1ÈUWS- EN A 15090 Dit blad verschijnt dagelijks be BUITENLAND. FEUILLETON. ÏGAMBACHT, BERKENWO KERK a. d. LJm OUDERKERK In den Maalstroom N.V. „DE TIJDGEEST". 3! 61 -w ua, oï vraag BUm greep M telegram) krt «M «Arte#- mlf UIT DEN OMTREK (Wordt vervolgd.) ADVERTENTIëN me- ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal fi per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal Franco per post per kwartaal 8.1Ö, met Zoi Abonnementen worden dagelijks aangenomi bÖ onze agenten en loopers, den boekhandel Onze bureaux dagelijks geopend van den i gen 1 dig i hedei open den Bei Abdc Natif is ver van vervr troor gelsc week den i door gen. ma lis gelijk schijt op ta afloo; dat e Refet Pel, c de sv veelei eigen achte sultar ces, wijze gerini kwam Moes Moha zelfs het d' )16 34 58 aan I zei w Engel herin» Britse maakt troon, Mehrr de M< stemn en op van h verklt kelijk, Turks schou van 1 e.gen 426 141 56 61 64 68 97 GOl Hoe dr. Ci lijn, e vormt wat v men, Daarc presid rie sa stond, wensc tegen' crater gisteren >nd men Roman van OLGA WOHLBRöCK. Geautoriseerde vertaling van Mevrouw Wessel ink—van Rossom. hen stonden, en de ijzeren wetten van maat schapelijke zeden en zelfbedwang... Dien Ge rard Oberwall had zij liefgehad, tot dien ge voelde zy zich aangetrokken, dien verlangde zij terug. En in strakke, stomme wanhoop bleef z(j waken, totdat de zon opkwam, die zou uitbroeden, wat in het bloed lag waar van zij een voorgevoel had en waarvoor zij angst had nameloozen angst Trekking van 500 nummers ren overstaan van Notaris A. G. Mulié Maandag 20 November 1922. Prijs van t 5000 14381 1000 14341 20719 40<' 93’5 13365 200 944 10891 100 15336 19870 90. e-™ 5 9791 1242v ,._3 9802 84 20 7840 37 55 65 7909 99 95 9910 °')14 11 10064 12503 98 50 1139 79 56 12620 57 57 62 12702 83 de nu geen vrees. Zij lachte en klapte in de handen en men kon haar den trots, die haar vervulde, aanzien. En mémère sloeg haar arm om haar schoon dochter en kuste haar op de niet verbrande, bleeke wangen. Ziet hij er niet goed uit, hartje? Ik wist het weij hier wordt hij gezond. Op een dier Zaterdagen verklaarde Ger hard, dat h(j voor acht dagen mee wilde trek ken naar de Camargue. Ga je mee, Lou? Hij lachte, kuste haar luchtig op het blonde, krullende haar. Het is maar een grapje. Wat zou je daar als dame! Voor mjj is het ’t zelfde als een jachtuitstapje. Ik mis hier de schermzaal en het roeien. Zouden wij dan niet liever naar huis te- rugkeeren? vroeg Lou aarzelend. Hij keek haar boos aan. En waarom? Wat is er hier niet naar je zin? Het is toch zoo buitengewoon mooi. Zou je mama zoo willen beleedigen Draagt je niet op de handen? Zij zweeg. Hij duldde het niet, dat zij, hem erbij Kelp, Itooals altijd, wanneer hij op reis ging. Het 'dienstmeisje was «r niet goed mee op da hoog- <e en hij werd ongeduldig, stampte met zijn froet op den grond en rukte zelf de laden open. „Be mis den trein nog „Waar ga je heen T Ze had een vreemde, doffe stem. Hij merkte het echter niet zto»Naar Magdeburg voor iets belangrijks, “‘j had haar niet willen bedriegen. Het was dan X>k werkelijk Magdeburg en het was werkelijk [belangrijk voor hem, boven alles ,4e hebt nog een uur tijd nog een vol •ur r Op de binnenplaats wachtte zijn auto