oi Hmurac miismun
Veertiondaagaoh Blad
voor" da Hulahoudlng.
o d o
FEUILLETON.
"buitenland.
Het doodend zwijgen.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN,
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP. GO UI) ERA K. HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER»
KERK a. d. IJ, OUDERKERK a. d. U., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN,^*
61. Jaarna ng
Dinsdag 6 Februari 1623.
o. 15153
Feestdagen
Albert Verweij.
(Wordt mrrolfO.
Zonder hartstocht begrijpt men den harts*
tocht der tijden niet.
Toen knielde Arthur naast het lichaam neer,!
hield zijn oor bij den mond en op de borat van]
5 en bezag nauwlettend de wond, be»|
keek de browning sonder dezen dezen aan tel
Oorspronkelijke detectiveroman
door
R. J. BRANDENBURG
ABONNEMENTSPRIJS, per kwartaal ƒ2.26. per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar da bezorging per looper geschiedt,
franco per post per kwartaal ƒ8.16. met Zondagsblad ƒ3.80
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31. GOUDAy
bQ onze agenten en loopers, den boekhandel en do postkantoren.
Onze bureaus rij» dagelijks geopend van 2—4 uur.; Administratie Tel int 121
Redactie TeL 646.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en
(iOIIISUlE C0DR1NT.
ADVERTENTIEPRIJS, Uit Gouda ea «astrakan (behoorande tet dmi bezorjrtrtngh
1—6 regels L30, elke regel meer ƒ0.26. Van buiten Goud» en dan heMrgknngt
1—6 regels !-66. elka regel meer 0.30. Advertentie In hot Zaterriagnnmnrar 10
bijslag op den prijs Ue/dadigheld**advertentJPn do helft van dan prijs
INGEZONDEN MF.DEDEEUNGRN» 1—4 regale ƒ2.06. elk» regel m» KM O»
de voorpagina 60 booger.
Gewone »dverten tiën en ingezonden mededeel Ingan bfl contract tot sear guredueaa»*
den prijs Groote letton en randdb worden berekend naar plaatsruimte
Advertantita kunnen worden ingezonden door taimehenkonist van soiled» bookhaa»
dolaren. Advertentiebureaus en onse Agente» «o moeten daag» vóór do plaatsing
aan bet Bureau sijs Ingekoman, teneinde van opname verzekerd te stia.
Zelden is een conferentie meer gekenmerkt
geweest door ups and downs dan die van Lau
sanne. Men meende Zondag zelfs een oogen
blik, dat men de grootste moeilijkheden te bo
ven was gekomen en dat de discussies nog den-
zelfden dag zouden leiden tot het teekenenjwn
een tractaat tusschen de geallieerden en de Tur
ken. Reuter seinde zelfs, dat het Turk-
sche antwoord in hoofdzaak behelsde dat, ge
zien 't feitdat de principieele kwesties waren op
gelost Ismet bereid was 't vredesverdrag met
zekere reserve op punten van bijeenkomslig
belang te teekenen. De Mosoel-kwestie zou bin
nen een jaar tijds tusschen Engeland en Tur
kije worden geregeld. En dan zou het vrede
zijn. Maar deze duif, die al met de Jiand was
te vangen, is plotseling heel, heel ver gevlo-
gen. De conferetnie mislukte nog op het
gisteren aan een diner, dat door een vereeniging laatste oogenblik, doordat Ismet elke coh-
van journalisten te Parijs werd gegeven. Bij cessie inzake de juridische capitulaties wei-
deze gelegenheid heeft de Fransche minister- geide. De vredesconferentie is dus feitelijk ge-
Kolen voor do neutralen.]
Parijs, 5 Febr. (Havo»). De bezetting*-!
autoriteiten meenen, dat de neutralen niet onder!
de bezetting mogen lijden zij hebben m*ntrege-|
Jen genomen, dat elke week vijf kolentreinett]
naar Zwitserland gaan. Het ophouden der kolen*!
zendingen naar Nederland is maar van!
voorbijgaanden aard;, do verzendingen zullen
binnenkort worden hervat
vtede af te werpen. De delegaties gaan naar
huis en Ismet heelt in een onderhoud met jour
nalisten uiteengezet, dat wel-is-waar de relaties
tusschen de geallieerden en Turkije door de over
eenkomst van Moedania worden behéeracht, tot
het oogenblik, dat de lurken officieel in kennis
zijn gesteld van het eindigen der conferentie,
maar dat daarna ieder weer zijn vrijheid van
handelen kan hernemen. Deze vrijheid van han
dden kan, wanneer de Turken en de geallieer
den willen, beteekenen; voortzetting van den
oorlog.
