tsysteem
el
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BSa Jaargang
Vrijdag II Januari 1924
Mo. 18436
EKEN
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
31 - Gouda
Fabrieken
I
IDS-
FEUILLETOW,
DOOR SMART GELOUTERD
door HALLIWELL SUTCLIFFE
voor Nederland bewerkt door
J. P. Wesselink—-Van Roeeum
Nadruk verboden
zieken.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU
WERKERK lUDERKERK., OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ena
lUDERKERK,, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ena
fl«JN
eer,
IWfr stille vracht, gleed botsende
(Wordt vervolgd.)
ig van
nschte
kaart*
iezing,
leverd
vordt enorm
evat de me-
oodzakelyke
3647
34
De Intergeallieerde militaire Controle
commissie heeft gister haar arbeid aange-
WORMERVEER
aam en het
681 70
at hei origi-
nergie, neerslacht ig-
oestanden, hypocb-.n-
an, moeten de uit
•t gratis toezending
rnhem. 2539 16
STER”
'jditeit.
gouden Medailles.
Duitschland tot een volkomen uitputting ge
bracht. Maar met vreugde zal ieder Duit-
scher ook in de toekomst het laatste wat hy
bezit met de broederen van het bezette ge
bied deelen. Ryn en Ruhr zijn Duitsch en
'moeten Duitsch blijven.
Ik dank de zusters en broeders aan Rijn
en Ruhr, in de Paltz en aan de Saar voor
hun trouwe volharding en zend hun mijn
hartelijke zegenwenschen in de hoop, dat de
dag der bevryding van de vreemde bezetting
en de definitieve hereeniging met het onbe
zette Duitschland niet meer ver zal zijn.
Geen offer zal te groot z(jn om dit doel te
bereiken.
Leve het eene en ondeelbare Duitschland!
GOlBSfflE (OlRi\T.
per week 17 cent, met Zondagsblad
ir de bezorging per looper geschiedt.
vangen en de bezoeken te Berlijn, München,
Frankfort ad. Main, Roaboch e. a. zijn zon
der incidenten verloopen.
Het orgaan der chr. vakvereenigingen,
„Der Deutsche” .schrijft: Er bestaat een
grens voor hetgeen een gepijnigd volk kan
verdragen. Aan de andere zijde der grens
verliezen de anders geldende wetten baar
geldigheid en treedt de brutale en onver
hulde zucht tot zelfbehoud op den voor
grond. De separatisten kwellen, ondenlruk-
ken, berooven, slaan en folteren de bevol
king van de Palts in letterlijken zin. Geen
mensch is zijn leven, zijn vrijheid, zijn
eigendom meer zeker. Niemand weet of hij
morgen nog in zijn vaderland mag blijven
wonen.
De „D. Tagesztg.” (cons.) is van oordeel,
dat de daad de verdiende straf is voor het
im jegens zijn
frndgenooten
slieren, zijn
op hun
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «n omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—6 regels ƒ1.80, elke regel meer 025. Van buiten Gouda «n dan beaorgkriag:
1—6 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1—4 regels ƒ2.06, elke regel moer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b(j contract tot zeer gtredneoer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boekhaa
(ieljiren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing
het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd to zijn.
schurkachtige verraad van Heir
vaderland. Schelmen, die hun
aan den vyand des lands ovel
by alle volken, die prijs stellen
vogelvrij.
De „Vorwarts” merkt op, dat slechts één
schuldig is aan het te Spiers vergoten bloed,
n.l. de Fransche regeering.
Ook Stresemann’s orgaan „Die Zeit”,
stelt de Franschen verantwoordelijk voor
den moord.
Het Rykskabinet is in vergadering bijeen
gekomen om zich met het gebeurde te Spiers
en met de toestanden in de Paltz in het al
gemeen bezig te houden.
Volgens een bericht uit Parijs zullen ook
de Fransche en Belgische Regeering een
onderzoek door de Hooge Commissie doen
instellen.
