON, GOUDA.
leder-
3k te
n die
DEN
TER-
e 18e
eerde
ver-
de stad. Overal
IdemiJ om hem
menschelijke wil-
h verduisterd en
sterren verflauwd
Uit de volle stra-
iringepde gebou-
ir den hemel dan
het bosch blaast,
len nacht is deze
door
ROBERT HERJUCK
ABONNEMENTSPRUSi per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt*
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31. GODDAM
bÖ onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend vaa 9—4 uur.; Administratie TeL Int. 82;
Redactie TeL 541.
van Hongkong
Wij rullen het r.-k. ontwikkelingsproces
met groote belangstelling blijven volgen,
n en déplaise de r.-k. pers, die meent, dnt
t hier 'n zaak zou gelden, die elleen de r.-k.1
Staatspartij aangaaten het Doorl.
Episcopaat.
ziel of het lichaam. Ieder bnd zijn eigen snea
ciaal recent, ziin eigen uhlagfllng van het ven»
schrikkelijk phenomeen vnn ziekt» zijn too-
versymbool of ziin bepaaM middel en die
middelen waren te koop voor hen, die men er
toe bracht om er in te gelooven. Deze ontie
gelijke genezers in de groote wildernis bleven
niet zonder beloordng, al oogstten zij ook peen
eer in. Hun naamborden waren teilen op hon*
derden ramen, overal in de groote gebouwen*
hun winkels stonden vol geloovige gezond»
heidzoekers.
Deze hoorden allemaal tot de beroepsleden
van het genezend bedrijf. Maar daarnaast
stond buiten het koninkrijk der soli-den en
onsolieden, de zuiver godsdienstige en mystii
sche genezer, die tot xkh trok al degenen, dl»
langzamerhand wetenschap en naevdc-weten<
schap overboord hadden gegooid en hun li
chaam l;«-ver toevertrouwden aan woorden ert
denkbeelden, die ten minste onschacMifk watert
ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda en omstreken bahoorande |at fta> IWKorglnlog):
15 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Va» buiten Gouda sn den bezorgkrfng:
1—5 regels L65. elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zatnrdagnummnr 20
bfjslag op don prijs. Liefdadlgheids-advertontiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.05. alk. regel mmr OM Os
de voorpagina 60 honger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bQ contract tot zeer geredneeer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentie» kunnen worden ingezonden door tusachenkomst van sulieda boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten e» moeten daags «óór da plaatst»»
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjin.
rpen naar Arm
lissingen.
naar W.-Afrika,
n.
sr W.-Afrika via
IJmtriden.
Hongkong, pas»
r Hangende de Kabinetscrisis is in de pers
’een discussie ontstaan over de inmenging
van de Roomsch-Katholieke kerkelijke over
heid in de politieke Aangelegenheden.
jNJeuw is deae quaestre zeker niet; wel is zij
iflctueel geworden door het (openlijk optreden
van het Door]. Episcopaat vóór en in den
fongpten verkiezingsstrijd.
i In sommige R.-Kath. bladen heeft men
we waag kunnen lezen, waarom niet-Katho-
lieken zich met deze quaestie inlieten. Zij
zou immers een puur interne r.-katholieke
aangelegenheid betreffen, die niet-Katho-
Meken niet zou aangaan. Een der r.-k. bla
ften schreef zelfs openlijk aan het adres van
pen Protestantsch blad: bemoei u met uw
‘eigen zaken I
De r.-kath. pers maakt het zich zoodoende
wel wat al te gemakkelijk. Zij kan er zich
piet (nee van af maken, door de verzekering,
dat zij als goede Katholieken gaarne zich
neerlegt bij het hoogste kerkelijke gezag en
dat niet-roomschen dit niet kunnen waar
deer én en er zich beter niet mee bemoeien.
