Groote Stoffen VERGEET HET NIET OPRUIMING koopt uw den geheelen dag geopend. P. G. SGHARLEMAN, ^ampe i SOÜDSCHE COURANT IIDDEIMMID. CA. 1 1. BANTZINGEf i PRIJSCOURANT RIJWIELMAGAZIJN J. IILLEMAN. Langi Tiindnui 5. Mi. Tel. 350. 6 PHOTOKAJtSTEN KILE Dl IMES-BjOUSES 100 Verbouwings° Uitverkoop. VU DU BEEU's OCHTEND® Rotterdam, SPC 1TPRIJZES Stoom-en Chemische Wasscherjj MIM-EXPELL! m ewaov&r Goudsche Voerschotliank Hypotheken en Creiten tegen buitengewoon lage prijzen ALS GIJ EET STEEDS VEREEER 1 VOOR OUDEJAARSAVOND ÉN NIEUWJAARSDAG Zoute Stengels 25 ct. per ons C. J. A. VERGEER Imperial Schrijfmachine AN1JSSDIKER AN1JSTABLETTEN SLEMPPOEDER 10°|„ KORTING OP ALÏE ART6KELEN WEL KE NIET IN PRIJS VERMINDERD ZIJN. ERIJEN EXTRZ )ORDEELIG - Prijzen aan, die U tot koopen gullen dwingen Firma P.COHN WijnhimiRl Naaijerstraat 19-26 Tel. 649 VOOR OUDEJAARSAVOND A. DE JONG Zondag, Oudejaarsdag SNOEPERS TABAK FIJNSTE MARYLAND-MELANGE Voor pijp of sigaret zeer geurig en smakelijk Tabak- en Sigarenfabriek „De Koophandel* D. 6. TIK VREUMIHGEH, Wjjdstraat 20 Gonda. Lange Tiendeweg No. 75 Vraagt het bij Uwen Winkelier P. BEZEMER waarom? zondt gU roor Uwe giro's een'saldo onderhoodsn bj| oen anderen dan den Girodienst der Mlddeijstendsbanken 7 P. BEZEMER - STOLWIJK TWEEDE BLAD. 1922—1923. FEUILLETON. ZONNEWEELDE. Voor den Appelbollen ot. por «luk. f«uol|«obrood|M 11 ol. p. «I. Amaud«lbrood]es 11 ot p. «t HObakfoo I en 10 ol. p. «tuk. Diver** «oorion koekjes. Alph. VAN GOOL Qroenendaal 17 nanst ran l>efh. 4419 15 VAMALLSRLSI - AARD! OdPi. AMKCQ ^^AdQtOlTCD<«:»D,Q<^M-J Verkrijgbaar bij 1MT0I C00P8, Wijdstr. 31 WllRtCHIlirlllU! Koontgeen Pnin-Kxpellot mot Duitsono prijzen en verpakking. 4884 30 ANTON COOPS Drogist - WUrislrant SI. Levertraan Scott's emulsion Keppler Solution 4883 12 Bleekersslngel 11. «ceft credleten vnnnf 50.—. Algemeen Assurantiekantoor. 4388 10 ADVERTEEREN DOET VERKOOPEN VI55CHERSDIJK 691 NOORDBLAAK 61.03® Ij ROTTERDAM. VANAF DINSDAG: Onze bekende kwaliteit Velour de Laine voor Mantels, geheel wol, 130 c.M. breed, in moderne kleuren, nu als reclame f 2.98 oer el. Geheel wollen Foulé-stof, in diverse kleuren, 08 ot. per el. Diverse kwaliteiten Crêpe Maröcaln, Popellne, babardlue en Serge voor Japonnen en Kinderjurken, Fantasle-slolTen, Iluweelen en Flanellen tegen enorm verminderde prUsen. Insluitend A coulant. 4410 200 ROODS PORT 1 WITTE FORT «U *0 Overtuigt U van de werkelijke koopjes door I het bezichtigen der étalages In onze Passage. last hebt van: verstopping (trage ontlasting), gal. slijm, koortsigheid, maag- of hoofd pijn. geen eetlust, slechto spijsvertering, enz., neem dan Wortelboer's Kruiden of Wortelboer's Pillen van Jacoba Maria Wortclboer en gij zijt spoedig weer hersteld. Overal verkrijgbaar a 00 cent. 4382 15 MERK C. V. Rott. Brood-, Beschuit-, Koek- en Banketbakkerij. RAAM 96—08. 4389 10 Appelbollen - Saucijzebroodjes Amandelbroodjes Tompouses Hooge Tompouses, Amandelstaafjoo Aanbevelend, Rotterd. Brood-, Banket-, Koek- en Beschuitbakkerij RAAM 96 98 4101 60 f BURGERS E. N. H, «n FONGERS RIJWIELFABRIEKEN suteeren thani 1923 prezen. Vraagt inlichtingen bij den Agent INDIAN MOTORRIJWIELEN, het 1923-model in voorraad. De beate motor voor den xakenman; zeer vele tevreden berijden; zuinig in gebruik. Vraagt prijzen. 4416 80 te koop anngebodoup (ge bruikt doch ln goeden ■tant. 4428 10 Prijs f 85.-- SmmwiiuM WilhBlniRulrait 39. Verkrijgbaar b(ji 4387 10 S. H. VAN LOON Drogisterij Markt vanaf f I.— Fotografisch Atelier flflM V. 1.1. Ml O.-Hini. Bij 4418 1 50 (I! DE OOUDSCHE FRUITHANDEL JLange Tiende weg *7 Telel.818 Gouda heeft lu voorraad. Blauwe druiven Bananen Sinaasappelen Citi oenen Kastanjes Doosjes Tunisdadels Ta lel per on Tafelappelen Nieuwe vijgen Anauaa in blik Diverse soorten noten enz. Busgroenten (Merit Sleutels) tegen eoncurreorende prijzen. Amerikaansche en gewone molleklemmen, houten en stalen fnestschoppen, verschillende soorten rieken en spaden, voer emmers, gierecheppers, blauwe melkkannen 30 en 40 Liter, |deatkannen, trechters, achepbakken en verdere hem Belangrijke Uitbreiding onzer Magazijnen l^'inr ui et de albraak der twee oude perceelen aan do JHoogatrant reeds spoedig zal worden begonnen, zijn wy met het oog op de plaatsruimte genoodzaakt, onze gesderen spoedigst te llqnldeeren en bieden deze tegen Dames* en K I n d e reon I e e 11 e (uitsluitend lu liet betere genre en uitsluitend van dit laatste se.'z ieu) BOODE PORT st'ifns POBr i »•»»-♦ P.