Blad. I? luwden, raadgevingen. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN ■o. 15228 s ivet WERKERK «zonde FEUILLETOa. relijke schap. iTïilW Meisjes. eel Uil juf ihicIniIii ju iitaii i Dinsdag 8 Mei 1823 82* Jaargang BE^MBACHT, BEBUKENWOUDE, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieu WERKERK OUDERKERK., OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen Engeland zal een afzonderlijk antwoord zenden. 1982 J50 waardoor voor ik.» m (Wordt vervolgd leitjes) ot der DEN 1R1EK ekhandel ta strek. 70310 6*ge hart ■aar dat hum op, en na zijp koffie te n kleurendruk, kst o» en I i-MaatachappÜ te betelen ia ►er dan 25JH- In welingelichte kringen te Berlijn toont men zich vry gereserveerd to. van het ant woord van België en Frankrijk. Men wenscht zich een definitief oordeel voor te behouden tot de regeering zich zal hebben uitgesproken. De omvang van het antwoord echter maakt hier den indruk, dat de on» derhandelingen door het antwoord, al klinkt dat dan ook zeer afwijzend, volstrekt niet definitief van de baan zijn. Voorts is men tamelijk algemeen van oor deel, dat het antwoord, dat doorspekt is van advocaten-handigheden van Poincaré, een antwoord van Duitschland noodig zal ma ken, dat zich noodzakelijkerwijze ten deele op polemisch terrein zal moeten bewegen, hetgeen echter vermoedelijk niet bevorder lijk zal zijn aan een vlot verloop der even tueel verdere discussies. Men meent ver der, dat de Fransch-Belgische nota verschil lende uitingen bevat die feitelijk in hoofd zaak bestemd zijn voor de bevolking in eigen land, zooals bijv, hetgeen daarin ge- De Fransche pers keurt natuurlijk het antwoord op de Duitsche nota goed. Huns inziens is het antwoord gematigd en opge merkt wordt, dat Poincaré door er Zich toe te beperken de Duitscher» op de elemen taire waarheden te wjjztn en hun duide lijk te maken dat het verdrag van Ver sailles niet als een vodje papier zal wor den beschouwd, ten volle beantwoord heeft aan hetgeen men van hem verwachtte. In Frankrijk en België is men het daarom trent volokmen eens en het antwoord is voor allen een bevestiging, dat de Fransch- Belgische politiek zal worden voortgezet. De ietwat overijlde wijze, waarop Frank rijk en België hebben geantwoord op het Duitsche aanbod, wekt in Engeland vrij al- gemeen teleurstelling, aangeaien men ge hoopt had, dat de regeeringen te Brussel en Parijs het voordeel zouden hebben ingezien, evenals het rechtmatige van een gedachten wisseling hieromtrent met de andere bond- genooten, die toch evenzeer belanghebbend ejjn. Men trekt een vergelijking tusschen de hoffelijkheid van Engeland om zich niet uit te laten tot Frankrijk’s besluit bekend zou zijn en de bruuske wijze, waarop Frank- rijk in dit geval Engeland is voorbijgegaan. De houding van Italië en die van de Ver. Staten zullen ongetwijfeld belangrijke fac toren zijn in de beschouwing, die het En- geteehe Kabinet zal wijden aan het Duit sche voorstel en ongetwijfeld zullen die in vloed hebben op de door Engeland aan te nemen houding in de te volgen politiek. In dit verband wijst de Manchester Guardian op het bezoek van koning George te Rome en stelt de vraag of Italië en Engeland hun oude vriendschap niet kunnen gebruiken om Europa in dit doodelijk gevaar te red den. Door een gemeenschappelijke houding aan te nemen zouden de twee mogendheden allicht een beslissenden invloed ten behoeve van den vrede kunnen uitoefenen. Gisteren is het getuigenverhoor in het proces der Kruppdirecteuren voortgezet. De eerste getuige die verhoord werd was de secretaris van Krupp von Bohlen. Hij be vestigt de verklaringen van zijn chef om trent het gebruik van zijn tijd en deelt ver der mede, dat Krupp, nadat het drama voor de auto-garage gebeurd was, er erg van onder den indruk bleek te zijn. Daarna volgt er weer een serie ambte naren der onderneming, dia meestal, tech nische bijzonderheden over de inrichting van het beheer mededeelen. Aan de kwes tie der sirenen blijft men een groots betee- kenis hechten. De meeste .