s
Blad.
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
62*Jaargang
Dinsdag 14 Augustus 1823
No. 15311
lUDERKERK., OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK^ WADDINXVÈEN, ZEVENHUIZEN, enz.
HV. K. F.
n
t.
:n,
ZOON
BERGAMBACHT, BBRKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDEBAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, N1EII
WERKERK )L’I)ERKERK„ OUDEWATER, REEUWIJK. SCHOONHOVEN. STOLWIJK.. WADDINXVÊEN, ZEVENHUIZEN, enz.
-
HET GELUK DER RIJKEN
(THE MAN OF PROPERTY)
door JOHN GALSWORTHY
in de vertaling van
abrlekwn
EKEN
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
Het Engelsche antwoord.
r
FEUILLETON.
4
acht
1201 W
gen met het speciale doel
4
a
leren,
ekjez.
<K
N,
8
B
1
1
B
ia gsplsaibsorda
xakkos
Gisteravond is nog verschenen een Wit
boek der Britsche Regeering dat o.a. ook
bevat het ontwerp-antwoord, dat Engel and
destijds aan Duitschiand had willen zenden
als algemeen antwoord der bondgenooten op
de Duitsche nota van 7 Jury.
■•I
GOUDA.
1,011NIIL COURANT
c
a
1
I
k
I
r
tu 34
gegarandeerd zuiver
Gouden Medaille
Mevr. J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
Nadruk verboden.
WORMERVEE(l
De Britsche pers heeft de nota gunstig
ontvangen. De openhartige uiteenzetting
van het Britsche standpunt jnoet ook in de
Ver. Staten een goeden indruk hebben ge
maakt.
De „Morning Post” zegt, dat de gepubli
ceerde documenten een kalmeerende uitwer
king op beide volken zullen of moeten heb
ben, daar zij zullen beseffen tot welk een
catastrofe de ernstige geschillen, die in de
documenten geopenbaard worden, zouden
kunnen leiden, indien men toestond dat deze
geschillen zich verder ontwikkelen.
De „Manchester Guardian schrijft: Wij
zyn op het keerpunt gekomen in onze be
trekkingen met Frankrijk. Frankrijk en
België stellen duidelijk voor, 'wat Engeland
ook zegt of doet in een aangelegenheid,
waarbij het zelf too nauw betrokken is ,om
precies te doen zooals zij geschikt achten.
Het gevaar van een onbeteugeld aanwen
den van een militaire kracht brengt de eco
nomische en politieke veiligheid van geheel
Europa in gevaar. De Britsche met rede
nen omkleede mededeel ing moet de illusie
doen verdwijnen, dat de gemakkelijke ver
in Duitschiand is thans het nieuwe Riks
kabinet definitief samengesteld.
Dr. Stresemann, de leider der Deutsche
Volkspartij, zal optreden als Rykskanselier,
Verder Robert Schmidt (S.D.), vice-kanse-
liei en minister van wederopbouw; Soll-
Tnann (S.D.), binnenl. zaken; Hilferding (S.
D.financiën; Radbruch, justitie; Von Rau-
mer (D.V.P.), economie; Brauns (Centr.),
arbeid; Oeser (Dem.), verkeerswezen; Gies-
berts (Centr.), posterijen; Gessler (Dem.),
rijksweer; Luther, voedselvoorziening;
Fuchs, bezette gebieden (nieuw dept.).
De Rükskanseiier zal voorloopig de por
tefeuille van buitenl. zaken beheeren, welk
departement eerst later niet door een diplo
maat, maar door een politicus zal worden
bezet.
Verder zal waarschijnlijk de Pruisisch*-
minister-president Braun als minister zon
der portefeuille tot de regeering toetreden.
