Nieuwe Abonné’s Ninijaamtwta. Het Masker Illlllllll Illlllllll togsTliettadimljfs 0 Ruide Tafeltertiil Vraagt net de a.s. Feestdagen 1 Voor de Kerstdagen LOOSTE RBAL. NIEU Rund-, Kalf s- en Varkensvleesch Wo. 1611 Ditbla Htft beste en goedkoopste TooneeltijdschriftI J I Geïllustreerd Maandschrift I FEUII BESTEL UW DRUKWERK THALIA THEATER Adverteeten doet verkoopen. Abonneert u op dit Blad BERGAMB KEKK a. i Dun W A In den I BUIT Turfmarkt 14. A. DEJONG, Peperstraat 32 goedkoopen Nieuwjaars wensch tegen een tarief van 15 regels 0.50, elke regel meer 0.10. Vrijdag 29 December 12 uur. Kantoor. C. J A. Vergeer, PROBEER mijn prima kwaliteit gjK Tel. 243. Firma 0. de Raadt voorh. GEBR. DE RAADT gevestigd 1872 vroeger Peperstr., thans Westha- ven 42 bij het Postkan toor, Telef. 46, Gouda. die zich met ingang van het nieuwe kwartaal wensohen te abonneeren onl* vangen de tot I JANUARI 1923 verschijnende nummers gratis. 4352 25 I 55.— SIMON KOSTER. 65.— 74.— 82.— 97.— 98 4366 20 wiur o'l IM' gewijd aan de Tooneel- en Danskunst onder redactie van blj A. BRINKMAN ZOON, MARKT 31 - GOUDA. Dit interessante Tooneel-Tijdschrift, dat met JANUARI 1923 zijn derden jaargang aanvangt, verschijnt in In den arbeid tjaarin moet de wa Eri- reau i 4368 64 DB SCHA A. BRINKMAN ZOON GOUDA. R OLGA Geautoriseerde Wesselir abow per kwart Franco pe Abonnei liü onze a; Onze bi Redactie 1 17 cent per pak. 14 voor 10 cent. Haaijsche Vanillebeschuiljes 10 voor 10 cent. Kerstkransen, Spritskransjes, Wellingtonkransjes, Koffiekransjcs, Kerstkransjes en onze diverse ■■■■■■■-■- soorten Koekjes. - Dagelijks versch verkrijgbaar. TELEPHOON 462. I Londen, 2 6 D Parijs verneemt, w ling een zitting var bijeengeroepen, waa gebracht, strekken» Duitschland opzette 'leveringen van timi een meerderheid vai lijk die van den Bri Het belang zulk vooravond der Pari ’t oog, wijl Frankri ,wapend, als het wi handelend kan optn Een kerstgroet Rijkskaoselier Cui den gcpubliceerdien Br is bijna geen gen naar vrede dan lijken nood van het van monsch tot m Dat is een nationale ernstige beslissing ii I In het nummer van 1 Januari 1923 bestaat ge- gelcgenheid tot hèt plaat sen van een Inzending dezer nieuw- jaarswenschen kan ge schieden aan het Bureau, Markt 31, ulterlllk DE ADMINISTRATIE. Een Jongen van 17 jaar zag zich gaarne geplaatst op Reeds eerder zoodanig werk zaam geweest; goede school doorloopen. k 4367 10 i^en ortder no. 4367, bu- öoudsche Courant. fl.60, t erkrtjgbur L. I AKKER DE KALKOEN EN EEN PLUMPUDDING. De vrachtwagen hield stil voor een groote ótagewoning, twee monden werden eruit ge tild en vele trappen op naar boven gedragen tot op het portaaltje, waar twee deuren van, geleken vorm en grootte als zwijgende wach ter» zich tegenover elkaar bevonden. Op de groote mand stond: „mr. Edward Meekin”, op de kleine: „Mlu Tiffon". De man gaf een stevigen klop op elk der deuren, onderwijl een vroolijk deuntje flui tend met het restant je adem dat over was, na den langen klauter. Van achter* de deur rechts weerklonk het getik eener schrijfmachine, dat direct by het kloppen ophield; een stoel werd vorschovon en meteen de deur geopend door een niet on aardig, net jong meisje, dat echter de aller eerste jeugd gepasseerd was. Miss Tiffen vroeg' de man. Voor mij klonk het blij en meteen werd do kaart afgeteekend en den man een „pret tig Kerstfeest” gewenscht. De deur zou direct weer zijn toegegaan, had de man met een knikje naar de andere deur haar daarin niet verhinderd. Daar schijnt niemand thuis? vroeg hij. Miss Tiffen bloosde flauwtjes, hoewel er geen reden voor scheen. O, o, je bedoelt bij meneer Meekin? Is die andere mand voor hem? Neen, niet eer der dan over een uurtje komt hij, geloof ik, thuis. Bij