1ÈUWS- EN A
15090
Dit blad verschijnt dagelijks be
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ÏGAMBACHT, BERKENWO
KERK a. d. LJm OUDERKERK
In den Maalstroom
N.V. „DE TIJDGEEST".
3!
61
-w
ua, oï
vraag
BUm greep M telegram) krt «M «Arte#- mlf
UIT DEN OMTREK
(Wordt vervolgd.)
ADVERTENTIëN
me-
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal fi
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal
Franco per post per kwartaal 8.1Ö, met Zoi
Abonnementen worden dagelijks aangenomi
bÖ onze agenten en loopers, den boekhandel
Onze bureaux dagelijks geopend van
den i
gen 1
dig i
hedei
open
den
Bei
Abdc
Natif
is ver
van
vervr
troor
gelsc
week
den i
door
gen.
ma lis
gelijk
schijt
op ta
afloo;
dat e
Refet
Pel, c
de sv
veelei
eigen
achte
sultar
ces,
wijze
gerini
kwam
Moes
Moha
zelfs
het d'
)16
34
58
aan I
zei w
Engel
herin»
Britse
maakt
troon,
Mehrr
de M<
stemn
en op
van h
verklt
kelijk,
Turks
schou
van 1
e.gen
426 141
56
61
64
68
97
GOl
Hoe
dr. Ci
lijn, e
vormt
wat v
men,
Daarc
presid
rie sa
stond,
wensc
tegen'
crater
gisteren
>nd men
Roman van
OLGA WOHLBRöCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wessel ink—van Rossom.
hen stonden, en de ijzeren wetten van maat
schapelijke zeden en zelfbedwang... Dien Ge
rard Oberwall had zij liefgehad, tot dien ge
voelde zy zich aangetrokken, dien verlangde
zij terug. En in strakke, stomme wanhoop
bleef z(j waken, totdat de zon opkwam, die
zou uitbroeden, wat in het bloed lag waar
van zij een voorgevoel had en waarvoor zij
angst had nameloozen angst
Trekking van 500 nummers ren overstaan van
Notaris A. G. Mulié
Maandag 20 November 1922.
Prijs van t 5000 14381
1000 14341 20719
40<' 93’5 13365
200 944 10891
100 15336 19870
90. e-™
5 9791 1242v
,._3 9802
84 20
7840 37
55 65
7909 99
95 9910
°')14 11
10064 12503
98 50
1139 79
56 12620
57 57
62
12702
83
de nu geen vrees. Zij lachte en klapte in de
handen en men kon haar den trots, die haar
vervulde, aanzien.
En mémère sloeg haar arm om haar schoon
dochter en kuste haar op de niet verbrande,
bleeke wangen.
Ziet hij er niet goed uit, hartje? Ik wist
het weij hier wordt hij gezond.
Op een dier Zaterdagen verklaarde Ger
hard, dat h(j voor acht dagen mee wilde trek
ken naar de Camargue.
Ga je mee, Lou?
Hij lachte, kuste haar luchtig op het blonde,
krullende haar.
Het is maar een grapje. Wat zou je daar
als dame! Voor mjj is het ’t zelfde als een
jachtuitstapje. Ik mis hier de schermzaal en
het roeien.
Zouden wij dan niet liever naar huis te-
rugkeeren? vroeg Lou aarzelend.
Hij keek haar boos aan.
En waarom? Wat is er hier niet naar je
zin? Het is toch zoo buitengewoon mooi. Zou
je mama zoo willen beleedigen Draagt
je niet op de handen?
Zij zweeg.
Hij duldde het niet, dat zij, hem erbij Kelp,
Itooals altijd, wanneer hij op reis ging. Het
'dienstmeisje was «r niet goed mee op da hoog-
<e en hij werd ongeduldig, stampte met zijn
froet op den grond en rukte zelf de laden open.
„Be mis den trein nog
„Waar ga je heen T
Ze had een vreemde, doffe stem.
