NIEUWS- EN BERGAMBACHT, BERKENW KERK a. d- Um OUDERKER s 74 s 82 i s o. 15141 Dit numinsr btstaat uit 2 bladen. EERSTE BLAD. BUITENLAND. FEUILLETON. g g In den Maalstroom. 'iV. „DE TIJDGEEST" F rekking van 950 nummers ten overstaan van Notaris A G. Mulié. «S j!i« 5 45 »3 8' Dit blad verschfint dagelijks l 86 >71 98 <74 Later aAtebaar. par- nei- 96 51 78 80 112 naar het buffet na nii wi mi 82 «7 5010 ik fii te VI v< 89 8901 301; m st st hi vt ei re ei si hi, ze he he jo le zi< lu dr de nj de Se lei da de Wf oi de kil zo bte ka de 77 93 03 16033 91 WO *5 7783 W 7802 85 ru? 87 7206 7330 7422 52 v ei m 601 w el b< n< m tr er ht K’ tf z< n< m F: di lo IU di m bi di di te L £0 VI D si o F d ti 6618 78 6719 65 J78 92 96 106 40 43 56 88 10257 68 >0300 70 13717 s 13808 no? wanhopi- id en het komt grootste uit- ind is vooral geven tot be- Duitsch-Fran- 84 90 8145 8216 53 86 97 8300 74 10502 8432 52 67 95 97 6816 34 63 6022 9338 S0 51 76 95 95 If 61 7134 9405 Vorige lijst s-ond: 1L59 stond onduidelijk. Roman van OLGA WOHLBRüCK. Geautoriseerde vertaling van Mevrouw Wesselink—van Rossum. gcorgaru- w b< tii d< et lo 5' w B m te tli aan, zonder uit zijn droom Wat toon 1*051 66 13488 78 13500 den- aan oin van deze i tegen- •9» 4604 71 32 42 45 68 87 72 4724 60 62 16609 24 35 18702 46 4 49 10 80 72 83 80; 16719 18857 49 18905 50 15 90 19010 11069: 195.7 10 32111 KJ31C 44 12705 15411 0 *042? 26 50 61 71 85 -X4 62 20712 43 18601 9t 91 20801 2 60 75 79 20961 laat ons vandaag ons leed wegspoelen, totdat wij gedurende vier en twintig uren, niets van God en de wereld meer weten! (Wordt vervolgd.) ADVERT^NTIëN: i automatisch i gene i gekomen, >e langer h< 84 1 94 1 16920 19K 17004 - 46 25 90 94 77106 38 26 54 38 7519457 84 78 ABONNEMENTSPRIJ81 per kwartaal per kwartaal 2.90. per week 22 cent. Franco par post per ltwarta*l ƒ8.15, met Abonnementen worden dagelyk» aangen by onze agenten en loopera, den boekhan Onze bureaux tijn dagelyke geopend Redactie Tel 546. Maandag 22 Januari 1923 Prijs van t 1000 7068 9358 12792 15501 17045 400 8256 200 987 5557 7932 9421 10158 100 1102 1320 2295 3396 3758 5064 5344 5663 5676 7419 10436 10545 11170 13012 15455 17987 20529 van f 90— (eigen geld.) 10664 13152 16218 18801 9070 10710 54 39 15 - 69 59 93 10819 13342 16325 42 13467 16447 319 89 13518 16504 64 11008 13749 "“11132 55 11211 13891 61- 9644 11325 1224 49 1322 26 27 30 50 67 90 1438 63 94 w 1580 97 77 89 4257 90 1609- 65 66 88 1732 69 Prijzen 2387 3929 6874 8844 2497 -.373 - 2530 - 35 61 2608 13952 64 85 88 14001 20 28 58 60 86 1920 14149 24 53 J1803 I- 33 9928 10 46 10209 32 95 20 11931 J1C 58 57 65 89 10348 12016 98 8327 10406 12157 6374 82 8 12823 1542C 6401 8416 41 12956 15521 98 857310527 S2 - 6505 - 94 36 67 87 88 16462 18350 20664 - 80 “2- 1516 1216529 18445 26 40 6018507 8813952 62 72 11609 64 16609 18601 80 88 11755 96 11814 74 72 99 2833 1385 1432 2906 5739 1513 3019 47 56 55 5856 1689 3101 1770 36 74 86 1830 - 34 93 29 58 ,1A «o 'Kt at .aa.. 50 77 67 81 92 87 20428 90 58 92 20525 9818224 «Dat kan ik niet zeggen." «Zoo." Hij stond op. Al zijn bloed was uit zijn wan gen gevloeid. Hij ging naar ha* k”rf~‘ „Wat blieft u?" Hij staarde do buffetjuffrouw haar te zien, schrok plotseling ©p, toen zij ten