De beraadslagingen van het Engeteche
kabinet over de bewoordingen van de troon
rede hebben ook heden niet tot een resul
taat geleid. Men is twee uur bezig geweest
aan de formuleering, doch toen bleek nog
een belangrijk verschil van meening te be
staan, zoodat de kabinetsraad hetzij heden
avond hetzij morgenavond zal worden voort
gezet. De voornaamste quaestie die in be
handeling kwam, was het vraagstuk der
protectie, waaromtrent de gematigde voor
standers van invoerrechten adviseerden, dat
men dit punt geheel en al zou uitschakelen,
terwijl andere conservatieven vooral in ver
band met de beloften aan de dominions en
in verband met de vorming eener agrarische
partij aan rechten willen vasthouden.
Een tweede quaestie was het meenings-
verachil tusachen hen, die in de troonrede
principieele vraagstukken tot beslissing
wenschen te brengen en hen, die de ge
schilpunten wenschen te verdoezelen, soo-
dat ook de tegenpartij met het program
accoord kan gaan of gedwongen wordt tot
moeilijke aanvallen op punten, die in
hoofdzaak met het eigen program overeen
stemmen.
ling lag Duitschland te verbrokkelen.
Alle communiqué’s en verzekeringen van
Brussel en Parijs hebben de Britten echter
niet gerust kunnen stellen; dezen zijn er
maar al te zeer van overtuigd, dat de Fran
sche bezetting het streven der separatisten
met name den laatsten tijd in de Palts
begunstigt en steun verleent aan Duit-
sche opstandelingen, dae ten overvloede dik
wijls bestaan uit elementen, die het licht
schuwen. In verband met hetgeen er den
laatsten tijd in de Palts gebeurt, heeft
Londen dan ook al vertoogen gericht tot
Brussel en Parijs. In Engeland beschouwt
men de zaken met een nuchteren blik. Ter
wijl de Franschen en Belgen beweren, dat
dat separatistische actie uit het volk zelf
voortkomt, zoo dat dé bezettingsautoriteiten
er zich niet tegen mogen kanten, zijn de
Engelschen van gevoelen, dat de bewijzen
voor deze zjg. spontaniteit der separatis
ten weinig tastbaar zyn. Ronduit zeggen de
Engelschen, dat mogen enkele Paltsbewo
ners inderdaad autonomie wenschen, de be
weging als geheel echter niet natuurlijk is
gegroeid, maar kunstmatig aangewakkerd
en onder buitenlandsche (d.w.z. voorname
lijk Fransche) pressie geënsceneerd. Te
recht zegt een Britsch radiogram, dat de
beweging alleen een werkelijken omvang
kan aannemen, „als de behoorlijke politie
bescherming tegen intimidatie en pressie is
uitgeschakeld”. Van Britsche zijde wordt
dan ook verklaard, dat Engeland er bezwaar
tegen heeft „wijzigingen te erkennen in den
regeeringsvorm van de deelen, waaruit
Duitschland is samengesteld, in zooverre die
veranderingen niet langs grondwettigen
weg plaats hebben gevonden”. De opvatting
van Engeland is deze, dat elke steun, van
de zijde der geallieerden aan de afschei-
dingsgezinden verleend, indruischt tegen het
verdrag van Versailles, zoodat reeds uit
dezen hoofde ervan moet worden afgezien.
Bovendien vreest Engeland natuurlijk, dat
door het scheppen van nieuwe autome sta
ten in West-Duitschland, die onder Fran-
scheti invloed staan, Parijs zich in Duitsch
land invloedsfeeren schept op een met het
recht in strijd zijnde wijze.
Verder is het feit, dat moge de Fran
sche eerste afgevaardigde voor de Palts, ge
neraal De Metz, de autonome regeering al
daar nog niet officieel hebben erkend, door
de facto is dit reeds sinds geruimen tijd ge
schied; de Franschen laten de separatisten
dan ook gewoonweg vry spel.
In het Duitsche ryk zelf is men over den
moord op de Separatistische leiders geens
zins verwondend, en geen enkele Berlynsche
courant publiceert ook maar een woord van
afkeuring.
