OF
Milt hor nenscbenhinden gebouwd
u* het EngoUch van DAVID LYALL
door J. P. WESSELINK—VAN BOSSUM.
(Nadruk verboden.)
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, NIEU
WERKËRK OUDERKERK., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOOJ
Mo. 15206
62" JaargMKI
[OVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
SVROUW”
souda.
in
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
p dit Blad,
wen!!
Hsrdsnkmg der dooden van^Krupp in den Rijksdag.
De begrafenisplechtigheid te Essen. Arrestatie van Rijksdagleden.
Pntncarré zal te Duinkerken de houding der Fransche Regeering nader
vaststellen. - De eisehen van Amerika. Het wederwoord der Turksche
Regeering.
il 1928
i bü de admi-
rt ori«i-
N
udinj, doordat
▼an praottMh
t enorm
de mo-
«keltfk»
slechts 4.—
te voldoen In
en het
11 TO
dittokirag is begrepen de schadevevfoedinf
voorde door de Duitse her» getorpedeerde
„Lum tenia”.
Den Duitechen diplomatiek*» vertegen
woordiger te Washington en de gemengde
commissie voor de oorlogsschade styn van
dezen eisch door de Amerikaansche regee
ring officieel in kennis gesteld.
FEUIIXETOM.
Do Franechen autoriteiten gaan voort
met hunne aanhoudingen.
De staatssecretaris, Dr. Hamm, die de
bexettingsautoriteiten niet verwittigde van
zyn voorgenomen reis naar het Ruhrgebied,
is gearresteerd. Zyn verblyfplaats is onbe
kend. Drie Ryksdagleden, die op weg wa
ren naar de begraienisplechtigheid te Es
sen, xyn eveneens gearresteerd. Een later
bericht meldt dat Dr. Hamm weer ia vrij
gelaten .De eerste burgemeester dr. Jarres
van Duisburg, die daar zijn gevangenisstraf
heeft uitgezeten, is gisteren uitgewezen en
in het onbezette gebied gebracht
In het gebied van Mengede en Brackel
zijn tal van sabotage-daden op telefoon- en
telegraaflijnen gepleegd. Het hoofd der po
litie te Mengede is gearresteerd.
Een Duitscher, die geen gevolg aan de
sommaties had gegeven, is gisteravond door
een geweerschot van de wacht voor de deur
van het hoofdkwartier te Herrede gewand.
Er wordt een onderzoek ingesteld.
Te Lünen is wegens het vernielen eener
Belgische geleiding in den Dortmundei*
straatweg de verscherpte staat van beleg
afgekondigd.
W”, Veert ien-
rkstert allerlei
■esseeren
i verheugen in
ringen in het
lik maken van
vermeld.
it het moeilijk
>uw dee huizes
an alle onder-
FR ANKRUK.
Weeaech fabrikant bereefd.
Naar de Journal meldt hebben tot dus
ver onbekend gebleven lieden In een groot
hotel te Parijs een Weensch fabrikant be
roofd van verschüleade voorwerpen van
waarde, een paarlencolller, juweetan, enz.,
ter waarde van 600.000 franken.
ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgkring):
1—6 regels ƒ1.80, elke regel meer 0.116. Van buiten Gouda on den bezorgkring;
1—6 regels 1.56, elke regel moer 0.30. Advertentlën in het Zatordagnummer 90
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiln de helft van doa prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN: 1—4 regels ƒ2.06, elke regel moor /M9. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mododeeiingen bü contract tot zoor gerodueoor-
den prijs. Groote lettors en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschonkomst van tolled» boekhan
delaren, Advertentiebureau» en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan hot Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
De diplomatieke medewerker van Havas
meent te weten dat Poincaré, die Zondag
a.s. een monument ter nagedachtenis der
dooden in Duinkerken zal onthullen, de
houding der Fransche regeering tegenover
het schadevergoedingsprobleem nader zal
vaststellen: „Geen enkele vermindering van
de Fransche schuldvordering, het bezet
houden van het Ruhrgebied totdat Duitsch-
land zijn verplichtingen zal zjjn nageko
men.”
