c
r
I
JlEÜWS- EN A
IOfc mos»
1
Dit blad verschijnt dagelijks bel
lammer bsstaat uit 2 Maden.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
„s
het
In den Maalstroom
SRGAMBACHT, BERKENWOl
ERK a. <L OUDERKERK
-16ffl0
STADSNIEUWS.^
- -
M.V. „DE TIJDGEEST".
Trekking van 760 nummer» ten overstaan van
Notaris A G. Muliê.
ABONNKMKNTSPRUBi per kwertkel ƒ1
•1
ADVERTENTIëN:
I
fluisterde
11 2-
De kinderen sloegen met hun vuisten tegen
62
75
90
8815
8929 II
73
9042
D«
af al
onde
O]
er et
paro
het 1
straa
gew<
Tc
klein
ken,
vloot
Su
bij c
beng
Zij w
den
een
ver
Zij
orde
dig
haar
En
zond
gen
Wh
oolaC
He
gelul
Hl
62
78
82
8.7)3
65
TB
8423
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wessel ink—van Rossum.
- 98 14956 16631
75 12871 15095 4G
Later aflosbaar.
5296 8261
5306
15
5448
54
87
5556
5708
5837
42
6993 i
7035
- 65 977
2085 4345 7275
2108 46 94
79 74 7341
2224 4450 7570
- 94 9:
7656 w
7715 51 11954 14942
41 56 81 15037
50 59 86
63 66 12021 -
72 73 61 15122 89
7876 10021 12138 63 17010
CG 7l t2 w
12202 15225 17109 19104
V59 g 19 8»
57
3447
*~27
3679
3713
20
3805 6426
32 68 49
38 86 9217
73 6516 9352
87 53 98
91 94-8
6688 9570
4008 6714 9613
85 32
--6856
1727 4130 59
1845 77 76
1936 4222
65 32
73 95
18201 20345
10
67
10311
57 54.
92 79
80 2061
18424
61
18521
19 2719
96 2870
170 2961
219 67
83 98
367 3028
81 3106
98 12
477 21
533 56
Eensklaps kromp zij ineen. Alle kleur weejc
uit haar* blozende wangen.
„Verkoop toch een paar van uw sieraden!”
Als een dolksteek troffen haar de woorden.
Wat verlangde het kleine meisje daar van
haar? Wat waagde zy?
„Je bent je verstand kwijt krankzinnig
ben je!”
Zy hief de hand tegen haar op en gleed met
haai’ voeten het bed uit.
Haar oogen fonkelden toornig, haar lippen
trokken zich met een hatelyken trek om haar
landen samen. En toen viel iets hard op den
vloer, rinkelde tegen den hoek van een stoel,
een driehoekig stuk spiegel sprong uit de zil
veren lyst, en vloog over het tapyt. Zij was
zichzelf niet meer meester.
„Zooben je dus? Na alles wat ik voor je
gedaan heb. Zoo? Als een prinses heb ik
je behandeld, als myu bloedeigen dochter!
Niets heb ik je ooit ontzegd en nu nu
^ik voor het eerst iets niet betalen kan, ruk je
mij myn sieraden van den hals?!”
Haar stem sloeg over, snikken, die zij niet
meer bedwingen kon, schokten haar schou
ders.
„Misschien wil je ook mijn bloed hebben,
mijn leven misschien verkoop je mijn* lijk,
als je er geld voor krijgt! Alles, alles heb ik
voor jelui gegeven. En nu nog sta ik als
rust hebben. Al die dwaze dingen behoeft hy
niet te weten.”
Maar daar Zy den bitteren glimlach in Lou's
mondhoeken zag, voegde zy er haastig aan
toe: „morgen hebben wy de chèque. Den rijdt
je er dadelijk heen en betaalt den man.” En zy
voegde er met de grootsche geste eener ko
ningin aan toe: „hy heeft ons natuurlijk als
klant verloren.”
Lou verliet de kamer. Heel zacht sloot zij de
deur achter zich. Zy was heel bleek en haar
koude, vochtige handen grepen tastend naar de
meubelen.