(Evenmin komt zij klaar met kronkelrédenee-
ringen, volgens welke de r.-k. kerkelijke
^overheid zich niet met zuiver politieke aan
gelegenheden zou inlaten. Zeker, niemand
heeft ooit beweerd, dat men zich in de bis
schoppelijke paleizen bijv, bemoeien zou
met een candidatuur voor Gemeenteraad of
StatenGeneraal. Dit alles deert de bisschop
pen met en dergelijke Bemoeiingen kunnen
veiligl aan de Katholieke staatkundige orga
nisaties worden overgelaten. Maar als wij
in eeh goed-Roomsch blad als „De Gelder
lander" ,jëzen, dat de bisschoppen zich
nooit met politiek bemoeien en er zelfs
een afkeer van hebben, dan veroorloven wij
ons in alle nederigheid, die den niet-Katho-
liek in deze aangelegenheid past, een groot
vraagteeken en m rj dan een vraagteeken
Dit kan immers niet waar zijn I
Is met afkeer van de politiek bij het
hoogste Roomsche gedag vereenigbaar pen
goed-georganiseerde, fetreng-ge discipline er
de rootnsch-katholieke .partij, die gebaseerd
is op- en als eenig bindmiddel heeft: het
roomsch-katholieke geloof? Heeft men ooit
iets bemerkt van afkeér bij de hoogere of
lagere r-k. geestelijkheid en zou bij zulk een
afkeer in de bisschoppelijke paleizen ver
klaarbaar zijn de onovertroffen warmte,
waarmee de lagere r>k. geestelijken zich
wiiden aan het welzijn d*er r.-katlholieke po
litiek
De r.-k. pers wijst er op, daf het Episco
paat zich zoo zelden in de politieke dingen
mengt. Dit is zoo. Maar l^et bewijst niets.
of juist alles. Indien en zoolang de Katho
lieke pafrtij één en onverdeeld Is, houdt het
opgesloten dier, dat onrustig droomt.
Een schaakboid van wegen verdeelt haar groo-
te oppervlakte en toch is hef voor den vreem
deling één groote woestenij, waar hij geen en
kel vast punt ontdekt. Van avenue tot avenue,
van straat tot straat, altijd en eeuwig hetzelfde
alsof de wet der menschelijke wildernis gebiedt,
dat alles eender moet zijn. En toch, ondanks
die eentonigheid en die morsigheid sprak zij tot
dien man uit de andere wildernis op een ge
heimzinnige wijze. Zij trok hem aan, zij boei
de hem. Zij sprak tot hem met myriaden stem
men.
Dagen lang liep Holden door de, stad zooals
hij vroeger langs de dalen en heuvelen van
het Noorden had gedaan. Hij trachtte zijn nieuw
tehuis te leeren kennen, zichzelf een plaats te
geven in dien doolhof. Van het drukke, vuile
station waar hij was aangekomen ging hij largs
rpassa’s sporen, fabrieken, winkels, slacht-;
plaatsen, aschvnalten. Waar hard gewerkt werd;
door saaie, vale straten waar in lange rijen de
huizen der arbeiders waren dan kwam hij aan
nettere, minder dicht bebouwde wijken, waar de
huizen grooter waren en men boomen en gras
zag; dan eindelijk aan den buitenkant van de
stad, waar, onder voortjagende wolken van
rook, eenzaam staande fabrieken en enkele hui
zen lagen als eilanden in een grijze zee.
Eindelijk kee’rde hij terug terug naar het
hart van de wildernis waar propvolle straten
liepen tusschen hemelhooge huizen, en hij ging
die huizen binnen, de verblijfplaatsen van ijve
rige arbeiders, hij steeg tot den top van die reu
zen van ijzer en steen I Daar ver beneden lag
de wriemelende stad in een rookerig waas,
zich aan alle kanten uitstrekkende naar verre
horizonnen. Zwart» strepen van treinen drongen
door den rook heen, die naar andere middel-
D’ wllderhis der menschen IDeze woor
den wamen den vreemdeling zoo dikwijls op
de lippen, als hij door de groote, drukke stad
’iep. Eenzaam en alleen liep Hij de breede ave
nues op en neer, ging doof nauwe, stille stra
ten naar dq schuilhoeken vanj -»
was die vepre noordelijke wi
’heen. In deze wijde, nieuwe, r
dernis was overdag de zoi
^s nachts was het licht van de
door een dik waas van rook* l
ten, mt de hooge elkaar verd
*en stijgt meer lawaai op naa
♦an een winterstorm, die door
’Zelfs in de doode uren van de
Jfcienscheljjke wildernis nooit sfil, altijd kermend
punt
U»re rh-kenht'izen en dn sanatoria en al die
plaatsen, wanr de armen genezinu
werd nnn<yboden. Hii ve’-^-» belnn<rs*ellend
het werk vw den gemeentelijken gezondheids
dienst. Fp hoe m^er hij zag, hoe duidelijker het
hem werd dat het overal e|e-enl<rk hetzrUde
was de kleine doktoren in dn voorsteden
verkochten hun pillen terwijl hun fortinn!"'’et
broed'-rs in de ri’kere gedeelten de stad,
met de metalen of g'azen naamborden voor
hun rnmen en de aanvoerders van het gilde
in hun spreekkamers in de - n 'uwen,
bijgestaan door asw'vtenten. on h»n tv^erkeken.