Loucheuf, Kamerafgevaardigde voor het
departement du Nord, zal de plechtigheid
bjjwonen.
e o o
De Parijsche bladen ontvingen het bericht
uit Washington dat aldaar in officinale
kringen wordt verklaard, dat de Amori-
kaansche regeegjng van Duitschland een
bedrag van 1.187. 736.000 dollar zal eisehen,
zijnde ongeveer het bedrag der schadeloos
stelling benevens de totale som der vergoe
dingen voor schade, welke gedurende den
oorlog aan Amerikanen is berokkend. In
GoiDsuiE mm.
Essen was geheel in diepen rouw. Alle
werk stond volkomen stil, alle winkels in
de binnenstad waren gesloten, ook in de
fabrieken werd niet gewerkt
Uit de stad stroomden de» geheelen mor
gen duizenden en nog eene duizenden naar
het Westen, om het voorbijtrekken van den
rouwstoet te zien. Reeds om zeven uur
hadden de kameraden van de dooden zich
verzameld en werd de rouwstoet onder lei
ding van den bedrjjfsraad opgesteld. Onder
het spelen der kapel zette het hoofd van
den stoet zich tegen negen uur in bewe
ging. Van alle zjjden van het industriege
bied waren deputaties, die met kransen en
vaandels waren verschenen, hun aantal liep
in de duizenden. De stoet alleen was vele
kilometers lang, niettegenstaande bü elke
krans slechts v|jf man waren toegelaten.
Het grootste deel der deputaties bestond
uit afgevaardigden vha de mijnen uit het
^geheele Rnhiwsbierl, *Me<«n mijnwerkers
kleeding verschenen waren.
I De communisten hadden een bijzonder
groot aantal afgevaardigden gezonden» met
zeer vele vaandels. Een reusachtige sovjet-
ster werd voor hun afdeel ing uitgedragen.
Voor de eerste maal verschenen zy met
hun nieuwgevormde „Hundertachaften" in
het openbaar, die op aanwijzing van hun
leiders hun plaats in den rouwstoet inna
men.
Terwijl de rouwstoet in de straten van
Essen nog steeds grooter werd, kwamen is
het bestuursgebouw van de „Friedrich
Krupp A. G.” de belangstellenden bijeen.
De groote „Lichthof" was in een woud van
laurierboomen Veranderd. Uit de venzters
en van de balcons hingen lange zwarte
vlaggen. In twee rijen waren de 11 dood
kisten, die de slachtoffers van de catastro
phe bevatten, neergezet. Om de kist van
een mynwerker, die op weg naar de mijn
den dood had gevonden, stonden acht mijn
werkers in hun mijnwerkerskleedü en hiel
den de doodenwacht bjj hun doodgeschoten
kameraden
Alle kisten waren rijk met bloemen ver
sierd. In het midden lag een reusachtige
lauwerkrans van de Rjjksregeering, die
deze „den slachtoffers van recht en vrü-
VERSPREIDE BERICHTEN.
De zomertijd.
Het begin van den zomertijd in België
is op 27 April vastgesteld.
ggen, smetten
and-, sny- en veü-
nden en voeten, gé-
hjiid, huidvartgjiil-
zweren, open beé-
in en uitwendigs
met Wortelboer’s
Wortelboer.
t bü de verkoopen
>len. 9S« 16
De wereld is vol bloemen, slechts en
kelen gelukt het, ze over\e planten in
eigen tuin.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Fraaco per poet per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelüks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelüks geopend van 9—6 uur.: Administratie Tel. Int. 82:
Redactie Tel. 545.
üda bü ANTQN
t geen Pain-Expel-
sen en verpakking
heid vereerde, paarnaasi ue kransen van
dr. Krupp von Bohen und Haibach en van
de directeuren van alle iiiiaien der firma
Krupp.
