ra
cl
zen
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
lilt Éoor mmclieiiliiiiiiii hIhniI
Uit het Engelsch van DAVID LYALL
No. f5220
Vrijdag 27 April 1923
62*Jaargang
ZOON
«OUD A
ilaran,
klas-
;abrleken
EKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WERKERK OUDERKERKOUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN^en*
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
Bslangrm successen van de Turken ts Lausanne.
r
Kt hei erigi-
FIJN
k in gopUmboarO
4
tolt M
rordt enorm
evat de me-
oodzakelyke
IQ
(MEEL
houdt
mannen van den rtri
met de vertegenwo
bouw en de vakvere
baar gevolg, dat de
aam en het
681 70
WORMBKYliBl
RK
IN,
IT-
’N,
ïukee,
kwaad!
r
rdea.
gaan door de regeering van Huerta.
De Amerikaaninhe regeering ia eveneens
beug te onderhandelen over een regeling
der Amerikaansche vorderingen en omge
keerd en men gelooft dat de Amerikaan-
sche betrekkingen met Mexico rich even
eens zullen bewegen in de richting naar
een normale verstandhouding.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgkring)
■1—6 regels ƒ1.30, elke regel moer OJiö. Van buiten Gouda on den besorgkring:
16 regels 1.66, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
büslag op den prijs. Liefdadigheids-advertontién de helft van den prijs,
INGEZONDEN MEDEDEELlNGENi 1—4 regols 2.06, elke regel moor /OM Op
do voorpagina 60 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mododoelingen by contract tot zoor goroduceer-
den prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliode boekhan
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau sfjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Hij r*
altijd i
zei, vei
„Gunt
Mil IISIIIL COURANT.
Do Oostenrjjkache kroon in sinds ver
scheidene maanden reeds stabiel gebleven,
sinds enkele weken is er zelfs oen neiging
tot stijgen. Hoopgevend vooral is echter
de vermeerdering van het verdrag der by
de banken belegde gelden. Het c|jfer dor
beleggingen in banken en in spaarkassen
bedroeg einde Januaril24 milliard papier
kronen; dit ctyfor is in Maart gestegen tot
178 milliard, dus met een bedrag van 64
milliard in slechts twee maanden t|jds. Dit
getuigt van een toenemend vertrouwen van
het Oostenrijksche volk zelf in zijn toekom
stig lot. Ten slotte noemde mr. Zimmer
man onder de vele gronden, die reden tot
vertrouwen geven, nog dezen, dat ook de
toestand der Nationale Bank gunstig blijft.
De reserves in goud en buitenlandsche va
luta vormen thans 58 van de tegen
woordige circulatie, in plaats van de in 0
statuten voorgeschreven 20
Tegenover al deze bemoedigende t'eeke-
nen moest de heer Zimmerman eerlijkheids
halve op één minder bevredigende omstan
digheid wijzen: de vermindering van het
aantal staatsbeambten gaat in den iaat-
sten tijd niet meer zoo regelmatig, als de
Volkenbondsdelogatie had voorzien. Van
October tot Januari 1.1. z(jn inderdaad, zoo-
als voorgeschreven is, 25.000 ambtenaren
ontslagen. Doch sinds dien ia het langza
mer gegaan. Van Januari tot April be-
.d raagt de vermindering slechts 7500; daar
de regeering op zich genomen heeft tus-
schen Januari en Juli weder 25.000 te ont
slaan, zal de vermindering in April, Mei
en Juni dus heel wat sneller moeten gaan
dan in de eerste drie maanden van dit jaar.
Mr. Zimftierman hoopte, dat de omstandig
heid, dat de Volkenbondsraad dit punt nog
eens uitdrukkelijk onder de aandacht van
mgr. Seipel heeft gebracht en ook In zijn
resolutie heeft onderstreept, een goede uit
werking zal hebben.'Ais verontschuldigen-
*de omstandigheid valt voorts te wijzen op
de nadering der verkiezingen. Het is
meestal niet zeer aanlokkelijk voor «en
regeering juist aan den vooravond der her
kiezing duizenden ambtenaren te ontslaan
en tot ontevredenheid te brengen I
Gevraagd werd nog wat Mr. Zimmerman
dacht van de op handen zijnde leening.