Ze voerden allemaal hetzelfde bedrijf uit de
een beter, de ander minder tr»«"er«st van den
dokter met rijn metalen naambord af, dat aan
den dr<vristwlnikel hing, tot da f»ro«vt* «nec’a-
list in ziin studeerkamer. Zij exploiteerden het
mensrheliik Hrbasm en de -slel
voor hun eigen voordeel. Onder de dergelijke
doktoren waren veel specialiteiten, voor oogen
en ooren. neus en keel, voeten, hoofd, hert,
huid, longen en inuewanden. 's Men^rben li
chaam was vrrd»-e!d in verschillende kleine
vorstendommen en elk A^nnrtement had zijn
eigen benaalde priester, slager of pleegzuster.
En dit alleen nog voor zoover de kla-s.se van
genezers, die wêttelijk gerechtigd wéren om hun
praktijk uit te oefenen e» ^atiënten uit te noo-
digen zich aan hun kunde toe te vertrouwen,
ze middelen vooi te schrijven, ze op te lappen
en ze groote rekeningen te schrijven.
In dezelfde gebouwen als deze degelijke dok
toren of vl«k er bij, woonden de vele „onde-
gelijken” kwakzalvers, genezers on gebed,
hend-opleggers, aanhangers van physieke kui
tuur, dokters voor inwendige en voor uitwen
dige genezing, masseurs, enz. enz. Zij genazen
of masseerden door invloed. Profrcn voor de
Episcopaat er zich inderdaad buiten; de ker-
kelijke Overheid heeft dan geen aanleiding
tot ingrijpen: de partij behartigt dan de be
langen der r.-k. kerk, zooals haar overheid
het verlangt. Maar zoodra er verschijnselen
waarneembaar worden, welke naar de mee-
ning van het Episcopaat in strijd komen met
de hoogste belangen der r.-k. kerk, blijkt de
„afkeer" van de politiek bij het hoogste k^r-
kelijke gezag overwonnen en treedt dit
openlijk, hetzij door een toespraak, hetzij
bij brief, naar voren, om de r.-k. bevolking
te beduiden, hoe ^pj, de bisschoppen, wen-
schen en verlangen, dat hunne geloovigen
wch in politieken zin zullen uit spreken of
gedragen. Daarmee wordt het Episcopaat
een politieke factor en uiteraard een van
den allereersten rang en daarmee hebben
allen, die zich voor onze publieke zaak in-
teresseeren, te maken.
*Wij brengen in herinnering, dat er onder
êen deel der Katholieken een jaar geleden
een strooming was om zich van anti-revo-
lutionairen en chrlstelijk-historischen los te
maken en sommigen hunner staken 't niet
onder stoelen of banken, dat zij er voor
gevoelden met de s. d. a. p. samen te gaan,
gelijk in verscheidene landen om ons heen
het geval was en nog is. Het was in de t!j-
den van de Pop-crisis (door het protestant-
sche deel der coalitie in 't leven geroepen),
van de processie-quaestie, van het groeiend
verzet tegen Aalberse. Het was in den tijd,
dat dr. Nolens, de staatsman-diplomaat, een
program ontwikkelde, waarvoor bij de s. d.
a. p. meer sympathie te vinden was dan bij
de coalitie-broederen en dat de deur voor
een eventueel samengaan met Troelstra op
e*en kier liet staan. Een en ander tot groote
ergernis van beron van Wijnbergen, den
voorzitter van dé r.-k. Staatgpattij, die daar
in een gevaar zag voor de eenheid der r.-k.
partij en van wien men zonder tegenspraak
hoorde, dat hij het Episcopaat in den arm
had genomen om deze beweging te stuiten
Toen kwam, eind Mei 1921, bij den Bond
van R.-Kath. Kiesvereenigingen (voorzitter
baron van Wijnbergen) het bekende schrij
ven van het Episcopaat, waarbij dit, „over
tuigd dat het belang van Kerk en Staat daar
door het best wordt gediend, verlangt, dat
de tot nu toe in de politiek gevolgde samen
werking met de christelijke partijen worde
bestendigd" en waarbij het Episcopaat „zich
beslist verkloart tegen het samengaan met
de s. d. a. p.”, onder bijvoeging, dat dit
schrijven tot den Bond gericht wordt, „om
dat het meent, hier en daar andere stroo-
mingen te hebben waargenomen."