De ruuwplechtigheid zelf werd ingeleid
met een koraal. Toen trad dr. Krupp
von Bolden und Halbach naar voren en
hield een korte toespraak, waarin hy af
scheid nam van de gevallenen en de aan
wezigen aanspoorde eensgezind te zijn om
de moedyke tyden, te dragen en te over
winnen. Na deze rede werden onder de to
nen van een treumuusch de kisten uitge
dragen.
De „Tempt” bevat den tekst van de no
ta, die de Turksche regeering aan de ge
allieerde commissarissen te Kunstentinopei
ter hand heeft doen stellen, en welke feito-
lyk een wederwoord ie op het antwoord dor
geallieerden op de Turksche tegenvoentel-
len inzake het vredesverdrag van I antenne
In dit antwoord spreekt de Regeering
van Turkye haar verbazing er over uit,
dat de uitnoodigpnde mogendheden, terwjjl
zy beloven haar krachten te willen inspan
nen om het Turksche tegenontwerp inzake
het justitieel beheer in Turküe met het ge
allieerde ontwerp In overeenstemming te
brengen, de neiging toonen de beeprokia-
gen te heropenen ten aanzien van oen be
langrijk vraagstuk, dat zü op goede gron
den reeds geregeld achtte in overleg met
de belanghebbende geallieerde mogend
heden. Inderdaad is de tekst, welke in de
Turksche tegenvoorstellen is opgenomea
niet een Turksch ontwerp, doch integen
deel do uitslag van de uiterste pogingen,
gemeenschappelijk aangewend door de af
gevaardigden, dia uit naam van de geal
lieerden optraden, en de Turksche dele
gatie, om de handelende Ptetyen tot elkan
der te brengen, te meat daar ttes» rege
ling, bekend onder den naam van de „for
mule van Montagna” kerhaakteitfk beves
tigd is in den loop van de mondelinge,
zoowel als schriftelüke voorsteliea van de
geallieerde mogendheden
De nota besluit met de mededeellag dat
de Turksche regeering den 28en April haar
vertegenwoordigers naar Lausanne sal
zenden.
„O, lieve, zoo moet u niet spreken
en dat nog wel tegen een vreem
de voor ons is. Ik houd van u. En
het deed mij goed, zooals u tegen va
der over den wijn sprak Als hij
iemand bij zich had, die hem altijd
zoo aanphkte, zou dat uitstekend voor
hem zijn. Maar wij zijn allemaal bang
voor hem
Alison wist niet, wat zij op deze
zonderlinge uiting zou antwoorden. Be
vreesd meer dergelijke vertrouwelijk
heden te krijgen, veranderde zij van
onderwerp en vroeg juffrouw Crewe,
of zij van muziek hield.
„Ik zou er graag mijn heele leven
aan gewijd hebben; maar niemand
vond dat gewichtig genoeg om voMr
een goede opleiding te zorgen. We
zijn goedkoop en slecht onderwezen.”
„Maar uw zuster; ik heb begrepen,
dat die te Oxford studeert.”
„Zij is te Cambridge; maar zij heeft
haar eigen weg moeten zoeken en
zorgen, dat zij een beur» veroverde.
Zoodra zij gepromoveerd ia, gaat zij
les geven in wiskunde. Nooit komt zij
meer hier wonen. Dat zou ik ook zoo
graag willen doen. Natuurlijk geen les
>n wiskunde geven, daar ben ik niet
knap genoeg voor. Som», als ik‘s morl
gens opsta, vraag ik mezelf af, hoe
ik den dag door zal komen. Up een
goeden dag loop ik nog eens het wa
ter in en maak er een eind aan.”
„O, mijn lieve, het is heel «lecht
om zoo te spreken,” en met eerrvoor
haar ongewone uiting /an sympathie
legde zij luchtig haar vinger» op de
25 -
Het viel Gavin op, dat Crewe na
Alison’s woorden zijn glas niet meer
aanraakte, en^ de champagne zelfs
voorbij lief gaan, wat een buitenge
wone hoffelijkheid van zijn kant was.
