c r I JlEÜWS- EN A IOfc mos» 1 Dit blad verschijnt dagelijks bel lammer bsstaat uit 2 Maden. EERSTE BLAD. BUITENLAND. FEUILLETON. „s het In den Maalstroom SRGAMBACHT, BERKENWOl ERK a. <L OUDERKERK -16ffl0 STADSNIEUWS.^ - - M.V. „DE TIJDGEEST". Trekking van 760 nummer» ten overstaan van Notaris A G. Muliê. ABONNKMKNTSPRUBi per kwertkel ƒ1 •1 ADVERTENTIëN: I fluisterde 11 2- De kinderen sloegen met hun vuisten tegen 62 75 90 8815 8929 II 73 9042 D« af al onde O] er et paro het 1 straa gew< Tc klein ken, vloot Su bij c beng Zij w den een ver Zij orde dig haar En zond gen Wh oolaC He gelul Hl 62 78 82 8.7)3 65 TB 8423 Roman van OLGA WOHLBRüCK. Geautoriseerde vertaling van Mevrouw Wessel ink—van Rossum. - 98 14956 16631 75 12871 15095 4G Later aflosbaar. 5296 8261 5306 15 5448 54 87 5556 5708 5837 42 6993 i 7035 - 65 977 2085 4345 7275 2108 46 94 79 74 7341 2224 4450 7570 - 94 9: 7656 w 7715 51 11954 14942 41 56 81 15037 50 59 86 63 66 12021 - 72 73 61 15122 89 7876 10021 12138 63 17010 CG 7l t2 w 12202 15225 17109 19104 V59 g 19 8» 57 3447 *~27 3679 3713 20 3805 6426 32 68 49 38 86 9217 73 6516 9352 87 53 98 91 94-8 6688 9570 4008 6714 9613 85 32 --6856 1727 4130 59 1845 77 76 1936 4222 65 32 73 95 18201 20345 10 67 10311 57 54. 92 79 80 2061 18424 61 18521 19 2719 96 2870 170 2961 219 67 83 98 367 3028 81 3106 98 12 477 21 533 56 Eensklaps kromp zij ineen. Alle kleur weejc uit haar* blozende wangen. „Verkoop toch een paar van uw sieraden!” Als een dolksteek troffen haar de woorden. Wat verlangde het kleine meisje daar van haar? Wat waagde zy? „Je bent je verstand kwijt krankzinnig ben je!” Zy hief de hand tegen haar op en gleed met haai’ voeten het bed uit. Haar oogen fonkelden toornig, haar lippen trokken zich met een hatelyken trek om haar landen samen. En toen viel iets hard op den vloer, rinkelde tegen den hoek van een stoel, een driehoekig stuk spiegel sprong uit de zil veren lyst, en vloog over het tapyt. Zij was zichzelf niet meer meester. „Zooben je dus? Na alles wat ik voor je gedaan heb. Zoo? Als een prinses heb ik je behandeld, als myu bloedeigen dochter! Niets heb ik je ooit ontzegd en nu nu ^ik voor het eerst iets niet betalen kan, ruk je mij myn sieraden van den hals?!” Haar stem sloeg over, snikken, die zij niet meer bedwingen kon, schokten haar schou ders. „Misschien wil je ook mijn bloed hebben, mijn leven misschien verkoop je mijn* lijk, als je er geld voor krijgt! Alles, alles heb ik voor jelui gegeven. En nu nog sta ik als rust hebben. Al die dwaze dingen behoeft hy niet te weten.” Maar daar Zy den bitteren glimlach in Lou's mondhoeken zag, voegde zy er haastig aan toe: „morgen hebben wy de chèque. Den rijdt je er dadelijk heen en betaalt den man.” En zy voegde er met de grootsche geste eener ko ningin aan toe: „hy heeft ons natuurlijk als klant verloren.” Lou verliet de kamer. Heel zacht sloot zij de deur achter zich. Zy was heel bleek en haar koude, vochtige handen grepen tastend naar de meubelen. Zonder na te denken, zooals zy het als kind had gedaan, als zy zich een buil had gevallen of een pop had gebroken, liep zy nu naar de oude Seraphine, die boven tusschen de dienst bodenvertrekken een groote zolderkamer be woonde. In de breede, zeer lage gang, die den droogzolder