tsysteem el NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BSa Jaargang Vrijdag II Januari 1924 Mo. 18436 EKEN Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen 31 - Gouda Fabrieken I IDS- FEUILLETOW, DOOR SMART GELOUTERD door HALLIWELL SUTCLIFFE voor Nederland bewerkt door J. P. Wesselink—-Van Roeeum Nadruk verboden zieken. BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU WERKERK lUDERKERK., OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ena lUDERKERK,, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, ena fl«JN eer, IWfr stille vracht, gleed botsende (Wordt vervolgd.) ig van nschte kaart* iezing, leverd vordt enorm evat de me- oodzakelyke 3647 34 De Intergeallieerde militaire Controle commissie heeft gister haar arbeid aange- WORMERVEER aam en het 681 70 at hei origi- nergie, neerslacht ig- oestanden, hypocb-.n- an, moeten de uit •t gratis toezending rnhem. 2539 16 STER” 'jditeit. gouden Medailles. Duitschland tot een volkomen uitputting ge bracht. Maar met vreugde zal ieder Duit- scher ook in de toekomst het laatste wat hy bezit met de broederen van het bezette ge bied deelen. Ryn en Ruhr zijn Duitsch en 'moeten Duitsch blijven. Ik dank de zusters en broeders aan Rijn en Ruhr, in de Paltz en aan de Saar voor hun trouwe volharding en zend hun mijn hartelijke zegenwenschen in de hoop, dat de dag der bevryding van de vreemde bezetting en de definitieve hereeniging met het onbe zette Duitschland niet meer ver zal zijn. Geen offer zal te groot z(jn om dit doel te bereiken. Leve het eene en ondeelbare Duitschland! GOlBSfflE (OlRi\T. per week 17 cent, met Zondagsblad ir de bezorging per looper geschiedt. vangen en de bezoeken te Berlijn, München, Frankfort ad. Main, Roaboch e. a. zijn zon der incidenten verloopen. Het orgaan der chr. vakvereenigingen, „Der Deutsche” .schrijft: Er bestaat een grens voor hetgeen een gepijnigd volk kan verdragen. Aan de andere zijde der grens verliezen de anders geldende wetten baar geldigheid en treedt de brutale en onver hulde zucht tot zelfbehoud op den voor grond. De separatisten kwellen, ondenlruk- ken, berooven, slaan en folteren de bevol king van de Palts in letterlijken zin. Geen mensch is zijn leven, zijn vrijheid, zijn eigendom meer zeker. Niemand weet of hij morgen nog in zijn vaderland mag blijven wonen. De „D. Tagesztg.” (cons.) is van oordeel, dat de daad de verdiende straf is voor het im jegens zijn frndgenooten slieren, zijn op hun ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «n omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—6 regels ƒ1.80, elke regel meer 025. Van buiten Gouda «n dan beaorgkriag: 1—6 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheida-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1—4 regels ƒ2.06, elke regel moer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen b(j contract tot zeer gtredneoer- den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boekhaa (ieljiren, Advertentiebureau* en onze Agenten en moeten daags vóór de plaatsing het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd to zijn. schurkachtige verraad van Heir vaderland. Schelmen, die hun aan den vyand des lands ovel by alle volken, die prijs stellen vogelvrij. De „Vorwarts” merkt op, dat slechts één schuldig is aan het te Spiers vergoten bloed, n.l. de Fransche regeering. Ook Stresemann’s orgaan „Die Zeit”, stelt de Franschen verantwoordelijk voor den moord. Het Rykskabinet is in vergadering bijeen gekomen om zich met het gebeurde te Spiers en met de toestanden in de Paltz in het al gemeen bezig te houden. Volgens een bericht uit Parijs zullen ook de Fransche en Belgische Regeering een onderzoek door de Hooge Commissie doen instellen. De beraadslagingen van het Engeteche kabinet over de bewoordingen van de troon rede hebben ook heden niet tot een resul taat geleid. Men is twee uur bezig geweest aan de formuleering, doch toen bleek nog een belangrijk verschil van meening te be staan, zoodat de kabinetsraad hetzij heden avond hetzij morgenavond zal worden voort gezet. De voornaamste quaestie die in be handeling kwam, was het vraagstuk der protectie, waaromtrent de gematigde voor standers van invoerrechten adviseerden, dat men dit punt geheel en al zou uitschakelen, terwijl