NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No. 15307 Donderdag 9 Augustus 1923 32s Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen 1 id. ran, kjea. ZOON HET GELUK DER RIJKEN trleken rORMBRVEER EN Een rede van Rijkskanselier Cuno. BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU WERKERK OUDERKERK,, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. i en moe- k I 1 om kolen FEUILLETON. onberispelijkheid om (Wordt vervolgd.) zelf aangewezen. Wy htaan alleen ten en zullen ons zelf helpen! ■plombeerde sakken Menigeen spreekt alleen tegen om den schijn te wekken, dat hij er een eigen ineening op na houdt. Het feit, dat de besprekingen tusschen Poincaré en de Belgische ministers zijn uit- gestekl en de berichten dat Baldwin en Cur zon van een reis naar Frankrijk zouden hebben afgezien, hebben te I’arys ontstem ming gewekt. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2.2b, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geachiadt Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dageljjks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur.; Administratie Tel. Int, 82; Redactie TeL 545 IOUDA 676 34 andeerd zuiver den Medaill -s (THE MAN OF PROPERTY) door JOHN GALSWORTHY in de vertaling van Mevr. J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM. Nadruk verboden. 2203 67 rsïj rtikelen i ham* overdreven Soames gekomen, zöoals over menig Londenaar: het was onmogelijk Üy te Houden. Men wënscJït liet récht te heb ben de prijzen op goudbasis te berekenen, hetgeen thans onmogelyk is. Naar verluidt zou Mussolini zich in con tact hebben gesteld met den nieuwen pre sident der Vereenigde Staten, om him te verzoeken zyn invloed op Engeland en Frankrijk aan te wonden, teneinde een op lossing te verkrygen van het Ruhrgeschil en de quaestie der schadevergoeding, wel ker traineeren Europa naar den ondergang voert. Mussolini heeft de algeheele medewerking van Italië toegezegd, als Coolidge tot inter ventie zop willen overgaan. De nieuwe President. De correspondent te New York van de Daily Mail weet te vertellen, dat preaalent Coolidge de het minst met „aardsch slijk" gezegende president is, die nog ooit aan het bewind is gekomen. Toen Coolidge nog gouverneur was, bleef hij, indien het werk hem belette 's avonds naar zyn eenvoudige woning in Northampton terug te keert’», altijd te Boston de zetelplaats der staatsregeering overnachten in een, naar Amerikaansche begrippen uiterst be- De meeste winkels waren gisteren in Ber lijn gesloten. Besloten werd door het Ber- lynsche koopmansgilde vand&g slechts en kele uren te openen. Een voorstel werd besproken om alle winkels, behalve die van levensmiddelen, te sluiten, om zoodoende de voortdurende groote verliezen te ontgaan, die het gevolg zijn van de koortsachtige dalingen van de mark, die men met het vaststellen der prij zen niet kan by houden. In elk geval zullen alle winkels gesloton blyven en inmiddels zal men pogingen in het werk stellen om van de regeering te verkrijgen, dat zy de wet tegen den „woeker in den kleinhandel" opheft, zoodat het mogelyk wordt met de detailprijzen den gang van de markdaling - rht im ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda aa omstreken (beboerende tot den basorgkriagji 15 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgknngi 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. AdvertenUen in het Zaterdagnummer ZU bijslag op den prijs. Laefdadigbeids-advertenUèn de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN i 1—4 regels ƒ2.05, elke regal meer füM. O> de voorpagina 50 hooger. Gewone ad verten tién en ingezonden mededeelingen bij contract tot sear garadacear- den prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkonut van «oliede boekhan delaren, AdVe^tentiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór do plaatsing aan het Butyafü zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. Het