1
i1
IEUWS- EN A
s
4
FEUILLETON.
In den Maalstroom
„u
Fran
[IGAMBACHT, BERKENWO
a. d. U.t OUDERKERK
BUITENLAND.
--
Dit blad verschijnt dagelijks be
ABONNEMENTSPRIJS, p«r kwartaal
wr kwartaal 2 .90, per week 22 cent, overa
Franco per post per kwartaal 8.15. met Zo
A hernemen ten worden dagelijks aangenom
bU oom agenten en loopers, den boekhandel
Onsa bureaux zijn dagelijks geopend vat
Redactie TeL 54R.
g
ij
N.V. „DE TIJDGEEST”
Trekking wa 9K na—m tan overstaan van
‘S a
2
een
tamelijk scherp ant-
Utre aflosbaar.
28
941351
10630
)1<
7/
27
39
45 12
56 i;
s
60
11415
21
33
-..517
74 23
90 25
9332
92
97
„Z
peldi
D«
„E
voor
J3
,2
Oi
vroti
zijn
langi
En i
zach
en n
kind
Jl
He
Fran
den.
D<
toe.
kwaï
van i
He
was
hotel
pen
h
ia
•Is 1
dte i
za
irachtigen pa-
.,~tbare,
-"chtige
24
48 1101
49 7
«2111!
6506 8764
""8825
Roman van
OLGA WOHLBRCCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wessel ink—van Rossom.
43 2536
44 3649
195
240
Bezwaren zijn er, om overwonnen te wor-
öen.
88
0
899711112
8411282 Z]
“11461 14161
216 11584 14222 11
4611600 4611
4614422
59 14521
11725 80 17330
11886 14603 17480
5012193 14764 17550 20041
meet
men,
Grie
kunt
Grie
ook
gen
klon
1911
te w
zette
e.’scl
gela
de
vooi
ovei
een
zön«
nrfta
dat
nmg
leve;
telig
van
publ
van
den
geal
ken
dam
toez
volg
uitre
king
n-em
Chri
een
mini
hij,
on 1
zelo
uitw
len gesteld van de inwil-
ide voörwaarden
Bulq
in l
der
den
duiz
Wet
zelo
beis
drag
hetz
Zij 3
wezi
den
steil
in I
blik
iribe
Azi*
toev
D
eens
nert
den
te k
ep
allia
sche
voor
te vi
V<
gezo
2045 21
2169 55
2352 4117
1411 70
12 4156
76
4246 6431
75 ffi.
76 6506 i
91 58 I
96 85
6604
27 8
30 11
15f
92 18-
4449 r
2256 480 7155 9582
23*3 406-
72 10
2432 5001
61 38
84 50
MM
- M
2738 3206
5323
31
63
0
W
0
7457
7522
34
38
46
0
7832 9830
80 61
97 900212262
7710 6 74
76 30 86
30 97
83 12321
vrouw hebt en kinderen en een
paarden uit de Camargue, wat
lachen om je domme boéken!
Het was hem altijd alsof hij sprookjes hoor
de, als zjjn moeder tegen hem sprak verre,
lieve sprookjes.
Boven in zijn lichte, prachtige werkkamer
liep graaf André rusteloos op en neer. De inkt
verdroogde in den mooien malachieten koker,
de boeken lagen opengeslagen, maar ongelezen,
op tafels en stoelen. De laatste weken, waarin
de eene opwinding op de andere volgde, hadden
diepe sporen op zijn gelaat achter gelaten. Zijn
oogen keken treurig en somber.
