NIEUWS- EN
BERGAMBACHT, BERKENW
KERK a. d- Um OUDERKER
s
74
s
82
i
s
o. 15141
Dit numinsr btstaat uit 2 bladen.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
g
g
In den Maalstroom.
'iV. „DE TIJDGEEST"
F rekking van 950 nummers ten overstaan van
Notaris A G. Mulié.
«S
j!i«
5
45
»3
8'
Dit blad verschfint dagelijks l
86
>71
98
<74
Later aAtebaar.
par-
nei-
96
51
78
80
112
naar het buffet
na
nii
wi
mi
82
«7
5010
ik
fii
te
VI
v<
89
8901
301;
m
st
st
hi
vt
ei
re
ei
si
hi,
ze
he
he
jo
le
zi<
lu
dr
de
nj
de
Se
lei
da
de
Wf
oi
de
kil
zo
bte
ka
de
77
93
03
16033
91
WO
*5
7783
W
7802
85
ru?
87
7206
7330
7422
52
v
ei
m
601
w
el
b<
n<
m
tr
er
ht
K’
tf
z<
n<
m
F:
di
lo
IU
di
m
bi
di
di
te
L
£0
VI
D
si
o
F
d
ti
6618
78
6719
65
J78
92
96
106
40
43
56
88
10257
68
>0300
70
13717
s
13808
no? wanhopi-
id en het komt
grootste uit-
ind is vooral
geven tot be-
Duitsch-Fran-
84
90
8145
8216
53
86
97
8300
74 10502
8432
52
67
95
97
6816
34
63
6022 9338
S0 51
76 95
95 If
61 7134 9405
Vorige lijst s-ond: 1L59
stond onduidelijk.
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
gcorgaru- w
b<
tii
d<
et
lo
5'
w
B
m
te
tli
aan, zonder
uit zijn droom
Wat
toon
1*051
66 13488
78 13500
den-
aan oin
van deze
i tegen-
•9» 4604 71
32 42
45 68
87 72
4724
60
62
16609
24
35 18702
46 4
49 10
80 72
83 80;
16719 18857
49 18905
50 15
90 19010
11069: 195.7
10
32111
KJ31C
44 12705 15411
0
*042?
26
50
61
71
85
-X4
62 20712
43
18601 9t
91 20801
2
60
75
79
20961
laat ons vandaag ons leed wegspoelen, totdat
wij gedurende vier en twintig uren, niets van
God en de wereld meer weten!
(Wordt vervolgd.)
ADVERT^NTIëN:
i automatisch
i gene
i gekomen,
>e langer h<
84 1
94 1
16920 19K
17004 -
46
25 90
94 77106
38 26
54 38
7519457
84 78
ABONNEMENTSPRIJ81 per kwartaal
per kwartaal 2.90. per week 22 cent.
Franco par post per ltwarta*l ƒ8.15, met
Abonnementen worden dagelyk» aangen
by onze agenten en loopera, den boekhan
Onze bureaux tijn dagelyke geopend
Redactie Tel 546.
Maandag 22 Januari 1923
Prijs van t 1000 7068 9358 12792 15501 17045
400 8256
200 987 5557 7932 9421 10158
100 1102 1320 2295 3396 3758
5064 5344 5663 5676 7419
10436 10545 11170 13012
15455 17987 20529
van f 90— (eigen geld.)
10664 13152 16218 18801
9070 10710 54 39 15
- 69 59 93
10819 13342 16325
42 13467 16447
319 89 13518 16504
64 11008 13749
"“11132 55
11211 13891
61-
9644 11325
1224
49
1322
26
27
30
50
67
90
1438
63
94 w
1580 97 77
89 4257 90
1609-
65
66
88
1732
69
Prijzen
2387 3929 6874 8844
2497 -.373 -
2530 -
35
61
2608
13952
64
85
88
14001
20
28
58
60
86
1920 14149
24 53
J1803 I-
33 9928 10
46 10209 32
95 20 11931
J1C 58 57
65 89
10348 12016
98 8327 10406 12157
6374 82 8 12823 1542C
6401 8416 41 12956 15521
98 857310527 S2 -
6505 -
94
36 67
87 88
16462 18350 20664
- 80 “2-
1516 1216529 18445
26 40 6018507
8813952 62 72
11609 64 16609 18601
80
88
11755
96
11814
74 72
99 2833
1385
1432 2906 5739
1513 3019 47
56 55 5856
1689 3101
1770 36
74 86
1830 -
34
93
29
58
,1A «o 'Kt at .aa..