IS) -
Griff kon werkelijk den moed niet
vinden, om naar binnen te gaan. Het
gevoel van kameraadschap van een
oogenblik geleden had hem verlaten en
hij deinsde er voor terug als iemand
die bang is voor zijn eigen verwilde
ring - om met zijn medemenschen in
aanraking te komen. Kameraadschap
was goed en gisteren had hij haar wel
kom geheeten maar geen mensch kan
gedurende jaren alleen en van de we
reld afgezonderd leven en toch ontsnap
pen aan die diep ingewortelde schuw
heid welke zich juist van hem meester
ef he* m‘ns^ °P var-
Om deze reden en Ephraim Shack
leton had een ongewone fijrigevoelig-
heid aan den dag gelegd, toen hij dit
raadde was Griff buiten gebleven,
waar bij tegen de paarden in hun eigen
laai sprak en probeerde hun den scher
pen geesel van den wind met meer op
geruimdheid te doen verdragen.
Etodelijk werd de doodkist naar be-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 225, r
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waai
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Onze bureau* zijn dagelijks geopend van 6 uur. Administratie Tel. Int 82;
Redactie Tel. 545.
Terwijl in het Ruhrgebied, voornamelijk
op de hoofdpleateen Essen, Dortmund, Bo
chum, Gelsenkirchen en zelfs in het anders
zoo radicale Mülheim de toestand rustig
blijft, en zoowel in de metaalindustrie als
in den mijnbouw voor zoover mogelijk ge
werkt wordt, is de toestand in het district
Dusseldorf en in eenige plaatsen op den
linker Rijnoever ernstiger geworden. De
staking der transportarbeiders heeft zich
uitgebreid en bemoeilijkt den toevoer van
kolen en levensmiddelen. In de voorsteden
van Dusseldorf zyn reeds papier-, glas- en
chemische fabrieken door de stakers stop
gezet. Het stakingsparool luidt overal:
Strijd tegen de afschaffing van den acht
urendag.
Het optreden der stakers neemt sedert
gisteren weer een dreigend karakter aan.
In Dusseldorf werden in verschillende voor
namelijk. door arbeiders bewoonde wijken
de winkels gedwongen te sluiten als toe
ken van sympathie met de stakers In vele
gevallen werden vrachtwagens aangehou
den en van hun inhoud beroofd. De politie
moest tot in den nacht in groeten getale
de straten bewaken.
In de kleine tfzerindustrie in het Berg-
sche Land gist het onder de arbeiden'. In
Solingen en Remscheid werden gisteren ook
reeds bedrijven gesloten. Ook uit het dis
trict JLeulen komen berichten van toene
mende onrust onder de arbeiders. De gas-
motorenfabriek KöIn-JDeuta”, waar teza
men ongeveer 30.000 arbeiders werken, zijn
gisterochtend stopgezet. Ook hier worden
de talrijke werkwilligen op een wijze ge
terroriseerd, dat zelfs de politie het niet
kon beletten.
De bouwvakarbeiders, dik anders de eer
sten zijn om een staking spa rooi op te vol
gen, hadden zich tot dusver rustig gehou
den, doch thans meenen ook zij dat de tijd
gekomen is om zich by de beweging aan
te sluiten, daar de mogelijkheid om door
onderhandelingen tot een oplossing te ko
men naar hun meening niet meer beetaat.
Zij zullen dus het werk in het geheele in
dustriegebied neerleggen.
A an den rand van het graf had dit volk
de smart over het verlies gevoeld, do
vrees voor den dag, waarop het hun
eveneens zoo zou gaan zij hadden hun
teederheid getoond door dien langen
I eigrimstocht, welke zoowel hun hart
als hun lichaam had verkild, en nu dit
a‘les achter den rug was, stonden zij
op, gelijk David opstond van het graf
van zijn kind, en gingen naar het leest,
■phraim was geen rijk man, zelfs niet
onder de pachters, die zijns gelijken
waren maar hij had gespaard voor
ten dag als deze voor zijn eigen
begrafenis en die van zijn vrouw on
er was overvloed aan drank en spijs in
de herberg te Trawdon. Eerstens was
er rum voor nen, die daarvan hielden
en de vrouwen met, haar gelaat, dat
door koude tranen rood afstak tegen
de zwart gerande zakdoeken waren
niet minder belust dan de mannen. De
tongen begonnen los te komen en de
deugden der doode vrouw werden ge
prezen, terwijl de glazen rondgingen
en het theeuurtje naderde.
