Ho.
*IEEN
s
c
men
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
itan”
De toestand in het Rijn- en Roergeoied.
Geruchten van bemiddelingspogingen. -~ Engeische en Fransche arbei-
dersvertegenwoordigers naar de Roer. Prof. Kohnstamm bepleit inter
nationale arbitrage. Het motief: beveiliging van Frankrijk. Schen
king van den Paus aan de Roerbevolking. De depreciatie van de Mark
bij de belastingen. De toestand in Ierland. Een compromis voorstel
inzake de Vlaamsche Universiteit.
Vrijdag 18 Maart 1923
Mo. 15188
M
WERKERK OUDERKERK., OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
61" Jaargang
ijzen.
Slaopen
en,
Jw
idt
[tie
nk.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WER KERK OUDERKERK., OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
egligés,
Matinés
FEUILLETOM.
Niet door menschenhanden gebouwd
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
3
r
ften.
waliteiten.
J E R. A ML
'4
te zijn.
afgewerkt.
716 130
4
3
k).
w»
Zm -
246 c.M.
245
245
245
245
245
245
245
245
460
5.65
Big.
BF1C
>rt,
om
Bid
fs.
is
4.35
4.40
4.75
2.15
2.60
3.30
4.20
3.65
fiOHBSCHE COÜBANT
den w_
wdagnummer 20
INGENt 1—4 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.50. Op
Ijoekhan-
vóór de plaatsing
rand
245 c.M. j
245
245
mredigheid.
peinzende, bezorgde ziel keek. Zij volbracht
haar taak onverbeterlijk, maar haar over
groots bezorgheid zou haar zelf ten verderve
strekken. Zóó ging zjj op in het vervullen
van haar plicht, dat zelfverloochening als
het ware haar tweede natuur werd. Wyl zij
het prettig vond, als Tibbie er aardig uitzag,
zorgde zij daarvoor, al moest het dikwijls
geschieden ten eigen koste. Een oud ding,
dat weer wat opgelapt werd, was goed ge
noeg voor Alison zelf. Tib moest het mooie
en het nieuwe hebben. Niemand keek naar
Alison en niemand gaf om Alison; dat was
haar overtuiging. Zij was handig met de
naald, maar zy miste aangeboren bevallig
heid, waarmede Tib in staat was een goed-
koope katoenen jurk met haar eigen per
soonlijke bekoring te kleeden. Alison kon
niet coquetteeren met een lint of met een
verlokkend effect een roos tusschen haar
lijfje steken. Zij zei zelfs soms, dat zij een
houthakker en een waterputter was en dat
zou zy bly'ven tot het einde harer dagen.
Haakte haar hart ooit naar een andere
bestemming, toen de jaren voortrolden en
haar jeugd meevoerden, waarby onmerk
baar haar natuur verhardde, die geneigd
was tot zachtheid? Zy poseerde niet voor
martelares, en evenmin wenschte «ij, dat
men haar opzettelijk prees, maar zy ver
langde van iedereen, dat hy het pad v»n
den plicht zou bewandelen, wat niemand
zonder opofferingen volbrengt. Zy had zich
blijmoedig opgeofferd en verbaasde er zich
soms over, waarom enkelen dat zwaar von
den. Zelfs haar broeder Patrick, hoe aan
genaam en welsprekend ook op den kan-
uitbarsting zou komen, wat er dan ook de
gevolgen van mochten zyn.
Het deed haar genoegen juffrouw Alisoo
te zien glimlachen, terwijl deze den drup
pel in den lepel onderzoekend bekeek.
„De duivel heeft met dit kleine beetje
niets uitstaande, Janet. Ik heb er in het
begin te veel water by gedaan, en uut moe
ten wy er weer uit zien te krygen, dat is
alles. Maar nu heb ik er genoeg van, en ik
laat het het aan jou over, om het verder
in orde te maken, en ik loop even by me
vrouw Dunlop aan. Als de dominee eerder
thuiskomt dan ik, vraag hem dan vooral
of hy wat heeft gegeten.
