StIÊUWS. EN Al tERGAMBACHT, BERKENWOUl CERK a. <L UM OUDERKERK 8 Woonhuizen i 19503 62 - 19659 8 57 65 75 17909 19732 1WJÜ 95 19969 20018 16 "'69 16108 35 20115 Abonneert U ^feuillIeton.* op dit blad 18039 Dit blad verschijnt dagelijks beha 4 r In den Maalstroom On au TE ROW MNGEBOOEH: TWEE wFJSfsnrhrt prettig hier vandaan te ko-1 men.”* NV. „DE TIJDGEEST". I’rekkiug van 700 nummers ten overstaan van Notaris A G. MuliA BUITENLAND, ft-- ADVERTENTIêN: 83 86 22 313 Later aflosbaar. 78 79 124 35 Wie het goede dankbaar geniet, leert ook Lavater. A 14 (Wondt vervolgd.) 72 10832 82 20938 41 72 1M19 56 GOD 61 17616 36 83 88 17768 .7853 57 30 40«2 33 4178 53 -1201 1426 7 29 13 55 4369 83 4431 1523 06 50 85 1610 91 27 4529 40 42 78 4641 1701 52 37 54 aangenr bereid Wat ec Thracië deze ar Maar gezag, 1 Britsdhe is ten 2 optreed sche sa Roman van OLGA WOHLBRüCK. Oeantoriso^jée vertaling van* Mevrouw Wesselinkvan Rossum. 78 99 18411 16520 37 43 55 12790 12920 13316 1394C xsio 30 1940 50 M "915 ii iiï> "25 s5 iaia I51TO ï,03l? 2 Vorig- stond 1 ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal UB Mr kwartaal 2M, P*r 92 rant, overal w. Franco per poot per kwartaal &1B, mat Zonda Abonnementen worden dagelijks aangenomen i onze agenten en loopers, den boekhandel en Onso bureaus atyi dagelijks geopend van ft „Bedrad* TeL Mi. 92 2>j8 3W 78 464 2391 93 92 509 2720 719 66 65- 860 X» 1011 1102 80 1300 67 1533 68 1804 3842 50 4002 97 47 treden, raadpta antwooi trekken schijnt hij noei ken de van ov< optrede: van 't i land z. Inden rijk (en trachten allen ge handelii den dag aan de Fransch conflict* nemen. laten rij te het ïi ÏQ2O, d Turksch floepen, deze ov< op de o p< Unger ling der periode, geen co regeerin is be: vraagstu antwoor was in dat uit dat héél Mormon toogde gezichtsl zijn om troepen den. Oo listen n< maal no$ zeeëngtfe ontplooi dit veel Poincaré dat een gescheki zou het te*Venet wel het tusschen overeen* het van feren tie taspreke Oosten. Turkije Turksche ik ui” Zij ma Zijn b noolijk i Jk hc niet eens Zonde: hu met naar het „En tr hij, toen van toor weigeren Zij dec prettige oogen wi ren hoek buiten v< Jioet Zij vro het klein en zich f „Veert Zij re) Neen. Ei derlijk, o hebben. ^oov< kunt?” Hij ra zijde aan rij hem i en Stak roonrit, IJ7J 11515500 .119230 28 19 17412 31 44 25 20 35 59 35 21 19309 64 38 30 32 10724 13231 15617 34 53 57 67 17556 »1 15725 21 55 47 59 51 63 83 82 97 15804 iTi 15901 17f ^JCeun maar wij geen Ner tegen- I ftver in het café. Daar drinkt u een cognacje”. Zij had nog een bezwaar„Je wordt aan het ftten verwacht". „Waartoe heeft iemand dan vrienden? De |*n eenvoudig ergens ten eten. Basta. Afgeloo- Alsof hij het gewend was, bestelde hij voor paar een glas cognac, voor zich zelf een glas pnelange. L een geld zal dat weer kosten”, dacht ftwl angstig, en betreurde het al, dat zij bet JokA] binnengegaan was. Hans schoof haar het glas toe, „Drink, tante Susel, drink I Oogen fticlir, mond open, zooals vader altijd zegt, als wet akeligs ta slikken vak". Hij had er addk in, dat d**4 H «d "“■«k taMK M M irart taHfc |kl „Hoe mann?” Hij lachte goedig. Wachmann is myn Maecenas. Stelt u voor, mijn dames en heeren een man, die mij