nen Blad. a Advocaat yws- RN ADVERTENTIEBLAD VOpR GOUDA EN OMSTR NIEUWS- EN ADVERTENTIE®] Niet door mensdienhanilen gebouwd Uit het Engelseh van DAVID LYALL door J. P. WESSELINK—VAN HOSSUM. - TEN OMSTREKEN Prijsverlaging van Mulder ooms’ No* 15198 Zaterdag 31 Maart 1923 61* Jaargang Bezuiniging, il’nea -w, *8 ring BERGAMBACHT,, BERKEN WOUPE, BODEGRAVENJ BOSKO WERKERK JWERRERK., OL DEWATER, REEUWIJlj, SPECIALITEIT lijta- tn HMta. feuilletoh. Prachtsorteering i! Manhls, Mantelwstuums on Kindermantels. MARKT 16 Diverse WIJNEN. •OP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MÓERCAPELLE, NIEU SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. ^E^TE BL ApTT 4 7 PASCÏjEM/ T -MAANDAG 2 APRIlU (2e Paasclidjig) W ,G()l)DSCJIE COURANT” nlet verschHnen. I a- m... BEKKEN WO IDE, BODEGRAVEN,! I JDDERKERK., OübEWATER, REEU Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdager i'. i GOUDA »1S 40 1 BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. •n costumas van ieder volk. Bovendien schept zy by herhaling een atmosfeer van persoonlijke onveiligheid, die een hoogst verderfelyken invloed oefent op ons gansche maatschappe lijke leven en den stand onzer beschaving. En zoodra men zich van deze ernstige ge volgen bewust is, neemt men dan ook graag de vrijspraak van een schuldige op den koop toe, wanneer men er die gevolgen door kan afwenden. hebben heeren delings op No. 1 keuze. 17, ’sGravenhage. sr Liberale Partij. iniging. Ie -H-J INGEI gezonden, s naar huis, en bereikte het kleine hoekhuis juist, toen de klok op den toren van het gemeentehuis vijf uur sloeg. Zij had zoo’n haakt om haar hand op den brief van Pat te léggen, dat zij haar huissleutel in de deur liet steken. Maar zij bereikte den schoorsteenmantel niet, want toen a ij de deur binnen was, zag zy daar niemand an ders van den stoel opstaan dan Alison zelf. „Ik denk dat je verwonderd bent, Tib bie, maar na hetgeen er gebeurd is, nam ik een kaartje en kwam om alles met jelui te bepraten.” Alison had haar mantel afgedaan, haar handschoenen en handtasch lager op het vrije einde van de tafel, terwijl op het an dere gedeelte het kleed was gelegd voor de namiddagthee. Tibbie was een oogenblik te verbaaed om te spreken. Alison was altijd zoo be daard en placht weken te voren te schre ven om een harer zeldzame bezoeken naar Birtley aan te kondigen, waarbij «ij elke kleine bijzonderheid vooruit regelde „Ik ben natuurlijk heel bly je te zien, Ailie, wat er ook de oorzaak van mag zijn,” zei zij nog altijd een beetje buiten adem. „Je hebt Guy natuurlijk niet gezien. Ik ben hem juist tegengekomen, en hij zei er geen woord van, dat je hier was, ofschoon hij my vertelde, dat er een brief van Pat was Wanneer ben je gekomen?” „Ongeveer een half uur geleden. Is er een brief van Pat? Dien zou ik gnfg zien,” voegde zy er aan toe, met een dro gen, vreemden klank in haar stem. Zy keek de kamer rond met een blik, als zocht der bij hen allen had ingenomen; toch wa ren er oogenblikke», dat zij er in het diepst van haar hart dankbaar voor was, dat zij niet langer met haar samen behoefde te wonen. Den geheelen dag was Tibbie met haar gedachten by Alisin, ofschoon de wekelyk- sche brief, die Zaterdagavond was geschre ven en behoorlyk op Dinsdagmorgen te Birtley aankwam, niets ongewoons bevatte en slechts een omstandig verslag gaf van het wekelyksche werk, wat Tibbie minder gewichtig vond dan de schrijfster. De chi rurgische praktyk werd uitgeoefend aan den hoek van Brunner Lane, de eerste zij straat aan het benedeneind van de High Street, nadat men het station voorbij was. Het was goed gelegen voor de woning van een dokter, maar het zwarte stof van de sintelheuvels en al de rook van de ontel baar vele treinen scheen neer te dalen op het voortuintje en door de ramen te drin gen, zoodat de huishouding op zyn best iets ontmoedigends was. Tibbie deed haar best, maar