mij laten? Miss Tiffen scheen even on zeker over dat voorstel, doch direct liet zij haar toestemming volgen. Moet ik nu voor hem teekenen? O jé! Haar hand trilde even. Doch de zaak was in een oogwenk in orde en haar deur ging toe. Maar» het typen lukte niet vlot meer, telkens dwaal den haar oogen af naar die andere groote mand. ZU wist wat de hare bevatte: een plum pudding, die haar nicht uit Devonshire haar elk jaar toezond, tegelijk met een blik zoeten room. Zou de andere mand van denzelfden inhoud zijn èn als dat zoo was, zou hij kans zien een en ander op te warfhen? Mannen waren soms zoo stumperig in huishoudelijke aangelegen heden. Meneer Meekin gebruikte zyn maaltijden bij na altjjd buitenshuis, hoewel zij wel geloofde, dat hij eenige blikjes in zjjn buffetje had staan. Ja, zy had wel eens eventjes naar binnen ge gluurd, als de werkvrouw zijn kamers deed. Eens zou z|j het ooit vergeten had zij den durf gehad bij hem aan te kloppen om hem te vragen naar een blikjes-mesje. In zijn hemdsmouwen was hij aan de deur versche nen, zijn gezicht vol zeep, denkende dat hij den jongen met het Zondagsblad vóór zich zou zien. Bedden hadden sterk gebloosd. Meneer Meekin bewust van 't onmoogelljlke figuur, dat hij sloeg, doch tegelijk wetend, dat hij in een onberispelijk schoon, Zondags over- Aanbevelend, Rott. Brood-, Beschuit-, Koek-en Banketbakkerij, Raam 9698. 9 Prijs p«r pot 20 gram f 0.80; 50 gram f 250 gram f Alom ver ggj Eucht roeden band met onze kandteekening L Het fraai geïllustreerd prospectus, dat een overzicht geeft van den inhoud der vorige jaar gangen en wat 1923 brengen zal, is op aanvrage gratis te bekomen bij den Boekhandel of de Uitgevers Woensdagmiddag 2 uur Groote kinder- en Familievoorstelling als hoofdnummer „HET JOCHIE’. i De plotselinge wijze^ waarop men een snij» wond kan krijgen, de V* hevige bloeding en het WT ff gevaar voor bloedver* giftiging, maken het noodzakelijk steeds een betrouwbaar middel bij de hand te hebben dat dadelijk helpt De K LOOSTE RB ALSEM is voor snijwon. den een ongeëvenaard geneesmiddel. De KLOOSTERBALSEM verzacht, zuivert, ^geneest, neemt snel alle ontstekingen weg en ss? voorkomt daardoor etteren. De KLOOSTERBALSEM is bovendien een uitstekend middel tegen brandwonden, zeere beenen, huiduitslag, muskietenbeten, aan» beien en sen uitmuntend wrijfmiddel bij Rheumatiek, Jicht, spierverrekkingen, etc ..Londen, 2 3 I rikaansche gezant, ken om met zij houden. Missiën zond iemand my ook wel een plumpudding. Wacht mag ik? mag ik direct maar eens kijken. Ja, Ja, doet u dat! Juichte miss Tiffen opgewonden, wat haar heel goed stond, draaiende om meneer Meekin, terwijl hy zijn zakmes voor den dag haalde. Hij sneed de touwtjes door en het deksel openend, haalde h|j van onder het stroa een lekkeren kalkoen te voorschijn. Er hing een kaartje aan zijn nek, waarop iets geschreven stond, wat mr. Meekin een bril te voorschijn deed brengen. Van mijn neef James uit Cornwall, met wenschen voor een goeie Kerstmis! Heeft een boerderij, weet u, voejjde hy er ter ophelde ring by, maar heeft my tot dusver no^ nooit iets gezonden. Allemachtig aanlig. Maar het diertje weegt zeker wel twaalf pond; wat moet een man als ik, wiens hoed zyn geheele fami- I lie dekt, met zoo’n kalkoen uitvoeren! Ik di neer meestal de Kerstdagen ook buitenshuis. En u, u hebt een plumpudding uit Devonshire, zei u dat niet, miss Tiffen? En een blik met room, echten room uit Devonshire. Verrukkelyk! U, u zal ik er wat van laten proeven. Op voorwaarde, dat u wat van myn kal koen meeëet, zei mr. Meekin galant. Een kal koen uit Cornwall en een plumpudding uit De vonshire, nou, nou, het heeft er allen schyn van, dat zy by elkaar behooren- Miss