'ierwordtduq (>t\ nachl
gewerkt oit\Hdland mt[
BlueBandievoomerf^
Y0
Eén prils, één verpakking.
GOUDSCHE COURANT - MAANDAG 24 DEC 1923 - TWEEDE BLAD
I*
Gij weet niet wat er, komt kijken, nu
iedereen in ons „Kleine" Neder-
j land persé Blue Band wil hebben.
Gij ziet hierboven de afmetingen
l van onze fabrieken, waarin meer
0 dan 2000 menschen werkzaam
zijn en gij kunt thans begrijpen,
j wat wij kunnen leveren.
Het geheim van Blue Band's
succes zit in het speciale kam-
proces; daardoor is Blue Band zoo
smakelijk en zoo licht verteerbaar.
Versch gekarnd
j -»»•
BLUE BAND
3TO7 Ut
wei een» gave bladeren, dat heeft de na
tuur zoo beschikt, zegt men, omdat 't vee
daar dan toch niet meer bij kan en de af
werende stekels dus overbodig zyn.
De bloemen van de hulst worden weinig
°Pfl$merkt, omdat ze zoo nietig zyn. In
Md en Juni moet u er maar eens op let-
to®, Ia de Uadokwls vindt u dan kleine
vterderiige bloempjes, waaruit zich
lalw haeaen ontwikkelen, die eerst groen
maar au met Keratoma helrood.
Ben andere plaat, die met Kerstmis wordt
gebruikt ter verrierii* is de vogellijm of
sieke geneest oft belet te komen".
Zelfs de wereldvermaarde geneeskundige
Boenhave beval in 1720 deze drank nog als
een uitstekend middel tegen genoemde ziek
ten aan. j
Als kerstboom wordt gewoonlijk de ge
wone spar (Pioea excel* Link) gebruikt.
Helaas komen er in de laatste jaren aller
lei minderwaardige amakalooie kunstpro-
ren kr\jgen
Allereerst ia daar het winterkoninkje,
dat ze om Gouda de l*kate nam gtera»
als: Klein Keesje. Klein Jantje. Jan Teu
nisje, Pieter-Jan-Teunia, TuinsUuper on «tot
zich half vliegend, half vallend, door de
Vrijz. Dam. Bond.
De Vrijt.-Democratiache li oud had
Zeierdag eeu ulgeoieeue verg ader wg
gehouden in Amsterdam, ouder voor
zitterschap vau Mr. W. H. M. Werker.
Mevrouw W. A. U- KosrV njmau luekl
ua de openingsrede eeu inleiding over
doel eu streven van de Vrij>.-U«n.
Vrouwenclub.
Het 20e jaarverslag (van 1 Oct. 1022
tot 1 Nov. 22) van den V. D. Bond
meldt, dat het aantal aideelingeu thans
200 bedraagt, het aantal persoueale lo
den 472.
Naar aanleidiug van eeu voorstel dar
uldeeling Enschedó-Lonueker
De algemeene vergadering vau dan
V. D. B.
gezien de resultaten van het optraden
van den Volkeuboud in het geaehii tus
schen Italië eu Uriekeoland, verzoekt
het hoofdbestuur in het program op te
nemen, dat op militair gebied geen an
dere uitgaven worden goedgekeurd dan
die, welke strekkeu voor het onder
houden van eeu poiiUeieger en een
politievloot, behoudens de verplichtin
gen, die ons door eventueele verdragen
uit het volkenboudsverdrag voortsprui
tende, op het gebied van leger en vloot
worden opgelegd,
besloot de vergadering op voorstel van
liet hoofdbestuur het militaire vraag
stuk opuieuw in zijn geheel aan aan
onderzoek te onderwerpen eu de raaub
laten daarvan in een volgende algeme»
ut vergadering te behandelen.
Spr. verklaarde o.m. dat de V. D. In
de Kamer nooit zullen medewerken aan
ten wat tot vervallenverklaring van art.