ja renlang crediet geeft zonder dat ik er iets van weet. Ongelooflijk niet waar! Tja na tuurlijk moet zoo iets beloond1 worden. Elke liefde wordt beloond moest haar loon vinden. Vandaag beloon ik haar.” Hij legde zyn arm om den schouder zyner vrouw. Over zijn nu weer vaal geworden ge laat gleed een verwrongen lach. Zyn hand be tastte den snoer parelen zijner vrouw, zyn vingers drukten op het slot. De ketting gleed zacht over den blanken boezem. „Wat doe je?” riep mevrouw Stam uit maar nog voordat zy de parelen kom^rypen zwaaide Hörselkamp den collier hoogrn lucht. 2249 4357 4417 4689 4777 7332 86 9057 7560 8235 2873 4881 7607 - 2966 50/3 28 92 5369 7748 3147 5468 87 3246 5270 7824 45 3&3 99 7> 9626 -- 8014 27 - 53 74 6721 8102 22 8386 10029 12920 6813 b434 iz:":r:: 71 8716 10202 13940 per bescherming Kftou hierbij een Be Egeïsehe zee. Aon den anderen kant wordt m 't memorandum de nadruk gelegd op het feit, pat de voor de Dardanellen voorgestelde con- jtóle een krachtige verdediging van Conston- pnopel tégen een ^entireelen mnritiemen aan- kal van Griekenlana of wel een andere mogend- ’bttd ónmogelijk zou maken. In een zoodanig ge rei zou het Dardanellen-schiereiland ophouden |ot Turkije te behoorep. In verband hiermee ad- pseert het document der Britten te Constanti- ♦»pel het onder 't beheer van den Volkenbond, Waarvan Turkije lid zou moeten zijn, te stellen. Men ziet hieruit, dat de Turksche opvatting Ider vrijwel genaderd wondt. Het Turksche Btandpunt is nog dezer dagen in een berichKuit jjhdana precieser uiteengezet en daarin werd (betoogd, dat er geen kwestie der zeeöngten be staat, omdat.de regeering van de groote Natio- Vergadering van Turkije reeds twee jaar Beleden het z.g. nationale pact opstelde, waarin [wet principe van de vrijheid der zeestraten werd 3 2385 5285 7786 10556 13094 15331 79 2417 5340 7809 10620 13115 1550o 86 52 54 f29 22 28 19 98 95 65 V 46 23 44 25 5409 47 28 59 35 aan de Prins Hendrikstraat Nos. 8 en 14. No. 14 is direct, No. 8 eind October te aanvaarden. Te bevragen bij Notaris PITLO te Gouda. 3328 15 OVERZICHT. I Nog steeds wordt zoowel door de Franschen jis door de Engekschen betoogd, dat de hou- JMng, die rij aannemen ten aanzien van de Crisis in het nabije Oosten, erop is gericht dfen frede te bewaren. Tusschen de methodes, die proot-Brittanriië en Frankrijk toepassen, bestaat achter een hemelsbreed verschil: terwijl de Brit- regeerir j|en van oordeel zijn, dat juist door hun mill- |air machtsvertoon in de gebieden van den Le- |"ant, de Turken ervan zullen worden weerhou ten agressief op te treden, zijn de Franschen Iran gevoelen, dat juist het concentreeren van strijdkrachten een provoceerend karakter paagt Van Engelsdhe rijde wordt ten over- Moed» nog medegedeeld, dat Lloyd George vol komen bereid is vandaag de vertegenwoordigers Ber vakvereenigingen ta onjvangen. Dezen n.l. (waren beducht, dat Engeland zou aansturen op Mn oorlog en daarom achtten zij het noodig Be gevaren dezer politiek den Britschen pre mier onder het oog te brengen. Wel is over dit jmderhoud nog niets bekend, maar Uoyd |6eorge heeft al vast ontkend, dat hij ook maar in 't minst zou denken aan een nieuwen oorlog, ïndien de bezoekers