van de bedibndenkamer scheidde, stonden een paar mannen met gladgeschoren gezicht en brutale oogen, die alles opnamen. Een andere man kwam uit de kamer van de huishoudster en werd juist met zacht gelach, smoerelen en uitroepen ontvangen. De lucht had den onaangenamen geur van gedragen, vochtige kleeren en al te sterk gesmeerde laar zen. Nu kwam Seraphine ook uit haar kamer. Zy had een boek in de hand en joeg daarmee de model voor je vader. Wat "ik ben en heb, mannen als een vlucht vogels uiteen. „Ik ben al voorzien, kan niemand meer ge bruiken.” Zij bemerkte Lou, streek met de hand over haar verhit gelaat. De mannen drongen naai de trap en gingen zwaar en onachtzaam de tre den af. Seraphine trok het jonge meisje aan haar japon bij haar binnen. „En nu, mijn Haasje, wil ik eerst luchten in myn kamer. Heb je al de Antons gezien? Heb je gemerkt, dat ik de menschen altyd denzelf- den naam geef? Anton en Marie en Auguste en Frits waar moet ik heen met mijn oude hoofd, als ik al die nieuwq namen moest ont houden!" Lou knikte vermoeid. Dat was niets nieuws meer voor haar. Elke twee weken stond vreemd dienstpersoneel in de breede gang, vulde den zolder met zyn geraas, zijn geur, de vermetele nieuwsgierigheid van zijn blikken. Zij viel neer in den ouden lederen leunstoel voor het lage dubbele raam met de Hyacintbol- len onder het witte glas. Hier zat graag. Nog liever dan in haar eigen elegant gemeubi leerde kamer. Hier herinnerde nog alles aan de Derfflingerstrasse. De portretten van haar moeder hingen tegen den muur boven de Turk- sche met fluweel overtrokken sofa uit de kleine voorkamer; hier stond de oude bekraste naai tafel, de buikige latafel met het grysmarme- ren blad en de plompe kast met haar vele witte puntjes in de spiegelruiten; hier hing ook de kroon uit de oude eetkamer en de verscho ten portière uit het kleine, coquette atelier, ’t Was alles zoo by elkaar en toch was het haar zoo vertrouwelyk en huiselyk. Het was de eeni- ge kamer, waar zij de jagende onrust niet voel de, die nu eens als een zwoele Samoem, dan als een yzige Noordenwind door het huis raas de. „Kom, Haasje, ga wat op mijn bed liggen slaap een beetje.” „Neen laat my maar hier laat maar.” „Zal ik je wat brengen om te eten, te drin ken, hè Iets warms ik zal een eiergerecht voor je maken ik zal het zelf voor je klaar maken, Haasje zooals vroeger, wil je?” Lou schudde met haar hoofd. „Néén, niets, alleen rust rust.” (Wordt vervolgd.) Wie vandaag tot u kwaadspreekt van an- leren, doet het morgen tot anderen van u. .Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zon Abonnementen worden dagelijke aanganome bfl onze agenten en loopers, den boekhandel Onze bureaux rijn dagelijks geopend van Eadactie TeL B4B. «01 55 r 15668 81 15727 76 10738 63 29 8609 48 13713 15826 H1 108IT 62 4' 1724419397 64 19452 75 82 76 19500 97 36 - 68 31 52 55 62 62 4512 72 44 2318 52 32 4642 37 4709 51 82 7f,._ 2434 4938 7962 74 70 8107 8207 97 161019* 78 2910201 - 40 42 11283 11317 48 51 91 57 11488 64 91 6511545 70 67 28 25 94 91 29 89 „Z75 11678 14535 16529 -823 11734 43 41 37 77 14676 93 75 93 14734 16609 91 11826 531671? )5O3 43 14823 1'. 