40 van het Beaoldigingsbeeluit der amb
tenaren. Het hoofdbestuur van dan
Bond, zeide spr. verder, Is medevoor
stander van de inkrimping van bet aan
tal ambtenaren.
Het reeultaat der discussie wae, dat
met algemeene stemmen goedgekeurd
werden bovenvermelde motie van me-
viouw Bakker en de resoluties van het
hoofdbestuur (met enkele door 't hoofd
bestuur i overgenomen toevoegingen,
reeds in bovanafgedmkten tekst ver
werkt.)
De vergadering ging voorts aceoord
met een motierArahuui, luidende als
volgt
V. D.-partij ia van oordeel, dat
bezuiniging op de ambtenaarssalaris-
sen moei gezocht worden 4n de eerste
Rjaots dMit Jnkrimpiug van het aantal
ambtenaren en eerst daarna door ver-
lagiag van hel salarispeil."
Hal weord werd daarop gevoerd door
Mr. Mnrebant, die met luid applaus
wem hagrost.
Sprnkor bebködeWe in hoofdzaak de
houding, weQce de fepide Kamerfracties
tegenover de regeering hebben aange
nomen. Het achiint er nu op te gaan
Verder 't roodborstje, dat mooie warm-
bruine vogeltje met helderroods borst, dat
telkens z'n loktoon, snik, «nik, task, **k-
kerekik, doet hoor* en hieraan gemakke
lijk te herkennen is. Om de roodborstjes
werkelijk te hoorea zingen moet u nog eaa
maandje wachten, mat Februari zulten
wel weer
Matuurtyk ontbraken de spreeuwen niet
nan t concert; die zingen den gnheeten win-
ter door .Oud» dn meeat onitunetiee om-
stnndigtieden: regen, wind, sneeuw, kunnen
we ze hooran kwetteren.
Een heel enkele menl, nb een büzonder
buitenknnsje, kunnen we 't geluk hebben
een zanglyeter te hooran. In sommige win
ters beginnen de lijstere al vroeg. Zoo her
inner ik me een puur winterm gsindan op
Kerstdag bp vlHn „Honk" een suagUjaUr
te hebben gehoord.
Terwyi Winterkoning, 7engiy»tnr nu
Spreeuwen hier regelmatig broedse, ie
de Roodbont bij Gouds mitsen ka den win
ter aan te tratfeo. Ze kamen in da tweede
helft ven de meaad Sepiembei en tga groo-
tendeels voor April weer verdwenen, 'a Ie
zeer opvalIrod, dat da roodborstjes bij om
nlot broeden, terwjjl ge zoowel om Dm
Hang air voorbij Oudermier broedend zijn
aangetroffen. Dit ia oen van die quaeeUes,
die zich telkens en telknwi weer --- den
natuurliefhebber voordoen en wuareaa de
oploattng alleen door aauwgaaette studio
en zorgvuldige wunrnaudng in te verfcry-
ia
wenkbrauwetroep eu een groots koperkleu
rige vlek onder de vleugels, die voorej by
't opwliepen pnatl te tien In Dee# vngtia
•yn kier neer nlaieiiiie ven eind Septerober,
begin October tot 't midden ven Aptil. In
dn plwtt.nrnaa veeUyvm ze meeda op de-
zelfde planteen; ten enkelen deg Zijn M
•wel «ea veidwenne, meer dan kamen te
toch weer spoedig terug..
Oase koperwieken konzee wnerechyelVk
uit Rusland eu Sikeiit, terwyi de koper
wieken, die in SeaudiaavU broeden, dlract
de Noordaae ovena.kie mar SehoUnad en
I vis ad.
