1 i1 IEUWS- EN A s 4 FEUILLETON. In den Maalstroom „u Fran [IGAMBACHT, BERKENWO a. d. U.t OUDERKERK BUITENLAND. -- Dit blad verschijnt dagelijks be ABONNEMENTSPRIJS, p«r kwartaal wr kwartaal 2 .90, per week 22 cent, overa Franco per post per kwartaal 8.15. met Zo A hernemen ten worden dagelijks aangenom bU oom agenten en loopers, den boekhandel Onsa bureaux zijn dagelijks geopend vat Redactie TeL 54R. g ij N.V. „DE TIJDGEEST” Trekking wa 9K na—m tan overstaan van ‘S a 2 een tamelijk scherp ant- Utre aflosbaar. 28 941351 10630 )1< 7/ 27 39 45 12 56 i; s 60 11415 21 33 -..517 74 23 90 25 9332 92 97 „Z peldi D« „E voor J3 ,2 Oi vroti zijn langi En i zach en n kind Jl He Fran den. D< toe. kwaï van i He was hotel pen h ia •Is 1 dte i za irachtigen pa- .,~tbare, -"chtige 24 48 1101 49 7 «2111! 6506 8764 ""8825 Roman van OLGA WOHLBRCCK. Geautoriseerde vertaling van Mevrouw Wessel ink—van Rossom. 43 2536 44 3649 195 240 Bezwaren zijn er, om overwonnen te wor- öen. 88 0 899711112 8411282 Z] “11461 14161 216 11584 14222 11 4611600 4611 4614422 59 14521 11725 80 17330 11886 14603 17480 5012193 14764 17550 20041 meet men, Grie kunt Grie ook gen klon 1911 te w zette e.’scl gela de vooi ovei een zön« nrfta dat nmg leve; telig van publ van den geal ken dam toez volg uitre king n-em Chri een mini hij, on 1 zelo uitw len gesteld van de inwil- ide voörwaarden Bulq in l der den duiz Wet zelo beis drag hetz Zij 3 wezi den steil in I blik iribe Azi* toev D eens nert den te k ep allia sche voor te vi V< gezo 2045 21 2169 55 2352 4117 1411 70 12 4156 76 4246 6431 75 ffi. 76 6506 i 91 58 I 96 85 6604 27 8 30 11 15f 92 18- 4449 r 2256 480 7155 9582 23*3 406- 72 10 2432 5001 61 38 84 50 MM - M 2738 3206 5323 31 63 0 W 0 7457 7522 34 38 46 0 7832 9830 80 61 97 900212262 7710 6 74 76 30 86 30 97 83 12321 vrouw hebt en kinderen en een paarden uit de Camargue, wat lachen om je domme boéken! Het was hem altijd alsof hij sprookjes hoor de, als zjjn moeder tegen hem sprak verre, lieve sprookjes. Boven in zijn lichte, prachtige werkkamer liep graaf André rusteloos op en neer. De inkt verdroogde in den mooien malachieten koker, de boeken lagen opengeslagen, maar ongelezen, op tafels en stoelen. De laatste weken, waarin de eene opwinding op de andere volgde, hadden diepe sporen op zijn gelaat achter gelaten. Zijn oogen keken treurig en somber. Soms bleef hy midden in de kamer staan, luisterde met ingehouden adem, ving een zach- ten klank op en gedempt gelach, het ruischen van een uitstaande zijden japon; dan steeg het bloed hem naar het hoofd en liep hij naar het raam rukte het open, haalde met zware, diepe zuchten de lucht op, vervuld met het bonte, schrille, grootsteedsche geraas, sloot het raam weer en ging aan kyn schrijftafel zitten en bleef onbeweeglijk in zijn schemerachtigen .1 95 17204 12701 14826 - 6210236 9 32 80 76 33 34 8270 93 79 46 8355 10310 12817 72 77 30 19- 8421 60 27 81 10421 37 94 76 57 8502 98 70 310533 12930 6 63 46 810606 12 10726 15 42 36 50 4210856 10937 44 86 )12 72 UI 63 84 99 11206- 39 87 13304 22 66 84 13495 13530 96 13609 3715056 38 76 45: 69 9418312 8016030 13722 38 13843 79 40 51 81 51 55 82 7313926 97 92 5616137 H 11651 14005 87 -16236 18547 46 90 69 6749 9046 6890 2‘ 8914 9100 7082 921f 93 4, 7100 9318 35 93 - 94 Suzanne antwoordde niet. Zeer hartelijk kuste zij de hand der oude vrouw en stond op. Haar mooie oogen straalden. Wat een moeder voor haar kind kan doen dat zal ik doen. Een plotseling gevoel van angst snoerde de keel de oude vrouw toe. Suzanne Ja, mama...... Vol liefde boog: Suzanne haar mooi hoofd. De oude vrouw greep haar by beide armen, keek haar in de oogen en schudde haar zooals men een droomerig kind wakker schudt. André laat zich niet bedriegen hoort gy? Suzanne Oberwall glimlachte kalm. Ik «zal hem niet bedriegen. Ik zal het hem zeggen ik zal er hem om vragen. De gravin knikte en haar handen vielen in haar schoot. 