Zonder na te denken, zooals zy het als kind
had gedaan, als zy zich een buil had gevallen
of een pop had gebroken, liep zy nu naar de
oude Seraphine, die boven tusschen de dienst
bodenvertrekken een groote zolderkamer be
woonde. In de breede, zeer lage gang, die den
droogzolder van de bedibndenkamer scheidde,
stonden een paar mannen met gladgeschoren
gezicht en brutale oogen, die alles opnamen.
Een andere man kwam uit de kamer van de
huishoudster en werd juist met zacht gelach,
smoerelen en uitroepen ontvangen. De lucht
had den onaangenamen geur van gedragen,
vochtige kleeren en al te sterk gesmeerde laar
zen.
Nu kwam Seraphine ook uit haar kamer. Zy
had een boek in de hand en joeg daarmee de
model voor je vader. Wat "ik ben en heb, mannen als een vlucht vogels uiteen.
„Ik ben al voorzien, kan niemand meer ge
bruiken.”
Zij bemerkte Lou, streek met de hand over
haar verhit gelaat. De mannen drongen naai
de trap en gingen zwaar en onachtzaam de tre
den af.
Seraphine trok het jonge meisje aan haar
japon bij haar binnen.
„En nu, mijn Haasje, wil ik eerst luchten in
myn kamer. Heb je al de Antons gezien? Heb
je gemerkt, dat ik de menschen altyd denzelf-
den naam geef? Anton en Marie en Auguste
en Frits waar moet ik heen met mijn oude
hoofd, als ik al die nieuwq namen moest ont
houden!"
Lou knikte vermoeid. Dat was niets nieuws
meer voor haar. Elke twee weken stond vreemd
dienstpersoneel in de breede gang, vulde den
zolder met zyn geraas, zijn geur, de vermetele
nieuwsgierigheid van zijn blikken.
Zij viel neer in den ouden lederen leunstoel
voor het lage dubbele raam met de Hyacintbol-
len onder het witte glas. Hier zat graag.
Nog liever dan in haar eigen elegant gemeubi
leerde kamer. Hier herinnerde nog alles aan de
Derfflingerstrasse. De portretten van haar
moeder hingen tegen den muur boven de Turk-
sche met fluweel overtrokken sofa uit de kleine
voorkamer; hier stond de oude bekraste naai
tafel, de buikige latafel met het grysmarme-
ren blad en de plompe kast met haar vele
witte puntjes in de spiegelruiten; hier hing ook
de kroon uit de oude eetkamer en de verscho
ten portière uit het kleine, coquette atelier, ’t
Was alles zoo by elkaar en toch was het haar
zoo vertrouwelyk en huiselyk. Het was de eeni-
ge kamer, waar zij de jagende onrust niet voel
de, die nu eens als een zwoele Samoem, dan
als een yzige Noordenwind door het huis raas
de.
„Kom, Haasje, ga wat op mijn bed liggen
slaap een beetje.”
„Neen laat my maar hier laat maar.”
„Zal ik je wat brengen om te eten, te drin
ken, hè Iets warms ik zal een eiergerecht
voor je maken ik zal het zelf voor je klaar
maken, Haasje zooals vroeger, wil je?”
Lou schudde met haar hoofd.
„Néén, niets, alleen rust rust.”
(Wordt vervolgd.)
Wie vandaag tot u kwaadspreekt van an-
leren, doet het morgen tot anderen van u.
.Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zon
Abonnementen worden dagelijke aanganome
bfl onze agenten en loopers, den boekhandel
Onze bureaux rijn dagelijks geopend van
Eadactie TeL B4B.
«01
55 r
15668
81
15727
76 10738 63 29
8609 48 13713 15826
H1 108IT
62 4'
1724419397
64 19452
75 82
76 19500
97 36
- 68
31 52
55 62
62 4512
72 44
2318 52
32 4642
37 4709
51 82 7f,._
2434 4938 7962
74 70 8107
8207
97 161019*
78 2910201
- 40
42
11283
11317
48
51
91
57 11488
64 91
6511545
70 67 28 25
94 91 29 89
„Z75 11678 14535 16529
-823 11734 43 41
37 77 14676 93
75 93 14734 16609
91 11826 531671?
)5O3 43 14823 1'.