t Zijn een weinig schuwe vogel.. De oor-
teek daarvan nel wei aija, dat ie lm giberld
maar nelden met menschen kennis hebbel
kunnen mekea. Nu. In oas leed zyn ne er zeel
mee Ie aaarohiizg gwweeet, weet vroeger
warden ae op Texel en ia Gneelerinwl in
grooten getale |Oupa
wanneer we <t treffen, tteeasn we Ie t
Berk ook ones Meina» veplbnurt aeetref-
fee: keg Goudhenntje. ets Hein oiyfgroen
vogeltje roet nee bijzonder (roei geel hap
je, afgeeet met anulle zwart, weakhrau-
uanetnepan, dat tt wlnliri in troepaa doet
on. land takt den ook wel hy Gouda
verachynL
Ik hoop, dat n op uw morgenzmedeifa»
door 't IVk ei die vogels zuil zant raff en
ea er de aerdigiH vnorveüatjae zuR zien,
an aindig met de ben» in I n vaar:
n rnerr, Otriettnne and n hagpy New-
A. a
GuM» Dl 11 ilk i IMS.
Da nood in
Werkhervatting in het Ruhrgebied.
Een rede van Ramsay MacDonald.
Grieksche koningspaar in
Nu het Kerstfeest mengen en overmorgen
velen vreugde zal brengen, heeft het stel
lig zin, om ook eens em ons heen te zien
en dan in de eerste plaats het oog te wen
den naar Duitschland.
Het contrast weerhoude ons niet van fees
telijkheid, maar stemme ons tevens ernstig
en brenge ons aan het nadenken. Luister
■wat in de Vose. ZAg. Prof. Dr. Rudolf Lenn-
hoff opmerkt over de tallooze gevallen van
ondervoeding die sinds den laatsten tyd in
Duitschland telkens als doodsoorzaak wordt
aangegeven.
Voor den oorlog «aldus Lennhoff, speelde
de eigenlijke „hongerdood"" te Berlijn geen
rol. Ook de sterfgevallen aan uitputting of
iverswakking tengevolge van ondervoeding
waren uiterst zeldzaam. Daarom spreken de
cijfers, die in het jongste kwartaal rapport
van het statistisch bureau der stad Berlijn
gepubliceerd worden, een te duidelijker taal.
Om te verhongeren, merkt Lennhoff op,
heeft de gezonde mensch in het algemeen
drie weken noodig. Een dergelijk volkomen
gebrek aan voedselopneming gedurende zoo
lengen tijd komt ook maar heel zelden voor.
Zelfs bij groote ellendie wordt toch nog wel
af en toe iets gegeten. Maar een door hon
ger uitgeput lichaam is bovendien veel vat
baarder voor werkelijke ziekten en sterft er
eerder aan, terwijl een minder verzwakt
lichaam heelemaal niet ziek zou zijn ge
worden of de ziekte eerder te boven zou
zijn gekomen.
Over den tegenwoordigen toestand te
Berl(jn dleelt de professor imede, dat in een
Btadaziekenhuis van Berlijn zes personen
van 5070 jaar, de laatste maanden we
gens ondervoeding zijn opgenomen en na
langer of korter tijd in de inrichting stier
ven. Op dat overlijdensbriefje stond ech
ter doorgaans aderverkalking of verval
van krachten. Er was geen twijfel aan,
dat, ondanks voldoende voeding tijdens het
verblijf in 't ziekenhuis, het voorafgaande
gebrek aan voedsel tot den dood had ge
leid. De professor stelt verder vast, dat
de, gedurende die laatste maanden, in de
pers, enz. meegedeelde gevallen van ver
hongering, die den dood van personen uit
den beschaafden middenstand tengevolge
hadden, op de kennisgevingen van overlij
den, die zich op het statistisch bureau be
vinden, niet zijn aangeduid als „Hunger-
todesfalle". Wanneer men het vorenstaan
de in aanmerking neemt, zal men pas de
portée begrijpen van de volgende cijfers.