Duitsche verklaring over den inval
in Baden.
In verband met de reden, die de Franschen
opgeven voor het binnentrekken in Baden,
wordt er van bevoegde zijde te Berlijn aan her
innerd, dat Duitschland tengevolge van de af
sluiting van de kolenzendingen uit het Ruhrge-’
bied een vierde van alle treinen moest laten uit
vallen, in de eerste plaats natuurlijk de luxe-
treinen, waarvan het minote gebruik werd ge
maakt. De voornaamste aanleiding voor het niet
meer laten rijden der internationale treinen was
Twee verklaringen in verband met de misluk- ook de zorg voor de veiligheid der reizigers, in
zonderheid Franschen en Belgen. Op den Orient-
exprestrein was b.v. in Jan. reeds eens gescho
ten.
In de commentaren der Duitsche bladen, aan
gaande de bezetting van nieuw gebjeif in ver
band met deze treinenkwestie, wordt erop ge
wezen, dat hoogsten slechts kleine economische
repressaille-maaregelen hadden kunnen worden
genomen, indien Duitschland zich door het la
tten uitvallen der treinen inderdaad aan schen
ding van het verdrag schuldig had gemaakt. De
Lokal Aftzriger maakt de opmerkingEerst
dringt men wederrechtelijk in het belangrijkste
productie-gebied van Duitschland, brengt aldaar
arbeid en verkeer in wanorde, sluit, ten slotte
alle kolenzendingen af en wanneer Duitschland'
daarop gedwongen fo het spoorwegverkeer te
beperken, dan constateert men schielijk eene
nieuwe inbreuk op het verdrag, die met nieuwe
sanctie gestraft moet worden.",
Arrestatie» en uitwijzingen.
Dusseldorp, 5 Febr. (W. B.) De presi
dent der politic» te Essen is heden door een
Franschen kapitein met ongeveer vijftig Fran
sche soldaten gearresteerd. De politie-president,
die geweigerd had om het verbod de officieren
der bezettingstroepen te groeten in te trekken,
bevindt zich op-het oogenblik te Bredenoy.
De Fransche maatregelen.
Dusseldorp, 5 F e b r. (W. B.) Op beval
der bezettingsautoriteftén is de uitvoer van ben
zol, teer en ammoniaksulfaat uit het bezette
naar het niet-bezette Duitschland verboden.
Het lijdelijk verzet.
Berlijn, 5 Febr. (W.-B.), In een procla
matie aan de ambtenaren en geëmployeerden
van hot financieel beheer des rijks, zegt de rijks-
minister van linandën o.a.: Bij de tegen alle
recht ipdruischende bezetting van Duitsch ge
bied door Franschen en Belgen, is er maar één
mogelijkheid voor verdediging, n.L onbuigzame
tegenstand tegen de onrechtvaardige verorde
ningen. Elkeen weet, dat het fa» dezen verdedi
gingsstrijd gaat om het voortbestaan van het
Duitsche vaderland. In drie moeilijke weken
hebben de geëmployeerden bij de financiën op
voorbeeldige wijze do verwachtingen vervuld,
die in hen waren gesteld, ondanks al de verlei
dingen en de bedreigingen met opsluiting in een
mtemeeringskamp en zware geldboeten. Uitge
wezen werden zonder erbarming tot zelfs zieken
en gebrekkigen. In de geheele groote menigte
der financieel» ambtenaren zijn er maar twee
verraders geweest. De minister deelt ten slotte
mede, dal hij de namen der ambtenaren, die hun
trouw hebben betoond, bekend zal maken in een
eerelijst in het staatsblad.
king der conferentie zijn van belang: die van
Ismet en die van den Franschen gedelegeerde
Bompard; de eerste wijt de mislukking aan de
houding der geallieerden ten opzichte van de
economische bepalingen van 't ontwerp-tractaat,
die de Turksche onafhankelijkheid zouden aan
tasten, de laatst» geeft de schuld aan de Turken,
die den vreemdelingen geen enkelen waarborg
wilden aanbieden op het stuk der rechtspraak.
