IPELEN
lOP
OE HBLlARfiSCHE HUISVROUW
V9«rtienaL&»fcch Blad
voor do Huishouding.
buFtenland;
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR (IOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN. BOSKOOP, GOUDERAK. HAASTRECHT, MOORDRECHT. MOERCAPELLE, N1E( IWER.
KEPK a. d. U„ OU») RKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEDWUK, SCHOONHOVEN. STOLWIJK. WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Zaterdag 20 Januari 1923.
No. 18139
61* Jaargang
gelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
St
;est6li|kheia
RG
- Gouda
uor
r
ï*|a uur
M, uur
Corruptie?
In den Maalstroom.
near Jav», roer IJ
blad vereer
■tai
Dit ntunmsr bestaat alt 2 bladen.
■BE».'. AE3
haar
Je
4
administratrice
(Wordt vervolgd^i
ook al acht maanden**..
Iers aan
Chronl-
j, Griep,
•U
de
NCHEN,
r SMETS.
seur NUBER,
Mm h**
ramaM*
ONNFMENT.SPKU.Hi per kwartaal fU25. par waak 17 cent, nat ZondagablM
wartaal ƒ2.90. per week 22 cent, overal waar da bezorring per looper geachiedt,
j-j.mco per pon per kwartaal ƒ2.16. met Zondagsblad /SAO
Abonnementen worden degelijka aangenomen aan one Bureaut MARKT 11. GOUDA*
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Onze bureaus «Ijn dagelijks geopend ma 4 uur.; Administratie Tel. 1st 321
Redactie Tel MA
0V* Moe kan aieh aboaMerea b| dag
Boekhandel ol b(j de ÜMgeveM 4e WUMOIAB
A ZOOM, GOUDA.
at handteeke
■krygbaar.
o o o
PrU» kwartaal Ir. p. past. 1 Ir*;
O O O
it ademhaling
bepróefde on
Mr. K.
ring nog
sa tie, die
had van haar Die vreemde vrouw... die
een „aanvulling" waa van den man, niet »ij«
„verdubbeling”wat had zij hem goed be
grepen, dien Ertzky... zij had hem maai al
te goed begrepen... dien alirnmen, allee door-l
zienden Ertxkyl
„Zoo, Elbe"...
Graebner» teem was nu weer heelemaal vast,
weer precies zooals, zij die kende, wanneet hij
in zijn kliniek bevelen gat.
„Zoo, doe mij nu nog een pleisterLaat de
jongen met mij meegaan naar GHdiënT
„Hans?Ik zal Hans mee laten gaanF
Zij stond op, ging naar da brandkast, zooals
altijd haar gewoonte geweest was, wanneer zij
haar opgewondenheid wilde onderdrukken, cal
klemde haar brandende handen tegen de koude!
metalen plaat.
Het. Bepaald1 bedrog moge niet gepleegd
zijn, althans niet ia dien zin, dat men door
verkeerde voorstelling zich zelf doelbewust
trachtte te bevoordeel en, en de grens der
misdsad-ig heid nog niet overschreden, de
wijze van beheer, die niet alleen roekeloos,
maar ook misleidend was, stelt de vraag, of
179 100
arbsrloht.
n morgen vani
1? a
SaMy.
SeydWjörd.
nd van 20 Jan.!
dijke tot Westelijk
rolkt tot betrokken
nbtden, aanvankelijk
letdem naar
•n.
near Buenoo-Ayre^
l van Batavia naaf
ar Rotterdam, voeg
sterbalaom
da gewone
ongelukje»,
lij- of atoot-
e plekken,
ir ook bij i
•lag, jicht,
tnbeien. De
juisities komt
ouding de in.
hoe de werk-
verordenin-
Mijnwerken geatrestean*
Essen, 19 Jan. (W. B.) Naar de Eswaat
Volkszeitung meldt sou een aantal mijnwerk»*
in het bezette gebied op den iinkcn-Rijnoevter Ja
hechtenis genomen zijn wegens de protest^»*
king van een half uur van Maandag.
Hot verset der arbeiders.