Het diner duurde niet lang, en zoo
dra het was afgeloopen, stond juf
frouw Crewe op, waarbij het haast
al te merkbaar wa», welk een opluch
ting het haar gaf, dat alles voorbij
Zij ging voor naar den salon
cn nam op de groote rustbank naast
Alison plaat», terwijl Tibbie en Celia
•1» twee, die elkaar graag in vertrou
wen nemen, ziclj in een hoek met
elkaar onderhielden.
komt zeker niet dikwijls in Birt-
•cy, juffrouw Fleming?” begon Anna,
«u »ij zoo dicht bij haar zat en haar
het gelaat keek, zag Alison, hoe
belangwekkend zij er uitzag.
Or a *oni I“el zo° heel dikwijl», want
uc doe het huishouden van mijn an-
“««n broer en het la niet geuekke-
on weg t, konen."
1 ruiming van het Kuhrgebieé wil onderhen-
delen, heeft hü ook ditmaal niet vervuld.
De bereidheid om te onderhandelen bestaat
wèl, niettegenstaande da uitdaging der
Franschen, niettegenstaande het bloedbad
van Essen.
Na de rede van Cuno spoelde dè Opera-
t kapel nog het bekende tweede deel van
Beethoven's Zevende Symphonie. Daarna
verlieten de rükspresident en d« rykskan-
selier het podium, om in do saai eenige af-
gevaardigden van het Ruhrgebied de hand
te drukken.
De zeer eenvoudige rouwplechtigheid
was hiermede afgeloopen.
„Van Celia heb ik gehoord, hoe
goed u altijd voor allen geweest ben.’
„!k heb mijn plicht gedaan, niets
meer, evenals u. Toen ik hoorde, dat
u de oudste van de vier waart, ver
onderstelde ik, dat wij het een en
ander met elkaar gemeen moesten
hebben; maar u is zooveel jonger dan
ik en ook zijn de omstandigheden zeer
verschillend.”
„Vijf en twintig ben ik maar
ik voel mij als vijftig. En ook ben ik
niet hier gebleven, omdat het mijn
plicht was; die zou me niet hier ge
houden hebben maar omdat het niet
anders ging Ik ben noch knap, zoo-
•als mijn tweede zuster, noch mooi,
zooals Celia en daarom moest ik wei
trachten mezelf nuttig te maken.”
„Maar u hebt een goeden vader en
een mooi huisden u zoudt heel wat
kunnen doen, om veel menschen ge
lukkig te maken
„O, neen; ik zou niemand gelukkig
kunnen maken; daar heb ik geen ge
legenheid voor. En ofschoon vader een
rijk man is, geeft hij ons geen geld,
dat we vrijelijk kunnen uitgeven. Van
alles moet rekenschap gegeven wor
den.”
„Dat is niet meer dan billijk. Het
is niet noodig verkwistend te zijn, als
men rijk is.”
„d, maar er is onderscheid tusschen
verkwistend zijn en gierig- En vrien
den hebben we ook niet. Niemand
houdt hier van ons. Omdat we bij
vader hooren, die de meest gehate
man in Birtley is.’*
Ter nagedachtenis van de te Essen dood
geschoten Duitscne arbeiders werd gisteren
id den Kyksdag een rouwpiechtigheid ge-
houden waaraan vertegenwoordigers van
alle standen en beroepen deelnamen. Van
den koepel van het Kykadaggebouw waaide
de vlag halfstok.
De groote zittingzaal geleek door al het
krip op een grafkelder. Guirlandes van don
ker dennegroen waren om de balustrade
der tribunes geslingerd. De beelden in de
nissen aan de wand en de talryke neer
hangende lampen waren in zwart gaas ge
huld. De presidentsstoel was getooid met
de ryksvlag en achter de sprekerstribune
hing een adelaar op gealachtigen grond. De
zetels der afgevaardigden werden ingeno
men door vertegenwoordigers der vakver
enigingen en officieele genoodigden. Links
van de sprekerstribune de gezanten der at-
zonderiyke Duitsche staten met inbegrip
van het geheele Pruisische ministerie.