De heer Zimmerman vertrouwt, dat «en
grogt bedrag spoedig zal geteekend wor
den. Vooral uit Engeland en Frankrijk (la
ter ook uit Amerika, waar een stijgende
belangstelling is ontstaan) is veel steun te
verwachten, maar Rotterdam’s oud-burga-
meester rekent ook op flinkedeelneming
uit ons eigen land.
Er is geen gevaar aan verbonden, be
toogde mr. Zimmerman nogmaals. De Sta
ten garandeeren de leaning, terwijl boven
dien nog de bovenbesproken onder paruien
(invoerrechten en jabak) bijzondere vei
ligheid schenken. Het zijn niet de banken,
het z|jn de Stoten, die eventueel de ver-
i»
voorloopig omtrent vorHï en inhoud van
het aanbod moet hebben gemaakt, hóe lan
ger hoe vager zijn geworden, hetgeen een
natuurlyk gevolg is van de omstandigheid,
dat alle groepen van belanghebbenden J
ieder voor zich, met grooten nadruk niet
zoozeer positieve plannen voorstaan, dan
wel dat z|j er zich van te voren tegen kan
ten, dat de noodzakelijke offers, waarmede
het aanbod gepaard moet gaan, door hen
zelf zouden worden gebracht.’
De ruggespraak met Londefi, wélke op
het oogenblik aan den te Berlijn vertoeven-
den legatieraad Dufour zal worden opge
dragen, zal ten doel hebben opheldering te
brengen omtrent de volmachten der door
Lord Curzon genoemde autoriteiten en in
zake de ontruiming van het Ruhrgebied.
Tevens zal bij deze gelegenheid het Duit-
sche standpunt ten aanzien van de voort
zetting van het lijdelijk verzet tijdens de
onderhandel ingen worden uiteengezet.
Hoewel er nog geen kabiAetsaitting om
trent deze aangelegenheid heeft plaats ge
had, zijn naar verluidt toch stappen in deze
richting gedaan.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2J5, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen.aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur.; Administratie Tel. Int 82;
Redactie TeL 546.
676*
gefraudeerd zuiver
en Gouden Medaille»
Mr. Zimmerman heeft in Genève na af
loop van de openbare vergadering die aan
het herstelwerk van Oostenrijk was gewijd,
de vertegenwoordigers der Nederlandache
Pers eenige aanvullende verklaringen ge
geven over zijn indrukken van den toestand
in Oostenrijk en in ’t bijzonder te Weenen.
W|j ontleónen daaraan het volgende:
Op den rustigen, nuchteren toon, die mr.
Zimmerman eigen is, gaf hy te kennen,
dat hy vol vertrouwen de toekomst van
Oostenrijk tegemoet ziet. Hbe meer hjj zich
in de toestanden aldaar heeft ihgewerkt en
hoe beter hy m heeft leeren kennen, des
te krachtiger is dat vertrouwen geworden.
Mr. Zimmerman gelooft, dat het Oosten-
rtfksche volk de regeering, die behalve in
bondskanselier Seipel, met wien de samen
werking zeer goed is, vooral ook in den
minister van financiën een groote kracht
heeft, getrouw aal blijven en het kabinet-
Seipel den noodigen swm wt uitvoering
van het door den Volkenbond ondernomen
herstelwerk zal blijven geven. Het is te be
treuren dat de socialistische partij een. zoo
vijandige houding tegenover dit reddings
plan heeft aangenomen, doch ook in die
party, die overigens slechte een minder
heid van het Oostenryksche volk vertegen
woordigt, beginnen de gematigde elemen
ten reeds een «enigszins anderen toon aan
te slaan, zoodat een spijziging der opposi
tioneel houding mét uitgesloten Is. De
regeering zal, naaAmr. Zimmerman ver
klaarde, goed doen te zijner tyd de mo-
geiykheid van eenige tegemoetkomingen
aan de wenschen der socialisten In overwe
ging te nemen, opdat het geheele Oosten-
tyksche volk, met uitzondering natuurlijk
van enkele onverantwoordelijke uiterste
elementen, zich achter het bezuinigings- en
hervormingsprogramma scharen kan.
