ouwen!!
H
J
68 20Z25
91020»
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
WERKERK OUDERKERK OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
RigÉiu
TIJDGEEST”
HUISVROUW”
inden
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
«o. IB2II Dinsdag 17 April 1923 62- Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
Poincaré en Dr. Rosenberg aan het woord.
FEUILLETOW.
Kit door menscheohondon gebouwd
4
akomen bij de admi-
I
1029 10*
(Wordt vervolgd.)
GOUDA.
uiishouding, doordat
aiding van practisch
Iraagt slechts 4.—
snscht te voldoen In
of
te
18009 M
■41
zorgen niet mee op
Fleming,” antwoordde niet neo Kunnen trenen. inaien mij
nartelijken lach. „Dat i»dat gelukt was, dan zou ik misschien
een
vin-
druk, dien hij
Zoo al s wij in het kort reeds hebben ge
meld, heeft Poincaré Zondag by de onthul
ling van een monument ter nagedachtenis
der dooden te Duinkerken een redevoering
gehouden, waarin hy de houding van Fran
krijk heeft uiteengezet en uitdrukkelijk
heeft verklaard dat Frankrijk niet zal toe
geven maar zal doorzetten tot het einde.
De waarborgen die Duitschland ons niet
wilde geven en die volgen» enkele onzer ge
allieerden die volkomen ter goeder trouw
waren onnoodig zijn, achten wy onmisbaar.
Wij hebben thans, zoo zeide hij verder,
in het Roergebied de panden in handen en
wy houden ze vast, wjj zullen on» slechts
dan uit het bezette gebied terugtrekken,
indien ons het verschuldigde wordt betaald.
Weert er van verzekerd, dat Frankrijk door
aldus zy'n wil te bevestigen en aan de we
reld te toonen dat het de eerbiediging van
de verdragen en de vredesvoorwaarden
-wenscht, zich niet verlaagt in de oogen der
volken. Zelfs wordt het er grooter door by
al degenen, die achting hebben voor recht
schapenheid en standvastigheid. Zelf» die
genen onzer vrienden in Engeland en Ame
rika, die met ons van meening verschillen
omtrent de opportuniteit van onze actie,
konden zich toch niet onthouden om de mo
tieven goed te keuren, welke ons tot deze
actie noopten, en» die wettigheid van onze
eischen te erkennen. In Amerika en in het
geheele Britsche ryk kwam te onzen gun
ste een ommekeer in de openbare meaning,
waarvan oen onzer vertegenwoordigers,
oud-minister Loucheur, dezer dagen nog
het getuigenis ontving. Deze ommekeer is
voor een goed deel te danken aan het feit
dat wij onzen wil hebben weten door te
drijven, en thans,met onze Belgische vrien
den dat deel van Duitschland in onze macht
hebben, dat Bonar Law zeer terecht de
slagader van dat land heeft genoemd. In
to sschen willen wij niemand worgen; ons
eenige streven is betaald te worden en voor
een financieel» ruïne bewaard te blijven.
De beschuldiging van imperialisme, wel
ke de Duitsche propaganda enkele malen
tegen Frankrijk heeft weten uit te lokken
in kringen, die al te licht het dor leenen aan
lasterpraat, is een kinderachtige dwaas
heid. Geen verstandig mensch kan ernstig
gelooven, dat Frankrijk, dat de rechten van
de menschheid verdedigt en de meest bree
ds, de meest volkomen uitdrukking heeft
gegeven aan de nationale souvereiniteit,
dwaas genoeg zou zyn vreemde volken on
der zyn gezag te willen brengen en zich,
tegen den zin van de bevolking, vreemd ge
bied zou willen toeeigenen. Laat ons geen
acht slaan op die dwaasheden en voortgaan
op den ingeslagen weg. Niet de verwijten
van een handvol verdoolde F ran ach en tul
len ona afbrengen van het doel, dat wij ons
GOUDSCHE(01II1XI.
H35
w
42
«80 -
178013200
CIO 21
30 32
053 13300
78 10 -
170 4015007
99134*3 S
229 60 29
354 81 10014
04 80 17
,,lk wil blijven en heel erg graag,
op zulk een uitnoodiging, waar
blijken kan, hoe graag ilt het
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur.; Administratie Tel. Int. 82:
Redactie Tel. 545.