dit mochten meenen al dus een Engelsche lezing van Lloyd George’s gedachtengang zou hun bezoek gelijk staan met het foroeeren vpn een wijd openstaande leur: de regeering wenschte geen oorlog,, juist Aet tegenovergestelde; alle maatregelen, die zij pam, zouden juist het vooropgezette doel heb- |>en een oorlog te vermijden. I Dit neemt echter niet weg, dat er tal van in- loedrijke Engelschen zijn, die de Britsche poK- iek van het oogenblik nog al bedenkelijk vin- hn; Britten van aanzien te Constantinopel moe- en aan den Engelschen premier een uitvoerig nemorandum hebben doen toekomen, waarin zij irop aandringen, dat wijziging wordt gebracht n ËngeJand’s buitenlandsche politiek. Zich stel- end op ethnografisch en geografisch standpunt n zich beroepend op toezeggingen, die Lloyd ieorge vroeger heeft gedaan, komen zij op oor Turkijes recht op Oost-Thradë, Adriano- fc>el inbegrepen. Wat West-Thracië aangaat, Wordt in 'r memorandum aar^eraden van West- 'Uhracië een autonome provincie te vormen on- van den Volkenbond. Bulgarije uitgang moeten erlangen naar 98 95 132 96 212 2519 52 2632 412 562 2755 715 83 47 281/7 60 2912 62 51 63 80 88 3092 818 3136 904 43 32 3243 52 3384 1020 9ó 88 3497 1112 25 75 1216 4641 88 48 65 'n‘ 52 7104 60 90 - .'4 10 9700- 73 68 47 83 J10 4723 721p 89 72 S3 9831 93 69 8? 99 7360 85 4007 b_* «960 12 7416 1WÜ12w 2015 77 7523 \98 76 73 88 2132 5075 62 10f37 12748 78 97 36 5141 7617 70 98 9017092 5 5228 25 99 12825 15176 96 210 b3 31 10325 32 85 17110 M_. 60 36 77 78 «9 44 62 77361C496 87 15310 51 99 19401 8934 19 14148 20 99 2b 3711205 59 40 18108 20232 51 35 63 89 81 77 9000 46 89 16222 18238 75 88 14242 70 48 20330 9190 94 45 73 72 20499 9202 11318 51 77 95 2050; - 93U3 11562 14308 16328 18348 M 36 14 11608 56 55 87 76 91 62 63 80 78 96 20619 6824 «7 11942 14414 99 18417 72 33 9436 98 91 16520 54 20722 58 55 12018 14501 37 81 75 6909 80 27 87 43 97 20826 34 9559 50 14601 48 98 38 7031 9608 12136 71 16615 18525 47 86 16717 18610 81 - - 14725. 56 30 1222614819’ 73 70; 64 21 16803 84 12406 73 44 18756 -- 42 14957 96 84 80 5iUft 73 16923 87 b5 6875006 36 98 ■"712586 58 4018910 112653 53 57 62 19050 69 85 93 -19121 15310 51 32 15 00 6:.’ m: 19615 1 Hy zweeg en voegde er toen zacht aap: „U ziet er niet beter uit dan den vorigén keer." Haar lippen trilden. Zonder hem aan te zien, zei zij: „Gerhard Oberwall is ziek, enmijn stief moeder hééft oneenigheid gekregen met de oude gravin." Zijn gelaat werd weer ernstig en hard. „Gerhard is ziek; dat spijt mij. Maar is u zooveel gelegen aan den omgang met het huis Oberwaft t" Zij boog het hoofd, zoodat hij de hooge kleur op baar hals zag. ,^?eet veel”, fluisterde zij. Hij streek met de hand over zyn kort geknipt haar en schudde het hoofd. „Dat is jammer, juffrouw Lou.” Zij keek hem met grroote, smeekende oogen aan. Zulke woorden moest hij niet tegen haar zeggen ;hij moest niet twijfelen en afkeurend (het hoofd schudden over datgene, waaraan zij met al de kracht van haar verlangen en ho pen hing. Hij glimlachte weer. „Neen, juffrouw Lou, ik wil u geen pyn doen. Ieder moet zijn leven leven zooals het lot be paalt. Een klein beetje fatalist is ook hy, die het- krachtigst