van ROK
loudsche Courant
q
Bait.di MUG
DBUGLASMOTORRUWIELEN
Prijsverlaging
GARNEERING
DE GROOTE MQPÉ
N.V. H0LLAND AMERIKA
Wormen
„Fermiian"
totpüw
ROTTERDAM
Openbars Vrijwillige
Terkooping.
„De WIllemshoeTe"
„Hazeline r
- Sneeuw"
Oosthaven 29
NIEUW BESSENSAP
TE ALPHEN AID RIJN.
HOOG
EDEL 8 BAAR
JOH. DESSING Co.
KANTOOR OOST haven 24
Karnemelksloot 134
Pakhuis Turfsingel 35
„In den Gouden Bril",
mrk. C. TM. L Titndsweg II. -gn
mt UtitHciif dir Cidicbi Ziakanlondxen. -aset
's GRAVEN If AGE - PARKSTRAAT 2?
Kapitaal 5 Millioen Gulden,
TWEEDE BLAD.
■4
"4j B
sL
Herfitffsdaehten.
Brlirii ilt da lolitil.
BINNENLAND.
Was U tot dusver niet van meening, dat
mantels met etht bont gegarneerd, uitsluitend
voor dure prijzen verkrijgbaar waren?
Onderstaande voorbeelden leveren het afdoende
bewijs, dat wij er door eigen fabricatie op
groote schaal in geslaagd zijn, dit op zichzelf
zoo kostbare artikel, onder het bereik van
ledereen te brengen.
PALETOT
zuiver wollen foolé,Jn diverse mo
derne kleuren, kraag en manchetten
met echt bont (beverette)
én koordjes gegarneerd, - |Q75
y PALETOT
mooie kwaliteit Velours de Laine, ia
verschillende modekleureq, groot*
bontkraag (beverette). ZIJ-
panden met stofknoopen ver- 0/575
slerd, slechts£A3
3J PALETOT
zuiver wollen foulé, vooral hi bruio-
KhUge kleuren, groote bontkraag,
(beverette), manchetten met
koordje» gegarneerd, Q<T50
slechts £i£t
Hoogstraat hoek Viaduct
Notaris G, VOS te Wad-
dinxveen, zal op Donderdagen
I m 0 November 1022, voorm.
II nnr, in „het Schaakbord"
te Gouda,
Publiek Verkoopeo:
!n Bloemendaal onder Wad-
dinxveen. met uitmuntend
weiland. groot 21.8102 hectare.
In huur bij den heer J. Af
MOONS, het land tot Kerst
mis 1923, de woning tot 1
Mei 1924, voor 2400.— per
laar met vergoeding van alle
lasten en reparaties.
Betaling 4 Januari 1923.
Betaling der huur 1 April
1923.
Notitiën met kaart verkrijg
baar bij genoemden notaris.
8rt 1 29
voorkomt het ruw en rood
worden en het springen van
het vel en werkt verzachtend
bij kwetsing van de huid. in-
aectenbeten, enz. enz. Het
maakt de huid zacht en glad
bn is vooral daarom na het
Beheren van groote waarde,
het ls niet vettig, bevat geen
'Glycerine, wordt snel en vol
komen door de huid opgeno-
taen.
Magazijn in Parfumerieën n
Toiletartikelen
t
T«l«f. 118
Jroowel bij volwassenen als bij
kinderen verdrijft men zeker
en snel met de beroemde
Worm poeders
,van Jucoba Maria Wortelboer
,vun Oude Pekela, 85 cent per
doos, drie doozen 2.40. Ver
krijgbaar bij de verkoopers
Vvan Wortelboer's Artikelen.
8616 17
ADVERTEERT
IN DIT BLAD
r
2'/. P.K. 2 versnellingen en voetplsnkenf 725.—
2-/. 8 kickstsrter en frietie. f 850.—
4 8 f 1050—
6 4 f 1840—
Agent voor Gouda en Omstreken
J. F. W. TURION.
MW 50 TELEFOON SSS.
PALETOT
prima Velours de Lalne, met groote
bontkraag (beverette), de geheel*
mantel met biezen smaak
vol opgemaakt.
NEDERUNDSCH AUCUUNTARTSKiHTOOR
onder leiding van
A. A, H. BALS
Lid van de Ned: Bond van Aooountante
A9fST14BDAltf, HOTTE BD AM, UTRECHT.
Tel. I «17».
Kanteer Vlreeht, Tolateegalngel O.K. 1»
TELEFOON 40»
Neemt proef mei ons NIEUW MERK
(Wettig gedeponeerd)
PRIMA 10 CENTS SIGAAR
Deze sigaar, gefabriceerd met priAa HavAnna- en Br»,
ziel tabak en eorst* kwaliteit Vorstenlanden-Zandblad dek-
blad atelt iedere fijnproever terreden.
Aanbevelend,
Tabak- Sigarsnmagiztin .DE HERDER"
FIRMA A. II. J. WIJTEN BERG
WUM.traal 43 40 8003 hoek Groenen dool
Bestel Uw BRANDSTOFFT" Bi|
Bestellingen worden ook aange
nomen aan onze bestelkantoren
en 40 8654
bills it Plitaaaz «aaiielirjft ni I. I. Dgcterei.
