il-llitilign e Klasse NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 82*Jaargang Zaterdag 28 Januari 1824 No. 15449 den Dit-blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen Bureau 1 31 draadloos en dienst EERSTE BLAD. lemaakt r - m m 7 JANUARI lalf vijf DOOR SMART GELOUTERD door HALLIWELL SUTCLIFFE voor Nederland bewerkt door J. P. WesselinkVan Rossum Nadruk verboden BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEU WERKERK OUDERKERK., OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. itract tot «eer gereduceor- Dit nummer bestaat uit twee bladen. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN. toen de Squire I hoop turf neergehaald en een had een I verantwoorden hebben over i 1 - l- al. 1 -1 - fln n I.*... r. 1» zl zl rvn ,11 fl 11 SI I' h f FEUILLETON. (Wordt vervolgd). auuere plaatsen vernemen wij wel eens aai deze waren veel goedkooper zijn. Wij hebben in den zomer in een plaats je m Gelderland wel eens heerlijke v’sch gegeven die uit IJmuiden was aangevoerd en die beter en niet duur der was dan wij er in den Haag voor moeten betalen. Omtrent andere artikelen is liet moei lijk uit te maken of de prijzen dalende zijn. Wanneer wij de uitverkoopen eens gadeslaan en daarbij niet aannemen dat de aanwezige voorraad met verlies wordt van de hand gedaan, dan zou ten wij zeggen dat de prijzen wei la- gtr konden zijn dan zij zijn. Trouwens het begrip „uitverkoop” is niet meer zoo omlijnd als vroeger. In den ouden tijd was het de opruiming van „win keldochters” die aan het eind van, ieder seizoen plaats had maar nu lijkt het meer op een tijdelijke aanzienlijke prijsverlaging van alle artikelen. Heel langzame daling valt in sommi ge zaken te constateeren, maar de vatgheid van dit proces maakt de winst die er voor de koopers in zit haast on merkbaar. Wat de belastingen in den Haag be treil, deze kunnen gemakkelijker verM geleken worden met die in andere ste den en dan neemt den Haag daarbij stellig een gunstige plaats in. Wanneer het gemeentebestuur zijn best deed zou den de belastingen nog heel wat meer te drukken zijn en dit zou voor den Haag een belangrijk voordeel zijn. Voor het overige'is den Haag zoo duur en goedkoop als men zelf wil. Woningen zijn er in allerlei prijzen, t Is nog wel met gemakkelijk er één te vinden maar hiermede gaan we goed vooruit. Natuurlijk kan men zijn geld gemakkelijk kwijt aain vermaak en hoe meer er van dit wordt aangeboden des te grooter wordt dé verleiding om er geld aan uit te geven. \oor dengene die in wandelen ver maak vindt, blijft de residentie natuur lijk een voortreffelijke en een goedkoo- pe stad tevens Alles te samen valt er over de Haag sen© duurte niet te klagen als wij allés met andere steden vergelijken. Alleen gaat de daling ons te langzaam maar dat zal elders ook wel zoo zijn. Op het oogenblik is er een eigenaar dig conflict ontstaan tusschen de ge meente en de huiseigenaren over de wijze van berekening en betaling der aansluitingen op de waterleiding. Het geval op zichzelf is te ingewikkeld om uiteen te zetten doch het komt tenslotte neer op een strijd van hand tegen hand. De huiseigenaren hebben zich in den laats ten tijd krachtig vereenigd en spe len in massa den Palamedes. Thans heb ben velen van hen de contracten voor Het geld els bron *an misverstand. Prof, Mr.Dr. Anton van Gjjn heeft dezer dagen te Voorburg gesproken over „Het geld als bron van misverstand”. Onjuiste begrippen omtrent het wezen van het geld heerschen er by zeer velen. In belangrijke mate is die begripsverwarring!, nog bevorderd door de desorganisatie van het geldiweaen, die in de afgeloopen jaren zich in vele landen heeft voltrokken. Het ontstaan van die onjuiste opvatting is voornamelijk hieraan te wijten, dat het geld als ’t ware een spiegelbeeld vormt van de maatschappelijke verhoudingen en het den mensch dus moeilijk maakt de w e r ke- lijkheid zuiver te zien, dat wil zeggen, een juisten kyk te krijgen op het