Naar het schijnt zouden de soc.-dem. b(j
de heden gehouden besprekingen hebben
verklaard, dat dr. Gcssler op den duur als
rijksweerminister niet zal kunnen worden
gehandhaafd, doch met het oog op den ge
spannen toestand zouden zyij er in hebben
toe gestemd, dal hij als rjjksweermininter
optreedt
Dr. Stresemann Rükskanseiier. Het nieuwe Duitsche kabinet. De
toestand in Duitschiand. De monarchistische Staatsparty in Oostenrijk.
voor
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda M omstreken (beboerende tot den beaorgkriag)
1—6 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkring i
1—6 regels 1.66, elke regel meer 0A0. Advertontiën in het Zalerdagnummer 20
büslag op den prijs. Liefdadigbeids-advertentiën de helft van dan prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels ƒ8.06, elke regel maar ƒ8.68. 01
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentito en ingezonden madedeelmgen bjj contract tot Mar guradnoeer
den prijs. Groote lettors en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentièn kunnen worden ingezonden door tusechenkomst van soliode boekhan
dolaren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór de plantain#
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te «ijn.
De staking in Engeland. De Amerikhansche hulpactie
Rusland.
van de bedragen, die Duitechland’s schuld-
eischers gaarne zouden ontvangen, terwijl
het forceeren eener liquidatie niet de gun
stige weg is om geld te krijgen van een
schuldenaar, die over bronnen van inkom
sten beschikt. De Britsche regeering acht
de door de Fransche en Belgische regee
ringen gevolgde politiek om de schadever
goeding te verzekeren een groote fout. Zij
acht den huidigen toestand bezwaard door
de ernstige gevaren, zoowel in politiek als
economisch opzicht. Wanneer er stappen
zijn gedaan om de werkelijke waarde der
’’Duitsche schadevergoeding vast te stellen
en de betaling daarvan zonder verdere de
preciatie zal zijn verzekerd, zal de Britsche
regeering bereid zijn om op zoo edelmoedige
wijze als de omstandigheden toelaten en in
het licht van het resp. betalingsvermogen
aan Engeland verschuldigde bedragen te be
handelen. Dit beteekent, dat Engeland be
reid zou zijn om in het belang eener alge-
heele en algemeene regeling af te zien van
een zeer groot deel van het bedrag, waarop
de Britsche belastingbetaler recht meent te
hebben krachtens de verplichtingen der ge
allieerde regeeringen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.80, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bö onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur.; Administratie Tel. Int. 82-
Redactie Tel. 545
De Britsche regeering heeft thans haar
antwoord aan <le Fransche en Belgische re
geeringen gepubliceerd. L’it het zeer uitvoe
rig document blijkt volkomen het Britsche
standpunt. In korte trekken komt het hier
op neer, dat men van Duitschiand niet meer
moet eischen, dan het kan betalen. Dat alle
schukleischers van Duitschiand, en niet al
leen Frankrijk en België, belang hebben bij
die betalingen, dat er geen reden is om
eenige wijziging te brengen in de indertijd
te Spa getroffen regeling voor het weder-
zydsch aandeel in de Duitsche vergoeding,
dat door het uitvallen van den Amerikaan-
schen gedelegeerde in de Commissie van
Herstel, deze commissie is geworden tot een
instrument van de Fransche en Belgische
regeeringen en du» de Britsche regeering
de vaststelling van Duitschlands capaciteit
bij deze Commissie niet meer in goede han
den acht en liever een internationale com
missie V* deskundigen wil; dat men inder
tijd bij de aan Duitschiand gestelde eischen
er wat op los gefantaseerd heeft en de loop
der gebeurtenissen dit duidelijk heeft ge
toond, zoodat een nieuwe vaststelling van
Duitschlands vergoedingsschuld noodig is.
Verder wordt in de nota met kracht en
klem betoogd, dat de bezetting van ’t Ruhr
gebied nadeelig is, dat trouwens deze be
zetting in strijd is met het Vredesverdrag,
en dat de Britsche regeering, nu Frankrijk
en België hier anders over denken, deze
quaestie aan het oordeel van het Internatio
naal Gerechtshof of aan arbitrage zou wil
len onderwerpen^
Ten slotte komt de Britëche regeering
dan met het aanbod om al haar eischen, wat
Duitsche vergoeding en terugbetaling der
schulden van de geallieerden aan Engeland
betreft, te beperken tot een gezamenlijk be
drag, niet hooger dan de verplichting, welk»
zij zelf aan de Vereenigde Staten heeft.