Horloser, Opliclón.
ATTENTIE i 8678 80
Levens-, fnvajkliteiis- en Rentsverzsks.ircg MIJ.
Directeur: S. LIEBERiVIANN.
Commissarissen:
M. I. W. J. Bijleveld A. v. d. Toorn Jzn,
Prof. Mr. A. H, M. J. v. d. Kan W. de Vogel.
P. N. Swanenburg H. J. van Hattem.
e
In den loop van 1921/22 werden de volgende
Nederlandsche Levensverzekering Maatschappijen
In haar geheel door de „HOLLAND AMERIKA"
overgenomen:
éf
1. De alqemeene Nederlandsche Assurantie
Maatschappij.
N.V. Snaar-, Cradle!- en Verzekeringbank.
Levensverzekering: Temperament der
Humandeit.
Bstj ra.enis-Soci-vieit: Uit Voorzorg.
's-Gravonhaagsohe Levensverzekering Maat*
schappij.
BILLIJKE I4BIEÏM. COULANTE VOORWAARDEN.
Agenten gevraagd tegen hoog* provisie en toelage.
Inlichtingen vonten moriie rer.lrekt door:
D®e,e""r- 7- Alleen*orteconwoordljer Gondo w «MntM
J. HEESBELN, S«ollo».»!rIu Den Hoaj. Dtat.leu-lu.peoIo.ir. Kil 1«
2.
3.
4.
5.
«lei* JAARGANG Na 16064.
BATRBDAG, 11 OCTOBER 191
Hei ls de onveiTriijdeSjlce gang van fiet
leven, bloeien, groeien en vergaan. En
leder j««r opnieuw, van dat de boomen te
knoppen beginnen, tot dat ze bladerloos en
naakt staan in de whrtericau, teek-ent ons
dezen gang voor met onovertroffen duide
lijkheid. Maar geen jaargetij kan als de
herfst ons van de onvermijdelijkheid van
Hezen gang zoo diep bewust maken. De
lente is de verwachting en de verwachting
kervt geen bezinning.
De zomer is het bezit, het genieten, de
zekerheid van de weelde en van de volle
levenskracht. Dan moge al een enkele maai.
Maar rij brengt «en verdieping van v>n» in-
nerijjk teven* die ons tot winst wo".di
„O, wte het mag verklaren
Dat spreekwoord zoo vol smart,
Die leefde luttel Jaren,
Maar leefde met zijn hart",
Dat fs de winst, die het leven weerde
g^FLMeen wie leefde met rijn hart, kan
de volle waarde van het leyen genieten en
erkennen. Bn het is enkel de vericlaring, het
begrijpen van het komen en gaan en zijn
onvermijdelijkheid, het doorvoelen van zijn
beteekenis, het aanvaarden en het erkennen»
die zulk leven met het hert mogelijk maakt
De bezinning van den herfst brengt ze ons.
En dit is de winst, waarmee de herfst ons
leven verrijkt
Mr. K.
DCXXXL
AI sinds vele jaren zit onze gemeente in de
«tmneer herfstig» buien den zomerhemel u™ M"" <^W*
«rer nog steeds de zegeningen van een particu»
verdonkeren in ons de gedachte groeten liere maatschappij genieten, die natuurlijk aan
«an de rustelooze verandering, die ons het j een uitgebreide serie concessie-bepalingen ge-
einde brengt, gewoonlijk leven we te zeer bonden zit maar juist daardoor ook een niet on
to den roes van genieten» in volle a-andach-i aanzienlijke macht heeft. Wel kunnen in die
'tigheid voor de heerlijkheid, die het levenbepalingen veranderingen worden aangebracht
en de aarde om ons uitspreiden, den dat we maor Iwl"«rlii|' slei:1>ts met wederzijdsch goed-
zouden denken over de vergankelijkheid,
die het leven is. Maar in den herfst, wan
neer de blauwe luchten -waziger worden, en
telkens weer nevelen rijzen aan de kim/men»
ab het groen verbleekt, en de vruchten rij-
vinden. In de praktijk beteekent dit een mor-
chandeeren tusschen gemeente en maatschappij,
waardoor nimmer eenige verbetering is te ver
krijgen of de apdere 'partij klópt er ook een
voordeeltje uit. Bovendien bevat de concessie
tal van minimum-bepalingen die voor een goe-
pen in de dunnende Hadereiwolte en gele den dienst onbehoorlijk slecht zijn en die door
en bruine bladeren neerdwarrelen op de de exploitatie slechts dan worden overschreden
tuinpaden, dan in de stille soms van de zon- ïls het in haar »°°"laal Als de Haagsche
nige middagen, wanneer roerloos het .even L^Tn^SSI* w. 'C t stX
die belachelijk onvoldoende was.
om ons staat als de onwezenlijkheid van een
droom, zien we plotseling het onvermijde-
Bjlce vergaan. De wereld om ons schijnt nog
te leven in dpn volsten bloei harpr schoon
heid. Maar het is de schoonheid der kracht
«viet meer. Wie aandachtig rortd&i^t en luis
tert, bemerkt al de eerste teekenen van het
verval. En plotseling wordt in ons het be
wustzijn levend van het onvermijdelijk ein
de. Dan staan we onwillekeurig stil. En onze
gedachten reiken van de lente en den heer
lijken lentebloei naar den bladerloozen win- j
ter en het eindelijk sterven. Het is de tijd
der bezinning. Straks dwarrelen de blade
ren al talrijker los1 van de hooge boomen.
