NIEUWS- EN A
bergambacht, berkenwo
kerk a. d. LL, OUDERKERK
s
10. 16116
FEUILLETON.
Adverteert in dit Blad
In den Maalstroom
BUITENLAND.
8
S
Dit blad verschijnt dagelijks be
ADVEKTBNTHN:
u
Be
iijnsc
bons
koste
93
19537
50
s
ABONNE:.., J.sPRUS» per kwartaal fi
per kwartaal j -t.; per week 22 cent, overal
franco per post per kwartaal ƒ8.16. met Zal
Abonnementen worden dagelijks aangenotn
bil onzo agenten en loopers, den boekhandel
Onze bureaux ijjn dagelijks geopend vai
Bedaette ToL 646.
Be
den i
prijs»
Be
tarie’
1923
van
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wessel ink—van Rossom.
6002
60
88
ce
7022
7130
89
Be
richte
over
de sc
in he
parte
king*
verse
een
len.
D
Pa
gezai
Parij:
incid
conft
van
rege<
schul
gebo
in pe
s’che
van
De z
14008
451
94
97
14136
14226
32
50
14317
i’ime
beha
lighe
lieert
en li
laats
Wan
de k
met
daag
nenk
Russ
zijn.
Za
geste
ling
staat
Dins
zeeëi
uitgc
ma cl
woor
Puslt
Duits
een 1
geali
besd
Rush
een i
gegaan
- -- de
re^targden. Deze laagten wilden
tn Marmora van de zont
ellieerdcn wenschten
hy v
hand
was
leen
ven
den.
deel
moet
gew<
Di
kaar
hem
hem
lÜks
droe
neer
plom
ken
tien
voor
en h
«and
hem
moed
van
heer
zijn
er or
de h
were
H<
toevj
rige
He
leerd
mant
Men
waar
tant
601
..351 78
90 18811
95 21
16627 24
34 18914
59 58
65 98
67 19046
77 80
16742 19154
76 62
16800 19226
67 45
80 16913 48
2419356
3595
3660
69
78
88
91
99
3734
67
3852
73
92
3805
61
84
82
19707
20
96 41
7442 56
61
73019809
49 20046
5120144
M 50
66
80
20323
91 -
Toen moest hij aan die kleine vrouw den
ken. Als hij haar zag, gaf hij haar een
wenk. Zoo’n dom, klein persoontje! Ver
gooide al haar zakgeld met wedden, als
Oen kind...
Trouwens die weddenschappen...
Hij geeuwde. Sinds vier jaren was hij
„bookmaker” eerst „schrijver”, toen
zelfstandig. Zijn titel had veel gedaani
graaf graaf Saliani! Dat was reclame
foor hem op de renbaan. Hoe men klanten
kon krijgen, dat had hij als handelsreiziget
geleerd, toen hij nog in witte goederen deed
bij wijlen mijnheer Spohnagel, en hoe men
met vrouwen omging dat had juffrouw
Dolly Spohnagel nu mevrouw Jell hem
geleerd. Het souvenir van haar had hij nog.
Dat bewaarde hij zijn heele leven! Met de
▼rouwenaanbidding was het uit die was
•r bij hem uitgegaan.
En in zijn tegenwoordige baantje had hij
I» nog grondiger leeren kennen, die vrou-
*«n: begeerig, zinnelijk, sluw en zelfzuch
tig waren de meeste*.
En het kleinste aantal hunner onder-
schatten zich. Uit dan haat, verachting, dis
618
90
707
38
71
76
803
29
907
36
46
51
65
1009
40
1112
1243
81
1313
16C0
1714 -
2007 4005
54 22
2106 M
30 28
45 62
90 4110
98 M
2208 67
15 99
36 4209
2308 18
32 4312
43 4427 71
2487 4512
2544 67
2695 4609
OVERZICHT.
Ter conferentie van Lausanne is het er voor i
de geaillieerden niet beter op geworden, want
zoowel de Russen als de Turken gaan tegen den
Aread in.