* mi.: ADVOCAAT ®,00-{ J-»® P«r lle.eU BOEBEWMGEM 1.75-, Ieders kooper ootvaogt eei prachtlgen kalender. Zaterdag in Zondai dn heelan dag gaopend. Appelbollen - Amandelbroodjes, Saucijzenbroodjes - Gebakjes' Kleine Cakes - Zoute Stengels,' - Bitterkoekjes, verder diverse 4425 60 Amandelstaafjes Wellingtons on soorten koekjes. Telephoon 462 Peperstraat 34 No. 1 A 80 cent per halt ons No. 8 A 88 cent per halt ons No. 8 A 30 cent per half ons VIRGINIA-SHAG 4417 40 is CENT PER HALF ONS Heden is GEOPEND de winkel van voorheen Nieuwe Markt 80) Handel ln alle mogeiyke soorten Fruit, Zuurwaren Haring, Rolmops, Gerookte vlsch, Versehe Zee* vlseh ens. ens. HU Is al Jaren bekend voor oen nette en accnrato bediening en blijft sleh steeds beleefd aanbevelen 4415 50 Billijke prijzen. Hygiënisohe behandeling Eerste klae aflevering vindt gij bl] de „DE GROOTE ZWAAN" TEL. SAO. '4420 80 WASSCHEN droog v. d. stok, gomingold, opgemaakt Boorden on Manchetten Dekini on Gordijnen GEBRUIKT voor Uwe kippen Minimum 35*/t eiwit en vet. Zuiverheid gegarandeerd. 4291 40 4421 105 Hoogstraat 343-349 hook Spul 8 4418 ALGEMEENE CENTRALE BANKVEREENIGING VOOR DEN MIDDENSTAND KANTOORTURFMARKT 120 MIDDENSTANDS GIRODIENST Geen andere Girodienst wendt de gezante*- lUke saldi aan ten bate van deu Midden stand. lilt doet alleen de MIDDENSTAND®- G1RODIENST. *385 60 OPEIT EEN REKENING EN VRAAGT INLICHTIN GEN BIJ DE MIDDENSTANDSBANK IN UWE WOONPLAATS. Galanteriën, glas, poraelc|A<\en aardewerk, nikkelwarem lederwaren, verschillende scM»ten messen, lepels en vorKeuf verhuurt voor gelegenheden complete tafelbenoodigdheacn t*g«n billijk. conditie. 4414 V w Aanbevelend, P. BEZEMER. 'Km No. 15122. ZATERDAG 30 DECEMBER 1922. get jaar 1922 is ten einde. Wat heeft het gegeven en wat zal het nieu- w jaar brengen? Het afgeloopen jaar zal zeker niet tot de (wtte" mogen worden gerekend. Voor velen Hl het in de herinnering blijven als een jaar BB zorgen, van malaise in zaken en hooge lltkstingen. Laat ons echter niet ondankbaar tjjQ en, om ons heen ziende, erkennen, dat het ii ons goede kleine Nederland nog zoo veel fetpr is dan in menig ander land. Veel moge tiu drukken, nog meer is ons bespaard ge- Heven en men mag hopen, dat Nederland ook «der ongeschonden uit den strijd tussbhen 'k volkeren te voorschijn zal treden. Hebben wy, vrijzinnigen, reden om tevreden tg zijn over de doorwerking van de idee, die 0,8 lief is? Het zou struisvogelpolitiek zijn, hierop bevestigend te antwoorden. Wij had den ons van 1922 méér voorgesteld. De her- eeniging der vrijzinnigen in den Vrijheidsbond heeft helaas niet kunnen beletten, dat allerlei groepsgedoe, politiek dilettantisme (en erger) den stryd voor de vrijzinnigen tot een onmogelijk zwaren heeft gemaakt. Het had zoo niet behoeven te zyn, het had beter kun nen gaan en er is thans alle gelegenheid om zich ernstig af te vragen, of het zóó moet doorgaan. Bedreigd door een sterke kerke lijke coalitie eenerzyds, die byeen blijft on danks alle onderlinge vijandschap, om de macht in handen te houden. Bedreigd door een sterke sociaal-democratie anderzijds en ge hoond door een op zichzelf zwakke vrijzinnige groep, die zjch als ultra-democratisch aan dient en die geen hooger doel schijnt te ne men dan de hereenigde liberalen tegen te werken en als zwarte reactionairen af te schilderen. En ten slotte opnieuw bedreigd door verscheidene clubjes, vaak door slechto één man in het leven geroepen erf in het brooze leven gehouden, die aan een of meer eerzuchtigen een lang begeerden zetel moeten bezorgen. Is het te verwonderen, dat onder deze omstandigheden de kracht van het libe ralisme moet verminderen, dat de-gnoote te genstanders van rood en zwart zich verkneu kelen, dat de liberalen wel elkaar de bee- nen breken? 