.Stormen en regenvlagen gieren om ons
heen. Totdat de aarde kaal ligt en verlaten
en het leven versombert tot aan de duister
nis van den dood. En gelaten buigen we het
hoofd. We weten, dat het zoo komen moet
en we begrijpen het. Uit de wereld om ons
treden we die andere wereld binnen, die bin
nen in ons is. En met een glimlach, als het
Un, mistroostig misschien, zeggen we het
Ben dichter na*
„Daar is een tijd van komen,
Daar is een tijd van gaan".
f- Zullen we er om treuren? Waarom? Maar
IWaarom is de lente schoon en de zomer en
ide herfst ook en zelfs de barre winter? Is het
niet alleen hierom, omdat er een tijd is van
komen en van gaan, omdat er vergankelijk-»
heid is Laten we ons eens even de zalig
heid herinneren van het lenieverlangen als
i eerste knoppen komen en de eerste len-
Nu loopt het naar het einde van de concessie
en daardoor ontstaat de mogelijkheid dat de
gemeente den gansch^n dienst overneemt. Het
heeft altijd in de bedoeling gelegen dat de ge
meente inderdaad tot overname zou besluiten
maar natuurlijk tracht de particuliere maat.
schappij de concessie te behouden omdat het
een zeer winstgevende zaak is, .die jaarlijks
dertig en meef procent uitkeert. Wie de jaar
verslagen van de maatschappij inziet zou mis
schien ontdekken dat dit hooge percentage niet
bereikt wordt, doch dit is een schijn waarmede
altijd op zeer handige wijze wordt gewerkt. Op
tal van wijzen wordt af- en overgeschreven en
gereserveerd; er worden allerlei „potjes" ge
maakt, die enorme sommen bevatten voor al
lerlei doeleinden bestemd, maar die dood-leuk
in de zakken der aandeelhouders terugkomen
zoodra de concessie zou eindigen en die wan
neer dit riet het geval mocht zijn als kapitaal
worden belegd in do uitbreiding. Uitgifte van
nieuwe aqndeélen heeft niet plaats, alle geld
blijft onder de bïstaande aandeelhouders.
Htt oogenbiik van de overneming komt in
1926. Reeds lang is de H. T. M. bezig te trach
ten verlenging te krijgen en zij weet dit handig
te doen dorr de gemeerde in het nauw te bren
gen. In 1917 is een wet aangenomen waardoor
de aanleg van intercommunale tramlijnen mo
gelijk wordt en weerbarstige gemeentebesturen
kunnen worden gedwongen den aanleg daarvan
toe te laten. Herhaaldelijk kwam het voor dot
dorpen ^«n veto lieten hooren tegen den aan
leg van een tram met dat gevolg, dat een gan-
sche strpek in haar isolement bleef. Aan die
dorpstyrannie maakte het wetje een einde. De
H. T. M. heeft echter handig gebruik gemaakt
van dez-' wet en een concessie aangevraagd
voor een lijn Delft—den Haag, die niet aan de
- - grens der gemeente zal eindigen maar door
tewmd door de nog bladerloaze tenen hui- I eenige straten heen naar het station van de
voortgaan en wanneer het de gemeente nle* ge
lukt aanzienlijke verbeteringen in den thanB
bestaanden toeetand te kijjgen, riet het er
slecht uit voor de ontwikkeling der gemeehte.
Waneer erg<ena op een afgelegen punt bulten
h*t thana bebouwde gedeelte een nieuwe wijk
wo:dt geopend door den bouw van een Win
complex huizen, is het eenige middel om het
wonen daar aantrekkelijk te maken er zoo
spoedig moge ijk een treinverbinding heen te
teggen In dk opzicht is de Haagsche tram al
tijd achter gebleven. De tram bleef uit tot dat
er reeds een fimk complex stond en dan nog
naderde de lijn slechts tot op een grootan al-
stand Juist daarin moet verandering worden
gehtacht.
De eerstvolgende jaren zullen belangrijk zijn
voor onze stadsontwikkeling en we kunnen
slechts hopen dat de vroede vaderen dit inzien.
De H. T. M. ligt op de loer, Caveant consu-
lesf
HAGENAAR.
Modepraatje.
Avondjaponnen.
II.
Zooals uit mijn vorig modepraatjo blijkt,
zijn er feitelijk drio modostijlen voor avond
japonnen, die elk in een bijzonder stoffen-
genre uitgevoerd worden.
streepte broei' en lakschoenen. HIJ staat daar
in een nonchalante houding en kijkt eens naar
de zee, welker zware* breeds golven zich voort
stuwen tot aan zijn voeten, dreigend en donker.