gebrek aan geld by de Duitsche ban ken heeft in Berlijn de opgewondenheid on der de menschen nog grooter gemaakt. De ryksbank had in volkomen onvoldoende mate geld ter beschikking van de banken gesteld. Een groote bank b.v., die 200 mil liard noodig had, kreeg slechts 6 milliard uitbetaald. Het gevolg was, dat hondenlef aan de lo ketten niets ontvingen, terwijl zij het geld voor loonbetaling noodig hadden. In Hamburg moest tegen 12 uur een der grootste banken wegens gebrek aan beta lingsmiddelen haar loketten sluiten. Hoé ver het thans met de mark gekomen is, blykt wel uit het feit dat men voor één mark vyftig sovjet-roebels kan krijgen. Het Volkenbond «secretariaat heeft op gave van 29 candidaten ontvangen voor den rechterzetel in het Permanente Hof van In ternationale Justie te 's-Gravenhage, die door het overlyden van Ruy Barboza vacant is geworden. De candidaten zyn de volgen de: Alvarez (Chili), Ameer (Canada), Arendt (Luxembourg), de la Barra (Mexi co), Beichmann Noorwegen), Bona my (Haiti), Buéro (Uruguay^ Chideniua (Fin land), baron Descamps (België), Joaquin V. Gonzales (Argentinië), De Hammarskjöld (Zweden), Jovanovitsj Joego-Slavie)Eu gène Laf lour (Canada), Géza de Magyar? (Hongarye), Noekornkitsj (Siam), Mont*-a de Ooa (Argentinië), Rodriga Aetavio (Brazilië), Otavska (Tsjecho-Slowakije), Papazof (Bulgarye), da Silva Pessoa (Bra zilië), Nicolas Politis (Griekenland), Michel Rostworefski (Polen), Pozeph Schey (Oos tenrijk), Miguel Tocoraal (Chili), Eilodoro ViHttzon (Bolivia), Wang Chung Hui -(Chi li), Wessels (Zuid-Afrika), Zeballos (Ar gentinië). Uit verschilende plaatsen van het Ruhr- gebied wordt gemeld, dat de Franschen er thans toe overgaan, de op de mijnen lig gende voorraden mynhout weg te voeren. Gistermiddag hebben Fransche troepen op de Rynbrug by Mannheim 3 milliard mark in beslag genomen, die bestemd wa ren voor loonbetaling aan de Badische Am lin fabrik. Op de fabriek te Oppau van deze ondei- neming, die nog stilligt, zyn de Franschen thans met het transport der stikstof voor ra den begonnen. Uit Frankfort a. d. Main wondt bericht, dat de Franschen thans in het Ruhrgebied ue su ikerv oor raden en aardappelen in beslag nemen en deze ter beschikking van de be zetting stellen. De levensmiddelenwinkels in het bezette gebied zyn óf geheel gesloten óf slechts enkele uren per dag geopend. BUITENLANDSCH NIEUWS. VEREENIGDE STATEN. De begrafenis van Pres. Harding. De Amerikaansche regeering heeft be paald, dat gedurende de rouwplechtigheid in het Kapitool algeheele stilte op Ameri- kaansch gebied moet heerschen. Alle arbeid zal warden gestaakt en zelfs de Amerikaansche schepen op zee zulle* gedurende v(jf minuten de machines stop zetten. De daling van de mark. Gebrek aan geld bij de banken. Het sluiten der winkels. Curzon en Baldwin niet naar Frankrijk. Een Italiaansch verzoek aan de Ver. staten. De candidaten voor het Perm. Hof. van Internationale Justitie. loren. De regeering zal derhalve streven naar de beperking van hun werkzaamheid en hun oirtvang, overeenkomstig de behoef ten van den invoer.” Cuno besprak daarop de buitenlandsche politiek. De grondslagen waarop Engeland zich een oplossing denkt, noemde de kan selier niet verheugend. „In zyn streven, de goede verstandhou ding met den wapenbroeder van gisteren te handhaven, is Engeland in zyn concessies aan het Fransche standpunt buitengewoon ver gegaan. Maar het is niet aaq ons te oordeelen over hetgeen Engeland zyn be lang acht en ook zyn wy niet zoo dwaas om sympathie voor Duitschland te zoeken, waar deze niet bestaat. „Op het oogenblik, dat nieuwe Engel sche publicaties voor de deur staan en geruch ten over een voorgenomen nieuwen stap van Engeland de ronde doen, zou het doel loos en gevaarlijk z(jn, zich over de bij zonderheden der Britsche actie uit te laten of combinaties voor de toekomst temaken. Vast staat, dat #r geen aanleiding