In het decennium voor den oorlog stierven
aan ondervoeding gemiddeld per jaar tua-
schen de B en 6 personen (5,6). Honger
dood als doodsoorzaak werd geen enkelen
keer vermeld. Toen kwamen de oorlogsja
ren; 1914, '15 en '16 brachten 8, 6 en 7
gevallen van dood door ondervoeding, het
ergste hongerjaar 1917: 49 gevallen en
daarna de jaren 1018 tot en met 1922 on
derscheidenlijk 35, 43, 21, 13 en 18 geval
len. In 1923 echter hebben zich van Janu
ari tot October reeds 34 dergelijke geval
len voorgedaan. Dood door verhongering
treedt voor het eerst in 1914 op met één
geval, daarna weer een geval in 1917, even
eens 5 in de eerste negen maanden van
1923. Deze cijfers hebben alleen maar be
trekking op het oude Berlijn. Voor het te
genwoordige Berlijn werden in 1922 ön ln
de eerste 10 maanden van 1923: 88 sterf
gevallen door verzwakking en 15 gev&jlen
van eigenlijkken hongerdood, in het ge
heel 103 hongersterfgevallen vermeld.
Deze cijfers zijn stellig niet volledig. Het
komt er echter feitelijk niet op aan, of
statistisch eenlge gevallen meer of min
der zijn vermeld. Den doorslag moet bul
ten kijf het onmiskenbare feit geven, dat
te Berlijn menschen verhongeren en dat
hun aantal de laatste maanden op ontstel
lende wijze toeneemt.
In het Ruhrgebied schijnt eenig verbete
ring te komen. Uit Dussaklorp wordt thans
gemeld dat de economische toestand sinds
•enige dagen zeer opvallend verbeterd is, de
Berlijn,
Werkeloosheid in Engeland.
Venizelos naar Griekenland? Het
Boekarest aangekomen.
levensmiddelen stroomen rijkelijk toe en de
prijzen gaan aanmerkelijk omlaag. Daurby
komt ook het bericht dat de werkhervatting
aan de Ruhr gelukkig een feit is geworden
De vertegenwoordigers van de mijnwerkers
bonden hebben althans voor de bovengrond-
sche arbeiders den terugkeer tot den dage-
lykschen arbeidsduur van vóór den oorlog
aanvaard.
ln Engeland is van hongersnood gelukkig
geen sprake, maar het aantal werkeloozen
neemt toch enorm toe.
Een jaarlyksch overzicht van de „Times"
omtrent de armenverzorging toont den he-
vigen nood en de abnormale werkloosheid,
die in Groot-Brittannjë bestaan.
Het aantal paupers steeg tot een nimmer
gekende hoogte. Ofschoon verreweg de
meeste werkloozen, zoolang zij werk hadden,
hebben bijgedragen tot het ryksverxeke-
ringsfonds, konden zij daaruit echter niet
het geheele jaar worden ondersteund. Het
gevolg daarvan is, dat ten slotte alle werk
loozen toch de openbare hulp komen inroe
pen.
Ramsay MacDonald, de leider der Labour-
pavtij heeft evenals Podncaré opnieuw een
openbare redevoering gehouden. Tegen de
Kerstdagen zwijgen in den regel de poli
tieke leiders en trekken ook zij zich terug
in den huiselyken kring. Maar in navolging
van Poincaré die, we schreven het reeds, het
nog eens noodig oordeelde zijn standpunt
uiteen te zetten, heeft ook Ramsay MacDo
nald thans in Schotland in een openbare ver
gadering het woord gevoerd. Hij verklaarde
daarbij buitengewoon voldaan te zijn over
de overwinning van de Labourparty bij de
algemeene verkiezingen. Men zal nu wel
licht veronderstellen aldus 'MacDonald;, dat
ik kan zoggen wat er dient te gebeuren. Het
spijt my te moeten zeggeli, dat ik zulks niet
kan, omdat ik er niet^aeker van ben, dat
men tegenover de Labourparty „fair play"
zal betrachten .Spreker zette in it verband
uiteen dat de conservatieve ministers -niet
aan hun ambt kunnen blijven vastklampen,
ofschoon zij dit tot dusver wèl hebben ge
daan. Hy verklaarde, dat hy zóó iets van
z'n leven nog nooit gehoord had, tenzij zij
hoopten, dat in den tusschentyd de een of
andere rampzalige coalitie tot stand zou ko
men om de Labourparty buiten de regee
ring te houden. Ramsay MacDonald verze
kerde dat geen enkele Labour-man een mi
nisterportefeuille begeert, maar de Labour-
party, zoo eindigde de toekomstige premier,
zal een eventueele aanbieding van minister
portefeuilles aanvaarden, omdat zy gelooft
dat zy in internationale aangelegenheden
meer gezag bezit dan een van de andere
partyen in Groot-Brittannië.