rood», Bien hij te vroeg had laten halen, alsof hij niet rfeüvf genoeg het hufe uit kon komen. Terwjjl Wj om riek heen keek, zijn Jas narag, >wam er een telegram. Hij scheurde hot open W ffolaat was doodsbleek, en toen trok M ds OR gooide het op tafel en «ril ^Het Wt me" ’«^iae greep hef Onvermengde levensvreugd valt geen eterve- Knsf ten deel. Het Groot direct komer hertog het Wann ieman Elis heele JFul direct Dok aan. „Mc Hij zijn j» Elis schud* brengt ,Jul Hij Jk beseft slist ti Het st neer i Ertzky „En nZel als ft neeret Hij rijn ai de sic PnXeerar S t J HU 42 18523 63 18627 20524 2067i HAASTRECHT. Gistermorgen omstreeks 3 uur brak er brand uit bij den landbouwer W. Dogterom. Door het spoedige flinke optreden der brandweer kon de woning gespaard blijven, alleen de hooiberg ging in vlammen op. De oorzaak is onbekend, verzekering dekt de schade. 2141 12 46 56 2212 4902 42 24 51 77 2351 2413 51 58 64 2532 De landbouwer P. van Eyk miste een koe. Toen men ging zoeken voi het dier verdronken in een sloot terug. Dikwijls bracht de avond een nauwelijks merkbare afkoeling. Dan raakte zachte wind de takken der ahornboomen en de bladeren ritselden als papier. Men zat in de groote huiskamer rondom de lamp en de nachtvlinders en sprinkhanen raakten klappend tegen de horren. Soms joeg de wind de kamer binnen en de pit walmde dan en maakte het breede lampenglas zwart. Mevrouw Vidal zei: Nu krygen wij gauw onweer. En mémère sprak: Sluit jelui ramen goed, kinderen. Want alleen ’s nachts, als élk licht in huis uit was, openden zich de oogen van het huls voor den stillen warmen nacht. Lou verlangde vurig naar het onweer. Maar ofschoon mevrouw Vidal het eiken avond voor spelde, als de vlam van de lamp hoog opsloeg iHet waren goede menschen, die haar om ringden en zij wilde hen niet beleedigen. Lou borg haaf boeken weg. De zon brandde elke gedachte uit haar her senen. Geef mij een kus, zei Gerhard. Gehoorzaam legde zy haar artnen om zijn hals, haar lippen d&alden op zijn oogleden. Zoo niet je kust als een bloedarm kostschoolmeisje. H|j drukte haar tegen zich aan, zoo stevig, dat haar de adem haast, benomen werd. Hij zou haar wel kunnen slaan, omdat zij zoo wei nig innigheid in haar liefde wist te leggen, kwam het toch niet. En dan zei zij den vol- En zij voelde gaandeweg wat in zich opko men, dat veel geleek op een verlammend ge voel van angst. En midden in den nacht, als xyn adem rus tig ging in diepen slaap, gleed zij van het breede bed der Vidals, sloop met bloote voe ten de kamer uit, wierp een ochtendjapon over, daalde de trap af, de tuinpoort uit en ging liggen in het gras, in het hooge onverzorgde gras van den tuin, waar zij haar gezicht te gen de zwaargeurende aarde drukte ...daar lag ztf mét van koorts gloeiende oogen en wachtte op de ochtendkoelte. In den grauwen ochtendstond vond de pro fessor haar eens slapende, met tranen, die als dauw glansden, op haar bleeke wangen en met handen, die als verwelke bloemen langé haar neerhingen. Hij waagde het niet haar te wekken, doch legde zijn bruine lustren jas over de fijne, kinderlijke gestalte. Daarna ging hij op en neer loopen, alsof hij op wacht stond en verjoeg de hagedissen, welker glinsterende kleine lichaampjes over haar heen