„Er waren maar weinigen beter dan
zij, Ephrata”, zei zijn buurman, ter
wijl hij den bloedrood en drank tegen
het licht hield.
„Ja, maar weinigen,” zei Ephrata
met het voorkomen van iemand, die
zichzelf een groot man weet in de oogen
van het publiek. „Zij nad natuurlijk
een tong, maar welke vrouw heeft die
niet? Ja, een tong zoo lang als een
klos garen had rij en rij was niet ge
woon die te sparou.”
De toestand in de Paltz»
De moord op de Separatistenleiders. Een manifest van Dr. Marx.
Onrust in het industriegebied. De Geallieerde controle commissie haar
werk begonnen. De Engelsche troonrede nog niet vastgesteld. De
Oostenryksche financiën.
De moord op den separatisten-leader
Heintz in de Paltz, is gisterenavond nog ge
volgd door een moordaanslag op vyf andere
separatistische leiders, <lie in Wittelsbacher
jAoi aan den maaltijd zaten en waarvan er
vier gedood en een ernstig gewond werd.
Bjj de onlusten die op dezen moordaan
slag volgden lokten de separatisten botsin
gen met de bevolking uit en hierbij werden
nog vjjf personen gedood en velen gewond.
Fransche patrouilles, dié tegen midder
nacht de straten schoonveegt]en, maakten
ten slotte een eind aan de ongeregeldheden,
maar men kan verwachten, dat de moord
op separatistische leiders voor de bevolking
der Paltz nog ernstige gevolgen zal hebben,
daar de heerschappij der separatisten door
deze bloedige daad natuurlijk niet is getrof
fen en de Franschen den aanslag ongetwij
feld als aanleiding zullen gebruiken om
tegen de Paltz nieuwe ernstige maatrege
len te nemen.
De Fransche autoriteiten gingen er, naai
de berichten luiden, reeds toe over eenige
vooraanstaande Duitsche autoriteiten te
arresteeren als gijzelaars voor den moord
op de separatistenleiders en wel de Ober-
regierungsrat dr. Pölhnann, Director dr.
Lehmann., Oberlandesgerichtsprasident Bi
label, Staatsanwalt König, burgemeester
Goehring, Amhtsrat Müller en Justazasses
sor Bilabel.
Dit alles vraagt opnieuw de aandacht voor
de actie der afscheidingsgezinden en auto-
nomiisten in de Palts Nadat het Rijnland-
sche separatisme vry spoedig na de procla
matie der Rijnrepubliek door Deckers te
Aken ging verloopen, bleven de separatisten
in de Palts zich roeren. Zoowel wat de
Rijnlandsche beweging, als die in de Palts
betrof, is de neutraliteit der bezettingsauto-
riteiten in ’t geding gebracht. De Duitschers
verweten den Franschen en Belgen een sterk
de aandacht trekkende partijdigheid ten
gunste der afscheidingsgezinden; deze me-
dedeelingen werden bevestigd door neutrale
en Britsche dagbladcorrespondenten, <jie
hun verontwaardiging hebben uitgesproken
over den steun, heimelijk of openlijk ver
leend aan de Duitsche rebellen. Frankrijk
en België hebben steeds hetgeen, waarvan
zy werden beticht, geloochend of in geval
len, waarin bevoordeeling der separatisten
bezwaarlijk kon worden geloochend, te ken
nen gegeven, dat sommige hunner onderge
schikte ambtenaren een schaarschen keer
buiten hun boekje zyn gegaan, doch dat
geen orders waren gegeven om de separa
tisten bystand te verleenen. Bovendien heb
ben Frankrijk en België by monde hunner
vooraanstaande politici meermalen ver
klaard, dat het heelemaal niet in hun bedoe-
Een oogh in 't zeyl dat geeft u heyl. neden gebracht en op de slede
len zij zich in galop de slede, met I
Iwrr stille vracht, gleed botsende van
den eene kant van den weg naar den
anderen en ontsteltenis stond duidelijk
op ieders gelaat te lezen. De steile weg
naai de Herders herberg bracht hen
echter eindelijk tol staan en de koet
sier kon hen nu tot bedaren brengen.