De eerste stap moet thans zijn het maxi-
mum-bedrag vast te stellen, dat de geal
lieerden billijkerwijs mogen hopen van
Duitschiand te ontvangen, gevolgd of ver
gezeld van regelingen, die het afdoend her
stel der Duitsche financiën op een gezonde
basis verzekeren en een stipte betaling der,
Duitsche schuld door een stelsel van con
trole, vrij van de economisch ongezonde be
lemmeringen, welke in de militaire bezet
ting van het Ruhrgebied zyn vervat, waar
borgen.
De Britsche regeering herhaalt, ten slotte
haar besluit, dat Duitschiand betalen moet
tot het maximum van'zijn capaciteit; wat
deze capaciteit is, zou door een onpartijdig
onderzoek moet worden uitgemaakt. Zij kan
niet worden vastgesteld door het optellen
door het laad zwierf; hij ontving van
niemand sympathie, en Ann die was
piek hij geloofde niet dat zij het
naja-r zou halen; hij had zelf» driemaal
beproefd haar te bezoeken, maar tel
kens had ze hem niet kunnen ontvan
gen! En dan dit denkbeeld van Soa-
mes om een huis te willen bouwen I
daar moest hij meer van weten. En wat
de moeite met Irene betrof hij wist
niet wat daarvan zou komen daar
kon alles van komen!
Hij trad 62 Montpellier square bin
nen met het vaste voornemen zich el-
lendig te voelen. Het was reeds half
«J.t en Irene, die voor het diner ge
kleed was, zat in de ontvangkamer. Ze
droeg, haar goudkleurige japon want
nadat ze deze vertoond had op een
diner, een soiree en een bal, moest ze
nu thuis worden afgedragen de borst
was versierd met een overvloed van
kant, waarop de ooqen van James zich
dadelijk strak richtten.
„Waar koop jij je kleeren?” vroeg
hij op geërgerden toon „Rachel en Ci
cely zien er nooit maar half zoo goed
uit. Die kant is toch niet echt?”
Irene kwam naderbij om te bewijzen
dat hij zich vergist had.
Ondanks zichzelf voelde James den
invloed van haar eerbied; van den zach
ten, verleidelijken geur, die van haar
hitstraaldè Geen, zichzelf achtende
Forsyte gaf dadelijk toe; daarom zei hij
alleen: dat hij het niet wist dat hij
meende, dat zij wel een aardige som
\oor haar kleeren uitgaf.
27) -
Onder de groote hardheid van zijn
instinkt tot zelfbewajing lag veel echte
zachtheid bij James verborgen; een be
zoek aan Timothy stond voor hem ge
lijk met een uur doorgebracht aan den
schoot van een moeder; en het diepe,
innige verlangen,, dat hij zelf had naar
de bescherming der familie-vleugelen,
werkte terug op zijn gevoelens tegen
over zijn eigen 'kinderen; het was voor
hem een nachtmerrie aan hen te den
ken, zooals zij waren blootgesteld aan
de behandeling der wereld, wat geld,
gezondheid, of gqeden naam betrof.
Toen de zoon van zijn ouden vriend
John Street als vrijwilliger ging1 dienen
schudde hij ontevreden zijn hoofd, en
verbaasde zich hoe John Street j»o iets
kon toestaan; en toen de jon^e Street
door een werpspeer was getroffen, trok
hij het rich zoo aan, dat hij rich1 tot
taa« stelde overal een bezoek af te leg
gen met het speciale doel te zeggen:
De meeste veroordeelingen gaan uit
van menseden, die in het geheel niet oor-
deelen.
„Hij wist hoe het zou gaan hij had
geen geduld met hem!”
‘Toen zijn schoonzoon Dartie die fi-
nancieele crisis doormaakte, tengevolge
van een speculatie in petroleumaandee-
len, maakte James zichZëlf ziek door
daarover te tobben; de doodsblok van
aller voorspoed scheen te hebben ge
luid. Het duurde drie maanden, en een
be^jek aan Baden-Baden was noodig
om hem te doen herstellen; er was
iete ontzettends in de gedachte, dat, in
dien zijn geld (het geld van James) er
niet geweest was, de naam van Dartie
op de lijst der faillissementen zou heb
ben gestaan.