andere conservatieven vooral in ver band met de beloften aan de dominions en in verband met de vorming eener agrarische partij aan rechten willen vasthouden. Een tweede quaestie was het meenings- verachil tusachen hen, die in de troonrede principieele vraagstukken tot beslissing wenschen te brengen en hen, die de ge schilpunten wenschen te verdoezelen, soo- dat ook de tegenpartij met het program accoord kan gaan of gedwongen wordt tot moeilijke aanvallen op punten, die in hoofdzaak met het eigen program overeen stemmen. ling lag Duitschland te verbrokkelen. Alle communiqué’s en verzekeringen van Brussel en Parijs hebben de Britten echter niet gerust kunnen stellen; dezen zijn er maar al te zeer van overtuigd, dat de Fran sche bezetting het streven der separatisten met name den laatsten tijd in de Palts begunstigt en steun verleent aan Duit- sche opstandelingen, dae ten overvloede dik wijls bestaan uit elementen, die het licht schuwen. In verband met hetgeen er den laatsten tijd in de Palts gebeurt, heeft Londen dan ook al vertoogen gericht tot Brussel en Parijs. In Engeland beschouwt men de zaken met een nuchteren blik. Ter wijl de Franschen en Belgen beweren, dat dat separatistische actie uit het volk zelf voortkomt, zoo dat dé bezettingsautoriteiten er zich niet tegen mogen kanten, zijn de Engelschen van gevoelen, dat de bewijzen voor deze zjg. spontaniteit der separatis ten weinig tastbaar zyn. Ronduit zeggen de Engelschen, dat mogen enkele Paltsbewo ners inderdaad autonomie wenschen, de be weging als geheel echter niet natuurlijk is gegroeid, maar kunstmatig aangewakkerd en onder buitenlandsche (d.w.z. voorname lijk Fransche) pressie geënsceneerd. Te recht zegt een Britsch radiogram, dat de beweging alleen een werkelijken omvang kan aannemen, „als de behoorlijke politie bescherming tegen intimidatie en pressie is uitgeschakeld”. Van Britsche zijde wordt dan ook verklaard, dat Engeland er bezwaar tegen heeft „wijzigingen te erkennen in den regeeringsvorm van de deelen, waaruit Duitschland is samengesteld, in zooverre die veranderingen niet langs grondwettigen weg plaats hebben gevonden”. De opvatting van Engeland is deze, dat elke steun, van de zijde der geallieerden aan de afschei- dingsgezinden verleend, indruischt tegen het verdrag van Versailles, zoodat reeds uit dezen hoofde ervan moet worden afgezien. Bovendien vreest Engeland natuurlijk, dat door het scheppen van nieuwe autome sta ten in West-Duitschland, die onder Fran- scheti invloed staan, Parijs zich in Duitsch land invloedsfeeren schept op een met het recht in strijd zijnde wijze. Verder is het feit, dat moge de Fran sche eerste afgevaardigde voor de Palts, ge neraal De Metz, de autonome regeering al daar nog niet officieel hebben erkend, door de facto is dit reeds sinds geruimen tijd ge schied; de Franschen laten de separatisten dan ook gewoonweg vry spel. In het Duitsche ryk zelf is men over den moord op de Separatistische leiders geens zins verwondend, en geen enkele Berlynsche courant publiceert ook maar een woord van afkeuring. IS) - Griff kon werkelijk den moed niet vinden, om naar binnen te gaan. Het gevoel van kameraadschap van een oogenblik geleden had hem verlaten en hij deinsde er voor terug als iemand die bang is voor zijn eigen verwilde ring - om met zijn medemenschen in aanraking te komen. Kameraadschap was goed en gisteren had hij haar wel kom geheeten maar geen mensch kan gedurende jaren alleen en van de we reld afgezonderd leven en toch ontsnap pen aan die diep ingewortelde schuw heid welke zich juist van hem meester ef he* m‘ns^ °P var- Om deze reden en Ephraim Shack leton had een ongewone fijrigevoelig- heid aan den dag gelegd, toen hij dit raadde was Griff buiten gebleven, waar bij tegen de paarden in hun eigen laai sprak en probeerde hun den scher pen geesel van den wind met meer op geruimdheid te doen verdragen. Etodelijk werd de doodkist naar be- ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 225, r per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waai Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren. Onze bureau* zijn dagelijks geopend van 6 uur. Administratie Tel. Int 82; Redactie Tel. 545. Terwijl in het Ruhrgebied, voornamelijk op de