F
ur
DEWAAGEN Jr.
I
520
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, niev
WERKERKDUDERKERK., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDI NX VEEN, ZEVENHUIZEN, eni.
Maandag 16 Juli 1623
62«Jaargang
t
Zitkamer en
laapkamer.
Nd. 16286
RHEID 4-
HET GECÜK DER RIJKEN
ER(STER).
»d naar
traat 49
SE.
CD
5
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
Het antwoord aan Duitschland.
3 --
.Oia>
ENTIEN.
geven van
Heer tegen 1 Augus-
2054 Bur. v. d. Blad.
CD
S3
CD
3
3K-
O
2053
400
[eze pas
ty, die
Far naam
van
eu
ligen.
N»
O
Z“K,
sc'
CL
ro
k
o
fier, met het doel hem voor de familie
schatten der Hohenxollerna te winnen Het
Domkapittel wilde echter den robijn niet
afstaan.
CO
w
)E WILDE
kennis te
dochter
E SOPHIE.
i ’23.
7.
2062 12
svorfnen door Dr. Fr.
SCHE KRACHTPIL-
nderbare Bustes, ook
i zwakken. Bekroond
en eere-diploma’s. In
nd toeneming. Gegar.
aanbev. Streng reëel.
ier doos van 100 st.
Franco thuis onder
1. Doesstraat la, Den
2044 14
■Inyfrdd Ult-
aoOTore
«hevige kaak en een frissche kleur;
fLlaat en lichaam schenen te slank
naar kroon van goudblond haar.
h-
die eens door een lid van de
familie was vergelezen bij een heiden-
een
Conventioneele leugens tirunPn yns de
waarheid in het inhest schrille licht\
FEUILLETON. j
(THE MAN OF PROPERTY)
door JOHN GALSWORTHY
in de vertaling van
Mevr. J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
Nadruk verboden.
n „zevenjarige leer.
en als hy <lan een
isschooltoezicht zendt,
der bestaande Iber
er hem staande amb
er zelfs niet één Ka-
digt.
Visser hieruit leeren,
oude banen terug te
hem betreden bij den
aterschap, toen hij in.
i wetten belichaamde.
t van Choc, en suiker-
ifelen, limonades, enz.
?r concureerend wer-
aan te knoopen met
IMA VERKOOPER
inl. als: leeft, waar
soort inst. voorn, be
nder lett. A. J. aan
eklaan 349, den Haag.
2055 J8
m van
leedere
Naar aanleiding van de onderbroken be
sprekingen te Lausanne, heeft de Turksche
legatie een communiqué gepubliceerd, waar
in uitdrukkelijk wordt verklaard dat de Tur
ken geen enkel principe waarop ee> over,
eenkomst tot stand was gekomen verloo
chenen. De tegenwoordige moeilijkheden
spruiten niet voort, zooals men beweert, uit
de Turksche voorstellen, die in strijd zouden
zijn met de overeengekomen voorwaarden,
maar zijn een gevolg van de botsing van
de tegenstrijdige belangen van het oogen-
blik. Het ligt niet in de macht van de Tur
ken om die met elkaar en met de voor
naamste belangen van de Turksche delega
tie in overeenstemming te brengen.
Op verzoek van de geallieerde delegaties
zullen thans de onderbroken onderhandeliu-
gen worden hervat.
BUITENLANDSCH nÏeUW
Frankrijk heeft niets
edelmoedigheid verloren
loof in idealen en zijn
voor de menschheid. J
Frankrijk weet heel goed, dat by de in
gewikkeldheid van het moderne leven geen
enkele natie geheel geïsoleerd kan zyn van
de ander, dat er tusschen de volken ver
scheidene banden van economische afhan
kelijkheid zyn en dat niet een deel van het
lichaam van Europa rot kan zyn zonder het
overige gedeelte met bederf te bedreigen.
Ik voeg hier ter verduidelijking by, dat
Frankrijk niet verlangt, Duitschland te
DUITSCHLAND.
De gestolen monstrans van Munster.
Naar de Tel. uit Dortmund verneemt M
de groote rubyn uit den gestolen monstrans
van Munster dezer dagen door een opkoo*
per van edele metalen en juweelen uit Rot
terdam ahn een juwelier in Antwerpen te
koop aangebtxien.