Dat de toepassing van dit programma
mogelijk zal zUn, is mr. Zimmerman's
vaste overtuiging, waarbU hy steunt op de
ervaringen In de laatste maanden opge
daan. De meest bemoedigende omstandig
heid is, dat de maandeiyiuche be^gf^ngs-
cijfers zich houden binnen de greH2|loor
de voorlooplge VoNcenbondsdele^He het-
vorige jaar te Weenen opgemaakt. Zooals
men weet, is de bedoeling, om de begroo-
tingstekorten gedui^nde twee jaar te kun
nen dekken. In dien tyd zullen dan zoo
danige bezuinigingen en hervormingen tot
stand worden gebracht, dat na afloop van
dien termijn de begroetingen van inkom
sten en uitgaven sluitend zullen zijn.
De Rüksdagfractie der Duitsche Volks-
party heeft thans haar standpunt bepaald
ten aanzien van de buitenlandsche politiek
en zich daarbjj aangesloten by de verkla
ring van afg. Stresemann in den Rijksdag.
Hugo Stinnes legde in de fractiezitting
dezelfde verklaring af, als hij reedt! door
zyn bladen heeft doen publiceeren, nil. dat
hy met de- deviezenaankoopen der xprige
week,die tot de sabotage der steunactie heb-
ben geleid, niets te doen heeft.
Het „Berl. Tagebl.” neemt akte van de
verklaring, dat noch Stinnes, noch z|jn fir
ma tijdens de jongste daling der mark de
viezen hebben gekocht, doch merkt daarby
op, dat nog Ondubbelzinniger moet worden
opgehelderd, of deze verklaring niet alleen
betrekking heeft op Hugo Stinnes persoon
lek en op zijn firma, d.w.z. de Hugo Stin
nes G. m. b. H., maar op de gansche Stin-
nes-combinatie, welke „naar men weet een
aantal ondernemingen omvat, welke in ju
ridisch opzicht niet vallen onder de aan
duiding „Stinnes en zpn ffigna”.
De „Vorwarts” komt hwbnmorgen reeds
met de positieve verklaring, dat by deze
deviezenaankoopen in hoofdzaak de Berli
ner Handelsgesellschaft betrokken was, wel-
ka tot het Stinnes-Konzem behoort.
Het „Tageblatt” herhaalt nu den eisch,
dat onverwyid moet worden vastgesteld,
van welke zyde de deviezenaankoopen, die
den doorslag tot de daling hebben gegeven,
zyn geschied.
te zooi ver
een
ibare verandering/ bij
neer- irewc nau pin a is gegrepen,
rij peinsde er over, terwijl rij y
H«t verwachte Doiteche antwoord. Het standpunt der D„V. P. Een
communistisch radencongres te Essen. Engeland jZ J
Mr. Zimmerman over den toestand in Ooetoprijk.
Het comité uit de conferentie te Lau
sanne heeft gisteren de besprekingen voort
gezet voor de economische bepalingen vin
het verdrag,
D« Turken bleven even styfhóofdig als
op de eerste conferentie, met betrekking
tot de vergoeding van de door buitenlan
ders geleden schade. De Turken verklaar-.1
den, dat zij hadden vernomen, dat het be
drag 'van de schadevergoeding, dat in Fe
bruari was vastgeeteld, niet meer bestond,
aangezieu Engeland geen rekening had wil
len houden met de vergoeding voor de Turk
sche schepen, die in 1914 door dat land in
beslag waren genomen'. Dientengevolge
verzochten zy schrapping'van art. 79.
Hetfèlfde verzet toonden zy tegen de
eventueele schadeloosstelling van Turksqhe
maatschappyen met buitenlandsche, kapi
taal, want zy beweren, dat die maatschap
pijen alleen, belang hebben voor Turkye. De
Turken wenschen zich niet te belasten met
de liquidatie van de Duitsche bezittingen
en de andere, die in Turkye zyn. Zy bleven
beweren, dat het nieuwe Turkye niet moet
worden verward met het Ottomaanscho
ryk en weigerden* in alle omstandigheden
voor de «regeling van die geschillen •’de tus-
schenkomst van een gemengd^ arbitrage-
rechtbank.