Hij merkte het echter niet
zto»Naar Magdeburg voor iets belangrijks,
“‘j had haar niet willen bedriegen. Het was dan
X>k werkelijk Magdeburg en het was werkelijk
[belangrijk voor hem, boven alles
,4e hebt nog een uur tijd nog een vol
•ur r
Op de binnenplaats wachtte zijn auto rood»,
Bien hij te vroeg had laten halen, alsof hij niet
rfeüvf genoeg het hufe uit kon komen.
Terwjjl Wj om riek heen keek, zijn Jas narag,
>wam er een telegram. Hij scheurde hot open
W ffolaat was doodsbleek, en toen trok M ds
OR gooide het op tafel en «ril ^Het
Wt me"
’«^iae greep hef
Onvermengde levensvreugd valt geen eterve-
Knsf ten deel.
Het
Groot
direct
komer
hertog
het
Wann
ieman
Elis
heele
JFul
direct
Dok
aan.
„Mc
Hij
zijn j»
Elis
schud*
brengt
,Jul
Hij
Jk
beseft
slist ti
Het st
neer i
Ertzky
„En
nZel
als ft
neeret
Hij
rijn ai
de sic
PnXeerar S t J HU
42
18523
63
18627 20524
2067i
HAASTRECHT.
Gistermorgen omstreeks 3 uur brak er brand
uit bij den landbouwer W. Dogterom. Door het
spoedige flinke optreden der brandweer kon de
woning gespaard blijven, alleen de hooiberg
ging in vlammen op. De oorzaak is onbekend,
verzekering dekt de schade.
2141 12
46 56
2212 4902
42 24
51 77
2351
2413
51
58
64
2532
De landbouwer P. van Eyk miste
een koe. Toen men ging zoeken voi
het dier verdronken in een sloot terug.
Dikwijls bracht de avond een nauwelijks
merkbare afkoeling. Dan raakte zachte wind
de takken der ahornboomen en de bladeren
ritselden als papier.
Men zat in de groote huiskamer rondom de
lamp en de nachtvlinders en sprinkhanen
raakten klappend tegen de horren. Soms joeg
de wind de kamer binnen en de pit walmde
dan en maakte het breede lampenglas zwart.
Mevrouw Vidal zei:
Nu krygen wij gauw onweer.
En mémère sprak:
Sluit jelui ramen goed, kinderen.
Want alleen ’s nachts, als élk licht in huis
uit was, openden zich de oogen van het huls
voor den stillen warmen nacht.
Lou verlangde vurig naar het onweer. Maar
ofschoon mevrouw Vidal het eiken avond voor
spelde, als de vlam van de lamp hoog opsloeg
iHet waren goede menschen, die haar om
ringden en zij wilde hen niet beleedigen.
Lou borg haaf boeken weg.
De zon brandde elke gedachte uit haar her
senen.
Geef mij een kus, zei Gerhard.
Gehoorzaam legde zy haar artnen om zijn
hals, haar lippen d&alden op zijn oogleden.
Zoo niet je kust als een bloedarm
kostschoolmeisje.
H|j drukte haar tegen zich aan, zoo stevig,
dat haar de adem haast, benomen werd. Hij
zou haar wel kunnen slaan, omdat zij zoo wei
nig innigheid in haar liefde wist te leggen, kwam het toch niet. En dan zei zij den vol-
En zij voelde gaandeweg wat in zich opko
men, dat veel geleek op een verlammend ge
voel van angst.
En midden in den nacht, als xyn adem rus
tig ging in diepen slaap, gleed zij van het
breede bed der Vidals, sloop met bloote voe
ten de kamer uit, wierp een ochtendjapon over,
daalde de trap af, de tuinpoort uit en ging
liggen in het gras, in het hooge onverzorgde
gras van den tuin, waar zij haar gezicht te
gen de zwaargeurende aarde drukte ...daar
lag ztf mét van koorts gloeiende oogen en
wachtte op de ochtendkoelte.
In den grauwen ochtendstond vond de pro
fessor haar eens slapende, met tranen, die als
dauw glansden, op haar bleeke wangen en
met handen, die als verwelke bloemen langé
haar neerhingen. Hij waagde het niet haar te
wekken, doch legde zijn bruine lustren jas
over de fijne, kinderlijke gestalte. Daarna ging
hij op en neer loopen, alsof hij op wacht stond
en verjoeg de hagedissen, welker glinsterende
kleine lichaampjes over haar heen schuifel
den.