Dit verschil tusschen de opvattingen over de
juridische capitulaties derhalve wordt door Bom
pard als de beslissende factor van de mislukkir^
der conferentie beschouwd. Intusschen is een
feit, dat zoowel de kwestie der economische
bepalingen als die der rechtspraak voor vreem-
delingeh het hare ertoe hebben bijgedragen, dat
de vrede in 't nabije Oosten nog op het laatste
nippertje, terwijl de kansen zoo goed leken, pi>
geteekend bleef. Dit is te betreuren, alleen reeds
wegens het feit, dat het na weken en weken
lang onderhandelen gelukt was, dank zij tal van
wederzijdsche concessies, vrij dicht tot elkaar te
komen. De hardnekkigheid, waarmee de partijen
op hun standpunt stonden, terwijl naar het
leek de opvattingen niet al te zeer mëer
uiteenliepen, heeft den vrede doen verloren
gaan. Ook hier heeft 4e prestige-politiek zich
op voor de wereld fatale wijze gewroken.
- - i om der. hoek keken de witgemut-
noolt eens willen meedansen T'Jfcrrybone danste, bijna deed u r glijden. De ste keuken* en linnenmeisjes. In de tranonen>ng
Irood-geuniformde, goudbetreste lakeien, echo» naar de toiletten was zichtbaar het vierkant»
„Ze zal wel moe gedanst zijn," zei Nj. Om ven onhoorbaar, al. ataomaton tanga ow! hoofd van Sü Jamea.
middellijk na den mareck entameerden de toed-1 heenDe rwartgejsate hoeren drongen om hef li-
jaasen een slepende Fransche wals. Arthur valetWeer danste Ik met ArthurIk of hoor-dtaarn van Merrybone heen «n vormden een
heerlijk en wij zweefden over den parketvloer de niets meer duidelijk, het was me, of ik on-mbit, die door Arthur werd doorbroken.
en vergaten alles om ons heen, toen wt elkturr derdompelde in een zew van geuren en gelul-1 ^ftlijtren, niet «an hem komen," rl.p hij, al-
in de oogen keken. even schoot het me door 't hoofd, dat hetlla tfrugwijzend. .We moeten hem no Uten
Toen we weer aan ons tafeltje tMn, boden,nu gauw tijd voor 't souper moert zijn en toenlliggen o, de politie komt"
alle we langs
netje slierden, hoorde ik het opklinken van een
m*-jeslacht uit het schemerduister....
De dans was geëindigd, even vormden we »U
len een pratende groep, waarbij zich eenige hoe
ren voegden, die niet en jeu waren.
Druk converseerden w« eenigen tijd, een spel langs
van vraag fn antwoord!
Toen plgtseling, ik z<\| het nooit t
klonk de doffe, droge knal van een schot en een
kreeL
We stonden stil....
Dan was het een geweldige verwarring, dames
en meisjes gilden, ik hoorde het vallen en bre
ken van glaswerk, de heeren aan de kaarrtafel-
tjes vlogen overeind, ze drongen met d» dnmes
naar de gang, waar het geluid van het schot
kwam.
„Blijft hier," beval Arthur, m#ar ik liep hem
na, bleef bij de portfires staan en hield me vast
aan den band die het teraggeslagen gordijn op-
Ik keek in de gang en zag daar languit op
den looper liggen het lichaam van Alfred Mer
rybone.