Volgens de medewerker van het Hbld.
was hefrAesultaat voor de Turken zeer ver
heugend. Althans de heer Nypels seint uit
München dat de Turksche legatie hem me
dedeelde dat de Geallieerden op drie zeer
belangrijke punten van de Turksche eischen
hebben toegegeven, lo. dat het Duitsche
bezit door de Turken niet ten behoeve van
de schadevergoedingen voor iJjHleallieer-
den behoeft te worden geliquideerd; 2o. dat
Angora de verdragen en concessies sedert
den wapenstilstand door de regeering van
den sultan aan de Geallieerden geschonken,
niet behoeft te erkennen; 3o. dat Turkye
geen cent oorlogsschadevergoeding of her
stel behoeft te betald|.
Hoewel., het tydstip waarop het Duitsche
antwoord Zal wórden gegeven, nadert, be-
perkt de Duitsche Regeering zich in haar
officieuse uitlatingen. Het biykt uit al
deze berichten dat niet alleen de inheud nog
niet vast staat, maar evenmin de tyd waar
op het voorstel zal worden ingediend. De
regeering houdt overleg met de groote
(verheid, met de banken,
léwligers van den la»th^
enigingen, met het blyk*
denkbeelden, die zy zich
De hoogste zaligheid: zichzelf verge-
ten. Het grootste leed: vergeten te zijn.
FEUILLETOW.
door J. p. WESSELINK—VAN ROSSUM.
(Nadruk verboden.) t
39 -^4
Motselinge^keek zij met peinzende
*oogen naaY hem op.
„Hoe kwam het, dat u er Alisoij.
L. m zoo korten tijd toegebracht -hebt om
»»i«” te zeggen, mijnhéer Crewe? Ze
P meestal een toonbeeld van bedaard
heid en w'eloverwogenheid, die eeuwerf
over de dingen nadenkt, voordat zij
‘ets doet. Indien ik het waa geweest”
voegde zij er met een trillend
lachje bij „zou het te begrijpen
nJn geweest. Ik vlieg op de dingen af
en zit het dan vaak in zak en asch
berouwen. Maar dat doet Alison
Wat heeft u tegén haar gezegd,
dat zij toestemde?”
i, \oen Tibbie zich later- het cesprek
lerlimerde, was zij' verbaadiF over
'aar eigen stoutmoedigheid, maar op
°og«nblik scheen zij boven alle
wJenlie verheven, zelfs 'boven ge-
one voorzichtigheid. Haar scheen het
ramP en wel een ramp, dje een
'be? n^°dlottigen afloop moest heb-
heer Crewe lachte; bet was de
De Ryksbond der Duiteche Industrie pu
bliceerde laat in den avond de volgende me-
dedeeiing: „Het „8 UhF Abendblatt” bevat
hedenavond een bericht, kis zou de Ryks
bond der Duitsche Industrie een nieuwe ga-
rantieverklaring hebben afgelegd en als
zou het bestuur instemadng hebben betuigt!
met een nieuw aanbod der Duitsche regee-
rmg .Dit bericht is volkomen uit de lucht
gegrepen. Den Bond is omtrent een voorstel
der regeering niets bekend.”
noch het een, n?ch het ander zou
doen. Voor het eerst vqnd hij, dat zij
zelfi uiterlijk op hai
en zi) maakte tlgahs
gen indrull op heto.
„Ik heblhet daar een paar dagen
zeer aangeilaam gehad; uw kleine ge-
rhucbt «aan de zee beviel mij, en uw
oude pastorie, en uw broer, en zelfs
uw ‘kerk, waar ik tweemaal heen ge
weest ben en die ik telkens als een
béter mensch verliet. Wanneer heb ik
de meeste kans den dokter thuis te
vinden? Kan ik vandaag na het mid
dagmaal komen, zoo ongeveer negen
uur; is er dan eenige redelijke grond
voor de verwachting, dat ik hem thuis
tref?”
„Ik zal de patiënten zoo goed als
ik kan terughoqd®*»,” antwoordde Tib
bie en zij knikte, terwijl zij zich ver
wijderde, waarna de heer Crewe zijn
plaats in het karretje weer innam.