Toen zij de oogen opsloeg boog hij zich over
haar heen en vroeg:
Goed geslapen, kleine gravin?
Alsof het de eenvoudigste zaak ter wereld
was, dat een gravin Oberwall den nacht al
leen in den tuin doorbracht. Hij verzette er
zich tegen, toen zij zijn jas weg zou nemen
en verontschuldigde er zich alleen over, dat
hij zoolang in hemdsmouwen voor haar moest
staan; hij deed, of hij het niet merkte, dat zij
met haar bloote voeten slechts met moeite
voortkwam.
Den Provengaals^hen zomer, kleine gra
vin, daaraan moet men gewoon zijn. Ik heb
zelf vele, vele nachten buiten geslapen, voor
dat ik het kon uithouden in de kamer.
Mijn man kan er toch heel goed tegen
fluisterde zij; ondanks haar verwarring be
greep zy, dat het "t best zou zijn de zaak als
heel natuurlijk en eenvoudig voor te stellen
De professor knikte.
Ja... dieDie heeft Pyovengaalsch
bloed in de aderen. En de zon, kleine gravin,
die broedt hier alles uit, wat in het bloed zit
alle aangeboren driften broedt ze uit.
Zij keerde hem haar fijn gelaat toe en de
blik harer lichte oogen hing angstig aan zijn
.gelaat.
Met zware schreden sleepte zy zich de bin
nentrap op. In de kamers was 't nog donker.
Z(j ging aan de groote gesneden tafel zitten
met starende oogen en dacht aan de dagen
in de Rauchstrasse aan al de zorgen van
die dagen en aan al de heerlijke stille uren
met Gerard toen er nog menschen tusschen
kleederdracht presenteerde sodawater met
koffie fn hooge glazen op een breed houten
blad en de professor had een klein tonnetje
en vischte daar met een zilver lepeltje stuk
jes yp uit, die hy in de glazen deed.
Zoo, nu zullen wij het ons gezellig ma
ken, zei mémère en duwde Gerhard naast haar
moeder, terwijl zy zelf naast Lou plaats nam.
Zij fluisterde heel zacht en teeder:
Wees niet boos, hartje, maar boeken be
derven het karakter, vooral in den zomer. Nu
moest je niet zooveel lezen, Lou. Liefhebben
moet je liefhebben!
Lou antwoordde niet, een hooge blos be
dekte haar gelaat.
13400 15700.^
13530 19 94 20439
64 18426 40
89 42 54
98 18523 60
16012 63 83
27 18627 20524
32 31 20679
>118 38 93
56 20708
95 32
“20902
5308
28
56
5514
59
2921 94
81 5601
3193 85
3263 5705
92 81
5859
80
5906
46
6109
20
5218
OVERZICHT.
I Na een week uitstel een verdaging, welke
■t gevolg was o. m. en vooral van den eisch
r Britsche regeering om met de andere ge
leerden voor het conferentiebegin het volko
men eens te zijn is de conferentie van Lau-
Sanne gister begonnen. De overeenstemming
iusschen Frankrijk en Engeland moet volgens
ide telegrammen „algeheel" zijn, na de bespre
kingen die Poincaré en Curzon Zaterdag op de
IQuai d’Orsay hebben gehouden. Beide minis
ters zijn het erover eens geworden, dat de Tur
ken de hand moeten houden aan de conventie
Rren Moedania en nadrukkelijk zou zijn betoogd,
ijdat noch Frankrijk noch Engeland zou gedoo—
gen, dat de Kemahsten door wapengeweld een
«ntoelaatbai e pressie uitoefenen op de diploma-
tieke besprekingen te Lausanne. Terwijl de
ipranschen in een vroegere, maar nog zeer re-
«ente periode van de crisis in het nabije Oos
ten duidelijk hebben laten merken, dat zij in
geen geval de wapenen verkozen op te nemen
Vegen de Tui ken in denzelfden lijd kletterde
itloyd George geducht met de sabel wordt
Ithans medegedeeld, dat, mochten de geallieer
de strijdkrachten in de neutrale zöne worden
.hangevdlen, zij vanzelf verplicht zouden zijn
tegenweer te bieden. Dus ook Frankrijk zal zich
gewapenderhand verzetten. Men ziet hier uit,
dat Poincaré zich nanr Brittannië heeft geschikt
>n een concessie heeft gedaan van beteekenas.