Schynbaar in den koop tredende, waar
schuwde deze de politie, die onmiddellijk
een onderzoek te Rotterdam instelde. De
opkooper scheen echter reeds Ic^nt te hebben
geroken. Hy ia spoorloos verdwenen. De
robijn heeft een gewicht van 100 karaat, de
kleur is „pigeon blood”, aan de onderzode
bevindt zi<8 een kleine bleekrose ader. De
steen moet uit Goa afkomstig zijn, van
waar hij door Portugeesche zendelingen
naar Portugal werd gebracht. Later kwam
hij in het bezit van d>n Dom te Toledo.
Daarna werd hij,, waarschijnlijk door juwe
liers naar Nederland gebracht, waar hij i*
het bezit/kwam van den Bisschop van Mun
ster, vorst, von Galen, die hem in den Dom-
monstrans liet aanbrengen. Kort voor den
oorlog deed de ex-keizrr een poging hem
te ruilen tegen een schitterende' Ceylon-raf-
CD
s
o
CL.
c/ï
q
5?
CU
o
CD
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2.25, per week 17 cent, met Zondag» hl ad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geerhiedt
Franco per poet per kwartaal ƒ8.16, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur.; Administratie Tel. Int 82;
Redactie Tel. 546
doelde op verzoening van hun belanwen, niet
om het eene volk aan het andere /onderge
schikt te maken, maar veeleer oepogende
den besten steun te zoeken in een Aanhou
dende poging elkaar te verstaan.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda ea omstreken (beboorende tot des bezorgkring) i
1—6 regels 1.30, elke regel moer ƒ0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkringi
1—6 regels 1.56, elke regel ipeer 0.30. Advertentifa in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Llefdadigheids-advertentiln do helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEBUNGENi 1-4 nogela ƒ3.06, elke regsi meer Lóf. O*
do voorpagina 50 hooger.
Gewone adverteatiin os ingoaonden medodooUagea btf contract tot mst gereduccer-
den pr|js. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschonkomat van eoliede boekhan
delaren, Advertentiobureaux on onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te sön.
3) -
Indien hij er netjes en wel
mg, was het noodig om mcWtere ge
schenken te geven. Hij zou ze ook kun
nen verwachten. Ten slotte gaf ieder
precies wat goed geschikt was, door
een soort familieovereenkomst, w'aar
men toe gekomen was, zooals op de
effectenbeurs de koersen vasUMMeld
worden, j- de juiste fraaiighed/Mpier-
den geregeld in de geriefelijke^rood-
l steeneri woning van Timothy te Bays
water, die uitzag op 'het park, waar de
tantes Ann, Juley en jlester woonden.
Alleen al door de vermelding van
den hoed was onrust van de familie
Forsyte gerechtvaardigd. Hoe ónmoge
lijk en verkeerd zou het zijn geweest
zich anders dan ongerust te voelen,
'oor welke familie ook, die gevoel
heeft voor uiterlijkheden, hetgeen de
groote, gegoede middenklasse steeds zal
kenmerken.
De oorzaak van de onrust stond bij
de verste deur te praten net June
Ehrhardt Mivluchi.
De gevange&iitdeureu m Duitechlanil kun
nen de rechte-radlcale agitators nog atesth
niet binnen de muren houden. Nu is kapi
tein Ehrhardt weer ontvlucht. VerxchlllaiMie
lezingen zijn in omloop over de wijze,
waarop deae zich de vrijheid sou hebben
verschaft. Zoo meldde de UlbteindteMt uit
Leipzig:
Ehrhardt had wegens de groote hitte om
een bad verzocht. Hfj werd m de badcel al
heen gelaten. Toen het den bewakenden be
ambte echter te lang duurde, opende hfj de
cel, doëh vond deze ledig. Dadelijk werd het
geheele personeel gealarmeerd en alle gan.
gen en vertrekken doorzocht. De politie om
singelde het geheel» gevangenisgebouw, dat
ook het politiebureau en het gerechtsge
bouw omvat. Tot eu toe zijn echter alle na-
sporingen vruchteloos gebleven en men be
grijpt niet, hoe Ehrhardt er in geslaagd is
te ontvluchten, daar het vrijwel vast staat,
dat hij geen hulp van bulten heeft gehad
en terwijl alle gangen met hekken zijn af
gesloten. Een ander ondersoek heeft oven-
eens uitgewezen, dat alle deuren onbescha
digd z(jn.