Soms bleef hy midden in de kamer staan,
luisterde met ingehouden adem, ving een zach-
ten klank op en gedempt gelach, het ruischen
van een uitstaande zijden japon; dan steeg het
bloed hem naar het hoofd en liep hij naar het
raam rukte het open, haalde met zware, diepe
zuchten de lucht op, vervuld met het bonte,
schrille, grootsteedsche geraas, sloot het raam
weer en ging aan kyn schrijftafel zitten en
bleef onbeweeglijk in zijn schemerachtigen
.1 95 17204
12701 14826 -
6210236 9 32
80 76 33 34
8270 93 79 46
8355 10310 12817 72
77 30 19-
8421 60 27
81 10421 37
94 76 57
8502 98 70
310533 12930
6 63 46
810606
12 10726
15 42
36 50
4210856
10937
44
86
)12
72
UI
63
84
99
11206-
39 87
13304
22
66
84
13495
13530
96
13609
3715056
38 76 45:
69 9418312
8016030
13722 38
13843 79
40 51 81
51 55 82
7313926 97
92 5616137
H 11651 14005 87
-16236 18547
46 90
69
6749 9046
6890 2‘
8914 9100
7082 921f
93 4,
7100 9318
35 93
- 94
Suzanne antwoordde niet. Zeer hartelijk
kuste zij de hand der oude vrouw en stond op.
Haar mooie oogen straalden.
Wat een moeder voor haar kind kan doen
dat zal ik doen.
Een plotseling gevoel van angst snoerde de
keel de oude vrouw toe.
Suzanne
Ja, mama......
Vol liefde boog: Suzanne haar mooi hoofd. De
oude vrouw greep haar by beide armen, keek
haar in de oogen en schudde haar zooals men
een droomerig kind wakker schudt.
André laat zich niet bedriegen hoort
gy?
Suzanne Oberwall glimlachte kalm.
Ik «zal hem niet bedriegen. Ik zal het hem
zeggen ik zal er hem om vragen.
De gravin knikte en haar handen vielen in
haar schoot. 4
Een vrouw, die wat vraagt, moet mooi zyn
denk daaraan, kind
Toen Suzanne daarna in de kamer van Ger
hard kwam, vond zy hem in een leunstoel aan
het raam zitten. Een plaid lag over zyn knieën,
andere was om zyn schouders geslagen.
Voor hem op een tafeltje stond een casette van
gedreven zilver.
Ik wilde u de sieraden laten zien, mama,
die grootmama my gegeven heeft voor myn
aanstaande vrouw.
Och je, lieveling, laat ze my zien
BeJungsteliend schoof Suzanne Oberwall een
stoel by. Gerhard haalde een prachtigen pa
relen halssnoer te voorschijn, kostbare, fonke
lende ringen en een kruis van prachtige robij
nen, Suzanne Oberwall speelde als een kind met
al die dingen, en herhaalde steeds weer:
Wat zal zij blij zijn! Je moest my haar
dadelijk wat laten zenden. En de parelen moet
zy op haar bruidsjapon dragen nfeen, niet de
parelen. Die beteekenen tranen. Ik geef haar
myn collier van brillanten. Zy wordt toch ook
een Oberwall het is haar goed recht. Je zegt,
dat zy blond is Ja Zy zal opzien wekken by
ons. Een blonde vrouw! Men zal voor de fee
Estrella houden, die a^n de Provence liefde en
vruchtbaarheid geeft.
Gerhard bracht de handen zy'ner moeder aan
zijn lippen.
Settert u er bent, voel ik nieuw leven om
my hed0 fluisterde hy. Waarom bent u zoo
laat gelromen
Je hebt my Immers nooit geroepen, jy
ondeugende jongen.
Hjj lachte zacht en gelukkig.
Ik was vergete®, hoe u er uit zag. Ik was
alles vergeten, onder den kouden, grijzen he
mel. Ik was nooit gelukkig nooit had ik het
warm. Nooit voelde ik mij bly! Alleen als ik
Lou zag, als ik met haar sprak. En zoo leefde
ik, met myn boeken en met myn vage hoop,
van den eenen dag in den anderen voort, zonder
vreugde in het leven.
Suzanne Oberwall werd bleek, terwyl zij de
handen van haar zoon tusschen de hare hield.
Myn lieve, arme jongen
Gerhard leunde met het hoofd tegen de leu
ning en staarde door het raam.
