’s
THEE
UWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSpTR
4\cC
t Blad'
Milt door menschenhandcn gebouwd
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, goude rak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu
WERKERK OUDERKERK,, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
s
No. ISI95
81* Jaargang
Dinsdag 27 Maart 1823
f ZOON
Protesten van de Deutsch-Volkische Partij.
GOUDSCHE COURANT
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
pakje
GLEYS
w-
de prijzen
»NS PAKJE
e k e n d e
NS PAKJE
(ONTEA
IS PAKJE
IKR.
apleren,
oekles.
GOUDA
!beld
ley’s.
VHg-
ischt
Iley’s
eten,
Uw
oudt
ditle
lank.
>ezltf-
werk
port,
:gom
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagablad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geachledt
Franco per poet per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur.; Administratie Tel. Int 82;
Redactie Tel. 545.
WERK
PPEN,
I1CHT-
NTEN,
ERMINT
Stinnes is naar Rome gegaan om contact
te zoeken met de Amerikaansche staal-
koningen Barnes en Gary, en andere leden
der handelsdelegatie, die aldaar vertoeven
voor de besprekingen in de Internationale
Kamer 'an Koophandel, met het kennelijk
doel hun invloed te vragen om Ame-
rikaansche industrieelen' op te wekken om
Duitschlund in de crisis by de staan. Ook
z'ou Stinnes een onderhoud hebben gehad met
ken zal, dat de toevoeren naar België en
Frankrijk anwenlijk toenemen. Wel hebben
de Belgen nu de Staatsmijn Rheinaben be
zet en hebben zij daar en te Schlagleisen
opslagplaatsen geopend, maar omtrent het
vervoer spreken de Fransche en Duitsche
berichten elkaar tegen. Een Duitsch be
richt meldt, dat het personeel van de mijn
Rheinaben het werk heeft neergelegd. Een
bericht van een Hbld.corr. deelt mede, dat de
bezetting der mijn Rheinaben, die de groot
ste staatsmijn in de streek van Reckinghau-
sen is »jj heeft een productie van gem.
2600 ton per dag vermoedelijk ten doei
heeft den Franschen eens te laten zien hoe
het moet. Maar ook deze berichtgever zegt,
dat tot dusver de Belgen niet veel succes
hebben. Want onmiddellijk bü hun verschij
nen verlaten de arbeiders de mjjn en de be-
drijfsraad verklaarde, dat het werk zal
worden gestaakt, zoolang zich Belgen op de
mijn bevinden.
Alleen de berichten uit Fransche bron mel
den, dat de ver lading en het vervoer van
cokes naar België en Frankrijk geregeld
gaat van alle opslagplaatsen, waarvan er
voor 1 April 6 in exploitatie zullen zijn.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.65, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van dan prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels /2.05, elke regel meer /0.5Q. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceer-
,den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Mr. Zimmerman, de commissaris-generanl
van Vien Volkenbond, stuit, zooals te ver
wachten was, by de uitvoering van z(jn ar
beid op grooten tegenstand. Er is een lijde
lijk verzet ontstaan in die kringen wier be
langen worden aangetast.
Het is al begonnen met de besprekingen
over de saneering der Oostenrijksche spoor
wegen. Meer dan een derde van het deficit
van den staat wordt veroorzaakt door de
Oostenryksche staatsspoorwegen, die, zoo
als alom wordt toegegeven, er veel te veel
ambtenaren op nahouden. Voor 5000 K.M
spoorweg heeft Oostenrijk 97.000 employé’»,
terwijl b.v. de Fransche „Compagnie d’Or-
léans” op 7800 K.M. slechts 50.000 man aan
het werk heeft. Dat wil zeggen, dat Oosten
rijk op iederen spoorwegkilometer 20 amb
tenaren heeft, of wel op iedere 50 meter
één ambtenaar, zooals men ietwat overdre
ven maar des te aanschouwelijker zou kun
nen zeggen! Nu hebben zoowel de cómmis-
saris-generaal, Mr. Zimmerman, als ook de
Oostenryksche regeering als een der be-
langrykste ondernemingen by het sanee-
ringswerk beschouwd, dat er aan dezen on-
mogelijken toestand een einde wordt ge
maakt. En tot de vele mogelijkheden, ja
noodzakelijkheden van die taak behoort
vooral ook een energieke oplossing van het
vrijkaartenprobleem. Dat -de eigenlijke
spoorwegmannen gratis reizen, is zeker
over de heele wereld sinds lang een begrij
pelijk privilegie. In Oostenrijk genieten ech
ter ook de ambtenaren van post, telefoon en
telegraaf dit voorrecht; en dat kwam zóó:
In 1919 heeft men op grond van admini
stratieve overwegingen den dienst der pos*
terijen bü het departement van spoorwegen
ondergebracht, en men was destijds zoo
Bloemen zijn op eiken weg te vinden,
doch niet ieder weet den krans tevjech-
len; het was een nis, die voor Edith Brooke
volstrekt niet paste.