Na afloop van de gisteren gehouden ver.
gade ring dat- nationaal-socialisten, waar o.a.
Hitler en de Duitsch-Bohemer Knirsch spra
ken, kwam het tot schermutselingen met de
politie. De deelnemers aan de vergadering
marcheerden namelijk tegen het politlevsr-
bod in, in gesloten gelederen pn met ont
plooide vaandels naar de binnenstad. De po
title eischte van hen, dat de vaandels zou-
<ibn worden opgerold en dat zij zich zouden
verspreiden:. Toen de nationaal-soiallsten
weigerden daaraan te vuldoen en zich er
tevens tegen verzetten, dat de vaandels in
beslag werden genomen, reed de politie met
blanken sabel op de manifestanten in en
wist in korten tijd de orde te herstellen.
Hierbij werden eenige personen gewond,
terwiH een groot aantal arrestaties plants
had.
t doodvonnissen.
De Belgische krijgsraad heeft de' Duit-
sche saboteurs graMvon Kellen, Ludwig en
Kingender, ter dood veroordeeld, l-orbeer
wend tot levenslangen dwangarbeid veroor
deeld. K
De diplomatieke medewerker van de
„Daily\News" deelt mede dat het Kabinet
vermoeaölijk Woensdag het antwoord aan
Duitschland zal opstellen en het dan naar
Parijs, Rome, Tokio, Brussel en, Washing
ton zal verzenden. Men zal spoedige beant
woording op prys stellen, daar snel moet
worden gehandeld, teneinde de ineenstor
ting vpn Duitschland, die Baldwin anders
verwacht, te verhinderen. Frankrijk, zegt
het blad, wenscht vermoedelyk deze ineen
storting, in de meening, dat Duitschland
dan tot onderwerping zal zijn gebracht. De
bedoelingen der regeering zyn duidelijk, en
de eenige vraag blijft nog slechts de samen
stelling der commissie. Er is alle reden om
aan te nemen, dat deze commissie werke
lijk internationaal zal zyn en dat ook
Duitschland daarin vertegenwoordigd zal
zjjn, benervens op zyn minst een Nederlan
der en een Scandinaviër.
De diplomatieke medewerker van de
„Daily Tel.” is voorts van oordeel, dat het
Engelsche kabinet bij de beantwoording van
het Duitsche memorandum in de eerste
plaats een besluit moet nemen omtrent de
vorming van de commissie, ten einde juri
dische bezwaren van Frankrijk te voorko
men. Voorgesteld zal worden dat de comm.
haar werkzaamheden binnen het kader van
het verdrag van Versailles als onderdeel van
de Commissie van Herstel, zal verrichten.
De deelneming van de Ver. Staten in de per
sonen van Taft of Elihu Root 1s over het
algemeen te aanvaarden, doch sommige ge-»
allieerden zullen misschien bezwaar makeiP
tegen het opnemen van neutralen in deze
commissie, hoewel een Nederlander in 1922
deel uitmaakte van de internationale ban-
kierscoiymistfie en de neutralen evenveel
belang hebben bij het herstel van Europa.
Kracfitige tegenstand wordt verwacht tegen
de benoeming van een Duitschen gedele
geerde.
Na het vraagstuk der waarbdrgen en de
wyze van betaling, waarby weinig moeilijk
heden worden verwacht, daar de instem
ming van België en Italië met de Engelsche
opvattingen verkregen zal worden, komt de
quaestie der <Bhferentie van de geallieer
den en Duitschland. In verband met den
eiseh van Frankrijk en België, dat de pas
sieve tegenstand zal ophouden, voordat de
onderhandelingen beginnen, verwacht men,
dat België te dezer zake waarschijnlijk met
de Engelsche denkbeelden niet zal instem
men.