Aan het N. v. d. D. wordt gemeld uit Essen
d.d. 19 Jan.:
Het spoorwegpersoneel heeft besloten ore
nauwkeurig de bevelen der rijksregeering op U
volgenhet tal niet meewerken aan de verzen*
ding van brandstoffen naar Frankrijk en Bek
giA
Alle in beslag genomen kolen treinen rijn nog
in het Roergebied.
De hoofdbedrijfsraden en de bedrijfsraden dar I
mijnwerkers van de staatsmijn»* in het Noef-I
gebied hebben heden bet volgende busluit can-1
i naai Chili, bevond
Noord Voorland,
naar Rotterdam, vet»
m werd 18 Jan. vj^,
sterdam naar Java
ran Genua. (Vetb j
tm neer New-Torkj
n Boulogne.
aar Rotterdam, voeg
zircht zijner geldnemera, vergaat de kust om
-- ~.s..v.v.,U..B ¥W* zijn spaarpenningen opnieuw in de wa<ag-
’den oorlog bij het bestuur, directies zoowel schaal te stellen. Maar er is nog ergere ge-
de eerste schreden in zijn beroep gaat doen
onzeker en toch met blijde verwachtingen.
„Wanneer moet je voorkomen?" vroeg zo
aarzelend.
Hij hoorde, hoe allpen dat woord al.
vrees inboezemde.
„Over zes weken."
Zij pakte hem bij zijn jas, haar lichte wenk
brauwen trokken zich pijnlijk samen.
„Je wordt toch vrijgesproken, Julius
wordt toch vrijgesproken
Hij wenschte het om harentwille, hem kon
het niets schelen. Wie vroeg er naar, wanneer
hij in een oorlogslazaret werkte. Daar konden
zij iedereen gebruiken. Ieder vond daar werk
en ieder was daar welkom. Zij beschouwde het
als een herstel van zijn naam als burger.
Hij wist, zij was in staat het oordeel der
rechtbank „haar menschen" mee te deelen, op
dat zij konden zien,- dat hij een „fatsoenlijk"
mensch was, geen misdadiger, die alleen daar
om niet in de gevangenis zat, omdat hij het
geld er voorhad, de boete te betalen, die hem
opgelegd werd.
„Ik zal een dezer weken de kliniek aan Ertzky
overdoen. Ik zal wel ergens terecht komen.”
Hij zag er niet uit alsof hij bang was voor
de toekomst; hij sloeg met de vlakke hand op
zijn breede borst, en zijn oogen blonken
Zij echter beet op haar penhouder en kleine
zwarte puntjes dansten haar voor de oogen.
„Ergens"...
Met dat een» woord wes haar werk, haar
streven en hoop van Ben lange jaren vernie
tigd. Ergens!
„Hoe lang denk j» weg te bltjvenF vroeg zij
zacht.
„Ben half jaar misschien. Be» maand of acht,
Hem helpt geen weten, dien de hartstocht
betoovert.