Rechts het rykskabinet, rykspresident
Ebert en Loebe, de president van den ryka-
dag. De vlaggen op het gebouw woeien half
stok en by het begin der plechtigheid be
gonnen in heel Berlyn de klokken te luiden.
Het orkest van de staatsopera speelde ach
ter een gordyn de treurmarsch uit de
Heroïca van Beethoven en vervolgens sprak
de rykskanselier zijn uit. Schoon zy14
uiterlyk nog de sporen van zyn ziekte ver
toonde, klonk zyn stem vast en helder.
Dr. Cuno richtte woorden van deelne
ming tot de groote menigte. „Niet één
woord van deelneming over de vernietiging
van Duitsche menschenlevens heb ik uit
den mond der officieele vertegenwoordigers
van het Fransche volk gehoord, aldus ver
volgde hü. Gaarne zou ik hebben geloofd,
dat schaamte en geweten den Franschen
machthebbers het zwygert hadden opgelegd.
Het is de schaamte en het geweten van
het Fransche volk, dat men wil geruststel
len door ook hier door een rechta-comedie
onrecht in recht, recht in misdaad te ver
anderen. Geen veroordeeling van onschul-
digen zal de kreet van het misdadig ver
goten bloed dempen, of het oordeel der we
reld over'de ware schuldigen op een dwaal
spoor leiden en het feit te niet doen, dat
op <pof uitgetrokken Fransche soldaten
ongewapende Duitsche arbeiders, zonder
dat deze hun kwaad hadden gedaan, met
de wapens gedood hebben.”
Algemeene spanning heerschte er toen^
de rykskanselier nog een oogenblik de'po
litieke züde aanroerde, en woordelük zeide:
„Een overeenkomst hebben wy’ aangebo
den. Geld en goed, en de opbrengst van
ENGELAND.
DuitadM treiter»
Te Aberdeen duren de moeilükheden met
de viochers die geen Duitsche treiters wil-
behoOTde tot het oudste deel Van het
hui» en lag in een vleugel, die van
het overige deel van bet hui» kon
afgesloten worden.
„Ben jij het Anna?” vroeg een dun
ne, klagende stem, en vlak ontorden
gloed van een groote, roode iunpe-
-ap zag Alison een gestalte op een
rustbank liggen. Ziekte en lijden
maakten altijd grooten indruk np AH-
scn. Ook nu verzachtte haar gelaat
opvallend, toen zij den jongen aag,
op wien Anna nu toeliep.
„Ben je vanavond erg moe, lieve-
li»g?”
„Ja, waarom ben je zoolang wegge
bleven? ’t 1» niet aardig van te, Anna,
om me zoolang te laten wiekten
„We hadden gasten. Ik heb een
dame meegebracht. Ik ben er zeker
van, dat je van haar houden zult.”
„Waar ia ze?”
Een blik uit- een paar donkere,
zwaarmoedige oogen in een mager,
pijnlijk vertrokken gelaat veaügdezieu
op Alizon en bleef daar met een vor-
schende uitdrukking op rusten. Hij
scheen iets te alen, dat hem aange
naam aandeed, want even verhelderde
een glimlach zijn trekken.
„Hoe heet zij en waart» heb je
4-aar meegebracht? Je brengt toeh
pooit iemand boven?”
,*t Ia de snater van den dokter,
juffrouw Fleming.”