handelt, toodra hij over het le ven nadenkt. Het is myn lot een goed vriend van u te zijn. En dat van u is het dat te verdragen.” Zij stak hem beide handen toe. „Daarvoor ben ik het noödlot dankbaar.” Vorstin Sukewitsch verscheen op den drem pel. Een zeer verbaasde blik trof Lou. „De heer Taysen is er ook? Een zeldzaam voorrecht.” Sedert Taysen zich niet meer bij hemin uni form vertoonde, zag zij geen enkele reden meer om hem te ontvangen. Want zij verkende in de meening, dat haar huis alleen „nutnge con necties” moest cultiveeren. 1^x>r het geval de goede party met Gerhard Oberwall niet ’fc’erd gedaan, moesten andere menschen aangetrokken worden. In geen geval mocht de kleine aanleiding geven tot een ver keerde opvatting. Zy riep Lou naar zich toe met een opzettelijkheid, die by Taysen een iro nisch lachje wekte. „Blijf nog”, fluisterde Lou hem snel toe. En hy bleef, omdat er in den toon van haar stem meer lag dan eea maatschappelijke be leefdheid. De gasten, die verzadigd waren en begeerig naar genot, stroomden terug naar de salons. Vurig, feestelijk leven ruischte door de prach tige vertrekken. Lou had veel te doen. De vorstin deelde bevelen uit als de opperbevelheb ber van een leger, De onrust over de afwezig heid van Hörselkamp was overgegaan in kop pig, innerlijk verweer. Op de vragen van de gasten gaf zij steeds ten antwoord: „hij fh naar een officieel diner.” Zij blufte, sprak van den minister van eere- dienst met de Intieme beweging eener goede bekende, liet doorschemeren dat zeer hooge op drachten waarschijnlijk waren en verstrikte een vroegeren handelaar in paarden, die millionnair was geworden ,in haar betooverertde lieftallig heid en de suggestieve bekoring van haar vor- steiijken naam. De handelsraad brandde reeds van verlangen zijn buste met al z(jn ridderorden in kostbaar, door Hörselkamp gebeiteld marmer te bezitten. Hij bezat nog den roerenden eerbied voor de machtigen in den staat en meende hen nAder ,te - komen ,tds het dezelfde handen zouden zijn, die hun trekken en de zijnen aan de bewonderende blikken der menigte prijsgaven. Stralend in het bewustzijn harer zegevierende schoonheid stond vorstin Sukewitsch onder den kroonluchter van het salon. Het witte licht stitomde over haar gevulde schouders, glinsterde in de pailletten van haar japon, gleed liefkoozend langs de heerlijke parelen om haar hals Zy zag er waar- lijk vorstelijk uit, als zjj met eene trotache nijging van haar hoofd de hulde aanvaardde, die nu eens haar huis, dan haar schoonheid Of 10556 13094 l! 106201311511 22 23 47 28 55 79’8 90 64 40 - 94 5500 8003 28 46 62 13301 73 63 70 21 47 2807 5614 90 60 2912 22 8131 45 68 54 61 95 58 69 8256 86 80 5750 8359 8! 5816 78 1>1<9 76 8468 5926 89 6069 8552 3523 6121 1Z 49 98 8736 3602 6253 8832 12C-U 71 87 - 13 3799 6321 54 3353 6408 1315 3919 16 3U 40ö2 6595 6625 6720 28 13521 65 33 1095G 13650 13759 13808 24 78 521 60 92 1 85 95 16008 88 1 56 11103 13951 74 18012 2 13 14052 99 22' "16108 35 2 20 99 4018108 89 81 16222 18238 Donderdag 21 September ln22 Pril» van 1 1500 4210 1000 7126 400 15640 200 13058 17049 17345 100 50 450 6259 6390 100*4 Prijzen van f 90.