1 De geallieerden zijn van gevoelen, dat zij tegen
over de Turken en Russen met betrekking tot
de zeeëngten nog al toegeeflijk zijn geweest,
maar deze laatsten denken over de geallieerde
concessies heel anders. ICurzon heeft gisteren
aoowel de tegenvoorstellen der sovjets als der
Kemalisten van de hand gewezen. Van een
„mare closum", waartoe de Russen dé Zwarte Zee
Willen proclameeren, moest Curzon niets heb
ben; deze laatste heeft ook nog eens nadrukke-
lijk tegenover Tsjitsjerin te kennen gegeven, dat
de geallieerden het goed meenen met Rusland
en heelemaal zich niet lieten le’dm door anti-
Russische overwegingen. Zoowel de Turken als
do «Russen pasten vclgens Curzon een obstruc-
'ionnistische tacttiek, toe en waren erop
de conferentie (9 vertragen en u:t te stellen.
Engelsche min'
der Russen en
gewonden en
dan dat de
van hun to
een definitief
ken v<
de Zee
- --J
- Het natuurlijksté* is rein; alleen het
bnnatuurlijke Is walgelijk.
98
7313
25
96
7446
84
93
7537 99C6 13141
56 42
79 67
94 10043
7694 10115
7772 18
74 2™
7870 72
7914 10300
8000
29
98 104
3147
De gravin laat verzoeken, als er bezoek
mocht komen, of de heeren en dames zich
£erst de moeite zouden willen geven bij haar
boven te komen.
De kamerdienaar knikte.
Ja, luitenant, de graaf is zeer ziek, se
dert gisteren ernstig ziek. Het ziet er slecht
uit, voegde hij er zacht aan toe. Zooveel op
winding...
Hy kende den vriend uit de jongelingsjaren
van den „doctor”, het was het eenige jeug
dige gezicht, dat hy zag, de benige man, die
misschien iets zou kunnen zeggen of raden.
Kan ik den luitenant aandienen? vroeg
Mendel.
Ik kom.
Taysen nam twee treden tegelyk, doch
moest wachten, totdat Mendel hem had inge
haald en aangediend. En. toen duurde het nog
een poosje, toen hoestte en kuchte er wat,
daarna hoorde hy een krakende, oude stem
Mendel kwam de kamer uit.
De gravin laat u verzoeken.
Gravin Marie Antoinette Oberwall zat als
altyd aan haar schoorsteen in haar grooten,
roeden brocaten stoel met vergulde leuning.
Zy had een lichte, zwaar zyden japon aan en
daarover een zwarte kanten sjaal. De schoor-
steenluchters straalden onder de rose kappen
en de bonbonniere met de naar viooltjes geu
rende dropjes stond naast den witten kanten
zakdoek. Haar gelaat was precies even wit als
een jaar geleden, de lippen precies even don
ker en de haren nog even zwart.
AJleen de vroeger fonkelende oogen keken
den binnentredende dof aan, en de van ringen
glinsterende hand beefde, toen zy den gast
werd toegestoken.
Heeft u het gehoord, luitenant mijn
zoon gisteren was het een beroerte een
echte beroerte Mendel gaat elk half uur
beneden vragen, hoe het gaat en Man wacht
ik hier en verga van angst. Zij laten mij
allen wachten. Niemand denkt aan mij. Ik
tel de minuten. Mendel komt niet. Ik denk,
dat het uit is ik bid. Dan eindelyk „het
gaat beter”, of „het is nog altyd hetzelfde".
En ik heb intusschen ’n jaar van myn leven
verloren.
Zy keek hem daarby niet aan.' Zij sprak
alsof zy dat alles maar bij zich zelf zei, maar
met de hand gaf zy^hem een teeken, om naast
haar plaats te nemen
Mendel, druppels! riep zy.
Mjendels bracht druppels valeriaan op een
stukje suiker. De heele kamer rook naar va
leriaan.