Ons dunkt, dit schrijven laait een duide
lijkheid niets te wenschen over. Indien d i t
géén inmefiging in politieke zaken is, ver
klaren wij gaarne er niets meer van te be
grijpen. Het „verlangen" en de „besliste
veridaring" beteekenden en konden voor de
r.-k. Staatspartij niet anders beteekenen dan
een verbod voor de r.-k. partij om zich op-
87.50 ft f 40.-
84.00 a 87.00
d matig.
Hen vnn het genezersvak
en d** sanatoria
armen Vort»'
vo’-^- 1
g->m« enteÜjken
meer hij zag. hoe dt
nieuw te orienteereft. Geargumenteerd werd
er niet, het Episcopaat schreef eenvoudig
wij verlangen het Wfo.
Op die manier Averd de r.-k. partij een
plaats aangewezen waarmee velen in de
partij zich niet (meer) konden vereenigen.
Maar voor het uiterlijke schéén de eenheid
gered
Toen echter de ontevredenheid bij den
rechtervleugel der r.-k. porti] voortduurde,
welke ten slotte vif de Cranenbtrrgh-bewe-
ging op de sHchtinjjr van de Nieuwe Katho
lieke partij uitliep,welke een groot succes
soheen te worden in verband met den toe
nemenden tegenzin bij tienduizenden Katho
lieken tegen het eenzijdige beleid van Aal
berse, verscheen wederom het Episcopaat op
het politieke tooneel. De aartsbisschop van
Utrecht kwam, met een beroep op den Paus,
de stichting van de Nieuwe Katholieke partij
afkeuren en den r.-k. kiezers en kiezeressen
werd aanbevolen op de lijsten der oude partij
te stemmen. Sterker nog, toen de vergade
ring der N. K. P. niet zeker scheen te zijn,
of zij veid-er actie mocht voeren en zij tele
grafisch bij het Episcopaat informeerde, was
het kort én krachtige antwoord-telegram
een verbod. Daarmee was de N. K. P. ver
lamd en het mag als een bewijs van de zeer
groote ontstemming gelden, dat ondanks dit
verbod en het zich terugtrekken van den
eersten candidaat der N. K. P., de laatste
dagen vóór de stembus toch nog propaganda
is gemaakt voor de N. K. P., en d?‘ deze nog
verscheidene duizenden stemru n op zich
uitgebracht zag, een cijfer, dat w. llicht 20.
30 maal hooger ware geweest (ten koste van
de oude r.-k. pflrêfy indien de bisschoppen
de kiezers in vrnïieid, d. w. t. paar eigen
voorkeur, hun slem hadden laten uitbrengen.
Intusschen is hierdoor wederom de „een
heid" naiar buiten gered. „Maar wélk een
eenheid f Verklaarde niet nog onlangs prof.
Ij. van Aken, de algemeene voorzitter van
de Kath. Sociale Actie, dat de r -k. eenheid
op sociaal-orgnnisatorisch gebied voor een
groot deel schijn en geen werkelijkheid is
en dat zonder de „gelukkige leiding" der
bisschoppen het r.-k. leed niet te overzien
ware geweest? En liet deze leider hierop niet
volgen, dot -de volgzaamheid-in-de-practijk,
ofschoon ook long niet altijd zoo schitte
rend, vaak niet strookt met de inwendige
bedoelingen en opvattingen, welke niet i 1-
den in flagranten strijd rijn met de beslis
singen von het Doorl. Episcopaat"?
Ziedaar de eenheid der r.-katholieken, ten
voeten uit door een hunner voormannen ge-
teekend.
Het moge waar zijn, dat de zoo kunstmatig
bijeen-'bevglen politieke „eenheid" der r.-k.
Staatspartij voor de Katholieke Kerk een
levensbelang is vost staat, dat zulk een
basis voor <le grootste onzer politieke par
tijen voor ons staatkundig leven een groot
nadeel is. En niet minder voor de r.-k. partij
zelve, die er vroag of laat de fatale gevolgen
van zal moeten ondervinden.