Maor op den kleinen heer der schepping maakt
de kracht der zee natuurlijk geen indruk. HIJ
blijft kalm en nonchalant staan, terwijl de gol
ven telkens meer zijn lakschoenen naderen. Mis
schien fluit hij ook nog een straatdeun voor zich
Men zou de plaat ook nog een anderen titel
kunnen geven, b.v. „Venizelos en de Egelsche
zee," vindt von Kohl. Daar staat de Helleensche
heiland van 't oogenbiik met hoogen hoed en
gekieede jas, zooals die andere meneer en ook
hij staart naar de zee, waarvan de golven hem
steeds meer naderen, als wilden zij hem ver
slinden. Maar hij blijft rustig staan, de godde
lijk Eieutherios (bijnaam von Zeus), zich bewust
van zijn macht, en wacht erop» dat een woord
van zijn groote Entente-vrienden hem weer den
staf van Poseidon in handen geeft, opdat de zee
hem wederom gehoorzame.
Hij zou eigenlijk alle reden hebben om te
berusten, vindt von Kohl, wamt alles is feitelijk
weg. Weg zijn de groote droomen van zijn
immense eerzucht, weg zijn de verwachtingen
van een Groot-Griekenland onder zijn leiding,
verdwenen is de morgenglans van een toekom
stige wereldroem. Al die stralende illusies,
waarvoor hij, zonder te knipoogen, alles opof
ferde, zijn uiteengespat als zeepbellen. Hij heeft
eenvoudig alles verspeeld, hij, de anders zoo
fttiri
De dunne fluweelen, die men bijna als het i handige hasardcur van Kreta"
puik der avondstoffen zou kunnen beschou- Het was ongetwijfeld zijn n
wen maken daarop eene uitzondering. Zij1 seert von Kohl dat hij niet t^üia
worden gebruikt voor alle opgenoemde gen-1 werd geboren, maar bovendien van zijn welmee-
res uitgenomen de verjongde copie uit don hendo ouders den doopnaam Eieutherios kreeg.
vert. Is het niet, of we dan een oogenbiik
staan op het hoogtepunt van ons lev^n en
we tot het oogenbiik zouden willen zegden
blijf toch ge rijt zoo schoon
Wat zou het leven armer rijn als we dat,
Staatsspoor. Krijgt de H. T. M. dan geen con-
cessievei lenging dan is ze op Haagsch grondge.
bied een concurrent van de Haagsche tram ge
worden. Op die zelfde wijze zal de Tnaatschap-
pij de tram naar Wassenaar gaan exploiteeren
4at verlengen, die verwachting, die lent»: j ot* h," tn,ch'f° in 48 stad
1, i door te dringen. Wie weet of ze morgen aan
«abgheid moesten missen. Maar we zouden den dag niet verbindin& naor het WestlaIvd
wanneer er geen zomer was en tracht te krijgen om ook daarmede weer een
geen herfst en geen winter, geen verganke- j deel der gemeente in beslag te nemen. Het
lijkheid, wanneer dit de gang van het leven
niet was, bloeien, groeien en vergaan. Zou-
^den we er dan om treuren? Maar denk aan
«ie blauwe herfstdagen, wanneer de boomen
roerloos staan in het ijle licht en rondom
over het land de torenspitsen glinsteren en
bet water der vlieten rimpelt m het zachte,
gulden licht. Herinnert ge u deit wonderen
vrede niet meer, die daalde in uw hart en u
•til maakte, stil als de herfstdroom zelf Was
dan de herfst zelf, die u het volle bewustzijn
van de vergankelijkheid bracht, niet ook een
bron van schoonheid en genieten? De ver
pachting is schoon, die in de lente bloeit en
de weelde van den zomer, maaT de herin-
nering ook enr de bezinning, die de herfst
bracht. Bn wanneer straks in de stille win
teravonden in de warme beslotenheid der
gezellige kamers langzaam aan de gedach
ten weer gaan reiken naar de lente, die eens
«omen zal, dan beseffen we, dat het niet het
ovinst de verandering is, uit de verganke
lijkheid geboren, die ons de schoonheid en
de vreugde en het gehik brengt.
Het is öok het bewustzijn der vergankelijk-
Jt di.e ons ^ev€IV rijker maakt Wanneer
ru WeeT de 8'e^ao^t€ verganke-
«Jkheid, onopgemerkt vaak, naast ons ging,
an j^udan we niet zoo intens genieten van
vat het leven ons aan schoons en heerlijks
engt. Omdat we toch altijd weten, dat de
maar even is en dot aües maar een
pogejvhlak ^nn,en ons bereik is, daarom drin-
we zoo gretig en met voile teugen d«
eugde van het gehik in. Maar thtorom ook
agen we Het leed te gemakkelijker, omdat
«rk\ P ac^vt€r de somberheid van rijn
■cABduwen oï weer bet nieuwe licht gloren
ekeir *»et is een weemoedige gedachte,
iffc €n dat komende en gaande er
INttbKjvende vastheid, geen enkel mot
(en n 'J*artieeni w® altijd kunnen weericee-
BW. ^ning van den herfst toe* geen
«n voor de «ortretoose «enteringen
overvo&t verwachtingen van de ten«».
blijkt nu dat het wetje van 1917 op zeer be
denkelijke wijze ingrijpt in de autonomie der
gemeente, ook al is die er op uit om de ver
keersverbindingen zooveel mogelijk te bevor
deren. Wie nu mocht denken, dat Gedeputeer
de Staten van Zuid-Holland in dat opzicht de
zijde der gemeente kiezen, vergist zich: de con-,
cessie voor de tram Delft-den Haag is feeds ver
leend tot het jaar 19701
Den Haag weet dus dat het een concurrent
heeft te duchten, die het lang kan volhouden.