„En als hy het niet heeft gedaan, dan
zekeren eieren by zyn thee?" zei Janet
droogjes. „Ik zal myn best doen met de
gelei, maar het komt alleen door de zure
appels van Rochallan. Het is een slecht
soort, net als enkele menschen, wat men
er in mengt of hoe men er aan werkt, hot
zal niet smakelyk worden noch zyn doei
bereiken, of hen er toe brengen zich aan
hun eigen werk te geven.”
,Ze heeft in elk geval een mooie kleur”,
zei juffrouw Alison, toen zij in het gloeien
de lichtroode hart van den grooten inmaak-
pot keek, te veel van haar huishoudelijke
bezigheden vervuld om aan do filosofie
van Janet haar aandacht te wijden. „Heb
geduld en als ik terugkom laat ik dan niet
zien, dat je het hebt af gegoten!
Geduld, Janet, versta je, mijlen en mijlen
van geduld, dan komt het met alles, ook
met knorrige menschen en waterige appel
gelei ten slotte in orde!”
den over de gevolgen van de Koer bezet
ting.
Ook buiten de arbeiderskringen zyn er ve
len, die trachten er een oplossing aan te
geven. Prof. Kohnstamm heeft in het Han-
een poging daartoe gewaagd: De
van het Roergebied kan alleen af
worden geregeld als tegelyk de
ortelboèr van Oud»
i, drie dooien ƒ140.
ricoopem van W*r-
«64 17
sel, beantwoordde niet aan haar ideaal. Het
vurig temperament der Flemings bezat hy
in sterke mate en hy aanvaardde alle din
gen, ook het groote offer, dat zyn zuster
aan haar eigen toekomst had gebracht, als
een vanzelfsprekend feit. Er waren zelfs
oogenblikken, waarop zy zichzelf had af
gevraagd of het niet mogelijk kon zyn, dat
Pat, terwijl hy voor anderen preekte, zich
zelf een verworpeling voelde. Zy uitte deze
vrees tegenover geen sterveling, zelfs niet
tegenover haar getrouwe vriendin en dienst
maagd Janet Aiken, die zooveel met hem
had doorgemaakt en grys was gew’orden
in den dienst van de pastorie. De vereering
van Janet voor haar meesteres werd slechts
geëvenaard door de verachting, die zy koes
terde tegenover de andere leden der fami
lie, ofschoon die toch vermengd was met
een zekeren trots.
„Een zelfzuchtige bende”, was zy ge
woon hen te noemen en van die kwalificatie
sloot zy zelfs den predikant niet uit, dien
zy, indien men haar het vuur na aan de
schenen had gelegd, tot den voornaamsten
zondaar zou hebben verklaard. De twee
vrouwen bespraken veel in de keuken van
d« pastorie van Rochallan, maar niet heel
dikwijls de familie-aangelegenheden. Toch
was Janet er altyd volkomen van op de
hoogte, als de dingen niet glad gingen in
de eetkamer of het studeerwerk; zy voelde
de spanning en den druk in de lucht. De
predikant was den laatsten tijd zeer kort
aangebonden en juffrouw Alison treurig
en stil en soms wenschte Janet, als zjj on
der haar werk alles overdacht, dat er een
„Dat zit nog”, was het norsche antwoord
van Janet
Mejuifrouw Alison zuchtte eens, toen zij
haar boezelaar afdeed en netjes opge vou
wen neerlegde in den hoek van haar eigen
lade van de aanrechtbank.
„Ik geloof, dat het een slechte dag is,
Janet. Ik voelde iny al niet als anders, toen
ik van morgen opstond, en jy bent den ge-
heelen dag bitser dan gewoumyk. Zy heb
ben zeker een lange byeenkomst van het
presbyterium gehad. Het is al over vijf.
Terwyl zij de trap opging, om haar laar
zen en hoed te halen, vroeg zy zich ver
wonderd af, waarom de dagen den laatetan
tyd zoo somber waren en de stemming zoo
slecht was. Er hing iets onbestemd* in de
atmosfeer, waarvan zy zich de uitwerking
volkomen bewust was, muar dat zy niet
kon onderzoeken of recht in het geiaat
zien. Indien een waariyk sterke en bekwa
me vrouw de dingen kalm hun gang laat
gaan, dan is het zeker, dat een cruus met
ver af is. Zij keek oplettend in den spiegel,
toen zij haar voile voordeed en werd smar-
telyk ge trollen door haar ouder wordend*
trekken.