De róokende browning lag naa»t heen, zijn
gelaat zag was-bleek, het bloed vloeide hem,
uit een wonde aan het hoofd en kleurde rijn
blonde haar felrood. Vamrit de hall kwamen
de lakeien aanrennen, ik hoorde de deuren
I om den hoek keken de witgetnut-
D» ste keuken* en linnenmeisjes. In de tranonen>ng
Het ko!wvr»»nwk*
Wolff meldt uit Berlijn: I
Daar Coste, de Fransche commissaris voor]
de kolencontrdle, aan buitenlandsche journa!i»-|
ten over het kolcnvraagstuk misleidende onjuhJ
te mededeelingen deed, heeft de lijkskolencomd
mlssaris Stut» tot een vertegenwoordiger vaal
het Berliner Tageblatt o. a. gezegd, dat het]
Roergebied zelf de voornaamste verbruiker vaiJ
zijn eigen kolen is. Slechts 43 percent ging naar|
het onbezette Duitschland. Zelfs wanneer het]
Roergebied geheel werd afgesnoerd, sou het|
qnbezette Duitschland toch nog de helft van]
zijn ateenkoolverbruik uit andere steenkool-ter-]
teinen kunnen dekken. Ook voor cokes Is het|
Roergebied de hoofdverbruiker. Voor da ver-]
meerdering van de hoeveelheid kolen in ’t onbe-l
zette Duitschland zou in aanmerking komen de]
vermeerdering der prpductie door overwerk tol
de onbwette streken en invoer.
Op vérmëerdering der productie ging Stutsl
voort moet in de eerstkomende dagen beslist]
worden gerekend en wel ter hoogte van een hald
millioen tonnen per maand. De invoer ttfd
Poolsch Opper-Silezië en Tsjecho-Slowakijb is]
bevredigend. De Engelsche invoor zal naar men]
hoopt den vroegeren stand weer bereiken. Bo*|
vendien konden de gezamenlijke Duitsche ver«l
bruiksstreken den laatsten tijd groote vobrra-J
den verzamelen, de spoorwegen voor veertig!
dagen, de industrie en de gas- en electrititeiM
fabrieken voor ruim een maand. Daarbij komen!
de besparingsmaatregelen en gelukkigerwijs»!
het zachte weer. De afsnoering van het Roer»!
gebied zal voor dit gebied zelf tol een buitenge»!
wone vermindering der productie en veratopJ
ping van het verkeer leiden.
Voor Frankrijk is hpt economisch resultaat]
der bezetting gelijk nul. In drie weben beeft]
Frankrijk zich evenve'ri kolen kunnen verschab*]
fen als Duitschland anders per kalven dag U>]
verdo.
den doorgang naar 't intieme salon-
''r iw*v *ijn v
m*:ijeslacht uif het schemerduister.... Merrybone
keek, de bt
raken.
Arthur nem de leiding in handen, wat geheel]
_i onzen gastheer heenging, die jammerend
op en neer Uep:,^n dat in mijn huisl Dat mij
vergeten, nu juist zoo iets moet overkomen 1“ Op bevel
van Arthur mocht niemand het huis -verlatend
twee lakeien werden in de hall geposteerd en
twee op den hoek van de gang, met het con
signe niemand door te laten.
^Heeren, gaat als 't u belieft nvr binnen]
en kalmeert de dames." Slechts enkelo der oude
re heeren gaven aan dit verzoek gehoor, de an
deren bleven in een groepje staan, zwijgend,]
ónder den indruk van’t gebeurde.
„Waar is do telefoon vroeg Arthur 1
Js hij dood vroeg zacht John Morton.
„Ja." was het antwoord, „de kogel b hem
door de hersenen gegaan."
verscheen het strijkje, gewaarschuwd door een
der bethenden. Het bestond uif twee violisten
en een cellist, alleen in de gebruikelijke rcxxle
jasjes en met gewildige artistenlokken en hoog
blonde pianiste met een spits gezichtje.
Onder vrootijken kout zochten de jeugdige
paartjes den dansvloer op en maakte ik de po
lonaise aan dén arm van Arthur, die me in 't
oor zeide dat hij blij was eens even te kunnen
wandelen.
De oudere dames hadden rich zóó gezet, dat
ze het dansen gemakkelijk konden gadeslaan,
voor de dito heeren zetten de lakeien de speel
tafeltjes gereed. We hoorden sir James knor
ren :'„Nee, ik speel niet, als je de bank van Mon
te Carlo hebt doen springen.—" Hef verdere
ging verloren doordat het strijkje een fikschen
marsdh begon te spelen, waarbij de blonde pia
niste op de toetsen beukte met alle kracht van
haar fragiel lichaam.
„Zou ze nu i—~i. -
vroeg ik en Arthur glimlachte me toe.
ii inot grdaiist lijn," sei hij. O»** »v.. --
den marach entameerden de ro*d- heen
duitschland.