Berichten uit Griekenland spreken van
een terugkeer van Venizelos. Hy zou voor
nemens zyn den toestand in oogenschouw
te nemen en tot het bijeenkomen van het
nieuwe parlement de orde te handhaven.
De Grieksche koning en koningin zyn te
Constanza aangekomen, waar ze werden
opgewacht door het Roemeensche kroonprin
selyk paar, prins Paul, prinses Irene van
Griekenland Toen het Grieksche konings
paar in den trein naar Boekarest stapte,
werden de militaire eerbewyzen gebracht.
By aankomst in de hoofdstad werdén ze be
groet door den koning en koningin van Roe
menië, leden der kegeering en andere hoog
waardigheidsbekleders. De menigte juichte
het vorstelijk gezelschap hartelijk toe.
Het Grieksche koningspaar zal verWyf
houden in het koninkiyk paleis Cot roei.
BU1TBNLANDSCH NIEUWS.
ENGELAND.
Soen Yat Sen roept de hulp in van Ramsay
Mac Donald.
Uit Londen wordt gemeld dat Soen Yat
Sen Ramsay Mac Donald heeft verzocht,
maretakken, die we gewoonlyk met den
Engelschen naam Mistletoe aanduiden, een
van onze belangwekkendste en fraaiste
planten met bronskleurige spatelvormige
blaadjes en parelwitte bissen.
De Mistletoe is daarom zoo interessant,
omdat ze paratiseert op allerlei boomen en
een schat van legenden over haar ia ont
staan.
Ze paratiseert in den vorm van kleine
struiken op de meest verschillende soorten
boomen, liefst populieren en éppel- of pe-
renboomen, die op k&lkhouderrie bodem
staan. In Zuid-Limburg worden ze nog al
eens aangetroffen; de boeren voeren ze er
zelfs aan de varkens!
De Mistel werd door onze voorvaderen
als heilig vereerd. Ze stond zoowel bij de
oude Germanen als by de Keltische vol
ken, de Galliërs en Britten in hoog aan
zien en ook thans is in Engeland met Kerst
mis ,4e kus onder de mistletoe" by de jon
gelui nog altyd in eere ea ook by ons Is
men er allerminst afkeerig van.
Vroeger werd 't afkooksel van de parel
besjes in de geneeskunde gebruikt tegen
epilepsie en krampen.
Dodanaeus echryft ervan in zyn „Cruydt-
boek", dat in de Goudeche Lib rye te vin
den is, dat ,4« kracht van 'taelve hout door
de hitet der handen we rekende de vallende
oft belet te komen".
due ten voor in de plaats. De spar vormt
tot aan den 60s ten breedtegraad uitge
strekte bosschen «in ons land komt ze ech
ter steeds tusschen de dennen, waarvan zy
zeer gemakkelijk te onderkennen ia, voor.
Zy groeit in de eerste 26-30 jaar tame
lijk langzaam, maar daarna, tot haar 140e
levensjaar als ze volwassen is, overtreft ze
daarin alle andere boe** in oom boaschen.
De spar kan een totalen ouderdom van wel
200 jaar bereiken!
In noordelijk Europa gebruikt men het
zich tusschen bast en hout bevindende
teeltweefael, 't jonge spint, als voedings
middel. Niet alleen de Laplanders, maar
ook de Noorweegache boeren uit de noor
delijkste landstreken, eten dikwyU 't ge
heele jaar door geen ander brood dan dat
grootendeels uit de binnenste baat van de
zen boom gebakken wordt. En juist deze
boeren zyn bij hun zoo gering voedsel het
sterkste soort menschen dat men zich dra
ken kan.
Wanneer we op Keranorgen door 't kale
park wandelen, kunnen we soms heel aar
dige tooneeltjes uit hat vogelleven waar
nemen.