-- e.gcn geld.) 2139 4203 7053 8733 10448 13992 16255 18266 7113 8827 10674 14367 16340 18438 '81 3111212 14406 68 51 86 «1711422 1816763 71 - 31 11672 1457516992 18577 11703 14696 94 18661 11 14743 17014 1892S 9327 29 72 851942ö 2811894 15106 17221 19509 48 12007 15242 17386 32 9437 28 15603 17441 52 '5 53 75 17558 88 9625 12465 15833 17601 19680 9728 12501 37 14 19905 9842 12615 16051 34 20098 94 55 54 67 20453 9936 12790 16200 76 20563 10029 12920 17 17950 20784 10120 13316 31 4 -- 38. 5003 5369 5468 8Z70 7824 - 99 3428 6418 3676 20 3737 96 den naam van haar echtgenoot gébracht wènTT Eensklaps werden haar stralende oogen strak, haar lippen sloten zich als om een lui den kreet te onderdrukken en op hetzelfde oogenblik dook de groote, slanke gestalte ach ter een portière op, zyn stem sneed, luid en schor, door het stemmengewirwar der gasten: „Laat u niet storen, dames en heeren ik ben het maar Het was niet denkbaar, dat Hörselkamp van een officieel diner kwam in zyn eenvoudig buis, d|s en boord waren gekreukeld, zijn haren la gen verward om slapen en voorhoofd. Zyn ge zicht had een groene tint, zyn oogen waren zwaar gezwollen, en de woorden kwamen, al waren ze duidelijk, toch zwaar van zjjn tippen. Hy liep eer recht, by'na wijdbeens, als iemand, die op moet letten waar hy zyn beenen zet. „Papa klonk het met verstikte stem uit een hoek van de zaal. Hörselkamp glimlachte, spottend keek hij op, met een akeligen glans in ^ie oogen. „Het verheugt my, myne heeren en dames, dat ik u nog allen aantref. Goeden avond, ik heb de eer.” Hij deelde rechts en links hartelijke hand drukken uit, boog overdreven diep over eén 1. paar dameshanden. Daarna fb&erde hy den handelsraad en stelde zich zelf Voftk „Hörselkamp”. Hij maakte een af werende bewejging, toen de verblufte handelaar in paarden odk zyn naam wilde noemen. „Niets noodig, myn waarde; hier is iedereen welkom. Iedereen. Wy ^ven niets om namen. Wy zyn niet trotsch/ Zie maar naar myn vrouw een vorstin Sukewitsch heeft toch een eenvoudigen Hörselkamp getrouwd.” Zijn oogen kj-egen iets kouds, iets glazigs. „Waar ben je zoo lang geweest?” Mevrouw Sina beproefde een vriendelyken klank in haar stem te brengen, het lachje, waar mede zy placht te zeggen: „Kunstenaarsgrillen,” en zy nam met een enkele beweging allen tot getuige van hAar vroolykheid. Want het was toch alles maar een grap, het kon slechts een grap zijn. En lachend klonk h'et antwoord^ „Ik was in de kroeg. Ja myn waarde heeren en dames, in zoo’n echte artistenkroeger gens aan het water. Daar zit men bij elkaarten drinkt. Inplaats van thee drinkt men bier ok wijn. Maar verder is het ’t zelfde als in de uitgaande wereld.” Een beleefd lachen, een onderdrukt gegiegel volgde. Het bloed steeg Hörselkamp naar de slapen, een lichte roes omnevelde het laatste restje van zyn helder verstand. „Je bent dronken,” fluisterde mevrouw Sina hem achter haar waaier toe. Zeer luid riep Hörselkamp: „Myn lieve vrouw is van oordeel, dat ik van het goede te veel heb genoten vindt u dat wih'kelijk? Myn vrouw is zeer gevoelig. Dat mogen van kunstenaars niet zyn. Weet je met wien ik er op uit geweest ben? Met Wachmann.” Zy verbleekte. zoo met Wpchman, met welken Wach-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4