IPELEN lOP OE HBLlARfiSCHE HUISVROUW V9«rtienaL&»fcch Blad voor do Huishouding. buFtenland; NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR (IOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN. BOSKOOP, GOUDERAK. HAASTRECHT, MOORDRECHT. MOERCAPELLE, N1E( IWER. KEPK a. d. U„ OU») RKERK a. d. U„ OUDEWATER, REEDWUK, SCHOONHOVEN. STOLWIJK. WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Zaterdag 20 Januari 1923. No. 18139 61* Jaargang gelijks behalve op Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. FEUILLETON. St ;est6li|kheia RG - Gouda uor r ï*|a uur M, uur Corruptie? In den Maalstroom. near Jav», roer IJ blad vereer ■tai Dit ntunmsr bestaat alt 2 bladen. ■BE».'. AE3 haar Je 4 administratrice (Wordt vervolgd^i ook al acht maanden**.. Iers aan Chronl- j, Griep, •U de NCHEN, r SMETS. seur NUBER, Mm h** ramaM* ONNFMENT.SPKU.Hi per kwartaal fU25. par waak 17 cent, nat ZondagablM wartaal ƒ2.90. per week 22 cent, overal waar da bezorring per looper geachiedt, j-j.mco per pon per kwartaal ƒ2.16. met Zondagsblad /SAO Abonnementen worden degelijka aangenomen aan one Bureaut MARKT 11. GOUDA* bij onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren. Onze bureaus «Ijn dagelijks geopend ma 4 uur.; Administratie Tel. 1st 321 Redactie Tel MA 0V* Moe kan aieh aboaMerea b| dag Boekhandel ol b(j de ÜMgeveM 4e WUMOIAB A ZOOM, GOUDA. at handteeke ■krygbaar. o o o PrU» kwartaal Ir. p. past. 1 Ir*; O O O it ademhaling bepróefde on Mr. K. ring nog sa tie, die had van haar Die vreemde vrouw... die een „aanvulling" waa van den man, niet »ij« „verdubbeling”wat had zij hem goed be grepen, dien Ertzky... zij had hem maai al te goed begrepen... dien alirnmen, allee door-l zienden Ertxkyl „Zoo, Elbe"... Graebner» teem was nu weer heelemaal vast, weer precies zooals, zij die kende, wanneet hij in zijn kliniek bevelen gat. „Zoo, doe mij nu nog een pleisterLaat de jongen met mij meegaan naar GHdiënT „Hans?Ik zal Hans mee laten gaanF Zij stond op, ging naar da brandkast, zooals altijd haar gewoonte geweest was, wanneer zij haar opgewondenheid wilde onderdrukken, cal klemde haar brandende handen tegen de koude! metalen plaat. Het. Bepaald1 bedrog moge niet gepleegd zijn, althans niet ia dien zin, dat men door verkeerde voorstelling zich zelf doelbewust trachtte te bevoordeel en, en de grens der misdsad-ig heid nog niet overschreden, de wijze van beheer, die niet alleen roekeloos, maar ook misleidend was, stelt de vraag, of 179 100 arbsrloht. n morgen vani 1? a SaMy. SeydWjörd. nd van 20 Jan.! dijke tot Westelijk rolkt tot betrokken nbtden, aanvankelijk letdem naar •n. near Buenoo-Ayre^ l van Batavia naaf ar Rotterdam, voeg sterbalaom da gewone ongelukje», lij- of atoot- e plekken, ir ook bij i •lag, jicht, tnbeien. De juisities komt ouding de in. hoe de werk- verordenin- Mijnwerken geatrestean* Essen, 19 Jan. (W. B.) Naar de Eswaat Volkszeitung meldt sou een aantal mijnwerk»* in het bezette gebied op den iinkcn-Rijnoevter Ja hechtenis genomen zijn wegens de protest^»* king van een half uur van Maandag. Hot verset der arbeiders. Aan het N. v. d. D. wordt gemeld uit Essen d.d. 19 Jan.: Het spoorwegpersoneel heeft besloten ore nauwkeurig de bevelen der rijksregeering op U volgenhet tal niet meewerken aan de verzen* ding van brandstoffen naar Frankrijk en Bek giA Alle in beslag genomen kolen treinen rijn nog in het Roergebied. De hoofdbedrijfsraden en de bedrijfsraden dar I mijnwerkers van de staatsmijn»* in het Noef-I gebied hebben heden bet volgende busluit can-1 i naai Chili, bevond Noord Voorland, naar Rotterdam, vet» m werd 18 Jan. vj^, sterdam naar Java ran Genua. (Vetb j tm neer New-Torkj n Boulogne. aar Rotterdam, voeg zircht zijner geldnemera, vergaat de kust om -- ~.s..v.v.,U..B ¥W* zijn spaarpenningen opnieuw in de wa<ag- ’den oorlog bij het bestuur, directies zoowel