4 Een vrouw, die wat vraagt, moet mooi zyn denk daaraan, kind Toen Suzanne daarna in de kamer van Ger hard kwam, vond zy hem in een leunstoel aan het raam zitten. Een plaid lag over zyn knieën, andere was om zyn schouders geslagen. Voor hem op een tafeltje stond een casette van gedreven zilver. Ik wilde u de sieraden laten zien, mama, die grootmama my gegeven heeft voor myn aanstaande vrouw. Och je, lieveling, laat ze my zien BeJungsteliend schoof Suzanne Oberwall een stoel by. Gerhard haalde een prachtigen pa relen halssnoer te voorschijn, kostbare, fonke lende ringen en een kruis van prachtige robij nen, Suzanne Oberwall speelde als een kind met al die dingen, en herhaalde steeds weer: Wat zal zij blij zijn! Je moest my haar dadelijk wat laten zenden. En de parelen moet zy op haar bruidsjapon dragen nfeen, niet de parelen. Die beteekenen tranen. Ik geef haar myn collier van brillanten. Zy wordt toch ook een Oberwall het is haar goed recht. Je zegt, dat zy blond is Ja Zy zal opzien wekken by ons. Een blonde vrouw! Men zal voor de fee Estrella houden, die a^n de Provence liefde en vruchtbaarheid geeft. Gerhard bracht de handen zy'ner moeder aan zijn lippen. Settert u er bent, voel ik nieuw leven om my hed0 fluisterde hy. Waarom bent u zoo laat gelromen Je hebt my Immers nooit geroepen, jy ondeugende jongen. Hjj lachte zacht en gelukkig. Ik was vergete®, hoe u er uit zag. Ik was alles vergeten, onder den kouden, grijzen he mel. Ik was nooit gelukkig nooit had ik het warm. Nooit voelde ik mij bly! Alleen als ik Lou zag, als ik met haar sprak. En zoo leefde ik, met myn boeken en met myn vage hoop, van den eenen dag in den anderen voort, zonder vreugde in het leven. Suzanne Oberwall werd bleek, terwyl zij de handen van haar zoon tusschen de hare hield. Myn lieve, arme jongen Gerhard leunde met het hoofd tegen de leu ning en staarde door het raam. Soms *heb ik de arbeiders op straat benijd, als zy met groote bewegingen de steenen in den grond sloegen. Het was my vaak alsof alles aan my vergroeide...... En jij wou een geleerde worden, mijn groote, domme jongen! Om gelukkig te zyn om te kunnen leven zyn geen boeken noodig. Bij ons buiten vind je ternauwernood tien boe ken in het geheele huis. Alleen een gebeden boek, een kookboek en een paar kalenders. In den zomer hebben wy geen tijd om te lezen; en ’s winters lezen wy de tijdschriften, die wy be waard hebben. Want men behoeft niet zoo heel en al te verboerschenJe kunt niet geloo- ven, hoe goed verstandige menschen en de na tuur boeken kunnen vervangen. Kijk maar weer naar onzen blauwen hemel op! Gryp maar weer het zuivere zonnegoud! Zij schoof heel dicht naar hem toe en drukte haar wang tegen de zy'ne. En als je maar eerst je lieve, blonde hebt en kinderen en een paar flinke zul je dan 71 12616 96 46 13075 48 131K 49 89 9928 «>10260 28 «U13 53 14205 41 85 I 59 96 18714 63 16649 52 71 79 1880u ‘313 85 U 14 99 18933 47 16780 1901/ 49 16872 14405 87 16004 63 17037 74 80 86 •7102 700 3*01 21 39 0 36 41 3422 82 80 53 3511 98 12 970 39 76 3640 1008 44 21 3734 6000 71 38 20 1132 67 68 94 79 80 1245 92 98 86 3814 6119 1321 20 63 25 29 74 31 50 6342 39 3968 83 54 4046 6300 61 59 18 66 0 68 26 8618 35 50 52 1549 0 1698 