19 80 61 84 75 51 83 5316968 H ivenakwestie is en dat het, wanneer het noodig 11, voor de handhaving dezer vrijheid op zal ko men. Ook de Britten leggen er thans meer den (ftadruk op, dat ook zij ingevolge een aan de «Turken gedane toezegging bereid zyn Con- Stantinopel aan hen teiug te geven. De door de Engelsche regeering gecontroleerde Reuter- Idienst meldt, dat de regeering te Londen ver langend is zoo spoedig mogelijk een conferentie te houden om de kwestie van 't nabij Oosten te regelen en te komen tot een vrede met' Turkije, Maar, aldus wordt hieraan in 't telegram toege voegd, een zoodanige conferentie is nochtans on mogelijk, zoolang er ook maar eventjes sprake is van een Kemalistischen aanval op de onzij dige zónes. Mochten aldus de wijze van redeneeren der Engelschen de Kemalisten de geallieerden uit Constantinopel wegjageiy dan zou dit een rampspoedige gebeurtenis, zijn, die uiterst ernstige gevolgen zou hebben in alle Mohammedaansche landen; alle landen, die in Jfen wereldoorlog het onderspit hebben- gedol ven, zouden er door tot verzet worden geprik- jreli Voot den terugkeer van een zegevierend Uurksch leger op Europeesch gebied zijn de Britten dan ook bang als de dood; de situatie jop den Balkan zou er h. i. bizónder ernstig door Worden. Verdediging der neutrale zönes, ziedaar de leuze, die Engeland op het ©ogenblik luide aan- Jkeft, wijl het juist deze neutrale landstrooken rijn, die Constantinopel, de Bosporus en de Dar- jdanel.en beschermen. Het zou hierbij bitter graag den steun erlangen van Zuid-Slavië, Roe menië en Griekenland, dus van de landen, die eventueel van de Kemalisten het meest zouden nebben te duchten. Nu, dezen zullen hier wel Voor zijn te vinden, omdat zij van de Turken waarschijnlijk niet al te veel goeds zullen mogen verwachten. In allen gevalle komt vandaag te Londen reeds de Zuid-Slavische minister van buitenlandsche zaken aan, die een conferentie zal hebben met den Britschen premier en den Staatssecretaris van buitenlandsche zaken. Bo vendien heeft Engeland een beroep gedaan op zijn overzeesche dominions, dat reeds weer klank heeft gevondenNieuw-Zeeland en Australië althans hebben reeds laten weten, dat zij zich zullen aansluiten bij de door de geal lieerden voorgestelde actie en contingenten be reid zijn te zenden. Inmiddels bevat een offl- deele verklaring, die te Londen is gepubliceerd, een passage blijkens den Britschen draadloozen v dienst, die afzonderlijke aandacht verdient. Daar 1 uiten Staat n.l. te lezen: „Het zou nuttelpos zijn en gevaarlijk in ver- geef ik 'jelui zonder ooit te rekenen! Ik sta daar en zeg altijd maar: neemt, neemt Maar het is jelui niet genoeg, nog altyd niet genoeg Zy gleed geheel van het bed, sj^ikte, knie lend in de kussens en weende heete tranen. „Geen hart hebben jelui, geen aasje gevoel! Menschen zijn voor jelui ’t zelfde als de pop pen daar beneden in het atelier. Neen, die daar beneden zijn jelui meer waard!” Ix>u stond met pijnlijk gesloten oogen ach ter haar en de woorden bruisten om haar heen als hooge golven, waarin zij dreigde weg te zinken. Zy dacht aan haar vader aan vol gende scènes en verklaringen. Zij hoorde weer het woeste tegen elkaar stooten van luide stemmen, het dichtslaan van deuren. Zy zag te voor zich, de reeks doode dagen, als haar vader als verlamd op zyn rustbed lag en rook te zonder