1 Zegt ons dit alles niets En moet dit zoo doorgaan, nu 1923 ons opnieuw ter stembus zal roepen, ditmaal voor de Provinciale Sta ten, welke ons libeirale mannen moeten geven voor de Eerste Kamer en voor den Gemeente raad, waar de onzen zoo goed werk kunnen verrichten? Ons dunkt, de vraag stellen ia_ haar beantwoorden. Wy willen hier niet in bijzonderheden na gaan, wat de vrijzinnigen in 1922 in 's lands vergaderzaal gepresteerd hebben. In onze Ka meroverzichten is hierop zoo dikwijls gewe zen, dat wij hier gerust mogen concludeeren, dat de betrekkelijke kleine groep vah den Vrij heidsbond op schitterende wijze voor de libe rale gedachte, voor de vrijheid en voor de zui nigheid heeft op de bres gestaan en wy mo gen zeggen, dat zy dit zal blyven doen, on vermoeid en met frissche kracht, ondanks de teleurstellingen, die als minderheidsparty haar deel moet zy'n. Wij gaan 1923 niet zonder hoop in Met volkomen instemming toch lazen wy de oudejaarsgedachten van mr. Rink, den vroe- geren leider der Liberale Unie, in het zoo juist verschenen nummer van het orgaan van den Vrijheidsbond. „In de bezielende rede, waarmede Mr. Dres- selhuijs de laatste algemeene vergadering van den Vrijheidsbond opende aldus deze libe rale veteraan in „De Vrijheid" deed voor al goed de gezond-optimistische toon, die daar in tot uiting kwam. De begaafde spreker schetste in welsprekende bewoordingen het kenmerkende van de liberale gedachte en sprak als zijn stellige verwachting uit, dat deze zich meer en meer baan zou breken in de hooiden en Aarten der Nederlandsche burgers en aldus haar stempel zou blyven drukken op ons staats stelsel. Ik zeg met opzet: zou blijven druk ken, want het feit, dat de hoofdbeginselen van het liberalisme vrywel gemeen goed zyn ge worden en in ruime mate onze wetgeving be- heerschen, is niet voor gegronde tegenspraak vatbaar en wordt trouwens ook door vele on zer politieke tegenstanders erkend. Het is dit feit, dat van ons land een in vele opzichten bevoorrecht land maakt. Vry moge de roode Nederlandsche congres redenaar smalend spre ken over zyn vaderland en de lieide daarvoor, hy noeme dan het land, waar de vryheid groo- ter, de gelegenheid tot ontwikkeling van den geest ruimer opengesteld en de levensstan daard (niet van de ryken, maar juist van (le minder gegoeden) hooger is. „De vrijzinnige staatkunde is thans, niet al leen in ons land, in het defensieve. Hoe lang dit stadium zal duren, zal ik niet wagen te voorspellen. Best mogelijk, dat Wij in de eer ste tijden nog meer achteruit zullen gaan, In dien alle elementen, die zich noch by rood, noch by zwart kunnen aansluiten, voortgaan zich door onderlinge verdeeldheid te verzwak ken. Het was vooral het diepe besef van de noodzakelijkheid van aaneensluiting, tot ver weer tegen de uiterste partyen, dat tot de op- richting van den Vrijheidsbond leidde. Hoe zeer die uiterste partyen de menigte, met haar ontvlambaarheid, haar romantiek, iiaar gemis aan critiek, haar geloof in universeele heil middelen, weten te trekken, is vooral in het licht getreden na de invoering van het alge meen kiesrecht." Maar ook mr. Rink wanhoopt niet. Mits er krachtsinspanning zy, nauwe on derlinge aaneensluiting, bezieling I Geen discipline, die de vryheid doodt en die trouwens bij liberalen nooit zou kunnen aar den. Maar "als het niet om beginselen gaat, moet men ter wille van hoogere belangen zyn gevoelen ondergeschikt weten te maken aan dat van de meerderheid. Daaraan hapert dik- werf nog veel by de vryheidslievenden, die soms vergeten, dat politiek is de kunst van het bereikbare, op den grondslag van een gemeenschappelijk beginsel. Laat ons 1923 ingaan met het vaste voor nemen, om gemaakte fouten goed te maken, om het groote gemeenschappelijke doel voor oogen te houden. Doen wy dit allen, dèn, maar ook dan alléén, is er geen gevaar, dat het li berale beginsel onder den voet zal worden ge; loopen. En dan zullen wy met nog meer vol doening op 1923 kunnen terugblikken dan op het thans bèëindigde jaar, dat naast licht plekken veel, tè veel schaduw heeft gebracht. Zoo zy hetl BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. DXLI. 7 Het jaar ia om. Als gewoonlyk slaan wy een blik op den af geloopen tyd en ideëel-economisch maken we de balans op van debet en credit ten name van onze residentie. De algemeene indruk is uiteraard niet bijster gunstig, gelyk trouwens elders in niet mindere mate zal moeten wor den geconstateerd. Het ontbreekt aan belang rijke posten ten gunste en oip de andere pa gina zyn er helaas te veel die ten nadeele van de stad zyn. De algemeene toestand is in het afgeloopen jaar eer achter- dan vooruit