Natuurlijk kan men hem dwars zitten en des
noods de concurrentie aanbinden op een wijze
die den particulier er onder moet brengen,
maar een ideaal-toestand is dat niet. De strijd
zal nu spoedig worden aangevangen en het ge
meentebestuur moet bedenken dat nu eindelijk
eens de belangen van f-et trammend publiek ter
harte genomen moeten worden, want met die
belangen is slechts matig rekening gehouden.
Eén ding hebben we hier altijd voor op ande
re groote steden n.l. dat de straten goed zijn
en dat de fiets derhalve goede diensten kan be
wijzen. Er wordt hier ter stede enorm veel ge
fietst; de verkeerswegen naar de buitenwijken
zijn uitstekend en ook in de binnenstad is het
plaveisel zeer goed. Wie dus maar even kan
gaat niet met de tram maar per fiets naar zijn
kantoor en houdt dit zoolang mogelijk vol ge
durende den winter en in dagen van slecht
weer. Wie genoodzaakt is per tram te gaan,
ondervindt de misère dagelijks: op de drukke
momenten is de dienst juist zeer slecht, alle»,
om de opbrengst goed te doen door de trams
vol te proppen zoover als dat mogelijk is en
heusch die grens is niet spoedig bereikt. Is het
slecht w«er dan lacht de maatschappij in haar
vuistje; za legt geen wagen meer in, propt vol
en ilaat wachten, 's Morgens tuschen
half negen en negen uur rijden telkens stamp
volle trams ja neus voorbij als Ja niet aan het
eindpunt bent gaan staan» Hoe slechter de
dienst is des te meer verdient de tram want des
te voller rijn de wagens die er rijden.
Het zal een heele toer voor bet gemeentebe
stuur zijn om tegen 1926 tot een a coord te ko
men met de H. T. M., die nu reeds bezig is dit
zooveel mogelijk te bemoeilijken. Voor den
Haag is een goed tram-net een dringende elsch:
alleen daardpflB kan da ukferetitoc ro da atr4
Biedermeiertijd.
Het modieuse velours shiffon is
matglanzend, ja bijna lichtend als ochtend
dauw en valt zoo soepel en luchtig alsof
het een donsje ware.
Het moet dus ongetwijfeld prachtig mate
riaal zijn voor de gedrapeerde robe en ik
kan U dan ook verzekeren dat dezo uitge
voerd in Smaragd-kleur en met draperieën
la Lodewijk do XV een schittertnd klee-
dingstuk is.
Het bovendeel is met diep, bootvormig
décolleté. Het laat de armen geheel vrij en
valt in rechte lijn tot op de heupen. Daat be
gint eene ruimtevalling over dwars zich te
strekken van links naar rechts. Alle ruimte
van het verdere rokgedeelte strekt zich ook
in die richting, alwaar zij op de hoogte dor
heupen tot een zware toef opgenomen is. Tot
zelfs de plooien die vanaf den linker onkel
naar boven loopen, maken dezelfde, even ge
drapeerde en verder gestrekte beweging me
de, wat aan dit overigens hoogst eenvoudige
toilet iets zeer statigs bijna majestuous geeft.
Vanaf de touffe die tot een strik verwerkt is,
golft een dubbele strook als waterval drape
rie naar omlaag. Niet een enkele versieringl
Alleen maar de statige pracht van een kunst
Eieutherios, de gxxHe'ijke bijnaam, waarmee
dan ook j men inzonderheid den grootsten on machtig-
I sten der doode goden von Hellas, Zeus, noem
de als bevrijder en redder. Ieder Kretenzer
gaat de schrijver in de Vossische voort f'
om zoo te zeggen dichter en hecht als zooda
nig niet veel belang aan de empirische wnar-
heid „de dichters liegen t© veel", zei Zara-
thustra eens maar tevens zijn zij zeer nuch
ter en berekenend, wanneer 't om hun voordeel
gaat. Zij zijn ook in hooge mate fanatici, maar
koude fanatici, die in weerwil van hun fanatis
me in Aaat zijn koel en koelbloedig de kansen
te berekenen. Men kan zich voorstellen, dat
deze eigenschappen tezamen een behoorlijk ge
heel vormen, dot in het practische leven dik
wijls proefhoudend blijkt te zijn, wanneer men
niet toevalligerwijze de eerzucht heeft een mar
telaar der waarheid te worden... Toch is de
neiging tot dit martelaarschap geen specifieke
karakter-eigenschap der Kretenzers.