is j^rea.” Wat Frankrijk betreft, zeide de kanse lier: „Vóór Frankrijk tot onderhandelingen overgaat, vóór het zegt, wat het wil, moet de Duitsche regeering op de bevolking aan Ruhr en Ryn druk oefenen om haar eenige wapen op genade of ongenade neer te leg gen. Dit is een eisch, waarop de Rijksregee- ring niet kan ingaan en evenmin een andere Duitsche regeering. En zelfs indien een Duitsche regeering een poging daartoe zou <loen, wat zou zij bereiken? Achter de eene onmogelijkheid zou al spoedig de eindelooze keten van andere ojunogelykheden opdui ken, welke de Fransche politiek ais muren op den weg naar de overeenstemming plaatst. „Wy zouden de Duitsche bevolking noch van de systematische uitbuiting door het Fransche grootkapitaal bevrijden, noch den terugkeer der verdrevenen en de vrijlating der gearresteerden verzekeren. Wij zouden noch de ontruiming van het Ruhrgebied bin nen afzienbaren tyd, noch den terugkeey der tiOUDSCHE COURANT. gen had het stof van zijn leeren schoe nen te vegen, Voordat een groote me nigte op den dag der prijsuitdeeling verscheeni om hem Molière te hooren voordragen. Een was over hieia ervan, dal zij het avondmaal ge bruikte in lage japon; het gaf hem een onuitsprekelijk gevoel van meerderheid boven de meeste zijner kennissen, wier vrouwen tevreden waren met haar bes te hooge japonnen, of thee-toiletten, als zij thuis dineerden. Onder dat roze licht vormden haar amberkleurig haar en blanke huid een vreeriid contrast met l aai donkerbruine oogen. Kon een man ujts mooiers bezitten dan deze eettafel nfet haar diepe lin ten; de rozen, wier zachte bloemblade ren als sterren schitterden; liet robijn- Kleurig glaswerk, en vreemde zilveren versiering? Kon een man tets mooiws bezitten dan de vrouw, die er aanzat? Dankbaarheid was geen djjugd onder do Forsytes die, steeds vergelijkenden vol gezond verstand, geen gelegenheid hadden het te zijn, en Soames voelde slechts wanhoop, die tot smart aan groeide, dat hij haar met bezat woals hij het recht had haar te bezitten; dat hij niet, door het uitstrekken van zijn hand, zooaIs naar die roos, tiaar kon plukken en tot haar hartsgeheimen kon doordringen! Uit zijn andere bezittingen, uit al de voorwerpen, die hij verzameld had. rijn f'.ilver, zijn schilderijen, zijn huizen, zijn geldbeleggingen, trok hij een ge heim en innig gevoel, uit haar verkreeg hij niets. 28) - Hier, onder een perkamentkleurige zonnescherm, dat het geheele pleintje ’■bedekte, konden de bewdners of bezoe ker»» beschut zijn voor de oogen van ‘nieuwsgierigen, terwijl zij hun thee dronken, en op hun gemak de laatste zilveren doosjes van Soames bekeken. De inwendige versiering was in den stijl van het eerste keizerrijk en van William Morris. De woning was groot, maar toch geriefelijk; men vond er on telbaar veel hoeken in, die op vogel nesten geleken, en kleine, zilveren voorwerpen waren hier en daar als eieren neergelegd. In deze algemeene volmaaktheid leef den twee elementen in strijd met el kaar, die ieder op zichzelf moeilijk te voldoen waren. Er woonde hier een meesteres, die zelfs op een onbewoond eiland- verfijnd zou hebben geleefd een meester, wiens verfijndheid als net i Vrouw het evenals in den strijd tusschen de gelsakseu en de Kelten (die nog steeds voortduurt in het volk) het meest voor indrukken vatbare en ontvankelijke temperament de stilzwijgend gewettig de overhand heeft gekregen. Aldus had het huis een sprekende gelijkenis verworven met honderden andere huizen van dezelfde hooge aspi raties en was het geworden: „Dat bui tengewoon bekoorlijke huisje van Soa mes Forsyte, zeer individueel, mijn waairdei werkelijk elegant!” Lees voor Soames Forsyte James Peabo- dv, Thomas Atkins of Emmanuel Spag- nóletti, den naam van welken Engelsch- ‘inan ook uit den gegoeden middenstand te Londen, die maar eenige aanspraak maakt op smaak, en ofschoon de ver siering verschillend moge wezen de