productieproces, zooals dat zich ontwikkeld heeft ter bevrediging onzer maatschappe lijke behoeften. Een juist inzicht in de beteekenis van het geld kan men nu alleen verkrijgen door zich eenige voorwaarden van hfet tegenwoordige productie-proces helder voor oogen te stel len. Deze zijn nu volgens spreker: A r- beid sverdeeling en kapitaal vorming. De wijze, waarop die mensch zyn behoef ten bevredigt, steunt geheel op het econo misch principe. Een ieder tracht met de hem ter beschikking staande middelen een zoo groot mogelijk resultaat te bereiken. Arbeidsverdeeling en kapitaalvorming zijn nu absoluut noodig, om het productieproces aan deze voorwaarde te laten voldoen. Ar beidsverdeeling roept een toestand in ’t le ven, waarbij een ieder datgene produceert, waartoe hij de meeste geschiktheid bezit. Kapitaalvorming maakt het mogelyk pro- ductie-omwegen in te slaan, die steeds rij kere opbrengsten beloven. Aan de hand van eenige voorbeelden toont spreker dit heel duidelijk aan. Als gevolg van deze ontwikkeling ont staat nu de noodzakelijkheid van den ruil en daarmede de behoefte aan een algemeen ruilmiddel. Naarmate het productie proces door de zich uitbreidende arbeids verdeeling en kapitaalvorming op een steeds hooger trap komt te staan, versterkt zich ook die behoefte aan een ruilmiddel. Er ontstond dus een vraag naar zekere alge meen begeerde goederen, die het ruilen moesten vergemakkelijken. Kon men in een primitieve volkshuishouding, vee, koralen en schelpen als zoodanig gebruiken, al gauw wend dit ten eenenmale ónmogelijk. Als ruilmiddel werden ze verdrongen door de edele metalen. Dit waren goederen overal en algemeen begeerd, die uit hoofde van zekere technische eigenschappen veel beter de functie van ruilmiddel konden vervullen. J. DE MOL EN ZOON Turiairkt 7S_- T»l. 411 fliud. Iiiru- ii DiinUuilioi ■aar maat. 3U4S 48) - Evenals Ned schokken zij terug bij ’t zien van de beide vrouwen. Nu zei Hester. Ze stond rechtop, hooghartig en ongenaakbaar, met de handen in de zijde. „Wij wij zoeken Ned O’Bracken Clough”, bracht een der mannen er hij gend uit. „Wat kan ons dat schelen Denk je, dat twee alleenwonende vrouwen jelui zullen helpen om het te vinden „Neen, dat niet, maar e, och ziet u, we zagen hem den weg in deze richting afloopen en toen hij ongeveer hier kon zijn, ging de deur van de hut open, het licht scheen naar buiten en toen werd de deur weer gesloten.” „Dat Mopt,” zei Hester |>edaard, Ren je misschien ook mijnheer Lomay? „Dat zou ik denken gromde een van de mannen. „Ik heb eens zes we ken in mijn bed gelegen, na een kleine vriendschappelijke ontmoeting met mijn- (iOlDSCHE COURANT. men tegenwoordig van werkgeverszijde dikwijls hoort, dat een internationale rege ling van den achturen dag alle bezwaren aan de verkorting van den werktijd1 ver bonden, zou opheffen. Zeker, een einde zou ae waterleiding opgezegd en de ge meentel heeft deze huizen afgesloten, daarnaast echter afdoende voorzienend in de behoefte aan water zoodat de be woners er alleen eenige moeite door verkrijgen maar niet zonder water zit ten. Het conflict is zooals men heeft kun nen lezen, inmiddels reeds geëindigd. De huiseigenaren hebben hunne opzeg gingen ingetrokken. Red. Hei is niet gemakkelijk uit te maken wie gelijk heeft. De regeling der tarie ven voor de waterverbruikers is zoo wanhopig ingewikkeld dat haast nie mand er wijs uit kan worden. Nu is één der moeilijkheden dat het met mo gelijk is voor ieder huisje een water meter te stellen zoodat complexen sa- mengevoegd worden. Daar ligt al een bron van misère. bympaimeK is de wijze van optreden der Huiseigenaren met en verstandig ■evenmin. Met gestadig onderhandelen Komt men verder. In de oorlogsjaren is gebleken hoe dringend noouig net is uat onze burgerlijke wetgeving ion op zichte van de woning-huur-overeenkomst eens grondig wordt herzien. Dit is nu eens een punt van wetgeving dat geen geld behoeft te kosten en dit punt kon ue