„Het was heel vriendeiyk van u zoo
spoedig te komen,” zei Edith, terwijl zij
heen en weer schommelde m den vervallen
schommelstoel, waarbij de punten van haar
zeer spitse schoenen van onder den rand
van haar japon uitkwamen.
„Het was myn plicht te komen," sei Ali
son kortaf. „En bovendien voegde zij
er nog snel aan toe, toen zij uit de manier,
waarop juffrouw Btóoke haar wenkbrau
wen optrok, bemerkte, dat dit met «enige
verbazing werd aangehoord, „verlangde
ik er natuurlijk naar kennis met u te ma
kenen ik hoop, dat u van Zaterdag tot
Maandagmorgen te Rochallan wilt komen."
Zij "herhaalde deze woorden als een goed
van buiten geleerde les. Edith luisterde en
vroeg zich af, of zij ooit onder de koude,
harde kont van de natuur van juffrouw
Fleming zou komen en waarop zij zou ge
lijken, alz zjj er ooit in slagen zou de kern
van de waarlijk hoogstaande vrouw te be
reiken.
„Ik zal graag komen, als ik u niet in
den weg ben.”
„Natuurlijk zult u Vanen; zal het mor
gen zijn Als, als
Daar hield zy op; vrij plotseling herin
nerde zü zich de droeve omstandigheden en
met een rilling van medelijden vroeg zij
zich af, of de doode misschien niet in de
naaste kamer lag.
„Wy zullen mün vader morgen om half
drie begraven, mijnheer Fleming”, zei
Edith, waaibty Patrick recht te het ge-
schoon gewanschen
>n vernieuwd leven.
toenemende zenuwachtigheid van haar broer
op, toen zü Charing Cross naderden, waar
uitstapten om het overige van den weg
te voet af te leggen.
„Een étagewonteg V’ vroeg zü, toen zü
ten straat insloegen met hooge huizen, die
onder één dak zooveel families met al wat
FEUILLETON.
Wt het Engolsch van DAVID LYALL
door J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
laat zag. „Hoe laat zult u morgen komen T"
„Ik zal natuurlijk ‘s ochtends komen”,
antwoordde hy, „en bij je blijven, tot het
tjjd ia om naar Rochallan te gaan.”
Op 'dat oogenblik werd «r zacht aan de
deur getikt. Edith ri«p het diedstmelsjs
toe binnen te komen, en dat verscheea nu
met een theeblad, dat zü onhandig aan het
einde der (afel plaatste, zonder de moeite
te nemen eerst een kleed te spreiden. Edith
sprong op en toen zag Alison, dat zü heel
lang was en bevallig van gestalte, dat zü
haar kale japon met buitengewone grati«
droeg «n dat zü iets onbeschrijfelijks over
zich had, dat zü bü gebrek aan een bate*
ren naam „een air" zou willen noemen. Zü
mocht ongeschikt voor en met geschikt op
haar plaats in een pastorie zü®, maar ge-
woon was zij in elk gev*l niet, neen, was
iemand die achting af sou dwingen.