hoofdpleateen Essen, Dortmund, Bo chum, Gelsenkirchen en zelfs in het anders zoo radicale Mülheim de toestand rustig blijft, en zoowel in de metaalindustrie als in den mijnbouw voor zoover mogelijk ge werkt wordt, is de toestand in het district Dusseldorf en in eenige plaatsen op den linker Rijnoever ernstiger geworden. De staking der transportarbeiders heeft zich uitgebreid en bemoeilijkt den toevoer van kolen en levensmiddelen. In de voorsteden van Dusseldorf zyn reeds papier-, glas- en chemische fabrieken door de stakers stop gezet. Het stakingsparool luidt overal: Strijd tegen de afschaffing van den acht urendag. Het optreden der stakers neemt sedert gisteren weer een dreigend karakter aan. In Dusseldorf werden in verschillende voor namelijk. door arbeiders bewoonde wijken de winkels gedwongen te sluiten als toe ken van sympathie met de stakers In vele gevallen werden vrachtwagens aangehou den en van hun inhoud beroofd. De politie moest tot in den nacht in groeten getale de straten bewaken. In de kleine tfzerindustrie in het Berg- sche Land gist het onder de arbeiden'. In Solingen en Remscheid werden gisteren ook reeds bedrijven gesloten. Ook uit het dis trict JLeulen komen berichten van toene mende onrust onder de arbeiders. De gas- motorenfabriek KöIn-JDeuta”, waar teza men ongeveer 30.000 arbeiders werken, zijn gisterochtend stopgezet. Ook hier worden de talrijke werkwilligen op een wijze ge terroriseerd, dat zelfs de politie het niet kon beletten. De bouwvakarbeiders, dik anders de eer sten zijn om een staking spa rooi op te vol gen, hadden zich tot dusver rustig gehou den, doch thans meenen ook zij dat de tijd gekomen is om zich by de beweging aan te sluiten, daar de mogelijkheid om door onderhandelingen tot een oplossing te ko men naar hun meening niet meer beetaat. Zij zullen dus het werk in het geheele in dustriegebied neerleggen. A an den rand van het graf had dit volk de smart over het verlies gevoeld, do vrees voor den dag, waarop het hun eveneens zoo zou gaan zij hadden hun teederheid getoond door dien langen I eigrimstocht, welke zoowel hun hart als hun lichaam had verkild, en nu dit a‘les achter den rug was, stonden zij op, gelijk David opstond van het graf van zijn kind, en gingen naar het leest, ■phraim was geen rijk man, zelfs niet onder de pachters, die zijns gelijken waren maar hij had gespaard voor ten dag als deze voor zijn eigen begrafenis en die van zijn vrouw on er was overvloed aan drank en spijs in de herberg te Trawdon. Eerstens was er rum voor nen, die daarvan hielden en de vrouwen met, haar gelaat, dat door koude tranen rood afstak tegen de zwart gerande zakdoeken waren niet minder belust dan de mannen. De tongen begonnen los te komen en de deugden der doode vrouw werden ge prezen, terwijl de glazen rondgingen en het theeuurtje naderde. „Er waren maar weinigen beter dan zij, Ephrata”, zei zijn buurman, ter wijl hij den bloedrood en drank tegen het licht hield. „Ja, maar weinigen,” zei Ephrata met het voorkomen van iemand, die zichzelf een groot man weet in de oogen van het publiek. „Zij nad natuurlijk een tong, maar welke vrouw heeft die niet? Ja, een tong zoo lang als een klos garen had rij en rij was niet ge woon die te sparou.” De toestand in de Paltz» De moord op de Separatistenleiders. Een manifest van Dr. Marx. Onrust in het industriegebied. De Geallieerde controle commissie haar werk begonnen. De Engelsche troonrede nog niet vastgesteld. De Oostenryksche financiën. De moord op den separatisten-leader Heintz in de Paltz, is gisterenavond nog ge volgd door een moordaanslag op vyf andere separatistische leiders, <lie in Wittelsbacher jAoi aan den maaltijd zaten en waarvan er vier gedood en een ernstig gewond werd. Bjj de onlusten die op dezen moordaan slag volgden lokten de separatisten botsin gen met de bevolking uit en hierbij werden nog vjjf personen gedood en velen gewond. Fransche patrouilles, dié tegen midder nacht de straten schoonveegt]en, maakten ten slotte een eind aan de ongeregeldheden, maar men kan verwachten, dat de moord op separatistische leiders voor de bevolking der Paltz nog ernstige gevolgen zal hebben, daar de heerschappij der separatisten door deze bloedige daad natuurlijk niet is getrof fen en de Franschen