NIEUWS- EN A bergambacht, berkenwo kerk a. d. LL, OUDERKERK s 10. 16116 FEUILLETON. Adverteert in dit Blad In den Maalstroom BUITENLAND. 8 S Dit blad verschijnt dagelijks be ADVEKTBNTHN: u Be iijnsc bons koste 93 19537 50 s ABONNE:.., J.sPRUS» per kwartaal fi per kwartaal j -t.; per week 22 cent, overal franco per post per kwartaal ƒ8.16. met Zal Abonnementen worden dagelijks aangenotn bil onzo agenten en loopers, den boekhandel Onze bureaux ijjn dagelijks geopend vai Bedaette ToL 646. Be den i prijs» Be tarie’ 1923 van Roman van OLGA WOHLBRüCK. Geautoriseerde vertaling van Mevrouw Wessel ink—van Rossom. 6002 60 88 ce 7022 7130 89 Be richte over de sc in he parte king* verse een len. D Pa gezai Parij: incid conft van rege< schul gebo in pe s’che van De z 14008 451 94 97 14136 14226 32 50 14317 i’ime beha lighe lieert en li laats Wan de k met daag nenk Russ zijn. Za geste ling staat Dins zeeëi uitgc ma cl woor Puslt Duits een 1 geali besd Rush een i gegaan - -- de re^targden. Deze laagten wilden tn Marmora van de zont ellieerdcn wenschten hy v hand was leen ven den. deel moet gew< Di kaar hem hem lÜks droe neer plom ken tien voor en h «and hem moed van heer zijn er or de h were H< toevj rige He leerd mant Men waar tant 601 ..351 78 90 18811 95 21 16627 24 34 18914 59 58 65 98 67 19046 77 80 16742 19154 76 62 16800 19226 67 45 80 16913 48 2419356 3595 3660 69 78 88 91 99 3734 67 3852 73 92 3805 61 84 82 19707 20 96 41 7442 56 61 73019809 49 20046 5120144 M 50 66 80 20323 91 - Toen moest hij aan die kleine vrouw den ken. Als hij haar zag, gaf hij haar een wenk. Zoo’n dom, klein persoontje! Ver gooide al haar zakgeld met wedden, als Oen kind... Trouwens die weddenschappen... Hij geeuwde. Sinds vier jaren was hij „bookmaker” eerst „schrijver”, toen zelfstandig. Zijn titel had veel gedaani graaf graaf Saliani! Dat was reclame foor hem op de renbaan. Hoe men klanten kon krijgen, dat had hij als handelsreiziget geleerd, toen hij nog in witte goederen deed bij wijlen mijnheer Spohnagel, en hoe men met vrouwen omging dat had juffrouw Dolly Spohnagel nu mevrouw Jell hem geleerd. Het souvenir van haar had hij nog. Dat bewaarde hij zijn heele leven! Met de ▼rouwenaanbidding was het uit die was •r bij hem uitgegaan. En in zijn tegenwoordige baantje had hij I» nog grondiger leeren kennen, die vrou- *«n: begeerig, zinnelijk, sluw en zelfzuch tig waren de meeste*. En het kleinste aantal hunner onder- schatten zich. Uit dan haat, verachting, dis 618 90 707 38 71 76 803 29 907 36 46 51 65 1009 40 1112 1243 81 1313 16C0 1714 - 2007 4005 54 22 2106 M 30 28 45 62 90 4110 98 M 2208 67 15 99 36 4209 2308 18 32 4312 43 4427 71 2487 4512 2544 67 2695 4609 OVERZICHT. Ter conferentie van Lausanne is het er voor i de geaillieerden niet beter op geworden, want zoowel de Russen als de Turken gaan tegen den Aread in. 1 De geallieerden zijn van gevoelen, dat zij tegen over de Turken en Russen met betrekking tot de zeeëngten nog al toegeeflijk zijn geweest, maar deze laatsten denken over de geallieerde concessies heel anders. ICurzon heeft gisteren aoowel de tegenvoorstellen der sovjets als der Kemalisten van de hand gewezen. Van een „mare closum", waartoe de Russen dé Zwarte Zee Willen proclameeren, moest Curzon niets heb ben; deze laatste heeft ook nog eens nadrukke- lijk tegenover Tsjitsjerin te kennen gegeven, dat de geallieerden het goed meenen met Rusland en heelemaal zich niet lieten le’dm door anti- Russische overwegingen. Zoowel de Turken als do «Russen pasten vclgens Curzon een obstruc- 'ionnistische tacttiek, toe en waren erop de conferentie (9 vertragen en u:t te stellen. Engelsche min' der Russen en gewonden en dan dat de van hun to een definitief ken v< de Zee - --J - Het natuurlijksté* is rein; alleen het bnnatuurlijke Is walgelijk. 