Tiffen wist niet, wat hierop te ant woorden. Sedert haar jeugd, toen Sam Toukin haai de helft van zyn parapluie op een regenach- tigen Zondagavond had aangeboden en haar by het heengaan extra stevig de h^nd had ge drukt, had zy zich niet zoo verward gevoeld. Het is nu maar de vraag, hoe krygen wij het diertje gebraden, ging meneer Meekin voort. Misschien by den bakker hier tegen over. Toen deed miss Tiffen plotseling een ge durfd ding. z Myn gasfomuisje, merkte ze op, is er prachtig voor. En dat geeft niets géén last, niets, heelemaal niets. En, en... ik ben dol,op koken, en ik kry'g maar zoo zelden een kansje om dat te toonen. Heusch, heusch waar? U bent te goed miss Tiffen, stamelde hy. Ik weet heusch niet hoe u te danken... En ik maak nu al zoo’n rommelL En hij raapte eenig stroo op dat uit de mand was ontsnapt. Dus, af gesproken vroeg miss Tiffen zeer gedecideerd (hoewel zy later zichzelf be kennen moest, niet te weten, waar zy dien moed vandaan had gehaald), en, en hoe nu met dg saucy sjes? Meneer Meekin had blijkbaar zeer liberale opvattingen over saucyzen. Tot twee pond werd besloten, hy zou zelf ze uit de stad mee nemen, van een zeer goeden comestibleswin- kel. Miss Tiffen zou. voor het vulsel en de saus zorgen en nam alle verantwoordelijkheid op zich. Eindelek trok meneer Meekin met de mand zich terug naar de tegenovergelegen deur, al door zyn dank betuigend voor al het goede, dat miss Tiffen hem, den ouden vrijgezel, wil de aandoen en dat vooral op een tydstip als Kerstmis, waarin men zyn eigen eenzaamheid zoo heel duidelijk gevoelt. Miss Tiffen stemde dat toe. Zy had echter al zoovele Kerstmis-feestdagen alléén moeten doorleven, dat zy er al aan wende, zei ze met zaehten glimlach en een zuchtje. Hy ook zuchtte met sympathieke instem ming; toen boog hy en verdween. Op den schoorsteenmantel by miss Tiffen stond een ouderwetsch spiegeltje; haar eerste impuls was daar in te kyken. Wat een kleur, mompelde ze, maar wat opwindend ook dit alles! Toen nam zy den kalkoen in haar handen, kuste het dier even heel snel en stamelde tegen zUn borstje: Ed ward. Doch de schryfmachine wachtte en tot i dien nacht duurde het getik. Meneer Meekin kon tot in zUn kamers het typen hworen en toen hij zyn nachtlicht had uitgeblazen en zich in zyn dekens had terug- getroken, mompelde hy medelydend: Wat een schande, wat een overwerk en dan zeker nog kleine verdienste. Een aardig meisje en zoo keurig en zoo huishoudelyk. Waarom ze nooit trouwde? Hè, wat vervelend is dat voortdurend getik. t Miss Tiffen vroeg zichzelf af waarom zy zoo gelukkig wakker werd dien Kerstmismor- gen. Opeens herinnerde zy zich... den kalkoen! Na een zeer sober ontbytje deed zy een groot schort voor en begon met opgestroopte mou wen aan de toebereidselen der kokerij. Daar na werd de zitkamer onderhanden genomen, Overal werd wat hulst aangebracht, werden de kussens in den leuningstoel opgepoft, on derwijl zong de kalkoen met de worstjes zacht jes een braad-deuntje op het fornuisje. Ver- rukkelyke dampen, die je het water in den mond brachten, vulden het kleine bovenver- diepinkje en meneer Meekin herinnerde zich niet sedert zyn jeugd, toen hy bij moeder thuis was, zulke heerlijke geuren ooit meer geroken te hebben. De kalkoen in een ryk bruin jasje, lag in al zyn dikte’*precies om half twee op schotel; miss Tiffen knipte een dankbaarheülstraantjc weg, voordat zy het portaaltje overliep naar de tegenover haai’ gelegen deur. Wilt u maar even overstappen en het beestje ophalen, meneer Meekin, alles is klaar, ook de pudding, voegde zy er aan toe. Meneer Meekin vatte allen moed byeen. Miss Tiffen, zei hy, terwijl hy purper rood werd, myn kalkoen en uw pudding wa ren min of meer