tobde in het geheel niet Alison merkte treurig op, dat zij in ’Feel dingen hopeloos slap was geworden en vind het zelfs haar plicht er haar over te onder houden .Maar Tibbie had alleen maar weer gelachen en geantwoord, dat Gavin er de man niet naar was, om het prettig te vin den het huis uitgereinigd te worden Midden in de High Street ontmoette Tib bie plotseling de sjees,, die door Guy met zyn gewone ontstellende snelheid den heu vel werd opgedreven. Htf had lange afstan den af te leggen en de twee zware hitten, 17 Nu en dan drong zich echter de vraag a*11 haw op, hoe God, die allen liefhad, en met allen deernis had, kon dulden dat het ®oo was. In het huis, dat zy zoo juist had verlaten, waren drie kinderen, die niet kon den loopen en daar de oudsten jongens wa- wn, was er niemand, die de moeder een handje hielp buiten de onvermijdelijke buur vrouw, die in de rustpooze, van wat Tib bie noemde „haar eigen worsteling, over- hep en het spykersmaken of huisschoon- Bwken onderbrak om haar de onontbeerlijk- rte hulp te bieden. Het werd alles gedaan als ware het iets vanzelfsprekends, niets dan een deel van de dagtaak. Wat was tegenover zulk een Sro°te, ontzagwekkende daad een bedorven W® jam of een mand met kleeren, bezoe deld <jf verfomfaaid door een regenbui? sinds de horizon van Tibbie zich verruimd “■d, had zij vaak gevoeld, dat het vermo- van Alison om alle beurzelingen op blazen iets verschrikelyks was en mis- “rihen zelf wel slecht Zjj koesterde een innige teedere genegenheid voor de wrier, die zoo bekwaam de plaats der moe- zjj iets, maar Tibbie liet de gelegenheid niet voorbijgaan, om den haar aangeboren tact te toonen, een eigenschap, die Alison nu en dan mjste. Zij zei niet, dat de brief achter de klok verborgen was, wijl zij ver moedde, dat het lezen van Pat’s brief door Alison op dit oogenblik nu juist niet bevordelük zou zijn aan den familievrede, noch moeilijke verhoudingen gemakkelij ker zou maken. zy nam plaats aan de tafel met het op geruimde voorkomen van iemand, die ten zeerste geïnteresseerd is. „Te denken, dat je hier bent, Ailisl Wat is aMes vreeselfjk opwindend! Ik voelde mij vanmiddag heel gedrukt, zooals altijd als het regent Ik sprak Guy maar sen oogenblik. Vertel mij dus dadelijk, met wie Pat verloofd is. Ik heb mijn hersens de laatste vijf minuten eenvoudig gepijnigd om het uit te vinden.” Alison slaakte een geluid, dat wal wat op kreunen geleek. ,4e kent haar niet; en wat mij betreft, ofschoon ik haar sens héb gezien, weet Ik niet, wat ik van haar moet zeggen, dat is de waarheid.” „Maar je kunt mij toch zeker haar naam zeggen en waar z(j thuis hoort en waar hij haar heeft ontmoet,1 en of zij een meisje is uit Rochallan of Seadoon. Ik heb mij zelfs al afgevraagd, of het soms de onder wijzeres van Rochallan was, dat Hete meisje van Girvan, die den laatsten Zon- dag het orgel bespeelde, toen ik van Za terdag tot Maandag thuis was.” (Wordt vervolgd.) gevi bondbn. is, dtaat de s< steunt onzeovj Strijd is de voorwaarde voor de over winning. (Nadruk verboden.) INDEN MEDEDEELINGEN r vuurtja-stokan! gezien waar gekampeerd en en Extra goedkoope aanbieding van 929 M Ziet allen onze 'Paatch ETALAGE MULDER OOMS Oroenendaal 58 - GOUDA. Kot hem daar goed ging liet rijn ouder, en Saartje overkomen. Waarschijnlijk als meisje van een Jaar of elf verliet Saartje Holland, om er sinds dien wel herhaalde lijk terug te koeren, maar zy hoeft nim mer meer hier te lande gewoond gewoond. Triomphen heeft z(j in den Haag zeer vele gevierd en nog enkele maanden geleden heeft z|j van het Haaghche publiek afscheid genomen. Het moderne th eater-bezoekende publiek staat we! Iets te ver van het genre- Sarah af maar het wist de groots gaven toch zeer goed te waardeeren. Het onverwachte lenteweer heeft ons na-' tuurlyk mar buiten gelokt en de eerste bezoeken aan de geliefde plekjes in de dui nen z(jn