ge gaan, zoodat de hoop die op den Nieuwjaars dag 1922 door alle menschen is uitgesproken voor een verbetering niet is verwezenlijkt. We kunnen ze slechts herhalen maar het vertrou wen dat,het jaar 1923 eindelijk de kentering zal brengen, is zoo mogelijk nog geringer dan Het verleden jaar was. Geen belangrijk moment heeft het afgeloo pen jaar te zién gegeven. Het gomeentebestui heeft met moeite en zorg te kampen gehad en er zich door heen geslagen. De uitkomsten van het gemeentelijk beheer over 1921 bleken niet ongunstig, zoodat er een overschotje was dm het nieuwe jaar te beginnen. Hoe dat ech over het afgeloopen jaar is geweest, is nog niet te zeggen, maar wy vreezen dat het ditmaal niet zal meevallen. De strop voor de gemeentekas komt altijd een paar jaar na dien voor de burgers, omdat de fiscus nu een maal achteraan sukkelt. Slecht is het vreemdelingen-seizoen ge weest. Het eenige wat opleving daaraan gaf, was de conferentie met de Russen die zoo deerlijk is mislukt. Trouwens de beteekenis daarvan voor de gemeente is niet zoo bijster groot geweest, omdat zelfs de hoogste oomes tue uit net buitenland komen verpnent' zyn net heel zuinigjes aan te leggen en ieder Uuo- beitje m iNederiandsch coqrant om te keeren alvorens tiet uit te geven. riet gehuil oni bezuiniging is voor een stad als den iiaag die het voor een goed deel juist van de met-zuimgheul moet haoben, tameiyk noodlottig, inderdaad begint men den invloed der zumigheidsbevnegmg geducht te gevoe len. ZellB de ryksten houden de hand op de pot temonuuie, omdat het ol voor hen ook dure dagen zyn of omdat zy het vooruitzicht op de naaste toekomst niet vertrouwen. Dit laat ste vooral noopt velen om' zich tot het nood- zakeiyke minimum te tjeperken. Alles wat overdaad heet, blijft achterwege. Reeds eer der hebben we er al op gewezen, dat het voor onze residentie een dubbele slag is wanneoi het bezumigingsproces op zyn scherpst wordt doorgezet, iiet valt in net algemeen ook te betwy telen oi het strakke bezuinigen wei ge- wenscht is. De bedryven die van ue overdaad ïuoeteii leven, lyden er onder en dit is het ty pische vorsciiynsel dat spoedig alle bedryveu gaan lyden als eén er onder is moeten begin- uén. riet zonderlinge blyft dan ook dat zelfs in het bedryt waarin nog een tekort is, het tiouw- bedryf, de zaken stil liggen en dat terwyi de winter van dien aard is, dat men ongestoord had kunnen doorwerken. Juist is dezer dagen door den betrokken wethouder een rapport ge publiceerd over den stand van den woning bouw. Daarin komt hy tot de conclusie dat liet tekort nog steeds nypend is. Het is echter zeer eigenaardig dat de cyfers. omtrent dat tekort ontbreken en dat is daarom zoo vreemd om dat men toch preciese opgaven heelt van het geen sedert 1914 is by gebouwd, waarnaast de cyfers van de bevolkingstoenemmg toch vol doende aanleiding kunnen geven tot het trek ken van een conclusie omtrent den stand van het huizen-aantal iff vergelijking met dien van 1914. Maar cyfers daarover ontbreken en dus blyft alleen de conclusie van den wethouder dat de nood groot is, hetgeen ons nogal ver wonderd heelt. Op het gebied van het meer ideëel? is het in het afgeloopen jaar ook niet te best geweest. We denken hierbij in de eerste plaats aan alle vereenigingen van maatschappelijk nut, 'die byna zonder uitzondering in haar werkzaam heden worden belemmerd en beperkt door het verlies van vele leden. Wat men daar nu en dan van hoort, is werkelijk zeer gewichtig. By de bezuinigingen zyn de lidmaatschappen van vereenigingen by zeer vele personen klaarblij kelijk het eerst aan de beurt. Dezer dagen ia naar aanleiding van het ontslag van den directeur van den Dierentuin er-nog eens op gewezen dat een dergelijke instelling die waar lijk wel een slecht voor van deze ins bijvoorbeeld zij verdient bi zyn haast geen is daar het bezoek houden, ei steeds iar is de beteekeniB en Haag anders dan he( geval is, maar hljjven. In Rotterdam en parken, en daarom de Diergaarde een be langrijk nummer op het uitguansprogramma van den deftigen Rotterdammer.! Rotterdam heeft geen omstreken, geen zee, geen strand, geen duinen, geen Bosch en geen boschjes. Den Haag heeft dat alles en dus is het nut van een grooten tuin hier minder, maar dat zegt niet dat het niet zl(jn waarde heeft. Behalve