Verschillende vogels zingen den gehee-
b—siatei door, a» ab 't «aar in»
meehelpt kan 't gebeuren, dat we op zool»
rowi—]l|^_ L^l |ub* ro-rolra irl x X.
w^wnml9l l*Ut-l "ttt U|IMnUIWII VS IHW-
Brleven van aan Gouwanaar
uit Parijs.
XII.
P&rye, 20 December 1923.
Toen ik, van de week, juist nadat ik voor
een franc en vyf en zeventig centimes eon
Nieuwe Rotterdammer gekocht had, over de
boulevard flaneerde, kwam ik een vau m'n
kennissen tegen. Evenals by ons vraag Je
dan: hoe gaat het er mee, en je beweert
dan met een hoogst ernatig gezicht: „Mooi
weer, maar toch is 't 's avonds koudei dan
buiten", of je kunt nog helderder uit je
hoek schieten, maar tenslotte is de inleiding
van een gesprek op straat toch meestal van
dien aard.
Al zoo, na de gebruikelijke phrasen over
het zachte winterweer in Parys in verge-
lyking met dra winter in Holland, begon
m'n kennis hevig te informeeren „of ze
nou by ons al schaatsenredra" en „hoe
hoog de sneeuw wel uou liggen" ra ,«of de
wolken in Holland ook van poudre de riz
waren", toen het plotseling m'n Rotterdam
mer gewaar werd.
„Wat heb je daar voor 'n boric?"
Ik keek hem zeer verwonderd aan, om
dat ik niet zoo gauw geschoten had wat
hy precies bedbelde.
,4a", ging hy voort, „hier... dit", en
meteen trok hy de krant uit m'n zak.
„O da's een Hoilandsche krant", ver
duidelijkte ik.
Eerst keek hy alsof hy 't in Keulen boor
de donderen... toen lachte hy witjes en
daarna grinnikte hy me toe: „Als je my
voor de gek wil houden, moet Je vroeger
opstaan."
Een kwartier ben ik bezig geweest om
hem te overtuigen dat de Nieuwe Rotter
dammer een krant was... to* Weef ie mid
den op de boulevard staan, op gevaar van
driemaal overreden te worden en mompel
de: „Leien de menschen in Holland zoo'n.
krant?" Tc Verzekerde dat die krant bü
ons gelezen werd door velen ra op vele
plaateen. Hy kon er niet by en wou nog
veel meer weten: hoeveel dagen het duur
de eer ik zoo'n krant uit had en of er in
Nederland nog andere menschen woonden
dan journalisten.
Toen heb ik 'm meegenomen naar era
café ra het volgende verteld.
„Beste kerel, JU staat paf omdat je da-
ze krant vergeleken hebt met jullie Fran-
eche kranten, maar Uc heb even paf ge
staan, toen ik de Fransche kranten verge
leek met de onze. Een krant hier heeft 6
pagina's, waarvan een met advertenties;
er ia er geen één die tweemaal per dag
verschynt; en er z|jn er maar enkele die er
niet sensationeel uitzien. Dat zyn de uiter
lijke verechillen. Laat ik over cte inhoud
van Jullie bladen zwijgen. Die is net ala de
doorsnee Franschman, luchtig ea opper
vlakkig. Moorden, rechtzaken en andere
sensaties, met vetgedrukte koppen; era
beetje politiek om de menschen een opinie
te gevra, want de invloed van de krant op
de massa is hier veel greater dan bU ons;
wat frlvoliteltjee, een pagina sport en een
halve pagina over de „oourses" dat U
alles. In Holland z(ja de kranten degelij
ker en serieuzer, moewei minder amakeliik
opgedischt.
Bij ons is een journalist iemand die era
heele dag aan een krant weifct; hier noemt
men iemand die eens in de maand een ar
tikeltje schryft, ook journalist. B|j ons
leest ieder z'n vaste krant; hier koop Je
iederen avond aan een kloek een Wad, van
daag dit, morgen dat. Enfin, laat Ut er
over ophouden het aantal verschilpun
ten is legio".