Soms *heb ik de arbeiders op straat benijd,
als zy met groote bewegingen de steenen in
den grond sloegen. Het was my vaak alsof alles
aan my vergroeide......
En jij wou een geleerde worden, mijn
groote, domme jongen! Om gelukkig te zyn
om te kunnen leven zyn geen boeken noodig.
Bij ons buiten vind je ternauwernood tien boe
ken in het geheele huis. Alleen een gebeden
boek, een kookboek en een paar kalenders. In
den zomer hebben wy geen tijd om te lezen; en
’s winters lezen wy de tijdschriften, die wy be
waard hebben. Want men behoeft niet zoo heel
en al te verboerschenJe kunt niet geloo-
ven, hoe goed verstandige menschen en de na
tuur boeken kunnen vervangen. Kijk maar
weer naar onzen blauwen hemel op! Gryp maar
weer het zuivere zonnegoud!
Zij schoof heel dicht naar hem toe en drukte
haar wang tegen de zy'ne.
En als je maar eerst je lieve, blonde
hebt en kinderen en een paar flinke
zul je dan
71 12616
96
46 13075
48 131K
49
89 9928
«>10260
28
«U13 53
14205 41 85
I 59 96 18714
63 16649 52
71 79 1880u
‘313 85 U
14 99 18933
47 16780 1901/
49 16872
14405 87
16004
63
17037
74
80
86
•7102
700 3*01
21 39
0
36
41 3422
82 80
53 3511
98 12
970 39
76 3640
1008 44
21 3734 6000
71 38 20
1132 67 68
94 79 80
1245 92 98
86 3814 6119
1321 20 63
25 29 74
31 50 6342
39 3968 83
54 4046 6300
61 59 18 66
0 68 26 8618
35
50
52
1549
0
1698 4326
1708
38
J871
92 16
94 65
1929 97
37 4603
51 6
57 20
66 84
2014 r
55 4749
66 67
70 78
81 4804
92 11
2114 21
21 42
53 48
Vorige V
m.z 14437- 1--y
Sept, staat 4315 m.z, 4815
13765 16476 65
8416871 80
14025 77 19215
27 16957 19306
14161 81 1956b
14222 17031 19665
4317223 1971'
- 65 33
99 19908
51
83
M7
Ï4984 *87 73
15032 17995 20181
15110 97 20250
13075 9818078 20385
14 15219 97 20411
18 26 18186 13
5315301 18241 81
65 47 18492 93
87 13218 15419 18727 20550
97 20 9418930 20650
4315642 59 20789
60 95 73 20855
72 15790 19096 63
M5 16109 99 20943
42 1819116
hoek, totdat de knecht met een brief, een bood
schap of zyn middagmaal binnenkwam.
(Wordt vervolgd.)
Notart. A. G. Muite
Woensdag 4 Octobei 1922.
Mb 1 100.000 9452
10.000 9315
1000 18050 19669
400 13180 15562 17663
200 7161 18402 19117
WO 259 905 1768 3044 5631 6724
10174 11946 15026 19726
PrtjKn wn f 90.— eigen geld.)
4345 6675 85201083013505 1617019149
64 6607 8660 8813675 16372 60
77 4584 12 80 -M
2734 4608-
350 44 27
63 85 36
571
604
70
754
856 3100 4078
5028 7237
5153 40 9434
77 7355 Z
5218 7403 0503 12504 1483317826
7512 9607 -
- - 44 T.