ofïers niet even zwaar we>. Het is dan
ook niet te verwonderen, dat een verbitterde
stemming gekweekt is, die niet gemakkelijk
zal wijken en die haar invloed nog leng zal
doen gevoelen. De aandeelhouder, die ver
lies op verlies te boeken krijgt, omdot hij
zich door een oppervlakkige en niet zelden
opzettelijk juiste voorlichting tot deelneming
liet bewegen in'allerlei ondernemingen,
welke thans als gevolg van een onoordeel
kundige leiding tot ondergang gedoemd zijn,
of die tot de ontstellende gewaarwording
komt, dat zijn kapitaal, dat hij goed belegd
meende, slechts werd <kenst>b®ar gemaakt
aan een onverantwoordelijke zij het dan
We behoeven nog geen zwartkijkers te
jrijn om te erkennen, dat we in een crisis
toestand leven en dat de gevolgen daar-
ivan zich in ons oeconomisch leven zoowel
4« de geleden verliezen als in een duide
lijke lusteloosheid, die geheel ons zakenleven
ifcezvmerkt, pijnlijk hebben rloen voelen, en
HXÜff doen voeten. De schier eindelooze reeks
„V»n jaarverslagen, welke nauwelijks iets an-
'ders bevatten dan jammerklachten der direc-
fities omtrent den bedroevenden gang van za-
feen in hun ondernemingen, om dan vrijwel
■éelselmatig te besluiten met de mededee-
Üng, dat omvangrijke, vaak in de tientallen
ftólioprien loopende, verliezeB, de resultaten
rijn van het boekjaar, zoqdat kapitaalafschrij-
tengen en algeheele opoffering van gekweek
te reserves niet zelden de aandacht vragen,
deze schier eindelooze reeks roept een aan
tel onvrijwillige, maar onafwijsbare getuigen
op om dezen malaise-toestand te vestigen en
de verliezen te erkennen. Maar wij dienen er
ons rekenschap van te geven,,.dat deze cri-
zis-toestand, gevolg van den oorlog en den
foutieven vrede, niet de eenige oorzaak is
van de geleden verliezen en de blijkbare
lusteloosheid, die ons zakenleven over-
freerscht. De oorlog met zijn nasleep heeft
.eeh breeden rug, waarop ook heel wat ge
laden wordt, dat aan andere dan oorlogs-
schuld moet worden toegeschreven. We be-
OWERZICHT.
In de gespannen verhouding tusschen
Duitschland en Frankrijk valt nog niet de minste
wijziging ten gunste te constateeren. Terwijl de
Franschen hardnekkig da occupatie een maatre
gel blijven noemen, die heelemaal geen militair
karakter draagt, gaan de Duitschers met dezelfde
volhardendheid door.de bezetting een schennis
te noemen van volkenrecht en vredestractaat.
In stee van toenadering, valt eer
der situatie vast te stellen. De hals
ding
Duitse
ADVKRTKNTfEPRIJHi Uit Gouda an omstreken (babooraad» lat <te» baaorgfcrtnx)|
1—6 regal* UM), alka regel maar 0.26. Van buiUn Gouda a» da» beaorgknan
1—6 regels 1.66, elke regel meer 0.30. Advertcntii» I» bat ZatardagMunm« 30
büslag op den prU«. Uefdadighelds-advert«ntiën da helft van da» prüa
INGEZONDEN MEDKDEKIJNGENi 1-4 regels ƒ106. «Ik» ragd maar MM O*
da voorpagina 60, booger.
Gewon» advertantiën an ingesonde» aiadedeallnga» bQ aoMtraot tot z*Nr garodww-
den pr(ja Groote letter* en randen worden berekend naar piaataralmia
Advertentien kunnen worden ingezonden door tuaachenkonuit va» aoHad» beakhua-
ren. Advertentiebureaus e» onze Agenten en moeten daag* vóór da plaatsing
het Bureao zijn Ingekomen, teneinde van opname vanakard la zfla.
80ÜD8CHE OMliXT.
pen, ten einde handelwijzen, als het werken
met dubbelzinnige of vajsahe voorstelling
van zaken en diergelijke praktijken, voor het
vervolg strafbaar te slöHen. We hébben on
langs een nieuwe wet ter nauwkeuriger rege
ling van het levens verzekeringsbedrijf ge
kregen. Maar in het licht der jongste feiten
heeft die wet haar onvoldoendheid al ge
toond. Ben strengere wet zou d»n tevens
van algemeene strekking moeten wezen.
Ernstige belangen «taan op het spel, niet
alleen van geldelijken maar van moreelen
aard. Het gaat om de onkreukbaarheid ven
ons zakenleven en het geloof der massa in
wie, op welk gebied van het openbare leven
ook, de leiding hebben.
Zij herademde hoorbaar. Hij deed een paar
schreden de kamer in, ging aan het raam staan,
keek naar buiten naar den kalen tuin, na*r den
regen, die door de twijgen joeg.
Karola s woorden vielen hem in: „Ziet u dien
regen, dien kan hij niet verdragen. Ik zou wel
willen, dat het ophield met regenen, wanneer
hij wakker wordt"...