V „Ik zie er vandaag uit als acht en veer
tig”, zei zd fluisterend. „Je hebt afgedaan,
Alison, dat is wat je scheelt, geloot ik.
Haar stem was zonder twijfel het best*,
wat Alison Fleming bezat. Ze was mot ivo
heel diep, maar vol en welluidend en er
kon zulk een sympathie in meetrillen, dat
de troostende klanken verder doordrongen
in een hart dan zij zelf wel wist.
(Wordt vervolgd.)
Londen in Berlynsche regeeringskringen
gisteren nog niets af. De particuliere be-
riclrten, die men omtrent deze Engelache
stappen verkreeg, zijn ook nog niet beves
tigd. Ook van diplomatieke zyde is de Duit-
,sche rjjksregeering nog niet geraadpleegd,
hetgeen, Aldus het Acht Uhr Abendblatt,
nog niet bewijst dat er geen diplomatieke
actie op touw is gezet. Het blad voegt eraan
toe, dat het standpunt der Duitsche regee-
ring ten opzichte van-mogelijke onderhan-
delingen door den rijkskanselier in zyn jong
ste rede duidelijk genoeg is omschreven.
Deze geruchten worden door andere Duit-,
sche bladen met wantrouwen ontvangen.
Men beschouwt ze als te komen uit Fran
sche bron en waarschuwt er dan ook tegen.
Te Parijs, zoo zegt de Duitsch-nationale
„Tag”, zitten immers de heeren, die er be
lang bij hebben op de een of andere wijze
met Duitschland te onderhandelen over de
liquidatie van het avontuur in het Roerge
bied, dat zij reeds lang betreuren. Het is
natuurlijk de plicht van de regeering elk
voorstel tot bemiddeling ernstig te onder
zoeken en na te gaan of het rekening houdt
met de eer en de levensbehoeften van het
Duitsche volk. Het blad meent verder, dat
de plannen die dezer dagen te Brussel wer
den gesmeed, een dergelijken grondslag tot
onderhandelen niet bieden, aangezien zij de
afscheiding van het Rijnland en de blijven
de controle over de productie van het Roer
gebied beoogen en dus een verscherping
van het verdrag van Versailles beteekenen.
De „Lokal-Anzeiger”, eveneens behooren-
de tot de Duitsch-nationalen, stelt zich op
nog scherper standpunt. Het blad ziet in
deze geruchten een bewjjs, dat het vtfande-
lyke front aan het wankelen is. Een mis
daad zou het echter zijn een wapenstilstand
te sluiten met hen, die Duitschland by den
wapenstilstand van ill November 1918 heb
ben bedrogen. En dan laat het blad er op
volgen: Voordat Duitschland deelneemt aan
mondelinge of schriftelyke onderhandelin-
gen met Frankrijk of België moet het ge
dane onrecht zijn hersteld, moet de laatste
vijandelijke soldaat het Roergebied hebben
verlaten en moet Duitschland de noodige
panden bezitten als vergoeding voor de be
rokkende schade.” Dit laatste zal zeker wel
tot de vrome wenschen kunnen worden ge
rekend.
Maar een oplossing moet er komen. Daar
om wordt ook buiten het terrein der diplo
matieke en militaire machten naar een op
lossing gezocht. Uit Engeland vertrekt de
zer dagen een deputatie van de parlemen
taire fractie der Arbeiderspartij, die den
toestand in het Roergebied ter plaatse gaat
onderzoeken. Ook de Belgische soc. vakver-
eenigingscommissie heeft een aantal leden
aangewezen om naar het Roergebied te
gaan, teneinde zich van den toestand op de
hoogte te stellen. Daarnaast zullen socialis
tische parlementsleden uit Engeland, Frank
rijk, België en Italië samensprekingen hou-
Uit het Engelsch van DAVID LYALL
d“t J. P. WESSBLINK—VAN ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
zyn dan er arbeiders werison, wyst er wel
op, dat handhaving van eepigen duur van
een zoodanige positie niet mogelyk Is.
Het is dan ook volkomen bagrypeiyk, dat
aan alle zyden geruchten opgaan waarin van
bemiddelingspogingen wordt gesproken.