Een rede van Poincaré. Frankrijk en BelKië. - De vredesonderhande-
lingen met Turkije hervat.
bestaande meeningsverschillen in zake de
schadeloosstelling. Frankrijk zoo zei hij
verder, heeft geen territoriale voordeelen
verworven door zijn zegepraal, uitgezon
derd de herwinst van de beide vroeger ver
loren provincies. Daarentegen konden an
dere oorlogvoerende mogendheden hun
grenzen uitbreiden en wijzigen, overeen
komstig hun strategische belangen. Frank
rijk verklaarde voldaan te zyn, omdat het
nimmer droomde van veroveringen en van
meening was, dat de tyd voorbij is voor
het doen van annexaties tegen den wil van
de bewoners. Hoe werd Frankryk voor die
matigheid beloond? De inkt, waarmede het
verdrag van Versailles werd onderteekend,
was nauwelijks droog, toen men aangezet
door Duitschland overal hetaelfde liedje be
gon te zingen waarvan het refrein was:
„oorlogszuchtig Frankryk, militaristisch
Frankryk, imperialistisch Frankryk.”
Maar hoe luidruchtig deze agitatie ook
werd gevoerd, toch werd zy overstemd door
de waarheid. „Wy begeeren geen duimbreed
vreemden grond”. Wy verlangen alleen dat
een verdrag geteekend door 28 naties, niet
reeds zal worden beschouwd als een fossiel
van vóór den zondvloed, dat slechts vooi
een oudheidkundig museum eenige waarde
zou bezitten.
't Schynt, dat men het te bar vindt, in
dien wy daartegen opkomen en als wij onze
eischen met matigheid stellen, roepen som
migen onzer vrienden uit: „Denk daar niet
aan. Dat alles behoort tot het verleden. De
wereld heeft haar besluit genomen. Geheel
Europa is ziek geworden; de eerst noodige
behoefte is derhalve Europa te doen her
stellen en daarvoor is het noodig te voor
komen, dat Duitschland geheel ten onder
zal gaan .Doe concessies in het algemeen
belang.”
„Concessies!” riep Poincaré uit. Sedert
den vrede heeft Frankrijk niet opgehouden,
conciesaies te doen. Het is een beleediging
ons voor te 'stellen als zelfzuchtig, uitslui
tend denkend aan onze eigen belangen en
onverschillig voor de welvaart van Europa,
van zijn ingeboren
i of van zyn oud ge-
nelangelooze liefde
een sl
haat j
voor I
Een iange vrouw, niet een fraai
guur, die eens door een lid van
actie godin, stond deze twee met
vagen glimlach op te nemen.
Haar handen in Fransche grijze hand-
schoeuen gestoken, hield zij over elkaar
geslagen, haar ernstig, bekoorlijk ge-
iaatWat ter zijde, en de oogen van al
de niaiiiien in haar nabijheid werden
tot haar getrokken. Haar gestalte wie
gelde. balanceerde zoo, dat de lucht
er door in beweging scheen te komen.
Er was gloed maar weinig kk^in haar
wangen, haar groote donkf^hMogen
waren zacht. Maar het waren llWr lip
pen terwijl die een vraag deden, een
antwoord gaven, met dien vagen glim
lach waar de mannen naar keken;
het waren gevoelige lippen, zinnelijk
en liefèlijk, en door hen scheen warmte
en geur te komen, gelijk aan de warm
te en geur van een bloem.
Het verloofde paar, dat zoo werd op
genomen, was onbewust vanjlez
sieve godin. Het was BdMBb)
haar het eerst opmerkte en naar
vroeg.
June nam haar verloofde mede naar
de vrouw met het mooie figuur.
„Irene mijn beste vriendin”, zei--
de zij, „wees, als het je blieft, goede
vrienden."
Op dit bevel van het kleine dametje
lachten alle drie; en terwijl zij lachten,
By de onthulling van een oorlogsgedenk-
teeken te Senlis heart Poincaré gisteren een
belangrijke politiële rede gehouden. Poin
caré wees allereerst op de betrekkingen tus
schen Frankrijk en zijn geallieerden en de
zePs aan zijn verward krullend haar
kon men zien, ,dat hij wat er omheen
gebeurde, ongewoon vond. Ook had hij
het air, alsof hij zich in zijn eentje
amuseerde.