19 80 61 84
75
51 83
5316968 H
ivenakwestie is en dat het, wanneer het noodig
11, voor de handhaving dezer vrijheid op zal ko
men. Ook de Britten leggen er thans meer den
(ftadruk op, dat ook zij ingevolge een aan de
«Turken gedane toezegging bereid zyn Con-
Stantinopel aan hen teiug te geven. De door de
Engelsche regeering gecontroleerde Reuter-
Idienst meldt, dat de regeering te Londen ver
langend is zoo spoedig mogelijk een conferentie
te houden om de kwestie van 't nabij Oosten te
regelen en te komen tot een vrede met' Turkije,
Maar, aldus wordt hieraan in 't telegram toege
voegd, een zoodanige conferentie is nochtans on
mogelijk, zoolang er ook maar eventjes sprake
is van een Kemalistischen aanval op de onzij
dige zónes. Mochten aldus de wijze van
redeneeren der Engelschen de Kemalisten de
geallieerden uit Constantinopel wegjageiy dan
zou dit een rampspoedige gebeurtenis, zijn, die
uiterst ernstige gevolgen zou hebben in alle
Mohammedaansche landen; alle landen, die in
Jfen wereldoorlog het onderspit hebben- gedol
ven, zouden er door tot verzet worden geprik-
jreli Voot den terugkeer van een zegevierend
Uurksch leger op Europeesch gebied zijn de
Britten dan ook bang als de dood; de situatie
jop den Balkan zou er h. i. bizónder ernstig door
Worden.
Verdediging der neutrale zönes, ziedaar de
leuze, die Engeland op het ©ogenblik luide aan-
Jkeft, wijl het juist deze neutrale landstrooken
rijn, die Constantinopel, de Bosporus en de Dar-
jdanel.en beschermen. Het zou hierbij bitter
graag den steun erlangen van Zuid-Slavië, Roe
menië en Griekenland, dus van de landen, die
eventueel van de Kemalisten het meest zouden
nebben te duchten. Nu, dezen zullen hier wel
Voor zijn te vinden, omdat zij van de Turken
waarschijnlijk niet al te veel goeds zullen mogen
verwachten. In allen gevalle komt vandaag te
Londen reeds de Zuid-Slavische minister van
buitenlandsche zaken aan, die een conferentie
zal hebben met den Britschen premier en den
Staatssecretaris van buitenlandsche zaken. Bo
vendien heeft Engeland een beroep gedaan op
zijn overzeesche dominions, dat reeds weer
klank heeft gevondenNieuw-Zeeland en
Australië althans hebben reeds laten weten, dat
zij zich zullen aansluiten bij de door de geal
lieerden voorgestelde actie en contingenten be
reid zijn te zenden. Inmiddels bevat een offl-
deele verklaring, die te Londen is gepubliceerd,
een passage blijkens den Britschen draadloozen v
dienst, die afzonderlijke aandacht verdient. Daar 1 uiten
Staat n.l. te lezen:
„Het zou nuttelpos zijn en gevaarlijk in ver-
geef ik 'jelui zonder ooit te rekenen! Ik sta
daar en zeg altijd maar: neemt, neemt
Maar het is jelui niet genoeg, nog altyd niet
genoeg
Zy gleed geheel van het bed, sj^ikte, knie
lend in de kussens en weende heete tranen.
„Geen hart hebben jelui, geen aasje gevoel!
Menschen zijn voor jelui ’t zelfde als de pop
pen daar beneden in het atelier. Neen, die daar
beneden zijn jelui meer waard!”
Ix>u stond met pijnlijk gesloten oogen ach
ter haar en de woorden bruisten om haar heen
als hooge golven, waarin zij dreigde weg te
zinken. Zy dacht aan haar vader aan vol
gende scènes en verklaringen. Zij hoorde weer
het woeste tegen elkaar stooten van luide
stemmen, het dichtslaan van deuren. Zy zag
te voor zich, de reeks doode dagen, als haar
vader als verlamd op zyn rustbed lag en rook
te zonder een woord te spreken, ternauwer
nood wat gebruikte, als ’t hem zelfs te veel
was bevelen te geven, de doeken vochtig te
maken, onverschillig werd tegenover zichzelf
en zyn scheppingen, en de laaiende toorn zich
langzaam in hem samenpakte, hem tot onbe
zonnenheden voerde en hy zich ten slotte aan
zijn eiigen kunst vergreep. Het was ternau
wernood twee jaar geleden dat hy een bijna
voltooid werk in een aanval van woede in
stukken had geslagen en daarmede al zyn eer
zuchtige droomen en verwachtingen. Als haar
vader vernam, wat zyn „Heksensabbath” bo
ven het hoofd hing, hoorde, dat zijn geld, waar
voor hij gehoopt had zonder door iemand be
lemmerd te worden, zyn schepping te kunnen
voltooien, lichtzinnig door zyn vrouw was on
derschept, dan zou er een van die cata-
strophen optreden waarvan de gevolgen niet
te overzien waren.