Wanneer zijn vrouw iets van dien aard gahad
had, maar een schijn ervan, dan had hij haar
trots alles nog wat anders weten te zeggen op
een dag als heden, nu zij moest inzien, dat haar
wenschen en plannen schipbreuk geleden had
den.
Hij streek met zijn hand over zijn kin, deed
den knoop van zijn jacket vast.
„Ja zeg, dat is waar ook, morgen moet ik
naar Glidiën."
Ja"...
Zij wachtte. Wachtte nog op iets, wat hij niet
raadde.
Hij werd mededeelzaam. „Het moet er slecht
uitzien met dien man. Heeft kwakzalvers laten
komen, die hem niets dan nonsens verteld heb-
ben inplaats van hem vredig te laten sterven."
Hij teekende figuurtjes op den achterkant van
een brief.
,JHoe lang geef je hem nogF
Heel luchtigjes vroeg zij het. En heel luch
tigjes antwoordde hij: „Een half jaareen
maand of acht.... ik geloof niet, dat hij het
langer tal makenl"
Een bittere glimlach speelde om haar lip-
pen.
Joo... ook at acht maanden"..
HJj keek haar even aan, haalde zijn schou
ders op. Wat bedoelde zij daarmee?"
Haar m»t haat gevuld» oogen zeiden het
hm».
an 2.
den 1-35.
Belasting.
a spelen in
het grootste
-dinaal Faul-
verscheidene
vele vooraan-
ieken hebben
d en bezocht.
Duitsche 31s-
DU1TSCHLAND.
DE BEZETTING VAN T ROERCt Blhl).
Hcrmes tot rfjkscommta: rif
benoemd.
P ar ij», 19 Jam (B. T. A.) Uit Dus Lii p
word) aan de Temps gemeld: Hermes, rijks.aU
nisster van financiën en oud-minbter van levens-
middcletv<voorziening, heelt zich te Munster
installeerd als couunissaiis van het rijk.
Een beiroeming gew«ig<<ch
Coblentz, 19 Jan. (B. T. A.) De gc»!kk
eerde opper-commissie voor het Rijnland heeft
verboden, dat von Trauwilz Hollweg «ijn Swno'
tie. aan het commissariaat van de douane t«
Trier zal aanvaarden, daar men daar al ovei
het volledige personeel beschikt, dat de com
missie heeft toegetaan.
Hef bevel over de Fran.
ach. troepen.
Ber 1 ijn, 19 Jan. (N. T. A. Draa-Hoos.).
Volgens berichten uit Parijs zal generaal Wcy-
gand militair commandant in het Roergebied
worden en generual Degoutte opperbevelheb
ber van al de bezettingstroepen blijven.
Arreste'ie».
Hedenmorgen, aldus wordt d.d. gisteren uit
Essen aan de Tel. gemeld, is begonnen mei d»
inbeslagneming der staatsmijnen in de streek
Van Buer en Horst-Emscher. Fransche troepen
omsingelden de mijnen en namen de directeuren
la hechtenb. Te Westerhold zijn volgen» onw
vangen berichten ook de kolén-expediteura door
de troepen gearresteerd. De Fransche officier»»
hebben zich met de bedrijfsraden in verbinding
gesteld. Deze antwoordden onmiddellijk met eM
protest en stelden de volgende eischen op:
1o. Onmiddellijke vrijlating der directeuren
employé*».
9o. Verwijdering van de militairen uit dg
mijnen.
Deeze efechen zijn niet geheel van de hand ges
weten. De Franschen trachten veeleer d»M
onder handelingen de bedrijfsraden voor zich te
winnen.
„Er gebeurt dat, waarmee ik had moeten be-
ginnenflk werk als een student.... zooala ik
altijd heb willen doen, wat jij me alleen niet
Veroorloofde, omdat je hoopte, een modedokter
■van mij te kunnen maken. Het is mijn schuld
niet, Elise, dat ik daarvoor geen talent bezit.