Hy keek me aan alsof ik orakelspreuken
verkondigd had, krabde eens achter z'n
ooren en zei toen ineens: „Een erge mooie
dunk van de Fransche journalistiek heb
je aiet". „Ach", antwoordde ik weer, „tot
nu toe heb ik 'telleen maar over jullie
kranten gehad die in jouw oagen goed zijn,
omdat je van era krant niet meer verlangt
dan een pure .berichtgeving", maar die
voor my nog vreemde scheppingen zyn nis
ik ze ga vergelijken met onze Hoilandsche
bladen. Wat jullie „journalistiek" betreft,
beate kerel, neem me niet kwalijk maar
da's een rommeltje. Heb jij ooit grooter
unfairheid op tgebied der journalistieke
zeden gezien den het geval van de
„Quotidien" en het Consortium en noem
jy dat netjes wat de „Action Francaiae",
hot blad van den royalist Daudet ra de
„Libertaire", 't anarglstenorgaan, elkaar
naar hoofd geslingerd hebben ter gele-
Knheid van de zelfmoord van IldBnte
udet
„En by jullie in Holland dan?"
,3y ons o, daar vliegen de redac
ties elkaar niet om de hals uit pure sym
pathie, daar kiffen ze ook maar altijd
kalm en zoo netjes mogelijk".
Hy lachte even, greep toen z'n hoed en
zei: „Neem me niet kwalijk, daar gaat
m'n autobus. Au revoir ik dank je voor
je inHchtingen 't ïykt me era vreeseiyk
net land dat land van jou". En haastig
verdween hy, hardloopend om z*a bus to
pakken.
Ik bleef nog even zitten denken. Jn
onze journalistiek is anders dan de Fran
sche, se is even Hol land ach ala de Fransche
Franach is. Een voorbeeld:
Ongeveer een half jaar geleden ia tot
gioot misnoegen van ,4e" twee ochtend
bladen „Le Journal" ra „Le Matin"
oen nieuw ochtendblad „Le Quotidien" ge
lanceerd, dat door z'n pittige redactie en
de durf om de dingen te zeggen aanvan
kelijk nogal succes had. De Matin en het
Journal, bladen die de trompetters zijn vu
de regeering, of beter, van Poincaré' be
dreigd in hun afzet en aangevallen om hun
beginselen, bladen die financieel zeer sterk
staan, vereenigen zich met de twee volks
bladen „Le petit Parisian" en „Le petit
Journal", vormen een consortium (blinde
lings de regeering volgra4) en gaén de
„Quotidien" boycotten. Hoe? Wel, ieder
krantonverkooper die de Quotidian verkoopt
heeft te kiezen of te deelen: Of alléén de
Quotidien, of alléén de bladen van het con
sortium. Natuurlijk is men dra geforceerd
het laatste te doen.
Intussehen heeft deze „streek" niet hat
verwachte succes. De Quotidien gaat onge
stoord haar gang, sputtert erger dan <>olt,
is vinnig, maakt reclame en... wordt ge-
het Britsche volk, in het bizonder de ar
beiders, op de hoogte te stellen, van dra
van den „ernstigen toestand", die ontstaan
is tengevolge van het zenden van oorlogs
schepen om te verhinderen dat hy de
dtmanegelden te Kraton in beslag neemt.
De protect ie-commissie ontbonden.
Tengevolge van den uitslag der verkie
zingen besloot de oommtesie, welke BaltF
win onder Milner had benoemd ter voor
bereiding van het plan tot bescherming van
de binneolandache markten, zich te ontbin
den. Een memorandum over dra door de
commissie inmiddels verrichten arbeid zal
Baldwin worden aangeboden.
FRANKKUK.
Een pauaeiyk verzoek ara Poincaré.
Volgens een bericht uit Rome, heeft Z.
H. den Paus tot Poincaré het verzoek ge
richt om ter gelegenheid van het H. Kerst
feest alle veroordeelden in verband met de
Roerbezetting te begenadigen en den uit
gewezenen toe te staan naar hun woon
plaats terug te keeren.
