hing EK leoscli. tap”. zen MEI Kilt iur iiBuholuiiiiu gobiuwd Uit het Engetech van DAVID LYALL deer J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM. (Nadruk verboden.) NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 82-Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen burg. t Bal) >ekjas Hanaoh. ZOON De persico ver het antwoord van Engeland en Italië. loesem" p. post, staat. Trmwh^cHZ^m^jfThïerTï^^ ben. Ik geloof niet, dat een dame do- inkomen zou ontvangen' ze kamers ooit heeft betrokken, «on der het een of andere dienstmeisje,” BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEl) WERKERK OUDERKERK., OUDEWATER, RBEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enx i f 0.75 per r gelegenheid 1209 90 7e DRUK FEUIIXETOR. *r» en onder- lichaamsbouw naar beneden te 80, franco te WH GOUDA. Mand? OS w.l, JTTEN Zoo duurt de stryd maar voort. Hoe lang de Roeroorlog nog zal blijven weet nie mand. Hoe lang zullen de Duitsehers en De revlale In het Knapp-prom komt Za terdag In behandeling. ERK ’EN, :ht- 'EN, De toestand in het Ruhrgebied. Revisie van het Krupp-proces. «Ht Engeloche kabinet heeft oen boopre Londen ontvangen. Heden wu het kabinet ontfer Cureon bijeenkomen ter beepreklM van een nota van antwoord. in officleote kringen wa» nog niet be kend! wanneer Kreooin in Londen aou ko men. e Soeieteit. recteur. Het Engelache kabinet heeft een bearpe- king gewijd aan de bealiaeing van het Hoo- gerhuit* en besloten onverwijld stappen te doen om de invrijheidstelling van alle naar Ierland gedeporteerde mannen te verkre gen. De regoering zal een wetsontwerp in dienen tot het verkenen van «chadelooa- ■telling. inde '0310 iet de uiterste en, gehuwden, en. iet persoonlijk doch recht- el. No. 80). ;sen mag geen Het antwoord van Engeland en Italië heeft in parlementaire kringen in Duitsch land natuurlijk teleurstelling gebracht. Aan vankelijk meende men immers, dat meer met het Duitsche standpunt zou worden re kening gehouden, terwijl nu ten slotte blijkt, dat Engeland en Italië beiden toch eigenlijk een zelfde oordeel als Frankrijk uitspreken. Met geen woord wordt gerept van de ont ruiming van het Roergebied, noch van een door een internationale commissie te hou den onderzoek naar de draagkracht van Duitschland, noch van het vraagstuk van de politieke waarborgen, noch van het aan bod van ©economische samenwerking. De nota van lord Curzon biedt weliswaar de mogelijkheid tot voortzetting der ge dachtenwisseling, doch de vraag waar het op aankomt is te weten of de rijksregeering zich in staat aal achten haar voorstel van 2 Mei in de door Engeland verlangde wijze te herzien. In regeeringskringen gelooft men niet, dat het door Duitachland aangeboden definitief bedrag zal kunnen worden ver hoogd. Daarentegen acht men het niet on mogelijk,dat de Duitsche voorstellen be treffende de waarborgen nauwkeuriger zou den kunnen worden omschreven. De meeste Duitsche bladen spreken ook hun teleurstelling uit over het antwoord van Lord Curaon. In het Berliner Tageblatt schrijft Theodor Wolff, dat het geen doel heeft het feit te verbloemen, dat het ant woord van Engeland en Italië een teleur- stelliiy^ is. De ontwikkeling der gebeurte nissen, die in de goede richting ging, is thans weder op een verkeerden weg geko men. Evenals Duitachland heeft ook Enge land den juisten weg gemist door niet vol doende te letten op de feiten. De Vorwürts is van meening, dat het antwoord de weg tot verdere besprekingen open houdt. Tusschen Duitachland en Frankrijk staat de Roerbezetting, doch tusschen Duitachland en Engeland en Italië bestaan alleen kwes ties van financieelen aard, welke door on- derhandeling tot oplossing kunnen worden gebracht In de Vossische Ztg. is Georg Bernhardt van meening, dat er voor Duitschland niets overblijft dan de gebreken in het Duitsche aanbod ten spoedigste aan te vullen. Het nieuwe aanbod, dat ten spoe digste komen moet, moet een „voorstel zijn van het Duitsche volk”. Juist omdat het kabinet Cuno geen partij-regeering is, doch steunt op verschillende-.groepen, moet de regeering thans peilen hoé het volk over deze