OVERZICHT
Het denkbeeld van een rechtstreeksch ac-
coord me: Duitschland, aldus lezen wij in een
Parijsche Hbl.-correspondentie d.d. heden, be
gint terrein te winnen. Terwijl men volhoudt
dat de Fransche regeering haar vrijheid van
handelen zou kunnen hei vatten, indien de com
missie van herstel er niet in zou slagen een
oplossing te vinden, welke overeenkomstig den
geest en niet volgens de 1-tter van het verdrag
van Versailles is, geeft men te kennen dat
Frankrijk deze vrijheid zou kunnen gebruiken
om een rechtstreeksch accoord met Duitschland
te sluite Men ziet niel af van het plan eener
economische bezetting van de I^uhr, doch men
houdt rekening met de mogelijkheid dat
Duitschland er zelf in toestemt en er geen vij-
ondigen niaatiege! in zal zien. Duitschland zal
moeten begrijpen, dat, wanneer Frankrijk over
aile Ruhrkolen beschikt, het tegenover Enge
land een betere houding kan aannemen, vooral
ten opzichte van de intergealliecrde schulden.
De laatste kwestie, zoo schrijft senator Jou-
venel heden in de Matin, zou zelfs den voorrang
moeten hebben boven de schadevergoedings-
kwestie. Zij zal een zeer gewichtige betcekenis
krijgen bij den s. terugkeer uit Washington
van den Franschen financieelen gedelegeerde
Parmentier, die er niet in is geslaagd de Ameri-
kaarsche regeering te overtuigen.
De mogelijkheid eener recht st recksche over
eenstemming met Duitschland wordt in alle bij
zonderheden onderzocht. Men bespreekt met
eenige voldoening het feit, dat de Duitsche ger
delegeerde Fischer reeds een officieus* bespre
king me' de leden er commissie van herstel
heeft gehad, die een compromis niet willen over
haasten en geneigd zouden zijn een speciale de
legatie nanr Berlijn te zenden, indien de Duit
sche minister van financiën niet zelf naar Parijs
kan komen. De Britsrhe gedelegeerde, Brad
bury, sprak de hoop uit meeningsverschiUen in
de commissie van herstel te kunnen vermijden.
Men veronderstelt, dat de commissie vnn herstel
de Duitsche regeering zou kunnen voorsteden
haar verzoek om een moratorium do.or andere
voor Frankrijk nanneme'ijke voorstellen te ver
vangen.
Fen door de persagentschanren gepubliceerde
oFiaeuse notn verk'anrt echter, dat Frankrijk
geen com pi omis over een moratorium' kan aan
vaarden en dat Poincnré. ondanks de geruchten,
handhaaft wat hij in Londen heeft verklaard.
Men spreekt van een nieuwe bankiersconfe-
entie, welke nieuwe besluiten vooi de inter-
gea'lier-de conference in November zou voor
bereiden en bet mogeHilr zou m,,l',,n tot Decem
ber ernstige besluiten tv't te «tel en Do Oeuvre
schrijftDit zijn wellicht de voorteokenen vnn-
groote veranderingen in nze polit cke orien
teering en in het Europeesche stelsel. Men is er
door getroffen,
punten voerden in alle deelen van hët land
andere wildernissen van menschen. En door dat
dichtbevolkte net kronkelde een langzame
stroom van karren en wagens, zij hielden een
last van waren in, die over de heele wereld ver
spreid zouden worden.
In waarheid oen wildernis van menschen I
's Morgens en s avonds verspreidden zich
donkere stroomen vnn menschelijke wezens over
de oppervlakte, eb en vloed naar fabriek en
kantoor menschelijke wezens, twee millioen en
meer, strijdende voor brood en geluk, woon
den in deze wildernis I
Overal zag je naamborden van dokters. Duit
sche, Engelsche, Poolsche, Littausche namen,
van allerlei ras en nationaliteit. Hun naambor
den hingen in /le meest verschillende vormen
aan apotheken, waren gespijkerd aan steenen
muren of houten schuttingen, of geschilderd
ramen.
Dokters voor dit en dokters voor dat voor
elke menscheliike kwaal. Er waren onwetenden
en slechten maar ook zwakken en onbekwamen.