de vereenigingen zyn het de instel lingen van maatschappelijk en ideaal nut, die steun noodig hebben en verdienen. De tooneel- speelkunst Hjdt en houdt-zieh-met moeite op de been. Wat er met de opera is voorgeval len, weten we allen. Thans begint er einde lijk groot verzet te komen tegen de belasting op de openbare vermakelijkheden, een belas ting die in g$ede dagen niet zoo heel veel be beteekenen had, maar .die nu drukt. Nog de zer dagen ondervonden we het, dat een plaats van twee gulden door allerlei bijkomstigheden tot 2.62 steeg: plaatebespreken, auteursrech ten en stedelijke belasting. Dit is te kras en het wordt tyd dat deze ondragelijke last niet langer op bedrijven rust, die zich zelf niet eens kunnen bedruipen. Sinds wanneer wordt de bruto-opbrengst van een bedryf W«t als een eerlijke maatstaf voor belastingheffing In de begrooting van Minister de Visser is ook al alles geschrapt wat leek op steun aan de kunst. Maar de gemeentebesturen gaan rustig voort belasting te heffen. Het Is noo dig dat men met kracht daar tegen in gaat. Het aantal belastingen dient vermindert te worden en vooral die heffingen dienen te vew vallen, welke geen rekening houden met de aar wel met de soort van uit Wanneer 1923 op dit punt eenige verbete ring brengt, zouden wy dat jaar bij voorbaat en toejuichen. voor (lat Overigens zien wy het perspectief ar niet bijster helder. Hopen wy dat het 1 HAGENAAR. "alt. MODEPRAATJE. Parapluie* en En-Cas. In den tyd van regen en mist is het haast vanzelfsprekend te denken aan een artikel, dat ons vergezelt op onze wandelingen door mod derige straten en langs beslikte wegen. Dit is nu eens een artikel in welles uiterlijk en vorm de mode een boel te vertellen heeft, terwijl men het toch niet onder de seixoens-nouveauté's kan rangschikken. En toch kan men spreken van nouveauté's! Deze strekken zich zoowel uit tot de knoppen en handvatten, als tot de stokken en zelfs tot de stoffen, waarmede de schermen overtrokken zijn. De nieuwste Parijzer damesparapluie heeft eenkort modelletje mot dik, doch Ucht baleinen- stol, aan welks uiteinden ivoren of imitatie ivoren puntjes zitten, welke eindigen in knop jes. Dit stomp modelletje parapluie, met zijn lomp-dikken stok en omvangrijken hoepel, wel ke reeds niet meer een lompen indruk maakt, omdat wy er al aan gewoon raken, noemt men parapluie Toni-Pouce. Het is een artikel van luxe, want de stof is van fijn zijden weefsel de knop of het handvat is rijk besneden en beschilderd. Vele parapluies hebben een heft, dat er uit ziet als een Japansche of Chineesche sabel. Sommige stokken zijn gebeeldhouwd, op primi tieve wijze, omdat ze ontleend zijn aan de kunst der negers. Men treft er aan, die den vorm hebben van Turksche waterpijpen. Nog altijd zijn de voorstellingen van sterk Oostersch karakter en zijn ze nu eens afgeleid van annelettos en feticheB en een andermaal zyn ze naar de beeltenis van het een of andere afgodje vervaardig*!. Men verwerkt voor deze fraaie knoppen en heften zoowel hout, dat men beschilderd ,als ivoor dat men bij voorkeur uitsnijdt. Enkele eenvoudige- parupluiehaken zijn nog van gebogen bamboe. Men spreekt in dit geval van een ochtendparapluie, omdat het niet de bedoeling is om hem voor „ge- kleede" uitgangen mede op stap te nemen. Men heeft het met de fantasie nog verder gebracht en parapluieheften uitgedacht van styf ge vlochten stroo en reepjes leder. Een parapluie met een dergelijke „manche" heet bestemd voorhet buitenleven. De haak met een geopenden dierenbek is ook nog immer in dffenffde. In het soortFiMlfcPPrdt zeer veel afwisseling gebracht. HonÖM^lMttenkopJfes met vurige oogen kijken u IÉ* wan de verhevenheid, waar op zij tronen. Papegaai- en arendskoppgn lec- nen zich door hun kunstig snijwerk en hun vee- rendos is dan ook schitterend geïmiteerd. Dik wijls bezigt men ook de koppen van zooge naamd „heilige" dieren, wier rol in de Mytho logie van algemeene bekendheid is. De fraaie effen zijden stoffen, waarvan zoowel para pluies als en-cas gemaakt zijn, sluiten zich op waardige wijze aan bij de prachtige, geheel stalen geraamten der kostbaarste onder deze schermen. De fantasie en het vernuft der fabrikanten gaan natuurlijk zoover om de kleur van den en-cas, die effen en donker getint moet zijn, te a8sorteeren aan die van