50
77 67
81 92
87 20428
90 58
92 20525
9818224
«Dat kan ik niet zeggen."
«Zoo."
Hij stond op. Al zijn bloed was uit zijn wan
gen gevloeid. Hij ging naar ha* k”rf~‘
„Wat blieft u?"
Hij staarde do buffetjuffrouw
haar te zien, schrok plotseling
©p, toen zij ten tweeden male vroeg
blieft u?”
„Cognacof jeneverwat u hebt"
Wat voelde hij zich ellendig. Dit was nog
•rger, dan wat Juck gedaan had. Veel erger
was dit. Juck had hem een paard trit den stal
ontvoerd, hij echter had een vrouw uit haar
huis gevoerd. Had haar ergens heen gebracht.
Had haar laten staan. En een ander had haar
geld gegeven.
Wat dat beteekende, wist hij. Veel wist hij,
•edert Karlshorst Maar dat het hem kon tref-
tante Susel, dat het de vrouw van den broer
rijns vaders kon treffen, dat had hij niet ge
loofd.
Hij stond nu weer bij de canapé.
Zij staarde naar het wasbleeke gelaat.
„Ik zal aan oom zeggen, dat u het grid van
hebt; tante. Dat ik op paarden ingezet heb,
>5 66
♦4 75
59 g2
W 2875
99 2901
913 5
21 41
38 3001
62 tl
80
93
1025
47
81 ~3Ö "5
97 65 70
H27 81 6026
45 3435
48 88
52 3517
M64 M961 Mt58 16861 1907?
68 87 14227
9505 12032
67 88
77 12MB
80 8
81 20
0XN
den tijd voor, als de bruigom wachtte
Zyn mondhoeken, en neusvleugels trilden, Ja
God, het was om in huilen los te barsten! De
armste dagloonersvrouw zou nu zeker niet in
de plaats van Grete willen zijn tenminste
vandaag niet!
Schuin stond de zon aan den hemel, en daal
de ginds achter de pynboomenbosschen
daarachter lag Blottstedt. Vurige stralen fon
kelden in de gouden tressen van zijn kraag,
overgoten met hun gloed het knappe gelaat
van den jongen officier. Hij greep zich in de
borst zuchtte rukte zijn uniform uit, ging
zijn kamer binnen, haalde een oud burgerpak
uit de kast zoo, dat paste nog, daarna ging
hy naar den stal, en liet het oude rijpaard van
zijn vader zadelen.
Dat wist niet wat hem gebeurde. De sporen
kreeg hij in het lyf, in galop ging het langs
straatweg, zoodat de vonken stoven, het bosch
in.
Dat deed goed! In draf ging het dwars door
het woud, over smalle paden en langs steile
hellingen. De schemering begon reeds te val
len, zonder dat Adalbert Dankersbach het
opmerkte. Met hangend hoofd ging hij verder,
alleen als zyn paard wilde blijven staan greep
hij de teugels en liet hij het dier de sporen
voelen! Denken wilde hij ook niet, het gaf toch
niets meer! „Arme Grete”, ontglipte nu en
dan zacht aan zyn lippen. Een schot klonk
door het bosch, het paard schrok en deed een
sprong; nu ontwaakten de levensgeesten van
den jongen oficier weer. Waar was hij dan
eigenlyk? Waarschijnlijk reeds op Blottsted-
ter grondgebied. Wie schoot daar? Dien man
zou hy wel willen zien. Was het een strooper,
die hem neerschooit des te beter als hij maar
goed raakte! Daar liep een weg door de jonge
aanplanting van dennen juist, nu wist hij
waar hij was! Daar grensde een weide aan en
daarachter moest de straat liggen!
„Hé, daar!”
Wussow riep het, toen Xlalbert den hoek
van het woud omreed. „Bent u het? Ik
dacht
De ritmeester lachte bitter. „Laten wij twee
zondaars vandaag liever niet denken! Daar
komt toch niets verstandigs uit voort!