DB BBZBTTfNG VAN HBT ROERGBBfBD.
Uitbreiding der occupatie.
Berfijn, 5Febr. (W. B.) Naar aanleiding
van de nieuwe rechtschelnis der Franschen in
zake de uitbreiding van het bruggehoofd van
Kehl, zijn twee nota's terzonden. De eene is
door den minister van buitenlandsche zaken aan
den Duitschen zaakgelastigde te Parijs gezon
den, de tweede is door den voorzitter der inter-
geallieerde Rijnlandcommissie gericht tot den
lijkscommbsaris te Cobltfiz.
De Frankfurter Zeiturg meldt uit Goddelau
bij Darmstadt, dat Fransche troepen Zondag
voormiddag het station daar hebben bezet en
daarmede niet alleen hot spoorwegverkeer tus
schen Frankfort a. d. Hfein en Manheim, maar
ook dat naar Worms vdkomen afsneden. Het
station is afgezet. De tioepen rijn dadelijk,be
gonnen met het opladen der voorrraden hooi en
stroo, op het goederensfcrtion opgestapeld.
B e r 1 ij n5 F e b r. (UT. A. Draadloos). Be
halve Offenbach en Appenweiler hebben de
Fransche troepen gistertn ook het station God-
delau bezet en daar h< spoorwegverkeer tus
schen Frankfort en Mainheim afgesneden. De
troepenconcentraties ti Ludwigshafen doen
vreezen, dat ook de hzetting van Mannheim
wordt voorbereid.
Het spoorwegverkeer.
Keulen, 5 Febr. (W.-B.). De toestand v«n
het verkeer in de rijksspoorwegdirecti» van dis
trict Keulen ie héden-als volgtTengevolge van
de houding, aangenomen door den rijksminister
voor het verkeerswezen, zijn hedennacht bijna
al de stations der Fransche en Belgische zone»
door troepen bezet, inmenging in den freihen-
loop is nog niet gesch’ed. Het international»
verkeer der D-treinen tusschen Keulen en Aken
geschiedt volgens het beperkte program.
Fransche pionnen inzake het
verkeer.
Par ij», 6 Febr. (Havas). Letroquer en ge
nei aal Weygand zijn naar het Roergebied ver*
ttokken en hebben met de generaals Degoutte
en PayoT de grondslagen vastgeeteld voor oen
plan van vervoer per spoor en lang» bet water.]
Voort» rullen zij met generaal Drgoutte en met]
Coste de toepassing van nieuwe sanctie* be»|
'sfodeUrert
Pril» n«r hvartaa Mr. p. i 1,_.
o o
W k»n lieh (honsMnn b(|
Bwkhaiul.1 ot by 4. A. UK1KKMAS
ZOOM, GOUDA.
-
Toen wij weer aan ons tafeltje zaten, boden
lakeien ons koelen, parelenden Rijnwijn en alle
jongpiiri hieven hun glas op om te drinken op
het welzijn van lady Carson; ik knipte een
oogje tegen May, die terug lachtê, als wilde
ze zeggen: wacht maar, straks aan het souper
krijg ik mijn beurt wel.
De niet-dansers schenen geen behoefte te heb
ben aan een vei koelenden dronk, w» zagen de
bedienden gaan met glazen met dampende groc
en punch. Tante Jane dronk thee, ze drinkt nooit
iets anders; spiritualiën doen haar hoofdpijn
krijgen en koffie maakt haar nerveus.
Daar klonk de muziek weer en wij dansten.
We dansten heerlijk dien avond, het strijkje
scheen er plezier in te hebben, het streek ten
minste met een bijzonder élan de two-steps,
jazz's •n walsen.