schuifel den. Toen zij de oogen opsloeg boog hij zich over haar heen en vroeg: Goed geslapen, kleine gravin? Alsof het de eenvoudigste zaak ter wereld was, dat een gravin Oberwall den nacht al leen in den tuin doorbracht. Hij verzette er zich tegen, toen zij zijn jas weg zou nemen en verontschuldigde er zich alleen over, dat hij zoolang in hemdsmouwen voor haar moest staan; hij deed, of hij het niet merkte, dat zij met haar bloote voeten slechts met moeite voortkwam. Den Provengaals^hen zomer, kleine gra vin, daaraan moet men gewoon zijn. Ik heb zelf vele, vele nachten buiten geslapen, voor dat ik het kon uithouden in de kamer. Mijn man kan er toch heel goed tegen fluisterde zij; ondanks haar verwarring be greep zy, dat het "t best zou zijn de zaak als heel natuurlijk en eenvoudig voor te stellen De professor knikte. Ja... dieDie heeft Pyovengaalsch bloed in de aderen. En de zon, kleine gravin, die broedt hier alles uit, wat in het bloed zit alle aangeboren driften broedt ze uit. Zij keerde hem haar fijn gelaat toe en de blik harer lichte oogen hing angstig aan zijn .gelaat. Met zware schreden sleepte zy zich de bin nentrap op. In de kamers was 't nog donker. Z(j ging aan de groote gesneden tafel zitten met starende oogen en dacht aan de dagen in de Rauchstrasse aan al de zorgen van die dagen en aan al de heerlijke stille uren met Gerard toen er nog menschen tusschen kleederdracht presenteerde sodawater met koffie fn hooge glazen op een breed houten blad en de professor had een klein tonnetje en vischte daar met een zilver lepeltje stuk jes yp uit, die hy in de glazen deed. Zoo, nu zullen wij het ons gezellig ma ken, zei mémère en duwde Gerhard naast haar moeder, terwijl zy zelf naast Lou plaats nam. Zij fluisterde heel zacht en teeder: Wees niet boos, hartje, maar boeken be derven het karakter, vooral in den zomer. Nu moest je niet zooveel lezen, Lou. Liefhebben moet je liefhebben! Lou antwoordde niet, een hooge blos be dekte haar gelaat. 13400 15700.^ 13530 19 94 20439 64 18426 40 89 42 54 98 18523 60 16012 63 83 27 18627 20524 32 31 20679 >118 38 93 56 20708 95 32 “20902 5308 28 56 5514 59 2921 94 81 5601 3193 85 3263 5705 92 81 5859 80 5906 46 6109 20 5218 OVERZICHT. I Na een week uitstel een verdaging, welke ■t gevolg was o. m. en vooral van den eisch r Britsche regeering om met de andere ge leerden voor het conferentiebegin het volko men eens te zijn is de conferentie van Lau- Sanne gister begonnen. De overeenstemming iusschen Frankrijk en Engeland moet volgens ide telegrammen „algeheel" zijn, na de bespre kingen die Poincaré en Curzon Zaterdag op de IQuai d’Orsay hebben gehouden. Beide minis ters zijn het erover eens geworden, dat de Tur ken de hand moeten houden aan de conventie Rren Moedania en nadrukkelijk zou zijn betoogd, ijdat noch Frankrijk noch Engeland zou gedoo— gen, dat de Kemahsten door wapengeweld een «ntoelaatbai e pressie uitoefenen op de diploma- tieke besprekingen te Lausanne. Terwijl de ipranschen in een vroegere, maar nog zeer re- «ente periode van de crisis in het nabije Oos ten duidelijk hebben laten merken, dat zij in geen geval de wapenen verkozen op te nemen Vegen de Tui ken in denzelfden lijd kletterde itloyd George geducht met de sabel wordt