schaal te stellen. Maar er is nog ergere ge- de eerste schreden in zijn beroep gaat doen onzeker en toch met blijde verwachtingen. „Wanneer moet je voorkomen?" vroeg zo aarzelend. Hij hoorde, hoe allpen dat woord al. vrees inboezemde. „Over zes weken." Zij pakte hem bij zijn jas, haar lichte wenk brauwen trokken zich pijnlijk samen. „Je wordt toch vrijgesproken, Julius wordt toch vrijgesproken Hij wenschte het om harentwille, hem kon het niets schelen. Wie vroeg er naar, wanneer hij in een oorlogslazaret werkte. Daar konden zij iedereen gebruiken. Ieder vond daar werk en ieder was daar welkom. Zij beschouwde het als een herstel van zijn naam als burger. Hij wist, zij was in staat het oordeel der rechtbank „haar menschen" mee te deelen, op dat zij konden zien,- dat hij een „fatsoenlijk" mensch was, geen misdadiger, die alleen daar om niet in de gevangenis zat, omdat hij het geld er voorhad, de boete te betalen, die hem opgelegd werd. „Ik zal een dezer weken de kliniek aan Ertzky overdoen. Ik zal wel ergens terecht komen.” Hij zag er niet uit alsof hij bang was voor de toekomst; hij sloeg met de vlakke hand op zijn breede borst, en zijn oogen blonken Zij echter beet op haar penhouder en kleine zwarte puntjes dansten haar voor de oogen. „Ergens"... Met dat een» woord wes haar werk, haar streven en hoop van Ben lange jaren vernie tigd. Ergens! „Hoe lang denk j» weg te bltjvenF vroeg zij zacht. „Ben half jaar misschien. Be» maand of acht, Hem helpt geen weten, dien de hartstocht betoovert. ofïers niet even zwaar we&gt. Het is dan ook niet te verwonderen, dat een verbitterde stemming gekweekt is, die niet gemakkelijk zal wijken en die haar invloed nog leng zal doen gevoelen. De aandeelhouder, die ver lies op verlies te boeken krijgt, omdot hij zich door een oppervlakkige en niet zelden opzettelijk juiste voorlichting tot deelneming liet bewegen in'allerlei ondernemingen, welke thans als gevolg van een onoordeel kundige leiding tot ondergang gedoemd zijn, of die tot de ontstellende gewaarwording komt, dat zijn kapitaal, dat hij goed belegd meende, slechts werd <kenst>b®ar gemaakt aan een onverantwoordelijke zij het dan We behoeven nog geen zwartkijkers te jrijn om te erkennen, dat we in een crisis toestand leven en dat de gevolgen daar- ivan zich in ons oeconomisch leven zoowel 4« de geleden verliezen als in een duide lijke lusteloosheid, die geheel ons zakenleven ifcezvmerkt, pijnlijk hebben rloen voelen, en HXÜff doen voeten. De schier eindelooze reeks „V»n jaarverslagen, welke nauwelijks iets an- 'ders bevatten dan jammerklachten der direc- fities omtrent den bedroevenden gang van za- feen in hun ondernemingen, om dan vrijwel ■éelselmatig te besluiten met de mededee- Üng, dat omvangrijke, vaak in de tientallen ftólioprien loopende, verliezeB, de resultaten rijn van het boekjaar, zoqdat kapitaalafschrij- tengen en algeheele opoffering van gekweek te reserves niet zelden de aandacht vragen, deze schier eindelooze reeks roept een aan tel onvrijwillige, maar onafwijsbare getuigen op om dezen malaise-toestand te vestigen en de verliezen te erkennen. Maar wij dienen er ons rekenschap van te geven,,.dat deze cri- zis-toestand, gevolg van den oorlog en den foutieven vrede, niet de eenige oorzaak is van de geleden verliezen en de blijkbare lusteloosheid, die ons zakenleven over- freerscht. De oorlog met zijn nasleep heeft .eeh breeden rug, waarop ook heel wat ge laden wordt, dat aan andere dan oorlogs- schuld moet worden toegeschreven. We be- OWERZICHT. In de gespannen verhouding tusschen Duitschland en Frankrijk valt nog niet de minste wijziging ten gunste te constateeren. Terwijl de Franschen hardnekkig da occupatie een maatre gel blijven noemen, die heelemaal geen militair karakter draagt, gaan de Duitschers met dezelfde volhardendheid door.de bezetting een schennis te noemen van