De rouwklagers vervolgden opnieuw, ai
worstelende den akeligen tocht.
Door Wyecollar gingen zij, met zijn
herinnering aan den Rijdenden Jonker
en zijn oude hol, bedolven onder de
sneeuw tusschen de met sneeuw be
dekte muren door en langs de kille
graslanden, totdat zij ten slotte hun
doel hadden bereikt. Het graf was ge
reed, de handvol bevroren aarde werd
neergeworpen op de kist en de vrou
wen weenden luid. En toen lieten zij
Laar achter in haar kille rust en was
het kerkhof ledig, op een doodgraver
na, die boven zijn spade stond te zwee-
ten en allen voelden zich opgelucht,
toen zij zich voortbewogen naar de
dorpsherberg, bevrijd ais zij waren van
den last, dien zij achter hadden gela
ten
Er üj iets bij een begrafenis, dat den
moed van een man geheel in de schoe
nen doet zinken en hem daarna opheft
tot een luchthartigheid, waartegen hij
kan vechten, zonder ze te overwinnen.
w - -r - ge
plaatst. Het geheele dorp Ling Grag
was daar dien dag aanwezig en ook
volk van Mashcotes en Cranshaw, en
twee aan twee namen zij hun plaatsen
iu achter het ruwe voertuig, aal oe
vrouw van Ephrata naar het kerkhof
ging brengen. Men moest, in oen eer-
biedig-langzamen pas, een bevroren pad
van vijf mijlen afleggen en de wind,
di? den spot met hen dreef, blies koud
over de bevroren sneeuw, l ocn ontLok
niemand zich aan dezen eenvoudigen
plicht zwakke meisjes en ziekeli|ke
namen waren hier en als zij hoestten,
deden zij den menschen gelooven, dat
zij snikten, uit vrees, dat iemand zou
gissen, wat deze koude tocht hun kost-
tj. O, droevig was het >n ongelooilijk
naargeestig de leven ten, -pelende
met den dood, die eenigen van tien
b’jna even dicht naderde als de dooue
vrouw op de slede de zonnige, hel-
c^cr-koude hemel de ongevoelige hier
en daar rose getinte sneeuw.
■Langzaam passeerden zij s'cart op
Water en klommen naar boven tet zij
het einde van den weg hadden bereikt,
welken Ephrata en zijn vrienden in de
sneeuw hadden gegraven. Zij moesten
rie slede hier een voet op vier hoog
oplillen tot boven de bovenste sneeuw
laag en toen vervolgden rij hun weg
over de verblindend witte vlakte, tot
dat zij den gevaarlijken hoek voorbij
waren en de grenslijn volgden tot aan
Lancashire. De paarden, die tot nu toe
rustig waren geweest, konden niet ten-
Heden den 11 den Januari is het juist een
jaar geleden, dat de Jtranschen en Belgen
het Ruhrgebied hebben bezet
Naar aanleiding van deze gedenkdag heeft
Dr. Mar* zich met het volgende manifest
tot de bevolking gericht:
Duizenden Duitschers werden met hun
gezinnen van huis en hof verdreven en ruim
2000 personen wachten nog thans in de ge
vangenissen op hun bevryding. Hun „mis
daden” waren gehoorzaamheid aan de Duit
sche wetten en trouw aan het vaderland.
Moord, zedenmisdrijven, roof en mishande
ling hebben by de weeriooze bevolking het
gevoel doen ontstaan, dat zij geheel aan rie
vreemde overiieersching is prijsgegeven.