3440 5335 7626 9720
64 41 7734
99 78 7908
- 0 8049
5501
0
80 573* 8242
“62
56
0 2508
228 M
M
382
0 76
0
420 2802 5400
59 71 56
907 2945 78
13 70 0
24 3013 5505
82 16 30
58 45
-.21 5735
58 85
3313 92 "36101091217 52 91
40 5619 42 3612614 68 97
70 56 71 -
W 8144 6212701
0 -
5008
34
62
OVERZICHT.
moeten, wat de kwestie van het nabije
bosten betreft, het stellen met weinig posi-
■eve berichten. Over officieele inlichtingen valt
fcelemaal niet te beschikken en ofschoon Dins-
fry de conferentie te Moedania is begonnen,
baar sir Charles Harington en de overige geal-
peerde vertegenwoordigers bijeenkwamen o.m
met de militaire leiders der Kemalisten van ge-
nachten te wisselen, is over de resultaten niet
Ban bij geruchte iets vernomen. Men wenscht
blijkbaar hetgeen is besproken niet aan dfc
.groote klok te hangen en in dit verband wordt
pan ook gemeld, dat er officieele mededeelingen
gullen worden verstrekt, zoodra d$ geallieerde
generaals in Constantin®pel zijn teruggekeerd.
Zoodoende ia ook niet bekend geworden, of da
besprekingen te Moedania inderdaad een louter
militair karakter hebben gedragen.
De geruchten worden begrijpelijkerwijze, nu
geen communiqué’» worden verstrekt, des te
telrijker en zoo verluidt reeds uit Smyrna, dat
aan den Kemalistischen gedelegeerde te Moeda
nia, Ismed pasja, is opgedragen te eischen, dat
Thracië onverwijld wordt ontruimd door de
Grieken en de grenzen worden vastgesteld, zoo
als die in 1916 bestonden. Ook zou de bezet
ting van Thracië door de geallieerden slechts
•en v-orloopig karakter mogen dragen tot <fe
daarc volgende Turksche bezetting. De geal
lieerden moeten verder met man en macht be
letten, dat tijdens de ontruiming door de Grie
ken, Turksche onderdanen uit Thracië worden
gedeporteerd. Trouwens een bericht van een
dere strekking wordt gelanceerd door den Pa-
tijsehen Times-correspondent, die zou hebben
Vernomen, dat de Kemalistische regeering van
gevoelen is, dat alle verdere onderhandelingen
afhankelijk moeletv wordei
Üging der twee volgende voorwaard...
T. De Grieken moeten Oost-Thracië op staan-
den voet ontruimen. 2. Het plaatselijk civiel
(Turksch bestuur moet in Thrac’ë worden her-
•teld en ook dient de Ottomaansohe gendar
merie er terug te keeren.
Ook de genoemde correspondent theldt, dat
8e regeering van Angora geen bezwaar er te
lgen za'. hebben, dat de geallieerden Thracië be
letten tot het tijdstip, waarop deze streek voor
goed aan Turkije wordt teruggegeven.
De eerste vraag, die in verband met het
vorige rijst, is: hoe zal Griekenland staan tegen
over de Turksche eischen Zal het Thracië
zonder meer laten schieten?'Twijfel ten aanzien
.Van de bereidheid van het Grieksche kabinet
op dit stuk van zaken, is dan ook alleszins ge
motiveerd. Er zijn verschillende teekenen, die er
•p wijzen, dat de Grieken zich zullen kanten te
gen het afstaan van het genoemde gebied. Ook
te Londen verwacht men moeilijkheden; het
•chijnt toch, dat de Grieksche opperbevelheb
ber aan het hoofdkwartier der geallieerde troe
pen heeft meegedeeld, niet bit machte te zijn de
tttzijdigheid der Tsjataldja-zöne te respectee-
Ven, wanneer de Turksche bonden mochten
Voortgaan met hun aanvallen op het Grieksche
front. Trouwens* er zijn meerdere Enpelschen,
die yreezen, dat de conferentie van Moedania
Ml uitloopen op één langdurig geruzie; het valt
te begrijpen, dat de verwachtingen over, het
•esuhaat der conferentie dan ook niet alge-
Zoodra ik myn zoon alleen kan laten. Ik
ben uw dames een bezoek schuldig om haar te
danken.
Spreek niet van dank, mevrouw, wij heb
ben te danken voor alle bewyzen van vriend
schap, die wy van uw echtgenoot mochten ont
vangen. En als onze lieve jongen maar eerst
U heeft een zoon, mijnheer Roeckwitz?