««tuigen verkla ren, dat het inderdaad in het heele Roer gebied overeengekomen was, de sirenen te laten werken, wanneer er Franschen op de fabriek kwamen. Een der getuigen herin nert ook aan het feit, dat de sirenen ten tijde van het Spartacistische oproer en van den staatsgreep der Kappisten ook herhaal delijk gewerkt hebben. In de middagzitting kwam het dan tot een bijna dramatisch incident De auditeur militair wil weten of Krupp ook orders uit Berlijn ontvangen heeft omtrent de wjjze, waarop hij zich tegenover de Fransche hutoriteiten te gedragen had. Krupp von Bohlen Halsbach antwoordt ontkennend op de desbetreffende vraag. Wanneer hjj te Berlijn personen uit de re- geeringskringen ontmoette, dan vroegen deze hem allerlei inlichtingen over de stem ming in het Roergebied maar gaven hem nooit een opdracht. De auditeur-militair is blijkbaar met dit antwoord niet tevreden .Hjj wil vooral na dere inlichtingen over een conferentie, wel ke heeft plaats gehad na den bloedigen Za terdag voor Paschen onmiddellijk voordat h(j Krupp naar Essen terugkeerde. De auditeur-militair meent dat Krupp op die conferentie een opdracht der Berlijn- sche regeering gekregen heeft. Krupp von Bohlen Halsbach protesteert 'RANCÓ PER' termijnen van ii onderstaand jarea. cry ging van een De Engelsche pers oefent over ’t alge meen critiek uit op het antwoord dat ver zonden is zonder Engeland er in te ken nen. De „Morning Post" geeft veelzeggend geen commentaar, wat een belangrijke ge beurtenis kan worden genoemd. De diplo matieke medewerker van de „Daily News” linspeelt er op, dat Engeland thans vrij heid van handelen heeft. In White Hall was de opvatting, dat hoewel het aanbod onaannemelijk was, het toch een bespre king tusschen de geallieerden rechtvaar digde. Een Engelsch antwoord is thans ■oodig. Uit het feit, dat Frankrijk de deur heeft toegeslagen, volgt nog niet dat En geland en Italië hetzelfde moeten doen. Het bezoek van den koning van Italië zou /na ikc Dankbaarheid is zulk een zware last, dat alleen een flink karakter hem op den duur kan torsen. spannige volksvertegenwoordigers de deur uitgezet. Dit geschiedde af on toe op zeer hardhandige wijze. De afgevimrdigde Schmetter, die sieh te gen de politie wilde verzetten, word door de agenten tegen den grond geslagen en Hoffmann, die zich aan zjjn.bank had vast geklampt, werd door etan groot aantal Mhu- po’s van zijn plaats gesleurd. Hy zou vol gene getuigen leeltfke klappen hébben oj>- geloopen. Voortdurend riep hjj: zij willen mjj vermoorden, zy draaien mijn arm e» uit, hulp, hulp! Met veel moeite slaagden de agenten er in Hoffmann tot een der toegangsdeuren te brengen on zij lieten hem niet loos voor h|j goed en wel buiten tegen die beschuldiging. Op de bewuste ver gadering had men hem zeer geraden niet naar het bezette gebied terug te keeren, omdat men vernomen had dat zijn arresta tie op handen was. Ik wilde echter aldus Krupp komen getuigen en besloot mQ van dien plicht doof niets te laten verhin deren. Ik wilde vooral niet den schijn op mjj nemen van door mijn houding als het ware de beweringen der beschuldigingen tegen de personen die hier thans met mjj voor den krijgsraad verschijnen, te verster ken. Daarop vroeg de auditeur-militair waar om hij dan de directeuren der onderneming die eveneens te Berlijn verbleven en ook als getuigen z|jn opgeroepen, verzocht ook te rug te keeren. Krupp antwoordt dan eekter AM krach- I tige stem: voor mij zelf was ik bereid on schuldig in de gevangenis te gaan, maar m|jn collaborateurs kon ik een dergeljjk lot niet toewenschen. Deze woorden verwekten heel wat sen satie in do zaal. De auditeur-militair stel de geen verdere vragen en daarmede was het getuigenverhoor en de derde zittings dag van het proces afgeloopen. In den Pruisischen Landdag is het gis teren weer ongelooflijk rumoerig toege gaan, waardoor de president verplicht was telkens de hulp der politie in te roepen. De heid van den dag was ditmaal de com munist Paul Hoffman. Deze afgevaardigde wMgerte hte oerat de zaai te verlaten, toeft de voorzitter hem van het verder bijwxmeh der zitting uitsloot, en lokte door zjjn hou ding tooneeltjes uit, die eerder in een ha venkroeg dan in