Het mysterieuze, dat over het geheel lag
scheen toe te nemen ea een nieuwe phase
ging Alison's verbazing in, waartdj de
groote vraag, welke gezneeasshap er toon
zjjn tusechen haar broer en deze vrouw,
die In een zoo geheel ander sfeer seheen
te leven, nog verder van haar beantwoor
ding verwüderd scheen. Edith zelf, die heel
weinig sprak, 0eed niets, wat een optoe
ring naderbij zou kunnen brengen; sjj was
alz een, voor wie het leven te veel is, en
die noeh door verlang» naar, noch door
vrees voor wat de toekosnM breng» «al,
gvpiaagu worai
gaderingen een vergrüp tegen deze wet, en
volgens par. 19 dezer wet zouden rijksdag
afgevaardigden, die in dergelyke vergade
ringen redevoeringen wilden houden, even
eens strafbaar zyn, evenals de leden, die de
vergadering beleggen. Door het verbod van
den Pruisischen minister zou dus den rijks
dagafgevaardigden het uitoefenen van hun
mandaat buiten het parlement absoluut on-
mogelijk gemaakt worden. Daarom ver
wachten de drie heeren van den rüksminis-
ter van binnenlandsche zaken, dat hü met
alle ten dienste staande middelen het grond-
wettelijk recht der rykgdagafgevaardigden
zal herstellen en beschermen.
Alles is rustig gebleven, zoowel in Berlyn
alleen een betooging voor het Ryksdagge-
bouw en daarna voor de Fransche legatie,
als in Pruisen, en zelfs niet eens in Beieren
schjjnt ook maar het geringste gebeurd te
zyn. Het kan zyn, dat de Hitlertroepen hier
of daar 'a Zondagsoefening hebben gehou
den, maar een opmarsch naar Pruisen, zoo
als in het „Achtuhrabendblatt” werd voor
speld, hebben ze niet ondernomen. Volgens
de overtuiging van de Pruisische regeering
is echter met het rustige verloop van den
dag van gisteren wellicht nog niet het laat
ste woord in de geheele actie van den mi
nister van binnenlandsche zaken gespro
ken. Er wordt n.l. beweerd, dat de ontbonden
organisaties zich vóór 31 Maart met alle
middelen tegen hun vernietiging willen ver
zetten en dat daarom de republiek nog
steeds in gevaar verkeert.
De Evening Standard meent te weten, dat
binnenkort een belangryke wending in den
toestand kan worden verwacht. Naar ge
meld wordt, zal Lloyd George by de debat
ten in het Lagerhuis in zyn rede belang
ryke punten ter sprake brengen en zal deze
rede het sein zyn voor een beweging onder
de leden van alle partyen om druk op de
i egeering te oefenen, teneinde tusschenbeide
te komen en er bü Frankrük op aan te
dringen, dat het naar Duitschland’s voor
stellen zal luisteren.
Lloyd George zal aandringen op Engeland’» tusschenkomst. Stinnes
naar Rome. De toestand in het Rijn- en Roergebied. De kolenvoor
ziening. Mr. Zimmerman’s pogen in Oostenrijk stuit op lijdelijk verzet
der ambtenaren. Een oplossing in Ierland aanstaande? Drie millioen
meer voor legeruitgaven in den Vrijstaat.
De maatregelen door den Pruisischen Mi
nister van Binnenlandsche Zaken gelast te
gen de Deutsch-Volkische partü, worden
verder uitgevoerd. Gisteren zyn door de po
litie wederom eenige leden dier party in
hechtenis genomen.
De leiders dezer partü zitten onder dit
krachtig ingrijpen niet stil en zü trachten
het besluit herroepen te krügen.
Tot dit doel hebben ze o.a. een schrifte-
Jjjk verzoek bü den rüksminister van bin
nenlandsche zaken ingediend. Bovendien
roepen de leiders de hulp van een aantal
bekende juristen in, die zullen moeten be
wijzen, dat de Pruisische regeering geens
zins recht bezat een dergelyk besluit te ne
men. Ook hebben deze leiders protest aange-
tcekend tegen de arrestatie van verschillen
de leden van hun partü. wijzen er op,
dat de gearresteerden slechts onderge
schikte functies in de partü vervullen en
dat alleen van Graefe, Wulle, Henning en
graaf Reventlow voor de actie van de partij
verantwoordelyk zyn.