afgelegd. De zachte regenbuitjes en de daarop ge volgde zonneschijn heeft reeds de lanter* tinten In de natuur getooverd. Wat ia het Hol landsche duinlandschap toch altijd weer mooi! Hoe graag zouden wij wenschen dat het met moer respect werd behandeld I Hot gerucht gaat dat in de duinen tusochea Scheveningen en Wassenaar het kampei* ren verboden zal worden. Hoe weinig w$ houden van dergelyke verbodsbepallngett, we moeten toegeven dat het er ten slotte toe komen moet. Hoe komt toch dat Hol- landsche volk aan die vernielzucht? Die padvindeis met hun We hebben plekken deze heeren hadden die dor waren en platgetrapt, haast zielig om aan te zien. Waarom dat toch? Zijn or dan geen leiders die meer begrip hébben? Men moet niet zeggen dat het slechts en kele onverlaten zijn; w(j hebben er dagen en dagen vertoefd en ons honderdmaal gé- ergerd om het gedoe. Jonge boompjes wor- dcngeveld om als vlaggestok dienst te doen of om in houtjes gehakt te worden voor de stinkende vuren. Laat men de Jongens ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den besorgkring): 1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: L1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30, Advertentiën in het ZaterdagSummer 20 bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertenticn de helft van den prijs. X INGEZONDEN MEDEDEELINGENi 1-4 regels ƒ2.05, elke régel meer ƒ0.50. Op MFfojBa 1 de voorpagina 50 hooger. tTuBM WallAt W* Gewone advertentiën en ingezonden mede deel iirigen bij contract tot zeer geredueeer- dAM SiM l*Gn PrÖa- Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede boekhan delaren, Advertjentiebureaux en onze Agenten^ en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn Ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. INGEZONDEN MEDEDF.ELINGEN DCLIV. Tot de jaarlyks weerkeerende en bijna humoristische besprekingen behoort het vraagstuk van de exploitatie van den ge meentelijken schouwburg. Hopeloozer fias co van overheidsbeheer is haast niet denk baar dan steeds weer blykt by de pogingen om een goeden vorm voor de exploitatie van den z.g. Koninklijken schouwburg te vinden. Men heeft het, na allerlei proef nemingen en allerlei meer of minder ge compliceerde stelsels van beheer, thans zóó ver gebracht dat niemand meer te vinden is, noch de tooneelgezelschappen, noch de die het werk moesten doen, werden in geen enkel opzicht gespaard, doch daarbij dan ook altijd goed gevoed en vriéndelijk be handeld By het. zien van zyn zuster hield Gavin de teugels met een ruk in, waardoor de hit byna over zyn kop schoot. Toen wenkte hij naar den rand van den trottoir band te komen en boog zich vr(j opgewon den naar haar toe „Er is een brief van Pat, Hei, hol Hij gaat trouwen en waarschijnlijk zal er ge krakeel zyn Daar je niet thuis was, heb ik hem in de eetkamer achter de klok op den schoorsteenmantel gelegd. Ta-ta! Ik zal on geveer zes uur thuis zyn voor de thee. In dien tusschentyd moet ik echter ongeluk kigerwijs naar Amblecote en Oldfield!” Guy Fleming was een prettige jonge man om naar te zien, blond en blozend als al de Flemings. Hy had een eerlijk, goed gezicht, zonder veel aanspraak op knap heid, maar de menschen vertrouwden hem en hielden van zijn eerlijke, vriéndelijke oprechte manieren. Ook zonder groote gaven te bezitten, had hy door zyn kalme vastberadenheid en bekwaamheid hun vol komen vertrouwen gewonnen Als hij een ziekenkamer binnen kwam, dan voelden zy, die er verzorging hadden, den last niet al leen gedeeld, maar overgeladen 8p de schouders van iemand, die er toe in staat was hem te torsen. Men hield niet minder van hem om zijn driftigen aard, dien hy goed onder controle had, ofschoon eenige van de mannen te Birtley er kennis mee hadden gemaakt en dien hadden leeren eer biedigen. Tibbie haastte zich buiten adem Dit nummer bestaat uit twee b^den. Da noodzakeUlkhejd van betfjs bij onza strafrechtspleging. 