Roeckwitz lachte hartelijk.
In dit geval bedoel ik Gerhard, mevrouw.
Wy hebben hem lief als onzen zoon
Zoo ja
Suzanne Oberwall kreeg een kleur en haar
breede, witte tanden beten in haar onderlip.
U zult toih voor goed hier blyven, me
vrouw?
Suzanne lachte.
Waarschijnlijk niet, mynheer Roeckwitz.
Ik voel mij niet thuis in de groote stad. En in
het geheel niet in een Duitsche. Neen, ik wacht
slechts op 't herstel van mijn zoon. Dan reizen
wy naar myn landgoed. Daar moet hij geheel
opknappen.
U ontvast u neemt Gerhard mede
Heel kalm antwoordde Suzanne Oberwall:
Onze zoon is meerderjarig, mynheer
Roeckwitz. Wy zullen ons wel naar zyn wen-
schen moeten schikken, niet waar, André.
Blykbaar, zei graaf Oberwall en keek
langs zijn vrouw heen.
Ja hm natuurlijk dat spreekt
van zelf v
De heer Roeckwitz moest op den terugweg
steeds aan dit domme gezicht denken, dat hy
op dat oogenblik getrokken had. Na dit ant
woord was hij niet lang meer gebleven; hy had
iets over een spoedig weerzien gepreveld en het
vermeden zyn vriend aan te zien. Thuis wilde
hij niet veel loslaten. Mevrouw Roeckwitz zei:
De goede gravin Oberwall kan toch niet
plotseling alle plannen van haar man onderste
boven werpen!
Waarop Roeckwitz
woordde:
„Geloof je dan, dat hier alleen een vrou-
wenbestuur is?
Daarna trok hy zich slecht geluimd in zijn
eenvoudige werkkamer terug, rookte de eene
sigaar na de andere, en had er werkelyk spyt
van, dat van de geschiedenis „zeker niets zou
komen.” Maar hy dacht daarby minder aan
zijn dochter dan aan de wondermooie oogen van
deze merkwaardige gravin Oberwall en aan dat
prachtige orgaan, dat hem, na de scherpe neus
stemmen zyner dames, zoo weldadig aandeed.
Maar mevrouw Roeckwitz gaf den stryd niet,
op. In de familie Roeckwitz werd een avond
vastgesteld, waarop men graaf en gravin
Oberwall ’s avonds by zich hoopte te zien sou-
peeren. u
Graaf Oberwall zond het briefje aan zyn
vrouw en schreef er onder „wjj moeten wel
aannemen.”
De oude gravin, die het hoorde, lachte sma
lend.
Ze willen je inpalmen, kindlief.
Dadelijk vroeg zij wat Suzanne dacht aan
te trekken.
Als ge als gravin Oberwall optreedt, lief
kind, dan moet’ ge u ook naar uw positie klee-
den.
Mendel moest in allerijl een naaister halen
en de oude gravin liet haar statiegewaden voor
zich uitspreiden.
De naaister zal iets naar de mode voor u in
orde maken.
Zij koos een donkerrood brocaat zydeq japon
met prachtige Chantilly kant opgemaakt.
Hier, kindlief. Hierby de halssnoer.
Zooals het een gravin Oberwall betaamt
Suzanne knikte, terwijl warme, roode vlek
ken op haar wangen brandden.
De oude gravin keek rond en daar niemand
in de kamer was, trok zy haar schoondochter
heel dicht naar haar stoel.
Wees niet döm, lief. kind. Vergeet niet,'dat
ge een echtgenoot hebt; dat deze echtgenoot
een man is, die nooit ongevoelig voor vrouwe-
lyk schoon was.
Mama ik bid u.
Een gloeiende blos steeg Suzanne naar het
blanke voorhoofd.
Gravin Marie Antoinette hield haar hoofd
scheef en haar donkehe oo-gen fonkelden haar
schoondochter tegen.