En ten slotte kom je toch altijd weer terug op
dat, wat een innerlijke behoefte voor je ge
worden is. Al het andere is maar een omweg of
de ondergang."
Er ging iets van hem uit, dat haar bijna fa»
bedwang hield. Het was haar alsof haar lede
maten verlamd waren.
„En wat dan.... later F drong ze aan, ter
wijl haar hart tot in haar keel toe bonsde. „Dat
•uilen «ra w«l zien I Misschien vind ik dan toch
•°g een inrichtteg waar ik een ruimer arbeidb-
rtnd."
«prak over site tookootet al» iemand dfo koogstena."
verü-oufl'erv genietende als respectabel be- de gekten. Bn bet is vrpag, of zoo hier voor
kend staande instellingen, die in verband de justitie al geen weck te doen valt, het
met de débade van tal van andere maat- niet de tank van den wetgever is In te grij-
f schappijen, vennootschappen en finantieele
instellingen, een allertreurigst beeld geven
van het verantwoordelijkheidsgevoel van een
aanmerkelijk deel onzer zakenleiders en van
den geestestoestand, blijkbaar in de kringen
dier leiders heerschende, en die niet nalaten
kunnen een hoogst onbehaaglijken indruk te
wekken bij ons publiek.
Het wordt meer en meer duidelijk, dat
het vertrouwen, dat wij gewoon weren in de
onkreukhaaiheid, nauwgezetheid en ernstige
rechtschapenheid van de leiders uit ons be
drijfsleven te stellen, ten eenenmale mis
plaatst is geweest. Bn dit feit en het wan
trouwen, dat voor het vertrouwen van eer
tijds in de plaats is gekomen, zijn ernstiger
verschijnselen nog dan de malaise, die wij
moeten doormaken. Want zoo de natuurlijke
gevolgen der economische ontreddering
waarvan wij, als alle vollken ons deel moes
ten 'krijgen, door arbeid en energie ten
slotte betrekkelijk gemakkelijk te boven te
komen zijn, wanneer geen nieuwe stoornis
sen plaats hebben en allen van goeden wille
zijn, moet het wantrouwen, dat eenmaal heeft
post gevat, moeilijker te overwinnen zijn en
ons economische leven voor langen tijd
ernstig belemmeren, maar moet bovendien
de gebleken corruptie ons zakenleven zoo
ernstig heblaen aangetast, dat het moeilijk
moet vallen de zedelijke gezondheid van ons
volk daartegen afdoenda te beschermen.
Corruptie is ongetwijfeld een hard woord.
Maar een zoodanig gebrek aan verantwoor-
-o------ delijkheid&gevoel en nauwgezetheid, als bo-
hoeven daarbij nog niet eens te denken aan ven aengebaalde rapporten toonen, wettigt
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevruuw
Weese link—van Rossum. ri
verscherping
-jlsstarrige hou
der Duitsche regeering en de leider» der
sche nijverheid wordt van Fransche zijde
beantwoord met requisites in allerlei vom, ar
restaties van ambtenaren, bedreiging van indus-
ttieeleA om voor den krijgsraad te worden ge
daagd, en». Niet alben gaan de Franschen er
toe over beslag te leggen op bezittingen van
het rijk, maar ook het particuliere bezit is niel
meer veilig voor confiscaties. De kolentreinen
worden gewoonweg gerequireerd, om op deze
wijze de wagons naar Frankrijk en België te dirb
gearen. De technische commissie heeft ten over
vloede den directeuren der fiscale mijnen een
requisitieorder doen toekomen. Maar opk te
water wordt met de requisites begonnen. Op
groote schaal zijn op den Rijn kolenschepen
aangehouden, waarvan de inhoud in beslag is
genomen. Uit Berlijn wordt dan ook* reeds ge
meld, dat op 't Rijn-Hernekanaal op verschil
lende punten het scheepvaartverkeer geheel is
stopgezet; deze maatregel komt practisch neer
op het verbreken van de verbindingen tusschen
het onbezette gebied en de pas-geoccupeerde
streken. De beridüen omtrent het vasthouden
van kolentreinen worden telkens talrijker; aan
de wagons, bestemd voor Zuid-Duitschland,
wordt verhinderd daarheen te vertrekken en ook
worden d? treinen, die naar midden-Duitschland
zouden worden gedirigeerd, door militairen naar
andere bestemming gezonden.