den Btok of van het heft. Voor en-cas is dit nog korter en als de vorm het toelaat, ziet men er weder een ring door getrokken. Bij de zeer fijne parapluies, zoowel als by de en-cas is het geheel zijden-overtrek met de hand genaaid, wel een bewijs hoezeer de zin voor overdreven luxe overal veld wint. Enkele parapluies maakt men van alpacca, eene soort halfzyde met een fantasienaam, dich die ®eer sterk moet werzen. Voor de goedkoope soorten wordt natuurlijk steeds katoen verwerkt, doch dan zóó goed op gemaakt, en zoo vast en dun van weefsel, dat men het op 't eerste gezicht voor zijde aan ziet. Er bestaat voor de elegante vrouw nog bijzonder voorschrift voor het dragen van haar parapluie of en-cas. Als ze hem niet noodig heeft te gebruiken, trekt zy hem onder den rechter arm door met het heft naar voren en als ze staat te praten, steekt ze he»n achter zich en houdt hem met beide handen vast, of zy plant hem met den punt in den grond en steunt er tegen. GRACE ALLAN. Berlijnsche Brieven. (Van onzen specialen medewerker.) Berlijn, 20 Dec. 1922. Kerstmis! Met hoeveel spanning werd dit feest altijd in Duitschland tegemoet gezien 1 Was het niet steeds de schoonste tijd, Weih- nachten, gewijde nacht? Op 24'December, Heilig-abend, brandden in elk huisgezin door gansch Germanië, vanoudsher de kaarsen van den Kerstboom, hel schitterden de witte vlok ken en de zilverdraden in het zachte kaars licht, aan alle takken hingen vergulde noten, pakjes met verrassingen, chocolade, marse pein, en het geheele gezin zong met aandacht het „Stille Nacht, heilige Nacht!" om dan on der gejuich en vroolijke scherts de geschenken te verdeelen. Zelfs tijdens den grooten oorlog ontvingen de soldaten aan het front hunne kleine boompjes, en al hunne geliefden, die la het binnenland waren achtergebleven, hadden aan hen gedacht! Gold het niet hèt feest, dat allo leden van het gezin onder den boom ver- eenigde, in wiens hoogsten top een engeltje zweefde, als symbool van den vrede, die op aarde en in de menschen was Maar nrfg nooit is het heerlijke kerstfeest met zoo gemengde gevoelens verwacht als dit jaar. Tusschen de vele genoegens, geschenken en verrassingen en het publiek ligt een gouden slagboom van hetzelfde goud, waar eertijds de kinderen Mozes' in den vorm van een Jcalf omheen dansten. De schitterendste kleederen, de prashtigste juweelen, de schoonste vruchten liggen uitgestald, maar vinden geen koopers. Zooals altyd, is het den winkeliers veroorloofd den Zondag vóór Kerstmis hunne winkels open te houden van 1 tot 6 uur. En eene groote menigte verdrong zich in de hoofdstraten om al het moois te bezichtigen. Maar slechts ééne soort winkels had veel te doen, dat waren de goud-aankoop-bureau's, die in den laatsten tijd als paddestoelen uit den grond schoten. D4Ar stroomde het publiek heen, doch niet om te koopen, neenom te vèrkoopen! Daar wer den de gouden en zilveren voorwerpen, erfstuk ken, volgens taxatie verkocht, om tenminste een weinig geld te hebben, waarmede men een klein gedeelte van al die heerlijkheden kon ver overen. Slechts de goedkoope artikelen, die door den winkelier als lokaas in zijne étalage waren neergelegd, gingen weg, het mooie dure bleef liggen. De dicht opééngepakte menigte golfde van de eene uitstalling naar de andere, politie agenten regelden het verkeer, de groote Waren huizen moesten zoo nu en dan voor een kwar tiertje worden gesleten. Het jiersoneel had meer te doen, dan op de drukste verkoopda gen, maar in hoofdzaak waakten de bedienden, dat geen goederen werden medegenomen zon der betaling, de kassen hadden weinig te doen. Op straat vreesde men voor onlusten, bijna alle vensters der groote zaken waren met de gewone Zondagsche tralies bedekt, zoodat men tenminste zekerheid had, dat de ruiten niet werden ingedrukt, niet door koop-, maar door rooflustigen. Vracht-auto's met „Griinen" pa trouilleerden door de straten, om zoo noodig te kunnen ingrijpen. De verkoopsters ln één der grootste délicatessenwinkels, „Traube", onderdeel van het bekende wijnrestaurant, waren, toen ik binnentrad, bezig onder elkaar winkeltje te spelen want ze hadden niets t« doen. Er waren 7 verkoopsters, 2 winkel-chefs, enéén klant! Nu komt hierbij nog de enorme koersdaling des dollars, die precies 2 maal 24 uur aanhield, ledereen