Spuiten! beval de oude gravin.
Met een groote spuit spoot Mendel eau de
cologne. De oude gravin volgde haar opmerk
zaam met de oogen.
Genoeg, zei zij plotseling. Je hebt mij
nat gemaakt.
Zij liet haar handen afdrogen en haar ge
zicht; en gedroeg zich daarby stil als een
klein kind.
Misschien ga je weer naar beneden, zei
zfl.
Het klonk byna verlegen. Mendel antwoord
de niet.
Ik bedoel over tien minuten Mendel
of over vüf. Ik heb je nu niet noodig.
Zy streek over haar arm, smeekend ver
trokken haar lippen, het leek haast of zy
lachte.
Ja, mevrouw.
Mendel verliet de kamer met gebogen hoofd
en stijve ledematen als een vermoeid werk
paard.
Het haardvuur knetterde, de edelsteenen
fonkelden in het rose licht
Hoe kwam dat? vroeg Bruno Taysen.
Hy voelde, dat hy de oude vrouw tyd moest
laten om te bekomen.
De oude gravin keek Taysen aan. Haar
mondhoeken trilden, alsof zy op het punt stond
om te weenen. Maar dat was maar een oogen-
Mik.
'ionnistische tacttiek, toe en waren erop uit
vertragen en uit te stellen. Dë
ft zich over de houding
’an ook ten zeerste op-
'?r te ver taan gegeven
-n thars tot het uiterste
eid wa-en gegaan en
.antwoord v?n de Tur-
n. 1.
TU» de 7>nes, die de ga
te demTtariseeren, uit-
shriten. Hier zijn de geallieerden tegen; zij ver
langen, dat, terwijl Turkije de Aziatische kust
van de zee van Marmora mag versterken, aan de
N. en N.W. kust geep versterkingen worden
a’angebracht. De vrees ziti hierbij voor, dat de
vrije doorvaart der zeeëngten wel eens in het
gedrang zou kunnen komen, als de Turken hun
zin zouden krijgen. Evenmin willen de geallieer
den ingaan op den Kemalistischen eisch, dat
Turlctfe’s soevereiniteit Olch zal uitstrekken tot
de Grieksche eilanden aan den ingang der Dar
danelles Den Grieken te verbieden een vloot
te stationeeren bij bedoelde eilanden, gaat vol
gens de geallieerden evenmin aan. Ook met
nog Andere Turksche eischen kon Curzon zich
n|et veieenigen; Turkije waren volgens den Brit-
schen minister voldoende waarborgen, o. a. door
den Volkenbond, geboden dan dat het beducht
behoefde te zijn voor zijn veil’rheid. Maar juist
deze Volkenbondsgarantie achtte Ismet van te
geringe beteëkenis; den Volkenbond vond hij
een instituut, welks langdurige nrocednres voor
al een bezwaar waren. Gezien de demilitarisatie,
waarin Turkije had toegestemd, was Ismet pasja-
van oordeel, dat Turkije zekerder garanties,
moesten worden verstrekt. De geall'nerc|en Wil
len echter niet verder gaan '’an rif reeds ziin
gegaan en Cjirzon heeft verklaard, dat aan de
aitstel-tactiek nu maar eens een einde moest ko
men. Ismet vroeg nog om nader beraad, maar
Curzon’s antwoord had tot strekking: „Morgen
moet ge definitieve voorstellen indienen, al dan
niet voor ons aannemelijk. Het heeft geen zin,
nu wij de zaak al zoo vaak hebben bekeken, er
nog langer over te beraadslagen. Er moet nu
eens een eind aan komen”. De on'ctnmming over
de houding der Russen en Turken komt natuur
lijk in de Britsche pers tot uiting, die meen
dat de geallieerden om Turkije ter wille te zijn
verstrekkende concessies hebben gedaan cn de
Iliad eens tot Lou gezegd»
I Ik zal altyd gereed staan, als ge my
noodig hebt en hy zou er zyn. Helpen! Nu
was hy met zichzelf in het reine.