Doe op het oogenblik wat ik u zeg. Ik ken
myn zoon. Hy heeft den strijd byna opgegeven.
Dwingen laat hy zich niet.
Suzanne Oberwall ging op het bankje zitten,
dat naast den rood brocaten stoel stond en
steunde het hoofd in de hand. Haar wit, mgoi
gelaat met (8e mooie oogen hield zy diep over
haar schoot gebogen. De knokige vingers der
oudé vrouw groefden diep in haar schouders.
Doe geen dwaasheden, lief kind. Ziet ge,
ik wks altijd meer vrouw dan moeder, maar
gij zyt meer moeder dan vrouw. Bij dat alles
is d earme André te kort, gekomen. En als alle
teekenen my niet bedriegen, dan is er maar één
woord van u noodig en alles is zooals het fus-
schep echtgenooten moet zyn, zoodat dit huis
zyn vrouw des huizes en ik mijn dochter
tóir
85 55 «4
15372 84 20233
15472 95 3«
76 17802 58
15532 3626307
40 37 h
47 0 33
5917921 35
0
15615
15751
0
15820
Dat was alles en het was als een symbool, dat
Be treinen, waarin zij zaten, elkaar in tegen-
pvergestelde richtingen voorbij reden. Vele
fren daarna troffen zij elkaar weer in Berlijn.
V® verschillende levensomstandigheden hadden
B® laatste overeenkomst tusschen hen wegge-
P°men. Ook uiterlijk leken zij niet op elkaar,
plechts hun statige grootte en de scherpe lijnen
hun gezicht wezen op dezelfde afkomst
En toen hun handen elkaar na lange jaren
"oor het eerst weer omsloten toen was het,
J» voelden zij beiden, dat in hun aderen het-
«Ifde bloed stroomde. Slechts een oogenblik
tea het, en geen woord gaf aan hun broederlijk
«voel uiting-, dat eerst weer opvlamde in den
riiwkt°en Susorme ^aar *iet ®erste
»Als Mt klein meisje te z< sd doktor
Rraebner.
Hij dronk te dten nacht de fleoch zware roode
23
M2
36
0
201
2985
3020
81
90 41
1017 52
47 62
1247 0 0
84 94 0
130-
97
1464
1580 3630
1657 35
1747 62
94
1849 37»
62 3904 5867 8312 KM14
- 00 44 41
6111 8447 10575
2408 43*0 6484*
37
0
J21
22
40 20430
48 21
72 42
82 20525
96 82
18071 20659
18136 20807
0 17
31 58 21
51 78 31
58 0 32
7518209 36
95 28 46
35 65
“>20918
18312 32
16 57
37 0
S
18446
ö7
88
-1160 14111 16256 18603
962011707 15 0
21 54 2416344
23 69 801641?
461101-
53 23
63 54
0 74
9700 *1901431;
34 91 V
4212000
651210
0 19
30 9
40 69 63 19223
71 17037 55
78 74 19304
14518 80 15
9* 39 gi 34 86 51
7803 012321 14661 17102 19425
4 0 32 74 6 31
61 10015 79 84 16 40
91 46 8014714 42 19516
7934 012449 51 75 70
12517 52 91 84
19621
- 3U
20 55
2419762
17340 fe2
- 94 1982j
i 15009 17401 47
50 7 62
89 9 6b
15111 74 72
25 17595 1992y
50 17602 2000/
46 58 17717 9
54 92 30 55
13oS'
23
51
13109
W
30
48,-
13255 15754
84 45
- 94 61
18 {8957 11319
19 72 28
4502 6727 9002 -
- 431 5
72 6
680 23
6927 241|
66 41
87 9179
9264 1151’
87 7008
M
59 ~42
0 55
99 9406
7103
34 21 76 47
40 35 8614104
lij* .toad 10883 m.z. 1C883* H337*
I37-® 14282 vervalt Op de lijst vaa 28