5 Het groote pubÉek isAgewoonlyk buiten gewoon vlug met zijn óórdeel klaar. I^et maakt zich een voorstelling van de ’toe dracht der feiten piet een snelheid, die de beste en handigste rechter van instructie het moet benijden en oordeelt en veroor deelt met een beslistheid, waartegenover ieder, die gewoon i.s zich van zyn oordeel wat meer rekenschap te geven, eenvoudig sprakeloos staat. We merken dat allen in het dagelijksch levén. Een volstrekt onbe wezen en op geen1 énkelen grond steunend „men zegt”, is voldoende omiemand zyn goeden naaïn ter ontnemen. En iedere schijn, die iemand tegen zich heeft, wordt als het bewys van schuld gretig aanvaard. Maar ook in rechtszaken, die gerucht ma ken en de aandacht van het publiek in be slag nemen, vormt dit zich een oordeel om trent schuld of onschuld nog voor het voor- loopig onderzoek in staat is geweest zich omtrent het gepleegde feit een duidelyke voorstelling te maken. Dit maakt eeh jurj’- rechtspraak als in de ons omringende lan den bestaat, zoo gevaarlyk. De jury, ge vormd uit burgers zonder eenige juridische kennis of vorming en alleen voor de behan deling dezer eene zaak bijeengeroepen, oor deelt als het publiek naar den Indruk. Die indnik is weliswaar het gevolg van wat de jury tijdens de behandeling der zaak voor de rechtbank heeft waargenomen en in zoo verre heel wat beter verantwoord dan de indruk van het publiek, dat oordeelt naar wat het gehooid en in de couranten gelezen heeft. Maar het blyft niettemin een indruk en is geen beredeneerd oordeel, dat onaf wendbaar volgt uit de conclusies, die men alleen uit bewezen feiten trekt, geen over tuiging gevormd op gezag van bewijsmidde len, door de wet uitdrukkelijk genoemd. Na tuurlijk heeft dit ook zyn voordeel, voor zoover deze jury-rechtspraak het mogelyk maakt te veroordeelen in gevallen, waarin de schuld vrywel vaststaat, maar de wet tige bewezen ontbreken om vry te spreken, hoewel de hardheid der wet een veroordee- lend vonnis eischt. Maar juist in de om schrijving van dit voordeel voelt men al het raadsleden, noch het publiek. Op zichzelf is dit al een bizondere prestatie om een stelsel te ontdekken dat alle voordeelen mist, maar misschien dat men na dit hoog tepunt van mislukking eindelijk tot een ander systeem terug keert. Men heeft het onzalige denkbeeld gehad om het beheer op to dragen aan een com missie, bestede uit eenige letterkundigen die natuurlijk) de kunst-elementen vóórop plaatsen. Is ef voor een exploitatie al geen ongelukkiger systeem denkbaar dan een commissie, letterkundigen zijn wel de al- ler-ongeschiktéte soort menschen om een zaak te drijven. Hoe, men het ook wendt of keert altjjd komt hét weer hierop neer, dat^ de exploitatie in de eerste plaats een finan cieel zaak is, die niet geheel en al behoeft te domineeren, maar die toch moet ren- deeren, wil het ook de kunst goed gaan. Hot is een dwaasheid om denken, dat de kUnst vooruit K»an wanneer altyd weer de kaa-middelen ontbreken. Het meest merkwaardig illustreert de te'sfokking van het gemeentelijk beheer van de omstandigheid, dat de gemeenteraad met moties werkt om een oplossing te vin den. Ieder der leden heeft zijn eigen idéé en tracht dat verwezenlijkt te zien, ’t Is alles theorie en in de praktijk komt het geheel anders uit Ijet is gemakkelyk stel sels in elkaar te zetten, maar men is het ten aanzien van den schouwburg niet ééns over het einddoel. De een wil de kunst die nen en maalt niet om de flnancleele gevol gen, de ander ziet het commereieele belang voor alles... Er is maar één uitweg en dien wil men algemeen niet. Die weg is verpachting aan den hoogtbiedende. Wat er dan van terecht komt, komt ervan terecht; in elk geval is de gemeente van de soesa af en hebben we kans dat het meest rendabele stelsel is ver kregen. Voor de zooveelste maal hebben B. en W. de opdracht om weer een ander stelsel