den aanslag ongetwij feld als aanleiding zullen gebruiken om tegen de Paltz nieuwe ernstige maatrege len te nemen. De Fransche autoriteiten gingen er, naai de berichten luiden, reeds toe over eenige vooraanstaande Duitsche autoriteiten te arresteeren als gijzelaars voor den moord op de separatistenleiders en wel de Ober- regierungsrat dr. Pölhnann, Director dr. Lehmann., Oberlandesgerichtsprasident Bi label, Staatsanwalt König, burgemeester Goehring, Amhtsrat Müller en Justazasses sor Bilabel. Dit alles vraagt opnieuw de aandacht voor de actie der afscheidingsgezinden en auto- nomiisten in de Palts Nadat het Rijnland- sche separatisme vry spoedig na de procla matie der Rijnrepubliek door Deckers te Aken ging verloopen, bleven de separatisten in de Palts zich roeren. Zoowel wat de Rijnlandsche beweging, als die in de Palts betrof, is de neutraliteit der bezettingsauto- riteiten in ’t geding gebracht. De Duitschers verweten den Franschen en Belgen een sterk de aandacht trekkende partijdigheid ten gunste der afscheidingsgezinden; deze me- dedeelingen werden bevestigd door neutrale en Britsche dagbladcorrespondenten, <jie hun verontwaardiging hebben uitgesproken over den steun, heimelijk of openlijk ver leend aan de Duitsche rebellen. Frankrijk en België hebben steeds hetgeen, waarvan zy werden beticht, geloochend of in geval len, waarin bevoordeeling der separatisten bezwaarlijk kon worden geloochend, te ken nen gegeven, dat sommige hunner onderge schikte ambtenaren een schaarschen keer buiten hun boekje zyn gegaan, doch dat geen orders waren gegeven om de separa tisten bystand te verleenen. Bovendien heb ben Frankrijk en België by monde hunner vooraanstaande politici meermalen ver klaard, dat het heelemaal niet in hun bedoe- Een oogh in 't zeyl dat geeft u heyl. neden gebracht en op de slede len zij zich in galop de slede, met I Iwrr stille vracht, gleed botsende van den eene kant van den weg naar den anderen en ontsteltenis stond duidelijk op ieders gelaat te lezen. De steile weg naai de Herders herberg bracht hen echter eindelijk tol staan en de koet sier kon hen nu tot bedaren brengen. De rouwklagers vervolgden opnieuw, ai worstelende den akeligen tocht. Door Wyecollar gingen zij, met zijn herinnering aan den Rijdenden Jonker en zijn oude hol, bedolven onder de sneeuw tusschen de met sneeuw be dekte muren door en langs de kille graslanden, totdat zij ten slotte hun doel hadden bereikt. Het graf was ge reed, de handvol bevroren aarde werd neergeworpen op de kist en de vrou wen weenden luid. En toen lieten zij Laar achter in haar kille rust en was het kerkhof ledig, op een doodgraver na, die boven zijn spade stond te zwee- ten en allen voelden zich opgelucht, toen zij zich voortbewogen naar de dorpsherberg, bevrijd ais zij waren van den last, dien zij achter hadden gela ten Er üj iets bij een begrafenis, dat den moed van een man geheel in de schoe nen doet zinken en hem daarna opheft tot een luchthartigheid, waartegen hij kan vechten, zonder ze te overwinnen. w - -r - ge plaatst. Het geheele dorp Ling Grag was daar dien dag aanwezig en ook volk van Mashcotes en Cranshaw, en twee aan twee namen zij hun plaatsen iu achter het ruwe voertuig, aal oe vrouw van Ephrata naar het kerkhof ging brengen. Men moest, in oen eer- biedig-langzamen pas, een bevroren pad van vijf mijlen afleggen en de wind, di? den spot met hen dreef, blies koud over de bevroren sneeuw, l ocn ontLok niemand zich aan dezen eenvoudigen plicht zwakke meisjes en ziekeli|ke namen waren hier en als zij hoestten, deden zij den menschen gelooven, dat zij snikten, uit vrees, dat iemand zou gissen, wat deze koude tocht hun kost- tj. O, droevig was het >n ongelooilijk naargeestig de leven ten, -pelende met den dood, die eenigen van tien b’jna even dicht naderde als de dooue vrouw op de slede de zonnige, hel- c^cr-koude hemel de ongevoelige hier en daar rose getinte sneeuw. ■Langzaam passeerden zij s'cart op Water en klommen naar boven tet zij het einde van den weg hadden bereikt, welken Ephrata en zijn vrienden in de sneeuw hadden gegraven. Zij moesten rie slede hier een voet op vier hoog oplillen tot boven de bovenste sneeuw laag en toen vervolgden rij hun weg over de verblindend witte vlakte, tot dat zij