4326 1708 38 J871 92 16 94 65 1929 97 37 4603 51 6 57 20 66 84 2014 r 55 4749 66 67 70 78 81 4804 92 11 2114 21 21 42 53 48 Vorige V m.z 14437- 1--y Sept, staat 4315 m.z, 4815 13765 16476 65 8416871 80 14025 77 19215 27 16957 19306 14161 81 1956b 14222 17031 19665 4317223 1971' - 65 33 99 19908 51 83 M7 Ï4984 *87 73 15032 17995 20181 15110 97 20250 13075 9818078 20385 14 15219 97 20411 18 26 18186 13 5315301 18241 81 65 47 18492 93 87 13218 15419 18727 20550 97 20 9418930 20650 4315642 59 20789 60 95 73 20855 72 15790 19096 63 M5 16109 99 20943 42 1819116 hoek, totdat de knecht met een brief, een bood schap of zyn middagmaal binnenkwam. (Wordt vervolgd.) Notart. A. G. Muite Woensdag 4 Octobei 1922. Mb 1 100.000 9452 10.000 9315 1000 18050 19669 400 13180 15562 17663 200 7161 18402 19117 WO 259 905 1768 3044 5631 6724 10174 11946 15026 19726 PrtjKn wn f 90.— eigen geld.) 4345 6675 85201083013505 1617019149 64 6607 8660 8813675 16372 60 77 4584 12 80 -M 2734 4608- 350 44 27 63 85 36 571 604 70 754 856 3100 4078 5028 7237 5153 40 9434 77 7355 Z 5218 7403 0503 12504 1483317826 7512 9607 - - - 44 T. 3440 5335 7626 9720 64 41 7734 99 78 7908 - 0 8049 5501 0 80 573* 8242 “62 56 0 2508 228 M M 382 0 76 0 420 2802 5400 59 71 56 907 2945 78 13 70 0 24 3013 5505 82 16 30 58 45 -.21 5735 58 85 3313 92 "36101091217 52 91 40 5619 42 3612614 68 97 70 56 71 - W 8144 6212701 0 - 5008 34 62 OVERZICHT. moeten, wat de kwestie van het nabije bosten betreft, het stellen met weinig posi- ■eve berichten. Over officieele inlichtingen valt fcelemaal niet te beschikken en ofschoon Dins- fry de conferentie te Moedania is begonnen, baar sir Charles Harington en de overige geal- peerde vertegenwoordigers bijeenkwamen o.m met de militaire leiders der Kemalisten van ge- nachten te wisselen, is over de resultaten niet Ban bij geruchte iets vernomen. Men wenscht blijkbaar hetgeen is besproken niet aan dfc .groote klok te hangen en in dit verband wordt pan ook gemeld, dat er officieele mededeelingen gullen worden verstrekt, zoodra d$ geallieerde generaals in Constantin®pel zijn teruggekeerd. Zoodoende ia ook niet bekend geworden, of da besprekingen te Moedania inderdaad een louter militair karakter hebben gedragen. De geruchten worden begrijpelijkerwijze, nu geen communiqué’» worden verstrekt, des te telrijker en zoo verluidt reeds uit Smyrna, dat aan den Kemalistischen gedelegeerde te Moeda nia, Ismed pasja, is opgedragen te eischen, dat Thracië onverwijld wordt ontruimd door de Grieken en de grenzen worden vastgesteld, zoo als die in 1916 bestonden. Ook zou de bezet ting van Thracië door de geallieerden slechts •en v-orloopig karakter mogen dragen tot <fe daarc volgende Turksche bezetting. De geal lieerden moeten verder met man en macht be letten, dat tijdens de ontruiming door de Grie ken, Turksche onderdanen uit Thracië worden gedeporteerd. Trouwens een bericht van een dere strekking wordt gelanceerd door den Pa- tijsehen Times-correspondent, die zou hebben Vernomen, dat de Kemalistische regeering van gevoelen is, dat alle verdere onderhandelingen afhankelijk moeletv wordei Üging der twee volgende voorwaard... T. De Grieken moeten Oost-Thracië op staan- den voet ontruimen. 