Ja, mevrouw nu ziet de geheele zaak
er toch ’werkelijk anders uit.
Hy sprak onwillekeurig hander dan zyn be
doeling was.
De oude gravin stamelde:
Hy is een Rey een Rey geen Vidal.
Zy keek .verwezen voor zich. Al haar ge
voel kwam.er tegen in opstand, dat haar klein
zoon van generaal Rey, zóó zou zyn gewor
den. Dat begreep zy er alleen van.
De Rey’s warén revolutionnairen, woes
te, verschrikkelyke menschen maar ze ble
ven markiezen onder hun Jacobynen-mutsen;
zy haddpri' idealen, de Rey’s een politiek
programma en zy legden hun hoofd moe
dig op het schavot, als het op betalen aan
kwam. Zy waren helden!
Hy fluisterde:
Zulke helden zyn er by dozynen in het
vreemdelingenlegioen.
Wat wat zegt u vroeg de oude
gravin. Vreemdelingenlegioen? Wat moet hy
daar?
Uitrazen, antwoordde Taysqp.
Het bloed der Rey’s en der Vidal’s uit
razen. Anders niets. Daarvoor is het Vreem
delingenlegioen bij uitstek geschikt, evengoed
als een revolutie...
Gravin Marie Antoinette Oberwall boog het
hoofd diep op de borst.
(Wordt vervolgd.)
Myn zoon heeft gereisd u weet dat I had eens tot Lou gezegd»
hij is overal geweest, in Japan en in China
en in Spanje en Portugal. Hij krijgt veel
couranten uit alle landen. Als hy de taal
niet kent, dan is het om de platen. Hy bekykt
ze, herinnert zich dan schryft hy het op
hy heeft boekdeelen geschreven. Memoires,
u weet...!
Zy raakte den draad kwyt. Hy kwam haar
te hulp.
Ja, en die tydschriften...
Zy schudde het hoofd en wikelde zich in
liaar sjaal.
Gisteren kwam dan het Spaansche tyd-
schrift. Daarin stond een groot artikel over
een stierenvechter ik weet niet, hoe hy
heet. Daarin stond, dat hy een diner'had ge
geven aan een graaf Oberwall en zyn jonge
vrouw en een plaatje op de andere blad-
zy'de Deze man op het bajkon en naast hem
Gerhards vrouw en hy houdt haar hand vast
en het lykt haast, of hy haar kussen zal
En Gerhard aan de andere zyde, maar met
afgewend gelaat en daaronder de namen, alle
namen, met groote letters en onder het bal-
con ziet men menschen den eenen hoed
naast den anderen. Toen is myn zoon by
my gekomen met het blad heel lang
zaam is hij naar boven gekropen heeft my
het blad in den schoot geworpen en heeft ge
roepen: ,^iet u dat komt er van, als men
zyn vrouw uit de Bohème haalt en toen
heeft hy nog wat gezegd en daarna is hy
in den leunstoel neergevallen en men heeft
hem naar beneden moeten dragen. En de dok
ter zega, dat hy niet weet, of hy er weer bo
venop komt...
U heeft Gerhard natuurlyk dadelijk ge
telegrafeerd, mevrouw
Hij heeft het niet toegestaan hij wil
de vrouw niet in zyn huis toelaten de vrouw,
de geboren Hörselkamp en hy wil Gerhard
niet beleedigen. Ik zit hier en wacht, wacht,
totdat hy een beslissing nemen zal. Maar hy
zegt niets. En ik kan niet naar beneden
Misschien, als ik in myn stoel gedragen werd
maar de menschen zyn bang voor de trap
pen en ik ben bang ik moet hier zitten
en wachten.
U zult dien angst wel te boven komen,
mevrouw, zei hy met beslistheid. Ik zal
beneden helpen dragen; er zal u niets
overkomen. U moet met den graaf spreken.
Het is allemaal heel anders dan u gelooft.