98 7313 25 96 7446 84 93 7537 99C6 13141 56 42 79 67 94 10043 7694 10115 7772 18 74 2™ 7870 72 7914 10300 8000 29 98 104 3147 De gravin laat verzoeken, als er bezoek mocht komen, of de heeren en dames zich £erst de moeite zouden willen geven bij haar boven te komen. De kamerdienaar knikte. Ja, luitenant, de graaf is zeer ziek, se dert gisteren ernstig ziek. Het ziet er slecht uit, voegde hij er zacht aan toe. Zooveel op winding... Hy kende den vriend uit de jongelingsjaren van den „doctor”, het was het eenige jeug dige gezicht, dat hy zag, de benige man, die misschien iets zou kunnen zeggen of raden. Kan ik den luitenant aandienen? vroeg Mendel. Ik kom. Taysen nam twee treden tegelyk, doch moest wachten, totdat Mendel hem had inge haald en aangediend. En. toen duurde het nog een poosje, toen hoestte en kuchte er wat, daarna hoorde hy een krakende, oude stem Mendel kwam de kamer uit. De gravin laat u verzoeken. Gravin Marie Antoinette Oberwall zat als altyd aan haar schoorsteen in haar grooten, roeden brocaten stoel met vergulde leuning. Zy had een lichte, zwaar zyden japon aan en daarover een zwarte kanten sjaal. De schoor- steenluchters straalden onder de rose kappen en de bonbonniere met de naar viooltjes geu rende dropjes stond naast den witten kanten zakdoek. Haar gelaat was precies even wit als een jaar geleden, de lippen precies even don ker en de haren nog even zwart. AJleen de vroeger fonkelende oogen keken den binnentredende dof aan, en de van ringen glinsterende hand beefde, toen zy den gast werd toegestoken. Heeft u het gehoord, luitenant mijn zoon gisteren was het een beroerte een echte beroerte Mendel gaat elk half uur beneden vragen, hoe het gaat en Man wacht ik hier en verga van angst. Zij laten mij allen wachten. Niemand denkt aan mij. Ik tel de minuten. Mendel komt niet. Ik denk, dat het uit is ik bid. Dan eindelyk „het gaat beter”, of „het is nog altyd hetzelfde". En ik heb intusschen ’n jaar van myn leven verloren. Zy keek hem daarby niet aan.' Zij sprak alsof zy dat alles maar bij zich zelf zei, maar met de hand gaf zy^hem een teeken, om naast haar plaats te nemen Mendel, druppels! riep zy. Mjendels bracht druppels valeriaan op een stukje suiker. De heele kamer rook naar va leriaan. Spuiten! beval de oude gravin. Met een groote spuit spoot Mendel eau de cologne. De oude gravin volgde haar opmerk zaam met de oogen. Genoeg, zei zij plotseling. Je hebt mij nat gemaakt. Zij liet haar handen afdrogen en haar ge zicht; en gedroeg zich daarby stil als een klein kind. Misschien ga je weer naar beneden, zei zfl. Het klonk byna verlegen. Mendel antwoord de niet. Ik bedoel over tien minuten Mendel of over vüf. Ik heb je nu niet noodig. Zy streek over haar arm, smeekend ver trokken haar lippen, het leek haast of zy lachte. Ja, mevrouw. Mendel verliet de kamer met gebogen hoofd en stijve ledematen als een vermoeid werk paard. Het haardvuur knetterde, de edelsteenen fonkelden in het rose licht Hoe kwam dat? vroeg Bruno Taysen. Hy voelde, dat hy de oude vrouw tyd moest laten om te bekomen. De oude gravin keek Taysen aan. Haar mondhoeken trilden, alsof zy op het punt stond om te weenen. Maar dat was maar een oogen- Mik. 'ionnistische tacttiek, toe en waren erop uit vertragen en uit te stellen. Dë ft zich over de houding ’an ook ten zeerste op- '?r te ver taan gegeven -n thars tot het uiterste eid wa-en gegaan en .antwoord v?n de Tur- n. 1. TU» de 7>nes, die de ga te demTtariseeren, uit- shriten. Hier zijn de geallieerden tegen; zij ver langen, dat, terwijl Turkije de Aziatische kust van de zee van Marmora mag versterken, aan de N. en N.W. kust geep versterkingen worden a’angebracht. De vrees ziti hierbij voor, dat de vrije doorvaart der zeeëngten wel eens in het gedrang zou kunnen komen, als de Turken hun zin zouden krijgen. Evenmin willen de geallieer den ingaan op den Kemalistischen