2. Het plaatselijk civiel (Turksch bestuur moet in Thrac’ë worden her- •teld en ook dient de Ottomaansohe gendar merie er terug te keeren. Ook de genoemde correspondent theldt, dat 8e regeering van Angora geen bezwaar er te lgen za'. hebben, dat de geallieerden Thracië be letten tot het tijdstip, waarop deze streek voor goed aan Turkije wordt teruggegeven. De eerste vraag, die in verband met het vorige rijst, is: hoe zal Griekenland staan tegen over de Turksche eischen Zal het Thracië zonder meer laten schieten?'Twijfel ten aanzien .Van de bereidheid van het Grieksche kabinet op dit stuk van zaken, is dan ook alleszins ge motiveerd. Er zijn verschillende teekenen, die er •p wijzen, dat de Grieken zich zullen kanten te gen het afstaan van het genoemde gebied. Ook te Londen verwacht men moeilijkheden; het •chijnt toch, dat de Grieksche opperbevelheb ber aan het hoofdkwartier der geallieerde troe pen heeft meegedeeld, niet bit machte te zijn de tttzijdigheid der Tsjataldja-zöne te respectee- Ven, wanneer de Turksche bonden mochten Voortgaan met hun aanvallen op het Grieksche front. Trouwens* er zijn meerdere Enpelschen, die yreezen, dat de conferentie van Moedania Ml uitloopen op één langdurig geruzie; het valt te begrijpen, dat de verwachtingen over, het •esuhaat der conferentie dan ook niet alge- Zoodra ik myn zoon alleen kan laten. Ik ben uw dames een bezoek schuldig om haar te danken. Spreek niet van dank, mevrouw, wij heb ben te danken voor alle bewyzen van vriend schap, die wy van uw echtgenoot mochten ont vangen. En als onze lieve jongen maar eerst U heeft een zoon, mijnheer Roeckwitz? Roeckwitz lachte hartelijk. In dit geval bedoel ik Gerhard, mevrouw. Wy hebben hem lief als onzen zoon Zoo ja Suzanne Oberwall kreeg een kleur en haar breede, witte tanden beten in haar onderlip. U zult toih voor goed hier blyven, me vrouw? Suzanne lachte. Waarschijnlijk niet, mynheer Roeckwitz. Ik voel mij niet thuis in de groote stad. En in het geheel niet in een Duitsche. Neen, ik wacht slechts op 't herstel van mijn zoon. Dan reizen wy naar myn landgoed. Daar moet hij geheel opknappen. U ontvast u neemt Gerhard mede Heel kalm antwoordde Suzanne Oberwall: Onze zoon is meerderjarig, mynheer Roeckwitz. Wy zullen ons wel naar zyn wen- schen moeten schikken, niet waar, André. Blykbaar, zei graaf Oberwall en keek langs zijn vrouw heen. Ja hm natuurlijk dat spreekt van zelf v De heer Roeckwitz moest op den terugweg steeds aan dit domme gezicht denken, dat hy op dat oogenblik getrokken had. Na dit ant woord was hij niet lang meer gebleven; hy had iets over een spoedig weerzien gepreveld en het vermeden zyn vriend aan te zien. Thuis wilde hij niet veel loslaten. Mevrouw Roeckwitz zei: De goede gravin Oberwall kan toch niet plotseling alle plannen van haar man onderste boven werpen! Waarop Roeckwitz woordde: „Geloof je dan, dat hier alleen een vrou- wenbestuur is? Daarna trok hy zich slecht geluimd in zijn eenvoudige werkkamer terug, rookte de eene sigaar na de andere, en had er werkelyk spyt van, dat van de geschiedenis „zeker niets zou komen.” Maar hy dacht daarby minder aan zijn dochter dan aan de wondermooie oogen van deze merkwaardige gravin Oberwall en aan dat prachtige orgaan, dat hem, na de scherpe neus stemmen zyner dames, zoo weldadig aandeed. Maar mevrouw Roeckwitz gaf den stryd niet, op. In de familie Roeckwitz werd een avond vastgesteld, waarop men graaf en gravin Oberwall ’s avonds by zich hoopte te zien sou- peeren. u Graaf Oberwall zond het briefje aan zyn vrouw en schreef er onder „wjj moeten wel aannemen.” De oude gravin, die het hoorde, lachte sma lend. Ze willen je inpalmen, kindlief. Dadelijk vroeg zij wat Suzanne dacht aan te trekken. Als ge als gravin Oberwall optreedt, lief kind, dan moet’ ge u ook naar uw positie klee- den. Mendel moest in allerijl een naaister halen en de oude gravin liet haar statiegewaden voor zich uitspreiden. De