Zij zou, nu de barrière was opge-*
ruimd, duizend vragen hebben willen
stellen, en bovenal zou zij graag ge
weten hebben, hoe zijn kinderen dit
alles wel zouden opnemen.
Zij verbeeldde zich, ofschoon
gezond verstand de gedachte zool
megelijk wegwierp, dat er al j
nauwelijks merkbare verandering/ t
den heer. Crewe had plaats gegrepen,
en r '_2 '7 7
dM| de stegen en zijwegen van de
kleine stad liep, wat het eindresultaat
'van deze geweldige verandering zou
zijn.
Het door de communisten bijeengeroepen
radencongres te Essen js gisteren begon
nen. De deelnemers tjjn byna uitsluitend
communisten en syndicalisten. Onder de
communisten in het Ruhrgebied komt in
den laatsten tyci het streven aan den dag,
de arbeiders door het biyk geven van een
anti-Fransche gezindheid, te winnen en in
We eerste plaats de soeianl-democraten door
vyandigheid tegenover de Franachen te
overtroeven. Deze bedoeling is in de reso
luties van het communistische radencongres
duidelijk te herkennen, immers elke samen
werking wordt met beslistheid van de hand
gewezen. Samenwerking zou beteekenen
Poincaré ondersteunen, wanneer er kolen
worden gedolven kunnen de Franschen die
weghalen. Uit dit alles riet men dat deze
resolutie een poging ia om de algemeene
staking te ontketenen.
De vier groote mynwerkersbonden heb
ben hun meening over deze communistische
agitatie in een oproep te kegnen gegeven.
Zy verklaren, dat onder de Fransche bajo
netten niet mag en nietje*! («vtet wor
den; wanneer echter alleen de kolen- en
•cokes-voorraden zijn afgezet, maar de
eigenlijke mijnen vry van militairen zijn,
kan van werken onder Fransche bajonetten
geen sprake zyn. By eiken maatregel moet
de vraag denz doorslag geven, of hy den
tegenstander of de eigen zaak benadeelt of
ten goed komt. De algemeene staking zou
slechts het Fransche imperialisme en mi
litarisme ten goede komen.
He mot koortsachtig ongeduld
„Wel, ik ben bezig om.er me in te
denken. Het te het ta geweldig,
T»b, daar valt niet aan te twijfelen,
en de haast die zij er mee gemaakt
hebben, is een*-klein beetje oKetame-
lijk, vind je niet?”
O, ik vind, dat dkt er in het ge
heel niet op aan komt. Indien deze
dingen gebeuren, dan is het gewoon
lijk in een verwarden toestand. Ram- l
pen komen altijd plotseling. Geloof je»/
dat er nog eenige mogelijkheid zou
zijn om het te voorkomen?*’
„Neen, dat geloot ik niet; en ibdien
wij het konden, waarom zoude» wijn
hel doen? Wat zegt Pat?" jr
„Ik heb zijn brief niet meefebrachtwL
maar Pat vindt het prachtig'•fen te vol tF
lof over den heer Crewe en vervuld
van «en soort waard eer Ing voor Ali
son, die mij tegenstond." zei Tibbie
oprecht. „Natuurlijk te het een oplos
sing voor het vraagstuk, dat hij nad
op te lossen, maar wij kennen den
Leet Crewe, Guy, en Alteon niet. Vind
je dat wij haar dezen stap kunnen
telen doen?, zonder dat wij zeggen, wat
„Wat weten wij- eigenlijk?” vroeg
hij. efi daarbij keek hij haar recht in
de oogen.
Tibbie kleurde even.