eisch, dat Turlctfe’s soevereiniteit Olch zal uitstrekken tot de Grieksche eilanden aan den ingang der Dar danelles Den Grieken te verbieden een vloot te stationeeren bij bedoelde eilanden, gaat vol gens de geallieerden evenmin aan. Ook met nog Andere Turksche eischen kon Curzon zich n|et veieenigen; Turkije waren volgens den Brit- schen minister voldoende waarborgen, o. a. door den Volkenbond, geboden dan dat het beducht behoefde te zijn voor zijn veil’rheid. Maar juist deze Volkenbondsgarantie achtte Ismet van te geringe beteëkenis; den Volkenbond vond hij een instituut, welks langdurige nrocednres voor al een bezwaar waren. Gezien de demilitarisatie, waarin Turkije had toegestemd, was Ismet pasja- van oordeel, dat Turkije zekerder garanties, moesten worden verstrekt. De geall'nerc|en Wil len echter niet verder gaan '’an rif reeds ziin gegaan en Cjirzon heeft verklaard, dat aan de aitstel-tactiek nu maar eens een einde moest ko men. Ismet vroeg nog om nader beraad, maar Curzon’s antwoord had tot strekking: „Morgen moet ge definitieve voorstellen indienen, al dan niet voor ons aannemelijk. Het heeft geen zin, nu wij de zaak al zoo vaak hebben bekeken, er nog langer over te beraadslagen. Er moet nu eens een eind aan komen”. De on'ctnmming over de houding der Russen en Turken komt natuur lijk in de Britsche pers tot uiting, die meen dat de geallieerden om Turkije ter wille te zijn verstrekkende concessies hebben gedaan cn de Iliad eens tot Lou gezegd» I Ik zal altyd gereed staan, als ge my noodig hebt en hy zou er zyn. Helpen! Nu was hy met zichzelf in het reine. Ja, mevrouw nu ziet de geheele zaak er toch ’werkelijk anders uit. Hy sprak onwillekeurig hander dan zyn be doeling was. De oude gravin stamelde: Hy is een Rey een Rey geen Vidal. Zy keek .verwezen voor zich. Al haar ge voel kwam.er tegen in opstand, dat haar klein zoon van generaal Rey, zóó zou zyn gewor den. Dat begreep zy er alleen van. De Rey’s warén revolutionnairen, woes te, verschrikkelyke menschen maar ze ble ven markiezen onder hun Jacobynen-mutsen; zy haddpri' idealen, de Rey’s een politiek programma en zy legden hun hoofd moe dig op het schavot, als het op betalen aan kwam. Zy waren helden! Hy fluisterde: Zulke helden zyn er by dozynen in het vreemdelingenlegioen. Wat wat zegt u vroeg de oude gravin. Vreemdelingenlegioen? Wat moet hy daar? Uitrazen, antwoordde Taysqp. Het bloed der Rey’s en der Vidal’s uit razen. Anders niets. Daarvoor is het Vreem delingenlegioen bij uitstek geschikt, evengoed als een revolutie... Gravin Marie Antoinette Oberwall boog het hoofd diep op de borst. (Wordt vervolgd.) Myn zoon heeft gereisd u weet dat I had eens tot Lou gezegd» hij is overal geweest, in Japan en in China en in Spanje en Portugal. Hij krijgt veel couranten uit alle landen. Als hy de taal niet kent, dan is het om de platen. Hy bekykt ze, herinnert zich dan schryft hy het op hy heeft boekdeelen geschreven. Memoires, u weet...! Zy raakte den draad kwyt. Hy kwam haar te hulp. Ja, en die tydschriften... Zy schudde het hoofd en wikelde zich in liaar sjaal. Gisteren kwam dan het Spaansche tyd- schrift. Daarin stond een groot artikel over een stierenvechter ik weet niet, hoe hy heet. Daarin stond, dat hy een diner'had ge geven aan een graaf Oberwall en zyn jonge vrouw en een plaatje op de andere blad- zy'de Deze man op het bajkon en naast hem Gerhards vrouw en hy houdt haar hand vast en het lykt haast, of hy haar kussen zal En Gerhard aan de andere zyde, maar met afgewend gelaat en daaronder de namen, alle namen, met groote letters en onder het bal- con ziet men menschen den eenen hoed naast den anderen. Toen is myn zoon by my gekomen met het blad heel lang zaam is hij naar boven gekropen heeft my het blad in den schoot geworpen en heeft ge roepen: ,^iet u dat komt er van, als men zyn vrouw uit de