dingen denkt. De Engelsche bladen bewonderen natuur lijk de nota van Lord Curzon en de Daily News o.a. zegt, dat Duitachland Engeland dankbaar mag zijn voor de opnieuw geboden W/j vergeven soms gemakkelijfer een beleediging dan een raad. Invrijheidstelling van naar Ierland gedeporteerden. De spoorwegsta king in België. De Rusische delegatie uit Lausanne terug geroepen gelegenheid te voldoen aan de blllyke eischen van een redelijke openbare meening in Frankrijk en elders en om alshog den stap te doen, dien het tot dusverre hardnekkig heeft nagelaten. Als Duitachland in twijfel mocht verkeeren in welk opzicht het by het doen van het laatste aanbod is te kort ge schoten, kan het zich uit de nota van Cur zon daaromtrent op de hoogte stellen. Het is nu voor Duitachland het aangewezen ding* te treden in wat Curzon wenscht, n.1. ten spoedigste een scherpomlijnd bondig en on dubbelzinnig voorstel te doen, waaruit de wereld de overtuiging kan putten, dat Duitachland besloten is uit ’t moeras een weg te zoeken, waarop redelijke menschen kunnen meegaan. De Times zegt, dat Curzon allervoorzich tigst te werk is gegaan bij zijn wensch om een atmosfeer te scheppen, waarin het pro bleem, waarover het gaat n.1. dat der scha devergoeding gemeenschappelijk en kalm zal kunnen worden besproken tusschen de bondgenooton en Duitschland. Het blad stemt van harte in met de verklaring, dat Engeland er niet aan denkt zijn practische belangen bij de schadevergoeding op te ge ven, maar betreurt het, dat de nota geen melding maakt van het eenige practische voorstel, dat de Duitsche nota bevatte, n.1. de beslissing over de draagkracht van Duitschland over te laten aan een interna tionale commissie van deskundigen. De Fransche bladen wijzen op de eens gezindheid der geallieerden om de Duitsche aanbiedingen van de hand te wijzen, doch merken op, dat de Italiaanschc en Engel sche nota’s aanmerkelijke verschillen too- nen. Maar wat de critiek der verschillende geallieerden ten opzichte der voorstellen betreft, deze getuigt van een onbetwistbare eensgezindheid. De „Figaro" zegt, dat En geland niet meer aan het succes der Roer- onderneming twijfelt, hetwelk reeds zou zijn verkregen als het Frankrijk in Januari had vergezeld. De „Gaulois” schrijft, dat de toenadering van de standpunten der vier geallieerden het gegronde der bezetting be wijst. De „Echo de Paris” zegt nog, dat Rome en Londen, ondanks het acht dagen onder handelen en de bij uitstek gunstige om standigheden. in afzonderlijke nota’s hun aanmerkelijk verschillend standpunt moes ten uiteenzetten. Dit rechtvaardigt de Franseh-Belgische weigering van Curzon’s voorstel tot het zenden eener collectieve nota. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per'week 17 cent, met Zondagsblad par kwartaal f 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan *ons Bureau: MARKT SI, GOUDA, bö onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur.; Administratie TeL Int 82; Redactie TeL 545. thans beschikten over de groote hoeveel heid wagons, die by de bestaande voorraad plaatsen der steenkolen geconcentreerd, wa ren, konden ze deze hoeveelheid thans ver zenden. Die wagons keerden echter niet ge regeld genoeg uit Frankrijk terug om dit spelletje zoo lang mogelyk te maken; cm de direct opschepbare kolen en cokes Jou den ook niet lang meer toereikend zijn. De veelvuldige spoorwegongelukken,“die geens zins alleen aan sabotage of aanslagen dar Duitsehers te wijten zijn, alsmede het tel kens weer verstopt raken der spoorweg emplacementen, bewijzen wel, dat de Frea- schen dit ongelooflijk ingewikkelde spoor wegnet van het Roergebied nog lang niet onder de knie hebben. Waar de Franschen weer eens iets nieuws bedenken, z.g. om hun kolenlevering te ver- h oogen, werkt dit slechts verder desorgani- seerend. Bezetten ze een mijn, dan weten «e van te voren dat er gestaakt en niets meer geproduceerd zal worden. Beginnen ze cokes in beslag te nemen, dan laat men de oven» uitgaan. Zoo kan Frankrijk dus wel hét Roergebied verder desorganiseren, den vij and op steeds grooter kosten en ontzetten der verliezen