Te veel verbittering had zich opgezameld,
te gespannen waren alle zenuwen van deze
beide menschen, wier huwelijk nog altijd in
de explosieve stormperiode van een wankele
liefdesverhouding verkeerde.
„Ja, wat zal er nu gebeuren”,
I-ou toonloos tot haar moeder.
„Ik weet het niet nu ben ik ziek. Ga.
laat my alleen. Ik telegrafeer aan nfyn
neef te Warschau."
Mevrouw Sina wikkelde zich huiverend in
haar geelzijden deken en ging op den rand van
haar bed zitten.
„Je hebt my diep rampzalig gemaakt.”
En zy voegde er met eenigen angst in haar
stem aan toe:
„Maak papa ook niet van streek. Papa moet
J66'
103 943
11244 15267
Prijzen van t 90. gen gel
254 3566 664 5 8395 10394 12955 15IS0
76 6J 6769 841610411 75 15259
4C4 3696 C972 8642 10777 13170 71 16<
520 3800 7032 .-726 85 13456 72 17C
794 4015 7105 8bö/1 o?36 13579 15326
874 4136 7310 9121 10975 13636 15481
.073
96
.67
463
•o90
1780
82
1856
212
:201
'o29 60/3 50 10130 12320 28 16289
'385 6244 73 79 12537 14b53 16412
221 92 89 10352 98 14956 16631
•507 660o 8200 75 12871 15095 46
GOUDA, 18 September 1922.
Natuurkundig Genootschap voor Gouda en
Omstreken.
De spreekbeurten voor de leden van boven
genoemd Genootschap zullen in -het komende
seizoen resp. vervuld worden door de heeren:
Dr. C. Easton, Hoofdredacteur van het Nieuws
van den Dag op Donderdag 5 October a.s. met
het onderwerp: „Lichte en donkere Werelden”,
door Dr. D. J. Hulshoff Pol, Inspecteur van de
Volksgezondheid te Utrecht „Over de Vitami
nen en onze nieuwe voedingsleer”, door den
heer J. E. H. van Waegeningh, dirigeerend
militair apotheker te Breda, over „kleurenpho-
tografie, doot den heer A. Plesman, Directeur
van de Koninklijke Luchtvaartmaatschappij te
's-Gravenhage en den heer Dr. Penning, assis
tent by het Onderwijs in de Natuurkunde aan
de Rijks-Universiteit te Leiden, over nader aan
te kondigen onderwerpen.
band
vagar
te bo
pen.
hand
haver
en A:
delijk
De
ken r
belie)
nonn
Turki
Ztg.
een 1
ken:
len achtergrond gedrongen. In allerlei toonaar-
ten blijven de Britten betoogen, dat ^le perma-
ente vrijheid der zeestraten vóór firtgeland een he^,c
ivenakwestie is en dat het, wanneer het noodig sch,J1
over
On
houd
neme
ben 1
den
de rr
erop
eerbi
sche
nota
ring
gezii
Ook
bond
ken
aan
zeer
gevei
heid
zijdig
een 1
j^een
vèn.
druk
lijk
maat
de t
sche
keun
lië g
veria
gen
heek
ven,
nenw
het 1
onve
van
den 1
ook
den
zou
king
meer
van
dere
gevei
belie
men
Enge
leerd
bydn
e gen geld.)