volkenrecht en vredestractaat. In stee van toenadering, valt eer der situatie vast te stellen. De hals ding Duitse ADVKRTKNTfEPRIJHi Uit Gouda an omstreken (babooraad» lat <te» baaorgfcrtnx)| 1—6 regal* UM), alka regel maar 0.26. Van buiUn Gouda a» da» beaorgknan 1—6 regels 1.66, elke regel meer 0.30. Advertcntii» I» bat ZatardagMunm« 30 büslag op den prU«. Uefdadighelds-advert«ntiën da helft van da» prüa INGEZONDEN MEDKDEKIJNGENi 1-4 regels ƒ106. «Ik» ragd maar MM O* da voorpagina 60, booger. Gewon» advertantiën an ingesonde» aiadedeallnga» bQ aoMtraot tot z*Nr garodww- den pr(ja Groote letter* en randen worden berekend naar piaataralmia Advertentien kunnen worden ingezonden door tuaachenkonuit va» aoHad» beakhua- ren. Advertentiebureaus e» onze Agenten en moeten daag* vóór da plaatsing het Bureao zijn Ingekomen, teneinde van opname vanakard la zfla. 80ÜD8CHE OMliXT. pen, ten einde handelwijzen, als het werken met dubbelzinnige of vajsahe voorstelling van zaken en diergelijke praktijken, voor het vervolg strafbaar te slöHen. We hébben on langs een nieuwe wet ter nauwkeuriger rege ling van het levens verzekeringsbedrijf ge kregen. Maar in het licht der jongste feiten heeft die wet haar onvoldoendheid al ge toond. Ben strengere wet zou d»n tevens van algemeene strekking moeten wezen. Ernstige belangen «taan op het spel, niet alleen van geldelijken maar van moreelen aard. Het gaat om de onkreukbaarheid ven ons zakenleven en het geloof der massa in wie, op welk gebied van het openbare leven ook, de leiding hebben. Zij herademde hoorbaar. Hij deed een paar schreden de kamer in, ging aan het raam staan, keek naar buiten naar den kalen tuin, na*r den regen, die door de twijgen joeg. Karola s woorden vielen hem in: „Ziet u dien regen, dien kan hij niet verdragen. Ik zou wel willen, dat het ophield met regenen, wanneer hij wakker wordt"... Wanneer zijn vrouw iets van dien aard gahad had, maar een schijn ervan, dan had hij haar trots alles nog wat anders weten te zeggen op een dag als heden, nu zij moest inzien, dat haar wenschen en plannen schipbreuk geleden had den. Hij streek met zijn hand over zijn kin, deed den knoop van zijn jacket vast. „Ja zeg, dat is waar ook, morgen moet ik naar Glidiën." Ja"... Zij wachtte. Wachtte nog op iets, wat hij niet raadde. Hij werd mededeelzaam. „Het moet er slecht uitzien met dien man. Heeft kwakzalvers laten komen, die hem niets dan nonsens verteld heb- ben inplaats van hem vredig te laten sterven." Hij teekende figuurtjes op den achterkant van een brief. ,JHoe lang geef je hem nogF Heel luchtigjes vroeg zij het. En heel luch tigjes antwoordde hij: „Een half jaareen maand of acht.... ik geloof niet, dat hij het langer tal makenl" Een bittere glimlach speelde om haar lip- pen. Joo... ook at acht maanden".. HJj keek haar even aan, haalde zijn schou ders op. Wat bedoelde zij daarmee?" Haar m»t haat gevuld» oogen zeiden het hm». an 2. den 1-35. Belasting. a spelen in het grootste -dinaal Faul- verscheidene vele vooraan- ieken hebben d en bezocht. Duitsche 31s- DU1TSCHLAND. DE BEZETTING VAN T ROERCt Blhl). Hcrmes tot rfjkscommta: rif benoemd. P ar ij», 19 Jam (B. T. A.) Uit Dus Lii p word) aan de Temps gemeld: Hermes, rijks.aU nisster van financiën en oud-minbter van levens- middcletv<voorziening, heelt zich te Munster installeerd als couunissaiis van het rijk. Een beiroeming gew«ig<<ch Coblentz, 19 Jan. (B. T. A.) De gc»!kk eerde opper-commissie voor het Rijnland heeft verboden, dat von Trauwilz Hollweg «ijn Swno' tie. aan het commissariaat van de douane t« Trier zal aanvaarden, daar men daar al ovei het volledige personeel beschikt, dat de com missie heeft toegetaan. Hef bevel over de Fran. ach. troepen. Ber 1 ijn, 19 Jan. (N. T. A. Draa-Hoos.). Volgens berichten uit Parijs zal generaal Wcy- gand militair commandant in het Roergebied worden en