dacht aan eene prijsdaling en ver gat, dat de waren, die zoo duur waren, ot* tot hoogen prijs ingekocht zijn. Bij eene plotselinge prijsvermindering zouden de winkeliers fantas? tische sommen verliezen! Maar zelfs afgezien daarvan kan men bij eenig nadenken begrijpen, dat de daling van den dollar voorloopig nog slechts op losse mededeelingen van eventueels hulp uit het buitenland, met name Amerika, berustte, en «lat eene werkelijke verbetering van den toestand eerst zal intreden nadat de desbetreffende besluiten en overeenkomsten öndertoekend zijn. Zooals tc voorzien was, danste de dollar dan ook dadelijk weer naar boven, en uit was de pret! Maar niettegenstaande al deze zorgen, zit toch de Kerstmisstemming ln de lucht Overal aan de hoeken der straten staan de Kerst hoo rnen ln rijen, en al kosten ze dit jaar 5001000 Mark, gekocht werden ze toch! Van buiten de stad komen de menschen hunne inkoopen doen, de perrons zijn bij het binnenkomen der trei nen, wandelende Kerstboombosschen en golven de pakjes-massa. Overal wordt gekocht, de Duitscher moet nu eenmaal «ij» Kerstfeest hebben, al moest hU daarvoor zijne waardevolle bezittingen zoolang bele?nen. Reeds sinds eenige weken-staat bij Wertheim en Tietz een Weihnuchtamann van drie maal levensgrootte en de uitstalling voor de kinde ren was zóó, dat kleuters en volwassenen uren lang in de rij stonden om dat alles van nabij te mogen zien. Nu is deze uitstalling afgeloopen, maar iets moeten de kleinen toch ervan hebben, al komt moeder de vrouw dan van 't jaar te kort! Een poppen kinderwagen komt ai op 16000 Mark, dus wat zal dan al het andere koe ten? Onder 1000 Mark krijgt men eigenlijk al niets meer, een eigen gebakken Kerstmis- tulband komt alles te zamen 3000 Mark, en hoewel men ze iets goedkooper in de winkels kan krijgen, bakt men ze toch liever zelf, dan weet men wat er in zit! Of het nu nog tot uitbarstingen zal komen van de zyde der bevolking, die zich de dure artikelen niet kan aanschaffen, is nog een open vraag. De werkman verdient meer dan een professor of een dokter en zal zich dus alles eerder kunnen koopen, dan laatstgenoemde, en de doktoren en professoren zullen wel niet de vensters inslaan! Maar er zijn toch altijd nog wel lieden, die opstootjes veroorzaken en dan is een ongeluk gauw gebeurd. En daar de on veiligheid toeneemt, evenals de nood, kan men nog van alles beleven. De laatste aardigheid der heeren straatroovers is, dat z^ hun slacht offer tot op het hem«l uitkleeden -A hem dan in de koude laten staan. Het Is al ftiporffeko- men, dat zij half bevroren door W politie weiden gevonden. De nood komt tfftfuiting in Roman van OLGA WOHLBRiiCK. Met autorisatie vertaald door Mevr. I. P. WESSELINK—VAN ROSSUM. 55) Maar het was Zaterdagavond. De herders wachtten op de uitbetaling en de dames Vidal hadden het druk. Nu vooral, daar de profes sor ziek was en mevrouw Vidal zelf het geld uitbetaalde met harde vingers en oplettende oogen. Lou ging onder een boom staan en wachtte, totdat het paard in zijn langzamen sukkel draf naderbij kvram. Niets voor ons? De postbode, wit als een molenaarsknecht van het fijne, kalkachtige stof, tastte in zijn tasch. Daar... Een groote couvert met letters van een on geoefende hand viel in Lou's omhoog geheven handen. De blonde, jonge mevrouw Vidal, stond op het couvert. Is toch voor u vroeg de postbode, en wikkelde een met water gevulde flesch uit natté doeken en koolbladeren. - Ik moet het stof wat naar beneden spoe len... De Heer heeft den zomer gezegend, dat moet men er voor over hebben. Lou luisterde niet. Zy draaide den vreem den brief heen en weer. Hij droeg het post stempel Arles. Haar hart klopte, alsof het zou springen. Zij scheurde het couvert open. Geen onderteekening. Alleen de woorden: „Als u niet wilt, dat uw man morgen over de barrière in de arena springt, kom dan. Hij zegt, dat het de oude dames zoo amuseert" Eerst begreep zij het niet Zij las de woor den nog eens en steeds weer, totdat zy tranen in de oogen kreeg. Toen stak zy den brief tus schen haar kleedje en waadde langzaam door het een voet hoog liggende witte kalkstof. Zij bemerkte niet, dat het laken van haar schou ders was.gegleden, evenmin, dat de gloed van de middagzon haar lichtblond haar zengde, dat het als do<>- stroo om haar slapen