16786 19757
96 19819
16959 19957
17004 71
54 20218
10975 13636 15481 81 20315
67 2911059 95 86 17124 34
71 83 11456 13893 87 98 20677
74 9336 74 1 995 15568 17552 20714
90 88 11872 14083 15805 60 23
7071 ;-800190.) 14214 15949 17650 20812
7704 32 120311433) 57 17842 20924
13 63 40 85 16014 18286 40
7867 9993 12164 14420 28 18536
7932 10002 12208 75 16164 18942
8134 73 13 14515 73 52
19549
19685
91
OVERZICHT.
Tiet behoeft geen verwondering te baren, dat
e kwestie va ’t nabije Oosten nog steeds in 't
niddenpuivt van de aandacht der politici staat.
omtrent Havenstems missie naar Londen
lOg niets is bekend geworden, is de eeuwige
rwestie van de schadeloosstelling een wijle op
Maandag 18 September 1922
’rijs van f 1500 9509
1C00 9988 10327 13961 18001
490 3619 7518 11809 12242 20575
200 10 5308 6077 8753 9461
)95 17896
1544 8473 9417 10116
de deur, zij wilden op straat om daar te spe
len. Otto Graebner wilde het niet hebben. Zij
brachten ruwe uitdrukkingen mee, die zij na
praatten, zonder ze te begrijpen of kwamen met
hun straatvriendjes aanzetten en maakten een
helsch spektakel in de eetkamer. Susanne kreeg
het niet over haar hart, hun dat genot te ont
houden en het was voor haur zelf ook gemak-
kelijker, als zfj beneden speelden.
„Maar je mag het niet aan papa zeggen
Zij spande dikwijls met hen samen tegen hun
Vader.
Door de gesloten deur riep zij zachtjes. „Maak
▼oor mijn part, dat je beneden komt, maar
Xacht, dat papa niets hoort, anders rit er
Wat op I”
Eigenlijk was het ook niet noodig, dat de
kinderen haar vroegen, waar zij heeif ging. Haar
man sou het opgevallen zijn en zijn eeuwig uit-
nooren kon rij hem niet afwennen
Zij kleedde zich heel vlug aan, trok zacht de
hntadeur echter zich <ÜchL Hot meisje vloog
haar na.
«Maar, mevrotiw, vat moetaw wfj van middag
MARKTBERICHTEN.
Coöperatieve Kweekersvereeniging „Gouda en
Omstreken” te Gouda.
Veiling van 18 September.
Dahlia’s 5-45 et, Rozen 10-25 ct., Anjfers
10—16 ct., Hehantus 20 ct., Plox 8—10 ct.,
Gladioles 10—20 ct., Asters 2—6 ct
10291 12717 15312
10301 76 78
12 85 88
82 12808 15432
96 13072 15529 17337
1049D 99 3317468 59
91 13123 37 87 72
69 10645 79 --
8500 52 13234
68 66 42 1 66 13466
639 3201 44 32 84 13536
ggo* - -
17 8609
6018 J
.136 72
60 7.
71
4441
4585
4982 7C._
5190 7704
5205 16
540r> -
5929
58
“073
i44
92
22 44 77 199-
44 60 18105 20K
88 16110 63
14105 61 75
38 -
77 54
87 14201 -
11 16247 1831
24
48
6616303
69
94
14304
28
29
84
19942
rwi
70
20237
1 67
75
82
20446
51
21 18424 31
37 61 70
3818521 90
14423 16400 18702 20B73
59 f'
99 2071
18820
fÏ3 59 20914
57 18916 16
12021
61
48 88
91 1^.
95
198 12473
201 12548
68 12683 15304
74 12703 5
84
„716
I 25
61
85
30880
'20914
1B
69 89
109 19104
19 8>
3219272
62 79
7319343
82 82
37
17-
174
17547 19614
66 33
17620 19714
52 89
'77 9 5904 76 10738 63 29 54 19813
705 15 17 8609 48 13713 15826 frl 28
73 82 6018 .1 10819 58 50 17715 36
99 92 6101 62 47 91 87 17902 42
-02 3447 40 8728 82 13823 15900 19 60
17 3506 624b 41 10901 38 38 89 71
87 27 85 72 40 14017 16039 18066
901 3679 88 8815 59 -
93 3713 6341 8929 11000
1129 20 96 73 54
86 381b 6426 9042 91
1227 32 68 4911161
tt
85
1389 3947
1407 86
1531 :r:
43 36
76 79