woorden zijn juist. Op den avond van den achtsten Augustus, een week na den tocht naar Robin Hill, zaten Soames en Irene aan het middagmaal in de eetkamer van dit huis „zeer individueel, mijn waarde werkelijk elegant.” Een warm middag maal op Zondagen was in dit en vele andere huizen een gebruikelijke, klei ne kenmerkende voornaamheid. In het begin van zijn huwelijksleven had »oa- mes den regel ingesteld: „De dienst boden moeten ons op Zondagen een warm middagmaal geven zij hebben toch niets anders te doen dan op de harmonika te spelen!” De gewoonte had geen revolutie ge- toestanden overeenkomstig het vredesver drag in het Rynland verkregen. Met de vol komen en onvoorwaardelyke onderwerping, die Frankrijk eischt, zouden wy alleen koo- pen, dat ons weder een stuk ter ondertee kening wordt voorgelegd, dat ons ónmoge lijke en door de gansche wereld als onzin nig erkende prestaties oplegt." Zoodra hij over de verhouding tot Frank lijk begon te spreken, kreeg Cuno’s stem een opvallende scherpte en hij kon het zelfs niet nalaten Poincaré te kenschetsen als cengene, die Europa in het verderf stortte. Ten stelligste weigerde Cuno met Frank ly k nogmaals over Poincaré’s voorwaar 'en te onderhandelen. „W y moeten”, zeide hij onder stormach tige toejuichingen der meerderhe’d, „met alle middelen en een (j*eren vastberaden heid ons leven verdedigen, en daarvoor eik maar dan ook elk offer brengen. Bereid om als vrye menschen omniddel- lyk weer aan het werk? te gaan, weigeren wy, zoolang de onvrijheid duurt, onder ba jonetten en ryzweepen ten bate der onder drukkers te werken I Daaraan zal ook de nieuwe en brutaie mq^tregel der bezetters,om de mynen on der eigen regie te brengen, niets verande ren.” rykslfcjuuAelier gA daarop nog een Tieeid van de thans 'zevw ffiaandten diflW— de geweldheerschappy in het Ruhrgebied, die den dood van reeds 100 Duitsche bur gers had geëischt. Honderden milliarden aan staats- en bankgelden, aldus spr., zyn in dien tyd geroofd en 11.000 personen van huis en nof verdreven. Frankrijk en België hebben daarentegen aan kolen en cokes uit het Ruhrgebied slechts een vyfde gedeelte ontvangen van hetgeen het vrye Duitsche arbeid hun zou hebben geleverd. Cuno wees vervolgens op de noodlottige gevolgen van den strijd in het Ruhrgebied voor de gansche wereld. Het Duitsche volk, zeide hij, volgt met aandacht de pogingen om de crisis tot oplossing te brengen. De leiding van dezen arbeid is in Engelsche handen. De kanselier besloot het buitenlanxisch politieke gedeelte zyner rede met de woor den: Is dus voor deze regeering en het Duitsche volk de practische mogelykheid buitengesloten om het door Duitschland ge- wenschte maar door Parijs van de hand ge wezen vergeiyk met Frankryk tot stand te brengen, dan moeten wij voor ons leven stryden en daarover zelf offers biengen. Daarbij zyn wij geheel en uitsluitend op ons Gistermiddag is de Duitsche Rijksdag bij eengekomen, en zooals begrypelyk waren het Huis en alle tribunes overvol. De Rykskanselier hield een lange rede voering die zoooals gewoonlyk zonder na druk werd voorgelezen en zij die gehoopt hadden dat de leider der Duitsche Repu- bliek ny eens weinige maar veelbeteeke- nende woorden zou spreken, zagen zich we derom teleurgesteld. De rijlfgka.wu>.liAr bracht in zijn rede uit sluitend de nieuwe financieele maatregelen waarop de wereld nu reeds zeven maan den wacht naar voren. Het programma zoo zei hij, dat ik voor u zal ontwikkelen, umvat drie punten: lo. het totstandkomen eener waardevas te binnenlandsche leening; 2o. nieuwe waardevaste belastingwet ten; 3o. maatregelen ter bevordering van het Duitsche economische leven. „Om een eind te maken aan de onlusten, die ten gevolge van de depreciatie der va luta uit de onzekerheid van den toestand en de prijsvorming ontstaan, heb ik het myn dringenden plicht geacht, met alle kracht de uitgifte te bevorderen van een goed ge