Jagen, den concurrent den nek omdraaien. Maar weer kolen krygt men zoo toch niet en dan moet men ook steeds min der verwachtingen gaan koesteren over wgt deze gewurgde concurrent na afloop van den strijd nog zal kunnen verdienen en dus aan Frankrijk zal Binnen betalen. De industrieelen, de eigenaars en bestuur ders van al die mijnen en fabrieken zien zeker met bldedend hart dit deaorganUatld- en vernietigingsproces, berekenen wat dage lijks verloren gaat en vertellen u tham graag hoe dom Frankrijk is, hoe men te men, dé Franschen met hun ertsen, <fe Duitsehers met hun cokes, een geweldig* ijzer- en staaltrust had en nog zou kunneh vormen, die voor beide landen welvaart ty herstel zou kunnen beteekenen en die op cis wereldmarkt alle concurrentie het hoofd zoü kunnen bieden. Daar voelt men de ramp die deze bezet ting voor het Roergebied reeds was en dife een lang voortduren nog kan worden zeek sterk; daar is de lust om den strijd, tot eep voor de industrie noodlottig eimie, door te voeren niet zoo groot. Maar des te grooter is die bij de arbeiders en bij de bevolking van het Roergebied. Daar, bij deze koppige Westfalers, is de lust om vol te houden, om telkens weer iets nieuws te verzinnen teneinde den gehaten indringer het land weer uit te werken, zeker in den loop van den strijd nog grooter geworden. Bij dezen heeft generaal Degoutte en zijn mannep tot nu toe ni^ta ander» bereikt dan een die pe verachting voor de Fransche soldaten ep zelfs een haatvoor zoover een Duiii- seher überhaupt voor haat vatbaar is, het geen ik steeds meer begin te betwijfelen, sedert ik hier woon. Wat de Roernrbeiders betreft, kan deze strjjd nog jaren duren. Die zullen de Fran schen niet zoo licht murw kragen als m het de Rijnlanders doden. Franschen het nog kunnen uithouden 7 Ve len in Duitschland maken zich nog de il lusie dat dit met Frankrijk niet lang meer het geval zou kunnen zijn. De heer N ij pels van het Hbkl. herinnert eraan hoe de bevolking in het Roergebied, na het binnenrukken der Franschen er niet aan dacht zich door de Fransche bevelen te laten dwingen tot samenwerking «n dat er dus van meer kolen en cokes niets zou ko men. Dit vormde toen in conferentiekrin- gen te Lausanne natuurlijk reeds een da- gelijksch onderwerp van gesprek. Men hield den Franschen toen al voor wat ze alle maal zouden derven, dat hun hoogovens geen cokes meer zouden hebben, het avon tuur vele millioenen zou verslinden; de Fransche valiqta, die in die dagen onrust barend. viel, nog verder zou daten. De aer ate dagen verzekerden ons, zoo zegt de heer N., de Fransche coilega’s „dat alles voor zien was, elke Duitsche actie ónmogelijk gemaakt was”; toen aldra bleek, dat niets voorzien en niets georganiseerd was, kwam het kalme vertrouwen van de oorlogsjaren weer boven: on tiendra! Dat bewonderens- waardige on tiendra, dat met het even be- nijdenswa&rdige on se débrouiltera op den duur alles goed rrjaakt wat aan voorziening en organisatievermogen ontbreekt Ik hoor het een Fransch collega nog zeggen, met die heerlijke zorgelooze zelfbewustheid van den Paryzenaar, in antwoord op allerlei Germaansche, Angelsaksische en zelfs zus- ter-Latijnaehe waarschuwingen of bezorgd heden: „nous avons tenu quatre ans Ver dun; eh bien, on tiendra quntre ans dans la Ruhr si nécessaire; quant aux dffftcuV tés: on se débrouillera!” Natuurlijk kan Frankrijk het desnoods Jaren uithouden. Waarom nietT Een andere vraag is hoe lang de Duit- schers het kunnen uithouden en of de Fran schen den strijd snel zullen willen en kun nen beëindigen door de Duitsehers tot ca pitulatie te dwingen; iets dat ze tot nu toe niet wilden, konden of durfden. Voorloopig voeren de Franschen en Duit- schers een soort stellingoorlog zonder he vige offensieven, nadat de eerste Fransche offensieven tot vrijwel geen resultaten ge leid hebben. Hoeveel kolen en cokes de Franschen nu eindelijk uit het Roergebied weten weg te voeren, speelt geen groote rol. Toen ik er was, had minister Le Troc- quer verteld, dat het 8000 ton per dag wa ren. Volgens de Duitsche arbeiders kon dat ongeveer kloppen. Maar dat de Franschen