te zoeken. Zij z|j» het rijtje stelsels rond en dus kan men vhn vóór-af beginnen. Als we ons wel herinneren was het oudste stel sel dat van verpachting. Men probeero het nog eens met dat oude stelsel, wie weet of men niet tot zijn oude liefde weerkeert. Nu we toch by het tooneel zijn moge wij wel eens er aan herinneren dat de groote Sarah Bernhardt een Haagsche was. Of ze in den Haag geboren is weten we niet maar als kékl heeft ze er gewoond. Ze heette toen Saartje en haar familienaam werd op zyn Hollandsch als Bernard uitgesproken. Ze woonde destijds in één der zijstraatjes van de Spuistraat, een onaanzienlijke straat die naar de z.g. buurt, d.i. de Jodenbuurt leidde. Haar vader was een straatnegoceant die in groote soberheid leefde. Haar broer werd in het horlogemakers-vak opgeleid en hij trok als gezel naar Frankrijk. Toen it, aan deze Wijze van oordeelcn ver- Wanneei het bewys niet geleverd :huld eigenlijk niet vast en —-v „r^rtuigin^ omtrent die schuld tochjtensloti^ tótijd op den een of anderen niet |te contréleeren indruk. En een vrij spraak tegen den beslisten eisch der wet in, kan zoo* licht het'^ipvolg zyn van de teer gevoeligheid ert hel medelijden van jury- deciep, van een handig advocaten-plei- een pub11^ opinie of de een of anilefe voorliefde of misplaatst medelijden vA dat publiek. Is er w’èrkelyk reden om hdt medelijden te Üten spreken, dan staat altijjd bij onze rechtspraak de weg van gratie open, waarvan het betreden alleen gebeurt ov&eenkomstig hef weloverwogen oordeel vajn rechters en ministers van justitie bei den. Maar een v^foordeeling zondert wettig en overtuigend btewys blyft bij die bestaan de rechtspraak uitgesloten. ^En het is juist in de mogelijkheid hiervan, dat- zich het ge vaar van een leekenuitspra^ik zoo ernstig openbaart. Het groot publiek heeft voor dit'gevaar gewoonlyk weinig oog, omdat het zelf ook zonder bewys pleegt te oordeelen en te ver oordeelen en zich geen rekenschap geeft van de ernstige schennis die door een derge- lyk oordeelen aan het moreele leven kan worden toegebracht. Daarentegen ziet het de onvolkomenheid van een rechtspraak, die alleen met bewijzen rekent. En telkens wanneer een in zyn oog schuldige by ge brek aan bewys moet worden vrijgespro ken of de justitie er niet in slaagt-veroor- deeling voor een gepleegd misdrijf te ver krijgen, is het gereed die onvolkomenheid breed uit te meten. Alleen door bewijzen kan de waarheid komen vast te staan, voorzoover dit vast staan in onze menschenwereld mogelyk is. Iedere overtuiging, die los daarvan staat is het gevolg van min of meer oncontroleer bare indrukken. Ten einde een oordeel over eenkomstig zoo’n overtuiging zoo goed mo gelyk uit te sluiten, heeft onze wet tot in bizonderheden bepaald, hoe en door welke middelen het bewijs, dat wettig en overtui gend moet zyn, geleverd moet worden. Daardoor wordt dus zoo goed mogelijk voorkomen, dat een onschuldige zou worden veroordeeld. En het voorkomen daarvan is feitelyk meer nog, althans evenzeer als het veroordeelen van schuldigen de groote plicht van alle strafrechtspleging. Iedere veroor- deeling van een onschuldige schendt het rechtsbewustzijn op veel gevoeliger wyze dan het onveroordeeld blyven van schul digen. Zy tast recht en wet beide aan en doet ernstige schade aan het moreele leven (illl 1ISC1IE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cept, met Zondagabla: per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent,'overal wam- de bezorging pér looper geschiedt Franco per post pep kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen warden dagelfjks aangenomen a»n bns Bureau! MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en (Ie postkantoren. Onze bureaux zjta dagelijks geopend van 9-46 Uur.; Administratie Tel. Int. 82; Redactie Tel. 545. fif OP Cl Hl

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1923 | | pagina 1