VRQUW”, Veertien,
ledewerksters allerlei
r interesseeren
ig zich verheugen in
alle kringen in het
gebruik maken van
wordt vermeld.
;|jd met het moeilijk
■lire vrouw des huizes
iden van alle onder-
Verscherping der geallieerde maatregelen. Beperking van het verkeer
in het Roergebied. Het aftreden van Bonar Law.
hebben gesteld; de steun van hot land aa
de goedkeuring van de Kamer zyn ona vol
doende.
De Duitsche Minister vaan Buitenland-
ach® Zaken, Dr. Rosenberg, heeft gistere®
in den Ryksdag een uitvoerige rede gehou
den over het schadevergoedingsvraagatuh
en het binnenrukken der Franschen in hat
Roergebied.
De afloop van den strijd in het Roerg*
bied zal, zoo xeide Dr. Rosenberg, van be-
teekenis zyn voor de wereldgeschiedenis.
Als het Frankrijk gelukt, de ongewapende
bevolking de knie te doen buigen, dan zou
het militarisme voor goed troef sjj* nn
voor den loop der wereldpolitiek soa dan
voortaan alleen nog het aantal bajonetten
beslissend zijn. Blijkt echter, wat wij met
onwrikbaar vertrouwen hopen, de ongewa
pende onoverwinnelijk, dan is het bewjs
geleverd, dat de macht van oorlogszuchtige
toerusting en militair geweld haar gren
zen heeft en dat de op redelijkheid en recht
steunende eenparige wil van een volk moer
en sterker is dan tanks en machinegewe
ren. Aan den Rijn en aan de Roer wordt
niet geworsteld om hout en kolen, maar om
den vooruitgang of achteruitgang van de
rechts- en vredesgedachte.
Dr. Rosenberg wees er op dat de nota
van 11. November door practische aanvul-
lingsvoorstellen aan Bonar Law zijn uit
gebreid en dat het voorstel een brug moest
slaan voor een definitieve oplossing. Alle
voorstellen na dien nog gedaan werden,
evenals het eerste afgewezen. Het verzoek
aan de geallieerden om aan een vertegen
woordiger der rijksregeering gelegenheid
te geven, dit plan aan de Parijsche confe
rentie voor te leggen en hot mondeling toe
te lichten, werd geen antwoord waardig
gekeurd.
Het ging destijd» om een vast aanbod
van twintig milliard gouden marken teg-n
5 zoo mogelijk langs den weg van een
internationale leenlng op te brengen. Deze
twintig millard zouden na vier en «dit ja-
ren telken» met v|)f milliard tot dertig mil
liard worden verhoogd als een internatio
naal leenlngsconsortium de capaciteit tot
prestaties van Duitschland aanwezig achtte
Thans i» door de bezetting der Franschen
In het Roergebied de krachtcentra van
Duitschland lamgeslagen, groot» waarden
z|jn vernietigd en de geheele financieel» ea
economische toestand van het land te tn de
war gebracht Toch geloof ik. aldus Dr.
Rosenberg, dat de oplossing, die een» ge
vonden zal moeten worden, gevonden wordt
en van het destijds te Parijs zoo stiefmoe
derlijk behandelde Duitsche plan zal uit
gaan.
Duitschland is bereid en geneigd voor do
Hit Arrest van het Haagsche Hof.
Het blijkt, dat de korte aanteekening, die
wy Woensdag j.l. bij de publicatie van de
uitspraak van het Haagsche Hof in de zaak-
van Staal plaatsten, in zoo hevige mate de
ergenis en de verbolgendheid des heeren
van Staal heeft opgewekt dat hy gemeend
heeft dienzelfden avond tegenover de hem
bejubelende geestverwanten zijn toom over
dat vennaledeide blad aan de Markt te moe
ten uitstorten. Wat vermeet zich dat bour
geoisblad wel om in den geest des heeren
Van Staal te spreken, om zich in deze een
opmerking te veroorloven, nu het pleit be
slecht is, en de overwinning is gebleven aan
den held der reclame, den hoofdpersoon de
zer tragi-comedie
We hadden van die Woensdagavond-
ovatie reeds gehoord, dat de Goudsche Cou
rant er „van langs” had gehad, er zyn al
tijd wel „vrienden”, die dat wel vertellen.