...Misgeschotenop dertig pas afstand! En
dan nog wel een wild zwijn. Als ik dat aan
iemand vertel, die my als jager kent, dan ge
looft hy het eenvoudig niet! Als ik niet snel
naar Zollbruck moest ryden, om den laatsten
trein naar Vutow te halen, waar mijn escadron
ingekwartierd ia, dan zou ik tegen u zeggen:
57
74
89
304 34
41 78
50 80
408 25Q6 M
96 21 89
•05 70 5302
7 26M) 72
34 27|8 83
TW 44 -
OVERZICHT.
Noch Frankrijk, noch Duitschland
ken er ook maar in het minst i
toe te geven. De eene maatregel i
zijde lokt bijna automatisch een
maatregel uit aan gene zijde. Men is nu in
het fatale stadium gekomen, dat de vrees voor
prestige-verlies hoe langer hoe meer een belet
sel begint te vormen om wederzijds de hardnek
kig ingenomen standpunten te laten varen.
wordt thans een machtsproef, een wcderzijdsche
intimidatiepöging, die een ontstellenden haat
gaat wekken eh ten nadeele van Europa en den
vrede der wereld in het algemeen voor jaren gaat
invielen. En in dien tusschentijd wordt telkens
meer het economisch herstel der wereld uitge
ste ld, wordt noch Frankrijk bevredigd ten op
zichte van zijn reparatie-aanspraken, noch schiet
Duitschland op met het vervullen zijner zij
het te zware verplichtingen. Door dezen staat
van zaken wordt de wereld in een toestand van
onruwst gehouden, is productieve arbeid onmo
gelijk en worden honger, ontbering en ontred
dering in veel-verscheiden vorm in nog ontstel-
lerder male bijna onvei mijdelijk. Het ergste is,
dat, zal Frankrijk eenige kans van slagen heb
ben door middel van zijn tegenwoordige metho
de van inning der schadeloosstelling, het ge
noopt zal zijn tot een nog krasser optreden dan
tri i usver: de tot nog toe toegepaste sancties
1 hebben geen effect kunnen sorteeren, om-
(iui de Duitschc tegenmaatregelen, die bestonden
in -v.irmatische weigeringen ?n een
s<r ti passief verzet, de resultaten van den FranJ
srhrn inval ongedaah maakten. Maar eventueele
verj harping van Frnnsche maatregelen zal
nocd -akelijkei wijze leiden tot een i
ger en taaier verzet vnn Du.'tschlani
er l* nns slechts op aan, wie het
hcvd'ngsvermcgen bezit. De toestai
err~: omdat hij kan aanleiding
ai-?sli,erfde complicaties en het
sch? conflict in ’t Roergebied zich kan uitbrei-
den tot een botsing, die eon nog veel generaler
karakter draagt. Wel houden Engeland (dat
praai tige kolenorders krijgt, ook uit Duitsch
land) en Amerika zich tot dusver afzijdig, maar
wie staat er voor in, dat niet vandaag of mor
gen Frankrijk de hulp inroept van Polen en zijn
verdere geprotegeerden: de staten van de Kleine
Entente Deze toestand zou zich waarlijk in af-
zienbaren tijd kunnen voordoen: de Fransche in
val, de Fransche sancties, requisities, arrestaties,
uitwijzingen worden hoe langer hoe meer be
antwoord door lijdelijk verzet en stakingen, die
telkens meer zich dreigen uit te breiden, het
jtieele karakter schijnen te gaan verliezen en
ging hebben zich uit te strekken van de mijnwer
kers en transportarbeiders tot het personeel van
de P. T. T. en andere takken van dienst. Vooral
de arrestaties der mijndirecteuren, die elk oogen-
blik voor den krijgsraad- kunnen worden ge
daagd, heeft veel kwaad bloed gezet en ook de
verdere aanslagen op de persoonlijke vrijheid
van Duitsche onderdanen heeft een gevaarlijke
de oogen. Weer speelde een lachje om haar
mond en daarna vertelde zy Joachim, wat haar
broer haar dien morgen had medegedeeld.
„Maar verklap het niet aan papa. Adalbert
heeft het my zoo verzocht, maar voor jou wil
ik geen geheimen hebben.”