lag; tien zy.eindelijk in haar kamer kwam. Zij grendelde de deur, leunde er tegen, om dat haar voeten haar den dienst weigerden, Wat beteekende dit alles? Was Gerhard krankzinnig geworden? Was hij alles vergeten zijn vrouw, zijn va der, zich zelf? Dacht hij niet aan het kind, dat zij onder het hart droeg, haar hart, dat het met zijn wilde, wanhopige slagen zou kun nen dooden? Had deze ontzettende, onbarm hartige zon alles in zijn herinnering uitge brand 1 Zyn ziel...! Er werd aan de daur geklopt Ik heb hoofdpijn ik zou graag slapen. Niemand verbaasde zich daarover. Mémère beval wat ijs uit den kelder te halen, voor het geval zy compressen zou verlangen. Maar zy verlangde niets. Pas toen de vrouwen haar middagrust hiel den, kwam zij naar beneden. Heel zacht op haar kousen sloop zy in het smalle Vertrek naast de woonkamer. Professor... Hij lag aangekleed op bed met het vochtige verband om de oogen. En een glimlach gleed over zijn oud gelaat, toen hij de stem hoorde, die in oude, vertrouwde klanken van het ge boorteland tot hem sprak. Ja...? Hoe lang zou het wel duren, voor men te voet in Arles komt vroeg z\j als ter loops en legde zijn kussens recht. Te voet...? Ja, lieve God, hoe kan ik dat nu nog weten? Ik denk dat het een uur of zes zal zijn. Toen ik jong was, ben ik er dik wijls in het voorjaar heen geloopen, of in den herfst Maar nu kan men alleen bij nacht gaan, of bij het ochtendgrauwen zooals Madlon, toen zij van hier weg moest... Madlon ja... Zij wist eensklaps van wie de brief was Madlon was een goed meisje; zij was dank baar voor de paar geschenken, die zij had ge kregen. Hier was toch alles anders -- de men schen waren anders - het land was anders. Het wordt ook hier weer gauw mod, zei I de oude. Over acht of tien dagen, kleine fcra- dat de dames Vidal alleen maar geamuseerd zou hebben. En daarom mochten zij ode niet w«èen, dat zij naar hem toe wilde. Niemand nu*ht het vernemen. Men zou haar immers maak uit lachen of haar niet laten gaan haaf >te- rughouden met teedere smeekbeden «n atrehj ge vermaningen, met liefde, zelfs met geweld, alleen maar, opdat het genoegen van den jon gen, den lieveling niet zqp worden gestoord. Stil en kalm zat Lou bij het avondeten tus schen de twee vrouwen in de bedompte woon kamer. De nachtvlinders fladderden weer te gen het fijne gaas van de vliegenhor en de lamp walmde, terwijl de dienstbode de spijzen aandroeg. Je bent nog altijd een beetje bleek, hart- ontzie je wat, denk aan het kind, zei mé mère en streek Lou met zachte hand over het haar. Zij had steeds aan anderen moeten denken. Eerst aan haar vader. Daarna aan haar man. Nu aan haar kind. Ik denk aan het kind, «ei Lou en glim lachte. Mevrouw Vidal knikte haar toe. Je man komt spoedig terug. Dan is de vreugde groot! Ja, zei Lou weer. Zy liet zich door mémére op beide wangen kussen. Zy kuste mevrouw Vidal op de boi- had gedaan; zy wilde hem onder tranen bid-1 derende tule van haar wttte muts. Toen ging den, hem bezweren af te zien van «yn plan, Jxy. vin dan komt de mistral o^er de bergen en waait ons wolken langs den hemel en koelte dan komt er regen en koele, frissche mor genlucht dan ontwaakt alles. De boo men worden weer groen en het gras en de men schen worden weer vrooiyk. Dan spelen de mannen in de dienstbodenhal op de harmonica en de dienstmeisjes dansen op het erf en ieder krygt zoeten appelwyn of licht bier. En ooft is er dan, manden vol vruchten en men doet zich te goed in den tuin de vruchten worden ingemaakt, en de champignons ge kookt en dan ruikt het overal zoo goed, en al len zyn vrooljjk en zipgen... De oude man had zyn brandende oogen en de koortshitte vergeten, die zyn oude ledema ten neerdrukte, de droge keel en de gespleten lippen hy dacht aan den mistral, die nu spoedig in groote vlagen over de bergen zou komen «*n vol verwachting glimlachte hy, zalig, gelukkig en geduldig. Toen zei hy plotseling weer nadenkend en droomerig: „zes uren ja, in zes uren komt men er, als men weet naar wien men heen wil maar men moet het weten en niet meer kunnen wachten... Maar Lou herhaalde: Zes uren zes uren. Deze zes uren wilde zy gaan. De stad in> met beide armen de knieën van haar man om vatten, zooals de meid het destyds in den tuin

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1922 | | pagina 3