thans, met behulp van hun dure werkkrach ten, het cijfer zoo hoog hadden weten op te voeren, wilde, volgens deze plaatselijke deskundigen, nog geenszins zeggen, dat het ook steeds verder crescendo zou blijven gaan en dat men binnen afzienbaren tijd geregeld zelfs ook maar een even groot quantum naar Frankrijk zou kunnen blij ven verzenden. Slechts omdat de Franschen een jaarlijteeif _^_N<aB viauen- honderd pond, met volkoAen vrijheid om te wonen, waar »»j hei zou wen- when. Haar broer Patncfc was sprake loos geweest, toen Crewe hem Md uiteen gezet, welke maatregelen hij te dien opzichte getroffen had; onder vier oogen had hij ftfn Alison gevraagd, of «ij wel besefte, in welke buitenge woon bevoorrechte omstandigheden «ij verkeerde Natuurlijk overdreel Patrick Fleming de waarde van het geld, om dat hij «ijn leven lang niet genoeg had gehad. Een groot deel van de im en dertig jaren van zijn bestaan bad hij vergeef» gehaakt naar dingen, 'die volkomen buiten zijn bereik lagen.^tn toer hij Alison zoo kalm en onver schillig zag tegenover alle», wat haar te o beurt gevallen was, vervulde hem dit met zulk een verbazing, dat hij het niet onder woorden kon brengen. Hij voelde, dat het voor een man eed ón mogelijk ding wa» den aard vafi „een vrouw te begrijpen en dat hij maar* beter deed zijn pogingen daartoe in wanhoop op te geven. De mooie japon van rilver-grijs sa tijn, opgemaakt met Maltezer kant, een gevehenk van mevrouw Dunlop, stond haar uitnemend, maar zij zafc er zedig uit, bijna als een kwaakster Crewe bekeek haar'met eritfechen blik, toen lij weer in de zitkamer terug kwam (Wordt vervolgd.) ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda on omstreken (behoorende tot den bezorftatag) 1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorg kring 1-5 regels flM, elke regel meer /OM Advertentie in het Zaterdngaummer 20 2A>5*“ki“oJel meer OW. Op ^(tew2?KertentitoM!r^ mededeel ingen bjj contract tot zeer gereduceer- den prijs. Groote letters en renden worden berekend naar plaatsruimte. Advertentie kunnen worden ingezonden door tusecheakomat van soliede boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau rijn ingekomen, teneinde van opname verzekgrd to sgn. Hoewel het personenverkeer betrekkeHjk ln z(jn vollen omvang wordt gehandhaafd, was gisteren hot aantel reizigers in Brus sel, Antwerpen en Mechelen zeer gering. Het ongunstige weer hield veel meautchen thuis, maar duidelijk merkte mea dat de onsekere toestand betreffende het verteer de reislust zoer temperde. De treinen van Antwerpen naar Gent, Dendermoode en Charleroi, waarvan het personeel niet vm den Antwerpschen sec tor deel uitmaakt, ioopen regtematig. Het reizigersverkeer is met 58 verminderd. Naar verluidt zal or geen steking op do Rjn Antwerpen-Mechelen-Bruasel uitbre ken. In het ergste geval sou bet publiek er geen last van ondervinden, daar de dienst zou verzekerd worden door ingenieurs of genietroepen. In het algemeen te de toestand in de Scheldestad «enigszins verscherpt. Het Zuidstation is volledig gesloten. Volgens oen bericht -uit lausanne hoeft de Russische delegatie uit Moskou instruc tie ontvangen om Lausanne heden te ver- latén. VERSPREIDE BERICHTBN rijk bekleedsel der meubelen, de teere geur en glans der kasbloemen, dat alles maakte haar maar onrustig. Zij uas nog slechts twee dagen een ge trouwde vrouw en de herinnering aan dat laatste moeilijke uur in de kleine pastorie te Rochalian was haar nog niet uit de gedachten. „Waarom kijk je zoo, Alison?” vroeg Crewe goedhartig. „Bevallen de ka mers je niet?” „O ja, ze zijn prachtig; zij moeten zij moeten ontzettend veel kosten, zei zij met een zenuwachtig lachje. „Dat is mijn zaak, vrouw, zei hij kalm. „Nu, ik weet niet, hoe jij je voelt, maar ik heb honger. Hoe gauw kun je klaar zijn om naar beneden te gaan?” „Je bedoelt voor het diner, naarde restauratiezaal? Moet ik er mij - voor kleeden?” „Maar natuurlijk, het beste, wat je hebt, die lievt japon, die je WBens- dag aan hadt!” „Mijn trouwjapon, bedoel je?” vroeg Alison met een uitdrukking van groo te verbazing op baar gelaat. .»Ja” „Ik zal z^ aantrekken, als jij het wenscht, maar ik wilde, dat wij niet naar beneden behoefden te, gaan, ik zou veel liever hier boven dineeren. Zou dat niet gaan?” „Dat zou natuurlijk ook kunnen, maai je moet wat van het leven zien, lieve. Daarvoor komt men Mar Parijs. Kom, maak je gereed. Je zult een 58 - Men kon zich gemakkeiijk voorstel len, hoe snel Clara Odell in zekere huiselijke omstandigheden tot een slons en een morsebel gedegenereerd zou zijn. Zenuwachtig tikte zij met haar potlood op de tafel, totdat zij den op roep uit de naaste kamer zou verne men. Dat gebeurde binnen vijf minu ten, de gewone, snelle, luide, dubbele tik op de deur, die de vertrekken verbond. Zij stond op, veegde haar mond met haar zakdoek af, kneep in haar wangen, om te trachten er wat kleur op te brengen, nani haar schrijf papier en ging de kamer er naast binnen. Hardjng hoorde de korte wisseling van het „goeden morgen”, in den tijd, die tusschen het openen en sluiten der deurverliep. De heer Crewe zat reeds ••n zijn schrijftafel, die dwars voor het verste raam stond. Hij keek maar even op, toen het meisje binnenkwam en zei zoo kortaf en barsch als hij alleen kon: DUITSCHLAND. Mevr. Krupp van Bchlen nnd HaHmch. Naar de Vopslsche Zeitun# verneemt, heeft de Fransche bezetttnffaoverheid Me vrouw Krupp von Bohlen Hriboch bevolen haar hute te verlaten. Zooals men weet, woonde nen*<tet J»- quemet, die ala opperbevelhebber te Eason het hoofd te van den krijgsraad, in de villa der Krupp’s waar hij ook na het vowria Mevr. Krupp en »te tea kinderen dngelbk» kon ontfnoeten. „Ik zou niet weten, wat ik er mede moest doen,” antwoordde Alison vol komen naar waarheid, en de tusschen- deur openend, keek «ij in een groote kleedkamer, die nog naar andere Ka mers sche n te leiden. x „O, Edmund, je bent ontzettend ver kwistend geweest!” «ei «ij, terwijl «Ij verdween on» haar koffer uit te pak ken De andere kamers waren even weelderig ingericht en een oogenblik voelde Alison zich bedrukt onder de gtoote verandering, die haar gebeele leven had ondergaan. Indien die lang zamerhand, voetje voor voetje was ge komen, tou het haar aangenamer zijn geweest. Maar nu zij den stap gedaah had, was zij veel te moedig om terug te .deinzen op den drempel vai^ haar nieuwe levqj» Bovenal was rij ervan doordrongen, 'dat het gebiedend noo- dig was den man niet teleur te stel len, die haar zooveel had gegeven. Grenzen loos edelmoedig had hij zirt» bij elke gelegenheid getoond. Toe# zij met groote beslistheid hel denk beeld verwierp, dat er beschikkingen zouden worden getroffen, had hij ge- zega, dat het niet méér dan billijk was, dat haar positie als echtgenoot© van een man met vier kinderen on aantastbaar werd gemaakt. Maar het was haar moeilijk gevallen aan de ge dachte tê wennen, dat zij» indien zij „Ik heb u vanmorgen niet noodig, juffrouw Odell. Ik heb juist uw moe der bezocht. Ik geloof, dat rij u wat te zeggen heeft. kunt nu naar haar toegaan en als gewoonlijk om twee uur terugkomen.” Het bloed steeg het meisje naar de wungen, en een oogenblik fonkelde iets, dat half «uitdagend, half-bevreesd was in haar oogen. Toen rij hem niet dadelijk gehoor zaamde, keek hij nog eens op en wierp een beteekenisvollen blik naar de deur. Die blik dwong haar oogen- blikkelijk te doen, wat hij verlangde, wat trouwens met iedereen het geval was, die binnen het bereik van hun onheilspellend licht kwam- Zij maakte snel, dat zij wegkwam, en toen Har- dii^z haar gelaat zag, twijfelde hij er niet aan dat, zooals hij het fijn uitr diukte, „zij het vuur in moest.” HOOFDSTUK XV. Mijnheer os Mevrouw Crewe. De heer en mevrouw Edmund Crewe hadden een reeks kamers in het hotel Meurice te Parijs betrokken, die meer dere malen in gereedheid waren ge bracht voor vorstelijke personen. Ali son, die met den avondtrein van zeven uur uit Londen was aangekomen, en in de vergulde zitkamer werd gebracht^ keek met een lichte huivering rond. De spiegels langs de wanden weer kaatsten haar gelaat on gestalte bij elke wending; de zachte tapijten, het GOl IkMHL COURANT.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1923 | | pagina 1