Maar wij achtten het beter om te wachten
tot het in de pypenstad roemruchte Goud
sche Weekblaad van Van Staal ons omtrent
het gesprokene juist zou hebben ingelicht
Volgens Van Staal is dót blad toch maar
het eenige ware in Gouda, w ij zijn natuur
lijk maar een kleine, nietswaardige niete-
ling! De liefelyke benamingen, die ons ge4
geven zyn, zijn zoovele dat we ze niet ont
houden kunnen, eenige variatie mag ook
wel'
Nu wij het blad vóór ons hebben, kunnen
wij een glimlach niet onderdrukken. We zien
daar op de derde pagina van het illustere
orgaan de reclame in beeld, het goedlachsche
portret van den held te midden van een
schat van bloemen, de kiek, die wij
Zaterdag ook in het illustratieve gedeelte
van het onvolprezen Amsterdamsche orgaan
aantroffen, welks hoofdredacteur-dagboek-
Mhrjjver den prix d’excellence voor sensatie-
lectuur verdient. En daar, onder en boven
dat bloemenbeeld, dat den grootschen titel
draagt „De dag van Van Staal”, daar staat
wat de „Goudsche Courant” in 't oog de»
heeren Van Staal misdeed.
Allereerst wordt gezegd, dat onze mee
ning, dat alleen vrijspraak den heer Van
Staal moet kunnen bevredigen, blijk geeft
van valschheid en partijdigheid in deze zaak.
Het ontslag van rechtsvervolging is volgens
den heer Van Staal het beste wat er te
krijgen was, en daarom is de overwinning
volkomen.
WÖ lijn geen jurist en oordeelen slechts
Met leekenverstand. Maar toch stellen wy
dan deze vraag: Indien juist is dat niet
de vrijspraak de hoogste voldoening geeft,
waarom heeft dan de verdediger voor de
Rott. Rechtbank, Mr. de Grooth, alleen
vrijspraak en de knappe, scherpzinnige
Mr. Mendels, den pleiter by uitnemendheid,
*>a zyn gloedvol betoog de vrijspraak
voorop gesteld en eerst subsidiair „ontslag
van rechtsvervolging” gevraagd? Mr. Men
dels, die meer van die „smaadzaakjes”, zoo-
a>s hy zelf vertelde, aan de hand heeft, zal
aet toch wel weten! De heer Van Staal is
93
97
15002 li
35
71172
45 15151
49 56 E
51 15233
97 15304
12827 32
12908 15452
29 92
~»1 15506
14 92
20 _JB
63 91
78 1571"
95
ro 92
21 15803
28
27
met de publicatie, zooals die geschied is,
dit belang diende, welk® meening het hof
deelt
Het Hof overweegt vervolgens, dat bekl.,
nu hij zich te zijner verdediging er op be
roepen heeft te hebben gehandeld in het al
gemeen belang, derhalve ter zake van het
hem primair ten laste gelegde feit, zooals 1
het is bewezen verklaard, van alle rechts- 1
vervolging zal moeten worden ontslagen.
Wat het subsidiair ten laste gelegde be- 1
treft, overweegt het arrest, dat het Hof ten 1
primaire heeft beslist, dat de gedane publi- 1
catie smaadschrift is, zij liet dan tenge-
volge van het gegrond bevinden van be
klaagde’» beroep op handelen in het alge
meen belang een smaadschrift, 1
waarvoor de dader niet kan
worden gestraft; en voorts, dat
als eenvoudige beleediging, als hoedanig
het subsidiaire feit by dagvaarding is
omschreven, door de wet slechts met
straf wordt bedreigd die opzettelijke be- 1
leediging, welke niet het karakter van
smaadschrift draagt, terwyl by geen an- 1
dere wëtteljjke strafbepaling het bewezen 1
verklaarde op straffe is verboden, zoodat
het subsidiair ten laste gelegde niet straf
baar is en beklaagde ook te dier zake van
alle rechtsvervolging moet worden ontsla- 1
gen.”
Uit het bovenstaande blijkt dus, dat hoe- 1
wel het Gerechtshof volkomen deelt het
standpunt van de Rott. Rechtbank, dat de 1
publicatie van het betreffende artikel in het 1
G. Weekblad smaadschrift is en dat het op-
zet om te beleedigen wettig en over- 1
tuigend is bewezen, het ontslag van 1
rechtsvervolging is uitgesproken op grond, I
dat bekl. k 1 a a r b 1 y k e 1 y k heeft gehan
deld in het algemeen belang.