wetgever wel eens in deze dagen aan de orde stellen. Voor de volkshuis vesting is heel veel gedaan in don loop der laatste kwart-eeuw, maar juist daar door komt er verschil in behandeling van die breede groep bewoners van overheidswoningen en van particuliere huizen. De laatste zijn veel te veel tuil- iebies et corveables a merci 111 do macht der huiseigenaren. En het malle is dat het woord eigenaren eigenlijk heel onjuist is. Vele van die z.g eige naren kunnen nauwelijks den belknop liuu eigendom noemen omdat het alles geleend geld genaamd hypotheek is waarmede zij werken. Het zijn wo ning-exploitanten om het populaire min der vriendelijke woord niet te gebrui ken Wanneer de Staat hier dus zou gaan regelen heeft hij niet een rege ling te treffen die het eigendomsrecht aantasten zou maar wel die excessen van exploitatie maakt. De kwestie van de waterleiding is ook een kwestie van de exploitatie ert het is daarom noodig dat het gemeen tebestuur niet aanstonds op zij gaat kaars gebracht, die een flauw schijnsel in de hoeken van de schuur wierp. Ze was leeg. „Breng hem naar buiten I” donderde de Squire. „Voeten vooruit, of ’t hoofd vooruit, maar breng hem naar buiten. Ik heb al lang een woordje met Ned O Bracken Clough te spreken.” ,.Hij is er niet, mijnheer”, mompel de een der jachtopzieners. De Squire rukte een kandelaar van de tafel en hield haar zoo, dat ’t kaars vet op de roodbruine turf drupte, tot dat ook hij zeker was, dat de hul door hun prooi verlaten was. „Die man is een wezel”, raasde Squi re Daneholme. „Hier meisje”, al zijn toorn lichtte zich nu op Hester. „Jij weet meer van deze zaak af. En wie is die andere vrouw Wat duivel, hebben jullie in dit tochtige nest te maken Mevrouw Nethercliff hield haar galaat nog steeds naar den haard gekeerd en zelfs ondanks haar zenuwachtigheid kon ze slechts den humoristischen kant van de zaak zien. Zooals hij altijd geweest was zoo was de oude Squire nog: hard zonder na te denken over wat hij er uiliiapte, gereed zich een weg door het leven te hameren, als het leven hem weerstond. Hert verwonderde haar niet, dat zijn stemming een oogenblik later merkbaar veranderde. ,.Wat wij hier doen, gaat u niets aan, Squire Daneholme,” antwoordde Hes ter kordaat. „Wij weten niets van iemand, die Ned heet en u zült u te heer Lomax.” „Welnu, dit is zijn huthij heeft haar een oogenblik geleden verlaten, want ik bracht hem een boodschap van Wmdyfarm en nu is hij op weg om va der te helpen met een zieke koe.” „Wè hebben hem niet noodig” brom de de man, die het eerst had gespro ken. „Ik zeg ook niet, dat je dat welt hebt maar je zag een deur open en dicht gaan en ’t licht naar buiten schijnen. Ik neem nog aan, dat je een grooten man in de deuropening gezien hebt en dat was mijnheer Lomax, die op weg ging naar Windyfarm.” Mevrouw Nethercliff keek onafgebro ken naar de deur, vol vrees, dat de Squire zelf zich zou vertoonen om te ziet, wat er gaande was. Zijzelf be greep er niet veel meer van dan dat Hester, met een poging om de waarheid zoo weinig mogelijk geweld aan te doen, alle verdenking, dat haar vriend hier was, trachtte weg te praten. De wachter.- keken elkaar aan. Ze bedachten, dat Ned en Griff ongeveer van dezelfde grootte waren en Hester’s verhaal, dat in een minder haastig /oogenblik nog wel tol bedenkingen aan leiding gegeven zoil hebh|en, bracht hen nu in verwarring. ,.Wat voor den donder, voeren jelui daar uit klonk ineens de stem van Squire „denken jelui, dat oude bot ten als de mijne den nacht in dit ellen dige moeras kunnen doorbrengen Mevrouw Nethercliff had zich naar “ZT deze in braak, midden in den nacht, in een an dermans huis. Ga weg, mijnheer. Ik heb vandaag genoeg dreigementen ge hoord, maar ze jagen mij geen schrik aan De oude Squire sloeg met de vlakke hand op zijn dijen, forsche dijen nog, ondanks zijn jaren en plotseling werd zijn geheeie gezicht rood en vroolijk, alsof de zon door de onweerswolken heenbrak. „Hier