Daar James was samengesteld uit
een physiologisch mengsel, zoo krachtig
dat hij, als hij' b.v. oorpijn had, meen
de dat hij zou sterven, beschouwde hij
de nu en dan voorkomende ongesteld
heden van zijn vrouw en kinderen als
een persoonlijke grief, als speciale in
mengingen der Voorzienigheid die ten
doel hadden zijn zielerust te verstoren;
maar in de ongesteldheden van perso
nen buiten zijn naaste familie, geloofde
hij volstrekt niet, en schreef ze steeds
toe aan een verwaarloosde leveraan-
doening.
Zijn eenige opmerking was: „Wat
kunnen ze verwachtep* Ik zou het zelf
ook hebben, als ik me niet zoo in acht
nam!”
Toen hij dien avond naar Soames
ging, had hij het gevoel, dat het leven
hard voor hem was: daar was Emily
met een zieken teen, en Rachel, die
„Ik wist zelf met, dat ze zoo goed
waal" zeide hij.
Zif stonden op om naar den salua
te gaan, James volgde Irene op den
voet
„Dat is wat ik een uitstekend diner
tje vind,” prevelde hij-, terwijl hij
zuchtte ’tan voldoening, „niets wal te
zwaar was en niet al te veel ver-
trauscht Maar thuis kan ik het zoo met
krijgen Ik betaal mijn keukenmeid til)
pond per jaar, maar zij kan me zulk
een diner niet geven.”
Hij had tot, nu toe geen toespeling
gemaakt op het bouwen van hel huis,
en deed dit evenmin toen Soames, on
der het excuus van zaken, zich naar de
bovenkamer begaf, waar hij zijn schil
derijen bewaarde.
James was alleen gelaten met ziju
schoondochter. De gloed van den wijn
en van de uitnemende likeur was nog
in hem. Hij voelde heel warm vour
haar. Ze was werkelijk een innemend
klein persoontje, ze luisterde en scheen
ie begrijpen wat men zei; en onder hel
spreken bleef hij haar'‘gestalte gade
slaan, van de bronskleurige schoenen
af, tot het golvend good van hour haar
Ze leunde achterover in een empire
stoel, haar schouders rustten tegen den
top haar lenig, recht bovenlichaam
paf, ais ze zich eenigszins bewoog, den
indruk, alsof het rich aan de armen
van een minnaar wilde toevertrouwen
Haar lippen glimlachten, haar oogen
waren half gesloten.
(Wordt vervol*»
In Fransche politieke en diplomatieke
kringen heeft de Britsche nota een ongun-
stigen indruk gemaakt. Men erkent den
verzoenenden toon, maai men merkt ook
op, dat de Britsche regeering er by blyft
om zonder compensatie en zonder nieuwe
argumenten een vermindering van de Fran
sche schuldvordering te vragen en een prijs
geven van de wettige panden. Wat het be
twisten betreft van de wettigheid der Ruhr-
bezetting doet men het ontoelaatbare ka
rakter van dat betwisten uitkomen, daar
deze bezetting eerst is geschied na «advies
van de meest eminente rechtsgeleerden, die
er de wettigheid vanhebben erkend. Trou
wens 18 annex 2 van het verdrag van Ver
sailles bepaalt, dat in geval van niet-uitvoe-
nng der Duitsche verplichtingen, de geal
lieerden in het algemeen die maatregelen
kunnen nemen, welke zij door de omstan
digheden geboden achten en zonder eenige
beperking. Bovendien werd de maatregel tot
bezetting tot driemaal1 toe overwogen; zelfs
was hy met de onderteekening van Lloyd
George, Fehrenbacht en dr. Simons, oud-
kanselier en oud-milHster van buitenland-
sche zaken van het Duitsche rjjk door de
Duitschers aanvaard.