Het was werkelijk geanimeerd: de kijksters
schenen zich ook nogal te vermaken en lady
Carson zag rood van vreugde dat het haar ge
lukt was een avondje te organiseeren dat nu
eens niet mislukte. De heeren waren druk aan
't kaarten. Af en toe klonken de speeltertnen,
de rook der geurige havanna's slierde in blauwe
president in den breede uiteengezet, dat Frank- cindigd, zonder als vrucht den vurig begeerden
rijk, na jaren lankmoedig te zijn geweest, einde
lijk zich tengevolge van Duitschland’s kwaden
wi’ genoopt zag zijn toevlucht te nemen tot
dwang. Frankrijk, aühn de strekking van Poin-
caré’s rede, wil slechts schadeloosstelling er
langen en garantie® voor zijn veiligheid. Aan
toegeven tiertkt Poincaré blijkens zijn woorden
«iet en wanneer het noodig is, zal Frankrijk
nieuwe economische maatregelen nemen. Loyaie
voorstellen wil Frankrijk wel bestudeeren, wan
neer Duitschland daarmee voor den dag mocht
komen; maar wij zullen, aldus Poincaré, ze on
derzoeken, zonder ons van te voren voorwaar
den te laten opleggen. En geen enkele belofte
kon Frankrijk, dat geen centimeter Duitsch ge
bied wenschte te annexeeren, ertoe brengen
panden uit handen te geven, die Frankrijk zich
zag genoodzaakt te nemen.
Wanneer men kennis neemt van Poincaré's
inzichten, daft «tijken ze merkwaardig af van de
opvattingen, welke de Britsche oud-premief
Lloyd George, die weer uit Algeciras in Enge
land is aangekomen, onder woorden heeft ge
bracht Z. i. waren de Duitsche steenkolenleve
ranties over het algemeen bevredigend en Lloyd
George was de meeting toegedaan, dat Frank
rijk een politieken flater had geslagen door het
ondernomen van 't Roeravontuur. Wanneer men
rekening houdt met het feit, dat Duitschland de
Saarkolen geheel en de Opper-Silezische voor
een goed deel heeft verloren aldus Lloyd
Greorge’s gedachtengang dan waren de Duit
sche leveringen uit het Roergebied voldoende.
Zelfs wanneer de bezetting iets gunstigs voor
Frankrijk opleverde, dan zouden volgens Lloyd
George de resultaten toch zeer gering zijn en
lang niet evenredig aan de kosten, die met de
occupatie gemoeid worden. De Duitschers ver
zetten rich sinds den wapenstilstand voor het
eerst tegen den druk, waarvoor zij tot dusver
het hoofd hadden gebogen. Duitechland’s nieuwe
houding acht Lloyd George een belangrijk en
ernstig feit, daar Frarikrijks tactische fout het
vóór Duitschland bezwaarlijk maakte toe te ge
ven. Tot zoover de meening van den oud-pre-
miei. Nu, wat toegeven betreft, er is nog geen
enkel teeken, dat erop wijst, dat Duitschland
hiertoe zal besluiten. Het verzet zal stellig nog
systematischer worden georganiseerd. En Frank
rijk zal het beantwoorden. Men vraagt zich af,
wie getroffen zal vwden, wanneer de bom
barst
OVERZICHT.
Zoowel in de Roerstreek als in het nabije
Oosten heeft de situatie rich op bedenkelijke
wijze verscherpt. De lezer heeft zich
reed* een denkbeeld kunnen vormen van
den emstigen loop, dien de zaken zoowel in
bet Roergebied als te Lausanne hebben geno-J
men. Bepalen wij ons eerst tot wat over onze
Oostgrenzen gebeurt. De economische en poli
tieke oorlogvoering in het bezette gebied heeft
van beide kanten aanleiding gegeven tot het
nemen van krasser maatregelen. De ontwikke
ling van zaken schijnt aldus te rijn: de Duit-
•chers hebben onder voorgeven, dat er in
Duitschland een bedenkelijk kolengebrek
heerscht, zoodat zuinigheid ten zeerste geboden
n, de internationale treinen gewoonweg maar
laten stoppen. Zij meenden, dat de kolen-
schaarschte een zoodanigen omvang had aange
nomen, dat er alle reden was om den express
Parijs—Boekaredl en den express Parijs—Mün
chen—Praag niet langer te laten rijden. Deze
internationale treinenïewrt is dus sinds enkele
dagen vervallen en dat is bij de Franschen in
slechte aarde gevallen. Dezen hebben den Duit-
•chen maatregel ctirect beantwoord. Niet alleen
hebben de Franschen in den vorm van een ulti
matum aan de Duitsche overheden laten weten,
dat, wanneer rij niet binnen een etmaal tijds
de internationale treinen doorlaten, alle Duit
sche tremen zullen worden vastgehouden tus
schen Appenweiler en Offenburg, maar tevens,
dat de bezetting wordt ujtgebreid. Deze occu
patie is reeds 'n feit geworden. Zondagmorgen
is Fransche ruiterij Offenburg binnengerukt, ter
wijl tevens Appenweiler werd bezet en het schijnt,
dat de Duitsche lezing juist is, volgens welke]
het voornaamste doel der nieuwe bezetting is de
kolentraiwporten langs de lijn Frankfort—Frei
burg—Bazel (bet verkeer dus tusschen Duitach-
Jand en Zwitserland) te controleeren en om deze
via Kehl naar den Elzas te dirigeeren. Door den I
nieuwen maatregel is dus thans ook Badensch
gebied bezet Het Badensche kabinet is dadelijk
na het gebeurde bijeengeroepen en het trekt
één lijn met de Pruisische en rifksregeering, wat
de tegenwerking der Franschen betreft. De
ambtenaren krijgen opdracht niet aan de Fran-
sche bevelen te gehoorzamen, maar alleen te
luisteren naar de instructies van hun eigen re-
gearing.