George zei ter zijde tegen zijn broer
Eustace: „Hij ziet er uit, alsof hij er
van door zou willen gaan de zwie
rige boekenaarl”
Deze „zeer vreemd uitziende man
zooals mevrouw Small hem later noem
de, was van middelmatige lengte en
sterk gebouwd, met een bleek oruin
gelaat en een lichtbruinen knevel, zeer
vooruitstekende wangbeenderen en hol
le wangen. Zijn voorhoofd helde naar
de kruin van zijn hoofd en puilde uit
in knobbels boven zijn oogen, zooals
mtn aan de voorhoofden van de leeu
wen in de hokken in den dierentuin
kan zien. Hij had sherry-kleurige oogen
die dikwijls zoo onoplettend keken, dat
men er door in de war gebracht werd.
De koetsier van den ouden Jolyon had,
nadat hij June en Bosmney naar den
schouwburg had gereden, togen den
huisknecht gezegd:
„Ik weet niet, wat ik van hem den
ken moet. Hij' ziet er uit als een half
getemde luipaard!"
Telkens naderde er een van de For
sytes, draaide omhem heen en keek
hem aan.
June stond voor hem en weerde daar
door deze nuttelooze nieuwsgierigheid
at een klem ding, zooals iemand
eens had gezegd, een en al haar en
geest met onbevreesde blauwe oogen
i rankrylf als crediteur nietwenscht, dat
zyn schuldenaar niet m zal zyn^te
betalen, zelfs wanneet liet «en schuldenaai
is zooals Duitschland, dat zu6 snel kan her
stellen, en in de^tweede pi&U omdat het
niet met den. Franschen ua|d strookt een
verslagen vyand nog te kw«|l«n.
Ons wordt vei-weten, datyWy geen reke
ning houden met de mofilykheden van
Duitschland en dat land blootstellen aan een
ramp, waarvan alle andere naties den weer
omstuit zouden voelen. Drie jaar lang is
men tegenover Duitschland zoo toegevend
geweest, dat het zich aan zyn verplichtin
gen kon onttrekken, terwyl wjj werden ge
noodzaakt 190 milliard uit te geven, welke
Duitschland ons verschuldigd is, maar niet
heeft betaald. Weid Duitschland met in
staat gestekt ,zyn handel tadierstellen, zyn
kanalen en spoorwegen uitte breiden en
zyn groot-industrleele stelsel verder te ont
wikkelen, alles ten koste vdh «Ijn crediteu
ren? Wanneer alle geallieerden krachtig te
zamen waren opgetreden, dan zuu Duitsch-
lands onwilligheid stellig zyn gebroken.
Maai Duitschland speculeerde op meenings-
verschillen, welke het zelf nonwakkeide.
Het voelde zich aangemoedigd in zyn hou
ding en het oogenbiik kwaïhf waarop wy
genoodzaakt waren, krachtdadig op te tre
den en panden te nemen.
Het is niet unze schuld, dat daaruit na
delige gevolgen zyn voortgevloeid. Wan
neer de andere geullieertkÉB met ons waren
opgetreden, dan zóu Duitfchland van ston
de aan hebben toegegeven, maar wyunoes-
ten alleen handelen met positieve^ hiilp
van België en de gedeeltelijke samenwéK:
king van Italië en in plaats van dat Duitsch-
land de exploitatie der panden gewillig toe
liet, organiseerde het vernet en dwong unrf
tot verscherping van onzen druk.
Moet niet degene, die het vredesverdrag
schendt eerder dan z|j, die de uitvoering
van het verdrag eischen, ter verantwoording
worden geroepen? Indien wij thans niet in
het Roergebied waren geweest, dan zou
Duitschland even goed zyn uitgegleden naar
den afgrond dien het zichzelf heeft gegra
ven.
Wat de samenwerking met Engeland be
treft ons besluit is gegeven door de vitale
belangen van Frankrijk. H^ kan derhalve
geen ergernis zijn voor onae geallieerden,
die toch ook willen dat Duitschland blijft le
ven, en wier eigen belangen van^een hoo
ger standpunt beschouwd niet vanJnze be
langen te scheiden zijn. Ik geloof te kun
nen zeggen, steeds een trouwe aanhanger
van de Fransch-Britsche alliantie te zyn
geweest en meer dan dat. Niemand zou het
meer betreuren dan ik, wanneer ook maar
tydelyk een lichte schaduw op die vriend
schap werd geworpen. Maar ik was steeds
van oordeel, dat die vriendschap aan beide
volken een onafhankelijke opinie liet en
2060 10
Herbette, de Franaehe gezant, heeft in de
Handelskasner in Brussel een rede gehou
den en verklaard, dat Frankrijk en België^
hun unie zullen handhaven, als een prach
tig voorbeeld van solidariteit, dat navo4-\
ging verdient.