Reeds verluidt uit Londen ert Parijs, dat er
opnieuw sprake is van het bijeenroepen van
een internationale oeconomische conierentfó,
waartoe ook vertegenwoordigers van
Duitschland zouden worden toegelaten. De
New York Herald en de Evening Standaard
beweren zelfs, dat het Engeische kabinet,
zich rekenschap gevend var, den ernst van
den tegenwoordigen toestand, gisteren be
sloten heeft de vraag tot de regeering te
Berlyn te richten of Duitschland bereid is
deel te nemen aan een internationale oeco
nomische conferentie, die de Engelsch-Ame-
r.kaansche voorstellen voor het herstel tot
basis zou hebben. Duitschland zou op deze
conferentie dozelfde rechten als alle andere
deelnemers genieten.
Reuterberichten uit Londen en Washing
ton komen echter verklaren, dat Engeland
niet zal bemiddelen tussclien Duitschland,
Frankrijk en België aangezien dat niet ligt
op den weg van Engeland.
Verklaard wordt, dat de quaestie Britan-
nië niet aangaat, in zoover het I^uitsclilunds
taak is, een plan in te dienen, dat Frankrijk
en België bevredigt en hetwelk tevens den
steun van de Duitsche industrieelen heeft.
Duitschland kan voorstellen tot alle naties
richten, in welk geval Frankrijk en België
ze automatisch zouden ontvangen, waarna
voor Frankrijk en België de weg zou zyn
geopend, onderhandelingen met Duitschland
te beginnen. En de Amerikaansche Staats
secretaris Hughes publiceert een officieele
tegenspraak als zou Britannië voorstellen
hebben gedaan inzake de bemiddeling van
Amerika tusschen Frankryk en Duitschland
ten aanzien van de Roerquaestie.
Uit deze tegenspraken blykt échter alleen
dat er van een directe poging geen sprake
is; terwijl Engeland reeds den te bewandelen
weg aangeeft.
De correspondent van het Acht Uhr
Abendblatt te Londen meldt vandaar, dat
Frankryk op de jongste byeenkomst te
Brussel wel degel yk zou te kennen hebben
gegeven er niet aan te denken het verdrag
van Versailles te schenden by het vaststel
len van zyn Oostelijke grenzen. Zelfs zou
er te Brussel over een mogelijke ontruiming
van het Roergebied zijn gesproken. Men
hoopt te Londen verder, dat Duitschland in
staat zal zijn nader te treden in de En-
gelsch-Amerikaansche voorstellen, of met
een nieuw plan, dat met den veranderden
politieken toestand rekening houdt, voor
den dag zal komen. Na de byeenkomst van
Brussel lykt het weer mogelyk door een
nieuwe regeling van het vraagstuk van het
herstel een oplossing aan het vraagstuk van
het Roergebied te geven.
Van een dergelyke vraag wist men uit
rig-
cht
>y's
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelyks geopend van 9—6 uur.; Administratie Tel. Int. 82;
Redactie Tel. 545. 8
m ale bjj ktate*
en snel roet d* be-
De toestand in het Ryn- en Roergebied is
uiterst verward; de berichten die vandaar
komen, hetzij ze zyn uit Duitsche dan wel
uit Fransche bron, hoe overdreven dan ook
de perspropaganda wordt gevoerd, doen zien
dat de toestand van zoo gespannen aard is
tusschen de bevolking en de bezetting, dat
botsingen en incidenten dagelyks moeten
voorkomen. En het gevolg daarvan is alwe
der, dat de bezetting tot nog krassere
maatregelen overgaat.
Dat dit inderdaad het geval is, blykt wel
uit de volgende feiten en beslissingen, die
worden gemeld:
De post- en de telegraafdirecteur van
Aken zyn om onbekende redenen in hechte
nis genomen.
De rechtbank te Aken heeft den directeur
van de Akensche locaalspoorweg wegens on
behoorlijk gedrag tegenover de bezettings
troepen tot 3 maanden gevangenisstraf ver-
4 oordeeld.