In verband met de Fransche requ
het er niet alleen op aan, welke hot
dustrieelen aannemen, maar mede, h
nemer» reageeren op de Fransche
gen en instructies. In dit verband is van belang
erop te wijzen, dat de rijkskolencommissaris op
instructie van Berlijn niet alleen de industriee-
rsteliiug van
mneer tevei s
len verboden heeft kolen aan de bezettende mo
gendheden te leveren, maar ook heeft da regee-
ring, die beseft, dat het ingrijpen in het kolen,
uansport van Duitschland van enorme beteeke-
nis is, den arbeiders en beambten bij de spoor
wegen doen weten, dat zij geen kolen voor
Frankrijk en België mogen verzenden, noch de
kolentreinen voor deze landen mogen „omleg
gen”. Van elke medewerking door de arbeiders
aan de Franschen moet dan ook worden afge
zien volgens het Berlijnsche bevel. Trouwens;
van werknemerszijde is ook reeds een spontaan
verzet ontstaan tegen het optreden van Frank
rijk: de spoorwegarbeiders-organisntie» te Essen
hebben aan de Fransche autoriteiten, door wie
zij werden ultgenoodigd, te verstaan gegeven,
dat zij alleen de Duitsche autoriteiten als be
middelaars in arbeidskwesties wilden erkennen.
Door hen werd er blijkens een Berfijnsch tele
gram op gewezen, dat de schijnbaie welwillend
heid der bezettingsautoriteiten reeds door de
verlaging van den levensstandaard der arbeider»
met 50 pet. tengevolge van de bezetting onge
daan is gemaakt, evenals door het sfakingsver-
bod. De houding der spoorwegarbeiders-organi-
satles komt dan ook vrijwel hierop neer, dat zij
met de occupatie-overheden niet» willen hebben
«e doen. En ook de transportarbeider», die werk
zaam zijn bij de Rijnscheepvaart, hebben zich
in vrijwel eenderen zin uitgelaten. Het komt er
nu op aan af te wachten, of de Franschen, tegen
het passieve verzet der arbeiders in, op voldoen
de wijze met eigen krachten hun requisitie-orders
ten uitvoer zullen kunnen leggen. In elk geval
valt ten zeerste te duchten, dat het geheele
transportwezen in 't Roergebied gedesorgani
seerd zal worden, daar het een zeer gecompli
ceerde machinerie is, die gemakkelijk verstoord
kan worden, wanneer er vreemde handen over
gaan. In Fransche kringen blijft men optimis
tisch; dit blijkt uit de Echo de Paris, die uh
goed-ingelichte bron mededeelingen zou hebben
verkregen over de opvatting in Fransche regee-
ringskdngen omtrent de situatie in 't Roerge
bied. Te Putij» sou de overtuiging heerschep
dat zelfs, wanneer het verzet der Duitsche refer
ring nog krachtiger wordt, de Fransche organi-
voor alle eventualiteiten, ook in geval
van èen staking, alle mogelijke voorzorgsmaat
regelen heeft getroffen, den toestand meester
zal blijven. Dat is een zonnige kijk op de zaken
en alleen de toekomst zal kunnen uitwijzen, of
dit optimisme al dan niet was gemotiveerd. De
Franschen kunnen er op rekenen, dat hun aller
lei hindernissen in den weg zullen worden ge
legd en de Duitsche pers spoort dan ook tel
kens meer tot sabotage der Fransche plannen
ann; alleen dan zal, aldus oordeelt een Duitsch
blad, Frankrijk in de Roerstreek zijn Moskou
vinden. Maar, wanneer het zoo door gaat, hard
tegen hard, wordt de toestand telkens gevaar
lijker en verwarder en het zou voor de wereld
te wenschen zijn, wanneer een vruchtdragende
bemiddeling nog kon redden, wat te redden valt.