tweeden male vroeg blieft u?” „Cognacof jeneverwat u hebt" Wat voelde hij zich ellendig. Dit was nog •rger, dan wat Juck gedaan had. Veel erger was dit. Juck had hem een paard trit den stal ontvoerd, hij echter had een vrouw uit haar huis gevoerd. Had haar ergens heen gebracht. Had haar laten staan. En een ander had haar geld gegeven. Wat dat beteekende, wist hij. Veel wist hij, •edert Karlshorst Maar dat het hem kon tref- tante Susel, dat het de vrouw van den broer rijns vaders kon treffen, dat had hij niet ge loofd. Hij stond nu weer bij de canapé. Zij staarde naar het wasbleeke gelaat. „Ik zal aan oom zeggen, dat u het grid van hebt; tante. Dat ik op paarden ingezet heb, >5 66 ♦4 75 59 g2 W 2875 99 2901 913 5 21 41 38 3001 62 tl 80 93 1025 47 81 ~3Ö "5 97 65 70 H27 81 6026 45 3435 48 88 52 3517 M64 M961 Mt58 16861 1907? 68 87 14227 9505 12032 67 88 77 12MB 80 8 81 20 0XN den tijd voor, als de bruigom wachtte Zyn mondhoeken, en neusvleugels trilden, Ja God, het was om in huilen los te barsten! De armste dagloonersvrouw zou nu zeker niet in de plaats van Grete willen zijn tenminste vandaag niet! Schuin stond de zon aan den hemel, en daal de ginds achter de pynboomenbosschen daarachter lag Blottstedt. Vurige stralen fon kelden in de gouden tressen van zijn kraag, overgoten met hun gloed het knappe gelaat van den jongen officier. Hij greep zich in de borst zuchtte rukte zijn uniform uit, ging zijn kamer binnen, haalde een oud burgerpak uit de kast zoo, dat paste nog, daarna ging hy naar den stal, en liet het oude rijpaard van zijn vader zadelen. Dat wist niet wat hem gebeurde. De sporen kreeg hij in het lyf, in galop ging het langs straatweg, zoodat de vonken stoven, het bosch in. Dat deed goed! In draf ging het dwars door het woud, over smalle paden en langs steile hellingen. De schemering begon reeds te val len, zonder dat Adalbert Dankersbach het opmerkte. Met hangend hoofd ging hij verder, alleen als zyn paard wilde blijven staan greep hij de teugels en liet hij het dier de sporen voelen! Denken wilde hij ook niet, het gaf toch niets meer! „Arme Grete”, ontglipte nu en dan zacht aan zyn lippen. Een schot klonk door het bosch, het paard schrok en deed een sprong; nu ontwaakten de levensgeesten van den jongen oficier weer. Waar was hij dan eigenlyk? Waarschijnlijk reeds op Blottsted- ter grondgebied. Wie schoot daar? Dien man zou hy wel willen zien. Was het een strooper, die hem neerschooit des te beter als hij maar goed raakte! Daar liep een weg door de jonge aanplanting van dennen juist, nu wist hij waar hij was! Daar grensde een weide aan en daarachter moest de straat liggen! „Hé, daar!” Wussow riep het, toen Xlalbert den hoek van het woud omreed. „Bent u het? Ik dacht De ritmeester lachte bitter. „Laten wij twee zondaars vandaag liever niet denken! Daar komt toch niets verstandigs uit voort! ...Misgeschotenop dertig pas afstand! En dan nog wel een wild zwijn. Als ik dat aan iemand vertel, die my als jager kent, dan ge looft hy het eenvoudig niet! Als ik niet snel naar Zollbruck moest ryden, om den laatsten trein naar Vutow te halen, waar mijn escadron ingekwartierd ia, dan zou ik tegen u zeggen: 57 74 89 304 34 41 78 50 80 408 25Q6 M 96 21 89 •05 70 5302 7 26M) 72 34 27|8 