een woord te spreken, ternauwer nood wat gebruikte, als ’t hem zelfs te veel was bevelen te geven, de doeken vochtig te maken, onverschillig werd tegenover zichzelf en zyn scheppingen, en de laaiende toorn zich langzaam in hem samenpakte, hem tot onbe zonnenheden voerde en hy zich ten slotte aan zijn eiigen kunst vergreep. Het was ternau wernood twee jaar geleden dat hy een bijna voltooid werk in een aanval van woede in stukken had geslagen en daarmede al zyn eer zuchtige droomen en verwachtingen. Als haar vader vernam, wat zyn „Heksensabbath” bo ven het hoofd hing, hoorde, dat zijn geld, waar voor hij gehoopt had zonder door iemand be lemmerd te worden, zyn schepping te kunnen voltooien, lichtzinnig door zyn vrouw was on derschept, dan zou er een van die cata- strophen optreden waarvan de gevolgen niet te overzien waren. Te veel verbittering had zich opgezameld, te gespannen waren alle zenuwen van deze beide menschen, wier huwelijk nog altijd in de explosieve stormperiode van een wankele liefdesverhouding verkeerde. „Ja, wat zal er nu gebeuren”, I-ou toonloos tot haar moeder. „Ik weet het niet nu ben ik ziek. Ga. laat my alleen. Ik telegrafeer aan nfyn neef te Warschau." Mevrouw Sina wikkelde zich huiverend in haar geelzijden deken en ging op den rand van haar bed zitten. „Je hebt my diep rampzalig gemaakt.” En zy voegde er met eenigen angst in haar stem aan toe: „Maak papa ook niet van streek. Papa moet J66' 103 943 11244 15267 Prijzen van t 90. gen gel 254 3566 664 5 8395 10394 12955 15IS0 76 6J 6769 841610411 75 15259 4C4 3696 C972 8642 10777 13170 71 16< 520 3800 7032 .-726 85 13456 72 17C 794 4015 7105 8bö/1 o?36 13579 15326 874 4136 7310 9121 10975 13636 15481 .073 96 .67 463 •o90 1780 82 1856 212 :201 'o29 60/3 50 10130 12320 28 16289 '385 6244 73 79 12537 14b53 16412 221 92 89 10352 98 14956 16631 •507 660o 8200 75 12871 15095 46 GOUDA, 18 September 1922. Natuurkundig Genootschap voor Gouda en Omstreken. De spreekbeurten voor de leden van boven genoemd Genootschap zullen in -het komende seizoen resp. vervuld worden door de heeren: Dr. C. Easton, Hoofdredacteur van het Nieuws van den Dag op Donderdag 5 October a.s. met het onderwerp: „Lichte en donkere Werelden”, door Dr. D. J. Hulshoff Pol, Inspecteur van de Volksgezondheid te Utrecht „Over de Vitami nen en onze nieuwe voedingsleer”, door den heer J. E. H. van Waegeningh, dirigeerend militair apotheker te Breda, over „kleurenpho- tografie, doot den heer A. Plesman, Directeur van de Koninklijke Luchtvaartmaatschappij te 's-Gravenhage en den heer Dr. Penning, assis tent by het Onderwijs in de Natuurkunde aan de Rijks-Universiteit te Leiden, over nader aan te kondigen onderwerpen. band vagar te bo pen. hand haver en A: delijk De ken r belie) nonn Turki Ztg. een 1 ken: len achtergrond gedrongen. In allerlei toonaar- ten blijven de Britten betoogen, dat ^le perma- ente vrijheid der zeestraten vóór firtgeland een he^,c ivenakwestie is en dat het, wanneer het noodig sch,J1 over On houd neme ben 1 den de rr erop eerbi sche nota ring gezii Ook bond ken aan zeer gevei heid zijdig een 1 j^een vèn. druk lijk maat de t sche keun lië g veria gen heek ven, nenw het 1 onve van den 1 ook den zou king meer van dere gevei belie men Enge leerd bydn e gen geld.) 16786 19757 96 19819 16959 19957 17004 71 54 20218 10975 13636 15481 81 20315 67 2911059 95 86 17124 34 71 83 11456 13893 87 98 20677 74 9336 74 1 995 15568 17552 20714 90 88 11872 14083 15805 60 23 7071 ;-800190.) 