generual Degoutte opperbevelheb ber van al de bezettingstroepen blijven. Arreste'ie». Hedenmorgen, aldus wordt d.d. gisteren uit Essen aan de Tel. gemeld, is begonnen mei d» inbeslagneming der staatsmijnen in de streek Van Buer en Horst-Emscher. Fransche troepen omsingelden de mijnen en namen de directeuren la hechtenb. Te Westerhold zijn volgen» onw vangen berichten ook de kolén-expediteura door de troepen gearresteerd. De Fransche officier»» hebben zich met de bedrijfsraden in verbinding gesteld. Deze antwoordden onmiddellijk met eM protest en stelden de volgende eischen op: 1o. Onmiddellijke vrijlating der directeuren employé*». 9o. Verwijdering van de militairen uit dg mijnen. Deeze efechen zijn niet geheel van de hand ges weten. De Franschen trachten veeleer d»M onder handelingen de bedrijfsraden voor zich te winnen. „Er gebeurt dat, waarmee ik had moeten be- ginnenflk werk als een student.... zooala ik altijd heb willen doen, wat jij me alleen niet Veroorloofde, omdat je hoopte, een modedokter ■van mij te kunnen maken. Het is mijn schuld niet, Elise, dat ik daarvoor geen talent bezit. En ten slotte kom je toch altijd weer terug op dat, wat een innerlijke behoefte voor je ge worden is. Al het andere is maar een omweg of de ondergang." Er ging iets van hem uit, dat haar bijna fa» bedwang hield. Het was haar alsof haar lede maten verlamd waren. „En wat dan.... later F drong ze aan, ter wijl haar hart tot in haar keel toe bonsde. „Dat •uilen «ra w«l zien I Misschien vind ik dan toch •°g een inrichtteg waar ik een ruimer arbeidb- rtnd." «prak over site tookootet al» iemand dfo koogstena." verü-oufl'erv genietende als respectabel be- de gekten. Bn bet is vrpag, of zoo hier voor kend staande instellingen, die in verband de justitie al geen weck te doen valt, het met de débade van tal van andere maat- niet de tank van den wetgever is In te grij- f schappijen, vennootschappen en finantieele instellingen, een allertreurigst beeld geven van het verantwoordelijkheidsgevoel van een aanmerkelijk deel onzer zakenleiders en van den geestestoestand, blijkbaar in de kringen dier leiders heerschende, en die niet nalaten kunnen een hoogst onbehaaglijken indruk te wekken bij ons publiek. Het wordt meer en meer duidelijk, dat het vertrouwen, dat wij gewoon weren in de onkreukhaaiheid, nauwgezetheid en ernstige rechtschapenheid van de leiders uit ons be drijfsleven te stellen, ten eenenmale mis plaatst is geweest. Bn dit feit en het wan trouwen, dat voor het vertrouwen van eer tijds in de plaats is gekomen, zijn ernstiger verschijnselen nog dan de malaise, die wij moeten doormaken. Want zoo de natuurlijke gevolgen der economische ontreddering waarvan wij, als alle vollken ons deel moes ten 'krijgen, door arbeid en energie ten slotte betrekkelijk gemakkelijk te boven te komen zijn, wanneer geen nieuwe stoornis sen plaats hebben en allen van goeden wille zijn, moet het wantrouwen, dat eenmaal heeft post gevat, moeilijker te overwinnen zijn en ons economische leven voor langen tijd ernstig belemmeren, maar moet bovendien de gebleken corruptie ons zakenleven zoo ernstig heblaen aangetast, dat het moeilijk moet vallen de zedelijke gezondheid van ons volk daartegen afdoenda te beschermen. Corruptie is ongetwijfeld een hard woord. Maar een zoodanig gebrek aan verantwoor- -o------ delijkheid&gevoel en nauwgezetheid, als bo- hoeven daarbij nog niet eens te denken aan ven aengebaalde rapporten toonen, wettigt Roman van OLGA WOHLBRüCK. Geautoriseerde vertaling van Mevruuw Weese link—van Rossum. ri verscherping -jlsstarrige hou der Duitsche regeering en de leider» der sche nijverheid wordt van Fransche zijde beantwoord met requisites in allerlei vom, ar restaties van ambtenaren, bedreiging van indus- ttieeleA om voor den krijgsraad te worden ge daagd, en». Niet alben gaan de Franschen er toe over