buurlui. Devonshire en Corn wall liggen immers vlak bij elkaar, zij zyn tegelyk geprepareerd, dus... waarom zouden wij ze nu niet samen eten? rijk geïllustreerde uitvoering n op royaal formaat t: voor slechts ZeS Gulden per jaar. W ashington, ment op de marine Êngediend. De uiitn den leider der on\ Öent om een confe pen te roepen tem ties te bespreken ningen te land en heeft verdeeldheid Verzoen 1 ijken in dci leiding te zullen g pigemeene besprek tan Amerika aai Buropa. Borah h ieerd, waarin hij v« pen moet wonden, wordt opgelost, zei* kenen een ontzagUjl •che producenten ei Washington, loos). Het voorstel schen. senator van pconomische en ont bijeenroepen, werd bükeinscL »n senate Verklaarde, dat het pen van Europa en stelling m de Ar overbrengen. Deze uiterlijke teeken va: der onverzoenlijken ding van het voors 'diend als amendem hemd stond, was teruggoyid en had met één handbeweging èn gezicht ontmaskerd èn een jas aangeschoten èn naar het verlangde voor werp gegrepen en was terug, nog voordat miss Tiffen tyd had gevonden haar gebedje om i te mogen vergaan” geheel had uitgezucht. Sedert dat voorvalletje had zy altyd ge bloosd by het hooien van zyn naam en me neer Meekin had onwillekeurig tersluiks langs zyn kin geveegd, steeds wanneer hy by wyze van spreken, het blikjes openmaakatertje in 't oog kreeg. Beiden hadden, elk voor zich, gelegenheid gevonden wat meer van elkander te weten te komen. Meneer Meekin was een ouderwetsche klerk op een ouderwetsch koopmanskantoor; hy wist dat miss Tiffen typiste was en van het typen van manuscripten moest leven. Een zeer bekend schryver gebruikte haar voor dit doel, Zy bezat geen andere familie dan de nicht buiten en hield haar slaap- en zitkamer alléén in orde. Miss Tiffen van haar kant op de hoogte van mr. Meekin, in zooverre, dat hy evenals zy alleen op de wereld was, dat hy een étage prefereerde boven kamers, omdat hy een af keer had van „huisjuffrouwen” en dat hy, hoewel hy zorgde voor eigen koffie en eigen gekookte eitjes by zyn ontbyt, niet anders dan een werkster had, die zyn kamers netjes hield. Zy vermoedde, dat hy ongeveer vyftig jaar oud zou zyn; hoewel niet direct mooi,«was hy in haar oogen een „heer”. Zy was nieuws gierig wat hy over héér dacht. Of hy haar jonger dan haar jaren dacht twee-en-veer- tig komende Paschen? Of hy gezien had, dat haar haar een natuurlyke golf had, wat een begin v»n grys-worden verborg. Uitgezonderd het voorvalletje dien Zondag morgen, bestond hun omgang in het wisselen van kleine, onbeduidende kinnetjes, als zy toe vallig </p het portaal of de trap elkaar ont moetten. Maar nu had je daar de korf! Mks Tiffen hoorde zyn stap precies om halfzeven en opende nu met een klein kuchje c|e buitenste deur harer woning. Meneer Meekin vóór .de Ayne, keerde zich om en zei „goeien-avond” il de donkere ruim te. Er is, hm, hm, er staat hier een mand voor u, dat wil zeggen, de besteller liet’haar by my, daar u niet thuis was. Een mand vroeg meneer Meekin ver baasd. Ik zou wel eens willen weten wie in de wereld mij een mand zou zenden. Dank u ten zeerste, miss Tiffen, ik. kom haar dadelyk by u weghalen. Hy haastte zich naar haar kamer en de mand opbeurend, zei hy Een zwaar vrachtje, waarachies, ik zou u;el. eens willen weten wie... Heel zwaar, beaamde miss Tiffen, ter- wyl ze het andere handvat opnam. Een echte Kerstmand, ik zelve had er ook een met een plumpudding. „Zal ik je eens iei kon, dan smeet ik »eer, ging naar een ik iets aan ’t leven 1 kinderen Di ken tot mijn tong i s avonds doodmoe waardig hebben onz als wij doen. Die wil hadden, wat zij uitv verging W< Alleen, dat zij er verzorgt en, naar il komt Want gerust, ik nooit" De loopjongen kw Mevrouw Elise verwijderde nam een visitekaart) lacht zwaaide. „Mevrouw, Alma 1 op heï geelachtige, p „Ja fle kom.” Alma Prank, ia n ifWwrcoffiTOlw ICO gf.m f3.