Uit de hierboven door ons gespatieerde
woorden blijkt, dat het Hof de m o g e 1 |j k- 1
heid aanneemt, dat de heer Van Staal
den indruk kan hebben gehad, dat de situ-
atie was, zooal» hy die heeft beschreven en
verteld. Wy willen deze beoordeeling van
het Hof als een weldoordachte meening zy- 1
nerzyds gaarne respecteeren, al strookt de i
onze met deze beoordeeling niet Maar met 1
's Hof’s oordeel is in geenen deele uitge-
sproken, dat, hetgeen de heer Van Staal als
z|jn indruk heeft weergegeven, in feite
juist is. En dat is toch de eigenlijke quaestie 1
waarom het gaat. Er is noch voor de Rot- 1
terdamsche Rechtbank, noch voor het Hof i
in den Haag, door welke verklaring ook, ko- I
men vast te staan, dat de inspecteur 1
op den bewusten avond van 26 Juli 1922 op
den openbaren weg by de handhaving van de
orde in beschonken toestand was. Zoolang
dat niet is aangetoond, blijven wy het on- j
verantwoordelijk achten, dat dergelyke be-
tichting in 't openbaar is geschied en betreu-
ren wy het, dat dit straffeloos geschieden I
kan. Want, nu deze uitspraak van het Haag- 1
sche Hof ia gevallen, is moeilijk een geval t
denkbaar, waar men niet met een beroep
op het algemeen belang, vrjj uit zal kunnen i
gaan. 1
niet zoo spoedig naar Schotland geko
men zijn. Feiielijk moest ik hier eerst
over een dag of tien zijn, en ik moet
tot Maandag wachten om een man te
spreken, die van Zaterdag tot Maan
dag naar het Noorden is gegaan.”
i,Ol” zei Alison. „U blijft dus tot
Maandag in Glasgow?”
„Neen, ik hopp niet in Glasgow,
antwoordde hij snel. „Het stortregen
de er den geheelen morgen, en ik
vond het een nog ellendiger plaats
dan Birtley met zijn sintelhoopen op
een regenachtigen dag. Is er hier in
deze plaats geen ordentelijk hótel?”
„In Rochallan? O neen! Het is hier
maai een dorp. Maar het Stationshotel
te Seadoon is niet zoo heel slecht,
zegt men. Er logeeren vaak golfspelers
en reizigers en de Amerikanen, die
zomers een bedevaart maken naar de
plaats, waar Burns begraven ligt.”
Zij glimlachte even, toen zij dit zei
en de lieftalligheid van haar gelaat
deed opnieuw haar machtigen invloed
gelden op het hart van den man. Er
viel niet aan te twijfelen of de eige
naar der ijzergieterij was verliefd,
voor zoover hij tenminste iets als lief
de kon voelen. Alison had er geen
begrip van hoe groot haar triomf wel
was. Zij, die om haar eigen woorden
te gebruiken, opzij was gelegd, had,
op het eerste gezicht, den grooten
man van Birtley, voor wien een ge
heele gemeente met ontzag boog, ge
vangen. Hij voelde zich verlegen,
want hij bezat geen sleutel om tot het
hart eener vrouw te kunnen door
dringen. Tot op dit oogenblik had hij
de vrouwen veracht en geminacht en
haar slechts beschouwd als een nood
zakelijk aanhangsel van het bestaan.
Zijn eerste vrouw had nooit de posi
tie ingenomen, waar haar huwelijk
haar recht op gaf, zelfs niet die, wel-
ki zij als vrouw had mogen opeischen
maar tot den dag van haar dood had
z»j voor haar man in« vrees geleefd.
Zij was nooit meer geweest dan een
nul in ’t cijfer, en bij haar dood had
;.i] noch veel verdriet veroorzaakt,
noch teedere herinneringen nagelaten.
Zij had het ongeluk gehad in het le
ven van Edmund Crewe te komen in
hel tijdperk, dat hij den strijd om er
Ie komen op zijn felst en op zijn
scherpst voerde, toen hij geheel ver
vuld was van den wil om carrière te
maken en zijn hand tegen allen was
en die van allen tegen hem.