paar da buiteidandsche politiek zeer gecompli
ceerd is en met filantropie gemeenlijk weinig
heeft uit te slaan, zou men zich kunnen afvra
gen, of Frankrijk ter compensatie niet op deze
i©f gene wijze een wederdienst wordt bewezen.
ITer beantwoording van deze vraag zou kunnen
Hvorden gewezen op het merkwaardige bericht noJ”el
Van de Chicago Tribune, volgens hetwelk air
’•Bradbury van Je Britsche regeering instructie van
|ieeft ontvangen de Franschen eischen te sten-
Ben met betrekking tot de schadeloosstel ling en
«vel tot de uiterste grenzen, welke mogelijk zijn.
Leggen wij onjuiste verbanden? In beginsel
sijn ze althans niet onlogisch.
Maar niet alleen zijn Poincaré en Curzpn het
te Parijs eens kunnen worden, ook tot den der
den geallieerde, i‘alië, zijn de preliminaire be
sprekingen uitgebreid. Te Territet hebben Mus
solini, Curzon en Poincaré niet alleen gezellig
gedineerd, maar werd natuurlijk ook van ge
dachten gewisseld over de houding, tegenover
Ide Turken enn te nemen. Ook Mussolini was
voor da vorming vaq een eenheidsfront dei
Entente en volgens het communiqué, dat naar
Banleiding van de bijeenkomst der drie geal
lieerde ministers werd uitgegeven, bleek duide
lijk, dat alle d»«e vastbesloten waren alle kwes
ties der conferentie van Lausanne te regelen in
gemeen oerleg, in een geest van de groots.e
hartelijkheid en vriendschap en op den voet van
Kgeheele gelijkheid Men late zich echter niet
bij voorbaat van de wijs brengen door deze na-
flrukkelijke overeenstemmingen; wij zullen af
pachten, of het inderdaad tussche^ de drie ge
allieerden geen haken en oogen geeft; immers
t>p tal van vroegere conferenties, waar men zich
t— naar de telegrammen wenschten te doen ge-
looven bijna te buiten ging aan cordlaliteit,
«ontstonden telkens en telkens crises; een gezel
lige afwisseling van spanning het eene oogen-
Slik, een détente, als een windstilte tusschen fractie
genden morgen:
De mistral heeft het verjaagd...
De mistral de wind van de Provence...
Zaterdags kwamen de herders uit de Car-
margue om hun weekloon te halen.
Het groote erf bood dan een onbeschrijfe
lijk tafereel. Er waren oude mannen onder met
lange, grijze linnen mantels; jonge mannen
met puntige stroohoeden met breede randen,
op kleine langharige paardjes gezeten; zy
zy hadden stokken in de hand met punten als
ij zere lansen. Dat waren de herders der stie
renkudden.
Mémère zat op de bovenste witte trede en
riep de namen op volgens een klein, versle
ten, vuil boekje. De professor zat tegenover
haar had een beschadigd bruin houten kist
je op de knieën, waaruit hij geld nam. Heel
onderaan op_ de onderste trede zat de oude
schaapsherder Kasper. Ieder, die zyn geld
wilde hebben, moest langs hem heen. Hy be
tastte met zijn bevende oude hand, ieder die
hem voorbijging en noemde zyn naam.
Dat zyn jelui jonge mijnheer en
vrouw, zei Suzanne Oberwall den eersten keer
na de komst van het jonge paar.
Toen had men met de hoeden gezwaaid en
veel zoeten huiswyn gedronken op het welzijn
van het pas getrouwde paar. Eenige oude lie
den hadden van de gelegenheid gebruik ge
maakt om de jonge vrouw te omhelzen. Zy
hadden bijna allen rauwe knoflook bij hun
ontbijt gegeten Lou werd door Gerhard en
den professor byna half bewusteloos naar
haar kamer gedragen. En sindsdien was Lou
voor niets meer zoo bevreesd als voor den
Zaterdag.