Het besluit tot ontbinding der partü is
gegrond op art. 17 der wet ter bescherming
der republiek dat aan de regeeringen der
bondsstaten 't recht verleent organisaties te
vei bieden of te ontbinden. De vraag is nu
maar of dit ook geldt voor politieke party en,
die bovendien in het rijksparlement verte
genwoordigd zyn. Hetzelfde artikel der be
treffende wet geeft aan alle ontbonden or
ganisaties het recht bü het staatsgerechts-
hof in beroep te gaan, Alleen het staatsge-
rechtdhof heeft het recht een dergelyk ver
bod op te heffen.
Door ongesteldheid van den rükskanselier
Cuno is deze niet in staat geweest deze
aangelegenheid in de commissie voor bui-
tealandsche aangelegenheden te bespreken
en evenmin om met de drie Deutsch-Völki-
sche afgevaardigden von Grafe, Henning en
Wulle te confereeren. Deze drie hebben in-
tusschen een onderhoud gehad met den rüks-
minister van justitie en hem hun standpunt
’en aanzien van de politieke maatregelen
van den Pruisischen minister van binnen
landsche zaken uitvoerig uiteengezet. Gis
terenavond hebben zü een schrüven gericht
tot den lyksminister van binnenlandsche
zaken, om onmiddellük een onderzoek er
naar te laten instellen, of volgens de grond
wet de minister van binnenlandsche zaken
van een bondsstaat do bevoegdheid heeft een
parlementaire ryksparty te verbieden. Als
een partü op grond van de wet< tot bescher
ming van de republiek verboden wordt, dan
zijn ook alle door deze partü belegde ver-
14
ZÜ had vast beloofd alles over te laten
aan mevrouw Dunlop, en was er volkomen
van overtuigd, dat haar belangen in geen
veiliger handen konden zijn.
Zü reisden samen zonder veel te zeggen
tear Glasgow; Pat merkte met een lichte
trilling van dankbaarheid en waardeering
op, dat Alison eenzwarte japon droeg en
dat zü de gekleurde bloemen van haar hoed
had genomen en in de plaats daarvan er
een zwarte veer op had gezet.
Het was een zonnige en heldere morgen
te den regen van den vorigen dag. Een zui
denwind woei, en het scheen, alsof de stad
schoon gewanschen was en zich verheugde
Alison bemerkte de
het leven aan tragedie en comedie ople
vert, herbergen.
Hü knikte en een oogenblik later had
den zy de deur bereikt en beklommen de
trap. Het kleine dienstmeisje dat er lang
niet zoo netjes en zindelük uitzag, als Ali
son zou hebben gewenscht, opende op hun
bellen en zü werden binnen gelaten.
Edith ontmoette hen aan de deur van de
zitkamer, zy keek schuw en was misschien
wat verward, maar toch niet zoo onrus
tig, als de twee, die zü welkom heette.
Ja, voor Edith was de komst van de zus
ter van haar toekomstigen echtgenoot, of
schoon belangwekkend, toch van veel min
der gewicht dan vele andere aangelegen
heden en zy was niet genegen het al te
zwaar op te nemen, wat deze van haar
dacht
„Dit is myn zuster, Edith,” zei Pat le
vendig, nadat hü haar zelf de hand had
gedrukt. „Zü was dadelijk bereid mee te
gaan, zooals ik ook gedacht had, ,dat zü
doen zou.”
Hü g>ag teraüde staan en Edith ant
woordde slechts met een vragend „ja?” en
stak haar de hand toe. Zü was er zich zeer
wel van bewust, dat de mooie, grijze oogen
van Alison Fleming onderzoekend op haar
rustten, hoewel zü er volstrekt niet door
in de war werd gebracht
„Het is heel vrienrieiyk van u te komen.
Wilt u niet plaats nemen, dadelyk zullen
wy thee krijgen.”