Men riet dus uit het vorenstaande, dat bet
conflict rich heeft uitgebreid en de consequentie
van de houding der Franschen, die bij wijze van
sanctie tevena verschillende telefonische ver
bindingen hebben verbroken, is, dat het Duit-
•che verzet steeds zaïl worden beantwoord door
maatregelen van de tegenpartij, die natuurlijk
alle» in het werk zal stellen om dezen tegen
stand te breken.
Terwijl de noodlottige prestige-politiek van
beide rijden dus wordt voortgezet en de heele
bezettingsondememing een zaak van Ausdauer
is geworden, waar heel wat tijd en kosten mee
rijn gemoeid en die heel wat eoonomwhe ellen
de tengevolge kan hebben, terwijl de haat tus
schen twee volkeren telkens meer invreet, gaat
Poincaré door met rich te rechtvaardigenzoo
lakeien ons koelen, parelenden Rijnwijn en
Jongelui hieven hun gle op om te drinken op
het welzijn van lady Carsonik knipte een
oogje tegen May, die ®rug lachte, als wilde ze
wnrh’f maar, sraks aan het souper krijg
ik mijn beurt wel.
De niet-dansers scheien geen behoefte te heb-
- - we zagen de
de begerettes geen concurrentie aandoen. Toen bedienden gaan met jjtzen met klampende groc
B;..B .._8— cn punch. Tante Jare dronk thee, se drinkt
danst mocht worden. Het mocht en even laternooit iets anderssrirituiliën doen haar hoofd-
i pijn krijgen en kofle ma<kt haar nerveus.
Daar klonk de nuriek weer en wij dansten.
We dansten heerljk dien «rond, Let strijkje
scheen er plezier in te hebban, het streek ten-
I minste met een bijzonder él«n de two-steps,
i jazz’s en walses.
Het was wokelijk geanimeeidde kijksters
schenen zich ook nogal te vermaken en lady
Carson zag rood van vreugde dat het haar ge
lukt was een avonctfe te organiseeren dat nv
eens niet nislukte. De heeren waren druk aan
’t kaarten. Al en toe klonken' de speeltertnen,
de rook d?r geurig» havanna’s slierde* in blauwe
vegen boven de meestal kale schedels der spe
lers.
Het wa* warm in de groote zaal, er hing een
reuk van parfum, vermengd met tabaksgeur.
De muziek trilde je door 't hooH, bij 't warrelen
fn ie wals was het prettig te steunen op je
j cavalier, wat me, toen ik per ongeluk met dichtslaan
Varrvhane danste, bima deed uitaliidem D»
e, genw
bestond
vegen boven de meestal kale schedels der
spelers.
Gelukkig, de bergerettes waren ten gehoore
bracht. Een beleefdheidsapplausje klonk en na
dat het gesprek weer was opgevat en het kab- zeggenwach't mai
helend woordenbeekje weer een kwartiertje had
geruischt, verzocht de gastvrouw Tilly nog eens
te zingen, maar deze weigerde beleefd, wilde ben aan e«n verkoeleiden dronk.
ging May aan haar moeder vragen of er ge-