-: Kottcrdou p’ Uiterst concurreerend. Aanbevelend, «jp De abonnementsprijs bedraagt f 2.25 per kwartaal of 17 cent per week, met Geïllustreerd Zondagsblad f. 2.90 per kwartaal of 22 ent per week. Adverteert in dit Blad. Tijdelijke, extra lage aanbieding van beste Veeren bedstellen, bestaande uit bed, peluw en'2 kussens. A best veeren bedstel met garantie 47. <B als boven iets beter 50.— C als boven nog iets betei’ D prima veeren bedstel E als boven iets beter F als boven nog iets beter G extra veeren bedstel H als boven iets beter 109. I het neusje van den zalm 120. Alle bovengenoemde bed stellen zyn gevuld met uitgezóchte Russische vee ren en hebben een en de zelfde kwaliteit beste tyk, zood&t zelfs de laagste in prys met garantie kan verkocht worden. Minder kwaliteit wordt niet gele verd met ’t oog op de ja renlange reputatie. Bestel nog heden. U zult tevreden zyn. Verzending door het geheele Ryk, franco station of naaste station. Ilerhaaldelyk vereerd met opdrachten voor de Paleizen van H. M. de Koningin. O, meneer Meekin! v..vindt’-n*vïndt/ dat 't giét... heusch...? Absoluut, hoorl waarom zou u my nlef op Kerstdag ten, eten kunnen vragen? immers aangewezen.» Laten wy u en ik, en de kalkoen en de plumpudding gezellig als bu ren vereenigd zyn. Ik heb nog wat aardappeïpurée en wgj Brusselschc spruitjes, mompelde mits Tiffen verlegen ,de saus is in de sauskom... en er^ ook nog de room... Het wordt een banket! riep meneer Mee. kin uit, «yn handen wrijvende. Droomde ze of waakte zy Miss Tiffen het steeds zichzelve af. Was zy het die du, zat aan het eigen refide tafeltje gedekt met het allermooiste tafellinnen, waarop midde». in de kalkoen troonde en met mr. Meekin e by, die haar hielp met het aansnyden en haar bediende, haar de lekkerste hapjes toeschoof, terwyl zy hem de spruitjes toediende? En dé pudding, zoo donker als je bloed, met de room. Hy zou aanstonds terugkeeren naar zyn eigen kamers en zy zou opnieuw het leventje van eiken dag beginnen. Jaj ja, miss Tiffen, het leven alleen is een stommigheid, als ik het zoo noemen mag. Door den kalkoen en alles erby, voel ik mjj met u als onder oude vrienden, hoewel vroeger maar weinig woorden gewisseld heb- ben. Ik geloof niet, dat ik ooit zoo’n prettig Kerstfeest vierde als dit. En, enne... ik hoop 1 niet dat u my te vry vindt, maar ik weet niet hoe ik ’t zal zeggen, het is een gedachte en ik verwacht niet van u dat u me dat direct zult kunnen beantwoorden, maar... U kunt me toch even laten voelen, hoe u er over denkt Hy hield op, agitatie bracht pareltjes op zijn gezicht, terwyl miss Tiffen’s handen zich wrongen onder het tafellaken, zich afvragend binnen in, wat hy nu eigenlyk van plan was haar te zeggen. Eigenlyk, begon opeens mr. Meekin weer met onverwachten moed: eigenlyk... tenslotte komt alles hierop neer: U bent alleen en ik ben alleen. Waaom zouden wy niet samen dat alleen-zyn dragen? De hemel boven haar scheen in te storten en omgeven van roze-roode woolkjes, waarin een klein liefdegodje met kalkoenenvleugel tjes fladderde, zat zy, miss Tiffen... 1 Eenige tyd verliep. Het kleine ronde ta feltje was by het vuur geschoven en meneer Meekin had juist een derden kop thee gedron ken uit het huiselijke bruine theepotje van miss Tiffen. A propos, van dien kalkoen, zei hy, zul len wij deelen wat er over is? Volgende Kerst mis zal het hoop ik, niet meer noodig zijn, is ’t wel Miss Tiffen sloot haar oogen; dat vooruit zicht maakte haar heelemaal van streek. Wat een dag, wat een dag! mompelde zy zielsgelukkig.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 5