beslag te leggen op bezittingen van het rijk, maar ook het particuliere bezit is niel meer veilig voor confiscaties. De kolentreinen worden gewoonweg gerequireerd, om op deze wijze de wagons naar Frankrijk en België te dirb gearen. De technische commissie heeft ten over vloede den directeuren der fiscale mijnen een requisitieorder doen toekomen. Maar opk te water wordt met de requisites begonnen. Op groote schaal zijn op den Rijn kolenschepen aangehouden, waarvan de inhoud in beslag is genomen. Uit Berlijn wordt dan ook* reeds ge meld, dat op 't Rijn-Hernekanaal op verschil lende punten het scheepvaartverkeer geheel is stopgezet; deze maatregel komt practisch neer op het verbreken van de verbindingen tusschen het onbezette gebied en de pas-geoccupeerde streken. De beridüen omtrent het vasthouden van kolentreinen worden telkens talrijker; aan de wagons, bestemd voor Zuid-Duitschland, wordt verhinderd daarheen te vertrekken en ook worden d? treinen, die naar midden-Duitschland zouden worden gedirigeerd, door militairen naar andere bestemming gezonden. In verband met de Fransche requ het er niet alleen op aan, welke hot dustrieelen aannemen, maar mede, h nemer» reageeren op de Fransche gen en instructies. In dit verband is van belang erop te wijzen, dat de rijkskolencommissaris op instructie van Berlijn niet alleen de industriee- rsteliiug van mneer tevei s len verboden heeft kolen aan de bezettende mo gendheden te leveren, maar ook heeft da regee- ring, die beseft, dat het ingrijpen in het kolen, uansport van Duitschland van enorme beteeke- nis is, den arbeiders en beambten bij de spoor wegen doen weten, dat zij geen kolen voor Frankrijk en België mogen verzenden, noch de kolentreinen voor deze landen mogen „omleg gen”. Van elke medewerking door de arbeiders aan de Franschen moet dan ook worden afge zien volgens het Berlijnsche bevel. Trouwens; van werknemerszijde is ook reeds een spontaan verzet ontstaan tegen het optreden van Frank rijk: de spoorwegarbeiders-organisntie» te Essen hebben aan de Fransche autoriteiten, door wie zij werden ultgenoodigd, te verstaan gegeven, dat zij alleen de Duitsche autoriteiten als be middelaars in arbeidskwesties wilden erkennen. Door hen werd er blijkens een Berfijnsch tele gram op gewezen, dat de schijnbaie welwillend heid der bezettingsautoriteiten reeds door de verlaging van den levensstandaard der arbeider» met 50 pet. tengevolge van de bezetting onge daan is gemaakt, evenals door het sfakingsver- bod. De houding der spoorwegarbeiders-organi- satles komt dan ook vrijwel hierop neer, dat zij met de occupatie-overheden niet» willen hebben «e doen. En ook de transportarbeider», die werk zaam zijn bij de Rijnscheepvaart, hebben zich in vrijwel eenderen zin uitgelaten. Het komt er nu op aan af te wachten, of de Franschen, tegen het passieve verzet der arbeiders in, op voldoen de wijze met eigen krachten hun requisitie-orders ten uitvoer zullen kunnen leggen. In elk geval valt ten zeerste te duchten, dat het geheele transportwezen in 't Roergebied gedesorgani seerd zal worden, daar het een zeer gecompli ceerde machinerie is, die gemakkelijk verstoord kan worden, wanneer er vreemde handen over gaan. In Fransche kringen blijft men optimis tisch; dit blijkt uit de Echo de Paris, die uh goed-ingelichte bron mededeelingen zou hebben verkregen over de opvatting in Fransche regee- ringskdngen omtrent de situatie in 't Roerge bied. Te Putij» sou de overtuiging heerschep dat zelfs, wanneer het verzet der Duitsche refer ring nog krachtiger wordt, de Fransche organi- voor alle eventualiteiten, ook in geval van èen staking, alle mogelijke voorzorgsmaat regelen heeft getroffen, den toestand meester zal blijven. Dat is een zonnige kijk op de zaken en alleen de toekomst zal kunnen uitwijzen, of dit optimisme al dan niet was gemotiveerd. De Franschen kunnen