het Pruisische parlement thuis hooren. Over het verloop van de vergadering mo ge het volgende worden vermeld. Op de agenda stond de voortzetting van de be handeling van de begrooting voor het de partement van «erediensten. De zitting was juist geopend toen de communist Schuit (Neukoln) het woord vroeg om namens zijn partijgenooten te eischen, dat de aan den afgevaardigde Katz opgelegde straf zou worden kwijtgescholden. Schulz ge bruikte als steeds de mooiste scheldwoor den en moest voortdurend door vice-voor- zitter Garmtech tot de orde worden geroe pen. Schulz liet zich eerst niet van zijn stuk brengen, maar verliet ten slotte toch het spreekgestoelte, toen de ganache ver gadering hetm op zeer luidruchtige wjjze het verder spreken ónmogelijk maakte. Toen daarop de afgevaardigde Steffens van de Duitsche Volkspartij het woord kreeg, maakten de communisten zoo’n hei- densch leven, onafgebroken sloegen zij mot de deksels van hun lessenaars. De commu nist Hoffmann werd daarop gelast zich te verwijderen. Toen dit niet vlug genoeg ging werd de vergaderzaal ontruimd en de weer- Y Duitsche aanbod onvoldoende en ongeschikt wordt geacht, geen botte weigering betee- kenen en wil trachten een heropening <fef onderhandelingen tusschen Duitschland en de geallieerden mogelijk te maken voor de regeling van den onbevredigenden stand van zaken. i bemerkingen.' n geïllustreerd rs. Prjjs 1.25. 48 - J*L *twani niet in Alison op haar minnebrief te geven. Zij kon eenvou- Ut Ut vu DAVID Ï.YALI. J. WHBSBLINK—VAN ROSSUM. (Ntdruk .«boden.) ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda as onutnkea (tehooreade tot doe boaorgkriBg) 1—5 regels 1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda mi den besorgkriag: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bjjslag op den prijs. Liefdadigheids-adverténtiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEUKDEKL1NGEN t 1-4 regels ƒ1.06. elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden medndeelingen bij contract tot zeer gereduceer- den prjjs. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór do plaatsing aan hot Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. Het Engelsehe kabinet gepresideerd door Lord Curzon heeft gisteren de Duitsche no ta besproken en is blijkbaar voornemens het Fransche voorbeeld te volgen en een afzonderlijk antwoord op de Duitsche nota te geven. Dit antwoord zal, hoewel het GOIDSCHE COURANT. ABONNEMENTSPRIJS: p«r /ZU, VMk 17 «Mt, met ZondwbUd p« kwartaal /tM, wxk U Mat, a.aral waar da baaortiai par looper reeehledt. Fraaea par poet per kwartaal Eli. nat ZMdafaHad /AM. Abonnementen worde* dMoUjka eangenomen aan ou Bureau: MARKT tl, GOUDA, K onxe agantan en loepen, dan boekhandel en de po.tkentoron 9—6 uur.; Admini.tr.il. Tel. Int. 82; itoaactle leL 545. „Een feestje op haar (kamer,” zei hij norsch. „Ik meende, dat zij naar Newham was gegaan om te studee- ren.” „O, ja, maar ik denk, dat haar toch nu en dan wel een „thee” zal zijn toegestaan,” zei Anna droogjes. „Mij dunkt, zij kan daar nog .blijven; er is niets, dat haar naar huis jaagt, in het geheel niets.” „Het is wel opvallend, dat jelui al len verlangend zijn van huis te ko men,” zei hij somber; „en jelui heb ben nooit haast om terug te keeren.” „Ik ga niet veel weg,” zei Anna kalm; „en natuurlijk is het voor Celia een saai huis.” „Luister eens, Anna, ik veronderstel dat je alles weet van Fleming en Celia?” „Ik weet, dat zij elkaar liefheb ben, antwoordde Anna verbaasd. „Heeft hij met u gesproken?” „Ja, en ik heb mijn toestemming gegeyen. Ik heb het hem gisteravond gezegd; Celia was natuurlijk al weg. maai ik wed, dat hij. haar heeft ge schreven; zegt zij er niets van?” "U keek in de richting van den brief, klaarblijkelijk wenschte hij hem t< lezen. Na een oogenblik geaarzeld te hebben, gaf Anna hem. Dokte' Fleming wu Zaterdag ea Zondag in Cambridge. Na hetgeen u 8 heeft, ia alles opgehel- derd.” D« heer Crewe liep het dicht elkaar geaehraren valletje door, ■eh ijven meer het karakter van een nxt -vv. ^vwaa. aaaj nv.i waaww- dig niet, maar hoopte, dat de heer Crewe er zoo