Vjjjf douane-ambtenaren uit Duisburg zijn
wegens het heffen van 10 millioen mark
wijnbelasting veroordeeld elk tot 1 maand
gevangenisstraf en 500.000 mark boete. Een
hunner kreeg bovendien nog 3 maanden ge
vangenisstraf
De eerste burgemeester van Witte
veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf
gens het niet laten herstellen van lichllei-
dingen voor de Franschen. De postdirecteur
Kohlberg uit Buer is veroordeeld tot 3
maanden gevangenis en 500 fr. boete we
gens het protesteeren tegen de bezetting van
het postkantoor. De postdirecteur Schier-
baum uit Recklinghausen is veroordeeld tot
6 maanden gevangenis en 200.000 mk. boete
en onmiddellyk naar Zweibruecken gevoerd,
zonder dat hem vergund werd eenige bagage
mee te nemen.
Ook is aangehouden Opper-regeeringsraad
Göppert uit Dortmund, die dezer dagen we
gens het niet opvolgen van verschillende
Fransche bevelen tot gevangenis en boete is
veroordeeld, is, zonder dat het vonnis vol
trokken was, het bezette gebied uitgezet.
Op het gemilitariseerde Zuider baanvak
nemen de Franschen thans op hun treinen
gevangen genomen Duitschers mee als gyze-
lanrs tegen daden van sabotage. Rechter
Kamitz uit Steele moet eiken ochtend om 4
uur met een locomotief het baanvak afry-
den, voordat het verkeer daarover mag be-
ginnen. In de treinen mogen de gijzelaars
in een coupé plaats nemen. Zy logeeren op
delsblad
kwestie
doende
kwestie van ’t Roergebied kan z.i. alleen af-
regeld. Frankryk moet gaan inzien d*t
het hier met geweld zjjn doel niet bereikt,
maar alleen langs den weg van het recht en
van internationale samenwerking. Zoodra
het dat inziet is het oogenblik voor bemid
deling gekomen; niet eerder. En dan is het
oogenblik er ook voor bemiddeling in het
vraagstuk van de schadevergoeding. Frank
rijk zal financieele waarborgen moeien
krygen voor afdoening van een redelijke
schadevergoeding en door internationale so
lidariteit gevrijwaard moeten worden tegen
Duitsche revanche.
Maar zoo vervolgt prof. Kohnstamm
in dat land der belofte komen wy auéen;
dóór de Ruhr heen. En daarom moet vóór
alles thans de bevolking daar moreel en
materieel gesteund, opdat zy haar stryd niet
tydelyk opgeve. Tydelijk, want geiyk ik
reeds zeide, op den duur kan geen macht,
ook niet het Fransche militarisme met zyn
zwarte hulptroepen, een volk van zestig
millioen menschen naar haar wil dwingen.
Daarom is elke tydelyke overwinning der
Franschen slechts een verlenging van den
onvermydelyken stryd. Hy kan op die wyze
jaren duren. Na Napoleons bezetting van
Westfalen heeft het ook zeven jaar geduurd
voor de Russen den Pruisen te hulp kwanten.
En Waterloo was weer twee jaren later.
Geve God dat niet lan#* di*n w*g het Mtüw-
conflict over negen jaren woide opgeiofit,
maar kan het zyn nog dit jaar,.dank zy het
moderne strijdmiddel van ongewapend, maar
scherp treffend verzet.” ~X
Door internationale arbitrage wil Prof.
^Kohnstamm en hy vindt daarvoor steun by
de Fransche afdeeling van den Wereldbond
der kerken, een oplossing verkrygen.
Ook Prof. Dr. C. A. Verryn Stuart be
spreekt in de N. R. Ct. de Roerbezeitmg. En
zegt, dat het van Frankryk een dwaasheid
is te spreken van een middel tot beveiliging,
daar Frankrijk door de onderwerping aan d*
militaire conscriptie van de bevolking zijner
koloniën binnen 5 jaar rekent op een bly-
vend leger van 800.000 Afrikanen voor
krygvoering in Europa! Onder die omstan
digheden acht de geleerde schryver oen roe
pen om „beveiligingoverbodig en wyst
op de vraag van Ramsay Macdonaid omangs
in het Engeische Lagerhuis gedaan: „\»aar
blijft de beveiliging van Engeland?”