In den versten hoek van den tuin rook ze
hem, den verschrikkelyken geur van knoflook
en warm menschenzweet. De walging deed
haar haast stikken. Op dien dag kon zy niet
eten. Het was haar, of die lucht zich in alle
reten van het huis had vastgezet, ze proefde
ze in alle gerechten.
Gerhard was er ongevoelig voor. Hy beant
woordde den dronk der „oudsten zelfs uit hun
bekers, Het Zich door hen vertellen, hoe hij
als een kleine jongen met hen in de Carmar-
gue had rondgedoold, hoe hij de melk uit de
uiers der geiten had gedronken en bij een van
de stierenhoeders een half uur voor op ’t za-
•del had gezeten.
Eiken Zaterdag werd Gerhards geheugen
met nieuwe herinneringen opgefrischt; hy
wierp zich op een der kleine paaidjes, liet
zieh den met ijzer beslagen herderstaf geven
en galoppeerde als waanzinnig weg. Mémère
ginf op haar teeneö staan en rekte haar hals
naar hem uit. Zy, die altyd angstig was, ken-
50
13632
33
64
13707
69
161.
16258
16328
7459
99
5029 7509
33 28
43 77
53 93
54 96
51 78-
99 5152
3603 82
80U
20
36
55 101
<142
73
74 10203
78 62
8204 10341
17 85
37 89
612 87 6218 44 10468
41 3871 6310 8317 1067"
65 10751
70 10811
99
8415
75
80
8527
64
8615
8730
55
geld.)
14202 16546 18833
69 61 72
14310 16678 18910
19 98 48
72 16743
88 16878
14412 16902
14510 94
39 17051 19103
43 59 98
14606 80 19201
26 17217
36 18
46 35
61 68
72 17301 19374
87 88 80
14716 92 19443
31 17432 1952U
1 ‘.362 64 47
63 3921 46 65 10758 63 78 17670 19653
794 78 61 70 10818 82 98 17717 63
853 4071 99 99 78 12901 14929 37 94
900 92 6449 8415 10910 17 42 17823 19726
52 4103 59 75 12 13011 15011 36 19808
1063 13 70 80 95 51 75 17901 94
1139 24 82 8527 11137 55 15165 2 95
40 47 6516 64 50 84 97 64 19918
80 62 34 8615 54 97 15203 67 20047
1207 4220 40 8730 98 13112 15 18021 20168
1321 33 6649 55 99 13233 41 39 82
62 4304 6711 8808 11244 55 15340 18120 86
66 4407 28 60 11304 56 15500 42 20248
1487 41 49 72 14 61 4 57 52
1547 90 6860 8916 66 13303 2918237 54
53 4595 82 34 68 29 75 49 61
70 96 6940 58 88 7915629 63 20304
1705 4675 7002 906811500 88 36 69 ‘J
1821 4708 21 90 76 13400 15700 18349 11
35 *40 63 9130 11683 - -
11702
12
16
89
90
1201
121:
12211
21
9561
72
7620 9632
22 82
25 96
Prijzen van
52 2627 5235 7666
115 88 36 7766
30 2734 -
84 2801
243 26
44 29
70 45
96 2921
406
33
48
50 3412
72 91
514 3554
30 3613 51
54 3702
75 50
79 55
3871 6310 8317 10628 12803 14862 64
3921 46 65 10758 63 78 17670
78 61 -
4071 99
92 6449
4103 59
13 70
24 82
47 6516"
62 34
^2: 40
33 6649
4304 6711 8808
28 60
49 72
6860 891T
82
96 6940
21 90
63 9130
97 4811 7119 34
2141 12 35 36
- 50 60
93 63
7399 9256
71
98 9307 12085 13804
62 12125 27
9419 12210 32
82 21 61 32 97
"561 23 68 16418 18757
28 72 29 69
91 74 82 80
97 13002 16505 88
12389 14104 13 18803