Bohème haalt en toen heeft hy nog wat gezegd en daarna is hy in den leunstoel neergevallen en men heeft hem naar beneden moeten dragen. En de dok ter zega, dat hy niet weet, of hy er weer bo venop komt... U heeft Gerhard natuurlyk dadelijk ge telegrafeerd, mevrouw Hij heeft het niet toegestaan hij wil de vrouw niet in zyn huis toelaten de vrouw, de geboren Hörselkamp en hy wil Gerhard niet beleedigen. Ik zit hier en wacht, wacht, totdat hy een beslissing nemen zal. Maar hy zegt niets. En ik kan niet naar beneden Misschien, als ik in myn stoel gedragen werd maar de menschen zyn bang voor de trap pen en ik ben bang ik moet hier zitten en wachten. U zult dien angst wel te boven komen, mevrouw, zei hy met beslistheid. Ik zal beneden helpen dragen; er zal u niets overkomen. U moet met den graaf spreken. Het is allemaal heel anders dan u gelooft. Lou Hörselkamp heeft geen schuld aan dit alles. Zy niet. Zy heeft myn vader geschre ven, Leest u den brief. Leest u den brief van het begin tot het einde. Ik zal zoolang wach ten. Er kwam beweging in de plooien van het gewaad der oude vrouw. Haar oogen gloeiden plotseling. Geef hier... Zy greep naar haar bril en naar den brief. Taysen ging voor het raam staan, en haal de de lucht op, die door de nauwe open kier naar binnen drong. Hy zag er uit, of hy door het water gehaald was, hier in die kleine, war me kamer. Hy keek op de klók. De heeren en dames hadden allen tyd. Voor hem gelukt zich in enkele maanden een werk. 'Alleen door uiterste krachtsinspanning en zelfbeheersching was het hem gelukf zich in enkele maanden een positie te veroveren. Nu, op het beslis sende oogenblik had hy zyn krachten en zyn overleg meer dan noodig. En toch was het hem nu reeds duidelyk dat hy alleen in staat zou zyn Lou te redden. Op haar ouders kon zy niet rekenen graaf Oberwall was ziek hier boven zat een half verlamde, oude vrouw. Twee, drie, misschien vier dagen moest hy nog hier biyven. Op zyn laatst zou hy in acht dagen ginds zyn om haar zelf mee I te brengen. En al zou zy ook hier geen tehuis vinden, dan zou zy het in het huis zUner ouders vinden. Op zyn ouders kon hy zich verlaten. Wat er later gebeuren moest, daaraan wilde hy niet denken, dat deed er ook niets toe. Hy 26 6316 21 39 51 6570 NV „DE TIJDGEEST’. Trekking van 590 nummers ten overstaan van Notaris A G- Mulié WoenGuag 20 December 1922. l’rijs van /1000 3074 6633 400 4838 18744 200 3943 4657 '1884 15659 l 100 66 4912 7190 11234 20315 Prijzen van i UJ - (eigen geld.) 29 2763 4737 7233 961C 33 76 4841 37 2351 45 241 52 91 323 2998 4944 36 3003 47 60 43 98 65 65 5063 70 78 5156 440 97 52 1 502 3158 79 23 75 5417 3207 65 7f 27 5592 71 44 5665 53 87 77 5703 7914 10300 53 15074 3352 8 8000 2913475 151."' 34Có 9ö 29 óu u. 37 5824 39 86 13552 15259 17107 49 28 98 1043813611 61 13 53 8147 71 li 78 8231 10516 75 5920 7610666 13721 25 8346 10761 32 97 55 68 43 6007 8429 10837 6161 59 86 86 96 98 6225 854310956 13824 8211037 56 863211141 70 4811212 83 59 11407 13914 6443 87091151514008 24 66 - - 42 82 6612 5311638 41 8812 89 6723 27 11776 36 6711836 79 8919 40 6812 49 89 48 915912013 64 9213 23 - 91 79 933012124 85 Uil 12240 5512331 20 801( 39 14530 11 2518 12856 14591 16497 18630 50 12707 14620 16551 97 79 63 9713 12876 14701 38 83 21 9851 12932 46 55 40 66 84 8414803 -13141 12 60 38 62 42 88 73 13227 14905 58 28 1020813314 31 35 53 291347515134 48 61 38 81 67 61 90 511 61 29 82 35 75 15352 47 721 58 17232 97 45 19617 15440 17332 51 48 60 53 78 77 89 15551 56 174.— 67 17602 15621 I77T 15704 4 33 L. 58 17866 15802 73 10 88 45 91 - 95 17969 20403 16047 18185 55 55 18228 77 96 16212 18351 20716 4514433 1418406 6Q 96 9411 12240 36 20 83 86 5512331 57 29 94 88 7612401 07 7918508 20816 9606 20 80 16378 12 20920 24 391453016423 29 4 W3 80

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 4