83 TW 44 - OVERZICHT. Noch Frankrijk, noch Duitschland ken er ook maar in het minst i toe te geven. De eene maatregel i zijde lokt bijna automatisch een maatregel uit aan gene zijde. Men is nu in het fatale stadium gekomen, dat de vrees voor prestige-verlies hoe langer hoe meer een belet sel begint te vormen om wederzijds de hardnek kig ingenomen standpunten te laten varen. wordt thans een machtsproef, een wcderzijdsche intimidatiepöging, die een ontstellenden haat gaat wekken eh ten nadeele van Europa en den vrede der wereld in het algemeen voor jaren gaat invielen. En in dien tusschentijd wordt telkens meer het economisch herstel der wereld uitge ste ld, wordt noch Frankrijk bevredigd ten op zichte van zijn reparatie-aanspraken, noch schiet Duitschland op met het vervullen zijner zij het te zware verplichtingen. Door dezen staat van zaken wordt de wereld in een toestand van onruwst gehouden, is productieve arbeid onmo gelijk en worden honger, ontbering en ontred dering in veel-verscheiden vorm in nog ontstel- lerder male bijna onvei mijdelijk. Het ergste is, dat, zal Frankrijk eenige kans van slagen heb ben door middel van zijn tegenwoordige metho de van inning der schadeloosstelling, het ge noopt zal zijn tot een nog krasser optreden dan tri i usver: de tot nog toe toegepaste sancties 1 hebben geen effect kunnen sorteeren, om- (iui de Duitschc tegenmaatregelen, die bestonden in -v.irmatische weigeringen ?n een s<r ti passief verzet, de resultaten van den FranJ srhrn inval ongedaah maakten. Maar eventueele verj harping van Frnnsche maatregelen zal nocd -akelijkei wijze leiden tot een i ger en taaier verzet vnn Du.'tschlani er l* nns slechts op aan, wie het hcvd'ngsvermcgen bezit. De toestai err~: omdat hij kan aanleiding ai-?sli,erfde complicaties en het sch? conflict in ’t Roergebied zich kan uitbrei- den tot een botsing, die eon nog veel generaler karakter draagt. Wel houden Engeland (dat praai tige kolenorders krijgt, ook uit Duitsch land) en Amerika zich tot dusver afzijdig, maar wie staat er voor in, dat niet vandaag of mor gen Frankrijk de hulp inroept van Polen en zijn verdere geprotegeerden: de staten van de Kleine Entente Deze toestand zou zich waarlijk in af- zienbaren tijd kunnen voordoen: de Fransche in val, de Fransche sancties, requisities, arrestaties, uitwijzingen worden hoe langer hoe meer be antwoord door lijdelijk verzet en stakingen, die telkens meer zich dreigen uit te breiden, het jtieele karakter schijnen te gaan verliezen en ging hebben zich uit te strekken van de mijnwer kers en transportarbeiders tot het personeel van de P. T. T. en andere takken van dienst. Vooral de arrestaties der mijndirecteuren, die elk oogen- blik voor den krijgsraad- kunnen worden ge daagd, heeft veel kwaad bloed gezet en ook de verdere aanslagen op de persoonlijke vrijheid van Duitsche onderdanen heeft een gevaarlijke de oogen. Weer speelde een lachje om haar mond en daarna vertelde zy Joachim, wat haar broer haar dien morgen had medegedeeld. „Maar verklap het niet aan papa. Adalbert heeft het my zoo verzocht, maar voor jou wil ik geen geheimen hebben.” Hy bleef staan en keek zyn bruid diep in de oogen. „Wij staan onmiddellyk voor den groeten stap. Gi'ete. Ben je je er