jongens, wie woont hier, zei den jelui”, zei hij tot de wachters. „Mijnheer Lomax, mijnheer de jon ge Lomax van Marshcotes Manor heette hij in zijn goede dagen.” Lomax, Lomax Dien Lomax zou ik nog wel kennen, lieve God. ja, hij ga! me er eens een tusschen de oogen in ’t hevigste gevecht, dat ik ooit had, en smeet me toen in een bremstruik. Ik heb hem vroeger nu en dan wel te eten gevraagd en nooit meer zoo’n vroo tlijken jongen aan tafel gehad. Maar, wnt duivel, doet hij hier, als hij heer van Marshcotes Manor is, en daar een pracht van een huis heeft?” „Men zegt, dat hij betooverd is antwoordde een van de wachters half beschaamd alsof hij ’t verhaal geloofde en todh vreesde belachelijk gevonden te worden, om zijn geloof aan bovenna tuurlijke dingen. Men put meer levenswijsheid uit het- geen men doet, dan uit hetgeen men ge niet. ABONNEMENTSPRIJSper kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Tel. Int 82; Redactie Tel. 545. Nog later ontstond het papiergeld, dat het als ’t ware mogelijk maakte met een zelfde hoeveelheid edel metaal een veel grooter aantal ruilingen tot stand te bren gen, als voorheen mogelyk was. Prof, van Gijn wijst er op, dat we elk j er mee gemaakt worden aan de ongelijke ««.IzJotnV an KonlrhilW in «in Imn- concurrentie-v<K>rwaRrd»'n, wh «ronder tegen woordig vooral onze Nederlandsche produ centen too te lijden hebben. Bovendien re kent de fabrikant er dan echter op zijn kleinere hoeveelheid product tegen hoogere prijzen te kunnen venkoopen en zoo een zelfde geklinkomen te kunnen verwerven. Hy houdt er dan echter .geen rekening mee, dat alle pryzen zullen stygen en dat men in de toekomst, met een onveranderd inko men minder zal kunnen koopen. Alleen dan zullen maatschappelijke productie en levens standaard onveranderd kunnen blijven wan neer technische verbeteringen in het ge- wenschte proces een verkorting van den ar beidstijd mogelyk maken. Ook hier dus geeft het geld een onzuiver beeld der wer kelijkheid. geldstuk en bankbiljet in zekeren zin kun nen beschouwen als een regu, een bonnetje, dat recht geeft op een zeker quantum pro duct. Ze hebben beteekenis, omdat we er een vordering op de maatschappelijke pro ductie mee geldend kunnen maken. Nieuwe betaalmiddelen beteekenen dan alleen rijk dom voor onze maatschappij, als ze werke lijk gedekt zijn door nieuwe productie. Is dit niet het geval, dan veroorzaken ze slechts dat alle betaalmiddelen wat van nun koopkracht zullen moeten inboeten. Een prijsstijging zal zich dus voordoen. Inflatie leidt tot zeer onbillijke vermo- gensverschuiving. De debiteur profiteert, de crediteur ondervindt nadeel van de in flatie en in beide gevallen geheel onver diend. De schijnwinsten, die ontstaan, bren gen een groot gevaar met zich, namelijk de mogelyke intering op het kapitaal. In dit verband maakt Prof, van Gyn eeni ge opmerkingen over het staatsbankroet. Vroeger tiërceerde men de staatsschuld, of men volgde de Russische politiek door ze eenvoudig te annuleeren, om uit moeilijke financieele omstandigheden te geraken. Vooral het laatste middel is in den laat- sten tyd heftig bestreden. De meer moder ne inflatie veroorzaakt echter evenzeer een waardeloos worden van de staatsschuld; het geschiedt alleen op veel bedektere wijze. De oude methode is eigenlijk te preferee- ren boven de nieuwe, daar de laatste boven dien nog sterk desorganiseerend werkt op heel het maatschappelijk productje-proces. Bron van misverstand is het geld nog in vele gevallen. Zoo heeft men het gezegde „Het geld moet rollen”. Dat de spaarder nuttiger is dan hy, die een groot deel van zijn inkomen aan weelde-uitgaven gaat be steden, ziet men niet in. Wat doet echter de spaarder met zy'n geld? In-de meeste ge vallen brengt hij het naar een bank en deze gebruikt het dan als basis voor credietver- schaffing aan. producenten. Het geld rolt nu evengoed en waarschijnlijk zelfs op veel nuttiger wijze. Verder heeft men de fout, dat alle