waarborgde waardevaste binnenlandsche leening met ruime opbipiiigst. Deze leening moet in de eerste plaafo'ter ontlasting der ■bahkbilj*ètfêhpers ten ‘spMdigste middeleli verschatten, in den vorm van gefundeerde schulden, om in het bijzonder de leemten aan te vullen, tot de belastingwetten in wer king treden. Zy moet in de tweede plaats aan het bedrijfsleven en het gansche volk een waardevaste beleggingsmogelykheid verschaffen om den bloedsomloop van ons economische leven te herstellen en weder normaal te maken.” Dit klinkt alles heel eenvoudig, maar blijkbaar is de regeering zelf nog niet van het welslagen overtuigd, want de kanselier vervolgde: „Wy zullen met een definitief oordeel nog korten tijd moeten wachten. Thans te spre ken over hetgeen daarna kan geschieden, zou tot niets dienen. Hetgeen de beurs ons de laatste dagen te aanschouwen heeft ge geven mag ons niet misleiden ten aanzien van de vraag, of de deviezenverordening moet worden afgeschaft. De invoer moet tot het absoluut noodz^kelijfce worden beperkt, den uitvoer moet elke mogelyke ondersteu- nning worden verleend om de Duitsche han dels- en betalingsbalans te verbeteren en ons deviezen te verschaffen. Voor zoover wy den wereldmarktprijs hebben bereikt, hebben de bureaux voor den buitenland- schen handel hun eigenlijke beteekenis ver- zich hem voor te stellen met een haart je dat niet glad zat; een das, die een achtste van een centimeter hooger kwam dan het behoorde; een boord, die los hing. Hij zou voor niets ter wereld uit gegaan zijn zonder een bad, het was mode baden te nemen, en hoe bitter was zijn minachting voor menschen, die dat nalieten I Maar men kon zich Irene voorstellen als de een of andere nimt, die een bad nam in riviertjes aan den kant van den weg. Alleen om het genöt te hebben, de frischheid ervan te voelen, ei) haar eigen mooie lichaam te zien. Bij deze tegenstrijdigheid, die door het geheele huis voelbaar was, had de ware een geldbelegging was, door den eigenaar aangekweekt als doel voor zijn vooruitkomen in de. wereld, in overeenstemming met de wetten der concurrentie. Deze concurreerende ver- iijndlieid was d^^orzaak, dat boames in zijn MarlbogRgh-dagen de eerste jongen was geweest, die in den zomer witte vesten had gedragen, en in Jen winter vesten van geribd fluweel; en die hem had verhinderd ooit in het pu bliek te verschijnen met een das die tver zijn boord schoof; en hem gedwon- onderspit moeten delven, i wekt, want voor Soames een vrij len strijd tusschen de An- betreurenswaardig teeken de dienst boden waren gehecht aan Irene, die, trots elke oude traditie, ook hun tiet recht een mensch te zijn toekende. Het gelukkige paar was niet tegen- ovei elkaar, maar rechthoekig van el kaar gezeten aan de mooie, rozenhou ten tafel; zij gebruikten het middag maal zonder tafellaken; een ken merkende voornaamheid en hadden lot dusver geen woord gezegd. Soames hielu ervan gedurende het middagmaal over zaken te spreken of over datgene, dat hij had gekocht, en zoolang hij sprak, benauwde hem de stilzwijgend heid van Irene niet. Dezen avond was het hem onmogelijk geweekt te spreken Het besluit tot bouwen had hem de ge heele week gedrukt en hij had zich voorgenomen het haar nu te vertellen. Zijn zenuwachtigheid over deze ont hulling prikkelde hem geweknfe, zij had het recht niet te maken, dat hij zich zoo voelde daar man en vrouw één waren. Zij had niet één keer naar hem gekeken, sedert zij plaats hadden ge nomen; en hij vroeg zich af, waaraan zi’ a! dien tijd wel had gedacht. Hel was hard ais een man werkte, zooals hij het deed, om geld voor haar te maken! ja, en met eén steek in het hart dat zij daar zat te kijken te kijken, nlsot de muren haar benauw den. Het was genoeg om een man van de tafel te doen opstaan. Het licht van de lamp met roze kap viel op haar hals en armen Soames

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1923 | | pagina 1