Sinds haar dood was de invloed van
de vrouw op zijn leven eensdeels te
gei mg, anderdeels niet van een aard
om het goede, dat in hem sluimerde
tot ontwikkeling te brengen.
Wat hem boven alles in Alison Fle
ming aantrok, was haar vrouwelijk
heid en de kalme, prachtige moed,
die uit haar oogen straalde en die
door niets tot sidderen gebracht kon
worden.
toch wel heel erg overstuur om daarin bjj
ons „valschheid" en „partijdigheid” te zien.
Dat de klagende party niet bevredigd is,
is nogal duidelijk, vooral nu het O. M. by
het Haagsche Hof heeft te kennen gegeven,
zich by de uitspraak van het Hof te zullen
neerleggen. Verwondering hoeft dat niet te
wekken, daar de procureur-generaal by den
aanvang van zyn requisitoir zeide „bljj te
zullen zijn als deze zaak geëindigd is”.
En nu de beslissing zelve. Op gevaar af
wederom door het strydorgaan van het pro
letariaat, dat zoomin als elk ander blad de
inkomsten uit „het kapitaal” versmaadt, als
dienstknecht van het Goudsch kapitalisme
te worden gehekeld, wat bazelt men toch!
zeggen wy ronduit als onze meening, dat
de uitspraak van den Haag ons na de ken->
nisneming der gronden, waarop zij is ge
baseerd, heeft verbaasd. W|j drukken deze
gronden hier af:
„Het Hof overweegt, dat de behandeling
van deze zaak in hooger beroep, ook na het
in den Haag gehouden getuigenverhoor, het
Hof tot geen andere beschouwingen dan die
des eersten rechters (Rott. Rechtbank)
heeft geleid, voor zooverre deze betreffen
den inhoud van het den beklaaagde bij inlei
dende dagvaarding zoo primair als subsi
diair ten laste gelegde en de ontvankelijk
heid van de vervolging, en voor zooverre
deze hebben geleid tot de beslissing dat het
aan den bekl. by die dagvaarding primair
te laste gelegde waaronder ook het be-
leedigende van de geimputeerde woorden,
het opzet om te beleedigen,
de telastelegging van een bepaald feit, be-
klaagde’s schuld en de rechtmatige uitoefe
ning van zyn bediening door een beambte
wettig en overtuigend is be
wezen alsmede tot de aan dat feit gege-
geven qualificatie, zoodat het Hof
zich met deze gronden en be
slissingen, in het vonnis waarvan be
roep vervat, vereenigt en deze
overnéemt.
Het Hof overweegt voorts, dat dit vonnis
derhalve in zooverre zal moeten worden be
vestigd, doch dat het voor het overige zal
moeten worden vernietigd, omdat beklaagde
ter zake van het hem primair ten laste ge
legde, voorzoover bewezen verklaard, niet
strafbaar is, vermits hy klaarblyke-
Ijjk heeft gehandeld in het
algemeen belang. Immers uit het ge
houden onderzoek, zoo ter terechtzitting
van den hove als van de rechtbank, het
laatste blijkens het daarvan gehouden pro-
ces-verbaal, is gebleken eenerzyds, dat bekl.
te goeder trouw van oordeel heeft kunnen
zyn, dat de inspecteur Van Hoorn op den
bewusten avond onder den invloed van
sterkedrank verkeerde en anderzijds, dat
op beklaagde’s deswege te bevoegder plaatse
gedane mededeelingen niet voldoende acht
is geslagen. Onder deze omstandigheden, en
gelet op het met het algemeen belang strij
dig karakter van het feit, dat bekl. heeft
gemeend op te merken, heeft de beklaagde
terecht van meening kunnen zyn, dat hy
het beste, wat een reiziger doen kan.
Waarom zich ongerust te maken over
hetgeen gebeuren kan in iemands af
wezigheid. Toen ik veel moest reizen,
heb ik mannen gekend, wier leven
gewoon een last voor hen werd door
de brieven van huis. Ik heb er nooit
eon. Het is de eenvoudigste w®g.”
„Indien u zoo kunt leven, is dat het
beste,” zei Alison kalm. „Wilt u niet
gaan zitten? Het spijt mij, dat mijn
broer juist uit is, maar hij zal dade
lijk thuis komen, want om zes uur
drinken wij thee. Wij kunnen niet laat
eten, vooral niet in den winter, om
dat er zooveel samenkomsten zijn.”