aan dacht op het bedrag van het geldloon wordt geconcentreerd, terwijl het reëele loon min of meer uit het oog wordt verloren. Een stygen van het geldloon geeft den loontrek ker al gauw het gevoel van „in betere conditie te geraken”. Dalen echter de prij zen der levensbenoodigdheden, terwijl de loonen onveranderd blijven, dan heeft dit evengoed een stijging van den levensstan daard tengevolge. Men beseft dit echter lang zoo vlug niet. Ook hier werpt het geld, als ’t ware, een sluier over de werkelijke verhoudingen. Ook is dit het geval by de bewering, die i den haard gekeerd, en I den drempel betrad en vandaar de hut rondkeek, zag hij slechts een vrouwen gedaante, te nietig om nog een blik waardig te zijn in tegenwoordigheid van Hester’s rechte, krachtige gestalte. „Hij is hier niet, mijnheer I” ant woordde eeg van de mannen. „Er is geen hoekje, waarin zelfs een jongen zich zou kunnen verbergen.” „Dat is waar”, gr.omde de Squire, die alle hoekjes met zijn oogen rond speurde. Toén wierp hij een scherpen blik op Hester en op dat oogenblik vergat ze, echt vrouwelijk, waarnaar zij zoo ge streefd had. Instinctmatig wendde zij haar hoofd naar de deur van de turf schuur en Squire Daneholme moest in zichzelf lachen. „Kijlii daar binnen, jelui gekken I” zei hij, terwijl hij naar de deur wees. Hester’s armen vielen slag neer. „Dit beteekent drie maanden voor Ned,” in om peldd ze gelaten. Daar ging iets als zekerheid en kracht uit van dit Hooglandsche meisje, in spijt van het lichte trekken harer lippen. Ze had eerlijk gestreden om haar losbandigen Ned O’Bracken Clough te redden nu ze gefaald had in haar po gingen, aanvaardde zij den toestand me' een berusting, die men zich slechts in tegenspoed eigen maakt. Zeer zeker zouden de drie maanden gevangenis straf geen wijziging brengen in haar gevoelens voor Ned. De wachters hadden intusschen den ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) -5 regel» ƒ1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda on den bezorgkring: 15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.80. Advertentiën in het Zaterdagnuxnmer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1-4 regel» ƒ2.05, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer gereduceer- den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten en moeten daags vóór do plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. DCXCVI. Meermalen wordt de vraag gesteld of hei leven in de residentie duur is, oi het bezig is minder duur te worden dan wei duurder en ten slotte hoe m totaal ae levensomstanuigneden uit een Iinan- cieel oogpunt zijn. Het is met zoo gemakkelifjk die vraag ta oeamwoorden ornaat vaste gegevens ter beoordeeluig met aanwezig zijn en he; natuurlijk zeer veel afhangt van de schaal waarop men uqn leven opzet. be inaex-cijfers van eenige levens middelen doen zien dat in de prijzen daarvan in het afgeloopen jaar met veel verandering valt te constateeren. Enkele levensmiddelen dalen m prijs, auuere stijgen, weer andere liuctuee- ren. Alles te samen is de daling onge veer 4 op de gewone voedingsmid delen. Dat is niet veel. Het zonderlin ge vinden we in de cijfers dat de groen ten zoo buitengewoon duur zijn hetgeen des te meer verbaast als men bedenkt da; den Haag ^oiuniddellijk aan het Westland grenst en de aanvoer van groenten hierheen zeer gemakkelijk is. Misschien zit dit voor een goed deel in •de willekeur van de z.g. groenteboe ren die langs de huizen venten. Verge lijkt men de veilingsprijzen eens met de detailprijzen die aan de deur be taald moeten worden dan zijn of de exploitatiekosten van den venter heel hoeg of deze heer is een aarts afzetter. Trouwens dit is een oude puzzle die W’j niet vermogen te ontcijferen hoe kom* het dat den Haag dat aan den groentetuin van het Westland en aan den vischafslag van Scheveningen ligt dure groenten en dure visch eet? Van

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1924 | | pagina 1