den gevaarlijken hoek voorbij waren en de grenslijn volgden tot aan Lancashire. De paarden, die tot nu toe rustig waren geweest, konden niet ten- Heden den 11 den Januari is het juist een jaar geleden, dat de Jtranschen en Belgen het Ruhrgebied hebben bezet Naar aanleiding van deze gedenkdag heeft Dr. Mar* zich met het volgende manifest tot de bevolking gericht: Duizenden Duitschers werden met hun gezinnen van huis en hof verdreven en ruim 2000 personen wachten nog thans in de ge vangenissen op hun bevryding. Hun „mis daden” waren gehoorzaamheid aan de Duit sche wetten en trouw aan het vaderland. Moord, zedenmisdrijven, roof en mishande ling hebben by de weeriooze bevolking het gevoel doen ontstaan, dat zij geheel aan rie vreemde overiieersching is prijsgegeven. Door de schandelijke daden van vreemd, voor het meerendeel separatistisch gespuis, welks actie een bespotting is van het zelf beschikkingsrecht der volken, is de marte ling tot in het ondraagelyke verergerd. Op allen, die in de wereld nog mensche- lük gevoel en eerbied voor het volkenrecht bezitten, doe ik een beroep om met ons er naar te streven, dat de rechtstoestand in het bezette gebied wordt hersteld, dat vooral aan de onschuldige in de gevangenis sen smachtende Duitschers de vrijheid wordt teruggegeven en dat de verdrevenen naar hun vaderland kunnen terugkeeren. Het afbinden van het hart van het Duit sche bedrijfsleven heeft de hulpbronnen van „Dat doet ook geen goede vrouw”, zei Ned O’Bracken Clough, die, evenab Pester en de oude Joshua Royd, veie mijlen over de heide had afgelegd, om tegenwoordig te zijn bij een samen komst als deze begrafenis, waar geen goede buur ontbreken mocht. Onder de meisjes verhief zich een spottend gegichel „Dat doet geen goede vrouw”, her haalde Ned, terwijl hij zich in rijn vol le lengte en omvang traag neerliet op de zitbank in den hoek. „Ik heb altijd gehoord, dat er heel wat wijsheid van een vrouwelijke tong valt.” „Dan deedt gij beter er oen naar uw eigen haard te voeren,” viel Hee- kr hem in de rede, met een eigenaar- digen, zijdelingschen blik naar hen. „Ik zou mij nooit verlaten op wat men mij vei telt het minst van allee over de lengte van een vrouwentong als ik een man was.” Een onderdrukt gelach steeg op en Ned O’Bracken Clough keek het gesel schap rond met een grappige uitdruk king van zelfbeklag op rijn gelaat. „Neen, ik ben niet goed genoeg om mij te verbinëen aan zoo’n fijn wezen ais een vrouw”, zei hij. „Ik ben zoo bieu, dat ik beef, als ik een vrouwen rok rie.” Weer klonk er een gelach door de kamer, nu luider, want Ned was de tliehtzinnigrie vrijer uit de geheele streek. ger den scherpen wind verduren, die bun het heete bloed in de aderen prik kelde den koetsier ten spijt on- aauks het gladde, glooiende pad, dat hen met den ondergang bedreigde, zet- Het aantal ambtenaren en beambten dat den administratieven dienst vnn den Oostenrijkschen staat heeft verlaten, sinds de saneeringsmaatregelen een aanvang namen onder leiding van den Volkenbond, bedroeg tegen het einde van 1928 57.142, waarvan 15.187 werioaam waren by de eigenlijke administratie en 41.955 in de Staatsondernemingen. Ofschoon dit aantal lang niet den omvang bereikt waartoe het OostenrijkAche Gouvernement zich had verbonden tegenover den Volkerenbond, (n.l. 75.000) kan men «inde eenigen tijd eene belangrijke verbetering waarnemen. Deze moet, naar het Hbld. verneemt, toe- geschreven worden aan het ontslaan van werkkrachten bij de Federale Spoorwegen. Daardoor is sinds half November het aan tal ontslagenen toegenomen met onge- I veer 7000. Het tekort, dat in October 1922 b(j het begin van den saneeringsarbeid v- 88 millioen papieren kronen per maand be droeg, moest volgens het plan, vastgesteld door den Volkenbond, gedurende het eerste semester van 1923 tot 23.5 millioen goud- kronen per maand teruggebracht worden, ene tot 182 millioen goudkronen per maand gedurende het 2de halfjaar van 1928. In werkelijkheid heeft het maandelijks tekort van het eerst halfjaar 1928 slechte 14.5 millioen goudkronen bedragen, In plaats van 28.5 millioen, terwijl het maan- rieUJksch tekort van de eerste 8 maande» van het 2de halfjaar 1923 slechts bedroeg if1

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1