volkomen van bewust, wat je van de toekomst te ver wachten Antwoord mij nog niet! Reeds lang heb ik over de laatste beslissing met je ■wiHen spreken, ik kon alleen de rechte woor den niet vinden.” Een blos overtoog haar gelaat, even aarzel de ze, daarna antwoordde zy vast: „Als ik morgen met je voor het altaar sta, dan zeg ik ja uit de grond van myn hart; ik heb ge daan, wat het juiste was. Het is waar, ik wil mij niet beter voordoen dan ik ben, de laatste twijfel is pas gaandeweg verdwenen. Het heeft strijd gekost, Joachim!” Deze openhartigheid trof hem diep en maak te hem gelukkig; hij streek liefkoozend ovei1 haar blonde haar en zeide geen woord, hij had geleerd bescheiden te zyn. Zyn leven was er voor, een zegen te zyn voor de verdrukten en 1 hy deelde graag mede uit de volheid van zijn hart! Aan het altaar stond de predikant van Su- derlohe, een echte dorpsdominée. Zyn baarde loos gezicht zat zol met duel-litteekens, het dunne blond-grijze vry lange haar was naar achteren geborsteld, en op zijn toga di'oeg hy het ijzeren krois. Het was een flinke, krachtige man; de staalgrauwe oogen, de hoe kige kin, de luide stem verrieden het. Hij hield zijn schaapjes onder tucht en ging in de geheele omgeving door voor iemand die van zijn hart geen moordkuil maakt. Overigens had hy moeite om met de geestelijke talen ten, die God hem had gegeven te woekeren. De huwelykstoespnaak had hem menigen zweetdroppel gekost. Zyn landheer, majoor von Dankersbach, was niet iemand om mede te gekscheren en de eerlijke predikant vondt dit huwelijk een zonde en schande. Daar stonden de twee nu voor hem, slechts door vyf personen omringd, den vader en broe der der bruid, ritmeester von Blottstedt, den rentmeester en zyn vrouw. Uitnemende men- schen, het jonge paar, ieder op hun manier, maar voor het huwelyk niet geschikt. Men hoorde in zyn toespraak, dat hij moeite had zyn toorn te bedwingen, maar ten laatste ze gende hy toch het paar in. Ziezoo, dat was achter den rag; hij ging zyn vrouw afhalen voor het huwelijksmaal; bits en zwijgend liep hy naast haar. De kleine gezette predikantsvrouw in haar zwart zyden japon snoot van opwinding dikwijls haar neus „Emma bewaar je kalmte”. „Myn hemel, ja Paul, maar als men...” „Geen woord! anders komt er een schan daal. Zy liet het hoofd hangen en zweeg. Het was ran haar man nog te verwachten dat hy de dochter van zijn landheer nog eens de waar heid zeide als men hem prikkelde. Juist om dat hij zooveel van Grete had gehouden! Maar de maaltijd verliep zonder incidenten. De majoor dronk op de familie Blottstedt, de ritmeester op de Dankersbachs en de predi kant op het bruidspaar. Kort en bondig werd gezegd, wat gezegd moest worden. Wussow zat aan de linkerhand der jonge vrouw, maar hy sprak slechts weinig met haar. Nu boog hij zich tot haar. „Waarde nicht, dit glas Duitschen Rynwfjn op uw bijzonder welzijn! Zy keek hem aan en greep naar haar glas; haar smalle hand omvatte het krampachtig; zij had een blik geslagen in zyn door verdriet verscheurd hart, doch na een kort oogenblik van aarzelen, antwoordde zy luid en kalm: „Ik dank u, neef en drink op uw welzijn!” Elk gesprek aan tafel brak af en voordat i het weer aangeknoopt was, ging een pynlijk l oogenblik voorbij. i