Venizelos wilde de schppper van een Groot-
Griekenland zijn, een nieuw Hellas, dat de Euro-
peesche en Aziatische landen van het oude By
zantium beheerschte en dat de Egelsche zee
slechts als een binnenmeer beschouwde. En dit
uitgestrekte rijk zou door hem, den grootsten
aller Grieken, worden beheerschthij droom-
vollo rirapeering die het lichaam zoodanig 1 de zich zelt óp den v«n goud prolenden heen.
nmhllU rlo* rln linmnnn nn het ..ooedeell ...,4 i
omhult dat de vormen op het voordeeligst
uitkomen.
zteh meer t& meer als din ©enigen tnan
toekomst, die he* oude Holletneche rfjk w
sou heratellen en vergal inmiddels de eenvt
digit# voorzorgsmaatregelen. Blindelings gel
loofde hij eraan, dat Entente ham fo6 noo{
dig had en zoo'n sympathie en bewondering
voor hem koesterde voor zijn schitterend ge4
nie, dat zij voor hem haar eigen traditioneel^
Middel landeche Zee-politiek sou laten varend
Van Kohl besluit zijn artikel
Misschien trad zijn politieke kortzichtige!
hcid op de gevaarlijkste wijze voor Grion?
ken land aan den dag, toen hij voor hel
verleenen von Thradë en Sfnyrna aan Griae
kenlnnd opkwam. Hij behoorde niet tot do
groote politici, die de betenkcnis van d«
gematigdheid bij de overwinning begrepen.
En hij zag niet in, dat de vervuiling van
zijn wenschen nog gevaarlijker zou zijn
voor da toekomst van zijn land dan wat
overigen» ook, omdat zij een permanent©»
oorlogstoestand in 't leven moest roepen.
Hij was niet verstandig genoeg het Da
nkgeschenk te duchten.
Spoedig zal de held van Kreta wel weer.
op zijn eiland zitten, als Marlus op def
puinhoopen van Carthago en over de zes
uitkijken, de Egelsche Zee, die zooveel
overwinningen en zooveel nederlagen heeft
beleefd, de zee, waarboven zich tegenwoor
dig nog «iezelfde hooge, klare, blauwe he
mel welft als in da tijden vnn Thnnisto-
kles of Perikjes. Dan zal hij zich misschien
de vraag herinneren, die Plato in de dia*
loog „Gorgias" Kallikles aan Sokrate»'
laat stellen, n.1. of Perikles en de andere
beroemde staatslieden der Atheners „goed",
zijn te noemen. En hij zal nog de zacht«v
ietwat heesthe stem van Sok rates in de
ooren hooren klinken: „Ongetwijfeld wa
ren zij goed, wanneer gij ©en man goed
noemt, die zijn eigen en anderer lusten be
vredigt."
De Eieutherios der toekomst Is defini*
tief dood en alleen Venizelos blijft
Tweede Kamer.
Vergadering van Vrijdag 20 October.
Geppend 1.11 uur.
Voorzitter mr. D. A. P. N. Kooien.
Regeling der werkzaamheden.
De Voorzitter stelt voor een aantal wets*
ontwerpen, waarover blanco eindverslag is uk*
gebracht, aan de orde te stellen tegen Dinsdag*
middag te 1 uur.
Aldus wordt besloten.
Verschillende ontwerpen en conclusies.
Aan do orde zijn daarna een 50-tal kleine
wetsontwerpen en conclusies.
Deze worden alle z. h. a aangenomen of
vastgesteld.
Interpellatie-Ven Braambeek.
Aan de orde is daarna voortzetting van do
schers-zetel eener Helleensche republiek, dat
het Oosten met het Westen soèmvoegde, een
Eon roomkleurig fluweelen tollet met de nicuw. Pericles, «n nieuwe hellend v.n Grie- i v
.„„v"c„_ kenlan4 k |V» B,a,unb«k omuent de «.ploil.IM.kor,
land behoordehij .ag dó trio,te wo.rh.id o,.r Id" NedMondsch, .poorwegoo «n do -ii«<V
't hoofd, dot Griekenland otoed. olechu „nw»«™Pdio.uilen worden gjiekt.
werktuig in honden ven grooter mogendheden i II u*V "k'
kon zijn en nooit een zeliotendig. politiek voe- H"»d Conu»o».ri«« eo»
ren. Hg hoopte wel-Mwoer de verschillend. W.temtaot Pk-ncUta
krachten tegen elkaar te kunnen uitspelen, maar
zag niet in, dat ook daarvoor een zekere macht
noodig is, die Griekenland niet bezat. De jong
leur, die met groote ballen wil spelen, moet
prachtige weerschijn die alleen spiegel flu
weel bezit, is bezet met eene weelde van
Strass-diamantjes. De vorm doet denken
aan dien van het staatsiekleed der Egypti
sche koninginnen uit de oudheid. Even recht
ls het eenvoudige lijfje, waarover van elke
schouder eene bride benAaid met diamantjes
tot de ceintuur reikt. Het medaillon garneer
stuk in het midden der ceintuur, telt tien
tallen steentjes van verschillenden vorm en
grootte. z90 ook de keursvorntlge ceintuur, krocht genoeg hebhen om zo op t. «Ion, ze
die als een lichtende, flonkerende gordel j m de lucht te gooien en ze weer spelend fe kun.