tevreden mee zou zijn, •n in staat zou zijn, het verschil in tusschen het Engelsche en het Sshotsche te begrijpen. Eens was zij bij machte een zeer dragelijken min nebrief te schrijven toen het jeug dige hart gemakkelijk woorden vohd; ■••r dat behoorde tot ver achterhaar nggende, romantische dagen ter- WIJ' dit een nuchtere verstandszaak J**8 het rijpere leven. De brief bereikte, ofschoon! hij Zondagavond laat erd gepost, pas Dinsdagmorgen met ff eerste bestelling Old Hall in Birt- n.aJ» i.WAerd met de «ndere brieven oaIsJLi bord Tan den heer Crewe gelegd maar aan tafel opende hij hem tatei aUeen “«t hem aan Wel, daar Celia naar Cambridge was welke wicht wijst. „Je Anns. M. terwijl hij zich van de ham bediende. „Ja zij schijnt zich te amuseerenen vraagt, of zij tot Donderdag,i misschien tot Vrijdag kan blijven. Madge heeft Woensdag een feestje op haar kamer en had graag, dat Celia er voor bleef. wellicht in dit verband van invloed zyn. De diplomatieke medewerker van de „Daily Telegraph” oefent critiek op de be wering van Poincaré, dat er geen tyd was voor besprekingen en voor het overbrug gen van mogeltyk verschil van meening. Het blad vraagt, welk nadeel een uitstel van enkele dagen had kunnen doen, indien Frankryk oprecht begeerig was naar sa menwerking en regeling. Engeland kan niet begrepen, hoe Frankrijk en België de geheele verantwoordelijkheid voor het ant woord op het Duitsche voorstel op zich kun nen nemen, aangezien daarbij he£' gemeen schappelijk belang betrokken is. Het jongste aanbod der Duitsche regee ring getuigt van het eerlijke voornemen, om het vraagstuk van het herstel tot op lossing te brepgen. Frankrük heeft het aanbod echter afgeslagen, omdat het niet de oplossing van het vraagstuk van herstel wil, maarjde vernietiging en de verbrokke ling van Duitschland. Anna zag, dat zijn trekken zich ont spanden. Een oogenblik zweeg hij toen zei hij niets anders dan: „Daarvoor brengen wij onze kinde ren groot; zij springen weg met den eersten den besten man, die hen vraagt. Ik heb niets tegen Fleming, hij is een buitengewoon fatsoenlijke vent. Maar Celia zal het verschil voe len, als zij in het huis van een dok ter woont, waar ze zal moeten wer- Misschien zal zij dan eenige van voordeelen gedenken - die zij Het valt niet te ontkennen, dat in den laatoten tüd een wijziging is waar te ne men in de politiek van Poten ten opzichte van Duitschlajnd. Zonder dut nu het vroe gere staatshoofd, Pliteoedski, een vriend van Duitschland was, achtte hü hot toch voor Polen gewenscht een waakzaam oog méér naar het Oosten, Ruslanil, dan naar het Westen, Duitschland, gericht te hou den. Na het optreden van het nieuwe «taats- hoofd, Woitsjikofski en den premier 81- koski scheen de Pooleche buitenlandecho po litiek vrijwel in dezelfde richting georiën teerd te blijven tie difini^ve vaststel ling van do Oostgrenzen ten koeto van Ru» land was ook geen gebeurtenis om aanlei ding te geven het Oosten met minder waak zaam'oog te beschouwen. De wijzigingen echter in de hinnenland- sche politiek, welke de vorming mogelijk maken van een andere meerderheid In het parlement, een samengaan n.l. van de mid donpartij van den boerenleider Wltos mal d« rechtsche nattonaol-democraten (de voorstanders van een scherper tegen Duitschland gerichte politiek en van een toenadering zoo mogelijk tot Rusland) ma ken den indruk grooten invloed te oefenen op den premier, generaal Sikorski, on diens politiek, welke den laatsten tijd opmerke lijke symptomen vertoont van pogingen om de rechtsche partijen in het geviel te k»> men door een verscherping van houding ten opzichte van Duitschland. Over die koersverandering meakt de „Frankf. Ztg.” zich ernstig ongerust, en het blad vraagt zich af wat daarachter steekt en wat Polen eigenlijk wil. De gewijzigde houding van Sikorski, die bjj zjjn aan het bewind komen zich tegen over de minderheden (men vergete niet, dat van de ongeveer 27 millloen inwoners van het huidige Polen volgen» offlcteole statistieken ongeveer millioen niet-Poten zijn) welwillend betoonde, bleek o.n. tijdens «Mn reis onlangs naar Posen, waar hÜ In