Ithans medegedeeld, dat, mochten de geallieer de strijdkrachten in de neutrale zöne worden .hangevdlen, zij vanzelf verplicht zouden zijn tegenweer te bieden. Dus ook Frankrijk zal zich gewapenderhand verzetten. Men ziet hier uit, dat Poincaré zich nanr Brittannië heeft geschikt >n een concessie heeft gedaan van beteekenas. paar da buiteidandsche politiek zeer gecompli ceerd is en met filantropie gemeenlijk weinig heeft uit te slaan, zou men zich kunnen afvra gen, of Frankrijk ter compensatie niet op deze i©f gene wijze een wederdienst wordt bewezen. ITer beantwoording van deze vraag zou kunnen Hvorden gewezen op het merkwaardige bericht noJ”el Van de Chicago Tribune, volgens hetwelk air ’•Bradbury van Je Britsche regeering instructie van |ieeft ontvangen de Franschen eischen te sten- Ben met betrekking tot de schadeloosstel ling en «vel tot de uiterste grenzen, welke mogelijk zijn. Leggen wij onjuiste verbanden? In beginsel sijn ze althans niet onlogisch. Maar niet alleen zijn Poincaré en Curzpn het te Parijs eens kunnen worden, ook tot den der den geallieerde, i‘alië, zijn de preliminaire be sprekingen uitgebreid. Te Territet hebben Mus solini, Curzon en Poincaré niet alleen gezellig gedineerd, maar werd natuurlijk ook van ge dachten gewisseld over de houding, tegenover Ide Turken enn te nemen. Ook Mussolini was voor da vorming vaq een eenheidsfront dei Entente en volgens het communiqué, dat naar Banleiding van de bijeenkomst der drie geal lieerde ministers werd uitgegeven, bleek duide lijk, dat alle d»«e vastbesloten waren alle kwes ties der conferentie van Lausanne te regelen in gemeen oerleg, in een geest van de groots.e hartelijkheid en vriendschap en op den voet van Kgeheele gelijkheid Men late zich echter niet bij voorbaat van de wijs brengen door deze na- flrukkelijke overeenstemmingen; wij zullen af pachten, of het inderdaad tussche^ de drie ge allieerden geen haken en oogen geeft; immers t>p tal van vroegere conferenties, waar men zich t— naar de telegrammen wenschten te doen ge- looven bijna te buiten ging aan cordlaliteit, «ontstonden telkens en telkens crises; een gezel lige afwisseling van spanning het eene oogen- Slik, een détente, als een windstilte tusschen fractie genden morgen: De mistral heeft het verjaagd... De mistral de wind van de Provence... Zaterdags kwamen de herders uit de Car- margue om hun weekloon te halen. Het groote erf bood dan een onbeschrijfe lijk tafereel. Er waren oude mannen onder met lange, grijze linnen mantels; jonge mannen met puntige stroohoeden met breede randen, op kleine langharige paardjes gezeten; zy zy hadden stokken in de hand met punten als ij zere lansen. Dat waren de herders der stie renkudden. Mémère zat op de bovenste witte trede en riep de namen op volgens een klein, versle ten, vuil boekje. De professor zat tegenover haar had een beschadigd bruin houten kist je op de knieën, waaruit hij geld nam. Heel onderaan op_ de onderste trede zat de oude schaapsherder Kasper. Ieder, die zyn geld wilde hebben, moest langs hem heen. Hy be tastte met zijn bevende oude hand, ieder die hem voorbijging en noemde zyn naam. Dat zyn jelui jonge mijnheer en vrouw, zei Suzanne Oberwall den eersten keer na de komst van het jonge paar. Toen