In afloopende breedte van hot medaillon on-1 „„„gen, „üm>ecr hij niet door zijn eigen
dor de brides doorschiet. Het roltdcel van kogel» verpletterd wil worden,
deze robe heelt slechts eene lichte trouslce; Venlzelo» nu vertrouwde op zijn talenten. Hij
ring naar belde zijden en wordt aan den wlst ,e|f, dat hij hondig, gowiekst en in nota-
linkerkant bezijden overdekt door een smallo nge omstandigheden koelbloedig wnz. Hij kendo
sleep die wel iya Meter over den grond sliert bovendien de mocht van zijn wolsprekendheid s
Deze robe is rond uitgesneden en heeft ook op zijn lippen zot, gelijk Eupolio ven Pe-
slechts 10 C.M. lange, met „Strass" omzette rikl.» Mlrt, Mn godin dor overreding. Mnnr hij
mouwtjes. verloor toch tenslotte zijn hoofd, toen 't hem
Eenvoudiger nog dan do beido voorgaande j eindelijk duidelijk werd, dot hij maar een heel
en toch minstons even élégant is een cos- kleine figuur In het groote, zeer gecompliceer-
tuum in tangokleurig gewast fluweel. Ge- de en niet steeds talentvolle spel der groote
wast fluweel is nog zóó nieuw dat het nog mogendheden was.
wel een poosje duren zal alvorens het bij ons Cm jijn |e wM M j(jn p|a„
ingeburgerd isl Het is een lange, rechte ko
ker, die zóó strak om de heupen gespannen
is dat hij vanzelf in de taille even opbloust.
(Het snit is dat eener Bobe-Prlncesse). Deze
koker hangt aan een pa*r tamelijk lange
schouderbandies van 't zelfde fluweel waar
door bij epn diep, vierkant décolleté erlangt.
Op den zijkant de taillelijn volgende, en van
voren, tot 20 c.M. daaronder aanvangende,
is eene tunicu op het rokdeel gezet, die van
voren lang en puntig nog slechts een baantje
van 5 c.M. breed van het kokertje vrijlaat
om, schuin naar achteren oploopend, in rui
me, uiterst bevallig neerhangende klokken
te vallen. Zpoals men ziet is hot ook bij deze
japon weer enkel eene kwestie van lijn en
van valling, dat met een zoo eenvoudig ge
geven en zoo rijk effect behaald kan worden.
De allereenvoudigste onder de avondja
ponnen ls dio welke van eenig matzwart
crêpe, hetzij in wol of in zijde vervaardigd
Is. Gewoonlijk ziet men haar in den gladden
overblousentlen vorm en heeft zij eene bree-
de ceintuur, van eenige metaalstof. Do rok
is meestal in panden afgedeeld op een on
dergrond van dito metaalstof. Aan een lief,
jeugdig toiletje komen ook mouwspleten op
metaalstof voor. De hals is met rond décol
leté en de mouw in extra wijde pagodevonn.
Mag ik U nog een snoezig tolletje in goud
bruin zijden Marocain voorstellen, met «e-
metallsseorde. gazen mouwen in den wijden
bisschopsvorm? De mouwen zijn zoodanig
ingezet, dat zij tevens de schouderbeliining
vormen en bij wijze van raglans tot bijna
aan jjet midden doorloopen. Het overblou-
sende lijfje heeft eene getrokken ceintuur en
is bewerkt met rijen staaldraadsteken, die
alsaudelsteek op den rok doorloopen. De
rechte hals en de rokxoom zijn ook afge
werkt met metaalsteken. Dit is het rechtf
japonnetje, om in huis te maken.
GRACE ALLAN.
Venizelos.
Louis von Kohl heeft in de Vossische Zci-
tung een portret geteekend van Venizelo** den
Helleenschen staatsman, die in de Grieksche po
litiek der laatste jaren een opmerkelijke rol
heeft gespeeld. Schrijver herinnert eraan, dat
een, al lang geleden gestorven, Deensch kunste
naar eens een humoristische plaat getee-
kend, dia hij „De heer en de zee" noemde. Op
den voorgrond van de plaat staat een klein ij del
heortia mat een hoogen hoed, gekieede jas. ge-
geweest om Groot-Griekenland met behulp der
Entente, die tijdens den wereldoorlog met ge
schenken, die haar niet behoorden, zeer gul was,
tot den machtigstèn staat van de Oostelijke
Middelfandsche Zee op te bouwen. Ongetwijfeld
had hij ook tijends den oorlog verschillende
goede kaarten in de hand, maar hij speelde er
meo zonder beleid, nerveus en onbezonnen,
zoonis slechts de hasardeur doet. Reeds in 1915
stelde hij zonder meer, naar hij zelf in 't Griek
sche parlement verklaarde, de Grieksche ha
vens ter beschikking van de Entente en noo-
digde haar zelfs uit Grieksch grondgebied te
bezetten. Hoe onvoorzichtig dit was, bleek wel
het best Kidluit, dat bij tegen eiken prijs de
deelneming van Griekenland aan d* mislukte
onderneming bij de Dardanellen wilde doorzet
ten de koning wees het echter ronduit «f met
de motiveeiing, dat de aanvallen van de En
tente tegen de Dardanellen binren korten tijd
zouden mislukken en Bulgarije zich reeds vast
had gebonden aan Duitschland; Griekenland'»
hulp zou z. i. ook later waarde hebben voor de
Entente er kon dus nog worden gewacht. Toen