Alison prevelde iets, zü wist zelf niet
wat en ging gedwee In een stoel ritten.
Het was niet de vrouw, die zü had ver-
sn bij de
BEGEER*
den enderetaat«secretaris van BinnenJand-
bthe Zaken Finzy, die Mussolini van het
berprokeue op de hoogte heeft gebracht;
zelfs melden de bladen te Rome, dat Stinnes
een bezoek heeft gebracht aan den Paui en
u.’tn Kardinaal Gasparri.
O'er ae resultaten der besprekingen is
niets bekend geworden.
Omtrent den toestand in het RÜn- en
Roergebied wordt het volgende gemeld:
In het district van de Fransche divisie,
welke te Castrop is gelegerd, nemen de in
hechtenisnemingen steeds grooteren omvang
aan en worden de straffen steeds strenger.
Ondanks het vlugge werken van den krügs-
raad wachten op het oogenblik in de mili
taire gevangenis te Castrop 50 lieden op
hun vonnis. Een machinist, oorlogsinvalide,
kreeg wegens sabotage 2 jaar gevangenis
straf. Een koffiehuishoudcr uit Bochum we
gens boycot varuJ-'ranschen 3 maanden en
2 millioen boete. De postdirecteur 2 maan
den en 2 millioen boete, wegens het weige
ren postzegels te verkoopen aan de bezet
tingstroepen.
De Bonner Zeitung is verboden wegens
een artikel' 'over den aanslag op Smeets, de
uitgever en de hoofdredacteur zün in hech
tenis genomen.
De Delgen hebben in de bezette wyken
van Emmerik en Wezel den staat van befog
afgekondigd en het sluitingsuur op 9 uur
bepaald. De reden hiervoor is niet meege
deeld.
Te Bullay aan de Moezel is de staat van
beleg afgekondigd. De brug over de Moezel
is ’s nachts afgezet.
De Fransche militaire rechtbank te Lud
wigshafen heeft een onderwüzer, die zyn
leerlingen nationale liederen had laten zin
gen, veroordeeld tot 15 dagen gevangenis
en 50.000 mark boete.
Nadat reeds 10 dagen geleden de domi-
nale wijngaarden aan de Moezel in beslag
waren genomen, heeft de Rünland-commis-
sie thans, naar de Rheinische Volkszeitung
meldt, ook het in beslag nemen van de wün-
gaarden in de Rüngouw gelast. Ook de ge
bouwen en de wyn in de kelders valt onder
het beslag.
Volgens een bericht uit Wiesbaden heb
ben de Franschen generaal Von Mudra,
die tijdens den oorlog het bevel voerde in
de Ardennen, gearresteerd. De reden hier
van is onbekend.
Volgens een Wolffbericht uit Wiesbaden
heeft- de Fransche bezettingsoverheid giste
ren 15 spoorwegbeambten uit hun woning
gezet.
Clara Zetkin is te Düsseldorf aangehou
den toen zy het bezette gebied betrad om
naar Essen te gaan, waar zü *ou spreken
op een communistische bijeenkomst, doch op
bevel van generaal Degoutte heeft zy haar
reis mogen voortzetten.
Omtrent de kolenvoorziening melden de
berichten nog weinig positiefs, waaruit blü-
royaal, ook aan al die postbeambten vrü*
kaarten uit te reiken. Thans wil men hun
die afnemen, en men was helaas niet ver
standig genoeg, tijdig te bedenken, dat die
menschen voor dit verlies toch de een of
andere vergoeding moeten hebben. Voor
velen van hen, die buiten Weenen wonen en
in Weenen zelf geen woning kunnen vinden,
lieteekent het verlies van hun vrükaart wer
kelijk een groote schadepost. En men znl
van de postambtenaren niet zoo maar mo
gen verlangen, dnt ze in de toch al zoo
zoo zware tyden, die ae doormnken, zonder
een kik offers brengen, vooral waar de re
geering haar toch voor gedachtenwiaselin*
vatbare voorstellen niet voldoende hoeft
overwogen. En daardoor heerscht sedert
eenige dagen bü de post, telefoon en te
legraaf de toestand, die men „Passive Re-
ristenz", anders gezegd: lüdelijk
noemt.