Er is reeds gemeld, dat een Duitsche missie uit
Berlijn naar Londen is vertrokken, om de En-
gelsche regeering tot interventie inzak? de be
zetting van de Roerstreek te bewegen. Znl deze
missie slagen Het i» te vreezen van niet en
de Time» kon wel eens gelijk hebben, wanneer
zij schrijft, dat de Duitsche delegatie wel niet
bevredigd zal worden, daar de kern der Brhsche
politiek thans is, dat zij zich onthoudt van in
terventie in eiken vorm.
„O zool"...
Hij duwde een stoel opzij, schoof een leege
enveloppe met zijn voet weg. Wat leelijk was
dat allemaal.... hoe kwaadaardig door een
valsch toevnl bijelknar gebracht. Een paar on
doordachte woorden.,, een uitroep., een hand
beweging een bijnaam, die bij den zijnen
paste... overal strikken, vallen, overal rnols-
hoopen, waar een reus over struikelt.
Uit de kamer er naast klonk het tikken van
de schrijfmachine.
„Jullie pakt de zank flink aan," zei hij om de
aandacht af te leiden. Het klonk bijna prijzend.
„Jullie.Ertzky bedoel je”
Alle bitterheid, die zich in haar verzameld
had, kwaïn tot uiting.
„Niets ben ik meer
verder niets.”
Wat zij van haar eigen man niet had willen
zijn, was zij nu van een vreemde geworden.
Bestuursterbewaakster zonder eigen be
slissing, eigen wil.
Hij begreep haar, streek haar zacht over den
arm. Hi| had medelijden met haar. Zij hadden
beiden leergeld moeten betalen. Hij en zij. Ieder
op zi|n eigen manier.
„Wanneer ik maar eerst on» geld eruit heb,
dan" zij hield op.
Maar zij dacht daaraan, lange dagen en nog
langere nachten.
Het huis dat haar naam niet meer droeg, had
zijn ziel voor haar verloren. Het was alleen
nog maar „de zaak" voor haar, iet» waarvoor
zij moest zwoegen, opdat „haar menschen”
haar niet nawezen, haar niet „bedriegster"
noemden. Misschien ging zij dan ook „ergens”
naar toe rttet haar man «Is hjj tenminste
haar man nog was. Wanneer die vrouw in
Glidiën hem tegen dien tijd niet weg genomen
het Echtzinnig- onverstand, waarmee de
meesten op den schijnbaren bloei, die vlak
na den oorlog zooveler oogen verblindde,
hebben gereageerd en het weinige door-
•icht, dat zelfs onze knapste zakervmenschen
hebben getoond te bezitten. Dat daardoor
icapitalen zijn verloren gegaan, kan nog min uraui vuul iiuvKMUViiu orrii uv viwaïg, v<
of meer op de rekening van den oorlog ge- de schuld) hier feitelijk tegenover de slecht-
schreven worden. Maar het kwaad zit dieper. H,,.* t.
Nog voor het onfortuinlijke jaar 1922 zijn
boeken afsloot, zijn er een paar rechterlijk^
'rapporten verschenen, die in de archieven
dier boekhouding een belangrijke plaats be-
^hooren in te nemen en een ernstiger aan
klacht inhouden dan van lichtzinnigheid en
(gebrek aan doorzicht, waarvoor iemand na
^een oorlog, die alles uit zijn evenwicht bracht
ten een schijnbloei, die wel verblinden moest,
nauwelijks ten volle verantwoordelijk kan
/worden gesteld. Zoowel het rapport van den
rechter-commissaris in zake de Algemeene
^Maatschappij van Levensverzekering en Lijf
rente als het rapport der curatoren in het -
faillissement der Zuid-Hollandsche Crediet- misschien dikwijls onbewuste speculatie-
Wereeniging getuigen van een roekeloosheid,
tom niet te zeggen misdadigheid, lang voor
den onrlntr Lii Xoi
commissarissen, van een paar groote, beurd dan spectdeeron met de toevertrovw-
110
1M
s. i