14214 15949 17650 20812 7704 32 120311433) 57 17842 20924 13 63 40 85 16014 18286 40 7867 9993 12164 14420 28 18536 7932 10002 12208 75 16164 18942 8134 73 13 14515 73 52 19549 19685 91 OVERZICHT. Tiet behoeft geen verwondering te baren, dat e kwestie va ’t nabije Oosten nog steeds in 't niddenpuivt van de aandacht der politici staat. omtrent Havenstems missie naar Londen lOg niets is bekend geworden, is de eeuwige rwestie van de schadeloosstelling een wijle op Maandag 18 September 1922 ’rijs van f 1500 9509 1C00 9988 10327 13961 18001 490 3619 7518 11809 12242 20575 200 10 5308 6077 8753 9461 )95 17896 1544 8473 9417 10116 de deur, zij wilden op straat om daar te spe len. Otto Graebner wilde het niet hebben. Zij brachten ruwe uitdrukkingen mee, die zij na praatten, zonder ze te begrijpen of kwamen met hun straatvriendjes aanzetten en maakten een helsch spektakel in de eetkamer. Susanne kreeg het niet over haar hart, hun dat genot te ont houden en het was voor haur zelf ook gemak- kelijker, als zfj beneden speelden. „Maar je mag het niet aan papa zeggen Zij spande dikwijls met hen samen tegen hun Vader. Door de gesloten deur riep zij zachtjes. „Maak ▼oor mijn part, dat je beneden komt, maar Xacht, dat papa niets hoort, anders rit er Wat op I” Eigenlijk was het ook niet noodig, dat de kinderen haar vroegen, waar zij heeif ging. Haar man sou het opgevallen zijn en zijn eeuwig uit- nooren kon rij hem niet afwennen Zij kleedde zich heel vlug aan, trok zacht de hntadeur echter zich <ÜchL Hot meisje vloog haar na. «Maar, mevrotiw, vat moetaw wfj van middag MARKTBERICHTEN. Coöperatieve Kweekersvereeniging „Gouda en Omstreken” te Gouda. Veiling van 18 September. Dahlia’s 5-45 et, Rozen 10-25 ct., Anjfers 10—16 ct., Hehantus 20 ct., Plox 8—10 ct., Gladioles 10—20 ct., Asters 2—6 ct 10291 12717 15312 10301 76 78 12 85 88 82 12808 15432 96 13072 15529 17337 1049D 99 3317468 59 91 13123 37 87 72 69 10645 79 -- 8500 52 13234 68 66 42 1 66 13466 639 3201 44 32 84 13536 ggo* - - 17 8609 6018 J .136 72 60 7. 71 4441 4585 4982 7C._ 5190 7704 5205 16 540r> - 5929 58 “073 i44 92 22 44 77 199- 44 60 18105 20K 88 16110 63 14105 61 75 38 - 77 54 87 14201 - 11 16247 1831 24 48 6616303 69 94 14304 28 29 84 19942 rwi 70 20237 1 67 75 82 20446 51 21 18424 31 37 61 70 3818521 90 14423 16400 18702 20B73 59 f' 99 2071 18820 fÏ3 59 20914 57 18916 16 12021 61 48 88 91 1^. 95 198 12473 201 12548 68 12683 15304 74 12703 5 84 „716 I 25 61 85 30880 '20914 1B 69 89 109 19104 19 8> 3219272 62 79 7319343 82 82 37 17- 174 17547 19614 66 33 17620 19714 52 89 '77 9 5904 76 10738 63 29 54 19813 705 15 17 8609 48 13713 15826 frl 28 73 82 6018 .1 10819 58 50 17715 36 99 92 6101 62 47 91 87 17902 42 -02 3447 40 8728 82 13823 15900 19 60 17 3506 624b 41 10901 38 38 89 71 87 27 85 72 40 14017 16039 18066 901 3679 88 8815 59 - 93 3713 6341 8929 11000 1129 20 96 73 54 86 381b 6426 9042 91 1227 32 68 4911161 tt 85 1389 3947 1407 86 1531 :r: 43 36 76 79

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4