er op rekenen, dat hun aller lei hindernissen in den weg zullen worden ge legd en de Duitsche pers spoort dan ook tel kens meer tot sabotage der Fransche plannen ann; alleen dan zal, aldus oordeelt een Duitsch blad, Frankrijk in de Roerstreek zijn Moskou vinden. Maar, wanneer het zoo door gaat, hard tegen hard, wordt de toestand telkens gevaar lijker en verwarder en het zou voor de wereld te wenschen zijn, wanneer een vruchtdragende bemiddeling nog kon redden, wat te redden valt. Er is reeds gemeld, dat een Duitsche missie uit Berlijn naar Londen is vertrokken, om de En- gelsche regeering tot interventie inzak? de be zetting van de Roerstreek te bewegen. Znl deze missie slagen Het i» te vreezen van niet en de Time» kon wel eens gelijk hebben, wanneer zij schrijft, dat de Duitsche delegatie wel niet bevredigd zal worden, daar de kern der Brhsche politiek thans is, dat zij zich onthoudt van in terventie in eiken vorm. „O zool"... Hij duwde een stoel opzij, schoof een leege enveloppe met zijn voet weg. Wat leelijk was dat allemaal.... hoe kwaadaardig door een valsch toevnl bijelknar gebracht. Een paar on doordachte woorden.,, een uitroep., een hand beweging een bijnaam, die bij den zijnen paste... overal strikken, vallen, overal rnols- hoopen, waar een reus over struikelt. Uit de kamer er naast klonk het tikken van de schrijfmachine. „Jullie pakt de zank flink aan," zei hij om de aandacht af te leiden. Het klonk bijna prijzend. „Jullie.Ertzky bedoel je” Alle bitterheid, die zich in haar verzameld had, kwaïn tot uiting. „Niets ben ik meer verder niets.” Wat zij van haar eigen man niet had willen zijn, was zij nu van een vreemde geworden. Bestuursterbewaakster zonder eigen be slissing, eigen wil. Hij begreep haar, streek haar zacht over den arm. Hi| had medelijden met haar. Zij hadden beiden leergeld moeten betalen. Hij en zij. Ieder op zi|n eigen manier. „Wanneer ik maar eerst on» geld eruit heb, dan" zij hield op. Maar zij dacht daaraan, lange dagen en nog langere nachten. Het huis dat haar naam niet meer droeg, had zijn ziel voor haar verloren. Het was alleen nog maar „de zaak" voor haar, iet» waarvoor zij moest zwoegen, opdat „haar menschen” haar niet nawezen, haar niet „bedriegster" noemden. Misschien ging zij dan ook „ergens” naar toe rttet haar man «Is hjj tenminste haar man nog was. Wanneer die vrouw in Glidiën hem tegen dien tijd niet weg genomen het Echtzinnig- onverstand, waarmee de meesten op den schijnbaren bloei, die vlak na den oorlog zooveler oogen verblindde, hebben gereageerd en het weinige door- •icht, dat zelfs onze knapste zakervmenschen hebben getoond te bezitten. Dat daardoor icapitalen zijn verloren gegaan, kan nog min uraui vuul iiuvKMUViiu orrii uv viwaïg, v< of meer op de rekening van den oorlog ge- de schuld) hier feitelijk tegenover de slecht- schreven worden. Maar het kwaad zit dieper. H,,.* t. Nog voor het onfortuinlijke jaar 1922 zijn boeken afsloot, zijn er een paar rechterlijk^ 'rapporten verschenen, die in de archieven dier boekhouding een belangrijke plaats be- ^hooren in te nemen en een ernstiger aan klacht inhouden dan van lichtzinnigheid en (gebrek aan doorzicht, waarvoor iemand na ^een oorlog, die alles uit zijn evenwicht bracht ten een schijnbloei, die wel verblinden moest, nauwelijks ten volle verantwoordelijk kan /worden gesteld. Zoowel het rapport van den rechter-commissaris in zake de Algemeene ^Maatschappij van Levensverzekering en Lijf rente als het rapport der curatoren in het - faillissement der Zuid-Hollandsche Crediet- misschien dikwijls onbewuste speculatie- Wereeniging getuigen van een roekeloosheid, tom niet te zeggen misdadigheid, lang voor den onrlntr Lii Xoi commissarissen, van een paar groote, beurd dan spectdeeron met de toevertrovw- 110 1M s. i

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1923 | | pagina 1