Zij zei hem dit om hem voor té be
reiden op hun eenvoudige levenswijze
maar het scheen, dat hij haar laatste
woorden niet gehoord had.
„Ik zal heel blij zijn kennis met
uw broer te maken, maar ik ben hier
gekomen om u te bezoeken,” zei hij
eenvoudig.
„O, neen,” prevelde Alison, een
beetje verward en zij wilde van gan-
scher harte, dat zij haar werk uit de
andere kamer had meegebracht, waar
door ha?r oogen een ankerplaats ge
had zouden hebben, en haar zenuw
achtige vingers iets om zich mee* bezig
te houden.
„Het heeft mij erg gespeten, dat ik
u Maandag, voordat u Birtley verliet,
niet heb kunnen treffen. Indien mij
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Goud* en omstreken (behoerende tot den besorgfcring)
1—5 regel» ƒ1.30, elk® regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den besorgkring:
1—5 regel» 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnuinmer 20
beslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prtys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regel» ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b|j contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groot» letter» en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusechenkomat van soliede boekhan
delaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daag» vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Hij stond op het haardkleed on keek
op haar neer on zijn hard gelaat
kreeg een merkwaardig zachte uit
drukking.
Indien u werkelijk blij waart mij
te zien, juffrouw Fleming, dan behoef
ik u niet te vertellen, dat u mij zou li
kunnen vragen hier lot Maandag te
blijven
Een blos overtoog haar g®laat-
„U moet bedenken, dat dit een heel
eenvoudige woning is, terwijl ik me
de uwe nog zeer goed herinner. Maar
indien u blijven wilt, dan zult u wel
kom gijn."
zelfs
uil u
doe
„Het zal eenvoudig leven en hoog
denken zijn,” zei Alison met een lach.
„Misschien kan dat voor een enkelen
keer ielf» geen kwaad voor den hoer
Crewe van Old Hall te Birtley.”
Crewe knikte opgetogen. Hij was
er in geslaagd haar belangstelling te
wekken, en hij voelde, dat hij vor
deringen maakte. In zijn volgende
woorden zou iets meer warmte gele
gen hebben, indien zij op dat oogen
blik niet waren gestoord
Gisteren is geheugenplaag.
Morgen maakt de handen traag.
Eaar6nidoe Uw werk vandaag.
Uit het Engelsch van DAVID LYALL
J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
30
w®8 niet de minste twijfel aan,
net deed hem genoegen de vrouw
hft/len’ v?or w*e z°o’n verre reis
ooufln e?a*kl; Ziïn gelaat glansde, zijn
ffrt.?70n!teWen en ziin heele gedrag
«tuigde daarvan, toen hij zich haast-
,e haar te begroeten.
ffekrL oP’„dat u miin brief heeft
Glï^en? ,Gl8terenavond ben ik in
miin i 8ekomen, vanmorgen deed ik
«Un. Mken al en nu ben ik hier.”
k,"„ “‘«renavond heb ik uw brief ge-
öii uw ,ant,woor<1<ic Alison, „ik hoop
««aki ™lll<! ,e 01d Hal1 het 8°ed
mijnheer Crewe.”
w«/n.n“pral< haperend en met
Aid^
iinJllaid 8e8e’en-
l’bÜUtXi?6' wel d™* “U"
rei, lorgen niet mee op
’hii^?“W F*emin«." antwoordde
uij met een 1
lummen ten overitaan va»
A. G. Mulié.
16 April 1923,
13
401
18 16991
21 7096 16942
84 3678 736 8766 15671
309 18402
90.— (eigen geld).
9201 11655 14129 163991843J
23 70 56 10446
66 94 14287 9218621
9316 11740 14?-
9400 11841
19 44
73 11932
96 82
9559 12101
89 12254
9621 72
8012315
97
9726
9810
79
9963
91 12621
94 38
9512732
0000 -
75
J235
3332
61
65
68
6913001
73 14
49 15004 17622
- 9i s:
71317740
50 178»
1332 16519 40
14445 5218617
63
14535 1
36
621
14607 71 K
41 16946 18961
14703 75
82 30 17056
92 62 75
12435 14836 93
38 14940 17110
54 93 65
85 97 8219340
'">21 15002 172gjw*
30 31
58 73
8219907
90
54
IN.
1T
IE
IN.