Adalbert drukte krampachtig een broodje lyn en de altijd zoo handige Joachim zocht naar woorden, maar kon ze niet vinden. Eindelijk greep ook hy naar zijn glas en knikte W.ussow vriendelyk toe: „Gezondheid beste, oude kerel!” In den tuin werd koffie gedronken, een si gaar gerookt, daarna nam het jonge paar af scheid. De gesloten automobiel bracht hen, naar Blottstedt nadat Grete haar trouwjapon voor een ander kleed had verwisseld. De rentmeester was dadelijk na het diner met zyn vrouw vertrokken, want op het slot zou een plechtige ontvangst plaats hebben. De ongetrouwde nog jonge opperhoutvester had de regeling ervan op zich genomen. An ders hield hij niet van deigejyke dingen, maar hy had daarvoor zyn bedanken voor het bfj- wpnen van de trouwplechtigheid en van het bruiloftsfeest in Sudenlohe willen goedma ken. Weldra namen ook de overige gasten af scheid en de majoor haalde diep adem. „Zoo myn jongen, dat zijn wy te boven. En nu doe jy wat je wil, ik ga aan myn schrijftafel zitten om uit te huilen!” Dat was een steek, die raak was! Haastig drukte Adalbert van buiten de deur dicht en toen hy halverwege tot bezinning kwam, stond hy in de kamer van zyn zuster. Daar lag de trouwjapon, de mirtenkrans, alles heel netjes neergelegd. Dat had Grete stellig zelf gedaan. Welke bruid gunt zich daar 68 91 18983 19172 42 19333 55 19442 13891 16960 19501 14462 17024 85 14515 36 19764 14725 71 19814 76 17230 57 99 17638 19953 14854 17747 20027 81 86 20153 14937 18015 20231 15007 99 20477 15181 18117 20500 88 30 15 15287 37 20620 15346 18232 31 49 90 50 15420 18420 20760 156 15521 56 94 92 22 18521 20625 84 1Q65O 13006 15632 76 20940 K 93 15943 18685 84 00 13M8 16145 18774 M406 112300 80 I 30 14630 i 50 14729 17212 ILMW 68 34 19521 n so ai 32 42 14825 17444 2915117 60 44 0 77 7515230 12638 73 0 84 81 86 88 108 2041 74 60 204 2112 77 4821 229» 2346 46 - 2400 5075 7573 -■ 5200 - S8 46 0 83 87 8419658 84 00 44 17504 19712 10213 0 77 281980) 32 7515230 63 2 54 12628 73 70 63 94 74 15303 17812 82 13316 95 64 56 98 -TX X416 08 19001 41 36 82 13 86 98 91 M 43 0805 13510 17719 36 0 >9 19 28 39 77 34 S 97 - 81 0 40 17851 74 020082 79 94 20141 517 17915 47 55 72 79 74 K 90X223 16038 25 “I 84 20307 58 6023 ft - 3331 0242 8268 10348 98 - 3404 3528 02 2152 98 3307 3654 94 8634 9 3S7 0633 8758 70 M306 0 mis 9814 06 81 921 9924 g 69 KXJ19 I -- 5406 7906 WHO 41 54 27 25 Ml 61 53 91 5531 8042 5000 86 5782 5806 57 20 92 07 3W5 60 3208 4228 6971 9126 95 94 51 4347 7025 81 4505 7185 9319 HOC lil- 8511 17 40 41 66 7215921 <88 36 IN0 13 4 34 >5 62 0 W 92 13636 16108 38 - - .1237 70 28 56 72 53 43- 96 77 48 9005 1J383 17 11419 201!“'“ 39 9165 95 98 9205 43 59 3937 59 37 4020 4132 60 73 82 97 4257 4337 4420 29 73 28 .35 45g 7027 92 - 44 76 350 96 61 4347 7025 411 2608 4505 7185 82 H 74 7237 545 28 4758 82 9459 665 87 4810 7368 1Z 806 2714 48 7448 9503 955 58 5045 55 ZZ 1149 64 5189 7595 64 99 5304 7644 78 11533 81 7716 80 50 5480 7805 9833 11 -- 9928 10209 7910 8061 85 34 36 37 12060 M 721561 54 13066 L. 72 W636 13168 15742 76 46 45 8503 W744 13202 8 76 57 52 51 89 83 91 82 - 8671 63 78 81 3724 80 89 59 6302 8705 3845 24 87 6400 - 25 41 48 8803

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1923 | | pagina 4