had men met de hoeden gezwaaid en veel zoeten huiswyn gedronken op het welzijn van het pas getrouwde paar. Eenige oude lie den hadden van de gelegenheid gebruik ge maakt om de jonge vrouw te omhelzen. Zy hadden bijna allen rauwe knoflook bij hun ontbijt gegeten Lou werd door Gerhard en den professor byna half bewusteloos naar haar kamer gedragen. En sindsdien was Lou voor niets meer zoo bevreesd als voor den Zaterdag. In den versten hoek van den tuin rook ze hem, den verschrikkelyken geur van knoflook en warm menschenzweet. De walging deed haar haast stikken. Op dien dag kon zy niet eten. Het was haar, of die lucht zich in alle reten van het huis had vastgezet, ze proefde ze in alle gerechten. Gerhard was er ongevoelig voor. Hy beant woordde den dronk der „oudsten zelfs uit hun bekers, Het Zich door hen vertellen, hoe hij als een kleine jongen met hen in de Carmar- gue had rondgedoold, hoe hij de melk uit de uiers der geiten had gedronken en bij een van de stierenhoeders een half uur voor op ’t za- •del had gezeten. Eiken Zaterdag werd Gerhards geheugen met nieuwe herinneringen opgefrischt; hy wierp zich op een der kleine paaidjes, liet zieh den met ijzer beslagen herderstaf geven en galoppeerde als waanzinnig weg. Mémère ginf op haar teeneö staan en rekte haar hals naar hem uit. Zy, die altyd angstig was, ken- 50 13632 33 64 13707 69 161. 16258 16328 7459 99 5029 7509 33 28 43 77 53 93 54 96 51 78- 99 5152 3603 82 80U 20 36 55 101 <142 73 74 10203 78 62 8204 10341 17 85 37 89 612 87 6218 44 10468 41 3871 6310 8317 1067" 65 10751 70 10811 99 8415 75 80 8527 64 8615 8730 55 geld.) 14202 16546 18833 69 61 72 14310 16678 18910 19 98 48 72 16743 88 16878 14412 16902 14510 94 39 17051 19103 43 59 98 14606 80 19201 26 17217 36 18 46 35 61 68 72 17301 19374 87 88 80 14716 92 19443 31 17432 1952U 1 ‘.362 64 47 63 3921 46 65 10758 63 78 17670 19653 794 78 61 70 10818 82 98 17717 63 853 4071 99 99 78 12901 14929 37 94 900 92 6449 8415 10910 17 42 17823 19726 52 4103 59 75 12 13011 15011 36 19808 1063 13 70 80 95 51 75 17901 94 1139 24 82 8527 11137 55 15165 2 95 40 47 6516 64 50 84 97 64 19918 80 62 34 8615 54 97 15203 67 20047 1207 4220 40 8730 98 13112 15 18021 20168 1321 33 6649 55 99 13233 41 39 82 62 4304 6711 8808 11244 55 15340 18120 86 66 4407 28 60 11304 56 15500 42 20248 1487 41 49 72 14 61 4 57 52 1547 90 6860 8916 66 13303 2918237 54 53 4595 82 34 68 29 75 49 61 70 96 6940 58 88 7915629 63 20304 1705 4675 7002 906811500 88 36 69 ‘J 1821 4708 21 90 76 13400 15700 18349 11 35 *40 63 9130 11683 - - 11702 12 16 89 90 1201 121: 12211 21 9561 72 7620 9632 22 82 25 96 Prijzen van 52 2627 5235 7666 115 88 36 7766 30 2734 - 84 2801 243 26 44 29 70 45 96 2921 406 33 48 50 3412 72 91 514 3554 30 3613 51 54 3702 75 50 79 55 3871 6310 8317 10628 12803 14862 64 3921 46 65 10758 63 78 17670 78 61 - 4071 99 92 6449 4103 59 13 70 24 82 47 6516" 62 34 ^2: 40 33 6649 4304 6711 8808 28 60 49 72 6860 891T 82 96 6940 21 90 63 9130 97 4811 7119 34 2141 12 35 36 - 50 60 93 63 7399 9256 71 98 9307 12085 13804 62 12125 27 9419 12210 32 82 21 61 32 97 "561 23 68 16418 18757 28 72 29 69 91 74 82 80 97 13002 16505 88 12389 14104 13 18803

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4