tertijd wilde Venizelos het niet gelooven hij
wilde steeds de wijste zijn maar de latera'
gebeurtenissen gaven den koning gelijk. Maar
toen de tijd kwam, dat het allen duidelijk werd,
dat Duitschland's ster verbleeken moest, was
natuurlijk het oogenbiik aangebroken, dat de
Entente met geweld eischte, dat Griekenland
aan haar wenschen voldeed. Toen viel de koning
ais Slachtoffer en Venizelos werd de werkelijke
regeerder van het land. Doch toen reeds bleek,
dnt er „een groote scheur liep" door zijn be
rekeningen, want reeds kort voor den val van
Constantijn had de Italiaansche pers voor Ve
nizelos gewaarschuwd. Reeds toen had hij moe
ten inzien, dat de luchtige beloften, die de En
tente hem had gedaan als belooning voor zijn
verraad jegens den koning nooit konden wor
den vervuld, eenvoudig niet omdat noch Frank
rijk noch Italië het minste belang erbij hadden
een nieuwe hegenomie in de Middellandsche Ze*
te scheppen, een hegenomie, die schadelijk zou
kunnen zijn voor hun levensbelangen. En hoe
kon hij gelooven, vraagt von Kohl, dat Enge
land maar een minuut serieus eraan sou kun
nen denken aan Griekenland het eiland Cyprus
te laten en zoodoende een belangrijk station in
de Middel landsche Zee ter beveiliging van den
weg naar Indië uit handen te geven
veel ontstemming heeft gewekt bij het per
soneel dor sj>oorwegen. Ö.a. wordt in dien brief
een onbeperkt vertrouwen aangenomen in het
tegenwoordige beheer von de spoorwegen. Dit
nu is onjuist, want het geheele personeel, van
all* richtingen, is het hiermede niet eens.
De adviezen van den Raad hebben een een-
zijdige strekking, om te gemakkelijker t* kun
nen komen tot liet verhalen van het tekort op
loonen van het personeel.
Het is ook de meening van Spr. dat op ds
personeelsuitgaven beperkt moet worden, *i is
hij dan ook overtuigd, dat dit op een anders
wijze moet geschieden dan da Raad van Com
missarissen wil.
Spr. acht het onbillijk, dat allereerst op d#
personeelsuitgaven wordt beperkt, zonder dat
eerst andere mogelijke middelen zijn aangewend,
In dh verband wijst Spr. er op, dat onder
de 20 bezuinigingsmaatregelen, welke de minis
ter gisteren heeft opgenoemd, er geen 5 sijiv
waaruan de Raad van Commissarissen aandacht
heeft gewijd.
Voorts ie Spr. het niet eens met den heer
Braambeek, waar deze den strijd aanbond tegen
de autodiensten. Spr. acht juist een vermeerde
ring van de spoorweginkomsten mogelijk, wan
neer ook de spoorwegen zorgen voor betera
verbindingen, desnoods gebruik makende va*
autodiensten, waardoor verschillende streken uit
hun isolement zouden kunnen worden verlost.
Vervolgens wijst Spr. op verschillende ander#
zaken, waarop bezuinigd kan worden. Hij her
innert aan het gevoerde wanbeheer, waardoor
veel te veel ambtenaren werden aangesteld.
Spr. wil dit aantal weder beperken, zoodat niet
de tegenwoordige ambtenai n daarvan de dup*
worden. Een ui 1st ervingssysteem ware hier het
aangewezen middel.
Voorts worden veel te veel gelden verspild
aan het herhaaldelijk overplaatsen van ambte
naren, terwijl de exploitatie-rekening teven#
wordt opgevoerd door vee! te hooge sals-
rieering van de hoogere ambtenaren.
Ten aanzien van de loonen van het spoor
wegpersoneel merkt Spr. op, dat de conse
quentie van het staklngverhod is, dat ook dit
personeel in ©en behoorlijke positie verkeert,
en Spr. acht het onbillijk het loonpeil voor dit
personeel minder te stellen dan dat, wat da
regeering voor eigen personeel wenschelijk en
billijk acht.
Wat de loonsverlaging voor het werkplaats-
personeel betreft, is Spr. van meening, dat daar
door het goede verbond tusschen het peraoneel
in het algemeen wordt verbroken. Spr. hoopt,
dat dit een reden zal zijn dat geen nieuwe ver
lagingen meer worden ingevoerd voor het werk
plaats personeel.
De uitspraak van den Raad van Commissa
rissen, d»t onafhankelijk van het economisch
herstel moet worden gestreefd naar een slui
tende exploitatie-rekening in 1925, acht ds heeï
Hermans eveneens onjuist.
Spr. constateert met genoegen, dat over ver
schillende punten reeds overleg wordt gepleegdi
In zijn rede heeft Spr. echter geenszins willen
betogen, dat hangende dh overleg geen loon*
verlaging mag plaats vinden.
Hij komt derhalve tot de conclusie, dat aller
eerst moet worden bezuinigd op overbodige oh*
gaven en dat met het peraoneel overleg moe^
Hjke beloften was opgebouwd, moest noodzake-1 looft dat, indien zulks noodig iz, ook hit pere
1 ijkerwij*© tot' den ondergang lijden, maar zijn j toneel na gehouden overleg zeer zeker bsnrf
eerzucht maakte hem blind doof. Hif voelde !tal zijn een offert!# te