Hy bleef staan en keek zyn bruid diep in
de oogen. „Wij staan onmiddellyk voor den
groeten stap. Gi'ete. Ben je je er volkomen
van bewust, wat je van de toekomst te ver
wachten Antwoord mij nog niet! Reeds
lang heb ik over de laatste beslissing met je
■wiHen spreken, ik kon alleen de rechte woor
den niet vinden.”
Een blos overtoog haar gelaat, even aarzel
de ze, daarna antwoordde zy vast: „Als ik
morgen met je voor het altaar sta, dan zeg
ik ja uit de grond van myn hart; ik heb ge
daan, wat het juiste was. Het is waar, ik wil
mij niet beter voordoen dan ik ben, de laatste
twijfel is pas gaandeweg verdwenen. Het heeft
strijd gekost, Joachim!”
Deze openhartigheid trof hem diep en maak
te hem gelukkig; hij streek liefkoozend ovei1
haar blonde haar en zeide geen woord, hij had
geleerd bescheiden te zyn. Zyn leven was er
voor, een zegen te zyn voor de verdrukten en 1
hy deelde graag mede uit de volheid van zijn
hart!
Aan het altaar stond de predikant van Su-
derlohe, een echte dorpsdominée. Zyn baarde
loos gezicht zat zol met duel-litteekens, het
dunne blond-grijze vry lange haar was naar
achteren geborsteld, en op zijn toga di'oeg
hy het ijzeren krois. Het was een flinke,
krachtige man; de staalgrauwe oogen, de hoe
kige kin, de luide stem verrieden het. Hij
hield zijn schaapjes onder tucht en ging in de
geheele omgeving door voor iemand die van
zijn hart geen moordkuil maakt. Overigens
had hy moeite om met de geestelijke talen
ten, die God hem had gegeven te woekeren.
De huwelykstoespnaak had hem menigen
zweetdroppel gekost. Zyn landheer, majoor
von Dankersbach, was niet iemand om mede
te gekscheren en de eerlijke predikant vondt
dit huwelijk een zonde en schande.
Daar stonden de twee nu voor hem, slechts
door vyf personen omringd, den vader en broe
der der bruid, ritmeester von Blottstedt, den
rentmeester en zyn vrouw. Uitnemende men-
schen, het jonge paar, ieder op hun manier,
maar voor het huwelyk niet geschikt. Men
hoorde in zyn toespraak, dat hij moeite had
zyn toorn te bedwingen, maar ten laatste ze
gende hy toch het paar in.
Ziezoo, dat was achter den rag; hij ging
zyn vrouw afhalen voor het huwelijksmaal;
bits en zwijgend liep hy naast haar. De kleine
gezette predikantsvrouw in haar zwart zyden
japon snoot van opwinding dikwijls haar neus
„Emma bewaar je kalmte”.
„Myn hemel, ja Paul, maar als men...”
„Geen woord! anders komt er een schan
daal.
Zy liet het hoofd hangen en zweeg. Het was
ran haar man nog te verwachten dat hy de
dochter van zijn landheer nog eens de waar
heid zeide als men hem prikkelde. Juist om
dat hij zooveel van Grete had gehouden!
Maar de maaltijd verliep zonder incidenten.
De majoor dronk op de familie Blottstedt, de
ritmeester op de Dankersbachs en de predi
kant op het bruidspaar. Kort en bondig werd
gezegd, wat gezegd moest worden.
Wussow zat aan de linkerhand der jonge
vrouw, maar hy sprak slechts weinig met haar.
Nu boog hij zich tot haar.
„Waarde nicht, dit glas Duitschen Rynwfjn
op uw bijzonder welzijn!
Zy keek hem aan en greep naar haar glas;
haar smalle hand omvatte het krampachtig;
zij had een blik geslagen in zyn door verdriet
verscheurd hart, doch na een kort oogenblik
van aarzelen, antwoordde zy luid en kalm:
„Ik dank u, neef en drink op uw welzijn!”
Elk gesprek aan tafel brak af en voordat i
het weer aangeknoopt was, ging een pynlijk l
oogenblik voorbij. i
Adalbert drukte krampachtig een broodje
lyn en de altijd zoo handige Joachim zocht
naar woorden, maar kon ze niet vinden.
Eindelijk greep ook hy naar zijn glas en
knikte W.ussow vriendelyk toe: „Gezondheid
beste, oude kerel!”