Dat lüdelük verzet duurt thans reeds b<j-
na een week en er Is nog geen uitzicht dat
de ambtenaren zich zullen aanpassen aan
wat noodzakelük gebeuren moet.
Mr. Zimmerman heeft thans zün tweede
rapport aan den Raad van den Volkenbond
aangeboden. Blykens een uittreksel, dat
daarvan reeds in de „Times" verscheen,
logt dit rapport den nadruk op het onmid-
delijke moreel® effect van de eerste inter
nationale credieten en wü*t er op, wat
thans een feit is, dat de Oostenryksche re
geering gesterkt zal worden in de uitvoe
ring van de hervormingen als kan aaa-
tonnen, dat de credieten inderdaad I» aan
tocht zün.
Mr. Zimmerman zegt, dat hü overtuigd
h, dat de noodsakelüke hervormingen tea
uitvoer worden gebracht, doch hü voegt er
aan toe, dat „als de regeering niet spoedig
met kracht het werk van de hervorming ter
hand neemt, er reden is te vreesen, dat de
periode van twee Jaar te kort zal blüken
om de hervormingen geheel in te voeren en
de begrooting in evenwicht te brengen.”
Mr. Zimmerman gewaagt ernstig van den
hinderpaal, welke de taktiek van de sociaal
democraten in den buitengewonen kabinets
raad de spoedige uitvoering van de hervor
mingen in den weg legt. „De beraadsla
gingen van dezen raad”, aldus mr. Zimmer
man, „dreigen het hsrtstochtelük en storm-
achtik karakter te verkregen van het par-
gemaakt van oen taktiek van obstructie en
gemaakt van een taktiek van obstuctto en
is zelfs niet teruggedelnad voor daden van
geweld tegen het tydelyk hoofd van de re
geering, toen dit een vergadering vooraat”
In zyn conclusies overweegt hü, dat drie
voorwaarden vervuld moeten worden voor
het herstel van Oostenrijk. Ten le. de voor
ziening van credieten; ten 2e. een verbete
ring van den btnnenlandschen toestand
dit is een wenk aan de partüen om de her
vormingen niet langer tot inzet van den po-
iitieken st rijd te maken ten 8e. de verbete
ring van den oeeonomisehen toestand. In
wacht. In een opzicht aangenaam getrof
fen, was zij in een ander toch teleurge
steld, want Edith Brogke had een natuur-
lüke kalmte over zich en een' rustige waar
digheid, die.eènigszins verwarrend werkten.
De smeekende nederigheid, die bü de ge
legenheid zou hebben gepast, schitterde
door afwezigheid. Ongetwüfeld was haar
volkomen zelfbeheersehing de beste eigen
schap, die Edith Brooke gedurende dit
moeilük onderhoud tentoonspreidde. Die
was zoo groot ,dat Alison er zich links on
handig bü voelde, als een vrouw van het
land, die voor het eerst in een ongewone
omgeving komt.
Deze gewaarwording, hoe verrassend
ook, was toch wat prikkelend. Zü opende de
deur voor zooveel mogelykheden.
Zü namen plaats en de stilte nam toe.
De tong van Patrick Fleming kleefde aan
zün gehemelte en hü kwam niet op de ge
lukkige gedachte om de kamer te verlaten
en de vrouwen alleen te laten, zoodat zü
zich eens konden uitspreken. Alison zat op
den rand van haar stoel; haar opmerkzame
blikken dwaalden door de kamer, die er
buitengewoon uitzag; het ontging haar
niet, dat er stof lag op de lü»ten der schil-
derüen, en roest op de haardüzers. Zü be
proefde zich dit lange, slanke meisje in de
rouwjapon, die een buitengewone witheid
aan haar huid gaf, voor te stellen als de
meesteres van Rochallan, die met Janet
Aiken samen de huiselijke aangelegenhe
den bezorgde, en de veelvulidge plichten ia
het huis van een predikant waarnam. Ia
die functie kon zü »'ch haar niet voorstel-