(Wordt vervolgd.)
den arbeid van lange jaren, waarborgen
uit vryen wil. Men heelt met gewild. Zens
toen nog, toen de vyand in het land stond,
nebben wy hernaaiueiyk te kennen gege
ven, dat Wy tot eenyke ondernandeimgen
met geiyke rechten bereid waren. Ja, wy
nebben een practischen weg gewezen, waar
langs het door den Kuhr-invai byna onont
warbaar geworden herstelprobteem kon
worden op^eiost, doordat wy verklaarden
net eens te zyn met het voorstel van den
leider der Amenkaansche buitenlandsche
politiek. Men heelt niet gewild. Alles is
geschied om den inval in het Ruhrgebied
te vermyden en om den duur van den op-
marsch te verminderen. Zoo zal ook m het
vervolg mets worden nagelaten, dat ons
volk en land de vryheid en den vrede kan
geven, maar de vryheid en vrede moeten
gewaarborgd zyn, daar anders de offers,
die wy thans aan Ruhr en Ryn betreuren,
nutteloos gebracht zouden zyn.
De schadevergoeding moet tot het ver
vulbare worden teruggebracht; de aarde,
waarin wy heden de 11 dapperen begraven,
moet vry gemaakt worden van den vyand.
Den in gevangenschap vertoevenden moe
ten èn de vryheid èn hun woonplaatsen wor
den teruggegeven. Geen regeling kan wor
den goedgekeurd, die Ruhr en Ryn terri
toriaal of grondwettelijk zou aantasten
Zoolang de tegenstander tot een dergelyke
regeling niet bereid is, moet het lüdelük,
verzet van het geheele volk even vastbe
raden en even bezonnen worden voortgezey
als tot nu toe.
In dezen stryd mogen er geen partycw
bestaan en geen onderscheid van Idasiw,
maar ook geen vreesachtigen en onbezoli-
nenen, evenmin als dit het geval was Bij
hen, wier dood wü thans betreuren. In dé
zen stryd mag niemand ontbreken. Vaster
willen wü ons aaneensluiten dan ooit te vo
ren. Eén doel zal ons vereenigen, daar wü
immers allen niet anders zyn willen dan
arbeiders aan het welzün van het volk. En
evenals heden alle standen en beroepen
zich hier hebben vereenigd tot één rouw en
één trouw,, zoo zal ook dit huis nog slechts
één strüd der partyen kennen, om te ver
eenigen, te dragen, te of/eren, alle krach
ten te vereenigen ter Bereiking van den
vrede, en tot zoolang d/n grooten afweer
strijd te strijden.”
Iets nieuws heeft de kanselier in zün
rede eigenlük niet gezegd; de wensch van
de Soc. Democraten, dat Cuno zich duide
lijk zou uitspreken of Duitschland geduren
de de bezetting of uitsluitend na de ont-
lange, bruine, magere hand van Apna.
,.God weet alles van u en waakt over
,U. dat moogt u nooit vergeten.”
„God! Ik weet niets van godsdienst.
Daai heeft nooit iemand ons iets van
geleerd. Samen gaan we nooit naar
de kerk, maar als vader weg is, ga
ik nog wel eens naar Birmingham om
een dienst in de katholieke kerk bij
te wonen, voor de muziek Dat is het
eenige, wat mij in een godsdienstoefe
ning interesseert Ja, Ricketts, wat is
er?”
„Juffrouw, jongeheer Stephen vraagt
ol u boven wilt komen om hem goe
den nacht te zeggen, voor hij naar
bed gaat!” zei de man, die met zijn
blad kwam om de koffiekopjes weg te
nemen.
Anna sprong op; toen plotseling een
blik op Alison werpende, «ei zij.
„Gaat u mee naar boven? Voor het
el en vroeg u nog naar mijn broer?
Ik ga hem nu goeden nacht zeggen.
Gaat u mee?”
Alison stond met een levendige be
weging op. Verbaasd over de snelle
vorderingen, die de vriendschap tus-
sehen deze twee reeds gemaakt had,
keken Tibble en Celia elkaar aan. De
deür ging achter haar dicht en bei
den gingen naar boven Aan het eind
v an een lange gang, die met een kost
baren, zachten, scharlaken looper be
dekt was, opende Anns een deur.
Zij kwamen in een zeer groote,
ruime zitkamer, tamelijk laag van ver
dieping, met eikenhout beschoten en
met vreemde uitstekende ramen. Ze
N