In den tuin werd koffie gedronken, een si
gaar gerookt, daarna nam het jonge paar af
scheid. De gesloten automobiel bracht hen,
naar Blottstedt nadat Grete haar trouwjapon
voor een ander kleed had verwisseld.
De rentmeester was dadelijk na het diner
met zyn vrouw vertrokken, want op het slot
zou een plechtige ontvangst plaats hebben.
De ongetrouwde nog jonge opperhoutvester
had de regeling ervan op zich genomen. An
ders hield hij niet van deigejyke dingen, maar
hy had daarvoor zyn bedanken voor het bfj-
wpnen van de trouwplechtigheid en van het
bruiloftsfeest in Sudenlohe willen goedma
ken.
Weldra namen ook de overige gasten af
scheid en de majoor haalde diep adem. „Zoo
myn jongen, dat zijn wy te boven. En nu
doe jy wat je wil, ik ga aan myn schrijftafel
zitten om uit te huilen!”
Dat was een steek, die raak was! Haastig
drukte Adalbert van buiten de deur dicht en
toen hy halverwege tot bezinning kwam, stond
hy in de kamer van zyn zuster.
Daar lag de trouwjapon, de mirtenkrans,
alles heel netjes neergelegd. Dat had Grete
stellig zelf gedaan. Welke bruid gunt zich daar
68
91
18983
19172
42 19333
55 19442
13891 16960 19501
14462 17024 85
14515 36 19764
14725 71 19814
76 17230 57
99 17638 19953
14854 17747 20027
81 86 20153
14937 18015 20231
15007 99 20477
15181 18117 20500
88 30 15
15287 37 20620
15346 18232 31
49 90 50
15420 18420 20760
156 15521 56 94
92 22 18521 20625
84 1Q65O 13006 15632 76 20940
K 93 15943 18685 84
00 13M8 16145 18774
M406
112300 80
I 30 14630
i 50 14729 17212
ILMW 68 34 19521
n so ai 32
42 14825 17444
2915117
60 44
0 77
7515230
12638 73
0
84 81
86 88
108 2041
74 60
204 2112
77 4821
229»
2346
46 -
2400 5075 7573
-■ 5200
- S8
46 0
83 87
8419658
84 00 44 17504 19712
10213 0 77 281980)
32 7515230 63 2
54 12628 73 70 63
94 74 15303 17812 82
13316 95 64 56 98
-TX X416 08 19001
41 36 82 13
86 98 91 M
43 0805 13510 17719 36
0 >9 19 28 39
77 34 S 97 -
81 0 40 17851
74 020082
79 94 20141
517 17915 47
55 72 79
74 K
90X223
16038 25
“I 84
20307
58
6023
ft -
3331 0242 8268 10348
98 -
3404
3528
02
2152 98
3307 3654 94 8634
9 3S7 0633 8758
70
M306
0
mis
9814 06
81 921
9924
g
69
KXJ19 I
-- 5406 7906 WHO
41 54 27 25
Ml 61 53 91
5531 8042
5000
86
5782
5806
57 20
92 07
3W5
60
3208
4228 6971 9126
95 94 51
4347 7025 81
4505 7185 9319
HOC
lil-
8511
17 40
41 66
7215921
<88 36
IN0 13
4 34
>5 62
0 W
92 13636 16108 38
- - .1237 70 28 56
72 53 43-
96 77 48
9005 1J383
17 11419
201!“'“
39
9165
95
98
9205
43
59
3937
59
37
4020
4132
60
73
82
97
4257
4337
4420
29
73 28
.35 45g 7027
92 -
44
76
350
96 61 4347 7025
411 2608 4505 7185
82 H 74 7237
545 28 4758 82 9459
665 87 4810 7368 1Z
806 2714 48 7448 9503
955 58 5045 55 ZZ
1149 64 5189 7595 64 99
5304 7644 78 11533
81 7716 80
50 5480 7805 9833 11
-- 9928
10209
7910
8061
85
34
36
37 12060
M 721561
54 13066 L.
72 W636 13168 15742
76 46 45
8503 W744 13202
8 76 57 52
51 89 83 91 82
- 8671
63 78 81
3724 80 89
59 6302 8705
3845 24
87 6400
- 25 41
48 8803