Het op 5 Mei 1921 'te Londen tot Duitsch-
land gerichte ultimatum bevatte den vol
genden tekst: „De geallieerde mogendheden
besluiten van heden iwover gaan tot alle
voorbereidende maatregelen noodig voor de
bezetting van het Ruhrdal. De Duitsche re
geering zwichtte voor dit ultimatum en nam
de voorwiaarden der geallieerden aan zonder
ze overigens sedert uit te voeren. De wet
tigheid der bezetting blijkt dus onbetwist
baar te zyn en het is te voorzien, dat het
voorstel om het geschil te onderwerpen aan
het Haagsche Hof, zal worden afgewezen
Wat betreft het plan tot regeling der in-
tergeallieerde schulden, dit staat gelyk met
het verantwoordelijk stellen van Frankrijk
voor hetgeen Engeland van Duitschiand
eischt. Als Duitschiand derhalve niet be
taalde, zou Frankrijk verplicht «ün te be
talen en hoe zwakker de capaciteit van
Duitschiand zou z|jn (d. w. z. hoe minder
Frankrijk zou ontvangen) des te meer zon
Frankrijk verplicht zijn aan Engeland te
betalen. Frankrijk heeft nimmer zijn schul
den gerefuteerd en is nooit bezield geweest
door eenigen geest van verovering of an
nexatie. Het wil geenszins Duitschiand ver
nietigen of ruïneeren, maar het laat zich
niet dupeeren en zal zijn aanvaller van wel
eer verplichten zijn verbintenissen na te k<>
men.
De nieuwe lykskanseiier Gustav Strese-
ntann is in den loop van de laatste twee ja-
ren vooral als parlementariër op den voor
grond getreden. Als leider van de Duitsche
Volkspartij was h(j de woordvoerder van die
partij bij alle groote debatten en vooral de
wijze, waarop hij de buitenlandsche poli
tiek behandelde, vestigde de aandacht op
hem, ook in het buitenland. In- de laatste
maanden weid hy herhaaklelyk als toekom
stig rükskanseiier genoemd.
Stresemann is 10 Mei 1878 te Berlyn ge
boren. Hy studeerde aan de hoogeschooi al
daar en te Leipzig geschiedenis en staats
wetenschappen. In 1912 en 1913 was hij
leider van het verbond van Saksische in-
dustrieelen en lid van de Duitsch-Ameri-
kaansche Kamer van Koophandel. Hij woon
de toen té Dresrlen, waar hy lid van derf
gemeenteraad was. Sedert 1907 was hy, met
onderbreking in de jaren 1913 en 1914,
lid van den rykadag. In 1917 werd hy na
den dood van Bassermann voorzitter van
de nationaal-liberale ryksdagfractie. Toen
na de revolutie in 1918 uit de nationaal-
liberale partij ‘ie Duitsche Volkspartij ont
stond, werd Stresemann haar leider en hij
is dit tot nu toe gebleven.
De Beriynsche correspondent van het
Hbld. noemt hem een „Streber" van handig
formaat en een eerste klas redenaar.
Misschien, misschien... de Duitsche Lloyd
George. Want niet alleen zijn welsprekend
heid heeft ny met den beroemden Engelsch-
man gemeen, ook diens wispelturigheid,
diens rhetorics, diens breedsprakige manie-
De gong klonk. Irene legde haar
blanken arm op den zijnen, en bracht
hem In de eetkamer. Zij gaf hem de
plaats die Soames gewooniijk innam,
om den hoek van de tafel, aan haar
(linkerzijde. Daar viel het licht zacht
meer, zoodat hij niet gekweld werd
door de langzaam toenemende scheme
ring; en zij begon met heifc te praten
over hemzelf.