„Ik weet eenige dingen, die mij
zouden beletten hem te trouwen,"zei
rij eerlijk. „En dan is het algemeen
bekenu, dat hij te veel drinkt
(Wordt vervolgd)
Op het oogenblik zijn er onderhandelin-
gen gaande met de Mexicaansche regeering
om de Britsche vorderingen ,op Mexico en
omgekeerd de Mexicaansche op Engeland
door arbitrage uit te maken. Het is niet
onredeiyk aan te nemen, dat het tat stand
komen dezer overeenkomst het pan za^f-
fenen voor een erkenning van de regeS^g
van Obregon door Engeland. Op het oogfcn-
blik worden deze onderhandéUngen echter
vertrtt^gd door het talmen van^Mexico om
zekere groepen van vorderingen van-Enge-
land eveneens door een scheidsgerecht te
laten uitjnaken. Daartoe behooren o.a vor
deringen, die ontstaan zijn door de toepas
sing van de tegenwo&^lige Mexicaansche
landbouwwetgeving en die welke voortsprui-
ten uit de weigering van Mexico om be
paalde verplichtingen te erkennen, aange-
breede, begrijpende, gelukkige lach
van een man, die gewonnen heeft.
„Ik heb haar niet zoo he«l veel
gezegd, alleen haar verteld, dat ik een
eenzaam man ujes en naar een beetje
geluk verlangde, voordat ik sterf.Ik
s veronderstel, dat dit eenigep indruk
op uw zuster maakte."
weegsnu en toen Tibbie,, nog
nflh een verontrust gelaat, niets
erublgde hij teleurgesteld:
,,_2"t u mij <jat geluk niet, juf
frouw Tibbie? Moet ik aannemen, dat
u'liezwaren van persoonlijken aard te
gen mij hebt als zwager?"
Tibbie herstelde zich nu, hoewel het
haai blijkbaar de grootste inspjtening
kostte.
„O, neen, mijnheer Crewe,, dat is het
geval- niet. Ik zeg alleen, dat ik het
niet’ begrijp, en alles komt zoo onver-1
wacht, dat ik nog niet vertrouwd ben
met <re gedachte. Vergeef mij, als het
u blieft. Dus u hebt een prettig be
zoek aan Rochallan gebracht? Ik kan
mij u die omgeving niet voorstel
len/ werkelijk, dat kaïj ik niet."
Do hoer' Crewe waren deze wat
vriendelijker woorden zeer welkom;
werkelijk verfrischten zij hem 'meer
dan hij kon zeggen, omdat het iets
was, waaraan hij volstrekt niet ge
woon was. Zij, die in zijn dienst
stonden, hadden de gewoonte voor
ramp en wel een ramp, dje een hem te kruipen, en zij, die geen ver-
----- - pjiebtingen aan hem hadden, bleven
Item uit «ien weg of hielden hem op.'
Qen afstand. Hier was een vrouwyM
Eindelijk trof zij Guy boven op den
heuvel, toen hij een huis verliet m
een zijstraat, die langs den vo#
Lawford liep en zij was buiten adem,
toen zij hem bereikte. Hij toonde geen
verbazing, daar hij meende, dat zij
slechts de draagster wps van een zeer
dringende boodschap, zooals den chi
rurg wel vaker gezonden wordt.
,Nu?” zei hij, terwijl hij' zijn hoed
aanraakte, „wiegjheeft mij nu'noodig?”
„Ik alleen, Guy. JHTom hier tegen
dit hek, opdat ik je kan zeggen, wat
er gebeurd te. Het is eenvoudjg iets
verschrikkelijks. Alison ia verloofd met
mijnheer Crewe!”
„O, maak het niet te erg!" zei hij
ongeloovig. „Wie heeft je dat wijs
gemaakt?"
„Een brief van Pat, met dé postvak
elf uur; en ik ben zooeven den man
zelf legen gekomen, toen hij van het
station kwam, en hij heeft mij ver
teld, dat het waar te, maar ik kan
rr eenvoudig geen hoogte van krij
gen
Het blozend gericht van Guy was
een studie waard. Dat hij onuitspre
kelijk verbaasd was, dat sprak v«n-
rolf maar er'was geere Ontsteltenis op
zijn gelaat. Mannen bezien zooiete uit
een heel ander oogpunt, en hij be
decht, dat zijn zuster Alteon be|er in
staal was dan de meeste andere vrou
wen om te beoordeelen, wat rij in
moeilijke levensomstandigheden had te
doen, vooral als het hrfarzelf betrof.
„Waarom zeg je niets?" vroeg Tib-
een, n^ch het ander
haar zuster geleek
een zeer prdtti-
1171
104