Door de schandelijke daden van vreemd,
voor het meerendeel separatistisch gespuis,
welks actie een bespotting is van het zelf
beschikkingsrecht der volken, is de marte
ling tot in het ondraagelyke verergerd.
Op allen, die in de wereld nog mensche-
lük gevoel en eerbied voor het volkenrecht
bezitten, doe ik een beroep om met ons er
naar te streven, dat de rechtstoestand in
het bezette gebied wordt hersteld, dat
vooral aan de onschuldige in de gevangenis
sen smachtende Duitschers de vrijheid wordt
teruggegeven en dat de verdrevenen naar
hun vaderland kunnen terugkeeren.
Het afbinden van het hart van het Duit
sche bedrijfsleven heeft de hulpbronnen van
„Dat doet ook geen goede vrouw”,
zei Ned O’Bracken Clough, die, evenab
Pester en de oude Joshua Royd, veie
mijlen over de heide had afgelegd, om
tegenwoordig te zijn bij een samen
komst als deze begrafenis, waar geen
goede buur ontbreken mocht.
Onder de meisjes verhief zich een
spottend gegichel
„Dat doet geen goede vrouw”, her
haalde Ned, terwijl hij zich in rijn vol
le lengte en omvang traag neerliet op
de zitbank in den hoek. „Ik heb altijd
gehoord, dat er heel wat wijsheid van
een vrouwelijke tong valt.”
„Dan deedt gij beter er oen naar
uw eigen haard te voeren,” viel Hee-
kr hem in de rede, met een eigenaar-
digen, zijdelingschen blik naar hen.
„Ik zou mij nooit verlaten op wat men
mij vei telt het minst van allee over
de lengte van een vrouwentong als
ik een man was.”
Een onderdrukt gelach steeg op en
Ned O’Bracken Clough keek het gesel
schap rond met een grappige uitdruk
king van zelfbeklag op rijn gelaat.
„Neen, ik ben niet goed genoeg om
mij te verbinëen aan zoo’n fijn wezen
ais een vrouw”, zei hij. „Ik ben zoo
bieu, dat ik beef, als ik een vrouwen
rok rie.”
Weer klonk er een gelach door de
kamer, nu luider, want Ned was de
tliehtzinnigrie vrijer uit de geheele
streek.
ger den scherpen wind verduren, die
bun het heete bloed in de aderen prik
kelde den koetsier ten spijt on-
aauks het gladde, glooiende pad, dat
hen met den ondergang bedreigde, zet-
Het aantal ambtenaren en beambten
dat den administratieven dienst vnn den
Oostenrijkschen staat heeft verlaten, sinds
de saneeringsmaatregelen een aanvang
namen onder leiding van den Volkenbond,
bedroeg tegen het einde van 1928 57.142,
waarvan 15.187 werioaam waren by de
eigenlijke administratie en 41.955 in de
Staatsondernemingen. Ofschoon dit aantal
lang niet den omvang bereikt waartoe het
OostenrijkAche Gouvernement zich had
verbonden tegenover den Volkerenbond,
(n.l. 75.000) kan men «inde eenigen tijd
eene belangrijke verbetering waarnemen.
Deze moet, naar het Hbld. verneemt, toe-
geschreven worden aan het ontslaan van
werkkrachten bij de Federale Spoorwegen.
Daardoor is sinds half November het aan
tal ontslagenen toegenomen met onge-
I veer 7000.
Het tekort, dat in October 1922 b(j
het begin van den saneeringsarbeid v- 88
millioen papieren kronen per maand be
droeg, moest volgens het plan, vastgesteld
door den Volkenbond, gedurende het eerste
semester van 1923 tot 23.5 millioen goud-
kronen per maand teruggebracht worden,
ene tot 182 millioen goudkronen per
maand gedurende het 2de halfjaar van
1928.
In werkelijkheid heeft het maandelijks
tekort van het eerst halfjaar 1928 slechte
14.5 millioen goudkronen bedragen, In
plaats van 28.5 millioen, terwijl het maan-
rieUJksch tekort van de eerste 8 maande»
van het 2de halfjaar 1923 slechts bedroeg
if1