Al spoedig kwam er een verandering
<<\er James, evenals over een vrucht,
die door de zon wordt beschenen; een
gevoel van geliefkoosd, geprezen en
vertroeteld te worden, en dat alles
zonder dat een enkele liefkoozing of
wcotd van lof werd gegeven. Hij voel
de dat, wat hij at, hem goed deed; dat
gevoel kreeg hij thuis niet; hij kon rich
met herinneren zoo van een glas cham
pagne te hebben genoten, en toen hii
het merk en den prijs vroeg, was hij
serbaasd te ontdekken, dat hel een
soort was, waarvan hij zelf een groo-
ten voorraad bezat, maar dien hij nooit
kon drinken; hij vatte dadelijk het
plan op zijn wijnkooper te doen weten,
dat bij opgeiicht was
Terwijl hij van zijn bord opkeek,
zeide hij:
„Je hebt heel wat mooie dingen hier
Nu, wat heb je wel gegeven voordien
suikerstrooier? Ik denk, dat hij geld
waard is!”
Het deed hem buitengewoon veel ge
noegen aan den tegenovergestelden
muur een schilderij te zien, die hij had
"epeven.
ren, diens plots van den hak up den lak
springen.
En daarom was hy voor den groolen
Bassermann, toen deze zijn einde voelde
naderen, de aangewezen opvolger als leider
der Nationaal-Liberalen. Want die party,
tegenwoordig Deuteche Vollupartei ge
doopt, heeft de lastige stelling tusschen
links en rechts, nu eens conservatief en mu-
narchistisch, dan weer by na democrati»cii
en republikeinsch. In het openbaar en hoog-
officieel natuuriyk alleen „stehend auf dem
Boden der gegebenen Tatsachen". Du*:
„leve de Republiek!" Ofschoon het bekend
genoeg ia, <lat de rechtervleugel der partü
liever vandaag dan morgen een keizer door
de Brandenburger Poort zou zien ryden.
Voor de leiding van zulk een partij w
een uiterst plooibaar politicus noodig. Ea
voor zulk een baantje was de jeugdige Gu>-
tav als geknipt.
Dr. Stresemann ia het type van den vet-
tegenwoordiger der grootinduatrie-bond.m,
al hééft hy oorspronkelijk met de industrie
zelf eigenlijk nooit iets te doen gehad
Zyn debuut was „assistent van den Hond
van Duitsche chocoladefabrikanten. Een
heel bescheiden baantje dus.
Stresemann waa echter geboren orgam-
Mitor. Reoda een jaar later was hy een der
medeoprichters van den thana machtigen
Bond van Saksische Industrieelen, weid er
de secretaris van en behield intusachen zijn
andere baantjes. Daarop speelde hy zün tol
in den „Bund deutecher Industrieller" en
maakte op dié* wijze kennis met de kopstuk
ken der Duitsche grootindustrie. Dat zou
hem later van groot nut worden.
Maar Stresemann werd ook rijk. Van alle
kanten kwamen de baantjes, en hy kon als
jonge man van nog geen dertig jaar z(jn in
komen al niet meer op. Ook vond h(j nqg
tyd om in allerlei vakbladen artikelen te
schrijven en over de meest uiteenloopende
zaken brochures samen te stellen.
Een rustolooce geest.
Zoowel in het spreken als in het schrijven.
Toen, in 1907, kwam d« politieke carrière.
Stresemann deed zijn intrede in den Rijks
dag, werd specialist In feestredevoeringen
overal in den lande, in het bijzonder b|j
Bismarck-herdenkingsfeesten.
langzamerhand zwenkte hij naar de
conservatieve züde
Zwenkte want in z(jn eerste jaren had
hy duchtig links gestaan en zelfs byna so
cialistische neigingen vertoond.
Dan komt een nieuwe zwenking: Strese-
mann wordt „Jong-liberaal” en dat kostte
hem, by de verkiezingen van 1912, zijn
Rykadagzetel tegen den socialist Cohen.
Maar slechte kort. Hy verhuisde naar
Hannover, liet het ontrouwe Saksen in *len
steek, en slaagde er In, zün plaats in het
parlement nog weerom te vinden. Het voor
naamste blad der nationaal-libe*len, de
„Deutsche Stimmen", wordt zün orgnan.
overing van het Ruhrgebied Frankryk en
België onbeperkte rechten geeft om hun
eigen voorwaarden aan Duitschiand op te
loggen en in het geheel geen acht te slaan
op onze rechten als schuldeischers van
Duitschiand.