Hoeveel kon men echte Genezers noemen Er
waren duizenden en duizenden, die het recht1
haddep de praktijk uit te oefenen, een op elke
een of tweehonderd menschen nog niet mee-
geteld de groote massa kwakzalvers. In het ge
heel waren er meer doktoren dan bakkers of
slagers of kruideniersmeer doktoren dan met
selaars of behangers of kleermakers op el-
kéh hoek een dokter, in elk hotel in elke
groote etagewoning; dokters in de stille stra
ten van de voorstad, hoopen dokters in de hoo
ge kantoorgebouwen In deze wildernis van
menschen was er stellig veel vraag naar Gene
zers I
Holden bezocht de universkeiten, de hospi
talen, de apotheken al die erkende middel
laatste» blik op de overblijfselen
zijn schoepen droom, spronf hij
Toen hij Hoven kwam hoorde hij
het water, en het geluid vdn riemen. Zonder te
on'-. o-.'dcn, zwom hij met forsche Slagen het
ir-er p.
OUilSCHLAND
DE MORATORIUM-KWESTIE.
De besprekingen der Commin
sie van Herstel.
P a r ij s 1 fl Aug. (Havas). De Commissi»
van Herstel deelt mede, <hit zij heden in voltaje
i Uge zitting besloten heeft ann haar lid Sir John
Bradbury en aun den voorzitter der gsrnnHé*
commissie, Mauclère, op te dragrth naar Berlijn
te gaan, teneinde daar hii de Duitsche regeering
eenige onmisbare inlichtingen in te winnen.
Dq heeren zullen Zaterdag vertrekken ei»
eenige dagen te Berlijn blijven, waar zij waar»
schijnlijk Hermes cn*Bergmann zullen ontmoo
ten.
Door deze procedute zullen de besptekkigea
jnet d* Duitsche regeering worden bespoedigd
en zullen zij extta bijdragen om een eanstem»
mige beslissing vnn de Herstel-commissle ’n
zake het antwoord op het Duitsche verzoek ont
een moratorium mogelijk te maken.
onden naar Aitw
Sehavpningen.
isco naar ^ava,
sn Hamburg tè
fiOlIDSCH E CIHRtXT.
Volgens een bericht van d« Tel. is de Dirfw
sche regeering er officieel vnn in kennis gestel^
dat de Commisri» van Herstel twee vertegeiw
woordigers naar Berlijn xnl zenden. Volgent
een bericht uit Parijs zijn Bredbury, alsmede d*
Fransche vertegenwoordiger Mnurlëro daartoe
aangewezen. De rijksregecring is bereid, allë-V
wnt in verband slaat met het vormen vap rea
oordeel over Du'tschlonds b» fa’lnpscapadtelt
en financieelen toestand ove» te leggen en roef
de afgevaardigden te zoeken naar den betten
weg om uit de moeilijkheden te goraVnr. Amw
gezien de ondrrhnndelingen wanrschljnlHlt
eenige dagen in beslag zullen nemen, zal de
Commissie vnn He»stel moeilijk voor het e'ndt
van de volgende week een beslissing kunnen
nemen over het Duitsche verzoek om een mO*
ratorium.
Het antwoord der genllieMden
ran Duifsrhhmd.
B e r 1 ij n 18 Aug. (W. B.) De Britsche re»
geering heeft gisteren aan het Duitsche gezant
schap te Londen het volgende g^moenschappe»
lijke antwoord der geallieerden op de Duitsche
nota van 14 Juli doen toekoman:
„Met betrekking tot de betalingen in contan».
ten, welke Duitschland krach’ens art. 3 en 4 del
finandeele bepalingen van het vredesverdrag
verschuldigd is. ziin de geallieerden voornome»!
de betaling van twee milliocn pd. sl.. welke op
15 Augustus vervalt, binnen vier weken na dien
datum op te eischen. Zij zijn voorts voomtwni
vnn dien dag nf de overeenkomst van 10 Juni
1921 op te zeggen en stappen te doen, om elk
afzonderlijk met de Duitsche regeering eelt
overeenkomst te treffen in znke de betaling vat»
alle bedragen, welke Duitschlnnd op grond vart
de finnncieelo bepalingen verschuldigd Is. Deza
over een komst en zullen ter goedkeuring aan d»
commissie vnn herstel worden vonrgelagd
Het Wolffbureau merkt hierbij op, dat. wat
de betalingen ann de verrekenbureaux betreft,
v<5ór midden Sent omber van de Driltschors geen
betalingen in contanten worden geëischt.
Frankrijks standpunt^.
Parijs, 18 Aug. In verband met de zen
ding der afgevaardigden naar Berlijn wauf
zij niet alleen mot den Duitschen minister van
financiën, maar waarschijnlijk ook met Wirth,
die niet naar Pntijs kan komen, zullen conle*
reeren wordt er nogmaals officieus op gewet
Met een