Hy voegde er b|j, dat Frankrijk en Bel
gië hun overeenstemming om deRuhr te
bezetten zullen voortzetten totdat de scha
deloosstelling zal zijn betaald.
ZWITSERLAND.
Het beroemde hotel Berner Hof te Bern,
waar menig vorstelijk persoon, menig groot
politicus, kunstenaar enz. gelogeerd hoeft,
Is door de Zwitsersche regeering gekocht
De overdracht geschiedt in December Hut
hotel sluit mét October.
blik even goed als een Antwoord.
„Wel,” zeide hij, „Ik kon het met 3
helpen, dat Irene geen geld had. Soa -A
mes had zulk een haart; hij werd ge-
woon mager van -liet holmajceii, dat hij
Haar deedl”
Hij zette de‘ kom gemelijk op de
piano en liet zijn oogen naar de groep
bij de deur dwalen.
„Volgeqs mijn meening," zeide hij
onverwacht, „b het juist gorwl zonal*
het b."
Tante Am» vroeg hem niet haar de
verklaring van deze vreemde uitlating
te geyen. Zij wist, waaraan hij datht,
indien Irene geen geld had, zou zij
niet zoo dwaas zijn iets verkeerd» te
doen; want men zetde men zeide
dat zij een aparte kamer had gevraagd;
maar, natuurlijk had Hoames niet
James verbrak haar gepeins. „Maar
waar is Timothy,” vroeg hij. „te hij
niet met hen meegekomenï”
Door de opeengeklemde lipjiei
tante Ann baande zirh een 'k
glimlach.
„Neen, hij vond het met verstandig,
nu er zooveel diphtheritis m den omtrek
hreraeht, en hij is zoo vatbaar voor
besmetting."
James antwoordde: „Nu, hij draagt
goed zorg voor zichzelf, ik kan mij niet
zooveel zorg voor mijkelf veroorloven
als t|ij!’*
Het was niet gemakketijk uit te ma
ken of bewondering, naijver of min
achting den boventoon in deze opmer
king had. (Wordt vepvotgd)
kwam Soa mes Forsyte stil van achter
de vrouw met het mooie figuur, die zijn
echtgenoote was, te voorschijn, en zei:
„Stgl mij ook voor*?”
Hij was nooit ver vau de zijde
Irene bij openbare gelegenheden
zelfs als hij gescheiden was door de
eischen v$n het maatschappelijk ge
sprek, kon men zfen, dat hij haar met
zijn oogen volgde, waarin men een
vreemde mengelMig van waakzaamheid
en verlangen bespeurde.
Bij het raam was zijn vader, James,
nog steeds bezig de merken van het
stuk Ghineesch porselein te onderzoe
ken.
v,Het verbaast mij, <lat Jolyon deze
verloving toestaat,” zetde hij tegen
tante Ann.
„Zij vertellen mij, dal er geen kans
is, dat zij de eerste jaren trouwen,
deze iange Boeinney" hij sprak het
woorjr met een lange o uit m tegen-
steljmg met het gewone gebruik van
ce korte bezit niets. Toen Winifred
Daltie trouwde, liet ik hem eiken pen
ning op lijfrente zetten gelukkig
maar anders zouden zij nu niets
hebben gehad."
Ttfnte Anp seek op uit haar fiuwee-
len stoel; grijze krullen omgaven haar
voorhoofd, krullen, die tientallen vah
jaren onveranderd gebleven, in de fa-«
mille alle besef vam lijd hadden doen
verloren gaan. Zij antwoordde niet,
want zij sprak zelden om haar oude
stem te sparen maar voor James,
wiens geweten onrustig /was, was haar
4
Gill IISIHE COURANT.
CD
3