Lou Hörselkamp heeft geen schuld aan dit
alles. Zy niet. Zy heeft myn vader geschre
ven, Leest u den brief. Leest u den brief van
het begin tot het einde. Ik zal zoolang wach
ten.
Er kwam beweging in de plooien van het
gewaad der oude vrouw. Haar oogen gloeiden
plotseling.
Geef hier...
Zy greep naar haar bril en naar den brief.
Taysen ging voor het raam staan, en haal
de de lucht op, die door de nauwe open kier
naar binnen drong. Hy zag er uit, of hy door
het water gehaald was, hier in die kleine, war
me kamer. Hy keek op de klók. De heeren en
dames hadden allen tyd. Voor hem gelukt zich
in enkele maanden een werk. 'Alleen door
uiterste krachtsinspanning en zelfbeheersching
was het hem gelukf zich in enkele maanden
een positie te veroveren. Nu, op het beslis
sende oogenblik had hy zyn krachten en zyn
overleg meer dan noodig. En toch was het
hem nu reeds duidelyk dat hy alleen in staat
zou zyn Lou te redden. Op haar ouders kon
zy niet rekenen graaf Oberwall was ziek
hier boven zat een half verlamde, oude
vrouw. Twee, drie, misschien vier dagen
moest hy nog hier biyven. Op zyn laatst zou
hy in acht dagen ginds zyn om haar zelf mee I
te brengen. En al zou zy ook hier geen tehuis
vinden, dan zou zy het in het huis zUner ouders
vinden. Op zyn ouders kon hy zich verlaten.
Wat er later gebeuren moest, daaraan wilde
hy niet denken, dat deed er ook niets toe. Hy
26
6316
21
39
51
6570
NV „DE TIJDGEEST’.
Trekking van 590 nummers ten overstaan van
Notaris A G- Mulié
WoenGuag 20 December 1922.
l’rijs van /1000 3074 6633
400 4838 18744
200 3943 4657 '1884 15659
l 100 66 4912 7190 11234 20315
Prijzen van i UJ - (eigen geld.)
29 2763 4737 7233 961C
33 76 4841
37 2351 45
241 52 91
323 2998 4944
36 3003 47
60 43 98
65 65 5063
70 78 5156
440 97 52 1
502 3158 79
23 75 5417
3207 65 7f
27 5592 71
44 5665
53 87
77 5703 7914 10300 53 15074
3352 8 8000 2913475 151."'
34Có 9ö 29 óu u.
37 5824 39 86 13552 15259 17107
49 28 98 1043813611 61 13
53 8147 71 li
78 8231 10516 75
5920 7610666 13721
25 8346 10761 32
97 55 68 43
6007 8429 10837
6161 59 86
86 96 98
6225 854310956 13824
8211037 56
863211141 70
4811212 83
59 11407 13914
6443 87091151514008
24 66 -
- 42 82
6612 5311638
41 8812 89
6723 27 11776
36 6711836
79 8919 40
6812 49 89
48 915912013
64 9213 23
- 91 79
933012124
85
Uil 12240
5512331
20 801(
39 14530 11
2518 12856 14591 16497 18630
50 12707 14620 16551
97 79 63
9713 12876 14701
38 83 21
9851 12932 46
55 40 66
84 8414803
-13141 12
60 38
62 42
88 73
13227 14905
58 28
1020813314 31
35
53
291347515134 48 61
38 81 67 61 90
511 61
29 82 35
75 15352 47
721 58 17232
97 45 19617
15440 17332
51 48 60
53 78 77
89 15551
56 174.—
67 17602
15621 I77T
15704 4
33 L.
58 17866
15802 73
10 88
45 91 -
95 17969 20403
16047 18185 55
55 18228 77
96 16212 18351 20716
4514433 1418406 6Q
96 9411 12240 36 20 83 86
5512331 57 29 94 88
7612401 07 7918508 20816
9606 20 80 16378 12 20920
24 391453016423 29
4 W3 80