Er is ook reeds sprake geweest van een
bemiddelingspoging van den 1 aus. De pau
selijke Nuntius te Brussel zou by den Spaan-
schen gezant te Brussel stappen daaitoo
hebben gedaan. Maar ook dit bericht wordt
het station Kettwig, waar zy op stroozakken
moeten slapen.
Naar de Köln. Zeitung meedeelt hebbe® de
Franschen in Witten a. d. Roer een beloo-
ning van 250.000 mark uitgeloofd voor de
arrestatie van eiken Duitschen schupo.
De Franschen hebben in het land van
Berg de plaatsen Ründeroth en Istbergen,
aan de grens van de Engeische zóne, bezet.
Volgens verklaring van den ryksminister
van verkeerswegen Gröner in de Centrale
Commissie van den Ryksdag hebben de
Franschen volgens de jongste berichten 142
spoorwegbeambten gearresteerd, 73 uitge
wezen en 52 ernstig mishandeld. Daarby zyn
niet geteld degenen, die uit hun woningen
zijn verdreven.
Bovenstaande berichten vormen slechts
een greep uit het vele, dat naar buiten
ruchtbaar wordt.
Aan de staatsmijnen Westerholt en Schol-
ven zetten de Franschen het werk tot weg
halen van steenkool en cokes voort. De
Franschen hebben deze myn uitgezocht, om
dat zy aan den Noorderspoorweg ligt en met
dezen rechtstreeks verbonden kan worden,
zoodat de geladen wagens via den gemilita-
riseerden spoorweg direct, naar het Westen
verzonden kunnen worden. De door de Fran
schen aangewende arbeidskrachten zyn ver
meerderd; Donderdag waren een 120 a 130
arbeiders aan het werk. Totnogtoe was het
echter niet mogelijk vast te stellen, tot wel
ke nationaliteit deze arbeiders behooren,
daar de verblijfplaatsen der arbeiders door
een dicht militair cordon streng van de bui
tenwereld afgesloten zyn. Tengevolge van
de afsluitingsmaatregelen zijn minstens drie
maal zooveel militairen als arbeiders aan
wezig. De mijnen Westerholt en Scholven,
evenals een derde staatsmyn hadden een
24-urige proteststaking afgekondigd; bij be
ëindiging ervan echter hebben de arbeiders
het werk weder opgevat. Het voornemen
bestaat, dat de arbeiders, ingeval de Fran
schen nog langer op de myn blyven ,de co-
kesbranderijen zullen verlaten, zoodat de co-
keswinning spoedig stil zou liggen. Men
overweegt dezen maatregel, omdat het den
Franschen n.1. om de cokesvoorraden te
doen iè. Gisteren werd echter op alle mynen
nog gearbeid.
Dat deze wyze van werken den Franschen
aangenaam is, zal wel niet kunnen worden
gezegd. Het feit dat voor bescherming van
den arbeid driemaal meer militairen noodig
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en z den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke reg^l meer 0.80. Advertentiën in het Zutei
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van dert pi
INGEZONDEN MEDEDEELlf t
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen bij contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar piaataruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkumst van soliede
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd t
5)
Boekengeleerde als hy was, gaf zijn nei-
I Ring om roekeloos geld uit te geven voor
boeken af en toe wel eens aanleiding tot
®oeilykheden met zyn dochter, die er alleen
zij haar meer dan gewoon talent om
wis te houden, in slaagde alles te betalen
ea bovendien het schoolgeld voor de kinde-
en de aalmoezen voor de behoeftigen
J11! te sparen. Van deze laatste wemelde het
*etterlijk in dit afgelegen kerspel aan de
*ee. Maar ondanks de soms met tranen ge-
Psxrd gaande protesten werden de boeken-
P enken in de studeerkamer steeds voller;
waren een voortdurende bron van verba-
en afgunst voor den „plaatsvervanger1^
e nu en dan kwam om den predikant af te
•OMen, alg hy elders een godsdienstoefening
®oest leiden.
gingen zelden weer weg, zelfs de minst
ervarene en opmerkzame van deze jeugdige
PWooenten, zonder in stilte hun cyns van
en bewondering te voldoen aan de
jonge huismoeder, uit wier oogen,
8 m haar jaren onder de twintig, een
Een uur het goede doen, is meer dan
er jarenlang over te praten.