VEREENIGDE STATEN.
Era Kerst-weldoener.
Een rijk inwoner van Providenoe
(Rhode Island), Jeaae Metcalf gebeeteu
heeft de sympathieke rol van een wa
ren Kerst-weldoener gespeeld.
Er bestond daar een spoor club, die
gold spaarde, bestemd om de kosten
van de Kerstviering door haar leden te
dekken.
Door de liquidatie van de bank, waar
de club haar gelden belegd had, verlo
gen de spaarders echter al hun kapitaal
met interest.
De vriendelijke weldoener heeft nu
aan de inleggers doen weten, dat hij
hun gezamelijke spaargelden met rente
tot een totaal bedrag van 420.000 gul
den, zal uitbetalen.
Metcalf kon het denkbeeld niet ver
dragen dat de menschen, na bijna een
jrar voor hun Kerstviering gespaard te
hebben, hun geld buiten hun schuld
moesten verliezen.
,,Ik zend mijn beste wenschen voor
ten gelukkig Kerstfeest", schreef Met
calf aan zijn gunstelingen, „en opdat
go niet teleurgesteld moogt worden door
net derven van uw spaarpenningen met
dit Kerstfeesj, wil ik al uw spaarbank
boekjes koopen volgens hun nominale
■wc arde en met betaling der daarop ver
schuldigde interest."
kocht, 't Blad koet iets duurder dra de au-
oeren, je moet er eome wat verder voor
loopra o« er era te kunnen krgcra
maar, omdat het blad pittig goed gere
digeerd U, dikwijls zeer terecht op voo*
plekken in het Fransche leven (voorn! het
politieke) wüst enmieachira tenslotte
ook wel, omdiat „men" de kleine verdrukte
dwerg wil helpen om te ontkomen aan de
greep van den reus, heb je die kleine op
offering er wel voor over. Era meaeeh le
nu eenmaal graag in de oppositie, en oeh.
het kost maar vtjf centimes per dag, 't *er-
rchil ln prijs tusschen de Quotidien ra de
kranten var het consortium.
Nou, voor vyf centimes, en dra in tie op
positie, zonder eemg venter gevaar... da»
nog te doen. Intussehen is dit een specimen
van minder nette Franeche journalistiek.
Er zijn er meer, er atyn gelukkig ook voor
beelden te geven die wel getuigen van Jour
nalistiek fatsoen Maar ach, dat ia voor
ons, Hollanders, die zooveel degelijke kran
ten hebben, minder interessant, omdat we
daar in ons land dagelijks van kunnen ge
nietra (riet).
A. C. S.
BINNENLAND.
Karstmli In dn Natuur.
't Is ook by ons gewoonte geworden om,
in navolging van de EngeLscheji, met Kerst
mis de huiskamer met hulst te versieren.
Kleine dunne takjes met donkergroene bla
deren ra laaiend-roode bessen prijken in
vaasjes op den schoorsteenmantel en tus
schen de kleine roode hulpen in aarden
bakjes op tafel of piano.
De hulst, die anders veronachtzaamd
groeit op de echraalste plekken van onze
stadsruimte en plantsoenen; daar, waar door
gebrek aan zonlicht niets anders kan
groeien, komt thans in 't middelpunt van
aller belangstelling. Zelfs de winkeliers
maken handig gebruik van de decoratieve
eigenschappen van de hulst ter versiering
en vervroolyking van hun etalages.
De hulst komt hier eu daar in ons land
in 't wild voor, voornamelyk in t Oosten.
t Is een ideaalatruik voor vogels, die in
't voorjaar een veilige nestplaate biedt, en
»n dra winter een warm schuilhoekje.
Door het vee worden de bladeren als ze
jong en niet zoo taai zyn, nog wel gegeten.
De boogere struiken hebben aan den top
wel eens gave bladeren, dat heeft de na
tuur zoo beschikt, zegt men, omdat 't vee
daar dan toch niet meer bij kan en de af-