naaister zal iets naar de mode voor u in orde maken. Zij koos een donkerrood brocaat zydeq japon met prachtige Chantilly kant opgemaakt. Hier, kindlief. Hierby de halssnoer. Zooals het een gravin Oberwall betaamt Suzanne knikte, terwijl warme, roode vlek ken op haar wangen brandden. De oude gravin keek rond en daar niemand in de kamer was, trok zy haar schoondochter heel dicht naar haar stoel. Wees niet döm, lief. kind. Vergeet niet,'dat ge een echtgenoot hebt; dat deze echtgenoot een man is, die nooit ongevoelig voor vrouwe- lyk schoon was. Mama ik bid u. Een gloeiende blos steeg Suzanne naar het blanke voorhoofd. Gravin Marie Antoinette hield haar hoofd scheef en haar donkehe oo-gen fonkelden haar schoondochter tegen. Doe op het oogenblik wat ik u zeg. Ik ken myn zoon. Hy heeft den strijd byna opgegeven. Dwingen laat hy zich niet. Suzanne Oberwall ging op het bankje zitten, dat naast den rood brocaten stoel stond en steunde het hoofd in de hand. Haar wit, mgoi gelaat met (8e mooie oogen hield zy diep over haar schoot gebogen. De knokige vingers der oudé vrouw groefden diep in haar schouders. Doe geen dwaasheden, lief kind. Ziet ge, ik wks altijd meer vrouw dan moeder, maar gij zyt meer moeder dan vrouw. Bij dat alles is d earme André te kort, gekomen. En als alle teekenen my niet bedriegen, dan is er maar één woord van u noodig en alles is zooals het fus- schep echtgenooten moet zyn, zoodat dit huis zyn vrouw des huizes en ik mijn dochter tóir 85 55 «4 15372 84 20233 15472 95 3« 76 17802 58 15532 3626307 40 37 h 47 0 33 5917921 35 0 15615 15751 0 15820 Dat was alles en het was als een symbool, dat Be treinen, waarin zij zaten, elkaar in tegen- pvergestelde richtingen voorbij reden. Vele fren daarna troffen zij elkaar weer in Berlijn. V® verschillende levensomstandigheden hadden B® laatste overeenkomst tusschen hen wegge- P°men. Ook uiterlijk leken zij niet op elkaar, plechts hun statige grootte en de scherpe lijnen hun gezicht wezen op dezelfde afkomst En toen hun handen elkaar na lange jaren "oor het eerst weer omsloten toen was het, J» voelden zij beiden, dat in hun aderen het- «Ifde bloed stroomde. Slechts een oogenblik tea het, en geen woord gaf aan hun broederlijk «voel uiting-, dat eerst weer opvlamde in den riiwkt°en Susorme ^aar *iet ®erste »Als Mt klein meisje te z< sd doktor Rraebner. Hij dronk te dten nacht de fleoch zware roode 23 M2 36 0 201 2985 3020 81 90 41 1017 52 47 62 1247 0 0 84 94 0 130- 97 1464 1580 3630 1657 35 1747 62 94 1849 37» 62 3904 5867 8312 KM14 - 00 44 41 6111 8447 10575 2408 43*0 6484* 37 0 J21 22 40 20430 48 21 72 42 82 20525 96 82 18071 20659 18136 20807 0 17 31 58 21 51 78 31 58 0 32 7518209 36 95 28 46 35 65 “>20918 18312 32 16 57 37 0 S 18446 ö7 88 -1160 14111 16256 18603 962011707 15 0 21 54 2416344 23 69 801641? 461101- 53 23 63 54 0 74 9700 *1901431; 34 91 V 4212000 651210 0 19 30 9 40 69 63 19223 71 17037 55 78 74 19304 14518 80 15 9* 39 gi 34 86 51 7803 012321 14661 17102 19425 4 0 32 74 6 31 61 10015 79 84 16 40 91 46 8014714 42 19516 7934 012449 51 75 70 12517 52 91 84 19621 - 3U 20 55 2419762 17340 fe2 - 94 1982j i 15009 17401 47 50 7 62 89 9 6b 15111 74 72 25 17595 1992y 50 17602 2000/ 46 58 17717 9 54 92 30 55 13oS' 23 51 13109 W 30 48,- 13255 15754 84 45 - 94 61 18 {8957 11319 19 72 28 4502 6727 9002 - - 431 5 72 6 680 23 6927 241| 66 41 87 9179 9264 1151’ 87 7008 M 59 ~42 0 55 99 9406 7103 34 21 76 47 40 35 8614104 lij* .toad 10883 m.z. 1C883* H337* I37-® 14282 vervalt Op de lijst vaa 28

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4