een rede een formeéie oorlogsverklaring richtte aan de Duitsche minderheid in P«- zou behelzen Volgen# huur kon or niets gebeuren, dat de toestand on dragelijker zou kunnen ranken. De saaiheid van haar leven, het volko men gemis aan doe) of plan, de mar telende eenzaamheid, kon, naar het haar toescheen, nooit drukkender wor den dan nu. Hot was haar geboorte dag en zij was vijf en twintig jaar, maar niemand had er aan gedacht dan Stephen, die eon kleine waterverftee- kening voor haar gemaakt had: eon gezicht op Birtloy van den toren van Old Hall Dio had hij haar, gegeven, toen hij haar goeden morgen zet. Slo phen had talent voor echilderen; maar met al het ongeduld van den nuttig heidsapostel, die de kunst veracht, had hij het geweigerd. Zij peinsde nog na over den brief van Celia, wel een weinig jaloersch op de vrijheid, die Madge on «ij genoten, toen de deur geopend werd en haar vader naar zijn plaats terugkeerde. Hij ging niet weer zitten, maar bleet achter den stoel staan, dien hij ongeveer vijftien mi nuten geleden verlaten had, en keek haar toen vaat en eenigH&ins vreemd aan. „Het is billijk, dat ik je vertel, Anna, dat ik voornemens ben een ver andering iu mijn leven te brengen Ik ga in November met juffrouw Fle ming trouwen.” „Zoo vader,” antwoordde Anna op volmaakt kalmen, zakelijken toon. »ken. de Ttfer had.” „Ik geloof niet, dat een onzer geelt om de dingen, die voor geld te ver krijgen zijn,” zei Anna scherp. ,J)at zeg je, omdat je nooit in dè omstandigheden bent geweest, waarin ze niet verkregen konden worden,” antwoordde hij. „Ik denk, dat jij ook niets liever zoudt doen dan heen te gaan en je eigen weg te volgen?" Ze antwoordde niét, omdat zij geen leugen wilde zeggen, en Anna had in een harde school geleerd, dat zwijgen dikwijls het best ia, als er geen an dere toevlucht rest tegen de dorens van het leven. De heer Crewe zei niets meer, maar at zwijgend zijn geroosterd brood met ongeveer de helft van hebben opgedronken, stond hij op en verliet de kamer. An na twijfelde er geen oogenblik aan, of hij was heengegaan om zijn brief te lezen. Zij maakte er zich iu het geheel niet druk over, wat die wel gegaan om eenige dagen bij haar zus ter door te brengen. Anna had den brief met het karak teristieke vrouwenhandschrift en het postmerk Rochallan al opgemerkt; of schoon zij wel wat vermoedde, stem de haar dit niet zoo, dat het haar boos of bitter maakte. Haar persoonlijke belangstelling in do aangelegenheden van haar vader ging niet verder, dan voor zoover die tevens haar eigen belangen betroffen. Zij was doodelijk ziek van het leven, dat zij te Old Hall leidde en bereid elke verandering welkom te heeten, die verlichting zou brengen. Zij bemerkte zelfs met welk een ze- nuwachtige haast hij den brief in zijn zak stak. Niemand giste, hoeveel Anna Crewe zag door dien haar zoo weinig flatteerenden bril en haar gewoonte om te zwijgen had voedsel gegeven aan den indruk, dat zij onverschillig was voor het meeste, dat rondom haar gebeurde. Haar vader begon dadelijk te pra ten met die zenuwachtige gejaagdheid, wwlLé op een verstoring van het even- in iemands gemoedstoestand hebt ook brieven gekregen, Tijding van Celia?” vroeg hij, hij zich van de ham bediende. zegd wordt over het iHclük verzet in hot Roergebied, doch men n verder van mee ning, dat een polemiek daaromtrent weinig nut zal hebben daar Phnkiyk zich blijkt baar niet wil laten overtuigen. In officieele kringel bewaart men nog het stilzwijgen aangewen de authentieke vertaling der nota nog piet gereed is en men die voor commentaar en antwoord noo dig heeft. Zoo deze vertaling heden gereed komt, zal zy onmiddellijk aan de betref fende staatsorganen worden toegezonden ten einde die tot oordeel**' in staat te stel len. Vermoedelijk Ml. op zijn vroegst eer«t Dinsdag laa| een KH>inetezitting kun nen plaats hebben ter bespreking der ont vangen nota. Een besluit omtrent de hou ding der regeering in het algemeen is niet te verwachten voor ook het Engelsche ant woord zal z<jn ontvangen en bestudeerd.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1923 | | pagina 1